c 3 Behandeling van de zaak-Menten nu toch werkelijk ten einde 4 Speciale VOORJAARS-AANBIEDINGEN w 1 KT5TI Verlovingsringen Butlinkamp is van veel belang voor het vreemdelingenverkeer Nadelen van de grenscorrecties zijn groter dan de voordelen EXTRA AANBIEDING jtaaatiet" en gsreizïger Q Wereldnieuws VRIJDAG I APRIL 1949 Tenminsfe....als de verdachte niet ii Gedurende meer dan vier uur hebben de mrs. dr. J. C. Coebergh en Réyer K. D. Kalbfleisch gisteren voor het Bijzondere Gerechtshof te Amsterdam in de zaak van de grootgrondbezitter en industrieel P. N. Menten gepleit, waarbij zij geen détail onbesproken en geen beschuldiging onweerlegd lieten. Zoals men weet vroeg de advocaat- fiscaal mr. B. J. Besier tijdens de vorige zitting in zijn réquisitoir bekrachtiging van het vonnis, dat het Hof in Decem ber bij verstek wees: drie jaar gevan genisstraf met aftrek wegens dienst neming bij de vijand en het optreden als Verwal ter voor enkele Joodse zaken in Polen. Ook deze keer kwam mr. Besier aan het begin van de zitting met een verrassing. Hij deelde mede dat hij een brief had ge kregen van een burgemeester, die in de krant had gelezen, dat iemand aan de ver dediging voor dertig mille een dossier had aangeboden, dat vernietigend zou zijn voor de vroegere Nederlandse consul in Kra kow, de Bruyn en Menten van alle schuld zou ontlasten. De burgemeester verklaar de dat dit aanbod van een voormalige ambtenaar van het Bureau Nationale Vei ligheid afkomstig was. De advocaat-fiscaal heeft deze feiten aan de officier van Justi tie doorgegeven. De raadslieden hadden overigens ook een brief: van een Poolse advocaat, die beweerde dat de heer De Bruijn bij een bezoek aan Polen Mentens belangen had geschaad. Mr. Coebergh sprak in een uitvoerig be toog over de Menten ten laste gelegde dienstneming bij de Duitsers als zijn oor deel uit, dat het stuk voor stuk ontzenuwen van alle punten der dagvaarding geen zware taak vormde, omdat voldoende be wijsmateriaal ontbreekt. Hij concludeerde tot nietigheid der dagvaarding, omdat het op de dienstneming betrekking hebbende gedeelte zeer vaag gesteld was. Bovendien had de advocaat-fiscaal de nadrukkelijke verklaring van de Duitse generaal Schön- garth, dat Menten noch bij de S.S. noch bij de Sipo was geweest, genegeerd, terwijl Schöngarth met geen woord over „Einsatz- gruppen", waartoe Menten zou hebben be hoord, had gerept Ook voor de verdachte zelf was dit begrip trouwens geheel nieuw. Wèl heeft Schöngarth verklaard, dat Men ten een reis naar Lwow maakte als „An- gehöriger des Stabes", doch met de uiteen zettingen van de getuigen dr. W. Harster en dr. A. Lifschütz voor het juridische en van mr. A. B. Nijkerk voor het taalkundige element van deze term in de hand voerde mr. Coebergh aan, dat hier nooit van een dienstverband sprake 0 geweest kan zijn, doch ten hoogste het privaatrechtelijke verrichten van enkele diensten voor Schön garth persoonlijk. Het dragen van een uni form een volkomen willekeurig pakje met een fantasierang, aldus de advocaat fiscaal geeft al evenmin enige reden voor de veronderstelling, dat de verdachte in dienst van de Sipo was getreden. Hij heeft trouwens van die maskerade overigens noodzakelijk om onderweg aller lei lastige controles te ontgaan weinig plezier beleefd, want van Duitse zijde heeft men een onderzoek over het onrechtmatig dragen van dit uniform tegen hem gevoerd. Het is toch ondenkbaar, zo riep mr. Coe bergh uit, dat dit nu voor een Nederlandse rechter aanleiding zou kunnen zijn tot een veroordeling wegens het in Duitse staats- of krijgsdienst treden. De radio geeft Zaterdag HILVERSUM I, 301.5 M, 7.00, 8.00, 18.00, 20.00 en 23.00 uur Nieuws. 