DE ITALIAANSE VROUW
OVERDAAD SCHAADT
De Stille Wens
Coldwave
Voorjaarshoedjes
Havermoutpudding
90 pCt in het huishouden
Let op de kleintjes
Eigengebakken taart
De waarde van het maximale
FEUILLETON
DOOR BARBARA CARTLAND
ZATERDAG 10 FEBRUARI 1951
7
De Nederlandse vereniging van dames
hoedenfabrikanten heeft in het Victoria-
hótel te Amsterdam een expositie van
dameshoedjes, vervaardigd door Neder
landse fabrikanten, georganiseerd. In het
geheel namen aan de expositie elf
fabrikanten deel, die elk afzonderlijk hun
collectie tentoonstelden.
De voorzitter van de vereniging ver
telde naar aanleiding van de show, dat
het product der Nederlandse dameshoeden
fabrikanten na de oorlog aanmerkelijk
beter is geworden dan voordien het geval
was. Hiertoe heeft, naar hij mededeelde,
de vlottere materiaalvoorziening in niet
geringe mate bijgedragen. Er is enige ex
port van dameshoeden, doch de grootste
afnemer, West-Duitsland, schijnt wat
animo te verliezen als gevolg van onlangs
ingevoerde handelsbepalingen, die het de
West-Duitse afnemers minder aantrekke
lijk maken hoedjes te importeren.
Wat de aanstaande voorjaarsmode be
treft valt het op, dat de vraag naar stro
hoedjes weer is toegenomen. Het barètje
dat geruime tijd in zwang was, heeft aan
populariteit ingeboet en de dames schijnen
thans terug te keren tot „het echte hoedje",
al blijven de modellen aan de kleine kant.
De modellen zijn ook veelal vervaardigd
uit een combinatie van zacht vilt en stro.
Wat de garnering betreft, is er weinig
nieuws. Zij blijft vrij eenvoudig zonder
excentrieke fantasie. Mauve en zacht
groen en ook vaak bruin zijn de kleuren,
die het ook dit voorjaar weer zullen doen.
1 liter melk, 50 gr, havermout, 50 gr,
maizena, 60 gr. suiker, wat zout, kaneel.
De melk op een klein deel na met de
havermout en wat zout aan de kook
brengen en onder roeren gaar koken. De
maizena met de rest van de melk tot een
glad papje roeren, dit bij de havermoutpap
gieten en deze onder roeren enige tijd
doorkoken. De suiker met kaneel ver
mengen en dit mengsel door de warme
pudding rqeren.
De puddingmassa overdoen in een met
koud water omgespoelde puddingvorm. De
pudding koud laten worden en storten.
„Extravagance, in welke vorm dan ook,
is uit de tijd", heeft Digby Morton, één van
de bekendste Engelse ontwerpers, kort
geleden gezegd. En dat is maar goed ook.
Want per slot van rekening moet de kle
ding in harmonie zijn met de tijdsomstan
digheden, en nu er alom soberheid wordt
gepredikt zou het een dwaasheid zijn zich
aan uitbundige kleren te buiten te gaan.
En dus: korte rokken en vooral ook nauw.
Voorts rustige kleuren, veel grijs en beige,
gebrande sienna en verder zacht rose en
mauve. De Engelse voorjaarsmodellen
maken veelal de indruk voorbestemd te zijn
voor een langdurig leven. Het zijn echt wat
je noemt „blijvertjes". Talloos zijn de
eenvoudige pretentieloze jurkjes, die, in
combinatie met een bijpassende jasje, op
het eerste gezicht de indruk van een man
telpakje maken. Dat een dergelijke aan-
J I i
Na vijf jaar van emancipatie gevoelt de
Italiaanse vrouw nog steeds weinig be
hoefte het enge kringetje van haar huise
lijke haard te verlaten om wat meer naar
buiten te treden. Dictators van Julius
Caesar tot Benito Mussolini hebben haar
gemaakt tot wat zij nu is en het zal moei
te kosten haar te veranderen!
