Schroeder kampioen van Wimbledon
Christelijk Nationaal Vakverbond
herdenkt zijn veertigjarig bestaan
Een vage herinnering
Zaterdag 2 Juli 1949
'4
BU schitterend weer en voor stampvolle
tribunes is Vrijdagmiddag op het centre
court te Wimbledon de finale heren-enkel
spel SchroederDrobny gespeeld. Schroc
der won met 3-6, 6-0, 6-3, 4-6, 6-4.
Koningin Mary, de hertogin van Kent,
prinses Margaret en de hertog van Edin
burgh waren hierbij tegenwoordig.
Drobny won de eerste set met 6-3. Het
was een heel andere Schroeder, die de
tweede set op love won in amper 13 mi
nuten. Door prachtig plaatsen wist hii
Drobny telkens tot fouten te dwingen. Het
resultaat was 6-0.
Drobny begon de derde set met grote
geestdrift, maar Schroeder nam de eerste
game met een tikje geluk, toen de bal juist
over het net ging. In snel tempo won Drob
ny de volgende game, maar Schroeder' was
bliksemsnel en zowel in zijn volleys als in
zijn lobs zeer accuraat. Er waren weinig
rallies want beide spelers stormden naar
het net als ze er maar even kans toe kre
gen. De games gingen met de services tot
dat Schroeder doorbrak en er 5-3 van
maakte en tenslotte 6-3.
De Amerikaan Schroeder met de grote
beker, welke hij in Wimbledon heeft ver-
overd, nadat hij Vrijdagmiddag de Tsjech
Drobny in het herenen"kelspel een neder
laag had toegebracht.
In de vierde set was de uitslag lang on
zeker. Drobny won zijn service met grote
moeite, maar Schroeder antwoordde met
.een love game. Het keerpunt kwam in de
derde game, toen Schroeder na 30 love te
hebben gestaan, fouten begon te maken.
Drobny haalde op en won de game. Schroe
der verloor het eerste punt op zijn service
in de vierde game door een gemakkelijke
bal te missen. De Tsjech liep uit tot 40 love
en haalde de game binnen met een prach
tige backhand drive nadat Schroeder op
30-40 was gekomen. Zo werd het 3-1 voor
Drobny. Het grote ogenblik was nu geko
men voor de Tsjech, die de service had,
maar hij kon de kans niet gebruiken, want
Schroeder had succes met verscheidene
prachtig geplaatste slagen en maakte de
stand gelijk (3-3).
De zevende game bracht een uiterst ver
woede strijd. Vier keer kreeg Schroeder
een kans op winst en alle vier keren sloeg
hij de bal juist over de lijn. Toen kwam
Drobny, die eerst met 40 love had voorge
staan, drie maal op advantage en Schroeder
haalde telkens op tot deuce. Drobny won
de game en leidde met 4-3. Schroeder
nam de volgende game op zijn service: 4-4,
waai'na Drobny van love 30 ophaalde en de
game op zijn naam bracht (5-4). De Tsjech
weerstond Schroeder's service in de tiende
game en liep uit tot 40-30, waarna de Ame
rikaan voor een anti-climax zorgde dooi
een double fault te serveren. Drobny won
dus met 6-4 en de stand was 2-2.
Onder grote spanning traden de tegen
standers aan voor de beslissende set. Alles
Kegelen
Om het Nederlandse
kampioenschap
Zondag 3 Juli zullen de wedstrijden om het
kampioenschap van Nederland gehouden
worden in het gebouw van de Haarlemse
Kegelbond. Uit zes districten komen een
bondstiental, een clubvijftal en de persoon
lijke kampioenen naar Haarlem. De Haar
lemse Kegelbond is dit jaar in de voorwed
strijden geen kampioen geworden. De heer
Frantzen Sr. (kampioen van Haarlem) zal de
strijd aanbinden tegen kampioenen van
andere bonden.
Honkbal
Zilveren Baltournooi
Voor de vijf en twintigste maal houdt de
Sportclub „Haarlem" een tournooi oni de
„Zilveren bal" op het terrein in Haarlem-
Noord. Des morgens vermeldt het program
ma de eerste ronde en des middags om vier
uur begint de eindstrijd. In de eerste ronde
worden gespeeld: 9 uur ABC 2—HFC „Haar
lem" 2; ZandvoortmeeuwenBlauw Wit 2.
10 uur: The CatchersSchoten 2; THB
Volewijckers. 11 uur: HHC 3—Quick: WGA
2—RCH 2. 12 uur: DWVHCK 2 en EHS
Spartaan 2.
was nog mogelijk en zowel de Tsjech als
de Amerikaan speelden met zelfvertrou
wen. Aanvankelijk gingen de games weer
met de services tot 2-2. Het werd voor de
eerste maal deuce op Drobny's service in
de vijfde'game. Hij bleef accuraat slaan,
nam de game en leidde met 3-2. Door schit
terend volleren in de hoeken maakte
Schroeder gelijk (3-3) en toen volgde de
doorbraak. Drobny serveerde een double
fault en plaatste vervolgens een volley in
het net. Hij haalde op tot 30-30, maar werd
toen twee- keer geslagen, eerst met een
zuivere volley op zijn forehand en daai'na
met een harde drive op zijn backhand.
