Het Hek van de Dam
Bom en Lente
Emigratie naar Australië behoeft ernstige
voorbereiding en kennis der Engelse taal
Litterair feest „Het boek en de Muzen''
werd door Koningin Juliana bijgewoond
J
Haarlemse
gevelstenen
Het verblijf in het „aankomstkamp"
is primitief, maar tijdelijk
Bijzonder leuk cabaret van Wim Sonneveld
Grote belangstelling voor
Interscholair Jeugdtournooi
Buikje weg
Stikke lekker
Grote back
In de hoofdstad uit
ZATERDAG 24 FEBRUARI 1950.
5
De onlangs door de regering benoemde
commissaris voor de emigratie, mr. ir. B.
W. Haveman, heeft naar aanleiding van de
dezer dagen in Australië ondertekende
emigratie-overeenkomst tussen Nederland
en Australië een en ander over de emigra
tie naar dit land meegedeeld.
De heer Haveman merkte op dat de
overeenkomst als zodanig geen nieuwe
periode inluidt, omdat zij een ontwikke
ling, welke in volle beweging is, legiti
meert. Dit jaar zullen naar verwachting
15.000 tot 20.000 emigranten kunnen wor
den vervoerd.
Hij legde de nadruk op het zeer moei
lijke vervoerprobleem. Degene die zich
thans aanmeldt zal er rekening mee dienen
te houden dat hij niet voor het einde van
dit jaar, wellicht zelfs pas in begin 1952
zal kunnen oversteken. Mr. Haveman zei
er van overtuigd te zijn, dat er gebrek is
aan voorbereiding van de gemiddelde emi
grant op zijn toekomst. Hij noemde in het
bijzonder het gebrek aan talenkennis. Een
hoog percentage van de emigranten kent
geen Engels, hetgeen een zeer grote achter
stand betekent bij degenen die deze taal
wel machtig zijn.
Er wordt thans overwogen om de emi
granten op een betere wijze voor te be
reiden. Dit zal moeten gebeuren in onder
ling overleg en samenwerking met de
overheid. Er zullen cursussen moeten wor
den gegeven in een aantal centra. Dit
vraagstuk is moeilijk, want het gaat er om
in een betrekkelijk korte tijd een juiste
dosering te geven voor die voorbereiding.
Belangrijk is de voorlichting. Getracht
zal worden, aldus de heer Haveman, de
aanwezige gegevens in zo goed mogelijke
vorm beschikbaar te stellen..Hij merkte
op dat men er te weinig begrip voor heeft
dat iedere emigrant, ongeacht het sociale
peil waartoe hij in Nederland was geste
gen, in het ontvangende land weer van de
grond af aan moet beginnen. Slaagt men
er in door deze eerste periode goed heen
te komen, dan bieden landen als Australië
een mogelijkheid tot snelle sociale stijging
en een goede toekomst. Om hiertoe te ge
raken dient reeds in de eerste voorberei
dingsperiode in Nederland een „mental
training" plaats te vinden.
Huisvesting
Het huisvestingsprobleem is in Australië
groot. De Australische regering waarborgt
huisvesting, zolang het eigen onderdak nog
niet gevonden is, in verbouwde militaire
kampen. Die voorlopige huisvesting is
primitief. Met betrekking tot het meene
men van een „prefab" kwam dr. Pieters,
landbouwattaché in Australië tot de con
clusie, dat het meenemen van een „prefab"
eigenlijk weggegooid geld is en sterk moet
worden afgeraden. Er bestaan ook in
Australië verscheidene verordeningen en
voorschriften. De staten zijn autonoom.
Als men rekening houdt met de uitge
strektheid van het land, dan begrijpt men
dat de woningbouw sterk uiteen moet lo
pen. Er zijn wel bouwcontracten afgesloten
met Nederlandse bouwondernemers. Deze
huizen zijn echter niet bestemd voor emi
granten, maar voor de gehele Australische
gemeenschap. Men kan dus niet zo maar
een „prefab" meenemen als men nog niet
weet waar men dit zal kunnen zetten en
wat de voorschriften ten aanzien van de
bouw in dat bepaalde gebied zijn.
De heer Haveman deelde mee dat het
wel de bedoeling is dat getracht wordt
een bepaald percentage van de al
daar gebouwde huizen aan Nederlandse
emigranten toe te wijzen. Daarover zijn
nog besprekingen gaande.
