Fris - Keiier Macdonald
HARDHOREND?
in cleze sombere tijd
SLEUTEL WEG?
Amsterdamse Beurs
De man
Woensdag 7 December 1949
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemse Courant
H.O.V. met meester-cellist
Caspar Cassado
Het derde H.O.V.-concert serie A begon
met het voorspel tot „Lohingrin", waaruit
Toon Verhey met meestelijke beheersing
het wonderlijke visioen wist te puren, dat
Wagner voor de geest moet hebben ge
zweefd, toen hij deze geniale bladzijden
ontwierp. Deze muziek heeft iets myste
rieus, of beter gezegd zij is het mysterie
zelf. Haar vorm is die van haar eigen
noodzakelijkheid, een dalende en een stij
gende beweging; haar dynamiek: die van
één groot crescendo-decrescendo; haar
sfeer: die van het bovenaardse; haar doel:
wijding te geven aan een kwasi-religieus
gegeven, een wonderlijke legende, waar
van reeds de minnezanger Wolfram von
Eschenbach verwachtte dat zij het begrip
der verstandigsten te boven zou gaan,
maar door kinderen en mensen met een
kinderlijk gemoed zou worden begrepen.
Ik vermoed dat Toon Verhey met zijn
sacerdotaal gebaar (of hanteerde hij de
toverstaf van Merlijn uit de Arthursagen?
ons allen tot begrijpende en aanvaardende
luisteraars maakte, zo onweerstaanbaar als
hij het Graal-visioen voor ons opriep. Het
werd als de „inwijding" van een zeldzaam
mooie concertavond.
De beroemde cellist Caspar Cassado
hielp dapper mee om de musiceergeest
wakker tc houden. Hij vertolkte het Con
cert in b kleine terts van Dvorak, dat hem
rijkelijk stof bood om zijn romantisch
temperament op uit te leven. Wat is de
muziek toch kneedbaar in de handen van
een persoonlij kheid die niet alleen virtuoos
is, maar de goddelijke vonk in zich mee
draagt! Onwillekeurig moesten wij ons
afvragen hoe veel anders (en toch ook
prachtig) een Edmund Kurtz, die we pas
in de C-serie hoorden met het Concert van
Saïnt-Saëns, deze Dvorak-compositie zou
voordragen. Want groter tegenstelling dan
tussen deze twee meesterlijke cellisten is
wel niet denkbaar: Kurtz mathematisch
strak, Cassado lenig, brillant, poëtiserend
tot op het randje van het sentimentele
maar beiden overredend door de kracht
van hun technisch meesterschap en door
de consequentie waarmee zij hun stijl ver
dedigen.
Verhey had blijkbaar geen moeite om
zich bij Cassado aan te passen, beiden
waren zij het vrijwel eens inzake de inter
pretatie. Zo werd het dan ook een zeld
zaam levendige verklanking, die noch aan
duidelijkheid (Dvorak speelt altijd open
kaart!), noch aan klankschoonheid tekort
kwam. Hoe kon het anders, waar de ge
weldige sonore en bezielde toon van Cas
sado het ensemble als het ware inspireer
de en een rasmuzikant, die elke noot van
dit Concert in zich voelt leven, het geheel
regeerde.
Tot slot kreeg men de tweede Symphonie
van Brahms te horen, waarmee Verhey
(het is een van zijn lijfnummers!) het zou
kunnen bestaan de meest verstokte Brahms-
hater te bekeren. Hij kan natuurlijk aan
Brahms niet de directheid en de openheid
van een ongecompliceerde natuur geven,
maar wel helder en fraai de verborgen
schoonheden van zijn muziek aan het licht
brengen en een climax in zijn betoog leg
gen die zijn effect niet mist. Zijn inter
pretatie was onweerstaanbaar.
Zo werd deze avond weer een heerlijk
muziekfeest. De H.O.V. heeft er in dit
seizoen al heel wat op haar actief.
JOS. DE KLERK.
Administrateur gearresteerd
De Haarlemse politie heeft de 45-jarige
administrateur A. G. v. V. gearresteerd
wegens diefstal. I-lij hield bij verschillende
kleine bedrijven de boeken bij én nam dan
vaak de gelegenheid waar om ook het geld
van zijn werkgevers bij (zich) te houden. Zo
stal hij van een melkslijter 500 gulden. Van
een caféhouder ontvreemdde hij tweeduizend
gulden. Bij deze caféhouder werd tenslotte
een val voor hem opgezet. Men liet hem al
leen in de kamer waar zich ook de kas be
vond. Hij nam er f 75.uit en de biljetten
werden even later op hem gevonden. Hij kon
toen niets anders doen dan bekennen.
JANSWEG 42
Eiectriciteit op elk gebied
Centrale Verwarming en Oilestook
Sanitair en loodgieterswerken
(Adv.)
Hoorapparaten vanaf f 175.—
THEO v. AMERONGEN
De Radio Specialist van Heemstede
RAADHUISSTRAAT 35 - TELEFOON 29449
(Adv.)
