BATAVUS
Petroesjka, een gedanste
muzikale pantomime
Sport in het kort
Patty kampioen 1950 van Wimbledon
Het kostbare
deposito
Zaterdag 8 Juli 1950
4
Holland
Festival
Na „Giselle" en „Les Sylphides" heeft
het Grand Ballet de Monte Carlo thans het
lijnrechte tegendeel van de romatiek laten
zien: e muzikale pantomime „Petroesjka"
volgens de één (bij voorbeeld Haskell)
niet minder dan de Hamlet van het dans-
toneel, volgens de ander (met name Lifar)
wegens de sterk picturale inslag een ge
vaar voor de zuiverheid van de kunst. Hoe
wel het geheel bestaat uit vier slechts korte
episodes, doet men er zoveel schijnbaar
uiteenlopende maar in wezen samenhan
gende indrukken bij op, dat men het zeker
meer dan eens moet zien om er de wer
king ten volle van te kunnen ondergaan.
De plaats der handeling van dit dans
drama is het Admiraliteitsplein te Sint
Petersburg tijdens de vastenavond-kermis.
In het centrum ziet men de tent van de
charlatan, op de voorgrond beweegt zich
de feestvierende massa. De twee middelste
scènes bevatten het verloop der ongeluk
kige liefde var. de tot belachelijk leven ge
wekte Petroesjka voor zijn buurvrouw de
ballerina, die evenwel door de derde be
woner van de poppenkast, de Moor, wordt
verleid. Plet laatste tafereel voert de toe
schouwer terug naar het terrein van de
vrolijkheid, waar de Moor tot grote ontstel
tenis van de pleziermakende menigte de
arme Petroesjka doodsteekt. Op het moment
dat de spullebaas, om de gemoederen tot
bedaren te brengen, echter aantoont dat
het slachtoffer slechts een met zaagsel ge
vulde marionet is, verschijnt de geest van
Petroesjka op het dak van het theater om
triomfantelijk zijn onsterfelijkheid te ver
kondigen. Dan valt het doek.
Er is echter meer aan de hand dan men
in woorden kan navertellen. Petroesjka
(de Russische Jan Klaassen, maar beter te
vergelijken met Pierrot) symboliseert de
lijdende mensheid. De ballerina is zijn
Colombine, koket en harteloos. De Moor
tenslotte vertegenwoordigt als een soort
Harlekijn met zijn bestiale kracht een
schitterende vondst is het laten spelen met
de reusachtige kokosnoot het zinloos
attractieve. Goed beschouwd heeft men hier
te doen met een tragisch gegeven: de re
bellie tegen het noodlot. Petroesjka weet
zich te veel mens om voor een pop te kun
nen doorgaan, maar is toch te veel pop om
een mens te zijn. Hy is het omgekeerde
van de man, die zich dikwijls niet meer
aan een marionet voelt, zich van deze
fataliteit pijnlijk bewust. Hij ontdekt het
mysterie van het leven en de macht van
de liefde. Maar al mist hij de middelen om
zich te uiten, doordat zijn gebaren niet los
komen van hun mechanisch karakter, hij
sterft tenslotte voor een hoog beginsel. Deze
crie rollen werden vertolkt door Rosella
Hightower (de baUerina), Nicolas Orloff
(Petroesjka) en Raoul Celada (de Moor),
met veel begrip en meesterlijk talent, maar
toch niet op het eerste gezicht de diepere
betekenis onthullend. Deze beseft men pas
veel later, over het geziene peinzende.
„Petroesjka" is een schitterend voorbeeld
van de samenwerking, die een volstrekt
gave vorm opleverde, hoe men daar verder
ook over denken moge. tussen drie auteurs:
Alexandre Benois als ontwerper van décors
en costuums, Igor Strawinsky als compo
nist en Michel Fokine als choreograaf.
Hierbij moet ook Diaghilew genoemd wor
den, die het eerst de mogelijkheden zag en
de anderen er toe inspireerde deze te rea
liseren. Strawinsky schreef de muziek aan
vankelijk als Concertstuk, waarbij hij
naar hij in zijn autobiografie meedeelt
onweerstaanbaar dacht aan een plotseling
geanimeerde pop en waarin de piano zeer
bewust een rol moest spelen. Deze is bij de
nieuwe orchestratie in 1946, welke thans
door het Concertgebouw-Orkest onder lei
ding van Pierre Monteux ten gehore werd
gebracht, belangrijk meer op de voorgrond
geschoven. Voor de volksscènes bij het
orgeltje met één schorre pijp parafraseer
de hij het bekende liedje „O les frais et les
framboises
Het nu gebruikte décor, hoe voortreffe
lijk ook, miste kennelijk (mede tengevolge
van een ontoereikende belichting) veel van
de oorspronkelijke luister en de costuums
gaven zeker niet de gewenste periode
(18301840) weer, al oefende Benois'
dochter toezicht op de vervaardiging uit.
