SCHOOLBOEKEN
Gouden koets was middelpunt
van luisterrijke stoet
Prinses Wilhelmina
verraste Haarlem
EN HET GOUDVELD
DINSDAG 7 SEPTEMBER 1948
HAARLEMS DAGBLAD
Bij het nastreven van sociale recht
vaardigheid, culturele ontwikkeling en
economische welvaart in ons kleine land
met zijn grote bevolking, in het regelen
op voet van vrijheid, zelfstandigheid en
gelijkwaardigheid van onze verhouding
tot de volkeren van Indonesië, Suriname
en de Nederlandse Antillen, in het ver
vullen van onze taak tussen de volken,
in de wijde ruimte der wereldverhou
dingen?
Ja, wij kunnen en zullen wèèr ma
ken, wij kunnen en zullen verwezen
lijken, wat in onze macht is om te be
reiken. God helpt hen, die zich zelf i
helpen.
Doen wij dit niet en zien wij te veel
op de offers, die het ons kosten zal, dan
lopen wij het gevaar in de golven onder
te gaan.
In de laatste twintig jaren hebben in
de wereldgemeenschap misdaden plaats
gegrepen zo groot, dat men zich dit niet
te voren had kunnen voorstellen. Als een
kwaadaardig* besmetting heeft deze mis
dadigheid om zich heen gegrepen en een
verwildering der geesten tengevolge ge
had, die ook ons volk ondanks een
heldhaftig verweer niet geheel onaan
getast heeft gelaten.
Opvoeding tot vrije
mensen
Geen betere wijze om dit kwaad te
bestrijden dan het opvoeden van onze
jeugd tot vrije mensen met een geeste
lijk fundament, met een sterk verant
woordelijkheidsgevoel voor de mede
mens, met eerbied voor alles wat leeft
en groeit en voor eens anders diepste
overtuiging.
Ons volk is zeer onderscheiden naar
godsdienst en wereldbeschouwing. De
Staten-Generaal geven daarvan een
weerspiegeling en kennen om met Wil
lem van Oranje te spreken: „die gelegen-
heyt des lands ende de humeuren van de
ingesetenen het best".
Het is daarom aan hen te verwezen
lijken die eenheid in verscheidenheid, het
in eendracht behartigen van 's lands be
lang.
Zo dadelijk zal ik mijn eed afleggen in
honderd jaar oude bewoordingen. Daar
bij zal mij voor ogen staan het zinne
beeld, waarmede ik de regering van mijn
moeder kenmerkte, en dat voor mij het
wezen van het Nederlandse koningschap
weergeeft:
De rots temidden der woelige baren.
Leden der Staten-Generaal. tezamen
zullen wij werken voor het heil van Ne
derland en het rijk.
Moge God onze arbeid zegenen."
Prof. Kranenburg
Nadat de vorstin de eed had afgelegd,
sprak professor Kranenburg een korte rede
uit, waarin deze onder meer zeide:
„Is er wel ooit een tijdperk geweest van
zo sterke wisseling, van zo grote verande
ring, van zo snelle ontwikkeling? Wel
zwaar is de last der regering geweest in
deze halve eeuw vol lotswisselingen en
grote, verstrekkende gebeurtenissen, en
eerbiedig buigen wij thans het hoofd, het
gemoed vervuld van een diepe dankbaar
heid voor de draagster der kroon, die vijf
tig jaren geleden de zware last der rege
ring op haar schouders nam, en deze heeft
gedragen al die jaren door met onbezweken
moed, met hoog plichtsbesef en waardig
heid, met een onwrikbaar geloof, met vast
vertrouwen in de kracht van haar volk,
en in de toekomst van onze staat. Nooit was
rust meer verdiend. Moge God haar levens
avond zegenen.
Een tijdperk is afgesloten, een nieuw
tijdperk is aangevangen. Het Nederlandse
volk treedt uwe Majesteit tegemoet, vol
vertrouwen èn met warme genegenheid.
