„Whiskey galore": droge humor
over geestrijke „nattigheid"
Er zijn ernstige fouten begaan bij het
tot stand brengen der economische unie
Woensdag 4 October 1950
Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant
3
VOOR ZOVER we het niet al lang
wisten heeft Peter Cheyney ons wel
duidelijk gemaakt, dat de Engelsman op
zijn whiskey is gesteld. Maar in ..Whiskey
galore" wordt ons wel duidelijk hoe het
ontbreken van deze tijdens de oorlog voor
de export gereserveerde drank voor de
bewoners van het Hebrideneïland Todday
(een woordspeling op Toddy, dat grog be
tekent) niet minder dan een nationale
ramp betekent. De jongeren weten niets
beter te doen dan te twisten, de ouderen
lopen met lange gezichten rond en grijs
aards. van hun levenswater beroofd, heb
ben met het leven eigenlijk reeds afgere
kend.
Maar zie, storm en mist werken samen
om een vrachtschip, zwaar beladen met
vijftigduizend kisten Johnny Walker,
White Label en andere heerlijkheden in
het gezicht van Todday te
f ■*-* i i doen vergaan. Er komt
Pil TT1 weer leven in de voor zich
i /uit starende gezichten en
vs daar stormen de Macroons,
de Campbells, MacRaes, de MacCormacs
en al die andere dragers van Schotse na
men naar de kust. De eerbied voor de
Sabbath blijkt toch sterker dan het pira-
tenbloed en wanneer de fatale twaalf sla
gen die de laatste van de eerste dag der
week scheiden zijn verklonken zit er voor
de whiskey-minnaars niets anders op, dan
24 uur te turen en te staren naar de plek,
waar de flessen wachten op hun ver
lossing
Die blijft dan ook niet uit. want zodi-a
is de Zon- in de Maandag overgegaan of
de evacuatie van het kostelijke vocht be
gint. Dan is het feest geblazen in het dorp
en de bruiloften die bij gebrek aan whis
key moesten worden uitgesteld kunnen nu
gevierd worden.
De douane komt te laat, ondanks het
NIPO vroeg: „Hoe maakt u het?'
Bijna 3/4 van alle mannen
voelt zich „kiplekker"
Het Nederlands Instituut voor de Pu
blieke Opinie heeft aan vele mannen en
vrouwen gevraagd: ,,Is uw gezondheid
goed, matig of slecht?" Van de ondervraag
den antwoordde 72 percent: goed; 24 per
cent: matig, en 4 percent: slecht.
Niemand bleef op de vraag het antwoord
schuldig en dat is wel een opmerkelijke
bizonderheid bij opinie-peilingen.
Onder de vrouwen vindt het NIPO
slechts 68 percent die eigen gezondheid
goed vindt, 27 percent antwoordt: matig,
en 5 percent: slecht.
De mannen zijn optimistischer: 76 per
cent acht eigen gezondheid goed, 21 per
cent van hen matig en 3 percent slecht.
De jongere mensen rapporteren meer
„goede gezondheid" dan de ouderen. Hier
zijn de cijfers:
Eigen gezondheid goed matig slecht
23—25 jaar77% 19% 4%
35—50 jaar76% 19% 5%
50—65 jaar61% 35% 4%
65 jaar en ouder 67% 30% 3%
Het valt overigens op dat het niet de
oudsten van 65 jaar en ouder zijn,
die het minst gunstig over eigen gezondheid
oordelen, maar de groep van 5065 jaar.
Daar vinden we ruim één derde, dat eigen
gezondheid maar matig vindt. -
Peggy Macroon (Joan Greenwood) danst
op haar door overvloed aan whiskey
opgeluisterd verlovingspartijtje.
fanatieke opjutten van de (natuurlijk)
niet-inboorling van het eiland die zich ge
roepen voelt zijn commando over de plaat
selijke burgerwacht onverkort uit te oefe
nen. De eilanders hebben daarop natuur
lijk niet gewacht. De laatste beelden van
de film tonen, dat de whiskey-prïjs zo ge
stegen is, dat de brave bevolking geen
liter meer kan kopen, zodat een moraal
niet ontbreekt.
Het scenario is geschreven naar een ro
man van Compton Mackenzie, een auteur,
die het, althans op papier, graag met de
autoriteiten aan de stok krijgt. Als bij
zonderheid, die overigens met „Whiskey
als water" niets te maken heeft, kunnen we
nog vermelden, dat hij een afkeer van
honden heeeft en voorzitter is van de
„Club van Siamese katten".
