Haarlems Dagblad
cn «©prectjte Daarictradje «Courant (2trmo 165*6)
Vergaderen
Het Congres is eensgezind tegen
verhoging van de belastingdruk
Radiotoespraak van premier Dr. W. Drees
Sultan Hamid verwacht niet
Hoge Commissaris te worden
Weerbericht
64 e Jaargang No. 19439
Bureaux: Grote Houtstraat 93, Telefoon Adver
tenties en Administratie 10724, 14825. Redactie:
10600. Directie 13082, Hoofdred. 15054. Bijkant.
Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Telefoon 12230.
Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Telefoon 12713, 10132.
Hoofdredacteur: Robert Peereboom
Maandag 2 Januari 1950
Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal
4,25. Franco per post 4,75. Postgiro 273107.
Advert.tarieven op aanvraag by de Administratie.
Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom
W/TJ ZIJN EEN VERGADEREND volk.
WEen oud woord zegt, dat als ergens ter
wereld in een onontgonnen gebied drie En
gelsen zich vestigen er binnen een paar
weken een cricketveld is; zijn het drie
Fransen, dan is er een café verrezen (met
terras); zijn het drie Hollanders, dan heb
ben zij een vereniging opgericht. Tiendui
zenden landgenoten moeten bij deze jaar
wisseling, hun nieuwe zakagenda in wer
king stellend, de vergaderingen voor de
eerste maanden van 1950 hebben ingeboekt
die op de laatste blaadjes van de oude
agenda al voorlopig genoteerd stonden. En
zij moeten erbij hebben gezucht. Wij zuch
ten er altijd bij. Wij zeggen: gelukkig niet
zoveel in Januari. Dat is altijd nogal een
stille maand. Maar als ik aan de drie vol
gende denkHet wordt teveel. Ik moet
voor verschillende dingen bedanken.
Verstandige vrouwen beamen dit, verber
gen haar glimlach en zuchten mee. maar
geloven niet in ons leed. Wij houden van
vergaderen. De vereniging behoort tot onze
onmisbare levensbehoeften. Aangezien
zich zoveel verschillen van mening, min of
meer diepgeworteld, in ons volk doen gel
den lijkt dit vreemd. Maar wie even na
denkt beseft dat het juist deze geschillen
zijn, die ons 1 ct verenigen en vergaderen
nopen. Hoe zouden zij anders kunnen wor
den overbrugd? Strevend naar verdere
opheldering zou men de gissing kunnen
wagen, dat een aantal meningsverschillen
ontstaan is uit de drang naar belangrijke
agenda's voor onze vergaderingen. Dit
geldt natuurlijk niet voor de diepgewor
telde geschillen.
Ofschoon de statistiek in ons land een
hoog peil van ontwikkeling heeft bereikt
is nog niet uitgerekend, hoeveel vereni
gingen (en genootschappen, bonden, fede
raties, stichtingen, fondsen enz.) Neder
land telt. Het aantal moet duizelingwek
kend zijn. Ik zwijg dan nog over de ven
nootschappen naamloze, commanditaire
en onder firma) die niet slechts uit het
streven naar vereniging geboren zijn. De
gedachte aan al die nuttige instellingen
roept het besef wakker, dat tienduizenden
voorzitters, secretarissen en penningmees
ters zich in ons midden bevinden, dat het
aantal vergaderingen in dit kleine land. in
de spanne van een jaar tijds, het millioen
zeker met gemak overschrijdt en dat het
totaal der commissies (ad hoe en perma
nent) dat der verenigingen, genootschap
pen, bonden enz. nog met gemak over
schrijden moet. Ik ken van nabij een ver
eniging, die er behalve haar bestuur dertig
commissies op nahoudt. Het is veel, maar
zeker lang geen record.
