Rederijkerskamer „AlberdingkThijm" viert jubileum met Molière en toneelwedstrijd Lijm het er op met Collailü Haarlem zou het centrum kunnen worden van een Nederlandse orgelcultuur Amsterdamse Beurs Ook met EIEREN is Eieren 10 stuks 155c Vrijdag 27 October 1950 Zondagmiddag 29 October houdt het "bestuur van de R.K. Rederijkerskamer „Alberdingk Thijm" een receptie in hotel ï)e Leeuwerik ter gelegenheid van het zestigjarig bestaan. Het merkwaardige feit doet zich voor dat deze achtenswaardige amateur-toneelvereniging in Mei 1941 dus negen jaar geleden, haar gouden feest heeft gevierd. De verklaring voor dit op het eerste gezicht ongerijmde verschijnsel is, dot men in die tussentijd door bemiddeling van een particulier de beschikking heeft gekregen over gegevens cm de juiste datum van oprichting waarover men tevoren in onzekerheid verkeerde op betrouw bare gronden vast te stellen. Er is namelijk een programma teruggevonden van een ieesiavonó der mannenzangvereniging St. Bavo, waarop ook voorkwam een „grote gecoslumeerde optocht van rederijkers uit de vijftiende eeuw,voorstellende het grond vesten ener nieuwe kamer, bestaande uit 36 personen met blazoendragers en helle baardiers". Deze optocht zinspeelde, zoals in een voetnoot werd meegedeeld, op de stichting van de Haarlemse Rederijkers kamer „J. A. Alberdingk Thijm" (onder afdeling van de Nederlandse R.K. Volks bond) op 1 Augustus 1890. Twee voor een kwartje In de begintijd speelde men op het be ruchte houten toneel van het gebouw ..Fe lix Favore", dat enigszins gemoderniseerd werd cn in „St. Bavo" herdoopt, bij gas licht en een gloeiende kachel. Er was een vast décor met drie deuren, één recht tegenover de zaal in de achterwand en twee aan de zijkanten. In andere vertrek ken van hetzelfde gebouw werden veel parlijvergaderingen gehouden en zo kon het gebeuren dat er tijdens een generale repetitie onverwacht een zenuwachtig heer door een van de deuren het toneel betrad met de vraag: „Is hier misschien de ver gadering van de kiesvereniging?" Die toe stand was natuurlijk onhoudbaar. In 1934 werd er dan ook een eigen studio in ge bruik genomen, gelegen aan de Lange Wijngaardstraat en geheel met eigen krach ten naar bescheiden eisen ingericht. ben de leden geleerd door hun medewer king als figuranten bij „Het Schouw toneel" van J an Musch en Adr. van dei- Horst en aan de passiespelen van de K. R. O.'onder leiding van Paul Huf. Particuliere jubilarissen. Niet alleen de vereniging jubileert ech ter. Als op 20 November het voor deze gelegenheid gekozen stuk „Liefdelessen" van Molière in de Stadsschouwburg is vertoond, zullen er ook bloemen zijn voor de heren Jan Icas van Dijk en J. Leeflang, beiden veertig jaar werkend lid. Laatst genoemde is thans penningmeester en be heerder (Herman Moerkerk placht te zeg gen „de manlijke moeder") van de studio. De heer Van Dijk onderscheidde zich vooral in grote karakterrollen en mag een der voornaamste amateurs van het Haar lemse toneel worden genoemd. Zoals wij reeds gemeld hebben gaat de jubileumviering gepaard met een toneel wedstrijd, waaraan de Katholieke en enige vooraanstaande niet-Katholieke verenigin gen deelnemen een gelukkig initiatief, dat er zeker toe zal bijdragen de onder linge verstandhouding cn samenwer king te bevorderen. „Alberdingk Thijm" is een der oudste dilettanten-verenigingen in deze stad. Slechts „Door Inspanning Uitspanning" (van 1872) en ,.J. J. Cremer" (van 1887) kunnen op een hogere leeftijd bogen. Haarlems Dagblad en Oprechte Haarlemsche Courant Figee's mannenkoor gaf Jonge Toonkunstenaars een concert-avond ADVERTENTIE Is de „Hoeheethet" van de „Dinges" af? en hóórt.het erop?' want Coliall lijmt alles éan alies! H. Carlee overleden Te Heemslede is in de ouderdom van een en zestig jaar overleden de heer H. Carlee, een bekend kweker, die zijn bedrijf, ge naamd „Enchantress", aan de Leidsevaart had. Vroeger toonde hij veel belangstel ling voor het kweken