7.15 Gymnastiek. 7.30 Platen. 9.00 Symphonie- concert. 10.00 De arts A. J. van Leusen spreekt tot de zieken. 10.05 Morgenwijding. 10.35 Cabaret. 11.20 Weekoverzicht. 11.35 Hélène Ludolph zingt met piano. 12.00 Ac cordeonorkest. 15.33 Cubaans en Argentijns. 13.00 Strijdkrachten. 13.30 Dansorkest. 14.00 Het Nederlandse lied. 14.20 Politie-orkest. 15.00 Streekuitzending voor Noord-Kenne- merland. 15.25 Kamerorkest met piano (Bach en Mozart).» 16.10 Reportage N.V.V.- congres. 16.25 Piano-duo. 16.45 Sport. 17.00 Schijvenschouw. 17.30 Voor de rijpere jeugd. 18.15 West-Europees commentaar. 18.30 Strijd krachten. 19.00 Artistieke staalkaart. 19.30 Over televisie. 19.45 Voor Nederlanders in Duitsland. 20.15 Weense operettemuziek. 21.00 Socialistisch commentaar. 21.15 A.B.C.-caba- ret. 22,15 Schrammelorkest. 22.40 Orgel. 23.15 Sport 23.25 Dansorkest. HILVERSUM II, 414.5 M. 7.00, 8.00, 13.00, 19.00, 20.00 en 23.00 uur Nieuws. 7.15 Handel. 7.30 Kamerkoor. 7.45 Morgengebed. 8.15 Platen. 9.00 Voor de vrouw 9.05 Piano-trio, Schumann. 9.35 Bach. 10.00 Voor kleuters. 10,15 Lichte muziek. 11.00 Voor zieken. 11.45 Schoolradio. 12.1.5 Piano. 12.33 Platen. 13.50 Film en toneel. 14.10 Pla ten. 14.20 Engelse les. 14.40 Platen en Boeken nieuws. 15.10 Muziekcursus. 15.30 Mannen koor. 16.00 Soicale positie van musici en artisten. 16.10 Strijkkwartet van Kodaly. 16.30 Gregoriaans. 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Sport. 18.15 Piano. 18.30 Weekoverzicht. 18.45 Platen. 19.15 Actualiteiten. 19.25 Lichte muziek. 19.50 Katholieke Actie. 20.05 Gewone man. 20.12 Piano. 20.20 Lichtbaken. 20.45 Marion Ander son zingt. 21.00 Gevarieerd programma. 21.45 Sport. 22.00 Lichte muziek. 22.30 Avondwij ding. 23.15 Schubert en Grieg. in cassatie gaat Vervolgens sprak mr. Coebergh over wat hij noemde „de sensatie van het requisi toir": de advocaat-fiscaal heeft na ee bombardement van drie jaren zijn stellinj dat Menten tolk zou zijn geweest, ver laten!" Hieruit concludeerde pleiter, dat de gehele ten laste legging betreffende de dienstneming finaal in elkaar is gezakt: de inhoud is eruit weggespoeld. Hiermee had de zaak volgens de verdediger toch uit kunnen zijn. Ten overvloede herinnerde de raadsman aan een groot aantal verklaringen, waai-uit bleek, dat Menten slechts zeer gebrekkig Pools en in het geheel geen Russisch sprak. Mentens vermogen. De legende wil, zo leidde mr. Coebergh zijn opmerkingen over de vermogenstoe stand van zijn cliënt in, dat Menten toen hij in December 1939 in Krakow aankwam, „alles kwijt" zou zijn geweest; wat hij daarna weer verworven heeft, zou geheel of grotendeels onrechtmatig verkregen zijn. Zijn onroerend bezit was inderdaad gecon- fiskeerd, Doch de roerende goederen, op zichzelf een vermogen, heeft hij voor een zeer belangrijk gedeelte kunnen redden. Op zijn reis van Lwow naar Krakow in De cember 1939 hadden Menten en zijn vrouw niet alleen achttien koffers, doch ook een enorm bedrag aan juwelen de belegging bij uitnemendheid in Oost-Europa bij zich. Naar Krakow kreeg Menten een be drag van 575.000 zloty overgemaakt. Bij de kunsthandelaar Stieglitz had hij bovendien een half millioen zloty in bewaring gege ven. Schilderijen, tapijten, bontwerk en dergelijke werden in Sopot, waar hij zijn landgoed had, door de bevolking voor hem verstopt en in Lwow bij vrienden en ken nissen in bewaring gegeven. Bij de verhuizing van Menten in Februari 1943 naar Nederland werd wel een om