De overeenkomst
De thans ondertekende emigratie-over
eenkomst regelt de Nederlands-Australi
sche samenwerking voor een periode van
5 jaar en met betrekking tot een jaar
quotum van 25.000 gesubsidieerde emi
granten. Deze subsidies worden door de
Nederlandse regering individueel verstrekt
in de vorm van een bijdrage in de pas-
sagekosten en/of door de Australische re
gering in de vorm van huisvesting.
Er is een verrekeningssysteem, waarbij
de Australische regering een deel der sub-
sidiekosten zal dragen. Op grond van de
door hem ontvangen materiële steun wordt
van de emigrant verwacht dat hij gedu
rende betrekkelijk korte tijd zal werken
in het beroep, dat hij opgeeft bij zijn aan
vrage tot emigratie en op grond waarvan
op zijn aanvrage een gunstige beslissing is
genomen.
Door de Australische immigratie-attaché
werd desgevraagd opgemerkt, dat de ver
halen over de slechte toestanden van het
ontvangstcentrum, het Bathurstkamp, over
dreven zijn. Het is een verbouwd militair
kamp, dat comfortabel en geschikt is voor
de tijdelijke huisvesting. De heer Pieters
noemde de toestand aldaar óp het ogenblik
behoorlijk. De emigrant slaagt er door
gaans in om binnen enige tijd eigen huis
vesting te vinden.
De ontvangst in Australië werd goed
genoemd. De Nederlandse emigranten wor
den door de bevolking hartelijk ontvangen.
Er is geen bevoordeling van de Engelsen
in Australië, zo werd meegedeeld. Maar
men moet er aan denken, dat de banden
met Engeland veel groter zijn en dat het
gebrek aan kennis van de Engelse taal een
handicap is.
De heer Haveman deelde nog mee dat
er op het ogenblik besprekingen worden
gehouden om de emigratiestaf in Austra
lië uit te breiden. Dit is ook een van de
redenen van de komst naar ons land van
de landbouw-attaché, de heer Pieters, die
thans ook de emigratiebelangen in Austra
lië behartigt.
Tot burgemeester van Westzaan is
benoemd de heer N. Vijlbrief (P. v. d. A.),
wethouder der gemeente Voorburg (Z.H.)
en oud-lid der Eerste Kamer.
Wij zullen in het vervolg des Zaterdags een
wij heden met een kruiswoordraadsel.
Horizontaal: 1. Schots-
rokje, 4. imposant, waar
dig, 13. bloeiwijze, 15 hoog
te, 16. familielid, 17, metaal,
10. Frans voegwoord, 20.
woongemeenschappen, 22.
signaal, 23 gelijkmatige
gang, 25. niet geheel, 26.
plaats in Rusland, 27. opper -
vlaktemaat, 28. Indiase ver
tegenwoordiger bij de Ver.
Naties, 30. nummers, 31.
uitdrukking, houding, 32.
gesteldheid, 35. kerkelijke
richting, 37 dier, 38 scheeps
artikel, 40. persoonlijk voor
naamwoord, 41. houder van
lichtbron, 44. voorzetsel, 46.
bevlieging, 47. vroeger in
vloedrijke maatschappelijke
groep, 51. klein mannetje,
52. lange, slingerende plant,
56. fijngemaakte vruchten,
57. voorzetsel. 59. zanger,
60. schadelijk insect, 62.
veiligheidsapparaat, 64. dier,
65. voegwoord, 66. half, 68.
dwingeland, 70. gezichtsbe
haring, 72. zuinig, 73. door
eenmengen, 74. bepaalde
vorm van verzets-organisa-
tie tijdens bezetting, 75.
Oosters religieus bouwwerk
76. meisjesnaam, 77. grond
stof voor de bakkerij, 70.
kippenhok, 80. signaleren,
81. hechtplaats.
