aelijke spelen van BMHC en BDHC
Tafelkleden
VAN DÜIVENBÖDEN
Haarlems
EVSatrassenhuis
Euwe begon met een remise tegen Pirc
Dodenherdenking in Hoofddorp
Nieuwe Uitgaven
De Zevenster
Maandag 13 November 1930
HOCKEYCOMPETITIE
BMHC speelde Zondag in Bloemendaal
tegen Be Fair. Zoals bij alle tot nu toe door
BMHC gespeelde competitiewedstrijden
werd do uitslag 1-1. Daar J. Boom door
een voetblessure niet kon spelen, ging G.
J. Koningsveld linkshalf spelen en bezette
de uit het tweede elftal afkomstige speler
J. Jonkman de linksbinnenplaats, Deze
gaf in de loop van de eerste helft aan de
Bloemendalers de leiding (1-0).
Het door de vele regen zeer gladde veld
met als gevolg een aantal glijpartijen,
werkte er niet aan mee, dat hoogstaand
hockey werd vertoond. Hoewel in de eerste
helft van een overwicht van BMHC gespro
ken kon worden, werd de ploeg na de rust
in de verdediging gedrongen. Be Fair kreeg
een kwartier voor het einde een korte
hoekslag toegewezen. Na veel heen en weer
slaan, maakte H. Thole gelijk (1-1). Met
deze stand kwam het einde aan deze uit
rommelig onsamenhangend spel bestaande
wedstrijd.
AmsterdamBDHC
Na de overwinningen van BDHC heeft
dit elftal in Amstelveen Zondag de punten
met Amsterdam gedeeld. De ruststand was
1-0, nadat mejuffrouw M. Wijnstroom een
lange hoekslag had ingeschoten. Na een
vrije slag buiten de cirkel in de tweede
helft, schoot mejuffrouw J. Jurrissen hard
in en bracht de stand op 2-0. De voor de
rust geblesseerde aanvoerster, mejuffrouw
Wijnstroom, die eerst doorgespeeld had,
kreeg teveel last van haar blessure en
moest het veld verlaten. Een van de Am-
Hockey-uitslagen
Heren. Eerste klasse: HDM—HHIJC 0—7;
BMHC—Be Fair 1—1; Laren—HOC 2—3:
AmsterdamTOGO 12; HilversumGooi
1—2.
Promotieklasse A: TOGO IIAsvion 40;
HDM ITDelft,se Studenten 25; Groen
Geel—BMHC Til 2—0.
Promotieklasse B: Tempo "34Leiden 1—7.
Promotieklasse C: BMHC IIStrawberries
12; PinokéAlkmaar 10.
Tweede klasse D: Pinoké IIZandvoort
5—1; Strawberries II—BMHC IV 1—7.
Derde klasse B: BMHC 5Groen Geel III
2—4.
Derde klasse D: Amsterdam 6—Zandvoort
2 1—0.
Vierde klasse C: Zandvoort 3Leiden
4 3—2; Rijswijk 3—BMHC 6 0—1.
Dames. Eerste klasse: TOGORood Wit
21: AmsterdamBDHC 22; Be Fair
Hilversum 10; HHIJCGooi 01.
Promotieklasse A: StrawberriesPinoké
55; KampongAmsterdam II 42; Amers
foortHBS 20; Amsterdam IIILaren 23.
Promotieklasse B: BDKC IIIKieviten
1—3: BDHC II—MRKC 1—2.
Tweede klasse A: HHIJC II—Victoria 2—3.
Tweede klasse D: Gooi ITZandvoort
22; IjsvogelsAlkmaar 41; BDHC IV
Rood Wit lï 1—4.
Derde klasse D: AMVJ 2—HBS 2 0—4:
Ever Swift 2Ijsvogels 2 afg.: Strawberries
2—Hermes 1—2: BDKC 3—VVV 0—6
Vierde klasse D: Strawberries 3—Kraaien
2 2—0; BDHC 6—Hurley 3 2—0.
Wielrennen
Brusselse zesdaagse
De stand van de Brusselse zesdaagse luid
de Zondagavond elf uur:
1. Kubler—Bruyland 150 pnt. Op één ronde
2, Bruneel—Debeukelaere 302 pnt.; 3. Ramon
Thijssen 262 pnt.; 4. Van Steenbergen—
Hendrickx 152 pnt.; 5. AcouDe Pauw 187
pnt. Op 2 ronden: 6. SchultePeters 243 pnt.;
7 Ockers—Naeye 213 pnt, 8. Gillen—Van
Vliet 104 pnt.; 9. Carrara—Góussot 93 pnt.;
10. SérinAdriaenssens 84 pnt. De overige
koppels hadden drie of meer ronden achter
stand.
Biljarten
FEDERATIE VAN
BILJARTVERENIGINGEN
Voor de competitie van de Federatie van
Biljartverenigingen voor Haarlem en om
streken zijn gespeeld:
Klasse A: BW—ADO I 4—4; ADO II—
Centrum 80; DoelenSEG I 44; SEG II
DWO 62; ZandvoortKR 42.
