Nederland herdacht hen, die vielen voor de vrijheid UaGfc TtUtcdcc JA. Jieit Voor moeder en baby VRIJDAG 6 MEI 1949 HAARLEMS DAGBLAD DODENHERDENKING 1949 In hun eenvoud vaak ontroerende plechtigheden op de gewijde plaatsen in Zuid-Kennemerland Toen de klokslag van achten Woensdagavond het leven in stad en land twee minuten lang deed verstarren in een stomme eerbetuiging aan de nagedachtenis der oorlogs doden, was een stille stoet juist gearriveerd voor het monument dat op de Dreef is opgericht ter herdenking van de in de laatste oorlogswinter daar gcfusilleerden. Twee minuten lang hing een doodse stilte ook daar, waar een grote menigte was samen gekomen rond het beeld van de ten dode opgeschreven verzetsman, welke figuur in zijn gelatenheid, berusting en bereidheid de stilte van de dood symboliseert. Omringd door een erewacht van militairen en voormalige verzetslieden was dit monument het middelpunt van de stille hulde, die de stoet van mannen, vrouwen en kinderen kwam brengen nadat in de Grote Kerk een plechtige herdenkingsdienst had plaats gehad. Voor de Stille Tocht werd in de Grote Kerk een herdenkingsbijeenkomst gehou den, waar ds. P. J. Mackaay een rede uit sprak, waarin hij onder meer zei: Morgen zullen we het bevrijdingsfeest vieren, doch vanavond zullen we eerst in stilte geden ken de helden die gevallen zijn. Maar daar- bij zullen we ook bedenken waarom zij vie len en dat willen we elkaar doorgeven. Europa heeft zijn centrale plaats in de we reld verloren en is een bedelaar geworden. De fundamenten van het oude Europa zijn door de revolutie weggespoeld, al heeft het aan verzet niet ontbroken. Daarom zijn we dankbaar aan de gevallenen en ook aan de nog levenden die gestreden hebben. Het verzet was goed en noodzakelijk en de grondslag ervan werd zeker niet alleen door het nationaal instinct gevormd, maar ook door het besef, dat het oude Europa, dat wist van vrijheid, tolerantie en humaniteit, gemobiliseerd moest worden. Thans bele ven we een neergang der cultuur, doch wanneer in de kerken het Evangelie weer beleefd wordt zal ook Europa weer nieuwe kracht krijgen. Dit Evangelie was ook de bron van kracht en moed voor vele geval lenen. In dit licht krijgt het verzet zin en zullen onze kinderen nog dankbaar zijn voor de gebrachte offers. Het koor van de Basiliek van St. Bavo luisterde de gewijde stonde met enkele oud-vaderlandse liederen op. Onder begeleiding van het geroffel der omfloerste trommels was de stoet langzaam van de,Grote Markt naar de Dreef geschre den, voorafgegaan door een groep militai ren en een jeugdcorps. Voorop gingen de familieleden van de verzetsslachtoffers, na bestaanden van gevallen vaderlanders, die hun bloemenhulde meedroegen en aan de voet van het monument legden, waarna de stoet voorbij de beeltenis defileerde. De talrijke toeschouwers sloten zich bij dit défilé aan, zodat het geruime tijd in beslag nam. Toen het duister viel lag rond het monument een schat van bloemen als een levend getuigenis van eerbied, dankbaar heid en hulde en van de durende herinne ring die gekoesterd wordt in de harten der overlevenden aan hen die alles gaven. In Haarlem-West. In het gebouw van de Vereniging van Vrijzinnig Hervormden aan de Jacobstraat werd een herdenkingsdienst gehouden, die was voorbereid door vier buurtverenigin gen uit Haarlem-West. Ds. J. Bronsgeest en rector H. M. J. Brans hielden hier een herdenkingsrede. Ds. Bronsgeest zei in zijn rede onder an dere: „Een geheel volk staat gereed om naar de. graven te gaan. Wij denken thans met eerbied aam gesneuvelden en achtergelate nen tezamen en wij