Verticaal: 1. zetel, die uit
de mode raakt, 2. van be
schermende laag voorzien,
3. hijsinstrument, 5. voorzetsel, 6. tegenoverge
stelde van 5 vert., 7. natuurlijk, 8. twee mede
klinkers, 9. groot gevaar, 10 hoog bouwwerk, 11.
eenheid in de electrotechniek, 12. ouderwets
wapen, 14. snelle loop, 18. Europeaan, 21. meis
jesnaam, 23 gewicht der verpakking, 24. jon
gensnaam, 27. welzijn, baat, 29. vroeger eiland,
31. groet, 33. lidwoord, 34. afwerend, 36. deel van
het hoofd. 37. hoogstaand, 39. steenklomp, 40.
puzzle publiceren. Voor het eerst beginnen
stad in België, 42. twee medeklinkers, 43. herin
nering, 45. familielid, 48. huishoudelijk artikel,
49. geldelijke vergoeding voor werk, 50. tennis-
term, 53. op dezelfde plaats, 54. bloeiwijze, 55.
oorlogsgod, 58. samengesteld, 61. stad in Italië,
62. stad in Zuid Amerika, 63. rivier die bekend
werd in eerste wereldoorlog, 66. legenden, 67.
militaire inlichtingendienst, 68. drietal, 69. be
nedenwaarts, 71. zonder afsluiting, 72. wagen, 77.
lidwoord, 78. persoonlijk voornaamwoord.
In een wereld, die een macaber spel
speelt met De Bom, staan nu de plaatjes
in de kranten van het tedere, beginnende
leven.
Er is een springbokje geboren in Artis
en het diertje krijgt de melkfles toege
diend.
Er is een lammetje geboren in de weide
en wie glimlacht niet om zo'n vroeg en
voorlijk voorjaarstafereel van dat kleine
wollige dingetje-op-vier-poten van Moeder
Schaap?
En u en mij staat nog meer goeds te
wachten; nu komen: de bloeiende bollen,
de bruidsboeketten op het Appeldijkje bij
Geldermalsen en zo'n leuk doorkijkje u
weet dat wel door de oude stadspoort
naar de triomfantelijke kaarsenweelde van
de kastanjebomen.
Dit bezwaart mij niet.
Integendeel.
Van zulke plaatjes krijg ik nooit genoeg.
Zoals ik ook nooit genoeg krijg van mooie
dames uit Hollywood, die voor mij haar
badpak hebben aangedaan en haar liefste
glimlach hebben opgeprikt.
Zoals ik nooit genoeg krijg van verhalen
van rijke mensen in de zon, onder de pal
men op een wit strand, die de drukkende
last hunner millioenen trachten te verge
ten in de branding van de zee.
Het springbokje van Artis, het spring-
geitje van Hollywood, het schaap in de
wei, het schaap op het strand van Le
Touquet; de rijkdom van de bloeiende ap-
pelaeren, de rijkdom van die goede men
sen in zee naar hen vluchten wij van
ons eigen spel met De Bom, van onze eigen
wanhoop om onze eigen onmacht, onze
eigen dromen te verwezenlijken tot de
wake in een betere wereld.
Het zal wel hierom zijn, dat vóór de
slang Adam geen bioscoop van node had en
Eva geen poederdons en dat zij beiden geen
groter vertedering om schaap en springbok
en de bloemen des velds kenden, dan die
voor de natuurlijkste en onbizonderste ver
schijnselen van het leven-zelf.
En dat wij duizendmaal dommer zijn
dan zij waren met al ons geluk om de
bollenvelden in bloei en dat Appeldijkje
met zijn tedere bruidsboeketten. Ge zult
die plaatjes spoedig zien. ELIAS
Oplossingen moeten ingezonden worden aan ónze bureaux: HAARLEM, Grote Hout
straat 93 en Soendaplein 37. IJMUIDEN, Kennemerlaan 154: Oplossingen moeten
uiterlijk Woensdagavond in ons bezit zijn. Wij verzoeken op de enveloppe te schrijven
„Oplossing Puzzle".
Voor de goede oplossingen loven wij uit: één prijs van 7.50; één van 5.en één
van 2.50.
DE BURGERLIJKE VERDEDIGING VAN
ONS LAND.
De vereniging ter beoefening van de
Krijgswetenschap heeft te Rotterdam een
bijeenkomst gehouden, waar het onder
werp „De burgerlijke verdediging in Neder
land" werd besproken door mr. F. R. Mijn-
lieff, raadsadviseur in algemene dienst van
het ministerie van Binnenlandse Zaken,
belast met de leiding van de afdeling Open
bare Orde en Veiligheid.
Als voorwaarden voor een goed werken
de burgerlijke verdediging noemde hij een
standhoudende militaire verdediging, een
sterk moreel van de bevolking, een krach
tige zelfbescherming en een doeltreffende
overheidsorganisatie.