Schroeder won ook zijn volgende service
(5-3). Het leek er op, dat de partij in de
volgende game beslist zou worden toen de
taai volhoudende Tsjech zich herstelde en
er 5-4 van maakte. In de tiende game zag
men de Amerikaan op zijn best want met
gemillimeterde volleys en harde passing
shots won hij zijn service op love, wat hem
de game, de set, de partij en de begeerde
titel van Wimbledon opleverde.
De verdere uitslagen luiden:
Heren dubbelspel, halve finale: Gonzales
en Parker slaan Patty en Sturgess 6-3, 6-1,
3-6, 5-7, 7-5.
Dames dubbelspel, halve eindstrijd: Gussy
Moran en Patricia Todd slaan Shirley Fry
en mevrouw H. Rihbany 6-0, 7-5.
Gemengd dubbelspel, halve finales:
Bromwich en Louise Brough slaan Wor-
thington en Thelma Long 6-1, 6-2. Sturgess
en Sheila Summers slaan Diswell en Mar
garet Dupont 6-4, 7-9, 6-3.
Wielrennen
Pech voor Nederlanders
in de Ronde van Frankrijk
De uitslag van de tweede etappe Reims-
Brussel (273 km) luidt:
1. Lambrecht (België A) 8.37.58; 2. Ma-
rinelli (lie de France) z.t.; 3. Teisseire
(Frankrijk A) 8.39.14; 4. Kint (België A)
8.39.17; 5. Ricci (Italië Aï z.t.; 6. Öckerx
(België A) 8.39.31; 7. Jomaux (België A)
8.40.40; 8. Tassin (W.N. Frankrijk) 8.40.43;
9. Kubler (Zwitserland) 8.41.15; 10. Bar-
tali (Italië A) 8.41.15; 11. Coppi (Italië A)
z. t.
De Nederlandse ploeg heeft onfortuinlijk
gereden. De etappe was zeer zwaar, als ge
volg van de hitte, maar daar kwam voor
onze landgenoten nog een groot aantal
lekke bandjes bij. Nauwelijks was de een
geholpen en weer opgestapt, of een ander
moest aan de kant gaan staan en eeii nieu
we band omleggen. Indien er een prijs be
schikbaar was gesteld voor de grootste
pechvogel dan zou die ongetwijfeld aan De
Hoog ten deel zijn gevallen, want hij heeft
zeker tien keer van band moeten wisselen.
Hij zette toch door, hoewel zijn achterstand
hoe langer hoe groter werd, ook al omdat
de jeep van zijn ploegleider een paar keer
panne kreeg, waardoor hij lang op hulp
moest wachten. De Hoog arriveerde na de
sluiting van de contróle. Hij heeft de vruch
ten van zijn volharding kunnen plukken,
omdat de wedstrijdcommissarissen, na het
relaas van de moeilijkheden te hebben aan
gehoord en vastgesteld te hebben dat het
buiten zijn schuld uitblijven van hulp
eigenlijk de doorslag had gegeven, beslis
ten dat hij in de koers mag blijven.
Intussen staat tegenover deze clementie-
maatregel ook een straf: De Hoog had zich
onderweg geravitailleerd op een ogenblik,
dat dit verboden was. Dit kost hem 500
francs plus 30 seconden die bij zijn totaal-
tijd worden opgeteld.
De Korver, Syen en Lambriehs hadden
ook hun deel in de pech. Men zag hen
meestal samen. Met grote achterstand kwa
men zij binnen.
De Ruiter en Pauwels konden zich lange
tijd in het hoofdpeloton handhaven, voordat
ze terrein verloren, om 'tenslotte een mi
nuut of twaalf achter de winnaar te arri
veren. Maar daarvoor hadden ze alle twee
veel van hun krachten moeten vergen.
Waterpoloprogramma
Het programma van de in de week van 3
tot en met 9 Juli te spelen waterpolo-wed-
strijden. luidt:
Zondag 3 Juli, heren reserve hoofdklasse:
SVH 2—HPC 2.
Dinsdag 5 Juli, dames, derde klasse G:
Oosterbad 1DWT 2. Heren, reserve eerste
klasse B: Haarlem 2DJK 2. Reserve tweede
klasse B: Haarlem 3—de Zijl 2. Reserve
derde klasse C: Nereus 4HVGB 4.
Woensdag 6 Juli. dames, eerste klasse:
DWRMeeuwen. Derde klasse F: DWR 2
Waterlelie 1. Heren, reserve hoofdklasse:
HPC 2—Zian 3. Eerste klasse A: DWR—HPC.
Tweede klasse D: DAW—VZV.
Donderdag 7 Juli, dames, tweede klasse A:
VZV—Nereus: ADZ—HVGB. Heren, reserve
tweede klasse B: LZC 3—HVGB 3. Reserve
derde klasse F: VZV 2—DWT 2.
