Haarlems Dagblad
Souvereiniteit over Indonesië overgedragen aan
regering der Repoeblik Indonesia Serikat
Unie
„Een nieuw begin in het samen
gaan van Oost en West"
De overdracht in Batavia
Kleine Amerikaanse militaire missies naar
de landen van het Atlantisch Pact
64e Jaargang No. 19434
Bureaux: Grote Houtstraat 93, Telefoon Adver
tenties en Administratie 10724, 14825. Redactie:
10600. Directie 13082, Hoofdred. 15054. Bijkant.
Haarlem-Noord. Soendaplein 37, Telefoon 12230.
Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Telefoon 12713, 10132.
Hoofdredacteur: Robert Peereboom
Dinsdag 27 December 1949
Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate
Verschijnt dagelijks behalve Zen- en Feestdagen.
Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal
ƒ4,25. Franco per post ƒ4,75. Postgiro 273107.
Advert.tarieven op aanvraag bij de Administratie.
cn <0prctljte fcjaartctttscbe €oucaht (Ttiuto 165-6)
Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom
ROBERT BIRLEY is de headmaster
wij zouden zeggen: rector of directeur
van de Engelse kostschool Eton.
Hij heeft na de oorlog een paar jaar in
Duitsland gedoceerd. In een reeks radio
lezingen voor de B.B.C. heeft hij zijn stand
punt als Engelsman ten opzichte van een
Europese Unie uiteengezet. Hij begint met
aan te nemen „dat als wij zeggen dat wij
aan een Europese Unie willen deelnemen
wij menen wat wij zeggen", maar voegt er
meteen aan toe dat dit misschien een te
ruime veronderstelling is. Want er bestaat
nog geen Europese Unie waaraan men deel
kan nemen en men drukt zich wellicht,
nauwkeuriger uit door te zeggen „dat wij.
besloten hebben om met anderen samen te
werken in pogingen om er een te vormen."
Er zijn zeker sommige mensen in Groot-
Brittannië, die zulk een besluit dringend
nodig achten. Maar men kan moeilijk be
weren dat dit een algemene opvatting is,
zoals in de andere landen van West-Europa.
Dit is niet verrassend. „Ondanks de erva
ringen opgedaan in twee oorlogen hebben
wij niet zoveel geleden als vele andere
Europese naties", zegt Birley, wiens be
schouwingen zich door oprechtheid kenmer
ken. Dat hij wel erg ver gaat in zijn. mening,
dat in andere West-Europese landen reeds
algemeen de dringende noodzaak van een
Europese Unie wordt erkend, doet niets
aan zijn oprechtheid af.
„Als wij tot zulk een Unie behoorden zou
den wij bij gelegenheid besluiten moeten
aanvaarden, die in strijd met onze nationale
belangen zouden zijn", gaat Birley verder.
„En wat ernstiger is: wij zouden soms be
sluiten moeten slikken die ons on-
Brits" zouden toeschijnen. Ik bedoel daar
mee niet dat zij in morele zin verkeerd zou
den zijn. Ik bedoel dat de besluiten niet
zouden overeenstemmen met onze traditio
nele gebruiken en denkwijzen."
Het antwoord hierop ligt voor de hand.
De andere volken zouden voor dergelijke
feiten gesteld worden. Maar dit antwoord
is in zoverre onvoldoende, dat er tussen de
volken van het vasteland meer overeen
stemming in traditionele gebruiken en
denkwijzen bestaat dan tussen de Britten
en die. volken. Dit is een gevolg van ver
schillende historische ontwikkeling en niet
minder van de omstandigheid, dat de Brit
ten een eiland bewonen en. daarom altijd in
minder nauw contact met hun buren ver
keerd hebben dan de naties van het vaste
land. Het gevolg kunnen wij beter er
kennen dan over het hoofd zien, omdat het
de soms onbegrijpelijk schijnende Britse
aarzeling eh onwil verklaart. Birley betoogt
op historische gronden dat gedurende twee
eeuwen de achtste en de achttiende eeuw
de Britse invloed op Europa groot is
geweest. Gedurende de negentiende eeuw
verzwakten de betrekkingen tussen Enge
land en Frankrijk. Tijdens de „Victorian
era" de ruim zestigjarige bewinds-perio-
de van Koningin Victoria, die in 1901 een
einde nam geraakte Groot-Brittannië
meer afgescheiden van Europa dan ooit
tevoren.