Indien niet voldoende vrijwilligers toe
treden tot de burgerlijke verdediging zal er
volgens mr. Mijnlieff een burgerlijke
dienstplicht moeten komen.
Koningin Juliana heeft gisteren in de
Amsterdamse Stadsschouwburg de litte
raire feestavond, waarmee de zestiende
Boekenweek werd ingeluid, met haar te
genwoordigheid bijzondere luister bijgezet.
De landsvrouwe arriveerde om precies half
negen in gezelschap van burgemeester en
mevrouw d'Ailly, haar kamerheer in bui
tengewone dienst jhr. mr. E. W. Roëll en
haar secretaresse, mevrouw N. Smitt-Avis.
Zij werd ontvangen door de commissie
voor de propaganda van het Nederlandse
boek, alsmede door de heer J. M. Bendien,
directeur van het theater. Daar het bezoek
een onofficieel karakter droeg, nam de
Koningin plaats in een gewone loge. Zij
woonde de gehele opvoering bij van het
cabaretprogramma „Een bloemlezing in
prachtband" door het ensemble van Wim
Sonneveld, die zij in de pauze in één der
foyers ontving om hem te complimenteren
met de geleverde kleinkunst van inderdaad
zeer hoog gehalte. De Koningin verklaarde
nooit eerder in de gelegenheid te zijn ge
weest een echt Nederlands cabaret te zien.
„Dat is één der nadelen van het buiten
wonen", voegde zij er lachend aan toe. De
Vorstin vertrok bij het begin van het
schrijversbal, kort voor middernacht.
Na een begroeting van de aanwezigen,
waaronder een groot aantal landelijke,
provinciale en stedelijke autoriteiten, sprak
mr. H. J. Reinink, secretaris-generaal van
het ministerie van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen, de openingsrede uit. Deze
begon met te herinneren aan de actie van
boekhandelaren en uitgevers in de bezet
tingstijd ter ondersteuning van de letter
kundigen, die weigerden tot de door de
Duitsers ingestelde Kultuurkamer toe te
treden. De secretaris-generaal wees er op
dat ook thans talrijke Nederlandse kunst
instellingen in een noodtoestand verkeren.
Het ene litteraire tijdschrift verdwijnt na
het andere, omdat de kosten een zakelijk-
verantwoorde exploitatie bijna onmogelijk
maken. Spreker kwam nu met de sugges
tie dat uitgevers en boekhandelaren we
derom zouden samenwerken om wat pro
fessor Donkersloot „de erosie der cultuur"
noemde te kunnen tegengaan. Velen zien
daarbij verlangend uit naar steun van de
overheid. Maar welke wegen deze met de
uiterst beperkte middelen ook bewandelt,
zij zal altijd wel op critiek stuiten en bo
vendien haar invloed moeten vergroten.
Het ernstig gemis aan onderling ver
trouwen ondermijnt iedere poging om iets
positiefs tot stand te brengen, aldus ver
volgde mr. Reinink zijn betoog. Het is
moeilijk te leven in een wereld waarin vijf
jaar na afloop van de oorlog de vrede nog
niet is weergekeerd, maar het zal nood
zakelijk zijn onze nerveuze prikkelbaar
heid te overwinnen. Hierop aansluitende
richtte mr. Reinink een ernstig vermaan
tot de kunstcritici, speciaal op het gebied
van de muziek, zich meer dan tot dusver
te matigen. Spreker deelde mede dat de
internationaal gevierde dirigent Bruno
Walter thans weigert in Nederland con
certen te leiden, omdat de toon der be-
hgenieurs bij het Italiaanse leger hebben
een machine geconstrueerd die in minder
dan twee minuten een mangat boort tot
een diepte van bijna twee en een halve
meter. Zij kan door één man bediend wor
den, maar tijdens het werk moeten twee
mannen assistentie verlenen. De infante
risten, die in de frontlinie zelf de man
gaten moeten graven, zullen deze vinding
ongetwijfeld weten te waarderen. Men
hoopt deze boormachine, die nu tot de vaste
uitrusting van het Italiaanse leger behoort,
ook ter beschikking te kunnen stellen van
de strijdkrachten van de landen van het
Noord-Atlantisch Verdrag.
De tentoonstelling van het Interscholair
Jeugdtournooi in het Frans Hals Museum
mag zich in een zeer grote belangstelling
verheugen. In vier dagen tijds werden reeds
meer dan 1700 bezoekers genoteerd.