Vrijdag 8 JuliMxeren, hoofdklasse: HVGB—
ZIAN. Reserve eerste klasse A: HZPC 2—
HPC 2. Reserve eerste klasse B: Robben 2—
Haarlem 2. Reserve derde klasse C: HVGB
4—IJ 3.
Zaterdag 9 Juli. dames: tweede klasse A:
HVGBDWT. Heren: tweede klasse D: DWT
—DAW. Reserve derde klasse F: DWT 2
de Zijl 3.
Cricketprogramma
Het programma van de Nederlandse
Cricketbond voor Zondag aanstaande luidt:
eerste klas Excelsior—Sparta, Haarlem—
HCC 1. HHC 2—Hermes DVS, Kampong—
HBS, VOV—VVV, VRA—Rood en Wit.
Tweede klas: CVHW—ACC 2, HBS 2—Haar
lem .2, Rood en Wit 2Meikevers.
Nederlandse
verongelukt
Tijdens de dames-Derby te Boitsfort
(België) heeft zich een ongeluk met dode
lijke afloop voorgedaan. Mej. L. Wagenaar
uit Den Haag, die „Etoile du Nord" bereed,
kwam ten val door het breken van een
stijgbeugelriem. Zij stond op en kreeg toen
een trap van een paard dat achter haar
aankwam.
Mej. Wagenaar werd onmiddellijk naar
de geneeskundige post van de renbaan ge
bracht, waar zij even latei' overleed.
Roeien
Neumeier verloor in Henley
In de halve finale van de diamond sculls
in Henley, die de skiffeur "van Willem III
Neumeier en Kelly Jr. van de universiteit
van Pennsylvania tegenover elkaar bracht,
kreeg de Nederlander kort na de start een
voorsprong.
Bij Remenham Barrier (600 yards) lag
hij nog iets voor. Er werd geroeid in een
tempo van 30, maar Kelly kwam steeds
beter op dreef en leidde later met een halve
meter. De Amerikaan bereikte Fawley, hal
verwege het parcours, in 3 min. 51 sec.
1 sec. boven het record en had toen
lengte voorsprong. Bij het baken van de
mijl waren het twee - lengten geworden.
Neumeier begon te spurten bij Remenham
club (1 mijl) en liep iets in. De Amerikaan
bleef de repliek echter niet schuldig en
zette op zijn beurt een spurt in. De afstand
tussen de twee werd weer groter en in
prachtige stijl ging Kplly met drie lengten
voorsprong het eerst'door de finish. Zijn
tiid voor de 1 mijl 550 yards was 8 min.
12 sec.
Waterpolo
HPC verloor van GZC (1—3)
Direct na het begin slaagde middenvoor
De Boer van de Goudse ploeg er in zjjn
club de leiding te geven. Gouda bleef ook
daarna opdringen, waarna de linksachter
naar voren zwom om de voorsprong ie ver
groten (0-2). Braam, die bij HPC de mid
denachterplaats bezette, ondernam daarna
op ouderwetse wijze een rush, waarna hij
er in slaagde de stand op 1-2 te brengen.
Even voor het einde bracht de links-achter
speler van GZC de stand op 1-3. De voor
hoede van HPC "schoot in deze wedstrijd
slecht. Bovendien was het dekken zeer on
voldoende.
VOETBALCLUB „R1PPERDA" - In de
dezer dagen gehouden vergadering van de
voetbalclub „Ripperda" zijn de jaarverslagen
goedgekeurd. Tot secretaris is gekozen de
heer F. Dreyer, Spionkopstraat 5 zwart.
Slowaken verzetten zich
PRAAG (Reuter). Volgens een oogge
tuige is bij een van de incidenten, welke
zich in de- afgelopen dagen op het platte
land van Noord-Slowakije zouden hebben
voorgedaan, een leidende communist door
een woedende menigte aangevallen, waar
bij hij dusdanige verwondingen opliep, dat
hij naar het ziekenhuis moest worden over
gebracht. Zijn toestahd zou ernstig zijn. Het
incident zou voorgevallen zijn aldus seint
Reuters correspondent, in Cadca aan de
hoofdweg naar Polen, naar aanleiding van
geruchten, dat communisten ter plaatse ge
schoten hadden op een kruisbeeld. Van
deze laatste geruchten kon geen bevestiging
verkregen worden, doch het gevolg ervan
was in elk geval een heftige demonstratie
door de bevolking in het centrum van de
Een plaatselijke communistische leider,
die klaarblijkelijk was gekomen om het
volk te kalmeren, moest zijn toevlucht in
het huis van een geestelijke zoeken, die
hem de rest van de dag onderdak verleen
de,'Toen de communist later het huis ver
liet, werd hij opnieuw door het volk aan
gevallen. Onder politiebescherming werd
hij naar de stad gebracht.
De correspondent van. Reuter heeft van
verschillende zegslieden vernomen, dat de
bevolking in vele districten uiterst geagi
teerd zou zijn. Hoewel talrijke berichten
over incidenten de ronde doen, aldus de
correspondent, zijn er nog geen aanwijzin
gen voor een georganiseerd verzet tegen de
regering, die volgens plan haar programma
inzake de kerk uitvoert.