vangrijke inboedel meegenomen, doch iets abnormaals was er aan dit transport in geen enkel opzicht, zoals door een brief van een Amsterdams expeditiebedrijf wordt gestaafd. Wat de Pool Zagajski be treft, die na de bevrijding zijn schilderijen en een handelaar in de woning van Menten in Aerdenhout meende te herkennen, merk te pleiter op, dat uit niets is gebleken, dat Zagajski ooit de eigenaar zou zijn geweest en eveneens hield mr. Coebergh staande, dat Menten in Lwow niet de kunstschatten van de door de Duitsers vermoorde pro fessor Ostrowski had geroofd, doch zijn eigen inboedel had teruggekocht. Mr. Coebergh bracht tenslotte naar vo ren, dat het Poolse dossier niet door het Hof als bewijsmateriaal zal kunnen wor den gebruikt, omdat de waarde daarvan zeer problematisch is. De verdediging kan in deze verklaringen een eindeloze rij van tegenspraken en absurditeiten aanwijzen en zij berusten grotendeels op horen zeg gen. Uit de door de verdediging uit Polen ontvangen getuigenissen blijkt daarentegen dat Menten steeds, waar hij kon belange loos hielp en dat hij met de Polen van alle godsdienstige gezindten steeds op goede voet stond. Ofschoon in Polen een oproep in de pers heeft gestaan, heeft zich daar geen enkele benadeelde gemeld. Mr. Coe bergh kwam dan ook tot de concflusie, dat Menten moest worden vrijgesproken/Zijn veroordeling zou een vreselijke vergissing zijn. Mr. Kalbfleisch aan het woord. Nadat het Hof een adempauze van twee minuten had genomen, behandelde mr. Kalbfleisch Mentens optreden als Verwal ter van de rijstpellerij Oryza en de vier Joodse kunstzaken te Krakow. Hij betoog de, dat de feitelijke toedracht aantoont, dat dit onderdeel van de dagvaarding nimmer tot veroordeling kan leiden. Toen Menten in 1940 van de toenmalige directeur, de Nederlandse consul De Bruyn onbeperkte volmacht kreeg als zaakwaarnemer op te treden, was de toestand van de Oryza miserabel. Toen de fabriek na 10 Mei 1940 als vijandelijk vermogen door de Duitsers in beslag genomen zou worden, liet Men ten zich tot „Verwalter" benoemen om iedere Duitse inmenging te voorkomen. Menten werkte het bedrijf ten bate dei- Nederlandse belanghebbenden geheel en al op tevredenheidsbetuigingen zijn voor- handen doch tegen het tijdstip, dat hij zelf van de resultaten zou gaan profiteren, werd hij door de Duitsers gearresteerd en uitgewezen. Na zijn vertrek (een'gevolg van de machinaties van De Bruyn, naar de lezing van de verdachte) werd de Oryza ingeschakeld in de Duitse oorlogseconomie. Over het beheer der Joodse kunstzaken kon mr. Kalbfleisch betrekkelijk kort zijn, omdat één der eigenaren, Josef Stieglitz, in de vorige zitting persoonlijk van zijn waar dering voor Menten's beheer had getuigd en had verklaard, dat deze bewindvoering met zijn volledige-insteÉriming plaats vond. Afgescheiden daarvan blijkt zowel uit de Nederlandse als uit de Poolse jurispruden tie, dat de bewindvoering op zichzelf niet als een strafbaar feit wordt beschouwd. Ook mr. Kalbfleisch refereerde zich aan een aantal verklaringen van Polen, die ge tuigden, dat Menten „eigen geld en eigen veiligheid had geriskeerd, om de Polen te helpen, waar hij kon." Mr. Besier merkte in zijn repliek onder meer op, dat hij niet gezegd noch geïnsi- -\ ©PKSJ&PBED fijn netmatras 1-pers. §4.60 2-pers. 59.80 2-persooras LEDKiJINT sleemode!, lichtgroen, brons of crème 65.