Een enquête, die het vorig jaar onder
een millioen Italiaanse vrouwen van alle
rang en stand werd gehouden wees uit,
dat 99 pertinent de voorkeur gaf aan
een teruggetrokken, huiselijk bestaantje,
waarin enkel de plichten van vrouw en
moeder meetellen. Al deze vrouwen be
schouwden werk buitenshuis uitsluitend
als een dure noodzaak indien het loon van
de echtgenoot niet toereikend was. En zij
waren het er ook over eens, dat zowel de
kinderen als uiteindelijk de maatschappij,
in dit geval te kort komen. Trouwens, er
bestaan in Italië zo goed als geen crèches,
waar werkende vrouwen haar kinderen
overdag onder kunnen brengen en dus zal
het voor jonge moeders in het algemeen
niet mogelijk zijn buitenshuis te werken.
Natuurlijk zijn er wel millioenen onge
trouwde vrouwen die jobs hebben in win
kels en kantoren. Maar het aantal vrou
welijke advocaten, artsen, journalisten
en dergelijke is opvallend klein. De Ita
liaanse vrouw ambieei-t geen mannelijke
werkzaamheden. Zo zal men bijvoorbeeld
ook zelden een Italiaanse achter het stuur
van een auto zien. En hoewel zij na het
einde van de oorlog enthousiast naar de
stembus is getrokken, verwacht geen
enkele man van haar dat zij uit en te na
op de hoogte is van de politiek en van
wat er in-de wereld gebeurt.
Het Italiaanse meisje is typisch jaren
achter bij haar meer bevoorrechte zusters
in andere landen. Toch klaagt zij niet, im
mers, zij weet niet beter. Zij vindt het
heel gewoon, dat zij niet alleen mag reizen
en dat zij alleen maar zwaar gechaperon
neerd naar feestjes en partijtjes mag gaan.
Weliswaar wordt er in de grote steden
flink aan alle verouderde conventies en
tradities geknabbeld, maar dat die een
lang en hardnekkig leven plegen te heb
ben is hu eenmaal bekend.
Buitenlandse vrouwen, die in Italië rei
zen, verbazen zich vaak over haar over
weldigend en onvermoed succes bij de
mannen. Zij kunnen ook niet weten hoe
verfrissend het voor die mannen moet zijn
eindelijk eens wezens te ontmoeten die
een eigen mening hebben en die daar voor
uit durven komen ook. Toch wijzen de sta
tistieken uit dat slechts weinig Italiaanse
mannen tot een huwelijk met een buiten
landse komen. Uiteindelijk geeft de La
tijnse man de voorkeur aan een echt
vriendin die tegen hem opkijkt en hem
aanbidt, inplaats van hem op voet van
gelijkheid te behandelen!
Arlette
winst heel wat mogelijkheden biedt, be
hoeft geen betoog. De tailleurs zijn over het
algemeen klassiek van lijn en ook bij de
mantel is er naar eenvoud zonder opsmuk
gestreefd. Het persoonlijk cachet wordt een
zaak waar iedere vrouw zich op haar ma
nier duchtig voor in zal moeten spannen.
Wie smaak heeft, kan bij deze vrij unifor
me kleding met accessoires alles bereiken.
Met een goedgekozen shawltje, met een
vestje, met een corsage, een aardige cein
tuur, kortom, met al die kleine dingsig-
heidjes, die niet zo bespottelijk veel hoeven
te kosten. Dat is in ieder geval bemoedi
gend!
Natuurlijk hebben de ontwerpers zich bij
de geklede namiddagtoiletjes wat meer
laten gaan. Er werden meters en meters
tule, kant, organza en chiffon verwerkt.
Maar die stoffen zijn dan ook niet zo enorm
in prijs gestegen als de wollen weefsels!
Sommige modelletjes tonen onmiskenbaar
overeenkomst met die uit de twintiger
jaren. Vooral Peter Russel heeft met zijn
recht-toe, recht-aan creaties, zich door die
periode laten inspireren. En ook hier zijn
het de sieraden en dergelijke, die de ja
ponnetjes wat op moeten halen. Grote oor
ringen, massa's bloemen, vier snoeren dikke
paarlencolliers, gouden broderieën en zo
meer.
Wat er ook tengevolge van de tijdsom-».
standigheden aan luister en schittering
verloren mag gaan, de avondtoiletten blij
ven hun grandeur behouden. Dit is een
domein bij uitstek voor de grote couturier.
