IN DE BUIK VAN PARIJS
Slanke vrouw, strak silhouet
Qeen omwentelingen
Daarna de rust van een moskee
Twee kopjes koffie:
140 francs
Voeding
van schoolgaande
jeugd
Diverse vullingen!
En de confectie?
-H-
_n.
Vergelijkt men het gewicht en de
lengte van een kind op zijn
zesde met dat op zijn veertiende
jaar, dan blijkt dat het in die acht
jaren ongeveer 20 kg zwaarder en
40 cm langer geworden is.
Dat is de lichamelijke groei. En
denkt U nu nog eens aan de geeste
lijke groei, aan wat een kind alle
maal moet leren en verwerken in
zijn schooljaren! Het is wel duide
lijk, dat het er in deze groeitijd bij
zonder op aan komt, dat de kinde
ren goed worden gevoed; dat is
voor hun gehele verdere leven van
belang!
Al vele malen is vastgesteld, dat
kinderen, die dagelijks ongeveer
liter melk gebruiken, in alle opzich
ten gezonder zijn, dan zij, die geen
melk krijgen, ook al is hun voeding
verder voldoende te noemen.
Melk is dan ook de eerste van een
groep voedingsmiddelen, die zowel
volwassenen als kinderen (maar
voor kinderen komt het er nog'
meer op aan), voor een goede ge
zondheid dagelijks moeten nuttigen.
De volgende voedingsmiddelen be
horen tot deze groep:
melk en melkproducten (yoghurt,
karnemelk, kwark) kaas
eieren groenten vruchten.
Al deze levensmiddele'n bevatten
veel beschermende stoffen, die no
dig zijn voor de groei en instand
houding van het lichaam, of om de
levensverrichtingen in ons lichaam
goed te doen verlopen. (Deze be
schermende stoffen zijn de eiwitten,
voedingszouten en vitamines).
Deze levensmiddelen staan dus
bovenaan ons verlanglijstje voor ie
dere dag. Maar wij kunnen om ver
schillende redenen alleen daarmee
ons maal niet doen; daarom moet
het dagelijks menu, óók van de kin
deren, nog met ander voedsel wor
den aangevuld.
Daartoe behoort in de eerste
plaats een portie van één van de
volgende levensmiddelen:
vlees (alle soorten)of vis (alle
soorten); of garnalen; of mosselen;
of peulvruchten (alle soorten).
Verder: boter of gevitamineerde
margarine, aardappelen en bruin-
brood.
Ook levensmiddelen als haver
mout, gort, rijst en stroop hebben
enige beschermende waarde.
Vrijwel geheel geen beschermende
stoffen bevatten echter: gebak, sui
ker, snoepgoed, hagelslag, jam en
andere zoete broodbeleggingen.
Hieruit wordt al duidelijk, dat het
een fout is om veel geld te beste
den aan en de eetlust, die bij kin
deren soms toch al klein is, te be
derven door deze zoetigheden,
die practisch geen eiwitten, voe
dingszouten of vitamines bevatten.
Dus in de eerste plaats: melk,
kaas, ei, groenten en vruchten en
in de laatste plaats: snoep, gebak
en andere zoetigheden.
Nóg een ding is van belang: n.l.
dat de maaltijden niet eenzijdig zijn
en bijv. niet alleen uit groenten,
aardappelen en vruchten, of uit
peulvruchten en vle.es bestaan.
Iedere maaltijd (dus ook de brood
maaltijd) moet tenminste een eiwit
rijk gerecht (kaas, melk, ei, vléesL
vis, enz.) èn een vitaminerijk ge
recht (groente of fruit) bevatten.
Hoe kunnen wij deze wetenschap
in de practijk brengen? Het gemak
kelijkst is dit, als men van de vol
gende regels uitgaat:
1. Geef de kinderen elke dag ten
minste een halve liter melk, het
zij als drank, hetzij in.pap, pud
ding of andere gerechten ver
werkt, of als yoghurt.
