Zandvoorts nieuwe rotonde
nadert haar voltooiing
Pi
RR
Het Hek van de Daan.
goed schilderwerk?
Kinderbewaórplaats reeds met Pinksteren in gebruik
Haarlem
lïrmA'IeijenM
Stelt U prijs op
Schildersbedrijf Fa Gebr. DUURSMA
Haarlemse brandweerlieden
onderscheiden
Liet overwegwachter de
spoorbomen te snel neer?
Franken's Allinsonbrood
Voor een goede spijsvertering
Negende Symphonie besloot
de Beethoven-cyclus
Het IJ en wij
Janssen 45
In de hoofdstad uit
y
Bewijzen van
goed zedelijk gedrag
Heringa Wuthrich
In Maart stegen de geld-
omzetten bij de detailhandel
WOENSDAG 9 MEI 1951
HAARLEMS DAGBLAD -
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
3
De grote rotonde die de nieuwe Strand
weg te Zandvoort gaat afsluiten nadert
haar voltooiing. Van het strand af biedt d'e
ronde gevel, die als het ware werd inge
plant in de hoge duinen van de zeereep,
een prettige aanblik. Van het strand af ge
meten heeft dit gebouw een hoogte van
6>£ meter en een grootste breedte van 40
meter. Het bestaat uit twee verdiepingen
en werd geheel uit beton opgetrokken.
Wanneer ge van het strand over het brede
betonnen bordes door de dubbele glazen
deuren het gebouw betreedt, dan treft reeds
direct de economische indeling van het
interieur. Na de kantoortjes van de be-
diensters vindt men hier de openbare toi
letten voor dames en heren, twee afde
lingen die met hun wastafels, crème be
tegelde wanden en de met bruinrode tegels
afgezette cementen vloer een prettige, hel
dere indruk maken.
Achter deze toiletten bevindt zich een
grote ruimte voor het opbergen van strand
goederen gedurende de wintermaanden,
een bergplaats, die met de beschikbare op
bergruimte op de bovenverdieping een to
tale inhoud heeft van 785 m3. Een ware
uitkomst voor de strandpachters, die tot nu
toe in Zandvoort steeds met een tekort aan
bergruimte te kampen hadden. In een
aparte ruimte komt een automatische in
stallatie die de inhoud der laag gelegen
riolen naar de zeven meter hoger liggende
straat-riolen oppompt.
Op de eerste verdieping, waarvan het
dak gelijk ligt met de straat, vinden we
van links naar rechts eerst een bergruimte,
die óók als arrestantencel kan worden ge
bruikt, vervolgens een kamertje waar
strandbezoekers, die op het strand onwel
geworden zijn, weer wat op hun verhaal
kunnen komen. Daarnaast bevindt zich een
grote bergruimte, geflankeerd door de fraaie,
lichte en modern ingerichte E.H.B.O.-kamer
die met de modernste hulpmiddelen zal
worden ingericht en waar een permanente
post gedurende het seizoen aanwezig zal
zijn. Daarnaast bevinden zich de toiletten
ten behoeve van de op het strand zoekge
raakte kinderen. De grootste afdeling wordt
ingenomen door de zich aan de voorzijde in
het midden van het gebouw bevindende
,,agentenwacht", in erkervorm uitgebouwd
met grote ramen, die aan weerszijden een
onbelemmerd uitzicht over het gehele
strand geven. Twee deuren aan beide
zijden van deze agentenwacht geven toe
gang tot een balcon, vanwaar men zowel
naar Noord als naar Zuid een schitterend
vergezicht heeft. Wij vernamen, dat het
Zandvoortse politiecorps nu reeds aan het
knobelen is wie voor het bezetten van deze
post in aanmerking zullen komen, omdat
elke agent dit voorrecht graag genieten wil.
