Haarlems Dagblad en <0ptetijtc ïjaaclcmstfje Courant (2(nno 1656) Bidault Geen Amerikaanse hulp, noch adviezen, voor Chinese nationalisten op Formosa „Het Tsjechoslowaakse volk heeft een grote vergissing begaan" „Europese éénwording een economische noodzaak 64e Jaargang No. 19443 Bureaux: Grote Houtstraat 93, Telefoon Adver tenties en Administratie 10724, 14825. Redactie: 10600. Directie 13082, Hoofdred. 15054. Bijkant Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Telefoon 12230. Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Telefoon 12713, 10132. Hoofdredacteur: Robert Peereboom Vrijdag 6 Januari 1950 Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Abonnementsprijs per week 33 cent, per kwartaal ƒ4,25. Franco per post f4.75. Postgiro 273107. Advert.tarieven op aanvraag bij de Administratie. Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom DE FRANSE minister-president Georges Bidault handhaaft zich, tegen de ver wachting, nog steeds op het slappe koord des bewinds. Om de haverklap de vertrou wens-kwestie stellend tijdens de behande ling van de staatsbegroting voor 1950 heeft hij telkens kleine meerderheden behaald en tenslotte zowaar zijn begroting in de Natio nale Vergadering aangenomen gekregen. Weliswaar is hij er nog niet, want nu moet hij nog slagen in de Senaat en daarna komt het ontwerp in tweede lezing in de Natio nale Vergadering. Maar intussen heeft hij een wetsontwerp tot weder-instelling van vrije collectieve onderhandelingen over lonen er met een ditmaal flinke meerder heid ,(331 tegen 185 stemmen) doorgekre gen, zodat zijn notering is gestegen. Hope lijk ook bij de partijen, die achter zijn eigen regering heten te staan, maar die het onder ling zozeer oneens zijn, dat alleen vrees voor Kamerontbinding Bidault's val heeft verhoedt. Intussen heeft hij, de Hoge Ver gadering om het zo maar uit te beelden „met haar neus op de feiten drukkend", al heel wat bereikt. „Een brutaal mens heeft meer dan de halve wereld", is blijkbaar zijn motto geworden. Zich niet benauwend om de vraag of hij over een dag nog pre mier zal zijn gaat hij, zwaaiend met de portefeuille, zijns weegs. Wie weet of hij de Vierde Republiek tenslotte niet in een betere gang van zaken zal doen belanden. Dergelijke dingen zijn eerder vertoond en het zijn nooit kleine figuren geweest die zulk beleid durfden te voeren. Met alle onzekerheid die het Franse politieke bestel heeft gewekt moet men er kennen dat deze episode-Bidault een pret tiger en ook groter indruk maakt dan het gereken met tijdelijke populariteit, dat zowel de vaststelling van de datum der Britse verkiezingen als de houding van het Amerikaanse Congres tegenover hulp aan het buitenland blijkt te beïnvloeden (in Amerika heeft men dit jaar ook verkiezin gen in uitzicht). Een bewind dat zich in grote zaken door kiezers-gunst laat leiden is niet sterk. Het is bovendien op een on zekere en gevaarlijke weg; de kiezers wier gunst men hoopt te verwerven door uiter lijke vertoning van welslagen zijn juist diegenen, die niet alleen weifelen maar die ook bitter weinig begrijpen van de moei lijke kwesties, die in het geding zijn. Stel u voor dat een regering en een par lement hun beleid lieten afhangen van „opinie-onderzoeken", zoals dat moderne peil-middel van de populaire mening-van- het-ogenblik heet. „Denkt u dat er binnen vijf jaar oorlog met Rusland komt?" Ant woorden: 32 ja, 45 neen, 23 ik weet het niet. (Deze laatste groep vormt die der verstandigen.) Gevolgtrekking van een dus danige regering en parlement zou zijn: wij moeten dus geen beleid volgen dat met een oorlog binnen vijf jaar rekening houdt, want de meerderheid gelooft er niet in en dat zou ons dus stemmen kosten. Meent u dat dit een te kras voorbeeld is? Neen, want het