IIVCI*
-Clowntje Rick
Kort en Bondig
IjWirfyw&K
WOENSDAG 3 JANUARI 1951
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
Wereld is lotsgemeenschap
geworden
Clubmatch voor honden
J. C. Luitingh veertig jaar
in dienst der gemeente
Uitbreiding van
het politiebureau
De Heemsteedse begroting
voor 1951
Jubileum Jul. J. Peschar
A. D. Paulus overleden
"tO U«MT MET
Snuif en wrijf
Het „schieten" tijdens de
jaarwisseling
Rallye naar Kaapstad
Voor de kinderen
Spaanse dansavond
Even een kraagje wassen
Sport in 't kort
ORGANON-OSS
FEUILLETON
Op Oudejaarsdag zijn in Uitgeest zowel een drieling als een tweeling geboren. Mevrouw
Brandjes-Aardenburg, Meldijk 41, schonk het leven aan een drieling. Op de joto
mevrouw Brandjes met van links naar rechts: Gerardus Maria, Johanna Maria en
Wilhelmina Maria. Mevrouw Zonneveld uit de Bergstraat werd de gelukkige
moeder van de tweeling.
3. G. Suu rhof f
Nieuwjaarsbijeenkomst
Partij van de Arbeid
„Elke tyrannie roept de tegenkrachten
op die haar ten onder brengen". Met deze
sterkende gedachte begon de heer J. G.
Suurhoff gisteravond in het Haarlemse
Concertgebouw zijn toespraak op de
Nieuwjaarsbijeenkomst van de federatie
Haarlem van de Partij van de Arbeid.
De heer Suurhoff roemde voorts de
grootse prestaties op sociaal en economisch
gebied die sinds de bevrijding toen ons
land zich in een dieptepunt in materieel en
moreel opzicht bevond werden tot stand
gebracht. Thans wordt voor zieken, ouden
van dagen en werklozen meer gedaan dan
vóór de oorlog in het toen schatrijke Ne
derland het geval was.
Spreker noemde voorts de grote sociale
wetten die in het afgelopen jaar tot stand
kwamen, waarvan die op de Publiekrechte
lijke Bedrijfsorganisatie en op de Onder
nemingsraden. Er zou dan ook reden zijn
tot een gematigd optimisme, ware het niet
dat zowel het Nederlandse als het Indone
sische volk tekort geschoten zijn in het
vinden van een bevredigende oplossing
voor hun conflict. Het einde werd wat het
begin had moeten zijn: de souvereiniteits-
overdracht. In dat verband betreurde de
heer Suurhoff het dat de Nieuw Guinea-
kwestie in het vlak der emoties is getrok
ken. Met aan de dorpspolitiek ontleende
gevoelens van spijtigheid kan men geen
wereldpolitiek bedrijven en dat is nu juist
wat op het ogenblik nodig is, aldus spreker.
Nederland kan evenwel dit gebied niet tot
ontwikkeling brengen de kringen die de
regering beletten dat te doen wat nood
zakelijk is, hebben wel een zeer wonder
lijke kijk op onze economische mogelijk
heden, zo zei spreker.
Een tweede schaduwzijde vond de heer
Suurhoff gelegen in het feit, dat bepaalde
groepen het beu zijn de lasten van het
economisch herstel te dragen.
Spreker hekelde naar aanleiding hiervan
de zijns inziens tweeslachtige houding der
Katholieke Volkspartij, die belastingverla
ging met grotere sociale voorzieningen wil
rijmen.
De Partij van de Arbeid heeft evenwel
voor heter vuren gestaan en het is dan ook
veeleer de internationale toestand, die haar
met zorg vervult. „Achteraf verbaast men
zich erover hoeveel goed vertrouwen de
Amerikanen .tijdens en vlak na de oorlog
in de Russen hebben gesteld. Het antwoord
van de Russen luidde: snelle bolsjewisering
Burgerlijke stand van Haarlem
2 Januari 1951
ONDERTROUWD: 2 Jan.: P. A. Loerakker
en W. de Korte.
BEVALLEN van een zoon: 31 Dec.: A. A-
Rotteveel—Tanis, M. ter Maat—Boogaard
1 Jan.: A. HooningBakker. C. M. Herfst—
Van Leeuwen.
