Haarlems Dagblad
Er is een prinsesje geboren
Nederland en Oranje
Een Prinses Geboren
Een stroom van
gelukwenschen
Officieel communiqué van dr. de Groot
T7A
Een extra rantsoen
tabak en snoep.
De manschappen van de saluUtbatterij in Baarn
wilden het blijde nieuws eerst niet gelooven
Weerbericht
61e Jaargang No. 185C».
j Bureaux: Groote Houtstr. 93, Tel. Admln. 10724,
14825, Redactie 10600, Directeur-Hoofdredacteur
115054. Bijkantoor H.N., Soendaplein 37, Tel. 12230.
Drukkerij Z. B. Spaarne 12, Tel. 12713, 10132.
Dinsdag 18 Februari 1947
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Abonnementsprijs per week 31 cent, per kwartaal
4tFranco per post 14,50. Postgiro 273107.
Advert.tarieven op aanvraag bij de Administratie
Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom
Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem
c R is een Prinses geboren en deze vierde
I cftchter van Prinses Juliana en Prins
Bernhard wordt vandaag begroet met de
blijdschap en met het vertrouwen, dat ook
de vrouwelijke linie van het Oranjehuis in
ons land tenvolle geniet. Dit zijn woorden,
waarop een hulde aan H.M. de Koningin
vanzelf dient te volgen. In het verleden
waren het de mannelijke Oranjes en vooral
de grootsten onder hen, diegenen die op
tijden, waarin het vaderland in nood ver
keerde, alle krachten wisten samen te bun
delen en het tot vrijheid en nieuwen bloei
te brengen, waarop Nederland zich verliet.
Toen in 1890 de derde der Koningen stierf
en zijn eenige dochter, aanvankelijk onder
het regentschap van haar Moeder, hem
moest opvolgen hetgeen tot feit werd bij
haar kroning in 1898 kwam voor het
eerst de vrouwelijke linie aan bod. Volgend
jaar zal het dus een halve eeuw geleden
zijn dat de Koningin de troon besteeg. Haar
langdurige regeering herinnert aan die van
een andere Europeesche vorstin, die ten
tijde van de Nederlandsche kroningsplech
tigheid bijna aan het einde van haar dagen
was gekomen. In 1901 stierf Victoria, Ko
ningin van Groot-Brittannië en Ierland, na
een meer dan zestigjarige regeering, waar
in het haar zelfs beschoren was, haar
„Diamond Jubilee" te vieren. Met groote
geestdrift nam het volk aan die viering
deel, want de lange spanne tijds van Vic
toria's optreden als staatshoofd was voor
spoedig en in menig opzicht zegenrijk voor
haar volk geweest.De „Victorian era"
het Victoriaansche tijdperk is zelfs een
spreekwoordelijke aanduiding in Engeland
geworden, die het bewijs levert, hoe ook
een vrouw van bijzondere gaven haar zegel
op een tijdvak kan drukken.
Wellicht zal de toekomst ook Koningin
Wilhelmina in dezen vorm eeren. Wij, haar
tijdgenooten, zijn overtuigd dat zij het ver
dient en bij de Engelschen, die haar in hun
midden zagen verschijnen en jarenlang
vertoeven fier en onbuigzaam en zich
immer bewust van haar groote verant
woordelijkheid jegens haar volk moeten
de herinneringen aan hun Koningin Vic
toria toen wel zeer levendig geworden zijn.
Dat hebben zij dan ook getuigd en zij droe
gen onze Vorstin diepen eerbied toe, te
meer omdat zij beproevingen onderging
van een aard, die haar Engelsche voor
gangster bespaard gebleven waren.
De Koningin heeft ons geleerd, dat het
Huis van Oranje zoowel in de vrouwelijke
als in de mannelijke linie de toeverlaat en
de groote bindende kracht van ons volk is.
