Legaat Herman Moerkerk belangrijke aanwinst
voor stedelijk kunstbezit
CENTRALE BOEKHANDEL j
v/h H. N. MUL&v/h J. M. STAP
Fa E. BELLAART
RADSO
SLEUTEL WEG?
WRINGERS
Zaterdag 26 November 1949
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemse Courant
5
Tentoonstelling in Huis Van Looi|
Enige jaren geleden had ik het genoegen
£en artikel te mogen schrijven naar aan
leiding van een omvangrijke tentoonstel
ling van de vijftig tekeningen die Herman
Moerkerk aan de gemeente Haarlem ver
maakte. Uitgaande van het feit dat de hu
morist in Moerkerk steeds zo sterk belicht
wordt in beoordelingen en toespraken, dat,
men daardoor de zeer knappe err zeer ge
voelige schilder Moerkerk vaak onrecht
Qget, heb ik toen sterk de nadruk op dat
schilderschap gelegd. Bij de zeer mooie
collectie tekeningen van Herman Moerkerk
die thans in het „Huis van Looy" wordt ge
ëxposeerd, komen we aan gulle, milde hu
mor niet te kort. Men vindt daar voorbeel
den van bij de tekening van een dom-slim
boertje, bij de schutterskoning met zijn ge
deukte hoge hoed met veren, de pijp tussen
i'n magere kaken en de zilveren platen om
fn tengere lichaam en vooral ook bij de
portretten van collega's. Kostelijk is de
tekening waarop Huib Luns welwillend in
het ootje genomen wordt. Ook humoristisch
maar menselijk dieper is de caricatuur van
de Amsterdamse schilder Martin Monnic-
fcendam.
Toch is het ook op deze tentoonstelling,
hoewel hier geen schilderijen aanwezig
Zijn, de schilder die dit alles zo boeiend en
belangwekkend maakt, een schilder met een
crote vormenkennis en een rijk gevoel voor
licht en donker. Moerkerks tekeningen
brengen ons in hun veelzijdigheid en schil
derachtigheid het oeuvre van Menzel voor
de geest, bijvoorbeeld bij de staande Ara
bier met de knap gebouwde schedel, bij de
zittende oude man met het brilletje, een
prachtige tonige schets van een dikke oude
vrouw en één van een zielig oud wijfje
onder een boom. Heel mooi is ook de teke-
Jeugdconcert door de H.O.V.
onder Marinus Adam
De Vereniging voor Muzikale Ontwik-
leling der Schooljeugd, waarvan, zoals
men weet, dr. J. A. R. de Smidt de leiden
de kracht is, bracht op Vrijdagmiddag een
orkest-concert, waarvan de directie en de
paedagogische explicatie toevertrouwd
waren aan Marinus Adam, die op dit ter
rein zijn sporen verdiend heeft en van
wie men zonder overdrijving zeggen kan,
dat hij talloze Haarlemmers tot concert
bezoekers opgekweekt heeft.
Het eerste nummer op het programma
was het Concerto grosso no. 21 van Han
del, voor strijkers alleen, met als concer
tino een trio voor twee violen en cello,
gespeeld door de heren Stoffer. De Graaff
en Hart Nibbrig. Men had de beschikking
over een clavecimbel, dat met zijn lichte
zilverige tinten het harmonisch vulsel in
het werk aanbracht. Het werd bespeeld
door mej. Bets Nederkoorn.
De heer Adam had heel wat te vertellen
over de stijl van Handel, over de geest en
de constructie van zijn „absolute" muziek,
vooral over de polyphone verwerking van
de thema's, waarvan hij de imitatie-tech
niek met treffende voorbeelden door het
orkest vooraf liet horen. De aandacht-
waarmee deze uiteenzetting aangehoord
cn later ook de volledige uitvoering Van
liet werk gevolgd werd, bewees dat de
inleider de juiste bevattelijke toon had
weten te treffen om de nodige belangstel
ling te wekken.
De ouverture Leonore no. 3 van Beetho
ven gaf aanleiding om beknopt de inhoud
van de opera „Fidelio" uiteen te zetten. Zo
kon het gebied van de gekerkerde hoofd
persoon en trompetsignaal als teken van
zijn aanstaande bevrijding in de loop van
hg orkeststuk herkend en in zijn logisch
verband erkend worden. Maar Adam liet
vooraf ook de twee hoofdthema's horen en
toonde duidelijk aan hoe Beethoven deze
uit korte motiefjes opbouwde, wat trou
wens voor zijn manier van componeren
kenmerkend is. Nadat men de ouverture
in haar geheel gehoord had, werd de aan
dacht gevraagd voor klank en omvang van
de bijzonderste blaasinstrumenten fluit,
hobo, klarinet, fagot, hoorn, trompet en
trombone.
