c
J
VAN HOUTEN
Ontwikkeling en begrenzingen van de techniek
De 9 Muzen
Koningin als reüniste bil lustrumviering;
van Leiclse vrouwelijke studentencorps
Romantische avond met vergeten muziek
Surprise van Rallye Monte Carlo
sneeuwstormen en spekgladde wegen
Donderdag 26 Januari 1950
3
Het ingewikkelde vak: beeldhouwen
Voor de beoordeling van kunstwerken is kennis onmisbaar
,.Het springt dtiidelijk genoeg in het
oog van welk een grote betekenis het voor
de beoordeling van kunstwerken is, wan
neer men een grondige kennis bezit van
[iet materiaal waaruit zij zijn samenge
steld".
Uit de hier geciteerde uitspraak van Goe
the blijkt, dat deze reeds het tijdperk voor
voelde der alles beheersende techniek,
waarin men meende de menselijke senti
menten te kunnen ontberen, hetgeen
vooral op het gebied van de kunst al
spoedig leidde tot een uiterst nuchtere
zienswijze. Het was de eeuw van de machi
ne. Ik kan volstaan met hierover kortweg
te zeggen: de scheiding tussen gevoel en
verstand werd onomstotelijk en onstuitbaar
voorbereid.
Als wij ons beperken tot de beeldhouw
kunst. dan zien wij dat de grote bekende
beeldhouwers dier dagen als Thorwaldsen,
Caiiova, Rauch, David d'Angers, Schadow
(de theoreticus). Schwanthaler en vele an
deren zich bij gebrek aan diepere bedoelin
gen lot.de techniek aangetrokken voelden
cn een soort Griekse mythologisch ingestel
de sculptuur verstandelijk nastreefden.
Daarmede toonden zij aan hoe arm de
kunst-beoefenaars dier dagen aan levens
inzicht waren. Arm vooral, hoewel zij toch
in directe aanraking kwamen met de bloed
warme Griekse religieuse gestalten, die in
de tijd van Napoleon op diens bevel opge
graven werden en een geweldige indruk
maakten. De bovengenoemde beeldhouwers,
die een neo-klassiek tijdperk vormden,
gaven een flauwe afschaduwing van die
meesterlijke plastieken die alleen begrepen
werden voor zover hun aesthetische vor
menschoonheid strekte. Hun koele, bloede
loze beelden vereenzaamden in een techni
sche wereld, door het verstand opgeroepen
en waren overgelaten aan zich zelf, zonder
de steun van een dieplevende gemeenschap.
Helaas verrijkten die bewonderenswaardige
technische eisen, hoe langer hoe meer op de
spits gedreven, alleen het vakmanschap,
dat een ongekende bloei tegemoet ging.
De bijna autonome techniek kon zoge
naamd de volmaaktheid brengen en zo ver
kreeg speciaal de technische bewerking de
aandacht van Goethe die echter wel begreep
dat het niet alleen om vakmanschap ging,
loen hij schreef: „Ik heb het vermoeden
dat de Grieken zich richtten naar dezelfde
wetten als die welke de natuur volgt en
die ik op het spoor ben, alleen komt er nog
iets anders bij, dat ik niet onder woorden
kan brengen."
In de oudheid
Ik wil nu ingaan op de uitgebreidheid dei-
techniek van ons vak, hetgeen nodig is om
de belangstellende tentoonstelling-bezoeker
een beter begrip der tegenwoordige plas
tiek bij te brengen, vooral omdat hierboven
niets in het nadeel der techniek gezegd" is.
Wij ontwikkelden slechts bezwaren tegen
het autocratisch optreden daarvan.
Onder techniek moet niet verstaan wor
den het met vaardigheid nabootsen van de
mens door een minutieus op de voet volgen
der natuur, zoals dit eens in de mode kwam
iade jaren 18541904 oj> de grote tentoon
stellingen in Münehen en Wenen met de
werken van de beeldhouwer Rudolf Maison
'en anderen. Deze natuurgetrouwe beelden,
waarbij zelfs lijken voor grafmonumenten
werden afgegoten, trokken zo. zeer de aan
dacht van 't publiek dat hele files van men
sen voor de musea stond te wachten, zo
als voor een distributie-kantoor, om binnen
gelaten te worden teneinde deze panopti-
cum'-achtige afbeeldsels te bewonderen. Af
gietsels werden voor kunst aangezien. Het
neo-klassicisme ging terecht zo langzamer
hand in een dood naturalisme ten ónder.