van lathyrus en van de Nederlandse Lathyrusvereniging, die jaarlijks tentoonstellingen hield, was hij voorzitter. Later specialiseerde hij zich meer op freesia's en dahlia's. Bekend is de freesia „Carol Carlee" en de freesia's van de heer Carlee behoren in de handel tot de hoofdsoorten. Op verscheidene dahlia tentoonstellingen is ae thans overledene met inzendingen uitgekomen. Met zijn nieuwigheden heeft hij in de loop der jaren in binnen- en buitenland vele successen geboekt. Van het bestuur der afdeling Haarlem van de Koninklijke Nederlandse Maat schappij voor Tuinbouw en Plantkunde maakte hij verscheidene jaren deel uit. Ook is hij voorzitter van ae Veenpolder geweest. De teraardebestelling is bepaald op Za terdagmiddag om half drie op de Algeme ne begraafplaats te Heemstede. ADVERTENTIE ]\flei J^.ndere oorden ORANJEBOOM BIER! Jacob Bijster bespeelde instrument van Cavaillé-Coll De heer Jan Icas van Dijk, voorzitter der jubilerende rederijkerskamer Alberdingk Thijm", van loelke vereniging hij veertig jaar werkend lid is, in één van zijn rollen. De kamer behaalde haar eerste succes in 1910. De voorstellingen begonnen om zeven uur en waren in het gunstigste geval om streeks middernacht afgelopen. De toe gangsprijzen tijdens de kermisweek in 1911 bedroegen voor de eerste rang een kwartje, voor de tweede rang een dubbeltje. Daar voor kreeg men per voorstelling twee stukken: een blijspel en een drama, zoals bijvoorbeeld „Neo, de martelaar der cata comben" en „Baboe Rita, of het was maar een loods". Een groot succes uit die dagen was ook „Het sprekend portret van ome Toon". Vijf keer kampioen In het seizoen 19181919 werd voor het eerst een stuk met een sterk sociale inslag vertoond, getiteld „De Hellas". Men vreesde dat het op een fiasco zou uitlopen, maar het werd de proloog tot een radicale op ruiming van die oude, romantische boel waar men tot dusver op geteerd had. De heren Jan Icas van Dijk en de ook als toneelschrijvers voor amateurs bekende Piet Mossinkoff en Gerard Nielen hadden toen de leiding van de vereniging in han den. Vijf keer werd „Alberdingk Thijm" kampioen van Nederland in de Nederlandse Katholieke Toneelbond. Ongeveer twintig jaar geleden is men met bisschoppelijke toestemming eindelijk gemengd gaan spelen. Voordien bestond de werkende kring alleen uit mannen. In ..Meesters en dienaren" onder regie van Herman Moerkerk, die tot zijn als een groot verlies gevoeld overlijden in 1949 de artistieke leiding behield, verschenen voor het eerst ook dames ten tonele. Thans fun geert de heer Guus Boersma als regisseur. Het meestgespeelde stuk uit het réper toire van „Alberdingk Thijm" is „Naar het volle leven" van Henk Assmann (70 keer), speciaal geschreven en opgevoerd ten bate van de blindenbond. Veel heb- ADVERTENTIE Agenda voor Haarlem VRIJDAG 27 OCTOBER Gemeentelijk Concertgebouw: Concert HOV. 8 uur. Huis Van Looy: Tentoonstelling van werken van leden van K. Z. O. D. 10 tot 4 uur (tot 29 Oct.). Spaarne: „De ver dwenen goederenzending. 2.30, 7 en 9.15 uur Frans_ Hals: „It had to be you", alle leeft.! 2-30. 7 en 9.15 uur. Rembrandt: ..Borgia schaakmat", 18 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Oproer in de gevangenis", 18 j., 2, *■15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Gisteren werd ik vermoord". 18 j., 2, 4.15. 7 en 9.15 uur C|ty: „De held van de jungle", 14 j„ 2.15, 4-30, 7 en 9.15 uur ZATERDAG 28 OCTOBER Stadsschouwburg: „De dood van een han- delsreiziger", 8 uur. Bioscopen: Middag- en avondvoorstellingen. Op 27 October 1875 werd te Amsterdam in het Paleis voor Volksvlijt het sindsdien befaamde instrument, dat de Franse orgel maker Aristide Cavaillé-Coll er gebouwd had, luisterrijk in gebruik genomen. Deze eerste bespeling had plaats door Alexandre Guilmant, de Parijse organist, die zich door zijn historische concerten, door zijn uit gaven van vergeten orgelwerken, door zijn eigen composities en niet het minst door