Wat KAN kan kan KAN alleen
Drie maal vijf jaar geëist wegens
een inbraak in de VanMerlenlaan
„lamtiet"
2.
BAKKERS BEHANG
Mr. Zondervan: „Van Geelkerken moest
scherven lijmen die Mussert maakte"
ELECTR. PENDULES
Gewezen beheerders van Beatrix-kliniek
verdacht van meineed aangehouden
Militair hulpprogramma in werking
Vrijdag 3 Maart 1950
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant
Eén verdachfe blijft ontkennen
en ontketent bewogen tafereel
Het leek gisteren allemaal langs de
wegen der geleidelijkheid te zullen ver
lopen bij de behandeling voor de rechtbank
van de inbraak in de Van Merlenlaan te
Haarlem op 1 Maart 1949. Maar toen drie
uur later de president, mr. H. J. Ferwerda,
de ochtendzitting sloot, waren er klappen
gevallen tussen een verdachte en een ge
tuige, was de vaak geroemde solidariteit
van dief en diefjesmaat roemloos gesneu
veld, waren er onder ede een paar tegen
strijdige verklaringen afgelegd en was er
een gecompliceerde historie overgebleven.
De solidariteit bleef alleen over tussen
de twee eerste verdachten, de los werkman
J. H. en de chauffeur B, B. Deze jonge
lieden, die er respectabele strafregisters op
nahielden, waren op de avond van de eer
ste Maart in het vorig jaar naar Heemstede
getrokken om daar aan het stelen te gaan.
Zij waren daarbij vergezeld van de derde
verdachte A. L. S., hadden in een villa aan
de Van Merlenlaan een ruitje ingedrukt en
B. en H. waren naar binnen gegaan. Zij
konden ongemerkt hun slag slaan en ver
dwenen met een hoeveelheid tafelzilver,
wat andere zilveren voorwerpen, een radio
toestel, sigaretten en sigaren. Daarna had
den zij in Noordelijke richting over het bol
lenland de plaat gepoetst en hadden ten
slotte het zilver onder een mesthoop op het
H.F.C.-terrein verstopt.
Zware eis
Zowel B. als H. bekenden dat alles vol
mondig en deelden broederlijk de schuld.
Zij gingen zelfs zo ver, dat zij zeiden samen
het ruitje te hebben ingedrukt.
De officier van Justitie, mr. G. W F. van
der Valk Bouman, qualificeerde beiden als
„zware jongens" en vond dat het hoog tijd
werd, dat de maatschappij tegen hen in
bescherming werd genomen. Omdat hij het
wenselijk vond dat zij^ beiden een vak leer
den en aan wexken gewend zouden raken,
waartoe hij de gevangenis in Leeuwarden
of die in Norg een geschikte plaats achtte,
eiste hij tegen beiden 5 jaar gevangenis
straf.
De verdedigers, mr. A. Luikinga en mr.
L. S. Römeling, bepleitten clementie, omdat
zij nog wel reclasseringsmogelijkheden
zagen.
Daarna kwam recidivist nummer drie in
het bankje, de 29-jarige Brabander A. L.
S., die allerminst bereid bleek tot bekennen.
Hij verklaarde dat hij weliswaar mee was
gegaan, doch dat hij zulks had gedaan op
verzoek van de vrouw van B„ met het doel
B. van diefstal af te houden. Hij verklaarde
buiten te zijn gebleven, het gestolen goed
niet te hebben aangeraakt en part noch deel
aan de inbraak te hebben gehad. Tenslotte
opperde hij de veronderstelling, dat B. hem
„er in wilde drukken" vanwege zijn vriend
schappelijke verhouding met B.'s vrouw en
hij noemde een geval waarin hij door B.
zou zijn „opgehangen" hetgeen hem een
jaar gekost had. H. die als verdachte had
verklaard, dat S. mee naar binnen was
geweest, bleek niet bereid om die verkla
ring onder ede te herhalen. Wel verklaarde
hij positief dat S. mee had geholpen de
gestolen goederen te dragen en dat hij op
wacht zou hebben gestaan. B. legde een
soortgelijke verklaring af.