BEVALLEN van een dochter: 30 Dec. M. A.
van Rossum—Van Oers. 31 Dec.: W. P. Rie-
mens—Noordhuizen. P. C. van der Weiden—
Lammerse. 1 Jan.: M. van Helden—Den Dek
ker. G. A. Bosse—Niemand. A. H. Buijten-
hekDe Geest. E. SwartBoon. A. J. Mel-
jado—Portier. 2 Jan.: F. G. Verbeek—Van de
Wetering.
OVERLEDEN: 29 Dec.: H. Buiskool, 71 j.,
Kempstraat. N. KloosterKwaak, 86 j., Brou
wersstraat. A. B. Koppen, 63 j., Spaarnhoven-
straat. 30 Dec.: A. A. M. Bakker—Mooi4 76 j.,
Schotersingel. J. Kok, 76 j., Aelber'tsberg-
straat. W. M. van Hoogdalem, 69 j., Vosmaer-
straat. G. Boerkoel—Oosterom, 66 j., Wou-
wermanstraat. W. S. H. Snijders, 72 j., Kruis
straat. C. A. Verwaaijen, 57 j., Kamperlaan
T. de Groot, 75 j., Westerhoutpark. J. Prin
sen, 85 j., Raamsingel. 31 Dec.: J. Spaargaren.
83 j., Amsterdamsevaart. J. H. Braad. 87 j..
Tetterodestraat. M. Kruijmel, 84 j., Wester
houtpark. E. H. van der Veen, 50 j., Orion-
weg. M. C. Clifford—Smit, 70 j., Centaurus-
straat. 1 Jan.: M. Strijland, 73 j., Schoterweg.
J. van Haren, 63 j., Rijksstraatweg.
van de aangrenzende staten en straffe or
ganisatie der terreur", zo riep spreker uit.
Na de étappen Tsjechoslowakije en Berlijn
kwam dit jaar als klap op de vuurpijl
Korea. Voor het eerst in de geschiedenis
der mensheid werd de collectieve veiligheid
tot werkelijkheid, wat de risico's daarvan
ook mogen zijn. In bange spanning vragen
velen zich thans af of de derde wereld
oorlog dan de enige mogelijkheid is om de
wereldheerschappij van Stalin en de zijnen
te ontgaan.
Maar is het eigenlijk geen vooruitgang
dat de gehele wereld tot een grote lotsge
meenschap is geworden en wij werkelijk de
hoeders van onze broeders zijn geworden,
waar deze ook wonen?
De vrede is een en ondeelbaar geworden.
Aggressie moet afstuiten op de vastberaden
weerstand van de rest van de wereld. Wij
geloven echter niet dat het geweld alleen
zaligmakend is. Maar een München-politiek
zal onvermijdelijk tot de ondergang voeren.
Wij zullen een stuk van de democratische
vooruitgang nu moeten offeren om onze
vrijheid te redden.
Geen militarisering van
de geest
Spreker waarschuwde evenwel tegen een
militarisering van de geest van het volk:
men zal critisch en waakzaam moeten zijn.
Bovendien zullen de offers rechtvaardig
verdeeld moeten worden, met voorbijzien
van de heilige huisjes van het particuliere
bedrijf.
Wie anders dan de Partij van de Arbeid
zal ervoor kunnen zorgen, dat deze lasten
inderdaad op de sterkste schouders worden
gelegd? zo vroeg spreker.
De plaats van onze Partij is daar waar
de vrije menselijke geest de strijd tegen de
onderdrukking voert, omdat wij weten, dat
de geest onoverwinnelijk is, zo besloot de
heer Suurhoff zijn rede.
De avond werd geopend door de voor
zitter van de Haarlemse federatie, de heer
W. F. Happé en opgeluisterd door de orga
nist Piet Halsema, die werken van Handel
en Boëlmann speelde en „De Stem des
Volks", onder leiding van Hans Lichten-
stein ondersteunde.
De heer D. G. Hoekstra declameerde bij
het licht van een toorts een Nieuwjaars
tekst van dr. Garmt Stuiveling.
