jlEEUWEN'SÏ
Kolenhandel N.V.
:x-gevangenen over hun ervaringen
SLEUTEL WEG:
terdag 21 Januari 1950
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant.
•ug uit Russische kampen
Russen houden volgens hen Franse, Engelse en Amerikaanse
laten gevangen
SRLIJN (Reuter). De correspondent
Reuter te Berlijn heeft een in-
iew gehad met vier personen, die uit
Sovjet-Russische concentratiekampen
Buchenwald en Sachsenhausen zijn
agen en heden in Berlijn zijn aange-
»n.
j waren zeer nerveus en weigerden
namen te noemen. De vrijgelatenen
laarden in de kampen verschillende
;e, Amerikaanse en Franse soldaten
toet te hebben, onder wie een Engelse
101'.
Sen Britse woordvoerder verklaarde
stappen hieromtrent bij de Russen te
n doen alvorens alle beschikbare
ils zijn verkregen en bestudeerd,
n der vier vrijgelatenen, een halfblinde
w van middelbare leeftijd, verklaarde
145 in haar woning door Russische sol-
[i te zijn gearresteerd. Toen de sol-
ra haar mooie meubilair en schilde-
hadden gezien, noemden zij haar een
italiste" en namen haar mee naar een
ier, die haar beval een Russisch do-
;nt te tekenen. Sindsdien was zij van
ine kamp naar het andere vervoerd. In
van de kampen had zij een Engelse
w ontmoet, die met een Duitser was
>uwd, doch haar nationaliteit had be
ien. Zij had een boodschap van deze
w bij zich voor het Britse consulaat.
tweede ontslagen gevangene, die in
e gezondheid scheen te verkeren, ver-
rde in 1945 als een lid van de nazi-
ij te zijn gearresteerd. Hij had als em-
van een firma veel gereisd, waar
hij door de Russen herhaaldelijk werd
irvraagd. Zij wilden weten waarom
zo veel gereisd had en waarom hij
iaal belang in Zuid-Amerika stelde. Hij
laarde, dat het voedsel en de toestan-
in de kampen de eerste vier jaar
•mate slecht waren geweest en dat
van ziekte gestorven waren. Sinds
Dr. A. J. Verhage
krijgt nieuwe functie
1 Januari j.l. heeft dr. A. J. Verhage
unctie van voorzitter van de groep
nisterij aanvaard.
i heer Verhage heeft daarom ontslag
men als directeur van het bedrijfschap
sierteeltproducten. De functie van
zitter van dit bedrijfschap blijft hij
;r vervullen.
ingevolge van deze mutatie heeft het
uur van het bedrijfschap thans tot
:teur benoemd de heer J. G. A. Orbaan
-Gravenhage en tot secretaris de heer
l. Vermeer te Wassenaar.
litvoer van sierteelt-
n boomkwekerijproducten
I bedrijfschap voor Sierteeltproducten
rnee. dat de totale uitvoer van sierteelt-
jcten in 1949 f 105.000.000,— heeft be-
:n, tegenover f 88.000.000,in 1948. Hier-
ïam de bloembollen-sector f 83,000.000,—
f 74.500.000,voor zijn rekening. Het
:ht van de uitgevoerde bloembollen steeg
1.000 ton tot 38.000 ton.
uitvoer van boomkwekerijproducten be-
e f 13.200.000,waar tegenover in 1948
3xport stond van f 9.600.000.
export van bloemkwekerijproducten
ra van f 4.200.000,op f 9.000.000.
t gewicht ging van 783.000 kilogram naar
000 kilogram.
NACHTDIENST APOTHEKEN
VARLEM: Th. A. Klinkhamer, Koningin-
sg 69, telefoon 11596; Grijseels en Van
Lange Veerstraat 19, telefoon 11000;
s Hals-apotheelc, Frans Halsplein 1,
oon 11180.
1EMSTEDE: Heemsteedse Apotheek,
lenweg 98, telefoon 28197; Aerdenhout-
heek. Zandvoortselaan 164, telef. 26772.
jOEMENDAAL: Santpoorter-apotheek,
mendaalseweg 145, Santpoort-Station;
out-apotheek, Bloemendaalseweg 341,
veen.
aalf personen op een motor
Demonstratie bij de
Ripperda-kazerne
het midden van 1949 waren de toestanden
veel verbeterd.