De man die deze film maakte tot het
succesnummer, dat in Amsterdam zeven
tien weken lang volle zalen trok en
zeker nog langer op het affiche had kun-
blijven, indien „De Uitkijk" niet nog
andere verplichtingen moest nakomen
is Michael Balcon, zowel artistiek als in
technisch opzicht de bezieler van zijn
medewerkers. Opvallend is de fotografie,
waardoor de „couleur locale" precies in de
roos werd geschoten en ook de montage
met zijn vele op vele plaatsen versneld
rhythme wekt de bewondering van de toe
schouwer. Maar het is vooral de scenario
bewerking van Angus PacPhail die hem in
een continué glimlach houdt wegens de
aaneenschakeling van droge humor, waar
uit het is opgebouwd. Joan Greenwood en
Basil Redford zijn de voornaamste mede
spelenden in deze comedie, die van het
zelfde slag is als „Luchtbrug naarPimlico"
en die die volgende week in hét City
theater in Haarlem wordt vertoond.
J. H. B.
ADVERTENTIE
Schietwedstrijden voor
politie en militairen
Tot besluit van de sportwedstrijden welke
in de afgelopen zomer ter gelegenheid van
het dertigjarig bestaan van de Politie Sport
vereniging „Haarlem" zijn gehouden, kwa
men op de schietbanen in Overveen militai
ren, leden van de koninklijke marechausée,
leden van het reservepolitie-corps Haarlem,
leden van politiecorpsen uit Haarlem en om
liggende gemeenten bijeen, om deel te
nemen aan schietwedstrijden. Geschoten
werd op geweer en op pistool. De resultaten
waren als volgt.
Korps geweer: 1. P.S.V., Velsen 218 p.; 2.
Regiment luchtafweer „Betuwe", Haarlem
216 p.; 3. Politie Sportvereniging Haarlem
212 punten.
Korps pistool: 1. Politie Sportvereniging
Velsen 226 p.; 2. Politie Sportvereniging
Heemstede 223 p.; 3. Politie Sportvereniging
Zandvoort 219 p.
Personeel geweer: 1. Opperwachtmeester
Kool („Betuwe") 49 p.; 2. Van Leeuwen
(Heemstede) 47 p.; 3. Bosman (Velsen) 47 p.
Personeel pistool: 1. Van den Berg (Heem
stede) 48 p.: 2. De Groot (Velsen) 46 p.: 3.
Voorderhaak (Haarlem) 46 p.;
Aan een erewedstrijd op pistool namen
deel de burgemeesters van Haarlem. Bloe-
mendaal en Velsen. de hoofdcommissaris van
politie te Haarlem en anderen. In deze wed
strijd verwierf de hoofdinspecteur van poli
tie de heer A. F. Suurendonk de eerste prijs.
Tweede werd luitenant-kolonel Van Duin,
commandant van het regiment luchtafweer
„Betuwe", derde de heer Molenaar, korps
chef van de politie van Beverwijk, vierde de
heer J. J. van Sonsbeek, inspecteur van
politie te Bloemendaal, vijfde de heer P.
Schepenaar, hoofdinspecteur te Bloemendaal
en zesde mevrouw Beins, marine-officier
tweede klasse (Leiduin).
Voetbal
Spelers van badgastenelftal
voorwaardelijk geschorst
De strafcommissïe van de KNVB heeft de
spelers van de op 29 Juli gespeelde wed
strijd van het badgastenelftal te Zandvoort,
voor zover zij lid waren van de KNVB voor
waardelijk geschorst voor vier wedstrijden
met een proeftijd van twee jaar. Tot de
spelers behoorden Stoffelen en Drager van
Ajax, Klein en Wierts van DWS.
Biljarten
Kampioenschap hoofdklas
libre in Haarlem
Het district Haarlem van de Nederlandse
Biljartbond bestaat tien jaar. Dit feit is voor
het bestuur aanleiding enkele feesten voor te
bereiden en verder het kampioenschap van
Nederland hoofdklasse libre. Dit tournooi
wordt van 15 tot en met 18 Maart in restau
rant Brinkmann gehouden. Dit betekent dat
de beste biljarters van ons land die dagen in
Haarlem zullen spelen.
Waterpolo
H.P.C. Ill degradeert
Door het gelijk eindigen van HPC 3 en
Haarlem 3 op de ranglijst van de reserve
eerste klasse A waterpolocompetitie van de
KNZB werd Dinsdagavond in het Sport-
fondsenbad tussen de zeventallen een beslis
singswedstrijd gespeeld.
De rust ging in met 1—0 voor HPC 3 het
einde kwam met een 32 overwinning voor
Haarlem 3.
Daar HPC 3 reeds een degradatiewedstrijd
had verloren, degradeert de ploeg naar de
reserve tweede klasse.