Het doel der techniek is zeker niet zich
met het imiteren van de natuur bezig te
houden, want een abstract beeldhouwwerk,
waarin de mens nauwelijks is terug te vin
den, zoals bij de Franse abstractere enkele
jaren geleden in het Stedelijk Museum in
Amsterdam was te zien, vereist eveneens
zeer veel technische bekwaamheid.
De tijden van Rudolf Maison zijn wij ge
lukkig allang te boven gekomen. Ook in
Holland heeft men zich wel eens aan die
natuurafgietsels vergrepen en gemeend
deze voor kunst te kunnen laten doorgaan
(omstreeks 1910). Maar dit misverstand, om
In een drietal artikelen zal de bekende
Haarlemse beeldhouwer Theo van Reijn
enkele grondbeginselen van zijn vak
uiteenzetten, speciaal ten dienste van
geïnteresseerde tentoonstellingsbezoe
kers, van wie de meesten zich slechts
een flauw begrip kunnen vormen van
de technische moeilijkheden aan de
plastische kunst verbonden. Dit is het
eerste van deze kleine reeks.
niet van bedrog te spreken, werd gelukkig
spoedig ontmaskerd.
In de oudheid kwam men daar ruiterlijk
voor uit, maar deze bekwame beeldhouwers
behoefden niets te verbergen. Zij deden dit
met nobele bedoelingen omdat zij kunste
naars waren. In de Renaissance-tijd werd
zeer veel gebruik gemaakt van doden
maskers. De Italianen waren voortreffelijke
modelleurs. Zo kennen wij het bekende
portret van Michel Angelo dat tijdens zijn
dood afgegoten werd door diens leerling
Daniele da Volterra, slechts door een des
kundige als zodanig te herkennen. Wie er
moeite voor wil doen, behoeft maar het
Louvre te Parijs te bezoeken. Ook het
portret met de gesloten ogen van Gaterina
Sforza is een natuur.-gïetsel, dat men lange
tijd voor de moeder van Donatella heeft ge
houden en wellicht door deze grote natura
list zelf werd afgegoten. De gesloten ogen,
de haar-kap en het modellé wijzen op het
afvprmen van een natuurlijk mens. Wij
kennen allen wel het mooie gezichtje van
de onbekende van de Seine!
Goud en zilver. In het stedelijk museum
„Het Prinsenhof' te Delft wordt van half
Juli tot eind September een grote zomer ten
toonstelling gehouden van middeleeuwse
kunstschatter. uit het vroegere bisdom Luik.
dat de tegenwoordige provincies Nederlands
en Belgisch Limburg cn Lujk omvatte. De
collectie bestaat hoofdzakelijk uit goud en
zilver.
Geen Escudero. De beroemde Spaanse
danser Vicente Escudero kan wegens ziekte
zijn verbintenis, om van 23 tot 26 Januari in
de Kleine Comedie te 'sGravenhage op te
treden, niet nakomen. Zijn plaats zal worden
ingenomen door de parodiste Cilly Wang. die
binnenkort naar Amerika vertrekt en kort
geleden in Amsterdam reeds haar afscheïds-
voorstelling gaf.
Friese revolutie. In de hitte van een
vuirg debat hebben de Friese schrijver Abe
Brouwer en de criticus Anne Wadman elkaar
verleden jaar op handslag beloofd gezamen
lijk een toneelstuk te vervaardigen, dat „een
revolutie zou betekenen voor het Friese
toneel". Dit. stuk „De Kronyck van Freya"
geheten is tegen de verwachting in gereed
gekomen en zal in April van dit jaar te
Leeuwarden voor het eerst worden vertoond
door de beste spelers en speelsters uit de
bond van Friese Toneelselskippen.
De stichting „Het Limburgs Landschap"
heeft het orchideënterrein in het Gerendal
onder de gemeente Valkenburg aangekocht.
Dit terrein staat bekend als het voornaamste
wilde orchideënveld van Nederland.
o J
ytf
Hedenmiddag zal de minister-president
dr. Drees op de eerste verjaardag van
India's onafhankelijkheid dit schilderij
van Mahatma Gandhigeschilderd door
George Claassen, op kasteel Oud-Wasse
naar onthullen.