Hier kan hij zijn fantasie ongebreideld
uitleven, zonder overleg en zonder restric
tie. En al zijn de creaties van de Engelse
groten dan misschien ook niet zo adembe
nemend, zo groots van conceptie als die van
een Dior, een Jacques Fath, sprookjesachtig
mooi blijven ze toch. En de export zal er
wel bij varen! NANCY
Kleine uitgaven die geregeld terug
komen slokken een groot deel van ons
huishoudgeld op. Door juist op die kleine
bedragen te bezuinigen, al is het maar
enkele centen per keer, kan men zich in
een gezin jaarlijks een belangrijke uitgave
besparen.
Misschien hebt U aan een of enkele van
de volgende mogelijkheden tot bezuiniging
nog niet gedacht. Het zijn huishoud-techni-
sche besparingen, die het levens- en ge-
zondheidspeil van uw gezin niet zullen,
aantasten.
Flessenmelk kost meer dan los verkochte
melk. Wanneer we de melk toch moeten
koken, voor pap, koffie, groentesausjes,
enz., is het dus voordeliger om „losse"
melk te nemen.
Verpakte grutterswaren (gort, rijst,
havermout, bloem, e.d.) zijn duurder en
lang niet altijd beter dan die, welke los
in de handel worden gebracht. Mooi be
drukt papier, karton en cellophaan kosten
ook geld en wat hebt u eraan, als u de
waren thuis toch in potten of bussen over
doet?
Vlugkokende havermout is duurder dan
gewone, maar bij dat vlugge koken ontstaat
niet de dikke, gebonden pap, waarop velen
juist zo gesteld zijn. Zoudt u niet liever ge
wone havermout nemen, die even aan de
kook brengen en op de kachel verder gaal
laten sudderen?
Puddingpoeder is over het algemeen een
duur product. Men kan goedkopere en ook
smakelijke puddingen maken van gewone
maizena of griesmeel met een „smaakje",
bijvoorbeeld gebrande suiker of geraspte
citroen- of sinaasappelschil.
Zoete broodbelegging, zoals hagelslag,
muisjes, chocoladestrooisel, zijn duur en
missen elke beschermende waarde. Beter
en goedkoper bent u uit met stroop en
appelstroop, plakjes appel, geraspte wortel
(met wat suiker), sterkers (met azijn of
Succes gegarandeerd
Er zullen zeker huisvrouwen zijn, die
even hun wenkbrauwen optrekken bij het
lezen van het opschrift. Oei, taarten zelf
maken? Ze hebben al zoveel werk met het
eten koken en zijn blij als dat allemaal op
tijd en goed op tafel komt. En dan nog zelf
taarten bakken?
Wij kunnen deze vragen begrijpen: er
zijn genoeg huisvrouwen, die een groot
gezin hebben en weinig of geen hulp, die
zich daarbij nog moeten behelpen met
woonruimte, ook wat de keuken betreft,
niet beschikken over een oven en wat al
meer. Daarnaast zijn er huisvrouwen, die
er wèl tijd voor hebben, die graag tijd er
af nemen om in de keuken wat te „ko
kerellen" en die manlief en kinderen zo
van tijd tot tijd met een „nieuw product"
van hun arbeid verrassen. Of het altijd in
de smaak valtZeker is dat u veel
voordeliger uit bent. Uw kleine kinderen
vinden deze eigengemaakte heerlijkheden
meestal ook geweldig, vooral als zij mogen
kijken hoe moeder het doet. Jaren latei-
zullen uw zoons nog met trots vertellen,
dat hun moeder zo fijn kon koken en bak
ken en ze zullen het als een leuke herin
nering meedragen, later, als zij op eigen
benen staan en heus niet altijd met allerlei
lekkere dingen achterna gelopen worden!
citroensap en wat suiker of zout), radijs,
ramenas, e.d.
Eieren zijn een goed voedingsmiddel.
Even goed als eieren van de kip, maar
goedkoper zijn eendeneieren; deze moéten
echter ten minste 10 minuten gekookt of
aan twee kanten gaargebakken worden om
de kans op besmetting met paratyphus te
vermijden.
Zo zijn er meer mogelijkheden te vinden
om op de telkens terugkerende uitgaven
kleine bedragen te bezuinigen.