2. Bereid iedere dag een warme
maaltijd, waarin vooral moeten
voorkomen: vlees of vis (garna
len, mosselen) of ei of kaas of
melk (melkproducten) of peul
vruchten; rauwe en/of gekookte
groente; aardappelen.
8. Bereid het voedsel zo, dat er
geen voedingsstoffen verloren
gaan. D.w.z.: de groenten kort
voor de maaltijd opzetten en ze
met zo weinig mogelijk
water gedurende korte tijd in
een gesloten pan niet 'te gaar
koken. Stoof ze niet na. Gebruik
het groentennat in soep of saus
of eenvoudiger: laat de kinderen
het opdrinken. Zet aardappelen
met zo weinig water op, dat U
ze niet behoeft af te gieten.
'4. Kies eenvoudige, smakelijk klaar
te maken gerechten.
Houd er rekening mede, dat kin
deren over het algemeen niet hou
den van sterk smakende gerechten.
Sterke specerijen, koffie, alcohol
houdende en sommige coladranken
zijn voor jonge kinderen ongezond.
Het veelvuldig gebruik van ijs
kan maag- en daimstoornissen ver
oorzaken; voor jonge kinderen is
het niet geschikt.
J e gaat maar op een stoeltje voor
een café of op een bank in een
park zitten en de inspiratie komt op
je toegevlogen. Zo is Parijshad
den kennissen van mij, die het we
ten konden, verteld. Daarom nam ik,
voordat ik met vacantie ging, het
vaste besluit U iets van mijn erva
ringen te vertellen. Zo gemakkelijk
als het leelc, is het nu ook weer niet.
Dat zitten kost geen moeite, want
Parijs heeft geen gebrek aan stoe
len, maar voor iemand, die moe is
van het zwerven, blijft de inspire
rende muze wei eens onzichtbaar.
Bovendien is er al veel over Parijs
geschreven en Eve is op deze pagina
een geduchte concurreric.
De muze is evenwel verschenen en
zij heeft zich met mij op zeer gevaar
lijk terrein gewaagd, n.l. in de z.g.
„buik van Parijs", Les Halles. Een
bewoonster v-n het tehuis waar wij -
mijn vriendin en ik - logeerden, had
ons gezegd: „De hallen moeten jullie
niet overslaan, maar je moet er al
om drie uur 's morgens zijn. Om tien
uur zijn ze al uitgestorven." U be
grijpt, dat we er niet in slagen om
drie uur al in de métro te zitten. We
hadden al moeite om voor zevenen
ons bed uit te komen. Het is dan ook
al voor Parijs volop ochtend, als wij
onder de grond uit komen en voor
dat we nog iets van de hallen zelf
gezien hebben ontmoeten wij reeds
mannen en vrouwen, die belast zijn
met manden en zakken met groen
ten, fruit en vlees. We'vrezen al het
ergste, maar onze medebewoonster
is blijkbaar wat pessimistisch ge
weest. Boven de grond krioelt voor
ons een menigte, zo dicht opeenge
pakt en zo beweeglijk ais wij haar
nog niet hebben gezien. Mannen en
vrouwen drommen om fruitkramen.
Anderen keuren de uien, kolen, me
loenen, wortelen en andere groenten,
die 'n stapels op de grond zijn ge
gooid en waarbij de koopman of
koopvrouw staat, die luid zijn of
haar waren aanprijst. Allerlei men
sen komen wij tegen, zelfs nonnen,
die even snel met zwaarbeladen wa
gentjes voorthollen als de Parijse
huismoeders en -vaders. Want dat is
het verrassende: die adembenemen
de snelheid waarmee ieder zich
voortbeweegt. Niet de roepen van de
marktkooplui, maar de kreet „atten
tion" blijft me dan ook bij. Echte
ongelukken komen er niet voor,
maar het aantal botsingen is ontel
baar. Het slenteren dat wij doen, om
dat wij nu eenmaal geen haast heb
ben, kost ons de^grootste inspanning.
