Korf en Bondig j
Geen Blijvende Stad
Dinsdag 10 October 1950
4
De Franse bonthandel heejt Zaterdag in het Parijse hötel Crillon zijn wintercollecties
getoond. Hoogtepunt van de show vormden deze zeven mantels en avondcapes van
nerz-, platina-, vos-, luipaardbont en Amerikaans chinchilla, die wel vele kreten van
veimukking aan de aanwezige dames ontlokten maar slechts weinig kopers kregen.
De „fourruriers" hadden het namelijk met de prijzen voor deze pronkstukken wel
wat al te „bont" gemaakt naar het oordeel der kijkers.
„Muziek eri kind"
Artistieke middag voor
Vereniging van Huisvrouwen
Maandagmiddag opende de Haarlemse
afdeling der Nederlandse Vereniging van
Huisvrouwen haar winterseizoen met als
hoofdnummer een causerie over „Muziek
en Kind" door mevrouw Dineke de Nobel
Knegtmans. een lezing die geïllustreerd
werd met piano voordrachten. Vooraf waren
door de aanwezigen, die de Tuinzaal van
het Gemeentelijk Concertgebouw nagenoeg
geheel vulden, het „Wilhelmus" en het
bondslied der vereniging gezongen, nadat
de presidente, mevrouw M. C. D. Wesstra
Mackav, met een korte toespraak de samen
komst had ingeleid.
Behalve de aangekondigde verhandeling
over „Muziek en Kind" bevatte het pro
gramma ook een optreden van het Koor dei-
afdeling, onder leiding van Cor Igesz. Mei
„Veni, Domine" van Mendelssohn werd
door dit ensemble een alleszins te loven be
gin gemaakt. Het koortje bestaat overwe
gend uit goed stemmateriaal; althans de
lenige wijze van dirigeren van Cor Igesz en
de manier waarop zij de stem leert gebrui
ken, lieten goede vocale kwaliteiten naar
voren komen. Het koor kan kracht ontwik
kelen, maar ook lichte tinten aanwenden
ten bate van een soepel en vlot geheel. Het
aardige werkje van Délibes „Les nymphes
des bois" profiteerde vooral van deze laatst
genoemde karakteristiek; deze hielp boven
dien mee om het zingen fris op toon te
houden, ook bij moeilijke modulaties. Op
het punt van stemming was men echter in
de leuke Barcarole van Brahms minder for
tuinlijk. Toch maakte ook dit koorlied een
aardig effect door de guitige voordracht.
Wij hopen een volgende keer ook eens een
paar goede Nederlandse nummers te horen.
De uitvoering geschiedde met klavierbege
leiding door mevrouw Truus Mondriaan,
die zich vaardig en zeer muzikaal van haar
taak kweet;
Mevrouw Dineke de NobelKnegtmans
ging in haar verhandeling na in hoeverre
het kind en het „kind zijn" op de verbeel
ding van componisten gewerkt heeft. Zij
zocht echter haar stof geheel buiten ons
land en buiten ons taalgebied. Maar zij
koos treffende voorbeelden. Al viel het bui
ten net bestek om iets van de beroemde
liederenreeks „Uit de kinderkamer" van
Moussorgsky te laten horen, een en ander
uit dit merkwaardige opus werd toch mee
gedeeld. Natuurlijk was Schumann met
fragmenten uit zijn „Kinderszenen" ver
tegenwoordigd. Dit is immers het klassieke
voorbeeld van muziek, geïnspireerd door
het kinderleven. Maar Bizet's „Jeux d'en-
fants". waaruit de conversatie van Papaatje
en Mamaatje een beurt kreeg, is niet min
der waardevol. Verder werden stukjes be
handeld en met smaak ten gehore gebracht
van Mompou, Turina. Grovlez en Saeverud.
Vooral het „A la mémoire d'un bébé" van
Turina maakte op ons een diepe indruk.
De tweede helft van de causerie was ge
wijd aan de „Boite a joujoux" (de speel
goeddoos), een ballet ontworpen door
André Hellé en door Debussy op muziek
gezet. Het is een soort opera voor poppen
geworden, waarin de geestigste kwaliteiten
van Debussy's muziek tot uiting komen. Zo
kinderlijk is de voorstelling van de houten
bewoners van poppenland niet. of de com
ponist heeft er toch ook met fijne zin zijn
grote mensenwijsheid doorheen gevlochten.