Ondertussen was het podium nog meer
bevolkt geworden, want het volledige ap
paraat waarover de H.O.V. beschikt moest
in werking komen voor de uitvoering van
„Een nacht op de kale berg" van Mous-
sorgsky. In dit werk zou men ook de pic
colo horen gillen, de tuba horen razen, de
harp tinkelen en allerhande slagwerk,
waarbij ook klokken, hun effectvol werk
doen. Het programma van deze heksen-
muziek was gauw verteld. Men wist dat
men geen strelende melodietjes te horen
zou krijgen, maar men kon bij de uitvoe
ring ervaren hoe sterk de macht van de
muziek kan wezen ook in het uitbeelden
van duivelse visioenen. En toen het vre
dige morgenklokje de heksen verdreven
had kreeg men toch nog een fraaie melodie
te horen, eerst gespeeld door de klarinet
en dan door de fluit, waarbij de harp als
het ware dauwdruppels over het morgen
landschap sprenkelde. Het was voor de
jeugd een zeer leerzame en aangename
muzikale middag. JOS. DE KLERK
Grote Houtstraat 63 - Telef. 10305
Ruime keuze in:
ROMANS
JEUGDLECTUUR
KALENDERS
Dagelijks geopend van 9 tot 18 uur.
1, 2 en 3 December van 9 tot 21 uur.
Prins Bernhard nog niet hersteld
De gezondheidstoestand van Prins Bern
hard is vooruitgaande. De Prins is echter
oog niet geheel hersteld en zal zich in de
eerstkomende dagen nog in acht moeten
nemen.
Particulier secretaris
van de Koningin
Tot particulier secretaris van de Ko-
^ngin is met ingang van 15 Januari naast
mevrouw Smitt Avis, die de functie van
particulier secretaresse vervult, benoemd
oe heer W. J. baron van Heeckeren van
Molecaten.
ning van een oude boerin in het zwart met
de waaiende muts. Dan is er een portret
van een boerin met een kanten mutsje op
die zeldzaam gul en hartelijk de wereld in
kijkt.
In een rake potloodschets van een aap
jeskoetsier is het silhouet van de rijtuig
lantaren knap gebruikt in de compositie.
Dan trekken voorts nog een goed blad met
negerinnen en enige impressies van vluch
telingen de aandacht.
Apart vermelden wil ik bovendien, ten
eerste een klein portretje van een zigeu
nermeisje in een verzamellijst bij andere
schetsen, waar bij alle eenvoud van be
handeling alles verteld is over het zwer
versleven en tenslotte nog een werkje van
geheel andere aard waar Moerkerks grote
gaven als compositeur uit blijken: een
kleine tekening met aquarel en dekverf
van een straat met natte sneeuw. De sug
gestie. van de grote stad, de plaatsing en
bewegelijkheid van de figuren en het win
derige natte weer zijn hier prachtig weer
gegeven.
Men dient deze gelegenheid, een keur-
collectie tekening van Herman Moerkerk
te zien, niet te verzuimen.
L. H. H. SCHUTTE
(Fa. Martens en Zoon Anno 1784)
Garenkokerskade 1, Haarlem - Tel. 13467
AANNEMERS VAN ALLE BOUW. EN
ONDERHOUDSWERKEN
(Adv.)
Naar LOOSJES voor
SINT N3C0LAAS
BOEKEN KALENDERS
Maandag, Dinsdag cn Woensdag ge
opend van 8.306 uur.
DonderdagVrijdag en Zaterdag ge
opend van 8.309 uur.
GR. HOUTSTRAAT 100 - TEL. 13060
(Adv.)
Tentoonstelling voor
vrije tijdsbesteding
Op Dinsdagavond 20 December zal, on
der leiding van Wethouder D. J. A. Geluk,
voorzitter der Stichting „Haarlems Bloei",
ten Stadhuize een bespreking worden ge
voerd met de vertegenwoordigers van or
ganisaties, welke zich bezighouden met lief
hebberijen die als vrije tijdsbesteding mogen
worden beschouwd, zoals knutselen, fraaie
handwerken, verzamelen, bloemen en plan
ten en dierenliefhebberij en tuinieren.