Maar waarschijnlijk ontbrak toch het mees
te aan de behandeling der mensenmenigte,
die bij wijze van contrast dient, ofschoon
speciaal de hurkdansen van de voedsters
en de koetsiers levendig werden uitge
voerd. Dit was vooral een kwestie van
regie. Men zag wel de rijke kooplieden, de
zigeuners, de boerenvrouwen, de dienst
meisjes, de carnavalsgangers in hun pot
sierlijke vermommingen, doch de echte
sfeer ontbrak. Het bleef een rommelige na
bootsing, in plaats van een realistisch spel
van vrije groepsbewegingen, dat zich wei
nig bekommert om de muziek en toch tel
kens tot verrassende danstableaux leidt.
Daardoor ging ook van de parodie op de
romantische schoonheidsidealen veel ver
loren. Maar dit alles kon niet wegnemen,
dat men zich dankbaar gestemd voelde met
dit niet-academische, doch wel klassieke
werk te hebben kennis gemaakt.
Zondagavond vertolkt Tamara Touma-
nova de rol van de ballerina. Men zegt dat
zij al haar voorgangsters daarin overtreft.
DAVID KONING
Décor van de marktscène voor de eerste
voorstelling van „Petroesjka" in het Théa-
tre du Ch&telet te Parijs in 1911. Het is
ontworpen door Alexandre Benois, die ook
als de auteur van dit karakterballet kan
gelden. In het midden ziet men de tent van
de Charlatan met de kamers van Petroesj
ka, de Moor en de Ballerina, op de achter
grond de torens van Petersburg.
Politie-reserve voor Japan
Generaal MacArthur heeft Japan ge
machtigd een nationale politiereserve van
75.000 man te vormen en het personeel van
de maritieme veiligheidsdienst met 8.000
man uit te breiden.
Walter Baels vrijgelaten?
Volgens nog onbevestigde berichten is
Walter Baels, broer van Prinses de Réthy,
die Vrijdagavond aan de grens van Frank
rijk en België werd gearresteerd en naar
een gevangenis te Brussel werd gebracht,
vrijgelaten.
Stichting Hillegomse
Bloembollenbeurs
Te Hillegom is opgericht de Stichting
Hillegomse Bloembollenbeurs, welke zich
ten doel stelt de bouw en exploitatie van
een bloembollenbeurs ter plaatse waar
thans nog het gebouw Treslong staat, dat
zeer binnenkort zal worden afgebroken.
Het bestuur der Stichting wordt gevormd
door de heren D. van Egmond (voorzitter),
T. Lodewijk (secretaris), J. G. Stokman
(penningmeester), F. J. v. d. Kolk, A. H.
Staats, allen te Hillegom, J. J. Rotteveel te
Sassenheim en ir. G. Kirchmann te Wasse-
naaiv In de Raad van Toezicht hebben zit
ting de heren jhr. mr. dr. A. F. A. H. van
Nispen tot Pannerden te Hillegom, B.
Heemskerk xe Bennebroek en dr. A. J.
Verhage te Rijswijk.
KAMERLID VRAAGT MINISTER:
Waarom zijn troepenschepen
slechts gedeeltelijk bezet?
Het Tweede-Kamerlid de heer Meyerink
(A.-R.) heeft de minister van Oorlog de
volgende vragen gesteld:
Is het juist, dat in de laatste maanden
onderscheidene troepenschepen slechts met
een gedeeltelijke bezetting uit Indonesië
naar Nederland zijn vertrokken? Is het de
legering bekend, dat de berichten hierover
grote ontstemming onder de militairen in
Indonesië hebben gewekt? Is de regering
bereid mede te delen welke oorzaken of
overwegingen tot deze onderbezetting heb
ben geleid en is zij voorts bereid aan de
autoriteiten in Indonesië aanwijzigingen te
geven, teneinde een herhaling van een der
gelijk onrendabel gebruik van scheeps-
ruimte te voorkomen?
Schuman-conferentie is in
het tweede stadium
Er is critiek, maar ook een
basis voor overeenkomst
De conferentie der zes mogendheden over
het plan tot samensmelting van de steen
kool- en staalindustrie maakt uitstekend
voorgang, aldus heeft de Franse afgevaar
digde Jean Monnet verklaard. Over ver
schillende clausules van het ontwerpver
drag inzake de hoge autoriteit is reeds
overeenstemming bereikt.
Ook boekte men vooruitgang in de
kwestie, waarom Nederland verzocht, na
melijk dat de hoge autoriteit op de een of
andere wijze verantwoording schuldig zou
moeten zijn aan een lichaam, dat niet de
parlementen, maar de regeringen vertegen
woordigt.
