„Vijf procent meer loon is te weinig",
zegt 71 procent van het publiek
KELLER &MACDONALD
Ik kwam, ik zag, ik overwon!!
(j[^t en Bondig
Maimi MARCEL
De verdwenen
formules
Woensdag 8 Febrtiari 1950
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant
4
Slechts een derde deel der volwassen bevolking
kreeg de verhoging reeds
Het Nederlandse Instituut voor de Publieke
Opinie heeft aan een aantal voor de bevol
king des lands representatief te achten per
sonen de volgende vragen voorgelegd;
„Hebt u gehoord of gelezen over de loons
verhoging van vijf procent die de regering
met ingang van 1 Januari toestond?
98 procent van alle onder-vraagden heeft
erover gehoord of gelezen,
2 procent niet.
„Vindt u deze loonsverhoging voldoende,
te weinig of te veel?" werd als volgt beant
woord:
Onvoldoende: 71 procent
Voldoende: 13 procent
Te veel: 2 procent
Geen mening: 14 procent
Ook de mensen, die veel verdienen, vonden
5 procent loonsverhoging in meerderheid te
weinig, al leverde deze groep het grootste
aantal antwoorden „voldoende". U kunt het
zien in dit staatje:
Onvoldoende. Voldoende.
Laagste inkomens 80 procent 9 procent
Lage inkomens 71 procent 12 procent
Middenklasse 68 procent 12 procent
Welgestelden 52 procent 33 procent
Geen wonder trouwens. Want vlak na de
devaluatie, in October 1949, vroeg het NIPO
bij een overeenkomstige steekproef wat men
vond, dat er met de lonen en salarissen moest
gebeuren. En 69 procent antwoordde toen:
.„Omhoog", echter niet met vijf, maar met
(gemiddeld) 16 tot en met 20 procent, zoals
uit de antwoorden bleek.
Deze enquête vond plaats van 17 tot 24
Januari. Zoals altijd in de NlPO-peilingen,
werden mannen en vrouwen van 23 jaar en
ouder ondervraagd.
Op: „Hebt u zelf (heeft uw man) die loons
verhoging van 5 procent gekregen of niet?"
33 procent wel
59 procent niet
8 procent geen antwoord
Onder de mensen, die het NIPO hierover
heeft ondervraagd, zijn natuurlijk alle beroe
pen vertegenwoordigd. Wanneer wij de uit
komsten nu splitsen naar beroep, blijkt dat
de grote meerderheid der arbeiders (onge
veer 2/3) de „vijf procent" midden Januari
al kreeg, evenals een groot deel van de
andere mensen, die een w.eekloon verdienen.
Andere grote .groepen van de bevolking,
Vacanties van lagere
gemeentescholen vervroegd
Burgemeester en Wethouders van Haar
lem hebben voldaan aan een verzoek inzake
vacantie-spreiding van het „Centraal Werk
comité Vacantie", in overeenstemming met
de inspecteur van het lager onderwijs in de
inspectie Haarlem, en besloten de zomer-
Vacantie aan de gemeentelijke scholen voor
gewoon-, buitengewoon- en voorbereidend
lager onderwijs dit jaar één week te ver
vroegen. Deze vacantie zal dit jaar voor de
scholen met zeven-klassig leerplan, de scho
len voor zwakzinnige kinderen en de scho
len voor voorbereidend lager onderwijs
worden gehouden van 16 Juli tot en met
14 Augustus; voor de scholen (klassen) voor
voortgezet gewoon lager onderwijs en de
dagoperiluchtschool van 16 Juli tot en met
21 Augustus en voor de opleidingsscholen
van 16 Juli tot en met 28 Augustus.
De besturen der bijzondere scholen zijn
met deze beslissing, in kennis gesteld, zodat
zij in de gelegenheid zijn de vacantie aan
hun scholen op overeenkomstige wijze te
regelen.
De vacanties voor de gemeentelijke scho
len voor gymnasiaal- en middelbaar onder
wijs en voor de scholen voor U.L.O. worden
niet vervroegd en blijven gesteld op 16 Juli
tot en met 3 September.
Haarlem - Tel. 11828, 18626 - Jansweg 42
BROSOL-HGOGTEZONNEN
IHFRAPmi
VERHUUR VAN HOOGTEZONNEN
(Adv.)
Burgerlijke stand
HAARLEM, 7 Februari 1950
ONDERTROUWD: 7 Febr., G. J. van der
Peet en M. C. van der Kroft; D. van Beekum
en M. C. van Poorten; H. J. H. Reinierse en
P. G. Remmé.
BEVALLEN van een zoon: 5 Febr., M. G.
van der Nat—Baaij; E. Steffens—Wisker; 7
Febr., M. E. KrielenJanssen.
BE VA IJ,EN van een dochter: 3 Febr.. G.
Oldenburg—van den Bos; 5 Febr., B. M. Gel-
derblpmStrobosch; 6 eFbr,, A. Prins—An-
toniS9e; E. C. C. van der Peet—Botter; G. M.