Aan deze wacht grenzen de toiletten voor
de dienstdoende agenten. Hiernaast wordt
de fraaie, ruime kinderbewaarplaats inge
richt, waar de op het strand verdwaalde
kleinen een prettig tehuis vinden, tot ze
weer worden afgehaald. Kundige verzorg
sters, kleine tafeltjes en stoeltjes en veel
speelgoed zullen er voor in staan, dat de
peuters zich hier spoedig op hun gemak
zullen voelen.
Tenslotte komt naast de agentenwacht
nog een kamer voor de wachtcommandant,
met een eigen telefoonverbinding met het
politiebureau. Achter al deze vertrekken
loopt een flauw gebogen gang van 18 meter
lengte.
Links en rechts van het bouwwerk zijn
betonnen trappen aangebracht, die naar
ADVERTENTIE
SSTR
WINDJACKETS
Noodwet Ouderdomsvoorziening
Nu het zomerjaargetijde gaat aanbreken
zullen ongetwijfeld vele personen, die in het
genot zijn van een uitkering krachtens de
Noodwet Ouderdomsvoorziening, weer werk
zaamheden gaan verrichten. Vooral ten plat-
telande komt dit veelvuldig voor.
De voorzitter van de Raad van Arbeid te
Haarlem wil allen wier inkomen wijziging
ondergaat, wijzen op de wettelijke verplich
ting om van nieuw verworven inkomsten
terstond schriftelijk aangifte te doen aan
de Raad van Arbeid. Op het niet nakomen
van deze verplichting zijn door de Wetgever
niet alleen straffen gesteld, doch de betrok
kene kan bovendien geheel van de voordelen
van de Noodwet Ouderdomsvoorziening
worden uitgesloten. In vele gevallen moest
feeds tegen overtreders streng worden opge
treden en straf worden opgelegd. Om deze
onaangenaamheden te voorkomen wordt
derhalve aan iedere belanghebbende aange
raden bij werkhervatting of andere in
komstenvermeerdering onverwijld de ver
eiste aangifte bij de Raad van Arbeid te doen.
WOENSDAG 9 MEI
Concertgebouw: Koninklijke Liedertafel
-Zang en Vriendschap". 8 uur. Stadsschouw
burg: „De Verrader" (Comedia), 8 uur. Rem
brandt: „Vrouwen zonder eer", 18 j., 2, 4.15,
I en 9.15 uur. Palace: „De gebroken pijl", 14
1. 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Het verraad
van Ogana", 18 j., 2, 4.15, 7 en 9,15 uur. Frans
«als: „De twee wezen", 18 j., 2.30, 7 en 9.15
i on Ci(y: "Verloren grenzen", alle leeft., 2.15,
4;30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Van moord
beticht" en „De man die zijn moordenaar
zocht", 13 j., 2.30, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 10 MEI
Concertgebouw: Salzburger Marionetten
theater. 8 uur. Bioscopen: Middag- en avond
voorstellingen.
het strand voeren. liet zijn brede, royale
trappen van 4 x 10 treden en na elke 10
treden een flink platform, waardoor het
mogelijk wordt, zonder veel moeite met
strand- of kinderwagens naar het strand
af te dalen.
Een langzaam glooiende, met straatklin
kers geplaveide afgang aan beide zijden
naast de trappen geeft dan gelegenheid
om met grotere voertuigen (vracht-auto's,
schelpenkarren en ook met de reddingboot)
het strand te bereiken.
Op het dak van de rotonde, even hoog
als de opgehoogde Strandweg, wordt de
„uitkijk" gemaakt, die ook de bezoekers
aan Zandvoort een prachtig vergezicht zal
geven op zee en strand. Een smeedijzeren
hek zal het geheel omsluiten.
Als de bouw meeloopt, zal het gehele
bouwwerk reeds begin Juni in gebruik
kunnen worden gesteld. De kinderbewaar
plaats zal reeds tijdens de komende Pink
sterdagen, zij het dan nog wat provisorisch,
dienst doen. Voor Zandvoort is deze nieuwe
rotonde een aanwinst, waarop het met recht
trots kan zijn.