Daarentegen meldt onze correspondent
in Parijs:
In de omgeving van Jean Monnet, de
Franse delegatieleider en de geestelijke
vader van het Schumanplan, toonde men
zich teleurgesteld over de magere resulta
ten, die de nadere bestudering van het
Franse voorstel in enkele hoofdsteden had
opgeleverd. Rome en Bonn hadden hun
oorspronkelijke geestdrift behouden, doch
over Den Haag, en vooral Brussel, lieten
de Fransen zich in tamelijk neerslachtige
termen uit.
In de bezwaren, die de Benelux-delega-
ties tijdens de tweede fase van de confe
rentie hadden geformuleerd, meende een
Frans deskundige, met wie wij uitvoerig
over de actuele stand van zaken spraken,
zelfs een duidelijke Engelse ondertoon te
moeten beluisteren. „Durven uw regeer
ders de sprong zonder Londen uiteindelijk
toch niet aan?", zo vroeg hij ons.
We hebben ons tot een lid van de Neder
landse delegatie gewend om nadere infor
maties. De zaak is, zo zei men ons, dat Den
Haag inderdaad, toen het voorstel onder de
loupe werd gelegd, wat van de Franse
voortvarendheid geschrokken is. Zo staan
wij, zij het in iets mindere mate dan onze
Belgische vrienden, een weinig aarzelend
tegenover parlementaire controle op het
bovennationale orgaan. En een andere
moeilijkheid schuilt, vooral weer voor de
Belgen, in de omstandigheid, dat we nog
niet goed zien, hoe men de leiding van vrije
mijnen, dus in een ongenationaliseerde
staat, zo maar op kan leggen om de arbeid
te staken, wanneer die particuliere onder
nemingen, met Europese ogen bezien, niet
rendabel zouden blijken.
Er is echter geen reden voor tragische
voorspellingen. Dat er bezwaren zouden
loskomen op détails, en zelfs op hoofdpun
ten, was bij zo'n groots project te ver
wachten en eveneens wist men tevoren,
dat die critiek zich pas in het tweede sta
dium der besprekingen manifesteren kon.
Nu staan we voor de taak een compromis
te zoeken. Het is echter onze overtuiging,
dat die overeenkomst, die gemeenschap
pelijke basis, zeker gevonden kan worden,
want geen enkele deelnemende partij is nog
op zijn aanvankelijke adhaesie terugge
komen.
In Den Haag wordt een moskee
gebouwd
De Ahmadiyya Muslim Missie in Neder
land heeft aan de Oostduinlaan in Den
Haag een terrein gekocht, waarop de eer
ste moskee in Nederland zal' verrijzen.
De voorbereidende werkzaamheden hier
voor werden uitgevoerd onder leiding van
Mirza Bashirul Dien Mahmoed Ahmad, het
tegenwoordige hoofd van de Ahmadiyya-
beweging in de Islam in Pakistan. De bouw
van deze moskee in NederTand wordt
hoofdzakelijk door de vrouwelijke leden
van de Ahmadiyya-gemeenschap bekostigd.
Jarig van der Wielen
overleden
Grondlegger van het
volkshogeschoolwerk
Vrijdagmiddag is in een ziekenhuis te
Leeuwarden overleden de heer Jarig van
der Wielen, grondlegger van het Volks
hogeschoolwerk in Nederland.
Op 24 Januari van dit jaar werd hij
zeventig jaar en ongeveer een week geleden
werd hij door Prins Bernhard onderschei
den met de „Zilveren Anjer" voor zijn
grote verdiensten op het gebied der volks
ontwikkeling.
Dertig jaar geleden was de naam
„Allardsoog" een onbekende klank, zelfs
Oom Jarig zoals zijn talloze vrienden
hem noemden wist niet waar het te vin
den was, toen hij, in 1920, in een adverten
tie 95 hectare woeste grond in die streek
zag aangeboden. Maar Jarig van der
Wielen kocht die grond. Hij was toen al een
man op middelbare leeftijd, die een bewo
gen leven achter de rug had. Aanvankelijk
opgeleid voor zendeling zegde hij al spoedig
de collegebanken vaarwel en belandde als
zuivelbewerker in een coöperatieve zuivel
fabriek te Leeuwarden. Daar nam hij zeer
actief deel aan het werk van de toen pas
opgerichte Landarbeidersbond, maakte bui
tenlandse reizen, werkte als cowboy en
melkknecht in Amerika en Australië, ex
ploiteerde kort voor de eerste wereldoorlog
op de Veluwe een conferentieoord, vertrok
daarna als boer naar de Verenigde Staten,
keerde in 1916 terug, werd secretaris
penningmeester van de Landarbeidersbond
en koos in 1920 weer een „vrij bestaan". Hij
ging zich, naast zijn ontginningsarbeid,
wijden aan de opbloei van de streek waar
hij woonde. Zijn arbeid groeide uit tot
veelomvattend cultureel en maatschappe
lijk werk, zo zelfs, dat zijn vrienden voor
stelden deze arbeid in groter verband te
gaan voortzetten. Dank zij hun medewer
king kon in 1931 onder voorzitterschap van
Oom Jarig de Vereniging tot Stichting van
Volkshogescholen in Nederland worden op
gericht. „Allardsoog" werd de eerste volks
hogeschool. Zij kwam onder leiding te
staan van dr. H. G. W. van der Wielen, een
neef van „Oom Jarig".
