Mijn uitzet voor de keuken paRijse siLhouetten M M M Een voorlichtingsinstituut in Den Haag tuit goede tuit Wat wèl, wat niet Kamerbewoners en voedingsproblemen j aal er nu deze week iets ge- beurd zijn, dat mo ernstig heeft gestemd! Er is Maandag „on der grote belangstelling" zoals mijn collega's van de echte krant hierachter dat nee- men in de aula van de Landbouwhogeschool te Wape ningen een studieweek voor huishoudwu'.enschap geopend. Minister Mansholt klaarblij kelijk alshuishoudwetenschaps- man bij uitstek var. het kabi net. waarschijnlijk vanwege de samenhang tussen ''eze weten schap en de landbouw heeft de inleiding gehouden. H uishoudwelenschap is loepas- singswetenschap. die als hoog ste doel heelt het geluk en de welvaart van het gezin, waar mede tevens een groot maat schappelijk belang wordt ge diend. o en daarmee weet U het net zo goed als ik. En vorder ging het over efficiënte productie en efficiënte consumptie. Voortaan zal ik mijne geliefden waar schuwen, dat ze bij tijden niet efficiënt zitten te consumeren, als mijn man alle groenten ver orbert en de aardappelen laat passeren en mijn jongste melk zit te verknoeien. I aar waar ik vooral de kriebels van heb gekregen, is van de mededeling van de landbouw minister. dat meer dan drie kwart van de nationale produc tie. of, om het precies te zeg gen 85 procent, in handen komt van de Nederlandse huisvrouw Het gact maar over 12,5 mil liard gulden i n dan kijk ik naar mijn huis- houdbeursje. dat op d.e helft van de maand al zo zielig leeg aanvoelt- Maar wij met z'n al len spelen dan toch maar met milliarden. aar alle gekheid even daarge laten: waar gaan we nu eigen lijk naar toe, als we het huis houden ook a! tot wetenschap gaan promoveren? Let eens op, het komt nog zover, dat je in ons goede land alleen mag huwen, als je je candidaals in de huishoudwetenschap hebt afgelegd of het nog hoger op die wetenschappelijke ladder hebt gebracht. En als ik dan nog lees vrat Daphne bij de voorlichting van de Huishoud- raad in Den Haag allemaal voor uitgekiende luiten heeft ontdekt, dan begin ik lang zamerhand een afschuwelijk minderwaardigheidscomplex te krijgen. L k ga vast de hele dag lopen denken aan die tuiten van mijn potten die niet volgens de regelen van de kunst zijn ge bogen. Als ik me dan met de grootste moeite over die de pressie heb hcengewerkt. dan denk ik weer aan de weten schap van de efficiënte con sumptie en ga ik op de grond alle kruimels mijner dochtoren liggen op te pikken, nademaal er van de productie niets ver loren mag gaan, omdat we anders niet aan dat bedrag van een milliard of wat komen. I k moet er gewoon niet aan denken wat er in al die huis houdens aan guldens wordt opgeveegd Hele vacanties, gewoonweg. Wat zeg ik, nieu we fabrieken worden er ver- morstl aar wat ze in die Studieweek in Wageningen waarschijnlijk niet hebben geleerd, is dat er bij het huishouden ook nog een beetje hart te pas komt. vJT ewoon een beetje liefde. Een beetje zorg, een beetje oplet- tendheid- iettegenstaande minister Mans- holt. HELEN. /k heb me voorgesteld, dat ik mijn uitzet voor de keuken moest aanschaffen en omdat de Ned. Ver. van Huisvrouwen in Den Haag een Instituut tot voorlichting bij huishoudelijke arbeid heeft, ben ik daar mijn licht eens gaan opsteken. Aan dit instituut werken in Den Haag een achttal vrouwen, o.w. verschillende scheikundigen, die tijdens hun huishoudelijke bezigheden proeven doen met pannen en