duidt de verschijnselen in verscheidene landen aan. Nu zullen in deze tijd velen zeggen dat men zich hierover niet verbazen moet. Zij vinden het ver standig, zich over niets te verbazen. Maar een volksvertegenwoordiger wordt niet ge- kozen met het doel, dat hij de ondoordachte mening zal beamen van mensen die min der van de zaken weten dan hij. De man is tenslotte candidaat gesteld omdat zijn partij bekwaamheden in hem erkent, die hem voor deze taak geschikt maken en die de overgrote meerderheid van zijn kiezers niet bezit. Als hij eenmaal in het parlement zit draagt hij een verantwoordelijkheid tegenover het gehele volk, die hem nooit kan veroorloven zich door jacht op popu lariteit aan zijn zetel vast te klampen. Ge kunt daar om lachen. Ge kunt bewe ren dat de mensen nu eenmaal niet anders zijn. Maar dan vergist ge u, zoals dat zo vaak gebeurt als men verschijnselen van een tijd als deze als menselijke normen aanneemt. Niet alleen zijn er gelukkig nog in alle landen lieden te vinden, die zulke opvattingen weigeren te aanvaarden en zich van hun verantwoordelijkheid tenvolle be wust zijn. Maar de parlementaire demo cratie heeft tijden gekend, waarin groot verantwoordelijkheidsbesef overheerste, waarin haar leidende figuren dat hand haafden en waarborgden. Waarom zouden zulke tijden niet weerkeren? Twee wereld oorlogen hebben een grote achteruitgang veroorzaakt en wie van de jeugd te horen krijgt dat zij zich „bekocht" gevoelt is ge neigd daarop te antwoorden: „Accoord; ik behoorde tot de jeugd van 1914 en die was de eerste in de reeks die dat ervoer. Ik herinner mij dezelfde term." Maar dat ge voel kan alleen aansporen tot streven naar beter, tot het ex-kennen van een drang die steeds weer optreedt. De aanleiding tot' deze opmerkingen was het spannende beleid van Bidault. Ik weet niet of hij groot genoeg zal blijken om in zijn vei'dere loopbaan het landsbelang boven eigen welslagen te blijven stellen. Hij strijdt nu met de rug tegen de muur. Dat zal niet altijd zo zijn. Maar wellicht zal deze ervaring hem een zo machtige inspi ratie schenken dat zij een gi'oot staatsman, niet alleen naar bekwaamheid maar ook naar karakter, zal hebben geschapen. R.P. Schreieders „England-Spiel" uitverkocht? In het Nieuwsblad voor de Boekhandel van 29 December deelt de uitgeverij N.V. HolkemaWarendorff mede, dat het boek van Joseph Schreieder „Het England-Spiel" is uitverkocht. Boekhandelaren, die nog exemplaren in voorraad hebben en deze. wensen terug te zenden, worden in de gelegenheid gesteld dat vóór 15 Januari 1950 te doen. Deze exemplaren worden gecrediteerd. Met andere woorden: de uitgeefster neemt ze terug, zegt „Het Vrije Volk, dat van mening is dat „de uitgeefster hier op zachtzinnige wijze te kennen geeft, dat zij- de uitgave intrekt". Ongeregeldheden op Java Een troep van de Daroel Islam heeft een nieuwe aanval op Brebes uitgevoerd, ver moedelijk om de lichamen van de gevallen kameraden weg te halen. Een bataljon der TNI onder leiding van de majoor Soedar- sono joeg de aanvallers op de vlucht. Vrijdagochtend werd een trein van Tjibatoe naar Garoet en Donderdag wer den twee treinen op dit traject beschoten. Een TNI militair van de treinbewaking werd gewond. CHINA AAN HET COMMUNISME OVERGELATEN Engeland verbreekt diplomatieke betrekkingen met de Kwomintang en erkent hel communistisch regiem WASHINGTON (Reuter en United Press) De beslissing van de Amerikaanse regering ten opzichte van haar politiek in de Chinese kwestie is gevallen en officiëel bekendgemaakt door Truman zelf: De president deelde op een persconferentie mede dat de Verenigde Staten geen militaire hulp zullen verlenen aan de nationalistische strijdkrachten op Formosa en geen adviezen zullen verstrekken voor de verdediging van