De Kynologenclub „Kennemerland" houdt
Zondag 21 Januari in het gebouw van de
Haarlemse Kegelbond een clubmatch voor
honden van alle rassen. De keuringen en be
sprekingen van de honden zullen geschieden
door de dames M. DonathSeeuwen, Den
Dolder (windhonden), Anny Vonk, Den Haag
(dameshondjes) en de heren E. W. van den
Oudenalder, Amsterdam (herdershonden en
bouviers). H. Strelin, Doorn (jachthondtn),
H. van de Wouw, Amsterdam (keesachti-
gen), Frans Heerkens Thijssen, Aerdenhout
(terriers) en L. P. Knapen, Haarlem (overige
rassen).
Als attractie is een kinderklasse open
gesteld, waarvoor drie hoofdprijzen beschik
baar worden gesteld. Kinderen tot en met
veertien jaar met honden kunnen deel
nemen.
De heer J. C. Luitingh, referendaris ter
gemeentesecretarie en chef van de afde
ling 6 b (burgerlijke stand), was Nieuw
jaarsdag veertig jaar in dienst der ge
meente. Die dag heeft de gemeentesecreta
ris, mr. Th. A. Westra, hem gelukwensen
aangeboden.
Gisteren is de jubilaris op het stadhuis
gehuldigd. Burgemeester mr. P. O. F. M.
Cremers wenste hem namens het gemeen
tebestuur geluk en bood een geschenk on
der enveloppe aan.
Op zijn afdeling hebben gesproken de
heren H. Oderkerk, chef van de afdeling
6 a, als oudste collega, de heer H. Cox,
namens het voormalige verzet en J. Eg-
mond, sous-chef van de afdeling burger
lijke stand. Van de ambtenaren ontving
de heer Luitingh een vulpen en bloemen.
Aankoop van een perceel aan
de Lange Wijngaardstraat
Naar wij vernemen heeft de gemeente
Haarlem uit de hand gekocht het schoolge
bouw met erf en grond aan de Lange Wijn
gaardstraat 14, groot 4.33 Are. In dit ge
bouw was vroeger het kantoor van de Is
raëlitische gemeente gevestigd en ook was
er een school voor Joodse kinderen.
Het is de bedoeling dit gebouw te be
stemmen voor uitbreiding van het politie
bureau, dat te klein geworden is. De leden
van de gemeenteraad ontvangen dezer
dagen een voorstel om de koop te bekrach
tigen.
De aankoop van het schoolgebouw be
tekent niet, dat het gemeentebestuur het
plan, om elders in de stad een nieuw
politiebureau te bouwen, laat varen. Het
aangekochte gebouw is noodzakelijk voor
de uitbreiding van het tegenwoordig
bureau.
Het kostte aan B. en W. meer
moeite om haar sluitend te
maken
Het is te verwachten dat de begroting
van Heemstede voor 1951 over enkele
weken in druk verschijnen zal. De behan
deling in de raad kan dan nog in Februari
verwacht worden.
Het heeft, naar wij vernemen, aan het
college van B. en W. meer moeite gekost
dan vorige jaren om de begroting sluitend
te maken. Maar het is ook nu gelukt zonder
dat de gemeente genoodzaakt is aan het
rijk om een bijzondere uitkering uit het
Gemeentefonds te vragen. Maar het is aan
te nemen dat B. en W dit resultaat slechts
hebben kunnen bereiken door een beroep te
doen op de reserves van vorige jaren.
Van belang is ook dat het niet nodig is
gebleken bij deze begroting zwaardere
lasten op de inwoners te leggen.
Gisteren werd in „Krasnapolsky" te Am
sterdam het feit herdacht, dat de heer Jul.
J. Peschar te Heemstede, procuratiehouder
bij de C.V. Handel-Maatschappij M. L.
Rosenberg te Amsterdam, veertig jaar ge
leden bij de firma Rosenberg in dienst
kwam.
De Maatschappij voor Nijverheid en
Handel heeft hem de verguld-zilveren me
daille toegekend, welke penning hem dooi
de directeur der Vennootschap, de heer L.
F. Verwoerd, werd overhandigd.
In de ouderdom van 67 jaar is onver
wacht overleden de heer A. D. Paulus, ge-
pensior.neerd commies der registratie en
domeinen te Haarlem. Toen hij in 1948 de
pensioengerechtigde leeftijd had bereikt,
bleef hij nog in dienst van de registratie
en domeinen. In October j.l. was hij vijftig
jaar in rijksdienst werkzaam. Bij die ge
legenheid is hem toegekend de gouden ere
medaille, verbonden aan de orde van
Oranje Nassau. De heer Paulus heeft steeds
op het kantoor in Haarlem gewerkt.