ADVERTENTIE
Nog niet lang geleden vertelden wij u
over de waarde van het minimale in de
voeding. Nu gaan wij precies de andere
kant uit en wij zouden het dus nü kunnen
noemen de waarde van het maximale.
Maar zoals het blijven beneden het mini
mum fout is, zo kan stijgen boven het
maximale ook fatale gevolgen hebben.
Vandaar ons' opschrift: Overdaad schaadt.
U weet het reeds: onze voeding moet een
aantal voedingsstoffen bevatten en vooral
in de goede verhouding. Men neemt thans
aan, dat nodig zijn per dag 70 gr. eiwit,
60 gr. vet, 400 gr. koolhydraten, 1 Vt gr.
kalk, 2% gr. phosphor, 12 mg. ijzer, 1.1 mg.
vitamine A, 1.2 mg. vitamine BI, 1.5 mg.
vitamine B 2, 75 mg. vitamine C en last not
least water. (De hoeveelheid hiervan is van
vele factoren afhankelijk.) Of dit werkelijk
de optimale hoeveelheden zijn, of een an
dere verhouding van voedingsstoffen mis
schien beter is, wie zal het zeggen? Wie
weet, wat men over 100 jaar van de voe
ding weet? Maar goed, laten wij ons tot
zolang aan de tegenwoordige normen hou
den.
Wij mogen daar niet boven komen. U
zult zich afvragen, gebeurt dit dan wel
eens? Nu, wat vitaminen en zouten betreft:
niet gauw en vooral wat de vitaminen aan
gaat moet men erge grote hoeveelheden
te veel opnemen om erg schadelijke gevol
gen er van te ondervinden. Het zou kunnen
voorkomen bij gebruik van vitaminetablet
ten of -extracten (vitaminedruppels, lever
traan). Er zijn echter wèl personen, die
veel keukenzout gebruiken. Het eten kan
hun haast niet hartig genoeg zijn. Wen u
liever niet aan dat overdadige zout. Het
is mogelijk, dat u het kunt verwerken; het
kan echter ook zijn, dat uw nieren het op
den duur te zwaar krijgen. Dit geldt ook
voor allerlei sterke specerijen en kruide
rijen. U moet nu eenmaal uw nieren, de
organen, die uit het lichaam de schadelijke
stoffen moeten verwijderen, in ere houden.
Anders is het met de vetten en kool
hydraten. Zij hebben bij velen wel erg veel
aftrek. Talrijk zijn de mensen, die deze
voedingsstoffen in te ruime mate opnemen.
Zij vinden een slagroomgebakje heerlijk en
niet te versmaden. Houden van zuurkool
met een flink stuk spek, willen geen „wa
terjus" en wèl een stevige soep. Wij willen
u deze levensmiddelen niet ontzeggen, maar
wèl willen wij u uit de onwetendheid hel
pen, als u zich na al deze voedingsmidde
len regelmatig te gebruiken in vrij grote
hoeveelheid, afvraagt, waar u toch zo „dik"
van wordt. Dat is inderdaad door het sur
plus aan vetten, dat u opneemt. En zelfs
niet alleen vetten, maar ook meelspijzen:
pap, aardappelen, pudding, gebak, peul
vruchten en snoeperijen zijn hi«mn dafcet:
meelstoffen worden in het lichaam n.l.
eerst omzet in suiker en deze daarna in
vetten. De vetten worden opgeslagen onder
de huid, om de organen, b.v. hart en nieren,
in de beenderen. Een zekere reserve aan
vet kan geen kwaad, is zelfs goed, omdat
men dan in tijd van ziekte of voedselgebrek
kan teren op zijn voorraad. Overdadige
opslag van vet kan echter belemmerend
werken op de functies van de organen, op
de bloedsomloop etcetera. Weet u dat er
nog een ander nadelig gevolg voor uw
voeding aan vast zit? Als u veel snoept en
liefst tussen.de maaltijden in, dan vermin
dert daardoor tevens uw eetlust. Eenmaal
aan tafel laat u dan mogelijk ook gerech
ten staan, die vitaminen en zouten bevat
ten (iets, wat bij snoeperijtjes gewoonlijk
niet het geval is) en zo wordt de goede
verhouding in de voeding verbroken. Wees
dus matig met het gebruik van bovenstaan
de gerechten als u niet bepaald „brood
mager" bent en niet alleen, omdat u zo
bang bent voor uw „lijn", maar vooral om
bovenstaande euvelen, die kunnen optreden
en die vooral nadelig kunnen zijn als u de
lente en de zomer van uw jaren gepasseerd
bent!