Wij weten, dat het leven van ons volk in
al zijn vertakkingen uw volle belangstel
ling heeft, dat zijn welzijn uwe Majesteit
na aan het hart ligt. Wij zijn overtuigd, dat
onze staatsinstellingen in uwer Majesteits
handen veilig zijn. Wij weten, dat de vrij
heid u dierbaar is, en wij weten ons daarin
een, de grote en edele traditie van gees
telijke vrijheid van Oranje is ook het gees
tesmerk van het Nederlandse volk. Zo staat
dit volk thans eensgezind om uwen troon,
vervuld van liefde voor uw persoon, voor
uw gezin en uw geslacht, met in het hart
de innige bede, dat Gods zegen op uwer
Majesteits regering moge rusten en dat het
u gegeven moge zijn uw volk weer in voor
spoed te zien gedijen, het tot hogere ont
wikkeling van zijn recht en zijn cultuur, tot
EEN SPROOKJE WERD WERKELIJKHEID
~~1o l9inoen£
JOLnrueA
BIJ ALPHENAAR
zie. o£ ^Af/cwsa
fEESTVES. 3<uv.GoyeMsraMTJJUPttitPt
De radio geeft Woensdag
HILVERSUM I, 301.5 M.
7.00, 8.00, 13.00, 19.00, 20.00 en 23.00 uur
Nieuws. 7.15 Gymnastiek. 7.30 Platen. 7.45
Woord voor de dag. 8.15 Gewijde muziek. 8.30
Platen. 9 00 Ziekenbezoek. 9.30 Symphonische
muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Viool. 11.30
Orgel en pianoduo. 12.00 Amati-trio. 12.30
Weerbericht. 12.33 Ensemble „Euphonia"
13.15 Maandolinata. 13.45 De 5 Zaparaka's.
14.00 Zuid-Afrikaanse liedjes en declamatie.
14,30 Causerie over bloembollen. 15.00 Platen.
15.30 Koor en orgel. 16.00 Clavecimbel. 16.15
Voor de jeugd. 17.30 Metropole-orkest. 18.00
Koor. 18.30 Strijdkrachten. 1915 Actualitei
ten. 19.30 London Symphony Orchestra 21.00
Christen-studenten hebben iets te zeggen
21.20 Busch strijkorkest. 2145 Orgelconcert.
22.15 Kamerkoor. 22 45 Overdenking. 23.15
Symphonische muziek.
HILVERSUM II, 414.5 M.. 218 M. en 1875 M.
7.00, 8.00, 13.00. 18.00 20.00 en 23.00 uur
Nieuws. 7 15 en 8.15 Platen. 8.50 Voor de
vrouw. 9.00 Symphonie -van Brahms. 9.35
Strijkkwartet van Schubert. 10.00 Morgen
wijding. 10.20 Kookpraatjc. 10.30 Als de stof
zuiger zwijgt. 11.00 Platen. 12 00 Orkest Ma-
lando. 12.30 Weerbericht. 12.33 Voor 't platte
land. 12 38 Zang en piano, 1315 Kalender.
13.20 Orgel. 13.50 Hawaiïanmuziek. 14.00 Cau
serie over Koningin Juliana. 14.15 Bach en
Haydn. 15.00 Luisterspel „Jane Eyre". 15.30
Voor zieken. 16.00 Kinderkoor. 16.15 Het
stond in de krant. 1645 Vragen staat vrij.
17.15 Vincentino. 17.45 Het verkeer in de
Indische Archipel. 18.20 Platen. 18.30 Het
Ned. Instituut voor Personeelleiding. 19.00
Vijftig jaar democratisch socialisme. 19.15
Nieuws uit Indië. 19.30 Prof ir. W. Scher-
merhorn: ..Als een goed instrument" 19.45
Lezen in de Bijbel. 20.05 Dingen van de dag
20.15 Dansorkest. 20.50 „De jonge Fliereflui
ter". 21.15 Luisterspel „Het sprookje van de
kantoorbediende". 22.00 Symphonische muz.
22.45 Dé UNO en de krant. 23.15 Kwartet Jan
Corduwencr. 23.35 Dansmuziek.
De gouden koets! Een stralende vorstin maakt haar triomftocht door de straten van Amsterdam,
donderende ovaties begroeten haar telkens opnieuw uit de dikke rijen der enthousiaste
toeschouwers.
waardevolle ontplooiing van zijn gaven te
zien komen."
