Goed geborgen
Heemsteeds nieuwe burgemeester aanvaardde
op stralende voorjaarsdag zijn taak
Hartelijke installatie-plechtigheid
tatió
C.V. Fris - Keiler Macdonald
Zaterdag 18 Februari 1950
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant
DIENEN IN EENVOUD
De ambtsperiode van mr. A. G. A. Ridder van Rappard als burgemeester van Heem
stede is gisteren onder de beste voortekenen begonnen. Een stralende voorjaarszon
als voorbode van een rijke zomer bescheen de dieven en lanen van het feestelijk
vlaggende dorp en in de intieme raadzaal, waar net voldoende toefen bloemen waren
aangebracht om dit vertrek zijn waardigheid als vergaderzaal voor het hoogste
bestuurscollege van de gemeente te doen behouden en toch een fleurige sfeer te
laten heersen, zaten de meer dan honderd genodigden in afwachting van de hamer-
klop, waarmee loco-burgemeester Van Lent de bijeenkomst zou openen. Aan de
warmte van de natuur paarde zich weldra die van de vele hartelijke woorden die
ter verwelkoming van de nieuwe magistraat en zijn echtgenote werden gesproken,
vooral ook die van de toewijding die uit de installatierede van mr. Van Rappard
opklonk.
De eerste schreden op Heemsteeds gebied.
Mejuffrouw Elly van Lent overhandigt
mevrouw Van Rappard een fraaie bouquet
anjers. Van links naar rechts: loco-burge
meester E. J. van Lent, wethouder mr. R.
C. Bakhuizen van den Brink, Willem
Ridder van Rappard, mevrouw Van Rap-
pard=Mundt, gemeente-secretaris N. Vos,
mejuffrouw Van Lent, wethouder Dissel
koen en mr. A. G. A. Ridder van Rappard.
Nadat mevrouw Van Rappard met de
druk babbelende vierjarige stamhouder
Willem gezeten was en de heer Van Lent
dë vergadering met het ambtsgebed had
geopend, kreeg de Commissie van ontvangst
bestaande uit de gémeentesecretaris, de
heer N. Vos en het oudste en het jongste
raadslid, respectievelijk de heren Reynders
en Van Hees, gelegenheid de nieuwbe
noemde in te halen. Vervolgens deed de
secretaris voorlezing van het benoemings
besluit en van de mededeling van de Com
missaris der Koningin omtrent deeeds
aflegging.
„Vol verwachting klopt
ons hart"
De loco-burgemeester herinnerde in zijn
installatierede aan de zeven maanden, dat
het hart van Heemstede vol verwachting
had geklopt, hoe 'het uitblijven van de be
noeming zelfs de gemeenteraad to revolu-
tionnaire neigingen aanleiding had gegeven.
Teleurstelling die er wellicht 'hier of daar
geweest was, omdat de burgemeester niet
juist uit de groepering was voortgekomen
die men gaarne gewenst had, was reeds
spoedig overwonnen toen men besefte met
een ambitieus mens te doen te hebben die
zich' ten volle wilde geven aan zijn taak,
zo vervolgde de heer Van Lent.
„Een lot uit de loterij" had de heer Van
Rappard zijn nieuwe standplaats genoemd
en de loco-burgemeester specificeerde die
uitdrukking nader: royale wegen, schone
plantsoenen, een rijke natuur, enkele kilo
meters van de zee en de grote cultuur
centra, een boscomplex van tachtig hecta
ren, moderne scholen, een groot sportpark
en fraaie zwemvijvers in aanleg en een
begraafplaats, waar het, zoals iemand eens
zei: „goed rusten is".
Desondanks bleef de financiële positie
van de gemeente kerngezond en men weet
elkaar steeds in een uitstekende geest- te
vinden: men denke slechts aan de gecombi
neerde neutrale en Rooms-Katholieke lees
zaal. En niet alleen is er in de raad en B.
en W. een prettige samenwerking, ook
krijgt burgemeester Van Rappard de be
schikking over een bekwaam ambtenaren-,
werklieden- en politiecorps, waarbij de
heer Van Lent er niet aan twijfelde, of de
gemeentesecretaris, thans nog ter linker
hand van mr. Van Rappard gezeten, zou
spoedig diens rechterhand zijn.