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 6 December 1949
BEVALLEN van een zoon: 2 Dee., R. L.
Wilshausvan der Zee; 4 Dec., G. Panman
Baron: 5 Dec.. J. GoodeKaatman: M. Eerel-
man—Harms; 6 Dec., W. J. Langeweg—Mar
tens; M. P. RidderPardon.
BEVALLEN van een dochter: 2 Dec., J. J.
SeméHennigfeld; 5 Dec., L. ,T. L. Dijkstra
Stolvoort; C. S. J, Huigsloot—de Blaeij; 6
Dec.. H. M. Wassenaarvan Brienen.
OVERLEDEN: 2 Dec.. J. Piets, 14 j., Kla-
renbeekstraat; 4 Dec., C. Siebeling, 82 j.,
Kamperlaan.
Taxi Bel 130 0 0
DAG EN NACHT
Het Hiidebrand-monument
Er wordt nog steeds met
Prof. Bronner onderhandeld
Er wordt van de zijde van B. en W. over
het Hildebrandmonument nog steeds onder
handeld met prof. Bronner en het Hilde-
brand-comité. Overeenstemming is nog niet
bereikt, maar wel komen zo werd ons
verzekerd de meningen dichter bij el
kaar wat betreft de plaatsing in de Kleine
Hout. Een andere keuze komt op dit
ogenblik in de onderhandelingen dan ook
niet meer voor.
Eerst als overeenstemming over de plaats
is verkregen, kan een definitieve bereke
ning van de kosten gemaakt worden. Het
bedrag dat het laatst genoemd werd
50.00070.000) berust slechts op een
schatting (gedaan door deskundigen van de
gemeente).
Als alle gegevens op tafel liggen kunnen
B. en W. zich pas beraden over een advies
aan de Raad. Indien de kosten inderdaad
50.000 of meer zullen bedragen moet de
vraag onder ogen gezien worden, of het
verantwoord is die geheel voor rekening der
gemeente te nemen, of dat het mogelijk is
dat ook van andere zijde een bijdrage ge
vraagd kan worden. Wij vernamen intussen
reeds, dat betwijfeld moet worden of er in
B. en W een meerderheid gevonden zal
worden om, zo dit nodig zou blijken, voor
dit doel 50.000 of meer uit de gemeente
kas te bestemmen. Ook in de raad gingen
er reeds stemmen op van leden, die daar
tegen bezwaar zouden hebben.
Zandvoorts raad besprak
wederopbouwplan
De gemeenteraad van Zandvoort heeft
gisteren na een uitvoerige bespreking van
het wederopbouwplan, waarbij de ont
werper, ir. G. Friedhoff uit Haarlem, ver
scheidene vragen van raadsleden beant
woordde, de door B. en W. voorgestelde
conclusies aanvaard.
Daarin wordt onder meer waardering
voor het Plan-Friedhoff uitgesproken.
Het College zal nagaan op welke wijze
op korte termijn nog voor het komende
seizoen een noodoplossing gevonden
kan worden voor de verbinding van de
Noord- met de Zuid-boulevard. Dit punt
bleek vooral de aandacht der raadsleden
te hebben.
SCHEEPVAART
Aldabi, 7 Dec. van Bahia naar R'dam.
Axeldijk, Havana—R'dam 7 Dec. te Ant
werpen.
Cottica. 7 Dec. van Demerara n. Paramaribo.
Edam, 7 Dec. (n.m.) van Londen te R'dam
verwacht.
Duivendijk, VancouverR'dam 10 Dec. te
Antwerpen verwacht.
Nieuw Amsterdam. R'damNew York 7 Dec.
van Le Havre.
Sibajak, BataviaColomboR'dam 6 Dec.
500 mijl Z.O. Ceylon.
Tarakan, JavaA'dam 6 Dec. 60 mijl Z. van
Comorin.
Veendam, R'damNew York 6 Dec. van
Southampton.
Willem Ruys, Batavia—R'dam 6 Dec. 720 mijl
Oost Ceylon.
Zuiderkruis, Batavia—R'dam 6 Dec. in Rode
Zee ter hoogte van Djeddah.
Expositie Piet Stenneberg
in „Het Luifeltje"
Piet Stenneberg, die van 3 tot 31 Decem
ber een expositie houdt in „het Luifeltje"
aan het Groot Heiligland, geeft de toeschou
wer vele raadsels op. Stenneberg toch moet
een man van om en nabij de vijftig jaar
zijn, zodat we de sterk uiteenlopende kwa
liteit van zijn hier tentoongestelde werk niet
op zijn jeugd kunnen schuiven.
