Haarlems Dagblad Souvereiniteit over Indonesië overgedragen aan regering der Repoeblik Indonesia Serikat Unie „Een nieuw begin in het samen gaan van Oost en West" De overdracht in Batavia Kleine Amerikaanse militaire missies naar de landen van het Atlantisch Pact 64e Jaargang No. 19434 Bureaux: Grote Houtstraat 93, Telefoon Adver tenties en Administratie 10724, 14825. Redactie: 10600. Directie 13082, Hoofdred. 15054. Bijkant. Haarlem-Noord. Soendaplein 37, Telefoon 12230. Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Telefoon 12713, 10132. Hoofdredacteur: Robert Peereboom Dinsdag 27 December 1949 Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate Verschijnt dagelijks behalve Zen- en Feestdagen. Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal ƒ4,25. Franco per post ƒ4,75. Postgiro 273107. Advert.tarieven op aanvraag bij de Administratie. cn <0prctljte fcjaartctttscbe €oucaht (Ttiuto 165-6) Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom ROBERT BIRLEY is de headmaster wij zouden zeggen: rector of directeur van de Engelse kostschool Eton. Hij heeft na de oorlog een paar jaar in Duitsland gedoceerd. In een reeks radio lezingen voor de B.B.C. heeft hij zijn stand punt als Engelsman ten opzichte van een Europese Unie uiteengezet. Hij begint met aan te nemen „dat als wij zeggen dat wij aan een Europese Unie willen deelnemen wij menen wat wij zeggen", maar voegt er meteen aan toe dat dit misschien een te ruime veronderstelling is. Want er bestaat nog geen Europese Unie waaraan men deel kan nemen en men drukt zich wellicht, nauwkeuriger uit door te zeggen „dat wij. besloten hebben om met anderen samen te werken in pogingen om er een te vormen." Er zijn zeker sommige mensen in Groot- Brittannië, die zulk een besluit dringend nodig achten. Maar men kan moeilijk be weren dat dit een algemene opvatting is, zoals in de andere landen van West-Europa. Dit is niet verrassend. „Ondanks de erva ringen opgedaan in twee oorlogen hebben wij niet zoveel geleden als vele andere Europese naties", zegt Birley, wiens be schouwingen zich door oprechtheid kenmer ken. Dat hij wel erg ver gaat in zijn. mening, dat in andere West-Europese landen reeds algemeen de dringende noodzaak van een Europese Unie wordt erkend, doet niets aan zijn oprechtheid af. „Als wij tot zulk een Unie behoorden zou den wij bij gelegenheid besluiten moeten aanvaarden, die in strijd met onze nationale belangen zouden zijn", gaat Birley verder. „En wat ernstiger is: wij zouden soms be sluiten moeten slikken die ons on- Brits" zouden toeschijnen. Ik bedoel daar mee niet dat zij in morele zin verkeerd zou den zijn. Ik bedoel dat de besluiten niet zouden overeenstemmen met onze traditio nele gebruiken en denkwijzen." Het antwoord hierop ligt voor de hand. De andere volken zouden voor dergelijke feiten gesteld worden. Maar dit antwoord is in zoverre onvoldoende, dat er tussen de volken van het vasteland meer overeen stemming in traditionele gebruiken en denkwijzen bestaat dan tussen de Britten en die. volken. Dit is een gevolg van ver schillende historische ontwikkeling en niet minder van de omstandigheid, dat de Brit ten een eiland bewonen en. daarom altijd in minder nauw contact met hun buren ver keerd hebben dan de naties van het vaste land. Het gevolg kunnen wij beter er kennen dan over het hoofd zien, omdat het de soms onbegrijpelijk schijnende Britse aarzeling eh onwil verklaart. Birley betoogt op historische gronden dat gedurende twee eeuwen de achtste en de achttiende eeuw de Britse invloed op Europa groot is geweest. Gedurende de negentiende eeuw verzwakten de betrekkingen tussen Enge land en Frankrijk. Tijdens de „Victorian era" de ruim zestigjarige bewinds-perio- de van Koningin Victoria, die in 1901 een einde nam geraakte Groot-Brittannië meer afgescheiden van