Haarlem's Dagblad | 1950 | 27 december 1950 | pagina 6

c

„Geloof in God is zekerste bondgenoot"

Ijs in Haarlem en omgeving nog niet sterk

(Kort en Bondig(j

Clowntje Riek

Bijna een halve eeuw in Zandvoort
en toch nog altijd: „De Scheveningers"

Woensdag 27 December 1950

Kerstboodschappen

Democratie is de oogst van het geloof

Er werd druk gereden op sloten en ijsbanen

Paus Pius XII heeft aan het begin van
zijn Kerstrede verklaard, dat het graf van
Sint Petrus gevonden is onder het hoog
altaar van de Sint-Pietersbasiliek. In het
graf zijn menselijke beenderen aangetrof
fen, doch het is niet mogelijk met zeker
heid te bewijzen, dat zij van Sint Petrus
zijn.

In zijn Kerstboodschap, die door de
Vaticaanse radio werd uitgezonden, zei de
Paus dat de viering van het Heilige Jaar,
dat nu wordt gesloten, de verwachtingen
had overtroffen. Onze gedachten gaan
thans vooral uit naar zekere christelijke
gemeenschappen, die van contact met het
centrum der christenheid beroofd zijn en
wier leden de grote afwezigen te Rome
waren in het Heilige Jaar, aldus de Paus.

De Paus sprak verder over de crisis in
de wereldpolitiek en vermaande de men
sen, die zich laten verblinden door econo
mische beloften: „Wij leven in een periode
van crisis voor het kapitalistische systeem. I
Sommige volken streven naai' onafhan
kelijkheid terwijl andere vechten voor hun
bestaan.

De klove, die de wereld in twee kampen
verdeelt, is zodanig vergroot, dat de vrede
op gevaarlijke wijze bedreigd wordt", aldus
de Paus. „Het gevaar is zo ernstig gewor
den dat het dringend geboden is geen
enkele gelegenheid die de overwinning van
de wijsheid en rechtvaardigheid, in het
teken van eendracht en vrede, kan ver
zekeren, ongebruikt te laten. Het is tijd
dat men de grenzen openzet, het prikkel
draad wegneemt, elk volk de vrijheid laat
om het leven van al de andere volken
te zien en dat men een einde maakt aan
de afzondering van sommige landen van
de rest van de beschaafde wereld, daar die
afzondering in zo grote mate de zaak van
de vrede schaadt".

De Paus vermaande verder niet omwille
van prestiges of verouderde ideeën poli
tieke of economische moeilijkheden te la
ten ontstaan.

Na de volken bezworen te hebben er
zich rekenschap van te geven, dat het
geloof in God boven de nationale of poli
tieke belangen de zekerste bondgenoot is,
ging de Paus verder:

„Wij zeggen dit bij het zien van de dub
belzinnigheid en het gebrek aan beslist
heid bij het front van de ware vrienden
van de vrede, tegenover zo grote gevaren,
omdat het heil van alle volken ons ter
harte gaat. Een oorlog zou de aarde woest
en ledig maken."

De Paus besloot met te zeggen dat
de kerk steeds voor de vrede heeft ge
ijverd en gewerkt en dat men haar zwaar
belastert wanneer men beweert dat zij de
imperialistische mogendheden tot oorlog
aanzet.

President Truman

President Truman heeft in een Kerst
boodschap tot de Amerikanen opgeroepen
„tot gebed voor een vrede, die de vrucht
is van rechtvaardigheid". „Over de gehele
wereld", aldus de Amerikaanse president,
„voelt de vredelievende mens zich be
vreesd en eenzaam. Velen hebben de ne
derige omstandigheden van de geboorte
van het Goddelijk Kind vergeten. Zij we
ten niet meer hoe 'uit de stal een licht
scheen, dat reeds bijna twintig eeuwen
lang de mensen kracht, gerustheid en
moed heeft geschonken. Op dit Kerstfeest
moeten zij ons vertrouwen in God ver
nieuwen".

Truman zeide verder nog: „Wij zijn allen
verbonden in de strijd tegen de tyrannie
van het communisme. Het communisme is

ADVERTENTIE

•r - -

Extra huishoud
geld in deze dure
dagen

Je staat ervan te kijken,
dat zoveel huisvrouwen
extra huishoudgeld heb
ben als het erop aan komt:
Hoe doen ze dat? Heel
eenvoudig: als er wat
extra's nodig is. wisselen
ze De Cruyter's cassabons
in. Voor elke tien gulden
aan bons krijgen ze één
gulden contant uitbetaald.
En alle extra uitgaven voor
de feestdagen brengen
weer extra cassabonnen-
winst.

Daarom is het winkelen
bij De Gruyter voor een
huisvrouw, die bij de pin
ken is juist in deze tijd
vanzelfsprekend.