Wat in hun beider verklaringen niet
klopte, was, dat H. vertelde de opbrengst
later te hebben verdeeld en aan B. en S.
ieder honderd gulden te hebben uitgekeerd
en B. die tijdens die verklaring op de gang
had vertoefd, meedeelde dat de totale op
brengst aan S. ter hand was gesteld om
sigaretten en vitrages in België te gaan
kopen.
Een tweede tegenstrijdigheid in de ge-
tuigen-verklaringen kwam toen getuige M.
D., een Amsterdamse recidivist, die de goe
deren weg had zullen werken, verklaarde,
dat B. hem indertijd verzocht zou hebben
om S. er in te draaien, wanneer de zaak
ooit uit mocht komen. B. ontkende ten
stelligste aan D. ooit zo'n voorstel gedaan
te hebben. Voorts verklaarde B. dat S.
naderhand het zilver uit de mesthoop zou
hebben gehaald, maar zowel D. als S. hiel
den hardnekkig staande dat B. dit zou heb
ben gedaan.
De Officier van Justitie achtte nochtans
mededaderschap van S. bewezen. Al is het
mogelijk dat B. bijvoorbeeld uit minnenijd
heeft doorgeslagen, daarom is er nog geen
reden om aan B.'s verklaring te twijfelen
temeer daar zij door H. wordt, gedekt. Hij
eiste ook tegen S. daarom vijf jaar.
De verdediger, mr. P. J. Prinsen Geer-
ligs, trok wèl de verklaringen van B. en H.
in twijfel. Hij voerde aan dat B. tijdens zijn
verhoor een tip aan de politie had gegeven,
dat S. een inbraak op de Heemsleedse Dreef
zou hebben kunnen gepleegd, terwijl S. op
die avond nota bene op een ver jaarspartijtje
Eerst even kijken bij
Barteljorisstraat 27
Zo .juist wéér uit het buitenland
ontvangen:
een grote collectie
VISTÜANOLA
allernieuwste dessins
84
Kreukherstellend en wasecht
Grote keuie Mantelgeorgette
140 cm breed vanaf f 11.85 per Meter
Agenda voor Haarlem
VRIJDAG 3 MAART
Stadsschouwburg: „Schakels" (Nederlands
Volkstoneel). 8 uur. Gemeentelijk Concert
gebouw: Concert Theo Bruins, 8 uur. City:
..Jungle Jim", 14 j., 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur.
Spaarne: Captain Kidd, 14 j.. 2.30, 7 e* 9.15
uur. Frans Hals: „Hoog spel", 18 j., 2.30, 7
en 9.15 Uur. Rembrandt: „Verloren grenzen",
Mte leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace:
„Romahce in Rio", 14 j„ 2. 4.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „The third man". 14 j., 2, 4.15, 7 en
9.15 uur.
ZATERDAG 4 MAART
Stadsschouwburg: „Armada" (Comedia),
8 uur. Gemeentelijk Concertgebouw: „Tap
toe" (Snip en Snaprevue), 8 uur. Brinkmann:
tentoonstelling en demonstratie kantklossen,
2 tot 5 uur. Bioscopen: Middag- en avond
voorstellingen.
bij B. thuis was. Hij achtte de inborst van
de getuigen-verdachten nu niet zo vlekke
loos dat hun verklaringen inderdaad waar
de zouden hebben en hoewel H. er geen
belang bij heeft om S. „op te hangen", kan
zijn vriendschap voor B. toch wel daartoe
de drijfveer zijn geweest. Blij achtte het ten
laste gelegde dan ook niet bewezen.
Vechtpartij
In zijn laatste woord zei verdachte S.
nogmaals dat hij onschuldig was aan de
diefstal. Hij raakte daarop zijn beheersing
kwijt en riep snikkend: „Ik ben alleen maar
meegegaan om haar" wijzend op B.'s
vrouw, die op de publieke tribune stond.
Toen B„ die voor het getuigen-hekje stond,
daarop een schampere opmerking maakte,
vloog S. op, greep B. vast en sloeg hem in
het gelaat. Twee parket-wachters kregen
hem te pakken, maai- zij hadden de groot
ste moeite om hem in hun macht te krijgen
en het rechtbank-meubilair ontsnapte op
het nippertje aan ontijdige afbraak.