HopstakenSpruijt
OVERLEDEN: 3 Febr., C. S. Putker, 74 j.,
Kamperlaan; J, Zwaan, 51, j., Duinoord-
straat; 4 Febr., E. Hallie, 69 j., Hofdijkstraat;
H. Middag, 68 j„ Borneostraat; J. Vreeswijk,
81 j„ Leidseplein; C. van de PolVas Dias,
64 j., Kleverlaan; 5 Febr., D. W. Miezerus, 66
j„ Coornhertstraat; C. oGrter 64 j.. Schalk
wijkerstraat; C. J. M. Roedek-van den Bos.
67 j., Teslastraat; 6 eFbr., P. J. de Vos, 79 j„
Kenaupark; J. M. B. Haavekost—Wijkhuizen,
73 j., de Keijstraat; B. J. van Dierendonck,
82 j„ M. Comelisstraat.
zoals salafistrekkenden (kantoorpersoneel,
ambtenaren), gepensionneerden, zelfstandige
middenstanders enz. kregen de „vijf procent"
in mindere mate of in het geheel niet. Van
daar dat van alle ondervraagden slechts één
derde de 5 procent al in zijn loonzakje had
ontvangen
(Nadruk verboden)
Huldiging in
Trou moet Blijeken
In. het gebouw van de aloude Rhetorijck
Kamer onder de zinspreuk „Trou moet
Blij eken" was Maandagmiddag een zeer
ongewoon groot aantal leden van deze So
ciëteit aanwezig. De gelegenheid was bij-
zotader, want de heer J. D. H. van Ake
werd gehuldigd voor het feit, dat hij veer
tig jaar lang zijn functie van eerst bedien
de later kastelein der Sociëteit had ver
vuld. De jubilaris werd allereerst toege
sproken door jhr A. v. d. Poll, voorzitter
van het Bestuur (Keizer der Sociëteit in de
traditionele titulatuur van de in 1503 op-
Dr. J. E. baron de- Vos van Steenwijk speldt
de heer Van Ake de koninklijke onder
scheiding op de borst.
gerichte instelling) die hem namens de
leden fbroeders-pelikamsten) in hartelijke
bewoordingen gelukwenste en wees op de
trouwe plichtsvervulling en toewijding
die de jubilaris steeds gekenmerkt hebben.
Hij bood de heer van Ake een enveloppe
met inhoud aan.
Vervolgens sprak dr. J. E, baron de Vos
van Steenwijk, Commissaris der Koningin
in Noordholland, in deze optredende na
mens de wegens ziekte afwezige burge
meester van Haarlem, de jubilaris toe. Hij
deelde hem mede, dat het Hare Majesteit
de Koningin heeft behaagd de heer van
Ake de bronzen eremedaille, verbonden
aan de Orde van Oranje Nassau te ver
lenen.
De volgende spreker was het oudste lid
der sociëteit, de heer E. H. Krelage, die
evenals de andere sprekers getuigde van
zijn grote sympathie voor de jubilaris en
o.a. herinneringen uit vroeger jaren op
haalde. De rij der sprekers werd besloten
door de heer W. H. Bierman, Factor der
Sociëteit, die in traditionele overeenstem-,
ming met deze functie zijn woorden in
onberispelijke dichtvorm had gegoten.
In zijn dankwoord memoreerde de heer
van Ake hoe sinds zijn komst in dienst der
Sociëteit de omstandigheden en het beeld
van Haarlem veranderd waren. De leden
bleven daarna nog geruime tijd met hun
jubilerende kastelein bijeen.
Verlichting Spaarndamseweg
De lichtmasten van de Spaarndamseweg
langs het Spaarne te Haarlem staan alle aan
de landzijde van de weg. ook in de bochten.
Een goede bochtverlichting behoort echter
in de buitenbocht te zijn aangebracht, aldus
de A.N.W.B. Deze bond heeft daarom ver
zocht langs de waterkant bermplankjes met
rode reflectoren aan te brengen.
Petroleumbrandje
Tijdens zijn werkzaamheden in een maga
zijn achter een woning in de Barteljoris-
straat stootte een 19-jarige magazijnbediende
een brandende petroleumkachel om. De
petroleum stroomde uit het kacheltje en be
gon direct te branden.
De jongeman heeft de kachel naar buiten
gegooid en de brand met een paar emmers
water geblust. De schade bleef beperkt tot
het verbranden van enig verpakkings
materiaal.
Weg Mijdrecht—Uithoorn
wordt verbeterd
Het gedeelte Mijdrécht-Uithoorn is een
wel heel slecht stuk in de veelgebruikte
cn overigens ook goede provinciale weg
HaarlemVreeland. De A.N.W.B., die reeds
meermalen op verbetering had aange
drongen, verneemt thans dat het Oostelijk
gedeelte, de bocht bij Liefkenshoek, in 1950
inderdaad onderhanden zal worden ge
nomen. Indien de tekenen niet bedriegen,
zal het weggedeelte bij het Fort aanzienlijk
worden verbreed. Daartoe zal echter een
aantal woningen verwijderd moeten wor
den, die nog geen eigendom van de pro
vincie zijn.