dit eiland, dat het laatste bolwerk der Chinese nationalistische regering is en bedreigd wordt met een communistische invasie. ..Wij zullen geen weg volgen die leiden zou tot het betrokken raken in de Chinese burgerstrijd", aldus zeide Truman. Ongeveer tegelijkertijd werd te Londen bekend dat de Britse regering de diplomatieke betrekkingen met de Chinese nationalistische regering heeft verbroken en het Chinese communistische regiem heeft erkend. De Amerikaanse minister van Buiten landse Zaken gaf later nog een toelichting op de mededeling van president Ti-uman. Zijn voornaamste onthulling was dat de Amei-ikaanse regering een erkenning van de Chinese communistische regering op dit tijdstip nog voorbarig acht. Het onthouden van militaire hulp aan het bedreigde For mosa motiveerde Acheson met te zeggen dat Formosa als een deel van het Chinese grondgebied moet worden beschouwd, daar het reeds in 1945 aan de Chinese autoritei ten werd teruggeven nadat het op de Ja panners was heroverd. „Het is juridische haarkloverij te beweren dat wij op Formosa kunnen interveniëren omdat het deel uit maakt van het Japanse bezette gebied," zo zeide Acheson. „Wij zullen ons niet laten betrekken in het Chinese conflict. De Ver enigde Staten zullen niet tot een wijziging van hun politiek in deze overgaan, alleen omdat degenen, die thans het overgrote deel van China beheersen, ons land niet vriendschappelijk zijn gezind. Formosa werd in 1945 wederom een Chinese provin cie; het is in de afgelopen vier jaar door Chinese autoriteiten bestuurd, zonder dat de Verenigde Staten of hun bondgenoten ooit het recht van China, om het eiland te bezetten en er een Chinees bestuur over te vestigen, in twijfel hebben getrokken. Toen Formosa tot een Chinese provincie werd verklaard, was dit in overeenstemming met door de geallieerden aangegane verplich tingen en niemand had indertijd hiertegen juridische bezwaren. Sommigen wensen dat met de definitieve bestemming van Formosa wordt gewacht, totdat er een vredesverdrag met Japan is gesloten. Hebben wij op het sluiten van dit verdrag moeten wachten, om een regeling inzake Korea te bereiken? Hebben wij soms met het geven van een bestemming aan de Koerillen (ten Noorden van Japan gelegen eilanden; die grote strategische betekenis hebben en die in 1945 aan de Sovjet-Unie werden overgedragen) moeten wachten, totdat er een vredesverdrag met Japan was gesloten?" aldus Acheson. „Erkenning, doch geen sympathie" Hét Engelse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft heden de inhoud gepubliceerd van een door de Britse consul-generaal in Peking aan de Chinese communistische minister Tsjoe en -Lai overhandigde brief, waarin medegedeeld wordt, dat Groot- Brittannië de nieuwe Chinese volksrepu bliek onder communistische leiding de jure erkent. Tot Brits zaakgelastigde is benoemd J. C. Hutchison. In de brief wordt gevraagd om faciliteiten voor het overbrengen van de Britse ambassade uit Nanking naar Peking. Als overweging, welke tot de erkenning heeft geleid, wordt in de brief genoemd het feit, dat de „centrale volksregering van de Chinese volksrepubliek thans in feite gezag uitoefent over verreweg het grootste gedeelte van het Chinese grondgebied". De Engelse onder-staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, Mayhew, heeft ver klaard dat de erkenning van het commu nistische China niet zou inhouden, dat men zich eens verklaarde met de methodes der communistische iregering. „Men zal de com munistische regering slechts erkennen, om dat zij een feitelijke regering in China is geworden en niet omdat men het eens is met haar methoden of. politieke inzichten. Hoewel erkenning van de regering te Pei- ping voordelen voor onze commerciële be langen zou kunnen betekenen, koesteren