Buflin zei: „Hier - onmiddellijk aan
zee - meet het kamp komen"
Kort en Bondig
De man
Vrijdag 9 December 1949
4
Toen stond hij op het Noordelijkste deel van het terrein
dat in het Plan Friedhoff bestemd werd voor zomercentrum
Enige wijzigingen in het
Plan daardoor noodzakelijk
Het is bekend aat aanvankelijk het plan
bestond het Butlinkamp te maken in het
duin. Gedeputeerde Staten hadden hierte
gen bezwaren, waarom naar een terrein
aan zee gelegen gezocht werd.
Toen Butlin in Zandvoort kwam en een
tocht door de gemeente maakte, kwam hij
op de Noordboulevard. Daar aan zee staan
de zei hij: „Hier, onmiddellijk aan zee,
moet het kamp komen".
Hij stond toen op het Noordelijkste deel
van het terrein dat in het plan Friedhoff
bestemd werd voor het zomercentrum. Dit
is, zoals wij indertijd meldden, gedacht ten
Noorden van het grote hótel en andere ge
bouwen die geprojecteerd zijn aan het
einde van de Zeestraat. Op het terrein
voer het zomercentrum zouden dan de
grote flatgebouwen komen.
Bij nadere bestudering van de plannen
is de keuze van dit terrein aangehouden.
Daarbij zijn de overwegingen van belang
geweest, dat het Butlinkamp past in het
zomercentrum.
Er bleven evenwel grote terrein-moei
lijkheden op te lossen. Tussen de grote
weg die naar het circuit leidt en de Noord
boulevard zijn geen voldoende gronden
beschikbaar als men 't kamp althans niet te
ver naar 't Noorden wil laten uitstrekken.
De oplossing is nu gezocht door voor het
kamp ook een terrein te bestemmen dat
aan de Oostzijde van de weg naar het cir
cuit ligt.
De verbinding tussen beide terreinen zal
gevormd worden door enige luchtbruggen.
In totaal worden voor het Butlinkamp
terreinen bestemd die een gezamenlijke
oppervlakte hebben van ongeveer 200.000
vierkante meter.
Op het terrein tussen de circuitweg en
de Noordbculevard zijn de gebouwen ge
projecteerd. Er komen paviljoens met 1500
bedden. Bovendien een zaal voor minstens
1000 bezoekers, die geschikt zal zijn voor
verschillende doeleinden: concerten, to
neelvoorstellingen, films, enz. Dit gebouw-
wordt zo geplaatst dat het niet alleen ge
makkelijk te bereiken is voor de bewo
ners van het kamp, maar ook voor de bad
gasten en de bewoners van Zandvoort.
Op het teirein ten Oosten van de weg
naar het circuit, dat iets lager gelegen is
dan het terrein waarop de gebouwen ko
men, zijn de sportvelden en het zwembad
geprojecteerd.
De volledige tekeningen van de inde
ling van het kamp en de ontwerpen voor
de verschillende gebouwen zijn thans ge
reed. Het is "zoals wij reeds mededeel
den het voornemen van mr. H. M. van
Fenema, burgemeester van Zandvoort, om
in de week voor Kerstmis met die plan
nen en tekeningen naar Londen te gaan,
om die te tonen aan de heer W. Butlin en
zijn naaste medewerkers. Toen wij dit be
richtten voegden wij er aan toe. dat de
burgemeester nog niets definitiefs kon
mededelen over de mogelijkheid de plan
nen binnen afzienbare tijd te verwezen
lijken. „Veel zal er van afhangen of de
Engelse Bank ook na de devaluatie van het
pond bereid blijft het toegezegde bedrag
te investeren.
Indien de plannen van het Butlinkamp
doorgaan, kan dus aan de Noordboulevard
geen uitvoering gegeven worden aan het
aanvankelijke voornemen (in het Plan-
Frïedhoff aangegeven) om tegenover het
ontworpen zomercentrum een groot par
keerterrein te maken.
Om in de behoefte aan parkeerruimte te
voorzien, zal gelegenheid gegeven worden
Oorlogsreglement van het
Rode Kruis ondertekend
Negen en twintig landen, waaronder
Nederland, hebben Donderdag te Genève
het nieuwe oorlogsreglement van net Rode
Kruis ondertekend, aan dezelfde tafel wel
ke 85 jaar geleden gebruikt werd voor de
ondertekening van de oorspronkelijke
Geneefse conventies.