Deze bespreking heeft ten doel een over
zicht te krijgen van hetgeen er op dit ge
bied in Haarlem bestaat, teneihde te kun
nen nagaan hoe de medewerking dier orga
nisaties kan worden verkregen en een
beeld te vormen van de wijze waarop de
tentoonstelling voor vrije tijdsbesteding, die
in Juli 1950 gehouden zal worden, kan wor
den opgezet.
Prijsbeheersing onderzoekt
tarieven van de N.Z.H.
Wellicht binnenkort herziening
De Prijsbeheersing heeft aan de Haagse
Tramwegmaatschappij toestemming tot een
tariefsherziening, die op een verhoging van
ongeveer 25 procent zal neerkomen, ver
leend. De enkele rit wordt nu vijftien cent,
het overstapje twintig. De tienrittenkaar-
ten van een gulden worden vervangen door
een achtrittenkaart voor hetzèlfde bedrag.
Wij vernamen, dat in de tweede week van
December de Prijsbeheersing ook een on
derzoek zal instellen bij de N.Z.H. om na te
gaan of de door deze maatschappij reeds
sedert enige jaren gevraagde tariefswijzi
ging gerechtvaardigd is.
Zou dit inderdaad het geval zijn, dan is
de kans zeer groot, dat inzonderheid het
stadstarief in Haarlem verhoogd zal wor
den. De enkele zit zal vijftien cent blijven,
de tienrittenkaarten zullen dan waarschijn
lijk door achtrittenkaarten worden vervan
gen. Wellicht, dat ook in Haarlem het over
stapje twee dubbeltjes zal gaan kosten.
CONCERT IN DE GEVANGENIS
Het Symphonie-orkest Haarlem onder lei
ding van Piet Halsema geeft hedenavond in
de Strafgevangenis te Haarlem een concert
met solistische medewerking van de sopraan
Hélène Ludolph, die de aria „Ah Perfido"
van Beethoven zal zingen. Verder bestaat het
programma uit de Sinfonia van Joh. Chr.
Bach, het symphonisch gedicht „Finlandia"
van Sibelius en de „Symphonie met de pau
kenslag" van Haydn.
In Zwijndrecht is een auto, bestuurd
door S. K. uit Rotterdam, door een rangeer-
trein geramd op de overweg van de rangeer
lijn naar de Verenigde Oliefabrieken. De
auto werd een eind meegesleurd, maar de
bestuurder kwam er zonder enig letsel af.
Hef Residentie-orkesf
met Johanna Martzy,
een violistisch wonder
Op het tweede ledenconcert van serie
B ruimde de H.O.V. haar plaats op het po
dium in voor het Residentie-Orkest, dat
voor het eerst te Haarlem optrad onder
leiding van Willem van Otterloo. Men
kwam met een soliste die tot de sterren
van eerste grootte van deze tijd gerekend
mag worden. De jonge Hongaarse violiste
Johanna Martzy, die de prijs-Hubay ver
wierf en op het Internationale solistencon
cours te Genève de hoogste onderschei
ding behaalde, speelde deze avond het
Concert in D van Tsjaikofsky. Men onder
ging de indrukken van deze vertolking als
die van een violistisch wonder; wij kon
den ons afvragen hoe het mogelijk was,
dat een jong meisje zulk een overtuigende
kracht, zulk een mannelijk karakter aan
het stuk kon geven zonder enige inzin
king te laten blijken, en konden ons ver
bazen over de buitengewoon grote en no
bele toon die zij wist te produceren. Hon
gaars temperament? Natuurlijk! Het is
een veelvuldig gebruikt cliché bij de be
oordeling van Magyaarse kunstenaars.
Minder vaak zal men echter spreken van
Hongaarse beheersing. Maar bij het spel
van Johanna Martzy was er alle reden om
deze als hoogst verrassende kwaliteit van
haar kunstenaarsschap te laten gelden.
Geen elegante of kunstmatige reserve,
maar een vurig élan, dat door even na
tuurlijke impulsen in toom gehouden
wordt. En alsof het de gewoonste zaak van
de wereld betrof, kon de vertolkster, bij
een zo mannelijke en virtuoze vertolking,
uiterlijk kalm blijven en de geweldige op
gave als met stroeve ernst volvoeren.