De derde ex-gevangene, waarmede Reu
ters correspondent sprak, en die er ziek
uitzag, was Ortsgruppenführer in de nazi-
partij geweest. Hij noemde het kamp Tost
in Silezië de slechtste plaats, waar hij ge
weest was. In de vijf weken, dat hij er
geweest was, zouden 75 percent van de
kampbewoners zijn gestorven. Het kamp
telde 4000 gevangenen, allen oud-nazi's.
De vierde ontslagen gevangene was een
schoenmakersleerling, die in 1946 even
buiten Berlijn door de Russen in zijn wo
ning werd gearresteerd. Hij verklaarde
nooit enig belang in politiek te hebben ge
steld en hij dacht door een vijand in het
dorp bij de Russen te zijn aangebracht.
TEL. 11493 - LANGE VEERSTRAAT 10
DE „SLEUTELSPECIALIST"
(Adv.)
Van Weert jubileert
Dinsdag zal het een kwart eeuw geleden
zijn, dat twee jonge mensen besloten een
belangrijke stap te doen: de opening van
een zaak, die zich uitsluitend zou toeleggen
op de verkoop van alle artikelen die het
bestaan van een baby comfortabel kunnen
maken, van luiers af tot kinderwagens toe.
De heer en mevrouw Jac. van Weert be
gonnen bescheiden in het pand Gierstraat
71. Zij zijn deze straat dertien jaar trouw
gebleven, zij het op verschillende adressen.
Het Haarlemse publiek bleek de nieuwe
„speciaalzaak" te waarderen, zodat in 1938
verhuizing naar een ruimer en moderner
pand, Anegang 46, mogelijk werd. Na de
oorlog werd het interieur in de tegenwoor
dige lichte en fleurige vorm herschapen.
Vorig jaar is daar op de perste verdieping
nog een grote afdeling voor kinderwagens
en ledikanten aan toegevoegd.
De heer Van Weert is een Fries, hetgeen
geen belemmering voor een prettige ver
standhouding mét zijn Haarlemse cliëntèle
bleek te zijn. Die en zijn overige relaties
zullen zeker de receptie, die Dinsdagmiddag
in de zaak wordt gehouden, niet ongemerkt
voorbij laten gaan.
Amateurtoneel
..Soubrette'
Bij alle waardering die men kan koeste
ren voor het streven van de heer J. H. W.
Kraay om de aan zijn leiding toevertrouw
de vereniging „St. Genesius" aan een ar
tistiek deugdelijk répertoire te helpen, mag
toch ook een waarschuwende stem niet ont
breken. Men dreigt namelijk verkeerde we
gen in te slaan om dit goede doel te berei
ken. Geen enkel genre biedt amateurs zo
veel moeilijkheden als het Engelse society-
stuk of de Fianse boulevard-comedie. Deze
zijn voor hun welslagen immers geheel
aangewezen bij gebrek aan voldoende
zelfwerkzame inhoud op de zeer veel
van de acteurs eisende vertolking, die de
ruimte tussen de luchtige regels van de
tekst met sfeer en leven moeten vullen. Ze
vereisen meer technisch raffinement dan
zelfs de beste ontwikkelde dilettanten kun
nen opbrengen.
Dit bleek duidelijk uit de gisteravond in
de Haarlemse Schouwburg gegeven verto
ning van het aardige (hier voor de oorlog
door het Centraal Toneel met Mary Dres-
selhuys uitgebrachte) blijspel „Soubrette"
van Jacques Deval de in humoristische
trant behandelde lotgevallen van een
trouwhartig Frans meisje, dat in het huis
van haar Amerikaanse schoonouders de
plaats van kamenier inneemt, teneinde op
die manier haar zelfverloochenende bij
drage te leveren om haar nieuwe familie
uit onverwachte moeilijkheden te redden.
Men verviel bij deze opvoering in de oude
fout: het remmen van het tempo, het te
zwaar nemen van onbelangrijke scènes, het
zich vastklempen aan gevoelige woorden
ten koste van het rhythme.
