C
Lectuurdépot: warm kloppend hart
voor het welzijn van de troepen
afi v. Empelen
In Haarlem wordt het gedrang
om woningen steeds groter
Maison MARCEL
Olie Permanent f8.-
Zaterdag 13 Augustus 1919
Haarlems Dagblad
Rode Kruis doet meer dan medisch werk
Doeltreffende administratie verantwoordt subsidie
tot op de laatste cent
Aan de foeilelijke Gevers Deynootweg in
Scheveningen staat tussen de vele haveloze,
aan hun oorspronkelijke bestemming ont
trokken flatgebouwen en villa's het lec-
tuurdepöt van de Niwin en het Rode Kruis.
Het is gevestigd in een verveloos hoek
huis, waarvan niet meer uit te maken valt
of er eens een bord „Cai'é-billard" of „Pen
sion Bellevue" op heeft gehangen.
Het intérieur toont thans meer gelijkenis
met het magazijn van een uitgeverij, of nog
liever met dat van een verzendboekhandel,
want een uitgever in 1949 mocht willen,
dat het verloop op zijn planken zo fre
quent is; aan de andere kant betwijfelen
wij of er in Nederland ook maar één ver
zendboekhandel wordt gevonden, die ge
regeld zulke quanta over zulke enorme
afstanden „wegzet".
Want van de Gevers Deynootweg 57A
uit worden iedere maand één millioen tijd
schriften verscheept naar Indonesië, dat is
45.000 kilo, vijftien kubieke meter, of, alle
bladen naast elkaar gelegd, de afstand van
Den Haag naar Delfzijl.
Daarbij komen dan maandelijks nog zo n
twintigduizend boeken om de militaire en
burgerboekerijen in Indonesië op peil te
houden.
Men begrijpt dat voor het vlót functio
neren van 'deze afdeling van het Rode
Kruis nogal wat komt kijken. Dagelijks is
dan ook een vaste staf van ongeveer 2d
man op het Lectuurdepöt in de weer, aan
gevuld door vrijwillige krachten van hulp
vaardige scholieren tot geestdriftige rente
niers toe. Want het gaat er maar om, dat
Jan Hendriks in Prapat en Hendrik Jansen
op Bialc, Piet Dirksen bij Tjitjoeroeg en
Dirk Pietersen aan het Tobameer weten,
dat ook hun ontspanning en ontwikkeling,
hun vrije tijdsbesteding en hun geestelijke
verstrooiing de zorg van hen die achter
bleven genieten.
„Zie, dat er tijdschriften komen!"
Het tegenwoordige Lectuurdepöt is ont
staan uit de B.A.R.K. (Boeken Actie"Rode
Kruis), in 1945 opgezet ten behoeve van
de lectuurvoorziening van de geteisterde
gebieden.
In Januari 1946 werd besloten de tijd-
schriftenvevzorging voor de Nederlandse
troepen in Indonesië ter hand te nemen en
de opdracht aan mejuffrouw C. J. Bungen-
berg de Jong, die nog steeds aan het hoofd
van het Lectuurdepöt staat, luidde kort en
krachtig „Er moeten tijdschriften naar In-
dië, zie dat ze er komen!"
Dat die taak naar behoren is en wordt
uitgevoerd, wordt het best door de vol
gende cijfers geïllustreerd: in Januari 1946
werden 1200 kilo per luchtpost verstuurd,
in de top-maand van 1948 waren het er
al 33.000, tegenwoordig zijn het er, zoals
gezegd, 45.000 per maand.
Na de samenwerking met de Niwin. die
subsidie voor dit werk krijgt en de uit
voering geheel aan het Rode Kruis over
laat, kon de zaak natuurlijk veèl grootser
opgezet worden.
Aan de top staat de Commissie Lectuur
voorziening, waarin de departementen van
Overzeese Gebiedsdelen, Onderwijs, Oorlog
en Marine, de uitgevers en.het Rode Kruis
door een afgevaardigde vertegenwoordigd
zijn. Een kleiner werkcomité komt iedere
week bijeen en beslist over aan te kopen
lectuur.
Schakeringen in de Nederlandse
samenleving worden geëerbiedigd
Men heeft ons verzekerd, dat bij deze
aanschaffingen de verscheidenheid van
richtingen en gezindten in ons land, zowel
op godsdienstig als op staatkundig gebied
ook in de te verzenden boeken en tijd
schriften wordt weerspiegeld.
Dat alles wordt nauwkeurig geadmini
streerd. In de eerste plaats wordt per jaar
een archief aangehouden, waarin één
exemplaar van elke aangekochte titel
wordt opgenomen. Zodoende kan men met
een oogopslag zien of niet aan het ene
genre teveel aandacht wordt besteed ten
koste van het andere.