Agenda voor Haarlem
DONDERDAG 26 JANUARI
Ged. Oude Gracht 47: Gemeente van Chris
tus, bijeenkomst, 7.30 uur (in het Engels),
8.30 uur (in het Nederlands). Luxor: „Een
klis van Venus", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. City: „Moederlied', 14 j., 2.15, 4.30, 7 en
9-15 uur. Spaarne: „De laatste barricade", 14
j-, 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Die Fle-
dermaus", 18 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Rem
brandt: toch schijnt de zon", alle
leeft.. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Gunga
Din", 14 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
VRIJDAG 27 JANUARI
Gem. Concertgebouw: Ledenconcert HOV.
8 uur. Nassauplein 8: Theosofische vereni
ging. Helma Kool over ..De Egyptische tra
ditie in hel Christelijk geloof". 8 uur. Frans
Halsmuseum: Haarlems Kunst Gemeenschap,
lezing Godfried Bomans, 8.15 uur. Bioscopen:
Middag- cn avondvoorstellingen.
Op dit beeld van de dochter van Ameno-
phis IV zijn de groeven voor inplanting
der wenkbrauwen duidelijk zichtbaar.
Ook in het oude Egypte, vooral in het
nieuwe Rijk onder Ichnaton, Koningin
Nefertete en Amenophis IV, bestond een
levendige belangstelling voor dodenmaskers
van de Koningsdochter, die na bijwerking
in Egyptische stijl nog duidelijk laat zien
de groeven boven de ogen, waarin de eohte
wenkbrauwen der overledene geplakt wer
den. Uit de Griekse tijd is ons bekend de
bronzen wagenmenner uit Delphi met de
naar de natuur-gegoten voeten. Die voeten
steken met hun natuurlijke vormen zo sterk
af bij de strenge archaïsche plastiek van de
overige delen van het beeld, dat een ieder
dit terstond moet opvallen.
Het is dus van het grootste belang dat de
buitenstaander eens meer inzicht krijgt in
het grote veelzijdige vak beeldhouwen en
op de hoogte gebracht wordt van de grote
moeilijkheden die daaraan verbonden zijn.
Belangrijk is dit weten voor hen die in com
missies zitting hebben om beeldhouwwerk
te beoordelen of voor hen die functies bij
rijk of gemeente bekleden en toch evenzeer
deskundige leiding nodig hebben.
THEO VAN REIJN
Walter Lippmann ziet geen heil
in coalitie tegen Rusland
Desorganisatie van Sovjet-
bloc vereist
New York, 24 Januari. (Reuter).
Walter Lippman, de bekende Amerikaanse
commentator op het gebied der buitenland
se politiek, heeft in een toespraak in het
instituut voor luchtvaartkundige weten
schappen te New York onder meer ver
klaard. dat de ontwikkeling van de atoom
bom door de Sovjet-Unie de strategische
positie van de meeste landen volkomen
veranderd heeft. De natuurlijke neiging
van de kwetsbare landen rond de Sovjet-
Unie om zich los te maken, van de twee
coalities (de ene geleid door Moskou en
de andere door Washington) is veel sterker
geworden. Zij trachten hun veiligheid te
vergroten door hun onafhankelijkheid van
beidecoalities te herwinnen. De nieuwe
toestand brengt met zich mede dat noch
de Sovjet-Unie, noch Amerika aan deze
kwetsbare landen enige garantie of zelfs
een redelijke hoop op veiligheid tegen de
vreselijke verwoestingen van een atoom
oorlog kunnen geven. Duitsland, Japan,
Oost-Europa, India, Pakistan en Indonesië
zullen allen veiligheid trachten te vinden
door te voorkomen dat zij verstrikt ge
raken in allianties. Het hoofddoel van de
Amerikaanse buitenlandse politiek, aldus
Lippman, kan er niet in bestaan de Rus-
sisehe-expansie een halt toe te roepen door
de organisatie van een wereldcoalitie tegen
de Sovjet-Unie. Daarentegen dient men
de Russisehe-coalitie te desorganiseren, uit
elkaar te doen vallen en verdere pogingen
te doen mislukken. De critieke gebieden
voor deze politiek vormden Japan, Duits
land, Oost-Europa en China.
„Voorkomen dient te worden, dat het
herstellende Duitsland een verbond met
de Sovjet-Unie aangaat. Amerika behoort
het Titoïsme in Oost-Europa te steunen
door een standvastige politiek te voeren
ten Russische-expansie en aggressie. Deze
politiek dient echter niet tegen het com
munisme als zodanig gericht te zijn".