Omtrent de wijze waarop de Nederlan
der vergadert zou veel te zeggen zijn,
waarbij de critiek ten dele vergoed zou
kunnen worden door de erkenning van zijn
drang naar gezelligheid. Maar slechts ten
dele. Dat zo menigeen meent, dat hij in een
vergadering eigenlijk tekort zou schieten
en een minder goed figuur slaan als hij er
niet een redevoering in afstak is een mis
verstand, dat een belangrijk deel van de
nationale tijd verslindt. Dat zo menigeen
„voor de vuist" het woord voert, wien
redenaars-gaven ontzegd zijn is een pijn
lijke bijkomstigheid. Maar er is de zon
zijde. Onlangs las ik in een zwartgallig-
gestemd betoog over de noden der tijden,
dat niemand meer iets voor niets doet. Dat
is een gruwelijk-onrechtvaardig verwijt als
men even denkt aan al die mensen, die
heus niet alleen door hun tijd voor ver
gaderingen beschikbaar te stellen ber
gen werk voor veelal schone en nuttige
doeleinden verzetten, waarvoor zij geen
cent betaling en vaak ook nog weinig
dankbaarheid oogsten.
Vergaderend volk als wij zijn kunnen
wij er ons over blijven verbazen, dat wij
onze jeugd weinig of niet voorbereiden op
een taak, die zulk een belangrijk deel van
de nationale arbeidsprestatie vormt. Deze
nalatigheid is hier eerder te berde ge
bracht; als men op zulke dingen door-
hamert heeft het op den duur soms gevol
gen. Er wordt tegenwoordig op een aantal
scholen meer dan vroeger naar gestreefd,
enig begrip van de kunst van spreken bij
te brengen en er meteen wat zelfvertrou
wen bij aan te kweken. In sportverenigin
gen en andere jeugd-organisatiesdoen de
meesten, niet zonder veel struikelen en tot
niet geringe beproeving van de betrokken
voorzitters, hun eerste ervaringen in de
techniek van vergaderen (en zich vereni
gen) op, waarbij sommigen hunner eerst
moeten leren dat het begrip vereniging ten
slotte hiet betekent: het met anderen on
eens zijn en blijven. Maar efficient is het
Nederlandse vergaderwezen, als geheel
beschouwd en de zakelijke bijeenkomsten
onder leiding van ervaren en bekwame
voorzitters niet te na gesproken, niet.-Er
hapert erg veel aan.
Als het Centraal Bureau voor de Statistiek
in dit onderwerp doordrong en ons in ronde
cijfers een beeld gaf van het aantal uren,
per Nederlander en per jaar aan vergade-
ïen besteed, zouden wij daar niet alleen van
schrikken maar bovendien beseffen, dat er
minstens een kwart op bespaard zou kun
nen worden zonder de practische resultaten
te schaden en zonder onze vergader-liefde
geweld aan te doen. Want al houden de
meesten van ons er zo van soms kan het
erg langdurig en bar vervelend zijn en
snakt de Nederlander, ondanks zijn ver
gaderend ik, naar de buitenlucht.
Het vergader-jaar 1950 is begonnen. Er
zal de gebruikelijke pauze in de zomer
maanden zijn. Zij zal weer nodig blijken
om frisse krachten te verzamelen.
Minder Amerikaanse hulp in 1950
Naar Reuter meldt zal het Amerikaanse
Congres in het nieuwe jaar overgaan tot
drastische beperkingen van de hulpver
lening aan het buitenland. Men voorspelt
verbitterde debatten over de door de rege
ring in te dienen verzoeken en gelden voor
het derde jaar van het plan-Marshall en
voor de herbewapening van de landen van
het Atlantische verdrag. Ook verwacht
men, dat er aanvallen zullen worden ge
daan op de voorstellen voor het verlenen
van hulp aan de economisch laag-ontwik-
kelde gebieden van Azië, Afrika en Zuid-
Amerika.