Om het volop te begrijpen en er van'te ge
nieten, moet men het werk kunnen zien,
hetzij als ballet Caplet heeft de oorspron
kelijke pianopartij voor orkest gezet), hetzij
en dat is misschien nog het mooiste
als prentenboek; het is namelijk prachtig
als zodanig uitgegeven. Mevrouw De
NobelKnegtmans trachtte het gemis aan
voorstelling te gemoet te komen door de
drie hoofdpersonages: de pop, harlekijn en
de soldaat, ten toon te stellen, terwijl zij de
humoristische muziek van Debussy op de
Export van bloembollen
belangrijk gestegen
Tot 1 October was reeds voor
bijna ƒ96 millioen uitgevoerd
De export van bloembollen is dit jaar
belangrijk gestegen. Bedroeg de export in
het vorig jaar in totaal f 65.921.000, thans
is vastgesteld, dat reeds per 1 October het
exportcijfer f 95.850.000 bedroeg, een ver
meerdering dus bij 1949 van ongeveer 50
percent. Daarbij kan worden opgemerkt,
dat de hoeveelheid het vorig jaar 31.277 ton
bedroeg en dit jaar (tot 1 October) 37.718
ton. Het verhoogde exportcijfer is ook een
gevolg van de prijsstijging.
Nachtvoorsteliing in Haarlem
leverde fraai resultaat op
De nachtvoorstelling van de film van
Fritz Lang „Voor beulen geen genade",
heeft voor het Comité „Monument Amers
foort" die in het Rembrandt-theater werd
gegeven een prachtig resultaat opgeleverd.
De zaal was geheel bezet en de recette, die
het comité geheel ten goede komt, bedroeg
f 1300,Bovendien leverde een in de
pauze gehouden collecte nog een dikke
honderd gulden op. Namens het comité
„Monument Amersfoort" en de afdeling
Haarlem van de Nederlandse Vereniging
van Ex-politieke gevangenen hebben twee
sprekers na afloop van de vertoning dank
gebracht aan de directeur van het theater
en aan het personeel dat zich eveneens be
langeloos beschikbaar had gesteld alsmede
aan de gemeente Haarlem, die -.Tijstelling
van vermakelijkheidsbelasting had ver
leend.
Vuurtje in een schuurtje
Gistermiddag ontstond een brandje in
een schuur achter een huis in de Boeken
rodestraat in het Bos en Vaartkwartier in
Haarlem doordat een negenjarig knaapje
daar een hoeveelheid papier had aange
stoken. Een agent van het posthuis Zuid
wist het vuur in de kiem te smoren, zodat
de schade benerkt bleef.
C. Warnier overleden
In de ouderdom van 71 jaar is overleden
de heer C. Warnier, gepensionneerd onder
wijzer bij het openbaar lager onderwijs te
dezer stede en oud-secretaris van de Ko
ninklijke Liedertafel „Zang en Vriend
schap". De heer Warnier is 20 December
1878 geboren en op 17 Mei 1897 benoemd
tot tijdelijk onderwijzer te Haarlem. 16
September daaropvolgend werd hij in
vaste dienst benoemd. Tot 31 Augustus 1934
was de heer Warnier bij het Haarlemse
openbare onderwijs werkzaam. Vele jaren
was hij onderwijzer aan de lagere school
aan de Friese Varkensmarkt.
Het overlijden van ce heer Warnier be
tekent een zwaar verlies voor de Konink
lijke Liedertafel „Zang en Vriendschap",
waaraan hij negen en veertig jaar als
zanger zijm krachten heeft gegeven. Veer
tien jaar was hij bestuurslid. Negen jaar
nam de heer Warnier het secretariaat waar.
In 1931 legde hij zijn functie neer. Een
jaar daarvoor had de ledenvergadering
hem benoemd tot lid van verdienste. Voorts
is de thans overledene lid van de redactie
commissie van het verenigingsorgaan ge
weest.
Vanmiddag is zijn stoffelijk overschot op
de Noorder Begraafplaats ter aarde besteld.
De stoet ging langs het gebouw van Zang
en Vriendschap aan de Jansstraat. Namens
het bestuur en leden van de liedertafel is
een krans op de kist gelegd.
Amateurtoneel
„De butler" van Fabrlcius
In een bepaald opzicht mag de letterlie
vende vereniging „J. J. Cremer" zich ge
lukkig prijzen dat haar erelid Jan Fabri-
cius op 30 September 1871 en niet een jaar
eerder geboren werd, want nu heeft men
in het volgend seizoen de gelegenheid, bij
leven en welzijn althans, hem op een beter
passende wijze hulde te brengen dan thans
geschiedde, bijvoorbeeld door de opvoering
van één zijner jongste en hier nog onbe
kende werken. Gisteravond werd in de
Haarlemse Schouwburg zijn 79ste verjaar
dag gevierd voorwaar een originele ge
dachte met een vertoning van zijn niet
zo bijster geslaagde detectivespel „De but
ler", oorspronkelijk in het Engels geschre
ven en later door de auteur eigenhandig
in het Nederlands vertaald. In het maand
blad der vereniging deelt de artistieke
leider Henk Bakker mede dat Fabricius in
de afgelopen zomer twee nieuwe stukken
heeft vervaardigd, te weten „Diefstal in 't
kasteel" en „Leentje Martijn begint haar
leven". Gaarne zou men van één van beide
de première hebben gegeven, doch het
eerste kon men niet bezetten en het andere
is nog niet van de pers gekomen. Misschien
staat ons dit dus in 1951 te wachten. In
tussen is door het hierboven geciteerde
nieuw voedsel gegeven aan de vraag of
„Cremer" er niet verstandig aan zou doen
tot uitbreiding van het aantal werkende
leden over te gaan. Voor een bevestigend
antwoord daarop zijn trouwens nog wel
andere motieven op te geven, waarvan het
klemmendste ongetwijfeld is de mogelijk
heid tot meer variatie.