Wij worden als het ware achtervolgd
door wagentjes op vier of op twee
wielen en ons slenteren lijkt soms
meer op een allerdolste dans, vanwe
ge de sprongen die we moeten ma
ken, dan op lopen. En wij zijn het
niet alleen, die noodsprongen maken.
Kopers, die stil staan, zijn evenmin
veilig. Aan excuses maken denkt
niemand. Wel volgt soms na een
aanrijding een scheldpartij, van de
getroffene. Politie-agenten, die de
orde moeten handhaven, zien alles
onbewogen aan. Het enige wat zij
doen, is de helpende hand reiken aan
iemand, die al buitelende in hun
nabijheid dreigt te vallen. En het
merkwaardige is, dat de agenten
zelf de enigen zijn, die rustig staan
en kunnen staan wij moeten aller
zotst manoeuvreren om een foto te
nemen, want het „attention" doet ons
verschillende malen achteruitdein-
zen voor langsschietende Parijze-
naars.
In de vleeshallen is het een nog
Pruimen en perziken pasteuriseren.
Wil men pruimen pasteuriseren,
dan kan men deze het best van te
voren inprikken, de schilletjes gaan
dan minder stuk. Pasteuriseer tijd: 30
minuten bij 90 gr. C. Perzike» pas
teuriseert men 30 minuten bij 75 gr
want daar nemen af- en aanrijdende
auto's veel ruimte in beslag en niet
alleen wij maar ook de Parijzen aars
vinden het onaangenaam door plas
sen bloed te baggeren. Die vlees
hallen zijn beslist het onplezierigste
deel van de Parijse markt. Zoals
Eva op de schotsen, vluchten wij al
springende over plassen naar de
openlucht, waar wij na lang zoe
ken een kraam vinden, waar de
druiven het goedkoopst worden ver
kocht 55 francs per kilo! On
danks de drukte wordt er in alle
gemoedelijkheid verkocht en ge--
kocht en behalve wij, vindt waar
schijnlijk niemand er iets vreemds
aan, dat een viesuitziend mannetje
steeds druiven van de uitgestalde
trossen rukt,, terwijl hij achter ons in
de rij staat, en dat hij nu een kwar
tier ,als hij al een tros naar binnen
heeft gewerkt, zegt: „Je reviendrai
tout a l'heure" en vervolgens ver
dwijntWij doen het beschaaf
der. De eerste druiven, die we eten,
zijn van onze gekochte voorraad. Al
etende zeggen we de woelige hallen
vaarwel.
Hoe schoon en verheven doet na
zoveel wild gedrang de Mos-
quée de Paris aan, die ver van de
Hallen in het Zuidoosten dicht bij
de linker Seine-oever ligt. De Parijse
wereld wordt er ineens stil van en
de zon doet nog meer haar best om
de blankheid van de Islamietische
tempel, wier minaret van mozaïek
werk zo kleurig naar de hemel wijst,
te doen stralen. Als men er binnen
komt is alles wi.t, wat men ziet, be
halve het mozaiek, dat in de vloe
ren is gelegd en het kimstig gesne
den cederhout, waarvan deuren en
de kapitelen van de bogen zijn ver
vaardigd. Wit voert niet meer de
boventoon in de „Salie des prières.
Weliswaar zijn de pilaren waarop
de kunstig bewerkte bogen rusten
en het bovenste deel der muren wit,
de lambrizering heeft een donkerder
toon en de tapijten, voor een deel
Perzisch, waarop de muzelmannen
tijdens de gebeden knielen, zijn
eveneens donkerder. Evenals in de
bibliotheek en de vergaderzaal. Kris
tallen luchters zorgen voor de ver
lichting.
Komen wij in de hof, dan is het
alsof we het paradijs binnentreden.
