Samenwoning Vindt Uw man dat goed? 100% WOLLEN KARPET Afrika's prae-historie spreekt nog uitgrottenenspelonkeninRhodesia Max Raffles „worstelde" veertig jaar en is nog niet moe Hillegom, vroeger en thans Typiste worden duurder, DUURDER en DUURDER! H.INEKE TAPIJTHUIS Amsterdamse Beurs Woningruil Depotruimte geld lenen DONDERDAG 8 FEBRUARI 1951 HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT antilopen in purper Archeologen zijn een volksverhuizing op het spoor Wreszynski veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf Het geding tussen K.P.M. en republiek Zuid-Molukken Nederlandse rechter in deze zaak onbevoegd verklaard Artis niet naar het Amsterdamse Bos Stemrecht in de voormalig Duitse grensgebieden Voorzitter en vice-voorzitter Huuradviescommissie Haarlem „Het variété is in Nederland uitgestorven Worstelaar en glas-eter Tsjechische nota's over Duitsland aan Westelijke mogendheden Brandstichting op de „Van Oldenbarnevelt" Optimist WEEKABONNEMENTEN TEXTIEL BROKX In een halve eeuw steeg het inwonertal van het bollenexportcentrum met 150 procent Voor Kinderfeestjes Filmbureau „HOLLANDIA" Geldbelegging Te koop woonhuizen leuk vlot voorjaarshoedje! modemagazijnen Het is maar wdofg geld «rrs EEN KWARTJE Doch U kunt er zo véél mee doen, waaneer U gebruik maakt van de kwartjesredame van Kijkt U maar eens in onze öülagesl Profiteert van onze vooruitziende blik, waardoor wij thans nog in staat zijn U een te leveren tegen een redelijke prijs U slaagt altijd èn beter ón voordeliger bij: SCHAGCHELSTRAAT 19 b. d. Anegang Haarlem - Tel. 14762 - Utrecht De zaak waar U met vertrouwen koopt EDERE DAG GEOPEND VAN 10—12 EN 2—6 UUR prenten met figuren, zoals verveelde mensen die op vloeipapiertjes zouden tekenen, zijn sleutels in de handen van archeologen gebleken, waarmee deze wellicht kunnen binnendringen in de duistere, onbetreden ruimten van Afrika's vroegste geschiedenis Zij kunnen er zelfs toe leiden, dat deze geschiedenis herschreven zal moeten worden De afbeeldingen, die hier bedoeld zijn, werden ontdekt op de muren van grotten en spelonken tegen de hellingen van het Moetsjinga-gebergte, dat zich 1500 meter ver- beft boven het gebied van Noord-Oost Rhodesia, tussen het Nyassa- en het Meroe-meer. Rots-schilderijen. Het zijn beschilderingen, die zwarte mensen- en dierenfiguren en purperrode antilopen voorstellen en gegraveerde sche matische prenten in oranje en vermiljoen Ideuren, welke waarschijnlijk dateren uit 850 voor Christus. Andere eveneens schematische voorstellingen in verweer de rode verf, waarvan er een over een prent van een antilope heen geschilderd is, vertegenwoordigen, naar sommige oud heidkundigen zeker menen te weten, een ontaarde copie van sierteksten uit het vroegere Arabische handschrift, dat Cufic heet. Indien de latere onderzoekingen deze theorie staven, dan moeten de Arabieren reeds in de twaalfde eeuw of nog vroeger jn het Zuid-Afrikaanse achterland zijn binnengedrongen en clat is zeven eeuwen eerder, dan men tot nu toe heeft gemeend. De leider van de afgravingen in Noord- Rhodesia, die aanleiding hebben gegeven tot deze veronderstelling, dr. J. Desmond Clark, curator van het Rhodes-Living- stone-Museum, toont zich nog zeer gereser veerd ten aanzien van deze hypothese. Het lijdt overigens geen twijfel, dat deze ont dekkingen van zeer groot belang zijn voor de kennis van de Prae-Historie in dit we relddeel. Werktuigen, wapens en schil dersbehoeften. De afgravingen in de genoemde berghel lingen en elders in Afrika hebben wapens, werktuigen en andere