—= 1 -persoons DEVANBED met fijn netmatras bronskleur 30.95 1-pers. Engels &EBSKANT m. fijne netspiraal lichtgroen, brons of crème 41.20 Kapok matrassen, Supra matrassen, t/0 Epeda matrassen, Spiraal matrassen nueerd had, dat Menten zijn advocaten zou hebben gekocht en hij betreurde, dat mr. Kortenhorst zijn bedoeling niet had begre pen. Anderzijds had hij aanstoot genomen aan de opmerking van deze raadsrpan, dat er „voor millioenen uit de villa van Men ten onder de ogen van de Bloemendaalse politie was gestolen". Het onderzoek is nog gaande, aldus mr. Besier, en zolang niet vaststaat wie de diefstal heeft gepleegd, gaat het niet aan een geheel politiecorps te beschuldigen. Mr. Coebergh kreeg te horen, dat de „sensatie van het requisitoir" een logisch gevolg is van de omstandigheid, dat het Openbaar Ministerie pas een vol ledig beeld van een zaak op de terechtzit ting zelf krijgt, zodat het zeer goed kan gebeuren, dat het dan op bepaalde punten tot een ander inzicht komt. Overigens wil de mr. Besier er niet te veel meer van zeggen: aan de zaak-Menten was tot nu toe meer papier - en hoe was er met de stuk ken gegoocheld! - en meer tijd besteed dan aan enig andere zaak van het Bijzondere Hof en hij vreesde dat, indien hij er nu nog lang op door zou gaan, het Hof door de bomen het bos niet meer zou zien. Mr. Coebergh vroeg dat is zo lang zamerhand traditie geworden de onmid dellijke invrijheidstelling van de verdachte, hetgeen het Hof al even traditioneel af wees. Menten zelf zag van het laatste woord af, Toen liet mr. Ruys de hamer vallen ten teken, dat de behandeling van de zaak- Menten eindelijk ten einde was. Althans voor het Hof, want de verdediging heeft al laten horen, dat zij bij een veroordeling in cassatie zal gaan. Of dat nodig is, horen we op 14 April. Contactadres gewonde militairen Tijdens de afwezigheid van mevrouw T. H. Spoor-Dijkerna, die zoals gemeld voor een kort verlof naar Nederland is vertrokken, wordt haar ax'beid ten behoeve van het inlichten van de betrekkingen van gewonde en zieke militairen waargenomen door mevrouw L. J. C. Simons-Van Veelen te Batavia. Het adres waaraan de desbetreffende correspondentie moet worden gericht, blijft onveranderd: Koningsplein Zuid no. 13, Batavia. Brieven, reeds "gericht aan mevrouw Spoor, die na haar vertrek worden bezorgd, zullen door mevrouw Simons worden be handeld. A T K A N K A N Wij maken iets bijzonders in Zonder enige verplichting kunt U deze bewonderen K A N K A N A L L E E N (Adv.) Minister In 't Veld: Senaat verneemt weinig nieuws over Wederopbouw en Volkshuisvesting (Van onze parlementaire redacteur) De Eerste Kamerleden plegen zich nog steeds in hun spraakzaamheid te weinig zelfbeperking op te leggen. Hieraan viel vooral toe te schrijven, dat de bei-aadsla- gingen over de begroting van Wederop bouw en Volkshuisvesting nodeloos veel tijd in beslag namen, want veel nieuws viel er heus niet te vertellen. Uit het debat noem ik daarom slechts enkele punten. Zo bijvoorbeeld het plei dooi van een Rotterdammer in hart en nieren, de heer Kraayvanger (K.V.P.) voor het zo spoedig mogelijk aantrekkelijk maken van de Maasstad; dit niet in de laat ste plaats voor kapiteins en schepelingen, voor wie het aangenamer passagieren is in een prettige „city", dan in een stad wier hart nu nog een woestijn is. Dezelfde sena tor drong zeer sterk op bevordering van particuliere woningbouw aan. Verder vroeg hij het nodige te. doen om belegging in hui zen weer aantrekkelijk te maken. De heer Tjalma (A.R.) vond dat bij de huur verhoging behalve met de stijging van de exploitatiekosten ook met die van de kos ten van levensonderhoud rekening moet worden gehouden. Minister In 't Veld kreeg een woord van hulde van de heer Nij ka rap (K.V.P. vooral