Eedsaflegging
Staten-Generaal
Na deze rede legde de voorzitter der
verenigde vergadering staande aan de voet
van het troonplatform de plechtige verkla
ring van de leden der Staten-Generaal af:
„Wij ontvangen en huldigen, in naam van
het Nederlandse volk en krachtens de
Grondwet, u als koning, wij zweren, dat
wij uwe onschendbaarheid en de rechten
uwer kroon zullen handhaven; wij zweren
alles te zullen doen wat goede en ge
trouwe Staten-Generaal schuldig zijn te
doen. Zo waarlijk helpe ons God almach
tig."
Gedurende deze verklaring was ook de
Koningin opgestaan.
Vervolgens werden de namen van de 145
aanwezige Kamerleden opgeroenen, die de
verklaring met de woorden ..Zo waarlijk
helpe mij God almachtig" of „Dat beloof
ik" bevestigden.
Nauwelijks had het laatste Kamerlid, ir.
H. Vos, zijn plechtige verklaring afgelegd
of dé oudste koning van Wapenen zwaaide
zijn scepter en riep „Rare Majesteit Ko
ningin Juliana is ingehuldigd".
De drieduizend aanwezigen blij, ein
delijk lucht te kunnen geven aan hun over-
kropt gemoed stemden daarop met hem
in met een driewerf .Leve de Koningin!" in.
Om 11 uur 42 werden de kerkdeuren ge
opend en traden de Herauten van Wapenen
naar buiten om de menigte op de Dam
kond te doen, dat de inhuldiging van Ko
ningin Juliana is geschied.
Terwijl het koor het Gezang „De Heer
is mijn herder" aanheft, verlaat de Ko
ninklijke stoet het gebouw. Ook de vier
Prinsessen Wilhelmina, Armgard, Beatrix
en Irene gaan heen, gevolgd door de bui
tenlandse delegaties.
En dan ligt het diep-rode platform weer
leeg en verlaten, gelijk twee uur te voren.
Op de Dam
Er ging een schok door de menigte toen
om enkele minuten voor twaalf de balkon
deuren van het paleis open gingen en men
stellig verwachtte, de Koningin en de
Prins op het balkon te zien verschijnen.
Het waren echter de herauten, die met
luid trompetgeschal de komst van het ko
ninklijk gezelschap aankondigden.
Eerst kwamen de oudste twee prinsesjes,
weldra kwam ook Margriet in een rose
jurkje naar buiten. De Koningin en de
Prins voegden zich bij de kinderen en luid
weerklonk het gejubel van de menigte, die
eerst nu de Vorstin goed kon zien. Weldra
werd ook het jongste prinsesje. Marijke, op
het balkon gebracht en hoog hief de Ko
ningin haar jongste telg op om ook haar te
doen delen in de warme ovatie, die de ve
len uit Nederland, die hier samengestroomd
waren, hun Vorstin brachten. Aan het
raam links van het balkon kon men een
glimp ontwaren van enkele der vorstelijke
gasten. De leden van de Staten-Generaal
waren lodens de jubel nog niet in het pa
leis aar^^omen. Zij verlieten de rode loper
en kwamen onder de pergola vandaan om
met het volk hun Koningin toe te juichen.
De troonsafstand
van Koningin Wilhelmina
Het was om 11 uur 33 minuten en 20
seconden, dat Koningin Wilhelmina in de
Mozes en Aaronzaal van het paleis op de
Dam Zaterdag haar handtekening plaatste
onder de Acte van Abdicatie, waardoor de
troonsafstand een feit was geworden. Ko
ningin Juliana tekende als tweede, waarna
Prins Bernhard en de overige aanwezigen
hun handtekening op het historisch docu
ment plaatsten. Tot dezen behoorden de
voorzitters der beide Kamers der Staten
Generaal, de ministers met uitzondering
van minister Mansholt, die door ziekte niet
aanwezig kon zijn, de vice-president van
de Raad van State, leden van de Indone
sische delegatie en de vertegenwoordigers
van Suriname en Curasao.
Na de ondertekening begaven Koningin
Juliana en Prinses Wilhelmina zich naar
het balcon, begroet door een juichende
menigte. Prinses Wilhelmina trad op haar
dochter toe en omhelsde en kuste haar,
nadat zij in een korte toespraak medede
ling had gedaan van de troonsafstand.