willen dit blijven doen. Als blaren in de herfst zijn zovelen, geval len; het woord vallen heeft door de oorlog voor ons een diepere betekenis gekregen. Wij kunnen in de komende dagen de be droefden niet helpen, kunnen het niet ver der brengen dan een handdruk en een schouderklop. Nog hangen er zware wolken over deze wereld. Maar God laat Zijn schepping niet los. Hij herschept en loutert, en wij zullen tenslotte een nieuwe wereld deelachtig worden." Rector H. M. J. Brans zei in zijn rede het volgende: „Het is Gods bestel en wij ervaren het in ons persoonlijk leven, dat dit leven zich voltrekt in tegenstellingen. Het verdriet en de vreugde, wit en zwaid, deze tegenstelling heeft God gewild. Het is een mysterie voor ons en daarom worden wij stil bij een ziekbed, in een sterfhuis en bij dé graven der oorlogsdoden. Wij voe- j len ons dan door God ter verantwoording geroepen. Hoe is onze mentaliteit in deze? Dragen wij bewust de verantwoordelijkheid voor de kruisen die in onze stad zijn opge- richt? Laten wij het „dat ick toch vroom mag blijven" uit het Wilhelmus gedenken. Vroomheid, dat is veel meer moed dan on derwerping, veel meer trouw dan volg zaamheid, veel meer liefde dan aanbidding. De kruisen in onze stad zijn niet alleen een herinnering, maar een gewetensonderzoek voor ons allen." De Harmonie „Crescendo" speelde het Wilhelmus, het zesde couplet werd meege zongen. De organist speelde daarna een ge deelte van het slotkoor uit de Matthaus Passion van Bach. Na de herdenkingsdienst trok men in1 stilte langs Wilhelminastraat en Leidse- straat naar het monument aan de Wester gracht, Bijeenkomst op liet Schoterbosplein Rond het plantsoen op het Schoterbos plein waren vele bewoners van Haarlem- Noord bijeengekomen, toen het Haarlems Christelijk Mannenkoor, onder leiding van Jac. Zwaan „Ecce quomodo morritur" van Handel inzette. Namens het comité van voorbereiding sprak de heer Overtoom een inleidend woord en vroeg aandacht voor het plan een blijvend gedenkteken bij de Jan Gijzen- brug op te richten. Wij zijn bijeengekomen om de nagedachtenis van velen te eren. Behalve dankbaarheid past het ons een ereschuld in te lossen door mee te werken aan de opbouw van een betere wereld. Eerst dan kan gezegd worden, dat de offers niet tevergeefs gebracht zijn en met een opgeheven hoofd mogen wij dan langs de gedenktekens défileren. Nadat het corps „Sint Caecilia" de Marche funèbre van Chopin ten gehore had ge bracht, herdacht ds. J. A. van Arke 1, predikant bij de Gereformeerde Kerk al len, die hun leven in de oorlogsjaren voor het Nederlandse volk hebben ingezet. De moderne mens heeft het druk, leeft in een gejaagd tempo en het kan gebeuren, dat hij hen vergeet, die alles gaven en hen. die achtergebleven zijn en voor wie deze dag dubbel zwaar is. Het is noodzakelijk een plechtigheid als deze te houden en de doden të herdenken. Spreker herinnerde aan de 10e Mei 1940, aan de ongelijke strijd in de oorlogsdagen, aan de periode, waarin de bezetter getracht heeft het grondgebied uit te breiden en de bewoners gelijk te laten denken. Daarna ontstond het verzet met al de gevolgen van arrestaties en opsluitingen in concentratiekampen, vergassen en vuur pelotons. Er volgde vrijheid en dit was te danken aan "nen, die een offer brachten. Aan God en aan hen hebben wij veel te •danken, zeide spreker en al vergeten wij Veel, God vergeet hen en hun nabestaanden. Eerste groep demobilisanten uit Indonesië vertrokken Donderdag is de eerste groep demobili santen uit Indonesië, bestaande uit 460 man, per Volendam naar Nederland ver trokken. Het schip wordt 3 