wij niet de hoop, dat erkenning ons grote of onmiddellijke voordelen zou brengen. Aan de andei'e kant zou men niets winnen met de oneindige boycot van een regering, die het gezag over een uitgestrekt gebied en een uitgebreide bevolking uitoefent", al dus Mayhew. Critiek in de Senaat Bij het Amerikaanse Senaatsdebat van Donderdag is het tot felle critiek gekomen op de door Truman aangekondigde politiek ten opzichte van China. Senator Knowland (republikein, Californië), die kortelings een reis door het Vei-re Oosten heeft gemaakt, gaf de regei-ing-Truman de schuld voor het „débacle in China". „Deze mislukking brengt zowel de veiligheid van Amerika als die der wereld in gevaar", zo zeide Knowland. „Indien de regering van Peiping zal worden erkend, zal de Chinese zetel in de Veilig heidsraad een communistische zijn en alle Chinese ambassades en consulaten in de gehele wereld zullen centra worden van communistische spionnage en activiteit der vijfde colonne." Knowland verzocht verder de regering te verklaren, dat zij niet de bedoeling heeft de communistische regering te erkennen. Een erkenning van de regering te Peiping zal „een even groot verraad van de mense lijke vrijheid betekenen als het verdrag van München", aldus besloot Knowland. De republikeinse Senator Kenneth Wher ry beschreef de verklaring van president Truman over China en Formosa als „een uitnodiging aan de onder leiding van Mos kou staande Chinese communisten om naar Formosa te komen en het te bezetten." Tegenover verslaggevers verklaarde se nator Wherry nog: „Misschien zal de dag, waarop Truman deze verklaring aflegde, in de geschiedenis nog eens worden be schreven als de smadelijke dag van Mün chen voor de Verenigde Staten. Het gezag van Amerika en de leiding, welke de Ver enigde Staten behoren te geven, hebben een "nieuw laagtepunt bereikt. Het geheel van de door Truman tegenover China ge voerde politiek heeft ertoe geleid dat de vrijheidslievende volken van Azië geen vertrouwen meer hebben in de Verenigde Staten als bevriende en verbonden mogend heid". Hij eindigde met de woorden: „Ik heb vernomen dat de geallieerde opperbevel hebber in Japan, generaal Douglas MacAr- thur, van mening is, dat het van vitaal be lang is voor de veiligheid der Verenigde Staten, dat Formosa onder een gezag blijft staan dat de Verenigde Staten vriendschap pelijk gezind is." Gevluchte Tsjechische oud-minister: „Het weet nu dat het communisme zich niet met democratie verdraagt" FRANKFORT (Reuter). De vroegere Tsjechoslowaakse minister van Industrie Lausman, voormalig voorzitter van de Tsjechoslowaakse socialistische partij, die in Februari 1948 vice-pre- xier werd in het door Gottwald na de communistische machtsoverneming gevormde kabinet, en zich in April 1948 uit het politieke leven terugtrok, is, zoals gemeld, kortgeleden naar West-Duitsland gevlucht. Op een door hem te Bad Homburg, in de omgeving van Frankfort, gehouden pers conferentie, verklaarde hij dat vele Tsje choslowaakse communisten i-eeds zijn ge vangen gezet en dat zij nog door vele an dere partijleden zullen worden gevolgd. Dit is het gevolg van de zuivering van de Tsjechoslowaakse communistische partij die leden met „Titoïstische en andere af wijkingen van de partijlijn" uitstoot. Volgens Lausman maakt ook de Tsje choslowaakse mini:ter van Buitenlandse Zaken Clementis kans om gezuiverd te worden (geruchten hierover hebben reeds eerder de ronde gedaan). Hij was echter niet van mening dat een ontslag van mi nister Clementis direct aanstaande moest worden geacht, daar hij vele aanhangers onder de Slowaken heeft. „Doch ik ben wel van mening dat hij ook op zekere dag aan de zuivering ten offer zal vallen, daar hij een „Westers verleden" heeft", ver klaarde Lausman. In antwoord