herinneringen aan de nijverheid in het Stenen Tijdperk aan het licht gebracht; evenals verf en voor werpen, die gebruikt kunnen zijn om deze schilderijen te vervaardigen. Ook een vol kenkundige commissie van het Pan Afri kaanse Congres voor Prae-Historie heeft bevestigd, dat deze vondsten zeer duidelijk een beschaving uit het Stenen Tijdperk vertegenwoordigen. Men heeft deze de „Nachikufu-cultuur" genoemd, naar de grotten waarin zij de geschiedvorsers het meest heeft nagelaten. De voornaamste van deze grotten, die 30 meter breed, 24 meter diep en 6 meter hoog is, bevat figuren van mensen met zeer grote hoofden op de rots wand, voorgesteld in grotendeels vergane zwarte verf. Deze mensen dragen bogen in de hand en zijn omgeven door een gebrek kig getekende olifant en een antilope, die nauwelijks twee centimeter boven de be gane grond stond. Opgravingen in de grauwe, stoffige bovenlaag van deze grot hebben potscherven, kralen en delen van een smeltoven opgeleverd; aanwijzingen, dat deze streek nog niet lang geleden be woond werd door de zwarte Bantoe-volks stammen uit de omgeving. Drie lagen beschaving. In de afwisselend zwarte en grijze aardlaag hieronder vond men geslepen steen, stenen bijlen, aardewerk en grote en kleinere vuurstenen. Er werd tevens een spoor van vergaan ijzer gezien, waardoor het vermoeden is versterkt, dat de mensen die op deze aardlaag rondliepen vermoe delijk de laatste bewoners uit het Stenen Tijdperk ijzer en aardewerk betrokken in ruilhandel met de Bantoes. Nog dieper bevond zich een dikke afzet ting van roodachtig bruine aarde, die op nieuw overblijfselen van een oude samen leving bevatte, zoals halfronde speerpun ten, vuurstenen en bijlen van gepolijste steen, stukken rode en gele kleurstof met maalstenen en stampers om deze te verpul veren, verder allerlei bewerkte keien, maar geen aardewerk. Op zes tot elf meter diepte ligt tenslotte een compacte zwarte laag, waarin dr. Des- mond Clark de kleinste vuursteentjes aan trof, die hij ooit heeft gezien. Er lagen ook weer maalstenen, rode, gele en zwarte verf en stukken bewerkte steen in verborgen. Deze drie lagen zijn van de onderste af in chronologische volgorde aangeduid met denamen „Nachikufu I", (een periode met een vochtig klimaat, misschien bestaande uit de 850 jaren voor onze jaartelling), „Nachikufu II' (droger klimaat, uitvinding van de gepolijste stenen bijlen) en Nachi kufu III (klimaat als thans, invoering van aardewerk en misschien ook van ijzer). In verder verwijderde grotten en rots holen te Nsalu, 96 kilometer Zuidwaarts en in Bimbe en Mpalabroe, nog 48 kilometer Zuidelijker zijn precies dezelfde karakte- Ee der rotsschilderingen. ristieken van deze beschavingsperioden op gegraven. In Nachitalo ontwaarde men ook purperen antilopen in beschilderingen van de rotswand, die later overtrokken zijn met schematische figuren. Arabisch of inheems? De schematische gravures, de purperrode kamelen en de zwarte mensenfiguren da teren volgens dr. Desmond Clark uit de voorhistorie, dus uit het Nachikufu I-tijd perk. De oorsprong van de primitieve be schilderingen niet de gravures dient men echter volgens deze oudheidkundige te zoeken in latere tijden. Ze verschillen sterk in ouderdom, sommige kunnen om trent de geboorte van Christus, andere nog in de negentiende eeuw gemaakt zijn. „Indien deze prenten, zoals ik aanneem, door de laatste vertegenwoordigers van het Stenen Tijdperk werden geschilderd dan zijn ze van de hand van Pygmeeën afkom stig, die verwant waren aan de Bosjes mannen in het Noorden", aldus