Juni in Rot terdam verwacht. ARBEIDERS IN TWENTE NAMEN VRIJ. In tal van bedrijven in Hengelo, Borne, Enschedé en Almelo zijn Donderdagmiddag de werknemers naar huis gegaan, hetgeen tegen de wens der werkgevers in geschied de. De arbeiders verklaarden dat hun be sluit niet gericht was tegen de directies der bedrijven. Op de Erebegraafplaats aan de Zeeweg kwamen Woensdagavond velen bijeenom de gevallenen te herdenken. niet en Hij zal recht doen aan hen, wie on recht is aangedaan. Pater Hutjens zeide dat het Neder landse volk één gezin is. Het voelt zich ver bonden als er vreugde is, maar ook als de vlag halfstok hangt zoals op deze avond. Er doen zich echter wrijvingen voor, zoals ook tegenwoordig in de gezinnen, die in één huis wonen, en velen zouden dan terug verlangen naar die periode uit de oorlog toen humanisten, communisten, calvinisten en katholieken schouder aan schouder ston den. De mensen hebben evenwel een taak te vervullen in de geest van hen, die voor het vaderland gevallen zijn. Zouden dezen kunnen vragen wat er bereikt is,dan moeten wij ons beschaamd terug trekken. Daarom is het van belang eendrachtig te werken. Er zijn er reeds, die een herdenking als deze overbodig achten. Dat mag niet gebeuren, zeide spreker, eerder kan de bevrijdings dag overgeslagen worden. Zij, die vielen, mogen wij nooit vergeten. Het muziekcorps besloot de plechtigheid met het spelen van het Wilhelmus. Huurprijzen worden gecontroleerd Ongeveer 144 000 onderhuur- „Moed, beleid en trouw" Herdenkingsbijeenkomst in Nieuwe Kerk te Amsterdam ders betaalden te hoge huren 1 op de bevrijdingsdag is in Amsterdam j in dc Nieuwe Kerk een herdenkingsbij- Het Directoraat-generaal voor de Prij- eenkomst gehouden welke was georgani- zen laat op het ogenblik in het gehele seerd door de Nederlandse Radio Unie en land een onderzoek instellen naar de I Radio Nederland Wereldomroep. Medewer- huurprijzen. Dit onderzoek, dat in som- king verleende de Amsterdamse Politie migë plaatsen huis aan huis zal geschieden wordt uitgevoerd door de controlediensten van het directoraat-generaal in samenwer king met de plaatselijke prijzenbureaux. Volgens mededeling van het directoraat- generaal bestaan er op het gebied van huurprijzen vele misstanden, vooral wat prijzen voor onderhuur betreft. Uit het onderzoek, dat de prijzenbureaux voor onroerende goederen de laatste jaren heb ben ingesteld, is gebleken, dat van de ongeveer 400.000 gezinnen, die in ons land in onderhuur wonen, 144.000 te hoge huren betaalden. In sommige gevallen bleek dat onderhuurders drie a vier maal te veel betaalden. In al deze gevallen is een bindende huurprijs opgelegd. Bovendien kregen de huurders restitutie van het te veel be taalde. Sillevis vliegt niet meer £)e K.L.M.-vlieger met de meeste dienst jaren en het grootste aantal Indiëvluchten. Leendert Sillevis, zal niet meer als lijnvlie- ger dienst doen, maar zal voortaan als con- lactman tussen de afdeling die belast is met de uitvoering van de vluchten en het tech nisch bedrijf voor de K.L.M. werkzaam zijn. Sillevis is de enige K.L.M.-vlieger, die met alle vliegtuigtypen gevlogen heeft, welke de K.L.M. in dienst heeft gehad. Hij was 41 dagen onderweg, toen hij in 1931 als tweede bestuurder op een Fokker F-12 zijn eerste Indiëvlucht maakte. Zijn laatste reis naar het Verre Oosten met een Con stellation duurde slechts negen dagen uit en thuis: De thans 53-jarige Sillevis begon in 1917 als militair vlieger. In Maart 1922 thad hij als verkeersvlieger in dienst der K.L.M. Op de AmsterdamBatavia lijn heeft hij 68 retourvluchten gemaakt. Voorafgegaan door tamboers van de pad vinders trokken velen in optocht langs de Rijksstraatweg naar het voorlopig monu ment aan de Jan Gijzenbrug. In de stoet liep mee de heer A. J. M. Angenent, wet houder, van Openbare Werken, die met de heer F. S. Noordhoff, wethouder van Fi nanciën, de bijeenkomst op het Schoterbos plein had bijgewoond. Bij het monument werd twee minuten stilte betracht. Herdenking' P.T.T.