ADVERTENTIE
VOOR BRILLEN
^^lOoxService-^
Gr. Houtstraat 37 Haarlem
Faillissementen
De rechtbank te Haarlem heeft in staat
van faillissement verklaard:
I I I. i j I t
C. Besseüng, timmerman, wonende te Haar
lem, Romeinenstraat 15. Rechter-commissa-
ris: mr. C. E. Muller. Curator: mr. J. van dei-
Hoeven, advocaat en procureur te Haarlem.
Bij arrest van het Gerechtshof te Amster
dam is, na gedaan hoger beroep, vernietigd
het vonnis van de rechtbank te Haarlem d.d.
27 Maart 1951, waarbij Nicolaas de Ruiter,
bloembollenhandelaar, wonende te Heems
kerk, Hoogdorperweg 46, in staat van fail
lissement werd verklaard, met benoeming
van mr. A. W. Hellema Jr., advocaat en pro
cureur te Haarlem.
Wegens het verbindend worden der enige
uitdelingslijsten zijn geëindigd de faillisse
menten van:
P. A. H. Bruinsma, bouwkundige, wonende
te Haarlem, Boekenrodestraat 15.
G. A. van Wulfen, weduwe van J. A. van
der Kolk. wonende te Heemstede, Amaryl
lisstraat 11.
ADVERTENTIE
Vraagt vrijblijvend prijsopgave
ANTHONIESTRAAT 45
Telefoon 18266, na 6 uur 24189
Ereteken voor vijf zilveren
jubilarissen
De vrijwilligers, het beroepspersoneel en
de Bewakingsdienst van de Haarlemse Brand
weer stonden gisteravond op de binnenplaats
van hun kazerne in carré aangetreden, toen
commandant H. C. Vernout samen met bur
gemeester mr. P. O. F. M. Cremers hen
inspecteerden, als korte inleiding van de uit
reiking van de eretekenen van de Neder
landse Vereniging van Brandweercomman
danten aan een vijftal leden van de brand
weer, als bewijs van waardering voor het
werk dat deze Haarlemmers een kwart eeuw
lang in het belang van de burgerij hebben
verricht. De jubilarissen, de heren H. van
Heerden, brandweerman tweede klasse van
de Bewakingsdienst, C. Nel, J. H. A. Bur
gers en F. J. Rolfhs, vrijwillige brandweer
lieden E.H.B.O. en brandmeester P. Serné,
werden allereerst toegesproken door de com
mandant, die in herinnering bracht dat in
de loop der jaren vriendschapsbanden ge
smeed zijn en memoreerde dat de Haarlemse
Brandweer is gebouwd op hechte samen
werking.
Burgemeester, mr. P. O. F. M. Cremers,
complimenteerde hierna de jubilarissen in
een hartelijke toespraak, waarin hij onder
meer opmerkte dat de verleende onderschei
dingen als het ware het bevret zijn van het
werk dat zij als brandweerman voor de
burgerij hebben gedaan. „Ik heb eerbied voor
het werk dat gij 25 jaar lang hebt vervuld",
aldus de burgemeester, „U hebt de Haar
lemse Brandweer en de E.H.B.O. helpen
opbouwen, daarvoor zijn wij u dankbaar. De
brandweer is het eerste voorbeeld van een
goede samenwerking tussen gemeente en
burgerij.
Commandant H. C. Vernout reikte tenslotte
de onderscheidingen uit en bracht de jubila
rissen hulde voor hun trouwe dienst.
Op de binnenplaats van de Haarlemse
Brandweerkazerne reikte commandant H.
C. Vernout gisteravond, in tegenwoordig
heid van burgemeester mr. P. O. F. M.
Cremers, onderscheidingen uit aan vijf
brandweerlieden die vijf-en-twintig jaar
lang trouw gediend hebben. De jubilarissen
zijn van links naar rechts de heren A. van
Heerden, C. Nel, J. A. H. Burgers, F. J.
Rohlfs en P. F. Serné.