Vervolgens wordt van ieder boek een
kaart aangehouden, waarop wordt aange
tekend hoeveel exemplaren ervan zijn aan
geschaft en welke bestemming zij hebben
gekregen.
Zo vonden wij voor Vestdijk's „Pastorale
1943", dat er in totaal 61 exemplaren wa
ren gekocht, waarvan er 31 naar dë land
macht waren gegaan, 6 naar de marine en
de mariniers en 24 naar de burgers. Met
deze laatste categorie zijn de tachtig biblio
theken van de „Centrale Boekerij Indone
sië" bedoeld, vooral gevestigd in de grote
plaatsen. Het Lectuur-depöt gaat van de
gedachte uit, dat het geen zin heeft grote
bibliotheken te vormen bij legeronderdelen
die gebruik kunnen maken van een nabij
gelegen filiaal van de Centrale Boekerij.
Deze ontvangt echter als tegenprestatie een
deel van de boekenvracht.
Verzending in bibliotheken
Iedere boekenzending geschiedt.kant en
klaar in bibliotheekvoren. Tegenwoordig
worden kleine collecties van ongeveer vijf
tig delen klaar gemaakt, die dan als wissel
bibliotheken voor de verschillende detache
menten van een compagnie of bataljon
dienst kunnen doen. Een ingenieus cijfer-
systeem stelt de ontvangers bovendien in
Een mooie tuin is niet
duurder.
't Is vakwerk van Tuin
bouwbedrijf
HEEMSTEDE -TEL.2-80-80
(Adv.)
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 12 Augustus 1949
BEVALLEN van een zoon: 10 Aug., C.
KooleMeulmeester; 11 Aug., B. M. A.
VelrihuisenVonfelde; E. M. F. Repko
Roqué: P. J. OudshoornAnbroek: 12 Aug.,
M. "L. M. SchroderBlankevoort.
BEVALLEN van een dochter: 11 Aug.,
C. de GraafHielkema: E. JanssenUiten-
daal: 12 Aug., M. A. Homanvan Herp; J.
BrooijmansHeitlager; J. de Buisonjé
Lugthart: J. G. M. RijbroekParson.
OVERLEDEN: 9 Aug., J. C. van Rijn, 76
j., Kruistochtstraat: 11 Aug., J. H. Bran
denburg, 81 j.. Schotersingel; J. Breedijk
Stroomer. 71 .1., Kamperlaan; T. van Vliet
•—Smit, 64 j„ Gen. Bot'nastraat: E. C. Boo
gaardGreeuw, 95 j., Janssfcraat.
staat te vobrkomen, dat een legeronderdeel
steeds een assortiment van dezelfde inhoud
zou ontvangen.
Het centrale ontvangkantoor in Indonesië
behoeft dus alleen te distribueren; de boe
ken zijn in Nederland reeds gekaft of ge
bonden in een speciaal Niwin-bibliotheek-
bandje en van stempels voorzien, dit ook
om te voorkomen, dat deze, tegen de voor
boekhandelaren gebruikelijke kortingen op
grote partijen aangekochte boeken op de
markt zouden worden gebracht.
Die werken, waarvoor bepaalde groepen
gemobiliseerden belangstelling hebben, zo
als studiemateriaal, worden naar de afde
ling „Vorming" geëxpedieerd. Zo troffen
wij bijvoorbeeld de reeds verschenen delen
van mr. Ouds staatkundige geschiedenis
„Het jongste verleden" in de archiefkast
aan, wel een bewijs, dat het lectuurdepöt
zich in zijn keuze niet tot de Havankjes en
de De Sinclairs bepaalt.
Ten behoeve van het Protestants Inter
kerkelijk Thuisfront worden speciale „do
mineesbibliotheekjes" samengesteld, waar
in een aantal werken met Christelijke in
slag zijn opgenomen.
De vele rappe handen aan de Gevers
Deynootweg zorgen dat alles in de puntjes
in orde is. Boeken en tijdschriften krijgen
een beschermende wand van geolied papier
mee en er wordt zelfs een gestencilde cata
logus aan iedere wekelijkse zending toege
voegd.
Ook TT kunt helpen!
Intussen lieten wij een belangrijk punt
achterwege. De boeken- en tijdschriften-
stroom naar Indonesië bestaat niet alleen
uit de met regeringssteun gekochte delen.
Een derde van alles wat naar de tropen
wordt verscheept, werd bijgedragen door
particulieren.
