Haarlem's Dagblad | 1950 | 25 oktober 1950 | pagina 6

Jubileumportretten

Hyacinthen op gigzen

Ook met TAAI-TAAI

6 flinke poppen 25 c

Geen Blijvende Stad

"Woensdag 25 October 1950

Haarlems Dagblad en Oprechte Haarïemsche Courant

J1. e}. raadhuis van Zandvoort is op liet ogenblik een fraaie maquette te zien van de
nrL L >OU1^ tussen de Zee~ en de Kerkstraat aan de thans in aanleg zijnde
Middenboulevard zullen verrijzen. Eén van de gebouwen zal reeds voor hel seizoen
van net volgend jaar gereed zijn, de twee overige volgen in de loop van 1951. De
maquette zal in de vergadering van de Zandvoortse gemeenteraad, die op Maandag
30 October wordt gehouden, aan de raadsleden geloond worden.

De drinkwatervoorziening
in Noordholland

In ons vorig nummer deelden wij mede
dat er plannen zijn tot samenwerking tus
sen de gemeente Amsterdam en de pro
vincie inzake de drinkwatervoorziening:
het transporteren van water uit de Lek
naar het wingebied der Amsterdamse Wa
terleiding in de duinen tussen Zandvoort
en Noordwijk en het leggen van een
transportleiding naar Castricum, opdat zo
wel de Amsterdamse als de Provinciale
Waterleiding daarvan kunnen profiteren.

Thans is het desbetreffende voorstel
van Ged. Staten aan de Provinciale Staten
verschenen.

Daaruit blijkt dat de provincie haar
eerste plan om water uit het IJselmcer
naar het wingebied harer waterleiding on
der Castricum te brengen, heeft oDgege-
ven.

De hoeveelheid water die uit de Lek
naar de duinen getransporteerd moet wor
den, wordt voor 1954 geraamd op
39.000.000 kub. m., namelijk voor Amster
dam 21.000.000 kub. m., voor de provincie
12.000.000 kub. m.. en voor de industrieën
in Velsen 6.000.000 kub. m. Voor 1984 zal
75.000.000 kub. m. nodig zijn, respectieve
lijk Amsterdam 40, provincie 20 en Velsen
15 millioen kub. m.

Uit een bijgevoegde kaart blijkt dat de
transportleiding voor rivierwater gelegd
zal worden dwars door de Haarlemmer
meerpolder. even ten Zuiden van Hoofd
dorp. Reeds eerder deelden wij mede aat
in Heemstede de buis gelegd zal worden
door Groenendaal of Meer en Berg.

De transportleiding die van Leiduin
naar Castricum gelegd wordt zal lopen
over Bloemendaal en Beverwijk.

Provinciaal ziekenhuis
nabij Santpoort

De ontwerp-exploitatiebegroting van het
Provinciaal Ziekenhuis nabij Santpoort voor
het dienstjaar 1951 sluit met een bedrag van
f2.785.272 (vorig jaar f 2.507.3841Het totaal
aantal patiënten wordt geraamd op 1480 of
30 meer dan voor het jaar 1950 werd aan
genomen, terwijl het aantal inwonende per
soneelsleden eveneens is toegenomen. De
ontvangsten aan verpleeggelden en de te
houden vergoeding voor kost, inwoning
enzovoort op de salarissen van het personeel
konden dientengevolge hoger worden ge
raamd. De post salarissen is gebracht van
f 1.489.816 op f 1.535.572. De beloning van de
patiënten zal verhoogd worden. De kostende
prijs per verpleging voor de derde klasse B
wordt voor het jaar 1951 berekend op f4,50
per dag of f 1642 per jaar. Over 1949 bedroeg
deze f1613.

ADVERTENTIE

RICHE FOTO ART

169 Grote Houtstraat - Telefoon 13472

Burgerlijke stand van Haarlem

HAARLSM, 24 October 1950
ONDERTROUWD: 23 Oct., J. M. Vosse en
A. Maselli; 24 Oct., N. G. van Lieshout en B.
M. Hetem.

GEHUWD: 24 Oct., F. Hille en L- J. Breet-
hoff.

BEVALLEN van een zoon: 21 Oct.. A. A.
C. LohmanKroone; 22 Oct.. C. Boerée
Oomen; 23 Oct., A. C. PrentVan Biezen; P.
A. van der WorpAntonisse; J. C. Schipper
—Van den Heuvel: 24 Oct., L. Antonisse
Kelderman; H. SpiersRompa.

BEVALLEN van een dochter: 23 Oct.. J.
W. HouwelingBoerée.

OVERLEDEN: 21 Oct., S. KnijperKuiper,
75 j„ Bilderdijkstraat: 22 Oct., M. A, P. van
Ingen, 66 j„ Middenweg; 23 Oct.. A. Wilde-
boer, 64 j., Indischestraat; A. Hessels. 5 m.,
Roemer Visscherstraat; J. ReijndersVer
hagen, 80 j., Koudehorn.