Het vliegtuig van de Russische delega
tie. waarin ook die van de Oekraine en
Wit-Rusland meereisden, was door mist
te Wenen opgehouden. Deze delegaties
zonden echter een telegram met de belofte,
de overeenkomst te zullen tekenen zodra
men in Genève gearriveerd zou zijn.
Ook de Griekse delegatie had opont
houd.
In totaal hebben thans vijf en veertig
regeringen de drie gemoderniseerde con
venties over de behandeling van krijgs
gevangenen en de verzorging van gewonde
zeelieden en soldaten alsmede een geheel
nieuw verdrag over de bescherming van
burgers in oorlogstijd ondertekend.
te parkeren aan beide zijden van de
Noordboulevard. Daar is aan beide
zijden een strook grond beschikbaar
van 6 meter, die zich uitstrekt tot aan
de Bloemendaalse Zeeweg. Daar kunnen
duizenden auto's staan. Maar op normale
lagen zal men zijn autc dan alleen aan de
Oostkant mogen zetten, omdat men niet
het vrije uitzicht op de zee wil bederven.
Alleen op. hoogtijdagen, bijvoorbeeld als er
.vedstrijden op het circuit zijn, zou ook
toestemming gegeven worden om de wa
gens aan de zeekant te zetten.
Bankwerker gedood bij
ongeluk in onderzeeboot
Bij werkzaamheden op de onderzeeboot
„Zwaardvisch" bij de Rotterdamse Droog
dokmaatschappij is in de machinekamer
een hogedrukleiding gesprongen. De 46-
jarige bankwerker J. Swart uit Rotterdam
werd door een stuk ijzer tegen het hoofd
getroffen en onmiddellijk gedood. Drie
andere werklieden liepen lichte kwetsuren
op. De onderzeeboot zou een dezer dagen
aan de marine worden overgedragen.
E.V.C. uit georganiseerd
overleg in Amsterdam
Met 27 tegen 9 stemmen (die der aan
wezige communistische fractieleden) nam
de gemeenteraad van Amsterdam Donder
dagavond een voorstel aan dat des mid
dags door de heren De Groot (K.V.P.),
Herfst (P.v.d.A.) en Roosjen (A.R.) was
ingediend waardoor de aanwijzing van
de Bond van Nederlands Overheidsperso
neel (aangesloten bij de E.V.C.) als organi
satie, die vertegenwoordigers kan aan
wijzen in de Centrale Commissies voor Ge
organiseerd Overleg, werd ingetrokken.
2 R.V.A. OP WEG NAAR NEDERLAND
Met de Zuiderkruis, die op 25 November
van Tandjong Priok is vertrokken en die
omstreeks 19 December te Rotterdam wordt
verwacht, repatrieert ook het tweede regi
ment veldartillerie, onderdeel der 7-Decem-
ber-divisie. Op 7 Mei 1946 kwam het over
grote deel van de dienstplichtigen, die be
stemd waren om met 2 R.V.A. naar Indo
nesië te worden uitgezonden, te Ede onder
de wapenen. Het regiment werd gecom
mandeerd door de luitenant-kolonel der
artillerie A. A. J. M. Zanino. De ingedeelde
recruten waren afkomstig uit alle delen van
Nederland. Op 8 October 1946 scheepte het
regiment zich in op de Bloemfontein, die
op 3 November de haven van Priok binnen
liep.
Gratie verleend aan ex-lid
van de „Kolonne Henneicke"
Bij Koninklijk Besluit is gratie verleend
aan H. Hofman, tot de doorstraf veroor
deeld bij sententie van het Bijzondere Ge
rechtshof te Amsterdam. De doodstraf ïs
veranderd in levenslange gevangenisstraf.
H. heeft tijdens de bezetting deel uitge
maakt van de „Kolonne Henneicke". Zon
der daartoe opdracht te hebben ontvangen
hield hij zich bezig met het arresteren van
Joodse Nederlanders.
Personeelsvereniging
„De Omnibus"
Op een feestelijke ontspanningsavond,
aangeboden door de directie van de N.V.
Kerko in de Haarlemse schouwburg, voer
de de toneelgroep van de personeelsver
eniging „De Omnibus" van dit bedrijf gis
teravond met veel succes het griezelstuk
„Het geheim van dr. Spencer" door mr.
H. M. Planten op. Het is zeker niet het
sterkste werk van deze veel te weinig ge
speelde schrijver, maar toch wel sensa
tioneel genoeg om het publiek enige uren
behoorlijk in spanning te houden.