ook omdat hij reeds in belangrijke mate de belofte had vervuld de gemeente besturen in hun natuurlijke taak ten op zichte van wederopbouw en volkshuisves ting te herstellen. Duplexwoningen waren wel aanvaardbaar, maar verkeerd zou het zijn in de eerste jaren niets anders te bou wen. De heer Brandenburg (Comm.) en zijn fractie wilden van geen enkele vorm van huurverhoging iets weten; in elk geval vond hij, dat het parlement er recht op had nu eens duidelijk te vernemen wat de regering in deze van plan is. Een plei dooi van de heer Reyers (C.H.) om het zo zwaar geleden hebbende Zeeland niet met de rest van het land over één kam te scheren, een bestrijding door de heer Woudenberg (Arbeid) van een betoog Verscheidene Kamerleden: Ernstige teleurstelling over huidige gang van zaken In het voorlopig" verslag van de Tweede Kamer over het wetsontwerp tot het treffen van voorzieningen wegens de verwezenlijking van be paalde correcties in de Nederlands- Duitse grens wordt van verschillende zijden ernstige teleurstelling geuit over de gang van zaken met betrekking tot ,het vraagstuk van wijziging van de grens tussen Nederland en Duitsland. Men herinnert er aan, dat de Nederland se regering nog tijdens de oorlog zich het recht heeft voorbehouden aanspraken te doen gelden op vergoeding van de schade, welke door de Duitse bezetting aan ons land is toegebracht en die, zo betoogde de regering toen, althans voor een deel zou worden vergoed door afstand van grond. Aan geallieerde zijde vonden deze eisen der regering destijds een niet ongewillig oor. Inmiddels is de toestand belangrijk gewij zigd. Niet alleen heeft ons land nog steeds geen bevredigende toezeggingen in dit op zicht weten te verkrijgen, doch het heeft VISTRANOLA gebloemd, kreukvrij, wasecht 3.60 per Meter LINNEN (effen) 115 cm breed 3.32 per Meter GEBLOEMDE ZIJDE kreukherstellend 3.51 per Meter BARTELJORISSTRAAT 27 ft zelfs bijna vier jaar geduurd voordat over eenstemming werd bereikt over enkele grenscorrecties van voorlopige aard, waar omtrent de regering verklaart, dat zij van zeer beperkte strekking en omvang zijn. Blijkbaar bestaat er niet alleen in Duitsland geen besef voor hetgeen dit land aan Ne derland heeft aangedaan getuige het misbaar over de thans in uitzicht gestelde correcties van zeer geringe betekenis doch bestaat dit besef helaas evenmin in voldoende mate bij de landen, die West- Duitsland hebben bezet. Ware dit wel het geval, dan had men immers mogen ver wachten, dat althans over de technische correcties, welke van Nederlandse zijde werden gevraagd, in een veel sneller tempo overeenstemming zou zijn bereikt. Sommige leden, hoewel eveneens teleur gesteld over de gang van zaken, verklaar den niettemin, dat zij van het begin af voor ver gaande eisen weinig hadden gevoeld. Inwilliging van de oorspronkelijk van Ne derlandse zijde gestelde eisen zou huns in ziens hebben geleid tot een zodanige aan tasting van de Duise economie, dat Neder land zelf de zeer nadelige gevolgen daar van op den duur zou hebben moeten onder vinden. Sommige andere leden sloten zich bij deze mening aan. Zij erkenden wel, dat annexatie van vreemd grondgebied in be paalde omstandigheden in abstracte zin moreel gerechtvaardigd kan zijn en om standigheden van deze aard doen zich tegenover Duitsland thans zonder enige twijfel voor doch niettemin kan de con crete situatie zulk een annexatie toch weer ongeoorloofd maken. Men kan annexeren met. of zonder bevolking. Met de Duitse be volking annexeren zou, volgens deze leden, zeer ongewenst zijn. Zonder die