Brandweer rukte vele malen uit

Sinas Dinsdagmiddag half vijf is de Haar
lemse brandweer niet minder dan vijf maal
uitgerukt. Allereerst werd haar assistentie
ingeroepen aan de Garenkokerskade, waar
een schoorsteenbrandje woedde. Twee minu
ten later vloog in de Spoorstraat een zuur-
stofeylinder in brand en om acht uur brak
in de Crayenesterlaan de tweede schoorsteen
brand uit. Vannacht rukte men uit naar de
Gedempte Oude Gracht,

In de afgelopen nacht brak brand uit op
de archiefzolder van de Rotterdamse Boek
en Kunstdrukken) aan de Gedempte Oude
Gracht. De brandweer was spoedig met een
motorspuit en een ladderwagen ter plaatse
en wist het vuur tot de zolder te beperken.
Het gehele archief, alle fotolito's, boekwer
ken, zetterijmateriaal. de steendrukhand-
pers en de donkere kamer met gehele instal
latie gingen in vlammen op. De kantoren, de
copie-afdeling en de zetterij liepen water
schade op, De vermoedelijke oorzaak van de
'brand is kortsluiting. De verzekering dekt
de schade.

Vanmorgen werd in de Kloosterstraat een
schoorsteenbrandje gemeld.

Nu de winter weer in aantocht is dient
men er voor te zorgen dat de schoorstenen
schoon zijn. Dat kan heel wat narigheid
voorkomen.

Brand in de Corodexfabriek

Vanmorgen omstreeks half acht is de
Z-andvoortse brandweer uitgerukt voor een
brand in de Corodexfabriek, die ontstaan
was door het warm lopen van de motor
van een afzuiginstallatie. Na een half uur
was het vuur gedoofd.

Het bedrijf zal ongeveer een halve dag
stagnatie ondervinden, overigens is de
schade niet aanzienlijk.

ADVERTENTIE

bloembollen voor de kamer

BLOEMENMAGAZIJN

alï

UNO-herdenking
in de Waalse kerk

In de Waaise kerk hadden zich gister
avond vele leden van de Haarlemse vredes-
verenigingen, samenwerkend in de Vredes-
raad, verzameld ondanks de winterse tem
peratuur, om de viering van het eerste
lustrum der uNO bij te wonen. Het be
stuur van de naarlemse Vredesraad was er
in gselaagd een aantrekkelijk programma
samen te stellen en de aanwezigen werden
in de stemmige sfeer van dit helaas on
verwarmde kerkgebouw op deels ar
tistieke wijze tot meditatie van de vredes-
gedachte gebracht, welke gedachte de basis
van de UNO uitmaakt.

Als omlijsting van de herdenkingsrede,
uitgesproken door de journalist J. Lode-
wijks, gaven Bep de Vries en Tob de
Bordes een proeve van hun declamato
rische talenten, de eerste met gedichten die
de vredesgedachte vertolkten, onder andere
van Adama van Scheltema en Garmt Stui
veling, de laatste met een werk van een
onbekend auteur dat Gods liefde voor de
mens als leidend motief inhield en een
boeiende diaioog omvatte tussen God en
de satan.

Tob de Boraes is een jonge voordrachts
kunstenaar met veel talent, die er in slaag
de deze figuren in hun samenspraak te
doen leven in een verrassend getypeerde
tegenstelling van licht en duisternis. Hij
bereikte een goed effect met uiterst sobere
middelen van décor en gewaad, waardoor
de dialoog indrukwekkend geaccentueerd
werd. Ook mevrouw Bep de Vries vond
een dankbaar publiek voor haar gevoelig
voorgedragen verzen.

De heer Loaewijks legde in zijn rede de
nadruk op hei feit dat de volken der wereld
bij hun vurig verlangen naar vrede wel
licht een miraKel hebben verwacht van de
UNO, die tenslotte niets anders dan een
product van menselijke makelij is en een
instituut, dat nog lang niet toe is aan zijn
vervolmaking. Een vervolmaking die voor
waarde is voor de doeltreffende vervulling
van haar taait. een permanente en gesta
biliseerde vredestoestand op de wereld te
vestigen. De uNO is thans nog slechts een
podium waarop regeringen elkander tref
fen en waar de machtsstrijd in geconcen
treerde vorm voortgaat, een machtsstrijd
die weliswaar op zich geen onnatuurlijk
verschijnsel is, doch die helaas gevoerd
wordt door totale souvereiniteiten, inplaats
van door staten die tenminste een deel
hunner souvereiniteit offerden aan een ge
zamenlijke aucoriteit.