Mede daardoor scheen er geen einde aan
de voorsteling te komen, zodat het tweede
gedeelte noodgedwongen al aan de gang
was, toen zeker de helft van de toeschou
wers zich nog in de foyers bevond en men
zelfs in het laatste bedrijf het bezoek van
de dokter achterwege moest laten om met
een stuk van normale lengte nog voor
middernacht klaar te komen. Het behoeft
wel geen betoog, dat onder deze zwaar
wichtigheid de stralende charme enigszins
in de verdrukking kwam.
Overigens deed Ton Elferink in de man
lijke hoofdrol moeite genoeg om een speel
se opgewekte toon te vinden, dikwijls met
succes. Bijzonder aardige momenten had
verder Corry Verbruggen als de schalks
koeterwalende titelheldin. Jules van der
Veldt leverde een aanvaardbare typering
van de butler. De anderen leden allen min
of meer aan de bovenomschreven kwaal.
Toneelmeester H. C. Voskuilen en de zijnen
hadden al hun vindingrijkheid en vakman
schap ontplooid om de décors op fraaie
wijze aan de eisen van het stuk te laten
beantwoorden.
DAVID KONING
HAARLEM: Schoterweg 34, Telefoon 21304; Riviervismarkt 3, Telefoon 10117
J. H. Scheps sprak over
„Politiek perspectief"
Voor de afdeling Heemstede van de Par
tij van de Arbeid sprak het lid van de
Tweede Kamer de heer J. H. Scheps over
het politieke perspectief.
De spreker begon met erop te wijzen, dat
het sinds 1940 niet meer mogelijk is de
politieke vraagstukken van de dag uitslui
tend nationaal te bezien. Zelfs problemen
die ogenschijnlijk van zuiver binnen
landse aard zijn, hebben een internatio
nale achtergrond.
Vervolgens herinnerde de heer Scheps
aan de grote ontgoocheling die na 1945 is
gekomen, een teleurstelling die hij mede
weet aan het feit, dat Rusland weliswaar
tijdens de oorlog bondgenoot was geweest,
doch dan ook voor zijn aandeel in de over
winning thans de rekening presenteert.
Die rekening zal betaald moeten worden,
hetzij door een koude oorlog, hetzij door
een derde wereldoorlog.
Kenschetsend voor de communistische
taktiek vond de heer Scheps de wijze,
waarop de vroegere hoofdredacteur van
„De Waarheid", de heer A. J. Koejemans,
zijn politiek einde had gevonden, een einde
dat in ieder geval nog gunstig afsteekt bij
het lot van vele figuren van achter het
ijzeren gordijn en dat slechts bewijst dat
dictatuur en de vrijheid van de menselijke
geest elkaar niet verdragen.
Evenwel moet men niet denken, dat een
nederlaag van het communisme automa
tisch een triomf van de democratie be
tekent. Het zal er dus in 1950 om gaan of
wij erin slagen de geestelijke waarden van
de democratie in ons volksleven te ver
ankeren.
Nu is het met de democratieën in Europa
tamelijk benauwd gesteld. In Spanje is het
regime van Franco dank zij een slappe
houding van Amerika nog steeds aan de
macht, evenals dat van Salazar in Portu-
gul. Ook Tito wil men desnoods graag op
de koop toe nemen, als hij maar meedoet
tegen Rusland.
Op de Balkan en in Centraal-Europa kan
men de democratie gevoegelijk afschrijven
en Italië voert een buitengewoon onver
standige politiek; in Frankrijk heeft de
democratie nog een zware strijd te voeren.
De verdediging van de democratie in
Europa zal dus moeten komen van Scan
dinavië, de Benelux, Engeland en Zwitser
land. Amerika's toegeeflijke houding
jegens Spanje zou wel eens verklaard kun
nen worden uit de aanwezigheid, dat alleen
achter de Pyreneeën wellicht militair nog
stand kan worden gehouden.
Overigens zag de heer Scheps de mili
taire verdediging als een verzet van een
lagere orde, het gaat bovenal om de gees
telijke weerstand. Niet weg te redeneren
valt, dat een derde van ons budget aan
militaire uitgaven weggaat.