De nerveuze stemming die er in de zaal
heerste, voornamelijk opgewekt door een
serie moordaanslagen begeleid door aller
lei onheilspellende geluiden in geheim
zinnige duisternis, werkte ook omgekeerd
op de prestaties der spelers in, zodat er
in ieder bedrijf een duidelijke climax was
waar te nemen. Gelukkig kwam de bevrij
dende humor, voornamelijk dank zij het
leuke optreden van de heer G. de Vreede
telkens vlot tussenbeide.
Natuurlijk mag men aan een nog in op
richting verkerende personeelsvereniging
geen hoge eisen stellen, te minder omdat
men moet woekeren met het nu eenmaal
beschikbare materiaal. Mevrouw Johanna
Opdam, die deze opvoering regisseerde,
verdient hulde en bewondering voor wat
zij met deze grotendeels onervaren krach
ten er waren vrij veel debutanten bij
tot stand wist te brengen. De dames Ph.
Terlingen en Anny Apetz zouden ook in
een beter geschoold milieu hebben vol
daan. Mejuffrouw Beukenkamp gunde zich
in haar ijver om een ratelende oude tante
aan het woord te laten nauwelijks tijd om
adem te halen of van intonatie te veran
deren en de notaris van de heer J. J. Ku-
perus trok door zijn krampachtige hou
ding teveel de aandacht om twijfel
aan zijn medeplichtigheid te wekken. De
overigen lokten geen speciaal commentaar
uit. De kleding was opvallend goed ver
zorgd. D. K.
Luchispoorweg in warenhuis. Dit is een
van de „lucht-treinen"die op een enkele
rail langs de zoldering van de speelgoed
afdeling van een warenhuis in New York
rijden". Voor een paar centen kunnen
de kinderen in deze „lucht-treinen" een
tochtje maken over de hoofden van de
klanten in de speelgoed-afdeling heen
over een lengte van ongeveer 100 meter.
De treinen zullen in het gehele Kerst
seizoen in dienst blijven.
Het Empire Hotel te Buxton (Derbyshire) werd tien jaar geleden door het department
van Oorlog gevorderd. Onmiddellijk nadat deze instantie na afloop van de oorlog
■iet hotel ontruimde, legden vijftien dakloze gezinnen illegaal beslag op het gebouw.
Deze „squatters" leefden er gelukkig totdat zij eergisteren door ongeveer zestig
politiemannen het hotel werden uitgezet.
Klavieravond in de Tuinzaal1
door Gerard Hengeveld
Men is gewoon Joh. Seb. Bach niet tot
componisten der Romantiek te rekenen. In
dien men met Romantiek bedoelt de tijd
geest van de negentiende eeuw en van het
begin der twintigste eeuw, is hier zeker
reden voor. Men zou er echter verkeerd aan
doen, als consequentie van deze opvatting,
bij Bach afwezigheid van romantisch senti
ment te veronderstellen. De romantiek is zo
oud als de mensheid zelve, slechts de inten
siteit, waarmede zij openbaar werd, was
wisselend. Het is zeker niet bevreemdend
in Bach's oeuvre composities aan te treffen
waarin een rijk gevoelsleven tot uitdruk
king kwam.
De pianist Gerard Hengeveld leverde
hiervan op de gisteren in de tuinzaal van
het Gemeentelijk Concertgebouw gegeven
klavieravond, een prachtig voorbeeld met
de Chromatische fantasie en fuga van de
meester. Inzonderheid bevat de fantasie,
een wonder bovendien van harmonie in
chromatische ontwikkeling, een expressivi
teit van aangrijpende grootheid, culmine
rend in het instrumentale recitatief. Hierbij
aansluitend verrijst met de fuga een monu
ment van muziek, bij welks bouw het hart
en het verstand leiding gevend waren.
Gerard Hengeveld bleef met een veelal
uitstekende vertolking in de sfeer van de
muziek. Een voortzetting, die men zelden
zal ontmoeten, verkreeg de voordracht met
de uitvoering van de 15 tweestemmige „In-
ventionen" van Bach. Zij wezen op de bete
kenis van Bach als paedagoog, die deze
muziekstukjes van voornaam gehalte voor
zijn leerlingen bestemde. Als laatste werk
voor de pauze kwam Bachs „Partita in Bes",
met uitzondering van de Prélude, een op
eenvolging van dansen, waarvan de vorm
slechts diende om zijn geniale fantasie en
meesterlijke compositorische beheersing een
verkozen orde te schenken. Gerard Henge
veld kon met de vertolking hiervan veel
voldoening geven.