Het was in die overtuiging, dat Nederland
op 30 April 1909 met uitbundige vreugde
het nieuws van de geboorte van een
Oranjeprinses ontving. En Prinses Juliana,
genoemd naar de moeder van den grooten
Prins Willem I, den Zwijger naar Ju
liana van Stolberg heeft op -haar vrien
delijke, bescheiden wijze het hart van dit
volk gewonnen. Wie zou in staat zijn in
de persoonlijkheid van deze Prinses geen
vertrouwen te stellen en wie zou kunnen
nalaten, haar welgezind te zijn? Uit haar
huwelijk zyn haar nu vier doe&ters ten
deel gevallen en wellicht mogen wij dit
zien als een aanwijzing, dat voortgang
de vrouwelijke linie de bestemming van
het Nederlandsche koningschap is. Als
deze verwachting zich nu in Nederland
doet gelden, zal er bij gezegd worden: Het
zij zoo! Zij wekt twijfel noch onzekerheid.
Zij sluit zich aan bij het groote, door de
historie van eeuwen gewaarborgde ver
trouwen, dat wij het Huis van Oranje toe
dragen.
Daarom is het met een blij gemoed, dat
Nederland de kleine Prinses, die het le
venslicht aanschouwd heeft, welkom heet.
De nieuwe vergrooting van de Koninklijke
familie verheugt ons ook. Hoe weinig
jaren is het nog maar geleden, dat de Ko
ningin en Prinses Juliana samen waren
achtergebleven en dat men zich bezorgd
maakte over de troonsopvolging. En hoe
ver schijnt die tijd nu achter ons te liggen.
Moge Gods zegen.de kleine Prinses be
schoren zijn.
Wij richten onze warme gelukwenschen
tot haar ouders en tot. H.M. de Koningin.
R. P.
De feestviering in Baarn begon reeds
vroeg vanmorgen. Om acht uur arriveerden
motorrijders van de Meppelsche motorclub
„De Knalpiepe", die een album met felici
taties van de diverse Oranjecomités in
Meppel en omgeving aan het paleis kwa
men aanbieden. Zij waren vanmorgen om
5. uur uit Meppel vertrokken en hadden
een zwaren tocht gehad.
Om half tien vanmorgen marcheerde
keurig in het gelid een detachement van de
verbindingstroepen uit Utrecht de oprij
laan van het paleis Soestdijk op. Het was
gekomen om het Prinselijk Paar met een
groote bloemenmand hulde te brengen en
te feliciteeren met de heuglijke gebeur
tenis. Het werd ontvangen door den adju
dant van Prins Bernhard, ritmeester
Geertsema. Korten tijd daarna klonk op
den rijksverkeersweg klaroengeschal en
Daderden de herauten uit Soest en Baarn,
die eveneens namens de bevolking van
deze baide gemeenten hulde kwamen be-
toonen. Ook zij werden verwelkomd door
ritmeester Geertsema, die de fraaie oor
konde, welke reeds 's morgens voor de ge
meentehuizen was voorgelezen, in ont
vangst nam. Inmiddels blijft de stroom
van gelukwenschen aanhouden. Ook uit
het buitenland zijn reeds talrijke tele
grammen ontvangen.
SOESTDIJK, 18 Februari. Dr. J. de Groot, behan
delend geneesheer van H.K.H. Prinses Juliana, heeft
het volgende officieele communiqué uitgegeven
Hare Koninklijke Hoogheid Prin
ses Juliana schonk heden ten
02.24 uur het leven aan een flinke
dochter. w.g. Dr. J. de Groot.
Moeder en kind maken het zeer wel. Het gewicht van
de jonggeborene is ongeveer zes pond.
De aangifte van de jonggeborene zal geschieden
morgen, Woensdagochtend, om elf uur ten Paleize
Soestdijk.
Vijfde Oranjetelg, die in
Soestdijk geboren werd
Voor de vijfde maal is het oude
paleis Soestdijk getuige geweest van
de geboorte van een vorstelijk kind.
In een tijdsbestek van meer dan een
eeuw hadden tot nu toe vier kinde
ren binnen zlin muren het levens
licht aanschouwd:
Prins Alexander, geboren 2 Augus
tus 1818, de zoon van Willem I en
Prinses Anna Paulowna;
Prins Hendrik, geboren 13 Juni
1820, het tweede van de vier kinde
ren van Willem I. dat op Soestdijk
ter wereld kwam;
Prinses Beatrix, geboren 31 Janua
ri 1938;
Prinses Irene, geboren 5 Augustus
y^l939.
Voor de viering van de blijde gebeurte
nis wordt een extra rantsoen tabak of ver
snaperingen beschikbaar gesteld.