De Amerikaanse regering ziet zich ge
steld voor het vooruitzicht van een tekort
van ongeveer 5 milliard dollar op een be
groting van circa 43 milliard dollar. Dit
tekort kan op verschillende wijzen worden
gedekt, namelijk door verhoging van de
belastingen, verhoging van de nationale
schuld, vermindering van de buitenlandse
uitgaven of vermindering van de binnen
landse uitgaven der regering. De meerder
heid van het Congres schijnt echter gekant
te zijn tegen belastingverhogingen. Zowel
de democraten als de republikeinen hou
den hierbij rekening met de in November
van het volgend jaar te houden Congres-
verkiezingen en het is derhalve vrijwel
zeker, dat het Congres niet in zal gaan op
eventuele plannen van president Truman
om de staatsinkomsten met verscheidene
milliarden te verhogen door de heffing van
extra-belastingen. Congresleden van alle
politieke richtingen hebben zich voor een
algemene beperking van de staatsuitgaven
verklaard, doch tevens hebben de meesten
verklaard, dat zij gekant zijn tegen be
paalde beperkingen van de binnenlandse
uitgaven, die voor hun kiezers nadelig
zouden kunnen zijn. Verder zijn zowel de
democraten als de republikeinen gekant
tegen financiering van het begrotings
tekort door verhoging van de staatsschuld,
Het ziet er derhalve naar uit, dat de om
vangrijke programma's voor militaire en
economische hulp aan het buitenland het
meest zullen lijden onder de bezuinigings-
pogingen, die de Congresleden met het oog
R. P.
Amerika en de bestrijding
van het communisme
Edgar Hoover-, leider van het Ameri
kaanse federale bureau van onderzoek
(FBI), waaronder de Amerikaanse veilig
heidsdienst ressorteert, uit in een publi
catie van de George-Washington-Univer-
siteit te Washington de waarschuwing,
dat „politiestaatmethodes" ter bestrijding
van het communisme de toekomst van de
democratie zelf in gevaar zouden brengen.
Indien ingegaan wordt op de wens van
sommige tegenstanders van het commu
nisme, dat de vrijheid van spreken aan
de communisten wordt ontnomen en dat
zij uitgebannen worden, zou dit betekenen.
dat de uitoefening der wet wordt afgerukt
van haar democratische wortel, aldus
Hoover. i
Europese federatie vóór 1952
Dringende oproep der
Europese Beweging
De Europese Beweging, die de stoot
heeft gegeven tot de bijeenroeping van de
eerste vergadering der Europese Assem-
blée, heeft opgewekt tot de vorming van
de Verenigde Staten van Europa voordat
het plan-Marshall afloopt in 1952.
De beweging nodigt aiie politieke orga
nisaties in Europa uit zich te verenigen
om dat doel te bereiken. Zij is voorstand
ster van een plebisciet in geheel Europa
om te kiezen „tussen de politiek van on
beperkte souvereiniteit en de politiek van
een Europese federatie".
„Als het Europa niet gelukt voor deze
fatale datum een federatie te vormen, zal
het geplaatst worden voor een verschrik
kelijke economische crisis, gevolgd door
revolutie en oorlog en door de uitroeiing
van Europa en zijn beschaving", aldus de
verklaring van de Europese Beweging.
Russisch protest bij Finse gezant:
Oorlogsmisdadigers in Finland
Volgens het Russisch persbureau Tass
heeft de Sovjet-Russiche onderminister van
Buitenlandse Zaken Gromyko Zaterdag
tegenover de Finse gezant, Sundstroem, ge
protesteerd tegen het feit dat nog een drie
honderdtal Sovjet-Russische oorlogsmisda
digers in Finland zou verblijven. Deze per
sonen moesten aan de Sovjet-Unie ter be
rechting worden uitgeleverd, aldus zeide
Gromyko. De aanwezigheid van deze per
sonen in Finland zou strijdig zijn met de
bepalingen van het vredesverdrag. Onder
de bedoelde driehonderd zou een groep van
56 personen zijn, die de ernstigste misdaden
tegen de Sovjet-Unie zouden hebben be
dreven. Deze personen zouden de Finse re
gering bekend zijn. Een lijst met de namen
van deze personen werd aan de Finse re
gering ter hand gesteld.