Oom Jarig is blijven wonen op de oude
boerderij op het „Drieprovinciënpunt". Hij
leefde nog steeds mee met het wel en wee
der Nederlandse volkshogescholen, wier
aantal inmiddels tot zeven is uitgegroeid.
Prijzen van sigaretten
met 16 pet omhoog?
In de Memorie van Toelichting op het
wetsontwerp inzake de wijziging van de
Omzetbelasting ten aanzien van sigaren en
sigaretten heeft de minister van Financiën
medegedeeld, dat de belastingdruk op
duurdere sigaretten met 2.3 procent zal
stijgen.
De vakgroep Sigarettenindustrie ver
klaart, dat ten onrechte uit deze mede
deling van de minister de conclusie is ge
trokken, dat de prijs dezer sigaretten met
ongeveer 2.3 procent omhoog zal gaan. De
vakgroep acht deze conclusie onjuist en
zegt dat door de gecombineerde werking
van Omzetbelasting en accijns deze prijs
met ongeveer 16 procent zal stijgen, indien
althans de bestaande kortingspercentages
zullen worden gehandhaafd.
ADVERTENTIE
RUW IELEN
trotseren de tijd
door degelijkheid
Deelnemers aan Laura-rit
geestdriftig ontvangen
Tegen half vijf Vrijdagmiddag heeft de
derde Alphense wielervierdaagse zijn eind
gevonden in een grootse intocht van alle
deelnemers. Te Alphen aan de Rijn bracht
een enthousiaste bevolking, die zich in dichte
rijen langs de straten had opgesteld de wiel
rijders, die 500 km. hadden afgelegd een
verdiende hulde.
's Morgens was gestart voor de laatste 116
km., welke over Woubrugge en Zoetermeer
naar Rotterdam leidde en vandaar over
Gouda naar Bodegraven. Hier verzamelden
de deelnemers zich in de middag op het
ruime marktplein om gezamenlijk voor het
laatst naar Alphen te fietsen.
De burgemeester van Alphen, de heer Ed.
C. Witschey, heeft later op de middag de
groepsmedailles uitgereikt, o.a. aan de poli
tiekorpsen van Amsterdam, Rotterdam, Den
Haag en Zaandam, die geen enkele uitvaller
hadden alsmede de persoonlijke onderschei
dingen aan de buitenlandse deelnemers, die
zich voldaan toonden over het verloop van
de geslaagde rijwielvierdaagse.
Honkbalwedstrijden
Zondag worden de volgende wedstrijden
gesepeld: eerste klas. 10 uur: SchotenSC
Haarlem 2 uur: OVVOBlauw Wit; 2 uur:
EDOAjax. Overgangsklas A. 11 uur: ABC
DWS. Overgangsklas B, 12 uur: RCH—
TYBB; 10 uur: HCK—Sparta; 10 uur: SC
Haarlem 2HFC Haarlem; 2.30 uur HHC 2
Celeritas. Tweede klasse A, 10 uur: THB
Zandvoortmeeuwen; 12 uur: TYBB 2Laak
kwartier: 2 uur: NeptunusHFC Haarlem 2.
Tweede klasse B. 10 uur: EDO 2HHC 3; 12
uur: Schoten 2HCK 2.
Cricketprogramma
Het programma van de Nederlandse
Cricketbond voor Zondag luidt:
Eerste klasse: HaarlemACC; HBSVRA;
HCC II—HCC I; HDVS—Rood en Wit;
Quick (N.)Kampong; VOCPW; VW
Sparta.
Tweede klasse C: CVHWLCC; Rood en
Wit II—Quick (H.); VUC—Haarlem II.
WANDELTOCHT IN AALSMEER EN
OMGEVING. De Noordhollandse Wandel-
sportbond houdt Zondag met medewerking
van de Aalsmeerse Wandelsport Vereniging
wandeltochten in de omgeving van Aalsmeer.