Toch was er niets droogs of machinaals
in dat spel en waar het op musiceren met
het orkest aankwam, in de „Canzonetta"
bijvoorbeeld, werd het wonder compleet.
Het kon de wens doen opkomen Johanna
Martzy eens in een compositie van voor
namer muzikale betekenis te mogen horen
dan in dit concert van Tsjaikofsky, waar
over de Weense criticus Hauslick bij de
première niet ten onrechte lelijke dingen
heeft gezegd; zijn uitdrukkingen waren
alleen maar wat „cru".
Wij hebben in ieder geval deze avond
een wonderlijk mooie interpretatie van het
stuk gehoord en zulks in een samenwer
king met het orkest, die voorbeeldig kon
worden genoemd.
Willem van Otterloo voerde met het or
kest als openingsnummer de ouverture
„De Vogels" van Diepenbrock uit, een zeld
zaam rijke en kleurige compositie, die hij
voortreffelijk uitgediept had. De virtuoze
fluitpartij werd door Jan Prins bijzonder
klankschoon en brillant gespeeld.
Als hoofdschotel van het orkestpro
gramma 'kwam aan het slot „Ein Helden-
leben" van Richard Strauss. Voor een dus
danig werk, dat een geweldige orkestbe-
zettig vereist, is het noodzakelijk een be-
GED. OUDE GRACHT 52 - TEL. 12762
tegenover de kerk
PHILIPS - ERRES - WALDORP
Betaling in overleg
(Adv.)
roep te doen op onze grote orkesten en
wij mogen het Residentie-Orkest dan ook
dankbaar zijn dat het met dit programma
nummer het tekort aan mogelijkheden bij
ons eigen orkest aanvulde. Niet omdat het
werk, artistiek gesproken, ons nog zoveel
te zeggen heeft; het opgeschroefde heroïs
me en zijn sentimentele contrasten verra
den een geest die ons verre ligt. Maar als
virtuoos orkestwerk, als geniaal handwerk
vol fantasie, blijft het na vijftig jaar (het
ontstond in 1898) nog steeds een machtig
werk en een geduchte taak voor de diri
gent, het orkest en de solist. J3 ook voor
de solo-viool, die de levensgezellin van de
held uit te beelden heeft, wat voorwaar
geen sinecure is.
Concertmeester Adolphe Poth kwijtte
zich op magistrale wijze van zijn lastige
technische taak en wist met aangeboren
goede smaak een al te weke uitdrukking
in sommige passages uit de weg te gaan.
Voorts alle respect voor de prestaties van
het orkest en de hoogste lof voor dirigent
Van Otterloo, die zich met de interpretatie
van deze geweldige partituur een orkest
leider van eerste rang toonde. Den Haag
heeft het getroffen met Van Otterloo.
JOS. DE KLERK.
TEL. 11493 - LANGE VEERSTRAAT 10
DE „SLEUTELSPECIALIST"
„Zuiderkruis" met troepen
op de thuisreis
Vrijdagmorgen is het troepentransport-
schip „Zuiderkruis" uit Tandjong Priok
naar Nederland vertrokken met aan boord
het derde bataljon van het garde-regiment
„Prinses Irene", het tweede regiment veld.
artillerie en contingenten van de militaire
politie, de marine en de mariniers.
SCHOTERWEG 34
HAAiïifXT TELEFOON 21304
RIVIER VISMARKT 3
TELEFOON 10117
Nieuwe basis
Voor de noodzakelijk gebleken herstel
werkzaamheden aan de paalfundering
van het Stedelijk Museum, stellen B. en
W. van Amsterdam (in sobere bewoor
dingen) aan de raad voor om een bedrag
van 93.000 gulden beschikbaar te stellen.
.Het gebouw heeft de laatste tijd zo op
zijn grondvesten geschud, dat men zich
zelfs afvraagt of een geheel nieuwe
basis voor dit museum niet doeltreffen
der zou wezen.
Paradijs ih rietland
Wanneer gij ruim driehonderd Amster
damse straatjongens zoudt loslaten in
een stuk relatieve wildernis met een
vrijbrief om er hutten te bouwen, fikkies
te stoken, kortom alles te doen wat hen
vermakelijk voorkomt, dan zoudt gij
toch ook menen de basis voor moord en
doodslag gelegd te hebben. Nochtans is
dat een falikant verkeerde opinie, want
de resultante van alle chaotische krach
ten, die deze jongelieden in hun groeze
lige vingers hebben, blijkt een volmaakt
ordelijke gemeenschap op te leveren.