zijn degelijk spel (hij was, evenals Widor een leerling van Lemmens te Brussel) een grote naam verwierf, die nu nog bij velen weerklank wekt. Het 'voornaamste echter o'p dez<^ gedenkwaardige avond was het klinkklare feit, dat Amsterdam, of laten we maar zeggen dat Nederland met dit Ca- vaillé-Coll-orgel zich een instrument had aangeschaft van ongemene culturele be tekenis, een dat als type van het 19de- eeuwse concert-orgel een meesterwerk bleek te zijn. Vergeleken met de vele prachtige barok-orgels in de oude Neder landse kerken mocht het gelden als een model van een symphonisch orgel, het type waarvoor César Franck, Widor, Guilmant, Vierné, Dupré, Duruflé en anderen in Frankrijk en Hendrik Andriessen hier te lande hun composities schreven of zouden schrijven. Het Paleis-orgel is dan ook een niet te onderschatten factor geworden voor de orgelcultuur in Nederland Het lokte een eminente organist de Brusselaar J. B. de Pauw naar ons land; hij bleef er, dank zij het heerlijke instrument van Ca- ADVERTENTIE Favoriet Nieuws Aan onze zaak zijn verbonden gediplomeerde coupeuses, die Uw Japon maken voor 20,— prima coupe WOLLEN JAPONSTOF 140 cm. breed 8.95 in 10 kleuren. Barteljorisstr. 27 b.d. Gr. Markt, Tel. 11770 Met bloedtransfusie worden goede resultaten bereikt Helpt het Rode Kruis Tienduizenden Nederlanders worden jaarlijks gered door het ontvangen van bloed,, dat door anderen is afgestaan. Is he; geen schone gedachte, dat tallozen belan geloos bloed geven om hun gewonde of zieke medemensen te behouden? In som mige gevallen is daarvoor bloed nodig van iemand, die gekeurd en wiens bloedgroep bepaald is, maar zeer vaak kan worden volstaan met geconserveerd bloedplasma. Voor de bereiding van dat laatste behoe ven de bloedgevers niet gekeurd te worden. In alle ziekenhuizen in ons land wordt in steeds groter mate gebruik gemaakt van geconserveerd plasma. Tegenwoordig wordt het niet alleen aangewend om bloedverlies te compenseren, maar ook voor de ver vaardiging van preparaten ter bestrijding an enige infectie-ziekten. Het Nederlandse Rode Kruis te Haarlem doet een dringend beroep op de ingezete nen om zich als bloedgever aan te melden. Er zijn er veel nodig. De b-oedafneming (ten hoogste een halve liter) is pijnloos en duurt slechts enkele minuten; daarna een kop koffie, eeo kwartiertje rusten cn men is klaar. Alle gezonde volwassenen van 18 tot 60 jaar zijn welkom. Schrijf spoedig een briefkaart met ver melding van naam, adres en geboorteda tum aan het Nederlandse Rode Kruis, Pa viljoenslaan 3, Haarlem. Men kan zich ook telefonisch opgeven: nummer 21485. Op 13, 14, 17, 20 en 27 November wordt 's avonds bloed afgenomen in het St. Elisabeth's Gasthuis, ingang Groot Heilig land. Wie voorkeur heeft voor een bepaal de avond, kan dit opgeven. Ieder ontvangt tijdig een oproep. Zij, die als keurbloedgever ingeschreven en gekeurd zijn, moeten zich niet opnieuw opgeven. Evenmin degenen, die begin 1950' in de Maria Stichting bloed afstonden, want zij zullen automatisch een oproep krijgen. Hebben zij voorkeur voor een be paalde datum, dan dienen zij dat wel op te geven. Wie vijf maal bloed gegeven heeft, ont- vaillé-Coll en hij werd de mentor van een hele generatie organisten, die we tot de besten rekenen. De opbloei en de vernieu wing van het orgelspel alhier gaat van hem, in uiterste consequentie van het Paleisorgel uit. Het zeldzame instrument is gelukkig door schenking van de heren A. Stoop en J. C. Bunge in Haarlem terecht geko men. Haarlem is van oudsher een stad van orgelcultuur. Van hier ging onder Bastiaans de Nederlandse Bach-renais- sance uit, hier ontstonden orgelcomposities die de wereld veroverden, hier werkten steeds vooraanstaande organisten en von den nieuwe stromingen betreffende orgel en kerkgezang een vruchtbaar terrein. Waar beter dus dan in Haarlem kon het Paleis-orgel onder dak komen? Laat Haar lem zich gelukkig prijzen en dankbaar zijn dat het zo gebeurd