De crematie is bepaald op Zaterdagmor
gen na aankomst van trein 10.31 uur te
Westerveld.
ADVERTENTIE
VRIJDAG AS
EEN FILM OVER JON&E MÉNSEN, HOM LIEFDE,
HUH HUWELU/C en HUH PROBLEMEN
TOtOANS- 1» JAiH.
1CAA8.TEN eetos z pa^en vooruit ver^rijg-saai. a d.cisxa
ADVERTENTIE
Uw verkoudheid van neus.
keel of borst weg met
Een lezeres protesteert
Een onzer lezeressen stelt naar aanlei
ding van het verzoek van de Dierenbe
scherming honden en katten tijdens het
oudejaarsavondknalfestijn binnen te hou
den, de vraag waarom dat „schieten" nu
eigenlijk nodig is.
Zij kent gevallen waarin door dat vreug
debetoon groot leed ontstond. Een keer
kreeg een vrouw een miskraam, een an
dere maal bleef een zuigeling met een
zwak hart in zijn wieg dood.
Zij zou een politieverordening toejuichen
die het knallen in bebouwde'kommen ver
biedt en vele gezinnen met kinderen,
ouden van dagen en hartlijders „denken
er net zo over". Bovendien vindt zij dit
soort pret maar een zoutloos amusement,
goed voor onbezonnen jongelui of be
schonken lieden. Of die laatste mening
door iedereen gedeeld zal worden, wagen
wij te betwijfelen. Het ligt namelijk in
de menselijke natuur om zich in vreug
devolle ogenblikken op luidruchtige wijze
te uiten en het afsteken van vuurwerk
hetgeen nog iets anders is dan „schie
ten" vormt nu een keer een eeuwenoud
gebruik, waarop iedereen is voorbereid.
Wij kunnen ons wel voorstellen, dat een
hartpatiënt bijvoorbeeld door een aanval
getroffen wordt omdat in zijn buurt een
emmer of een teil met een harde slag om
valt, maar niemand die op de gedachte zal
komen het omvallen van emmers of teilen
of dergelijke vormen van lawaai per poli
tieverordening te gaan verbieden. Wat de
zuigelingen betreft: het door onze lezeres
genoemde geval moet wel een heel onge
lukkige uitzondering zijn geweest.
Zelf hebben wij kunnen constateren dat
babies zich bijvoorbeeld van een schallen
de radio niets aantrekken en hun eigen
decibels prefereren en in het algemeen
trouwens meer op zachte dan op harde ge
luiden reageren. Onze huisarts merkte nog
op, dat Koninklijke en andere zuigelingen
niet in het minste schade plegen te onder
vinden van de traditionele saluutschoten.
Overigens zouden wij zelf het „schieten"
ongewtijfeld willen verbieden, maar dan
hebben wij een gevaarlijker vorm op het
oog dan de signalen die de jaarwisseling
begeleiden.
De deelnemers aan de rallye van de Mid
dellandse Zee naar Kaapstad waren Zondag
avond al vrij ver in de Sahara. Een militaire
Franse ploeg bereikte Beni Abbes, ongeveer
640 km. van Oran, één van de vier start
plaatsen, via de Tanezrouft-route. Gisteren
werd de tocht voortgezet naar Adrar, 386 km.
verder naar het Zuiden en het eindpunt dei-
eerste étappe-
Achter deze militaire ploeg rijden drie
Italianen die te Oran zijn gestart en Zater
dag op weg waren naar Ain Sefra; tweede
étappe van de Oran-Colom Bechar route.
Vijf deelnemers, die de Fezzan-route had
den gekozen verder naar het Oosten, hielden
te Brak een rustdag.
De Franse ploeg van mevr. Goetz, waartoe
enige journalisten behoren, had vertraging
door zware sneeuwstormen in de heuvels van
Oyled-Nail.
Toen ze hun dorst gelest hadden, zetten Rick en Bunkie hun tocht voort. Ze bleven
zoveel mogelijk in de schaduw.
En toen, tegen het vallen van de avondkwamen ze bij 't strand, waar de golven van
de zee tegen het witte zand ruisten. Ze stonden stil en keken rond. Een eindje verder
zagen ze enkele prauwen, die halverwege tegen 't strand waren opgetrokken en
vastgelegd. Er waren geen mensen bij te zien, de vissers schenen naar huis te zijn.