andere voorwerpen, die in de keuken door de huisvrouw worden gebruikt. Deze huishou delijke artikelen worden gekeurd, en indien de medewerksters van het Instituut van mening zijn, dat zij het beste en in het gebruik het goedkoopste zijn, dan kan het Instituut haar merkteken aan de producent van het artikel verlenen, zodat de huisvrouwen kun nen zien, dat zij gewaarborgde artikelen kopen. tuitjes zelden aan de eisen voldoen, die men er aan mag stellen. Ze moeten twee tuitjes hebben, voor links- en rechtshandigen. De pan nen met tuitjes kunnen nooit geheel met een deksel worden afgesloten en ze zijn nog duurder dan pannen met een schenkrand. Metalen kannen zijn goed, wan neer de tuit in een scherpe rand eindigt, welke rand aan de onder kant vlak of hol is. Voor alleenwonende vrouwen is er nog altijd een dringende behoef te aan kleine pannetjes. Men is nu dikwijls gedwongen glazen of aarde werk-schalen te kopen, welke on voordelig zijn in het gebruik, om dat zij slechte warmtegeleiders zjjn. Bij pannen moet men voorts de eis stellen, dat zij geen opstaande ran den hebben, maar inliggende dek sels en dat zij buikig van vorm zijn. Dit laatste bevordert een snelle verwarming. Practisch in 't gebruik zijn de als nestschalen in elkaar passende Bombé-pannen. De bodem van deze pannen is rond en de deksel past precies op de pan, zakt er dus niet in. Wie bij haar keukenuitzet een schuimklopper koopt, behoeft niet een mooi uitziende klopper te ne men, zoals er verschillende op bij gaande foto zijn afgebeeld. Num mer vier is de beste en de goed koopste en nummer zes is ook heel deugdelijk. De scheikundige huisvrouwen van het Instituut hebben o.m. gecon stateerd, dat men zeep kan bespa ren door het water met soda te ontharden, dat er ook in Utrecht glaspotloden te krijgen zijn, waarmee men op glas kan schrij ven, en dat er een stofzuiger in de handel is, die zo'n licht omhulsel heeft en toch een zware motor, dat de huisvrouw hem in speciaal er voor gemaakte riemen op de rug kan nemen, zodat zij zonder bezwaar trappen, hoge richels en boeken op hoog-bevestigde boeken planken kan schoonzuigen. Alles is per slot van rekening maar een weet! Doet U bovendien niet te veel huishoudelijk werk staande, maar gebruik b.v. bij het strijken een zitbankje. En denkt U er dan eens over, als U met de tijd niet uitkomt, hoe U de uren van de dag kunt besteden. Een volgende maal kom ik terug op het chapitre: werkschema. DAPHNE. De leden van het Instituut puzzlen ook uit, hoe de huis vrouw kan bezuinigen in de huis houding en op de tijd, die zij aan het huishoudelijk werk besteedt. Kortom, het Instituut verschaft aan de leden van de Ned. Ver. voor Huisvrouwen allei'lei adviezen, die bij het besturen van de huishouding te pas kunnen komen. Het Instituut heeft in verschil lende plaatsen correspondenten, die voor de afdelingen van de Huis vrouwenvereniging het contact vormen met het Instituut in Den Haag. Het was juist koffietijd, toen ik bij de presidente, mevrouw J. W. van Iterson-Rotgans, arriveerde en in de keuken floot de melkkoker, ten teken, dat de melk kookte. „Een dergelijke melkkoker is al leen dan deugdelijk," zei mevrouw Van Iterson, „indien de afstand der wanden, waartussen het water kookt, minstens 2 cm is. Is de ruimte kleiner, dan is de melk koker niet betrouwbaar, dan doet het water geen dienst en dan brandt de melk aan." En toen wij met de koffie bezig waren, kwam het één van het an der. Mijn