Wie dat niet geloven wil, moet maar eens
aan het einde van de Molukkenstraat
ergens in Oost over de brug komen en
dan linksaf slaan.
Bij het stoomgemaal, dat daar prijkt
als een laatste waarschuwing aan de
Bond van Nederlandse Architecten, ziet
gij dan twee jongetjes verhit bezig een
grote pieremegoggel voortdurend in de
verkeerde richting roeien. Hun naviga
tie gedraagt zich overigens omgekeerd
evenredig aan de ijver waarmee zij aan
de riemen trekken en wanneer het rond
hollende vaartuig eindelijk per ongeluk
tegen de overkant botst is de geestdrift
van de stuurluitjes aan wal, die voort
durend met krachtige taal hun betere
wetenschap in de rede vallen om hun
vreugde te uiten over de zonderlinge
koers van de onderhavige platbodem,
niet meer tot bedaren te brengen.
Het bootje onderhoudt namelijk de
veerdienst tussen de glibberige wereld
van het asfalt en het deze zomer begon
nen Jeugddorp, dat daar op een groot
stuk rietland gevestigd is. Deze neder-
'zetting is daar gesticht door de jeugd
afdeling van Het Rode Kruis, als ant
woord op het voortdurend klagen van de
politie die de handen aan de belhamels
vol had. De „ongrijpbare jeugd" heet dat
met een mooi woord. Maar zo ongrijp
baar was die jeugd helemaal niet, want
toen zij in de gaten kreeg, dat zij hier
niet geketend werd door de duizend en
één disciplinaire maatregel, die zovele
jeugdbewegingen tot een exercitieterrein
voor volwassenen met onderdrukte dic
tator-complexjes hebben gemaakt, kwam
zij van kilometers ver uit alle wijken
van de stad om zich met opgemelde
veerboot, zoals men in een rechtgeaard
proces-verbaal behoort te schrijven, te
laten overzetten naar dit jongens
paradijs. Zij staan zich zelfs aan de
oever te verdringen als evenzovele be
wijzen dat een dressuurbaan voor pae-
dagoochelende hogeschool-ruiters niet
hun idee van heropvoeding is. Het is
hartverscheurend om te zien dat zij op
het ogenblik al teruggestuurd moeten
worden. Niet omdat er geen jeugdleiders
genoeg zijn, want de enige voogdes,
mevrouw Van Hees, kan het op haar
sloffen af (als er niet teveel modder ligt
althans) met de 335 burgers van Jeugd
dorp maar omdat er geen hout ge
noeg is. Dit moet niet zozeer dienen om
er onderling tuchtrecht mee uit te oefe
nen, maar om er hutten van te bouwen,
de hoekstenen van deze wonderlijke
gemeenschap.
Zonen van Winnetou
Deze Amsterdamse Biesbos davert van
de geweldige hamerslagen, waai'mee de
vrijgevochten ingenieurs hun eigen
woonsteden in elkaar timmeren. Hun
bouwstijlen worden allerminst bepaald
door het voorbeeld van Berlage of
Dudok, doch wel door dat van de heer
Winnetou. Overal heerst bedrijvigheid.
Hier zit er één op het dak, daar zit er
ook één op het dak. Zij zijn aan het spij
keren als doodkistenmakers na een grote
sterfte. Zij betrachten een spaarzaam
heid met materiaal, die de heer Ingwer-
sen onverwijld zou inspireren tot een
manlijke ontboezeming als: „Flink zo,
kerels, ik heb het altijd wel gezegd!" en
tot een nieuw plan aan de regering.
Het grote blanke opperhoofd in deze
rimboe wordt aantrekkelijk belichaamd
door de bovengenoemde mevrouw Van
Hees, welke op een toon van gemoe
delijke verstandhouding (die heeft zij
geleerd als stewardess bij de K.L.M.
waar moederlijk begrip een der grond
beginselen vormt van het luchtverkeer)
bereid is alle toch reeds schaarse ver
bodsbepalingen zo weinig mogelijk te
doen klemmen. Zij stelde ons voor
aan een blonde bengel van twaalf jaar
of daaromtrent, die ons opgewekt ver
telde: „Vroeger was ik hier burgemees
ter, maar ze hebben me weg-gestemd.