dr. Des- mond Clark. „Het is vrijwel zeker dat ze een half magische, half religieuze beteke nis hebben. Sommige er van lijken verband te houden met de geheime secte der Boet- wa's, die opvalt door zijn immorele rituele vormen en dansen. En de Boetwa's, die in de moerassige streken van Noord Rhode sia huizen, zijn afstammelingen van de laatste dwergvolken (Pygmeeën) uit het Stenen Tijdperk". De leider van de opgravingen acht het wel mogelijk, dat de latere schematische kunst is ontstaan uit contacten met Ara bische reizigers aan de kust doch hij acht het onweerlegbaar, dat de uitingen van deze kunst zuiver inheeems zijn. De gelij kenis met Arabische tekst, die zij hier en daar tonen moet volgens hem dan wel puur toeval zijn. Nochtans heeft een Arabische geleerde een der motieven in de Nachikufu-holten herkend als een verbasterde schrijfwijze van het woord „Allah", overgeschreven door een ongeletterde en een. ander hls „Bismillah" (in de Naam van God). Co- pieën van verschillende schematische prenten, die bij de opgravingen bloot kwa men, zijn aan Arabische oudheidkundigen ter inzage gegeven. Van wie leerde de oermens stenen slijpen en graveren? Vondsten in andere delen van Afrika, die grote homogeniteit tonen met die, welke onder zijn supervisie zijn gedaan, hebben dr. Desmond Clark sterk in de ver leiding gebracht om gewag te maken van een grote volksver-huizing, die zowel in Noordelijke als in Zuidelijke richting zou moeten hebben plaats gehad tegen het be gin van de Christelijke jaartelling. De mi gratie naar het Zuiden zou dan geschied zijn via Noord-Oost-Rhodesia, over de Zambesi-rivier en naar Natal. Hij wil ech ter voorlopig die verleiding nog weer staan, ook al denkt hij steeds sterker aan een invloed uit het Noorden in de vroegste nijverheid, die bij de afgravingen werd onthuld. Deze invloed moet de kennis ge bracht hebben van slijpen en graveren van steen. De vondsten hebben overigens ge leid tot allerlei belangwekkende specula ties omtrent de oorsprong van de Zuid- Afrikaanse oer-beschaving. Pas als de vele arbeid, die nog verzet zal moeten worden, voorbij is, wordt het mogelijk deze ideeën in te passen in het beeld van Afrika's prae- historie. Het gerechtshof te Amsterdam heeft heden Wreszynski wegens voortgezette oplichting veroordeeld tot een gevangenisstraf van Vier jaar zonder aftrek van voorarrest. t Na een proces, dat in eerste en tweede instantie langer dan een jaar heeft ge duurd, is Wreszynski thans ten tweede ttale in zijn leven door de Nederlandse justitie veroordeeld wegens oplichting. Het Proces, dat in 1938 tegen hem werd ge voerd betrof oplichting van een Weens Pieisje en een Zeeuwse koopman. Toen hij zijn straf had uitgezeten, trof hij hier de Duitsers als machthebbers aan. Hij kwam in contact met de Duitse politieman Wenski Door deze kreeg hij in Westerbork, waar heen hij was overgebracht, faciliteiten, die het hem mogelijk maakten te ontsnappen en onder te duiken bij een familie in de Van Spilbergenstraat te Amsterdam. Hij beweerde toen een vriend van Churchill W zijn en naar het continent gekomen om Hitler te vermoorden. Hij wist in verbin ding te komen met rijke en invloedrijke mensen, die hem belangrijke bedragen gaven. Hij gaf voor ook gearresteerde ille galen uit de handen der Duitsers te kunnen krijgen. Toen hij tenslotte na de bevrij ding met een groot bedrag naar België vertrok, werd hij daar gearresteerd we gens het uitgeven van valse ponden. Na z'jn straf te hebben ondergaan werd hij aan Nederland uitgeleverd. De Amster damse