Europa dan ooit tevoren. Dit is Birley's standpunt. Het ontbreekt hem evenwel geenszins aan wil om toe nadering te bevorderen. Hij weidt uit over de universiteiten, die zo diepgaande invloed op het culturele leven hebben. Het heeft hem somber gestemd dat zoveel Duitse stu denten hem gezegd hebben, dat zij in het nut van internationale studenten-conferen ties niet veel vertrouwen meer stellen. Want een paar jaar later moesten de vooroorlogse studenten diegenen bestrijden, met wie zij vriendschap hadden gesloten. Robert Birley erkent dat zulke internationale bijeenkom sten tekortschieten. Hij meent dat het inter nationalisme van de universiteiten der Mid deleeuwen hersteld moet worden. Het was toen heel gewoon voor een student, in het buitenland te gaan werken; Dit bevorderde de vorming en het tot uiting brengen van een Europese academische openbare me ning, die zich om de grenzen tussen de staten niet bekommerde. Voor instellingen voor speciale doeleinden, zoals het onlangs ingestelde College van. Europa te Brugge, voelt Birley ook. Samenwerking in de fun damentele academische arbeid, zoals philo sophic, theologie, talen en wiskunde zou vooral de studenten ertoe brengen, eikaars denkwijzen te leren verstaan. In tegenstel ling met de universiteiten der Middel eeuwen zijn de tegenwoordige bijna geheel nationale instellingen, al hebben zich enige verschijnselen van nieuwe samenwerking voorgedaan. Aan de vraag van een gemeenschappe lijke taal d.w.z. een taal, die de Europea nen nevens hun eigene in de eerste plaats zouden moeten beheersen heeft Birley veel aandacht besteed. Hij verwerpt de „kunstmatige talen" niet dadelijk en somt er de voordelen van op. Zo'n taal is gemak kelijker te leren dan eem levende. En de eigenliefde van volken, die de verkiezing van een andere levende taal boven de hunne niet zouden willen aanvaarden, komt er niet bij in het geding. Niettemin ziet Birley bezwaren die zijns inziens beslissend zou den zijn. Het zou teveel tijd kosten om die taal aan alle taai-leraren te onderwijzen. Maar van meer belang acht hij het feit dat- achter een kunstmatige taal geen litteratuur staat. Men heeft behoefte aan een taal niet alleen om te spreken maar ook om erin te lezen. De keuze van een levende taal acht hij niet eenvoudig. Self is hij voorstander van Frans omdat dit de helderste en nauwkeu rigste uitdrukking schept en volgens hem niet erg moeilijk is wat grammaire en zins bouw betreft. Niet slechts Frankrijks poli tieke macht heeft het indertijd als diplo matieke taal doen kiezen. Maar aan de keuze van een taal zijn iiTationele over wegingen verbonden, die deskundigen wel buiten beschouwing zullen laten maar die niettemin de hebbelijkheid bezitten, dat zij beslissen. Birley voorziet dat men Engels zou kiezen, ook met het oog op Amerika en de verdere uitgestrektheid van zijn taal gebied. De Engelse grammaire is erg een voudig, de zinsbouw noemt hij ingewikkeld en het wordt onnodig moeilijk gemaakt door zijn fantastische spelling (dit zegt hij uit een Engels oogpunt; wij noemen dat: zijn fantastische uitspraak). Engels is een taal waarin het erg gemakkelijk is lui te zijn, zegt Birley. En voor ons Engelsen zou het niet goed zijn als het gekozen werd omdat wij er juist zo'n behoefte aan hebben, een andere taal te beheersen. Een grote moei lijkheid is dat het volk, welks taal gekozen wordt, daar zeker veel voordeel bij zal hebben, vooral op handelsgebied. Welke taal men ook kiest, dit zal zich voordoen. Ik hoop op Birley's betoog terug te Sobere plechligheid in het Paleis op de Dam AMSTERDAM, 27 December. Het hoogtepunt van de plechtigheid der souvereini- teitsoverdracht in liet Palels op de Dam; die hedenmorgen om tien uur begon, werd gevormd door de rede van Koningin Juliana. Met de volgende eenvoudige doch tref fende woorden legde de