De start is bij gebouw „De Oude Veiling",
Marktstraat te Aalsmeer. Deelnemers aan
de 50 km. starten om negen uur; die der 40
km. half tien en die der 15 en 25 km. be
ginnen van tien uur af hun wandeling.
DRIEKAMP VAN AURORA. Zondag
houdt de korfbalclub „Aurora" op haar ter
rein aan de Vergierdeweg een driekamp,
waaraan deelnemen Roda uit Westzaan, K.
C. N. uit Amsterdam en Aurora.
Op 15 en 16 Juli worden op het vlieg
veld bij Hilversum vliegfeesten gehouden,
waaraan o.a. de Franse stuntvlieger Marcel
Doret en een formatie „Shooting Star"
straaljagers van de Amerikaanse luchtmacht
zullen deelnemen.
In de finale van het heren-enkelspel te
Wimbledon heeft de Amerikaan Budge Patty
met 6—1, 8—10, 6—2, 63 gewonnen van de
Australiër Sedgman.
Patty speelde met zeer veel zelfvertrouwen
en volledige controle over zijn slagen, waar
door de nerveuze Sedgman, die ontelbare
fouten maakte, in de eerste set een gemak
kelijke prooi werd van de goed geplaatste
drop-shots van Patty.
Daar waren ze weer goed afgekomen. En even later was ook de bui over; de regen
wolken dreven weg en het vriendelijke zonnetje brak weer door. Ze hoefden dus
niet langer beneden te blijven om te schuilen.
Het bootje zette weer lustig z'n tocht voort.
Rick zat aan 't roer en Bunkie soesde wat, terwijl hij over de golfjes keek. Maar opeens
werd hun aandacht getrokken door een eilandje, dat in de verte opdoemde. Het was
begroeid met gras en struiken en eigenlijk maar klein, maar voor Rick en Bunkie
betekende het een echt eiland. Ze keken ernaar, terwijl de boot het langzaamaan
dichter naderde.
„Wat 'n leuk eiland!" vond Bunkie. „Daar zou ik best eens aan land willen daan om
er rond te kijken!"
„Dat kan," zei Rick. „We zullen er opaan sturen en er een poosje aan de wal gaan!"
En hij stuurde het bootje recht naar het eilandje.
Aanvankelijk scheen het, alsof de tweede
set hetzelfde spelbeeld te zien zou geven.
Patty nam met 31 de leiding, maar bij de
stand 8—8 brak Sedgman door. Met verba
zingwekkende snelheid beheerste hij het veld
tot in alle hoeken en met goed geplaatste
passing shots won hij twee games, waarmede
de set met 108 op zijn naam kwam.
Sedgman scheen hiermede al zijn kruit
verschoten te hebben en werd in de derde
set door Patty van het kastje naar de muur
gestuurd. Alle hoop van de 17.000 toeschou
wers op een wederopleving van de twee-en-
twintig jarige Australiër werd teniet gedaan
door het brillante spel van Patty, die telkens
weer openingen vond in de verdediging van
Sedgman en daarmede waardevolle scorings
kansen.
Hoewel dit tijdens zijn spel niet bleek, moet
de kampioen van Wimbledon 1950 na deze
strijd volkomen uitgeput zijn geweest. Na het
schitterende passing shot, dat hem de over
winning bracht na een groots en tactisch
duel, dat bijna twee uur in beslag nam,
wierp hij zijn racket op de grond en liep
wankelend naar het net, waarop hij steun
zocht. Ternauwernood kon hij zich over het
net heen werken om de gelukwensen van
Sedgman in ontvangst te nemen. Toen moest
hij uitrusten op een der treden van de
scheidsrechterstoel
Patty, die in Parijs woonachtig is en vorig
jaar kampioen van Frankrijk werd, behaalde
hiermede voor het eerst de titel in het
heren-enkelspel te Wimbledon. Hij bereikte
in 1947 de halve finales en in 1948 behoorde
hij tot de laatste acht.
In de halve finale van het gemengd dub
bel spel wonnen Patricia Todd en Geoff
Brown met 97, 64 van George Worthing-
ton en Thelma Long.
In de halve finale van het heren-dubbel
spel wonnen de Australiërs Bromwich en
Quist met 64, 36, 63, 64 van Drobny
(Egypte) en Sturgess (Zuid-Afrika).
De tweede halve finale van het dames
dubbelspel werd gewonnen door Shirley Fry
en Doris Hart. Zij wonnen met 6—0, 6—2
van Thelma Long (Australië) en Joy Mot
tram (Groot Briltannië). In de finale zullen
Shirley Fry en Doris Hart uitkomen tegen
haar landgenoten Margaret Dupont en Loui
se Brough.