rechtbank veroordeelde hem tot vier jaar gevangenisstraf met aftrek van eén jaar voorarrest. Het gerechtshof was eveneens van me ning, dat de zwaarste straf dient te worden opgelegd voor het voortgezette misdrijf van oplichting. Het gerechtshof te Amsterdam heeft uit spraak gedaan in de zaak van de K.P.M. tegen de republiek der Zuid-Molukken. Het hof heeft bü monde van haar president, mr. J. Verdam, verklaard, dat de Nederlandse rechter in dit geval dus de president van de rechtbank te Amsterdam onbevoegd was van dit geding kennis te nemen. In het arrest van het gerechtshof wordt onder meer gezegd: De rechter kan slechts de gestelde on rechtmatige daad der republiek Indonesia beoordelen als hij zich een oordeel vormt over de daden der R.I. Maar volgens het volkenrecht is een souvereine staat niet onderworpen aan de rechtsmacht van een andere souvereine staat, tenzij vrijwillig. Dit geldt ook voor een staat, die geen pax-tij is in een geding. Hieruit volgt, aldus het arrest, dat de Nederlandse rechter, hoe onrechtmatig hij de ter dagvaarding om schreven oorlogshandelingen en de aanval van de R.I. tegen de Zuid-Molukken ook zal achten, en ook al zouden deze in strijd zijn met de fundamentele menselijke rech ten en vrijheden als waarop de president van de Amsterdamse rechtbank in zijn von nis m het kort geding doelt, niet bevoegd is daarover in rechte een oordeel uit te spreken. Het hof vernietigde het vonnis van de president der arrondissementsrechtbank te Amsterdam van 2 Novexnber 1950 en ver klaarde zich niet bevoegd om van de ver- dering kennis te nemen. Indertijd heeft ir. P. Perdijk een adres gezonden aan de gemeenteraad van Am sterdam, waarin hij adviseerde, Artis over te plaatsen naar het Amsterdamse Bos. Het afwijzend prae-advies van B. en W. werd in de Woensdag gehouden raadsvergade ring behandeld. "Van de vier sprekers over deze aangele genheid was alleen de heer Meewezen (Prot. Chr.) voorstander van verplaatsing van Artis naar het bos, al gaf hij toe dat de hoge kosten een bezwaar zijn. De heer Bot (C.P.N.) vond dat Artis om weten schappelijke redenen en ook omdat het s winters bezoek moet trekken niet ver plaatst moet worden. De heer Van den Berg (P. v. d. A.) wilde niet enig deel van het bos voor Artis afstaan en de heer Le Cave- lier (V.V.D.) betoogde, dat Amsterdam de vermakelijkheidsbelasting uit de entrées van Artis zou verliezen door de verplaat sing, aangezien het Amsterdamse Bos niet gëheel tot Amsterdams gebied behoort. Wethouder Van der Velde zei dat ver plaatsing van Artis naar het bos 25 mil- lioen zou kosten. Hij achtte het in strijd met de oorspronkelijke opzet van het bos, Artis erin onder te brengen. De raad verenigde zich met het prae- advies van B. en W. en besloot vervolgens de reeds eerder verleende credieten voor verbetering der gebouwen van Artis met 278.000.te verhogen tot 640.000. De ANP-correspondent te Bonn heeft de vraag opgeworpen of de Duitse bevolking van de gebieden, welke door de grenscor recties bij Nederland zijn gevoegd, kan deelnemen aan Duitsè verkiezingen, zo bij voorbeeld bij. ,de. gemeenteraadsverkie zingen te Suderwyk, welke gemeente voor de helft op Nederlands gebied ligt. Wij vernemen thans te bevoegder plaat se, dat de hier bestaande regel, volgens welke alleen Nederlanders die hier woon achtig zijn aan verkiezingen kunnen deel nemen, ook internationaal gebruikelijk is, zodat de Duitsers in de betreffende gebie den buiten deelneming aan Duitse verkie zingen vallen. Het volgen van een andere gedragslijn in dit geval zou