Op deze vrij omvangrijke expositie (er zijn
naar schatting ruim 180 werken aanwezig)
zien we voorbeelden van een verfijnd
kleurgevoel naast de meest barbaarse
uitingen en werken van groot raffinement
naast volkomen kinderlijke dingen. Bene
den hangt een serie tekeningen met dekverf
op donkerbruin papier van kwallen en
andere zeewezens, die heel mooi op het vlak
geplaatst en zeer fijn van kleur zijn, maar
daar hangt ook een onderzee-tafreel op wit
papier, op zich zelf niet slecht, waarbij in
een kinderlijke techniek de waterspiegel
aangegeven is met een stoombootje en een
vuurtoren aan de kust. Nu is het best mo
gelijk dat Stenneberg hiermee een belang
wekkende gedachte heeft willen vertolken,
maar dan ligt er tussen bedoeling en artis
tieke aanvaardbaarheid wel een grote af
stand.
Op de bovenzaal zijn een paar grote teke
ningen, eveneens met dekverf op getint
papier met rijke en beschaafde ornamentale
vullingen, sommige in grijzen, bruinen en
okers van een haast Oost-Aziatisch karak
ter, een andere in fris groen en rose, als
modern cretonne. Iets verder hangen dan
weer soortgelijke ornamentale stukken,
waar tussen het fijne patroon onverwacht
figuurtjes opduiken met een streepje als
lijf en een paar kinderlijke harkjes als ar
men en benen. Naast de decoratieve fijn
heid van het geheel doet deze primitiviteit
onecht aan. Geboeid werd ik door een
stijfselmarmer (in gelatine gedrenkt pa
pier), waar een donkere vlek bij nadere
beschouwing de vorm van het een of
andere droomwezen aanneemt en door een
aquarel van een vreemd varkensachtig
beest, beide toch wel fascinerend.
Een serie tekeningen van groteske dieren
en "koppen in gave inktlijnen op wit papier
geschreven, leek mij het beste gedeelte van
deze tentoonstelling. Maar wat een gewoon
stukje gekamd marmer papier, zoals dat
gebruikt wordt bij wijze van schutvel en
voor de snijkanten van dure kantoorboeken,
met een handtekening voorzien, op deze
expositie doen moet, begrijp ik weer niet.
Mij dunkt, dat een expositie van Stenne
berg, waar het werk strenger geschift zou
zijn op kwaliteit en rijpheid, interessanter
zou kunnen zijn. L. H. H. SCHUTTE
BANKBILJETTENCIRCULAT1E
NOG JUIST BENEDEN ƒ3 MILLIARD
Uit de weekstaat van de Nedex'landse
Bank blijkt dat de biljettencirculatie is ge
stegen, maar nog juist beneden de drie mil
liard gulden is gebleven op 2996,4 mil-
lioen. Een vrij sterke toeneming vertoont
de deviezenvoorraad. De totale vorde
ringen op het buitenland stegen van
684,6 tot 727,1 millioen. De vorderingen
in guldens op vreemde circulatiebanken
namen met ruim 20 millioen af. Wederom
bleef de bijzondere rekening van de schat
kist onveranderd, maar de vaak als tussen-
rekening voor de Marshallhulpverrekening
fungerende andere vrije saldo's bleven aan
groeien en wel tot f 391,8 millioen. Het Rijk
heeft blijkbaar nog enige betalingen moeten
verrichten, want het saldo van de schatkist
is met 12 millioen gedaald.
ADVERTENTIE
kunt gij toch nog genieten wanneer Uw
metalen mooi glimmen. Lincol Polish anti
groen is het poetsmiddel. Laat geen groen
noch wit na. Vraagt het Uw leverancier.
Doodstraf tegen aW.jï
ust Heemstede geëist
Vanmiddag heeft de advocaat-fiscaal bij
het Bijzondere Gerechtshof te Amsterdam
mr. J. E. Louet Feisser de doodstraf geëist
tegen de 41-jarige electricien P. R. uit
Heemstede, aan wie ten laste was gelegd
dat hij als vertrouwensman voor de Duitse
Abwehrstelle had gewerkt.
De advocaat-fiscaal achtte bewezen dat
R. schuldig was aan het verraad van een
groep Engelandvaarders van Brandon Bravo
en mede verantwoordelijk gesteld moet
worden voor het feit dat deze man op het
slechte pad was geraakt. In het bijzonder
nam de advocaat-fiscaal de verdachte kwa
lijk dat hij met zijn trawanten De Jong en
Stelbrink illegale activiteit uitlokte om
de mensen daarna bij de Duitsers aan te
geven. Spreker achtte in een hele reeks van
gevallen, in het bijzonder het geval van
verraad van de groep Stikel uit Haarlem,
die had meegewerkt aan het verbergen van
geallieerde piloten, de funeste rol van B.
bewezen.
In het laatst van de oorlog werkte de
verdachte zowel voor de Haarlemse Inlich
tingendienst als voor de S. D. Daarvan ge
tuigden in het dossier de originele door
hem bij Rtihl ingediende rapporten. Zij be
treffen het doorgeven van een lijst van
Haarlemse communisten en van enkele
Joodse landgenoten. Door het toedoen van
R. zijn in totaal heel wat slachtoffers ge
vallen. Mede op grond van het psychiatrisch
rapport en door het feit, dat de verdachte
geen spoor van berouw over zijn daden
toonde, vond de advocaat-fiscaal de hoogste
straf op zijn plaats.