Nog genoeg te doen
Met vreugde kon spreker gewagen van
de spoedige bekrachtiging door Gedepu
teerde Staten van de door de gemeenteraad
besloten aankoop van een ambtswoning,
zodat deze moeilijke zaak ook zonder dwang
of vordering was verlopen.
Al met al hoopte de heer Van Lent, dat
mr. Van Rappard niet alleen kon zeggen
dat hij een lot uit de loterij had getrokken,
doch ook dat er een prijs op was gevallen.
Toch is er allerminst reden voor de
nieuwe burgemeester om op de lauweren
van zijn voorgangei's te gaan rusten: het
huisvestingsprobleem blijft nijpend, er zijn
te weinig scholen en het nieuwe uitbrei
dingsplan ligt reeds acht maanden op zijn
komst te wachten. Vele belangrijke kapi
taalsuitgaven zullen in de toekomst moeten
worden gedaan.
Wethouder Van Lent kondigde een plan
voor woningbouw aan, waarbij de eisen
lager gesteld zullen: worden dan tot nu toe
in Heemstede het geval was.
Voor nog twee zaken vroeg spreker de
speciale aandacht van de nieuwe burger
vader, omdat deze het politieke testament
van jhr. Van Doorn hadden uitgemaakt. In
de eerste plaats de zorg voor de jeugd, in
het bijzonder wat betreft ontspannings
gelegenheden en ten tweede de bestendiging
van de geest van samenwerking, die de heer
Van Lent overigens uitgebreid wilde zien
tot de buurgemeenten. Behartiging ook van
de streekbelangen is het beste middel om
annexatie overbodig te maken.
De heer Van 'Lent sprak tenslotte de wens
uit, dat het mr. Van Rappard gegeven mag
zijn mede te werken tot de nog grotere
bloei van Heemstede.
Mr. Van Rappard spreekt
Mr. Van Rappard begon zijn rede, nadat
hem het teken van zijn waardigheid was
omhangen, met een woord van dank jegens
VITRAGE
Vitrage per meterf 1.30
Marquisette per meter f 1.35
Moderne Filet per meter f 1.65
Prachtige Marquisette met
kant per meter f 3.25
jP. Schoen - Meubilering
SPAARNWOUDERSTRAAT 130
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM. 17 Februari 1950
ONDERTROUWD: 17 Febr. C. Eruijnes en
N. Wagemans.
BEVALLEN van een zoon: 12 Febr., J.
van Oojjende Zwart; 16 Febr., M. C. Ooms
—Vissers; R. van HeesHage; E. van Damme
Barnhoorn; 17 Febr., H. A. de VosRuijse-
naars; M. H. ZonderhuisEvers; E. C. C. den
BaasBoots.
BEVALLEN van een dochter: 15 Febr. L.
M. ZonneveldDriessen; 16 Febr., E. T. L.
van EmmerikKoch; A. NoortDaim; M.
M. B, RikoWinn-ubst; C. M. van der Velde
Kuchler; 17 Febr., I. G. B. Mohr—Tantow.
OVERLEDEN: 14 Febr., B. M. van Rijs
wijk; 77 j., Hazepaterslaan; 15 Febr W. A,
van Dam, 77 j.. Kamperlaan; 16 Febr., J.
Kroon, 87 j., Dr. Leijdsstraat; W. F. J. de
Graaf, 67 j., Schutterstraat,
de Koningin, 'de minister van Binnen
landse Zaken en de Commissarissen der
Kopingin in Overijsel en Noordhollai
sprak de hoop uit het hem gesch'
vertrouwen met Gods hulp waardig te kun
nen maken.
„Hoe inhoudsloos zou dit ambt zijn, in
dien de drager zich bepaalde tot de for
mele uitoefening van het gezag en de daar
aan verbonden functies," riep mr. Van Rap
pard uit, die vervolgens memoreerde hoe
Olst voor hem een leerschool was geweest
waar hij gerijpt war tot sociaal voelend
mens, waar zijn karakter gevormd was,
waar hij een diep besef had gekregen van
de waarde van het burgemeesterschap,
waarvan dë juiste vervulling de hele mens
eist, een in eenvoud dienen van de gemeen
schap, zonder machtsbegeerte, omdat men
zich dienen als levensdoel heeft gesteld.