op de vraag of er een ge organiseerde anti-communistische onder grondse beweging in Tsjechoslowakije be staat, antwoordde Lausman: „Neen, slechts nu en dan wordt er op daadwerkelijke wijze verzet geboden aan de communis tische overheersing". Hij verklaarde ver der nog: „De grote meerderheid van de leden der Tsjechoslowaakse communisti sche partij is het niet'eens met de han delingen van de partijleiding. Vele Tsje chen wachten op het uitbreken van oor log, daar zij hopen dat deze hun vrijheid zal brengen. De vrijheid van de Tsjechen en Slowaken wordt stap voor stap teniet gedaan. Het land is niet meer onafhan kelijk. De werkelijke tragedie van het Tsjechi sche volk is hierin gelegen dat het meen de dat het opheffen van de Cominform een verandering in de communistische houding zou veroorzaken, waardoor het mogelijk zou zijn met de communisten samen te werken. De Tsjechen hebben een grote vergissing begaan. Zij dachten, dat geen enkele staat zich met hun binnen landse aangelegenheden zou inlaten. Zij moesten nog de les leren dat totalitaire stelsels, zoals het communisme en het na- tionaal-socialisme, zich niet tezamen met de democratie verdragen. De Tsjechen dachten onder communistische leiding toch hun democratie en het parlementaire stelsel te kunnen handhaven. Zij weten nu, dat het niet kan". De twee Duitse „wereldburgers" Horst Bergschneider (links) en Willi Idelberger voor het tentje waarin zij nabij het hoofd kwartier der geallieerde Hoge Commissie te Petersberg (onder Königswinter) kam peren bij wijze van demoiistratie tegen de weigering van de Hoge Commissie, om Garry Davis in West-Duitsland toe te laten. Amerikaanse hulpprogramma's voor het Verre Oosten Volgens de New York Times bereiden de Verenigde Staten een serie economische en in sonmiige gevallen militaire hulp programma's voor ten bate van Frans- Indochina, Indonesië, de Philippijnen, Korea en Japan, met de bedoeling econo misch herstel en stabiliteit in het Verre Oosten en Zuid-Oost-Azië te bevorderen. Volgens het blad bevinden de program ma's zich reeds in verschillende stadia van ontwikkeling. Sommige zouden reeds door het Witte Huis goedgekeurd, andere nog bij het state department in bewerking zijn. Ten aanzien van Indonesië zouden de Verenigde Staten hun steun willen geven aan een lening van de bank voor in- en uitvoer aan de Verenigde Stalen van In donesië in aansluiting op een lening van de wereldbank ter ontwikkeling van de natuurlijke hulpbronnen van het land. Bohumil Lausman, Ook „Tito-aanhangers" onder de Nederlandse communisten Karl-Heinz Scholz, de zogenaamde „Tito van Duitsland" maakte gistel-avond bekend dat hij sympathiebetuigingen van anti- Stalin communisten uit Nederland had ontvangen. Scholz zeide een telegram uit Rotterdam te hebben ontvangen, waarin zijn pogingen om een nieuwe communis tische partij te stichten werden toegejuicht en de wens tot uitdrukking werd gebracht tot nauwere samenwerking tussen de Duitse en Nederlandse „Titoïsten". Hij had dit telegram beantwoord en het voorstel gedaan onderling afgevaardigden uit te wisselen. Scholz zeide te geloven dat hij spoedig „erkend" zal worden door de afvallige communisten in' Frankrijk, met wie hij binnenkort besprekingen gaat voeren. Het is zijn bedoeling vergunning voor het op richten van een partij in Berlijn aan te vragen. Daarna wil hij zich naar West- Duitsland begeven om ook daar een groep te stichten. Ontslag van Grieks kabinet door Koning aanvaard Donderdagnamiddag heeft de Griekse Koning minister-president Alexander Diomedes, die hem het ontslag van het kabinet heeft aangeboden, ontvangen en dit ontslag aanvaard, zo meldt het Atheens nieuwsbureau. Het ontslag van het kabinet was voor afgegaan door dat van maarschalk Alexan der Papagos, die