De tweede helft van het programma be
stond uit werken van Fr. Chopin, „officiële"
romantiek dus. Met uitzondering van de
Polonaise in Bes op. 71 No. 2, koos Gerard
Hengeveld bekende composities: de Ber
ceuse, de Ballade in As, de Nocturne in cis
kl. terts op. 27 No. 1, de Prélude in Des en
het Scherzo in cis kl. terts op. 39. Meer dan
bij Bach's muziek kon de vleugel met de
klanken, die Chopïn voor dit instrument
bestemde, zich laten gelden. Afgezien van
enkele oneffenheden, liet het spel van Hen
geveld aan gaafheid niets te wensen.
Hoogtepunten kwamen er met de Ber
ceuse en het Scherzo. Het aanhoudende
hartelijke applaus bewoog de solist tot het
geven van twee toegiften: de door Myra
Hess onder de naam „Jesus, joy of mans
desiring" uitgegeven bewerking van een
koraal uit Bach's Cantate No. 147, prachtig
van klank en met innige uitdrukking ge
speeld en de Wals in cis kl. terts van
Chopin.
P. ZWAANSWIJK.
In 1950 wederom uitreiking van de
Thieme-prijs voor litteratuur
De Vereniging ter Bevordering van de
Belangen des Boekhandels stelt zich voor
in 1950 de zogenaamde „Thieme-prijs" toe
te wijzen. Deze wordt eens per zes jaar
uitgekeerd aan een Nederlandse schrijfster
of schrijver uit een fonds, dat in 1879 werd
bijeengebracht door vrienden van de ver
maarde uitgever Dirk Anthonie Thieme.
Naar traditie bepaalt genoemde vereni
ging het te bekronen litteraire genre. Thans
zal dit zijn proza van bij uitstek verhalend
karakter, hetzij in boekvorm hetzij in ver-'
spreidde geschriften verschenen in het tijd-
per van 1944 tot 1950. De jury bestaat uit
de letterkundigen mevrouw dr. Annie Ro
meinVerschoor, prof. dr. P. Minderaa,
Victor E. van Vriesland en de heren dr. A.
M. H. Schepman en mr. C. Vrij, voorzitter
en secretaris der vereniging.
Eveneens in 1950 zal worden bekroond
een ontwerp van een embleem voor de ge
noemde vereniging.
BEURS TE HOOFDDORP.
Tarwe 22.50-22.75, Gerst 26.50-27.50,
Haver 22-23.50, Rogge 21.50-22.50, Groene
erwten 42-44, Capueijners 60-65, Bruine
Bonen 62-66, Karwijzaad 85-90, Blauw-
maanzaad 125-135, Stroo naar kwaliteit
16-18, Hooi naar kwaliteit 50-75.
Pelt UNO-commissaris in Libië?
De heer A. Pelt, de 57-jarige Nederland
se assistent-secretaris-generaal van de
UNO, is door een speciale commissie voor
gedragen voor de post van commissaris
der UNO in Libië, welk gebied op 1 Janu
ari 1952 onafhankelijkheid moet verkrij
gen. Heden zal de Algemeene Vergadering
worden verzocht de benoeming van Pelt
goed te keuren.
De heer Pelt, vroeger journalist, was
gedurende een lange periode aan de voor
malige Volkenbond verbonden. Later was
hij vertegenwoordiger van Nederland op
de UNO-conferentie te San Francisco en
op de eerste, te Londen gehouden Alge
mene Vergadering.
In 1946 trad Pelt in dienst der UNO. Hij
werd toen assistent-secretaris-generaal, be
last met conferentie-aangelegenheden en
voor algemene werkzaamheden.
Winston Charchills zeven kleinkind, een zes weken oude dochter van de heer
en mevrouw Randolph Churchill, werd gisteren in Londen gedoopt. Na de plechtigheid
poseerden (van links naar rechts) Randolph Churchill, mevrouw Churchill, grootvader
Winston en de moeder met baby Aarabella, voor de fotografen.