Bevordering van de burgerzin
De burgemeester zeide het zich dan ook
tot een taak te rekenen 'de burger- en
gemeenschapszin te bevorderen en het ver
enigingsleven te stimuleren, met een open
oog en open hart voor de noden onder de
bevolking.
„Maar," zo vroeg mr. Van Rappard zich
af, „zal ik ooit mijn voorganger kunnen
vervangen; zal ik, plattelandsburgemeester,
ooit kunnen overschakelen op een zo anders
geaarde gemeente als Heemstede? Ook hier
zal de liefde voor mijn taak alles mogelijk
maken, aan die liefde zal het mij niet ont
breken. In het vervullen van die taak ont
moet ik," zo ging spreker verder, „aller
eerst de raad, die in al zijn geledingen in
zijn geheel de belangen van alle ingezete
nen voorstaat en behartigt, als voorzitter
zal ik trachten de vergaderingen objectief
en onpartijdig te leiden.
gebruiken en voorts de vooruitstrevend
heid, de voortvarendheid en het doorzet
tingsvermogen van het College van B. en
W. roemde, daarna vertolkte de gemeente
secretaris, ae heer N- Vos, de toewijding
waarmee het ambtenarencorps is bezield.
Burgemeester mr. H. W. Bloemers van
Deventer, met velen van zijn ambtgenoten
uit die streek overgekomen, herinnerde
aan de bijzondere plaats die de heer Van
Rappard in' de kring der burgemeesters
daar had ingenomen en aan' de originele
wijze waarop hij vaak van zijn standpunt
blijk gaf.
Stem uit Olst
„Maar," zo zei de heer Bloemers, „het
wapen van Heemstede met zijn zeven een
den zal u ongetwijfeld aan onze burge
meesterskring blijven herinneren", op
welke vergelijking mr. Van Rappard on
middellijk inging door de „opperwoerd"
van Deventer erop te wijzen, dat dit geen
eenden, maar Canetten waren.
De loco-burgemeester van Olst, de heer
Vlaskamp, bracht de moeilijke oorlogsjaren
in herinnering toen mr. Van Rappard van
geen toegeven jegens de Duitsers wist en
zelfs kans zag te verhinderen dat Winter-
De nieuwe burgemeester tijdens het uit
spreken van zijn rede.
Van de Eensgezindheid in het College
van B. en W. had ik reeds vernomen voor
dat ik hier kwam en gij zijt me met zoveel
sympathie tegemoet getreden, uw ervaring
en kennis van zaken zullen voor mij van
onschatbare waarde zijn," zo richtte de bur
gemeester zich tot de wethouders, waarvan
hij in het bijzonder, de loco-burgemeester
Van Lent dankte voor de voortreffelijke
wijze waarop deze het interregnum van
zeven maanden had waargenomen.
Mr. Van Rappard deed vervolgens een
beroep op de „stille werkers achter de
schermen", de ambtenaren en de werklie
den der gemeente en gaf de gemeentepolitie
de verzekering dat zij altijd op zijn steun
kan rekenen waar het gaat om de hand
having van orde, rust en veiligheid.
Vaak wordt door het publiek te weinig
beseft welke onschatbare diensten door een
goed functionnerend politie-apparaat aan
de gemeenschap worden bewezen. Vaak
staart men zich blind op de hoge kosten of
dure uitrusting en deze criticasters willen
niet inzien, nog afgezien van de heilzame
preventieve werking van de politie op
schier ieder gebied, dat de waarde van de
politiedienst, niet afgemeten kan worden
naar de daaraan bestede kosten, maar
veeleer naar de mate van orde, rust en
veiligheid, die door haar optreden worden
gewaarborgd.