bevolking annexeren zou echter problemen van ver plaatsing van die bevolking met zich bren gen, welke gezien hetgeen op dit gebied sedert het einde van de oorlog is geschied, 30. Joris Goedbloed bezat tegenwoordig, zoals we gemerkt hebben, een aanzienlijk aantal jassen, pantalons en wei-gesneden vesten. Van het ogenblikje rust, dat hij genoten had, had hij dan ook gebruik ge maakt om zich keurig te verkleden, en nu was hij juist met een diepe zucht behaag lijk gaan zittten om eens rustig te denken, toen hij plotseling een plof achter zich hoordeen daar stond Panda, die door het raam naar binnen was gekomen. „Jo ris vlug!" zei Panda. „Daar is de politie! Ze kijken uit-de ramen! Het hótel schijnt vol politie te zitten!" Ja, zie jezo is Panda nu eenmaal! Nu had hij net bedacht dat Joris toch eigenlijk een gemenerd was, en nu ging hij hem toch nog waarschuwen dat de politie achter hem aan zat! En Joris maakte niet eens de indruk dat hij het erg op prijs stelde. „Politie? Hötel vol?" vroeg hij. En hij zei: „Ei ei! Dan zullen wij behendig onze maatregelen nemen, mak kertje! Weliswaar zijn onze gewetens rein gelijk die der zuigelingen, maar met politie weet men nooit waar men aan toe is! Stel je voor, dat zij kwamen om u mee naar het kot te slepen, kleine man! Dan moest ik u toch helpen, nietwaar? Neen, neen, dat zou niet gaan! Wij zullen ons vermom men om ongemerkt gade te kunnen slaan wat de politie-macht hier loenst! Waar is uw petje? Buiten? Welaan zet op het hoofd!" En intussen belde Joris drie keer; en wanneer er in het hötel iemand drie keer belde, dan kwam floortje, de huis knecht niet op een moreel aanvaardbare wijze op gelost kunnen worden. Weer andere leden konden zich met deze gedachtengang niet verenigen. Duitsland, zo betoogden zij, heeft Nederland enorme schade berokkend. De rekening daarvan beloopt meer dan 25 milliard. Dat dit be drag in zijn geheel zou worden voldaan, is volstrekt uigesloten. Betaling van een deel der schade door middel van gebiedsafstand zou daarom alleszins redelijk zijn. Dat de bevolking uit een dergelijk gebied zou moe ten worden uitgedreven, achtten zij aller minst noodzakelijk. Tegenstanders van annexatie voerden hiertegen aan, dat de Nederlandse behoefte aan steenkolen beter zou kunnen worden voldaan door aan Nederland voor geruime tijd rechten op de-ontginning van mijnen in Duitsland toe te kennen dan door dat gebied zelf naar Nederland te doen over gaan. Grenscorrectie is geen annexatie. Naar aanleiding van deze beschouwingen merkten vele leden op, dat men scherp onderscheid moet maken tussen grenscor recties grenswijziging van technische aard, nodig wegens waterstaats- of ver- keersbelangen en annexatie. Annexatie kan volgens deze leden geen oplossing bieden voor het vraagstuk van de herstelbetalingen. Uit een oogpunt van wederopbouw van Europa zou annexatie ook niet te aanvaarden zijn. Tegen correc ties van de grens om technische redenen gelden, naar hun oordeel, deze bezwaren niet. In principe behoren zulke correcties in ondei'ling overleg te worden geregeld. Daar besprekingen over correcties vroeger steeds door Duitsland werden afgewezen en het zich ook op dit ogenblik nog fel ver zet tegen elke correctie, meenden deze leden dat ons land goed zal doen te aanvaarden wat thans kan worden verkregen. Zij achtten het noodzakelijk dat de rege ring bovendien met alle kracht naar het verkrijgen van herstelbetalingen zal blijven streven. Ook zal de regering krachtig moe ten blijven aandringen op verwezenlijking van die technische correcties, waarover nog geen