J

goddeloos. Democratie is de oogst van het
geloof,» het geloof in zichzelf, in zijn buren,
in God. Het krachtigste wapen van de de
mocratie is niet het kanon, de tank of de
bom. Het is het geloof het geloof in de
broederschap en de waardigheid van de
mens voor God".

In de rede, die door de „Stem van
Amerika" werd uitgezonden, verklaarde de
Amerikaanse president, dat de gedachten
en gebeden van de Verenigde Staten' uit
gaan naar alle mensen van goede wil,
zonder onderscheid van ras, geloof of na
tionaliteit.

Bondskanselier Adenauer

Kanselier Adenauer heeft Maandag in
een Kersttoespraak via de radio tot het
Duitse volk gezegd: „Iedere Duitser afzon
derlijk en het gehele volk verlangen voor
alles vrede. Wij willen ons mannen van
goede wil tonen en niet versagen, in de
hoop dat de vrede in het komend jaar kan
bewaard blijven. Nochtans mogen wij niet
vergeten dat de vrede gevaarlijk bedreigd
wordt. Een groot gedeelte van de wereld
heeft de ethische en geestelijke beginselen
van het christendom de rug toegekeerd en
heeft een machtige politiek opgebouwd,
die' de vrede- en vrijheidslievende volken
bedreigt."

Na er aan te hebben herinnerd, dat nog
duizenden politieke en krijgsgevangenen,
mannen en vrouwen tot arbeid worden ge
dwongen, zeide Adenauer dat zijn regering
niets onbeproefd zal laten om het lot van
die slachtoffers te verbeteren.

Doelend op de Duitsers in de Russische
zóne, zeide Adenauer: „Met diepe droef
heid kijken wij over de muur, die midden
over het Duitse grondgebied werd opge
richt. In de Sovjetzöne bestaat geen vrij
heid en men wil de Duitsers beletten het
Kerstfeest te vieren. Ik ben er van over
tuigd, dat men daarin niet zal slagen".

De kanselier verklaarde verder vastbe
sloten te zijn de wet op de denazificatie te
bespoedigen daar de procedure welke ge
grond was op een gemeenschappelijke
medeplichtigheid steeds verhinderd had de
ware schuldigen te straffen.

Muziek

W eihnachts-Oratorium
uitgevoerd door H.G.K.

Haarlems Gemengd Koor heeft op
Tweede Kerstmiddag wederom zijn tra
ditionele uitvoering van het. Weihnachts-
oratorium van Joh. Seb. Bach gegeven in
de hyper-romantische sfeer van telken-
jare. Ook dit keer streefde dirigent Jan
Booda naar uitdrukkingseffecten met .on
verwachte, ongemotiveerde tempo-wisse
lingen en dynamische schakeringen, die
dcor overdrijving meestal hun doel voor
bij schoten en in strijd kwamen met het
wezen van Bach's muziek en met de een
voud van het Kerstverhaal. Bovendien
plaatste Jan Booda er het orkest der HOV
voor plotselingen moeilijkheden meer, die
begrijpelijkerwijze niet alle overwonnen
konden worden en die een wankel samen
spel ten gevolge hadden. Hiervan mag men
de orkestleden geen verwijs maken.

Het speciale „opvattings"-karakter be
trof uitsluitend de koren. De voor de so
listen bestemde fragmenten leden hier
onder niet, omdat de solisten in hun zingen
een gewenste reserve betrachtten. Doch dit
kwam dan weer niet-ten goede aan de stijl
eenheid van de uitvoering.

Afgezien nu van interpretatiekwesties,
kunnen we met lof over de zang
van het koor gewagen. Het telt een groot
aantal zangeressen en zangers, wier stem
men in een uitstekende verhouding ver
enigd werden tót een ensemble, dat impo
neerde door een stralende klank-schoon
heid. Over het algemeen werd er met grote
vastheid gezongen, ook daar waar een in
gewikkelde polyphonie extra zware eisen
stelde, zoals in het koor „Ehre sei Gott" en
in „Ehre sei dir, Gott. gesungen".

De tenor Han le Fèvre muntte uit boven
de andere vocale solisten met zijn voor
dracht van de partij van de Evangelist.
Vermelding verdient eveneens zijn voor
treffelijke vertolking van de aria „Frohe
Hirten". De zangeres Cora Canne-Meyer
debuteerde in deze uitvoering met de be
roemde alt-aria's uit het oratorium. Zij
bezit een gave, niet grote stem met aan
trekkelijk timbre. Geestelijke verdieping en
routine waren factoren, die nog aan haar
zingen ontbraken. De zangeres Nely de
Bock heeft met haar voordracht van een
paar recitatieven en de „Echo"-aria een
zeer goede indruk kunnen maken en ten
slotte noemen wij de bas Herman Hüls-

Mevrouw Vogeler vraagt
premier Rakosi haar man terug

De in België geboren mevrouw Lucille
Vogeler, wier man begin dit jaar door een
Hongaars volksgerechtshof tot 15 jaar ge
vangenisstraf is veroordeeld, heeft een
brief aan de Hongaarse premier geschre
ven, waarin zij om de terugkeer van haar
man vraagt.