De bisschoppen zijn van hun congrega
ties geïsoleerd en de door de regering ge
steunde Katholieke actie neemt de kerke
lijke functies over.
Proclamatie.
In een gisteravond uitgegeven procla
matie zegt het Katholieke Actie-comité,
dat door de Tsjechoslowaakse regering
wordt gesteund, dat ondanks de vijandig
heden van de bisschoppen en het Vaticaan
de oogmerken van de Katholieke Actie
zeker zouden worden verwezenlijkt. Het
eerste doel zou zijn „een overeenkomst
voor samenwerking tussen kerk en staat".
De px-oclamatie gaat voort: „Wij zullen
onze stem vei'heffen in naam van millioe-
nen Katholieken en een toestand oplossen
waarvoor de bisschoppen de schuld dragen.
Zij worden ervan verdacht te weigeren
bux'gers van hun eigen land te zijn. Wij
doen op alle goede en oprechte Katholie
ken, priesters en gewone gelovigen een
beroep, het werk voor het welzijn van de
kerk en het land tot een einde te bren
gen".
Dr. A. Valentine nam afscheid
In kasteel Oud-Wassenaar is Vrijdag
avond een receptie gehouden ter gelegen
heid van het afscheid van dr. A. Valentine,
hoofd van de E.C.A.-missie in Nederland.
1-Iem werden twee grote Delftse vazen aan
geboden door de heer E. Kupers namens
de adviescommissie van het E.R.P. Deze
commissie vertegenwoox-digt het Neder
landse bedrijfsleven.
Namens de Koningin was aanwezig de
hofmaarschalk kapitein R. J. E. M. van
Zinnicq Bei'gmann, voorts de Amei'ikaanse.
Engelse en Chinese ambassadeurs, de ge
zanten van Peru, Chili, Finland en Grie
kenland, de heer C. Hunter, opvolger van
dr. Valentine, de vice-president van
Raad van State, jhr. mr. F. Beelaerts van
Blokland, de ministers Drees, Lieftinck,
Joekes, Mansholt, In 't Veld, Stikker en
Van Schaik, prof mr. R. Kranenburg, voor
zitter der Eerste Kamer en mr. L. A.
Kesper, Commissaris der Koningin in de
provincie Zuidholland.
Zondag zal dr. Valentine 'per vliegtuig'
ons land verlaten.
GEDOOD DOOR NEERVALLENDE
KRAANGRIJPER
Bij het lossen van aai-de in de haven van
Oudeschild op Texel 'schoot de rem van
de hijskraan los, tengevolge waarvan de
grijper naar beneden kwam en de chauffeur
Van der Vis trof. Hij was op slag dood.
Circus heeft zijn tenten
opgeslagen
Sinds gisterochtend vroeg zijn de oranje
wagens van het circus Mikkenie Heemstede
komen binnenrijden; de materiaal-, woon-
en restauratiewagens, vijftig in totaal. Er
van de ochtenduren tot laat in de avond
hebben tachtig zwetende kerels 25 ton
aluminium buizen en balken (met een to
tale lengte van zeven kilometer) aaneen-
gepast tot een circustent van 44 meter
middellijn. In de loop van de dag zijn ook
de dieren gearriveerd: de drie'logge oli
fanten wandelden van het goederenstation
aan de Westergracht naar hun stallen op
het terrein en begonnen er terstond aan
het auantum van zestig emmers drinkwa
ter en honderden kilo's hooi en haver,
waarmee zij het per dag minimaal kunnen
stellen. De zes tijgers rolden in hun kooien-
op-wieltjes hetzelfde traject; later namen
de paarden van de Amerikaanse Jacksons
en de chimpansees hun intrek in de stal
len en hokken. En vandaag zijn de artisten
gevolgd, 43 buitenlanders, zeven Neder
landers; de acrobaten, de clowns, de hoge
schoolrijders en een orkest dat merkwaar
digerwijs uit musici bestaat, die alle een
conservatorium-diploma in hun zak hebben.
- En Wie wat rondscharrelt tussen al die
balken, wagens, kooien en electrische lei
dingen en weinig Nederlands, veel Duits,
Hongaars en Engels door elkaar hoort klin
ken, is maar al te gauw geneigd de circus-
romantiek te groot te zien en de circus
realiteit te klein, zelfs temidden van dié
zwoegende kerels (dezelfde, die u vanavond
in keurige livrei uitgedost uw plaats zullen
aanwijzen), tussen de schots en scheef
door elkaar staande circusattributen en de
bergen fourage vdor mensen en dieren.
Maar toch wórdt men nog niet zover mee
gevoerd door de schijn-romantiek van het
circusleven, of men bemerkt hoe handig en
snel al die rommel tot een keurig en effi
ciënt geheel wordt verwerkt. Het Neder
landse Circus Mikkenie'geldt als 's wei'eld
properste circus. De circusmensen werken
graag met superlatieven, maar deze laatste
kwalificatie lijkt hier inderdaad op zijn
plaats.