Klasse B: ADO I—KR 4—4: H. West—
ADO II 62; Telescoop IKampervest 35;
OostenTelescoop II 44; ZandvoortBW
44.
Klasse C: Doelen IBW 08; Centrums
Doelen II 44; KRDuvelshoek 8—0; SÈG
H. West 26; TelescoopOosten 71.
Klasse D: KR—ADO I 8—0; ADO II—
Centrum I 4—4: DWO—H. West 2—6; Du
velshoekOosten 44: Centrum IIBW
4—4.
Klasse E: BW—ADO I 4—4; ADO II—
Zandvoort 80; H. WestSEG 62; Oosten
—Telescoop 26.
ADVERTENTIE
GROTE KEUZE
wol - handweef - kelim - moquette
WONINGINRICHTING
GED. OUDE GRACHT 108-110 - TEL. 17165
sterdamse speelsters verliet ook het veld.
Een inzinking van de Bloemendaalse dames
volgde. De Amsterdamse voorhoede kwam
meer opzetten en zorgde voor twee doel
punten. Een daarvan werd 'gemaakt door
mejuffrouw J. Schoen, de vroegere speel
ster van BDHC III.
Rood Wit heeft de punten in Den Haag
bij Togo moeten achterlaten. De Heem-
steedse dames verloren met 2-1; ruststand
1-1. Het doelpunt voor Rood Wit werd ge
maakt door mejuffrouw M. Heering uit een
goede voorzet van mejuffrouw J. Vreede,
Overigens een vrij gelijk opgaande strijd,
die evenwel onsamenhangend was en te
kort gehouden. De achterhoede van Rood
Wit heeft vele aanvallen onderbroken, ter
wijl de voorhoede enkele mooie kansen
voor het Haagse doel heeft gemist.
Kegelen
A. W. Bos de beste werper
Op de banen van de Gooi en Eomlandse
Kegelbond te Bussum zijn de jaarlijkse wed
strijden om de Jan Wolterbekev gespeeld.
Alkmaar, dat de baker drie maal in totaal
had gewonnen, moest ditmaal na een span
nende wedstrijd de eerste plaats aan Am
sterdam laten Amsterdam won de beker
voor de tweede maal. De uitslag luidt:
Amsterdam 2050 hout. Alkmaar 2033. Haar
lem 2021 en Gooi en Eemland 1909.
De. hoogste werper was A. W. Bos uit
Haarlem (229).
ADVERTENTIE
10 °/o KORTING
Slechts korte tijd
op alle Matrassen-reparaties
Bijvullen en Vernieuwen
's Morgens gehaald, 's avonds gebracht
H. DE GRAAFF, Grote Houtstraat 103
Telefoon 11485
Volleyball
Competitiewedstrijden-
Voor de competitie volleyball zijn gespeeld:
Dames: VCK—EHVC 3-0.
Heren A: Volleyst. II—1HJ I 09; EHVC I
Volley stars I 31.
Heren B: CIOS II—Volleystars III 3—0.
Het programma van deze week luidt:
Maandag school aan de Wllgenstraat: heren
A: BrandweerVolleystars II; Tempeliers-
straat, heren: IHJ—.Volleystras I 19.30 uur:
Velsen, heren B: UCK III—CIOS II 19 uur;
Velsen. heren A: VCK I—CIOS I 20 uur.
Dinsdag Beatrixschool, heren B: CIOS III
Volleysiars III 20.30 uur.
Vrijdag Overtomschool, dames; EHVC II—
Die Raeckse 19 uur; heren A: EHVC I—Die
Raeckse 20 uur: school aan de Wilgenstraat,
heren B: Volleystras IVEHVC II 19 uur.
SCHAAKTOURNOOI TE AMSTERDAM
Bij het Zaterdag begonnen internationaal
schaaktournooi te Amsterdam concentreerde
de grote belangstelling zich op de partij
ReshevskyNajdorl', welke reuzen het lot
reeds in de eerste ronde tegenover elkaar
had gebracht. Maar de enthousiasten moes
ten even geduld hebben, daar Reshevsky
met het oog op de afloop van de Sabbath
eerst, later verscheen.
.Nu stelde men zich tevreden met de stellig
met minder belangrijke partij PircEuwe
waar burgemeester d'Ailly de openingszet
deed. Men zal zich herinneren, dat een ver
leden jaar tussen deze spelers gespeelde
tweekamp onbeslist bleef.
De partij GudmundssonGolombek was
voor een dergelijk sterk bezet tournooi wel
bijzonder kort. Het was een West-Indische
verdediging, waarin spoedig de koninginnen
van het bord verdwenen Na ruil vnn nog
meer materiaal werd reeds na 13 zetten op
voorstel van zwart tot remise besloten.