AMATEURTONEEL
„Tien kleine negertjes"
in gebouw St. Bavo
De in 1943 geschreven thriller „Tien
kleine negertjes" van Agatha Christie
bijgenaamd „de koningin van de misdaad"
werd gisteravond in gebouw St. Bavo
door „De Verenigde Spelers" met buiten
gewoon veel succes ten tonele gevoerd.
Overigens was dit geen première voor
Haarlem, zoals op de uitnodigingskaart
stond vermeld, want reeds in 1947 gaf het
toenmalige Residentie-toneel onder regie
van Bets Ranucci-Beckman enkele voor
stellingen in de schouwburg van dit in be
trekkelijk korte tijd bijzonder populair
geworden stuk. Ook zij, die geen liefheb
bers van dit genre zijn, zullen moeten er
kennen dat de verwikkelingen met zoveel
raffinement zijn uitgedacht en in een dra
matisch pakkende vorm gegoten, dat de
enerverende onzekerheid de toeschouwers
tot het einde toe in spanning blijft houden.
Men krijgt trouwens meer dan de door
gaans gevraagde waar voor zijn geld:
een stuk of acht verrassende moor
den, waarvan enige bij open doek, plus
de nodige stof tot verlossend lachen. Het
geheel is een min of meer lugubere para
frase op het gelijknamige kinderliedje.
Door het uitvallen van een der aange
kondigde medewerkers kreeg deze ver
toning in meer dan één opzicht een interes
sant karakter, omdat zijn ról werd opgeno
men door de regisseur Ton van Otterloo,
een bekwaam beroepsacteur, die reeds tien
tallen keren de bewuste figuur had uitge
beeld. Zijn medewerking was alles behalve
flatteus voor de waarachtig' niet onverdien
stelijke prestaties van de anderen, die zich
niet van zijn (het gehele toneel beheersen
de) schaduw los konden maken. Zijn kapi
tein Philip Lombard bewoog zich met
zoveel zwierig gemak over de planken dat
hij zelfs gelegenheid vondf om nu en dan
zelfbewust wat met de zaal te coquetteren.
Men kon althans en nu van zeer nabij
in de practijlc leren hoe men zich in de
beschikbare ruimte moet bewegen, met hoe
veel concentratie men ieder gesprek van
belang dient te volgen, hoe men door woord
en gebaar'niet alleen de letterlijke beteke
nis maar ook de diepere bedoeling over het
voetlicht brengt. Ik geloof wel dat op den
duur het opnemen van een beroepsacteur
in een gezelschap van dilettanten heilzaam
zou kunnen werken. Omdat het voor hem
moeilijk, zo niet onmogelijk is zijn spel te
beperken of bij de minder geschoolden aan
te passen, moeten dezen hun krachten dub
bel inspannen om zich tot zijn niveau op te
werken of door zijn voorbeeld te laten mee
slepen.
Thans genoot men alleen het voordeel
der versterking van de bezetting en der
verlevendiging van de handeling. Het sterk
ste tegenspel ontving Ton van Otterloo on
getwijfeld van Jo Cats van Hamburg, die
zich in deze omgeving veel losser wist te
bewegen dan voorheen en er vooral in de
laatste taferelen door een nerveuze gela
denheid voor kon zorgen dat de koorts
achtige spanning met geen fractie ver-
zwakte. Haar dictie is vaak iets te beklemd,
zij zou meer voor in de mond moeten spre
ken. Over het algemeen stond de voorstel
ling na de pauze op een hoger peil dan in
het eerste deel van de avond. Zeer sug
gestief kwam het spel der wederzijdse ver
denking tussen de vijf overlevenden op het
van de buitenwereld afgesloten eiland tot
ontwikkeling. Het was alleen jammer, dat
men het melodramatische karakter van het
stuk te nadrukkelijk onderstreepte door het
ten gehore brengen van korte flitsen mu-
.ziek, die bovendien nog erbarmelijk klon
ken.
Van de andere medewerkers moet vooral
Rie Kuyper genoemd worden, die een haar
fijn type maakte van de oude vrouw mat
het breiwerk. Herman Serné wiens rol-
kennis niet geheel betrouwbaar was wist
met de waanzin van rechter Margrave niet
goed weg, doch had daarvoor in enkele
sterke scènes een scherpzinnig profijt van
zijn talent getrokken. Bij de overigen kwa
men de goede hoedanigheden en tekort
komingen zelden in evenwicht.
Niet onvermeld mag blijven dat de gri
mering zeer veel te wensen liet. Overigens
bleek uit deze opvoering duidelijk dat „De
Verenigde Spelers" een flink eind op weg
zijn om zich bij de beste amateurverenigin
gen hier ter stede te scharen. Het applaus
na afloop nam bijna de vorm van een ovatie
aan, wel een bewijs dat het publiek heeft
genoten.
DAVID KONING.
Driehonderd retourtjes van
Schiphol naar Johannesburg
Vanmiddag zal gezagvoerder J. W. M.
Meyer met de Douglas DC6 PH-TPI, de
Prinses Irene, de driehonderdste retour
vlucht naar Johannesburg beginnen.
Op 16 Augustus 1947 begon de K.L.M.
met de dienst op Zuid-Afrika met Douglas
DC 4-machines, die één keer per week van
Schiphol naar Johannesburg vertrokken.