Mensen, die de moeite namen het week
of maandblad, dat zij hadden uitgespeld,
niet op zolder op een stapel te leggen, waar
naar nooit meer omgekeken wordt, doch het
even op te sturen naar het Lectuurdepöt.
Dat kost niets, want het Rode Kruis stelt
daartoe stroken en etiketten voor portvrije
verzending beschikbaar. En met al die boe
ken, die tenslotte toch maar obstakels in de
benauwde woonruimte worden, kan men
desgelijks handelen.
Bovengenoemde Hendrik Jansen. Jan
Hendriks, Dirk Pieterse en Piet Dirkse,
allen ver weg en eenzaam en verlaten te-
In het Lectuurdepöt van Rode Kruis en Niwin reppen zich vele handen om. iedere
week de verzending van vele duizenden kilo's bedrukt papier ?iaar de troepen in
Indonesië mogelijk te maken.
midden van een land dat zij niet kennen
en nooit zullen doorgronden, zullen u er
dankbaar voor zijn.
De Nederlandse troepen kunnen heel wat
„leesvoer" aan, vooral geïllustreerde week
en maandbladen.
Mét de boeken werd reeds vorig jaar een
zekere „stock" bereikt, die nu* slechts ge
regeld verfrist en aangevuld behoeft te
worden. In de afgelopen maanden waren
het natuurlijk vooral de militaire acties die
ook voor de boekenvoorraad daarginds
ruïneus waren.
Ook voor de eenzamen
Maar het Rode Kruis zorgt niet alleen
voor de naamloze soldaten in het Verre
Oosten, het vergeet ook de eenzame zieken
in het eigën land niet.
Iedere week krijgen honderd mannen en
vrouwen, die door de aard van hun kwaal
en door de maatschappelijke omstandig
heden waarin ze. verkeren, niet van de ge
wone bibliotheken kunnen gebruik maken,
over de post een tijdschrift en een boek.
Er wordt voor gezorgd, dat de lectuur altijd
met dezelfde bestelling komt, zodat de zieke
niet teleurgesteld wordt en men houdt pre
cies bij wat de patiënt al gelezen heeft. Met
speciale wensen en met de bijzondere om
standigheden wordt eveneens rekening ge
houden.
Het is zeker in dit kleine onderdeel van
het grote Wellfare-werk van het Rode
Kruis dat de dienende liefde van de orga
nisatie van Henri Dunant het meest tot
uiting komt.
De statistiek van het Huisvestingsbureau toont
dit duidelijk aan
Toen wij het Huisvestingsbureau der
gemeente Haarlem binnenstapten was daar
een verheugde stemming. Juist had men
in drie nijpende gevallen kunnen helpen
en nu eens blijde gezichten van bezoekers
gezien. Het is voor de ambtenaren niet
opwekkend steeds (de veelal gegronde!)
klachten van mensen aan te horen die naar
woonruimte zoeken. Zij willen graag hel
pen, maar in veel gevallen is het helaas
niet mogelijk, omdat er geen voldoende
huizen beschikbaar zijn. Kan er geholpen
worden, dan zijn de ambtenaren op dat
moment bijna even blij als de betrok
kenen.
Dit is een bewijs van de goede gezind
heid. Maar tevens van de onhoudbaarheid
van de huidige toestand.
De statistiek van het Huisvestingsbu
reau toont duidelijk aan, dat de woning
toestand in Haarlem nog steeds nijpender
wordt.
In het begin van dit jaar gaven wij een
overzicht over 1948. Op I Januari 1949
stonden ingeschreven 84 onhoudbare ge-
VERWARMING
Zonnebloem-postzegels
„Vergeet hen niet"
Het comité dat voor Haarlem de verkoop
van de postzegels ten bate van de Niwin,
„Nederland lielpt Indië" en Rode Kruis
organiseert, welke serie in het postverkeer
wordt gebracht onder de leuze .„Vergeet
hen niet", deelt mede dat de postzegels in
Haarlem te koop zijn op de volgende
adressen en tijden: bureau Nederlandse
Rode Kruis, Paviljoenslaan 3, van half ne
gen tot half zes, „Arbeid Adelt", Grote
Houtstraat 119, van negen tot twaalf en
van twee tot vijf, (beide adressen zijn Za
terdagsmiddags gesloten) en bij de UW
op het stadhuis, van tien tot twaalf en
iedere werkdag behalve Zaterdags.
Het verzachten van veel schrijnend leed
in Indonesië is het doel van deze actie, die
daarom ongetwijfeld de belangstelling en
steun van alle postzegelgebruikers zal heb
ben en dat zijn wij tenslotte allemaal.
NACHTDIENST APOTHEKEN
HAARLEM: Apotheek Van Rijn, Kleine
Houtweg 15, telefoon 10539.