Dit is Birley's standpunt. Het ontbreekt
hem evenwel geenszins aan wil om toe
nadering te bevorderen. Hij weidt uit over
de universiteiten, die zo diepgaande invloed
op het culturele leven hebben. Het heeft
hem somber gestemd dat zoveel Duitse stu
denten hem gezegd hebben, dat zij in het
nut van internationale studenten-conferen
ties niet veel vertrouwen meer stellen. Want
een paar jaar later moesten de vooroorlogse
studenten diegenen bestrijden, met wie zij
vriendschap hadden gesloten. Robert Birley
erkent dat zulke internationale bijeenkom
sten tekortschieten. Hij meent dat het inter
nationalisme van de universiteiten der Mid
deleeuwen hersteld moet worden. Het was
toen heel gewoon voor een student, in het
buitenland te gaan werken; Dit bevorderde
de vorming en het tot uiting brengen van
een Europese academische openbare me
ning, die zich om de grenzen tussen de
staten niet bekommerde. Voor instellingen
voor speciale doeleinden, zoals het onlangs
ingestelde College van. Europa te Brugge,
voelt Birley ook. Samenwerking in de fun
damentele academische arbeid, zoals philo
sophic, theologie, talen en wiskunde zou
vooral de studenten ertoe brengen, eikaars
denkwijzen te leren verstaan. In tegenstel
ling met de universiteiten der Middel
eeuwen zijn de tegenwoordige bijna geheel
nationale instellingen, al hebben zich enige
verschijnselen van nieuwe samenwerking
voorgedaan.
Aan de vraag van een gemeenschappe
lijke taal d.w.z. een taal, die de Europea
nen nevens hun eigene in de eerste plaats
zouden moeten beheersen heeft Birley
veel aandacht besteed. Hij verwerpt de
„kunstmatige talen" niet dadelijk en somt er
de voordelen van op. Zo'n taal is gemak
kelijker te leren dan eem levende. En de
eigenliefde van volken, die de verkiezing
van een andere levende taal boven de hunne
niet zouden willen aanvaarden, komt er
niet bij in het geding. Niettemin ziet Birley
bezwaren die zijns inziens beslissend zou
den zijn. Het zou teveel tijd kosten om die
taal aan alle taai-leraren te onderwijzen.
Maar van meer belang acht hij het feit dat-
achter een kunstmatige taal geen litteratuur
staat. Men heeft behoefte aan een taal niet
alleen om te spreken maar ook om erin te
lezen.
De keuze van een levende taal acht hij
niet eenvoudig. Self is hij voorstander van
Frans omdat dit de helderste en nauwkeu
rigste uitdrukking schept en volgens hem
niet erg moeilijk is wat grammaire en zins
bouw betreft. Niet slechts Frankrijks poli
tieke macht heeft het indertijd als diplo
matieke taal doen kiezen. Maar aan de
keuze van een taal zijn iiTationele over
wegingen verbonden, die deskundigen wel
buiten beschouwing zullen laten maar die
niettemin de hebbelijkheid bezitten, dat zij
beslissen. Birley voorziet dat men Engels
zou kiezen, ook met het oog op Amerika en
de verdere uitgestrektheid van zijn taal
gebied. De Engelse grammaire is erg een
voudig, de zinsbouw noemt hij ingewikkeld
en het wordt onnodig moeilijk gemaakt door
zijn fantastische spelling (dit zegt hij uit
een Engels oogpunt; wij noemen dat: zijn
fantastische uitspraak). Engels is een taal
waarin het erg gemakkelijk is lui te zijn,
zegt Birley. En voor ons Engelsen zou het
niet goed zijn als het gekozen werd omdat
wij er juist zo'n behoefte aan hebben, een
andere taal te beheersen. Een grote moei
lijkheid is dat het volk, welks taal gekozen
wordt, daar zeker veel voordeel bij zal
hebben, vooral op handelsgebied. Welke
taal men ook kiest, dit zal zich voordoen.