gepaard gaan met politieke propaganda, welke zeker voor deze gebieden niet aangewezen zou zijn omdat daarbij allerlei gevoelens kun nen worden uitgespeeld. In de nieuwe Ne derlandse gebieden geldt het Nederlandse gezag. Geen enkele Duitse instantie heeft daar enige invloed. In het onderhavige ge val van Suderwyk kan men dezelfde over wegingen doen gelden. De burgemeester van Dinxperlo, die de titel van landdrost draagt, oefent in Suderwyk het gezag uit. Gedeputeerde Staten hebben voor het district van het Kantongerecht in Haarlem aangewezen als voorzitter resp. vice-voox-zit- ter van de Huuradviescommissie de heren mr. P. Fuhri Snethlage en W. H. IJssel de Schepper. (Speciale berichtgeving) De mond wijd open van verbazing, de handjes om de knieën geklemd en met ogen zo groot als stuiters, zo volg den wij vroeger in het circus de toeren van die vreemde lieden, die slangen langs hun pezige armen lieten kronke len of op een verzameling spijkers gin gen liggen. Zij lieten hun ogen rollen, waren zo bruin als koffie en droegen lange slepende gewaden. Ze spuwden vuur, slikten een mes in alsof het een lekkernij was en haalden allerlei trucs uit die ons koude rillingen bezorgden. En eens zagen wij zelfs een man die een ketting door zijn armen trok, op en neer, dwars door zijn bovenarm. Max Raffles heette hij. Max Raffles, of zoals hij in de burger lijke stand van Hilversum staat ingeschre ven, Henk van Wegen, staat nu al veertig jaar op de planken. In zijn jonge jaren wrong hij zich met een opgewekt gezicht in allerlei dwangbuizen, liet zich knevelen en boeien en wist in een ommezien uit de wir-war' van knopen los te komen. Een trap, waarvan de treden bestonden uit vlijmscherpe sabels, liep hij met een lachend gezicht op. Raffles heeft grote dagen gekend. In vier-en-twintig landen trad hij op en overal waar hij kwam werd hij luide toe gejuicht. In Batavia en in Riga, in Perzië en in Buenos Aires en waar al niet. Max zwierf over de hele Balkan, dronk een borreltje met barse Turken, had een vro lijk woord voor charmante Frangaises, bracht een talrijk publiek in Barcelona in verrukking, trad op in grote theaters, in circustenten of, zoals in het begin van zijn carrière, op straat. In zijn vergulde pas poort prijkt het kriebelschrift van Aziaten, statige letters van correcte Engelsen, non chalante krabbels van Fransen en men vindt er plaatsnamen in uit alle delen van de wereld. Het is niet moeilijk om Max op zijn praatstoel te krijgen. Rad vertelt hij over de gages, de zeereizen en zijn nummers. Vooral over zijn nummers, want Max mag dan 62 zijn, het artistenbloed bruist, nog in zijn aderen. Het liefst zou hij vandaag nog naar Amerika vertrekken om opnieuw op de planken te raken. In Nederland zijn daar geen mogelijkheden meer voor. „Het variété is hier uitgestorven," zegt Max. In een circus zou het misschien nog gaan, maar dan toch maar alleen in het voorjaar of de zomer. Max was als kleine jongen verzot op worstelen en mat zijn krachten met be roepsworstelaars, die het publiek uitdaag den een robbertje te vechten. Verloor de worstelaar, dan verspeelde hij daarmee een tientje. Max kon een tientje wel gebruiken, trok op zekere dag de stoute schoenen aan en trad in het strijdperk. Dat was in Bus- sum. En hij won. De verslagene voelde er bitter weinig voor het tientje te betalen, maar het publiek zorgde er wel voor dat het recht zijn beloop kreeg. Met deze klin kende overwinning was dë carrière van Max begonnen. De „baas van het spul" wilde hem wel als worstelaar hebben en Max hapte toe. Later