De verwachting is gewettigd, dat het
aantal bezoekers van verleden jaar 2013
deze keer nog aanzienlijk overtroffen
?al worden, daar de tentoonstelling nog tot
Maandagmiddag 5 uur open blijft.
Maandag om half vijf zal wethouder Ge
luk aan de deelnemers van het tournooi
een herinneringsmedaille uitreiken.
In het Amsterdamse Stadion waren
wij dezer dagen getuige van de voetbal
wedstrijd tussen het voorlopig Neder
lands elftal en de sterke Engelse prof
club Middelmatigbrough.
Wij waren overigens niet de enige ge
tuigen, want om ons heen zaten 55.000
anderen, die de productie-verhoging de
productie-verhoging hadden gelaten. Het.
Stadion was er vól van. Wij ook trou
wens, want we hadden veel over deze
ontmoeting gelezen in allerlei voorbe
schouwingen, die altijd het grote voor
deel hebben dat zij zo geheel verschil
lend zijn van de nabeschouwingen. Zo
werd algemeen aangenomen dat de Brit
se bezoekers een te zware tegenstander
voor onze landgenoten zouden zijn. De
Britten hadden inderdaad een vertwij
felde poging gedaan om deze voorspel
ling waar te maken door een practisch
onderzoek van de Nederlandse voedsel
situatie, zodat zij haast herkauwend het
veld betraden.
Maar wij lopen op de gang van zaken
vooruit, want aleer het zover was, had
den wij ruimschoots de gelegenheid ons
de tijd te korten met de lezing van het
Stadion-Nieuws, waarin enige interes
sante mededelingen over de komende
strijd vervat waren. Zo lazen wij over
de verkiezing van de heer H. D. V. S.
van der Tuyn: „De Schiedammer is on
getwijfeld een listige voetballer, iemand
die zijn kop erbij houdt. Als nu de benen
maar snel genoeg zijn om op de vleugel
te voldoen". Na deze anatomische ex
pertise van deze vogel zetten wij ons
aan een beschouwing van de heer B.
Pasterkamp betreffende de training van
het Nederlands elftal. Hij citeerde nie
mand minder dan de heer H. Schij ve
naar, die met het oog op de wedstrijd
tegen België op 15 April verklaarde:
„Het wordt een zwarte dag voor de
Vlamingen". Wij kunnen slechts hopen,
dat de Belgische keuzecommissie nu
niet uitsluitend Walen zal opstellen.
De heer Pasterkamp verklapt voorts
nog dat allerlei candidaten voor de
Oranje-trui uit eigen beweging nog een
schepje op de voorbereiding gooien.
Waarschijnlijk om het geheel een min
der harkerige indruk te laten maken.
Volgens dit relaas gaat de heer P. Kraak
iedere Vrijdagmiddag bij daglicht een
uur in het doel staan op het Velser-
sportpark met trainer Van der Leek
tegenover zich. Naar wij vernemen oefe
nen zij zich dan in de hypnose. En de
heer A. Lenstra springt in de huiskamer
dagelijks touwtje. „Dat buikje moet
weg", roept hij daarbij. Gelukkig heeft
de heer H. Schijvenaar geen last van
frontale uitspattingen, zo verklaart de
heer Pasterkamp tenslotte.
Wat de Britse tegenstander betreft,
schrijft de heer M. Koppelaar in het
zelfde pamflet over het geringe succes
van Middlesbrough in de Cup-wedstrij
den: „Het is ieder jaar opvallend dat de
clubs uit de eerste divisie door mindere
Goden worden gewipt". Mocht dit juist
wezen, dan zijn we-het geheel met
hem eens. Een eindje verder zegt hij
over de rechtsbinnen Mannion, dat deze
misschien een der briljantste spelers is,
die het Engelse voetbal ooit gekend
heeft. Het is een zogenaamde geboren
voetballer, meent hij (in tegenstelling
met de zogenaamde niet-geboren voet
ballers), die bovendien over twee voe
ten beschikt, hetgeen niet van iedere
prof gezegd kan worden. Inderdaad: de
verstrooidheid van profs doet hen er
vaak één thuislaten. Hij is de enige in zijn
club, die in het bezit is van een „cap":
een bijzondere onderscheiding, wanneer
een internationaal 25 wedstrijden heeft
gespeeld, aldus de heer Koppelaar. Ons
dunkt dat helemaal niet bijzonder, want
iedereen krijgt een cap, wanneer hij 25
internationale wedstrijden heeft ge
speeld. Aan deze „cap" ontleent de heer
W. Mannion overigens wel zijn cap-
sones.