Om de Diamond Sculls
Van Mesdag versloeg
Neumeier in de skiff
In de halve finale voor dc Diamond
Sculls won Van Mesdag na een spannende
race van Neumeier met ongeveer een meter
in 8 min. 54 sec. en de Engelsman Rowe met
anderhalve lengte van zijn landgenoot Ren-
ton. De tijd van de winnaar bedroeg 8 min.
41 sec. In de finale van dit nummer zal
Rowe uitkomen tegen de Nederlander Van
Mesdag.
Wanneer vandaag de finales zullen worden
geroeid van de Henley Regatta, is het zeer
waarschijnlijk, dat van de tien eerste prijzen
er zeker zeven door buitenlandse ploegen
zullen worden gewonnen. Voor de Grand
Challenge Cup zal het de eerste maal sinds
1939 zijn. dat deze prijs door een buiten
landse ploeg zal worden behaald. De candi-
daten zijn Njord, dat de houders van de cup,
Leander, versloeg en de ploeg van de Ameri
kaanse Harvard University, die de beker al
één maal gewonnen heeft.
Verwacht wordt, dat de Kent School (Ver
enigde Staten) voor de vierde achtereen
volgende maal beslag zal leggen op de
Thames Cup. Deze ploeg behaalde Vrijdag
een zeer gemakkelijke overwinning op de
Yale universiteit, die met drie lengten ge
slagen werd.
De Denen Parsner en Larsen, de Europese
kampioenen, zijn favoriet voor de double
sculls, waarin zij in 1949 de overwinning
behaalden.
Na een spannende strijd won de Hellerup
Roklub (Denemarken) in de halve finale om
de Steward Cup van Clare College Cam
bridge en neemt het vandaag in de finale op
tegen Leander.
Engeland kan er echter van verzekerd zijn
de Wyfold Cup in eigen land te houden,
want de finale zal hier gaan tussen ploegen
van de Royal Air Force en de Royal
Engineers, terwijl men tevens hoopt, dat
Tony Rowe er in zal slagen in dc finale om
de Diamond Sculls voor de Nederlander Van
Mesdag over de eindstreep te gaan, waar
mede deze trofee na zestien jaar weer in
Engelse handen zal komen.
Waterpolo
H.V.G.B. verloor in Den Haag
Voor de hoofdklasse werd Vrijdagavond in
Den Haag gespeeld de waterpolowedstrijd
HZPCHVGE; de rust ging in met 4—1 en
het eind kwam met een 12—3 overwinning
voor de Hagenaars. Ook werd in Den Haag
gespeeld de wedstrijd ZIANIJ; ook in deze
wedstrijd bleven de punten in Den Haag.
De Amsterdammers verloren met 42. De
competitiestand is:
ZIAN 6 5 1 10 33 16
Meeuwen 5 4 1 8 45 34
SVH 5 2 1 2 5 26 30
HZPC 5 2 3 4 36 34
HVGB 6 2 4 4 28 43
IJ 7 1 1 5 3 28 39
In Stoop's bad werd voor de reserve eerste
klasse A gespeeld HVGB 2Haarlem 3; de
gastheren wonnen met 61. Haarlem 4 speel
de in Hilversum voor de reserve derde klas
se C tegen Robben 4; de Haarlemmers won
nen met 62. De wedstrijd Nereus 3HVGB 4
in de reserve derde klasse B eindigde in 11.
In de reserve tweede klasse A is de wed
strijd PIVGB 3—de Futen niet doorgegaan.
De uitslagen in de kring-competitie lui
den: jongens: HVGB aHaarlem 42; Haar
lem—HPC 9—0. Meisjes: HVGB a—Haar
lem 23.
Dinsdagavond om half negen wordt in
Stoops bad gespeeld de eerste klasse water-
polo-competitie-wedstrijd Haarlem—Robben.
Voetbal
Eindronde van het
wereldkampioenschap
Brazilië is favoriet voor het wereldkam
pioenschap voetbal 1950, waarvan de eind
ronde op Zondag aanvangt met wedstrijden
te Rio en te Sao Paulo, respectievelijk tus
sen BraziliëZweden en SpanjeUruguay.
Men verwacht voor de wedstrijd te Rio ten
minste 100.000 toeschouwers, terwijl het zeer
waarschijnlijk is, dat de ontmoeting Spanje
Uruguay zeker 75.000 voetbalenthousiasten
zal trekken.
De FIFA zal aan iedere speler van de
kampioensploeg een massief gouden medaille
toekennen. Bovendien zijn er grote geldprij
zen beschikbaar gesteld, niet in het minst
wanneer de Brazilianen er in zullen slagen
de titel in de wacht te slepen, waaraan voor
hen zeker een bedrag van twintigduizend
pond sterling verbonden zal zijn.