Ik hoop op Birley's betoog terug te
Sobere plechligheid in het Paleis op de Dam
AMSTERDAM, 27 December. Het hoogtepunt van de plechtigheid der souvereini-
teitsoverdracht in liet Palels op de Dam; die hedenmorgen om tien uur begon, werd
gevormd door de rede van Koningin Juliana. Met de volgende eenvoudige doch tref
fende woorden legde de Koningin de souvereiniteit over Indonesië in handen van de
regering der Repoeblik Indonesia Serikat:
„De aanvaarding van zijn souvereieiteit door de jonge staat, de republiek der Ver
enigde Staten van Indonesië, alsmede het afstand doen daarvan door het Koninkrijk
der Nederlanden, en het aangaan van een unie, is een van de meest aangrijpende
en ingrijpende gebeurtenissen van deze tijd die aangrijpt enerzijds door de onna
tuurlijkheid van een verloop als dit, en anderzijds doordat nooit duidelijker naar
voren is gekomen de diepe sympathie der beide volken voor elkaar.
Niet langer staan wij gedeeltelijk tegenover elkander. Wij zijn nu naast
elkaar gaan staan, hoezeer ook geschonden en gescheurd en vol littekens van
wrok cn spijt.
Deze documenten vertegenwoordigen een resultaat, dat in beide landen langs demo
cratische weg tot stand is gekomen." Beide landen voelen zich sterk en veerkrachtig
genoeg om een nieuw begin te maken in een samengaan van Oost en West. De ver
wonderde wereld ziet dit aan en constateert, dat hier en thans door deze beide landen
hun diepste begeren, hun vredeswil wordt verwezenlijkt.
Wij vertrouwen voor de toekomst op al die goede en ware elementen van wat voor
overtuiging ook uit beide volken, zoals die op deze aarde nog steeds de pioniers voor
beter tijden gebleken zijn zij het ook dat die soms tijdelijk worden miskend, en zelfs
soms elkaar aanvankelijk niet vinden.
Onmeetbaar groot is de voldoening van een volk, dat zijn vrijheid verwezenlijkt ziel
hoe immens zwaar de taak ook is, die deze jonge natie zich op de schouders tilt.
In Nederland slaat men dat met bezorgdheid gade. Maar op dit ogenblik en op deze
plaats wil ik uitdrukkelijk constateren, dat in Nederland iedereen met het beginsel
van overdracht der souvereiniteit instemt.
Ik doe een beroep op allen loyaal in het nieuwe bestel mee te werken.
Nederland staat tot helpen klaar, zodra en wanneer Indonesië daarom vraagt. Er
spruit hier hulpvaardigheid voort uit een diepgewortelde verbondenheid.
Het is een voorrecht, deze daad van overdracht der souvereiniteit te verrichten, tegen
over de geschiedenis, of beter gezegd voor het aangezicht Gods, die weet, waarom dit
samengaan in vrijheid niet eerder en ook niet later werd bereikt, en die het falen
kent der generaties, maar die ook ziet of wij kunnen dienen in het plan voor de
gang der mensheid. Moge dit thans zo zijn."
Koningin Juliana en de Prins der Neder
landen waren reeds hedenmorgen vroeg
ten paleize aangekomen.
De minister-president, dr. W. Drees, pas
seerde even over negen uur de erewacht
voor het paleis, terwijl het Wilhelmus
weerklonk.