Na de vechtpartij verzocht B. om zijn
vrouw te doen horen over de kwestie of zij
S. had verzocht B. van de diefstal af te
houden, maar de rechtbank na in raad
kamer bijeen te zijn geweest oordeelde
het beter om de vrouw, die de hele zitting
had bijgewoond, er maar buiten te laten.
Als laatste verdachte verscheen de Am
sterdammer M. D. die kwam vertellen dat
hij in de waan was gebracht, dat het hier
smokkelwaar betrof. Eerst later had hij van
S. gehoord dat het gestolen goederen wa
ren. Samen met S. en B. zou hij de spullen
in een taxi naar Amsterdam hebben ge
bracht. Ook hij vertelde dat het B. zou zijn
geweest, die het zilver onder de mesthoop
had weggehaald, terwijl S. en hij een kopje
koffie in het tentje aan de Zuiderhoutlaan
dronken. Tegen hem eiste de officier ander
half jaar gevangenisstraf wegens heling.
Uitspraak in al leze zaken over veertien
dagen.
Vernieuw Uw woning
met bEhang! Vanaf 45 ct. per- rol
Gen. Cronjéstraat 135 - Haarlem - Tel. 11657
Wij «lijden de randjes kaarsrecht af
voor 5 cent oer rol
(Adv.)
Prins Bernhard te Los Angeles
Prins Bernhard is met ae door hem zelf
;stuurde Dakota gisteravond uit Hermo-
sillo in Mexico te Los Angeles aangekomen.
Hij zal daar drie dagen blijven.
Rapport over vliegveldkwestie
verschijnt weldra
In zijn Memorie van Antwoord aan de
Eerste Kamer over de begroting 1950 van
het departement van Verkeer en Waterstaat
deelt de minister van Verkeer en Water
staat mede, dat het rapport van de com-
missie-Ringers over de vliegveldkwestie
SchieveenYpenburg binnen korte tijd
mag worden tegemoet gezien.
Van Geelkerken m de beklaagdenbank tijdens hel voorlezen van de dagvaarding.
Volgende week requisitoir
en pleidooi
Van Geelkerken, de voormalige plaats
vervanger van Mussert, is Donderdag onge
veer twee uur lang door de president van
de Bijzondere Strafkamer der Utrechtse
rechtbank verhoord.
Daarna heeft de officier van justitie, mr.
Drabbe, Van Geelkerken ruim een uur lang
talloze vragen gesteld, waarna de recht
bank met verdachte de bevoegdheden van
de Landwacht en de Landstorm en tal
rijke andere details behandelde. Van Geel
kerken was namelijk ook inspecteur-gene
raal van de Landwacht. Hem was onder
meer ten laste gelegd de bevordering van
het optreden "der Landwacht door maat
regelen van organisatorische aard.
Een onderwerp, waarover verdachte uit
voerig werd ondervraagd, was de kwestie
der gijzelaars. Hem werd verweten, dat hij
een lijst van 500 personen had opgesteld.
Hij verw-eerde zich hiertegen met de ver
klaring, dat hij, nadat generaal Seyffart
door de illegaliteit was geliquideerd op
verzoek van Mussert in Den Haag een be
spreking had gevoerd met Seyss Inquart.
Daarbij waren aanwezig General-Kommis-
sar Schmidt en naar verdachte meende
ook Van Genechten en de Duitser Dr.
Wimmer. Seyss Inquart opperde toen een
plan, voor de dood van Seyffart vijftig gij
zelaars neer te schieten. Van Geelkerken
zeide ter zitting, voor een dergelijke repré
saille geen morele verantwoordelijkheid te
willen aanvaarden. Ten einde de Duitsers
van de uitvoering van dit plan te weer
houden, had hij „hel enige argument ge
bruikt, dat kans van slagen had".
De gijzelaars
Dat argument was: „Fusillering van 500
gijzelaars betekent het einde van de
N. S. B.".
„Daarna heb ik mijn medewerking ver
leend aan het samenstellen van de lijst met
500 namén. Die mensen zouden niet gefu
silleerd worden. Zij zijn ook niet gefusil
leerd", zo vervolgde Van Geelkerken. „Zij
zijn wel gearresteerd en ik weet wel, dat
dat een onrechtmatige daad was. Maar ik
vertel dit in de hoop, bij U enig begrip te
wekken voor de situatie, waarin ik ver
keerde, waarin ik uiteraard uit eigen vrije
wil verzeild was geraakt, maar waarvan ik
op dat ogenblik de consequenties had te
aanvaarden, of ik wilde of niet".