Laten we het eerlijk formuleren: eigen
lijk is „De butler" een onverteerbaar stuk,
grotendeels onduldbaar vervelend, ondanks
de niet zuinig aangebrachte bekortingen
zelfs. De personen praten maar en praten
maar, niet alleen in de langdradige expo
sitie, doch ook op de meest critieke ogen
blikken, al komen die voor wat een
thriller bedoelt te zijn merkwaardig ge
noeg slechts zelden voor. De schrijver
heeft getracht de verwikkelingen rond een
serie raadselachtige juwelendiefstallen wat
interessanter te maken door op een nogal
wonderlijke manier de liefde in het geding
te brengen. Het succes van deze poging
komt in feite alleen neer op een vermeer
dering van de hoeveelheid stof tot gesprek
ken. Er heerst een groot tekort aan actie,
waar stukken in dit genre toch meer om
vragen dan om bedenkelijke psychologie.
Van spanning is dan ook nauwelijks sprake.
Zes van de zeven figuren hangen weliswaar
bijna de hele avond rond op het toneel,
zonder dat wij ons echter enigszins eer
beeld kunnen vormen omtrent hun per
soonlijkheid of de beweegredenen van hun
gedragingen.
Het toneelspelen kan men onder derge
lijke omstandigheden vergelijken met de
bezigheid die men aanduidt als tegen de
wind in behangen. Maar gelukkig is „Cre
mer" mans genoeg om er toch nog wat van
te maken dat de moeite van het aanzien
loont. Men zou over de opvatting van
enkele rollen van mening kunnen verschil
len, doch dat is eigenlijk een tamelijk
vruchteloze discussie. Johan van Doorn
v/as wat stroef in zijn spel als George Fair
fax en Eki Oostwaid-Bouwer misschien
niet argeloos genoeg als de levensgezellin
van de kolonel, die door Kees Crombouw
werd vertolkt, maar zij waren toch ruim
schoots voldoende om de bezoekers over
de meeste bezwaren tegen het stuk heen
te helpen. Van Wim Rijke zag men ook
wel eens iets beters dan deze titelrol met
een pruik en een grogstem. Fons Cornet
was in zekere zin de uitblinker, hoewel
niet altijd vrij te pleiten van tè theatraal
gedoe en ook Anneke de Wilde gaf als de
nerveuze echtgenote behoorlijk partij,
evenals trouwens Leity Visser als de ver
liefde dienstbode. Gelukkig biedt het pro
gramma voor het komende seizoen een
paar hoopgevende beloften.
DAVID KONING.
Zorg voor thuis kurende
tuberculosepatiënten
De nieuwe regeling
Met ingang van 1 September is een be
langrijk bedrag, naar men verwacht onge
veer 2 millioen gulden 's jaars, ter beschik
king gesteld voor het doen verstrekken
van doelmatige voeding ten behoeve van
in ons land thuis-kurende tuberculose
patiënten.
De medewerking der districts-tubercu-
lose-artsen is ingeroepen voor de uitvoe
ring van deze maatregel. Nadere mede
delingen over deze verstrekkingen zullen
nog verstrekt worden, doch in het maand
blad der Haarlemse vereniging tot bestrij
ding der tuberculose wordt al medegedeeld
dat door een commissie van drie deskundi
gen een rantsoen is samengesteld dat als
éénheidsvoorschrift voor extra voeding
door de consultatiebureau-artsen gebruikt
zal worden.
Dit eenheidsvoorschrift luidt:
4 eieren 64 cent
250 gram kaas 75
3i/2 liter melk 77
700 gram vlees 245
250 gram margarine 34
Totaal per week495 cent
De werkwijze is gedacht als volgt:
le. voor de georganiseerden van de drie
Vakcentralen zal de verstrekking ge
schieden door de fondsen: Draagt elkan
ders lasten, Herwonnen Levenskracht
en het N.V.V.-T.B.C.-bestrijdingsfonds.