Brillante opening van
het H.O.V.-seizoen
Vijfde Symphonie van
Henk Badings
De opening van het H.O.V.-seizoen is een
manifestatie geworden van zelfbewustheid,
van geloof in eigen krachten! Toon Verhey
mikte ditmaal heel hoog, maar hij weet wat
hij wil en dit zal de Haarlemmers nu zo
langzamerhand wel duidelijk geworden zijn
hij kan met zijn artistieke vermogens en
zijn ontembare energie wat hij zich voor
neemt ook inderdaad verwerkelijken. De
weerstanden van een technisch zeer moei
lijk werk en van de huiverige gezindheid
van een deel van het publiek ten opzichte
van een moderne compositie in het bijzon
der als die door een landgenoot geschreven
werd, durft hij manmoedig te trotseren,
omdat hij de overtuiging heeft dat het kan,
dat het moet kunnen, dat hei nodig is dat
het gebeurt, wil de H.O.V. haar culturele
taak naar waarde vervullen. Die overtui
ging is wel zo sterk, dat ze geen ruimte
laat voor twijfel aan het resultaat. En uit
eindelijk krijgt hij ook gelijk. De aarts-
moeilijke Vijfde Symphonie van Henk Ba
dings, die verleden jaar geschreven werd
voor net Concertgebouw-Orkest en uitge
voerd ter gelegenheid van de viering van
het zestigjarig bestaan daarvan, werd bril-
lant vertolkt, ik zou haast zeggen wel zo
levendig en geladen als door het Amster
damse keur-orkest. De geweldige span
kracht dezer muziek kon niet nalaten het
overgrote deel van het publiek te boeien
en tot een hartelijk applaus voor componist
en uitvoerders te bewegen.
Wij hebben verleden jaar uitvoerig over
Badings' Vijfde geschreven, toen zij te Am
sterdam door Eduard van Beinum ten doop
werd gehouden. Onze indrukken van toen:
een stevige constructie, een duidelijk te vol
gen ontwikkeling met echt-muzikale stuw
kracht zonder celebrale bedenksels: een
zeer persoonlijke orchestrale kleur, die
slechts nu en dan (koraal-motief in het
grote koper) aan Bruckner doet denken:
een zwaarmoedig Adagio, maar als groot
contrast daarop volgend een uitgelaten,
feestelijk blije finale, die het jubelkarakter
van de symphonie bepaalt. Deze indrukken
herhaalden zich, dóch er werden noj
andere aan toegevoegd, vooral van een
energieke spanning, een felle dynamiek,
een laaiende gloed die deze muziek ken
merkt. Heel wellicht werd hierbij een rol
gespeeld door de interpretatie van Verhey,
die kracht en impulsiviteit paarde aan
duidelijke détaillering en zorg voor het
zinnelijk effect van de klank.
De avond was, na het spelen van het
„Wilhelmus", ingezet met. een „Adagio"
voor strijkorkest van Samuel Barber, goed
klinkende muziek, die qua thematiek en
stemvoering gehoorzaamt aan de klassieke
wetten, zonder bepaald schools aan te doen.
Het orkest speelde het werkje zeer fraai.
Na de pauze kwam de jonge Hongaarse
pianist Géza Anda op het podium, om teza
men met Verhey het Pianoconcert no. 2
van Brahms te vertolken. Het werd een
samenspel van voortreffelijk gehalte. Dat
betekent heel wat voor de pianist maar is
ook ten aanzien van dirigent en orkest niet
te onderschatten.
Géza Anda liet zich met zijn zeer karak
teristieke, uiterst geciseleerde vertolking
kennen als een raskunstenaar van de eerste
rang. Zijn spel is energiek en toch klaar,
fel geladen en tevens fijn poëtisch, waar
het pas geeft zoals in de finale spran
kelend licht en spiritueel. Alles is bij hem
PROF F. BAÜDHUIN OVER BENELUX
„Men heeft te ver willen gaan met de unificatie
en de hoofdzaak met de bijzaken verward"
Prof. F. Baudhuin, hoogleraar aan de
Universiteit te Leuven, heeft in een ver
gadering van het Comité Benelux te Am
sterdam een rede gehouden, waarin hij
critiek oefende op de politiek, die de re
geringen van Nederland, België en Luxem
burg voeren bij het tot stand brengen van
de economische unie tussen deze drie lan
den. Het unie-verdrag is reeds zes jaar
geleden gesloten, maar de belangrijkste
belissingen moeten nog steeds worden ge
nomen. De drie landen hebben in dit op
zicht de wereldopinie teleurgesteld en het
lijkt wel of zij niet bereid zijn aan de ver
wachtingen te voldoen.