overeenstemming kon worden ver kregen. „Geen kat in de zak" Vele andere leden waren nog niet over tuigd, dat de thans verkrijgbare correcties inderdaad door ons land moeten worden aanvaard. Om dit te kunnen beoordelen zal de Kamer over meer inlichtingen moeten beschikken. De leden van de volksvertegen woordiging' kunnen niet medewerken aan „het kopen van een kat in de zak". Van zeer groot belang achtten deze leden de vraag, welke gevolgen het aanvaarden van de thans verkrijgbare correcties zal hebben voor de mogelijkheid van voldoe ning aan verder gaande eisen. Heeft de regering weten te bereiken, dat de handhaving van onze aanspraken uit drukkelijk in het bedoelde protocol is vast gelegd? Ook indien dit is geschied, is er grote kans, dat het buitenland deze correc ties voor annexatie aanziet en naderhand, zij het ten onrechte, zal verklaren dat Ne derland reeds zijn aandeel heeft gehad. Deze leden verklaarden nadrukkelijk, dat zij geenszins uit de weg wensten te gaan voor het misbaar, dat van Duitse zijde, met volkomen miskenning van de betekenis der bewuste grenscorrecties, wordt gemaakt en waaruit eens te meer blijkt, hoe een groot deel van het Duitse volk zich tracht te ont trekken aan de historische verantwoorde lijkheid, die het draagt voor hetgeen in de oorlogsjaren gebeurd is. De klacht, dat de Kamers over onvoldoen de gegevens beschikken om 't wetsontwerp te beoordelen, werd van verschillende zijden onderschreven. Verklaard werd dat opnieuw blijkt hoe onvoldoende het parle ment is ingeschakeld bij alle internationale regelingen. Nadeel groter dan voordeel. Verscheidene leden konden de indruk niet van zich afzetten, dat de nadelen groter zullen zijn dan de voordelen. I Voorshands meenden zij afwijzend te van de heer Schipper (A.R.), die het Humanistisch Verbond niet wilde inscha-; kelen bij de geestelijke verzorging van de D.U.W.-arbeiders, ziedaar iets uit hetgeen er ter tafel kwam, voor de minister het zijne kon gaan zeggen. Hij bracht de spre kers hulde voor hun in het algemeen op bouwende critiek. Hij kwam daarna met cijfers om aan te tonen dat er heus een vrij sterke inkrimping van personeel aan zijn departement valt waar te nemen. De bewindsman verdedigde tegenover de heer Brandenburg (Comm.) het bouwen van een Butlin-kamp in Zandvoort, omdat hij' zulks met het oog op vreemdelingenbezoek! van belang achtte. Hoe genoeglijk het in dit soort kampen kan toegaan en hoe hoog! het peil van het vermaak is, kreeg de Se naat daarop op bijkans lyrische wijze ge schilderd. Niet voor zijn plezier laat de minister! hier Finse scholen en Oostenrijkse houten! huizen kant en klaar komen, maar genood zaakt door hetgeen wij soms wegens te, sluiten handelsaccoorden hebben te aan-, vaarden. Voordat de minister zijn rede af-! brak tot Dinsdag, vermeldde hij, dat men' waarschijnlijk aan het eind van het vol gend jaar zover zal moeten zijn, dat de montagebouw zal kunnen concurreren metj de traditionele bouw. moeten staan tegenover deze technische grenscorrecties en dus ook tegenover i dit ontwerp. Indien het juist is, dat slechts correcties van zeer onderge schikte aard kunnen worden ver kregen, moet men zich afvragen, of het nodig was een oorlog te winnen om dit te bereiken. Ware het niet juister ge weest een fiere afwijzende houding aan te nemen? Deze leden erkenden dat men voorzichtig: moet zijn met het doen van een beroep opj „nationale fierheid". Zij meenden echter dat het wenselijk geweest ware tot hen, die' Nederland met deze blijkbaar onbelangrijke technische herziening van de grens willen j