REPARATIE MATRASSEN
's morgens gehaald, 's avonds gebracht
H. DE GRAAFF
GROTE HOUTSTRAAT 103
HAARLEM TEL. 11485
De werkzaamheden aan de Vondelweg-in-wording, die eens de verbinding zal vormen
tussen de Rijksstraatweg (tegenover de Delftlaan) en de Jan Gijzenvaart bij de
Jachthaven. Van de Eksterstraat wordt de weg doorgetrokken naar de Jan Gijzenkade
een werk dat wat onderbaan en fundering betreft dit jaar nog klaar zal komen.
Voor de onderlaag wordt zand gestort, afkomstig van de afgravingen voor het
recreatie-oord in de duinen langs de Zeeweg.
Zeven Europese landen moeten
Marshall-gelden terugbetalen
Ook Nederland zondigde
tegen condities
WASHINGTQN, 6 December (Reuter).
De Marshall-administratie heeft zeven
Europese landen verzocht om Marshall-
gelden tot een totaalbedrag van 30 millioen
dollar terug te betalen, omdat zij in gebreke
zijn gebleven te voldoen aan het in de
Amerikaanse wet op de hulpverlening be
paalde, dat minstens 50 van de Marshall-
ioederen moet worden verscheept in Ame
rikaanse schepen. Deze zeven landen zijn;
Groot-Bjittannië, Frankrijk, Nederland, de
Belgisch-Luxemburgse economische unie,
Zweden, Ierland en Denemarken.
Functionarissen van de Marshall-admini
stratie hebben echter medegedeeld, dat de
terug te betalen gelden zullen worden ge
bruikt om in het kader van het plan-Mar
shall nieuwe goederen voor de betrokken
landen te kopen. Het verzoek om terug
betaling werd gedaan na een de vorige week
te Washington gehouden conferentie.
Reeds in October had de Marshall-admi
nistratie genoemde zeven landen ervan be
langd van de verstrekte Marshall-gelden
Marshall-goederen te hebben vervoerd in
Amerikaanse schepen, en terugbetaling ver
langd van de versterkte Marshall-gelden
voor 48.395 ton goederen, geleverd in het
tweede kwartaal van dit jaar.
Sedertdien is het totaal voor genoemd
kwartaal echter gestegen tot 150.000 ton ter
waarde van 30 millioen dollar.
Wieg met baby in brand
In de woning van de familie W. te St.
Willibrord bij Roosendaal is een wieg met
een baby van vier maanden in brand ge
raakt, doordat de moeder een ingeschakeld
electrisch strijkijzer in het bedje had ge
legd om dit te verwarmen. Daar een paar
andere kinderen uit het gezin op straat aan
het vechten waren, ging de moeder naar
buiten om een eind aan de ruzie te maken.
Toen zij weer naar binnen ging stond de
wieg in brand. De baby had zware brand
wonden opgelopen en is in zorgwekkende
toestand naar een ziekenhuis overgebracht.
Spaanse verstekelingen
Nadat hedenmorgen het Franse s.s. „Re-
don" uit Antwerpen naar Buenos Aires was
vertrokken, werden aan boord twee verste
kelingen ontdekt. Zij bleken Spanjaarden
te zijn.
In Vlissingen heeft de politie hen van
boord gehaald.
Mededingers naar Prix de Rome
exposeren fe Amsterdam
Werk van Emmy Haye
De werken, die gemaakt werden door de
mededingers in de wedstrijden voor vrije
schilderkunst en vrije beeldhouwkunst om
de zogenaamde Prix de Rome, zijn deze
week in het gebouw der Rijksacademie
voor Beeldende Kunsten te Amsterdam ten
toongesteld.
Voor de beeldhouwkunst was de opgave
een beeld van Johannes de Doper. Dat het
een jonge stadgenote is, die ditmaal de gou
den medaille heeft gewonnen, maakt deze
expositie voor Haarlemmers extra belang
wekkend. Daar de Prix de Rome een wed
strijd is voor beneden de dertig jaar be
staat er zelden evenwicht tussen technisch
vermogen en innerlijke waarde. Des te op
merkelijker is de prestatie van de jonge
Haarlemse Emmy Haye (sinds een paar we
ken mevrouw E. B. Draaisma-Haye), omdat
hier wel degelijk een dergelijk evenwicht
bereikt werd. De techniek van mevrouw
Draaisma is zeker niet opzichtig en de leek
zal moeilijk kunnen beseffen hoeveel studie
voorafgegaan moet zijn aan dit eenvoudige
expressieve beeld, hoeveel kunnen er steekt
in de voeten en enkels, hoeveel vormbesef de
gevoelige mond verraadt. De wankele gang
en het silhouet met de geheven armen ge
ven het beeld iets fascinerends. Dit zijn
kwaliteiten die wel opwegen tegen een licht
gebrek aan volume in de bekkenpartij. Wie
voor zijn dertigste jaar een innig menselijke
Johannes de Doper kan maken, gaat een
goede artistieke toekomst tegemoet.