Na gewezen te hebben op nog niet op
geloste problemen, zoals het deficit van de
Nederlandse betalingsbalans, het dollar
tekort en de toekomst van Europa na af
loop van de Marshall-hulp en op de
nieuwe onzekerheden, zoals de herbewape
ning, het plan-Schuman en de stijgingen
van lonen en prijzen, zeide prof. Baudhuin,
dat de wereldeconomie een reeks gevaar
lijke schokken te verduren heeft gehad,
waarop de drie Beneluxlanden verschil
lend hebben gereageerd. Zo was in Neder
land een loonsverhoging van 5% een in
grijpende gebeurtenis. In Belgie ziet men
nieuwe loonsverhogingen zonder veel vrees
tegemoet. Ook de positie van Nederland
met betrekking tot de herbewapening is
anders dan die van de beide andere lan
den.
Prof. Baudhuin gaf voorts als zijn me
ning te kennen, dat er ernstige fouten zijn
begaan bij het tot stand brengen van de
economische unie. Men heeft te lang ge
aarzeld en men heeft ten onrechte geloofd,
dat de ontwikkeling in de drie landen
parallel zou gaan. Ook heeft men te ver
willen gaan met de unificatie en de hoofd
zaak met de bijzaken verward. De hoofd
zaak is, volgens prof. Baudhuin, productie
onder een stelsel van vrije concurrentie
en uitwisseling en bijzaak is de unificatie
van de belastingen en van de handelspo
litiek.
De afschaffing van de douanerechten tus
sen de drie landen zou aangevuld moeten
worden door een betere regeling op het
gebied van de omzetbelasting en haar Bel
gische tegenhanger: de Taxe de Trans
mission. Prof. Baudhuin stelt voor alle be-
virtuoos beheerst maar dan afhankelijk ge
steld van een zeldzame geest voor musice
ren; samen met het orkest muziek te ma
ken en een meesterlijke compositie te her
scheppen tot een levend object waar een
warm hart in klopt. Op het Andante na.
waarin de temperatuur van hel orkest iets
onzeker werd, stond het aandeel van Ver-
hey's ensemble op hoog peil.
Dit openingsconcert heeft aan een talrijk
publiek waarbij ook de gemeentelijke
overheid, met burgemeester Cremers aan
het hoofd, vertegenwoordigd was, laten
het hoofd, vertegenwoordigd was laten
ogenblik geleid en gestuwd wordt, ver
trouwen mogen stellen. Zij kent haar taak
en is zich ook bewust van haar kracht.
JOS. DE KLERK.
Opnieuw hebt U kou
gevat en hoest U dagen
lang. Grijp tijdig in.
Bronchitis dreigt
Neem heden nog akker's abdijsiroop.
die weldra Uw hoest zal stillen en Uw
'pkeel en luchtpijpen zuiveren van prik-
kelend slijm en ziektekiemen. Morgen
preeds zijt U zoveel beier! Tegen
wKou, Hoest, Bronchitis en Griep-.
w
AKKERS
Agenda voor Haarlem
WOENSDAG 4 OCTOBER
Stadsschouwburg: „Nina" (Nederlandse
Comedie). 8 uur. Gemeentelijk Concert
gebouw: Concert door de Marinierskapel, 8
uur. Krelagehuis: Bazar Evangelisch Lu
therse Gemeente, van 2 uur af. Rembrandt:
„De goede aarde", 14 j„ 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Pa[acc: „Niet gewenst", 18 j., 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Luxor: „Grock". alle leeft., 2, 4.15,
7 en 9,15 uur. City: ..Haviksnest", 18 j., 2.15,
4.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Jongens-ranch"
en „Alaska", 14 j., 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Beau Geste", 18 j., 2.30, 7 en 9.1o uur.
DONDERDAG 5 OCTOBER
Gem. Concertgebouw: Oratorium- en opera
koor „Haerlem", concert 8 uur. Bioscopen:
Middag- en avondvoorstellingen.
Van fo- en kokerellen
In het RAI-gèbouw wordt op het
ogenblik de Horecaf-tentoonstelling ge
houden. En mocht u niet weten wat
Horecaf betekent, dan verlengen wij dat
bliksemsnel voor u in: Nederlandse Bond
van Werkgevers in Hotel-, Restaurant-,
Café- efi Aanverwante bedrijven. De „f"
op het eind komt van Aanverwante. Het
is een mooie tentoonstelling en een grote
tentoonstelling, die tot taak heeft het
Horecaf van het Horecoren te scheiden
en daar uitnemend in slaagt. Het hele
RAl-gebouw is omgetoverd in één groot
RAI-gebouw, waar tal van bedrijven
stand staan te houden en tezamen één
indrukwekkend gezicht opleveren.