Gij vat wel dat onze emotionele span
ning door deze krachtige lectuur tot
schier ondraaglijke afmetingen was ge
groeid. En toen de elftallen het veld
kwamen opdraven en de volksliederen
niet werden gespeeld, zaten wij onge
veer te barsten, vooral toen wij opmerk
ten dat de beginstand 00 was, zodat
er nog van alles kon gebeuren. Er ge
beurde inderdaad van alles en nog wat,
want drie minuten na het begin opende
scheidsrechter Van der Meer de score
door een goed-geplaatste onachtzaam
heid. Een fraai debuut, waarmee deze
steunpilaar van het oranje elftal zeker
een blijvende opstelling verdient. Het
over het hoofd zien van buitenspel-
gevallen, waarin hij een meester is, kan
namelijk van onschatbare waarde voor
de uitslag zijn. Mocht men hem normaal
als scheidsrechter willen gebruiken, dan
verdient het aanbeveling hem (voor de
veiligheid in een kooi) op de tribune op
te stellen, zodat hij het veld beter kan
overzien en de toeschouwers hem be
hulpzaam kunnen zijn bij het consta
teren van overtredingen.
Het publiek is trouwens altijd een be
langrijke factor bij het voetbalspel,
reden waarom wij onze wekelijkse rol
prent dit keer hebben gewijd aan een
aantal van de 55.000 zielen, die het trap
pen tegen het bruine monster gade
sloegen. De mensen riepen voortdurend
„Hup Holland", hoewel het huppen van
voorwaartsen en verdedigers weinig of
niets tot een gunstig resultaat bijdraagt.
De storm van aanmoediging leidde ove
rigens wel tot een tweede goal, welke
een voor ons gezeten Hagenaar deed op
merken: „Ik heb er weliswaar niets aan
gedaan, maar ik ben er toch een beetje
trots op".
Dezelfde man ontstak echter in ach
terdocht toen hij ons aantekeningen zag
maken en vroeg: „Benne jelui soms
scouts? Benne jelui soms de scouts, die
Bertus de Harder hebben weggekocht?
Zo ja, dan zal ik je postzegel even af
stempelen". Na deze categorische ver
klaring draaide hij zich weer verge
noegd om, Over Lenstra zei hij vervol
gens: „Als een boer looptie, die gras
maaier". Een fijn commentator.
RUST (2—0)
In de pauze hielden wij ons onledig
met de aankoop van een kopje vellen,
waarin men vergeten had koffie te
doen. Een man achter ons kocht ge
brande pinda's aan, die door de koop
man als „hardstikke lekker" waren aan
geprezen. Nadat hij er drie tanden op
gebroken had, zei hij treurig: „Ze benne
wel hard, maar niet stikke lekker". Ge
lukkig vrolijkte hij op toen de luidspre
kers een belastingambtenaar van de
tribunes riepen. „Om de loonbelasting
van het Nederlandse elftal af te trek
ken. zei hij met zacht venijn.
Na de hervatting kwamen de Britten
even knap opzetten. Zij wisselden daar
bij voortdurend van plaats en ineens
riep onze buurman: „Daar heije weer
so'n Switser". Wij maakten hem toen
attent op zijn abuis, door hem er op te
wijzen, dat het hier niet om een match
tegen Zwitserland ging.
Over de spelers kunnen wij kort zijn.
Er wonen er tenslotte teveel in Haarlem
om er lang over te zijn. De heer N. van
Melis, die helemaal uit Eindhoven was
gekomen om in Amsterdam uit de
buurt van de bal te blijven, bleek een
diepe angst te koesteren voor de grote
back van de Britten, Hij zag dan ook
Zaterdag en Zondag geeft het Am
sterdams Toneelgezelschap reprises
in de Stadsschouwburg van „De reis
van Noach op de wateren", het jubi
leumstuk van Jo Sternheim, die de
titelrol vertolkt.
De Nederlandse Comedie komt van
Dinsdag af met een korte reeks we-
dervertoningen van „Vreemd Tussen
spel" van Eugene O'Neill in de
Kleine Komedie aan de Amstel.