Vogeler, een 38-jarige vice-president
van de International Telephone en Tele
graph Company te New York, is wegens
„spionnage en economische sabotage" ver
oordeeld.

„Ik wens u een gelukkig nieuw jaar,
mijnheer Rakosi", zo schreef mevrouw
Vogeler Zaterdag. „Zendt Bob als 't u
blieft terug en maak dat ik ook een geluk
kig jaar heb. Stuur tenminste de ingeslo
ten brief aan mijn man, zodat hij kan we
ten dat ik van hem houd en op hem zal
wachten, zelfs al moet het vijftien jaar
duren".

Mevrouw Vogeler zeide niets meer van
hem te hebben vernomen en bang te zijn
dat de brieven, die zij via het Amerikaan
se departement van Buitenlandse Zaken
heeft gezonden, hem niet hebben bereikt.

Grotewohl doet opnieuw een
beroep op Adenauer

Otto Grotewohl, de Oost-Duitse premier,
heeft Zondag op bondskanselier Adenauer
een beroep gedaan om toe te stemmen in
het houden van een ronde tafel conferentie
zonder op de conferentie der ministers van
Buitenlandse Zaken van de grote vier te
wachten.

In een artikel in het orgaan van de socia
listische eenheidspartij „Neues Deutsch-
land", verklaarde Grotewohl, dat de Duit
sers reeds vijf jaar hebben gewacht op een
oplossing van buitenaf. „Laten wij dit jaar
de kwestie van de hereniging van Duits
land in onze handen nemen. De tijd van
handelen is gekomen. Aan beide zijden
moeten concessies gedaan worden," zo
schreef hij.

Grotewohl drong er bij Ardenauer op
aan alle persoonlijke antipathieën op zij te
zetten en in het belang van het Duitse volk
aan de zelfde tafel te komen zitten als de
Oost-Duitse premier.

Op 3 December heeft Grotewohl Ade
nauer voor de eerste maal voorgesteld op
basis van de voorstellen van Praag een
conferentie tussen Oost- en West-Duitslancï
te beleggen, doch Adenauer heeft tot dus
ver niet geantwoord.

mann, die zijn aandeel in de uitvoering met
te loven begrip en verzorgde stemklank
vertolkte.

Jan Booda kon deze middag verder re
kenen op de steun van de pianiste Emmy
van Eden en op een aantal solisten uit liet
orkest, van wie wij, zonder de anderen te
kort te doen, afzonderlijk de solo-trom-
pettiste willen noemen.

P. ZWAANSWIJK

BUITENGEWOON H.O.V.-CONCERT
MET JAN SMETERLIN

Zoals gewoonlijk geeft de H.O.V. weder
om aan het eind van het jaar, namelijk op
Vrijdag 29 December, een buitengewoon
concert, da: dit keer bestaat uit werken
van Tsjaikofski. De vermaarde Poolse
pianist Jan Smeterlin zal hieraan solistische
medewerking verlenen met een uitvoering
van het pianoconcert. Voorts vermeldt het
programma de Serenade voor strijkorkest
en de Zesde Symphonie, bekend als „Pa-
thétique". Dirigent is Toon Verhey.

Zondag' en beide Kerstdagen hebben vele
Haarlemmers de schaatsen aangebonden en
hier en daar een baantje gereden. De eerste
dag was het ijs nog niet sterk genoeg, om
op brede vaarten en plassen te rijden,
Maandag was liet iets beter en gisteren
konden nog meer liefhebbers van de
schaatssport genieten.

De eerste dagen werd er over het alge
meen op ondergelopen weilanden en sloten
gereden, gisteren was ook het ijs op gedeel
ten van de Leidsevaart en de Delft, de
Brouwersvaart en de Westergracht, sterk
genoeg. Het weer was drie dagen lang
prachtig en de rijders konden naar harte
lust genieten.

Behalve in Zuidholland was er in onze
contreien geen gelegenheid aan tochten
deel te nemen. Wel trokken vele rijders er
op uit, om via sloten in Haarlem-Noord en
Spaarndam een flink eind weg te komen.

De Bloemendalers reden op enkele vij
vers. De grootste belangstelling concen
treerde zich op de vijver van „Duin en
Daal", het Meertje van Caprera in Bloe-
mendaal en hel Brouwerskolkje in O ver
veen. Op het ijs van het Kolkje mocht pas
gistermiddag' geschaatst worden. Voor die
tijd werd het ijs niet betrouwbaar geacht.