De vraag is dus, zo stelde spreker, of wij
moeten overgaan tot afbraak, beperking
van onze sociale voorzieningen. Nu wij
geen rijkdommen meer hebben te sociali
seren, zullen we onze armoede moeten ver
delen. Indien wij er niet in slagen de
maatschappelijke structuur van ons land
radicaal te veranderen, zullen we straks
weer met 10, 15 of 25 procent verradei's,
Aanrijding in Haarlem-Oost
Op de hoek dr. Schaepmanstraat-Potgie-
terstraat gebeurde gisterochtend een aan
rijding tussen een vrachtauto, die in de
Potgieterstraat in de richting van de dr.
Schaepmanstraat reed en een autobus van
de NZHVM, die de dr. Schaepmanstraat
bereed in de richting van de Teding van
Berkhoutstraat.
De aanx'ijding ontstond, doordat de
vrachtautobestuurder aan de autobus geen
voorrang verleende.
Vaix de autobus werd de linkerzijde van
de carrosserie over een lengte van een me
ter opengescheurd. Van de vrachtauto
werd de voorbumper afgerukt en door
midden gebroken; het rechtervoorspatbord
werd ingedeukt.
Cycle-cross bij' Kraantjelek
Zondagmiddag wordt in de duinen bij
Kx-aantjelek een cycle-cross gehouden, welke
uitgeschreven is door de Haarlemse Sport
vereniging ,,De Kampioen" voor beroepsren
ners. amateurs en nieuwelingen. De belang
stelling is groot. Onder de deelnemers zijn
enkele bekende renners, zoals G. Vooi-ting,
P. van Roon en Kettenis. De afstand bedraagt
ongeveer 25 km. of zeven ronden. Het pai--
coui's is zeer zwaar en in de duinen moeten
de renners hun fietsen dragen.
slappelingen of lafaards hebben te kampen,
aldus de heer Scheps.
Om de materiële nood gezamenlijk te
dragen, zal echter leiding van bovenaf
noodzakelijk zijn; als men dat aan het vrije
spel der maatschappelijke krachten zou
overlaten, zou er niet veel van terecht
komen. Ongetwijfeld heeft het zelfstandig
worden van Indonesië materiële offers van
ons gevergd, zoals ook de -komende Euro
pese eenheid die zal eisen. Doch indien in
Europa op deze wijze de sociale en politieke
gerechtigheid tot stand zal komen, is ev
geen reden om down te zijn. Die gerech
tigheid zal het bestaansrecht van ons
werelddeel vormen, dat is het wax-e socia
listische pex'spectief, dat zich thans voor
ons opent, zo besloot de heer Scheps zijn
aandachtig gevolgde rede.
stookolie!
voor huisbrand- en industrie—
doeleinden
R R
Vraagt prijsopgaaf en inlichtingen bij R
§j Raadhuisstraat 25, Heemstede
Telefoon 28037
1 gaat majoor Van Gaasbeek met zijn
iele „aanhang" van twaalf man. Drie
meerijdende soldaten die zich aan de
de fotograaf afgekeerde zijde van de
otorfiets vastklemmen, zijn hier niet
zichtbaar.
i militairen van de Ripperda-kazerne
ien het niet goed hebben dat de Rot-
amse politie het recoi'd heeft van het
al personen op één motor. De Rotter-
mers hadden het tot twaalf man ge
kt en gisteren hebben de militairen
le ouderdag, welke ter gelegenheid van
sluiten van een cursus van de School
K-troepen wex'd gehouden, laten zien,
zij ook tot deze pr-estatie in staat zijn.
■chien gaan de Haax'lemmers nog ver-
om te trachten recordhouder te
den.
eze motor-stunt werd verricht tijdens
lemonstratie motorrijden,
e ouders, die uit verscheidene delen
het land naar Haarlem waren gekomen,
[en een indruk van hetgeen hun zoons
erd hebben. Een excercitie, geweer-
iten, pistoolschieten enzovoort stonden
xet programma. Voorts lieten de mili-
m zien hoe zij uit rijdende wagens
ixgen en wat zij op de stormbaan leren,
a een gemeenschappelijke maaltijd ver
ken de militairen en ouders naar het
awei'skolkje, waar de cursisten deel-
ten aan een compagnies aanval. De
ine Luchtvaartdienst verleende daar-
medewerking.