De burgemeester besloot: „In het nieuwe,
in het onbekende ligt voor mij een bezie
lend element. Iets dat lichaam en geest
verkwikt en culmineert in dat ééne grote
verlangen, een goed burgemeester te zijn,
mij volkomen te geven aan deze mij toe
vertrouwde taak. Naast mij staat mijn
vrouw, met wie ik spoedig herenigd onder
u hoop te wonen. Zij beseft ten volle dat
ook van haar als burgemeestersvrouw veel
zal worden gevraagd. Ik weet, dat zij eigen
lijk niets liever wil. Wij beiden danken u
allen voor al de blijken van sympathie die
ons op deze dag worden toegebracht. Deze
versterken ons in ons voornemen voor
Heemstede veel, heel veel over te hebben.
In de hoop dat het mij onder Gods zegen
gegeven zij tientallen jaren in uw midden
werkzaam te zijn en dat mijn arbeid moge
bijdragen tot de groei en de bloei van de
gemeente Heemstede, verklaar ik hierbij
het ambt van burgemeester dezer gemeente
te aanvaarden."
Overige sprekers
Vervolgens spraken verscheidene aan
wezigen een kort woord van welkom. Al
lereerst de nestor van de raad, de heer W.
J. Reijnders, die met blijdschap de burge
meester het -woord burgerzin had horen
hulp ook maar een voet aan de grond
kreeg. „U heeft bewezen te kunnen regeren,
Uw stuurmanskunt zal ook Heemstede doen
koersen naar vrijheid, blijheid, vrede en
welvaart."
Jhr. mr. C. J. A. den Tex sprak namens
de omringende gemeenten, waarbij hij, die
ook in een Overijselse gemeente had ge
staan, aanknoopte de Sallandse traditie van
de „noaberrechten". De werkzaamheid van
zijn ambtgenoot zou- in hoge mate beïn
vloed worden door de samenwerking met
de buurgemeenten; wat Bloemendaal nu
aangaat, zou er reden zijn om naar een
oude Engelse traditie een vet varken uit te
wisselen.
Tenslotte voerde nog oud-burgemeester
Van Doorn het woord. Weliswaar zeide
deze liever in de schaduw te zijn gebleven,
doch hij was zo in het zonnetje gezet in de
voorafgaande toespraken, dat hem dit on
mogelijk was.
Hij herinnerde er aan dat Heemstede ten
tijde van zijn ambtsaanvaarding reeds een
parel aan de kroon van Kenneinerland was,
doch sindsdien is uitgegroeid tot een groot
kleinood. Hij kon zijn opvolger de ver
zekering geven, dat het een geluk en een
genoegen is in Heemstede burgemeester te
zijn en besloot met de kreet: „Le roi est
mort: vive le roi".
Vervolgens werden de raadsleden aan
mr. Van Rappard voorgesteld.
Alvorens de receptie voor de genodigden
een aanvang nam, hebben de heer en me
vrouw Van Rappard, tezamen met de drie
wethouders en de gemeentesecretaris in.
alle stilte een krans gelegd aan de voet van
het monument voor de Heemsteedse geval
lenen aan de Vrijheidsdreef. Op het lint
stonden de woorden „Weet dat ik Uw offer
niet vergeten zal".
«4-
TWEE KNIP- EN NAAILESSEN
als U deze annonce stuurt aan:
INSTITUUT MIEP OLFF-VAN BOVEN
HILVERSUM
Zef Uw naam en adres op de enveloppe.
De treinverbinding
met Zandvoort
Deze zomer nog geen
dubbel spoor
Het is bekend dat de Duitsers de rails en
de bovenleiding tussen Overveen en Zand
voort hebben afgebroken. Na de bevrijding
kon slechts één der twee banen hersteld
worden. Voor een intensief verkeer op de
lijn is herstel van dé oude toestand gewenst.
Er is daarop door het gemeentebestuur van
Zandvoort bij de directie der Nederlandse
Spoorwegen aangedrongen. Enige tijd ge
leden kwam zelfs uit Zandvoort de mede
deling, dat er gegronde hoop bestond, dat
de tweede baan reeds deze zomer in ge
bruik genomen zou kunnen worden.