Ook besprak de rechtbank de houding
van verdachte in de Meidagen van 1940.
Hij bevond zich toen in het fort Spijkerboor
in Noordholland, tezamen met een vrij
groot aantal gearresteerde Duitsers en
N.S.B.'ers en volgens zijn zeggen ook nog
met een aantal geïnterneerde Joden. De
commandant van het kamp, een kolonel,
kwam bij de capitulatie van het Neder
landse leger op dé binnenplaats de ge-
interneerden toespreken, waarbij hij reeds
in burger was gekleed. „Over vijf minuten
bent U hier verantwoordelijk", zou hij ge
zegd hebben tot Van Geelkerken. „Inder
daad vertrok hij en liet de leiding in mijn
handen achter", aldus Van Geelkerken.
„Ik heb alle aanwezigen gevraagd het
hoofd te ontbloten", antwoordde de ver
dachte. „ik heb daarna gevraagd gezamen
lijk het Wilhelmus te zingen, hetgeen ge
beurd is, en ten slotte heb ik drie hoera's
laten uitbrengen voor het Nederlandse
leger".
Mussert zette Van Geelkerken
uit de N.S.B.
Mr. Drabbe wenste nadere bijzonderhe
den van verdachte te horen over het ont
slag uit de N.S.B., dat Mussert hem ge
geven had in het begin van 1945. De ver
dachte verklaarde, dat een maand tevoren
Rost van Tonningen door Mussert werd af
gezet op grond van een artikel, dat Rost
geschreven had en dat getiteld was: „Eén
volk, één land, één Führer". Volgens de
verklaring van verdachte hadden de Duit
sers er daarop bij Mussert op aangedron
gen, dat hij ook Van Geelkerken zou afzet
ten
Mr. Drabbe: „Heeft Mussert zich tot zo
iets verlaagd?"
Verdachte: „Jammer'genoeg wel, maar
toch heb ik absoluut nog hoogachting voor
hem".
Mr. Drabbe: „Dat is voor mij volkomen
onaanvaardbaar. Ik geloof, dat U ontsla
gen bent wegens Uw gedrag in December
1944 of wegens Uw veranderde politieke
instelling of wegens beide. Mussert heeft
nimmer de verklaring gegeven voor Uw
ontslag, die U ons thans vertelt".
De verdachte hield vol. dat hij de waar
heid sprak. Hij was naar Mussert toege
gaan, nadat deze hem zonder opgave van
redenen als plaatsvervangend leider had
afgezet. Hij had Mussert verteld, zo zeide
hij, dat Ritterbusch hem had aangeboden
„Mussert op te volgen als die dood was*
Een ander zou hem zelfs hebben aangebc
den Mussert uit de weg te ruimen. Een te werk te stellen. De Duitser kan zich nog
leiding gegeven alle vertrouwen in zijn
voormalige plaatsvervangend leider te ver
liezen. „En daarop heeft hij mij, hetgeen
ik kan begrijpen, uit de N.S.B. gezet".
Mr. Drabbe: „Waarom komt u vandaag
voor het eerst met deze verklaring?"
Verdachte: „Ik was bij mijn vroegere
verhoren niet van plan meteen alle troe
ven uit handen te geven. Ik wilde verschei
dene punten bewaren voor mijn verdedi
ger".
De weg terug
Sprekende over het laatste jaar van de
oorlog zei Van Geelkerken: „Er was voor
ons geen weg terug".
„Voor een goed vaderlander was er altijd
een weg terug", zei de president.
Verdachte erkende in 1940 en 1943 teza
men met Mussert in Berlijn besprekingen
te hebben gevoerd met Hitier. Hij erkende
ook zich zeer afkeurenswaardig te hebben
uitgelaten over de Joden, nadat de presi
dent hem enkele passages uit artikelen, die
hij heeft geschreven, had voorgelezen.