Artisjokken
„De Artis" zoals ieder rechtgeaard
Amsterdammer pleegt te zeggen, is een
dierentuin die luistert naar een ver
keerde naam. Voluit heet zij namelijk
„Natura Artis Magistra" hetgeen zoveel
betekent als „De natuur is de meesteres
van de kunst". In de volksmond heeft
men dus de onderwijzeres met de leer
ling verward. Het meest voorkomende
beest is er de mens. Wanneer wij men
sen met beesten vergelijken dan bedoe
len wij daar met een variatie op
Heine ten eerste niet mee alle men
sen die in de telefoongids staan en even
min de mensen die niet ixx de telefoon
gids staan.
Toen wij daar onlangs tussen de
kooien liepen te artisjokken werd ons
oog getroffen door een struisvogel die
in z'n eenttfé een vreemde Weense wals
aan het executeren was. Met grote pas
sen danste hij op zijn kale poten in het
rond en klapperde met zijn vleugels
alsof het geen geld kostte. Tot slot
maakte hij een diepe buiging en tracht
te bij wijze van hersengymnastiek een
knoop in zijn magere rode hals te leggen.
Van de struis naar de beren is het
maar één stap. Helaas weigerden deze
grappenmakers de voorgeschreven
broodjes te smeren. Geen wonder boven
wonder dus, maar wel een aantal koude
rillingen over de rug toen wij de lange
nagels ontwaarden van de grizzly-beer
Daan de Verschrikkelijke (Danis Horri-
bilis) waarmee deze sikkeneurige zool-
ganger Winnetou bloedende krabbels
placht toe te brengen, alvorens deze be
kwame roodhuid zijn zilverbuks nam en
„Ugh" zei. Spoedig hiex-na zagen wij de
witte uitvoex'ing, die als ijsbeer te boek
staat. Deze bleekneus (niet te verwarren
met de wasbeer die immers een wassen
neus heeft) was ook al niet over ons te
spreken, toen wij voor zijn kooi heen en
weer ijsbeerden. Eerst toen wij de na
bootsing van zijn levenswandel staakten,
keek hij wat vriendelijker.
Deze beer maakte dus kennelijk een
uitzondering op de stelregel van de heer
Portielje, die zijn goede verstandhouding
met de levende have dankt aan het mot
to: „Wees leeuws met de leeuwen, aaps
met de apen en meeuws met de meeu
wen". Nadat wij en passant nog even
met de wolven lxadden gehuild en met
de gieren hadden gegierd, besloten wij
ons stierlijk te' gaan vervelen met de
koeien. Wij geraakten daarbij meteen in
de politieke sfeer, want wij zagen de
nieuwste aanwinst van de tuin, de Bi-
sonis Americanus, die zijn naam zegt
het al een grove kax'bouw uit de Ame
rikaanse helft van Bizonië is. Deze norse
buffel keek verlangend naar zijn buur
vrouw, die blijkens het aan haar kooi
gehechte bordje, een Wisentkoe was.
Deze zwaar op de handse jongedame van
750 kilo, die wat lichtvaardig Miepje is
genaamd, liep voortdurend de vraag te
herkauwen waarom zij niet voor vol
werd aangezien. Kom nou, Miep, beste
meid!
Van de wisenten stapten wij over op
de olifanten. Deze dikhuiden amuseer
den zich kostelijk door met hun lange
slurven het slijk der aarde te inhaleren.
Toen zij klaar waren met vuilbekken,
zette het volwassen mannetje, dat 4000
kilo weegt, zich aan zijn middagmaal,
dat bestond uit veertig kilo suikerbieten
en als toetje een bos iepentakken en
twaalf kilo roggebrood met niks erop.
Sommige van deze Jumbo's hebben zes
benen, vier om op te lopen en twee van
elpen. Deze laatste poten worden hen
echter vaak ten behoeve van het biljart
spel uitgedraaid. Over biljart gesproken,
drie hulpse steenbokken amuseerden
zich met fikse kopstoten die klonken als
de caramboles van Piet van der Pol. Eén
van hen interpreteerde het over de
band spelen echter door zijn kornuit
achterbaks tegen de hammen te koppen,
waarop de anderen zo boos werden dat
zij hem ijlings een rotspartij opjoegen.
Zeer uit de hoogte sloeg de giraffa reti
culata d'ijdelheden daer beneden gade
met zijn lodder oog, als wilde hij zeggen
„wat heb ik op heden aan mijn fiets
hangen".