Bon T 72 van de Tabakskaart:
één rantsoen tabaksartikelen.
Bon V 72 van de Versnaperingenkaart:
100 gram chocolade of suikerwerk
Bon X 72 van de gecombineerde kaart:
100 gram chocolade of suikerwerk
Om precies zeven uur vanmorgen loste
het kanon van de saluutbatterij te Baarn
zijn eerste schot en met de regelrpaat van
een klok volgden de andere vijftig.
Ondanks het vroege uur waren al reeds
heel wat bewoners van de prinselijke resi
dentie getuige van deze krachtig sprekende
hulde van het Nederlandsche leger aan het
Huis van Oranje. Soldaten hielden het pu
bliek op een flinken afstand van de bat
terij.
Het kostte vanmorgen bij de reveille
eenige moeite de soldaten te overtuigen,
dat inderdaad het groote oogenblik was
aangebroken. Het groote aantal oefeningen
en valsche alarmen deed hen sceptisch
staan tegenover den lachenden hoornbla
zer, die hen uit den slaap riep. Maar toen
het tot de mannen was doorgedrongen,
was er weldra een rumoerige feeststem
ming op de slaapzalen. Klokslag half zeven
rukten de manschappen uit en betrokken de
stelling.
Kort nadat de kanonschoten hadden ge
bulderd, speelde zich voor het gebouw van
de wacht tegenover het paleis een kleine
plechtigheid af. De
dochter van den wacht
commandant heesch
hier onder toezicht van
de wacht, welke juist
was afgelost en naar
de kazerne inrukte, de
driekleur.
Alle schepen van de
Koninklijke Marine,
voor zoover zij in de
vaart zijn, hebben door
kanonvuur saluut ge
bracht aan de konink
lijke jonggeborene. Tot
zonsondergang wordt
van alle oorlogsbodems
van top gevlagd. Voor
zoover de ^dienst dit
toelaat, krijgt het per
soneel van de marine
vrijaf.
Aan „alle hens voor
den boeg" is tot offi
cieele bekendmaking
van de geboorte door
de commandanten een
dagorder van den mi
nister van Marine voor
gelezen. De comman
danten der marine
spraken daarna de
manschappen toe.
Behalve door het af
vuren van saluutscho
ten door drie sectiën
„Negen veld'' van vier
vuurmonden elk te
Baarn, Amsterdam en
's-Gravenhage geeft de
landmacht ook nog op
'andere wijze van haar
feestvreugde blijk. De
muziekkorpsen, die in
in de garnizoenen aan
wezig zijn, maakten
muzikale wandelingen.
De soldaten kregen zoo
veel mogelijk vrijaf,
maar eerst moesten van
alle kazernes de vlaggen wapperen. Ook
morgen zullen deze gebouwen, zooals trou
wens alle openbare gebouwen in den
lande, vlaggen.
Studenten luidden de klok
van den Domtoren
Toen de tijding van de* blijde gebeurte
nis op de studentensociëteit te Utrecht
bekend werd, waren daar nog eenige leden
van het Utrechtsche studentencorps aan
wezig, die, juist teruggekeerd van het car
naval in Den Bosch, al in een vroolijke
stemming waren. Het fuiven werd toen
nog even voortgezet. Na verloop van eeni-
gen tijd kwam een van de heeren op het
idee, dat het toch wel sneu was, dat de
Utrechtsche bevolking nog niets van de ge
boorte afwist. Gezamenlijk togen zij op
pad. Zij wisten zich toegang tot. den klok-
ketoren van den Utrechtschen dom te ver
schaffen en begonnen de klokken van den
beiaard te bespelen, waardoor om kwart
voor zes, in plaats van den officieelen tijd
van 7 uur, de Domtoren het bliide nieuws
over de nog slapende stad Utrecht uit
galmde.
Nauwelijks tien minuten na de aankondiging van de
geboorte van het prinsesje -prijkte het Astoria-chalet in
Baarn in jeestverlichting.
Beatrix werd geboren en Holland vierde
feest. Uit de scholen rolden de scholieren,
uit de kantoren draafden de ambtenaren,
uit de fabrieken dromden de arbeiders. De
straat op, lachend, juichend en zingend
temidden van de zorgelooze welvaart.
Helder bolden de oranje vlaggen tegen de
blauwe lucht.