-slachtoffers. Woensdag herdachten de ambtenaren van het Haarlems P.T.T.-kantoor hun gevallen collega's. Het Postaal Mannenkoor zong het Ecce quomodo Monitur, waarna de direc teur van het Post- en Telegraafkantoor, de heer C. Bakker, in het bijzijn van de nabe staanden, een korte toespraak hield. Nadat spreker aan de voet van de ge denksteen een krans had gelegd werd de indrukwekkende plechtigheid besloten met het zingen van Beat! Mortui. In het stationspostgebouw aan de Bal juwslaan leidde de chef, de heer A. Dekker, een korte plechtigheid. Plechtigheid in Overveen. „Dat wij in deze tijd onze doden herden ken, maakt ons onzeker en beklemt ons", aldus ds. W. Fijn van Draat in zijn korte toespraak tot nabestaanden en belangstel lenden, die naar het gebouw van Publieke Werken te Overveen waren getrokken, om de plechtigheid bij te wonen ter nagedach tenis van de gevallenen, begraven op de Ere-begraafplaats aan de Zeeweg. „Wij volgen niet hun idealen en als wij niet bereid zijn deze te volgen, dan is hun offer tevergeefs geweest. Het werk van deze voorvechters kan en zal echter niet tevergeefs zijn gebracht, evenals ook dat van de voorvechter Jezus van Nazareth het niet was. Geen sterveling strijdt tevergeefs voor gerechtigheid en waarheid. Dit zal een troost zijn voor de nabestaanden," zeide de predikant. Kapelaan J. Franck kon zich voorstellen, dat de nabestaanden een nieuw paradijs in het na-oorlogse Nederland verwachtten. De ondergrondse strijders waren dwaas, even dwaas als Jezus Christus, die zich ook op geofferd had. Maai- eens zal Hij en zullen zij erkend worden. Met weemoed herden ken wij de gevallenen, maar ook met trots, omdat zij zich hebben gegeven voor waar heid en gerechtigheid. Het dubbel-rftannen-kwartet „Inter Nos" onder leiding van Nico Hoogerwerf, zong twee uiterst fijn gezongen liederen. Na de plechtigheid werd een stille om gang naai- de Erebegraafplaats gemaakt. Voor aan de stoet gingen enkele padvinders, die op omfloerste trom het tempo aangaven. Om acht uur, nadat allen op de begraaf plaats waren aangekomen, klonken de trompetten, die twee minuten stilte aan kondigden. Op eenvoudige wijze bracht op deze be graafplaats een groep Nederlanders hulde aan hen, die voor ons vaderland vielen. Stille tocht in Heemstede. Honderden ingezetenen namen in Heem stede deel aan de „stille tocht" welke ge houden werd en die zijn eindpunt vond bij het herinneringsmonument aan de Vrij- heidsöreef. Een schat van bloemen legde getuigenis af van het medeleven van de ingezetenen. In de gehele gemeente werd twee minuten stilte in acht genomen. Van vele woningen waaide de vlag halfstok en voor de diensten in de verschillende kerken was veel belangstelling. Bennebroek. In Bennebroek namen velen deel aan de gemeenschappelijke dienst in de Nederlands Hervormde Kerk en in de Katholieke Kerk. Een lange stoet trok daarna naar het monu ment in de Bennebroekerlaan, waar velen bloemen legden. Woensdagavond zijn alom in den lande de mannen^n vrouwen herdacht die het offer van hun leven brachten bij de verdediging van recht en vrij heid. Overal hingen de vlaggen half stok en beierden de kerkklokken, in vele steden en dorpen werden gedenk