is. Laat het ook leren waarderen wat het in dit cultuur-monu- rriènt bezit. En nu, op de vooravond van de 75ste verjaardag van de inwijding door Guil mant, werd in de Haarlemse Concertzaal de aangekondigde reeks van vijf orgel- recitals ingezet door Jacob Bijster, een dér laatste leerlingen van De Pauw. Bijster had de gelukkige idéé zijn pro gramma te openen met de zwanenzang van César Franck, de drie Chorals, onvergan kelijke werken die mede hun ontstaan danken aan de specifieke disposities van Cavaillé-Coll. Wat Bach betekent voor het orgel van de Grote Kerk, betekent Franck voor dat van de Concertzaal. De fijn ge- intoneerde tongwerken, de zwevende stem men, de symphonische karakter-registers, zij zijn nodig om het ideaal van Franck's kunst te verwezenlijken; ze zijn van even veel belang als de wonderlijke effecten van zijn chromatiek, verwerkt in, een con- frapuntische bouw. Daar moest ik aan denken, toen mij de goed gekozen kleur combinaties opvielen in het tweede en ook in het derde Choral (het eerste had ik tot mijn spijt niet kunnen horen). Het zeer vlot gespeelde werk van Mau rice Duruflé „Prélude et Fugue" had in Bijster's vertolking ook geheel die sfeer, welke slechts op een dergelijk instrument te verwekken is. Het subjectieve karakter dezer muziek is er bovendien mee gediend. Daarentegen lijkt hel mij, dat de „Ricer- care" (Hommage a Sweelinck) van Albert de Klerk, wegens zijn abstract muzikaal karakter beter op een normaal type orgel gehoord kan worden. Dit neemt echter niet weg dat door te pas brengen van mixturen (met mooi effect aangebracht bij het speel se derde thema) de uitwerking naar ver houding heel goed was. Tenslotte speelde Bijster zijn Tweede Choral, een werk dat de artistieke lijn FranckAndriessen met ere voortzet en dus op het Cavaillé-Coll- orgel thuis hoort. Er is een streven in naar klaarheid en directheid, die aangenaam aandoet. Bijster was hier als vertolker ook op zijn best. In deze reeks zal als volgende concert gever optreden dr. Anthon van der Horst (nog een leerling van De Pauw). Dat kan vergelijkenderwijze interessant worden. Zo krijgt muzieklievend Haarlem de gelegen heid inzicht op te doen in een orgelcultuur, waarvan Haarlem het Nederlandse centrum kan wezen. De belangstelling, die deze avond betoond werd, wijst er op dat dit besef in brede kring begint door te drin gen. JOS. DE KLERK. ADVERTENTIE J a g t Horlogemaker Kleine Houtstraat 105 - Tel. 14448 FRIESE KLOKKEN Verkoop Engelse tafelklokken Reparartie BIM-B AM-KLOK KEN vangt de fraaie Landsteiner medaille; aan velen is deze reeds uitgereikt. Het Nederlandse Rode Kruis deed nog nimmer een tevergeefs beroep c-p de inwo ners van Haarlem en omliggende gemeenten en het vertrouwt, dat zich ook nu weer velen zullen aanmelden. Mei bloedtrans fusie worden in de gespannen stilte van de ziekenkamer thans resultaten bereikt waar vroeger niet'aan gedacht kon worden. Het is dringend noodzakelijk, dat dit werk op onbekrompen wijze voortgang vindt. Hier aan mede te werken is. na misschien het erwinnen ener lichte aarzeling, voor een gezond mens heel eenvoudig en het schenkt irote voldoening. In de Tuinzaai van Haarlems gemeente lijk Concertgebouw gaf Figee's Mannen koor op Donderdavond een uitvoering, mei medewerking van de opera-tenor Leo Ijarsen en de pianist H. Jakma. Laat ik, tegen het gebruik in, eerst een paar woor den wijden aan deze medewerkers, alvo rens de koorprestaties te bespreken. Larsen is onder de jonge Nederlandse tenoren een opmerkelijke kracht. Zijn fors geluid schijnt hem te bestemmen tot de categorie der heldentenoren. Vooralsnog echter schijnt hij zich te willen schikken naar het lyrische genre van de „tenor demie-carac- tère", wat hem het meeste succes verzekert als hij Italiaans zingt, zulks in verband met de open vocalen. Het was begrijpelijk dat de zeer begaafde zanger een hartelijk onthaal vond bij het publiek, dat nu eens van een Hollander te horen