Met veel waardering sprekende over de
prestaties der niet-politieke organen van
de UNO, die ae weg effenen waarlangs de
staten tenslotte tot het aanvaarden van een
internationale rechtsorde moeten komen,
wekte spreker zijn gehoor op tot onver
saagd werken in dienst van de vredes
gedachte. dat wil zeggen in dienst van de
totstandkoming ener internationale en al
gemeen aanvaarde rechtsorde, die de enige
mogelijkheid Diedt om de machtsstrijd af te
flauwen tot een gereglementeerde en hu
mane strijd om net bestaan zonder oorlog
dreigingen.

De heer F. S. Noordhoff, voorzitter van
de Vredesraaa, die de declamatrice, de de
clamator en ae spreker had ingeleid, sprak
een dankwoord en wekte op tot ononder
broken steun aan het streven van de orga
nisatie.

Dertienjarig meisje aangereden

Toen het dertien-jarig meisje J. H. Dins
dagmiddag zonder op het verkeer te letten,
de Gaelstraat overstak, werd zij door een
personenauto, bestuurd door een arts, aan
gereden. Het meisje kreeg een hersenschud
ding en brak haar linker heupbeen. Zij is
naar de Mariastichting vervoerd.

Ex-gevangenen uit het „Vernichtungs-
lager Natzweiler" houden een reünie in
Boschlust, Bezuïdenhoütscheweg 2 te 's Gra-
verhage, op Zaterdagmiddag 23 October.

Voor de kinderen

Wel een half uur hield de sneeuwstorm aan. Rick en Bunkie waren geheel buiten
adem en doodmoe. Ze sjokten maar voort, vlak naast elkaar.

Toen ging de storm even liggen en werd het sneeuwen wat minder.

Maar al konden ze nu tenminste even voor zich uitkijken, het kwaad was al ge
beurd. ze waren verdwaald! Dat was erg, want het bos was groot en er lag een

dikke sneeuwlaag, waarin ze tot hun knieën wegzakten bij het lopen

„Wat nou?" zuchtte Bunkie buiten adem. „Ik kan haast niet meer vooruit door die
hoge sneeuw!"

„Ik ook niet," zei Rick. „Foei, wat 'n weer! Mijn ogen zitten vol sneeuw!"

..En hei ziel er naar uil, of we nog meer storm en sneeuw krijgen, kijk maar eens naar
die grauwe lucht.' Konden we maar ergens onderdak krijgen, maar ik zie nergens
een Kabouterhuisje!"

Moeizaam gingen ze voort door de dikke sneeuwlaag. De lucht werd nog donkerder.
„Daar is 'n holle onder die boomwortel!" zei Bunkie opeens. „Laten we daaronder
schuilen, want 't begint weer!"

Toneeluitwisseling
Haarlem-Oostende

Opvoering in België van
„Achter wallen en poorten"

Naar wij vernemen zijn op het ogenblik
onderhandelingen gaande tussen toneel
kringen in Haarlem en Oostende om tot
een uitwisseling te komen.

Het ligt in de bedoeling, dat het gezel
schap van Haarlemse amateurspelers dat
ter gelegenheid van de viering van het
zevenhonderdjarig bestaan van Haarlem
als stad het toneelstuk „Achter wallen en
poorten" van Jan van Dam opvoerde, be
houdens enkele wijzigingen, op 13 Januari
in de Belgische badplaats van dat histori
sche spel een voorstelling zal geven.

Wanneer nog enkele financiële bezwaren
uit de weg zijn geruimd, zullen de repe
tities in December onder leiding van Wim
Paauw beginnen.

Het is nog niet bekend wanneer de
Oostendenaren naar Haarlem komen. Men
zou er in Haarlem de voorkeur aan geven
wanneer zij hier een representatief Vlaams
stuk opvoerden.

leder kind een dierenvrind

Haarlemse kinderen wonnen
prijzen in plaatjeswedstrijd

Ruim veertig kinderen uit vete delen
van het land waren Dinsdag met hun
ouders naar "Utrecht gekomen waar de mi
nister van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen, prof. dr. F. J. Th. Rutten, in het
Centraal Museum de prijzen uitreikte die
de kinderen met de plaatjes-actie van de
stichting „Ieaer kind een dierenvrind" ge
wonnen hadden.

De opbrengst van de plaatjes is ten goede
gekomen aan het Opbouwcomité Moerdijk,
aan de Bona van Nederlandse Militaire
Oorlogsslachtoffers en aan de Nederlandse
Vereniging tot Bescherming van Dieren.

Voordat de minister de prijzen uitreikte
dankte de secretaris van de stichting, de
heer K. Kooie, de zakenlieden voor %un
medewerking zonder welke deze geldin
zameling niet had kunnen slagen. Het
tweede doel van de actie noemde de heer
Koole het bijorengen van meer liefde voor
het dier aan ae Nederlandse jeugd. Als een
kind goed is voor het dier is het ook goed
voor de mens, zo zei hij en hij hoopte dan I
ook dat deze actie niet alleen tot heil van
het dier, maar ook tot heil van het Neder
landse volk zou zijn.