zijn afkeuring had te kennen gegeven over een passage in de rede van de vice-premier en hoofd van de volkspartij, Constant in Tsaldaris, welke deze laatste gisteren te Tripolis heeft ge houden, en waarin hij volgens Papagos critiek op hem had uitgebracht. Dit ont slag werd gevolgd door dat van de mi nister van Oorlog, Canellopoelos en Veni- zelos, plaatsvervangend premier en leider van de liberale partij. Drie personen werden gewond, toen in Groningen een autobus, die plotseling moest uitwijken voor een motorrijder, tegen de brugleuning van de Ebbingebrug botste, kan telde en tegen een paar palen van het voor malige tramnet boven het. water bleef han gen. Het motorrijwiel verdween in het water, de bestuurder en zijn duo-passagier bleven vrij ernstig gewond op de brug liggen. Een 67-jarige buspassagiere kreeg ernstig letsel aan hoofd en benen. Verklaring van de justitie over de zaak-Schallenberg De pi'ocureur-generaal bij het gerechts hof te 's-Gravenhage heeft thans de vol gende mededeling verstrekt over de zaak- Schallenberg: „De justitie heeft een onderzoek inge steld naar aanleiding van het op 14 Sep tember 1949 vinden van het lijk van F. Schallenberg te 's-Gravenhage. Daar op het lijk geen sporen gevonden werden, die op misdaad konden wijzen, en evenmin omstandigheden bekend waren, die in die richting gingen, werd verlof tot begraven gegeven. Nadat enige dagen later door een rijks rechercheur aan de justitie mededelingen gedaan waren, dat hij met Schallenberg korte tijd tevoren onderhandelingen had gevoerd over het leveren van effecten, die afkomstig zouden zijn van zekere Mucke, werd hierin voor de justitie aanleiding ge vonden om alsnog sectie op het lijk van Schallenberg te gelasten. De gerechtelijk deskundige kwam tot de conclusie, dat de oorzaak van de dood van F. Schallenberg is geweest verdrinking in slootwater (een aan voornoemde i-iiksre- chercheur aangewezen ondiepe plaats bleek na ondei'zoek onjuist te zijn geweest), dat geen verschijnselen zijn gevonden, welke zouden kunnen wijzen op geweld van bui ten uitgeoefend, noch van vergiftiging, zodat geen aanknopingspunten voor mis- drijf aanwezig waren. Niettegenstaande deze verklaring zijn door de Haagse politie, zomede door een rijksrechercheur uitgebreide en kundige onderzoeken ingesteld, welke eveneens tot de conclusie geleid hebben, dat geen aan knopingspunten voor misdrijf aanwezig waren. Met aan zekerheid grenzende waar schijnlijkheid is gebleken, dat vorenge noemde effecten gevoerde onderhandelin gen met aan Mucke toebehorende effecten niets uitstaande hebben gehad. Blijkbaar heeft Schallenberg over de herkomst van deze effecten óf gefanta seerd öf zich iets wijs laten maken. Im mers toen aan bovengenoemde rijksre chercheur een zevental effecten als mon ster geleverd waren, zogenaamd afkom stig uit de voorraad effecten van Mucke, is na onderzoek vastgesteld kunnen wor den, in welke handen deze effecten ge weest zijn. Gebleken is, dat dit andere personen waren dan Mucke. Zijn er derhalve geen aannemelijke aan wijzingen aan te voeren, dat Schallenberg vermoord zou zijn, vele redenen kun nen bestaan hebben voor zelfmoord. Reeds eerder liet hij zich uit levens moede te zijn, zelfs heeft hij onder een of ander voorwendsel naar een snelwerkend vergif gevraagd. Zijn huiselijke en financiële omstandig heden waren treurig. Hij was gedagvaard om op 15 September 1949 dag na zijn overlijden als ge tuige voor een bijzonder gerechtshof te verschijnen, waar hij door de politie zou Het woord is aan Een Zwitserse boer: God heeft de tijd uitgevonden, maar over haast heeft Hij nooit gesproken. (Opschrift op de boerderij). worden voorgeleid, omdat hij aan een vo rige oproep niet had voldaan. Tenslotte geeft ook de omstandigheid, dat