Rick en Bunkie wilden de bootjes wel eens van dichtbij bekijken en ze liepen er
dus samen heen.
Het waren aardige boten. Van buiten waren ze beschilderd met mooie kleuren en
aan de masten hingen opgerolde zeilen.
„Zullen we eens van binnen kijken?" stelde Rick voor.
„Welja, er is toch niemand in de buurt!" zei Bunkie.
Ze klommen tegen de buitenwand van een prauw naar boven. Het was wel wat lastig,
maar 't lukte
Bewondering zonder geestdrift
Het onmiskenbare succes van het Spaanse
danspaar Susana Audeoud en José Udaeta,
eerste ballerina en balletmeester van de
opera te Madrid, moet vooral worden toe
geschreven aan de onvergelijkbare zuiver
heid van hun stijl, een verheugenswaardig
verschijnsel in deze vormloze tijd. Bijna
zonder concessie aan het publiek voerden
zij hun strak en met smaak gebouwde pro
gramma uit, dat veelzeggend begon met
een statige Pavane uit de zestiende eeuw,
rijk aan ingetogen galanterie, volstrekt
binnen de perken van het weinig vrijheden
veroorlovende geometrische patroon. Deze
voorname allure, dit afzien van uiterlijk
effectbejag, bleek even sterk uit de Bolero
noble, waarmee het eerste deel van het op
treden Zaterdagavond in de Haarlemse
Schouwburg in druk wekkend werd beslo™
ten. Hier en in de Baskische dansen aan
schouwde men tevens weer eens een paar
Susana Audeoud en José Udaeta.
treffende voorbeelden van de invloeden die
de volkskunst en het klassieke ballet, bij
toerbeurt als het ware, op elkaar uitge
oefend hebben en die men thans op Ameri
kaanse bodem herhaald vindt.
Maar aan de andere kant mag toch niet
ontkend worden dat er bij al dit tot droog
wordens toe polijsten van overgeleverde
vormen iets wezenlijks ontbrak. Dat was
de felle geladenheid. Tengevolge daarvan
bleef het overspringen van de vonk achter
wege, zoals men dat pleegt te noemen,
waardoor-de zaal in lichterlaaie van geest
drift had kunnen ontsteken, zoals men dat
deze zomer in het Holland Festival bij
Antonio en Rosario zag gebeuren. Dat lag
zeker niet aan technische tekortkomingen,
want het zapateado van José Udaeta was
adembenemend en Susana Audeoud bewees
(vooral in de sterk gestyleerde Polo gitano
en in de Dans van de molenaarster) de
soepele lichaamswendingen met de bewege
lijke schouderbladen en de aristocratische
hoofdhoudingen wel degelijk te beheersen.
Maar het bleven teveel demonstraties, hoe
artistiek verantwoord die ook waren, zelfs
bij de improvisaties.
Grote dramatische intensiteit het dra
matische element werd nog versterkt door
eigenaardige belichtingen en het gebruik
van enige toneelaankleding bereikte het
paar in „Puerto del vino" op muziek van
Debussy, in de Malaguena van Lecuona en
de Seguiriya gitana. Dat Susana Audeoud
geen geboren Spaanse is kon men bemer
ken aan het gedeeltelijk mislukken van de
Farucca, waarbij ook het castagnetteren
der vingers alles behalve slaagde.
Er werd veel gebisseerd en als toegift een
vrolijke dans uit Sevilla uitgevoerd. Voor
het muzikale gedeelte werkten de guitarist
Paco Hernandez en de pianist Federico
Quevedo aan het dankbaar ontvangen pro
gramma mede. DAVID KONING.
Vijf minuten voordat vanmorgen de brand
weersirenes over Haarlems Raamvest loei
den, stond een bewoonster van no. 59 in
de keuken een kraagje van een jurk met
benzine te wassen. Vlak bij de kachel na
tuurlijk. Toen de brandweer na een minuut
of twintig de slangen weer in kon rollen,
was van de keuken niet veel anders over
dan een trieste ravage van geblakerde
kozijnen en panelen. De bewoners konden
vervolgens hun inderhaast naar buiten
gesleepte spulletjes weer naar binnen dra
gen, want de brandweer had het vuur niet
de kans gegeven zich verder uit te breiden.