C. G. Loomeyer en Zn., Zijlweg 34, tele
foon 12495.
Nolf's apotheek, Kruisstraat 26, tel. 11174
„Schoterbos-apotheek, Rijksstraatweg 19.
telefooon 12711.
HEEMSTEDE: Apotheek Schotsman, Bin
nenweg 206208. telefoon 28320.
BLOEMENDAAL: Bloemendaalse apo-
theeJs- Bloegveadaalseweg 85.
vallen (vroeger werden die aangeduid als
crepeergevallen) en 540 zeer urgente ge
vallen. Op 1 Augustus 1949 waren geno
teerd 122 onhoudbare en 1116 zeer urgen
te gevallen.
In de zeven maanden was het aantal
onhoudbare gevallen dus met büiya
procent toegenomen en dat der zeer urgen
te met ruim 100 procent.
Inderdaad verontrustende cijfers!
Toch zijn er in die zeven maanden wel
heel wat mensen geholpen, er zijn name
lijk 163 onhoudbare en zeer urgente ge
vallen opgelost. Maar er komen steeds veel
meer nieuwe gevallen bij dan er afvallen.
Bovendien werden in deze zeven maan
den van 1949 nog 1418 vergunningen afge
geven voor inwoning voor gezinnen
1046 voor zelfstandigen. Daaronder zijn
begrepen de gevallen van ruiling van hui
zen en de toewijzing van nieuwe huizen
van woningbouwverenigingen aan leden
en de 10 procent dezer woningcomplexen
die toegewezen zijn zowel aan het rijk als
aan de gemeente. Ongetwijfeld waren on
der de vergunningen ook zeer urgente
gevallen, ofschoon die niet als zodanig te
boek stonden.
Bij het vinden van nog beschikbare
woonruimte stuit het Huisvestingsbureau
herhaaldelijk op bezwaren omdat er vrij
veel mensen zijn die uit medische overwe
gingen niet in aanmerking kunnen komen
om woonruimte in hun huis beschikbaar
te stellen, ook al is daartoe de gelegenheid.
De Geneeskundige Dienst onderzoekt al
deze gevallen en geeft natuurlijk alleen
zulke verklaringen af als daartoe redenen
bestaan. In zulke gevallen moet het Huis
vestingsbureau berusten. Deze omstandig
heid geeft in veel gevallen de verklaring
voor het feit dat mensen met klachten ko
men dat zij geen woonruimte kunnen krij
gen, terwijl toch in dit of dat huis nog wel
gelegenheid daarvoor zou bestaan.
Uit alles blijkt dat de toestand in Haar
lem slechts kan verbeteren indien er meer
woningen gebouwd worden dan nodig zijn
om de uitbreiding der bevolking od te
vangen. Ook al wordt er de laatste tijd
vrij veel gebouwd, hebben wij dit punt op
dit moment nog niet bei-eikt.
Elders in dit nummer geven wii een
overzicht van de stand van zaken bii de
woningbouw. Daaruit blijkt dat er voor de
naaste toekomst gunstiger verwachtingen
bestaan.
HOOFDAKTE EXAMEN HAARLEM
12 Augustus 1949
Geslaagd voor deel A: C. L. Veldhuizen,
Leiderdorp (akte).
Geslaagd voor deel B: P. A. Weiss, Schagen;
E. J. Wilhelm, Castricum; Mej. A. H. Zethof,
Aalsmeer; J. K. Bïesma, Amsterdam- C. J.
Spaargaren, Aalsmeer; Mej. E. Th. Wareman,
Amstelveen.
NAAR ERKENNING VAN AUTO- EN
MOTORRIJSCHOLEN.
Er is een samenwerking ontstaan tussen
de Koninklijke Nederlandse Toeristenbond
ANWB, de Koninklijke Nederlandse Mo
torrijdersvereniging en de Federatie van
Nederlandse Organisaties voor het perso
nenvervoer ten aanzien van de erkenning
der auto- en motorrijscholen in Nederland,
de verstrekking van één leswagenbord, de
uitgifte van een wandschild of gevelbord
aan de erkende ondernemingen, de eens
luidende keuringsvoorschriften voor het
lesmateriaal en de uniforme exameneisen
voor de instructeurs. Verwacht wordt, dat
hierdoor het spoedig verkrijgen van een
wettelijke bescherming bevorderd wordt.
Ook de adspirantautobestuurders zullen
tengevolge van deze samenwerking de
garantie krijgen, dat zij door erkende des
kundigen onderricht zullen ontvangen in
het besturen van auto of motorrijwiel.
George van Renesse
speelde Rachmaninoff
Het zevende Zomer-concert van de H.