Het zal niet gauw voorkomen, dat
iemand te veel eiwitten opneemt en dan
nog is het niet zo vlug bepaald schadelijk.
Eiwit wordt in de eerste plaats gebruikt
voor de opbouw van de cellen en de rest
wordt in het lichaam verbrand.
Water wordt dagelijks door iedereen nog
extra opgenomen in de vorm van diverse
dronken. Neemt men te veel op, een hoe
veelheid, die het lichaam dus niet direct
nodig heeft, dan wordt dit vocht eenvoudig
uitgescheiden, tenminste in de meeste en
in de normale gevallen. Toch kan het soms
zeer af te raden zijn water te gebruiken.
Erg veel drinken tijdens de maaltijden is
niet onverdeeld goed, omdat de spijsver
teringsorganen dan te veel verdund kunnen
worden en de vertering dus niet zo goed
kan geschieden. Te veel en koud drinken in
de zomer kan zeer slecht .zijn door. de
sterke afkoeling en b.v-, ook het gebruik
van Veel bier is niet goed. Zelfs niet alleen
door de alcohol, maar bier bevat, men zou
het niet verwachten, koolhydraten in de
vorm van dextrinen, stoffen, die dus in het
lichaam worden omgezet in vetten .Vandaar
dat beruchte „bierdrinkers" meestal paffe
rig dik er uitzien.
Houdt dus, zoals overal, ook in de voe
ding de gulden middenweg!
A. v. D.
Het telefoontoestel
staat op een laag
tafeltje, binnen het
bereik van de kin
deren. Dat is wel
eens lastig, vooral
als er iemand aan de andere kant van de
lijn praat. Want dan willen zij ook allerlei
zinnetjes in de hoorn toeteren. Het kind
Lilibeth is onderhand zover dat zij op
bevredigende wijze een gesprek kan voe
ren, maar het kleine zusje brengt er nog
niet meer van terecht dan enkele onsa
menhangende opmerkingen. Zo in de trant
van. „Dag Pappie. Ik heb sokkies an. Ik
heb ook schoenis an." Tegen dat ze zover
is met haar conversatie, wordt ze meestal
door grote zus onbarmhartig van het toe
stel weggesleurd. Och kind, jij kan er
nog niets van!" En terwijl er achter mijn
rug hels kabaal losbarst doe ik vergeefse
pogingen de belangrijke mededelingen van
de stem aan de andere kant te verstaan.
Het kleine zusje begrijpt nog niet zo
heel veel van de wonderen der techniek
en hoe je daarmee om moet springen. Soms
neemt ze in een onbewaakt ogenblik de
hoorn van de haak en zegt met haar lief
ste stemmetje„DA Opa, da Opa." Waarna
ze me mistroostig en niet begrijpend aan
kijkt. „Opa is niet".
Laatst hoorde ik uit de keuken het irri
terende gerinkel van de bel. Maar ik stoof
niet zo vlug de kamer binnen of het kleine
zusje stond al een allerliefst babbeltje te
maken. „Da Pappie. Ik ben wief Pappie.
Ikke plassie op potje daan". Echt een in
tiem gesprekje tussen vader en dochter,
waar je vertederd en op je elf-en-dertigst
van gaat staan genieten. Maar toen ik ten
slotte de hoorn zelf in handen nam be
luisterde ik een vlakke stern, die koel en
uiterst stijfjes vroeg: „Spreek ik met
nummer zus en zo? U wordt opgebeld uit
Monnikendam". Het klonk als een terecht
wijzing en ik heb het ook als zodanig op
gevat.