Velen op het Damplein was dit ontroerende
moment te machtig en bij menigeen
stroomden de tranen over de wangen.
Toen trad Koningin Juliana naar voren om
haar eerste toespraak als Koningin tot haar
volk te houden. Haar „Leve het vader
land" werd door de tienduizenden overge
nomen, die daarop spontaan het Wilhelmus
aanhieven, gevolgd door „Oranje boven"
en andere vaderlandse liederen. Nadat
Prinses Wilhelmina voor deze hulde met
een handgebaar haar dank had betuigd,
trad zij terug. Even later kwamen de vier
prinsesjes op het balcon. Het publiek was
toen bijna niet meer te houden en aan het
gejuich kwam eerst een einde toen even
voor halfeen het koninklijk gezin naar bin
nen ging.
Sportfantasie.
In het Stadion was het Koninklijk Paar
ftiet gejuich en het door 40.000 mensen uit
volle borst gezongen Wilhelmus begroet.
Wandelaars, hordenlopers, hardlopers,
turnsters, worstelaars, boksers, gewichthef-
fers, schermers, schaatsenrijders, voetbal
lers, ruiters, korfballers, kegelaars, wiel
renners, hockeyers, cricketers, biljarters,
tafeltennissers, motorrijders en automobi
listen trokken over de cementen wie
lerbaan en de sintelbaan of toonden sym
bolisch hun tak van sport op het grasveld.
Onder de Marathontribune verscheen
Wim Slijkhuis met de Olympische toorts.
Hij maakte een ronde over de sintelbaan,
beklom toen de Marathontoren en terwijl
de voltallige Olympische équipe, onder lei
ding van Karei Lotsy, het Stadion binnen
marcheerde en zich op het middenveld
recht tegenover de koninklijke loge opstel
de, ontstak Slijkhuis 't „Olympisch vuur"
op de Marathontribune, dat rood opvlamde.
Mevrouw Fanny Blankers-Koen, sprak
onder doodse stilte een boodschap uit,
waarin zij namens de gehele Nederlandse
sportgemeenschap trouw betuigde aan de
nieuwe Koningin en de hoop uitsprak, dat
onder de regering van Koningin Juliana
het ideaal bereikt moge worden van een
gezond en levenslustig Nederlands volk,
waartoe de sport zoveel kan bijdragen.
Weer hieven allen het Wilhelmus aan en
hierna verlieten Koningin Juliana en Prins
Bernhard onder luide toejuichingen het
Stadion.
UIT VOORRAAD VERKRIJGBAAR
BOEKHANDEL VEKO
ZIJLSTRAAT 96—98
{Adv..
Huldigingsspel
in het Olympisch Stadion
Het huldigingsspel in het Olympisch
Stadion werd Maandagavond bijgewoond
door 50.000 toeschouwers, die van negen
uur af wachtten op het grote moment dat
Koningin Juliana zou komen. Inmiddels
arriveerden de buitenlandse gasten, eers-f
het Deense kroonprinselijk paar, daarna
prinses Margaret Rose, die in gezelschap
was van de graaf en gravin van Athlone,
vervolgens de Noorse en Zweedse gasten,
prins George van Griekenland en aartsher
tog Jan van Luxemburg. Nog even werd
het geduld op de proef gesteld en toen reed
de auto met Koningin Juliana, Prins Bern
hard en Prinses Armgard het Stadion bin
nen. Twaalf volgauto's brachten talrijke
andere gasten, behalve dezen waren reeds
eerder de burgemeester van Amsterdam,
de minister-president en verschillende bui
tenlandse hoogwaardigheidsbekleders in het
Stadion aangekomen.
Nadat het Wilhelmus was gespeeld, be
gon het huldigingsspel. Een vlaggenparade,
gevolgd door een wapenschouw van de
diverse stadswapens opende het spel,
daarna betraden wederom de Limburgse
vendelzwaaiers de grasmat. Een optocht
van fakkeldragers vormde de entrée voor
de kapel en de trommelslagers van het
Garde-regiment Grenadiers, die hierna, ge
volgd door een detachement matrozen van
Hr. Ms. „Karei Doorman", het Garderegi
ment Jagers en de Gardetroepen van het
Regiment Irene, hun entrée maakten.