Koningin de souvereiniteit over Indonesië in handen van de regering der Repoeblik Indonesia Serikat: „De aanvaarding van zijn souvereieiteit door de jonge staat, de republiek der Ver enigde Staten van Indonesië, alsmede het afstand doen daarvan door het Koninkrijk der Nederlanden, en het aangaan van een unie, is een van de meest aangrijpende en ingrijpende gebeurtenissen van deze tijd die aangrijpt enerzijds door de onna tuurlijkheid van een verloop als dit, en anderzijds doordat nooit duidelijker naar voren is gekomen de diepe sympathie der beide volken voor elkaar. Niet langer staan wij gedeeltelijk tegenover elkander. Wij zijn nu naast elkaar gaan staan, hoezeer ook geschonden en gescheurd en vol littekens van wrok cn spijt. Deze documenten vertegenwoordigen een resultaat, dat in beide landen langs demo cratische weg tot stand is gekomen." Beide landen voelen zich sterk en veerkrachtig genoeg om een nieuw begin te maken in een samengaan van Oost en West. De ver wonderde wereld ziet dit aan en constateert, dat hier en thans door deze beide landen hun diepste begeren, hun vredeswil wordt verwezenlijkt. Wij vertrouwen voor de toekomst op al die goede en ware elementen van wat voor overtuiging ook uit beide volken, zoals die op deze aarde nog steeds de pioniers voor beter tijden gebleken zijn zij het ook dat die soms tijdelijk worden miskend, en zelfs soms elkaar aanvankelijk niet vinden. Onmeetbaar groot is de voldoening van een volk, dat zijn vrijheid verwezenlijkt ziel hoe immens zwaar de taak ook is, die deze jonge natie zich op de schouders tilt. In Nederland slaat men dat met bezorgdheid gade. Maar op dit ogenblik en op deze plaats wil ik uitdrukkelijk constateren, dat in Nederland iedereen met het beginsel van overdracht der souvereiniteit instemt. Ik doe een beroep op allen loyaal in het nieuwe bestel mee te werken. Nederland staat tot helpen klaar, zodra en wanneer Indonesië daarom vraagt. Er spruit hier hulpvaardigheid voort uit een diepgewortelde verbondenheid. Het is een voorrecht, deze daad van overdracht der souvereiniteit te verrichten, tegen over de geschiedenis, of beter gezegd voor het aangezicht Gods, die weet, waarom dit samengaan in vrijheid niet eerder en ook niet later werd bereikt, en die het falen kent der generaties, maar die ook ziet of wij kunnen dienen in het plan voor de gang der mensheid. Moge dit thans zo zijn." Koningin Juliana en de Prins der Neder landen waren reeds hedenmorgen vroeg ten paleize aangekomen. De minister-president, dr. W. Drees, pas seerde even over negen uur de erewacht voor het paleis, terwijl het Wilhelmus weerklonk. Ongeveer tien minuten later betrad ook de voorzitter van de republikeinse dele gatie, thans minister-president van de Republiek der Verenigde Staten van Indo nesië, drs. Mohammad Hatta, na de ere wacht te hebben geïnspecteerd en het Indonesische volkslied, het „Indonesia Raja", te hebben aangehoord, het paleis. Om tien uur kwamen de ministers, de voorzitters van de Eerste en Tweede Kamer der Staten Generaal de Burgerzaal binnen. Zij namen met de vertegenwoordigers van de Nederlandse Antillen en Suriname, aan de tafel in het midden der zaal plaats. Achter de tafel waren voorts gezeten de vice-president van de Raad van Sate, enige leden van het Internationale Hof van Justitie, enige leden van de Nederlandse delegatie ter Ronde Tafel-conferentie en de oud-ministers dr. L. J. M. Beel en L. Neher. De plechtigheid begon met de voor lezing van een protocol, waarin onder andere vermeld zijn de grondwettelijke be palingen en de mantelresolutie der Ronde Tafelconferentie, waarop de overdracht der souvereiniteit berust. Voorts worden de negara's en daerahs vermeld, die de man telresolutie hebbe» aanvaard en verder be vat het protocol de hamen van de leden van het kabinet der Republiek der