Het Finse ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft tot nog toe geen bevestiging
ontvangen van het protest van Gromyko.
In Helsinki gelooft men, dat Gromyko
zinspeelde op vluchtelingen uit Estland,
Letland en Littauen, die in Finland wonen.
Het merendeel van hen vluchtte naar Fin
land na de inlijving van hun landen bij de
Sovjet-Unie in 1940 en nadat het Russi
sche leger in 1943 en 1944 een einde had ge
maakt aan de Duitse bezetting. Rusland
beschouwt deze vluchtelingen als Sovjet-
Russische burgers. Dertig hunner werden
in 1948 op verzoek van Rusland uitgele
verd.
Bechïer „voor onbepaalde tijd"
in Moskou
Bernhard Bechler, oud-minister van
Binnenlandse Zaken van de Oost-Duitse
provincie Brandenburg, die in September
naar Moskou werd ontboden, is nog niet
teruggekeerd, ofschoon hij elf dagen ge
leden terug verwacht werd, aldus het
West-Berlijnse blad Telegraf. Op de Rus
sische controlecommissie te Karlshorst werd
aan de vrouw van Bechler meegedeeld, dat
de terugkeer van haar echtgenoot „voor
onbepaalde tijd was uitgesteld", aldus de
Telegraf.
Geen Duitse officieren naar
Amerika, zegt Washington
Een woordvoerder van het Amerikaanse
leger heeft verklaard, dat het leger niets
afweet van plannen om een groep hoge
Duitse officieren naar de V. S. over te
brengen voor speciale cursussen.
Ook het departement van Buitenlandse
Zaken heeft verklaard, dat te Washington
niets van een dergelijk plan, als waarover
in de Duitse pers is bericht, bekend is.
De voormalige Duitse generaal Heinz
Guderian heeft te München de persberich
ten tegengesproken, volgens welke hij
..aanbiedingen van een vreemde mogend
heid" zou hebben gekregen.
op de verkiezingen in het werk zullen
stellen.
Om de voorstanders van drastische be
perkingen halverwege tegemoet te komen
zal de nieuwe begroting van president
Truman waarschijnlijk zekere verlagingen
van de hulp aan het buitenland bevatten.
De grote vraag is echter, of deze verlagin
gen het Congres zullen bevredigen.
De positie van de regering in het Con
gres is thans wat zwakker dan in 1949.
Senator Vandenberg, een der leiders van
de republikeinse partij zal door zijn slechte
gezondheid waarschijnlijk verhinderd wor
den om zoals gewoonlijk een actieve rol te
spelen door de steun van de republikeinse
Congresleden te mobiliseren voor het hulp
verleningsprogramma.
Nieuwjaarsgeschenk voor
minister Lieftinck
Ruim f 131 millioen
aan goud
De commissie voor de verdeling van het
in Duitsland teruggevonden goud heeft in
haar Vrijdag te Brussel gehouden vergade
ring aan Nederland ongeveer 30.646 kilo
gram goud, dat een waarde vertegenwoor
digt van 131.042.000, toegewezen.
De eerste toewijzing van goud aan Ne
derland (35.890 kilogram) geschiedde op
12 November 1947.
Deze toewijzingen zijn geschied op grond
v.an de overeenkomst tussen de geallieerde
mogendheden inzake de van Duitsland te
ontvangen herstelbetalingen, welke mede
door Nederland te Parijs is ondertekend op
14 Januari 1946. Het goud is in Duitsland
teruggevonden of in andere landen achter
haald.