Het wit, vermengd met kleurige
bloemen, waartussen de fontein
spuit, werkt betoverend. Vele zor
gen glijden weg. Er is slechts schoon
heid én stilte. Zelfs de muzelman
met zijn twinkelende bruine ogen,
die ons tot gids heeft gediend en die
plotseling zijn armen om ons heen
slaat om te verhinderen dat wij een
foto maken, plaagt ons zonder luid
ruchtig te worden.
Hij ziet er overigens charmanter
en vriendelijker uit dan zijn ge
loofsgenoot, die als kellner optreedt
in het Arabische restaurant, waar
we, gezeten in een prieeltje op Ara
bische kussens, maar niet met ge
kruiste benen, even later zwarte
koffie drinken en een akelig zoet
snoepje verwerken. Van het hemel
rijk is daar alleen uiterlijk nog iets
te bespeuren dezelfde blankheid
en de spattende 'fonteinen, de zelfde
serene rust de geldaanbiddende
mens is hier innerlijk weer meester.
Ons kopje koffie kost70
francsOns geloof in de heilig
heid van de moskee raakt er bijna
van aan het wankelen. Wij spoeden
ons het drukke Parijs in
DAPHNE.
Christian Dior ontwierp deze grijze i zwartwollen stof is van Jacques
deux-pièces, die duidelijk het sjerp- Fath. Toque, manchetten en shawl
achtige effect dwars over het lijfje kraag zijn gemaakt, van castor,
demonstreert. Het ensemble van I
Gevulde flensjes
75 g (1 kopje) bloem, 1 ei, 21/? dl
(bijna 2 kopjes) melk, zout, boter,
margarine of olie.
Voor het vulsel: ragout van vlees,
vis, garnalen, kaas of paddestoelen.
De bloem met wat zout in de kom
doen. Het ei en enige theelepels melk
er aan toevoegen en hiervan een
glad beslag maken. De rest van de
melk er dóór roeren. In een kleine
koekenpan (flensjespan) boter of
margarine of olie goed warm laten
worden. Zoveel beslag in de pan
laten rondlopen, dat de bodem juist
bedekt is. Op een warm vuur de on
derzijde vlug lichtbruin bakken, het
flensje omkeren en de tweede kant
bakken. Het flensje op een bord
Een grijze driekwart mantel met een
shawlkraag en garneringen van her
melijn. De voering is van dezelfde
wit-grijs gestreepte stof als het
lijfje van de japon.
j-^arijie S*i.lhouetten
In Frankrijk staat een huis!... Dit
is natuurlijk rauwelijks een sen
sationele mededeling te noemen
want er staan inderdaad méér hui
zen in dat land. Doch het .woninkje'
waar ik u iets over vertellen wil
verschilt wat van de rest en mag
gerust iets heel bijzonders worden
genoemd.
De beroemde Parijse architect Le
Cor busier had enkele jaren geleden
het plan beraamd in de oude stad
Marseille, aan de poort van de Mid
dellandse Zee, een huis te gaan bou
wen. Niet maar zo'n huisje met een
tuintje voor en achter, een aardig
erkertje, balconnetje etc. Neen! Hij
ging iets heel anders construeren.
Enigszins nieuwsgierig geworden
profiteerde ik dus van de gelègen-
heid tijdens een kort verblijf in
Marseille om dit Franse wonder
eens te gaan bezien. Toen ik aan
een paar Marseillaanse wegwerkers
naar het huis „Le Corbusier" vroeg,
bemerkte ik reeds dat hen deze
vraag, die belangstelling verraadde,
kennelijk streelde. „Ah! La mai-
son Corbusier" rechtdoor en dan ziet
u het vanzelf. „Het is een klein ba-
rakje", zeiden ze met een brede
glimlach. Inderdaad ontwaarde ik
na een paar minuten lopen in de
verte een enorm gevaarte. Het leek
wel een gigantisch spaarvarken, met
dit verschil dat er meer poten on
der zaten. Toen ik dichter bij kwam
en na veel moeite, zeuren en aan
dringen toegang kreeg tot het ter
rein waarop het gevaarte omhoog
rees, bemerkte ik dat deze reus op
wel zéér hoge poten stond.