Minister Rutten noemde in een kort toe
spraakje de actie een edel werk en een
aardige zaak en reikte daarna de prijzen
uit aan de jongens en meisjes.

Kees Vervooren uit Utrecht kreeg de
hoofdprijs: een radiotoestel. Renée de Bock
uit Haarlem, ontving een fiets uit handen
van minister Rutten. Zij dankte met een
aardig vers, waarin een pleidooi voor de
dieren vervat was. Giel van Diggelen uit
Rijnsburg kreeg eveneens een fiets en
Nelly Doeters uit Utrecht een horloge. Gert
Jan van Caspel uit Overveen en Anneke
Leussenaar uit Haarlem kregen ieder een
fototoestel.

V ijl-snoek

De heer H. Vellinga uil Bennebroek,
een enthousiast beoefenaar van de
hengelsport, heeft in de Leidsevaart
bij het station Vogelenzang een snoek j
gevangen van drie en een half pond.
Toen hij, thuisgekomen, liet zoetwater-
roofdier slachtte, trof hij in diens in- ij
wendige een vijl aan met een gewicht
van 260 gram, een lengte van 20 centi
meter, een breedte van 3 centimeter en j
j een dikte van zes millimeter.

Behandeling beroep spelers
van Zandvoortmeeuwen

Maandag 30 October vergadert in hotel
Lion d'Or te Haarlem onder leiding van dr.
C- Spoelder de commissie van beroep van
de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond ter
behandeling van het beroep van de spelei-s
van Zandvoortmeeuwen, die geschorst zijn
naar aanleiding van het feit, dat zij op 29
Juli te Zandvoort hebben deelgenomen aan
de voetbalwedstrijd InwonersBadgasten
elftal, waarvoor de K.N.V.B, geen toestem
ming had verleend. Geschorste spelers zullen
in de gelegenheid worden gesteld hun stand
punt uiteen te zetten.

Zoals bekend is aan andere spelers een
voorwaardelijke straf opgelegd. Zij zijn niet
in beroep gegaan.

Cricket

De Engelsen in Australië

Het Engels cricket-elftal is goed begonnen
op de Australische tour. Spelend tegen Wesl-
Australië te Perth (zonder zijn vermaarde
openings-batsman Len Hutton) heeft het in
de eerste innings 434 voor 9 (gesloten) ge
scoord. Compton (Middlesex) met 106 en
Close (Lancashire) met 108 not out maakten
centuries; de amateur J. G. Dewes (Middle
sex) bracht het met 98 bijna evenver. West-
Australië bracht het daarop tot 236
(Langdon 60, Carmodv 59). De Australiërs
bleken niet bestand tegen het bowlen van
Douglas Wright (Kent), die in zijn beste
vorm bleek te zijn en vooral met zijn googly
succes had. Hij nam zeven wickets voor
zestig runs; verder noteerde Bedser (Surrey)
2 voor 62 en Close 1 voor 23. Wright behaal
de zijn succes op een typisch batsmans-
wicket.

Toneel

„De getemde feeks"

Twee goede bijrollen

Het Amsterdams Toneelgezelschap gaf
onder regie van Albert van Dalsum in de
flink bezette Haarlemse Schouwburg een
opvoering van het zogenaamde blijspel „De
getemde feeks" door William Shakespeare
een lustig spel van vrolijkheid en jool
onder het motto: vergeet de wereld, maar
eenmaal zijn we jong, zoals in de proloog
wordt gezegd. Men mag op goede gronden
aannemen dat Shakespeare slechts in een
klein gedeelte van de tekst de hand heeft
gehad, waarschijnlijk alleen in de scènes
waarin de beide hoofdpersonen Petrucio
en Katharina optreden. Het is een bewer
king uit 1597 of daaromtrent van een in
1594 door een dichter van geringe beteke
nis herschreven en met een nevenintrige
over de zuster Bianca vermeerderd Ita
liaans blijspel, eveneens handelend over
een ruwe klant die zijn eigenzinnige echt
genote tot gehoorzaamheid bekeert. Shake
speare nam dit stuk uit het répertoire van
zijn gezelschap over, er slechts betrekkelijk
weinig veranderingen en verbeteringen in
aanbrengend, hetgeen hij alleen deed „om
geld te slaan uit de vulgaire smaak van die
tijd", zoals Shaw eens beweerde.