tekenen onthuld op de graven der ge vallenen en trok een zwijgende menigte voorbij de plaatsen, waar vuurpelotons van de bezetter een einde maakten aan het leven van zovele helden van het verzet. In Baarn legde Koningin Juliana een krans van witte bloemen bij het monument voor de oorlogsslachtoffers op het Stations plein. In Apeldoorn nam Prinses Wilhel- mina dee^.aan de stille herdenkingstocht, waartoe zij zich onopvallend tussen de me nigte had begeven. Aan de voet van het voorlopige_gedenkteken voor de gevallenen legde de Prinses een eenvoudige krans met linten in de nationale kleuren. Op de Grebbeberg. Onder het pas ontloken lover op de Greb- beberg werden allen herdacht, die in de jaren 19401945 voor de bevrijding van ons land zijn gevallen. Aan weerszijden van de hoofdingang van het kerkhof stond een erewacht. Achter het houten kruis had de Koninklijke Militaire Kapel zich opgesteld. Deputaties van de Koninklijke Landmacht van vóór 1940, van de voormalige Binnen landse Strijdkrachten, van de Koninklijke Brigade „Prinses Irene" en oud-strijders vormden een carré. De Koningin was vertegenwoordigd door haar adjudant, de luitenant-kolonel jhr. D. J. A. A. van Lawick van Pabst. Namens minister Schokking sprak de staatssecreta ris van Oorlog, mr. W. H. Fockema Andreae een gedachtenisrede uit. De Koninklijke Militaire Kapel speelde „Letzter Frühling" van Grieg, waarna aan de voet van het houten kruis door jhr. Van Lawick van Pabst namens de Koningin een krans werd gelegd. Ook de staatssecretaris van Oorlog legde een krans namens de minister, waarna nog vele deputaties door het leggen van kransen de gevallenen eer den. Prins Bernhard onthult verzets- monument in Utrecht. „Gedenk Uw doden, die de goede strijd gestreden hebben in gerechtigheid, draag voort huft vlam. Zij zijn gebleven, maar in die gloed wordt nieuw ons leven." Dit zijn de versregels van de dichter Jan Engelman, die gebeiteld staan op het vijf meter hoge voetstuk van het verzetsmonument, dat Prins Bernhard op het Domplein in Utrecht onthulde. Het monument is vervaardigd door de Haagse beeldhouwster mevrouw Corinne Fransen—Heslenfeld. Het stelt een vrou wenfiguur voer die de toorts der vrijheid draagt. Het bijna 11 meter hoge beeld is het grootste stenen verzetsmonument in Europa. In de Ridderzaal. In de Ridderzaal in Den Haag woonden zeer vele autoriteiten, ministers, tal van diplomaten, leden van de Raad van State, Eerste en Tweede Kamer, van provinciale- en gemeentelijke bestuurscolleges, nabe staanden van gevallen verzetsstrijders een herdenkingsplechtigheid bij, waar prof. mr. R. Kranenburg, voorzitter der Eerste Ka mer. rector J. Th. M. Kraakman, directeur der Katholieke Actie in Den Haag, en mi nister-president dr. Drees het woord heb ben gevoerd. Rede dr. Drees. „Reedë tijdens de Meidagen van 1940 zijn er naast zwakheden en fouten voorbeelden geweest van weergaloze moed en volhar ding tot het uiterste", zo zeide dr. Drees. Onze marine, onze koopvaardij, de man nen van onze bescheiden luchtmacht heb ben alle oorlogsjaren door zowel tegen Duitsland en Italië als tegen Japan de ge allieerden belangrijke hulp verleend. In de donkere tijd der bezetting was de strijd van de mannen en vrouwen van het verzet in ons land een vuurbaak van moed. Wie toen heeft gezien hoe in het bijzonder het beste deel van onze jeugd alles waagde in de strijd voor de goede zaak, ontleent mede daaraan vertrouwen in de toekomst van i ons volk. 1 Zwaar zijn de verliezen, die Nederland geleden heeft. Meer dan 200.000 Neder landers zijn als gevolg van de Duitse be zetting omgekomen. Groot