De partij tussen Pirc 'Joego Slavië) en onze
landgenoot Euwe eindigde na 26 zetten in
remise,
De derde partij, die op deze avond beslist
werd. ging tussen Szabados (Italië) en GH-
goric (Joego Slavië). De Joegoslaaf, met
zwart spelend, dwong zijn tegenstander na
44 zetten tot opgave.
Waterpolo
Na spannende strijd verloor
HVGB van Meeuwen
De wedstrijd HVGB—Meeuwen, gespeeld
voor de centrale wintercompetitie, was een
gelijk opgaande strijd waarin de Amster
dammer Rudi van Feggelen niet op de miö-
voovplaats lag maar in de achterhoede
speelde. Met een goed geplaatst boogballetje
van Hogeland nam HVGB de leiding. Een
aanval van de Amsterdammers leverde een
doelpunt op, waarna Hogeland de bal weer
in het doel van de gasten deed belanden.
Een strafworp genomen door Koster ging
tegen de lat. maar daarna doelpuntte Van
de Bogaerde 2Na de hervatting nam.
de HVGE'".;: norieuw de leiding door toe
doen van Rol. I7:: een strafworp bracht Van
de Bogaerde de stand in evenwicht. Door
een overtreding van Meeuwen moest Rol
een strafworp nemen. Hij bracht de stand op
43. Hierna trok Van Feggelen op het Haar
lemse doel af en zette de achterstand in een
zege van 54 voor de Amsterdammers om.
ïn de bekei-competitie heren won HPC in
Amsterdam met 63 van de Futen.
Voor de eerste klasse dames werd gespeeld
de wedstrijd DWTVZV. De gastvrouwen
waren in de eerste speelhelft in de aanval.
De Velsense doelverdedigster werd drie maal
gepasseerd. In de tweede speelhelft hadden
de gasten de opstelling gewijzigd. Enkele
aanvallen leverder. niets op. De Haarlemse
dames kregen b:j de Velsense doelverdedig
ster minder kans dan voor de rust. doelpunten
slechts een maal. Het einde kwam met een
4—0 overwinning voor DWT.
De heren van DWT gingen voor de eerste
klasse te water tegen KVCB 2. Het was een
eenzijdige verton ine waarbij het goede
samenspel van de DWT'ers opviel. Nadat B.
van Tongeren DWT een voorsprong van 30
had bezorgd deed Fons Roozekrans de
rust ingaan met 0. Na de hervatting doel
punttePiet Geukers ió0) en de gasten
maakten voor DWT het halve dozijn vol
Nadat Frits Lablans er 70 van had ge
maakt lieten de HVGB'ers zien, dat zij wel
beter kunnen. Jan de Haas .verkleinde de
achterstand. Fons Roozekrans maakte er
91 van. Uit een hoekworp had De Haas
voor de tweede maal succes (92),
In de tweede klasse heren won HVGB 3
met 7—0 van VZV 2. DWT 2—HPC 2 eindig
de met een overwinning van 72 voor de
Heemstedenaren. In de derde klasse heren
speelde „De Watervrienden" voor het eerst
in de competitie en wel tegen Haarlem 4.
De debutanten verloren met 100.
De party' tussen Tartakower (Frankrijk)
en Rossolimo (Frankrijk) eindigde na 48
zetten in een overwinning van Rossolimo,
die met zwart speelde, door matzetting.
De partij SzabadosGligoric, een half-
Slavische verdediging overgaande in de
Meraner ging aanvankelijk langs normale
wegen. Een vreemdsoortige zet van wit werd
hem noodlottig. Hij kwam in een eindspel
van raadsheer en twee pionnen tegen kasteel
en drie pionnen, lat op den duur onhoudbaar
was.
De partijen Kramer (Ned.)O'Kelly
(België), Pilnik (Argentinië)Foltys (Tsje-
choslowakije), Trifunovic (Joego Slavië)
Van der Berg (Ned.) Van Scheltinga (Ned.)
Donner (Ned.). Reshevsky (V. S,) en
Najdorf (Argentinië) werden afgebroken.
Zege voor Van der Berg
De afgebroken partij TrifunovicVan der
Berg (Nederland) werd zonder verder tc
spelen door Trifunovic opgegeven. De overi
ge afgebroken partijen worden vanmorgen
gespeeld. De partijen van de tweede ronde
beginnen vanavond om zes uur in de Effec
tenbeurs te Amsterdam.
Foltys heeft de partij tegen Pilnik ge
wonnen gegeven.
De afgebroken party tussen de Nederlan
der Kramer en de Belg O' Kelly is na 48
zette remise gegeven.
Overwinning von HSG
De in Haarlem voor de hoofdklassecompe
titie van de KNSB gespeelde schaakwedstrijd
tussen HSG en VVV is geëindigd met. de
voorlopige uitslag 62 in het voordeel van
HSG. Twee partijen werden afgebroken. De.
uitslag luidt:
G. KrooneD. Appel 10; J. H. Marwitz
P. Seewald 10; F. A. Spinhoven.W.
Kwak 10; R. A. G. DavidsonP. Vreeken
afgebroken; rar, G. Snoeck HenkemansP.