Het zou onhoffelijk zijn tegenover het
publiek, dat zich gisteravond vaak uitbun
dig amuseerde, dit oordeel klakkeloos te
handhaven. Het stuk is trouwens door de
eeuwen heen populair gebleven. Dat was
het direct al, want in het jaar 1606 schreef
de bekende Fletcher een soort vervolg on
der de titel „De temmer getemd" over een
tweede huwelijk van Petrucio, waarin de
rollen radicaal werden omgedraaid en de
bruut zijn trekken thuis kreeg. Maar een
meesterwerk is het geenszins, eerder een
maakwerk. Men kan zich dan ook volledig
accoord verklaren met Justus Meyer, die
in het derde deel van zijn boek „De
Schoonheid van Shakespeare" onder meer
opmerkt: „Op het gebied van persifleren
van menselijke gebreken was Molière
minstens zo goed, zo niet beter."

John Masefield is een van de weinige
Shakespeare-commentators, die getracht
heeft in „De getemde feeks" een diepere
zin te ontdekken. Volgens hem zou er
sprake zijn van een soort filosofische ironie.
In zeker opzicht kan men het stuk volgens
hem beschouwen als de in komische vorm
gegoten tragedie van een vrouw met de
geest van een man, die geen vrede heeft
met de tyrannie van haar vader en gekweld
wordt door jalouzie op haar algemeen be
minde, maar in wezen volstrekt onbedui
dende zuster, die trouwens helemaal niet
zo'n doetje blijkt te zijn als ze aanvanke
lijk voorgeeft. Katharina is door en door
eerlijk, ze geeft spontaan en onversneden
uiting aan haar opwellingen, maar zij
wordt tenslotte vernederd door een haar
opgedrongen lompe man, die alleen en on
bewimpeld zijn eigen genoegen en haar
geld najaagt, tot de gebruikelijke staat van
vrouwelijke onderworpenheid en veinzerij.

Wat men hier ook van denkt, iets daar
van is zeker waar en zou uit de voorstel
ling moeten blijken. Doch Albert van Dal
sum en zijn A.T.G. maakten er een regel
rechte klucht van, zo druk en drastisch
mogelijk. Maar al die bepaald lelijk
zwaaiende armen en benen van de zich
chaotisch op het toneel verdringende per
sonen verjoegen het minimum aan mense
lijkheid, dat men tussen de regels van de
tekst zou kunnen vinden. Al dat geforceer
de tumult en krampachtige plezier be
zorgde de toeschouwer af en toe het gevoel
dat men eigenlijk al bij voorbaat moest
lachen, of men het leuk vond of niet. Mis
schien was dat de reden waarom het voor
spel (het begin van een onvoltooide raam
vertelling) werd weggelaten, waaruit wij
hierboven reeds citeerden en waarin de
edelman de comedianten vraagt: „Kan ik
uw ingetogenheid vertrouwen?" Waarop
de spelleider antwoordt: „Wees niet bang,
wij kunnen ons beheersen!"

Waarlijk komisch spel, in de goede zin
van het woord, opgebouwd uit fijne détails,
zag men alleen van twee bijfiguren: in de
eerste plaats van Cruys Voorbergh als de
grommende, oude afgewezen minnaar Gre-
mïo en van de bijna even droge Dick van
Veen als diens rivaal Hortensio, die ten
slotte met een weduwe genoegen neemt.
Ook Henk Schaer als de vader en Jo Stern-
beim als de clowneske bediende verdienden
waardering. De jongere krachten gaven
weinig reden tot tevredenheid.

De hoofdrollen werden vervuld door
Jenny van Maerlant en Johan Schmitz, fel
en met een bruisende vaart. Eerstgenoem
de maakte van Katharina een kijvende
snibbe, die langzamerhand de weg tot zelf
verloochenende overgave vindt, voortref
felijk tijdens de boswandeling, waarbij zij
zich zelfs bereid verklaart de zon voor de
maan aan te zien als zij maar te eten krijgt.
Toch vulde zij de rol niet helemaal. Johan
Schmidtz was naar mijn mening veel te
sympathiek en vertoonde aan het slot geen
spoor van vermoeidheid na de uitputtende
strijd. Maar deze acteur beschikt nu een
maal over meeslepende middelen, waarmee
hij altijd weer imponeert. Men zou zich
Petrucio overigens barser en afschrikwek
kender kunnen denken. Liane Saalborn
voldeed als Bianca.

Het décor had wat kleuriger mogen zijn
en bood soms te weinig ruimte aan al het
vertoonde gedoe. De vertaling was van mr.
Onno van den Berg en de aardige muziek,
die veel sfeer bracht, van Maurice van
Yzer. Er was veel en geestdriftig applaus.

DAVID KONING.

binnenland

Dc Nederlandse walvisvaarder „Willem
Barendsz" is Dinsdagavond in Curacao aan
gekomen.