In Utrecht vernamen wij evenwel, dat
men in Zandvoort te optimistisch is ge
weest. De N. S. zullen de tweede lijn wel in
orde maken, maar het is onmogelijk dit op
zo'n korte termijn te doen. Het zal in elk
geval moeten wachten tot het badseizoen
van 1951.
Wat het treinverkeer AmsterdamZand
voort aangaat, vernamen wij, dat het moei
lijk is extra diensten in te leggen die op de
dienstregelingen zijn aangegeven. Het heeft
immers alleen zin de extra treinen te laten
rijden als het mooi weer is. De moeilijk
heden worden nu aldus opgelost: Er zal
materiaal in Amsterdam beschikbaar zijn,
opdat er, als het mooi weer is, extra treinen
naar Zandvoort kunnen worden ingelegd.
Het publiek kan er op rekenen dat als zee
en strand lokken, de N. S. er voor zorgt,
dat er voldoende vervoerscapaciteit is.
JANSWEG 42 HAARLEM
LEVERING VAN RADIOTOESTELLEN
uit ruime voorraad
Radioreparaties snel èn voordelig door
moderne test- en meetapparaten.
Geluidsinstallaties - Luidsprekende telefoons
(Adv.)
De familie Van Rappard betreedt het
raadhuis.
Buschauffeur raakte onwel
Vrijdag moest een bestuurder van een
autobus van de Noord-Zuidhollandse Ver
voersmaatschappij op het Stationsplein
onverwacht remmen voor een dame, die
nog voor de bus de weg overstak. De be
stuurder botste met zijn hoofd tegen de
achterruit in de cabine. Hij reed door, maar
stopte bij het Kennemerplein, omdat hij
zich minder prettig voelde. Later werd hij
onwel en is naar het ziekenhuis Joannes de
Deo overgebracht.
Huldiging Marie Faassen
Op de Vrijdagavond in de Amsterdamse
Stadsschouwburg gegeven voorstelling van
„Op Hoop van Zegen" door het Nederlands
Volkstoneel is de thans 78-jarige actrice
Marie Faassen gehuldigd wegens haar
zestig-jarige staat van dienst op de plan
ken. Van de vele sprekers noemen wij wet
houder A. de Roos, Ben Groeneveld (in
de plaats van de voorzitter van het ere-
comité, Jan Musch, die verhinderd was),
Edwin Thomas, Piet Kohier, Piet Bakker,
Johan Elsensohn en tenslotte Rika Hopper,
die haar „een lieve jeugdige veteraan"
noemde. Burgemeester d'Ailly woonde dé
voorstelling bij. Er waren veel bloemen en
telegrammen.
Nachtdienst apotheken
HAARLEM: Firma Duym en Keur, Kei
zerstraat 6. telefoon 10378; Apotheek Bege-
mann en Sneltjes, Kruisweg 30, telef. 10043;
Marnix-apotheek, Marnixstraat 65, telefoon
I 23525.
HEEMSTEDE: Heemsteedse Apotheek,
Binnenweg 98, telefoon 28197; Aerdenhout-
apotheek, Zandvoortselaan 164, telef. 26772,
BLOEMENDAAL: Santpoorter-apotheek,
Bloemendaalsestraatweg 145. Santport-Sta
tion; Elswout-apotheek, Bloemendaalseweg
341, Overveen.
,,De drie zusters" - Menselijkheid met een hoofdletter
De schrijver Michael MacLiammoir
heeft eens de theorie verkondigd dat al
leen reeds de inrichting van het toneel de
aard van ieder stuk duidelijk kenbaar
maakt. „Plaats rond een tafel in een helder
verlichte kamer een half d-ozijn mensen, die
niets anders te doen hebben dan te praten
en het resultaat is Shaw of wat daar op
lijkt. Zet men ze echter in een tuin, waar
langzaam de herfstbladeren vallen en mu
ziek in de verte klinkt, dan krijgt men
iets a la Tsjechof". Deze overdrijving be
rust op een kern van waarheid, die kan
dienen als uitgangspunt voor het onder
staande betoog ter inleiding van 'de Maan
dag door Comedia in de Haarlemse
Schouwburg te geven première van het
spel „De drie zusters" van de laatstge
noemde.