Hierna droegen de verpleegsters van het
Rode Kruis als hulde aan hun oud-voor
zitster de kroon, die door de jeugd van de
Dam naar het Stadion was gebracht, bin
nen en brachten Oost en West hun groet
aan de jonge vorstin. Een groot feest op het
middenterrein, ingeleid door een vuurwerk,
besloot dit spel, dat een symbool was van
enerzijds de ernst en anderzijds de vreug
de, waarmede de nieuwe vorstin der Ne
derlanden door haar volk is ontvangen.
Feestverlichting
in de hoofdstad
De feestverlichting in de hoofdstad zal
ook hedenavond en Woensdagavond bran
den. De verkeersbéperkingen blijven dan
nog gehandhaafd. De Nieuwe Kerk zal tot
Donderdagavond 10 uur voor het publiek
te bezichtigen zijn.
De pracht en praal, die Maandagochtend
de eedsaflegging en inhuldiging van Ko
ningin Juliana in de Nieuwe Kerk hadden
omgeven, waren 's middags getransfor
meerd in een stoet, waarvan alleen de
oudsten van onze landgenoten kunnen uit
maken of hij in luister achter bleef bij die,
welke in 1898 door Amsterdams straten
trok.
Het is stellig voor geen tegenspraak vat
baar, dat nooit tevoren een stoet van zulk
een schoonheid, een stoet, die een zo ge
trouwe verwezenlijking betekende van wat
de kinderfantasie zich voortovert bij het
luisteren naar sprookjes, in ons land is
aanschouwd.
Op het moment, dat de stoet het paleis
verliet, brak de bewolking en kwam de zon
door. Doch zelfs een regenbuitje zou niets
hebben kunnen afdoen aan de luister van
dit beweeglijke kleurenfeest, aan de pracht,
die voorafging aan en volgde op zijn
hoogtepunt: Koningin Juliana met haar
gehele gezin in de gouden koets.
Om precies drie uur verliet het Konink
lijk gezin het paleis in dezelfde tooi als des
morgens in de Nieuwe Kerk werd gedra
gen. Slechts de rode kroningsmantel ont-
brad. Het jongste prinsesje. Marijke, zat
tussen de beide oudste prinsesjes, prinses
Margriet tussen haar Quders. Terstond
gezin gezeten was.
aan. De stoet werd besloten door een com
pagnie jagers, een compagnie Regiment
Prinses Irene en een compagnie Lucht
strijdkrachten, met hun vaandel, waarop
de Militaire Willemsorde, in de oorlogs
dagen van Mei 1940 verworven, prijkte.
De jagers en de mannen van het regiment
Prinses Irene waren eveneens in galatenue,
dat zeker niet in schoonheid onderdeed
voor dat van de grenadiers.
De verschillende erecompagnieën in hun
prachtige uniformen werden overal met
luid applaus begroet. De kleine Beatrix
werd niet moede door het linkerraam van
de gouden koets haar kleinste zusje, prin
ses Marijke, aan het publiek te tonen. Mar
grietje lag heel huiselijk op haar knieën
tussen haar ouders in en keek geamuseerd
door het achterraam naar de bonte stoet
van paarden en de juichende mensen ach
ter en langs de koets.
Om vier uur precies was de stoet weer
voor het paleis. Even nog kwam de ko
ninklijke familie op het balcon en weer
was het prinses Beatrix, die haar kleine
zusje op de arm had. Luid gejuich en het
Wilhelmus van het politiemuziekcorps, dat
luide werd meegezongen, besloot het
sprookjesachtig schouwspel, dat dank zij
de zon, die van het moment af, dat de
Koningin in de gouden koets stapte, tot
het ogenblik dat zij het paleis weer binnen-
nadat het koninklijk gezin gezeten was. ging, Amsterdam in een stralend licht deed
zette de stoet zich in beweging. J\a ae „Qr, „iOT,„ h9n
achter de burgemeester van Amsterdam,
volgde een rijknechtmajoor en twee rij
knechten te paard. Hierop sloten zich twee
herauten te paard aan in hun prachtige
blauwe wambuizen en rijbroeken, dan de
koning van wapenen in een rode uniform.