Zaak thans door het
gerechtshof behandeld
Op 11 September van het vorig jaar
kwam een schilder uit Haarlem, die met
een laddertje op zijn schouder de overweg
bij de Westergracht te Haarlem passeerde,
ten val onder een spoorboom van de over
weg, die juist gesloten werd. De man liep
daarbij letsel aan een nekwervel en aan een
zijner handen op. De Nederlandse Spoor
wegen vergoedden hem de kosten zijner
verpleging en andere schade.
Tegen de seinhuiswachter, de 53-jarige
C. J. D. uit Haarlem, werd een gerechte
lijke vervolging ingesteld, die tweeledig
was: hij werd van valsheid in geschrifte
beschuldigd, omdat hij na het ongeval een
onjuist procesverbaal zou hebben opge
maakt, en voorts van het veroorzaken van
lichamelijk letsel. De rechtbank te Haarlem
achtte de seinhuiswachter aan beide feiten
schuldig en veroordeelde hem op 1 Maart
tot vier maanden gevangenisstraf met af
trek van voorarrest, dat toen reeds ruim
vier maanden bedroeg, want in October
van het vorig" jaar was de verdachte in
voorlopige hechtenis gesteld.
De verdachte tekende hoger beroep aan.
Dinsdag, 6 maanden na zijn arrestatie,
werd zijn zaak door het Amsterdamse hof
behandeld.
Daarbij werd medegedeeld, dat verdachte
eenmaal eerder is gestraft met inhouding
van één dag loon, omdat hij slapend in zijn
post was aangetroffen en ter verant
woording geroepen een onwaar excuus
had opgegeven. Voorts heeft hij nog twee
maal wegens incidenten op door hem be
waakte overwegen terecht moeten staan,
maar beide malen werd hij vrijgesproken.
Er werd een achttal getuigen gehoord,
wier verklaringen niet overeenstemden met
die van de verdachte.
De procureur-generaal requireerde be
vestiging van het vonnis, waarbij de ver
dachte vier maanden was opgelegd met af
trek van voorarrest.
De verdediger, mr. H. A. Viseur, achtte
de verklaringen van de getuigen tegenstrij
dig en onvoldoende voor het bewijs. Hij
hechtte veel waarde aan het feit, dat ver
dachte voor zijn rehabilitatie blijft strijden,
hoewel dit betekende, dat hij langer in
voorarrest moest blijven, dan de hem op
gelegde vier maanden. Derhalve vroeg de
raadsman vrijspraak en de onmiddellijke
invrijheidstelling van de verdachte.
Na overleg in raadkamer deelde de pre
sident mede, dat het hof de onmiddellijke
invrijheidstelling beval zonder te willen
vooruitlopen op het oordeel over de schuld
vraag.
Op 22 Mei zal het hof uitspraak doen.
ADVERTENTIE
Jan Keessen solist
in het Vioolconcert
Men moge nu over de Negende denken
hoe men wil, een Beethovencyclus waarop
zij ontbreekt, voldoet niet: de apotheose
met de ode van Schiller, de kreet voor
broederschap onder de mensen, dient er
bij te wezen. Een symphonie meer of min
der in de reeks, dat komt er voor het pu
bliek niet zo op aan, als de Negende er
maar bij is. Haarlem heeft dezè echter
reeds een paar jaar moeten missen in de
Beethoven-cyclus van de H.O.V., maar dit
keer is Toon Verhey er in geslaagd het
werk in zijn programma op te nemen, dank
zij de medewerking die hij kreeg van het
Koor Katholiek Haarlem, dat zich voor die
taak voor honderd procent heeft ingezet.
De Negende laat ons Beethoven horen
enerzijds als de teruggetrokken eenzame
kunstenaar in zijn ivoren toren en ander
zijds als de gulle gemeenschapsmens, die
met een aanstekelijk gebaar van uitbundige
vreugde zijn Scherzo laat klinken, als om
een geslacht van reuzen in een dionysische
feestroes te brengen of als om een kermis
van Rubens muzikaal te illustreren. En
tenslotte is er de profeet, die met extatische
stem de mensenliefde predikt, de blijheid
van de vreedzamen bazuint om deze mee
te vieren.