ADVERTENTIE
Ja, maar van
MO LEND IJK's KAPSALONS
Santpoorterplein 1 - Tel. 197(16 - Haarlem
Vertaald uit het Engels
9)
„Verleden week al wilde ik mijn ontslag
indienen", ging juffrouw Harris door,
„maar U wilde mij niet laten gaan, omdat
de vader van het kind in Parijs is. U haal
de mij over te blijven. Maar het kan mij
niets schelen, al was de vader in Timboek-
toe. Ik ga nu weg, ogenblikkelijk. De ver
pleegster geeft in alles toe en bederft het
kind en van mij wordt verwacht, dat ik de
hele dag met dat kind omga. Het werkt
op mijn zenuwen. Ik ben nog nooit in zo'n
huis geweest en ik begin in geen geval
opnieuw. Ik ben gebleven terwille van U
mevrouw, maar nu ga ik weg terwille van
mijzelf, vandaag nog, direct".
Mevrouw Bellows zuchtte.
„Het is goed, juffrouw Harris, indien u
zich zo voelt, moet u maar gaan. U begrijpt
Pgtuurlijk wel, dat u nu geen aanspraak
kan maken op uw salaris over de afgelo-
•week."
„Ik laat liever dat van een jaar lopen
dan weer terug te gaan!"
„Ik weet niet, of mijnheer Duncan u
nog een getuigschrift wil geven", zei me
vrouw Bellows, „maar indien hij het doet,
zal ik u het getuigschrift opsturen. Ik heb
uw adres."
„Dat is best, mevrouw Bellows."
Juffrouw Harris schreeuwde niet meer,
zij scheen uitgeput nadat haar woede was
verdwenen.
„Ik zou het prettig vinden, mevrouw
Bellows, indien u over een week of zo uit
zou kunnen kijken naar een andere be
trekking. Ik kan het mij niet veroorloven
lang zonder werk te zijn."
„Ik zal zien, wat ik kan doen", ant
woordde mevrouw Bellows. „Ik koesterde
de hoop, dat u het daar goed zou kunnen
vinden, maar als u het onmogelijk vindt.
„Onmogelijk! Natuurlijk is dat onmoge
lijk!", riep de weer opgewonden kinder
juffrouw uit. „Mijn zenuwen houden het
werkelijk niet uit!"
„Best dan, ik zal u wel schrijven, indien
ik wat voor u heb."
Juffrouw Harris draaide zich om en liep
naar de deur. Sally voelde plotseling een
groot medelijden met haar.
Mevrouw Bellows drukte op een bel. De
deur aan de andere kant van de kamer
ging open en een vrouw verscheen.
„Wilt u mij de Duncan-map even bren
gen, juffrouw Lane?", vroeg zij. En zich
tot Sally richtende, ging zij voort: „Ik ben
bang, dat u even moet wachten, juffrouw
Granville."
„Natuurlijk."
Juffrouw Lane bracht de map en me
vrouw Bellows bladerde door de papieren.
„Juffrouw Harris is weggegaan," merkte
ze op.
Juffrouw Lane liet een verbaasde uitroep
over haar lippen komen.
„Weg? Nu al? Dat is dus de zesde in
drie maanden!"
„Ja, ik weet het," zei mevrouw Bellows
geïrriteerd, „en ik weet werkelijk niet,
wie wij nu zullen sturen. Mijnheer Duncan
verlaat zich geheel en al op mij, zoals je
zult weten."
Zij bladerde in de map.
„Wat denkt u van juffx-ouw Webster?",
stelde juffrouw Lane voor.
Mevrouw Bellows schudde haar hoofd.
„Neen, zij is bezet. Ik kreeg juist van
morgen een brief van haar."
„Nou, er is niemand anders op het ogen
blik," merkte juffrouw Lane op.
„Juffrouw Tomlinson is ziek. De dokter
heeft gisteravond opgebeld en gezegd, dat
zij zeker zes weken niet mag werken."
„Wat moeilijk toeh," zuchtte mevrouw
Bellows. „Ik weet absoluut niet, wat ik
moet doen."
Sally kreeg plotseling een ingeving.
„Zou ik soms juffrouw Hax-ris kunnen
vervangen?"
Mevrouw Bellows keek haar uiterst ver
baasd aan en de mond van juffrouw Lane
viel open.
„Ik ben bang, dat u te jong bent," ant
woordde mevrouw Bellows.
„Ik heb gemerkt, dat het kind vrij las
tig is," ging Sally voort. „Misschien zou
daarom een jong iemand meer succes heb
ben."
„Ik weet het nog niet." Mevrouw Bel-
lsws keek naar juffrouw Lane.
„Het is een idee."
Mevrouw Bellows keek weer in de pa
pieren.