kreeg wat het misschien alleen van een Italiaan, meende te mogen verwachten. De heer H. Jakma was voor Larsen een uitmuntend begeleider; de solo-prestaties die we van hem hoorden in werk van Chopin en Liszt gaven een goede dunk van zijn techniek en van zijn vlotte muzikali teit. Het „tempo rubato" lijkt hem van na ture aangemeten en hij ging er dan ook kwistig mee om. Te meer deed het daarom sj'mpathiek aan dat hij die drang wist te onderdrukken bij de vertolking van de „Berceuse" van Chopin. De heer H. Jakma is ook de dirigent van Figee's Mannenkoor en als zodanig gaf hij blijk van de nodige geschiktheid, tact en ervaring om met deze zangers wat te bereiken. Wij nemen het hem heus niet kwalijk dat hij aan een a capella-stukje een geïmproviseerde begeleiding toevoegt, wanneer dit middel de samenzang effec tief kan dienen, zoals dit het geval was bij „O Pepita" van Müller en bij „De Con ducteur" van ondergetekende. Maar wel sta ik sceptisch tegenover een accompagne ment dat een al te vrijpostige verbastering is van een originele begeleiding, zoals wij die hoorden bij het „Panis Angelicus" van Franck. Het eerste koornummer, een in het Ne derlands vertaald stukje van Trube, liet merken, dat er aan de uitspraak der vo calen nog al hel een en ander te doen is om tot een mooie koorklank te komen. Zo dra het ensemble in vreemde talen ging zingen werd dit direct veel beter. Vooral het „Heilig" van Schubert werd fraai ten gehore gebracht. En alsof men zich hier mee losgezongen had en zich vrij gemaakt van dialectische invloeden, klonk ook ,.De Conducteur" vrij behoorlijk en „Een meisje van Holland" van E. Wettig-Weis- senborn zelfs bijzonder aardig. „De Spijs kaart" van Fr. Zöllner werd leutig voorge dragen en in „O Pepita" verdienden de tenoren een compliment voor de puntige en goed klinkende vertolking van hun partij. Dat de heer Jakma zijn zangers zeer rhythmisch leert zingen en brede span ningen tracht te realiseren in langzame me lodieën, zij hem met ere nagegeven. He programma zag er mooi uit. Ik heb alleen maar bezwaar tegen het feit dat het geboortejaar bij mijn naam mij vijf jaar te oud liet schijnen. Enfin, dat is nog niet zo erg als de aanwijzing in zeker Muziek- lexicon volgens welke ik in 1943 overleden zou zijn. Prettig om op die manier je eigen necrologie te lezen! JOS. DE KLERK ADVERTENTIE Actie tegen de verkoop van kinderprentbriefkaarten In Amsterdam is opgericht een comité van actie tegen de verkoop van kinder prentbriefkaarten. Het is in het leven ge roepen door alle organisaties van uitgevers van en grossiers en handelaren in prent briefkaarten. Het comité van actie heeft er niets op tegen dat het publiek voor het goede doel offert door het kopen van kinderpostzegels, maar vindt dat op de verkoop van kinder prentbriefkaarten uit economisch, sociaal en paedagogisch oogpunt zeer veel is aan te merken. Het comité merkt op dat die kin derprentbriefkaarten in niets te onder scheiden zijn van de Kerst-, Nieuwjaars- en fantasiekaarten, die het publiek in de gewone boek- en kantoorboekhandel kan krijgen De gewone handel kan zulke kaar ten niet zo goedkoop beschikbaaar stel'^ als het comité voor de verkoop van kinder postzegels. Dergelijke kaarten kosten in de winkel 15 cent. De prentbriefkaarten van het comité voor de verkoop van kinder postzegels daarentegen kosten maar 10 cent: dat comité heeft door de inschakeling van de schoolgaande jeugd nagenoeg geen verkoopkosten en de oplaag is zo groot, dat de aanschaffingsprijs een stuk lager kan zijn dan die voor de normale uitgever van prentbriefkaarten. Het Nederlands Comité voor Kinderpost zegels heeft medegedeeld met leedwezen van deze actie kennis te hebben genomen. Het is van mening, dat een discussie over een actie, welke heeft bewezen in het hart van ons volk te zijn geworteld, achterwege dient te blijven. In een reeks van 25 jaar heeft het Nederlandse volk door middel de kinderpostzegel en de prentbrief