zijn daarnaast de verliezen geweest onder de Nederlan ders in Indonesië als gevolg van het lijden in de Japanse kampen. De Joodse bevol kingsgroep in ens land is grotendeels uit gemoord. Talrijk waren daarnaast degenen, die het slachtoffer werden van wat zij deden om Joden of andere onderduikers te helpen. De geslagen wonden zijn niet geheeld. Ik denk aan hen die invalide werden in de strijd en aan de helden van het verzet, die ziek of geknakt uit de concentratiekampen zijn teruggekeerd en hun leven lang de merktekens van het lijden in lichaam of geest zullen mededragen. Ik denk vooral ook aan de velen, die verloren wie hun het liefste waren. Laten wij heden nog eens zeggen tot hen die naar een open plaats staren, dat welke ook na de bevrijding de teleurstel lingen zijn geweest, de offers niet vergeefs zijn gebracht. Democratische volkeren zijn niet mili tair, zijn zeker niet aggressief aangelegd. In de hoogste nood blijken echter ook de mocratieën tot elk offer bereid en tot de krachtigste weerstand in staat. Onder de dictatuur, die wij hebben leren kennen, was het het afschuwelijkste dat getracht werd de geest geweld aan te doen door mensen te dwingen om te zeggen en te schrijven wat zij niet meenden. La.ten wij blijven beseffen dat de eerste eis, die wij moeten stellen aan wie in een of andere vorm geroepen zijn geestelijke leiding aan ons volk te geven, deze is, dat zij eigen ziel en geest zuiver houden en als het om geestelijke waarden gaat liever breken dan buigen. Voor de tweede maal staat de wereld voor de taak weer samen te binden en daarbij orde te brengen in de verwarring. Als klein land kunnen wij daarop geen beslissende invloed uitoefenen, wel kunnen wij onze bijdrage leveren tot zo nauw mo gelijke samenwerking. Zij moet gericht zijn op herstel en verhoging van het levenspeil der volkeren, op het waarborgen van de vrede door maatregelen in het belang van de collectieve veiligheid en op het behoud van de grote geestelijke waarden, die wij hebben te beschermen. Als wij daarvoor alle krachten inzetten aldus eindigde de minister ons daar bij allereerst in eigen land ten volle geven en weten te handelen met de eendracht, die geenszins de natuurlijke verscheidenheid der vrijheid uitsluit, dan zal ons volk zich de mannen en vrouwen waardig tonen, die temidden van oorlog en bezetting vast hielden aan hoge idealen. Kapel, het Apollokoor en het omroepkoor, cie organist dr. Anthon van der Horst. Annie Woud. alt, en Johan Schmitz, declamatie. De drie begrippen, die de grondslag van deze herdenking vormden: moed, beleid en trouw, werden achtereenvolgens belicht door dr. K. H. E. Gravemeijer, algemeen gedelegeerde van de Generale Synode der Ned. Hervormde Kerk, rabbijn S. Rodrigues Pereira en pater Gilbertus Lohuis O.F.M. De bijeenkomst, die precies een uur duurde, werd besloten met het zingen van het Wil helmus. Zij trok een zodanige belangstel ling, dat het kerkgebouw tot in alle hoeken gevuld was en er zelfs belangstellenden waren, die geen plaatsje hadden kunnen bemachtigen. Uitvaart oud-minister A. H. J. L. Fiévez Woensdag werd in de St. Paschalis- kerk te 's-Gravenhage de uitvaartdienst gehouden voor kolonel A. H. J. L. Fiévez, oud-minister van Oorlog en lid van de Tweede Kamer. Voor het begin van de dienst legde de kapitein-vlieger R. J. E. M. van Zinnicq Bergmann, hofmaarschalk en adjudant in buitengewone dienst van de Koningin, namens Hare Majesteit een krans bij het in de kerk opgebaarde stoffelijk overschot. Namens de inspecteur-generaal van de Koninklijke Landmacht, Prins Bernhard, legde de luitenant ter zee