werd hij boeien-koning en liet het publiek genieten van zijn lenig heid. Verder heeft Max op zijn repertoire het eten van allerlei glaswerk gezet. En al is Max dan in ruste, elke dag haalt hij nog, zij het dan binnenskamers, een paar trucs uit om in conditie te blijven. Zo gaat hij bijvoox'beeld af en toe op een plankje bezaaid met punaises staan. En een andere keer kruipt hij in een ton die door boord is met allerlei kopspijkers. En dan maar rollen. Voor wonden heeft Max een souvereine minachting. „Ik gooi er maar wat jodium over en binnen een paar dagen is de zaak weer gezond". PRAAG, 7 Febr. (Reuter). De Tsje choslowaakse vice-px-emier en minister van buitenlandse zaken, Viliam Siroky heeft de Westelijke ambassadeurs te Praag een nota overhandigd over „de fundamen tele houding van de Tsjechoslowaakse regex-ing ten aanzien van de kwesties be treffende Duitsland". Dit geschiedde na een buitengewone ver gadering van het kabinet. In de nota's wordt verklaard, dat de Tsjechoslowaakse regering in de eerste plaats de nadruk wil leggen op haar be zorgdheid over de loop dér gebeurtenissen in West-Duitsland, welke het directe resul taat zijn van de politiek der Westelijke bezettingsmogendheden. „De veiligheid van Tsjechoslowakije hangt af van de uitsluiting van elke moge lijkheid van Duitse aggressie", hetgeen blijkt uit de „rampzalige histox-ische erva ringen van Tsjechoslowakije. Het Tsjecho slowaakse volk is van mening, dat niet alleen zijn eigen veiligheid, maar ook die van alle Europese landen afhangt van een oplossing van de Duitse kwestie", aldus de nota. schoonheid bekoorde Max al spoedig. Maar papa was een streng man, die er niet op gesteld was dat zijn dochter al te vroeg in het huwelijksbootje stapte. Max trok de wereld in, trouwde een Frangaise, maar liet zich enkele jaren later scheiden. Max bleef vrijgezel, totdat hij weer in Neder land ging werken bij de echtgenoot van zijn jeugdliefde. „Een beste man was het", zegt Max. „Toen hij stierf ben ik met Asita getrouwd". Zo is het artistenleven: wisselvallig, avontuurlijk en kleurrijk. Woensdag is aan boord van de „Jehan van Oldenbarnevelt", die in de haven van Soerabaja- ligt, brandstichting ontdekt. In de slaapzaal waren op vijf plaatsen matras sen aangestoken. De scheepsbrandweer heeft de brand spoedig geblust. De schade is gering. Het vertrek van het schip be hoeft niet te worden uitgesteld. En dan is daar het verhaal van die ket ting in zijn arm. Op zekere dag stapte hij naar een dokter met het vriendelijke ver zoek een zilveren pen door zijn arm te slaan. „Nooit", moet de medicus zonder veel omhaal gezegd hebben. „Als je dat doet kun je die arm van je wel afschrij ven". „Dan doe ik het zelf", besliste Max en hij deed het. Na enige tijd werd de arm stijf en toen achtte Max het ogenblik ge komen om de pen door een ketting te ver vangen. Hij heeft van die arm nooit meer last gehad. Raffles is er van overtuigd, dat hij in Amerika nog wel werk kan vinden en dat werk heeft hij hard nodig, want rijk is Max niet. Ach, hoe gaat dat als je zo van de ene plaats naar de andere zwerft, dan denk je niet zo zeer aan de schaapjes, die op het droge moeten komen. En boven dien ben je meestal zo optimistisch om te denken dat er werk genoeg is aan de win kel. „Maar ja, dat is helaas een beetje anders gelopen. Het variété is uitgestor ven en wij zitten met de brokken". De vrouw van Raffles neemt niet alleen in de keuken, maar ook op de planken een belangrijke plaats in. Zij assisteert haar man namelijk bij het fakir-nummer. Max leerde