Prachtig marcherend, voorafgegaan door
een vaandelwacht met het regimentsvaan
del, passeerden vervolgens een compagnie
K.N.I.L., een compagnie mariniers, een
compagnie matrozen en een compagnie
grenadiers, deze laatste in de nieuwe fraaie
ceremoniële tenue. Voor deze compagnie
uit marcheerden de tamboers met daar
achter de kapel van dit wapen, allen met
de enorme beremuts, donkerblauwe uni
formjas met rode kraag en manchetten,
waarop gardelissen en over de borst gou
den tressen. De diepe trommels, die in 1938
aan het regiment door de gemeente Den
Haag waren geschonken en die in de be
zetting veilig opgeborgen waren, gaven het
tempo van de stoet aan. Ook het half do
zijn officieren van het Corps Rijdende Ar
tillerie te paard, het zwarte laken bijna
onzichtbaar onder de weelderige gouden
uitmonstering, eveneens uitgedost met hoge
zwarte kolbak ontlokte de toeschouwers
een applaus.
Voorafgegaan door twee koningen van
wapenen volgde daarop de gouden koets.
Koningin Juliana wuifte lachend haar on
derdanen toe, die bij honderdduizenden
naar de hoofdstad waren gekomen om dit
schouwspel, dat zich eerst nu na een halve
eeuw herhaalt, niet te missen. Na de gou
den koets volgden eerst .drie adjudanten
te paard, dan in hun fraaie gala-uniformen
zestien officieren van de rode en 24 offi
cieren van de Blauwe Cavalerie te paard,
vervolgens een drietal gala-Berliners en
een galacoupé, waarin de kamerheren jhr.
Van Lennep en jhr. Roëll waren gezeten.
In hofrok met steek en degen sloten zich
hierop 21 Amsterdamse burgers te -paard
glans en rijkdom had
gewonnen,
De buitenlandse vorstelijke, gasten heb
ben het passeren van de gouden koets
gadegeslagen op een speciale tribune die
gebouwd was op de brug van de Doelen
straat bij het Muntplein.
Hoge onderscheidingen
Koningin Juliana heeft de 18-jarige prin
ses Margaret Rose van Engeland onder
scheiden met het Grootkruis in de Orde
an de Nederlandse Leeuw.
Ook aan prof. mr. R. Kranenburg, voor
zitter van de Eerste Kamer is deze hoge
onderscheiding verleend.
Ruiter tijdens rijtoer overleden
Tijdens de rit, die Koningin Juliana Za
terdagmiddag door de hoofdstad maakte,
heeft zich een ongeval met dodelijke af
loop voorgedaan. Toen de stoet de Wester-
markt bereikte, viel een der burgerruiters
van zijn paard., In zijn val hield hij de
teugel vast, hetgeen tot gevolg had, dat het
paard boven op hem terecht kwam. In
allerijl droegen agenten van politie de ge
vallene naar de kant.
Een arts constateerde de dood van dei
ruiter, de 49-jarige heer Kamerling uit
Blaricum. Waarschijnlijk is de heer Ka
merling aan hartverlamming overleden.
Zeker is, dat de val van zijn paard niet de
oorzaak van zijn dood is.
Verkoop huldeblijk-insigne
Bij velen heeft de mening post gevat,
dat de inzameling van gelden voor het na
tionaal huldeblijk door middel van de ver
koop van insignes zou zijn gesloten. Dit is
niet juist. De actie voor het nationaal hul
deblijk, bestaande in een te vormen fonds
ter bestrijding van de kanker, verkeert
nog slechts in een beginstadium van ont
wikkeling. De verkoop van het insigne gaat
dan ook gedurende September onvermin
derd voort.
Vader van drie kinderen
doodgestoken
Maandagmiddag is te Helmond het lijk
gevonden van de 44-jarige J. van S., vader
van drie kinderen. De man was overvallen
en tengevolge van een messteek in de hart
streek overleden.
De vermoedelijke dader, de 43-jarige
M. K. uit Helmond, is gearresteerd.
Hartelijke begroeting van de Belgische Koningin-Moeder
Koningin Julianafonds
geslicht
Leniging van door de
Op het Haarlemse station werd de Koningin-Moeder van België verwelkomd door
Prinses Wilhelmina en Prins Bernhard.