Loopt men van de ingang af rechtdoor,
dan valt men languit in een klein model
kweekvijver van de Nederlandse Heide
maatschappij, waarin om u heen dan
honderd regenboog-forellen zwemmen.
Ook kunt ge daar folders krijgen, waarin
één en ander wordt verteld over de
distributie van deze smakelijke diertjes.
De NHM zegt: „Het ten allen tijde ver
krijgbaar zijn van deze vis, geleverd
door een viskwekerij, die niet van sei
zoen, weer of vangst afhangt en die in
elke voor het restaurantbedrijf passende
maat of gewicht kan leveren, verhoogt
de waarde van de forel als consumptie-
vis voor de restaurantbedrijven". Maar
op de volgende bladzij zegt diezelfde
NHM: „Door de grote vraag naar de in
Nederland gekweekte forellen kan het
zijn, dat op bepaalde tijden niet in
iedere gewenste maat kan worden ge
leverd". Dat is natuurlijk wel weer
spijtig.
Men late zich hierdoor overigens niet
weerhouden om verder te slenteren langs
de buffetten met bier- en borrelkoeling,
de kipbare braadpannen en de braad-
bare kip-pannen, langs de amandel-
wrijfmachines (ja, ja, ze komen er
glimmend gepoetst uit) en tenslotte te
arriveren bij een stand waar bains-
Marie worden geëxposeerd. Het was
daar een heel gedrang, maar alle heren
die hadden gedacht een jongedame bij
het nemen van een bad te kunnen gade
slaan, kwamen lelijk bedrogen uit. Het
was ook een veel te kleine pan. Verder
maar weer naar de papier-leveranciers
van de Horecaf-bedrijven, die wel
lunch- maar geen lamzakken tentoon
stelden en voorts ook nachtkastjes-in
leggers. Dit leek ons wel een héél bij
zondere tak van de zuur-industrie.
Van het papier naar de tapijten is het
maar één stap. Eén firma was daar, die
adverteerde: „Onze tapijten worden
geweven door tapijtwevers met een meer
dan 150-jarige ervaring". Levender be
wijs voor de gunstige sociale voorwaar
den in dit bedrijf leejr ons niet denk
baar. En van de tapijten stapten wij
maar weer naar de grote radio-gramo-
foons, die (en dit buiten onze verant
woordelijkheid) buitengewoon fraaie
instrumenten zijn in gepolijst licht
ahornhout. „Het inwendige, voorzien
van geslepen spiegels, is schitterend ver
licht, terwijl de kast ter weerszijden is
voorzien van plastic kolommen, die een
fijn licht uitstralen". U kunt het u wel
voorstellen. „De grootste attractie", zo
gaat de fabrikant verder, „is dat het in
strument op den duur zichzelf betaalt,
want het is voorzien van een selector,
waardoor het publiek zelf tegen geld-
inworp een bepaalde gramofoonplaat
kan kiezen". Wanneer u hieruit mocht
afleiden dat de geldinworp op den duur
door het instrument zelf geschiedt, dan
heeft u echter geen duidelijk beeld van
de situatie gekregen.
t Is bar
Voordat wij naar het model-hotel
schreden, vertoefden wij nog even bij de
cocktail-wedstrijd en in de culinaire
salon. Achtenveertig Nederlandse bar
mannen stonden daar te schudden alsof
het niks kostte en streden om de grote
prijs in series van drie. De jury werd
na afloop van elke serie vernieuwd. In
de culinaire salon hadden de rechters
langere arbeidstijden. Daar worden niet
minder dan vijf wedstrijden gehouden
en wij vielen net met onze neus in de
patisserie. Alle koks droegen hier lange
messen, hetgeen wel een vreesaanjagend
gezicht was, maar zij hadden mooie
taartjes vervaardigd. Sommigen hadden
grote stukken opgebouwd met symboli
sche voorstellingen in chocolaad en
schuim en zo zagen wij Michiel de Ruy-
ter in suiker-craquelé met een borst
plaat van borstplaat. Vrij naar Ferdi
nand Bol stond er onder en het zag er
zoet uit. Behalve in het koken werd er
ook een prijskamp gehouden in tafeltje-
dek-je. Wij misten hierbij wel een lie
dertafel, die het toch altijd aardig doet,
maar aan de andere kant moet eerbied
worden getoond voor de opvatting om
alle liederlijkheid verre van het bedrijf
te houden.