Want inderdaad: de vele en eigenlijk
allemaal even belangrijke, met dezelfde
objectiviteit getekende personen, die in de
stukken van Tsjechof voorkomen, verrich
ten nauwelijks enige dramatische hande
ling in de geijkte zin van het woord. Ze
praten voortdurend over het leven en over
de ziel, zijn vervuld van nostalgische her
inneringen en verlangend naar een betere
wereld. „Het drama voltrekt zich in het in
nerlijk van de mens, de uiterlijke mani
festaties berusten op toevalligheden",
luidde een uitspraak van hem. Doordat et-
zo weinig gebeurt men zou moeten zeg
gen: door de afwezigheid van schokken
teweeg brengende actie staan velen
vaak afwijzend tegenover deze eigenaar
dige, impressionistische vorm van toneel,
althans wanneer de voorstelling om welke
reden dan ook niet aan de eisen voldoet.
Dit laatste bleek bijvoorbeeld sterk bij de
ontoereikende opvoering van „De Meeuw"
door de Haagse Comedie, enkele weken
geleden. Menigeen verveelde zich en gaf
daarvan de schuld aan het stuk in plaats
van aan de overigens te goeder trouw be
doelde vertolking.
Men mag verwachten, al zal met Hol
landse acteurs nooit aan het ideaal voldaan
kunnen worden, dat de vertoning door
Comedia onder leiding van professor Sja-
rof een overtuigender pleidooi voor de
kunst van Tsjechof gaat leveren. Deze re
gisseur immers, die bijna alle mannenrol
len in „De drie zusters" heeft gespeeld en
nog mocht profiteren van de aanwijzingen
van Stanislawski en van de schrijver zelf.
is volkomen vertrouwd met de Russische
gewoonten en geestesgesteldheid uit de da
gen waarheen de toeschouwers worden
verplaatst. Dan zal men bemerken dat
Tsjechof, die leefde van 1860 tot .1904, nu
moderner is dan ooit te voren. Dit klinkt
misschien onwaarschijnlijk, omdat deze
Rus (zoals de criticus Lynton Hudson het
eens kernachtig formuleerde) schreef voor
een Russisch publiek over een nauw be
grensde burgerlijke klasse, die men alleen
in de provinciesteden van het Tsaristische
Rusland aantrof, waar verhoudingen heer
sten die sinds enige tientallen jaren tot het
verleden behoren. Niettemin stijgt zijn po
pulariteit in het Westen voortdurend.
„Als we maar wisten"
Men heeft de verklaring daarvan gezocht
in zijn schildering van de futiliteit van
het menselijk streven zonder wortels, zon
der bestemming, zönder richting zelfs. „Als
wij maar wisten waarom wij leven. Als wij
maar wisten waarom wij lijden. Als we
dat maar wisten...." Dit zijn de laatste
zinsneden van „De drie zusters". Zijn thea
ter laat geen heroïsche strijd zien en even
min een verlossende boodschap weerklin
ken. De enige hoop is een vage bespiege
ling: misschien ziet de wereld er over twee
of drie eeuwen rooskleuriger uit, ongelo
felijk mooi en vredig.
Êr heerst tegelijkertijd een sfeer van
onverschilligheid, belichaamd in een oude
legerdokter, die niets anders weet te doen
dan binnensmonds „Tara-ra-boem-di-jee"
te zingen, omdat niets er voor hem meer
op aankomt. Tsjechof houdt de maatschap
pij van onze tijd een spiegel voor. Men
ziet daarin echter niet alleen een zinloze,
doelverloren ontreddering, doch tevens een
hogere werkelijkheid, die gevoect wordt
door dromen en illusies, te schoon om niet
De vaste Raadscommissies
in Haarlem
Een gouden jubilé
Het is 50 jaar geleden dat de Haarlemse
Raad een belangrijk besluit nam, namelijk
over de instelling van vaste raadscommis
sies. In 1900 werd daaraan behoefte ge
voeld, zowel door het college van B. en W.
als door de Raad.