Hoekstra 01; J. de VriesE. G. Kayser af
gebroken; J. J. BertR. Pijning 10; A. van
Sas—P. Struis 1—0; W. Verhoefl'— ir. G. T.
Cool 1414; H. WijdoogenG. van Beenk
Harmonie-Crescendo vierde
het 55-jarig bestaan
Dirigent Jac. J. Bijster
leidde het feestconcert
Het bekende Haarlemse muziekcorps
„Harmonie Crescendo" vierde Zaterdag
avond met een concert in de gemeentelijke
Concertzaal zijn 55-jarig bestaan. Deze
herdenking geeft aanleiding om eens extra
op de verdiensten van deze muziekvereni
ging te wijzen. Er is immers geen open
baar feest in Haarlem denkbaar of Har
monie-Crescendo is van dc partij en zorgt
voor een opwekkend feestgeluld op straat
en plein. En dat gebeurt reeds ruim een
halve eeuw, zodat men niet beter weet of
het hoort zo. Doch het publiek vergeet zich
wel eens af te vragen hoe soortgelijke ver
enigingen zich tegenwoordig, nu de aan
koop en het onderhoud van instrumenten
ontzettend kostbaar geworden is, staande
kunnen houden. Ze zitten op.hoge kosten,
maar toch, ze zetten door, uit liefhebberij
en omdat zij het publiek de feestelijke noot,
waar deze gewenst is, niet willen onthou
den. En daarom past het bij deze gelegen
heid een woord van dank te brengen aan
het Haarlemse muziekkorps, dat het oudst
van jaren en ook het rijkst aan verdiensten
is. De heer Cnosse, voorzitter van de Bond
van Haarlemse muziekverenigingen, bracht
hulde aan het oude Spoorkorps en liet niet
na te zinspelen op zijn bijzondere verdien
sten. Ook sprak hij de hoop uit binnenkort
een herinneringsplaquette aan het vaandel
te mogen hechten.
De heer H. Tuin. voorzitter van Harmo
nie Crescendo, hield een vlotte toespraak,
die hij besloot met het voorstellen aan het
publiek van de heer Jac. J. Bijster als de
nieuwe dirigent van het korps. De heer
Bijster is een oud-Haarlemmer die bij de
kapel van de Koninklijke Marine dienst ge
daan heeft. Wat hij als dirigent voor het
korps betekenen kan, daarvan zou het
concert van deze avond getuigen.
Met ..Pomp and Circumstance" van Ed
ward Elgar. waarmee het programma be
gon. toonde Bijster direct al over een goede
dirigenten-arm te beschikken. Toch kreeg
hij nog niet gedaan wat zijn bedoelingen
waren. De rhythmiek van het stuk viel nog
niet puntig genoeg uit. Alleen de gedragen
melodie van het Trio klonk zeer fraai. De
ouverture „Banditenslreiehe" van Suppé
werd over het geheel fris van klank en in
gezonde tempi uitgevoerd. De finale kreeg
een pittig rhythme. De vierdelige tweede
Arlésienne-suite van Bizet kon op menige
plaats zeer wel voldoen en de fluitist
maakte een te waarderen beurt met het
menuet. De dirigent nam bijzonder goede
tempi. Jammer was het. dat het ensemble
in de finale op zeker ogenblik wat schom
melde. Intussen gaf zulks gelegenheid aan
de dirigent om te tonen hoe men met wat
handigheid het geheel v/eer in het rhyth-
mische keurslijf kan dwingen.
Maar er was ook een nummer op het
programma waarvan de uitvoering de
hoogste lof verdiende, namelijk het Con
certino voor clarinet van Weber. De solo
partij werd met fraaie toon en degeliike
techniek vertolkt door de heer G. J. Vos.
maar de begeleiding van het orkest (een
prachtige bewerking van Henry W. Davis)
deed voor dit goede solospel niet onder.
Er werd een evenwicht van klank bereikt
dat haast een symphonisch effect sorteerde.
Met deze zeer gelukkige prestatie heeft
Bijster zijn kracht als instructeur, zijn
smaak als musicus en zijn vaardigheid als
'dirigent ten volle aangetoond. Harmonie
Crescendo kan met deze directeur vol ver
trouwen de toekomst tegemoet gaan.
Met een opgewekte pas redouble, door
Bijster voor het corps gecomponeerd, werd
het officiële programma besloten. De feest
avond werd verder gevuld met het optre
den van het gezelschap „Musicordia", dat
gezellige muziek, liedjes en sketches ten
beste gaf, waai' nog een bal op volgde.
JOS. DE KLERK.