In een woning aan de Schotwcg te Apcl.
doorn, speelden twee kinderen op de grond
Een driejarig jongetje trok aan een poot van
de brandende kachel. Daardoor viel een pan
kokend water, die op de kachel stond, op
het ventje, dat ernstige brandwonden opliep
en in zorgwekkende loestand in een zieken
huis moest worden opgenomen. Zijn twee
jarig zusje dat er minder ernstig aan toe
was, werd eveneens naar het ziekenhuis
vervoerd.

In dc staatsmyn „Wilhelmina" te Ter-

winselen is de 51-jarige ongehuwde houwer
J. J. Lürken uit Terwinselen door vallend
gesteente getroffen tengevolge waarvan hl]
is overleden.

De Nederlandse Spoorwegen hebben
aanbesteed het bouwen van een stations
gebouw te Leiden met aansluitende tunnel
op een bestaande fundering. Er waren 52
inschrijvers, waarvan N. van der Bent te
Wassenaar de laagste was met f 649.400.
Hoogste inschrijfsler was de fa. Jac. Tromp
te Alkmaar met f 918.880.

Op de Ketelplaat in de Wcslerschelde
is het s.s. „Alcantara" gestrand en gebroken.
De lading van het schip bestaat uit kolen,
waarvan getracht zal worden zo veel moge
lijk te bergen. De bemanning is van boord
gehaald.

De Koninklijke Bond van Christelijke
zang- en oratorïumvcrenigingcn hoopt m
1951 een nationaal zangfeest te houden in
Doorn, waaraan wordt deelgenomen door
koren uit het gehele land.

HAARLEM EN OMGEVING

In de Ned. Herv. Kerk te Overveen

wordt een nieuwe verwarming aangelegd
die binnenkort gereed zal zijn terwijl ook
het orgel grondig zal worden gerestaureerd,
De offervaardigheid der gemeente heeft deze
dingen mogelijk gemaakt.

De burgemeester van Bloemendaal, jhr.
mr. C. J. A. den Tex, zal op Vrijdag 27
October geen spreekuur houden.

Bazar Arbeid Adelt. Op Donderdag 2
en Vnjdag 3 November zal de vereniging
Arbeid Adelt in restaurant Brinkmann op
de Grote Markt een bazar houden van hand
werken, vervaardigd door minvermogende
dames. De bazer zal op 2 November te 2 uur
n.m. worden geopend.

Aan de gemeente-universiteit te Am
sterdam zijn geslaagd voor het doctoraal
examen geneeskunde de heren H. A. Hiem-
stra en H. Wernik te Haarlem,

ADVERTENTIE

voordeliger!

Wethouder Geluk gaat
niet naar Dordrecht

„Ik heb nooit gesolliciteerd naar Dord
recht en ik voel ook niets voor die post",

In die krachtige termen liet Haarlems
wethouder van Onderwijs, de heer D. J, A,
Geluk, zich uit naar aanleiding van het
bericht in een ochtendblad, dat zijn naam
genoemd werd in verband met de burge
meestersvacature in Dordrecht.

De heer Geluk liet zich daarom zo perti
nent uit omdat reeds maanden geleden het
gerucht ging, dat hij voor Dordrecht ern
stig in aanmerking kwam. Ondanks her
haalde ontkenningen is het hem blijkbaar
niet mogelijk geweest het de kop in te
drukken.

Fietspad door de duinen

Het rijwielpad Zandvoort naar de provin
ciale grens van Zuidholland door de duinen
zal vermoedelijk in de loop van het volgend
jaar gereed komen. Op de begroting van het
wegenfonds 1951 wordt tenminste een bedrag
van f 60.000 uitgetrokken voor verharding en
afrastering. Voorts wordt meegedeeld, dat
de gemeente Amsterdam een bijdrage heeft
toegezegd voor de afrastering, welk bedrag
boven het geraamde bedrag moet worden
besteed. Het rijwielpad is reeds voor negen
tiende gereed en verwacht wordt, dat voor
de zomer het pad in gebruik genomen kan
worden. In de provincie Zuidholland is het
rijwielpad tussen Noordwijk en Den Haag
reeds geopend. Een aansluiting met het pad
in Noordholland moet nog gemaakt worden.
Het zal dus niet lang meer duren of er be
staat een pad tussen Zandvoort en Den Haag.

Zoals bekend bestaan er ook plannen de
weg door de duinen tussen Bloemendaal en
IJmuiden open te stellen.