Jenny, Mary en Rany, de drie olifanten
van het circus-Mikkenie, hebben gisteren
op hun wandeling van het goederenstation
naar Heemstede onder tevreden getrom
petter hun dorst gelest in de-Westergracht.
Dr. Drees hoopt dat het conflict tussen de
vakbonden bijgelegd wordt
Het Christelijk Nationaal Vakverbond rekening te houden met dat onderscheid,
heeft Vrijdag in Utrecht in een zeer druk
bezochte bijeenkomst zijn veertigjarig be
staan herdacht. Aanwezig waren onder an
dere de minister-president, dr. Drees, de
ministers Joekes, Lieftinck, Schokking en
Wijers, de Commissaris der Koningin In
de provincie Utrecht, vertegenwoordigers
der kerken en de sociale attaché van de
Mai'shall-plan-administratie in Nedei'land,
mr. L. Smith.
In zijn herdenkingsrede gaf de voox-zit-
ter van het C.'N. V., de heer C. Ruppert,
een overzicht van het werk van het ver
bond gedurende veertig jaren. De Chi'iste-
lijke vakbeweging heeft, aldus de heer
Ruppert, steeds in het licht gesteld dat de
arbeider niet „maar een ai'beidei'" is. maar
een schepsel Gods en een volwaardig lid
van de ondernemings- en bedrijfsgemeen-
schap. Er moet nog veel werk worden
verricht. Het C. N. V. telt thans 150.000
leden, maar, zo zei de heer Ruppert, nog
duizenden behoren bij onze vakorgani
satie.
Vervolgens sprak de minister-president,
die namens dê regering het C. N. V. geluk
wenste. Dr. Drees was naar hij zei, voor
nemens geweest, een toespraak te houden
over de goede verstandhouding tussen
drie vakverbonden, maar de gelegenheid
daarvoor leek hem thans niet zo gunstig
wegens het conflict tussen de confessio
nele oi'ganisaties en het N.V.V. Over di
conflict zei dr. Drees: „Het zou tot schade
van ons land zijn indien uit het plotseling
weer opvlammen van een oude princi
piële tegenstelling een blijvende verwij
dering zou voortkomen. Samenwerking
der vakbonden is juist nu zo dringend
noodzakelijk. Zij is vooral na de bevrij
ding steeds nauwer geworden en ik hoop
van harte dat de drie bonden zonder ver
doezeling van principiële vex-schillen weer
tot een normale samenwerking zullen ko
men".
Dr. Drees dèelde tenslotte mede dat de
Koningin de heer Ruppert heeft benoemd
tot Officier in de orde van Oranje-
Nassau.
De heer Ruppert verklaarde in antwoord
op hetgeen dr. Dx-ees had gezegd, dat hij
persoonlijk en dat ook het C. N. V.-be-
stuur de wens van de minister-president
deelt, overtuigd van de wenselijkheid en
het nut van deze samenwerking. Volgens
de heer Ruppert berust deze samenwer
king niet op een gemeenschappelijk doel
of gemeenschappelijke grondslag, doch op
de erkenning van verschillen en weder
zijdse zelfstandigheid. Op grond van deze
erkenning is samenwerkiixg mogelijk. Wie
dat doet, moet zich ervan bewust zijn,
C.B.T.B. TEGEN PENSIOENREGELING
VOOR ZELFSTANDIGEN.
De Christelijke Boeren- en Tuindei'sbond
hield in Middelburg zijn jaar-vergadering.
De voorzitter, de heer Chr. van den Heu
vel, besprak in zijn openingsrede verschil-
dene aangelegenheden op principieel, so
ciaal en economisch gebied. Hij zeide on
der andere dat de gx-ens der sociale lasten
is bereikt. Ten aanzien van een pensioen
regeling voor zelfstandigen merkte hij op,
dat het hoofdbestuur van de bond daaraan
geen medewerking verleent; volgens het
hoofdbestuur heeft niemand het recht aan
zelfstandigen voor te schrijven hoe zij
voor hun oude dag moeten zorgen. Boven
dien acht men het niet verantwoord van
kleine boeren met een laag jaarinkomen
125,— premie per jaar te vorderen.
wanneer hij namens allen spreekt.
In de middagbijeenkomst roerde ook de
heer A. C. cl? Bruyn, voorzitter van de
Katholieke Arbeiders Beweging, het con
flict even aan. Volgens het verslag in „De
Volkskrant" zeide hij:
„Het hoeft niet te bevreemden dat an
deren ons beider taal niet voldoende ver
staan en daardoor-het wezen, de bedoelin
gen en de handelingen van de Christelijke
vakbeweging schijnbaar niet begrijpen. Er
zijn personen, die er geen begrip van heb
ben, dat bij het regelen van verhoudingen
tussen mensen, zedelijke beginselen een
belangrijke rol dienen te spelen. Er zijn
mensen, die menen, dat economie met
moraal niets te maken heeft en die me
nen, dat met wat men vaaglijk „huma
nisme" noemt in een mensenwereld kan
worden volstaan. Dat humanisme moet
dan de plaats van Christus' leer innemen.