Ijsbaan aan de Kleverlaan.

Zondag is de ijsbaan aan de Kleverlaan
voor het eerst in het seizoen geopend. Het
ijs was nog niet sterk genoeg om alle lief
hebbers toe te laten. Houders van kaarten-
in-voorverkoop hadden de voorrang. Er
warenn3500 kaarten verkocht. Het aantal
schaatsenrijders(sters) werd op 2000 ge
schat. Maandagmorgen was de baan open
voor alle houders van kaarten en om twaalf
uur ging de baan voor iedereen open. Des
middags waren er 2500 liefhebbers. Dins
dag nam de belangstelling nog toe en in de
loop van de dag passeerden ongeveer 3000
dames en heren de loketten.

Het grote aantal schaatsenrijders heeft
veel van de baan gevergd. Door de sneeuw
val van de vorige week was het ijs niet
bi zonder sterk. Daarom werd gisteren be
sloten de baan om een uur te sluiten en hét
personeel in.de gelegenheid te stellen het
ijs te verbeteren. In de scheuren en op
slechte plaatsen werd kokend water ge
gooid en. het resultaat was na de vorst van
de afgelopen nacht dat de baan er van
morgen veel beter uitzag. De scherpe wind
heeft de. baan bovendien schoon gewaaid.

Enige weken geleden heeft de gemeente
raad een crediet beschikbaar gesteld, om
enkele voorzieningen te treffen. Deze zijn
nu uitgevoerd. Het belangrijkste is, dat de
ijsbaan beter verlicht is dan vorig seizoen.
Toen was de verlichting vrij zwak. Heden
avond zal de baan worden opengesteld.

IJspret in Heemstede

De ijsbaan „De Volharding" te Heem
stede trok gedurende de feestdagen veel
schaatsenliefhebbersstersDe baan ver
keert, dank zij de g'oede zorgen van het
bestuur, in behoorlijke conditie en wan
neer de vorst aanhoudt, zal ook de toe
stand van de baan voortdurend beter wor
den.

Op de ijsbaan „De Volharding" worden
morgen. Donderdag wedstrijden gehouden
voor politiemannen uit Heemstede, Bloe
mendaal en -Zandvoort.

De „Zuiderkruis" komt
eerder dan verwacht werd

De „Zuiderkruis", die met 1600 repa-
triërenden uit Indonesië op Oudejaarsdag te
Rotterdam werd verwacht, zal onvoor
ziene omstandigheden voorbehouden
reeds in de nacht van Donderdag op Vrijdag
aankomen.

Bij doorgaand vriezend weer staan
voor Zaterdagmiddag wedstrijden voor
leden op het programma. Kinderen van 12
tot 15 jaar nemen deel aan estafettes en
ouderen aan kortebaanwedstrijden. De da
mes rijden 140 meter en de heren 160
meter. Hieraan is het clubkampioenschap
verbonden.

In het overige deel der gemeente zijn de
vaarten tot nog toe onbetrouwbaar en de
jeugd zal verstandig doen, zich niet op
breed water-te wagen. Op de Lelievijver,1
de vijver bij het seminarie „Hageveld" en
verschillende slootjes en ondergelopen
stukken land, was het ijs niet bepaald
fraai. Er heerste een grote druïde.

Het ijs op de Van Merlevaart nabij het
Molentje is nog niet sterk genoeg. Dat
ondervond Maandag een meisje, dat op het
ijs ging bij het Molentje. Zij zakte tot aan
de hals in het water, maar was weer spoe
dig op het droge.

Wintersport in Bloemendaal

Dinsdagmorgen heeft het bestuur van de
ijsclub „Duin en Daal" de baan aan de
Lage Duin en Daalseweg officieel kunnen
openstellen. Het lag reeds in de bedoeling
dit Zaterdag te doen, maar het ijs was
naar de mening van de politie toen nog
niet sterk genoeg, zodat geen toestemming
werd verleend. Wel kwamen er in de
laatste uren van Zondagmiddag en ook
Maandag heel wat schaatsenrijders op de
baan, wat oogluikend werd toegestaan.

De afwisselende dooi en vorst hadden de
Hoge Duin en Daalseweg voor het sleeën
vrijwel onbruikbaar gemaakt. Enige
enthousiaste sleeërs lieten zich hierdoor
evenwel niet ontmoedigen en kozen de
langs de weg gelegen brede duinrand als
sleebaan. Dit duurde tot Dinsdagmiddag,
tofen de politie uit veiligheidsoverwe
gingen' er een eind aan maakte. Vanmor
gen is er zand gestrooid, waarmee aan de
slee-periode een eind is gekomen. In de
garage van het tehuis „Wees een Zegen"
had de Bloemendaalse Reddingsbrigade
sinds Zondagmiddag een E.H.B.O.-post in
gericht.