Kosfofs medebeklaagden
bekennen schuld
Het proces tegen de vroegere Bulgaarse
vice-premier Kostof, die in Sofia terecht
staat onder beschuldiging van „begunsti
ging van Bulgarije's buitenlandse vijan
den", is voortgezet met verklaringen van
Kostofs medebeklaagden, die vrijwel zon
der uitzondering schuld bekenden en met
hun bekentenissen Kostof compromitteer
den, die op de eerste dag van het proces
heftig ontkende. De voormalige minister
van Financiën, Stefanof, de voormalige
handelsattaché in de Sovjet-Unie Kristof
en Petkof, voormalig vice-president van
de staatscommissie voor economische za
ken, sloofden zich uit om berouw te tonen
en clementie in te roepen. Zij beriepen zich
op de „verleidingen" van de Britse ge
heime dienst en van Tito's agenten, en
zeiden door Kostof te zijn geleid bij hun
werkzaamheden ten gunste van een Bul
gaarse omwenteling, die bij complot werd
uitgestippeld en die was bedoeld om de
pai-tijleiding en de regering te wippen. Het
complot mislukte volgens deze beklaagden
door de „tijdige" arrestaties.
Kostof zou volgens de genoemde ver
klaringen het plan hebben gehad Bulga
rije deel te doen uitmaken van een van de
Sovjet-Unie afkerige Balkanfederatie on
der leiding van Joegoslavië.
Het proces wordt voortgezet.
Besprekingen over „Fibenel"
worden Donderdag hervat
PARIJS, 8 December. De leiders der
delegaties naar de voorbereidende bespre-
Icingen voor een economische unie tussen
Frankrijk, Italië, België, Nederland en
Luxemburg, zijn na hun regeringen te
hebben geraadpleegd te Parijs terugge
keerd en hedenmiddag zijn onder leiding
van Herve Alphand de besprekingen her
vat. Morgen zal een nieuwe bijeenkomst
plaats vinden.
In bevoegde kringen verklaart men vol
daan te zijn over de vorderingen die ge
maakt zijn op de weg naar de totstand
koming van de regionale unie en men
gelooft, dat de vijf delegaties zeer binnen
kort in staat zullen zijn aan hun regerin
gen de positieve resultaten mede te delen
van de besprekingen der laatste dagen.
Men wijst er op, dat het communiqué dat
dan gepubliceerd zal worden, en waarin
de mate van overeenstemming die bereikt
werd, zal worden bekend gemaakt, zich
er toe zal beperken om aan de betrokken
regeringen de eventuele besluiten mede
te delen, waaromtrent de deskundigen het
eens konden worden.
Standpunt gehandhaafd
Onze parlementaire redacteur deelt nader
mede: Gelijk men weet is de Nederlandse
delegatie, die aan de besprekingen in Parijs
deelneemt inzake de totstandkoming van de
zogenaamde Fibenel, tijdelijk in Den Haag
geweest, in verband met het feit dat het
Nederlandse voorstel om Duitsland in de
combinatie te betrekken, bij de Parijse be
spreking op tegenstand was gestuit. Heb ik
het wel dan is onze delegatie nu terugge
keerd naar de Franse hoofdstad met het
voornemen om principieel aan haar oor
spronkelijk voorstel te blijven vasthouden.
Intussen zal zij verder naar bevinding van
zaken hebben- te handelen, zodat op dit
ogenblik nog niet met zekerheid te zeggen
valt hoe de afloop zal zijn.
Het belangrijkste punt waarop men van
Nederlandse zijde zal blijven hameren is de
opneming van West-Duitsland. Ook staat
Nederland voor dat Engeland mede van de
partij zal zijn.
BINNENLAND
Het aantal inwoners in Nederland be
droeg op 1 November reeds 10.006.208, zo
vermeldt het statistisch bulletin van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek. In October
j.l. werden 7055 huwelijken gesloten. 18.459
kinderen geboren en stierven er 5714 per
sonen.
Tal van landbouwers in Noord-Brabant
en Zeeland zijn benadeeld door een Tilbur-
ger, de 33-jarige J, C. O. Hij kocht grote par
tijen aardappelen en bonen, op, maar betaalde
nooit. O. verkocht de partijen weer. Hij
heeft zijn slachtoffers voor een totaal bedrag
van ongeveer f 20.000 benadeeld.
Tiel gaat in 1950 twee eeuwfeesten vie
ren. Herdacht zullen worden het 1500-jarig
bestaan van deze Betuwse stad en het feit,
dat het 750 jaar geleden is, dat zij haar
stadsrechten kreeg.
Te Heerlen is overleden mr. A. Haex,
directeur van de Oranje-Nassaumijnen. Mr.
Haex was 49 jaar in dienst van de Oranje-
Nassaumijnen en bereikte de leeftijd van 71
jaar.