Het is voor het Nederlandse volk van
nauwelijks te overschatten betekenis, dat
ongeveer 450.000 leden van het C.N.V. en
de K;A.B. die taal wèl verstaan. Kennis
neming van dit cijfer kan ook van be
tekenis zijn voor hen, die beslissende
waarde hechten aan getallen bij het be
palen van de representatie".
De Weense Staatsopera
bezoekt ons land
Met %en reeds weken van tevox-en totaal
uitverkochte voorstelling van Mozarts ver
rukkelijke melodieuze zangspel „De ont-
voering uit het Serail" begon gister-avond
in de hoofdstedelijke schouwbux-g het aan
deel van de in korte tijd tot ouderwetse
bloei hei'rezen Weense Staatsopera in het
met kunstzinnige evenementen overladen
Holland Festival.
Het verdere programma bestaat op uit
drukkelijk verzoek eveneens uit enige be
kende werken van de genoemde meestex*.
Vooral diens „Don Giovanni" of „Don
Juan" wordt met spanning verwacht. Sche-
veningen krijgt bovendien ixog „De bruiloft
van Figaro" te zien De enige andere hier
vertegenwoordigde componist is Richard
Strauss, die men met Gustav Mahler de
grondlegger van de tegenwoordige opera
stijl mag noemen, ter gelegenheid van
wiens 85ste vex'jaardag „De Rozencavalier"
tot vertoning komt. Alle voorstellingen
staan onder muzikale leiding van profes
sor Josef Kx'ibs.
Dit bezoek aan ons land vormt geenszins
de eex'ste buitenlandse reis na de oorlog van
dit vermaarde gezelschap. Reeds in 1946
ging men in vol ornaat naar Zwitsex-land,
het jaar daarop onder meer naar Frankrijk
en Engeland, verleden jaar naar België en
Italië en thans voert men ondex-handelin-
gen over een toui'xxée door Zuid-Amerika.
Dit dwingt temeer bewondering af als men
weet dat op 12 Maax't 1945 zowel het fa
meuze Burgtheater als het gebouw van de
Staatsopera aan de Ring grondig werden
verwoest en dat na de bevrijding van Oos
tenrijk het répertoire geheel opnieuw moest
worden opgebouwd. Als tijdelijk tehuis
fungeert het tamelijk kleine doch centraal
gelegen Theater-an-der-Wien, waar des
tijds Mozart de toverstaf zwaaide en Beet-
hovens enige opei'a „Fidelio" zijn eersfct
uitvoering beleefde.
Op een door het Oostenrijkse gezantschap
belegde persconferentie vertelde de artis
tieke leidei', dr. Egon Hilbert, het een en
ander over de beginselen, die men in de
practijk tracht te brengen. In de eerste
plaats heeft men volledig afgerekend met
het funeste sterrensysteem. De toekomst
van de opera, aldus deze woordvoerder, kan
men alleen veilig stellen bij de gratie van
een perfecte ensemblekunst. Er wordt dan
ook gestreefd naar de grootst mogelijke
eenheid van toneel en concert. Men is bezig,
om nogmaals deze geestdriftige spreker te
siteren, de bodem te bereiden voor het
scheppende genie dat men aan de oevers
van de Donau op korte termijn verwacht.
Op de weldra plaats hebbende Fest-
spiele te Salzburg zal men in ruime mate
aandacht schenken aan moderne vooi't-
brengselen. Ook wordt daar deze zomer
een revisie ten doop gehouden van de opex'a
„Titus" van Mozart, die in de oorspi'onke-
Iijke versie weinig waardering genoot en
derhalve zelden tot vertoning kwam. Ter
gelegenheid van de Goethe-hei'denking
brengt de Weense Staatsopera voox'ts de
Egmont-muziek van Beethoven met de
verbindende tekst van de Oostenrijkse dich
ter Grillpax'zer.
De Weense Staatsopei-a stuurde bewust
aan op de thans in zo ruime mate onder
nomen buitenlandse reizen, teneinde Oos
tenrijk in de wereld te kunnen vertegen
woordigen met het meest eigenaardige op
cultureel, gebied. Zo spoedig mogelijk hoopt
men echter'de rollen om te keren en zelf
weer als gastheer op te treden. Maar cos-
monopolitisch zal men blijven. Wenen was
immers altijd een doorgangshuis van gees
telijke stromingen.
FEUILLETON
door NATALIE SHIPMAN
16)
Toen zij weer doorging, zag hij ze dui
delijk voor zich: de bekrompen „goede"
vrouw met het grauwe gezichtje; de eens
nogal opzichtige echtgenoot; de knappe,
gemelijke zoon op wie hij al zijn teleur
stellingen luchtte; de spichtige zuster, ja-
loex's op haar knappe, kleine nichtje
hij zag ze allen voor zich. Hij kon het stof
ruiken, als het graan in de schuur ging
en het hete geblakerde gras in de maand
Augustus; hij kon de regen in de winter
voelen, als de kinderen naar de wegkrui-
zxng liepen, om met de bus naar school te
gaan. Penny snuffend met een permanente
verkoudheid, hij kon nicht Callie's stem
horen, zoals die zich deed horen in gebeden
voor haar dwalende echtgenoot. Het stond
hem allemaal voor de geest, niet zozeer
uit Alden's woox-den, als uit hetgeen zij
niet vertelde.