3 r /?yf
*- - r
7, f 1
W ""7 ^7^
*- -f CT~
/kout J***-
Hedenmiddag zullen het vliegkampschip „Karei Doorman", de onderzeebootjager
Johan Maurits" en de lichte kruiser „Jacob van Heemskerck", tezamen vormend
het smaldeel „Antillen", de haven van Rotterdam verlaten voor de reis naar de
Nederlandse Antillen. Prins Bernhard zal aan boord van de „Karei Doorman"
deze reis meemaken. Voor zijn vertrek heeft Prins Bernhard zich met boven
staande brief tot het Nederlandse volk gewend.
Zaterdagmiddag heeft de minister-presi
dent dr. W. Drees voor de microfoon van
de Wereldomroep een rede gehouden,
waarin hij voornamelijk over de nieuwe
verhouding tot Indonesië heeft gesproken.
Hij zeide onder andere::
„Thans is de beslissing gevallen. Voor
velen is zij zwaar te verwerken, bij wie
vooral sterk is het gevoel, dat wij afstand
doen van een grootse taak, door een klein
land overzee verricht.
Wat zich thans voltrekt is echter van een
gans ander karakter dan vroeger het teloor
gaan van mogelijkheden, die zich in de
17de eeuw schenen te openen. Dat Nieuw-
Amsterdam New York is geworden, dat de
vestiging in Brazilië werd opgegeven, dat
de Kaapkolonie verloren ging, dat het
Australische vasteland wel door Nederlan
ders werd ontdekt en Nieuw-Holland heeft
geheten maar niet door Nederlanders werd
bevolkt, dat Nieuw Zeeland New Zealand
werd, het is in hoofdzaak het onvermijde
lijke gevolg geweest van het feit, dat Ne
derland te klein was om te omvatten wat
zijn zeevaarders ontdekten of wat tijdelijk
door Nederlanders bezet werd. Maar dat
bijna geen enkel gebied behouden werd,
dat voor een grote Nederlandse volksplan
ting in aanmerking kon komen, dat is een
werkelijk verlies geweest voor de Neder
landse stam.
Met Indonesië staat het anders. Indonesië
kon nooit Nederlands heten of worden in
andere zin dan dat Nederlanders als een
bovenlaag leiding gaven in staat en maat
schappij. Daarmede stond vast, dat het
ogenblik moest komen, waarop in de bevol
king, mede door ons eigen toedoen, de
krachten zou den groeien, die zelf het be
stuur in handen zouden willen nemen. Het
zou voor Nederland en Indonesië een geluk
zijn geweest, indien de ontwikkeling in die
richting zich voor de oorlog sneller en na
de oorlog geleidelijker had voltrokken dan
het geval is geweest. Dat na de oorlogs
ellende nog meer dan vier jaar van ver
warring en strijd zijn gevolgd, is van een
diepe tragiek.
Het zal voor menig Nederlands militair,
die enkele jaren van zijn jonge leven onder
ontberingen en gevaren in Indonesië heeft
doorgebracht, en die vele makkers heeft
zien vallen, een moeilijk ogenblik zijn ge
weest toen het rood-wit-blauw door het
rood-wit werd vervangen. Ik zou er onze
militairen van willen doordringen, dat wat
van hen gevraagd werd, wat zij gegeven
hebben, het hoogste offer ook, dat hun mak
kers hebben gebracht, niet zonder zin is ge
weest. Niemand kan sterker dan ik vervuld
zijn van wat aan beide zijden geleden is.
Toch is mijn overtuiging ongeschokt, dat
het voor beide volkeren noodlottig zou zijn
geweest, indien Nederland in 1945 zich een
voudig uit Indonesië had teruggetrokken en
het aan zijn lot had overgelaten.
Thans is in de archipel samenwerking
verkregen tussen republikeinen en federa
listen en is overeenstemming tot stand ge
komen omtrent een blijvende samenwer
king met Nederland op voet van gelijkheid.