De winnaar van de zilveren medaille,
M. F. M. van Soemeren, maakte een kun
dig en stabiel beeld. De borstkas is goed en
royaal gemodelleerd, de voeten staan mooi
op de grond. Men vraagt zich alleen af wat
deze brillante jonge athleet met Johannes
de Doper te maken heeft. Merkwaardig is,
dat de afstand tussen deze beide prijswin
naars bij de zogenaamde „proefkamp" (het
bakken van een reliëf in steen) veel ge
ringer was. Deze beide reliëfs, voorstellende
een episode uit het leven van Tobias, doen
meer artistieke verwantschap vermoeden
dan uit de beelden voor de eigenlijke wed
strijd blijkt.
De resultaten bij de vrije schilderkunst
zijn voor mijn gevoel veel minder over
tuigend. Hier luidde de opgave: „de barm
hartige Samaritaan". Wel is de winnaar
van de gouden medaille, P. J. Defesche,
zonder twijfel de rijkst begaafde onder de
mededingers. Het feit, dat hij vele en zulke
grote voorstudies maakte, pieit zeker voor
zijn ernst. Kleur en stemming zijn gevoe
lig, maar ik mis in zijn eindresultaat de
vastheid en zekerheid die al deze voorbe
reiding zou rechtvaardigen. De winnaar
van de zilveren medaille, J. B. M. Sarneel,
leverde een achtenswaardige prestatie, die
echter wel heel sterk geïnspireerd is op de
romantiserende meesters van de zestiende
eeuw. L. H. H. SCHUTTE
Italiaanse boeren nemen
landerijen in bezit
„Geen kwestie van politiek,
doch van brood"
De hoofdwegen, die van Rome naar het
Zuiden leiden, waren Dinsdagochtend in
de vroegte vol boeren, die met ossen en
ploegen op weg waren naar de onbebouw
de landerijen, die zij in bezit genomen
hadden.
De leiders van de linkse boerenorgani-
satie, die met rode vlaggen aan het hoofd
van de boerenkaravaan marcheerden,
groetten de vrachtwagenchauffeurs, dié
door de talrijke boeren van de wegen ge
drongen waren, met opgeheven vuist, doch
bij de versterkte politieposten bewaarden
zij een grimmig stilzwijgen. Zwaarbewa
pende politiemannen waren in de nacht
naar het Zuiden vervoerd, doch cr deden
zich geen incidenten voor zoals vorige
week bij Bari, toen zes boeren werden
doodgeschoten.
In tegenstelling met de boerenactie in
het Zuiden, waar de boeren onmiddellijk
begonnen met het in bezit genomen land
te ontginnen, was de in bezit neming in
de provincie van Rome voor 70 procent
symbolisch. De boeren plaatsten op het
door hen gekozen gebied een rode vlag
met daaronder een naambordje.
De regering heeft verschillende maan
den geleden wetsontwerpen ingediend tot
verdeling van onontgonnen jachtgronden
der rijke landeigenaren onder boeren zon
der land, doch de wetsontwerpen worden
nog steeds door regeringscommissies be
studeerd.
Regeringsleiders hebben de actie als een
communistische manoeuvre veroordeeld.
De linkse boerenorganisatie heeft, hoewel
geleid door communisten, voor het meren
deel streng katholieke leden. Een deelne
mer van de boerenactie verklaarde heden
tegenover Reuters correspondent: „Zover
het mij betreft is het geen kwestie van
politiek. Het is iets veel simpeler: het is
een kwestie van brood voor onze maag".
Voor Weten en Werken zal op Donder
dagavond 8 December in het gebouw der
Vrijzinnig Hervormden te Haarlem dr. P.
Korringa over de oesterteelt spreken.
Een jaar gevangenisstraf is geëist tegen
de 32-jarige vertegenwoordiger W. W. uit
Den Haag, die in de nacht van 25 op 26 Sep
tember in Scheveningen, na met een vriendin
talrijke cafés bezocht te hebben, met zijn
auto' vier mannen aanreed, die op een trottoir
stonden te praten. Een hunner werd zwaar
gewond en overleed de volgende dag.
Vijf maanden gevangenisstraf, waarvan
drie voorwaardelijk, is in hoger beroep ge-
eist tegen de 49-jarige commissionnair M. H
te Rotterdam, wie ten laste was gelegd dat
hij door het organiseren van een z.g. voet
balpool ae Loterijwet heeft overtreden.
Koningin Ingrid van Denemarken is
Dinsdag, na haar bezoek aan Engeland, met
de Scahdinavië-express van Hoek van Hol
land naar Kopenhagen gereisd. In Utrecht,
waar de trein een kwartier oponthoud had,
hebben twee dames van Deense afkomst de
koningin bloemen aangeboden.