Daarna werd de dienst onderhouden met
Lockheed Constellations en tenslotte met
DC 6-toestellen, die nu twee keer per week
naar Zuid-Afrika vertrekken.
Sinds 16 Augustus 1947 werden vervoerd
17.500 passagiers, 268 ton vracht en 39 ton
post. Afgelegd werden 4.200.000 kilometer,
waarvoor 10.800 vlieguren nodig waren.
De Maastrichtse gemeenteraad besloot
het voorstel tot het aanbrengen van weg-
verbeteringen ten koste van het unieke
Vrijthof niet te steunen, waarna het college
van B. en "W. zijn voorstel terugnam.
Loewenguth-kwartet
Kamermuziek avond van
Toonkunst
De laatste avond van de Toonkunst-reeks
was een ware tractatie voor de fijnproe
vers. Men kon dit vooruit weten, want twee
jaar geleden heeft het Loewenguth-kwartet
(eveneens bij „Toonkunst") een entree ge
maakt die men niet licht kon vergeten. Het
bleek toen dat dit ensemble een artistiek
en technisch raffinement bereikte, dat her
inneringen aan de hoogste' prestaties op
gebied van kwartetspel in herinnering riep.
Bovendien was men getroffen door de
milde egale klank van het kwartet, die te
danken is aan de omstandigheid dat elk
der vier spelers (Alfred Loewenguth, Mau
rice Fueri, Roger Roche en Pierre Basseux)
een instrument van Amati bespelen.
Al de voortreffelijke kwaliteiten waar
mee het Loewenguth-kwartet ons vóór
twee jaar in geestdrift wist te brengen,
maakten ook dit tweede optreden in Haar
lem tot een van die zeldzame avonden
waarop men zich totaal gewonnen geeft,
waarop men geniet in de beste betekenis
van dit woord en waarvan men de weer
slag lang nadien nog naproeft. En dan zal
het misschien in de eerste plaats het Reiter-
kwartet (op. 74 no. 3 in g) van Haydn zijn,
dat uit de herinnering opduikt, als een niet
te overtreffen staaltje van intiem samen
spel, in een sonoriteit van uiterste ver
fijning en sublieme eenheid.
Na deze sprookjesachtige inleiding kwam
het ensemble met het kwartet in a (op.
132) van Beethoven, een van de fameuze
„laatsten" van de componist en ongetwij
feld een der hoogtepunten van de hele
kwartet-litteratuur. Met dit stuk hadden
Loewenguth en de zijnen reeds de vorige
keer hun superieure vertolkingskunst ge
toond en zij deden het andermaal en wel
met een raffinement dat elk „laisser aller"
uitsloot. Zij gaven ondertussen aan de
eigenaardige koraalvariaties (het „heiliger
Danltgesang eines Genesenen" de nodige
dynamiek mee, die ze best kunnen gebrui
ken om te blijven boeien. Ten slotte kregen
wij het kwartet van Ravel te horen in heel
zijn elegante parfum-sfeer en troubadour
achtige joligheid. In de betrekkelijk be
scheiden maar zuivere klank van het en
semble der vier Amati's, kon dit meester
stuk van de jonge Ravel tot een zeldzame
prestatie gemaakt worden, waarin nergens
iets geforceerd klonk en elk détail, als op
een goudschaal afgewogen, in volkomen
evenwicht zijn werk deed.
Het publiek was opgetogen. Geen wonder!
JOS. DE KLERK
Maxime Perrin
sprak in Haarlem
Voor „Les conférences frangaises" hield
de heer Maxime Perrin gisteravond in
Brinkmann een lezing over de kunstnijver
heid in Parijs. De heer Perrin die directeur
is van de Handelshogeschool in Parijs, be
gon deze lezing echter met een korte doch
belangwekkende inleiding over het doel en
het werk van zijn school. Op dit instituut
worden jongelui die hun eind-examen
achter de rug hebben in een drie-jarige
cursus opgeleid om leidende functies in het
zakenleven te vervullen. Het leraren-corps
bestaat zowel uit theoretici als practici en
zo komen bankiers, publiciteits-chefs, ver
zekeringmensen om maar eens een paar
vertegenwoordigers van handel en nijver
heid te noemen, er regelmatig voordrach
ten houden. De stof is zeer veelomvattend
eii beslaat zowel de administratieve als de
technische en bedrijfs-psychologische vak
ken. Aangezien men vooral niet eenzijdig-
gerichte mensen wil afleveren, wordt zowel
aan sport als aan culturele zaken zeer veel
aandacht besteed. In welke mate het initia
tief van de leerlingen van deze school
die met het Nederlandse instituut Nijen-
rode vergeleken kan worden wordt ge
stimuleerd, illustreerde de spreker met een
verhaal over de adoptie van een verwoest
dorpje in de Elzas door de leerlingen. Zij
collecteerden eerst vijf vrachtwagens met
huisraad bij elkaar en offerden vervolgens
een maand zomervacantie op om een
school, een,stadhuis en vijf huizen te bou
wen. Inmiddels hadden zij hun op school
verkregen kennis ten nutte gemaakt door
een lijst op te maken van alles wat het
dorp tekort kwam en door alle mogelijk
heden van de economische wederopbouw
van de gemeente onder de loupe te nemen.