Welbeschouwd is het ene het gevolg van
het andere. Beethovens uitgelatenheid en
zijn communiceren met het mensdom, zijn
reacties. Hij moest eerst de duistere en
moeizame gang maken door de Danteske
onderwereld van zijn eerste deel, om in
zijn Scherzo te kunnen schateren en zijn
levensvreugde te uiten met straffe en aan
stekelijke dansrhythmen. En evenzeer
moest hij diep ingekeerd in zichzelf over
wegen en zijn eigen zielekracht peilen in
een merkwaardig Adagio, om tot de finale
met koor te komen, waar hij buiten zich
zelf treedt.
Toon Verhey is er in geslaagd een ster
ke en nagenoeg geheel verantwoorde ver
tolking van de Negende te geven. Hij hield
zich tamelijk streng aan de tempo-voor
schriften van de componist maar liet, zoals
algemeen gebruikelijk is, de door Wagner
gewijzigde orchestratie in het Scherzo
spelen. Orkest en koor vormden een prach
tig geheel. Het vlot reagerende en klank-
schone vocale ensemble, met sopranen die
Beethovens hachelijke schrijfwijze brillant
tartten, was merkwaardig op het instru
mentale musiceren ingesteld. Dit kan men
niet altijd zeggen van het solistenkwartet
bestaande uit Corry Bijster, Annie Hermes,
Han le Fèvre en Herman Schey, dat met
eigen opvattingen minder strak in het ka
der paste. Bovendien liet Herman Schey
na de „appoggiatura" in zijn recitatief aan
te brengen, hetgeen de bassen van het or
kest hem zo netjes voorgedaan hadden.
Maar als geheel mocht het een brillante
vertolking heten, waarin de geringe tekor
ten haast niet opvielen.
In het eerste deel van de avond hadden
wij het vioolconcert gehoord met Jan Kees
sen als solist. Het leek ons dat Keessen
aanvankelijk last had van temperatuur-
werking op de snaren. Maar in het mid
dendeel hoorden wij als steeds zijn fraaie,
volle en expressieve toon; daar en ook in
de finale werd het tezamen met het orkest
een prachtig geheel van virtuositeit in
dienst van de schoonheid. Het publiek
toonde veel waardering voor deze ver
klanking, doch na de apotheose van de Ne
gende groeide het applaus aan tot een ware
ovatie voor Verhey en ziin executanten.
JOS. DE KLERK
Gouden echtpaar
Het echtpaar P. Vos en D. Vos-van Zoelen,
wonend Harmenjansweg 21 te Haarlem, zal
23 Mei zijn gouden huwelijksfeest vieren.
Zondag 13 Mei is er 's middags receptie.
Wanneer wij ons aan de achterkant
van het Centraal Station bevinden,
maakt zich altoos het gevoel van ons
meester alsof wij achter de coulissen
van een theater kijken. Hiermee willen
wij overigens allerminst impliceren, dat
het in dit geval een vlooientheater zou
zijn, alhoewel met alle respect voor de
NS moet worden opgemerkt, dat deze
nuttige instelling een goed voorziene
leverancier van deze aardige spring in 't
velds zou wezen. Maar goed, de impres
sie van het achter de schermen zijn
dringt zich onweerstaanbaar aan ons op,
wanneer wij de talloze vaartuigjes zien,
die belaan met biscuits, slaolie, genever
en diverse jams, zich vrolijk puffend
een weg banen door de moddergrijze
golven van het IJ. En daarachter aan de
rokerige einder zijn kranen bedrijvig
bezig met het lossen en laden van de
grote zeestomers, tezamen een indruk
wekkend beeld verschaffend van de ac
tiviteit, die Amsterdam in ètaat stelt
het leven van een grote stad te voeren.
En dat is theater in de letterlijkste zin
van het woord.