Meer Kabouters kwamen uit hun huisjes te voorschijn en keken naar de naderende
stoet. Wat zou dat betekenen? vroegen ze zich af. En ze wachtten nieuwsgierig. En
zodra de anderen h\ het dorp aangekomen warenbegroetten ze elkaar. Eén van de
pas aangekomen Kabouters kwam naar voren en vertelde het gebeurde.
„We hebben nog op een afstand staan kijken," zei hij. Maar toen die mannen steeds
verder hakten en zaagden op onze mooie boom, wisten we al, dat ons boeltje verloren
was. En eindelijk, met een vreselijke slag, viel de. boom tegen de aarde.
Toen wisten we, dat we^ dakloos waren geioorden. We verlieten onze uitkijkpost en
gingen op weg hierheen, want we moesten zien vóór het donker ergens hulp te
krijgen!"
Dat was een treurige geschiedenis. De Kabouters hadden veel medelijden met hun
getroffen kameraden
Op de Nieuwe Algemene Begraafplaats
in Hoofddorp werd Zaterdagmiddag de
herdenking der in de tweede wereldoorlog
gesneuvelde militairen en verzetsstrijders,
georganiseerd door de plaatselijke afdeling
van het Nederlandse Oorlogsgraven-Comi
té, gehouden. Tijdens het spelen van
Chopins „Marche Funèbre" door het fan
fare-gezelschap „Excelsior" uit Hoofd
dorp betraden de talrijke bezoekers de
dodenakker om de graven der gevallenen
met bloemen te bedekken. Mrs. M. Stevens,
de moeder van een der Britse vliegers, had
klaprozen gezonden die op haar verzoek
aan de kruisen op de graven van haar zoon
en zijn twee vrienden waren gehecht. De
Nederlandse luchtstrijdkrachten waren ver
tegenwoordigd door majoor-waarnemer W.
C. L. Nuver, de nationale reserve door
luitenant-kolonel H. W. Lenderink, het
gemeentebestuur van Haarlemmermeer
door burgemeester mr. J. F." Jansonius.
Vele verenigingen hadden eveneens afge
vaardigden gezonden. Drs. L. de Jong uit
Amsterdam hield een rede waarin hij zeide,
dat zij, die voor hun idealen sterven, niet
voor niets geleefd hebben. Hoewel het
daar soms niet de schijn van heeft, zal
Een overzicht van de plechtigheid.
toch éénmaal blijken, dat deze heldc-n zul
len triompheren, omdat zij de vrijheid voor
het nageslacht hebben bewaard.
„Excelsior" speelde vervolgens Mozarts
Ave Verum, waarna wethouder J. A. Oud.
heusden namens het gemeentebestuur van
Haarlemmermeer het woord voerde. „Het
is mij moeilijk", aldus spreker, „de juiste
woorden te vinden, omdat ik weet dat vele
nabestaanden van hen die wij herdenken
om deze groeven verenigd zijn. Maar toch
moeten wij onze plicht om niet te vergeten
nakomen. Wij moeten steeds vooruit, dit
gaat gepaard met leed en tranen. Maar een
maal zal de mensheid, door het leed ge
louterd, de weg naar de eeuwige vrijheid
vinden". Na het signaal „The Last Post"
werden twee minuten stilte in acht geno
men waarna ds, P. Riemersma van Vijf
huizen het „Onze Vader" bad. Hierna
werd overgegaan tot het hijsen der vlag
gen en heft trompetsignaal „Réveille". Met
het spelen van de Engelse en Nederlandse
Volksliederen werd de plechtigheid beslo
ten. Diep onder de indruk verlieten de tal
rijke aanwezigen de begraafplaats.
Multatuli. het drama en het toneel
door dr. H. de Leeuwe. (Uitgaven
reeks Jasonpers, UniversiteitsDers,
Allert de Lange, Amsterdam 1950)
Zowel de serieuze toneelliefhebber als de
beoefenaar van de geschiedenis der letter
kunde zal dankbaar kennis nemen van de
in de trant van een academisch proefschrift
gepubliceerde studie over de werkzaamhe
den van Multatuli op het gebied der drama
tische litteratuur. De auteur bracht het
onsamenhangende, zonderling door de ge
schriften verspreide materiaal hieromtrent
overzichtelijk en zo chronologisch mogelijk
bijeen, om tenslotte de velen misschien ver
rassende vraag, of Nederland met Multatuli
de kans op een klassieke comedie heeft ge
had, met redenen omkleed bevestigend te
beantwoorden. Voor wie in de verschillende
kanten van dit probleem belang stelt, is het
een even boeiend als verhelderend boek.
Men treft er bovendien, om maar een greep
uit de rijke irthoud -te doen, een uitstekende
analyse van het drama „Vorstenschool" in
aan en talrijke scherpe waarnemingen aan
gaande de aard van de blijspelgedachte.