Zij lieten tenslotte op hun kosten een
meisje zich bekwamen als sociaal werkster
en in ruil voor haar diploma hoefde zij
zich slechts te verplichten om twee jaar
in het geadopteerde dorp te werken.
In zijn eigenlijke lezing gaf de heer
Perrin een overzicht van de producten der
Parijse kunstnijverheid. Hij verwijlde
lange tijd bij de „haute couture" en maak
te enige vermakelijke opmerkingen over
de mode, maar ook de andere takken der
kunstnijverheid, die in Parijs de gelegen
heid krijgen om zich te ontplooien in al
hun charme en individualisme, passeerden
de revue.
Wichelroedeloper vond resten
van verdwenen klooster
Een wichelroedeloper uit Nieuwkuyk in
Brabant heeft de resten ontdekt van het
eens zo beroemde klooster Mariëndonk te
Elshout onder de gemeente Drunen. Het
klooster was een stichting van het klooster
Mariënkroon in Heusden. In 1441 werd het
klooster in gebruik genomen en na de re
formatie met dat van Heusden verenigd en
in 1580 werd het verwoest en met de groiid
gelijk gemaakt. Slechts de funderingen zijn
overgebleven.
„ELIAS" VAN MENDELSSOHN
Christelijk gemengd koor
„Asaf" gaf jubileumconcert
Met het concert, dat het Christelijk
Gemengd Koor „Asaf" gisteravond in de
concertzaal „Flora" te Hillegom onder lei
ding van zijn dirigent Cor Kool gegeven
heeft, werd een uitnemende vorm gevon
den om het zestig-jarig bestaan van het
koor te vieren. De dirigent heeft er klaar
blijkelijk op aangestuurd het koor een
belangrijk aandeel in de muzikale viering
te geven en hij heeft dit doel volkomen
kunnen bereiken met de keuze van het
oratorium „Elias" van F. Mendelssohn
Bartholdy. Want de taak, die de componist
van dit oratorium voor het koor bestemd
heeft, is buitengewoon omvangrijk. Zoals
men spreekt van een koor-opera, zou men
„Elias" een .koor-oratorium kunnen noe
men. „Asaf" kon hiermede een demon
stratie van zijn capaciteiten, een artistieke
wapenschouw geven bij het overzien van
het tijdperk van zestig jaren. Maar er was
nog een factor, die de keuze rechtvaardig
de. Deze werd gevormd door de muzikaal-
dramatische waarde van dit oratorium.
Onbedreigd heeft „Elias" zijn positie na
de eerste uitvoering in Engeland (1847)
naast de bestaande oratoria van Handel
en Haydn en naast de vele grote koorwer
ken met orkestbegeleiding kunnen ver
overen en handhaven tot in onze dagen.
Aan het jubileum van „Asaf" kon het
oratorium bijzondere luister geven, wat
mede te danken was aan de koor-uitvoe
ring. Weliswaar konden hierbij onvolko
menheden opgemerkt worden. Zoals een
ongewenste klankenverhouding voor „Herr,
höre unser Gebet", die de duo-zang van
solo-sopraan en -.alt deed overstemmen;
de ongelijkheden met het orkest door een
speciaal op de koorzang gerichte directie.
Verder het ontbreken van de- expressieve
kern voor het „belofte"-koor „Wer bis an
das Ende beharrt" door een niet overtui
gende zegging; het te kort aan verijlde
klank en dynamische verfijning voor „Stil
les sanftes Sauseln".
Daar tegenover stonden de overwegend
gunstige indrukken, die „Asaf" kon geven
met het aanvangskoor, goed van klank en
strak van rhythmiek gezongen. Een ander
hoogtepunt met de prachtig vocaal geschre
ven koren „Aber der Herr" en „Wohl dem,
der den Herrn". Het grote koor der Baai
priesters kreeg de gewenste climax en met
het „vuur"-koor kon de sterke dramati
sche kracht van de muziek tot uitdrukking
komen. Als te loven eigenschappen van de
koorzang in het algemeen kunnen de vast
heid en de zuiverheid genoemd worden,
welke wezen op een goede voorbereiding.
De uitvoering van het polyphone slotkoor
werd hiervoor een overtuigend bewijs.
Aan de uitvoering werkten uitstekende
solisten mede. De partij van Elias was in
handen van de bariton Henri Welbooren.
Hij toonde een juist begrip voor het wezen
van deze bewogen figuur en ^owel door
bezielde stemklank als sterke zegging
maakte zijn zang diepe indruk. De alt Ans
Stroink, prachtig bij stem, openbaarde in
haar voordracht een overtuigend religieus
besef. De jeugdige sopraan Corry van
Beekum bleef met haar vertolkingen op
belangrijk niveau („Höre, Israel!") en tot
een vocale verrassing werd op deze avond
het optreden van Frans Müller, een jonge,
lyrische tenor.
Er was nu en dan tussen de dirigent en
het orkest der H.O.V., vaak door een on
voldoende markante directie, enig mis-
verstand. Maar over het geheel genomen
kon Cor Kool dankbaar zijn voor de steun,
die het met toewijding spelende orkest,
hem op dit belangrijke concert verleende.