Nederland zal in Indonesië waardevolle
diensten kunnen bewijzen, die gaarne aan
vaard zullen worden als de Nederlanders
zich voelen als medewerkers. Voor Neder
land zal het van grote betekenis zijn, dat
voor een aantal van zijn beste krachten de
mogelijkheid blijft bestaan in Indonesië hun
energie te ontplooien en dat ook economi
sche banden niet worden verbroken. Daar
naast kan een geestelijke band tussen Oost
en West grote betekenis houden."
Kustvaarder „Wilja"
aan de grond gelopen
De Nederlandse motorcoaster „Wilja",
groot 249 brt., eigendom van W. Slobben
te Groningen is op zijn reis van Frederik-
sund naar Preston, ter hoogte van Frede-
I riksvaerk aan de grond gelopen. Op Nieuw
jaarsdag is de „Ibis" van de N.V. C. Hol-
scher's kustvaartbedrijf te Rotterdam,
langszij van de „Wilja" gekomen om een
deel van de lading oesterschelpen over te
nemen en daarna te trachten het schip
vlot te brengen.
Rapport over Dakota-ramp
bij Oslo
Zaterdag is een rapport gepubliceerd
door de officiële Noorse commissie, die
belast was met het onderzoek naar de
oorzaak van het ongeluk met de Dakota
van Aero Holland bij Oslo, waarbij 26
Joodse kinderen het leven verloren.
De commissie heeft als oorzaak vastge
steld. dat het vliegtuig op contact met de
grond vloog inplaats van op de instrumen
ten. Dit laatste was volgens de commissie,
gezien de mist en het laaghangend wolken
dek, de aangewezen weg geweest.
De commissie is tot de bevinding geko
men, dat er niets defect kan zijn geweest
aan de motoren en de radio van het vlieg
tuig.
Grotewohl weer opgetreden
De Oost-Duitse premier, Otto Grote
wohl, is voor het eerst in het openbaar
verschenen na zijn ziekte, waarvoor hij in
een Sovjet-Russisch ziekenhuis werd ver
pleegd- Hij was aanwezig op een receptie
van de Oost-Duitse premier, Wilhelm
Pieck.
In een korte toespraak -eide hij, dat de
„strijd voor de eenheid van Duitsland en
voor vriendschap met de Sovjet-Unie de
belangrijkste taak voor 1950 is". Eveneens
waren aanwezig het hoofd van de Sovjet-
Russische missie in Oost-Duitsland,
Poesjkin, en vertegenwoordigers van de
meeste Óost-Europese lander.
Ook de Amerikaanse Hoge Commissaris
gaf een Nieuwjaarsreceptie. De voorzitter
van de Sovjet-Russische controlecommis
sie, generaal Tsjoeikof, en andere hoge
Russische functionarissen waren niet aan
wezig, hoewel zij een uitnodiging hadden
ontvangen. Wel verschenen vier Sovjet-
Russische verbindingsofficieren.
Het woord is aan..
André Maurois:
Wij kunnen slechts oprecht
over onze gebreken praten tot
hen, die onze deugden erken
nen.
De Kersfgave voor de
Stille Armen
Het totaal der inzameling
Wij verantwoordden Zaterdag nog enkele
nagekomen giften. Dit jaar is bij ons in
totaal ingekomen 11.505,76 (In 1948 was het
ƒ11.452,54. zodat dit bedrag nu iets over
schreden is).
Wij brengen dank aan onze lezers, die zo
krachtig medegewerkt hebben aan het sym
pathieke streven van het Comité: een Kerst-
gave te schenken aan de Stille Armen.
Het totaal der inzameling is dit jaar
16.775,88. Verleden jaar was het 17.309,54.
Kruis van Verdienste voor
vrouwelijke hoofdcommies
Bij Koninklijk Besluit is het Kruis vatl
Verdienste verleend aan mej. M. C. M. van
Malssen, hoofdcommies bij het ministerie
van Oorlog, wegens moedig optreden in
November 1944, toen zij de te Velp opge
slagen archieven van het departement van
Defensie, welke de Duitsers wilden weg
voeren en vernietigen, wist te bemachtigen
en naar Den Haag terug te brengen, waarbij
zij verschillende malen werd aangehouden
en zelfs beschoten.