kaarten een monument gebouwd voor zijn misdeelde jeugd. Het comité voor Kinder postzegels is gaarne bereid een ieder, die dit wenst, over het door het comité ge voerde beleid uitvoerig in te lichten. Slotkoers Openings gisteren koersen Koninklijke Olie 294% 293 224% 224 233% 233% A. K. U 177% 177 128% Nederlandse Ford 314 Nederlandse Kabel 276 v. Berkel's Patent 117% Scheepvaart-Unie 165% 165 rloll.Amerika Lijn 175% fes Deli Maatschappij 117% 116% H. V. A 120% 120% A'dam Rubber 133 130% Ned. Handel Mij. 150 Nat. Handelsbank 86% Billiton Mij. II.. 320 Sylvia van der Hoef, viool en pianist Jo Dusseldorp De violiste Sylvia van der Hoef en de pianist Jo Dusseldorp openden gisteravond in de Renaissancezaal van het Frans Hals museum met een kamermuziekuitvoering de reeks debutanten-concerten die voor het seizoen 195051 wederom door het Comité voor Jonge Toonkunstenaars is georgani seerd. Het programma bestond uit Sonates voor viool en piano van Bach, Brahms en César Franck, een Sarabande van Terenzio Garguilo en verder uit César Franck's mo numentale pianowerk: Prélude. Choral et Fugue. De pianist stond dus voor een artis tiek even belangrijke taak als de violiste, beider capaciteiten vroegen om gelijke aandacht. Zowel Sylvia van der Hoef als Jo Dusseldorp worden gedreven door een op vallende romantische bewogenheid. Toch bestond er een typisch verschil in beider spel. Bij de violiste kwam het expressieve element direct, ongeremd, met de openhar tigheid en de geestdrift van de jeugd die aan een ideaal gelooft. Bij de vertolking van de pianist speelde verstandelijke over weging een dominerende rol. Dit wil niet zeggen dat Jo Dusseldorp zonder bewogen heid speelde, integendeel. Er waren in zijn voordracht zelfs momenten, waarop de spontaneïteit de overhand kreeg en zijn spel te ontstuimig werd, zoals in het Presto agitato van de Sonate van Brahms en ook in het slot-deel van de Sonate van Franck, waarvoor het tempo te snel werd genomen ten koste van duidelijkheid. Overigens muntten zijn vertolkingen uit door klaar heid, gaafheid, overwogen opbouw en rijke klankschakeringen, die de pianist vooral kon laten gelden in zijn knappe voordracht van „Prélude, Choral et Fugue" van Franck. Evenals de pianist staat ook Sylvia van der Hoef een uitnemende technische be heersing ten dienste. Een vaste streek schept de mogelijkheid tot een fraaie toonvorming in vele nuanceringen. Nog niet voor alle muziek is reeds bezonkenheid aanwezig. Daarom kon de voordracht van de Sonate van Bach nog niet voldoende overtuigen. De Sarabanda van Garguilo met haar tal rijke dubbelgrepen, kreeg een vertolking die zeer gevoelig van sfeer werd, maar waai-aan door het tè grote contrast van emotionele ontlading toch afbreuk werd gedaan. In de Sonate van Brahms vond Sylvia van der Hoef de reflex van haar sensitieve natuur. Met deze muziek bereik te zij een absoluut hoogtepunt. Vooral het Adagio was aangrijpend door de stille ont roering, die in de vioolklank trilde, Als contrast van geestige verfijning verdient het in uitnemend samenspel vertolkte „Un poco presto" eveneens vermelding. Behoudens de reeds genoemde onstui migheid aan het slot en de overmaat van brandende gloed in het tweede deel, die het vertolkingsevenwicht nu en dan ver stoorde, kon de violiste met de voordracht van Franck's sonate indruk maken. Een mooie heiinnering blijven wij bewaren aan de meditatieve Fantasia. P. ZWAANSWIJK. Anna Blaman sprak over schrijvende vrouwen Voor de in gróte getale opgekomen leden van de Haarlemse Kunstgemeenschap hield Anna Blaman gisteravond in de Kroonzaal van restaurant Brinkmann een causerie over schrijvende vrouwen. In het bijzonder wijdde zij aandacht aan het werk van Jo Boer en A. H. Nijhoff, die overigens door een verschillende visie op het leven weinig overeenkomsten of punten van vergelijking opleveren. Maar beiden schreven zij boe ken die het bespreken waard zijn en die de lezers ernstig confronteren