Dezer dagen is verzocht geen postpak
ketten of drukwerken per zeepost meer te
zenden aan militairen van de 7 December-
divisie en half December 1949 de verzending
van dagbladen en tijdschriften per luchtpost
aan militairen der 7 December-divisie te
staken. Dit verzoek geldt voor die militairen,
die wat de repatriëring betreft met de 7
December-divisie worden gelijkgesteld.
Aan de Rijnhaven te Rotterdam is de
eerste paal in de grond geslagen voor een
nieuwe meelfabriek van de Centrale der
Nederlandse Verbruikscoöperaties.
Het voormalige N.A.D.-kamp te Wier
den zal als strafinrichting in gebruik worden
genomen voor debiele gevangenen. In dit
kamp verblijven nog steeds tien gezinnen,
die indertijd aanzegging hebben gekregen
het te ontruimen. Het gemeentebestuur van
Wierden is er nog niet in geslaagd een ander
onderdak voor hen te vinden.
Een inwoner van Oirschot heeft toen hy
vernam dat de kraai van Hans Kaart gestor
ven was, deze acteur een plaatsvervanger
aangeboden. „Jan" zal Zaterdag met de K.
L. M. naar Indonesië vliegen. Na aankomst in
Batavia zal de NI WIN zorgen dat Jan goed
en wel aan zijn nieuwe meester wordt af
geleverd.
HAARLEM EN OMGEVING
Tegen het middaguur stak Donderdag
de 5-jarige P. B. onverwacht de Binnenweg
in Heemstede over. De jongen liep tegen een
auto op en brak een been. Hij is naar het
Diaconessenhuis te Haarlem overgebracht.
In de Nederlands Hervormde Kapel te
Aerdenhout zal op Woensdag 28 December
een concert gegeven worden ten bate van de
Vereniging Kinderzorg. De solisten zijn
Kitty Nederkoorn (sopraan), Bets Neder-
koorn (clavecimbel), Hendrika Hoekstra
(violoncel) en Renata Zwaardemaker (viool).
Verder werken mede het Bachkoor en een
strijkorkest onder leiding van Kees Hartvelt.
Het programma vermeldt werken van Bach,
Corelli en Schütz.
De Hervormde Vrouwengroep te Bloe-
mendaal, houdt Dinsdag 12 December in het
gebouw „Irene" een vergadering waarin
Jkvr. Wttewaal van Stoetwegen zal spreken
over de Christen Vrouwen in het Oosten.
De kerkeraad der Gereformeerde Kerk
van IJmuiden heeft besloten het kerkgebouw
aan de Rambonnetlaan in zijn oude vorm te
herstellen, IJmuiden-Oost zal een kerk aan
de Zeeweg bouwen.
De kinderkenner J. Vinkenborg uit Bilt-
hoven, zal spreken over „spycho-diagnostiek"
in de Montessorischool Louise de Coligny-
laan op 15 December voor de Kennemer
Studiekring voor Individual Psygologie.
Benoemd is tot opzichter-tekenaar bij ■"e
dienst der gemeentewerken Haarlemmermeer
G. Zeylmaker te Harlingen.
Bij de belastigdienst werd verplaatst de
commies-titulair J. Koopmans van Amster
dam naar Haarlemmermeer.
FEUILLETON
die zijn geheugen verloor
DOOR PATRICIA WENTWORTH
Vertaald uit het Engels
37)
HOOFDSTUK XXVII
William werd wakker door het geluilt
van de oude klok op het portaal, die acht
sloeg. Het was een diep, plechtig geluid en
William moest juist voordat hij begon te
slaan, wakker zijn geworden, want hij
telde alle acht slagen. Dat hij er geen ge
mist had, wist hij, omdat iedere slag voor
afgegaan werd door een snorrend geluid,
waarmee het oude slagwerk op gang kwam
en dit snorrende geluid het eerste was ge
weest. dat hij gehoord had. Hij lag op z'n
rechterzijde. De gordijnen waren openge
trokken voor de ramen, die uitkeken op
de tuin. Twee ramen stonden open. De lucht
had een bleekgrijze kleur. Hij kon de bo
venste takken van de cederboom zien. Om
acht uur 's morgens is het niet meer donker
op een Januari-morgen, maar echt licht is
't ook nog niet. Hij draaide zich om en zag
Katherine naast zich liggen, met haar han
den tegen haar kin gevouwen en haar haar
uitgespreid op het kussen. Misschien was
het op dat moment, of misschien was het
al in zijn slaap gebeurd hij wist het
niet en het deed er ook niet toe dat op
eens, terwijl hij zich zo naar Katherine
omdraaide en haar naast zich zag liggen,
het gevoel, dat hij altijd beschreven had
als de blinde muur, waai-tegen hij zich te
pletter liep, van hem week.