Na enige ogenblikken zei hij:
Je hebt me gezegd, dat je bij hen
gelukkig was. Ik zie niet, hoe dat moge
lijk :-
- - ich was het zo. De grüs-groene
or u'den voor een ogenblik naar hem
O' ven. F. 'eel er van was onaan
genaam, maai :iles. Zie je. een enig
kind en dan spc al zij aarzelde even
een kind, dal groot gebracht was zoals
ik, is in het geheel geen kind. Zij wordt
in de wereld van haar ouders opgenomen
en dat is soms afschuwelijk gecompliceerd.
Zij zweeg en weer kwam die afwezige
blik in haar ogen.
Dat weet ik, zei hij snel. Er is natuur
lijk in ieder gezin een zekere wrijving en
de loyaliteit van een kind is verdeeld. Als
er meer kinderen zijn, bouwen zij een
soort verdediging op, maar een enig kind
moet het allemaal alleen verwerken.
Met een dankbare blik wendde zij zich
tot hem.
Dat is het. Bij Nicht Callie was ik
een kind. Alles was wit of zwart. Hier
was onze wereld en daar de wereld van
de groten. Zelfs als wij onder elkaar kib
belden, vormden wij een aaneengesloten
front tegen de groten. Wij hadden een
zeker zelfvertrouwen wij wisten, waar
wij stonden. En als je op die gecompliceer
de manier bent groot gebracht, half in één
wereld en half in een andere, dan schijnt
die ene erg eenvoudig, bijna vreedzaam
Maar was het dat altijd? Maakte je
geen slechte tijd door, toen je er nog aan
wennen moest?
Niet met er aan te wennen. Er was
wel een onplezierige tijd
Hij stak een sigaret op, zonder haar aan
te zien. Met Penny.
Met hun allen, zei ze langzaam, maar
het ging over Tom.
Hij lag op zijn rug in het gras en keek
door zijn rookwolken naar de blauwe he
mel, terwijl zij het hem vertelde. Het was
■>en eenvoudig verhaaltje, maar zoals zij
net hem verleide, rustig er. '.onder enige
emotie, leek het hem wel een Grieks drama
in miniatuur. De knappe, opstandige jongen
van veertien jaar, zijn ouders hatend en
vrezend, verward door de storm van ge
voelens, die hem overviel en zijn onhandige,
tastende vriendelijkheid voor het kleine
meisje.
Het was op mijn verjaardag, zei Alden,
en ik voelde mij erg ongelukkig. Ik was
in de schuur er was een oude schuur,
die zij nauwelijks meer gebruikten, met
een bouwvallige hooizolder. Wij mochten
daar niet spelen, omdat het gevaarlijk was,
maar Penny en ik deden het altijd. Wij
waren licht en waren niet bang voor de
gebroken ladder. Ik was daar boven alleen
en zat te huilen. Tom hoorde mij en klom
naar boven. Hij sloeg zijn armen om mij
heen, maar het hielp niet ik huilde al
leen nog maar harder. Dat was alles, maar
en hier verspreidde zich een diepe blos
over haar gezicht een van de knechts
zag ons samen naar beneden komen én
vertelde het aan Nicht Callie. De rest was
nogal erg.
Dat kan ik mi) indenken, zei Jim.
Zij straften mij en Neef Jasper sloeg
Tom. Hijwilde het niet doen, maar zij
dwong hem er toe. Ik hoorde hen in hun
kamer er over praten en argumenteren en
dat was het ergste van alles. Zij zweeg
even. H5j gaf toe, zoals hij altijd deed.
Hij gaf Tom een ontzettend pak slaag en
Tom liep weg.
Dat was het enige, wat hij doen kon.
Maar het hielp hem niets. De rem
mer van de trein kende hem en bracht
hem terug. Hij bleef nog bijna twee jaar,,
tot hij de school in Leatherby afgelopen
had, maar. hij was een heel andere iongen
geworden Hii haatte zijn vader en moe-
der meer dan ooit en hij haatte mij ook
Maar het Was jouw schuld niet.
Zij zeiden, dat het dat wel was. Ze
vertelden mij de effen stem werd even
onzeker allerlei dingen. Maar ik wei
gerde ze te geloven. Ik lag vaak 's nachts
wakker, alleen want zij hadden mij in
een andere kamer gebracht weg van Penny
en zei telkens weer bij mijzelf: Het doet
er niet toe, wat zij zeggen, het kan mij
niet deren, omdat het.niet waar is. Niets
er van is ooit waar geweest; Niets wat zij
kunnen doen, kan mij deren de wex-ke-
lijke mij. Zij glimlachte flauwtjes. Dat
hielp.