Volgens Lippman moet Amerika China
hulp aanbieden „tegen annexatie van
Chinese gebieden en tegen Russische-
aggressie". Ook behoort men rekening te
houden met de Japanse handelsbelangen
teneinde te voorkomen, dat Japan een ver
bintenis met de Sovjet-Unie zou aangaan.
De minister van Buitenlandse Zaken,
mr. D. U. Stikker, cn de minister van Finan
ciën. prof. P. Lieftinck. zijn naai- Parijs vi
trokken ter bijwoning van vergaderingen der
West-Europese Marshall-organisatie O.E.E.S.
Uitvoering door Koninklijk Mannenkoor „Caecilia"
rèse Herben) en er werd zelfs illustratief
geacteerd. Dat alles was zeker ongewoon
op een mannenkoor-uitvoering. Maar dat
het grote koor van Nico Hoogerwerf om in
sli.il te bliiven zich met „vergeten muziek"
bij het instrumentale programma trachtte
aan te passen, was niet minder ongewoon.
Het was niet eenvoudig geweest om daar
wat op te vinden; toen de heer Hoogerwerf
mij vóór enige maanden om advies vroeg,
heb ik er een paar nachten over moeten
slapen. Mannenkoren uit de 17de en 18de
eeuw, waar haalt men die vandaan? Be
werken leek mij de enige oplossing. En zo
ontstond een drietal echt Haarlemse num
mers: het droog-geestige „Van de Min" van
Johan Brosterhuvzen-Corn. Tijmensz Pad-
brué, uit 1641 alsmede „Haarlems Tempc"
en „Meyzang" van de Haarlemse dichter
Pieter Merkman met muziek van Nozeman.
naar de druk van ongeveer 1739. Deze bei
de laatste nummers waren van bijzonder
belang op het programma, daar dit Öök een
viool-sonate van Nozeman vermeldde. Min
der moeilijk was het te grasduinen in de
mannenkoorlitteratuur van de eerste helft
der 19de eeuw. Maar daar bleek van stonde
aan de wurm in te zitten. De pretentieloze
muziek, die omstreeks 1830 de hoefsmid J.
E. Schmitz componeerde voor de gezellige
avonden van zijn liedertafel „Zang en
Vriendschap" draagt dan nog de gezondste
kenmerken. Maar we zijn met dat al mij
len ver van de stoere binnenpret van de
renaissancist Padbrué en van de gracieuse
charme van de rococo-stijl van Nozeman.
Hoogerwerf speelde het klaar het moei
lijke werk van Padbrué, door zijn groeps
gewijze verspreid koor, toonvast te laten
zingen. Maar het lijkt mij, dat het bij een
normale groepering nog duidelijker in zijn
détails kan klinken en zonder de wemeling
Dat er in Nederland tussen J. P. Swee-
linck (1562-1621) en Diepenbrock (1862-
1921) niets van belang zou zijn gecompo
neerd is al zo vaak gesuggereerd, dat die
boude uitspraak als een gemeenplaats is
gaan klinken, Bovendien, de door musico
logische vondsten aan het licht gebrachte
bewijzen dat men hierbij sterk overdreef
itapelen zich op. Maar het vordert veel tijd
om een objectieve kijk op deze materie ie
doen aanvaarden en vergissingen uit de
weg te ruimen.
Veertig jaar geleden schreef de hoogst
verdienstelijke D. F. Scheurleer in zijn
prachtwerk „Het Muziekleven in Neder
land in de tweede helft der 18de eeuw"
nog over Willem de Fesch als over een der-
de-rangs-componist en vermeldde hij van
Nozeman, Groneman en ,Hellendaal nau
welijks iets meer dan hun namen. Maar nu
zitten we verrast en geboeid te luisteren
naar de vioolmuziek van deze componisten
en zijn geneigd een parallel te trekken tus
sen hun werk en dat van hun beroemde
tijdgenoten. Op z'n minst moeten wij toch
erkennen dat zij er wezen mogen.