Tenslotte stapten wij het model-hötel
binnen dat niet minder dan 3000 vier
kante meter beslaat. In ons programma
lazen wij: „Midden in de hall vindt men
een monumentale bank. Uit de hall heeft
men een doorkijk naar het restaurant,
doch om dat te bezichtigen, gaat men
eerst naar links een bezoek brengen aan
het café". Het leek ons wel een omslach
tige methode, maar alia, we waren per
slot van rekening niet gekomen om vlie
gen te vangen en daarom wandelden wij
door het café naar de eenvoudige afde
ling van het hotel. Daar vindt men
volgens onze gedrukte gids „een
voudige badkamers, douche-cellen en
toilets, die een beeld geven hoe een een
voudige kamer kan zijn" Om van een
béste kamer maar niet te spreken.
Het model-hotel mocht er overigens
wezen met zijn bars, zijn wintertuin, zijn
terras, zijn cafetaria, zijn linnenkamer,
zijn wasserij, zijn warme keuken, zijn
koude keuken, zijn spoelkeuken, zijn
restaurant, zijn groenteschoonmaak en
zijn service. Die hele Horecaf-tentoon
stelling mocht er trouwens wel zijn. Zij
vormt een bewijs dat men in de Neder
landse bedrijven niet stil zit hetgeen
een hoogst ongewenste toestand zou be
tekenen, want dan zou men zelf de con
sumpties moeten bereiden en aandragen.
En nu de Horecaf zestig jaar tot heil en
vermaak van het Nederlandse publiek
heeft gewerkt, zouden wij ieder willen
vragen, zich een ogenblik ernstig te wil
len bezinnen op het woord van de grote
dr. Johnson, die zei: „De troon van het
menselijk geluk is een stoel in de
kroeg".
Kwaaie aap
Wij waren dezer dagen op een bewo
gen bijeenkomst in d'Oude Herberg in
de Handboogstraat, waar het twee
jarig bestaan van een blad werd gevierd.
Het twee-jarig bestaan van Mandril,
Maandblad voor Mensen. Een bijzonder
feit en een bijzondere bijeenkomst. Want
Mandril is het enige blad in de Ne
derlandse wereld dat in een café
wordt samengesteld, dat geen hoofd
redacteur bezit, dat zich in een onbe
zoldigde redactie verheugt, steeds ver
lies heeft geleden en nochtans voortgaat
te bestaan. Het werd zoals vele goede
dingen ook in een café geboren, toen
vier journalisten besloten te onderzoe
ken, of er één uitgever te vinden zou
zijn, die zó gek was, dat hij bereid zou
zijn een blad ter wereld te helpen zon
der dames in beknopte bad-costuums,
zonder het antwoord op de vraag „Weet
u hoeveel tanden een walvis heeft?"
zonder grapjes over meneer-mevrouw-
en-de-dïenstbode en zonder „Wij zijn
van mening... Die gek aldus de
bewogen mr. E. Elias op de bewogen
bijeenkomst werd aangetroffen in de
forse figuur van de heer Jules Perel.
(De heer Perel boog).
Wij hielden even later veel van de
heer Elias, toen hij zonder schaamte
vertelde, dat Mandril zich het blad „The
New Yorker" zonder schaamte ten
voorbeeld houdt. Temeer daar Mandril
zonder schaamte uitsluitend oorspronke
lijke bijdragen van oorspronkelijke Ne
derlandse schrijvers en oorspronkelijke
tekeningen van oorspronkelijke Neder
landse tekenaars opneemt in tegenstel
ling tot vele andere oorspronkelijke Ne
derlandse periodieken, die zonder enige
schaamte gevuld worden met onoor
spronkelijke vertalingen uit buitenlandse
bladen. Het schaamteloze blad Mandril
heeft dan ook aan vele Nederlandse
schrijvers en tekenaars de kans gegeven
iets te schrijven en te tekenen, dat héél
vaak de moeite waard was en daarom
houden wij óók veel van deze aap met
het rode achterste en dronken met ple
zier uit enige van de vele kleine glaas
jes, die thans door de heer Perel aan
zijn verlies-rekening zijn toegevoegd.
Na redacteur Elias nam uitgever
Perel stralend het woord teneinde het
ontstaan van deze aap van een jongen
onder zijn bladen te schetsen. Dat ging
zo: hij stelde aan zijn vrouw de vraag:
„Wat zal ik doen, een- vriendinnetje
nemen of de Mandril uitgeven?" „Geef
de Mandril dan maar uit", zei zijn
vrouw vol tact, „dat is minder kost
baar". Dit nu was volgens de heer
Perel haar enige vergissing!
Tot slot hebben wij ons gezet aan de
Deze hele maand Icunt u in het Leid-
seplein Theater gaan kijken en luis
teren naar A.B.C.-Expres van Wim
Kanmet Corry Vonk, Sophie Stein,
Pam Henning, Johan Elsensohn en
vele anderen. Het gaat allemaal over
spoorwegen en zo.