Van Geelkerken: „Ik heb er niet tegen
geprotesteerd en ik heb er ook geen ver
ontschuldiging voor. Ik heb gefaald door
aan alle misdaden, die tegen de Joden z-ijn
bedreven, voorbij te gaan. Ik zeg het ver
keerd: lk heb me er nooit tegen verzet".
Hierna werd een achttal getuigen ge
hoord, onder wie ir. Huygen, ex-algemeen
secretaris der N.S.B., die opmerkte dat de
verdachte op een politieke manier met de
Duitsers kon omspringen. De ex-comman
dant van de W.A., mr. A. J. Zondervan,
legde een verklaring af over het ontslag
van de verdachte uit zijn funtcie bij de
Landwacht. De Landwacht bestond uit
leden van de N.S.B. en daar Van Geelker
ken na Januari 1945 geen lid meer was, kon
hij- deze functie dus ook niet langer meer
vervullen. Hij kenschetste Van Geelkerken
als iemand die de scherven moest lijmen,
die Mussert maakte.
Tot slot legde dr. Wilhelm Harster. ex-
General-Leutnant der Polizei en Befehls-
haber van de Sicherheitspolizei een verkla-
ring af over de vergadering, waarin werd
besloten om in plaats van het doodschieten
van vijftig gijzelaars als repressaille voor
het liquideren van generaal Seyffart, vijf
duizend „plutocratenzoontjes" in Duitsland
week later had Mussert een brief aan ver
dachte geschreven waarin stond, dat Ritter
busch, zowel als de andere door Van Geel
kerken beschuldigde persoon, op hun ere
woord Mussert hadden verklaard, dat de
beweringen van Van Geelkerken valse
aantijgingen waren. Dit had Mussert aan-
herinneren dat dit voorstel van N.S.B.-zijde
kwam, doch wie het eerste woord erover
gesproken heeft, wst hij niet meer.
De volgende week Donderdag zal de
officier van justitie zijn requisitoir en de
verdediger zijn pleidooi houden.
0003000000000000000000000000000000000000000000000000000(1
O
DAMESHORLOGES vanaf f 25.-
Demobiliserenden en gedemobiliseerden bij aankoop van
een horloge een buitengewone verrassing
I. KAN
BARTELJORISSTRAAT 2 TELEFOON 15004 HAARLEM
ÖOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
(Adv.)
Beschaamd vertrouwen
In de zomer van 1947 plaatste de afde
ling Apeldoorn van de Nederlandse ver
eniging Eerste Hulp bij Ongelukken een
onbewaakte verbandpóst op de Amcrs-
foortseweg, op ongeveer negen kilometer
afstand van Apeldoorn.
Dit was een unicum voor ons land, daal
de verbandposten welke tot dan toe waren
opgericht, steeds in een woning of garage
waren ondergebracht.
De E.H.B.O. meende echter tot deze
proefneming te moeten overgaan, omdat
ter plaatse een wegg
nogal dikwijls ongelukken, tengevolge
van slippen, gebeuren. Helaas is de vereni
ging in haar vertrouwen in de weggebrui
kers teleurgesteld. Was in de vorige zomer
reeds eenmaal de complete verbandkist
gestolen, deze week is de nieuwe verband
kist weer spoorloos verdwenen.
Daar met het aanschaffen van een der
gelijke kist een bedrag van f 125 is ge
moeid ziet de E.H.B.O.-Apeldoorn zich
thans gedwongen de verbandpest voorlo
pig leeg te laten staan. Terrzij de bedrij
vers van deze onsociale daad bet verkeerde
van hun handelwijze alsnog inzien en de
kist weer op de oude plaats terugbrengen.
Indeling tenniscompetitie
De commissie voor de competitie voor do
KNLTB heeft de volgende competitie-inde
ling van de hoofdklasse en eerste klasse voor
het seizoen 1959 bekend gemaakt:
Hoofdklasse A: Leimonias (Den Haag),
Leimonias 2; DDV (Amsterdam) en Thor-RW
(Den Haag).
Hoofdklasse B: Phii'narmonie (Tilburg);
Eindhoven: Nieuw Mai-lotclub (Den Haag)
en Het Spieghel (Bussum'i.
Hoofdklasse C: Enschede: Hilversum:
Festina (Amsterdam) en Alta (Amersfoort).