Deze verstrekkingen hebben slechts
plaats op advies van de consultatie
bureau-artsen.
2e. voor de niet-georganiseerden zal het
betalen voor deze verstrekkingen recht
streeks door de consultatiebureaux ge
schieden.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
Kroone kampioen van Haarlem
De strijd in de finales om het persoonlijk
kampioenschap-schaken hoofd-, eerste-,
tweede- en derde klasse, heeft een trager
verloop gehad, dan de bedoeling van de
organisatoren is geweest. Zelfs nu is een
partij in de hoofdklasse nog niet gespeeld.
De beslissingen zijn echter alle gevallen,
waarom men de strijd als geëindigd be
schouwt.
Terwijl G. Groone (H.S.G.) al jaren door
velen als de sterkste schaker van Haarlem
beschouwd wordt, kwam hij steeds iets te
kort, om het jaarlijks door de Haarlemse
Schaakkring voorbereide tournooi le win
nen. Wel wist hij telkens het vereiste per
centage te scoren' om vrijgesteld te worden
van het spelen van voorwedstrijden.
De eindstand in de hoofdklasse is: 1. en
kampioen: G. Kroone (H.S.G.) 4 pnt.; 2. F.
A. Spinhoven (H.S.G.) 3 pnt.; 3. J. J. v.
Kampen (Het Oosten) 2 pnt.; 4. en 5. G. B.
v. d. Velde (Haarlem) en P. A. v. Driel
(Haarlem) 0 pnt.
In de eerste klasse vestigden enige opko
mende spelers de aandacht op zich. Winnaar
werd E, J. de Ree (H.W.P.), die 3K pnt. uit
4 scoorde. Hij heeft zich daarmede het recht
verworven, volgend jaar in de hoofdklasse
uit te komen. Een goede prestatie leverde
ook J. v. d, Berg (De Torens). De eindstand
is: 1. en kampioen E. J. de Ree (H.W.P.) 3%
pnt.; 2. J. v. d. Berg (De Torens) 3 pnt.; 3.
Th. D. Hetem (Haai-lem) 2',i pnt.; 4. C.
Koster (S.S.C.H.) 1 pnt.; 5. R. den Boeft
(Haarlem) 0 pnt.
In de tweede klasse kwamen twee spelers
van Haarlem uit, die beiden een uitstekend
figuur sloegen. P. Fris (Haarlem) werd met
een punt voorsprong op zijn mededingers,
winnaar. Slechts 1 partij werd door hem
verloren, in de overige 4 toonde hij zich de
sterkste. De eindstand is: 1. en kampioen:
P. Fris (Haarlem) 4 pnt.; 2. en 3. P. E. Brom
mer (Haarlem) en G. Weert (Kennemerland)
3 pnt.: 4. J. v. Emmerik (H.W.P.) pnt.; 5.
P. Stam (H.W.P.) 2 pnt; 6. N. J. W. Hoog
land (H.W.P.) pnt.
In de derde klasse stevende L. Beyer (Het
Oosten) rechtstreeks op het kampioenschap
af. Toen hij er eenmaal was, verloor hij zijn
laatste partij tegen J. Reeuwijk (H.W.P.)
De eindstand is: 1. L. Beyer (Het Oosten)
4 pnt. kampioen; 2. en 3. R. Faase (H.W.P.)
en G. H. Kroes (Rolland) 3'; ont.: 4. J.
Reeuwijk (H.W.P.) 21: pnt.: 5. H. J. Slenters
(Haarlem) 1 pnt.; 6. G. v. Egmond (H.W.P.)
m punt.
De prijsuitreiking is bepaald op 21 Octo
ber in de Haarlemse Schaaksociëteit.
CAsteravond kwam op Schiphol een extra vliegtuig met 4S vrijwilligers voor de strijd
op Korea uit Indonesië aan. Op de foto: de groep vrijwilligers in de aankomsthal
Hersenschudding na achtervolging
Toen de heer L. Maandagavond in de
Raadhuisstraat in Heemstede fietste, werd hij
gepasseerd door enige jongens die zo on
voorzichtig reden dat een van hen het
achterlichtje van de fiets van de heer L.
raakte. De heer L. zette de jongens na, maar
toen hij de schuldige op de Zandvaartbrug
in de kraag wilde grijpen, viel hij en liep
daardoor een - hersenschudding op. Op
medisch advies werd de heer L. naar zijn
woning overgebracht.
Voor de kinderen
piano vertolkte. Dit laatste deed zij voor
treffelijk.
De „Huisvrouwen" hebben door dit alles
een boeiende middag beleefd.
JOS. DE KLERK.
Bunkie was nog altijd buiten kennis. Hij lag met zijn oogjes dicht. Rick zat hij hem
en steunde zijn vriendje. De twee Kabouters hadden hun handen vol werk om de
boot tegen de stroom in te bewegen.