In gezelschap van een jeudig ar
chitect, discipel van Le Corbusier,
heb ik toen het 50 meter hoge ge
bouw bezocht. Volgend jaar komt
het geheel pas gereed zei mijn gids,
maar niettemin kan ik u al wel vast
een appartement tonen dat al vol
ledig voltooid is, gemeubileerd, ge
stoffeerd en wel. Vol spanning klau
terde ik achter de gids de trap op
naar de eerste verdieping, en ik mag
gerust zegen dat het appartement
wat mij getoond werd mij met be
wondering vervulde, met verruk
king, en ook wel met een beetje
(gepaste) jalouzie tegenover de
eventuele gelukkigen die in zo'n
droomflat in een fauteuil mochten
gaan zitten en door de wijde ramen
over de Middellandse Zee zouden
mogen turen. Voor de huisvrouw
moet het hier bovendien wel idiaal
zijn. Het is een waar air-conditio
ned paradijs, want men hoeft zich
niet om verwarming en evenmin
om verkoeling te bekommeren. Als
het koud is (dat komt ook voor in
Marseille) blaast er een zwoel toch
tje door het huis en als het warm
is een frisse bries. Bovendien zorgt
een vernuftig ventilatie-systeem dat
er nooit keukengeurtjes rondwaien.
Maar dit is nog niet alles. Wilt u
gaan strijken? Eén druk op een
knop in de .gang en een strijkplank
komt zowel op miraculeuze als dis
crete wijze te voorschijn. Wilt u
boodschappen gaah doen, en heeft
u geen zin om een vermoeiende
tocht naar de stad te ondernemen?
Ge stapt in de lift en gaat naar de
8e étage. Daar wordt n.l. een hele
winkelstraat ingericht, waar u be
halve levensmiddelen ook alle mo
gelijke andere dingen kunt kopen.
Krijgt u gasten, en heeft u niet veel
tijd of zin om het eten klaar te ma
ken? Even een telefoontje naar de
4e étage, waar een groot restaurant
is geïnstalleerd en u bestelt daar
een maaltijd voor X personen. Dit
Nu de eerste foto's van de
Parijse herfstcollecties zijn
vrijgegeven is het pas goéd
mogelijk ons", een indruk van de
nieuwe modellen te vormen. En-
zo we het nog niet wisten blijkt
het nu toch wel zonneklaar dat
we niet bevreesd behoeven te
zijn voor wereldschokkende wij
zigingen in het modebeeld. Na
tuurlijk, Christian Dior is van
de ..ligne- verticale" overgestapt
op de „ligne oblique", de schuine
lijn en Jacques Fath lanceert
met zijn„ligne colonne" ook
weer iets ongekends, maar het
blijven toch allemaal details, die
het silhouet als zodanig weinig
beïnvloeden. Elke nieuwe lijn
van vandaag is een logische con
sequentie van die van gisteren
en al die lijnen streven naar een-
alles wordt tegen een redelijke prijs
aan huis bezorgd. Zijn de kinderen
vervelend vandaag? Voor de aller
kleinsten is op iedere étage een crè
che ingericht, terwijl er ten behoe
ve van de grotere kinderen ook
weer op iedere étage een récreatie-
zaal wordt gebouwd. Daar zullen in
de toekomst dan ook films voor de
jongeren worden geprojecteerd, ge
zelschapsspelen georganiseerd kort
om er zal van alles gedaan worden
wat dé jeugd in vrije uren kan in
strueren en amuseren.
Maar bij moeder thuis hoeven de
kleintjes zich evenmin te vervelen.