De violist Willem Noske cn de claveci-
nist Hans Schouwman hebben zich dapper
ingezet om deze „vergeten muziek" te ver
dedigen. Zij waren bereid er mee op te
treden bij het Koninklijk Mannenkoor
„Caecilia" en die toezegging werd het be
gin van de fantastische muziekavond, die
Woensdagavond in een sfeer van roman
tiek ondanks de vele kenmerken van
barok en rococo plaats had. Het podium
van de Gemeentelijke Concertzaal was in
een schilderachtige tuin herschapen; alle
medewerkers bewogen zich gecostumeevd
als Biedermeiers in dit decorum en vorm
den bijzonder aardige groepen; er was een
klein ballet (onder leiding van Mary Thé-
De Vereniging van Vrouwelijke Studenten
te Leiden viert dezer dagen haar gouden
jubileum, waarvoor de festiviteiten gisteren
begonnen. Woensdagmorgen half twaalf
hadden zich op het Stationsplein vele hon
derden reünisten verzameld, waaronder
„Juliana van Oranje", onder welke naam
onze tegenwoordige Koningin van 1927 tot
1930 in Leiden heeft gestudeerd en lid van
de V.V.S.L. is geweest. Zij heeft alle lustra
van de V.V.S.L. sinds haar studietijd mee
gemaakt.
De stoet van reünisten trok, voorafgegaan
door het bestuur dei- lustrumcommissie en
de besturen van zusterverenigingen door
Leidens straten naar de academie.
Koningin Juliana (derde van rechts op
de tweede rij) liep in de stoet mee tussen
haar studievriendinnen en gebruikte daar
na tezamen met haar studiegenoten de
lunch in restaurant De Doelen aan het
Rapenburg.
De eigenlijke opening van het lustrum
vond des middags in de Zuiderkerk plaats,
waar de praeses van het huidige bestuur,
mej. H. G. Blom, een herdenkingsrede uit
sprak. Ook bij deze plechtigheid was Hare
Majesteit aanwezi:
van illustrerende actie er omheen, meer tot
het publiek kan zeggen. De „Nozemans"
werden zeer karakteristiek gezongen en
het ballet op deze aardige Menuet-melodie
mocht een passende illustratie heten. Een
knap staaltje mannenzang Was hiermee ge
leverd.
Het vioolspel van Willem Noske getuigde
van veel smaak, bezonken muzikaliteit cn
stylistisch inzicht. Hetzelfde kan gezegd
worden van het clavecimbelspel van Hans
Schouwman. Deze speelde als solist een
variatiereeks van Sweelinck en vier stuk
ken uit het Muziekboek van Anna Maria
van Eyl, van 1671. De bescheiden klank
van het kamer-klavier bij uitstek maakte
dat men intensief luisterde. De sfeer die
daardoor gewekt werd kon als een openba
ring gelden van de kracht der stilte!
JOS. DE KLERK
Het Nederlandse merk
met Wereldreputatie
Vil
B 5*1
If am
I
Bffl
Honderd uitvallers
Gatsonides en Barendrecht als enige
Nederlanders nog in de strijd
De Rallye de Monte Carlo, die zo gemak
kelijk dreigde te verlopen, heeft voor de
honderden deelnemers die in Parijs nog een
schone lei hadden, ccn verschrikkelijke ver
rassing in petto gehad. Over het laatste
traject van Nevcrs over Lyon. Digne en
Grasse naar Monte Carlo, huilde een dichte
sneeuwstorm en de wegen waren spiegel
glad. Dit traject met zijn ontelbare haarspeld
bochten heeft talloze slachtoffers gemaakt cn
slechts de grootmeesters van het volant heb
ben het tegen de elementen kunnen klaren.
Tot de tien of vijftien duivelskunstenaars die
hun strafpunten-lei nog blanco hadden in
Monte Carlo, behoorde als enige Neder
lander Maus Gatsonides uit Heemstede, die
met zyn ploegmakkers Barendrecht cn de
Brit Spencer, kans zag zijn zware Humber
Snipe veilig naar het eindpunt tc loodsen,
van wat ongetwijfeld de zwaarste Rallye in
de geschiedenis is geweest!
Zij waren nog zo optimistisch in Amster
dam die 280 rijders die terecht de Rallye als
een „zacht eitje" hadden gcquali'ficeerd, een
plezierritje dat misschien wat koud was en
wat lang duurde, maar dat zelfs de man die
slechts de elementaire begrippen van de
rijkunst onder de knie had. geen moeilijk
heden kon opleveren. En in Den Haag, in
Brussel en zelfs nog in Parijs dachten al die
rijders nog dat het rode Rallye-bordje een
gemakkelijk pasje naar de bewondering van
vrienden en kennissen zou zijn. Het zou een
tamme Rallye worden die wel erg schril zou
afsteken tegen de sterke verhalen uit de
goede oude tijd.