Ijsbaan „Nova Zembla"
in Spaarndam

Zondag heeft het bestuur- van de ijsclub
„Nova Zembla" de baan in Spaarndam ge
opend en gedurende drie dagen heerste er
een gezellige drukte. Het ijs was goed.
Niet alleen maakten Spaarndammers van
de gelegenheid gebruik, om in eigen omge
ving te rijden, doch ook waren vele Haar
lemmers naar Spaarndam getrokken, om
daar van, de schaatssport te profiteren.

Het is feest deze dagen in de Koning
straat no. 21 in Zandvoort, van welk huis
•de voorgevel schuil gaat onder guirlandes
van dennegroen en papieren rozen. De
bewoners, het echtpaar B. Hoogendijk
Kuijt, vieren op 30 December hun 65-jarige
echtvereniging. Het is bij deze nog zo
krasse oudjes goed toeven en hen te horen
verhalen van de talloze belevenissen, die
zij tijdens hun zo rijk gezegend leven mede-
maakten. „Zet alleen maar in de krant",
zegt het lachende bruidje, „dat we nog altijd
een heel best leven hebben met elkaar, dat
is de hoofdzaak en dat is genoeg." Maar
we moeten er toch nog iets méér van ver
tellen. De bruidegom werd geboren op 6
Juni 1863 en is dus ruim 87 jaar, de bruid
óp 25 September 1865, dus twee jaar jon
ger.

Op 30 December 1885 traden ze in het
huwelijk. Tien kinderen werden uit deze
echtverbintenis geboren, waarvan er zeven
nog in leven zijn. Ze verheugen zich nu in
het bezit van 23 kleinkinderen en 11 ach
terkleinkinderen. Ze zijn geen geboren
Zandvoorters. Op 2 Januari 1903 kwamen
ze uit Scheveningen in Zandvoort wonen
en al zijn ze na lange tijd in de kring der
„oud-Zandvoorters" opgenomen, ze blijven
toch altijd „de Scheveningers", een bij
naam, die bij oud en jong beter bekend is
dan hun werkelijke naam. ,,'t Geeft niet
hoor", zegt de bruid, „ik zou niet eens
Zandvoortse willen zijn, ik ben en ik blijf
Scheveningen-trouw en-mijn man óók."

Ze genieten beiden nog een uitstekende
gezondheid, al loopt de bruidegom wat
moeilijk, en geven blijk van een geheugen
om jaloers op te zijn.

Waarom hij indertijd van Scheveningen
naar Zandvoort is gekomen? Dat zat zó: In
totaal heeft hij 57 jaren als visser gevaren.
Reeds op twaalfjarige leeftijd ging hij uit
de Scheveningse haven met. de bommen ter
visvangst. Daarna verhuisde hij naar de
trawlers, die van IJmüiden uit de zee op
zochten. Daar leerde hij veel Zandvoorters
kennen, ze roemden het wonen in Zand
voort steeds nadrukkelijker en rieden hem
aan in hun geboorteplaats intrek te nemen.
Tenslotte is hij voor die aandrang bezwe
ken en hij heeft er nooit spijt van gehad.
We krijgen heel v/at verhalen te horen van

BINNENLAND

Leerlingen van middelbare scholen in
Nederland hebben opstellen gemaakt over
„Onze weg naar vrede". Twee opstellen zijn
door de Council for Education in World
Citizenship" bekroond: Die van Jan-nie Lok,
leerlinge van de vijfde klas van het lyceum
in Drachten en van Jos. Bijvoet, leerling
van de vijfde klas van het stedelijk gymna
sium in Utrecht. Met afgevaardigden uit
achttien landen zullen Jannie Lok en Jos.
Bijvoet als beloning van 10 Maart tot 16 Mei
in Engeland verblijven.

De consul-generaal van Frankrijk heeft
aan dr. Plesman het oorlogskruis 1939—1945
met _de palm uitgereikt als posthume onder
scheiding Van zijn -zoon, reserve kapitein
Jan L. Plesman. die op 1 December 1944 bij
een luchtgevecht boven Saint-Omer sneu
velde.

De A.N.W.B. deelt mee dat het nieuwe
deel van de weg AfsluitdijkSneelc—Hee
renveen, tussen Joure en Stobbega, is open
gesteld voor het verkeer.

HAARLEM EN OMGEVING

Dr. C. Spoelder zal met ingang van 1
Januari 1951 het voorzitterschap van de
Haarlemse Kunstgemeenschap bekleden.

De burgemeester en de wethouders der
gemeente Bloemendaal zullen deze week
geen spreekuur houden. De wethouder van
Sociale Zaken, mr. J. C. C. W. Hijszelaar, zal
ook op 2 Januari geen spreekuur houden.