afschepen, te zeggen: Indien gij het zoi wenst, is het beter dat er in het geheel niets I verandert. Andere leden meenden, dat het afwijzen! van hetgeen thans verkregen kan worden wellicht nog ergere gevolgen voor onze verdere aanspraken zou kunnen hebben. Verscheidene leden betoogden dat de be volking van de over te nemen plaatsen i reeds vele jaren in belangrijke mate op! Nederland is ingesteld. Bezwaren tegen de procedure. Niet alleen tegen het aanvaarden van grenscorrecties, ook tegen de gevolgde procedure had men bezwaren. Er is een protocol getekend en indien dit wetsont werp tot wet wordt verheven, zal de rege ring worden gemachtigd om de nodige uit voeringsmaatregelen te treffen. Het besluit, waarbij dit geschiedt, moet dan door een wet worden vervangen. Bij het vredesver drag kan echter alles weer op losse schroe ven worden gezet. Dit kan betekenen, dat het aan Nederland toe te wijzen gebied kan worden vergroot, doch evenzeer, dat het nog kan worden verkleind. Dat de regering de thans te verkrijgen correcties niet concreet aan de Staten- Generaal heeft voorgelegd, doch de vorm van een machtigingswet heeft gekozen, vond bij verscheidene leden weinig instem ming. Het vragen van een machtiging brengt mede, dat de Staten-Generaal voor een voldongen feit kunnen worden ge plaatst. Andere leden konden begrijpen, dat de: regering de vórm van een machtigingswet heeft gekozen. Tal van maatregelen met' wettelijke kracht zullen moeten worden I genomen, welke om ontduiking tegen te gaan, niet te voren kunnen worden gepu bliceerd. Sommige leden meenden, dat het toe voegen van grondgebied bij Koninklijk Besluit in strijd zou zijn met artikel 3 der Grondwet, ook al wordt zulk een besluit later door een wet vervangen. Anderen deelden dit bezwaar niet, op grond van het argument, dat de toevoeging slechts een voorlopig karakter kan dragen. Smokkelaarsbende in Gelderse Achterhoek opgerold De rijkspolitie re Silvolde is in samen werking met de C.C.D. een smokkelaffaire op het spoor gekomen. Er zijn reeds voor enige duizenden guldens aan goederen in beslag genomen en zeven personen uit de Gelderse Achterhoek zijn gearresteerd. De in beslag genomen goederen zijn onder andere stopcontacten, stekkers, trekscha- kelaars, weck-thermometers en een grote hoeveelheid koffie. Men verwacht nog meer arrestaties. Vulpen-reparatie Kantoorboekhandel de ROOI) ANEGANG 14 - TEL. I19G3 - HAARLEM (Adv.) Lawine. Het dreunen van de motor van een vliegtuig, dat laag over de Zug- spitze (Beieren) vloog, heeft een lawine van 200 m breedte veroorzaakt, die 13 skilopers verraste. Zes van hen raakten onder de sneeuw bedolven, doch zij konden worden gered. Geen tijd. De Britse regering heeft beslo ten geen tijd beschikbaar te stellen voor een debat in het parlement over de motie van 200 parlementsleden, waarin verzocht wordt, het project voor een tunnel onder het Kanaal opnieuw in studie te nemen. De motie werd Woens dagavond in het parlement ingediend. Blijvertje. Generaal Franco heeft Donder dagavond in een radiorede tot het Spaanse volk aan de vooravond van d« tiende verjaardag van het einde van de burgeroorlog verklaard: „Ik zal nim mer mijn post verlaten'. Hij zeide, dat „plicht" altijd zijn motto was geweest. Fikse familie. Mevrouw Girard uit Mon- ceau-les-Mines (Frankrijk) heeft het leven geschonken aan haar zesentwin tigste kind in zevenentwintig jaar. Vier entwintig van haar kinderen zijn nog' in leven. Zij is de vrouw van een binnen* schipper. (U.P.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1949 | | pagina 2