In afdeling 1 van de eerste klasse komen
uit: Joy (Amsterdam): Haarlemse LTC;
Park Marlot (Den Haag» en Leidse LTV.
De competitie zal dit seizoen een week
eerder beginnen, namelijk op Zondag 16
April.
Nieuwe grote lending
tegen zeer lage prijzen
in notenhout, groot model
in mat nikkel en geel koper
geheel koper, groot model
met volle garantie
24.50
37.50
45.—
Grote Houtstraat 40 - Telefoon 20049
Minderheidsnofa
op het rapport-Langemeijer
Op liet rapport over de reorganisatie van
de politie van de Commissie-Langemeijer,
dat zeer binnenkort aan de ministers van
Binnenlandse Zaken en van Justitie zal
worden aangeboden, is een minderheids
nota ingediend door vijf leden van deze
commissie. Het meerderheidsrapport is op
gesteld door acht leden en het adviserend
lid.
Bovendien hebben drie leden individueel
hun zienswijze over het vraagstuk uiteen
gezet. Twee van. hen behoren tot de 'meer
derheid, hoewel zij in aparte nota's stelsels
ontwikkelen, die volgens hen de voorkeur
gehad zouden hebben.
Tijdens behandeling van zaak tegen Bloemendaalse leraar
De zaak tegen de veertigjarige Bloe
mendaalse leraar G. A. de B„ die zich gis
teren voor de Haarlemse rechtbank had te
verantwoorden omdat hij ervan verdacht
wordt tijdens de behandeling van het
proces tegen de vroegere beheerders van
de Beatrixklinick te Haarlem een valse
eed te hebben afgelegd werd gistermiddag
afgebroken met de aanhouding door de
Officier van het echtpaar J. G. K. en T. G.
K.-K., dat zoals men zich zal herinneren in
December werd vrijgesproken van de ten
laste gelegde verduistering ten nadele van
de eigenaars c.q. de staat van de
Beatrix-kliniek.
In de zaak tegen het echtpaar K, ging
het in hoofdzaak over ae vraag of het
ondergedoken echtpaar BeckerJanssen
in het najaar van 1944 ais eigenaar van
de kliniek aan de K.'s een blanco volmacht
vor het beheer der kliniek had gegeven of
niet. Volgens de heer en mevrouw Becker
was dat zeker niet het geval en hun
verklaring werd door twee getuigen ge
steund volgens ae beheerders wel, waar
toe zij niet alleen een verklaring van ver
dachte De B. konden aanvoeren, doch ook
een van een getuige, die een gesprek had
aangehoord waaruit hetzelfde opgemaakt
zou kunnen worden.
Het bleek gistermiddag dat de ver
dachte en alle getuigen hun in de zaak
tegen het echtpaar K. afgelegde verklarin
gen handhaafden.
Beide partijen waren het erover eens dat
de kwestie ter sprake was gekomen op een
middag in October 1944. toen het echt
paar K. aan de heer en mevrouw Becker
een door de verdachte geformuleerd voor
stel had gedaan, dat erop neer kwam, dat
de kliniek gedurende de tijd dat het
echtpaar Becker ondergedoken zou zijn
aan de K.'s verpacht zou worden tegen
een som van 250.per -maand met een
opzeggingstermijn van een maand.
De heer en mevrouw Becker achtten dit
voorstel totaal onaannemelijk en er ont
stond tijdens het onderhoud hierover een
zeer geprikkelde stemming, zodat men met
een onbevredigd gevoel uit elkaar ging.
Doch volgens de verdachte hadden de eige
naars tijdens het gesprek op een bepaald
moment uitgeroepen: „Je kunt toch im
mers doen wat je wilt, je hebt toch carte
blanche".
De dame in wier woning dit gesprek
I.-- I Deelnemers Atlantisch pact
I Militaire hulp ontvangende landen
Vfefwechte uitbreiding van de mili-
laire hulp ontvangende landen
Dezer dagen begint de verscheping van
de wapens, die de Verenigde Staten krach
tens de overeenkomsten met de deelnemers
aan het militaire hulpprogramma ter be
schikking zullen stellen. Dit programma
voorziet in de hulp aan Europa (en de
landen daarbuiten, die aan het programma
deelnemen) in drieërlei vorm.