De heer T. M. de Kcningïi te Haarlem
is aan de Technische Hogeschool geslaagd
voor het candidaatsexamen werktuigkundig
ingenieur.

De Haarlemse recherche heeft Zaterdag
middag de 50-jarige T. J. van L. aangehou
den die ervan wordt verdacht een zak
boerenkool ten nadele van een tuinder aan
de Zijlweg te hebben gestolen.

Aerdenhout's Vrouwenkoor geeft op
Donderdag 28 December een Kerstuitvoering
in de Bakenesserkerk, die met kaarsen ver
licht zal zijn. Het programma vermeldt wer
ken van oude Franse meesters, Vincent Lü-
beck en anderen. De dirigent Albert de Klerk
zal ook als solist optreden.

Aan de rijksuniversiteit in Leiden slaag
de voor het candidaatsexamen geneeskunde
de heer G. van Kloppenburg te Bloemendaal.
De heer I-I. M. Palm te Haarlem slaagde voor
het candidaatsexamen Nederlands-Indisch
recht.

Tijdens afwezigheid van de bewoners is

Zondagmiddag ingebroken in een huis aan
de Gerrit van Heerstraat in Haarlem. Er
worden een dames regenmantel, een heren
regenjas en negen knotten wol vermist.

In de nacht van Zaterdag op Zondag
brak brand uit In een roggefabriek aan de
Spaarnwouderstraat. Door onbekende oor
zaak raakte ongeveer tien kubieke meter mot
aan het smeulen. De brandweer slaagde er in
de mot uit de fabriek te verwijderen. De
schade is beperkt.

Na onderhandse aanbesteding is aan
Bouwbedrijf Gebroeders Schiphorst te Haar
lem opgedragen het bouwen van een kantoor
gebouw voor de machinefabriek Kiekens N.V.
te Landsmeer voor 125.430.

avonturen die hij in die lange periode als
vissersman medemaakte. Zoals de geschie
denis van die spiksplinternieuwe trawler,
die vlak bij Hoek van Holland naar de kel
der ging, kort na de eerste wereld-oorlog.
Een mijn in het net, die bij het ophalen
tegen de scheepsromp ontplofte, was daar
de oorzaak van. Op een vlet zijn ze toen in
Vlaardingen aan wal gebracht.

Sinds 1930 heeft hij niet meer gevaren.
Maar tóch 'zit dat beroep hem nog altijd in
't bloed. „Als m'n benen nog goed waren"
zegt hij, „ging ik nu nóg erop uit, want een
zeeman hoort op de zee."

Wij voegen gaarne onze wensen bij de
zeer vele, die zij reeds ontvingen. Temeer
omdat zij reeds lange jaren, zoals zij ons
vertelden, onze krant met pleizier lezen.

Ongeluk op de Kruisweg

Dinsdagmiddag omstreeks halfvijf is op
de Kruisweg te Hoofddorp een ongeluk ge
beurd door onvoorzichtig oversteken. De
heer A. uit Hoofddorp stak nabij het Pol
derhuis de Kruisweg over, halverwege de
weg liep hij plotseling terug. Een uit de
richting Aalsmeer komende automobilist
kon deze plotselinge terugtocht niet voor
zien, waardoor de heer A. werd gegrepen
en tegen het wegdek werd geslingerd. De
toestand van het slachtoffer is redelijk.

Bloemendaal

Wildhoef opnieuw bebost

Reeds enige tijd is men bezig het terrein
van het landgoed „Wildhoef" te Bloemen
daal opnieuw te bebossen. De zieke en
slechte bomen zoals die welke hebben
geleden bij het bombardement op de Duin
wij ckweg in April '45 en door de bij de toen
malige Stormschool in gebruik zijnde hin-
demisbaan zijn gekapt. Over jaren zal
dus de aan het bos van deze buitenplaats
toegebrachte schade geheel zijn hersteld.

Ter hoogte van het punt, waar de Sterre-
boslaan op de Donkerelaan uitkomt, zal op
het terrein van Wildhoef een villa worden
gebouwd.

En daar zaten ze dus, ieder op een eigen palmblad, hoog boven de grond

„Hèhè!" lachte Riclc. „Dat was ook even op 't nippertje!"

„Nou, ik dacht warempel, dat ons laatste uurtje geslagen had"; hijgde Bunkie.

„Ja, en daar zitten we nou!Houd je vooral goed vast, Bunkie! Als je naar

beneden valt, is 't met je gedaan!"

„Ik kijk wel uit!" zei Bunkie. „Ik ben al ver genoeg naar beneden geduikeld en
voorlopig heb ik er genoeg van!"

Rick ging wat gemakkelijker op zijn blad zitten en keek rond.

„Wat ziet het er hier heel anders uit dan thuis, hè?" zei hij.