Rick voelde zich nog erg ongerust. Maar in ieder geval hadden ze Bunkie tenminste
gevonden en ivas hij niet verdronken! En straks, als ze weer in 't dorp waren, kon
hij verder verzorgd worden en zou de Kabouterdokter naar de gewonde arm kijken.
Eindelijk kwamen ze bij het dorp aan. De Kabouters stonden er vol spanning te
wachten. Ze juichten toen ze zagendat het verdwenen beertje gevonden was.
Met veel zorg werd Bunkie aan wal gebracht, toen droegen ze hem naar Pilons huis.
En daar, zorgzaam in bed gestoptkwam Bunkie weer bij.
„Waar ben ik?" fluisterde hij.
„Het is in orde. Bunkie, je bent gered!" zei Rick.
Tweede telegram van Zand-
voortmeeuwen aan de K.N.V.B
Het bestuur van de Zandvoortmeeuwen
heeft gisteravond besloten een telegram te
zenden aan de K.N.V.B. met het verzoek
vóór 14 October a.s. antwoord te geven op
Met protesttelegram, dat Donderdag j!„ ver
zonden werd in verband met het spelen van
acht leden in een voetbalwedstrijd tegen een
plaatselijk en badgasten elftal op 29 Juli .j.l.
Mocht het eventuele antwoord ongunstig
zijn, dan zal het bestuur in de ledenverga
dering van Maandag 23 October zijn man
daat ter beschikking stellen.
Vanavond komt het bestuur van de
KNVB in Utrecht bijeen. Dan zal de kwestie
Zandvoortmeeuwen aan de orde komen.
Burgerlijke stand van Haarlem
HAARLEM, 9 October 1950
ONDERTROUWD: 6 Oct., R. Zeilstra en
E. M. A. A. Krüger.
BEVALLEN van een zoon: 6 Oct., W. Vis
serFreriks; M. BlonkTelege; 7 Oct.,
G. J. van LooijPirovano; A. H. Schutte
van Leeuwen; C. S. M. van den Berg
van den Berg; M. G. KaulingSlikker; H.
W. van der Burgvan Strien; 8 Oct., P. J.
M. VermaatAdelaar; M. A. M. Frielink
Lïicker: J. P. Negrijnvan den Hoek; E. M.
Mosterdvan der Meulen; W. M. Blok
Hardesmeets; 9 Oct., M. E. ter Walvan
Essen; J. C. FilmerDuwel.
BEVALLEN van een dochter: 5 Oct.. E.
RutteAdmiraal; 6 Oct.. C. van Hooydalem
van den Berg; 7 Oct., P. W. RuppertWil-
lard; H. van Excelvan den Nouwland; H.
C. M. Kal—Lips; A. M. Floberg—Pauls; L.
T. ZuurendonkMeijer: W. Viseevan den
Enk; 8 Oct., J. BijsterboschSmit; M. J.
Coendersvan Melsen; V. KraleOtter; E.
M. SchuijtKoning; M. T. van Loonde
Rooij; 9 Oct., L. A. de Bruijnvan Roode;
■J. Kramervan der Mije.
OVERLEDEN: 6 Oct.. C. Warnier. 71 j.,
Nicolaas van der Laanstraat: C. Visser. 74 j„
Voorhoutstraat: 7 Oct., G. J. Kleijn, 73 j.,
Maerten van Heemskerkstraat: D. Wurkum,
65 j., Aelbertsbergstraat; 8 Oct., A. A. M. C.
Bros, 77 j„ Zijlstraat; C. Ruppert, 4 uur,
Harmenjansstraat.
Wegens het gevaar dat opspattend grint
oplevert, heeft de K.N.A.C. aan webbeheer
ders gevraagd te bevorderen het verkeer
daarvoor te vrijwaren. Op het provinicale
weggedeelte tussen Uithoorn en Aalsmeer
dat van een nieuwe slijtlaag wordt voorzien'
is een bord met de waarschuwing „Denk om
uw ruiten", geplaatst.
Van 13 tot 20 October wordt in Stock
holm een tentoonstelling gehouden van
Nederlandse bloemisterijproducten. Nu de
invoer van deze producten onlangs door de
Zweedse regering is vrijgegeven, hoopt men
op betere perspectieven voor de Nederlandse
export, welke in 1949 f 572,399 bedroeg,
Het juridisch economisch vcrkcers.
technisch college van de K.N.A.C. heeft zich
gewend tot de algemeen inspecteur van de
Rijkspolitie met het verzoek óm te bevor
deren, dat, waar nodig, de plaats van de
politieposten bij duisternis worden kenbaar
gemaakt door een lantaarn, welke naar drie
zijden licht uitstraalt.