Nu ben ik kok." Hij scheen het verlies
van zijn waardigheid niet zwaar te tel
len, temeer daar zijn culiniare functie
een grote publiciteitswaarde had in zijn
ogen. De stapels pannekoeken, die hij
beweerde te hebben gebakken, groeide
althans hoger en hoger naar gelang zijn
zekerheid toenam, dat het verhaal in de
krant zou komen. Hij deelde ook mede
sigaretten te roken en een bajonet te
bezitten, die hij ons vol trots liet zien.
Verschrikt keken wij naar onze bege
leidster, van wie wij een opmerking
verwachtten in de trant van: „Doe weg
dat gevaarlijke wapen!" Maar ze zei heel
laconiek: „Zo zo, dat is een heel ding".
Dat er al eens een hut door brand was
vernietigd, bleek haar ook niet te deren.
De jongens, die per ongeluk de rode
haan hadden laten kraaien, waren hard
weggelopen om nooit meer terug te
komen. „Ze dachten zeker dat dat niet
mocht", vertelde mevrouw Van Hees
ons nog steeds verbaasd.
Hoe voortreffelijk dit zelfbeschik
kingsrecht in deze vrije-middag-kolonie
van dertig dozijn in de wandeling lang
niet lieve jongens werkt, blijkt uit de
verontwaardigde kreet van een jongen,
die al vier maal wegens diefstal gegre
pen was, toen hem een houten paai was
ontstolen: „Gorrie, ik dacht dat hier al
leen maar éérlijke jongens waren!"
Binnenkort worden de opstallen uitge
breid met een levensgrote boerderij en
echte beesten, zoals kippen, duiven en
ganzen. Mevrouw Van Hees is daar niet
helemaal eerlijk aangekomen, want ze
heeft net zolang allerlei onderdelen weg
gesleept totdat de gemeente zei: „neem
nou het hele geval maar mee". Er komt
ook een botenhuis, met een kano er in
voor iedere hut. De vaders zijn schrif
telijk opgeroepen om deze vloot op te
kalefateren. De jongens worden ge
schoold in eerste hulp bij ongelukken,
om de wonden die zij elkaar toebrengen,
weer zelf te kunnen verbinden.
De burgemeester heet Frans Hemelrijk
en is vijftien jaar. Deze edelachtbare
jongeling beschikt over een eigen ambts
woning, die men beter ambtskeet zou
kunnen noemen. Dit slaat niet op de
vermeende slordigheid, maar wel op de
omvang en uiterlijke vorm. Verder is
men met de nabootsing van de structuur
van de stedelijke overheid nog niet ge
komen, aangezien de daaruit voort
vloeiende fijne vertakking van functies
het begripsvermogen van de bevolking
te boven zou gaan.
De politie, die deze hele onderneming
aanvankelijk beschouwde als een
„Kunst moet nationaal zijn!" Dat
is het devies van de Poolse regisseur
Alexander Forddie thans in ons
land vertoeft om de première hij te
wonen van zijn fihn „De waarheid
kent geen grenzen" die zonder voor
programma in het Cineac-theater
aan het Damrak wordt vertoond. In
Tuschinski kan men zien hoe Arthur
Rank zich Christopher Columbus"
voorstelt en in Roxy de bij velen ge
liefde Cary Grant als een beroeps
speler die grof geld tracht te ver
dienen en daarbij zijn hart verliest
aan een jongedame, die zich in het
dagelijks leven Laraine Day mag
laten noemen. Twee bioscopen (De
Uitkijk en Cultura) brengen de
nieuwe film „Episode" naar de po
pulaire roman „Dit alles en ook nog
de hemel" met Bette Davis en Char
les Boyer.
Toneelpremières zijn er niet, daar
om kan hier in herinnering worden
In de hoofdstad uit
gebracht dat het Thé&tre Hébertot
op Woeiisdagavond nog een opvoe
ring van „Caligula" door Alben Ca
mus in de Doelénzaal verzorgt en
dat Comedia op Dinsdagavond de
laatste (tevens 125ste) voorstelling
geeft van „Tramlijn Begeerte" in het
Centraal Theater.