Bridgewedstrijden
Tot besluit van het seizoen werden Vrij
dagavond in „Dreefzicht" de eindstrijden
van de Kennemerbokalen van het district
Haarlem van de Nederlandse Bridgebond ge
houden. Twintig twaalftallen namen deel en
het resultaat was, dat in de klasse A ploeg
A. van Haarlem NBB Bloemendaal met 2—0
versloeg en in de klasse B. ploeg B. van
Haarlem NBB van Boekenrode B met 20
won.
Na afloop reikte de heer S. Prins, voor
zitter van het district van de Nederlandse
Bridgebond aan de aanvoerders de prijzen
uit. De A.-ploeg heeft de beker drie maal
achtereen gewonnen en kwam definitief in
het bezit van de wisselprijs. De heer Van
Hemert, lid van het districtsbestuur stelde
een nieuwe beker voor het komende seizoen
beschikbaar.
FEUILLETON
door E. Phillips Oppenheim
34)
„Dat is een zeer interessant verhaal,"
zei de Brest. „Het is bovendien voor mij
geheel nieuw."
„Er zijn niet zoveel mensen, die er van
weten," gaf Parkinson toe. De oude John
Boothroyd won de strijd. Bob Glenalton
probeerde het meermalen. Hij liet van
overal in de wereld chémici komen, maar
hij wist nooit het fijne van de zaak te vin
den. Hij hield de gehele zaak zo sti! mo
gelijk. Alles gebeurde in een fabriek, die
buiten de eigenlijke fabriek van zijn firma
gelegen was, maar er lekte toch altijd iets
van uit. En tot op de dag van zijn dood
kon men John Boothroyd hij was toen
al Lord Dutley niet gelukkiger maken
dan hem te spreken over Glenalton die
maar steeds met zijn experimenten zat te
knoeien. Zij gingen in andere opzichten
goed vooruit verdienden bijna net zo
veel als wij maar de oude man heeft
nooit zijn woord kunnen houden. Hij heeft
nooit kunnen uitvinden, hoe die kunstzijde
gemaakt werd en laat ik je dit zeggen,
jongeman", besloot Parkinson, „ze zullen
die ook nooit maken met onze formule."
De Brest nam uit een openstaand kistje
een sigaar, beet nijdig de punt er af en
stak haar met een snelle beweging in zijn
mond.
„Het spijt mij dat te horen, mijnheer
Parkinson."
„Waarom?"
De baron keek achterdochtig de kleine
kamer rond. Ofschoon het absoluut on
mogelijk was, dat iemand iets zou kunnen
afluisteren, liet hij toch zijn stem dalen.
„Het gepraat, dat u gehoord hebt, was
waarschijnlijk juist," zei hij. „Als we de
overdracht veilig kunnen bewerkstelligen
en dat is mijn inziens vrijwel zeker
heb ik de formule aan Glenalton verkocht
voor een millioen pond sterling.
„Dan kun je die verkoop ongedaan
maken," verklaarde Parkinson woedend,
„want ze zullen die nooit krijgen! Luister
e ens even," ging hij voort, zijn voorhoofd
met zijn zakdoek afwissend. „Ik maak nog
liever de hele zaak bekend dan dat die
formule naar Glenalton gaat. Ik zou de
rest van mijn leven in de gevangenis door
brengen, maar er zouden er onder jullie
een of twee zijn, die voor die affaire op
de nacht van die inbraak zouden ben
gelen."
Er werd zachtjes aan de deur geklopt
helemaal niet dringend: eerder was er een
zekere bescheidenheid in de aanmelding.
De twee mannen die elkaar met woedende
blikken hadden zitten aankijken, bleven
enkele seconden sprakeloos zitten.
„Wie is daar nog op deze tijd van de
nacht?", vroeg Parkinson.
De Brest schudde het hoofd. Terwijl hij
overeind kwam, werd de deur openge
duwd en stond dr. Hisedale op de drempel.
„Men heeft mij beneden gezegd dat je
naar mij gevraagd had, De Brest," legde
hij uit. „Ik ben vanavond laat in het labo
ratorium geweesteen zeer interessante
nieuwe oplossing. En dit is geloof ik, mijn
heer Parkinson? U heeft mij nog niet ver
geten?"
„Niet waarschijnlijk," gromde de ander.
„Wij zijn een soort deelgenoten in deze
moorddadige aangelegenheid, is het niet?"
De baron sloot snel de deur. Dr. Hise
dale hief met een ontsteld gebaar zijn
armen ten hemel.
„Maar m'n beste mijnheer Parkinson!",
protesteerde hij. „Zó moet u niet praten.
Wij zijn deelgenoten in een zeer stout
moedige onderneming, in de loop waarvan
enige onaangenaame incidenten voorge
komen zijn, die naar ik geloof beter ver
geten kunnen worden."