Medewerkenden zijn onder anderen
Ank van der Moer, Han Bentz van
den Berg, Fons Rademakers en Ton
Lutz.
Zondagmiddag brengt de Nederland
se Opera „De Troubadour" van Verdi
voor het voetlicht en Dinsdagavond
Carmenvan Georges Bizet.
In de kunstzaal van de Moderne
Boekhandel spreken de dichters J.
C. Bloem en Ed. Hoornik op Maan
dagavond 26 Februari over hun ver
zamelde werken.
Het programma van het abonne
mentsconcert door het Concertge
bouw Orkest op Zondagmiddag is
geheel aan Mozart gewijd. Dirigent
is Josef Krips, soliste Irmgard See-
fried, sopraan. Maandagavond leidt
Theo van der Bijll een uitvoering van
zijn oratorium Het Lam zal hen lei
den", uitgevoerd door de Konink
lijke vereniging „Excelsior" met
medewerking van de H.O.V. en so
listen. Dinsdagavond concerteert het
U.S.O. onder leiding van Paul Hup-
perts voor de kunstkring „Voor
Allen". Er worden werken van Hen-
kemans, Schumann en Berlioz ten
gehore gebracht, met medewerking
van de pianiste Clara Haskil.
In de kleine zaal van het Concert-
gebouw zingt hedenavond Jo Vincent
met begeleiding door Gerard Hen-
geveld. Zondagavond geeft de Egyp
tische pianist. Zaven Khatchadourian
een recital. Maandagavond speelt en
spreekt Willem Andriessen voor de
vereniging Concertgebouw-Vrien
denHet onderwerp is: Mozart en
Schubert. Dinsdagavond wordt er
kamermuziek gemaakt door het
Concertgebouw-Quintet met mede
werking van Felix de Nobel. Als
u Willy Fritsch terug wilt zien,
dan moet u in Corso naar „Schadu
wen der nacht" gaan kijken. Alham-
bra vertoont „Boefjes van Montmar-
tre", Tuschinski „De schrik der zeven
zeeën" en City „De kreet der aarde".
De Uitkijk heeft de première voor
Amsterdam van „Het Hobbelpaard"
naar de gelijknamige novelle van D.
H. Lawrence.
Van 2 Maart tot 7 April wordt in
kunsthandel De Boer aan de Kei
zersgracht een tentoonstelling ge
houden van nieuwe werken van
Johan Buning.
geen enkele maal kans om de doelmond
een kogel te laten slikken. Beter was de
heer T (van slappe Tinus) van Schijn-
del. Deze werd een kwartier voor het
einde door het gejuich wakker, ontdekte
dat er een voetbalwedstrijd aan de gang
was en besloot toen een balletje mee te
trappen. BOEDA
sprekingen van zijn eerste optreden na de
bevrijding hem niet is bevallen.
Maar tenslotte achtte de secretaris-ge
neraal het een hoopgevend verschijnsel
dat er ook dit jaar bijna zevenduizend
nieuwe uitgaven op de markt kwamen,
nog geen twintig minder dan in 1939. Na
deze optimistische noot kon het eigenlijke
feest beginnen.
Cabaret en bal
„Een bloemlezing in prachtband" luidde
de titel van het cabaretprogramma van
Wim Sonneveld en de zijnen. Deze naam
was zeer toepasselijk: men kreeg namelijk
voor een gedeelte een herhaling van oude
successen en voor de rest een aantal nieu
we, speciaal aan het boek gewijde num
mers. Van die oude categorie noemen wij
het navrante liedje „Feestdag" van Wies
Defresne, ten gehore gebracht door Lia
Dorana, de geestige en vindingrijke ge
schiedenis van het costuum door Sonneveld
zelf, Emmy Arbous met een tekst van An
nie Schmidt over een geblaèeerde dame
aan de Noordzee en Hetty Blok als de
existentialiste. Een genoegen was ook het
weerzien van de proloog „In de sprookjes-
hemel" door Hella Haasse, die helaas
tegenwoordig haar fijnzinnig talent niet
meer in dienst van de kleinkunst stelt. Een
ware ovatie beloonde de zeldzaam komisch
gemimeerde „zangnummers" door Lia
Dorana en Wim Sonneveld.