BINNENLAND
Op 6 Jan. bestaat de „Werkplaats Kin
dergemeenschap" te Bilthoven 25 jaar. Op
die dag zullen twee nieuwe schoolgebouwen
worden geopend, een gebouw voor de
oudere kinderen en een kleuterschool.
Op de Middenweg te Amsterdam is
Dinsdagavond een 33-jarige wielrijder door
een vrachtauto aangereden. De man was op
slag dood.
Vrijdag zal opnieuw een detachement
leerlingen-vlieger van de luchtmacht naar
Amerika vertrekken om daar de vlieger-
opleiding te voltooien. Het detachement, dat
bestaat uit vier officieren, twee vaandrigs
en zes soldaten, wordt gestationneerd op
Good Fellow Air Force Base te San Angelo
in Texas.
Prof. mr. F. Duynstee te Nijmegen
heeft wegens drukke werkzaamheden ont
slag genomen als staatkundig hoofdredacteur
van het dagblad „De Gelderlander".
Drie dames, die bU het oversteken van
de Loosduinseweg in Den Haag niet vol
doende op het verkeer letten, zijn door een
auto aangereden. Twee dames werden
ernstig gewond; de derde kreeg een lichte
hersenschudding.
Een voormalige rechercheur bij het
Militair Gezag, de 61-jarige Hongaar S. W.,
is door de Amsterdamse rechtbank veroor
deeld tot een gevangenisstraf van twee jaar.
Aan W. was ten laste gelegd, dat hij familie
leden van politieke delinquenten had opge
licht door te beweren dat hij tegen vergoe
ding de gedetineerden vrij kon krijgen.
De rijksluchtvaartdienst heeft lucht-
varenden gewaarschuwd dat het gebruik van
geneesmiddelen, die gewoonlijk met de ver
zamelnaam anti-histamine preparaten wor
den aangeduid, een tijdelijk voor hen ge
vaarlijke na-werking kan hebben. Hiervan
worden genoemd slaperigheid, duizeligheid,
troebeling van het gezichtsveld, sufheid en
flauwvallen. Tot deze anti-histamine pre
paraten behoren ook de onder verschillende
namen in de handel gebrachte middelen
tegen zee- en luchtziekte.
Het 325 ton metende Nederlandse m.s.
„Gesina" uit Delfzijl is Dinsdagmiddag aan
de Zweedse Zuid-Oostkust gestrand. Eeri
bergingsvaartuig is uitgevaren. De „Gesina"
maakte veel water.
HAARLEM EN OMGEVING
Voor de restauratie van de Ned. Herv.
Kapel Maranatha te Bloemendaal is nog een
bedrag van f 2000 nodig. Om dat te verkrijgen
zal binnenkort een bazar worden gehouden.
Ds. T. Spilker te Bennebroek is door
een commissie uit de classis Haarlem aange
zocht om zich voor een jaar beschikbaar te
stellen als res.-legerpredikant.
Gistermorgen om ongeveer half twaalf
werd een 74-jarige man op de Rijksstraatweg
nabij de Planetenlaan aangereden door een
paard met wagen. Toen het paard de man
passeerde raakte de lemoen het achterbeen
van het dier. Het schrok hier zo van dat het
op hol sloeg. De wagen schoot door en raakte
de man, die met een hoofdwond naar het
Joannes de Deo-ziekenhuis moest worden
overgebracht waar hij werd verbonden.
IJSIIOCKEYWEDSTRIJD TILBURG—
AMSTERDAM 7—9. Dinsdagavond is te
Tilburg de wedstrijd Tilburg—Amsterdam
gespeeld voor de West Europa-beker. Am
sterdam won met 97 (42, 14, 41).
NEDERLAND—BELGIë IJSHOCKEY.
Woensdagavond 17 Januari zal op de Hokij
te Den Haag de ijshockeywedstrijd Neder
landBelgië worden gespeeld.
ADVERTENTIE
15)
Het is stil op de weg. Daarom is het niet
moeilijk het rode lichtje, dat ver voor ons
uit in het duister deint, in de gaten te
houden. De Belg weet wat zijn wagen kan
en bovendien heeft hij er plezier in om de
door mij aangeduide auto te achtervolgen,
waarin Ramaar Gorinchem heeft verlaten.