gastvrouw had een kof- fiepotje, dat niet goed schonk U weet wel, waar de druppels van de tuit langs dc pot naar beneden lopen „Een pan of kan schenkt goed," vertelde zij mij, „wanneer bij het terugplaatsen van de pan, pot of kan in de verticale stand, de laatste druppels, die aan de schenk rand of tuit blijven hangen, niet naar beneden druipen. De druppel kan blijven hangen aan een hori zontaal oppervlak. Aan een staafje blijft een kleinere druppel gehecht en deze is kleiner naarmate het staafje scherper is." „Bij gebruik van een aluminium schenkrand d.i. een platgeslagen metalen rand vervolgde me vrouw Van Iterson, „verplaatsen bij het einde van het schenken de laatste druppeltjes aan de scherpe rand zich naar de onderkant daar van, die horizontaal is en waaraan ze gemakkelijk blijven hangen en daarna opdrogen." Mevrouw Van Iterson en haar medewerksters geven de voorkeur aan aluminium pannen. „Ze gaan twintig a dertig jaar mee en heb ben enkele voordelen boven emaille. Weliswaar zit men momenteel nog met de moeilijkheid, dat het goede aluminium er niet steeds is, maar het begint weer te komen." Deze huisvrouwen, die een groot deel van hun tijd besteden met ex perimenteren en onderzoeken, zijn ook van mening, dat pannen met goede tuit slechte tuit \7OLLEDIG pension" is duur v en het is begrijpelijk, dat vele kamerbewoners zelf voor hun eigen broodmaaltijden zorgen en zelfs vooral het vrouwelijk gedeelte ook voor het warme eten. Dit is ze ker economisch als U temidden van getrouwde broers en zusters zit. die U natuurlijk wel eens te eten vra gen of als U b.v. regelmatig het week-end naar huis gaat. U zou dan immers voor de „volledige pension" - prijs veel te weinig warme maaltij den krijgen. Wanneer U echter voor goede warme maaltijden wilt zorgen, vraagt dat nog al wat werk, niet alleen het koken maar ook de voor bereidingen: menu samenstellen, boodschappen doen. En omdat U na een dag van hard werken op kan toor, fabriek, school of atelier ook graag en zeer terecht tijd voor ontspanning over wilt houden moe ten wij de warme maaltijd en alles wat daarbij komt in zo kort moge lijke tijd zo goed mogelijk gereed maken. Een oud, echt Hollands spreekwoord zegt: Wie zijn verstand niet gebruikt moet zijn benen ge bruiken en dit is prachtig hierop van toepassing. Overdenk dus van te EN dan nu maar weer 's wat silhouetjes geworpen op de Pa- rjjse coulissen: Bing Crosby, de Amerikaanse Tino Rossi, wandelde één dezer dagen dan langs de Parij- se Champs-Elysées en verheugde zich over de zon, de lente en de wel doende afwezigheid van autografen jagers, gevolg van de totale onbe kendheid van zijn physieke verscho ning in dit land. Toen hij een beetje moe werd nam hij met Amerikaan se sans gêne het besluit zich wat op het gazon neer te vlijen dat op het Rond Point des Champs-Ely3ées, halverwege de beroemde avenuè is aangelegd. Nu is het geen gewoonte in Parijs dat een wandelaar, zelfs in verregaande staat van vermoeid heid, zich zo maar langs een avenue te ruste legt en Bing's initiatief trok dan ook wel enige belangstel ling van de zijde dier schuifelende massa die zich hier van vroeg tot laat over de trottoirs beweegt. De Parijzenaar is van nature al een wat nieuwsgierig wezen een rat op het wegdek ontketent hier een volksoploop en aan belangstelling had de zoetgevooisde Amerikaan dan ook bepaald geen gebrek. Toen de vlotte gang van het ver keer op deze slagader van Parijs na een kwartiertje