Ongeveer tien minuten later betrad ook
de voorzitter van de republikeinse dele
gatie, thans minister-president van de
Republiek der Verenigde Staten van Indo
nesië, drs. Mohammad Hatta, na de ere
wacht te hebben geïnspecteerd en het
Indonesische volkslied, het „Indonesia
Raja", te hebben aangehoord, het paleis.
Om tien uur kwamen de ministers, de
voorzitters van de Eerste en Tweede Kamer
der Staten Generaal de Burgerzaal binnen.
Zij namen met de vertegenwoordigers van
de Nederlandse Antillen en Suriname, aan
de tafel in het midden der zaal plaats.
Achter de tafel waren voorts gezeten de
vice-president van de Raad van Sate,
enige leden van het Internationale Hof van
Justitie, enige leden van de Nederlandse
delegatie ter Ronde Tafel-conferentie en
de oud-ministers dr. L. J. M. Beel en L.
Neher.
De plechtigheid begon met de voor
lezing van een protocol, waarin onder
andere vermeld zijn de grondwettelijke be
palingen en de mantelresolutie der Ronde
Tafelconferentie, waarop de overdracht
der souvereiniteit berust. Voorts worden de
negara's en daerahs vermeld, die de man
telresolutie hebbe» aanvaard en verder be
vat het protocol de hamen van de leden
van het kabinet der Republiek der Ver
enigde Staten van Indonesië.
Hierna werd het protocol ondertekend
door de minister-president, de overige
ministers en de leden van de Indonesische
delegatie alsmede door de vertegenwoordi
gers van de Nederlandse Antillen en Suri
name.
De ministter-president en de minister
van Overzeese gebiedsdelen begaven zich
naar de troonzaal. Even later betrad Hai"e
Majesteit de Burgerzaal, gevolgd door de
Prins der Nederlanden.
De secretaris van de ministerraad las
hierna de Acte van Bevestiging voor.
Acte van bevestiging
In de Acte van Bevestiging wordt over
wogen dat de mantelresolutïe met ont-
werp-overeenkomsten en briefwisseling,
welke door de algemene vergadering van
de Ronde Tafel-conferentie te 's Graven-
hage is aangenomen, door het Koninkrijk
der Nederlanden enerzijds en de tot de
Republiek der Verenigde Staten van In
donesië toetredende gebieden anderzijds is
aanvaard, zodat de nieuwe rechtsorde kan
worden bevestigd.
Nadat deze acte door de Koningin, door
de minister-president en de minister van
Overzeese Gebiedsdelen was ondertekend,
werd de Acte van Overdracht der Souve
reiniteit voorgelezen.
Acte van overdracht
In deze acte wordt onder andere ver
klaard:
Op heden, de zeven-en-twintigste De
cember negentienhonderd negen en veertig,
in plechtige bijeenkomst op het Konink
lijk Paleis te Amsterdam;
Gelet op artikel 211 der Grondwet van
het in deze plechtige bijeenkomst door
Onze minister-president, minister van Al
gemene Zaken en de minister-president,
minister van Buitenlandse Zaken a.i. van
de Republiek der Verenigde Staten van
Indonesië bij de souvereiniteitsoverdracht
ondertekende protocol;
Gelet voorts op Onze bevestiging in deze
plechtige bijeenkomst van de nieuwe
rechtsorde zoals deze is vervat in de dooi
de algemene vergadering van de Ronde
komen. Het is interessant en in zekere zin
verrassend dat juist een Engelsman zich
reeds in openbare redevoeringen is gaan
bezighouden met de practische vraagstuk
ken, die een Europese Unie zou opwerpen.