Wanneer men zich, langzaam flane
rend langs de rommelige kade achter
het station, een indruk wil verschaffen
van de requisieten, die dit machtig stuk
toneel van node heeft, dan valt het oog
wel allereerst op de pont, die de ver
binding onderhoudt met Amsterdam-
Noord, waar enige tienduizenden hoofd
stedelingen in ballingschap leven. Naar
men zegt, is het mogelijk voor hen om
ten koste van grote beproevingen de
hoofdstad zelve te bereiken, maar dit
lijkt ons een sterk verhaal. Speciaal
wanneer zij in het bezit zijn van een
automobiel, een verderfelijk voertuig,
waarmee naar het oordeel van wijze
mannen in de regering gerost en ge
reden wordt, teneinde 's lands deviezen
te versnoepen. Gelukkig ziet ook het
gemeentebestuur van Amsterdam in,
welk een infaam transportmiddel zo'n
auto is, reden waarom zij verordeningen
heeft uitgevaardigd, die er zorg voor
dragen, dat de schurkachtige automo
bilisten vijftig cent mogen betalen om
het voorrecht te krijgen, de niet-be-
talende fietsers en voetgangers op de
pont te laten voorgaan.
Deze ponten zijn overigens aardige
vaartuigen en de schippers slagen er
met grote behendigheid in, steeds te ver
trekken, voordat mensen die werkelijk
haast hebben, zich in kunnen schepen.
Het bekend worden van deze vaardig
heid heeft overigens een sergeant in de
eerste wereldoorlog in een netelige situ
atie gebracht.
Hij bekleedde een functie bij
de militaire zeden-patrouille, die in die
tijd bijzonder actief was bij de waak
zaamheid over het welzijn der piotten.
Op een kwade avond, toen hij in eigen
persoon doende was de verleidingen der
grote stad, waaraan zijn ondergeschik
ten blootgesteld waren, te bestuderen,
kwam hij door overigens te loven dienst
ijver in tijdnood. Hij wierp zich fluks in
een taxi en beloofde de chauffeur gou
den bergen, wanneer deze hem op tijd
voor de laatste pont, die hij moést halen,
zou afleveren. Bij aankomst op de kade,
zag hij tot zijn verdriet de klap van de
pont reeds omhoog gehesen. Hij frum
melde de chauffeur enig bankpapier in
de handen, zette een sprint in uit
nemende stijl in, doch moest tot zijn
spijt constateren, dat de pont reeds
enige meters uit de kant was. Met de
moed der wanhoop ondernam hij een
tijgersprong, klauwde hij zijn vingers
op de pont-klap en slaagde er in zich
aan boord te worstelen.
Het was natuurlijk wel vervelend
voor hem, toen hij daar merkte, dat de
pont niet zozeer aan het vertrekken als
wel aan het aankomen was.
Om echter op het nautisch gebeuren
in Amsterdams boezem terug te komen,
dat heeft tal van onverwachte aspecten.
De binnenvaartuigen liggen er in slor
dige rij te wachten op hun vertrek
naar Genemuiden of Koekange, waar
zij wat heen gaan brengen. Op hun
voorsteven staat de naam van de gezag
voerder, hetgeen bij aanzienlijker bo
dems niet de gewoonte is, maar toch de
passagier de prettige gedachte geeft,
dat hij het voorrecht heeft om onder
persoonlijke leiding van kapitein H.
Bouwman naar het eind van zijn reis
te koersen. Ook de namen van sommige
schepen wekken vertrouwen zoals de
Tjongestroom, hoewel zulks met de
Lekstroom in mindere mate het geval
is. Andere weer hebben namen, die
men niet een-twee-drie thuis kan bren
gen, zoals de Ulft, een mond vol mede
klinkers. En zelfs zagen wij een knappe
stomer, die Janssen '45 heette, hetgeen
wij een verbijsterende naam achtten.