Aan het slot van de avond, die met een
woord van welkom en met gebed door de
voorzitter van „Asaf", de heer G. Bikkers,
geopend was, sprak ds. A. K. Krabbe woor
den van dank tot alle medewerkenden en
ging ten slotte voor in gebed.
P. ZWAANSWIJK.
SLEUTEL WIG f
TEL. 11493 - LANGE VEERSTRAAT 10
DE „SLEUTELSPECBAUST"
(Adv.)
P©sï voer „Pasleur" en „Aïüaniis"
Post, bestemd voor naar Nederland te
rugkerende militairen, aan boord van de
troepentransportschepen „Pasteur" en „At
lantis", welke in een der tussenhavens zal
worden uitgereikt, moet respectievelijk
uiterlijk op 9 en 13 Februari in Nederland
worden ter post bezorgd. Behalve de ge
bruikelijke gegevens dient het adres de
naam te bevatten van het betreffende 1,roe
penschip, met de toevoeging: „op thuisreis
naar Nederland". De naam van de vermoe
delijke tussenhaven mag dus niet worden
vermeld.
ADVERTENTIE
En niemand snapte hoe dat kon,
Totdat men ook een proefje nam,
Toen werd en bleef men klant van Stam.
Lincol Polish anti groen voor alle metalen.
Lincoi linoleum- en meubelwas geeft de hoog
ste en houdbaarste glans.
Enige fabrikant H. Stam, Haarlem.
BINNENLAND
Ook in het gebied van het Haagse Ge
rechtshof zullen fietsen met hulpmotor
voortaan als motorfiets worden beschouwd.
Deze opvatting is thans in geheel Nederland,
in afwachting van de nieuwe verkeerswet-
geving, gemeengoed geworden.
HAARLEM EN OMGEVING
De uitbetaling van f 1 als compensatie
voor kolenprijsverhoging zal Donderdag 9
Februari op de postkantoren geschieden aan
hen, wier namen beginnen met Sm. tot en
met Sto.
De Besluurdersbond Haarlem (NW)
houdt een vergadering op Donderdag 23
Februari in Brinkmann, waarin prof. mr.
Marius G. Levenbach uit Amsterdam zal
spreken over de herziening van het ontslag
recht.
Mevr. L. van KranenburghTaverne uit
Haarlem is gisteren in Leiden geslaagd voor
het doctoraal examen rechten.
Gistermorgen reed een leerling-ver
pleegster met haar rijwiel op de Gasthuis-
vest tegen een aldaar geparkeerd staande
personenauto. Zij werd met een lichte her
senschudding in het Grote Gasthuis op
genomen.
Voor de vereniging „Weten en Werken"
houdt dr. C. Brouwer op Donderdag 7 Fe
bruari in het gebouw der Vrijzinnig Her
vormden een voordracht met lichtbeelden
over Goethe.
Exclusieve Coiffures - Verven - Kleur-
spoelingen in prachtige natuurlijke tinten.
©lie Pertwaineait f 8.-
H. WAKKER
ex chef-kapper Stoomvaart Mij. Nederland
GED. OUDE GRACHT 98 - TELEFOON 20837
(Adv.)
Vrachtwagen cloor trein
tien meter meegesleurd
Bomen van overweg waren
niet gesloten
Op de onbewaakte overweg van Orthen
'hij 's Hertogenbosch is vanmorgen een
ongeluk gebeurd, dat uitermate goed is
afgelopen.
Een goederentrein uit de richting Nij
megen naderde omstreeks negen uur de
overweg, waarvan de bomen niet gesloten
waren. Op hetzelfde ogenblik passeerde een
vrachtwagen met aanhangwagen de over
weg. De machinist van de trein kon een
aanrijding niet meer voorkomen, de wagen,
waarin zich drie personen bevonden, werd
tien meter medegesleurd en totaal ver
nield. Geen der inzittenden liep echter
enig letsel op. De verkeersstoornis, die op
dat drukke punt in de weg UtrechtDen
Bosch ontstond, was zeer groot.
Gymnastiek
Kennemer Turnkring
Evenals vorige jaren is het verslag van de
Kennemer- Turnkring over. 1949 in druk ver
schenen en het bevat een kortere of langere
beschrijving van de gebeurtenissen, welke de
Kennemer Turnkring heeft georganiseerd, of
waarbij hij betrokken is geweest.
Op i Januari 1950 waren bij de K.T.K.
15 verenigingen aangesloten (Sport Vereent
uit IJmuiden had bedankt), met de volgende
ledenaantallen: dames 998, heren 333, meis
jes 974, jongens 52S, kleuters 2040, totaal 4873
werkende leden. Deze aantallen waren op 1
Januari 1949 (exclussief Sport Vereent) 1041
dames, 384 heren, 1009 meisjes, 548 jongens,
2107 kleuters, totaal 5089, derhalve een terug
gang van 216. Hierbij moet echter worden
opgemerkt, dat in de loop van 1949 de in
Vel-sen wonende leden van „Olympia" zich.
van deze vereniging hebben afgescheiden
en de Vélsèr G.V. hebben opgericht, welke
per 1 Januari 1950 tot de K.T.K. is toegetre
den. Door deze afscheiding werd het leden
aantal van de Kring met 157 ongunstig be*
invloed, zodat de normale achteruitgang
slechts 50 werkende leden betrof. Als nieuwe
vereniging werd op 1 Januari j.l. genoteerd
de in het najaar 1949 in Haarlem-Noord op
gerichte vereniging V.O.L.O.