Ja, dat was wel zo. Hier ivaren de bomen heel anders dan in het bos bij de Kabouters.

Vooral die palmbomen hadden ze nog nooit gezien. In de verte zagen ze hoge bergen.

En warm was het hier!

Voor de kinderen I

Echtpaar HoogendijkKuijt viert 65-jarige bruiloft

FEUILLETON

10)

Voorzichtig gluur ik weer langs het riet
en deins terug. De man is onderweg. In
een onderdeel van een seconde kon mijn
rechteroog een beeld opvangen van de
zware gestalte op de fiets. Halfweg de
struiken en mijn opstelling. Ove? een mi
nuut zal hij hier zijn en dan zal ik weten,
waar ik aan toe ben. Het meisje achter
me zit in de zon en wacht genoeglijk op
de dingen die komen gaan. Het lijkt me
niet verstandig nog eens om de hoek te
kijken. Mijn achtervolger let natuurlijk
scherp op en elke verdachte beweging zou
hem kunnen waarschuwen. Dat kan ik
niet riskeren. Over een paar seconden zal
ik hem moeten horen. Naast me staat de
oude damesfiets, waarvan ik het stuur vast
grijp. Dan is het zo ver. Een zacht piepend,
krakend geluid, heel zacht. En banden,
die de droge grond doen knersen. De
situatie is helemaal niet grappig meer.

Nog even kijk ik achterom naar het meisje
op de bank en dat geeft me een rustig
gevoel. Het geluid is nog dichterbij. Iets
zwarts, een voorwiel Met een ruk spring
ik met de oude damesfiets op het pad en
versper de weg. De ander torpedeert mijn
karretje, waardoor ik mijn evenwicht ver
lies en languit op de grond val met de
fiets boven op me. Ik heb nergens pijn
en daarom bon ik weer vlug op de been
en sta dan tegenover mijn vijand, mijn
achtervolger.

Ik kan het niet zo vlug verwerken, want
dit is te dwaas, te ongelooflijk. Hij staat
er zielig bij. Eén been steunend op de
grond na de onverwachte botsing, zijn
kaasdop achter op het hoofd geschoven.
Ondanks mijn val ben ik de eerste, die in
staat is enige woorden te stamelen: „Mijn
hemel. Klinkhamer! Waarom?"

Klinkhamer, arme rechercheur Klink
hamer, eergisteravond in „Le Soleil" was
je zo'n toonbeeld van. mannelijk doorzet
tingsvermogen, van weldadige rust en po
litieel vakmanschap. Toen heb je me ge
ïmponeerd, zag ik in jou een symbool van
het gezag van de Heilige Hermandad. Toen
kon ik mij niet voorstellen, dat je wel
eens een belachelijke indruk zou kunnen
maken, dat je ook een Achillespees had,
dat je maar een heel gewoon mens was.
En nu sla je zo'n erbarmelijk figuur. Klink
hamer, en je maakt het nog veel erger met
wat je zeggen gaat.

„Hebt u een visacte?" vraagt Klink

hamer en waarachtig: zijn stem klinkt
autoritair.

Ik houd niet van hard, luid lachen. Het
doet me te veel aan slecht comediespel
denken. Maar nu doe ik het zelf en het is
misschien een reactie van mijn gespannen
zenuwen. Dit is de bevrijding, alle angst,
alle argwaan, alle onrust valt van me af
en ik voel me als een jongen na een ge
wonnen voetbalmatch, waarin hij als mid-
voor alle vijf goals maakte. Intens blij.
Het is allemaal zo duidelijk, zo kinderlijk
eenvoudig. Klinkhamer is voor verder on
derzoek naar Gorinchem gegaan. Zag mij
er rondlopen. Een van de gasten van „Le
Soleil". Geen wonder, dat hij wantrouwen
opvatte, mij volgde in de nauwe gang opzij
van Luehtenbelds huis en'over de schut
ting keek, wat ik deed. Geen wonder, dat
hij uitviste, waar ik logeerde en later met
Jansen sprak. Die goede dikke Jansen, die
vanochtend zo geforceerd vriendelijk tegen
me deed, maar die in mij reeds de mis
dadiger zag. In deze seconden van ver
warring begrijp ik alles en nu alles goed
is, wil ik ook nog mijn figuur redden
tegenover dat boerenmeisje. Dit rendez
vous met Klinkhamer moet een grap zijn.
Mijn lach klinkt natuurlijk, honderd pro
cent echt, daar kan ze in geloven en ik
geef Klinkhamer een gemoedelijke slag
op zijn schouder en zeg: „Kom, mijnheer
Klinkhamer, laten we eens rustig met
elkaar gaan praten aan de waterkant. Dat
lijkt me verstandig".