haar al heel vroeg op de kermis kennen. Zij was de dochter van de baas van een „beestentent" dienen uiterlijk op Woensdag te worden betaald, daar de bezorgers op Donder dag moeten afrekenen. DE ADMINISTRATIE 3-3Ned. 1947 A. K. U Lever Brothers Philips Gloeil. Kon. Petroleum A'dam Rubber Holl. Amer. Lijn Ned. Scheepv.Unie H. V. A. Deli Mij Amsterd. Bank Elotterd. Bank Twentse Bank Anaconda Copper Bethlehem Steel Republic Steel Shell Union üdewater en haar donkere 1 (J. S. Steel Slotkoers Openings gisteren koersen 9615/i8 96% 176% 176% 228% 228 248% 246% 312 gl 310 125 124% 194 194 167 167% 114 gl 112% 106% gl 108 175% 175 183% 183% 179% 180 44% gl 45% 63% gb 63 52% 52 61% 61% 37% 37% 51% 51 Aangeb. te Haarlem, Julia- nalaan, vlak bij Juliana-ga rage: Huis, bevatt. 9 kamers, serre, kelder, flinke zolder, 2 W.C.'s, schuur, kleine ach tertuin, voortuintje. Huur f 60 pl. 15 pet. Gezocht: der gelijk huis, liefst met garage centr. verw. en flinke tuin te Haarlem of directe omgeving Brieven no. 7055. (ong. 4x5 M.) event, partic. garage te huur gevraagd in Centrum Haarlem. Br. met px-ijsopg. no. 7054 of tel. 22011 Welke particulier of toekom stige emigrant kan mij voor de reis naar Austr. ad f 8000. Evt. in Austr. of naar Holland terug te betalen. Br. no. 7059. Ongebleekt katoen 160 breed p. m. f 3.65 Lingeriekatoen 80 breed p. m. f 1.89 Damesgarnituren, direc toire en camisole p. stel f 4.25 Dameskousen f 1.49 Dameskousen links ge weven f 2.98 Grote sortering Dames-, Heren- en Kinderondergoed. HOGERWOERDSTRAAT 58 Tel. 25368 Ruim 14.000 inwoners telt thans de ge meente Hillegom, het belangrijkste cen trum van het bloembollenexport-bedrijf. Een halve eeuw geleden was men nog niet aan de 5600 zielen toe en het Hillegom van toen vertoonde mog maar weinig overeen komst met de moderne en welvarende ge meente van thans. Vijftig jaar geleden sukkelde het stoom- trammetje HaarlemLeiden bellend en puffend door de nauwe Hillegomse Hoofd straat en langs de smalle Weeresteinstraat, toen nog geen hoofdverkeersweg zoals nu. Het was niet het enige verbindingsmiddel tussen de bollengemeente en de steden, want juist een jaar tevoren was het nieuwe station gereedgekomen. De weg die naar dit station leidde was echter nog niet verhard en hij kruiste twee particuliere bruggen. Over die verharding en het onderhoud van die bruggen is heel wat te doen ge weest, vooral in de gemeenteraad. De ar beiders hadden daarin nog geen zitting en de heren raadsleden wandelden in geklede jas en hoge hoed naar het kleine raadhuis je, waar thans de belastingontvanger zetelt en sterkten zich na gedane arbeid aan de maaltijd die in „Het Wapen van Friesland" stond aangericht. Die sterking hadden zij nodig, want zwaar waren hun zox^gen. Was de gemeente niet gewikkeld in een proces over de Asselerbrug, waarvan de eigenaar, een ongemeen strijdlustig man, in ingezon den stukken in het plaatselijk blad de fio len van zijn toox'n en hoon over het hoofd der Edelachtbaren uitstortte? Hillegom was toen op en top een dorp, met kleine vreugden en grote ruzies, die ook in de krant in zeer originele stijl wer den uitgevochten, waarbij de wederzijdse schrijvers, zich zorgvuldig verschuilend achter een pseudoniem, elkaar de mantel uitveegden en hun oordeel ook over het particuliere leven hunner tegenstandex's niet onder stoelen of banken staken. Tilly Lus als Roodkapje Toen Koningin Wilhelmina en Px-ins Hendrik in het huwelijk traden, bepaalden de Hillegommers zich er toe, de vlag uit te steken en de leerlingen van de bijzondere school