O. V., dat gegeven werd onder leiding van
Marinus Adam, was geheel gewijd aan
romantische Russische muziek van Mous-
sorgsky, Rachmaninoff en Tsjaikowsky.
Een avond aldus van felle klankkleuren,
rhythmisch gedaver en meeslepend pa
thos, met koper en slagwerk op volle
sterkte en bijna voortdurend in actie. De
interessantste en meest geavanceerde blijft
nog altijd Moussorgskv, de oudste van het
drietal, wiens symphonisch gedicht „Een
Nacht op de Kale Berg" een brillante en
boeiende vertolking kreeg.
Marinus Adam hacl zijn orkest direct
op hoogspanning en hij slaagde er in, de
uitvoering een natuurlijk élan te geven en
in het naspel een karakteristieke lenig
heid van tempo te verkrijgen. Het koper
was bijzonder fraai van klank.
Het pianoconcert no. 2 van Rachmani
noff had in George van Renesse een gloed
vol solistisch verdediger tegenover de be
langrijke, in warme tinten getekende or
kestpartij. Het pathos laaide aan beide
zijden fel op en de verstillingen van de
elegische melodieën van het tweede deel
maakten een treffend contrasterend effect.
Adam bereikte een rijk gekleurd doorzich
tig geheel, dat vooral in het laatste deel,
bij het fugato, merkwaardig was.
De overvolle zaal toonde zich, zoals be
grijpelijk is, zeer geestdriftig na deze glan
zende vertolking van dit zo in het gehoor
liggende concert.
Tenslotte ging dan de vierde symphonie
van Tsjaikowsky, met haar typiseh-Rus-
sische variaties, haar heerlijk pizzicato^-
scherzo en haar brutaal-populaire finale.
De componist spiegelde zich bij het com
poneren van dit werk aan de volksmuziek
en gebruikte dit middel om zowel zijn
vredige en geestige gevoelsns, als zijn wil
de opwellingen te uiten. Maar in alles
bleef hij eerlijk en daarom onweerstaan
baar voor allen, wier primitieve sentimen
ten niet versmoord zijn.
De uitvoering was de ovatie waard, die
het publiek er gul en geestdriftig voor over
had. JOS. DE KLERK.
Exclusieve Coiffures - Verven - Kleur-
spoelingen in prachtige natuurlijke tinten.
H. WAKKER
„Bloembollencultuur"
en de sanering
De afdeling Grootebroek van de Alge
mene Vereniging voor Bloembollencultuur
heeft voor de agenda van de volgende
algemene vergadering een voorstel inge
diend om zich uit te spreken voor afschaf
fing van alle saneringsmaatregelen in het
bloembollenvak.
In een toelichting wordt gezegd: „Meer
malen is door de afdeling Grootebroek dit
zelfde voorstel ter vergadering gebracht.
Het is daarom, dat zij niet in détails treedt
waar dit de feiten betreft, die aantonen,
dat de saneringsmaatregelen het vak in
Nederland tot geschiedenis maken.
De afdeling meent échter de volgende
feiten te moeten noemen:
a. Handhaving van de vrijwillige in-
krimpregeling. b. Verlaging van de mini
mumprijzen. c. 45 voorlopige korting.
(Waarom dit percentage, wanneer niet de
mogelijkheid bestaat dat dit werkelijkheid
wordt?
Deze feiten, goed doordacht, zullen zelfs
bij de meest getrouwe voorstanders van de
maatregelen deze gedachte opstuwen: „Kan
ik onder deze omstandigheden m'n bedrijf
voortzetten, zonder tot een financiële déba-
cle te geraken?"
Betogen in de vakbladen hebben duide
lijk aangetoond, dat doorvoering van de
saneringsmaatregelen de verdwijning van
vele kwekers tot gevolg zal hebben.
De afdeling heeft naar aanleiding van
dit voorstel een uitvoerige circulaire tot
de zuster af delingen gericht. Hierin wijst
zij er op dat, wanneer er geen maatregelen
waren dan zouden er: a. Geen vrijwillige
inkrimp zijn, die zonder arbeid door het
teeltrecht een bestaan oplevert op kosten
van de kleine kwekers, b. Geen opslag- en
vernietigingskosten in rekening gebracht
kunnen worden, c. Geen geruchten over
10 inkrimp zijn met gevolg een lusteloze
plantgoedhandel, waardoor betere kansen
voor buitenlandse cultuur, d. Geen hard
groeiende soorten voor het surplus getèeld
kunnen worden, e. Er geen slopende strijd
meer zijn in de Algemene Vereniging,
wahrdoor de werkelijke belangen op de
achtergrond raken en het wantrouwen in
het hoofdbestuur gevoed wordt. f. De plan
nen van enkelen het vak niet langer be
heersen en g. Geen 40 en 45 voorlopige
kortingen worden ingehouden, bedragen.
die zelfs de meest getrouwe volgelingen
van de geleide economie onverantwoord
achten, maar die toch noodzakelijk schij
nen te zijn, om doorvoering van de maat
regelen te waarborgen.