werkelijk wat ge compromitteerd dreigde te worden door mr Bingue Crossebi gelijk men de naam hier prononceert besloot zo'n aardig kwiek Pai-ijs flicje 'n smeris, met permissie zich eens met het geval in te laten, en nadat deze zich een weg door de drommen had verzekerd, kwam dan het rituele verzoek om de papieren. Nooit van gehoord, repliceerde Bing. Wat doet u hier dan, wilde de agent graag weten. Geen antwoord. Waarop de zanger uit werd geno digd de man der wet te volgen. Op datzelfde moment schoot er zo maar een idee door Crosby's hoofd. Uit zijn vestzak haalde hij een sleutel bosje waaraan ook een medaille hing. Op die medaille stond gegra veerd P.G.A., de initialen van Pro fessional Gulfers Association (Bing schijnt een verwoed speler te zijn met 25 kampioenschappen op zijn naam). Wat moet dat? vroeg de agent met professioneel wantrouwen. Dat wil zeggen, legde Crosby uit, Police Gard of America. Anders ge zegd: collega reik me de hand! Toen kwamen de stukken natuur lijk even anders te liggen en met een amicale klop op de schouder werd Bing's belaagde vrijheid weer her steld. Niettemin wilde het Parijse agent je dat per definitie dus min stens twéé maal nieuwsgieriger is dan een doorsnee Nederlandse leze res: uit hoofde van zijn inwoner schap èn wegens zijn kwaliteit van handhaver der orde dan toch nog wel 's even weten hoe zijn ambts broer dan toch zo in zijn jachtveld verzeild was geraakt. Dat zit zo, zei de bereidwillige kwinkelaar, ik heb vacantie. Twee maanden, en betaald natuurlijk. Daar had ons flicje niet van terug. Twee maanden vrijaf in het buitenland met nog 'n flinke duit rp zak; beduusd en een tikkel tje afgunstig vervolgde hij zijn pad. Bing Crosby ging eveneens zijns weegs met het prettige gevoel weer 's even een kwartiertje in het mid delpunt der belangstelling verkeerd te hebben. IN het Franse stadje Royan is de zer dagen Madame Martha Lema- rié overleden, die de leeftijd van vijf en zeventig jaar had bereikt. Om streeks de eeuwwende genoot mevr. Lemarié een zekere glorie (die haar overigens door velen aangevochten werd) als vrouwelijk pionier der wielersport. In de kranten stond zij bekendals miss Pedalett met welke naam zij ook haar propagandisti sche artikelen in het blad Le Vélo signeerde. Miss Pedalett was in Frankrijk de eerste vrouw die in het jaar 1892 op een fiets dorst te stijgen. Een fiets met massieve gummie-banden die liefst vier en twintig kilo woog. Ze was dan ge- end zich te kleden in een pantalon van het genre waarmee ook de Zoua- ven zich uit plachten te dossen, en ze had altijd veel bekijks. De Parijse Prefectuur had haar een rijbewijs uitgereikt nadat ze het officiële exa men met goed gevolg gepasseerd had. Miss Pedalett heeft heel wat lan den afgepeddeld. Reed door Spanje, Italië en België en voor de afstand ParijsRoyan draaide ze wel vele malen haar pedalen, doch nauwelijks meer haar handje om. Toen ze de leeftijd der zeer sterken had bereikt, maakte ze nog dagelijks haar ritje van 70 km, doch haar fiets was toen op luchtbanden gemonteerd. Tijdens de oorlog moest ze, na een bombardement, met haar porcelein- winkeltje ook haar fiets verliezen. Ze heeft toen maar geen nieuw rij wiel meer gekocht. De duiten ont braken. Doch niet de moed noch de animo. Miss Pedalett was een voort varende dame wier initiatief veel navolging gevonden heeft. En daar om \vilde ook ève even een denk beeldig bloemetje werpen op haar groeve. Marthe