Annie Schmidt leverde het leeuwendeel
van het materiaal voor het speciale pro
gramma. Kostelijk waren haar parodisti
sche behandelingen van de Noorse trilogie
„De flodderreeks" en de detective-roman,
het laatste nummer met een verrassend-
gekke pointe. Minder geslaagd was „Ons
boekenplankje" met een parade van be
kende boekenhelden en vrouwelijke hoofd
personen. Een verrukkelijke zotternij was
ook „De nieuwe Gijsbrecht" van J. J. van
Mechelen, de leider van het journalisten
cabaret „De Inktvis", die thans ook enkele
rollen vervulde op een wijze die hem nau
welijks van de beroepskrachten deed ver
schillen. Het kwam er bijna van dat de hele
zaal het refrein „Vi-va-Vondelen op het
Leidseplein" meezong. Enorm dwaas was
Conny Stuart als de in „de kleine zaal"
debuterende zangeres. Het is te hopen dat
haar meer en meer gelegenheid geboden
wordt haar komische begaafdheid uit te
vieren. De tekst werd door Martie Verde-
nius geschreven. Hetty Blok droeg met veel
geest „Pyramus en Thisbe" van Kees Stip
voor.
Als hoogtepunt van het programma was
de toneelverbeelding van Nijhoffs gedicht
„Pierrot aan de lantaarn" bedoeld. Jammer
genoeg werd er doorgaans te zacht gespro
ken en had Guus Verstraete een moeilijk
geheel te verantwoorden opvatting van
Harlekijn, de tegenspeler in deze dialoog.
Het experiment was de moeite waard,
mede door de voortreffelijke muzikale
illustraties van Han Beuker, die weer eens
met zijn oude compagnon Wouter Denijs
het pianospel verzorgde. Geroemd moeten
tenslotte worden de frisse décors van
Friso Wiegersma.
Deze cabaretavond behaalde een groot
succes. Iedereen kwam er in de juiste
stemming voor het schrijversbal, dat in alle
foyers van de schouwburg nog voort
duurde, toen de melkboeren hun dagelijkse
ronde begonnen. Er werd gedanst op mu
ziek, voortgebracht door „The Constella
tions, Max Woiski en zijn Habanera-orkest,
het ensemble Rita Dalvano, de pianist Joop
Walvis, de accordeonisten Nick Godart en
Tonny Bakkenes, benevens door Cas Rus op
het clavioline-wonderorgel. D. K.
Uitbreiding automatisch
telefoonverkeer
Heden zal tussen de telefoonnetten van
het district Haarlem enerzijds en die van
de districten Eindhoven en Nijmegen an
derzijds het A. Z. Z. verkeer in dienst wor
den gesteld.
Gedurende dz A. Z. Z. uren (Maandag-
Vrijdag 17-8 uur, Zaterdag 13 uur tot
Maandag 8 uur) zijn dan in het district
Haarlem, omvattende de sectoren Haarlem,
Hoofddorp, Lisse, Hillegom, Santpoort,
IJmuiden en Beverwijk, alle geautomati
seerde netten in de districten Eindhoven en
Nijmegen langs automatische weg bereik
baar.
Onderstaande steen is te zien in de gevel
van de varkensslagerij Hölsken, Boter
markt 11-13. Het is zeker dat op deze plek
in 1611, het jaartal dat de steen draagt,
een andere zaak gevestigd was. Een var
kensslager maakt natuurlijk geen reclame
met muilezels. Het vermoeden rijst dat daar
vroeger een herberg is geweest, althans
een nering die belang had bij het reizen
en trekken. Bijvoorbeeld een wagenmaker.
Baer is het oud-Hollandse woord voor
draagbaar. Het is dus een baar door muil
ezels, aangeduid als rossinanten, gedragen.
„In den Bosbaer", staande in een gevel
in het perceel Botermarkt 1113.
De voorstelling brengt een der oudste
vormen van vervoer in beeld, de draag
koets. In de middeleeuwen en ook nog
enige tijd daarna, was deze wijze om zich
te verplaatsen in ere. Het behoorde tot de
luxe des levens, wat wel te begrijpen was,
want alleen zeer welgestelden konden zich
dit veroorloven. Op die manier werd het
schokken in een karos op de hobbelige
wegen vermeden. De dame die door deze
muilezels gedragen wordt heeft niet kun-
nene dromen van de wijze waarop wij
mensen van de 20e eeuw verwend zijn door
onze vlugger en gemakkelijker vervoers
middelen.