De „Edam" van de Holland Amerika
Lijn, die hedenochtend in Rotterdam zou
aankomen heeft in Londen vertraging gekre
gen. Het schip komt nu pas Woensdagavond
om acht uur aan de Wilhelminalcade te
Rotterdam aan.
HAARLEM EN OMGEVING
Mej. J. Weercn uit Haarlem is geslaagd
voor paedagogiek M. O. acte aan het Psycho
logische Instituut der R.K. Leergangen te
Nijmegen.
Tot vrijgestelde van het Chr. Nat. Vak
verbond is gekozwi de heer P. Tjeerdsma te
Haarlem, hoofdbestuurder van de Ned. Chr.
Bond van Overheidspersoneel. De heer
Tjeerdsma, die 33 jaar oud is, volgt de heer
J. Schipper, die met pensioen gaat, op.
Het nieuwe kerkgebouw van de Kerk
van Jezus Christus van de Heiligen der laat
ste dagen, gevestigd aan de Cornelissteeg 9
zal Donderdagavond in gebruik worden geno-
men. Sprekers zijn, onder andere Alma
Sonne, president der Europese Zending en
Cornells Zappey, president van de Neder
landse zending.
Het eerste elftal van de politie van
Haarlem speelde Dinsdag voor de eerste klas
voetbalcompetitie van de Nederlandse Poli
tie Sportbond tegen Alkmaar en verloor mei
4—2. De Bloemendaalse politie zette de suc-
cessenreeks in de tweede klas voort en ver
sloeg Katwijk met 43.
Sinds 23 November staat op het politie
bureau in Heemstede een Fongersdamesfiets,
waarvan de eigenares onbekend is. De recht
hebbende wordt verzocht, de fiets te komen
halen.
In Haarlem-Noord kreeg een Haarlemse
auto-handelaar een bekeuring omdat hij over
het Frans Halsplein, de Schoterweg, het
Soendaplein en de Rijksstraatweg zijn linker
richtingaanwijzer uit had laten staan. Hij
was niet minder dan dertien zijstraten ge
passeerd.
De heer J. J. Wallien, geneeskundige bij
de Arbeidsinspectie te Haarlem, is met in
gang van 1 Januari 1950 voor de tijd van vier
jaar benoemd tot lid van het Centraal Stem
bureau.
Vanmorgen even over tienen wilde een
jongen op het Plein bij de Tempeliersstraat
nog juist voor een tram, welke uit deze straat
kwam en naar Amsterdam ging, de trambaan
oversteken. Door krachtig te remmen voor
kwam de wagenbestuurder een ongeval. Wel
werd de jongen, doordat hij viel, door het
voorbalkon geraakt, doch kon weer opstaan.
Voor observatie heeft de politie hem naar het
Sint Elisabeths Gasthuis vervoerd. De jongen
was licht gewond.
Donderdag houden de afdelingen Haar
lem van de Nederlandse en van de EX
bond van sigarenwinkeliers een vergadering
in restaurant Brinkmann, Grote Markt. Her
onderwerp is „tegen de winstderving op óe
tabaksverkoop".
TEL. 11493 - LANGE VEERSTRAAT 10
DE „SIEUTEISPECBAILIST"
(Adv.)
Santpoort-dorp
De bus over de Terrasweg
Als gevolg van de herstelwerkzaamhe
den aan de Hagelingerweg te Santpoort
moet de busdienst IJmuiden-Haarlem om
gelegd worden over de Hoofdstraat-Ter-
rasweg-Kerkweg-Cremerlaan. Zodra de
middenbaan van de Hagelingerweg het
nieuwe klinkerplaveisel heeft, kan het
snelverkeer weer normaal rijden. De om
legging van de busdienst heeft generlei ge
volgen voor de halteplaats zowel aan het
Broekbergerplein als aan de Hagelingerweg
blijven de stopplaatsen op de oude plaats.
Slockoers
Openings
gisteren
koersen
Koninklijke Olie
301
303
Unilever
245 Vs
244/
Philips
239
239
A. K. U
183J4
183%
1411/a
Nederlandse Ford
281
Nederlandse Kabel
295%
v. Berkei's Patent
116i/
Scheepvaart-Unie.
1431/2
145
Holl.Amerika Lijn
159%
Deli Maatschappij
132%
132%
H. V. A.
145%
145/
A'dam Rubber
128%
131
Ned. Handel Mij.
159%
N.-I. Handelsbank
101
Billiton Mij. II
268
FEUILLETON
die zijn geheugen verloor
DOOR PATRICIA WENTWORTH
Vertaald uit het Engels
35)
William had het zeer verstandig gevon
den om de plaatselijke politie van het
geknoei met z'n voorwiel op de hoogte te
stellen. Hij was naar het politiebureau
geweest, vlak voordat ze vertrokken. Hij
vertelde haar van zijn onderhoud met een
reusachtige politieagent. „Ik had het ge
voel van tien jaar oud te zijn", zei hij
en afdwalend peinsde hij.