Interessant is het na te lezen in de offi
ciële raadsverslagen hoe onder burgemees
ter jhr. mr. J. W. G. Boreel van Iiogelan-
den de taak dezer commissies vast omlijnd
werd. Hun taak kon, ingevolge de Ge
meentewet, nooit besturen zijn, want het
bestuur ener gemeente is opgedragen aan
de Raad en aan het college van B. en W.
Maar B. en W. voelen wel behoefte zo
werd verklaard aan het instellen van
vaste raadscommissies waarmee B. en W.
kunnen overleggen als er belangrijke za
ken aan de orde zijn. En die waren er in
dat jaar, want toen werd immers besloten
tot het oprichten van een gasfabriek, een
electrische centrale en een Openbaar
Slachthuis. (Er was alleen nog slechts .het
Gemeentelijk Waterleidingbedrijf)
De vaste commissies hebben in de Haar
lemse Raad in de loop dezer 50 jaar het
bestaansrecht bewezen. Alle belangrijke
aangelegenheden die de bedrijven aangaan,
worden voor zij in de Raad komen, in de
desbetreffende commissie behandeld.
Voorts zijn er nog vele andere commissies,
o.a. voor juridische aangelegenheden, de
Hout en de Plantsoenen, Onderwijs, de
Gemeente-financiën, Openbare Werken,
pensioenen, sociale zaken. Met zorg wor
den die commissies elk jaar opnieuw sa
mengesteld, waarbij getracht wordt de
verschillende stromingen in de raad ook in
de samenstelling dei' commissies tot uit
drukking te brengen.
Dit werken in de commissies is een be
langrijk deel geworden van de taak die
de raadsleden op zich genomen hebben.
Naar buiten komt dit niet tot uitdrukking,
maar van belang is het ongetwijfeld.
Ten onrechte verdacht
In September werd door ons aan het
politierapport ontleend, dat mevrouw B,
in Spaardam verdacht werd van diefstal
van zeep bij V. en D. te Haarlem. Spaarn-
dammers hebben sindsdien uitgemaakt dat
dit mevrouw A. L. Berk-Bonkerk, wonen
de aan de Pol, moet zijn. Evenwel ten
onrechte. De politie heeft de zaak onder
zocht en aan haar een verklaring gegeven
dat zij geheel daarbuiten staat. Om aan
de dorpspraat een eind te maken, verzocht
mevrouw Berk-Bonkerk ons daarvan
mededeling te doen.
te proberen ze waar te maken. Het geloof
in opgang en redding doorstraalt het
geheel.
Dit is intussen slechts één kant van zijn
betekenis, ongeacht bovendien zijn diep
gaande vormvernieuwing, die neerkomt op
een vergeestelijkt realisme. Men moet niet
denken dat op zijn toneel alles even som
ber en neerslachtig toegaat. Integendeel:
Tsjechof was een geboren humorist, we
zenlijk blijmoedig en vaak zeer vrolijk, al
overheerst vooral in zijn latere werk die
ondefinieerbare stemming van delicaat
geschakeerde melancholie. De werkelijke
tragiek, die er uit spreekt en het zo bij
zonder actueel maakt, schuilt in het be
wustzijn dat de mens nimmer de vol
maaktheid zal bereiken waartoe hij zich
voortdurend gedrongen voelt te streven.
Tsjechof werd geleid door een dichterlijk
idealisme. Zijn personen zijn zonder uit
zondering toegerust met alle goede eigen
schappen, die nun een kans op geluk bie
den, al staan zij nu nog hulpeloos tegen
over een onnoemelijk noodlot. Maar de
drang tot het nobele, het verhevene, laat
hen nooit in de steek.