Maar volledig is deze studie geenszins,
voornamelijk tengevolge van de eenzijdige
benadering van het onderwerp. Ook worden
er, hetgeen de lectuur niet veraangenaamt,
teveel bewijzen geleverd door middel van
aanhalingen, waar doeltreffender met enkele
voorbeelden volstaan had kunnen worden.
Tamelijk goed geschetst is de ambivalente
waardering van Multatuli voor Molière, wel
ke laatste hem zeker tot voorbeeld heeft
gediend. Doch het wekt verbazing de op
merking uit de Minnebrieven te missen,
waarin Multatuli opmerkt: „Molière was een
kind van zijn tijd. maar zijn tijd was een-
eenvoudig". Iets dergelijks geldt ten aanzien
van de verhouding tot Shakespeare (op wie
hij afgunstig was omdat deze een meester
werk als Hamlet had geschreven), waarover
men gaarne meer had willen vernemen. Ook
ontbreekt waar het de techniek van het
acteren betreft dc vermaarde passage uit
de Ideeën over „Adriënne Lecouvreur" van
Scribe (over gevoel en toneel, nabootsing en
werkelijkheid), al wordt er wel naar ver
wezen. Doch dit zijn eigenlijk maar bijzaken.
Meer moet men er zich over verbazen dat
de schrijver, die geen moeite heeft gespaard
om de aantrekkingskracht van de drama
tische methode aan het licht te brengen'(en
om te wijzen op de pogingen denkbeelden in
dramatische vormen te gieten) nauwelijks
aandacht wijdt aan de rol- die Eduard Dou-
wes Dekker als Multatuli in het werkelijke
leven heeft gespeeld. Nu kan men wel zeg
gen, dat anderen dit reeds uitvoerig hebben
gedaan, doch dit neemt niet weg dat door het
ontbreken hiervan het betoog aanmerkelijk
aan waarde verliest. De relatie van Mul
tatuli tot zijn tijdgenoten blijft ook teveel
in het duister bij gebrek aan oriëntatie
materiaal. De gewone lezer, voor wie dit
boek ook bestemd is, zal meer over Helve-
tius van den Bergh moeten weten dan uit
deze studie opgediept kan worden, willen
de pogingen van Multatuli tot karakter
tekening voor hem reliëf verkrijgen. Een
dergelijke gelegenheid tot nuttig werk heeft
de schrijver laten voorbijgaan door geen
gevolg te geven aan het verzoek in het
naschrift van Multatuli op „De bruid daar
boven" om de daarin gehanteerde critiek
ook eens toe te passen op bijvoorbeeld het
werk van Lessing. Waardering berust nu
eenmaal voor het grootste deel od ver
gelijking.
Ondanks deze gemakkelijk te vermeerde
ren opmerkingen moet gezegd worden dat
dit gedegen onderzoek een menigte conclu
sies bevat, die de Multatuli-kennis ten
goede komen en een niet genoeg te waar
deren aanvulling betekenen van onze
inzichten in het vaderlands toneel. D.K,
Leidraad, samengesteld door de Inspectie
van het Lager Onderwijs in de ,3e Hoofd
inspectie, 1950 Scholen voor Voortgezet
Lager Onderwijs en Lagere Scholen klassen
78; J. B. Wolters, Groningen.
Wat is Dat? De encyclopedie voor jon
geren, samengesteld o. r. v. mevr. R, dc
Ruytervan der Feer o. 1. v. Dr. J. A, voc
der Hake; tweede deel; Uitg. Hollandia,
Baarn, 3de druk.
Onze Luchtvaart, leerleesboek voor de
hoogste klassen van de lagere school, door
W. F. Boerefijn en W. van Dam; J. B, Wol
ters, Groningen, 1950.
Titus, De zoon van Rembrandt, door P,
Joh. Zonruiter; Uitg. Born N.V., Assen, 1950,
Er wacht een haven, door Jan Mens; N.V.
U. M. Kosmos, Amsterdam, 1950.
En zo voort, Het verhaal van een onder
neming, door Leonhard Huizinga; P. N. van
Kampen Sc Zoon N.V., Amsterdam.
De zonde van Haitze Holwerda, door U.
van Houten, uit het Fries vert, door G. Mul
der; J. H. Kok N.V., Kampen.
De Nederlaag, door Alfred Kossmann,
N.V. Querido, Amsterdam, 1950.
Gijsbreght van Aemstel. d! Ondergang van
zijn stad en zijne Ballingschap. Treurspel
van Joost van den Vondel; tekst en aante
keningen verzorgd door dr. W. H. Staver-
man en A. L. Sötemann; J. M. Meulenhoff,
Amsterdam; 2de druk. 1950.
Multatuli, Woutertje Pieterse; opnieuw
bewerkt en ingeleid door W. L. M. E. van
Leeuwen; J. M. Meulenhoff, Amsterdam, 2de
druk 1950.