Spionnen aan de Theems (Frans Hals).
Het gegeven van deze door Fritz Lang ge
regisseerde Paramountfilm werd ontieend
aan de enerverende roman „The Ministry
of Fear" van Graham Greene, wiens tal
rijke boeken in twee merkwaardig uiteen
lopende genres in toenemende mate de aan
dacht trekken van critici en publiek,
„Spionnen aan de Theems" is een roman
voor hen, die hun amusement in sensatie
zoeken, echter met een sterk fascinerende
psychologische inslag. De hoofdpersoon (op
j het witte doek voorgesteld door Ray Mil-
land) is een eenzame, door schrikbeelden
opgejaagde en daardoor uiterst kwetsbare
man, die gedurende enkele jaren werd ver
pleegd in een inrichting voor zwakzinnigen
omdat hij zijn ongeneeslijk zieke vrouw
door middel van vergif uit haar lijden had
verlost. Hij komt daar echter weer in te
recht door het misdadig toedoen van een
fascistische spionnage-bende als hij zich
niet meer kan bevrijden uit de verwarring,
die zijn denken benevelt. Eenmaal hersteld
in het bezit van zijn geheugen en zijn gees
telijk evenwicht slaagt hij er in om ten
slotte met behulp van de politie het staats
gevaarlijke complot onschadelijk te maken.
Natuurlijk moest de camera deze ge
schiedenis op een geheel andere manier
noteren dan de vulpenhouder van de be
gaafde schrijver en zich vooral richten op
de uiterlijk waarneembare gebeurtenissen,
Terwille van het effect werd nu en dan het
terrein van de handeling verplaatst en ten
gerieve van de uitgaande gemeente het cy
nisme enigszins getemperd. De psychologi
sche verwikkelingen zijn er totaal bij inge
schoten. Aan spanning heerst overigens
geen gebrek, al laat deze film door het weg
vallen der motivering aan duidelijkheid
nogal eens wat te wensen. Vooral in de
eerste scènes herkent men de (helaas te
zelden merkbare) meesterhand van de in
dergelijke onderwerpen gespecialiseerde
Fritz Lang: de aanslag in de trein, het con
sult bij de waarzegster, de gefingeerde
moord tijdens een spiritistische séance en
de ontploffing van de bom in een boeken
kist. Hoe de eerst in een taart en later in
een herencostuum verborgen microfilm van
de Britse verdedigingswerken langs de kust
tenslotte wordt opgespoord, moet u zelf
maar gaan zien,. Het vrouwelijk schoon van
Marjorie Reynolds voorspelt aan het einde
meer geluk dan de laatste bladzijde van
het boek. D. K.
't Is feest vandaag. (Luxor). Deze
week zullen de geestdrift en de vrolijkheid
in brede banen door het Luxortheater
golven, want de eerste grote film van de
jonge Franse regisseur en acteur Jacques
Tati schiet de kolder bij duizenden lumen
tegelijk op het witte doek.
De kermis doet zijn opheffende kr~cht
in het doezelige Saint-Sévère-sur-L.dre
gelden, het hele dorp staat op zijn kop en
bovenal de slungel Frangois, postbode bij
de gratie van zijn gammele fiets, wordt
opgejut tot een „Oer-amerikaanst" mens,
die er tenslotte in zou slagen zijn brieven
nog te bezorgen voor de afzenders ze ge
schreven hadden, indien niet voor die tijd
de lampions zouden zijn gedoofd, de guir-
landers weggehaald en deze filmburleske,
die herinneringen oproept aan Harold
Lloyd en Buster Keaton, met het woord
„Einde" bekroond zou zijn. Dat de camera
naast zoveel levensvreugde hier en daar
ook nog een vleugje gevoeligheid in de
lens kreeg, verleent deze rolprent een
bijzondere bekoorlijkheid.
Wie nu nog meer wil weten, raadplege
de bespreking in ons blad van 3 Augustus.
J. H. B.
„Kleine melodie uit Wenen". (R e m-
b ra n dt). Het woningvraagstuk is ook
in Wenen urgent en dus zijn ook daar
speciale ambtenaren, die de woningzoe
kende mensheid trachten te helpen en als
wij deze film als maatstaf moeten nemen,
dan gaat het daarbij erg gemoedelijk toe.