Schallenberg zijn huis in de nacht van 13 op 14 September 1949 heimelijk ver liet en zijn armbandhorloge, dat hij altijd droeg, zo ook zij.i geld achterliet, mede te denken. Welke van deze redenen tenslotte de doorslag heeft gegeven, valt, nu Schallen berg zich daarover niet mondeling of schriftelijk uitgesproken heeft, niet met zekerheid vast te stellen". Finse regering wankelt HELSINKI, 5 Januari (Reuter). De gematigde sociaal-democratische rege- ring van Finland heeft haar bestaan in de waagschaal gesteld door te besluiten het stukloon te verhogen met zeven procent tegen de wens van alle politieke partijen en haar machtige steunpilaar, het alge meen vakverbond, in. Het vakverbond eiste een verhoging van 10 procent en alle andere politieke partijen, behalve de com munistische, achtten een verhoging onge rechtvaardigd, daar de prijzen hiervoor niet hoog genoeg gestegen waren. De legering heeft voorts de lonen los gemaakt van de index van de kosten van het levensonderhoud, zodat werkgévers en werknemers overeenkomsten kunnen sluiten, onafhankelijk van regeringsloncn en de prijzenraad. Het parlement is voor een bijzondere zitting op Dinsdag bijeengeroepen. Dan zal de regering haar stappen moeten recht vaardigen of vallen. Het blad van de re geringspartij „Sosiali Demokraatti" voor spelt zelf de val van de regering. Het zegt verder, dat de oppositiepartijen reeds olan- nen hebben gemaakt om een interim-re gering te vormen voor do periode waarin de presidentsverkiezing wordt gehouden, namelijk tussen 15 Januari en 15 Februari. Bespreking over loonsverhoging in de bloembollenbedrijven Donderdagmiddag is in Haarlem een vergadering gehouden van werkgevers- en werknemersorganisaties in de bloembol lenbedrijven over de loonsverhoging van minimaal 2 of 5 loontoeslag voor de werknemers zowel in los als in vast dienst verband. Tot volledig overeenstemming is men niet gekomen. De besprekingen worden de volgende week voortgezet. Als er overeen stemming bereikt is zal de loonsverhoging met ingang van 1 Januari 1950 worden ingevoerd. Belangwekkende rede van de heer Van Heek Gistermiddag heeft de heer H. van Heek Hz., voorzitter der Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Overijsel, in zijn jaar rede een overzicht gegeven van de alge mene politieke toestand. Hij behandelde voorts de Marshall-hulp en de economi sche éénwording van Europa. Het is psy chologisch volkomen begrijpelijk, dat de Amerikanen, die. thuis voortdurend de mo gelijkheden grijpen en daarom de enorme voordelen ervaren, die een markt van 150 millioen consumenten biedt, dezelfde ver houdingen ook als redmiddel „par excel lence" voor Europa propageren. De grote moeilijkheid in het afgelopen jaar is nu geweest, dat het Amerikaanse congres de Europese vaart in de door Amerika ge wenste richting als volkomen onvoldoende beschouwt; omgekeerd vindt Europa, dat Amerika de Europese problemen veel te eenvoudig ziet door te denken, dat het wegnemen der monetaire obstakels, tol muren en contingenteringen zo maar in eens zou kunnen geschieden. Wanneer de economische eenwording van Europa niet mocht gelukken, aldus de Amerikanen spreker vertoefde ge ruime tijd in Amerika zijn er slechts twee mogelijkheden: een Europese ineen storting of wel een voortdurende afhan kelijkheid van de Verenigde Staten. Ieder verantwoordelijk of zelfbewust Europe aan zal dit alternatief zonder meer ver werpen, doch een verwerpen is op zich zelf niet voldoende, omdat een oplossing dient te worden gevonden. Het verontrustende bij dit alles is, vol gens spreker, dat deze Integratie waar aan natuurlijk in eerste instantie een vrijer handelsverkeer in West-Europa vooraf dient te gaan onder druk van Amerika schijnt te moeten geschieden en niet door eigen