„Burgemeester, burgemeester, daar komt
Prinses Wilhelmina aan", riep de hoofd-
commissaris van de Haarlemse politie, de
oorlog ontstane noden j heer J. J. Fontijne tot mr. P. O. F. M
Cremers, die zich Zondagavond om tien
Het bestuur van de Nederlandse Vereni
ging voor Maatschappelijk Werk heeft het
initiatief genomen tot de oprichting van
een fonds tot steun van instellingen voor
maatschappelijk werk in Nederland, in het
bijzonder ter leniging van door de oorlog
ontstane noden. Aan dit fonds is de naam
„Koningin Julianafonds" gegeven. Het
fonds mocht van de Raad van Beheer van
Nederlands Volksherstel (in liquidatie)
een gift van 500.000 gulden ontvangen.
Tevens werd de verdere opbrengst der z.g.
Volksherstelsigaretten toegezegd. Het
adres van het fonds, dat geen individuele
steun verleent, is Stadhouderslaan 46.
's-Gravenhage.
Jaag die Rheumatisehe pijnen
uit Uw ledematen!
Dat kan! Met de eenvoudige bloedzuiverende
Kruschen-kuur: Elke morgen de kleine dosis
Kruschen Salts, zoveel als er op een cent gaat
De zes minerale zouten waaruit Kruschen be
staat, zijn een wondere stimulans voor de
bloedzuiverende organen Lever, nieren en
ingewanden hebben de opwekking nodig, die
Kruschen geven kan. Ze gaan weer krachti
ger werken, het bloed gaat sneller stromen en
voorkomt zodoende dat schadelijke, pijnver-
wekkende zuren zich gaan vastzetten in spie
ren en gewrichten en voortdurende oorzaak
worden van Uw ondragelijke pijn. Niet zonder
reden-gebruiken miljoenen mannen en vrou
wen over de hele wereld sinds jaar, en dag
Kruschen. De heilzame gevolgen worden
alom erkend en er kan geen reden zijn,
waarom ook gij er niet van zoudt profiteren.
Vraagt Kruschen bij Apotheker of Drogist,
(Adv.)
minuten over half zes juist naar de ge-
improviseerde „Koninklijke ingang" aan
de Noordzijde van het Haarlemse station
wilde begeven om Prins Bernhard te ver
welkomen.
De komst van Prinses Wilhelmina ter
begroeting van Elisabeth, Koningin-Moe
der van België, was voor alle autoriteiten
een volkomen verrassing.
Burgemeester Cremers ontving Hare
Koninklijke Hoogheid in de wachtkamer
eerste klasse op het middenperron, waar
na hij zich naar beneden begaf, waar Prins
Bernhard vijf minuten na de Prinses met
zijn auto uit Amsterdam was aangekomen.
Om acht minuten voor zes stoomde de
speciale trein uit België het station bin
nen en hield het salonrijtuig, waarin de
Koningin-Moeder met haar gevolg was
gezeten met het middenbalcon precies voor
de uitgelegde loper stil.
Koningin Elisabeth stapte als eerste uit
en werd door Prinses Wilhelmina met een
omhelzing begroet. Daarna stapte Albert,
de prince de Ligne, uit. In het gevolg van
de Koningin-Moeder bevond zich ook de
Belgische ambassadeur in Nederland, de
heer L. C. Nemry. Verder had de president
directeur van de Nederlandse Spoorwegen,
ir. F. Q. den Hollander, van Roosendaal af
de reis meegemaakt.
Nadat Prinses Wilhelmina en Prins
Bernhard zich enige tijd met het gezel
schap op het perron hadden onderhouden,
begaven de Koningin-Moeder met haar
gevolg en Prins Bernhard zich naar de
auto's die hen naar hotel „Duin en Kruid-
berg" zouden brengen.
De Prins nam bij de Belgische vorstin
plaats.