William Smith herinnerde zich William
Eversiey en William Eversley wist alles
van William Smith.De twee helften,
waarin zijn geheugen als 't ware gespleten
was, waren samengevoegd en één geheel
geworden. Het enige wat hem nog niet
geheel duidelijk voor de geest stond, was
de tijd, die hij in het Duitse ziekenhuis
had doorgebracht. Hij herinnerde zich al
les tot het moment, dat ze gebombardeerd
waren, en hij wist, dat hij daarna in een
Duits ziekenhuis terecht gekomen moest
zijn, aangezien hij zich herinnerde, dat hij
daaruit ontslagen werd als William Smith,
maar wat er tussenin gebeurd was, kon
hij zich niet te binnen brengen en bleef
vaag als een droom van lang geleden. Het
was waarschijnlijk een verre van aange
name tijd geweest en hij was er van over
tuigd, dat hij de herinnering hieraan heel
goed zou kunnen ontberen. Intussen waren
er enorm veel dingen uit te zoeken....!
Hij begon een en ander methodisch in
gedachten na te gaan: Om te beginnen
was er Katherine, maar dat was al in orde
gekomen. Het had natuurlijk anders kun
nen lopen, ze had heel goed intussen met
iemand anders getrouwd kunnen zijn.
Maar dat was niet gebeurd. Ze waren op
nieuw met elkaar getrouwd en intens ge
lukkig.
Dan waren er de Everley's en de zaak.
Dat was niet zo eenvoudig. Hij was be
nieuwd hoe, Cyril en Brett de oorlogs
jaren doorgekomen waren en of ze daarna
vlot waren overgeschakeld naar normale
condities. Hij had van geen van beiden
een overdreven hoge dunk wat zakendoen
betreft. Cyril had 't eenvoudig niet in zich
en Brett had geen zin zich druk te maken.
Misschien had hij zich wel moéten in
spannen, maar William had daar niet veel
vertrouwen in. Hij vroeg zich af, hoe ze
zouden reageren, als ze wisten, dat hij nog
in leven was. Enerzijds, als goede neven,
zouden ze er verheugd over zijn, maar
anderzijds, van zakelijk standpunt uit be
keken, zou zijn terugkeer wel eens weinig
gelegen kunnen komen. Wat de zaak niet
eenvoudiger maakte, was het feit, dat hij
de jongste van hen drieën was en dat er
zelfs een aanmerkelijk verschil in leeftijd
tussen hen bestond. Dan gingen zijn ge
dachten naar juffrouw Jones. Hij zag haar
voor zich zoals hij haar de laatste keer
om zes uur 's avonds op die bewuste 6de
December gezien had. Er was practisch
geen twijfel mogelijk, dat ze hem herkend
had maar absolute zekerheid hieromtrent
had hij natuurlijk niet. Hij dacht hierover
na. Hij kon zich heel goed herinneren, hoe
hij er vroeger altijd uit had gezien, en
hij kon dat uiterlijk vergelijken met zijn
tegenwoordige. Hij was werkelijk niet ge
noeg veranderd, om juffrouw Jones de
mogelijkheid van twijfel te laten. Ze had
hem op z'n minst een jaar of zeven ge
kend, voordat hij vermist werd. Frank
Abbott had hem herkend, terwijl hij hem
maar één avond had meegemaakt. Davies
het was de oude Davies geweest, die
op straat tegen hem aangebotst was
had hem op slag herkend, zo op straat
in het licht van een straatlantaarn. Nee,
juffrouw Jones moest hem ongetwijfeld
óók herkend hebben....
Hij was juist bezig te bepeinzen, dat
zijn plotselinge terugkeer, na zeven jaar
dood gewaand te zijn, een complicatie
zou kunnen betekenen zowel in het leven
van andere mensen, als in zijn eigen be
staan, toen Katherine zich bewoog, een
hand naar hem uitstak en wakker werd.
Eén enkel ogenblik wist ze niet, waar
ze zich bevond. Maar toen nam William
haar in zijn armen en zei: „Liefste, word
wakker, ik heb je iets te zeggen: ik weet
opeens alles weer!"
Ze gaf geen antwoord. Ze voelde zich
nog doezelig, maar was wonderlijk geluk
kig en William's aanwezigheid gaf haar
een gevoel van veiligheid. De rest, die
haar zo belangrijk had geleken, deed er
op dit moment niet veel toe.