initiatief kan worden op gebracht. Het is in hoge mate bedenkelijk, dat wij hier in Europa dusdanig binnen onze landsgrenzen zijn vastgeroest, dat wij de frisse wind van een ruimere onder linge uitwisseling van goederen, mensen en kapitaal, schijnbaar niet kunnen zien als welvaartbrengend doch alleen als rust- verstorend, zo zeide de heer Van Heek onder meer. Europa realisere zich, aldus spreker, dat economische integratie niet alleen een voorwaarde vormt voor het ontvangen der Marshall-gelden. Men vergete niet, dat de economische eenwording onmisbaar is voor Europa's toekomstige economische en daardoor ook voor haar culturele en poli tieke positie. Spreker vestigde in dit verband de aan dacht op de Benelux en hoopte dat de Unie zo spoedig mogelijk gerealiseerd zou worden. De heer Van Heek gaf de Ame rikaanse opvattingen ten aanzien van de „dollar-gap" weer en schetste het dilemma waarvoor de Amerikaanse regering zich geplaatst ziet: öf de invoerrechten dusda nig verlagen dat de Europese debiteuren in staat zullen zijn in goederen te betalen of het oor lenen aan werkgevers en werk nemers uit de industrieën, die van de im porten uit Europa het meest nadeel vrezen. Uitvoerig besprak de heer Van Heek de problemen, die de komende unie schept voor de katoenindustrie, welke in het Overijselse bedrijfsleven zulk een be langrijke plaats inneemt. Hij schetste de moeilijkheden voor de Nederlandse katoenindustrie om buiten Amerika grond stoffen te kopen en zeide, dat de katoen voorziening reeds voor het komende jaar de industrie grote zorgen baart. Ten aanzien van Indonesië merkte spre ker op, dat dit land op zijn minst enige zeer moeilijke jaren voor de boeg heeft, doch daarna zal het, gezien de grote daar aanwezige rijkdommen, als producent zowel als consument wederom een grote rol in de wereldeconomie gaan spelen, waarbij Nederland het belang van de steun en de hulp, die daarbij gegeven kan wor den moet inzien. Slechts wanneer Neder land bereid is naast Amerika vrijwillig een continuering van het verstrekken van financiële steun aan Indonesië en dit op. zeer korte termijn op zich te nemen, zal de continuïteit in de goederenstroom, waarbij onze industrie enorm belang heeft, gewaarborgd worden. Doet de regering deze belangrijke stap niet, dan is het vrij wel zeker, dat Amerika door het verlenen van financiële steun de leverancier van industriële producten aan Indonesië zal worden. Met klem wees spreker op de noodzake lijke productieverhoging. Verbetering der outillage der industrie is een der middelen daartoe. Uitbreiding der industrie is een andere mogelijkheid. Voor beide gevallen zijn echter de mogelijkheden in ons land, gezien de weinig meegaande houding van de fiscus volkomen onvoldoende. Slechts door een uiterste krachtsinspanning zullen wij in staat zijn onze internationale con currentiepositie te handhaven en uit te breiden, zo meent de heer Van Heek. Met betrekking tot het vraagstuk van de fiscale druk, stond spreker een procedure voor ogen, waarbij over bedragen, welke uit de winst worden teruggehouden en waarvan kan worden aangetoond, dat zij voor investeringen zijn gebruikt, een ver laagd tarief van winstbelasting zal mogen worden toegepast. VEEL WIND. Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Vrij dagavond tot Zaterdagavond, opge maakt te 10 uur: Half tot zwaar bewolkt met tydelijk regen. In het binnenland meest krachtige en aan de kust gedurende enige tijd harde Zuid-Westelijke wind. Weinig verandering van temperatuur. 7 Januari: Zon op 8 47 uur. onder 16.46 uur Maan op 20.32 uur, onder 10.57 uur Hoog cn laag water in IJmuiden Vrijdag 6 Januari: Hoog water: 5.02 en 17.16 uur. Laag water: 1.21 en 13.40 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1950 | | pagina 1