Het is aardig zwerven daar langs de
naar oud ijzer, olie en jute ruikende
havenkaden. Begeeft men zich verder
naar het Westen, dan ontmoet men
eerst de ganse vloot van Goedkoop
slepers, norse maar potige trekkers,
wier naam zozeer de billijkheid van
hun tarieven insluit, als wel de familie
aangeeft, die hen beheert. En even
verder, bij de Shell-haven liggen zeker
vijftig aken de was te drogen.
Hoe verder men doordringt in deze
ganselijk nieuwe wereld achter de cou
lissen, hoe onwezenlijker zij wordt.
Men rijdt door straten met kinder
hoofdjes waar ook goederenwagens
staan op hun zware rails. Zij dringen
zell's door in de Van Diemenstraat waar
gewone woonhuizen staan. En allerwe
gen vindt men grote, lelijk-imponeren-
de gebouwen met blinde muren, waar
van men de bestemming in het geheel
niet kan vermoeden. Tussen deze grijze
kolossen voelt men zich als een droom
wandelaar, die verdwaald is in een
stad, van wier doen en laten hij geen
weet heeft.
Het is een beetje beangstigend omdat
men zich zo klein voelt in die dreigen
de wereld van zware dingen en onwil
lekeurig gaat men zich haasten op zoek
naar een bekender uitzicht.
Dat vindt men tenslotte op een hoek
van zo'n straat waar ineens de engte
zich opent in de wijdheid van water en
lucht. Dat water deint in een rustige
golfslag en de lucht is, zoals een schil
der haar zou schilderen als hij kon wat
hij wilde. Aan een steiger vlakbij ligt
een groot vrachtschip. Uit de gangway
schijnt zoals altijd het gele licht van
een onafgescherm.de lamp. Er staat een
kok met een groezelig hemd om zijn
machtige borst soepgroente schoon te
maken en hij doet denken aan veel,
héél veel eten. Vlees en mosterd en
bier. En over de railing hangt een jon
geman met een nauw, blauw pak en
een nieuwe gouden band om zijn pet.
Men neemt aan, dat hij blauwe ogen
en blond haar zal hebben en een por
tret in zijn hut van een meisje, dat
woont in een kamer met een schemer
lamp en old-finish-meubelen.
Waarom men dit alles denkt, weet
men niet, terwijl men daar staat te
mijmeren aan de waterkant en de lucht
ruikt van wind en olie en roest en rook.
Maar men voelt er zich zó bij thuis,
dat het verbazingwekkend is.
BOEDA
Cor Ruys en de zijnen geven heden
avond in het Centraal Theater de
honderdste voorstelling van het blij
spel van de marine „Meeuwen boven
Sorrento", dat hier gedurende de
rest van de maand dagelijks wordt
vertoond.
De Comédie Frangaise geeft Zater
dagmiddag in de Stadsschouwburg
een buitengewone voorstelling van
„Tartuffe" van Molière met in de
titelrol Jean Meyer.
De lekenspelgroep „Divina Comedia"
voert op 9, 10 en 11 Mei in de Nieu
we Zijds Kapel „Des Heilands Tuin"
van Nijhoff op.
De Nederlandse Opera voert Vrijdag
avond „La Traviata" van Verdi op
(met Louise de Vries en Chris Schef-
fer).
Voor de Internationale vereniging
voor hedendaagse muziek geeft het
Amsterdams Kamermuziek-gezel
schap hedenavond in het Concertge
bouw een uitvoering van een Ita
liaans-Frans programma.
Donderdagavond heeft er wederom
een Caecilia-concert plaats onder lei
ding van Otto Klemperer met mede
werking van de pianist Hans Hen-
kemans, die het Pianoconcert van
Mozart vertolkt. Het programma be
staat verder uit de Onvoltooide Sym
phonie van Schubert en twee voor
spelen tot opera's van Richard Wag
ner.
In de kleine zaal van het Concertge
bouw speelt Donderdagavond het
Sweelinck-kwartet (Gijs Beths, Frits
Waterman, Juup Raphael en Johan
Voigtschmidt) werken van Pijper,
Mozart en Barlok. Vrijdagavond
zingt Helen Alexander met begelei
ding van Samuel Quincey.