Ik zag bijvoorbeeld in de kinder
kamer van de flat die mij getoond
werd, een aardige zwarte schuif
deur die tegelijkertijd als school
bord 'dienst kon doen. Er waren ook
kleine appartementjes voor vrijge
zellen. Mochten die echter het plan
opvatten om hun lot en geluk aan
dat van een ander te koppelen, dan
kunnen zij hun appartement- weer
ruilen voor een ruimere flatwoning,
Boven op het dak komt nog een.
sportterrein waar zelfs wedstrijden
gehouden zullen kunnen worden.
Als men dan b.v. op de 4e étage
rustig een kopje thee drinkt (wat
wel niet veel voor zal komen in
Marseille) is er boven op het dak
misschien een spannende match aan
de gang tussen de beste voetballers
die dit machtige huis in zijn ultra-
luxueuze appartementen herbergt.
Het is dan maar voor de rust en de
vrede van het huis te hopen dat na
een eventuele nederlaag van laat
ons zeggen de le étage tegen de 10e,
de goede verstandhouding in deze
bijenkorf niet in t gedrang komt.
Maar gegeven h -.onnige klimaat,
het bekende vro...me karakter van
het volk van Marseille, zullen wij
ons over dat risico maar niet be
zorgd maken.
ève.
zelfde resultaateen slanke
vrouw met een strak silhouet,
doorbroken door schootjes en
tuniekachtige jasjes of gewik
keld in mysterieuze draperieën.
Deze tuniek van Molyneux is op de
heupen geknoopt.
De „ligne oblique" van Dior,
op het eerste gezicht zo simpel
en eenvoudig, is niettemin uiterst
moeilijk te realiseren. Hij wordt
bereikt door sjerpachtige effec
ten dwars over het lijfje, die ein
digen in 'n losse slip op de heup.
Het klinkt ingewikkeld, maar de
plaatjes verduidelijken veel
Voorts werkt deze ontwerper
met schuin aflopende knopen-
rijen; met geestige revers en
wonderlijke plooienvallen in de
rok, alles om zijn nieuwe lijn te
accentueren. Ook de kragen van
zijn mantels omvatten de .schou
ders in een schuine greep.
Minder gecompliceerd is de
„ligne colonne" van Jacques
Fath. Deze meester op het ge
bied van de coupe doet de ro
mantische heldinnen uit de boe
ken van Tolstoï herleven. Hij
liet zich namelijk inspireren door
toiletten uit de tijd van het Rus
sische keizerrijk. Zijn rokken
zijn nauw, met ruimte onder de
knieën. Hij toönt een voorliefde
voor mofjes en hermelijn, toques
van astrakan en smalle bontjes
rond de hals.
Balmain heeft dit seizoen' zijn
oog laten vallen op het verre
Oosten. Aan hem danken we de
strenge rechtvallende mandarij
nenmantels, die gevoerd zijn met
Font, in felle tinten geverfd. Zijn
redingotes springen wijd uit on
der de ceintuur en hebben brede
manchetten van ocelet, terwijl
de hals zonder bontgarnering
blijft.
Jean Dessès borduurt ijverig
voort op het thema tuniek. Hij
bedenkt eindeloos veel variaties,
al naar het uur van de dag en
de eisen van de situaties. De
rokken van zijn tailleurs zijn zo
ingewikkeld gesneden, dat zij
een x vormen op de rug en ver
der vertoont hij enkele ceintuurs
van dezelfde stof als de jurk,
die aan zakdoeken doen denken.
Jeanne Lafaurie heeft het ge
zocht in ingewikkelde drape
rieën. Zij maakt rechte mantels
met dubbele revers, de één van
stof, de ander van bont, porte
feuillerokken en nauw aanslui
tende lijfjes met draperieën, die
op de schouder worden gevat in
een sieraad van topaas.
Jacques Griffe lanceert zijn
„ligne clou", fijn en recht als
een spijker, met op de mantels
laten glijden, enige lepels van'iwt
vulsel (dat goed warm moet zijrjl in
het midden leggen en het flensje er
omheen slaan.