„Mijnheer Duncan komt einde dezer
week weer terug, maar tot danzij
aarzelde,Nee, ik denk niet, dat het
zal gaan. juffrouw Granville. U moet weten
dat dit een uiterst moeilijke betrekking is;
het is feitelijk de moeilijkste, waarmede
dit bureau ooit te doen heeft gehad."
Juffx-ouw Lane knikte plechtig.
„Zo is het, mevrouw Bellows, absoluut
de moeilijkste."
„Maar dan heeft u toch alles te winnen
en niets te verliezen?", zei Sally opgewekt.
Mevx-ouw Bellows keek haar weer on
derzoekend aan en er zweefde een flauwe
glimlach over haar streng gelaat.
„Het ziet er naar uit, dat u de enige
oplossing bent. Juffx-ouw Harris is zo maar
weggegaan en mijnheer Duncan zit in
Pax-ijs.... Ik heb hem toegezegd, dat er
iemand zou zijn bij zijn dochtex-tje."
„Hoe oud is het kind?" vx-oeg Sally.
„Ik geloof van bijna tien", antwoordde
mevrouw Bellows.
„Een klein ondier," vxxlde juffx-ouw Lane
aan.
Mevx-ouw Bellows keek haar bestraffend
aan.
„Enigszins moeilijk", corrigeerde zij.
„Haar kinderjuffrouw zegt dat tenminste.
Het is het enige kind van mijnheer Duncan
en hij houdt dolveel van haar. Niets is
goed genoeg voor haar en het is heel be-
langx-ijk, dat mijnheer Duncan tevreden
blijft."
„Wie is hij?", vx-oeg Sally belangstellend.
Mevrouw Bellows keek Sally verbaasd
aan.
„Hebt u nog nooit van hem gehoord?
De grote bankman Robert Duncan. Zijn
naam staat geregeld in de kranten!"
„Nee, ik heb nog nooit van hem ge
hoord", zei Sally.
Mevrouw Bellows zuchtte.
„Zelfs voor veel geld is geen goede kin
derjuffrouw voor Elaine te krijgen."
„Is dat haar naam?", vroeg Sally.
„Ja: Elaine."
„Laat mij probex-en Elaine te verzor
gen", vex-zocht Sally. „Indien het een mis
lukking wordt kan ik slechts terugkomen
om mijn verontschuldigingen aan te bieden
en u te verzoeken naar iets gemakkelijkers
voor mij uit te kijken."
'De telefoon belde in de andere kamer.
Juffrouw Lane rende naar het toestel en
kwam ijlings terug.
Het is de oude Nanny. Ze is vreselijk
opgewonden."
„Zet het gesprek op mijn toestel", zei
mevrouw Bellows.
Nanny scheen veel te zeggen te hebben
en het duurde dus enige tijd, voordat me
vrouw Bellows een woord kon antwoor
den.
„Ja.... jajaik begrijp het
volkomen. Ja, ik stuur direct iemand naar
u toe.... Ja, ik verzeker u dat u haar
geschikt zult vinden. Ja, het spijt mij erg
van juffrouw Harris, maar zij voelt zich
niet erg goed. Ja, juffrouw Granville, dat
is haar naam, komt direct", zij keek vra
gend Sally aan. „Ja, ogenblikkelijk. Het
spijt mij wex-kelijk buitengewoon.... Ik
zal mijnheer Duncan dix-ect opbellen als
hij weer terug is".
Mevrouw Bellows legde de haak op het
toestel.
„De verpleegster is erg ontdaan, dat
juffrouw Harx-is is weggelopen. Kunt u
werkelijk direct gaan?"
„Ja, natuurlijk", antwoordde Sally,
„maar er is één ding, dat ik graag wilde
weten. Ik wil liever niet komen inwonen."
Mevx-ouw Bellows keek enige brieven
uit de map door.
„Ik geloof niet, dat dat er veel toe zal
doen. Juffrouw Harris was intern, maar
juffrouw Jackson weer niet. Het is niet
vei-plicht. De vex-pleegster zorgt er voor,
dat Elaine 's mox-gens opstaat en brengt
het kind ook weer naar bed. Indien u er
bent als er les gegeven moet worden, zal
dat zeker goed zijn. (Wordt vervolgd).