Ver enigde Staten van Indonesië. Hierna werd het protocol ondertekend door de minister-president, de overige ministers en de leden van de Indonesische delegatie alsmede door de vertegenwoordi gers van de Nederlandse Antillen en Suri name. De ministter-president en de minister van Overzeese gebiedsdelen begaven zich naar de troonzaal. Even later betrad Hai"e Majesteit de Burgerzaal, gevolgd door de Prins der Nederlanden. De secretaris van de ministerraad las hierna de Acte van Bevestiging voor. Acte van bevestiging In de Acte van Bevestiging wordt over wogen dat de mantelresolutïe met ont- werp-overeenkomsten en briefwisseling, welke door de algemene vergadering van de Ronde Tafel-conferentie te 's Graven- hage is aangenomen, door het Koninkrijk der Nederlanden enerzijds en de tot de Republiek der Verenigde Staten van In donesië toetredende gebieden anderzijds is aanvaard, zodat de nieuwe rechtsorde kan worden bevestigd. Nadat deze acte door de Koningin, door de minister-president en de minister van Overzeese Gebiedsdelen was ondertekend, werd de Acte van Overdracht der Souve reiniteit voorgelezen. Acte van overdracht In deze acte wordt onder andere ver klaard: Op heden, de zeven-en-twintigste De cember negentienhonderd negen en veertig, in plechtige bijeenkomst op het Konink lijk Paleis te Amsterdam; Gelet op artikel 211 der Grondwet van het in deze plechtige bijeenkomst door Onze minister-president, minister van Al gemene Zaken en de minister-president, minister van Buitenlandse Zaken a.i. van de Republiek der Verenigde Staten van Indonesië bij de souvereiniteitsoverdracht ondertekende protocol; Gelet voorts op Onze bevestiging in deze plechtige bijeenkomst van de nieuwe rechtsorde zoals deze is vervat in de dooi de algemene vergadering van de Ronde komen. Het is interessant en in zekere zin verrassend dat juist een Engelsman zich reeds in openbare redevoeringen is gaan bezighouden met de practische vraagstuk ken, die een Europese Unie zou opwerpen. R. P. Tafel-conferentie te 's-Gravenhage op 2 November 1949 aangenomen mantelreso lutie met ontwerp-overeenkomsten en briefwisseling; verstaan: dat mitsdien op heden de zeven-en-twin tigste December negentienhonderd negen- en-veertig: de souvereiniteitsoverdracht overeen komstig het aan de mantelresolutie ge hechte charter van souvereiniteits-over- dracht rechtskracht verkrijgt; De Nederlands-Indonesische Unie, aan welks hoofd staan Wij. en bij opvolging Onze wettige opvolgers in de Kroon der Nederlanden, tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek der Verenig de Staten van Indonesië is tot stand ge komen. Nadat de Koningin, de minister-presi dent en de minister van Overzeese Gebieds delen ook-deze acte hadden ondertekend, verklaarde dr. Drees. dat de unie tot stand was gekomen. Hatta spreekt De minister-president van Indonesië, drs. Hatta, zeide hierna: „Uwe Majesteit, het is mij als leider dei- delegatie van de Republiek der Verenigde Staten van Indonesië een grote eer en een waar genoegen, hierbij namens de Repu bliek der Verenigde Staten van Indonesië de souvereiniteit over Indonesië te aan vaarden, op de voet van de zoeven voor gelezen acte van souvereiniteitsoverdracht. Ik koester de hoop, dat de betrekkingen tussen beide landen, welke hierdoor, in de Unie verbonden, op een voet van vol komen gelijkheid, vrijheid en vrijwillig heid zijn komen te staan, zich zullen ont wikkelen in die zin welke zal leiden tot de welvaart en het geluk van onze beide volkeren". Nadat drs. Hatta gesproken had legde de secretaris van de ministerraad de Acte van Overdracht aan hem ter tekening voor, waarna Hatta tevens het Charter der Sou vereiniteitsoverdracht, het Unie-statuut en de overgangsovereenkomst tekende. De drie laatstgenoemde documenten werden vervolgens ook door de minister-president