Af en toe rernt hij wat af en laat ons wild
rustig uit het gezicht verdwijnen. De eer
ste behoorlijke stad op onze weg is Breda
en het is niet waarschijnlijk, dat Ramaar
vóór die tijd een zijweg in zal slaan. Tot
die conclusie zijn de Belg en ik althans
gekomen Wanneer hij steeds op constante
afstand twee kopiichten achter zich zag,
zou hij teis gaan vermoeden.
Bomen met witte ringen flitsen voorbij.
We dimmen voor een tegenligger. Een
enkele maal wat huizen, de luiken dicht.
Geen mensen. We zeggen niet veel. Soms
wat korte zinnetjes. Toen we de pont af
reden heb ik hem verteld, dat ik journa
list ben en voor een belangrijke reportage
die lange groene wagen, GZ 547812, in het
oog moet houden. Hij had met deze uitleg
genoegen genomen, hoewel hij natuurlijk
begreep, dat dit niet alles was.
Mijn buurman is een man van tegen de
zestig met grijs haar en een bruin plus
four pak aan, die met zijn gezin in Ant
werpen woont. Eerst had hij een paar zin
nen Frans gesproken, maar toen hij merk
te, dat het antwoord me moeite kostte,
schakelde hij over op goed Nederlands,
vrijwel zonder Vlaams accent. Een pret
tige rustige man, deze monsieur Chaves,
vertegenwoordiger van een machinefa
briek.
Het was voor mij een geluk, dat dezelf
de jonge agent, die Klinkhamers vertrek
bewerkstelligd had, nog steeds bij de pont
stond en dat hij me bovendien nog her
kende. Trouwens, alles liep mee, anders
was het me nooit gelukt Ramaar te blij
ven volgen, nadat hij Luchtenbeld opge
beld had. Luchtenbeld? Wie anders? Dit
is een van de dingen, waarvan ik voor me
zelf zekerheid heb: tussen de kleine kale
Luchtenbeld, de grossier in levensmidde
len met zijn tragische mimiek en de mate
rialistisch uitziende Ramaar bestaat een
contact en niet alleen een gezond zakelijk
contact. En de dood van Marie Luchten
beldde Ruiter heeft hier iets mee te
maken, direct of indirect. Dat is alles wat
ik weet. Ik voel dat ik beet heb, de dobber
is onder, maar wat er aan de haak zit, is
nog een mysterie. Het is trouwens de vraag,
of ik dit mysterie wel ooit boven water
krijg.
„Ik houd van nachten als deze. Als ik
naar de stei'ren kijk komt er een gevoel
van rust over me," zegt mijn buurman.
„Ja", antwoord ik, en de zin van zijn
woorden dringt niet tot me door.
„Vanochtend in Amsterdam heb ik me
geërgerd. Een order voor twee gietmachi-
nes werd geannuleerd door een cliënt van
mijn fabriek. Ik kon hem niet ompraten,
zelfs niet bij een fles wijn en een goed
dinertje. Ruim driehonderd kilometer voor
niets gereden. Die geannuleerde order
heeft me de hele dag achter in mijn hoofd
zitten sarren. Ik ben het nu kwijt. Die
flonkerdingen daarboven herinneren me
er aan, dat er nog iets anders is dan een
paar procent provisie."
Het raampje aan mijn kant is openge
draaid. Prikkelend koude nachtlucht snuif
ik op. Het geeft me een lichamelijk genot.
Monsieur Chaves heeft gelijk: het is een
goede nacht.
Hij wil meer zeggen, maar hij bemerkt,
dat ik niet op zijn woorden reageer, en
zwijgt.
Na Ramaars opbellerij liep ik hem na.
Hij had haast en ging snel naar zijn wa
gen, die in de buurt geparkeerd stond. Ik
keek wat hulpeloos toe hoe de auto uit
het gezicht verdween, maar toen bedacht
ik me, dat de mogelijkheid bestond, dat
hij bij de pont zou moeten wachten, want
die richting ging hij uit.