Het Concertgebouw-orkest geeft
Zondagmiddag een abonnements
concert met medewerking van de
bariton Laurens Bogtman en Dins
dagavond concerteert het Utrechts
Stedelijk Orkest onder leiding van
Paul Hupperts met medewerking
van de pianiste Nicole Henriot. In
de kleine zaal zijn de volgende week
twee recitals, namelijk op Zondag
avond van de violist Devy Erlih en
op Dinsdagavond van de zangeres
Elisabeth Schwarzkopf.
Het Paviljoen Vondelpark herbergt
een expositie van kunstnijverheid
onder het motto „Werk met de hand
uit eigen land". Deze is dagelijks te
bezichtigen, behalve Dinsdag en op
de verjaardag van Sinterklaas.
vreemde inmenging op haar werkterrein,
is nu net zo tevreden als de jongens zelf.
„Je kunt het al echt merken op straat!"
rei een forse brigadier.
Achteruit
In de Spuistraat stapte een oude
dame uit één van de schommelende
voertuigen, die als blauwe tram bekend
staan. „Hebt u een prettige reis gehad,
oma?" vroeg de wachtende familie als
uit één mond. Zij schudde het grijze
hoofd met de kraaltjeshoed en zei met
bitse verbolgenheid „Hou me der alsje
blieft over op. Ik heb de hele weg
achteruit moeten rijden en daar kan ik
niet tegen".
„Maar grootmoeder", sprak toen een
meisje dat op Roodkapje leek. „waar
om hebt u dan niet gevraagd om van
plaats te ruilen met degene die tegen
over u zat?"
„Dat kon toch niet kindjeEr
zat niemand tegenover me".
BOEDA.
Goedheilig Mam
Het gekke is, dat ik toen ik negen jaar
was al wist dat-ie niet bestond. Maar dat
ik toch nog aan hem geloven kon, droom
koninkjes die wij, zo jong en zo wijs, nog
waren en nog konden zijn.
Die juffrouw in de vierde klas had het
domweg verteld. Aan de ooievaar kwam
zij niet, met haar van duizend verantwoor
delijkheden vervulde paedagogie. maar
Sinterklaas moest haar geweten op peil
brengen. Zo moest die heilige man het des
te meer ontgelden. Geen stukje van zijn
vuurrode mantel bleef heel onder de ve
nijnige openhartigheid van deze opvoed
ster.
En hoe best weet ik nu nog, dat ik het
mens maar heb laten babbelen en dat ik
dat kleuterhart van mij eenvoudig op slot
deed voor het rameien van haar onweder-
sprekelijke logica.
Knapen van negen komen immers niet
onder de indruk van het onwederlegbare?
Zij geloven zo stellig in hun dromen en in
het onsterfelijk bestaan van allen die in
de wereld van hun spel wonen: alle feeën,
alle koningen, alle goedheilige mannen en
tedere princessen! Ik droom van U en dus
zyt ge. wat alle leesplankjes-dames ook
beweren mogen.
Ik heb het thuis niet verteld.
Niet gezegd hoe dom die juffrouw van
ons was.
Was het dat ik vader en moeder hun il
lusie in mijn geloof niet wilde ontnemen?
Of was het omdat ik het eenvoudig te
dwaas om los te lopen vond wat juffrouw
had onthuld?
Maar ik weet zeker dat ik, zonder list of
logen en in ongeschokte overtuiging, die
schoen bij de schoorsteen zette en dat
iedere morgen ieder suikeren beest de
dwaasheid van die schooldame aan de kaak
stelde.
Hoe lang heb ik in die droom geleefd,
hoe lang de illusie gaaf en glanzend ge
houden in dat kinderhart?
Eerlijk is eerlijk: ik meen dat ik haar
nooit helemaal verloren heb.
Dat ligt aan het ogenblik.
Want elke dag is er toch een moment
van de diepe, ongerepte stilte des harten,
waarop elke illusie werkelijkheid wordt en
iedere droom waarheid.
Gelooft ge niet telkens weer in de prin
ses, die tastbaar uit uw dromen treedt?
En aan de ridder in blinkende wapen
rusting met de rode pluim op de helm in
de wind? Zijn hart klopt op de zelfde
maatslag als het uwe. Zijn edele mond
spreekt uw eigen taal.
Wel, en dan is ook Sint Nicolaas een
man van vlees en bloed.
Ge hoort hem dreunen over het dak.
En niets is zoeter dan dat suikeren hart.