R. P.
Tafel-conferentie te 's-Gravenhage op 2
November 1949 aangenomen mantelreso
lutie met ontwerp-overeenkomsten en
briefwisseling;
verstaan:
dat mitsdien op heden de zeven-en-twin
tigste December negentienhonderd negen-
en-veertig:
de souvereiniteitsoverdracht overeen
komstig het aan de mantelresolutie ge
hechte charter van souvereiniteits-over-
dracht rechtskracht verkrijgt;
De Nederlands-Indonesische Unie, aan
welks hoofd staan Wij. en bij opvolging
Onze wettige opvolgers in de Kroon der
Nederlanden, tussen het Koninkrijk der
Nederlanden en de Republiek der Verenig
de Staten van Indonesië is tot stand ge
komen.
Nadat de Koningin, de minister-presi
dent en de minister van Overzeese Gebieds
delen ook-deze acte hadden ondertekend,
verklaarde dr. Drees. dat de unie tot stand
was gekomen.
Hatta spreekt
De minister-president van Indonesië,
drs. Hatta, zeide hierna:
„Uwe Majesteit, het is mij als leider dei-
delegatie van de Republiek der Verenigde
Staten van Indonesië een grote eer en een
waar genoegen, hierbij namens de Repu
bliek der Verenigde Staten van Indonesië
de souvereiniteit over Indonesië te aan
vaarden, op de voet van de zoeven voor
gelezen acte van souvereiniteitsoverdracht.
Ik koester de hoop, dat de betrekkingen
tussen beide landen, welke hierdoor, in
de Unie verbonden, op een voet van vol
komen gelijkheid, vrijheid en vrijwillig
heid zijn komen te staan, zich zullen ont
wikkelen in die zin welke zal leiden tot
de welvaart en het geluk van onze beide
volkeren".
Nadat drs. Hatta gesproken had legde
de secretaris van de ministerraad de Acte
van Overdracht aan hem ter tekening voor,
waarna Hatta tevens het Charter der Sou
vereiniteitsoverdracht, het Unie-statuut
en de overgangsovereenkomst tekende. De
drie laatstgenoemde documenten werden
vervolgens ook door de minister-president
dr. Drees ondertekend.
Hare Majesteit, thans Koningin der Ne
derlanden en Hoofd van de Nederlands-
Indonesische Unie, sprak hierna de reeds
vermelde rede uit.
Tot besluit van de plechtigheid speelde
het carillon van de paleistoren eerst het
Indonesische en daarna het Nederlandse
volkslied.
Enkele minuten voor tienen begon de
plechtigheid in de Burgerzaal, waarvan
het verloop op de Dam door luidsprekers
te horen was.
De plechtigheid in het paleis was iets
vroeger afgelopen dan werd verwacht.
Omstreeks half elf, direct nadat de volks
liederen door het carillon waren gespeeld,
verlieten de gasten het paleis. Toen Mo
hammad Hatta, de voorzitter van de Indo
nesische delegatie, het paleis verliet, trad
een Indonesisch musje naar voren en bood
drs. Hatta namens de in de hoofdstad wo
nende Indonesiërs een grote bos rode en
Minister-president Hatta arriveert op Schiphol. -4Zs leider van de Indonesische
delegatie, die heden uit handen van de Koningin de souvereiniteit over Indonesië
zal aanvaarden, is de minister-president der Verenigde Staten van Indonesië Zondag
op Schiphol aangekomen. Op het vliegveld werd hij namens de Nederlandse regering
begroet door de ministers van Maarseveen en Stikker. Van links naar rechts: Moh.
Hatta, minister Van Maarseveen, minister Stikkerdie Moh. Hatta de hand schudt
en dr. Prinsen.
BATAVIA, 27 December (Aneta).
Reeds vroeg in de morgen van de souve
reiniteitsoverdracht wapperde in Batavia
het rood-wit in de winkelstraten vrijwel
huis aan huis. Op talrijke punten* waren
erepoorten opgericht met opschriften als
„wij vieren van ganser harte de geboorte
van de R.I.S.". Er waren ook practische
opschriften, zoals: „weinig praten, hard
werken". De stadsbussen waren met bloe
men en rood-witte vlaggen versierd, ook
de tram zonder uitzondering voerden
vlaggen. In de Chinese wijken wapperde
veelal de nationale Chinese vlag naast de
vlag van de R.I.S. Nederlandse particuliere
ondernemingen vlagden rechts rood-wit,
links rood-wit-blauw, sommige ook
de Sociëteit en de Harmonie vlagden
alleen rood-wit.