Van de uithuizige waterdieren hebben
wij ons het meest vermaakt met de zee
leeuwen. Zij zwommen zox'geloos heen
en weer, zich niet in het minst bekom
merend om hun gelijkenis met ene staats
man en staken af en toe verheugd de
koppen boven water, als wilden zij de
tevredenheid over eigen verrichtingen
niet onder golven of rotsen steken. Min
der in hun nopjes bleken de pinguins,
die stonden te bibberen van de kou op
de terrassen van hun futuristische villa,
een Dudok waardig. Met x'ode verkouden
oogjes staarden zij de bezoeker aan en
dachten: „Eigen haard is goud waard".
Huisdieren
In het overdekte bad, waar het bij
vorst aangenaam toeven is, hebben wij
lang bij de krokodillen verwijld. Enige
kaailieden lagen er te peinzen in het
lauwe water over de juistheid van Aris-
toteles' uitspraak: „De natuur doet niets
zonder doel". Zij bleken echter niet van
zins uit het bad in debat te treden over
deze these. Gelukkig waren er ook ac
tievere reptielen. Wij zagen een heer in
een veel te ruime groene jas, die hem
slobberig om de leden hing. Hij kroop
lichtzinnig tot vlak bij de lamp, die in
zijn kooi hing en deze leguaan scheen tot
zijn vrouwtje te zeggen: „Leg-u-aan
mijn groene zijde".
Het allerlangst zijn wij in het aqua
rium gebleven. Toen wij binnentraden
zagen wij een groot bord waarop stond:
„In het aquarium mag niet gerookt wor
den", zulks waarschijnlijk ter bescher
ming van de aanwezige paling. Een zon-
dex'ling dier was verder de botervis, die
wij dus maar in zijn vet hebben laten
gaar smoren. Het was overigens wel de
moeite waard om hier langs de étalages
uit het rijk van Neptunus te slenteren.
Spookachtige platvissen met lange staar
ten koekeloerden achterdochtig uit de
zandbodem, dikke zeebaarzen voeren
statig heen en weex-, verschalkten enige
kleine spierinkjes en droomden dan
weer verder dat alle vissen broeders
waren. Net mensen.
Bij de vogels was het een lawaai van
belaxxg. Een Dominicaner kardinaal zat
met een vuurrood hoofd te schelden te
gen een witkeel-dikbek-vink, die hem
een graantje had ontstolen. In een hele
grote volière leek het wel of de beslis
singswedstrijd ADO-Xei'xes aan de gang
was. Rood-groene rijstpikkertjes bestre
den blauw-witte appelsnaaiers met groot
geweld en Lorre floot er een valse partij
scheidsrechtersmuziek bij.
Toen wij tenslotte voor de kooi arri
veerden van de orang-oetan, zat deze
hele Piet ons een beetje treurig aan te
kijken, hoewel hij zojuist zijn diner had
verorberd. Wij hebben ons eens laten
vertellen dat Piet per dag 4 bananen, 2
rauwe eieren, een ons appel of sinaasap
pel, wat gekookte rijst, een boterham
met roomboter, thee met melk en suiker,
wat olienootjes, een stukje gebraden
duif, een reep chocolade, een paar da
dels, 'enkele koekjes en een krop sla
krijgt. Daar kan hij het wel mee doen,
maar toch keek Piet bedroefd. Wij voe-
De Nederlandse Opera vertoont Zon
dagmiddag „La Bohème" van Puc
cini en op Dinsdagavond ,jFidélio"
van Beethoven. De toneelgroep Co-
media begint op Woensdagavond 25
Janxcari een serie voorstellingen in
het Centraal Theater van „De huis
vrouw uwer jeugd" van Jacques
Deval met Jules Verstraete in de
enige rol van betekenis.
In het Concertgebouw wordt Zon
dagmiddag onder leiding van Rafaël
Kxcbelik een integrale uitvoering
gegeven van de suite van sympho-
nische gedichten „Mijn vaderland"
van Smetana. Dinsdagavond staat
het Concertgebouworkest onder di
rectie van Hein Jordans, die de Haff-
ner-symphonie van Mozart, het Con
cert voor vier violen van Vivaldi,
de Symphonietta Concertante van
Jurriaan Andriessen, twee Nocturnes
van Debussy en de Bolero van Ravel
op het programma heeft geplaatst.