Uit de begrotingsstukken voor 1951 is
gebleken, dat de onderhandelingen over de
afkoop en opheffing van de tol te Maartens
dijk, in de verbinding Utrecht't Gooi zijn
vastgelopen. De K.N.A.C. deelt mee dat het
juridisch economisch verkeerstechnisch col
lege van de K.N.A.C. voor het zo spoedig
mogelijk hervatten der onderhandelingen'
tussen het rij'k, de provincie en de gemeente
zijn goede diensten heeft aangeboden.
De schilder W. D. te Kerkdricl had
dezer dagen een tweedehands badgeyser in
zijn badkamer laten aanbrengen. Vermoede
lijk tengevolge van een defect aan het
apparaat vloog de geyser Maandag door
grote stoomonfwikkeling uit elkaar. De ont
ploffing was zo hevig, dat de achtergevel uit
het huis werd geslagen en dat de zijmuren
schade opliepen. In het huis werd een ware
ravage aangericht, Persoonlijke ongelukken
deden zich niet voor.
Een detachement ter sterkte van onge
veer 50 man van een vechtwagenregiment
van het Britse Rijn-leger zal van 11 tot en
met 19 October voor oefeningsdoeleinden een
bezoek brengen aan Nederland.
Wegens de aanleg van centrale verwar
ming en electrische verlichting zal het
Mauritshuis in Den Haag van 6 November
af voor het publiek gesloten zijn.
De Bijzonder Strafkamer te Amsterdam
heeft opnieuw behandeld de zaak tegen de
Haagse politiemannen Poos en Slagter, wie
tfen laste is gelegd dat zij in de bezetting
meer dan 200 arrestaties hebben verricht.
De officier van justitie eiste tegen beiden
de doo.'straf. P. en S. waren destijds reeds
door het Bijzondere Hof in Den Haag tot de
doodstraf veroordeeld.
Een 13-jarige Haagse scholier stal in
de afgelopen maanden ten nadele van zijn
ouders een bedrag van ruim 2700 gulden,
dat hij met enige vriendjes tot op de laatste
cent opmaakte.
De gemeentebesturen van 20 gemeen
ten in Drente hebben gezamenlijk aanbesteed
het bouwen van 298 woningen in vijf kavels
en in massa. In massa was de hoogste in-
schrijfster de firma C. Drent te Laag Soeren
met f 3.275.450. De laagste inschrijvers waren
de gebr. A. en G. Haverhals te 's Hertogen
bosch met f2.406.350.
HAARLEM EN OMGEVING
De burgemeester en de wethouder van
Onderwijs van Heemstede zijn Woensdag 11
October verhinderd spreekuur te houden.
De opbrengst van het klaverjasconcours
te Aalsmeer, waaraan 2000 personen hebben
deelgenomen, bedraagt f2006. Dit bedrag is
afgedragen aan het plaatselijk bestuur van
het Centraal Genootschap voor Kinderher-
stellings- en gezondheidskolonies.
Ds. S. van der Molen te Leeuwarden
heeft het beroep naar de Chr. Geref. Kerk
van Aalsmeer aangenomen.
Tsjechoslowaakse regering
keek in de spiegel
Een vorige maand verschenen nummer
van het Tsjechoslowaakse regeringsweek-
blad „DIkcbraz", aldus meldt de diploma
tieke correspondent van de Daily Tele
graph, bevatte een spotprent, waarin naar
achteraf bleek de Tsjechoslowaakse rege
ring zelf belachelijk werd gemaakt. De
spotprent vertoonde een oorlogsschip met
de naam „Vrede", dat te water werd gela
ten, kennelijk in Amerika. De figui'en op
het platform en de kade waren echter cari-
caturen van de Tsjechoslowaakse president
Gottwald en zijn echtgenote, de chef van de
generale staf Prochaska, vice-minister-
president Fïerlinger, de minister van de
fensie Cepicka, minister-president Zapo-
tocky en anderen.
De prent was over de volle breedte van
de voorpagina afgedrukt. Kort na het uit
komen van dit nummer van het blad, dat
een oplage heeft van tweehonderdduizend
exemplaren, kwam de politie de kantoren
'van het blad verzegelen. De exemplaren
werden, voorzover te achterhalen, in beslag
genomen.
De tekenaar van de prent, Molin ge
naamd, zou uit het land gevlucht zijn. De
hoofdredacteur van het blad is een van de
hoogste functionarissen van het ministerie
van Voorlichting.
Over tegen de redactie genomen maat
regelen is niets bekend.
Inbrekers namen voor een
waarde van ƒ20.000 mee
In Schiedam is ingebroken in een villa
van de heer H. aan de Eurgemeester Knap-
pertlaan. De daders verschaften zich door
verwijdering van een glas-in-loodraampje
in de deur aan de achterzijde van het huis
toegang en namen voor een waarde van
meer dan f 20.000 mee aan sieraden, con
tanten en twee radiotoestellen.