F. Steïnmetz een krans. Het kabinet, met uitzondering van de ministers Spitzen en Stikker, woonde de uitvaartdienst bij, evenals de Canadese ambassadeur, de oud-ambassadeur van Bel gië, de oud-opperbevelhebbers generaal Winkelman en generaal Reynders, luite nant-admiraal Helfrich, voorts luitenant- generaal Calmeyer, plaatsvervangend chef van de Generale Staf, luitenant-generaal C. Giebel, chef Luchtmachtstaf, generaal- majoor ir. M. Tans, gouverneur der resi dentie, generaal-majoor Baretta, comman dant Legerluchtmacht Nederland, kolonel ds. Sillevis Smitt, hoofdvlootpreaikant, de secretarissen-generaal van de ministeries van Ooi-log en Marine, dr. L. G. Korten- horst, voorzitter der Tweede Kamer, P. Kerstens en prof. mr. C. P. M. Romme na mens de K.V.P.-fracties der Eerste er Tweede Kamer, jhr. mr. M. van der Goes van Naters, de heer H. W. Tilanus, mr. A. B. Roosjen, de oud-ministers mr. dr. L. N. Deckers, prof. dr. J. Gielen en ir. M. .C- E, Bongaerls en mej. J. Geldens. secretaresse van Prinses Wilhelmina. Verder waren nog vele andere vlag- en opperofficieren en Kamerleden in de kerk aanwezig. Exploitant van kettingbrieven veroordeeld De kantonrechter te 's-Hertogenbosch heeft onlangs J. W. van der S. te Boxtel veroordeeld tof'6 boete wegens het hou den van een verboden loterij. Het betrof hier de verspreiding van zogenaamde ket tingbrieven, waarbij volgens de dagvaar ding in een zogenaamd sneeuwbalsysteem de gelegenheid voor het publiek werd open gesteld om tegen betaling van negentig cent en het doorgeven van een aantal formulie ren aan andere personen mede te dingen naar een of meer prijzen in geld ter waarde van 121.50. De ambtenaar van het O.M. bij het Kan tongerecht had 2000 boete geëist. Deze zaak is thans in hoger beroep be handeld voor de rechtbank te 's-Hertogen bosch, waar de officier van justitie beves tiging van het vonnis van de kantonrech ter heeft gevraagd. De officier was van mening, dat hier wel degelijk sprake was van een loterij. Hij laakte in scherpe bewoordingen het toege paste systeem, waarbij enkelen verdienen ten koste van anderen. Vooral de exploitant wordt er beter van. De officier vond dat hét publiek wordt misleid en dat de ex ploitant speculeert op een zeer ongezonde hartstocht. Hij vroeg zich af of men hier niet te maken heeft met oplichting. Volgens de verdediger was er geen sprake van een loterij in de zin der wet. De deel nemers hebben door nakoming der voor waarden de zekerheid dat zij een prijs ver werven. Het systeem laat niets aan het toeval over. De rechtbank was het hiermee niet eens en veroordeelde S. tot. een boete van 500 subsidiair een maand hechtenis. Schilderkunst Expositie Kees van Dongen komt naar Nederland (Van onze corresponds Parijs) hebben' wij orig. Eng. Kinderwagens Luxe en opvouwbare kinderwagens en Wandelwagens Korstjens GEN. CRONJcSTRAAT 82 TEL. 13053 (Adv.) het Bloemen hij kruis op de Grebbeberg Op de Grebbeberg wer den allen herdacht die in de jaren 19401945 voor de bevrijding van het koninkrijk zijn ge vallen. Generaal Kruis legt een krans bij het houten kruis. Naar wij vernemen zal dc volgende maand de volledige verzameling schilde rijen van Kees van Dongen, die momenteel in Parijs nog dagelijks honderden belang stellenden trekt, naar Nederland verhuizen, waar het levenswerk van onze voormalige landgenoot in 1929 liet de schilder zich tot Fransman naturaliseren dan in ver scheidene steden zal worden tentoonge steld. De hele collectie, waarvan de meerder heid uit particuliere bezit is samengesteld» is voor dat doel door een maatschappij verzekerd, en wij hoorden