Het aantal donateurs en ondersteunende
leden bij de aangesloten verenigingen ver
toonden in totaal een kleine stijging van,
ruim 50, terwijl het aantal ere-leden en leden,
van verdienste constant bleef.
Zaterdag' wordt in restaurant Brinkmann
de jaarlijkse algemene vergadering ge
houden.
De agenda vermeldt behalve het vaststel
len van de verslagen, het werkprogramma
en de begroting voor 1050, enige verkiezin
gen. Aftredend en herkiesbaar zijn: van het
bestuur de heer A. J. Fortgens, voorzitter en
de heer J. H. B. Brink, commissaris en van
de Technische Commissie de heer C. Th.
Smal en de heer H. B-runs.
Wegens bedanken moet verder voorzien
worden in de vacature van de heren J. Groe-
nevekl (bestuur) en P. Dijkstra én W. Mars
man (technische commissie)Tenslotte moe
ten nog gekozen worden afgevaardigden voor
de bondsvergadering van het K.N.G.V.
DAMKAMPIOENSCHAP VAN NEDER
LAND BEGONNEN. Dinsdagavond is in
Amsterdam de eerste partij gespeeld om het
persoonlijk damkampioenschap van Neder
land 1950. dat gedurende de komende zes
weken zal worden voortgezet op iedere Vrij
dag, Zaterdag en Zondag. J. H. Vos speelde
tegen W. Rustenburg. Het resultaat was
remise.
FEUILLETON
door Mevr. 1. M. C. Bijleveld-Gelinck
33)
Er snerpte een politiefluit. En nu bleek
dat deze gehele strijd al van te voren door
de klabakken voorzien of zelfs geënsce
neerd was, want meteen werd de deur
opengeworpen en stormden nieuwe krach
ten naar binnen om zich te mengen in het
gevecht. Er ontstonden nu verschillende
kernen van verzet die zich door het vertrek
bewogen als de balletjes gehakt in een
sudderend sausje. De kreten van George
gingen teloor in een algeheel gedruis; de
VisotteTs taaie, gespierde sportslui, ver
weerden zich manhaftig. Maar zij konden
toch niet verhinderen dat hun oogappel
George, in hemdsmouwen nu en met half-
afgereten das. in de richting van de ge
opende voordeur gesleurd werd en on
danks zijn wanhopige tegenstand dat niet
Scheen te kunnen beletten. Toen klom één
der Vlsotters, die met vrucht de bioscoop
bezocht had en een speciale gave voor stra
tegie de zijne mocht noemen, op een stoel
en sloeg met een andere stoel het licht uit.
Het gedaver overstemde even alle andere
gedaver; de strijd werd in de duisternis
voortgezet.
Zoals ieder land'zijn zwarte bladzijde
heeft in zijn geschiedenis en ieder mens
zijn zwarte bladzijde in zijn leven, zo
was deze infernale strijd wel de zwarte
bladzijde in de historie der Visotters. Ze
stompten, rukten en sloegen van zich af.
Ze werden gestompt, er werd aan hen
gerukt en ze werden geslagen. Er rinkelde
glaswerk. Maar toen wps er een Visotter,
nóg genialer en nóg meer strategisch be
gaafd dan zijn voorganger, die het licht
in de bijkeuken aandraaide en met een
brandend stompje kaars weer binnentrad.
En op dat ogenblik verstomde alle ge
rucht, krabbelden de strijders overeind en
overzag men het slagveld.
Deze avond was waarlijk een zwarte
bladzijde in de historie der Visotters. Want
nu bleek niet alleen dat er zware schade
was aangebracht aan de inventaris en aan
hun Zondagse pakken, maar ook dat hun
oogappel George, de hoop op het wereld
record, in de duisternis listiglijk door de
klabakken was weggewerkt; ja, dat alle
klabakken zich reeds uit de strijd hadden
teruggetrokken en dat de vrienden de
laatste minuten slechts elkaar hadden af
getuigd! Geen auteur vermag te beschrij
ven in welke termen zij aan hun teleur
stelling uiting gaven!
Tussen twee agenten in liep, zwetend
en in anderhalve hemdsmouw, de Euro
pese kampioen en gooide met een ruk van
zijn hoofd zijn kuif naar achteren.
Na deze opwindende gebeurtenissen was
de entree van Sjors bij Inspecteur Renke-
voort veel minder geruchtmakend; hij was
nu, wat men in politietermen noemt „ge
kalmeerd" en kwam rustig tussen twee
agenten in naar binnen. Wel legde zijn
gehavend uiterlijk nog getuigenis af van
de strijd, die zojuist gestreden was, maai
de algemene indruk van Sjors was tofch
niet ongunstig: een paar eerlijke blauwe
ogen onder de lange kuif, een open jong
gezicht boven de rafels van zijn dasje.