De gevulde flensjes naast elkaar
op een schotel plaatsen. Deze wilrm
houden, b.v. op een pan met kokend
water. De schotel versieren met toef
jes peterselie.
Ragoüt met vis, garnalen, kaas of
eieren
100 g visresten, garnalen, kaas óf 2
hardgekookte eieren, 2 dl'(li/? kop
je) visbouillon of water met een
bouillonblokje of melk, 20 g (2 eet
lepels) bloem, wat boter of margari
ne (peterselie).
De bloem aanmengen met een deel
van de bouillon of de melk. De rest
van de bouillon of de melk aan de
kook brengen en binden met de aan
gemengde bloem. De saus éven la
ten doorkoken en er'een stukje'boter
of margarine aan toevoegen. De
stukjes vis, de garnalen, de geraspte
of in blokjes gesneden kaas of stuk
jes hard gekookt ei door de saus
mengen. De massa goed warm laten
worden (en er fijngesneden peterse
lie doorroeren). De ragoüt zo opdie
nen, of op geroosterde of gebakken
sneetjes brood, of in schelpen. Ook
kan het gerecht dienen als vulsel
van flensjes, pannekoeken, broodjes
of tomaten.
De rust in ons huis is met ingang
van 1 September voor een goed
deel teruggekeerd: Lilibeih heeft
van die dag af haar plaatsje op het
kleuterschooltje weer ingenomen.
Zij voelt zich daar kennelijk al tot
de ouderejaarsbehoren, want zij
sprak met enige minachting, ge
mengd met gespannen verwachting,
over de „nieuwe kinderen", die een
paar dagen later hun entree moesten
maken.
Het is voor Len ouder toch wel een
vreemd gevoel, dat dat kleine blon
de mensje nog maar één leerjaar van
de grote school af is. Ze leidt al zo'n
bijzonder eigen leventje en zegt af
en toe op een vraag, waarom ze zo
ernstig zit te kijken„Oh, ik zit een
beetje na te denken.
Er waren een paar van haar
vriendinnetjes, die zakgeld kregen,
enorme kragen en Molyneux
houdt zich de traditie getrouw,
aan een simpel vrouwelijk-sil
houet. In zijn collectie neemt de
tuniek een grote plaats in. Ver
der brengt hij kleine korte jasjes,
die op jurken van dezelfde stof
gedragen worden.
Het is ons een grote troost
dat, bij alle verscheidenheid, uit
al deze lijnen toch één mode
beeld te distilleren valt. We zijn
alleen blij, dat niet ons de taak
is opgelegd alle verschillende
opvattingen in een kroes om te
smelten tot de mode 1950-1951.
Dat werkje laten we over aan
de confectie-industrie. die ons te
zijner tijd wel weer zal vergasten
op een flauwe afspiegeling van
het verfijnde schouwspel, dat in
de salons van de Parijse groten
werd vertoond. Maar dan zullen
we toch geduld moeten hebben
tot het volgend voorjaar, want
de kleren die nu onze étalages
vullen, werden ontworpen, ver
voor de Parijse couturiers hun
wetten voor de komende winter
hadden gedecreteerd!
ARLETTE.
Niet om te versnoepen, maar óm in
een spaarpotje te stoppen. En Lili-
beth kwam met het probleem thuis.
Haar moeder beloofde liet haar op
erewoord: „Zaterdag, krijg jij zak
geld".
Toen die dag gekomen was, infor
meerde Lilibeih i:i de vroegte of
Mammie dat allemaal'wel kon beta
len. Mammie keek twijfelachtig,
zoals dat betaamt. Zij zuchtte om op
deze wijze aan de kleine hersentjes
iets van de waarde van het geld te
laten voelen.
„Dat dacht ik. al Mam'1, zei Lili-
beth, „ik begreep al niet waar je zo
maar steeds een „zak" geld vandaan
zou halen
VROliW ENPA GIN A
van
Zaterdag 9 September
65ste Jaargang No. 29649