Lemarié, alias Miss Pedalett heeft haar rust zéér wel verdiend! ève Parijs, 22 Mei 1950. Het katoentje Katoen is niet langer 't stiefzusje in de familie van de stoffen. Het is te kust en te keur te krijgen in alle kwaliteiten en wordt overal en op elk uur van dag en avond gedra gen. Je kunt er alles mee doen. Zo'n jurk als die op het plaatje is ideaal voor strand- en andere vacantiegan- gers. We rekenen allemaal natuurlijk op de zon; we weigeren eenvoudig le geloven, dat die ons in de steek zou laten. Dus in onze koffer zo'n gezel lig luchtig katoentje, waarin we onze bruingebakken huid den volke kun nen vertonen. Met een bolero'tje voor de situaties waarin we „ge kleed" moeten zijn. De lengte van de rok laten we in het midden. Die moet ieder voor zichzelf uitmaken. Maar. tot de grond of kort, van deze creatie zult U pleizier beleven. Ten zij die grillige zonNu ja. daar denken we niet aan! AR LETTE. voren, minstens voor een paar da gen, wat U zult eten. Het lijkt U misschien belachelijk, maar neem heus maar eens een proef! Houd bij het samenstellen van de In de gratie I mprimé's zijn een tijd lang uit de gratie geweest. Maar nu komen ze er weer in. Monsieur Dior zegt het en dus zal het wel zo zijn. Nu, we hebben daar niets op tegen. Per slot van rekening hebben we zolang tegen stipjes en ruitjes en strepen aangekeken, dat we wel weer eens iets anders willen! Maar denk niet dat de terugkeer naar het aloude en beproefde bloemetje een feit wordt. O. nee! Het is veel opwindender. De ontwerpers wensen dat de vrouw in dierpatroncn gehuld zal gaan. Vol gens meergenoemde Heer Dior zijn de nieuwe dessins druk en kleurig cn typisch ontsproten aan het brein van de moderne kunstenaar. Op de plaatjes krijgt U een indruk. We weten natuurlijk niet of U van dieren houdt. Misschien niet van echte, maar wel van gestyleerde. Of mogelijk omgekeerd. Hoe het ook zij, deze excentrieke leeuwen- en vis sen- en andere motieven blijven voor de meesten onder ons taboe. Je moet lang cn slank zijn en ben je dat niet dan kun je beter met je huis dier uit wandelen gaan. ARLETTE. menu's in het oog, dat U voldoende afwisseling moet hebben. Een maal tijd, alleen bestaande uit b.v. erw tensoep, of aardappelpuree met een ei is niet goed; alleen pannekoeken of pap, net zo min: zij bevatten niet een voldoende verscheidenheid aan voedingsstoffen. Zorg. dat U regel matig melk gebruikt, eieren, kaas. verse groenten, zo mogelijk rauw cn vers fruit. De maaltijden moeten eenvoudig zijn om met weinig werk, materiaal en kookplaats te kunnen worden bereid. Geschikt zijn b.v. stamppot met rauwe andijvie, spina zie of sla. een stoofschotel (stukjes aardappel en groente met boter, jus of bouillon eventueel met vlees in één pan gaar gemaakt), een stevige soep, b.v. erwten of bonensoep, waarvan de peulvruchten, na ge weekt te zijn, de dag te voren kun nen worden gaar gekookt of desge wenst na een half uur vóórgekookt te zijn, in kranten verder gaar ge maakt worden, hartige gerechten van rqst, gort of macaroni en zo meer. Kies steeds groenten, die weinig voorbereiding vragen zoals tomaten, komkommer, zuurkool, boontjes, witlof, sla, gekookte bieten. Laat de maaltijd liefst niet uit één gerecht bestaan, maar neem soep vooraf, waarvoor U eventueel de bouillon daags te voren al kunt laten trekken of neem pudding of vla, die eveneens daags te voren klaar te maken is. Ook yorghurt is een heerlijk nagerecht, dat alleen maar glad geroerd