Parkinson glimlachte. Het was een
brede glimlach, die eigenaardig was om te
zien. Hij leek rustig en vriendelijk aan de
ene zijde van zijn mond en kwaadaardig
aan de andere zijde, al naar gelang hij met
zijn lippen trok. De twee mannen, die hem
gadesloegen, waren geen van beiden op
hun gemak.
„Als ik in jullie schoenen stond," ver
klaarde hij, „dan zou ik ook die inciden
ten maar liever vergeten, maar gelukkig
sta ik daar niet. Sedert ik deze jongeman
hier hebt leren kennen, heb ik heel wat
stommiteiten begaan, maar er is er één, die
ik vermeden heb. Ik lag tenminste thuis
veilig in mijn bed, terwijl jullie jezelf tot
candidaten voor de galg promiveerden."
„M'n waarde vriend!", protesteerde dr.
Hisedale. „Spreek toch alstublieft wat
zachter. Houd u stil. Het zijn verschrikke
lijke dingen, die u zegt."
„Wel, misschien zal ik mij stilhouden en
misschien ook niet," antwoordde Parkin
son na een korte pauze. „Maar dit moet je
eens voor goed weten, De Brest! Onze for
mule gaat niet naar Glenalton en daar
blijf ik bij."
Dr. Hisedale keek zijn mede-samen
zweerder vragend aan en deze knikte in
antwoord op die blik.
„Mijnheer Parkinson heeft praatjes ge
hoord over een nieuwe fabriek, waarvoor
Glenalton aanbiedingen zou hebben ge
vraagd," vertrouwde hij hem toe. „Het
schijnt dat zij oude zakenvijanden zijn en
mijnheer Parkinson heeft er bezwaar
tegen, dat wij met hen onderhandelen over
de formule."
„Ze zullen die niet hebben!", herhaalde
Parkinson.
Dr. Hisedale behield zijn gewone onver
stoorbare uiterlijk. Hij trok een stoel naar
de tafel en streek met de hand over zijn
korte stugge haar.
„Oh, oh!" zuchtte hij. „Dat is erg onge
lukkig. Ik rekende nogal op de gelukwen
sen van mijnheer Parkinson. De offerte
van Glenalton zou, als we in staat zouden
zijn, die zonder risico te verwezenlijken,
een prachtige beloning voor al onze be
moeiingen zijn geweest. Begrijpt u, dat het
millioen in contanten betaald zou worden?
Er is, gloof ik in deze branche geen andere
firma, die een dergelijke offerte zou kun
nen maken."
„Denkt u nog eens even na, mijnheer
Parkinson," verzocht De Brest. „Uw aan
deel in dit millioen pond zou ruw genomen
honderdzeventig duizend pond in bank
biljetten bedragen. U zult in staat zijn uw
andere schulden te voldoen en u kunt u
wederom een rijk man noemen."
„Ik heb er jou niet voor nodig om mij
te vertellen, wat ik doen kan, jongeman,"
gromde Parkinson, „en wat mijn andere
schulden betreft, hoe minder we daar over
zeggen, hoe beter. Jy weet maar al te goed,
wie daar verantwoordelijk voor is. Ik zeg,
dat Glenalton de formule niet krijgt. Zet
jullie dat allebei nu maar goed vast in je
hoofden!"
„Laten we de situatie eens redelijk be
kijken," stelde dr. Hisedale voor. „U zult
u herinneren, dat behalve u, ik en De Brest
hier er nog drie anderen in geïnteresseerd
zijn Thomas Ryde, Huneybell en Hart
ley Wright. Wij zijn dus met z'n zessen.
Vijf daarvan hebben hun blikken gericht
op dat millioen pond. Ik geef u dit alleen
maar even ter overdenking. Men moet af
en toe eens de zaak van het standpunt van
een ander bekijken. Voor vyf van ons is
de gedachte aan dat millioen pond zeer
aantrekkelijk."
Parkinson antwoordde gedurende enige
ogenblikken niet. Uit zijn houding was
echter niet op te maken dat hij zwichtte.
Hij klopte met een ernstig gezicht op de
borstzak van zyn jas.
„Het deponeren van die formule was
tenslotte een prachtidee," zei hij. „Ik heb
hier in mijn portefeuille een vodje papier,
hetgeen voor niemand, oppervlakkig gezien,
enige waarde zou hebben. Maar dat vodje
papier zal ieder van jullie beletten om
tegen mijn wil aan die formule te komen.
En ik ga nog eerder door de straten van
Leeds lopen bedelen dan dat dit vodje pa
pier teruggaat naar Queen Victoria Street
om de formule aan Glenalton uit te leve
ren."
(Wordt vervolgd).