Irene's geboorte vierden wij op een
vacantiereis naar Duitschland. Stiekum
moesten wij luisteren naar Hilversum, om
het nieuws te vernemen. „Verboten"
waren toen reeds de buïtenlandsche zen
ders en toen wij met groote vlaggen op de
auto's door het dorp reden, keken de men-
schen met vreemde, haast bange blikken,
half verwachtend, dat de politie zou in
grijpen. Wij zongen „Wij leven blij, wij
leven vrij" en we meenden het.
Juist omdat wij het meenden, waren wij
bezorgd. Bezorgd door de dreigende span
ning, die over Europa en ook over Neder
land hing. Een zorg, die de menschen in
Nederland met ernstige gezichten deed
samenscholen en die de vreugde over de
geboorte verduisterde.
Van Margriet's geboorte hoorden wij.
toen we in onze benauwde schuilplaats
voorzichtig de radio aanzetten. De juichen
de, uitgelaten blijheid had plaats gemaakt
voor stille verbetenheid. De nazipers
schimpte en schamperde over het Oranje
huis, dat zoo vast verankerd lag in de har
ten van het volk. Het was prinses Margriet,
die in ballingschap geboren werd en waar
van we alleen maar^. clandestiene foto's
kregen.
En nu het vierde Oranje-kind.
Het is weer geboren in het witte paleis
in Soestdijk. Vrij geboren in eigen land.
Het heeft de zorgen en de ellende van den
oorlog en den strijd van ieder gezin niet
gekend. Er is geen zorgelooze welvaart
meer en veel van wat dierbaar was is
onherstelbaar kapot.
Maar het kostbaarste is "behouden.
Nederland is weer vrij.
Zoo belichaamt dit kind datgene, waar
voor wij gevochten hebben, waarvoor over
de heele wereld menschen van goeden wil
gevochten hebben. Dat onze kinderen ge
boren mogen worden in een land, vrij van
onderdrukking, vrij van onrecht, vrij van
angst.
Het is goed dit te bedenken en er dank
baar^ voor te zijn. W. L B.
De verzorgster der drie
oudste Prinsessen
Aan. mevr. Emma Pennink-Nitschmann
uit Nijmegen is gedurende 2 maanden» de
verzorging opgedragen van de drie prin
sesjes. Mevr. Pennink is in Nederlandsch-
Indie geboren; zij ging in 1926 naar Ne
derland, waar zij in Nijmegen onderwijs
genoot. Na haar huwelijk volgde zij haar
echtgenoot naar Ned.-Indië, waar hij op
een rubbeneronderneming werkzaam was.
Na de invasie der Japanners werd de heer
Pennink op transport gesteld naar Malak-
ka. Bij een aanval der geallieerden op het
convooi verloor hij het leven. Mevr. Pen
ning verbleef tot de bevrijding in het kamp.
Zij repatrieerde in Februari 1946.
'y ELDEN zal een volk zooveel verschul-
digd zijn aan één geslacht als het Ne
derlandsche aan het Huis van Oranje. Op
enkele perioden na, g-uat bijna vier eeuwen
lang, van den aanvang van ons nationaal
bestaan tot heden, een Oranje met ons volk
door de historie. Lang genoeg, om een
hechten band te slaan, maar de hechtheid
van dezen band wordt niet alleen door den
tijdsduur bepaald. Het kenmerk van dit
samengaan is, dat het, van de zijde van
Oranje, een leiden en behoeden was in
den besten zin. Al heeft wrijving niet altijd
ontbroken.
Voor ons oog rijzen het eerst de drama
tische episodes. Tot vier maal toe heeft
dit geslacht in tijden van ernstige crisis
waarin veelal het bestaan zelf van ons
volk in het geding was, Nederland een telg
geschonken, zoo forsch van karakter en
rijk aan gaven, dat hij inderdaad als mid
delpunt en leidsman gelden kon. In den
strijd tegen Spanje redt Willem I ons uit
den nood en betaalt den prijs van zijn le
ven. in den oorlog tegen Frankrijk Willem
III; in 1813 voert Willem, de eerste ko
ning, een van de wereld vervreemd en
apathisch volk naar zijn plaats in Europa
en in 1940 is de Koningin niet alleen een
trotsch symbool van de Nederlandsche ge
meenschap, maar ook een bron van kracht.