De schaapherder. De strijd tussen Jan van
Schaffelaar en Perrol met de Rode Hand;
verkort en van een narede voorzien door
dr. P. H. Schroder; J. M. Meulenhoff, Am
sterdam. 2de druk 1950.
Agenda voor
MAANDAG 13 NOVEMBER
Spaarne: „De rode cirkel", 14 j„ 2.30, 7 en
9.15 uur. Frans Hals: „De dijk is dicht", 14 j.,
2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Wiener
Madelen", alle leeft,, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur,
Palace: „De dijk is dicht", 14 j„ 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Luxor: „Odette Churchill", 14 j,,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „De klokken van
St. Mary", alle leeft., 2.15,, 4.30, 7 en 9,15 uur,
DINSDAG 14 NOVEMBER
Bioscopen: Middag- en avondvoorstellingen.
De beste werper was A. W. Bos uit
Nassauplein 8: Soefi-Beweging, spreker A.
E. de Vries Feijens, 8 uur.
FEUILLETON
door mevrouw Bljleveld-Gelinck
14)
Welnee. Om die vingerafdrukken?
Hoe kom je er bij!
Er viel nu weer een pijnlijk stilzwijgen.
Frida scheen aan een hevige gemoedsbe
weging ten prooi. Ze beende nu met haar
zware schoenen in ae kamer op en neer,
de vloer dreunde, de portretjes op het
schrijfbureau rammelden. Aagje zat on
beweeglijk op de rand van haar stoelleu
ning cn staarde ontsteld naar haar vrien
din. Het was een lawaai! Het leek wel of
er een kudde gii^iffen voorbijkwam!
Ineens stond Frida stil, vlak voor het
meisje en beschouwde aandachtig haar
gezichtje. Aagje was lang, maar toch
moest de ander zich nog naar haar over
iruigen om goed te zien.
Je hebt een buil op je rechterslaap.
Ja, antwoordde het meisje geforceerd
onverschillig, dat is nog een restant je
van vannacht!
Vannacht?
Ja, die inbreker, weet je. Die draaide
het licht uit en stormde de kamer uit, toen
wij er inkwamen. Hij gooide mij met mijn
slaap tegen de deurpost aan-. De ellende-
liagl
Ja, een ellendeling. Doet het pijn?
Nu niet meer.
Mag ik het afkussen?
Aagjes ogen werden groot van verba
zing. Ze voelde zich onbehaaglijk bij het
zonderlinge gedrag van haar vriendin.
Maar ze dorst het niet te weigeren, het
verzoek had zo smekend geklonken.
Jabest.
Een geweldige arm werd om haar hals
geslagen, ze kreeg een kus op haar slaap.
Èn toen klonk het fluisterend aan haar
oor:
Zul je altijd van mij blijven houden,
Aagje?
Natuurlijk, beloofde het meisje, steeds
meer verlegen. Ze begreep er nu niets
meer van en durfde haar vriendin niet
meer aan te kijken. Ze staarde zwijgend
naar de grond.
De ander had zich nu weer afgewend,
ging naar de openslaande deuren en bleef
onbeweeglijk naar buiten staren. En ze
bemerkte niet eens hoe het meisje, na
lange aarzeling, de kamer verliet en de
deur zachtjes achter zich dichttrok.
Toen Aagje alleen op de gang stond,
trok er even een huivering door haar
heen. Een eigenaardig gevoel van een
zaamheid, dat haar eigenlijk onbekend
was. had de frisse opgewektheid van van
morgen bijna geheel verdreven. Iedereen,
met wie ze anders in dit huis op enige
wijze verbonden was, scheen haar op dit
ogenblik te ontvallen.
Haar oude vriend had zijn kamerdeur
voor haar afgesloten en was dus onge
naakbaar. Met Valentijn had ze nooit enig
contact gehad. Arnold, weliswaar een
mikpunt van spot en vermaak, maar toch
ook een langvertrouwde vriend, was toch
niet iemand om met een moeilijkheid naar
toe te gaan en werd nu bovendien nog
door haar verdacht van insluiping.
Haar vriendschap met Hans Preller, een
vrolijke en prettige vriendschap, had nu
plaats gemaakt voor een gevoel van
schroom en zelfs een zekere onbehaaglijk
heid. En dan was er ten slotte nog Frida,
altijd een rots om op te bouwen en die
zich nu zo allerzonderlingst had gedragen!
Nu ze werkelijk behoefte had om haar
hart uit te storten, bleef er eigenlijk nie
mand over dan haar oude Beertje.
Ze slenterde lusteloos terug naar haar
kamertje en ging landerig voor het raam
staan. Daar stond Riekje warempel op
straat, gekheid te maken met de „lollige"
agent! Een leuke meid was dat toch! Kijk
ze eens een plezier hebben, ze stikten
nu allebei van het lachen! De agent keek
even onderzoekend om zich heen: neen,
de inspecteur was gelukkig nergens te
bekennen. Nu boog hij zich weer over
naar het aardige jonge ding, ze ging op
haar tenen staan om hem iets in zijn oor
te fluisteren. Hij lachte weer. En nu stak
ze zowaar haar arm door de zijne en
wandelde met hem arm-in-arm het klin
kerpaadje op naar de voordeur. Een bru
tale duvel! En ondanks alles moest je er
toch om lachen!