Sneeuw
Toen kwamen in Parijs de eerste alarme
rende berichten en het ene woordje „sneeuw"
deed menig rïjdershart een beetje zenuw
achtig kloppen. En inderdaad bij Nevers
kwam die sneeuw en niet zomaar in een
zachtaardig buitje, maar in dikke vlokken
"voortgestuwd door een gierende storm. Zelfs
de sneeuwkettingen vonden geen houvast op
de spiegelgladde wegen en het is geen pretie
om mei een zicht van nul komma nul van de
ene kant van de weg naar de andere te
glibberen in de zalige onwetendheid of de
slip net voor die dikke boom geredresseerd
kan worden. Dit werd weer een échte Rallye
die het alleruiterste aan stuurmanskunst,
uithoudingsvermogen en ijzeren volharding
vroeg. Wie daar niet over beschikte, kreeg
deuken. Talloze wagens raakten van de weg.
schoven op elkaar cn slipten tegen bomen
en huizen. Overal stonden gekraakte wagens
langs de kant. De Brit Cooper moest onder
vinden dat de cocktail-bar achter in zijn
Rolls Royee hem hierbij niet zou helpen en
zijn luxe-Rallye eindigde tegen de harde
achterkant van een Franse vrachtauto. De
Delahaye van het Nederlandse echtpaar van
Bladeren slipte een ravijn in en kwam pas
twintig meter lager tot stilstand, gelukkig
zonder ernstige gevolgen voor de inzitten
den. Zelfs een pikeur in het vak als de cou
reur Chiron kwam er niet zonder kleer
scheuren af. Talloze deelnemers moesten
opgeven en talloze anderen verlóren zozeer
de moed. dat zij er zonder meer de brui aan
gaven. Tientallen kwamen veel te laat in
Monte Carlo binnen en er was vrijwel geen
wagen, die niet met gedeukte spatborden,
motorkap of ontzette deuren arriveerde. En
al die bewijzen van korte maar hevige ont
moetingen leveren strafpunten op.
Verhoorde wens
Nochtans was dit het weei', waarop de oude
rotten Gatsonides en Barendrecht. hadden
gehoopt, „Gatje" die in mist en sneeuw nog
altijd honderd meter verder ziet dan een
ander en Klaas, die als hot moet 24 uur aan
één stuk zo scherp als een scheermes blijft
rijden. Voor hen gold minder de vraag of zij
Monte Carlo zouden halen, dan wel of zij er
op tijd zouden komen. Zij kwamen er ruim
schoots, met een klokgave wagen en nu zul
len zij het uit moeten vechten met de tien
of vijftien anderen die het zonder strafpun
ten konden klaren.
In de rem-acceleratie-proef waaraan nog
door alle „arrivés" werd deelgenomen, wer
den zij elfde in de tijd van 22 min. 7 sec. De
Allard van Allard deed er maar 19 seconden
over, maar ook hij heeft deuken en dus straf
punten. Morgen wordt de regeimatigheids-
proef gereden en ae strijd tussen de 15 cracks
is dus nog open. Men kan in alle redelijkheid
de kansen van onze landgenoten niet te hoog
aanslaan, omdat hun zware Kumber aan
p.k.'s tekort zal komen. Maar vorig jaar reed
Gatsonides met zijn evenmin bijster snelle
Hillman er veel rappere concurrenten uit,
zodat er nog altijd hoop is.
Van de 57 Nederlandse équipes hebben er
23 de strijd in de sneeuwmassa's moeten sta
ken. Zover op het ogenblik kan worden na
gegaan is van de équipes uit Haarlem en
omstreken alleen die van mevr. van Strien
van Hasselt met Ford-Vedette uitgevallen.
In totaal zijn meer dan honderd van de
tweehonderdtachtig équipes uitgevallen. Het
enige ernstige ongeval geschiedde toen de
Zwitsers Bergen en Dumas op de Col de
Cabre een aanrijding kregen. Zij zijn vrij
ernstig gewond naar een ziekenhuis over
gebracht. Het Nederlandse team Kingma
Wynia klom met zijn Austin in een boom.
De Austin was kapot, maar de rijders waren
gelukkig heel.