dat alleen al het beroemde portret van de Gravin de Nouailles voor een bedrag van 35.000 gul den werd geassureerd. Men weet dat Van Dongen, behalve door zijn schilderijen, ook vermaard of be rucht is geworden wegens zijn vlijm scherpe uitspraken. Een recente formule, waarin hij het geheim van zijn mondaine successen samengevat heeft, verdient hier te worden weergegeven. Dat cosmopoliti- sche en vermogende dames zich zo graag door mij laten schilderen", aldus verklaar de Van Dongen, komt vooral omdat ik hun lichamen minder en hun briljanten meer omvangrijk pleeg uit te beelden". Een aardig FANTASIESCHORTJE of een HUISHOUDSCHORT Er is weer een sortering zoals in lange tijd niet gezien J* HAARLEM HEEMSTEDE ZANDVOORT (Adv.) Officieel overzicht van de situatie in Indonesië BATAVIA. 5 Mei (Aneta). „De afge lopen week bracht bepaald opwekkend nieuws uit Oost-Java, met name in het Keöirische, waar de toestand zienerogen vooruitgaat", aldus het wekelijkse officiële overzicht van de situatie in Indonesië. Het rapport uit Toeloengagoeng spreekt zelfs van een uitermate gunstige ontwikkeling in dit gebied. Een uitzondering vormt nog altijd de residentie Malang. waar de consolidatie slechts langzaam gaat. Bantam blijft constant vooruitgaan. In Midden-Java is dc toestand in het alge meen stationnair gebleven. In de randge bieden aan de Noordkust ondervindt men nog moeilijkheden. In het Madioense ondervinden de sui kerplanters medewerking van de bevol king. In het Kedirische is ruim aanbod van werkvolk. Bij de best georganiseerde verzetsgroepen in het Madioense wordt de neiging merkbaar om samenwerking te zoeken tot volledig herstel van rust en veiligheid. De controverse tussen de TNI en de PKI spitst zich toe naarmate de communisten in dit gebied aan invloed winnen. In de omgeving van Ngandjoek werd een bende van 60 man geneutrali seerd. De onafgebroken patrouillegang van Nederlandse troepen in het Malangse, waarbij een aanzienlijk aantal bendeleden onschadelijk werd gemaakt, in de afgelo pen week, heeft toenemend succes. Toch blijft de toestand in Malang verre van be vredigend. In West-Java hebben zich sedert het in grijpen op 19 December 4.500 guerillastrij- ders vrijwillig gemeld. In de afgelopen week meldde zich wederom oen bataljons commandant van de Siliwangi-divisie. Een strijdgroep van de Da.rocl Islam werd in het gebied van Goenoeng Galoenggoeng ten Westen van Tasikmalaja in samenwerking met de bevolking vernietigd. De BPM gaat op Sumatra voort met de snelle herstelling van bet. oliebedrijf. In de omgeving van Tjoeroep hebben zich 150 gewezen TNI'ers gemeld, onder wie officieren met wapens. In Semarang is de vciligheidstoestand niet merkbaar verbeterd. De gunstige ontwikkeling op Sumatra houdt aan. Over Middcn-Java zegt het overzicht o.m„ dat de politieke onzekerheid een stem pel drukt op het maatschappelijk leven te Djokja. EERSTE STEEN VOOR HET HAAGSE STADHUIS. In het betonnen bouwsel op liet Alexanderveld in Den Haag. dat straks het administratieve deel van het stadhuis zal herbergen, heeft burgemeester Visser op bevrijdingsdag de eerste steen gelegd. De burgemeester hield een rede, waarin hij de huidige tijdsomstandigheden karak teriseerde. Een gramofoonplaat van deze toespraak en een oorkonde werden bij de eerste steen ingemetseld. GOUDADER IN .ATEN ADO. Een goudader op een berghelling in de residentie Menado heeft in 1948. naar werd medegedeeld, 2.500.000 gulden opgebracht. Vijfhonderd concessies worden op primi tieve wijze door Indonesiërs bewerkt.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1949 | | pagina 5