„Ik vraag me af, wat ik uitvoerde, toen
ik tien jaar was. Je denkt misschien, dat
je eraan gewend raakt, je niets meer van
vroeger te herinneren, maar ik kan je ver
zekeren, dat dat niet het geval is. Het geeft
je 't gevoel, alsof je tegen een hoge blinde
muur oploopt, terwijl je weet, dat ergens
een venster moet zijn. Soms denk ik wel
eens, dat mijn hoofd ervan zal barsten".
„Werkelijk?"
Hij knikte. Daarna vervolgde hij: „Het
lijkt misschien, dat ik het niet zo erg meer
vind. Je denkt, dat ik niets meer zó erg
kan vinden, nu wij elkaar hebben. Maar
't gekke is, dat ik het juist nu nog erger
vind!"
„Nee, dat is niet waar. Bedoel je, om
mij?"
„Ja, jij hebt in mij iets van een kat in
dé zak, nietwaar? En als we kinderen krij
gen, dan vind ik het ook voor hen vrese
lijk".
„Je geheugen zal heus terugkomen", zei
Kathei'ine.
Hij keek haar aan en zij zag de twijfel in
zijn ogen.
„Wat bedoel je?" zei hij ongelukkig. „Ik
had eigenlijk nooit met je mogen trouwen".
Katherine legde een hand op zijn knie.
„Doe niet zo dwaas, lieveling, heus, je zult
je alles herinneren en het zal allemaal van
zelf komen, dat zul je zien".
Ze waren nu helemaal buiten en reden
met een behoorlijke vaart. Later moest
Katherine nog vaak aan deze tocht denken.
De atmosfeer was wonderlijk geheim
zinnig een zachte lucht vol vochtigheid,
met mist die in flarden over de velden hing;
de hele wereld was vaag zonder een enkele
kleur, alles grauw en grijs, de bomen wa
ren kaal met droppels aan de takken, .een
riviertje slingerde zich als een vaag zilveren
lint door de velden.
Ze spraken weinig. „Er zal. geen dichte
mist zijn, voordat het helemaal donker is",
merkte William op, en daarna zwegen ze.
Ze hadden het wonderlijke gevoel van de
wereld afgesneden te zijn. Alle omtrekken
waren vaag en de flarden mist bemoeilijk
ten het uitzicht. De vochtige lucht bevroor
op de voorruit en moest zo nu en dan weg
geveegd worden. De weg, die Katherine zo
goed kende leek haar vreemd en irreëel.
Ze had allerlei plannen gemaakt. Voor wat
ze zou doen en wat ze zou zeggen. Het had
geen zin. De weg voerde hen naar het oude
huis en als ze daar aankwamen zou alles
vanzelf gaan. Ze herinnerde zich, hoe ze
met William naar Cedar House gereden
was na hun huwelijk in Juli 1939, terwijl
de hele wereld over oorlog sprak en een
warme Julizon in het Westen over de rij
pende korenvelden begon onder te gaan.
In Cedar House hadden ze elkaar innig
liefgehad, maar er was ook de pijn van het
afscheid geweest en de wanhoop, toen de
berichten uitblevenEn nu gingen ze
samen opnieuw naar dit oude huis langs de
oude bekende weg, in de mist van een
vochtige Januari-middag.
Ze passeerden Ledlington, waar de lam
pen al brandden. William reed de stad
zonder oponthoud door en toen ze uit de
buitenwijken, vol nieuw gebouwde huisjes,
waren, begon hij met vermeerderde vaart
aan de zeven kilometer eenzame weg, die
hen nog van hun doel scheidde. Midden in
de dorpsstraat voor het'oude huis deed hij
de auto stilstaan. De lampen verspreidden
een geheimzinnig licht in de thans vrij
dichte mist.
„We zijn er", zei Katherine.
Hij antwoordde niet. Hij stapte uit en
opende het portier. Hij sloeg een arm om
haar heen en zei: „Ik ga even de auto weg
ziftten, ik ben zo terug".
Haar bari bonsde. Op die Juli-avond, zo
veel jaren geleden, toen er confetti in haar
kleren was geweest en de zomer-avondzon
in de dorpsstraat had geschenen, had Wil
liam precies zo het portier van zijn toen
prachtige nieuwe auto opengemaakt,
een arm om haar heengeslagen, terwijl ze
uitstapte en gezegd: ..Ik ga even de auto
wegzetten, ik ben zo teryg.
De garage was aan de overkant van de
straat, de deuren stonden open en dit keer
was het niet William's mooie nieuwe wa
gen, die erin gereden werd, doch het oude
rammelende blikken bakje.
Ze glimlachte in het donker, en liep de
drie stoeptreden op naar- Cedar House. Ze
zag William de auto naar binnen rijden,
zoals hij dat honderden keren gedaan had.
Ze opende de voordeur en liep het huis
binnen. In de hall brandden de lichten.