Maar plotseling maakte haar plezier
plaats voor een stomme verbazing. Want
daar stapte, langs de zijmuur en door het
voorhekje van de buren, Arnold van
Blitterswijck de straat op, lang, achteloos
en dedaigneus in een kaneelkleurig jasje
en beige geruite pantalon. Arnold die
anders nooit voor de lunch iets presteerde,
omdat de ochtend volgens hem een „dode
tijd" was, Arnold, van wie ze zich
al die tijd dat hij daar woonde, niet kon
herinneren, dat hij ooit voor drie uur
's middags was uitgegaan. En nu wandel
de hij. ondanks het uitgaansverbod, daar
doodleuk naar buiten op het onmogelijk
prille uur van vóór twaalven! Het was...
revolutie! Er ging een schok door haar
heen!
En ze wist meteen, dat ze moest Hande
len. Dit was haar kans dè kans van haar
detective-carrière! Als de slome Arnold
uit huis kon ontsnappen, kon zij het ook.
De flirt van Riekje zou nog even duren,
als de wind de zijdeur uit!
Denken en doen waren één: ze vloog
onhoorbaar de trap af. Maar in de hall
stopte ze abrupt, want daar lagen weer
de pet en de handschoenen, en die hand
schoenen, ze zag het direct, lagen heel
anders dan zij zelf ze vanmorgen om half
elf had achtergelaten. Hij had de mede
deling dus gelezen, hij moest op de hoogte
gebracht worden van. haar verderp ont
dekkingen. En ze glipte vliegensvlug met
de handschoenen de telefooncel in en
krabbelde in blokletters op het volgende
velletje:
Arnold van Blitterswijck is om tien
voor twaalven uit huis ontsnapt!
Roets, roets de handschoenen uit, het
papiertje er in, de handschoenen terug op
de kist! Roets zelf de zijgang in, de zijdeur
uit! Ze slingerde zich met een prachtige
salto over het lage hekje tussen de eigen
tuin en die van de buren. Ze trok haar
onnozelste gezicht, stapte snel het hek uit
en tuurde in de lange, zonnige straat.
Daar ginds ging hij, kalm, vanzelfspre
kend, op zijn dooie gemak. Een uiterst
geschikt object om te achtervolgen, door
zijn lengte, zijn bleek-rossig haar en zijn
kaneelkleurige jasje. Hij zou haar niet in
het oog krijgen, want hij zag niet scherp
en was bovendien altijd te sterk van zich
zelf vervuld om veel op zijn omgeving te
letten.
Zij had hem spoedig zo ver ingehaald
als zij zelf wenselijk achtte. Hij stapte nu
met lange, rustige passen langs de Vondel-
kerk, zij regelde haar schreden naar de
zijne. Het gevoel van landerigheid was
geheel verdwenen; haar detective-carrière
had een aanvang genomen!
HOOFDSTUK IV.
Het bleek al spoedig dat Arnold met
zijn morgenwandeling een bepaald doel
beoogde. Hij slenterde niet, bleef niet
staan om een van zjjn permanente sigaret
ten aan te steken en draalde niet bij de
hoeken van de straat. Hij ging linea-recta
stadwaarts, kruiste het Leidse Bosje tus
sen twee passerende trams in en stapte
de brug op naar het Leidse Plein. Het
meisje volgde hem, popelend van verwach
ting en pret om het avontuur. Ze gingen
langs Trianon, waar de elegante dandy-
figuur werd nageoogd door enige dikke
dames, die op de rieten stoelen buiten
slagroomtaartjes zaten te eten. Trouwens,
de mannelijke passanten wierpen ook vele
goedkeurende blikken op het frisse meis
jesfiguurtje, dat met stevige pas enkele
meters achter hem aan kwamA En zo sta
ken zij even na elkaar de tramrails van de
Weteringschans over. Hier begon het op
gejaagde wild plotseling veel langzamer
te lopen, hij stond nu werkelijk stil om
een sigaret aan te steken en keek zoekend
uit naar links en rechts. Het meisje bukte
zich om de riem van haar sandaaltje wat
vaster te snoeren, maar hield haar prooi
goed in het oog. De klok van het American
Hótel stond precies twaalf uur. Daarop
ging Arnold weer vex-der, maar nu veel
langzamer en slenterde nonchalant in de
richting van de kiosk. En hier bleef hij
definitief staan, nadenkend rokend aan
zijn sigaret: na ieder trekje gooide hij het
hoofd een ietsje achterover en blies dan
met getuite lippen een rookwolkje uit, heel
langzaam en zorgvuldig, als een cultus.
(Words vervolgd).