dr. Drees ondertekend. Hare Majesteit, thans Koningin der Ne derlanden en Hoofd van de Nederlands- Indonesische Unie, sprak hierna de reeds vermelde rede uit. Tot besluit van de plechtigheid speelde het carillon van de paleistoren eerst het Indonesische en daarna het Nederlandse volkslied. Enkele minuten voor tienen begon de plechtigheid in de Burgerzaal, waarvan het verloop op de Dam door luidsprekers te horen was. De plechtigheid in het paleis was iets vroeger afgelopen dan werd verwacht. Omstreeks half elf, direct nadat de volks liederen door het carillon waren gespeeld, verlieten de gasten het paleis. Toen Mo hammad Hatta, de voorzitter van de Indo nesische delegatie, het paleis verliet, trad een Indonesisch musje naar voren en bood drs. Hatta namens de in de hoofdstad wo nende Indonesiërs een grote bos rode en Minister-president Hatta arriveert op Schiphol. -4Zs leider van de Indonesische delegatie, die heden uit handen van de Koningin de souvereiniteit over Indonesië zal aanvaarden, is de minister-president der Verenigde Staten van Indonesië Zondag op Schiphol aangekomen. Op het vliegveld werd hij namens de Nederlandse regering begroet door de ministers van Maarseveen en Stikker. Van links naar rechts: Moh. Hatta, minister Van Maarseveen, minister Stikkerdie Moh. Hatta de hand schudt en dr. Prinsen. BATAVIA, 27 December (Aneta). Reeds vroeg in de morgen van de souve reiniteitsoverdracht wapperde in Batavia het rood-wit in de winkelstraten vrijwel huis aan huis. Op talrijke punten* waren erepoorten opgericht met opschriften als „wij vieren van ganser harte de geboorte van de R.I.S.". Er waren ook practische opschriften, zoals: „weinig praten, hard werken". De stadsbussen waren met bloe men en rood-witte vlaggen versierd, ook de tram zonder uitzondering voerden vlaggen. In de Chinese wijken wapperde veelal de nationale Chinese vlag naast de vlag van de R.I.S. Nederlandse particuliere ondernemingen vlagden rechts rood-wit, links rood-wit-blauw, sommige ook de Sociëteit en de Harmonie vlagden alleen rood-wit. Treinen uit Buitenzorg brachten hon derden naar Batavia, ook per voet kwamen Indonesiërs uit omringende kampongs. Ver kopers van rood-witte vlaggen en vlagge tjes, die op vele punten van de stad open luchttoko's hadden geopend, deden goede zaken. Ten paleize Koningsplein werd 5 over half 6 (Batavia-tijd) plechtig het protocol van de bewindsoverdracht getekend. Zes tien minuten later werd het rood-wit-blauw van het paleis neergelaten onder het spelen van het Wilhelmus en het rood-wit gehesen, terwijl het Indonesische volkslied, het In donesia Raya ten gehore werd gebracht. In de tuin van het paleis stonden opgesteld een compagnie van de T.N.I. en de muziek kapel van de T.N.I., een Nederlandse com pagnie bestaande uit een peloton van de Koninklijke Marine, een peloton van de Koninklijke Landmacht en een peloton van het K.N.I.L. en de muziekkapel van het K.N.I.L. Vóór de tuin van het paleis, achter de touwafzetting, hadden duizenden een plaats gezocht. De algemene secretaris, professor Boetze- laer, las in tegenwoordigheid van de Indo nesische delegatie en de Nederlandse auto riteiten het Koninklijk Besluit voor, waar bij de H.V.K. gemachtigd wordt zijn waar digheid neer te leggen. De Indonesische secretaris deed mededeling van het presi dentieel besluit, waarbij de delegatie van de R.I.S. gemachtigd wordt het bestuur te aanvaarden. Nadat de heer Lovink en de sultan van witte tulpen aan. Langzamerhand was er meer publiek op de Dam gekomen, onder wie ook verscheidene Indonesiërs, die, toen drs. Hatta de bloemen aanvaardde, hem hartelijk toejuichten. De leider van de In donesische delegatie begaf zich in gezel schap van de ambassadeur van India, diens secretaris en echtgenote naar het stadhuis, waar zij door burgemeester d'Ailly werden