Ze draaide ze uit, op één na. Daarna ging
ze een deur door aan het andere eind van
de hall en liep via een stenen gang' naar
de keuken.
Juffrouw Perkins, die er rond en wel
varend uitzag in een blauw katoenen jurk
met een witte schort, draaide zich om,
toen ze binnen kwam. „O, juffrouw Ka-
thy, ik hoorde u niet aankomen!"
Katherine omhelsde haar en hield haar
beide handen vast.
„Lieve Perky, ik heb je gezegd, dat ik
een geweldige verrassing voor je had, en
ik heb maar een halve minuut om je te
vertellen, wat 't is. Je valt niet flauw, he?"
Juffrouw Perkins grinnikte. „Ik behoor
niet tot het flauwvallende soort, dat weet
u wel. Daar ben ik te dik voor.
Geen mens raapt je meer op, als je mijn
omvang hebt, dat is misschien wel de re
den". En met iets dringends in haar stem
vroeg ze: „O juffrouw Kathy, wat is 't".
Katherine zei: „Williameh....".
„O liefje, heb je iets van hem gehoord?"
Katherine knikte. Ze had destijds met
dróge ogen gestaard naar het telegram,
dat meldde, dat William vermist was. Nu
sprongen de tranen in haar ogen, die
schitterden. Ze voelde ze over haar wan
gen druppelen en proefde de zoute smaak.
„William.... is terug", zei ze.
HOOFDSTUK XXVI.
Katherine liep terug naar de hall. Ze
liet haar jas neervallen op een oud met
goud ingelegd stoeltje, dat onder het schil
derij van achter-oud-oom Ambrose Talbot
stond, afgebeeld in de uniform, welke hij
in Waterloo, waar hij tegen Napoleon
vocht, had gedragen.
Cedar House was het eigendom van de
Talbots geweest sinds het moment drie
honderd jaar geleden dat William Tal
bot het als buitenverblijf had laten bou
wen. Het ontleende zijn naam aan de grote
cederboom, die in de tuin achter op het
grasveld stond, door hemzelf daar geplant,
en aan de vele cederhouten lambriserin
gen, die motwerend heetten te zijn en een
aangename zoete geur verspreidden.
William's grootmoeder was de laatste
telg geweest van een omvangrijk geslacht
Talbot. Hij droeg zelf de naam van de
stamvader van dit geslacht. Hij heette
William Talbot Eversley. Het huis met al
zijn schilderijen, kostbaarheden en herin
neringen was zijn' eigendom. Er waren
vele schilderijen en vele herinneringen:
een rechter in een vuurrode toga met een
enorme witte pruik op, een admiraal met
een staartpruik je en een bruin verweerd
gezicht, met een kijker in de hand en
precies William's ogen. De vrouwenfiguur
in 't rose uit het midden van de achttien
de eeuw was Amanda Talbot, die op ro
mantische wijze geschaakt werd door een
politieke opstandeling en met hem haar
leven in ballingschap sleet. Ze had mooie
schalkse ogen en een vriendelijk glim
lachende mond. Haar porh-et hing boven
de schouw. Er brandde een heerlijk vuur
van houtblokken. Katherine stond zich
hierbij te warmen en wachtte. De deur
was dicht, maar niet op slot. Zo dadelijk
zou William binnenkomen. Alles was rus
tig en vertrouwd de trap aan de andere
kant van de hall voerde naar boven en
bij de voet van de trap was de deur naar
de eetkamer. Aan de andere kant was de
zitkamer, waar de panelen ivoorkleurig
geschilderd waren en waar het antieke
porcelein, dat grootmoeder hen soms van
dichtbij had laten bekijken, in glazen
kasten uit de tijd van Amanda Talbot uit
gestald stond.
Katherine's hart bonsde eerst, maar
werd daarna rustiger. Er was geen reden
om bezorgd te zijn. William zou hier zijn
thuis terugvinden.
Toen de_ deur openging, liep ze hem
tegemoet. Hij nam haar in zijn armen en
hield haar vast zonder een woord te zeg
gen. Het was een van die momenten, waar
in geen woorden nodig zijn.
Toen hij tenslotte zijn hoofd ophief en
sprak, leek het alsof hij droomde. Het
heden scheen van hen af te vallen en het
was alsof ze zich aansloten bij de her
inneringen, waarvan dit huis zo vol was.
Hij sprak haar naam uit en zei: „Dit is
de plaats, waarnaar ik verlangd heb. Dit
heeft me altijd het gevoel gegeven van
eindelijk thuis te komen". Met zijn armen
nog om haar heen, keek hij over haar
schouder naar het knappende haardvuur,
waar de vlammen in de op elkaar gesta
pelde houtblokken speelden. Ze hoorde
hem opeens lachen en zeggen: „Dat vuur
ziet er heerlijk uit. Maar denk je eens in,
wat een klimaat! Geen mens zou denken,
dat het Juli was".
(Wordt vervolgd