En zelfs toen heb je*e niet 'gehaat
en" heb je niet willen weglopen?
Gedurende korte tijd wel, zei zij een
voudig. Maar het meest om Tom. Zie je,
ze hadden hem veel meer gekwetst, dan
ze het mij konden doen, omdat hij ze ge
loofde. Ik trachtte het hem uit te leggen
en hem te zeggen, dat het niet waar was,
maar hij wilde niet luisteren.
Jim vroeg: Wat is er met hem ge
beurd?
Hij ontmoette iemand, die hem een
baan in Chicago bezorgde en hij trouwde
en is weer gescheiden. Nu is hij in het
leger. Penny is onderwijzeres en Seth, de
kleinste, is op de boerderij.
Zijn hart bonsde, alsof hij hard gelopen
had. Hij kon zich die twee kinderen voor
stellen, belast met een schuld, die zij niet
behoefden te aanvaarden; een schaamte,
die niet voortsproot uit iéts, wat zij gedaan
hadden, maar alleen uit de geest van een
„goede" vrouw. Hij kon zich die jongen
voorstellen, gemelijk en nors en het kleine
meisje, dat met wijd opengesperde ogen
u'.sl-rde naar beschuldigingen, onbegre
pen toespelingen op erfelijke belasting en
sombere voorspellingen. Zijn keel kneep
dicht bij de gedachte alleen. Het was ge
noeg meer dan genoeg om iedere
natuur, die niet zo oprecht en helder was,"
als die van dit meisje, voor goed te be
derven. De vrouw had in haar pogen ge
faald en haar falen had bewezen, dat het
kind de moed, de eerlijkheid en de integri
teit had, die hij bij haar gevoeld had, toen
zij nog maar acht jaar was
Met een ruk kwamen zijn gedachten tot
staan. Hij dacht aan haar, alsof zij Honora
was, hetgeen helemaal verkeerd was; niets
van wat zij gezegd had, bewees dat. Tien
tallen, honderden kinderen hadden dezelf
de achtergrond, hadden dezelfde ervaring
doorgemaakt en waren bewerkt door over
heersende goedwillende geesten. Hij keek
eens naar haar, zoals zij daar naast hem
zat, haar donkere hoofd achterover, haar
ogen gevestigd op de drijvende wolken,
die door de zonsondergang waren gekleurd
en hij dacht: Hoeveel meisjes zouden
deze jaren hebben kunnen doorkomen,
zonder volkomen verwrongen en verkeer
de opvattingen te krijgen en misschien
nog erger. Hoeveel zouden er oprecht, ge
zond en lieflijk gebleven zijn, zoals zij?
Het antwoord kwam onmiddellijk: Niet
een, behalve Honox-a Brayle. Niemand an
ders ter wereld.
Zij zag een beetje bleek, alsof de in
spanning van het zich die dingen weer
voor de geest halen en er over praten,
haar vermoeid had. Maar zij glimlachte
tegen hem.
- Ik was niet van plan, om het gehele
verhaal op te dissen. Vergeef me, dat. ik
je er mee verveeld heb.
Je hebt ine er niet mee verveeld.
Je.
Maar hy kon haar niet zeggen, wat zij
gedaan had. In de plaats daarvan zei hij:
Maar je hebt je verhaal niet af ge
maakt. Hoe ben je daar weg gekomen? i
Toen ik achttien jaar was, erfde ik
een beetje geld niet veel, maar genoeg,
om naar een handelsschool te Detroit te
gaan. Toen kreeg ik een baan en andere 1
banen en eindelijk kwam ik naar New
England, met een vriendin, een meisje,
waarmee ik op die school was geweest.
Zij is nu getrouwd en hier zit ik nu. En
dat is alles. Zij glimlachte weer. Het is
veel te veel, maar jij hebt de zaak aan de
gang gemaakt met je schijnbaar onschul
dige vraag naar mijn persoontje, toen ik
tien jaar was.
Zij keek even op haar horloge.
Weet je wel, dat het bijna zeven
uur is?
Hij had grote lust haar te antwoorden,
dat het hem niets zou kunnen schelen, al
was het de volgende week; dat alles wat
hij verlangde was, om hier te blijven zit
ten praten. Maar hij stond op en stak haar
de hand toe. Zij greep er naar en kwam
met een snelle, lenige bcv/eging overeind.
Een ogenblik stonden zij zeer dicht bij
elkaar. Voor hem was het niet alleen een
physieke nabijheid. Hij voelde zich dich
ter bij haar, bij de werkelijke Alden, dan
nog ooit het geval was geweest. Het had
niets te maken met zijn gevoel voor Hono
ra, ofschoon het verhaal, dat zij hem juist
gedaan had, zeer goed het verhaal van
HQnora had kunnen zijn. Het was een ge
voel voor haar, zoals zij nu was zoals
hij haar liefhad. Neen, dacht hij, zich om
kerend om haar over het veld te volgen,
door de zich verlengende gouden schadu
wen. hij wenste niets meer te weten. Dit
was genoeg.
(Wordt vervolgd