met de mens en zijn problemen, ver uitgaande boven de zo genaamde damesromans. Deze laatste vorm van kwasi-litteratuur, vol cliché-gevoelens, laf-sentimenteel en precieus ingesteld op het conventionele, zou men volgens Anna Blaman op grond van het tekort aan men selijkheid onzedelijk moeten noemen. Nader ingaande op het werk van Jo Boer, die al jaren hel „domineesland" ontvlucht en in Frankrijk woont, besprak Anna Bla man eerst „De Erfgenaam": een streekro man, maar een van de goede soort, waarbij zij in het bijzonder wees op de in over eenstemming met het archaïsche karakter van landschap en mensen zo zwaar-poëti- sche stijl. Jo Boer, aldus spreekster, is overtuigd van de liefdeloosheid van de mensen. De slachtoffers hiervan vervallen tot wanhoop of waanzin, doch er is troost voor alle smart in de eeuwig schone, eeuwig zuivere natuur. Zo vindt men in de fami lieroman „Kruis of Munt" (bekroond met de Haagse romanprijs van 1948) een le vensgroot getekende vrouw, bezield door onbevredigde hartstochten en ongestilde rancunes die het noodlot wordt voor haar omgeving. Nieuw in deze schepping van Jo Boer is de indringende, waarheidslievende, bezeten durf om de duistere tendenzen in de moedei-liefde bloot te leggen. Zij heeft aldus de stand van zaken in het menselijk bestel duidelijk geregistreerd, hetgeen leidt tot dieper inzicht. Dank zij deze psycho logische durf vindt de moderne herwaar dering der begrippen uitdrukking in de litteratuur. Schrijft Jo Boer hartstochtelijk over de funeste invloed van één boosaardig mens, mevrouw Nijhoff heeft een in zichzelf ge keerde, intellectuele stijl. Spelen bij Jo Boer bezit en erfelijkheidskwesties een grote rol, in het werk van de ander vormen familiebanden nimmer de conflictstof. Het gaat mevrouw Nijhoff om het vinden van de waarachtige menselijke staat. Daarbij is zij veel minder visueel dan Jo Boer, die zich in de eerste plaats als schilderes wenst te beschouwen en een leerlinge van Char ley Toorop was. Eerst besprak Anna Bla man de uit 1931 daterende roman „Twee meisjes en ik". Het grote van dit bock is volgens haar dat nergens de burgerlijke moraal ter sprake wordt gebracht, zonder aat de schrijfster echter tot immoraliteit vervalt. Dieper ging zij in op de filosofi sche novelle „Geboorte", waaruit zij de stelling distilleerde: „Schoonheid alleen heeft eeuwigheidswaarde en overleeft alle zonde waartoe de mensheid in staat is". Tenslotte kondigde Anna Blaman de ver schijning aan van een nieuwe roman van A. H. Nijhoff, die het tegendeel van een veelschrijfster is. DE HAAGSE COMEDIE SPEELT „GELUKKIGE JAREN" IN HAARLEM Op Woensdag 1 November geeft de Haagse Comedie onder regie van Cees Laseur een opvoering in de Haarlemse Schouwburg van het blijspel „Gelukkige Jaren" (The happy time) door Samuel Taylor. De voornaamste medewerkenden zijn Cees Laseur, Paul Steenbergen. Elisabeth Andersen, Annie van Duvn, Jan Retèl, Bob de Lange en Luc van Gent. Willem Deering ontwierp het décor. Dit stuk staat onder cie titel „Je bent maar eens jong" ook op het répertoire van de Nederlandse Comedie. ADVERTENTIE voordeliger! Heemsfeedse raad Gemeente-gronden opnieuw getaxeerd In de Donderdagmiddag gehouden ver gadering van de gemeenteraad van Heem stede is opnieuw gestemd over het voor stel van wethouder mr. Bakhuizen van den Brink (WD) tot aanhouding van het voorstel van B. en W„ inzake bijdrage aan bijzondere scholen voor M.O. en V.H.O. Het voorstel werd met algemene stemmen goedgekeurd; in de vorige vergadering staakten de stemmen (8-8). Bij de voorstellen tot verkoop van bouw terrein deelde wethouder mr. Bakhuizen van den Brink mee dat B. en W. voorne mens zijn de gronden, welke eigendom van ae gemeente zijn, aan een nieuwe taxatie te onderwerpen. Goedgekeurd werden de volgende pun ten: Wijziging statuten „Heemsteedse Sportparken": Crcdiet van f 1000 voor boeken ten behoeve van de leeszaal en bibliotheek; Verkoop bouwterrein