Sommige ambtenaren drijven hun service
zelfs zo ver door, dat zij teksten gaan ma
ken voor Weense melodieën. Dat is na
tuurlijk niet van veel belang voor de wo
ningzoekenden, maar wel om het contact
te bevorderen tussen een aardig meisje en
een vlotte jongeman. Wanneer alle woning
problemen opgelost konden worden als in
deze film, dan zou het leven voor velen
vrolijker worden. Thans moeten de nog
onbehuisde Haarlemmers zich maar tevre
den stellen met een zeer gezellige Weense
film met prettige muziek. Voor de vroiijk-
heid zorgt in de eerste plaats Paul Hör-
biger, een vlotte gepensionneerde leraar,
die in zijn vrije tijd composities maakt en
van een boze onderverhuurder een ge
zellige buurman wordt voor een jonge
weduwe en drie kinderen. A. O.
„De Pioniers" (Cinema Pal ace).
Deze kleurenfilm brengt uit het onuitput
telijke boek der vroege Amerikaanse ge
schiedenis een episode die bij de film geen
onbekende is: de strijd van kolonisten
tegen Indianen en tegen elkander, tegen
onrecht en misdaad in eigen gelederen en
tegen de wraak van een vertrapt en ver
drongen inheems volk. Deze strijd maakte
harde mensen en vele slachtoffers, maar
schiep een kolonisten-ras dat in zijn rau
we romantiek de dingen des levens be
leefde op een wijze die thans nog de harten
der avontuuurlijken sneller doet kloppen.
De film weet dergelijke stof te exploiteren.
Zij weet haar figuren een schijn van hel
dendom te geven die imponeert en tege
lijkertijd weet zij alles wat er in de harten
der mensen aan elementair rechtsgevoel
leeft, het zijne te geven. Deze kleurige ge
schiedenis, die voortreffelijke fotografie en
uitstekend spelersmateriaal toont en bo
vendien nog een aangenaam vleugje humor
bezit, is een voorbéeld van de supers
moderne Wildwest-story. Zij is volgens
revolutionnaire regie-denkbeelden gecom
poneerd en al bleef het verhaal gelijk aan
die duizenden die sinds onheugelijke tijden
de romantiek van het Wilde Westen op het
witte doek hebben verteld, de vorm is een
vondst.
Een woord van respect voor de originele
wijze waarop de simpele muziek van een
mandoline en de wonderlijk-meeslepende
stem van een meesterlijke crooner tot ach
tergrond van de spannende gebeurtenissen
zijn gemaakt, mag vooral niet ontbreken,
J. L.
Met twee Jantjes op stap. (City). Nie
mand moet zich door deze onbenullige film
titel (die volkomen ten onrechte herinne
ringen wekt aan een der droevigste mis
lukkingen van de Nederlandse rolprenterij
laten weerhouden om deze Amerikaanse
klucht te gaan zien. Zij schildert de dolle
avonturen van twee jonge Amerikaanse
mariniers die na het succesrijke einde van
de strijd in de Pacific, Australië komen
veroveren, vooral vrouwelijk Australië
wel te verstaan. De détails van deze „Ope
ration Cangaroo" mogen hier en daar wat
ruig aandoen en lichtelijk naar de gooi- en
Bij Koninklijk Besluit is gratie ver
leend aan C. P. Heil. die bij sententie van
het Bijzondere Gerechtshof te Arnhem tot
de doodstraf werd veroordeeld. De dood
straf is veranderd in levenslange gevange
nisstraf.
De ambassadeur van Nederland in de
Verenigde Staten, mr. E. N. van Klefi'ens,
wordt begin volgende week hier te lande
verwacht tot het houden van de gebruike
lijke ]>eriodieke besprekingen.
Bij Schiermonnikoog is Vrijdagavond
het Finse jacht „Aloha Ess" op het strand
gelopen. Het was onderweg van Helsinki
naar Engeland. De opvarenden, een dame
en twee heren, zijn door de reddingboot
„Johan dc Witt" aan land gebracht. Later
is het jacht vloigesleept. De Finnen willen
het schip in Engeland verkopen en met het
geld naar Australië gaan.
De minister van Landbouw. Visserij
en Voedselvoorziening heeft een commissie
„ruimtelijke ordening" ingesteld, die als
coördinerend orgaan zal optreden bij de
bestudering van de problemen, die aan een
doeltreffend boaemgebruik zijn verbonden.