Ten eerste is er de verscheping van het
materiaal, welke voor tenminste de helft
met Amerikaanse schepen moet geschie
den. Het betreft hier reserve-voorraden
en voor eea deel nieuw aan te maken
goederen. De vervanging zal volledig in
rekening worden gebracht en uit het hulp
programma worden bekostigd. De over
dracht van het surplus-materiaal daaren
tegen kan geschieden tegen betaling van
de noodzakelijke kosten voor verscheping
en herstel. Om deze kosten te bestrijden,
is een bedrag van 77 millioen dollar uitge
trokken, wat ongeveer 15 procent van de
prijs is, die er oorspronkelijk voor werd
betaald.
Uitsluitend voor de levering van machi
nerieën en grondstoffen, heeft het Ameri
kaanse ^Congres een bedrag in dollars toe
gestaan. Het is niet de bedoeling dat hier
van nieuwe fabrieken worden gebouwd.
Men rekent dat een bedrag van 155 mil
lioen dollar de Europese fabrieken in staat
zal stellen voor 700 millioen dollar te pro
duceren. Hiermede zal tevens een bijdrage
worden geleverd voor een grotere zelfstan
digheid van Europa, maar tevens op juiste
wijze worden voldaan aan het beginsel, dat
aan het programma ten grondslag ligt: de
Europese landen moeten zichzelf kunnen
helpen en elkaar onderlinge bijstand ver
lenen.
Het derde punt van het Militaire hulp
programma omvat het verschaffen van
bijstand op technisch gebied en bij de in
structie. Het houdt onder meer in, dat een
aantal civiele en militaire technici zullen
worden uitgezonden om 't militaire perso
neel van de ontvangende landen op te leiden
in het gebruik en onderhoud van het over
gedragen materiaal. De kosten van het
programma bedragen in totaal 1.314 mil
lioen dollar. Hiervan is één milliard dollar
bestemd voor de Europese pactgenoten.
Van het overige deel zal voor een bedrag
van 211 millioen aan Griekenland en Tur
kije worden toegewezen en 28 millioen aan
Iran, Korea en de Philippijnen. Zelfs met
dit hulpprogramma is Europa nog ver
verwijderd van het ideaal van een krachtig
verdedigde groep landen. Generaal Brad
ley, voorzitter van de gecombineerde staf
chefs der V.S., schatte, dat een veertig tot
vijftig divisies in staat zouden zijn, een
eventuele aggressor gedurende enkele
maanden tegen te houden. Op het ogenblik
staan in Europa ten hoogste 22 gewapende
divisies gereed waarbij zijn gerekend
de twee Amerikaanse divisies in Duitsland.
Ook na de besteding van het gehele bedrag
dat beschikbaar is gesteld voor de mili
taire hulp, zullen de veertig divisies van
Generaal Bradley er niet zijn. Toch zal
de wetenschap, dat Amerika klaar staat
om zijn volle gewicht in de strijd te wer
pen, een eventuele aggressor tot het in
zicht brengen, dat een snelle en gemakke
lijke overwinning niet meer mogelijk is.
Deze wetenschap verhoogt de preventieve
waarde van het pact en vermindert daar
mede de kans, dat het ooit tot een oorlog
zal komen.
had plaats gevonden en die zei bij het ge
sprek tegenwoordig te zijn geweest, ver
klaarde evenwel ook gisteren pertinent, dat
de gewraakte term niet was gebruikt. De
familie Becker had er in tegendeel op ge
staan om eerst de boeken te ontvangen
opdat de heer Becker zou kunnen nagaan
of hij al dan niet op het voorstel kon in
gaan. Zij had zelfs tegen de verdachte ge
zegd, dat ze zijn houding voor iemand, die
voor een goed Nederlander wilde doorgaan,
beslist verwerpelijk vond, daar hij gebruik
wilde maken van de dwangpositie waarin
het echtpaar Becker zich bevond.
Op een vraag van de verdediger, mr. O.
H. van Wijk, of ze erg bekend was met
de zaken van de eigenaars van de kliniek,
antwoordde deze getuige ontkennend, doch
ze gaf toe dat ze mevrouw Becker kort voor
de behandeling van de zaak tegen de K.'s
nog had gesproken.