behoeft te wor den en dan mt. suiker, jam of vruchten gegeten kan worden. Van zelfsprekend zijn ook vruchten als „toe" zeer goed. Pannekoeken zijn vooral na een stevige soep op hun Elaats, terwijl men heel goed na een oofdgerecht met een zure groente b.v. zuurkool, appelmoes of sla, rijst met boter en suiker of gort met ro zijnen kan nemen. Heeft U eens een restje stamppot of aardappelen en groenten over van de vorige dag, dan kunt U dat gerust opmaken, maar door opwarmen gaan vitami nen verlorén. Doe er daarom b.v. wat rauwe fijngesneden sla of andij vie door, eet er komkommer of to maat bij of neem een vrucht nil. Neem er tenslotte rustig de tijd voor, om voor U zelf te dekken, zo dat U aan een verzorgde tafel zit en eet niet gehaast. Het voedsel komt zó meer tot zijn recht dan wanneer U het „slok, slok", naar binnen werkt. Wij willen U aan de hand van dit weekmenu laten zien, dat U een voudige, goede maaltijden kunt klaarmaken. Zij zijn voor de zomer tijd. Zondag: Kropsla, aardappelen, vlees pudding. Maandag: Andijvie, aardappelpu ree (van aard. vorige dag), vlees (vorige dag), fruit. Woensdag: Spinaziesoep (van wat spinazie vorige dag), macaroni met kaas en tomaten. Donderdag: Bloemkool, aardappe len, plak gebakken boterhamworst, fruit. Vrydag: Worteltjes, gebakken aardappelen (aard. vorige dag), ge kookt ei, yoghurt. Zaterdag: Sla van aardappelen, tomaat, blokjes gekookte worst, pannekoek. A. v. D. Oma is een dagje op bezoek. Heb je wat voor me meegebracht?" vraagt het meisje Lilibeth hebberig als ze uit school komt. Nee, Oma heeft ditmaal niets meegenomen. Ze kan per slot niet altijd een tas vol ballen en bro?nfoüen en opioind- autotjes torsen. Het kind Lilibeth is reëel genoeg om dit te kunnen be grijpen. Toch heeft ze even tijd no dig om de teleurstelling te verwer ken. Ze drentelt ivat doelloos de kamer rond. ,.Ga buiten spelen met de andere kinderen", animeer ik, maar ze heeft wat anders in haar hoofd. „Oma, ga je me voorlezen?" vleit ze. „Van „Lotje als verpleeg ster", dat vind ik zo'n leuk verhaal". Oma zwicht voor twee smekende ogen. Ze raffelt enkele bladzijden af. ,Je leest niets mooi", zegt mijn dochter critisch. „Mijn Mama die kan het veel mooierder". Ik voel hoe een blos naar mijn kaken stijgt. Oma's plegen gevoelige tenen te hebben. Gelukkig is deze Oma nogal laconiek. „O", zegt ze on- verschillig. „Vraag dan maar of je Mama het wil doen. „Nee, nee", haast ik mij te zeggen, „ik moet even naar de keuken". Ik weet niet wat voor een sarduiveltje er in mijn dochter is gevaren, maar voor ik de deur achter me dicht trek hoor ik haar nog net uitdagend verklaren: ,Jk kom lekker nooit meer bij je loge ren". In de keuken kom ik tot de conclusie dat mijn dochter een rancuneus karakter heeft. Dat ca deautje zit haar blijkbaar nog dwars. Of is het hier mijn opvoeding die hopeloos faalt? Ietwat beschroomd ga ik de kamer weer binnen. Daar zitten oud en jong samen in één stoel, „Mag ik van de zomer ook weer eens een dagje bij je komen?" vleit een poeslief kinderstemmetje. „En is 0])ie er dan ook? En dan gaan we samen gezellig naar het strand, hè Omie? Dat zal leuk zijn, hè?" Ik haal verlicht adem. Het is alles koek en ei. Oma blijkt vergevings gezind. En mijn dochter is een Eva- in-de-dop. Dat kun je haar toch niet kwalijk nemen? ARLETTE. Vrouwenpagina van Zaterdag 27 Mei 1950 64e Jaargang No. 19560

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1950 | | pagina 11