K. J. J. Lotsy naar Indonesië
Midden Februari zal de heer K. J. J. Lotsy,
voorzitter van de Koninklijke Nederlandse
Voetbalbond, een bezoek van enige weken
brengen aan Indonesië. Het ligt in zijn voor
nemen voordrachten te houden voor militai
ren cn verder tot het voeren van besprekin
gen met de voetbalbonden in Indonesië. Er
bestaan op het ogenblik twee bonden, name
lijk de F.U.F.LS. (voor de voormalige Neder
landse gebieden) en de P.O.R.T. (voor de
republiek Djokja). Reeds zijn besprekingen
gaande om één bond te vormen. De nieuwe
bond zal dan aansluiting vragen bij de
F.I.F.A. (de internationale voetbalorgani
satie), waarvan de heer Lotsy bestuurslid is.
Boksen
Kampioenschappen voor
amateurs Noordholland
In Krasnapolsky te Amsterdam werden
Woensdagavond de finales van de amateur
kampioenschappen van Noordholland ver
werkt.
De uitslagen luiden:
Vedergewicht: Diepbrink (Amsterdam) w.
o. p. van Van Oosten (Amsterdam).
Lichtgewicht: Angel (Amsterdam) w. o. p.
van De Ruyter (Amsterdam).
Weltergewicht: Linneman (Amsterdam)
wint door opgeven in de tweede ronde van
Brouwer (Haarlem).
Middengewicht: Hagenaar (Amsterdam) w.
o. p. van De Vries (Amsterdam).
Zwaargewicht: Dijkman (Amsterdam) wint
door k. o. in de eerste ronde van Van dei-
Velde (Amsterdam).
De partij in hel halfzwaargewicht 'tussen
Cramer "Amsterdam) en Pastor (Amster
dam) werd in rie derde ronde gestaakt we
gens een oogblessure van Pastor. Deze partij
zal binnenkort opnieuw -worden gebokst.
De kleine wereld
Pleisterplaats
Dit klein en dapper schip is een wereldje
op zichzelf, maar een eenzaam wereldje.
De jonge schipper staat met zijn neus
boven een dikke wollen sjaal uit te kijken,
hij hoort achter zich het gestadige tjoeke-
tjoek van zijn vlijtige motor die hem voor
uitduwt door de vaarten, langs de weiden
die in deze winterkou bruin en dood lig
gen uitgestrekt over de aarde. En voor
ziel» ziet hij het water dat langs de scherpe
neus van zijn schip wegrimpelt naar de
wallekant, om daar een dansje met dode
grashalmen te maken.
Het grijze hondje op de voorplecht zet
zijn haren overeind van de kou en treurt
over de kille eenzaamheid der vlakten,
waar nu geen koeien aan te blaffen zijn.
Dan maar achterdochtig gekeken naar de
grillige jjsschotsen die tegen de boeg ko
men boksen. Die dartelen en draaien maar
wat rond als planeten en kometen in een
koud heelal.
De schipper hoort dat botsen tegen zijn
boeg cn kijkt naar de lucht, die van staal
en ijs gemaakt schijnt. Vandaag of morgen
zal dat varen gedaan zijn. denkt hij, dan
worden wy vastgemetseld hier of daar.
Dan zullen wij bij een of andere gloeiende
kachel moeten kruipen waar wij welkom
zijn, mijn hondje en ik.
Als jongen van tien is hij eens met zijn
vader bij zo een gloeiende kachel moeten
kruipen, toen een barre winter het schip in
een étui van ijs gesloten hield, twee
maanden lang. Dat moet hier in de buurt
geweest zijn, bij een kleine kromme beek
met een oude watermolen.
Hij denkt aan dat scheefgezakte, ver
molmde geval, een molen als een dronken
vent. moe en dwaas tegen een huis ge
leund. Een groot wiel met verroeste spa
ken en verbrokkelde schoepen op zij, ge
zoudt het met een pink van zijn as hebben
kunnen doen vallen.
Ruim twintig jaar geleden moet het zijn,
wat zal er van die molen en dat huis zijn
overgebleven? Hoe een kleinigheid u zulke
dingen kan doen onthouden. Die kleinig
heid van dat verse, geurige brood, dat een
tralie-magere oude vrouw uit haar oven
schoof op een droogrek. De geur van dat
brood is de jonge schipper bijgebleven,
nergens op zijn tochten heeft hij nog ooit
zulk brood geroken. Hij heeft nog vaak
aan die geur gedacht, dan heeft hij zich
de oude watermolen en de magere vrouw
voor ogen kunnen halen zonder moeite. En
bij de geur van dat brood heeft hij aan
zijn vader en zijn jeugd gedacht.