Nieuwe werken van het
Provinciaal Waterleidingbedrijf

Gedeputeerde Staten van Noordholland
stellen, blijkens de ontwerp begroting van
het Provinciaal Waterleidingbedrijf, aan de
Provinciale Staten voor in 1951 een aantal
uitbreidingswerken te laten uitvoeren, waar
voor een bedrag van f2.985.000 nodig is. De
uitbreiding van plaatselijke leidingsnetten
wordt op f 1.000.000 geraamd, bebossingswer-
ken op f 50.000, het maken van een transport
leiding van het pompstation Leiduin af tot
de IJweg in de Haarlemmermeer op f600.000
en de aanleg van een transportleiding van
Aalsmeer (toren) naar Uithoorn op f 200.000,

FEUILLETON

Oorspronkelijke feuilleton
door Herman van Hattum

24)

Er schijnt wat meer wind te komen.
Duidelijk ziet hij door het open raam de
boomtoppen heen en weer gaan. Het heeft
's middags geregend. Dat komt goed met
zijn plannen overeen. Nooit zou hij het
zichzelf vergeven, wanneer door zijn toe
doen een stuk van het dorpse natuurschoon
verloren ging.De rode haan zal straks
victorie kraaien, de rode haan, die alles
vernietigt, alles wegbrandt, al het oude
aan de vergetelheid" prijs geeft en de weg
vrijmaakt voor het nieuwei

In de keuken suist het gas.

Goeie Kazan. Beste hond. Altijd trouw
en aanhankelijk, ook als zijn baas, ver
dronken in zijn werk, dagenlang geen mond
tegen hem open deed, vaak niet op tijd zijn
etensbakje vulde.

Het zou.nu zou het toch wel haast.
vlug raadpleegt hij nogmaals zijn hor
loge, heeft geen begrip van tijd, kan niet
uitrekenen, zelfs niet bij benadering, hoe
lang de kraan al open slaat, hoe lang het
dodelijke gas al binnenstroomt. Een half
uur is voldoende, moet voldoende zijn. De

keuken is maar klein. En een hond is
maar een hond. Vijf minuten over elf? Hij

heefthet is toch zeker ach, welnee,

het lijkt hem zo lang, omdat, nu ja.
omdat er in deze laatste minuten van het
dierenleven daar naast hem in de keuken
zoveel door zijn hoofd is gegaan. Omdat
hij weet deze nacht voor het laatst in de
woning te zijn, die hem vijftien jaar lang
heeft geherbergd, waarvan de wanden en
de zoldering geladen zijn met de gedach
ten, die hij er heeft gedacht, de dromen,
die hij er heeft gedroomd. Vijftien jaar
lang

In de keuken suist het gas.

Daar-even hoe had het dier hem
aangezien met bijna menselijke ogen, met
een blik van bijna menselijk begrijpen,
menselijk voorvoelen van de komende
dood, de komende scheiding. Het had hem
herinnerd aan een ander ogenpaar, waar-
In hij had gekeken, eens, jaren geleden.
De ogen van zijn moeder. Ach na haar
is de hond eigenlijk de enige geweest, die
hem trouw is gebleven, het enige wezen,
waarvan hij heeft gehouden, meer dan
van iemand anders, meer dan van zijn

burgerlijke broers en zustersBehalve

dan behalve dan van haarvan

haar.

In de keuken suist het gas.

Zou Kazan nog steeds gehoorzaam met
de kop op de voorpoten liggen? Zouden
zijn ogen reeds gesloten zijn, de dodelijke
dampen hun werk hebben gedaan? Hij
moest nu toch al wel bewusteloos zijn.

Achttien minuten over elf? Nee, nog
twaalf minuten zou hij zichzelf verman
nen en wachten, wachten. Als hij de hond
nog levend aantrof hij wist het zeker
dan zou hij hem niet opnieuw kunnen op
sluiten en de kraan opendraaien, niet op
nieuw afscheid kunnen nemen....

Toch is er een innerlijke vrede nu zijn
eigen hand het dier doodt en niet de hand
van een vreemde. „Afmaken" noemden ze
dat. Dit, wat hij deed, was geen afmaken.
Het was een uit liefdevol inzicht eindigen
van een dierenleven, dat zijn dienst had
gedaan.

Hij staat op en snuift. Gas! schrikt
hij. Hemel, straks wordt hij ook zelf
nog bedwelmd. In twee passen is hij bij
het andere raam en werpt ook dat met een
vlugge handbeweging wijd open. Of is
het misschien toch beter tegelijk met zijn
vriend te sterven?

De gaslucht wordt erger in plaats van
minder. Onzeker werpt hij een blik door
de kamer. Wat te doen? Rij ziet op zijn
horloge: half twaalf.

Vliegensvlug bindt hij de zakdoek voor
zijn mond. Hij zal de adem zo lang moge-!
lijk inhouden, de kraan sluiten, alle ramen
en de deur opengooien en dan naar buiten
lopen.

Snel opent hij de keukendeur een
windvlaag doet de petroleumlamp walmen,
blaast hem uit.Ontzet deinst hij terug,
niet voor de verstikkende, dikke gaswalm,
die hij heeft verwacht, maar voor de in
dolle vreugde op hem toespringende hond,

die bij het eerste piepen van de deurknop
is opgevlogen, blij uit zijn eenzaamheid te
worden verlost.