De minister van Oorlog heeft de onder
scheiding aan mej. Van Malssen uitgereikt.
Indonesische delegatie vertrokken
Sjahrir in de oppositie?
Om precies acht uur Zaterdagavond be
gaven de leden van de Indonesische dele
gatie voor de souvereiniteitsoverdracht,
dr. Moh. Hatta, Sultan Hamid II en prof.
Soepomo, zich aan boord van de K.L.M.
Constellation „Eindhoven" om de terug
reis naar Indonesië te beginnen. Hun werd
uitgeleide gedaan door de ministers Drees,
Stikker en Van Maarseveen. Ook de heer
Lovink en prof. Schermerhorn waren on
der de zeer velen, die in de Icarushal op
Schiphol afscheid van de delegatie namen.
In een kort gesprek met verslaggevers
deelde Sultan Hamid mede dat hij „met
aan zekerheid grenzende waarschijnlijk
heid" niet Hoge Commissaris van Indone
sië in Den Haag zal worden. Naar zijn
persoonlijk inzicht zal voor die post wor
den aangewezen Moh. Roem. „Wanneer die
beslissing inderdaad zo valt," zo zei de
Sultan, „dan kan ik daarmee en Neder
land en Indonesië van harte feliciteren".
Op de vraag welke rol- hij zelf zal ver
vullen in de toekomst antwoordde Sultan
Hamid lachend, terwijl hij op Hatta wees:
„Vraag het mijn baas". Het gerucht, dat
hij een vooraanstaande functie in het fe
derale leger zal vervullen, sprak de Sultan
tegen. „De leider van het federale leger
is in ieder geval voorlopig do Sultan van
Djokja", zo zei hij. „Deze is voorlopig mi
nister van Defensie en gelijkertijd bevel
hebber van de weermacht-onderdelen. Hij
is de enige man die dat kan doen", zo
verklaarde Sultan Hamid. Op een vraag
of hij meer incidenten had verwacht in
deze historische weken, antwoordde de
Sultan: „Wij zijn het meest gedisciplineer
de ras ter wereld en daarom is er geen
sprake van, dat de bevelen niet zouden
worden opgevolgd".
Aan Sultan Hamid werd eveneens de
vraag gesteld of er een mogelijkheid be
staat, dat Sjahrir in de naaste toekomst
minister van Buitenlandse Zaken zou
worden of ook het gerucht, dat Sjahrir
ambassadeur in Londen zou worden, juist
is. Sultan Hamid antwoordde hierop: „Wij
zouden graag willen, dat hij meedeed,
maar aan de andere kant heeft een de
mocratie oppositie nodig en het zou jam
mer zijn, wanneer de oppositie slechts uit
extremisten bestond".
Tenslotte werd de vraag gesteld of de
economische betrek'-ingen, die Nederland
met Indonesië heeft, niet over zouden gaan
in Amerikaanse handen, omdat Nederland
onmogelijk de dringende behoeften van
Indonesië kan dekken. De Sultan gaf hier
op het antwoord: - Nederland, zal kracht
moeten putten uit de andere unie, waar
van het deel uit ^laakt, namelijk van de
Benelux. Als eenheid is de Benelux wel
degelijk in staat tot belangrijke leveran
ties".
De Indonesische minister-president,
Mohammed Hatta, verklaarde dat zijn
verblijf in Nederland bijzonder prettig
was en hij was zeer erkentelijk voor de
genoten gastvrijheid. Belangrijke beslis
singen zijn volgens hem door het nieuwe
Indonesische kabinet nog niet genomen.