In de kleine zaal geven Hervé Thijs,
viool en Marcelle Mercenier op 22
Januari een sonatenavond. Maandag-
In de hoofdstad uit
avond speelt de pianiste Lola Gra-
netman onder meer de Petrouchka-
muizek van Strawinsky. Op 24 Jan.
verzorgt Ellabelle Davis de vierde
avond in de liederencyclus.
De bioscopen Culturaen ,JJe
Uitkijk" geven de eerste openbare
voorstellingen van de te Venetië be
kroonde Rxtbens-film van Paul Hae-
saerts en Henri Storck. In Nöggerath
draait „Achterdocht" van Preston
Stxirges en het studententheater
Kriterion brengt de jaarlijkse weder-
vertoning van Noel Cowards „Brief
Encounter".
In kxinstliandel Huinck en Scherjon
blijft tot 11 Februari werk uit de
laatste tien jaren van Cesar Domela
Niexiwenhuis tentoongesteld. Van
daag is in het Nederlands Museum
voor Onderwijs en Opvoeding een
internationale expositie van kinder
tekeningen en schoolcorrespondentie
geopend. Op 24 Janxiari spreekt de
Parijse kunstcriticus Frank Elgar
in het Stedelijk Museum over beeld-
houwkuxist.
Ien ons altijd een beetje weemoedig wor
den, wanneer Piet ons zo zit na te men
sen. Een juffrouw naast ons zei: „Wat
een rare gx-iezel".
Wij zouden wel eens willen weten,
wat Piet van haar zou zeggen, wanneer
de rollen waren omgedraaid. Wij hebben
Piet daarom een bolhoed opgezet, een
sigaar gepresenteerd en hem een hand
vol vrijkaartjes voor ónze dierentuin
gegeven.
De hierboven reeds aangehaalde
inspecteur van de levende have zou
bij het zien van dit aandoenlijke tafe
reel niet nalaten op te merken: „Wees
mens met de mensen!"
Gebeurtenis
Wij hebben een affiche gezien van de
Kleine Comedie, waarop alleen maar
stond:
De maand Januari geprolongeerd,
Dé gebeurtenis van dit seizoen.
Welaan, dit laatste zal niemand willen
tegenspreken.
BOEDA.
Bent U geboren
tussen
21 Jan. cn 18 Febr.?
Mensen in dit teken geboren willen
graag origineel zijn, zij hebben vele
vrienden cn zij zoeken liet goede, en
spreiden hierbij veel intulric tentoon.
Daarom zijn zij verheugd als zij weer
een kruik van die fijne zachte OUDE
VLEK Gencvcr uit Delft in hun
kast hebben staan.
Bent U toevallig in de volgende periode
(19 Febrüari-20 Maart) jarig? Schrijf
dan om een gratis OUDE VLEK-
analyse aan Vlek Co. Delft.
Koninklijke Liedertafel
„Zang en Vriendschap"
met Frans Vester, fluit
en Theo van der Pas, piano
Goed dat ik een illuster voorbeeld heb
aan 'Berlioz, die ook wel eens zijn eigen
concerten recenseerde; hij heeft bewezen
dat het kan. Dit geeft mij moed nu ik in
de onvoorziene en voor mij lastige om
standigheid verkeer een verslag te moeten
schrijven over een concert waaraan ik
enig aandeel heb gehad.
Ik zou namelijk over mij zelf moeten
schrijven, naar aanleiding van de eerste
uitvoering die „Zang en Vriendschap" gaf
van het Rondeel voor koor en fluitsolo
.,De Fluit van Pan", een werk, dat ik, met
een speciale opdracht aan de heer E. Voet,
schreef voor de aloude Koninklijke Lie
dertafel. Ik zou ook moeten schrijven
over de uitvoering waarvoor de vaardige
en ijverige dirigent Jac. P. Loory met
zijn zangei's en ook de eminente fluitist
Frans Vester zich voor honderd procent
ingezet hebben. Maar het hachelykste van
al, ik zou moeten gewagen van een hulde
van de vice-voorzitter, de heer Voet, aan
het adres van de componist-recensent, die
dat alles zwijgend aanhoorde, maar on
dertussen dacht: „beste man, schei toch
uit, want er bederft niets zo gauw als
mensenvlees!"