Treinen uit Buitenzorg brachten hon
derden naar Batavia, ook per voet kwamen
Indonesiërs uit omringende kampongs. Ver
kopers van rood-witte vlaggen en vlagge
tjes, die op vele punten van de stad open
luchttoko's hadden geopend, deden goede
zaken.
Ten paleize Koningsplein werd 5 over
half 6 (Batavia-tijd) plechtig het protocol
van de bewindsoverdracht getekend. Zes
tien minuten later werd het rood-wit-blauw
van het paleis neergelaten onder het spelen
van het Wilhelmus en het rood-wit gehesen,
terwijl het Indonesische volkslied, het In
donesia Raya ten gehore werd gebracht. In
de tuin van het paleis stonden opgesteld
een compagnie van de T.N.I. en de muziek
kapel van de T.N.I., een Nederlandse com
pagnie bestaande uit een peloton van de
Koninklijke Marine, een peloton van de
Koninklijke Landmacht en een peloton van
het K.N.I.L. en de muziekkapel van het
K.N.I.L. Vóór de tuin van het paleis, achter
de touwafzetting, hadden duizenden een
plaats gezocht.
De algemene secretaris, professor Boetze-
laer, las in tegenwoordigheid van de Indo
nesische delegatie en de Nederlandse auto
riteiten het Koninklijk Besluit voor, waar
bij de H.V.K. gemachtigd wordt zijn waar
digheid neer te leggen. De Indonesische
secretaris deed mededeling van het presi
dentieel besluit, waarbij de delegatie van
de R.I.S. gemachtigd wordt het bestuur te
aanvaarden.
Nadat de heer Lovink en de sultan van
witte tulpen aan. Langzamerhand was er
meer publiek op de Dam gekomen, onder
wie ook verscheidene Indonesiërs, die, toen
drs. Hatta de bloemen aanvaardde, hem
hartelijk toejuichten. De leider van de In
donesische delegatie begaf zich in gezel
schap van de ambassadeur van India, diens
secretaris en echtgenote naar het stadhuis,
waar zij door burgemeester d'Ailly werden
ontvangen.
Daarna begaf drs. Hatta zich in gezel
schap van burgemeester d'Ailly naar het
monument op de Jam. Hij eerde de Ne
derlandse gevallenen in de bezettingstijd
door aan de voet van het monument een
grote krans van witte bloemen, versierd
met rood-witte linten, neer te leggen.
In de grote club, naast het paleis, reci-
piëerde het gemeentebestuur van Amster
dam.
Omstreeks half één begaven de gasten
zich wederom naar het paleis waar H.M.
de Koningin de leden van de Indonesische
delegatie en enkele hoge autoriteiten een
noenmaal aanbood.
Djokja het protocol van de bewindsover
dracht hadden ondertekend, luisterden de
in de zaal vergaderden naar de redevoering
van de Koningin, welke per radio werd
overgebracht.
Afscheidswoord van de heer Lovink
In een afscheidswoord, dat hij voor de
radio uitsprak, richtte de Hoge Vertegen
woordiger van de Kroon in Indonesië, de
heer A. H. J. Lovink, zich aldus tot de
Nederlandse gemeenschap:
„Wij, Nederlanders, zijn er met recht trots
op, Nederlander te zijn, en wij kennen onze
Het woord* is aan
Shakespeare:
Wat gij wilt kunt gij eerder met
een glimlach gedaan krijgen, dan
door er met uw zwaard op in te
hakken.