Hedenavond geeft Comedia in de
Stadsschouwburg de zestigste voor
stelling van „De dood van een han
delsreiziger" door Arthur Miller met
John Gobau, Magda Janssens, Ko
van Dijk, Luc Lutz en verdere mede
werkenden. Vrijdagavond verzorgt de
Nederlandse Opera een reprise van
„De Vliegende Hollander" van Ri
chard Wagner en Zaterdagmiddag
vertoont het Scapino-ballet het nieu-
ive programma voor de jeugd onder
de titel „Abracadabra".
Jo Hekster werkt als solist mede aan
het Donderdag te geven volksconcert
in het Concertgebouw onder leiding
van Hein Jordans, waarvan het pro-
In de hoofdstad uit
gramma luidt: de Vijfde Symphonie
van Schubert, het Vioolconcert van
Mendelssohn, twee Nocturnes van
Debussy en de eerste Arlésienne-
suite van Bizet. Zaterdag spelen de
Wiener Philharmoniker.
In de kleine zaal van het Concert
gebouw wordt Donderdag een liede-
renavond gegeven door het Engelse
duo Viola Morris en Victoria Ander
son, begeleid door Johan Otten en
zingt Vrijdagavond de sopraan Ruth
Morris, die verleden week reeds in
Haarlem optrad.
Vrijdag wordt in het Stedelijk Mu
seum een tentoonstelling geopend van
het werk van de Finse (binnenhuis)
architect Alvar Aalto en van zoge
naamde bewegende sculptuur" door
de Amerikaanse beeldhouwer Calder.
In de Moderne Boekhandel worden
bibliophiele uitgaven tentoongesteld
van A. A. M. Stols met tekeningen
van Bantzinger. In Arti et Amictice
kan het publiek van 5 tot 9 October
de inzendingen bezichtigen, die mee
dingen naar het jaargeld uit hel Paul
Tetar van Elvenfonds. Ze hebben tol
onderwerp een episode uit de klas
sieke oudheid. De expositie „Vroed-
meester, pillendraaier en liefhebber
der natuur" in het Waaggebouw is
wegens de grote toeloop tot 1 No
vember verlengd.
lezing van het jubileum-nummer op het
omslag waarvan de aap Mandril toont,
wat hij van de wereld denkt (loop maar
eens langs een kiosk) en dat leuke pren
ten bevat van Bijmoer (bist du schön,
zegt Elias). Naast moment-opnamen
van de jubileum-excursie van het dui
zendkoppige personeel lazen wij wél een
goed verhaal met een slecht begin van
Eric van der Steen en een verrukkelijk
stuk van Manuel van Loggem over het
PEN-congres in Edinburg, maar niet
méér een verhaal van Anna Blaman.
Want toen dansten de letters voor onze
ogen zó, dat het leek alsof Mandril al
twee en een half jaar bestond. BOEDA
talingen aan de grens af te schaffen en
het gebied der drie landen voor wat be
treft de omzetbelasting te beschouwen als
een nationaal gebied. Op de goederen, die
uitgevoerd worden naar een Beneluxpart-
ner, zou dan de omzetbelasting in het land
van oorsprong moeten worden geheven.
Verder zou de Amerikaanse credietpolitiek
in grotere mate gericht moetent zijn op
bestrijding van de inflatie, teneinde een
monetair evenwicht te bereiken.
Volgens prof. Baudhuin bestaat er geen
enkele noodzaak om de handelspolitiek der
drie landen tegenover het buitenland te
unifiëren, daar het dollarprobleem voor
elk der landen anders is. Ook is er zijns
inziens geen enkele noodzaak om de be
lastingen te unifiëren. Men zou zelfs voor
lopig kunnen afzien van unificatie van de
accijnzen, die teveel politieke moeilijk
heden oplevert en geen werkelijk belang
heeft. Verder heeft men er geen enkel be
lang bij om de economische coördinatie
uit te strekken tot de investeringen en tot
de monetaire politiek. Deze coördinatie zal
zich, voor zover nodig, vanzelf voltrekken
langs de weg der vrije concurrentie.
Hij beval tenslotte aan om allereerst
een solide douane-unie ot stand te bren
gen, hetgeen slechts een regeling voor de
heffing van de omzetbelasting vereist. De
andere stappen, die kunnen leiden tot de
verwezenlijking van de economische unie,
zijn naar het oordeel van de Leuvense
hoogleraar niet urgent, en kunnen wach
ten, totdat er in de Europese economie een
toestand van betrekkelijke stabiliteit is
bereikt.