Deze zullen in de loop van de volgende
maand moeten komen, met name de ver
tegenwoordiging in het buitenland in
de eerste plaats Nederland moet wor
den geregeld. Ook het lidmaatschap van
de UNO is nog een punt, waarover in de
kring der Indonesische ministers niet is
gesproken. Voorlopig blijft Palar verte
genwoordiger van de Verenigde Staten van
Indonesië bij de UNO. Wie hem eventueel
zal opvolgen of in de toekomst zal bij
staan, is nog niet beslist. Op een desbe-
treffendë vraag zei de heer Hatta, dat niet
27 December, de dag van de souvereini
teitsoverdracht, maar 17 Augustus, de dag
van de proclamatie van de republiek Indo
nesia, in de toekomst als nationale feest
dag zal worden gevierd. Met hartelijke
wensen voor 1950 nam Hatta op deze
Oudejaarsavond voorlopig afscheid van
zijn Nederlandse vrienden.
jloemen te Karatsji
Zondagavond Sr Mohammed Hatta, de
Indonesische premier op zijn thuisreis te
Karatsji ontvangen door een juichende
menigte Pakistanse studenten. Men hing
hem bloemenkransen om en riep: „Lang
leve de Verenigde Staten van Indonesië",'
„lang leve Hatta". Bij de ontvangst bevon
den zich vele Pakistanse functionarissen
en buitenlandse diplomaten evenals de
plaatsvervangende Pakistanse minister van
Buitenlandse Zaken, Mahoed Hoessein.
Salarissen van het burgerlijk
overheidspersoneel
DEN HAAG, 2 Januari. In de sala
riscommissie ad hoc is overleg gepleegd
over de vraag of ook aan het burgerlijk
overheidspersoneel van 23 jaar en ouder
een salarisverhoging van vijf procent dient
te worden toegekend.
Dit overleg heeft tot volledige overeen
stemming geleid.
Het is te verwachten, dat de regering
zeer binnenkort een beslissing zal nemen
op de voorstellen, welke de commissie als
resultaat van haar overleg bij het kabi
net heeft ingediend.
Korte Nieuwjaarsreceptie
in paleis op de Dam
De Koningin en Prins Bernhard hebben
hedenmorgen in het paleis op de Dam een
Nieuwjaarsreceptie gehouden. Om elf uur
was de receptie, die ruim een uur had ge
duurd, ten einde. Vier minuten later ver
schenen de Koningin en de Prins in de
hoofdingang en begaven zich per auto in
snelle vaart naar paleis Soestdijk. De Prins
wilde namelijk om half twaalf in Soest
dijk terug zijn om de laatste voorberei
dingen te kunnen treffen voor zijn reis naar
de West, die hedenmiddag begint.
Bij zijn bezoek aan president Soekarno voor
van Koningin Juliana inspecteerde de Hoge
dr. H. Af. Hirschfeld, gekleed in de tenue
paleis Koningsplein te
het overhandigen van zijn inleidingsbrief
Commissaris van Nederland in Indonesië
van ambassadeur, de erewacht voor het
Djakarta (Batavia).
OVERWEGEND ZWAAR BEWOLKT
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Maan
dagavond tot Dinsdagavond, opgemaakt
te 10 uur:
Zwaar bewolkt met plaatselijk enige
lichte regen of motregen en hier en
daar mist. Later enkele verspreide
opklaringen. Meest matige Westelijke
wind, langs de Waddenkust tijdelijk
weinig wind. Iets zachter, vooral in
het Zuiden van het land.
Zon op
Maan op
Hoog ei
3 Januari:
8.48 uur. onder 16.41 uur
15.15 uur. onder 8.47 uur
1 laag water in IJmuiden
Maandag 2 Januari:
Hoog water: 2.23 en 14.37 uur.
Laag water: 10.17 en 22.32 uur.
Dinsdag 3 Januari:
Hoog water: 3.04 en 15.16 uur.
Laag- water: 11.01 en 23.16 uur.