Meer spier dan hersens, constateerde
de inspecteur, maar geen kwaad type. Het
was daar bij die arrestatie zeker heet toe
gegaan; die Prins had voor geen cent tact
al had hij een goede neus! Hij wendde zich
nu tot de jonge man.
Je was er waarschijnlijk beter afge
komen als je dfrect was meegegaan. Boon
tjes! begon hij niet onvriendelijk.
Kerel, wat zie je eruit! Prins ga jij
êens dat grijze jasje van Bakker halen
dat beneden nog in de kast hangt. Ga jij
maar zolang zitten, Boontjes.
Hij bladerde in zijn papieren tot het
bewuste kledingstuk de gescheurde hemds
mouwen bedekte. Dan zag hij weer op en
ontmoette de dankbare, verbaasde blik
van zijn arrestant.
Ja, we zijn hier geen beulen, raadde
hij diens gedachten. lie begrijp, dat je
je zó plezieriger voelt. Ik heb je ook niet
hier laten komen om je op de één of
andere manier te grijpen, maar ik moet
inlichtingen van je hebben. Er is gister
avond om elf uur, vlak voor het raam van
Betsie Kurkmans, iets ernstigs gebeurd en
nu weten wij dat je er juist op dat ogen
blik ook geweest bent. Weet je eigenlijk
wat er gisteravond gebeurd is?
Ja.eh.er lag een kerel.
Juist. En weet je ook wie?
Ja.eh.Betsie dacht: de profer-
sor.
Ja, dat heeft ze dan goed gedacht.
Nu moet je eens goed luisteren,4 George.
Nu vertel je mij heel eerlijk en heel pre
cies wat je gisterenavond gehoord en ge
zien hebt. Heel eerlijk en heel precies. Als
je het eerlijk vertelt zal ik er waarschijn
lijk geen bezwaar in zien om je zó weer
naar huis te laten gaan, maar als il* je op
een leugen betrap en dat kan ik heel
gemakkelijk want ik weet al een heleboel
dan ga je voor een poosje het cachot
in. Dat heb je dus goed gehoord, nietwaar?
Wil je een sigaret of is dat verboden
waar.
Me coach is er toch niet. 'specteur!
Kijk eens aan, dat is alweer een tref.
Hier heb je een vlammetje. En nou steek
je maar van wal, George. Je had een af
spraak met Betsie Kui-kmans, nietwaar?
Kende je haar al lang?
Nee 'specteur Tweemaal op straat
gesproke en geintjes gemaakt. Een knappe
meid! Ze had een album met een hele col
lectie filmstarre, vertelde ze me, en dat
wou ze me wel eens laten zien. Maar dan
moest ik natuurlijk an d'r huis komme.
Nou, en as je zo'n invitatie krijgt, dan doe
je dat, hè?
Ja, natuurlijk. Dan doe je dat. En
hoe ging het toen verder, Boontjes?
Nou, ik maakte een afspraak met
een briefie. Gisteremiddag en ze zei dat ze
de sleutel van het labbertorum in het
kozijn zou legge. Een toffe meid!
Dat vind ik ook! En toen kwam je
dus gisterenavond naar het laboratorium.
Hoe laat was dat?
Vlak voor elve. Ik keek op me klok-
kie. En ik vond de sleutel. En ik maakte
de deur ope van het labbertorum en ging
de gang door. ïk moest de achterdeur weer
uit had ze gezegd en dan kwam ik op de
plaats. En daar moest ik driemaal tege
haar raam kloppe. En dat dee ik natuur
lijk en toen maakte ze meteen het raam
ope.
Wacht eens even. Wat deed je met
de sleutel?
Die heb ik haar direct terug gegeve.
Dat moest zei ze, anders zou haar moe
het merke en dat was een kwaje. Ze kneep
'm erg voor haar moeder, een karonje van
een mens! We moeste erg stil weze ook
dat ze niks zou hore en zo. Nou en ik wou
haar net een zoen geve, heel zachïes dan,
of we hore een deur opengaan op de plaats.
We schrokke ons ongelukkig, want we
dachte dat het haar moe was, ziet u? En
Betsie trok me meteen naar binne en deed
het raam dicht en het gordijn ervoor.
Ja, dat begrijp ik. En toen?
Toen hoorde we een poosje niks. We
hadde. hartkloppinge. En toen hoorde we
een bons, vlak onder het raam en ik dacht
dat met hart stilstond. Maar er gebeurde
verder niks. En toen ging Betsie kijke
achter het gordijn maar ze kon niks zien
in het donker. We vonde het raar, het bleef
verder stil en toen dede we het raam weer
een eindje ope. Mense wat schrokke we!
Daar lag een kerel en ze tas leg naast 'em
op de stene en d'r was wat uitgevalle: twee
op stene en d'r was wat uitgevalle: twee
schrifte lage zo maar in een plas! Nou en
Betsie viste ze op en zag d'r allemaal
cijfertjes in staan en ze zei: Gomme-
nikke het is de prof! Ik herken 'em an ze
hoed!
(Wordt vervolgd)