Heem- steedse Dreef; Verkoop bouwterrein Sport- pavklaan en Troelstrastraat; Herziening Uitbreidingsplan bij de Leidsevaart; Wijzi ging bouw- en woningverordening (hoogte van slaapkamers wordt op 2.40 meter ge steld); Aansluiting aan de riolering: 5 salarisverhoging gemeentepersoneel (Sep temberDecember 1950): Jaarweddei^ge- lïng ambtenaren. Bij de rondvraag merkte mevrouw Van Nispen-Van We 1 y (WD) op, dat de inwoners veel zorg besteden aan de tuinen, doch het gebeurt nog dikwijls, dat op de trottoirs lege sigarettendoosjes, kranten enzovoort blijven liggen. Kunnen de inwo ners niet meewerken, dat de trottoirs er netjes uitzien? De Voorzitter, burgemeester mr. A. G. A. ridder van Rappard was het hier mee eens en hoopte, dat de bevolking deze wens ter harte zal nemen. De heer Van der Linden (KVP) verzocht een parkeerverbod op de Glipperweg en de Herfstlaan op Zondagmiddag als er be langrijke voetbalwedstrijden in het Sport park gehouden worden. De Voorzitter antwoordde dat voor de Glipperweg een parkeerverbod op Zon dagmiddag ingesteld zal worden. Voor de Herfstlaan is dat niet nodig. Op een andere vraag van de heer Van derLinden antwoordde deVoorzit- ter dat de voorbereidingen over de ver breding van de Van Merlenlaan op de hoek van de Herenweg getroffen zijn. Spoedig kan met het werk begonnen worden. Voorts informeerde de heer Zeg waart (KVP) of het raam van de vuime zolder van de in aanbouw zijnde duplexwoning op de hoek Brabantlaan-Gelderiand niet te klein is. Aangezien wethouder Van Lent afwezig is, zal de vraag later beantwoord worden. BURGERLIJKE STAND ONDERTROUWD: D, H. van Mourik—N. Macleod; L. M. WesselingM. T. van der Woude; W. RoggeveenD. Kruijer. GETROUWD: J. P. LongayrouxC. M. Wagenaar; W. J. HeijstM. Th. Witteveen; J. HombroekA, Dekker; F. KloekM. Hoekstra: GEBOREN: Maria Anna Gerarda, d. van J. J. de Winter en M. v. d. Zwan; Rosa Maria Antonia, d. van J. M. v. d. Belt en M. J. A. Coelen; Maria Anna Wilhelmina, d. van C. Sluijter en A. C. v. d. Putten: Johannes Josephus Petrus, z. van J. J. van Bakel en A. M Heesterbeek; Taelte. z. van H. de Jonge en Th. Luyt. OVERLEDEN: J. M. W. ErensBouvij. 71 jaar; D, BaaijSchrander. 45 j,; J. J. Midde laar, 84 j.; Wed. W. van Schravendijkv. d. Berg, 83 j.: J. Bellem, 41 j.; W. J. Koelemij, 55 j.; R. Bakker, 76 j.; E. C. A. Degenaar, 2 j. ADVERTENTIE tuzicf 97 "jef/ins Bloemendaal School voor IVO blijft in stand De gemeenteraad van Bloemendaal be sloot de vorige week om afwijzend te be schikken op een verzoek van het bestuur der Bloemendaalse school voor „Indivi dueel voortgezet onderwijs" om medewer king volgens artikel 72 der Lager Onder wijswet 1920 ie verlenen voor stichting van een school in perceel Bloemenaaalse- weg 249. Naar aanleiding van dit besluit is het bestuur in beroep gegaan bij het college van Gedeputeerde Staten van Noordhol land. Hel is van mening, dat de mede werking ten onrechte is geweigerd op grond van het feit, dat er geen voldoend aantal Bloemendaalse kinderen waren in geschreven. Er staat, volgens het bestuur, niet in de wet, dat de leerlingen uit de gemeente, waar de school gesticht zal worden, moeten.komen. In de praktijk zal vele gevallen bekend, waarbij leerlingen uit naburige gemeenten komen. Hoewel de gemeenteraad geen mede werking heeft verleend betekent dat niet, dat de werkzaamheden van de school worden stopgezet. Integendeel het onder wijs, waarmee op 7 September in gebouw „Rosenhaghe" te Haarlem is begonnen, wordt zonder medewerking van de raad voortgezet. ADVERTENTIE Gedeputeerde Staten behandelen beroep over de Hartenlustschool Gedeputeerde Staten van Noordholland zullen op Woensdagmiddag 15 November in een openbare zitting behandelen de bezwaar schriften welke binnengekomen zijn naar aanleiding van het besluit van de gemeente raad van Bloemendaal tot opheffing van de Hartenlustschool (ULO) aan de Vijvenvcg.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1950 | | pagina 5