FEUILLETON
Oorspronkelijke feuilleton
door Herman van Hattum
11) Dat licht lééft, heeft
een eigen wezen, schept een eigen sfeer. De
lampen, die u thuis hebt, leven niet, heb
ben geen eigen wezen. Ze zijn koel, koud
en onveranderlijk. Het is confectie-licht
voor iedereen". Zelf nam hij plaats in de
stoel tegenover de predikant.
„Ik geloof, dat ik u begrijp", zei Rijpstra,
die er nog niet goed aan wilde, dat hij nu
eensklaps op wel zeer vreemde wijze op
een zo vreemd uur bij dit nog vreemdsoor-
tiger lid van zijn gemeente huisbezoek
moest doen. Hij sloeg «de linkerknie over
de rechter, prees zich gelukkig, dat hij zijn
koker bij zich had en presenteerde Japik
een sigaar, die deze gretig aannam. Dan
zei hij. de eerste grote rookwolken omhoog
paffend naar de zolderbalken:
„U woont hier eigenlijk toch mooi, zo
temidden van Gods heerlijke natuur. Zo
vrij en ruim. Woont u hier al lang?"
Iets in de ogen van de zwerver verried,
dat het laatste gedeelte van de vraag hem
niet aanstond. Het was de blik van een
dier, dat onraad bespeurde en onmiddellijk
plannen beraamde voor een goed heen
komen. Toch was de predikant de lichte
aarzeling niet ontgaan en hij verweet zich
zelf een fout te hebben gemaakt bij de
aanpak van deze wonderlijke figuur. Wan
neer zou het toch tot hem doordringen, dat
ieder mens weer anders is en dat hij nim
mer een gesprek kan beginnen uit routine,
zonder het gevaar te lopen deze mens af
te schrikken en een verdere goede ver
standhouding van te voren onmogelijk te
maken? Natuurlijk, dat hij als predikant
probeerde bij zijn gemeenteleden volgens
een bepaald schema, dat meestal goed was,
de toegang te verkrijgen, was normaal en
vanzelfsprekend. En in de meeste gevallen
was een praatje over 't weer en de omge
ving ook het meest geschikt als inleiding
tot een wat dieper gesprek van hart tot
hart. Maar Japik was een uitzondering.
Dat had hij moeten bedenken. Japik was
een mens met een verleden. Een verleden,
waarmede hij kennelijk voor goed had ge
broken en ook gebroken wilde blijven. Een
verleden, dat de groeven op zijn gezicht
had gegraven en diepte in zijn ogen; dat
zijn haren had doen grijzen en zijn gang
slepend had gemaakt; dat zyn gedachten
bitter en zijn leven eenzaam en hard had
doen worden, zonder aansluiting met ande
ren, met een medemens.
In veel minder tijd dan nodig is om te
beschrijven was deze gedachte door het
hoofd van de jeugdige zieleherder gegaan.
Japik was teruggevallen in zijn houding
van onverschillig stilzwijgen. Hij staarde
in gedachten voor zich uit en blies afwezig
de rookwolken omhoog. Totdat Liane, als
toeschouwster, de pijnlijkheid van het hiaat
nog meer gevoelend, de stilte verbreekt
door op te gaan staan en haar oordeel ten
beste te geven over enige schilderijen aan
de muur.
„Ik vind deze prachtig", zei ze, met de
resoluutheid van de leek en de uitbundig
heid van het grote stadsmeisje, dat de
dweepzieke bakvissentijd nog niet al te ver
achter zich heeft. Ze wees op een bloeiende
boomgaard met op de voorgrond een drietal
vredig grazende koeien.
„Ja", beaamde Rijpstra, dankbaar voor
de welkome gelegenheid, die Liane hem
bood om zijn fout van daareven weer goed
te maken en het gesprek over een andere
boeg te gooien.
Maar als hij dat dacht, vergiste hij zich.
Japik behoorde tot het soort mensen, dat
men maar één verkeerd woord hoefde te
zeggen om hen voor het verdere van het
gesprek af te schrikken en in hun schulp
te doen kruipen-
„Die is beter", zei de zonderling en wees
op een groot schilderij aan de andere
wand. Het stelde een jongen en een meisje
voor, die met verkleumde gezichten, inge
vallen wangen en droeve, wanhopige ogen
achter een klein karretje liepen. Langs een
weg met aan weerszijden stompgekopte
knotwilgen zeulden zij het vehikel voort.
Het was scheef en invalide en hing tussen
twee oude fietswielen in. Ieder ogenblik
dreigde het te bezwijken onder de toch niet
zware last van slechts twee half gevulde
zakken.