Gorinchem is klein. Binnen een halve
minuut was ik in mijn hotel, vertelde
Jansen, dat hij zich niet ongerust moest
maken, wanneer ik een paar dagen weg
bleef, haalde boven mijn witte regenslob-
berjas en een wollen das en klampte vijf
minuten later hijgend en met een bezweet
voorhoofd het agent je aan. Deze hielp me
en introduceerde me bij een Belg, die daar
ook wachtte.
De haast was niet nodig geweest. Het
duurde nog tien minuten voor de pont
aankwam.
Een blauw bord met witte letters komt
binnen de lichtbundel: Oosterhout. Nauwe
straten, waarin de koplampen grillige licht
flitsen op de huizenwanden werpen. Een
jongen en een meisje in een portiek kijken
even afwezig in het witte licht en dan is
alles weer wijd om ons heen.
„Waar moet ik u in Breda afzetten?"
„Mag ik nog even wachten met u ant
woord te geven, totdat ik weet wat die
wagen doet?"
.Natuurlijk", zegt Chaves en hij heeft
intussen er voor gezorgd, dat GZ 547812
binnen ons gezichtsbereik is want de af
stand in de bebouwde kom moet kleiner
zijn. We rijden negentig. Een kruispunt,
dan hef neonlicht van een benzinestation,
waar een zware trailer tankt. We komen
langs de eerste huizen van Breda en hon
derd meter voor ons is Ramaar.
„Ik had erg graag dat u ook stopte,
wanneer die wagen stopt en zo dat hij
het niet merkt. Excusez mon indiscretion".
Ik weet niet of ik het goed zeg, maar
ik probeer met die drie Franse woorden de
aanmatiging, die uit mijn vragen spreekt,
wat te temperen.
Doch Chaves, gecharmeerd door de ster
ren, blijft onverstoorbaar. „Mais naturel-
lement mon jeune ami."
Hij heeft een kaartje uit zijn zak ge
haald.
„Eén ding moet u me echter beloven.
Ik ben niet nieuwsgierig, maar toch wil
ik later, wanneer de zaak in orde is, wel
eens horen hoe het met deze curieuse re
portage afgelopen is. Hier is mijn adres".
Het is nog betrekkelijk druk in de Bre
dase straten, zelfs rijden er enkele auto's
op dit late uur en dat is een geluk voor
ons. Ramaar zal daardoor zeker niet mer
ken, dat hij gevolgd wordt. Hij bestuurt
goed en kalm zijn groene wagen. Ik ken
de stad niet en weet dus niet welke rich
ting we uitgaan. Een kinderlijke, hyper-
grote nieuwsgierigheid doet me intens ver
langen naar actie, naar het ontdekken
van een nieuwe schakel in deze voor mij
zo onbegrijpelijke affaire. Een jager op
groot wild, die in het oerwoud zijn prooi
besluipt, gespannen tot het uiterste en elk
moment verwachtend en hopend, dat hij
plots face en face tegenover het gevaar,
tevens het doel, komt te staan, moet het
zelfde voelen.
We rijden langs een singel, met links
water en rechts rustige beschaafde huizen,
Haagse huizen. Door een raam met open
geschoven gordijnen zie ik een juffrouw
voor een piano en een man in een stoel.
Een romance of de verveling van een avond
in een mislukt huwelijk? De groene auto
zwenkt naar rechts, onwillekeurig geeft
Chaves meer gas. Waarom denken we
eigenlijk beiden zo positief, dat Ramaar
in Breda zal moeten zijn? Er zijn wegen,
die verder leiden, zelfs om 11 uur 's avonds..
We zijn bij de hoek. Rechts een brede,
rustige weg met twee rijbanen en een wan
delpad in het midden. Sterk afremmend
neemt Chaves de bocht. Weer die zelfde
Haagse huizen van de singel. Gevels met
een statig, onoorspronkelijk masker, niets
verradend van wat er achter schuil gaat.
We turen de weg afonwillekeurig
beiden voorover gebogen, het hoofd vlak
bij de voorruit.Waarachtig.vlak
voor onseen deur slaat dicht.... de
groene wagen.
„Hallo, daar hebben we hem", zegt Cha
ves, plots opgewonden.
Dat is wat ik wenste: face en face tegen
over het gevaar, actie. Wil ik het werke
lijk? Ik ben uil mijn normale doen, het
avontuur heeft me te pakken.
„Het spijt me, dat onze rit afgelopen is.
Hebt u mijn hulp nog nodig?"
(Wordt vervolgd