Het gemakkelijkst valt het mij iets te
vertellen en dit zo objectief mogelijk
over „De Fluit van Pan". De tekst van
de schilder en rederijker Carel van Man
dei', die dc Haarlemse schildersacademie
in het leven riep en grote vermaardheid
verwierf met zijn „Schilderboek", is een
paraphrase op een deel van de Metamor-
phosen van Ovidius. In ampele verzen
vertelt hij hoe de bosgod Pan, bekoord
door het geluid van het door de wind be
wogen riet, zich zelf een fluit maakte,
waaraan hij met allerhande kunstgrepen
droeve en blijde wijsjes ontlokte. Het
passend herders-instrument was geboren.
Deze tekst bekooi'de mij, niet zozeer om
de litteraire schoonheid dan wel om de
gelegenheid die hij gaf om de combinatie
fluit en koor te dienen met een aantal
schilderachtige motieven, die in streng
klassieke vorm konden worden opgelost;
zo het natuurgeluid, dat later een pasto
rale woi'dt; een opgewekt „voysken op
de fluyt", dat het geheel als rondo-thema
domineert; een melodisch alternatief voor
de „di'oeve dachten" en een motief dat de
techniek uitbeeldt in fugato-vorm als
mede in een cadens voor het solo-instru
ment. De dirigent Jac. P. Loory heeft goed
begrepen hoe dit klassieke onderwerp ge
ïdealiseerd diende te worden in een stijl,
die de instrumentale nabij kwam. Daar
kan ik hem erg dankbaar voor zijn. Dat
alles niet zo klaar was als het i'esultaat op
de repetities liet verwachten (de tenoren
begonnen al gauw het toonpeil te druk
ken) was jammer, maar vei'geeflijk bij
een eerste auditie van een vrij moeilijk
werk. Ondei'tussen was de „Pan in rok"
(ik bedoel de heer Fx-ans Vester) subliem;
wij hadden deze avond wel eens wat meer
fluitmuziek van hem willen horen.
Met een als uit graniet gehakt „Wilhel
mus" was de avond veelbelovend begon
nen en het machtige „Aanbidding" van
Duvosel kreeg eveneens een prachtige
verklanking, die wij moesten bewonderen
om haar duidelijkheid en haar grote uit
drukkingskracht en dynamiek.
Aangrijpend waren de vier Slovaakse
Volksliederen, bewerkt door Bela Bartok,
die in de oorspronkelijke taal gezongen
werden. Wat een gezonde mannenzang
was dat! De laatste beurt van het koor
was ook gewijd aan Tschecho-Slowaakse
volkszangen, ditmaal in Nederlandse ver
talingen gezongen. „Ach, Liefde", be
werkt door Janacek klonk ongemeen fraai
en „Je kan naar de pomp toe lopen" voor
koor gezet door V. B, Aim bezorgde het
concert een leuk slot, dat herhaald moest
worden.
Solist was Theo van der Pas, die als
Chopin-speler zijn faam hoog hield met
de Impromptu in fis, Nocturne in cis en
Scherzo in cis. Maar laten we Van der
Pas niet doodverven als Chopin-speler,
want met de Sonatine van Ravel en het
als bisnummer gespeelde Minstrels van
Debussy toonde hij zich een niet minder
stei'k en karakteristiek herschepper van
deze meesters. JOS. DE KLERK
Ongeval bij afsluitbomen
Catharijnebrug
Op de Catharijnebrug wilde gisteroch
tend een achttienjarige wielrijdster onder
de afsluitbomen doorrijden, terwijl deze al
naar beneden gingen. Zij kreeg een der
bomen tegen haar hoofd, waardoor zij een
gapende wond aan haar kin opliep.
Na door een lid van de Ongevallendienst
te zijn behandeld is zij per ziekenauto naar
het St. Elisabeth's Gasthuis overgebracht.
In het gemeentehuis te St. Michielsgestel
is een gedenkplaat onthuld, aangeboden
door de oud-gijzelaars die destijds in het
seminarie waren ondergebracht.