plichten en onze vrijheden. Een dier plich
ten is het schragen van het wettige gezag
en de vrijheid is: onszelf te blijven. De
kleuren van onze vlag getuigen van moed,
vroomheid en trouw, deugden, die zijn ver
ankerd in de staat van Nederlander die men
voert, deugden, die ons land niet alleen
groot hebben gemaakt maar ook groot zul
len doen blijven. Ik ben ervan overtuigd
dat gij, ongeacht of ge op grond van uw
verbondenheid aan dit land, al dan niet
Indonesisch staatsburger wenst te worden,
het Nederlanderschap in de republiek der
Verenigde Staten van Indonesië spreek
woordelijk zult maken voor de grootheid
van geest en gedachte die kenmerkend is
voor moed, vroomheid en trouw. Moed in
het nieuwe arbeiden voor de grootheid van
dit land en dit volk, zoals ge het tot het
laatst toe met volle overgave en overtuiging
deed in het oude en waarvoor het nage
slacht u dankbaar zal zijn; vroomheid in de
wetenschap, dat God u daartoe kracht zal
geven en uw weg zal effenen; trouw aan de
plichten, die de staat van Nederlander u
oplegt".
De heer Lovink zeide zeer dankbaar te
zijn aan allen die het hem mogelijk hebben
gemaakt zijn laak te volbrengen en de plicht
te vervullen, hem door de Vorstin opge
dragen. De H.V.K. besloot zijn rede als
volgt:
„Moge uw arbeid in het nieuwe gezegend
zijn en moge God u leiden en hoeden op de
weg. die voert naar vriendschap, vrede en
welvaart voor u allen".
Overdracht van het militair
bestuur in Batavia
Met een korte indrukwekkende plech
tigheid is vanochtend het militaire be
stuur van de Indonesische hoofdstad en
het federale district Batavia officieel aan
de plaatselijke republikeinse comman
dant, luitenant-kolonel Taswin, overge
dragen. Nederlandse en republikeinse offi
cieren stonden in de houding toen de Ne
derlandse kolonel B. P. de Vries en overste
Taswin het protocol tekenden in aanwe
zigheid van de Australische brigade-gene
raal C. I. Prior, waarnemer van de UNO.
De Nederlandse schildwachten buiten het
basis-hoofdkwartier preser'"erden het ge
weer, toen Taswin en De Vries het ge
bouw verlieten. De Nederlandse wacht
werd daarna door een Indonesische ver
vangen.
Zij zullen door de betrokken landen moeten
worden betaald
WASHINGTON 26 December (Reuter).
De Verenigde Staten zullen ongeveer
200 militaire deskundigen naar het buiten
land zenden om behulpzaam te zijn bij het
op gang brengen van het Amerikaanse
bewapenings-program voor West-Europa.
Hun eerste taak zal zijn de acht betrok
ken landen van het Atlantisch pact bij te
staan in het treffen van voorbereidingen
voor de verschepingen. Amerikaanse rege
ringspersonen deelden mede, dat de missie
voor ieder land gemiddeld ongeveer 20
man zou omvatten. Zij zullen gezonden
worden naar Engeland, Frankrijk. België,
Nederland. Luxemburg. Denemarken,
Noorwegen en Italië. Daarbij zo '11 nog
ongeveer 40 man aangesteld worden bij het
regionale bureau voor de militaire hulp te
Londen. Men legde er de nadruk op, dat
de Verenigde Staten de omvang van iedere
missie zo klein mogelijk willen trachten te
houden.
Denemarken en Noorwegen klaagden de
vorige week over de omvang van de Ame
rikaanse missies, die naar die landen ge
zonden zouden worden.
Behalve officieren van het leger, de vloot
en de luchtmacht zullen de missies ook
deskundigen van het ministerie van Bui
tenlandse Zaken en Amerikaanse deskun
digen van het plan-Marshall tellen. Zij
zullen allen staan onder de Amerikaanse
ambassade, waar zij bij geaccrediteerd zul-
Voor de Stille Armen
20e verantwoording
F. V. ƒ10,—; J. R. ƒ2,50; Fransje K ƒ5,—;
fam. v. D. ƒ2,50; R. v. d. V, f2.50; R. d. R.