maakten een wandeling door de Hoofdstraat, vergezeld van onderwijzers en schoolbestuurhet voornaamste evene ment van deze feestviering! Maar voor de peuters blies men nog wel eens in de bus en zo kregen ze een feest Waarbij de „jong ste toneelspeelster van Nederland, de jongejuffrouw Tilly Lus" de titelrol in „Roodkapje" vervulde! Maar toen dit feest voorbij was, keerde Hillegom tot zijn dage lijkse werkzaamheden terug en alleen de •Zuid-Afrikaanse oorlog vermocht de ge moederen op te winden; toen commandant Snijman, „de Held van Stormberg", in de Hervormde Kerk kwam spreken, liep half Hillegom uit om een echte held te zien. De trein: een oud zeer Na Wereldoorlog I kwam de grote ople ving in het bloembollenbedrijf en verrezen vele kapitale panden voor de exportzaken. De Weeresteinstraat werd een brede, mo derne verkeersweg, de stoomtram maakte plaats voor de electrische, die tenslotte het veld moest ruimen voor de bus. Nog een ander vervoermiddel verdween: de trein, die niet langer te Hillegom stopte. Nóg hebben de Hillegommers zich hierbij niet neergelegd eix ze koesteren steeds de hoop, dat die verbinding met de wereld daar buiten wordt hersteld. Het oude raadhuisje werd verwisseld voor de fraaie witte villa, bekend als ,,'t Hof", de gemeente door de familie Van Waaveren edelmoedig cadeau gedaan. De smalle haven werd verbreed en een nieuwe haven gegraven. Woningblokken verrezen waar eens prachtige buitenplaatsen hadden gestaan eix terwijl Hillegom aan inwoners tal en voorspoed won, verloor het op en kele schamele resten na zijn natuurschoon, dat hier voorheen zo overvloedig was ge weest. De oude Tol bij de Oosteinderbrug moest verdwijnen, al heeft deze buurtschap nog steeds de naam „De Tol" behouden en niets herinnert meer aan het oude jachthuis „De Weligenberg" waar voorheen de jonge bruidjes een vrolijke dag beleefden te midden van haar vroegere speelgenoten. Geen hooggehoede edelachtbaren wan delen meer statig naar het pleintje bij de pomp (een relikwie die bewaard bleef): de raadsleden-van-thans doen de zaken af in hun colbertje, tot de burgemeester toe, al dx-aagt die daarop dan ook de zilveren ambtsketen. En na afloop gaat men ook niet meer naar Het Wapen van Friesland dinéren. De verlichte ramen van de stoom tram schuiven niet meer langs een donkere, verlaten Weeresteinstraat, maar onder het oranje licht der neonlampen suizen de Amerikaanse benzinemonsters met grijn zend chroomgebit en daveren de treinen- op-luehtbanden der expediteurs, die hun wagens des nachts maar in de Hillegomse straten parkeren, omdat er garageruimte tekort is. Hillegom heeft nu ruim 14.000 inwoners en het weet, wat het aan zijn reputatie als centrum van bloembollenexport verschul digd is. De goede oude tijd echter komt nooit terug. aan huis vertonen wij Speciale Kinderfilms JANSSTRAAT Tel. 12569 11 Een prachtig Herenhuis ge legen aan het Wilhelmina- park. Huuruitkomst f 780 p.j. Koopsom f 11.500. Hyp. aan wezig f 7500 a 3 pet. Br. nr. 9933, Adv. Bur. Belinfan- te, Regentesseplein 8, Den Haag. Gevraagd een dame voor in gezellig beschaafd milieu. Brieven no. 7053. Gevraagd een zeer bekwame speciaal voor stencilwerk. Brieven met opgave van ver langd salaris, Godsdienst, di ploma's enz. no. 7052. twee goed onderhouden Vondel weg en Inl. no. 7060 Badelochstr. dat TI nog steeds dat oude hoedje draagt? Misschien wel! Toch.... ziet hij U liever met een U slaagt beslist èn.... voordeliger bij: ANEGANG 24 HAARLEM FRANKESTRAAT 3—5

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1951 | | pagina 3