De deur van de keuken naar buiten toe

staat open

De zwerver wankelt in het donker, ter
wijl hij de tranen achter zijn ogen voelt
branden en een woeste vreugde in hem
naar boven breekt.Het gas suist nog.
Met een snelle handbeweging draait hij
de kraan dicht.

Och, mijn jongen, mijn lieve hond, ben
je niet dood? Ben je daar nog, mijn beste
Kazan? Twee bevende handen tasten in
het donker naar de kop van het dier, leg
gen zich om zijn levendige ogen, strelen
zijn spitse snuit. Kwispelstaartend en met
trillende neusvleugels laat Kazan zich zijn
liefkozingen welgevallen. Zó heeft hij de
baas nog nooit meegemaakt. Zó heeft de

baas nog nooit tot hem gesproken

Straks gaan ze misschien nog een heer
lijke tocht maken óók

Ze gaan een tocht maken. De laatste.
De baas zal niet weer stout zijn, niet
weer je opsluiten, nee hoor. Jij gaat mee
met de baas. Voor de laatste nachtelijke
tocht door de bossen. Om afscheid te nemen
van het dorp. En dan gaan we op reis, ja-
ja, jij en ik samen".

Nu weet hy ook, waarom hij daar straks
geen gat kon graven, een uur geleden, een
donker gat om het dier in te stoppen, als
het. als het.Nu weet hij ook, wat
voor geluid hij hoorde: het was de deur
die open waaide. Nu weet hij ook, waarom

de gaslucht erger werd in de kamer, nadat
hij het tweede raam had opengeworpen:
de wind heeft het gas om het huis heen
gevoerd en zo in de kamer, door de open
vensters doen stromen.

Tien minuten later sluit hij, de breed
gerande hoed op het hoofd, de deur achter
zich voor de laatste tocht. Kazan vliegt
als een dolleman 't smalle heuvelpad af.

Een uur daarna houdt hij weer een toe
spraak tot het dier. Hij heeft het met een
leren riem stevig vastgelegd aan een kleine
den, temidden van laag, dicht struikgewas.

„Je mag met de baas mee. Heel lang en
heel ver gaan we. Maar eerst moet je nog
een poosje zoet zijn, want de baas moet
iets doen, waarbij hij jou niet kan gebrui
ken. Versta je mij, Kazan? Je moet kóést
zijn, hier wachten totdat de baas kómt".

Woord voor woord duidelijk uitsprekend
en op sommige woorden de klemtoon leg
gend, instrueert de zwerver zijn hond. Tot
driemaal toe herhaalt hij het bevel, telkens
als sprak hij tot een mens, met de geheven
wijsvinger vlak voor de schrandere snuit
van het dier aan zijn woorden kracht bij
zettend. Op twee meter afstand ligt de
rugzak; vlak daarnaast de gitaar

Kazan schijnt het te hebben begrepen.
Rechtop zit hij, met de kop in de wind,
als Japik met stevige pas in het donker
verdwijnt, in de richting van zijn woning.

Daar aangekomen heeft hij een volledige
gedaanteverwisseling ondergaan, innerlijk
zowel als uiterlijk. Geen spoor van zacht

heid, van emotie meer, van overpeinzing
of aarzeling. Grimmig en verbeten staat
zijn gezicht. Een grijns van spot en sarcas
me graaft de groeven in zijn gelaat dieper,
maakt de vouwen om zijn mond als met
een mes gesneden. Het gelaat krijgt iets
demonisch in het schaarse licht van de
bijna uitgebrande petroleumlamp.

„Ha-ha, jij wilt niet meer branden, hè?
Jij wilt geen licht meer geven, hè? Nu,
het is niet meer nodig. Het zal spoedig
licht zijn, lichter dan je het ooit maakte.

StraksIk heb nog wel wat voor jou,

om jou te vullen, maar dat krijg jij dit

keer niet. Dat is voor het bedja,

voor het bed

Met zware passen loopt hij naar de keu
ken, tilt twee vijfliter blikken olie onder
de schoorsteen vandaan en sjouwt ze naar
de kamer. Tegen de binnendeur gooit hij het
grove veren bed, schroeft de dop van een
der blikken. Klokkend stroomt de vloeistof
over het bed. Hij grijpt de tafel, de stoel, de
wilgetenen hondenmand, zet alles er boven
op, laat ook het tweede blik leeggulpen,
smijt de olie over de houten vloer, door
drenkt het behang, de deuren, de venster
banken, met een wild, duivels welbehagen.

Een vreemd vervaren licht op in zijn
grijze ogen. Zijn rug is rechter dan anders,
de schouders hoekiger, het hoofd fierder
geheven. Ha-ha, zij zullen weten, dat Japik
hen gaat verlaten. Hel zal een afscheid
worden om nooit te vergeten.

(Wordt vervolgd