„Wat stelt het eigenlijk voor?" vroeg
Rijpstra belangstellend.
„Hongerwinter staat er onder", wist
Liane.
„Zo", zei hij goedkeurend, „het is een
goed schilderij. Als er een mooie lijst om
heen komt, zal het nog beter tot zijn recht
komen. Het doet nu een beetje onafgewerkt
aan, zo alleen het doek met die brede, vale,
onbeschilderde randen er omheen".
„Niks beter", zei Japik kort en met 'n
lichte ergernis in zijn stem. „Het wa.s ar
moedig en vaal in die tijd. Ik wil er geen
mooie lijst omheen hebben. Zo is het goed.
Zo is het precies. Een trouw beeld van de
kleurloosheid en uitzichtloosheid van die
tijd. Een vergulde lijst zou met het schil
derij zelf vloeken. Het hoeft niet mooi te
zijn, het moet alleen waarachtig zijn".
De tweede verkeerde beurt, dacht de
predikant. Het gevoel van onmacht tegen
over deze mens werd met de minuut groter.
Bijkans zeker al wist hij nu dat het van
avond niet zou gaan, dat hij vanavond met
deze vreemde figuur geen dieper contact
zou kunnen vinden. Dat het misverstand op
misverstand zou worden, elke poging om
op voet van wederzijds vertrouwen en vol
ledige openstelling van eikaars innerlijk
iets voor elkander te betekenen. Nog geen
half uur geleden was Japik in zijn eigen
sfeer met zijn liederen en z'n gitaar en lie
pen hij en Liane als twee kinderen, die zo
juist de ganse schepping van God hadden
cadeau gekregen,, langs de akkers en over
de heide, door de bossen en de velden. En
nu was alles weg. Nu was er alleen de
wurgende omklemming van de gedachte,
dat de een tegen de ander niets te zeggen
had, dat elke poging om nog te trachten
van het gesprek iets te maken van tevoren
tot mislukking zou zijn gedoemd.
Besluiteloos schuifelde hij met zijn lange
benen over elkaar, trok na enige minuten
resoluut zijn stoel naar achteren en vroeg:
„Liane, hoe laat is het?"
Liane sloeg met een achteloze streek
van haar rechterhand het pofmanchetje
zover terug, dat ze op het sierlijke gouden
horloge kon kijken.
„Kwart over elf".
„Verschrikkelijk, wat laat al", en hij
stond haastig op, greep zijn hoed van Japiks
werktafel, die bezaaid lag met paperassen
en reikte zijn gastheer de hand. Toch nog
een stevige, hartelijke hand, uit welks druk
de zonderling ervaarde, dat de prediker
evenzeer bedroefd over de mislukking van
dit gesprek was, als hijzelf.
„Komt u nog eens terug", zei Japik
zacht, met klemtoon op het woordpje „U".
Liane tokkelde even licht op de gitaar en
kon zich dus niet ergeren aan de onbe
leefdheid van deze eenpersoons-invitatie.
„Dat zal ik zeker doen", haastte de pre
dikant zich te zeggen. „Mijn vrouw is bij
haar ouders, dus ik kan er wel eens een
avond tussen uit. Wanneer komt het u
gelegen?"
„Altijd en nooit", zei Japik duister. „Bü
mij zijn alle dagen even druk bezet". Zijn
dromende ogen zagen over de predikant
heen in de onbestemde verte als maakte
hij in gedachten het program van zijn
verdere leven op en wist hij zeker daarbij
altijd tijd tekort te zullen komen.
„Vindt u dit niet onbeleefd, als u wilt",
zei hij dan zacht. „Het is de eenvoudige
waarheid. Maar dat neemt niet weg, dat
ik met u gaarne nog eens wil spreken in
een andere sfeer dan deze. Sfeer nu is 'n
artikel, dat men niet op bestelling kan
krijgen. Wij kunnen enkel hopen, dat het
lot ons gunstig gezind zal zijn. Daarom:
komt u, wanneer u daar zin in hebt, wan
neer u er behoefte aan hebt. Dat is de enige
afspraak, die ik met u zou willen maken.
En houdt mij ten goede het is al
meer dan ik het laatste jaar met iemand
anders heb afgesproken".
Rijpstra glimlachte, half verlegen onder
en half geamuseerd door de eerlijkheid
van zijn gastheer. Zyn belangstelling voor
deze vreemde mens werd nog meer ge
prikkeld door wat hij vanavond in zijn
bijzijn had ervaren, uit zijn mond had ge
hoord. De geestesgesteldheid van deze man
vormde voor Rijpstra, analiticus die hij
was, een prachtig studieterrein. Hij voelde,
dat er van deze man iets uitging.
(Wordt vervolgd).