Begrafenis A. J. Loerakker
Op het R.K. Kerkhof „Sint Barbara" aan
het Soendaplein is vanmorgen ter aarde
besteld het stoffelijk overschot van de heer
A. J. Loerakker, oud-lid van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal en ere-voor-
zitter van de Nederlandse R.K. Landarbei-
dersbond „Sint Deus dedit". Tevoren was
in de St. Luduinakerk een mis van Requiem
opgedragen door kapelaan A. Loerakker
uit Amsterdam, zoon van de overledene.
Diaken was kapelaan A. Welling uit Lei-
ker uit Bennebroek, neef van de over-
den en sub-diaken kapelaan J. C. Loerak-
lcdene.
Kapelaan A. Loerakker verrichtte op het
kerkhof de beaardingsplechtigheden, ge
assisteerd door pastoor Jac. Loerakker uit
Den Haag en kapelaan B. Verbeek uit Am
sterdam.
Onder de aanwezigen waren de heren dr.
L. A. H. Albering, secretaris van de Ka
tholieke Volkspartij, Th. S. J. Hooy en M.
P. van der Weyden, namens de Tweede Ka
merfractie der K.V.P., A. J. M. Angenent,
wethouder van Haarlem, Van der Veldt,
namens de fractie van de K.V.P. uit de
gemeenteraad, Vermeulen, vooyzitter van
de Land- en Tuinbouwbond en C. J. van
der Ploeg, voorzitter van de R.K. Land-
arbeidersbond „Sint Deus dedit".
Het slopen van een schuur
in Vogelenzang
Op Vrijdag 8 September heeft personeel
van Publieke Werken van Bloemendaal in
opdracht van het gemeentebestuur een ge
deelte van de schuur van de heer Van der
P. in Vogelenzang gesloopt en wel dat op
grondgebied van Bloemendaal ligt. De
schuur was gebouwd zonder toestemming
van het college van B. en W. Het andere
deel van de schuur ligt op grondgebied van
Heemstede. Het college van B. en W. van
deze gemeente was wel bereid medewer
king te verlenen.
Inmiddels heeft de heer Van der P. op
nieuw een aanvraag ingediend bij B. en W.
van Bloemendaal, Op de aanvrage is afwij
zend beschikt. De heer Van der P. is in
beroep gegaan bij Gedeputeerde Staten
van Noordholland.
Schilderen volgens de klassieke
en de moderne methode
In ons nummer van 23 September gaven
wij, onder het opschrift „Schilderwerk
goedkoper en bovendien doelmatiger", een
overzicht van mededelingen die door ir. A.
van Driel, van de Sikkens fabrieken te Sas-
senheim, op een persconferentie gedaan
zijn over een 10-jarenplan voor het onder
houd van buitenschilderwerk.
Als reactie daarop ontvangen wij brieven
van enige schilderpatroons, die betwijfelen
of de nieuwe methode van schilderwerk
uitvoeren de klassieke methode zal ver
dringen. Daarbij wordt er op gewezen dat
de moderne materialen duurder zijn dan de
klassieke, zodat een groot deel van de be
sparing op loon en materiaal verloren gaat.
Het is. zo wordt verder opgemerkt, te boud
gesproken door de voorstanders van de mo
derne methode, dat het werk dat daarmee
gemaakt wordt, duurzamer is, want men
heeft er immers pas 2 jaar ervaring mee.
Er is geconstateerd dat het verfwerk er na
die twee jaar nog zeer goed uitziet. Maar
een gevel met goed klassiek materiaal ge
verfd ziet er dan ook nog onberispelijk uit.
Schilders zijn niet afkerig van moderne
materialen, maar dan moet ook aangetoond
zijn, dat zij inderdaad beter zijn dan de
klassieke. Om tot die conclusie te komen
is een tijd van twee jaar te kort.
Een schilder die een werk uitvoert blijft
tegenover zijn opdrachtgever verantwoor
delijk.
Holland-Nautic bouwde sleepboot
voor Franse maatschappij
Gistermorgen werd bij de scheepswerf
„Holland Nautic" de „Neptune V" te water
gelaten. De „Neptune V" is een zeesleep
boot voor de Atlantische vaart en werd
gebouwd in opdracht van de „Société fran-
?aïse d'entreprise maritimes". Het schip is
voorzien van een triple-expansie stoomma
chine met een vermogen van 500 pk. Het
aantal omwentelingen per minuut bedraagt
190.
N.V. Holland koopt
Duitse sleepboot
Aan de N.V. Holland, maatschappij tot
uitvoering van' scheepstransporten en ber
gingswerken te Haarlem, is verkocht een
zeesleepboot, die in 1945 in Duitsland op
stapel werd gezet. De boot zal nu bij de
scheepswerf „Holland Nautic" te Haarlem
worden voltooid, hetgeen ongeveer drie
maanden in beslag zal nemen.
De boot is 25 meter lang en VA meter
breed.