Er was eens een wonderschone prinses
en die heeft haar zoete hart aan die goede
oude bisschop gegeven en zij zeide: legt,
goedheilig man, mijn hart aan de voeten
van de ridderlijkste ridder vaji mijn
land.ELIAS
V ollegrondslentoonstelling
in 1953
Op de 19 December in het Concertge
bouw te Haarlem te houden vergadering
van de Algemene Vereniging voor Bloem
bollencultuur zal aan de orde komen een
voorstel van het hoofdbestuur, om in het
voorjaar 1953 een grote tentoonstelling te
houden, indien althans tijdens de voorbe
reidingen blijkt, dat aan een aantal voor
waarden kan worden voldaan.
Het voorstel houdt in het organiseren
door de vereniging, allereerst door haar
afdelingen, van een vollegrondstentoon-
stelling van bloembollen in hun toepassing
op een daarvoor naar het oordeel van het
hoofdbestuur geschikt terrein, gepaard met
een aantal tentoonstellingen in overdekte
ruimten, waaronder een tentoonstelling
van gebroeide bolgewassen.
Aan de tentoonstelling zal zoveel mo
gelijk een internationaal karakter worden
gegeven door inzendingen uit het buiten
land mogelijk te maken en de beoordeling
van het ingezondene te doen plaats vinden
door een uitgebreide, internationaal sa
mengestelde jury.
Bij de opzet der tentoonstelling zal deel
neming van alle takken van tuinbouw mo
gelijk gemaakt worden en hiervoor zal
vooral samenwerking gezocht worden met
de organisaties van beoefenaren van an
dere takken van tuinbouw in Nederland.
Het hoofdbestuur zal bij de voorberei
ding zich allereerst verzekeren van een
hechte financiële grondslag:
a. door het vormen van een aanzienlijk
waarborgfonds; b. door het vormen van
een bekroningsfonds uit schenkingen en
subsidies; c. door het geven van gelegen
heid tot expositie van andere producten
dan tuinbouwgewassen, en d. door andere
op het verkrijgen van inkomsten gerichte
middelen.
Aan het Centraal Bloembollen Comité
zal worden verzocht om uit de gelden die
voor Onpersoonlijke Reclame beschikbaar
zijn, gedurende de komende vier jaren,
jaarlijks een bedrag van 50.000 ten be
hoeve van de financiering van de tentoon
stelling beschikbaar te stellen, o.m. ten
einde de voorbereidingen te financieren.
Volgende week ook 's morgens
vljfminutendienst op Heemstede
Om de drukte van de St. Nicolaas-inko-
pen op te vangen, heeft de directie van de
N. Z. H. besloten de vijfmlnutendienst op
Ifjn 1 gedurende de volgende week ook in
de ochtenduren te handhaven,
VOOR WED STRIJDEN DERDE KLAS
KLEIN BILJART. De vijf biljarters uit
Haarlem en omgeving, die ingeschreven heb
ben voor het kampioenschap van Nederland
derde klas klein biljart nemen aan voorwed
strijden. welke in hötel „Hof van Holland"
gehouden worden, deel. Vanavond worden de
laatste partijen gespeeld- Er staan er vier op
het programma. De candidaten Nobels. Dolle.
Van Rongen. Baard en Dickmann moeten in
totaal zes partijen spelen. De resultaten van
de afgelopen dagen waren van dien aard. dat
waarschijnlijk geen der Haarlemmers de
finale zullen bereiken.
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 25 November 1949
BEVALLEN van een zoon: 23 Nov.. M. E.
VerkerkStolte; 24 Nov., W. A. Quintus
Janssen; W. C. van Kerkvoordevan den
Berg.
BEVALLEN van een dochter: 23 Nov., F.
M. R. Bos—van Slogteren; J. Troll—van
Beeck Vollenhoven; 24 Nov.. A. A. A. Cap-
tijnJanssen; A. M. ZierenRoskam.
OVERLEDEN: 23 Nov.. E. van der Worm
—Delfos. 63 j.. Amsterdamsevaart; M M. van
Brerovan Vessum, 63 j.. v. Oosten de
Bruijnstraat; J. H. A. Donkel, 67 j.. Graaf
schapstraat; J. Zwarter, 66 j., kamperlaan;
24 Nov., M. Ringnalda, 79 j.. Schoterweg; J.
Vos, 64 j., Pegasusstraat; C. M. Koppen—do
Jong, 77 j., K. v. Manderstraat.