Het is, als geschenk van één geslacht aan
één natie, waarlijk rijk genoeg.
Het geschenk is echter rijker geweest
Een volk leeft niet alleen in crises, het
maakt een gestadige ontwikkeling door.
Breeder lagen der bevolking worden po
litiek waardig het staatsbestel groeit mee.
Het was niet alleen de taak van Oranje
om leiding te geven, maar ook om mee
te werken aan het wijzigen van den aard
dier leiding, opdat zij in overeenstemming
bleef met de politieke ontwikkeling van
ons volk. Omdat deze toenam en steeds
grooter groepen van de bevolking aandeel
in de regeering kregen, beteekende dat
veelzins een overlaten en zich terugtrek
ken. Beide opdrachten heeft Oranje vol
bracht.
De tachtig-jarige oorlog omspant het
leven van Willem I, Maurits en Frederik
Hendrik. De grootste gaat voorop: leider
op politiek en militair eerder ook op gees
telijk gebied en dit alles in volkomen on
baatzuchtigheid en offervaardigheid. Hij
zoekt, na het eigenlijk begin van den vrij
heidsstrijd. geen eigen macht, hij tracht
de vele. eigengereide en zeer particularis
tische groepen saam' te binden en te rich
ten op verzet. Hij gaat voor in die ver
draagzaamheid en geestelijke soberheid,
die tot de beste kenmerken van ons volk
behooren.
Maurits is de militair, die het grootste
deel van ons grondgebied van Spanjaar
den bevrijdt, of tegen hen verdedigt, een
werk, dat Frederik Hendrik voltooit: wij
danken hem in feite Noord-Brabant en
Limburg. In staatszaken grijpt Maurits
slechts zelden in. Eén keer treedt hij dras
tisch op, om de eenheid van de Unie te
verdedigen tegen middelpuntvliedende
kracht van het provincialisme. Een optre
den, dat noodzakelijk was, hoe hard en
onrechtvaardig het vonnis over Oldenbar-
nevelt ook mocht zijn. Frederik Hendrik,
meer politicus dan zijn broer, heelt de ge
slagen wonden en doet zóó de eenheid
gedijen.
De aard van deze leiding? De Heeren
Staten waren souverein, de stadhouders
hun dienaren. Wanneer zij veel meer wa
ren dan dat, dankten zij het aan hun eigen
verdiensten voor volk en staat, niet aan
een erfelijke vorstelijke waardigheid. In
derdaad waren zij meer: zij regeerden met
de Staten het land, een tweevoudigheid
van bestuur, die heilzaam is geweest.
Deze tweevoudigheid eischte een zeker
evenwicht van macht. Wanneer Willem II.
dat evenwicht niet eerbiedigt en zijn
macht overspant, wanneer hij dynastieke
belangen te zeer naar voren schuift, volgt
de breuk en zijn do~od is het begin van
het eerste stadhouderlooze tijdperk. Maar
in den bangen nood van 1672 roept men
Oranje weer in en Willem III keert het
gevaar. Hij groeit in zijn strijd tegen stre
ven van Frankrijk om Europa te beheer-
schen verre boven het kleine Nederland
uit- Hij wordt een staatsman-generalissi
mus van internationaal formaat, die En
geland en de Republiek gebruikt als zijn
stukken op het Europeesche schaakbord
Hij vergt van ons een inspanning, die ons
doodelijk vermoeit en zoo kochten wij onze
vrijheid voor een prijs, die hooger dan
noodzakelijk was. Het was een schaduw,
maar een schaduw, die de glorie van 1672
liet verduisteren kon.
De achttiende eeuw brengt het falen
Willem TV, weer geroepen in tijden van-
gevaar, met de Franschen over de grens,
weet den staat niet tot grooter eenheid te
brengen, noch de democratische strooming
Prof. dr. A. J. C. Riiter, hoogteeraar in
de Vaderlandsche Geschiedenis aan de
Leidsche Universiteit, schreef op ons
verzoek ter gelegenheid van de Blijde
Gebeurtenis bijgaand artikel.
in een bedding te leiden, waarin haar
kracht de natie ten goede komen kan. Hij
verandert den aard der leiding niet, hij
streeft naar behoud, waar de tijd wijzi
ging 'eischte.