Dat zulk een kleinigheid een heel leven
in uw gedachten bewaren kan.
Dal moet hier in de buurt geweest zijn.
Maar de jaren hebben een straffe bezem
over het leven gehaald, zij hebben de
vader en de watermolen en de vrouw met
het verse brood over de einder heen ge
bezemd naar de eeuwigheid. Ruik dat
brood jongen, heeft zijn vader gezegd, wij
moeten tevreden zijn als wij dat later in
de hemel op ons bord zullen krijgen.
Hij kan dat nu weten, hij kan er al jaren
van gesmuld hebben aan een tafel met
zilver en damast. De jonge schipper steekt
zijn neus omhoog in de kou om eventjes
een geurtje uit die hemel op te snuiven,
hij slaat van pure verbazing bijkans van
zijn schip tussen de ijsschotsen omdat hij
het ruikt. Hij ruikt dat brood zo duidelijk
en fel in de ijle lucht dat hij er van vloeken
moet.
Het grauwe hondje ziet daar met ver
rassing iets waartegen hij zonder kleer
scheuren blaffen kan, het is een oude
bruine watermolen met een half wiel, die
zich voor zijn spiegelbeeld in het water te
schamen staat.
De schipper draalt zijn stuurrad, het
tjoeke-tjoek gaat razend snel op volle
kracht achteruit. Het schip schuurt langs
de bevroren oever en het hondje weet al
hoe laat het is, het springt met een ple
zierige uithaal aan land en kwispelt met
zijn staart omdat het niet lachen kan.
Wij zullen ons hier laten invriezen,
zegt de schipper, omdat het hier ruikt
naar de hemel.
Daarbinnen schuift een jonge vrouw het
bruine, gloeiende brood op een rek, hier
heeft de bezem van het leven toch nog wat
schoons en jongs overgelaten.
De schipper en zijn hondje hoeven niet te
vragen of zij welkom zijn, waar een vrouw
lacht en bloost valt niets te vragen. Het is
de warmte van een kachel niet die een
eenzaam man koesterend omvat, het is de
warmte vair een zwijgend en glimlachend
welkom en de tintelende geur van het
brood der gastvrijheid.
Het kan buiten vriezen dat de lucht er
van kraken gaat, zegt de schipper tegen
zijn hondje, dat ineengekronkeld achter de
kachel ligt te zuchten van de warme wel
daad.
En het hondje knipoogt, omdat het
nooit geleerd heeft „ozo" te zeggen.
J. E.
Cricket
Fraaie overwinning
van Australië
De testmach Zuid-Afrlka—Australië, die
in Durban werd gespeeld heeft een wel zeer
vreemd einde gehad. Nadat de Zuid-Afri-
kaandei-s in de eerste innings 31-1 hadden
gescoord en Australië op een opdrogend
wicket 75, wisten de gastheren in de twee
de innings slechts 99 runs bijeen te slaan.
Australië had de zware taak in. één dag op
het nog steeds onbetrouwbare battingwicket
336 runs te maken; en daar is het glansrijk
in geslaagd. Voor vijf wickets werd al vrij
laat in de middag het Zuid-Afrikaanse totaal
gepasseerd. Het was een grote teleurstelling
voor de vele duizenden Afrikaanse toe
schouwers, maar als waarachtige evicketlief-
hebbers konden zij de jeugdige Harvey, die
in deze moeilijke situatie een feilloze 151 not
out scoorde, hun gejuich niet onthouden.
Harvey was de grote man, maar ook Lox-
lon (54) en Mc Cool (39 n. o.) hadden een
belangrijk aandeel in deze zwaarbevochten
overwinning gehad. Ook al kunnen zij dan
niet bogen op een test-gemiddelde (na zeven
testmatches) van 112.15, zoals de 21-jarige
Harvey, een waardig opvolger van Bradman.
IJshockey
H.H.IJ.C. opnieuw in het bezit
van de West-Europabeker
Door een verdiende 81 overwinning op
de Racing Club de France (Parijs) is HHIJC
er voor de derde maal in geslaagd de West-
Europabeker te winnen.
Hoofdzakelijk door sneller en beter spel
van de voorhoede hebben de Hagenaars een
grote zege behaald en tevens revanche ge
nomen voor de destijds in Parijs geleden
21 nederlaag. Dc tussenstanden waren 10.
41. 30.
Na afloop reikte mr. Bierenbroodspot de
beker uit.