ƒ5,—; W. W. 2,50; W. B. ƒ2,50; C. L. S. C. tc
Z. 10,—; W. J. te H. 2,50; A. H. 10.—; N.
N. ƒ10,—; Eric H. en Martin ƒ3.—: Daafje
5,—; N. N. 2,50; J. Th. R. 2.50; N. N. 2,50;
H. J. 2,50; Gebroeders B. 20.L.
A. hout ƒ5.—; D. J. S. ƒ1..—; J. V. ƒ2,50;
fam. v. d. D. ƒ3,50; „Zwarte Kas" ƒ10,X
IJ. Z. ƒ2,50; Z. I. 2,50; Th. D. J. ƒ25,—; N.
N. 10,—.
Dagtotaal 165.In het geheel is bij ons
kantoor binnengekomen een bedrag van
11.256,76.
Indonesië
De politieke
situatie in de
Indonesische
archipel op het
tijdstip der
souvereiniteits
overdracht
len zijn. De kosten verbonden aan het in
standhouden van de missie moeten door de
regering van het betrokken land betaald
worden, volgens de bepalingen van de
militaire overeenkomsten waarover thans
nog qnderhandelingen gevoerd worden.
Functionarissen van het departement ver
wachten, dat deze onkosten van „beschei
den omvang" zullen zijn. Het Amerikaanse
ministerie van Buitenlandse Zaken heeft
voorstellen van zekere landen, gelden uit
het tegenwaarde-fonds van het plan-
Marshall voor dit doel te gebruiken, afge
wezen. Naar men vernomen heeft, wezen
functionarissen van het ministerie er op,
dat deze gelden uitsluitend bedoeld waren
voor de bevordering van het herstel van
Europa. Bovendien geloven deskundigen
van het ministerie, dat het gebruik van
deze gelden voor andere doeleinden koren
op de molen zou zijn van de communisti
sche critici, die het plan-Marshall als „een
verkapte poging om Europa in een Ameri
kaans slagveld te veranderen" hebben ge
hekeld.
Noordse douane-unie
onmogelijk geacht
KOPENHAGEN Een gemeenschappe
lijke Scandinavische commissie is volgens
het Zweedse dagblad „Berlingske Tidende",
na een studie van twee jaren, tot de slot
som gekomen, dat een Noordse douane
unie niet mogelijk zal zijn. Het blad voegde
hier aan toe, dat verwacht wordt, dat de
commissie, die door de regeringen van
Denemarken, Noorwegen en Zweden werd
benoemd, binnenkort deze gevolgtrekking
openbaar zal maken. De „Berlingske Ti
dende" schrijft verder, dat de vrees van
Noorwegen omtrent de uitwerking van een
dergelijke douane-unie op het Noorse eco
nomische leven de voornaamste oorzaak
van het negatieve resultaat van het onder
zoek is.
AANHOUDEND ZACHT
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. te De Bilt, geldig van. Dins
dagavond tot Woensdagavond, opge
maakt te 10 uur:
Half tot zwaar bewolkt met in het
Noorden van het land plaatselijk enige
lichte regen, elders overwegend droog
weer. In het binnenland meest matige,
aan de kust vrij krachtige wind tussen
Zuidwest en West. Aanhoudend zacht
weer.
2S December:
Zon op 8.48 uur, onder 16.35 uur
Maan op 12.43 uur. onder 1-37 uur
Hoog en laag water in IJmuiden
Dinsdag 27 December:
Hoog water: 9.09 en 21.37 uur.
Laag water: 4.28 en 16.53 uur.
Woensdag 28 December:
Hoog water: 10.04 en 22.35 uur.
Laag water: 5.17 en 17.45 uur.