Leiding te geven, leiding te wijzigen ook
bij kenterend tij bleef de Oranjes der ne
gentiende eeuw voorbehouden. Die taak
was zwaar genoeg: zij eischte het omzetten
van een min of meer autocratische monar
chie in een constitutioneel-parlementaire. In
1813 vroeg de apathie van de Nederland
sche natie een koning, die op politiek, so
ciaal en economisch terrein voor haar kon
denken en handelen- Willem I kon dat en
heeft het gedaan met een toewijding, die
boven allen lof verheven is.
Het tragische in zijn leven was. dat het
Nederlandsche volk na 1830 wepr behoefte
kreeg aan zelfwerkzaamheid. Wat Willem
I ook geschonken had. de ruimte daartoe
dat vermocht hij, een oud man nu, niet
meer te geven: zoo ging hij heen. Ziïn
naam garandeerde het beginsel van die
zelfwerkzaamheid in 1848. onder zijn kle'n-
zoon werd het beginsel praotiik. Zonder
strijd heeft deze ontwikkeling zich niet
voltrokken, maar wat beteekent deze bij
den strijd, dien Frankrijk en Duitschland en,
in een vroegdre periode. Engeland door
maakten tot hetzelfde doel?
Wanneer devpolit.ieke ontwikkeling van
Nederland veelal zoo gelijkmatig en vaak
gelukkig verloopt, dan is dat voor een niet
gering deel te verklarey uit de gave en
bereidheid der Oranjes, om hun functie in
den staat in overeenstemming te brengen
met het Nederlandseh volkskarakter en de
eischen van den tijd. In de Republiek, dia
terwille van de eenheid een drager van
de kerngedachte behoefde, vermochten de
stadhouders, dienaren van de Staten, hun
ambt een monarchale trek te gevpn. In het
koninkrijk, dat slechts burgers, nooit on
derdanen naar Franschen of Duitsehen
trant gekend heeft, vermochten de Oran
jevorsten zich aan te passen bij het bur-
serliik. bijna republïkeinsch karakter van
den Staat.
De tijd stelt weer ziïn eischen. De
staatsrechtelijke positie van de Kroon
moge dezelfde blijven, haar plaats en func
tie in de Nederlandsche gemeenschap
wordt beïnvloed door het steeds dieper
doordringen van de democratie in het pu
blieke leven. Bovendien, de Kroon lijkt de
bindende schakel te worden tusschen Ne
derland en Indonesië.
Wien zou men de aanpassing van de
functie van het Staatshoofd aan de eischen
van den tiid met geruster hart in handen
leggen dan een vorstin uit het Huis van
Oranje?
Zij staat ons borg, dat de Kroon een
nationaal symbool zal zijn. Hoezeer Oran
te dat is, hebben de oorlogsjaren bewezen.
Zij hebben meer bewezen: dat een Oranje,
ook in een constitutioneele parlementaire
monarchie, een bron van levende kracht
is, bepaald door traditie en persoonlijkheid.
A- J C. RüTER.
Weldadigheid naar Vermogen
I geeft een extra-ui tkeering
De Vereeniging „Weldadigheid naar Ver
mogen" te Haarlem heeft besloten naar aan
leiding van de blijde gebeurtenis aan alle
daarvoor In aanmerking komende gezinnen
een extra-uitkeering te verleenen
In museum Roymans te Rotterdam heeft
burgemeester Oud een tentoonstelling geopend
van ontwerpen voor een gedenkteoken voor Rot-
terdamsche gevallenen. De heer Soekawatl, pre
sident van de republiek OoSt-TndonesK: was bij
de opening aanwezig.
Er Is een nationale federatie tot stand ge
komen van particuliere organisaties en groepen
welke op het gebied der kinderbescherming
werkzaam zijn.
AANHOUDENDE VORST
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. te De Bilt, geldig tot Woens
dagavond: In deW nacht en vroegen
ochtend op vele plaatsen strenge
vorst, ln den namiddag matige tot
lichte vorst. Over het algemeen wei
nig bewolking. Matige, tijdelijk
krachtjge. OosfeWko wind.
19 Februari:
Zon op: 7 50 uur, onder 18.00 uur
Maan op: 7.45 uur, onder 15.55 uur