43. Panda en Nick Nugget hoefden niet lang
over dit aanbod te denken. Een ogenblik later
was de koop gesloten. De rijke vreemdeling
was de eigenaar van het goudveld geworden,
en Nick en Panda zaten met een gezicht, alsof
ze nog nooit van hun leven gewandeld hadden,
lui in de kussens van de prachtige auto. „Kijk
eens, groentje," zei Nick, terwijl hij een grote
rol bankbiljetten te voorschijn haalde, daar
komt jou eerlijk een gedeelte van toe. Je bent
maar een deksels kereltje, maai je hebt getoond,
dat je ze alle vijf bij elkaar hebt en zonder
touw hulo was het waarschijnlijk allemaal niet
zo goed afgelopen. Knap gedaan, hoor
Groentje." Panda borg zijn deel van de buit op
en even later reed de auto een klein haven
stadje binnen. De Goudzoeker zou nog verder
meerijden, maar Panda wilde hier achterblijven
om een schip te zoeken, dat hem zou thuis
brengen. Hij nam dus hartelitk afscheid van
Nick en de vreemdeling en het speet hem wel
even, toen hit de auto in de verte zag ver
dwijnen Maai toen hij de rol bankbiljetten in
zijn zak voelde, bedacht hij, dat het toch wel
een goed avontuur geweest was.
EINDE.
Acht motorrijders vormden een ere-
escorte naast de uit tien auto's bestaande
stoet. Voorop reden twee motorrijders met
zijspan, daarna volgde de wagen van de
Koningin-Moeder, gevolgd door die van
de Prince de Ligne. De organisatie berustte
bij hoofdinspecteur A. F. Suurendonck van
dt Haarlemse politie.
De route ging van het Kennemerplein
via Staten Bolwerk, Verspronckweg, Julia-
nalaan Bloemendaalseweg. Mollaan, Bre-
derodeweg en Middenduinerweg naar
„Duin en Kruidberg".
Op het station en op het Kennemerplein
hadden zich **ele honderden verzameld,
die er op een of andere manier de lucht
van hadden gekregen, dat Prinses Wil
helmina en Prins Bernhard in de stad
waren.
Toen de Prinses met een buiging en een
vriendelijke groet van het gezelschap aan
de uitgang van het station afscheid nam
en met haar „Dame du Palais", mevrouw
Th. de Beaufort, naar Amsterdam vertrok,
bracht de menigte een spontane en harte
lijke ovatie aan de vrouw, die ons land
een halve eeuw heeft gediend.
Naar Santpoort
Ook rond hotel Duin en Kruidberg in
Santpoort, het voormalige Cremerhuis,
had zich een aanzienlijke groep belang
stellenden verzameld, temeer daar uitge
lekt was, dat Z.K.H. Prins Bernhard de
hoge gast uit België tot in haar hötel zou
begeleiden. Om kwart over zes knetterden
de eerste motorrijders de oprijlaan in, die
door maréchussée en politie was afgezet
en even later, voorafgegaan door een erC-
escorte van de Koninklijke Maréchaussée,
zwenkte ook de vorstelijke Cadillac uit de
garage van Prins Bernhard het hek binnen.
Er ging een warm applausje op, toen
men merkte dat de Prins tegelijk met ko
ningin Elisabeth, die gekleed ging in een
beige complet, uit dc wagen stapte.
De heer W. J. Pceters, directeur van
Duin en Kruidberg, verwelkomde bij de
ingang Koningin-Moeder en de Prins om
hen daarna naar de kamers, die voor de
Koningin-Moeder zijn gereserveerd bij
na de helft van het grote gebouw beslaande
te begeleiden. Kort daarna vertrok Prins
Bernhard weer naar Amsterdam.
Rond en in het gebouw hadden leden
der marechaussée de officiers- en ere
wacht betrokken. Onder meer was com
missaris J. P. Wevburg van de Velsense
politie aanwezig. Het gemeentebestuur van
Velsen heeft bloemen gestuurd ter ver
welkoming.
Jongetje onder vrachtauto
Het 6-jarig jongetje Marijnis uit Hille-
gom geraakte op de Margrietenlaan te Hil-
legom bij het passeren van een vrachtauto
onder het achterwiel van deze wagen. Het
kind was op slag dood. De autobestuurder
v. S. uit Noordwjjkerhout verklaarde dat
toen hij het kind passeerde, dit rechts van
de weg reed. maar waarschijnlijk bij het
oasseren van de wagen aan 't slingeren is
gegaan en als gevolg daarvan tussen de
wielen gevallen. De enige getuige van het
ongeval was het achtjarig broertje van het
slachtoffer.