De rechercheur is te verbluft, te timide
om het initiatief te hernemen. Hij mom
pelt: „Goed, goed" en volgt me naar mijn
oude visplekje. De fiets aan de hand.

Aan de waterkant worden we vrienden,
Klinkhamer en ik. Hij heeft zijn houding
van bezadigd, met gezag bekleed politie
man herwonnen en ik vertel hem alles
wat ik weet en ook waarom ik in Gorin
chem ben. Klinkhamer weet nu, dat Luch
tenbeld enkele uren vóórdat zijn vrouw
op zo'n tragische wijze de dood vond, tegen
haar gezegd heeft: „Je houdt je mond.
Ik waarschuw je." Hij weet nu, dat ik bij
het verhoor niets vertelde om Luchtenbeld
niet in de put te werken, voordat ik zeker
heid had omtrent zijn schuld en daarom
met mijn beroepsmatige nieuwsgierigheid
van krantenman op onderzoek uitging in
het oude stadje. Klinkhamer heeft een
warm hart, dat merk ik, wanneer ik ver
tel wat ik in de donkere tuin door het
lichte raam zag. De man alleen in zijn
smart over de dood van zijn vrouw. Klink
hamer begrijpt ook, dat Luchtenbeld niet
de moordenaar kan zijn. De voetstappen
in de gang, die ik meende gehoord te heb
ben, even voor de vrouw uit het venster
viel, beschouwen we beiden als inbeelding
van mijn kant.

„Vertelt u nu ook eens wat u aan de
weet bent gekomen. Of moet eerst nog de

visacte-kwestïe geregeld worden. Ik heb
het geval inderdaad niet bij me", zeg ik.

Hij heeft zijn bolhoed naast zich in het
gras gelégd en lacht genoeglijk brommend
onder zijn snor. Het kost hem enige moeite
voor de dag te komen met zijn bevindin
gen. -Politie-ménsen zijn voorzichtig met
hun woorden. Zeker tegenover journalis
ten. Toch raakt hij aan de praat. „Natuur
lijk ben ik voor het onderzoek hier ook
eens een kijkje gaan nemen. Aan twee
dingen heb ik gedacht: aan een levens
verzekering en aan een vrouw". (Ik zelf
had uit technisch oogpunt bekeken dan
toch ook een'goede gedachtengang gehad).
Klinkhamer pauseert even om een sigaar
op te steken en om over het rimpelende
water te turen.

„Met die verzekering was niks aan de
hand. Luchtenbeld krijgt geen cent, nu
zijn vrouw dood is. Daar ben ik al achter
gekomen. Financieel bezien heeft hij be
slist geen motief gehad. En een vrouw is
er ook niet in het spel. Dat huwelijk was
opperbest".

Eigenlijk geeft Klinkhamer me geen en
kel nieuw gezichtspunt, maar bevestigt
slechts wat ik al wist.

Ik vraag hem: „Waarom vertrouwde u
het zaakje eigenlijk niet? Die ramen wa
ren toch werkelijk laag in „Le Soleil", een
ongeluk was goed mogelijk. Bovendien
wist u niet, wat ik wist. Ik bedoel van
die ruzie."

„Ja, kijk der's, ik wist weer iets anders'

maar dan klapt plots Klinkhamers
mond stijf dicht. Wanneer ik ook blijf
zwijgen, voelt hij, dat hij toch een ver
klaring schuldig is en voegt er ter verdui
delijking aan toe: „Ik werd misschien wel
een eindje op een dwaalspoor gebracht-
door iets, dat ér niks mee te maken had".
Daarmee is de kous af. De zaak Luchten
beld wordt afgevoerd uit ons gesprek. We
praten dan gezellig over ons beroep en
ons huis en hij 'vertelt over Sofie, zijn
vrouw, en over Jan en Toos, de kinderen.
Hij geniet, hier aan de Linge, van de rust
van dit ongedwongen nietsdoen. Hij ziet
er tegen op straks,, vanavond, weer terug
te moeten naar het roezemoezige Amster
dam met zijn vuiligheid en zijn verderf,
waar hij steeds maar in moet roeren.

Toch is hij blij, dat de zaak Luchten
beld met een sisser afgelopen is. „Weer
een moord minder", is zijn conclusie en
we besluiten er straks bij Jansen een bor
reltje op te gaan drinken.

Er valt een zachte motregen. Vreemd
deze natte sluier na een dag van zon. Toch
gaat het vrolijk toe buiten. De kermis is
een uur geleden geopend. De pierementen
dreunen tegen elkaar in. Eén heeft nu de
overhand. Het speelt „Stars and stripes".
Wat de anderen spelen kunnen we hier
binnen in de gelagkamer niet horen. De
explosies van de Kop van Jut overstemmen
alles. Eigenlijk een onprettig geluid. Her-'
innert te veel aan dingen die voorbij zijn,
(Wordt vervolgd