„Ik bèn al wakker, liefje," zei ze.
„Nietwaar, je slaapt nog half, maar je
moét helemaal goed wakker worden.
Kathy, ik herinner me alles weer, besef je
wat dat betekent?"
Pas nu drong 't tot haar door. „O liefste!"
„Ja, en we staan er lelijk voor met die
bigamie van ons!"
„Onzin!"
„Maar kindje, dat is toch het geval.
Iemand, die bigamie pleegt, is een per
soon, die een nieuw huwelijk aangaat, ter
wijl zijn huwelijk met een andere vrouw
of man nog intact is. Ons huwelijk be-
stond nog en er is opnieuw een huwelijk
gesloten, dus is dat bigamie."
„Nietwaar! Met dezelfde man of vrouw
mag je best ik weet niet hoeveel
keer opnieuw trouwen."
Zijn stem klonk dringend, toen hij
vroeg: „Katherine, waarom heb je me ^jet
dadelijk alles verteld?"
„Ik wilde, dat je je een en ander zelf
zou herinneren".
„Maar stel je voor, dat dat niet gebeurd
was?"
„Dan zou ik je vandaag hoè dan ook
alles verteld hebben.
Juffrouw Silver heeft me gezegd, dat ik
dat moést doen".
„Juffrouw Silver? Wat heeft die er mee
te maken?"
„Alles. Ik heb haar de hele geschiedenis
verteld. Ze scheen het meeste bovendien
al te weten".
„Hoe is dat mogelijk?"
„Ze combineert de dingen op de meest
fantastische wijze. Ze drong erop aan, dat
ik jou alles zou vertellen. Ik was dus van
plan dit te doen, maar ik koesterde nog
steeds de hoop, dat je je zelf alles zou
hernneren, voordat ik er met je over moest
beginnen. En nu is dat wonder inderdaad
gebeurd
Het duurde even,voordat hij zei: „Jou
heb ik eigenlijk nooit vergeten".
„Dat weet ik".
„Ik wist onmiddellijk dat ik van je
hield op het moment, dat je Tattlecombe's
winkel binnenkwam. Mijn liefde voor jou
heb ik altijd behouden, en toen ik je in
persoon voor me zag. zijn stem tril
de O, Katherine, liefste, waarom heb
je 't me niet gezegd?"
„M'n dwaze lieveling", zei Katherine
zachtjes. „Hoe kon ik nu die winkel bin
nenwandelen en tot William Smith zeggen:
je denkt, dat je me nooit eerder gezien
hebt, maar in werkelijkheid ben ik je
wettige vrouw".
Ze legde haar wang tegen de zijne, en
voegde eraan toe: „Wat zou juffrouw Cole
daar wel van gezegd hebben?"
William dacht aan diverse reacties, die
bij juffrouw Cole mogelijk gewest zouden
zijn, en samen lachten ze, terwijl de ont
roering op hun gezichten duidelijk zicht
baar was.
„Begrijp je", vervolgde Katherine. „Ik
wilde, dat je helemaal opnieuw van me
ging houden, en toen dat inderdaad ge
beurde, wilde ik ook, dat je met me trouw
de. Ik dacht, dat dat zou maken, dat je je
alles weer herinnerde, maar het gebeurde
niet, en het werd iedere dag moeilijker
om je alles te vertellen. Maar hoe dan ook,
vandaag zou ik je werkelijk alles verteld
hebben. Het zou niet goed zijn geweest
verder voor William Smith door te gaan".
„Nee", zei hij langzaam, „dat zou in
derdaad niet juist zijn geweest." En hij
voegde er aan toe: „Ik geloof dat er wel
een en ander op te helderen zal zijn, Ka
therine. Ik heb na liggen denken, terwijl
jij nog sliep
„Denk niet te veel....!"
Hij schudde even met een ongeduldig
gebaar zijn hoofd, een gebaar dat ze zo
goed van hem kende en dat haar altijd
deed denken aan een hond die, uit het
water komend, zijn kop schudt.
„Ik heb liggen denken aan dat onder
houd, dat ik bij de Fa. Eversley met juf
frouw Jones had. ze moet me herkend
hebben. Of geloof je van niet?"
„Ze heeft je natuurlijk herkend! Je bent
practisch niets veranderd. Je zult nooit
veel veranderen".
Als een echo uit een ver verleden hoor
de ze 't zichzelf als kind zeggen: „Het heeft
geen zin, William verandert nooit".
(Wordt vervolgd).