ontvangen. Daarna begaf drs. Hatta zich in gezel schap van burgemeester d'Ailly naar het monument op de Jam. Hij eerde de Ne derlandse gevallenen in de bezettingstijd door aan de voet van het monument een grote krans van witte bloemen, versierd met rood-witte linten, neer te leggen. In de grote club, naast het paleis, reci- piëerde het gemeentebestuur van Amster dam. Omstreeks half één begaven de gasten zich wederom naar het paleis waar H.M. de Koningin de leden van de Indonesische delegatie en enkele hoge autoriteiten een noenmaal aanbood. Djokja het protocol van de bewindsover dracht hadden ondertekend, luisterden de in de zaal vergaderden naar de redevoering van de Koningin, welke per radio werd overgebracht. Afscheidswoord van de heer Lovink In een afscheidswoord, dat hij voor de radio uitsprak, richtte de Hoge Vertegen woordiger van de Kroon in Indonesië, de heer A. H. J. Lovink, zich aldus tot de Nederlandse gemeenschap: „Wij, Nederlanders, zijn er met recht trots op, Nederlander te zijn, en wij kennen onze Het woord* is aan Shakespeare: Wat gij wilt kunt gij eerder met een glimlach gedaan krijgen, dan door er met uw zwaard op in te hakken. plichten en onze vrijheden. Een dier plich ten is het schragen van het wettige gezag en de vrijheid is: onszelf te blijven. De kleuren van onze vlag getuigen van moed, vroomheid en trouw, deugden, die zijn ver ankerd in de staat van Nederlander die men voert, deugden, die ons land niet alleen groot hebben gemaakt maar ook groot zul len doen blijven. Ik ben ervan overtuigd dat gij, ongeacht of ge op grond van uw verbondenheid aan dit land, al dan niet Indonesisch staatsburger wenst te worden, het Nederlanderschap in de republiek der Verenigde Staten van Indonesië spreek woordelijk zult maken voor de grootheid van geest en gedachte die kenmerkend is voor moed, vroomheid en trouw. Moed in het nieuwe arbeiden voor de grootheid van dit land en dit volk, zoals ge het tot het laatst toe met volle overgave en overtuiging deed in het oude en waarvoor het nage slacht u dankbaar zal zijn; vroomheid in de wetenschap, dat God u daartoe kracht zal geven en uw weg zal effenen; trouw aan de plichten, die de staat van Nederlander u oplegt". De heer Lovink zeide zeer dankbaar te zijn aan allen die het hem mogelijk hebben gemaakt zijn laak te volbrengen en de plicht te vervullen, hem door de Vorstin opge dragen. De H.V.K. besloot zijn rede als volgt: „Moge uw arbeid in het nieuwe gezegend zijn en moge God u leiden en hoeden op de weg. die voert naar vriendschap, vrede en welvaart voor u allen". Overdracht van het militair bestuur in Batavia Met een korte indrukwekkende plech tigheid is vanochtend het militaire be stuur van de Indonesische hoofdstad en het federale district Batavia officieel aan de plaatselijke republikeinse comman dant, luitenant-kolonel Taswin, overge dragen. Nederlandse en republikeinse offi cieren stonden in de houding toen de Ne derlandse kolonel B. P. de Vries en overste Taswin het protocol tekenden in aanwe zigheid van de Australische brigade-gene raal C. I. Prior, waarnemer van de UNO. De Nederlandse schildwachten buiten het basis-hoofdkwartier preser'"erden het ge weer, toen Taswin en De Vries het ge bouw verlieten. De Nederlandse wacht werd daarna door een Indonesische ver vangen. Zij zullen door de betrokken landen moeten worden betaald WASHINGTON 26 December (Reuter). De Verenigde Staten zullen ongeveer 200 militaire deskundigen naar het buiten land zenden om behulpzaam te zijn bij het op gang brengen van het Amerikaanse bewapenings-program voor West-Europa. Hun eerste taak zal zijn de acht betrok ken landen van het Atlantisch pact bij te staan in het treffen van voorbereidingen voor de verschepingen. Amerikaanse rege ringspersonen deelden mede, dat de missie voor ieder land gemiddeld ongeveer 