Daardoor schenkt speciaal „De drie zus
ters" zoveel ontroering en zo'n diep gevoel
van geluk. Het is te hopen dat de voor
stelling van dit meesterwerk van Mense
lijkheid met een hoofdletter, zoals Stanis
lawski zei, aan onze gespannen verwach
tingen voldoet. Ank van der Moer, Mimi
Boesnach en Ellen Vogel vervullen de ti
telrollen. Andere medewerkers zijn onder
meer: Mies Versteeg, Han Bentz van den
Berg, Ko van Dijk, Tons Rademakers en
Henk Rigters. DAVID KONING.
is Uw wagen in onze garages. Per 1 Maart
komen weer enkele 6tallingplaatsen vrij bij
Autogarages
OHESLAGERSLAAN 36 - TELEF. 10570
KONINGINNEWEG 112 - TELEF. 12403
Schoonheid en bijgeloof
in Oost-Afrika
Dr. Melchior over zijn erva
ringen in het zwarte wereld
deel
In de aula van het Christelijk Lyceum,
die tot aan de laatste plaats bezet was, heeft
de bekende Haarlemse medicus dr. A.
Melchior gisteravond een interessante
lezing gehouden over „Schoonheid en bij
geloof in Oost-Azië". Dr. Melchior, die on
langs in deze streken van het „zwarte
werelddeel" enkele maanden de gast was
van een groep missionarissen, had daar
allerminst een utopia gevonden. Belasting
perikelen, woningnood en vele andere
„zegeningen" der beschaving, zijn de negers
natuurlijk onbekend, doch inplaats daar
van leven zij van de wieg tot aan het graf
onder de ban van het bijgeloof. Al hun
denken en handelen wordt beheerst door
de angst voor de oppermachtige geesten,
die volgens hun primitieve geloof de be-
werkstelligers zijn zowel van de kleinste
tegenspoeden als van alle calamiteiten,
natuurrampen, misoogsten en epidemieën.
Deze alles dominerende vrees wordt dooi
de tovenaars en medicijnmannen met
niets-ontziende, soms zeer wrede prak
tijken, aangewakkerd en geëxploiteerd.
Spreker had zelfs gevallen meegemaakt,
dat gekerstende negerjongens, die dank
zij het missieonderwijs een ontwikkelings
peil van vierde klas H.B.S.-ers bereikt
hadden, bij het louter noemen van het
woord „boze geest" in panische schrik weg
vluchtten. Ook de huwelijksgebruiken, het
geboorteceremonieel, de dodenritus en alle
andere zeden en gewoonten zijn volkomen
onderworpen aan de strenge en wrede dic
tatuur van de angst die zelfs dikwijls, zo
als dr. Melchior met vele voorbeelden
illustreerde, tot gruwelijke moordpartijen
leidt. Zending, missie en burgerlijk be
stuur boeken incidenteel wel succes in de
strijd tegen dergelijke barbaarse excessen,
maar met wortel en tak is de heerschappij
van de tovenaars en de toverdokters naar
sprekers Aliening alleen uit te roeien door
er adequate medische controle, vuorlich-
ting en verzorging tegenover te stellen,
waaraan thans, naar hem gebleken was,
nog vrijwel alles ontbrak.
Een belangwekkende, door dr. Melchior
tijdens zijn verblijf in Oost-Afrika ge
maakte smalfilm, completeerde de avond,
aan welks slot het dankbaar gehoor de
inleider een kleine ovatie bracht.
De baten van de avond komen ten goede
aan het jeugdwerk in Heemstede.
l Adv.)
Velsense begroting goedgekeurd
Met de aantekening dat de tot twee man
geslonken communistische raadsfractie be
schouwd wilde worden te hebben tegenge
stemd, zijn de Velsense gemeentebegro
tingen Vrijdagavond goedgekeurd. Het
voorstel van het college om het vermenig-
vuldigingscijfer voor de schoolgeldheffing
met een half te verminderen werd na lang
durige discussies aangenomen en het voor
stel tot verbouwing van het gymnasium
„Velserbeek" is tot een volgende vergade
ring uitgesteld. Reeds Maandagavond is de
Velsense raad met de algemene beschou
wingen over de begrotingen begonnen. In
de loop der besprekingen bleek dat het
college niet van zins is zijn standpunt over
de industrialisatie van oud-IJmuiden te
laten varen en ook de critiek op de hoog
bouw nabij het nieuwe raadhuis, waar de
middenstand bezwaren tegen aanvoert,
werd terzijde gelegd.
Ds. J. van Buuren, Geref. predikant te
IJmuiden staat op het tweetal te Amsterdam
met ds. G. Toornvliet te Leiden.