Vervolgens werd de gepensionneerde
hoofdagent gehoord die volgens de vorige
getuige en de heer en mevrouw Becker wel,
doch volgens ae verdachte niet het gehele
onderhoud had bijgewoond. Ook deze ver
klaarde de uitdrukking „carte blanche"
niet te hebben vernomen.
Niet betrouwbaar?
Mr. Van Wijk nam het getuigenverhoor
van de heer Becker te baat te trachten de
rechtbank ervan te overtuigen, dat de
waarheid van de verklaringen van de heer
Becker in twijfel getrokken zou kunnen
worden. Hij gebruikte daartoe inzonder
heid een notitieboekje, waaruit zou moeten
blijken, dat de heer Becker voor de Duit
sers fietsen zou hebben gevorderd, hetgeen
door de heer Becker altijd was ontkend. De
getuige bezwoer echter dat het hier ging
om een geval dat hij door de Duitsers was
opgecommandeerd om gevorderde fietsen
te bewaken.
President, mr. Ferwerda: U hoort dat
hij geen fietsen heeft gevorderd. En de
Officier, mr. Van der Valk Bouman, wijst
erop, dat de rechercheur die deze zaak
heeft uitgezocht geen opsporingsbevoegd
heid bezit.
Het verhoor van mevrouw Becker gaf
mr. Van Wijk aanleiding na te gaan of dat
voorgestelde pachtcontract nu werkelijk zo
onaanvaardbaar was als de tegenpartij
wilde doen voorkomen.
„Hoeveel ifatiënten waren er toen u on
derdook? Twee misschien? En is die op
zeggingstermijn van een maand nu zo on
logisch?"
Doch mevrouw Becker verwees de ver
dediger voor de zakelijke zijde van het
geval naar haar echtgenoot en legde er de
nadruk op, dat de K.'s en de B die
in die dagen de organisatorische leiding
van de kliniek op zich had genomen niet
waren aangesteld als beheerder, omdat
men toen meende dat het toch maar een
kwestie van dagen zou zijn.
Het echtpaar K. was als getuige dé
charge gedagvaard. Wanneer mevrouw op
verzoek van de advocaat bevestigt dat de
heer Becker heeft gezegd: „Jullie weet waar
je aan toe bent, jullie hebt toch carte
blanche", wijst de president haar er na
drukkelijk op dat zij dan hetzelfde ver
klaart als De B. in haar eigen zaak, welke
verklaring tot een vervolging wegens ver
denking van meineed heeft geleid.
De rechtbank besliste hierop, dat de
voorgeschreven procedure voor de gevallen
waarin het vermoeden van meineed rijst:
het letterlijk opnemen door de griffier van
de afgelegde verklaring, zou worden ge
volgd. Mevr<4uw K. en ook haar echtge
noot zijn er evenwel niet zeker van of de
gepensionneerde hoofdagent bij het gesprek
op dat moment aanwezig was of niet.
Mr. Ferwerda, nadat ae getuigen hun
verklaringen bevestigd hebben: „U had
dus bereikt wat u wilde. U behoefde zelfs
die 250.niet meer te betalen".
Mr. Van der Valk Bouman hield ver
volgens beide getuigen aan.
Voordat de rechtbank, na een korte be
raadslaging besloot, de hierop betrekking
hebbende stukken in handen van de rech-
ter-commissaris te stellen, werd nog een
getuige a décharge gehoord, die tijdens de
hongerwinter in de Beatrixkliniek tegen
woordig was geweest bij een woordenwis
seling tussen de eigenaresse en het echt
paar K„ waarvan hij zich meende te her
inneren. dat mevrouw Becker had gezegd:
„U kunt toch de kliniek sluiten als u wilt.
Mijn man heeft toch gezegd: Jullie kunt
doen wat je wilt".
Daarna werd de behandeling voor onbe
paalde tijd verdaagd.
Het echtpaar K. is vandaag door de
rechter-commissaris gehoord.
Prof. dr. C. Ch. Aalders, hoogleraar aan
de Vrije Universiteit te Amsterdam die te
Heemstede woont, wordt 25 Maart 70 jaar.