20 man zou omvatten. Zij zullen gezonden worden naar Engeland, Frankrijk. België, Nederland. Luxemburg. Denemarken, Noorwegen en Italië. Daarbij zo '11 nog ongeveer 40 man aangesteld worden bij het regionale bureau voor de militaire hulp te Londen. Men legde er de nadruk op, dat de Verenigde Staten de omvang van iedere missie zo klein mogelijk willen trachten te houden. Denemarken en Noorwegen klaagden de vorige week over de omvang van de Ame rikaanse missies, die naar die landen ge zonden zouden worden. Behalve officieren van het leger, de vloot en de luchtmacht zullen de missies ook deskundigen van het ministerie van Bui tenlandse Zaken en Amerikaanse deskun digen van het plan-Marshall tellen. Zij zullen allen staan onder de Amerikaanse ambassade, waar zij bij geaccrediteerd zul- Voor de Stille Armen 20e verantwoording F. V. ƒ10,—; J. R. ƒ2,50; Fransje K ƒ5,—; fam. v. D. ƒ2,50; R. v. d. V, f2.50; R. d. R. ƒ5,—; W. W. 2,50; W. B. ƒ2,50; C. L. S. C. tc Z. 10,—; W. J. te H. 2,50; A. H. 10.—; N. N. ƒ10,—; Eric H. en Martin ƒ3.—: Daafje 5,—; N. N. 2,50; J. Th. R. 2.50; N. N. 2,50; H. J. 2,50; Gebroeders B. 20.L. A. hout ƒ5.—; D. J. S. ƒ1..—; J. V. ƒ2,50; fam. v. d. D. ƒ3,50; „Zwarte Kas" ƒ10,X IJ. Z. ƒ2,50; Z. I. 2,50; Th. D. J. ƒ25,—; N. N. 10,—. Dagtotaal 165.In het geheel is bij ons kantoor binnengekomen een bedrag van 11.256,76. Indonesië De politieke situatie in de Indonesische archipel op het tijdstip der souvereiniteits overdracht len zijn. De kosten verbonden aan het in standhouden van de missie moeten door de regering van het betrokken land betaald worden, volgens de bepalingen van de militaire overeenkomsten waarover thans nog qnderhandelingen gevoerd worden. Functionarissen van het departement ver wachten, dat deze onkosten van „beschei den omvang" zullen zijn. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft voorstellen van zekere landen, gelden uit het tegenwaarde-fonds van het plan- Marshall voor dit doel te gebruiken, afge wezen. Naar men vernomen heeft, wezen functionarissen van het ministerie er op, dat deze gelden uitsluitend bedoeld waren voor de bevordering van het herstel van Europa. Bovendien geloven deskundigen van het ministerie, dat het gebruik van deze gelden voor andere doeleinden koren op de molen zou zijn van de communisti sche critici, die het plan-Marshall als „een verkapte poging om Europa in een Ameri kaans slagveld te veranderen" hebben ge hekeld. Noordse douane-unie onmogelijk geacht KOPENHAGEN Een gemeenschappe lijke Scandinavische commissie is volgens het Zweedse dagblad „Berlingske Tidende", na een studie van twee jaren, tot de slot som gekomen, dat een Noordse douane unie niet mogelijk zal zijn. Het blad voegde hier aan toe, dat verwacht wordt, dat de commissie, die door de regeringen van Denemarken, Noorwegen en Zweden werd benoemd, binnenkort deze gevolgtrekking openbaar zal maken. De „Berlingske Ti dende" schrijft verder, dat de vrees van Noorwegen omtrent de uitwerking van een dergelijke douane-unie op het Noorse eco nomische leven de voornaamste oorzaak van het negatieve resultaat van het onder zoek is. AANHOUDEND ZACHT Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van. Dins dagavond tot Woensdagavond, opge maakt te 10 uur: Half tot zwaar bewolkt met in het Noorden van het land plaatselijk enige lichte regen, elders overwegend droog weer. In het binnenland meest matige, aan de kust vrij krachtige wind tussen Zuidwest en West. Aanhoudend zacht weer. 2S December: Zon op 8.48 uur, onder 16.35 uur Maan op 12.43 uur. onder 1-37 uur Hoog en laag water in IJmuiden Dinsdag 27 December: Hoog water: 9.09 en 21.37 uur. Laag water: 4.28 en 16.53 uur. Woensdag 28 December: Hoog water: 10.04 en 22.35 uur. Laag water: 5.17 en 17.45 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1949 | | pagina 1