De chauffeur van een autobus die de
dienst onderhoudt tussen Amersfoort en
Baarn, zag bij het eindpunt, toen alle passa
giers de wagen verlaten hadden, een porte
feuille op de grond liggen. Even later
kwam iemand bij de chauffeur met de
vraag: „Heeft u misschien mijn. portefeuille
gevonden?" De chauffeur kon hem zijn
eigendom, waarin f 8000 ter hond
stellen. Als beloning kreeg hij.... een
sigaret!
HAARLEM EN OMGEVING
Mr. F. P. Th. Rohling, wethouder van
onderwijs en personeelszaken van Bloemen-
daal, zal wegens vacantie geen spreekuur
houden op .19 en 26 September. Het volgend
spreekuur is Vrijdag 2 September van drie
tot vier uur.
De heer en mevrouw W. van der Hel
denDubbeldam, wonende in de Verschuur
Brand-stichtmg te Bennebroek hopen op
19 Augustus hun gouden huwelijksfeest te
vieren. De bruidegom is vele jaren bos
wachter op „Leyduin" in Vogelenzang
geweest.
De heer W. Hartkamp, electro-mon-
teur, wonende Godfried van Bouillonstraat
29. hoopt Maandag zijn zilveren jubileum
te vieren bij de firma Roest, Raadhuisstraat
te Heemstede.
De molen „de Eenhoorn"
gerestaureerd
Door „de Hollandse Molen"
afgestaan aan de „Nehim"
De eeuwenoude houtzaagmolen „De Een
hoorn", staande aan het Zuider Buiten-
spaarne, is door de Vereniging „De Hol
landse Molen." afgestaan aan de daarvoor
door de N.V. Nederlandse Maatschappij
„Nehim" in het leven geroepen Stichting.
„Nehim" heeft het voornemen deze molen
te onderhouden en voor buiten- en binnen
landse belangstellenden ter bezichtiging te
stellen.
Directeuren van de „Nehim" zijn de
heren K. Rote Pzn. te Heemstede en P. C.
Rote Kzn. te Bloemendaal.
De directeuren namen Aeze taak met
temeer vreugde op zich, ornaat hun voor
vaderen van de 17e of 18e eeuw af steeds
op houtzaagmolens hebben gewerkt of deze
in eigendom hadden.
De oprichter van de zaak, Pieter Rot Czn.
(overleden 1930), begon zijn loopbaan als
kotjongen op een houtzaagmolen in West-
zaan. Zij willen zijn nagedachtenis eren
door het instandhouden van „De Eenhoorn"
als een monument van Zaanse onderne
mingsgeest.
De molen is zo volkomen gerestaureerd
door de molenmaker K. Jongejans te West-
zaan, dat hij zijn oude functie opnieuw zou
kunnen vervullen, indien dit nodig ware.
Het voornemen is, met medewerking van
de vroegere eigenaars en gebruikers, de
heren Sneeboer, de molen gedurende korte
tijd te laten malen en daarbij een paar
stammen voor een deel te laten zagen, om
ze er zó in te laten. Dit zal geschieden op
Zaterdag 20 Augustus, des voormiddags
10,30 uur. Voor hen, die daarvan gebruik
willen maken, zal er van 10 tot 10.30 uur
gelegenheid zijn over te varen vanaf Mans-
plein 3 te Heemstede (naast Roei- en Zeil-
ver. „Het Spaarne") naar de overkant en
na afloop terug met de motorjol ,,'t Jonge
Hoen I".
smijtfilm-techniek uit Holly woods vlegel
jaren smaken, maar aan de andere kant
vallen er zo veel koddige vondsten te ge
nieten en wordt het geheel in zulk een
vlot tempo afgedraaid, dat men er stellig
volop zijn plezier aan beleven kan.
H. C.
De gevangene van Mesqulto (Spaar
ne) Voor de trouwe bezoekers van het
Spuarnetheater behoeven wij niet te ont
hullen dat „De drie musketiers", die in
deze film de hoofdrollen spelen niets te
maken hebben met hun beroemde naam
genoten uit Alexander Dumas' roman. Dit
drietal, voortreffelijk gespeeld door Bob
Livingston, Ray Corrigan en Max Terhune,
vertegenwoordigt een geheel apart genre
en de spannende cowboy-avonturen, die
zij telkens weer beleven, munten dan ook
uit door een zekere niate van originaliteit,
die men in zovele andere „Westerns" ver
geefs zoekt. „De gevangene van Mesquito"
is dan ook weer een film, die de liefhebbers
van dit genre het volle pond aan spanning
en sensatie geeft.
Trouwens, wie van sensatie houdt, kan
ook zijn hart ophalen aan de film „In de
klauwen van de Raaf" die in net voorpro
gramma wordt vertoond en waarbij de
toeschouwers de koude rillingen over de
rug lopenl s,