Leerlingen van het Amsterdams Con
servatorium houden Vrijdagavond
in de Bachzaal een voor drachtoef e-
ni7ig.
In het l.C.C. begint op 10 Mei een
expositie van schilderijen uit Zuid-
Afrika door de Haarlemmer Waalko
Dingemans Jr. Louis van Lint expo
seert werken in de kunsthandel Mar
tinet en Michels aan de O.Z. Voor
burgwal en Jeanne Bieruma Oosting
grafiek in kunsthandel Santee Land
weer aan de Keizersgracht. De Gale
rie le Canard in de Spuistraat stelt
tekeningen en schilderijen van Pierre
van Soest en Hans Nahuys ten toon.
Hoe men in Haarlem de
moeilijkheden gedeelte
lijk heeft opgelost
Het verstrekken en eventueel weigeren
van bewijzen van goed zedelijk gedrag
roept herhaaldelijk moeilijkheden in het
leven. Reeds in 1908 drong het „Nederlands
genootschap tot zedelijke verbetering van
gevangenen in een adres aan de Minister
van Justitie op wijziging aan, omdat gere-
classeerden, bij hun streven een nieuw
leven te beginnen, gehandicapt werden.
Verbetering is evenwel uitgebleven en nu
hebben de Reclasseringsinstellingen op
nieuw aan de Minister om verbetering ge
vraagd.
De bekende Kinderrechter mr. G. T. J.
de Jong schreef indertijd:
„Tot hoeveel vcr.orlng van levensvreug
de en tot nocvsel gerechtvaardige bitter
heid het moet lelden, Indien personen, op
wier levensgedrag soms gedurende een
klein mensenleven niet het minst is aan te
merken, doch die in het grijze verleden een
daad hebben te betreuren, die veelal aan
jeugdige onbezonnenheid of een plotselinge
opwelling is toe te schrijven, telkens weer
hun hoofd stoten tegen de muur van het
verlangde bewijs van goed zedelijk gedrag,
behoef ik hier niet nader te beschrijven".
De moeilijkheden' zijn nog toegenomen,
nu in de laatste jaren de gevallen waarin
werkgevers bij een sollicitatie overlegging
van een bewijs van goed zedelijk gedrag
eisen, sterk zijn toegenomen.
Mr. E. baron Speyart van Woerden,
voorzitter van de Vereniging van Reclas
seringsinstellingen, schrijft over dit onder
werp een uitvoerig artikel in het orgaan
van de Vereniging van Nederlandse Ge
meenten. Hij v/ijst daarin op het feit dat
enkele gemeenten op eigen initiatief rege
lingen hebben ingevoerd.
„In Haarlem bestaat een commissie uit
de officier van justitie (voorzitter), een di
recteur van een der gemeentebedrijven, een
directeur van een grote industriële of han
delsonderneming, een bestuurslid van een
der grote vakverenigingen en een bestuurs
lid van een reclasseringsinstelling. Als se
cretaris is aan deze commissie toegevoegd
de chef van de afdeling Algemene Zaken
van de gemeentesecretarie. Wanneer door
iemand, die geen blanco strafregister heeft,
een aanvrage voor een bewijs van goed ze
delijk gedrag wordt ingediend, rouleert de
aanvrage met de ter secretarie verzamelde
inlichtingen onder de commissieleden,
waarbij ieder lid zijn mening over de aan
gifte kan kenbaar maken. Daarna gaat de
aanvrage met de adviezen terug naar de
burgemeester. Ieder geval wordt afzonder
lijk beoordeeld en vaste maatstaven be
staan niet. Is het feit, waarvoor betrokke
ne is veroordeeld, meer dan vijf jaar ge
leden geschied, dan wordt gewoonlijk gun
stig geoordeeld, indien het gedrag sindsdien
ook gunstig is geweest. Er wordt uiteraard
speciaal gelet op het doel, waarvoor de
aanvrage is ingediend. Zo zullen de com
missieleden onderscheid maken tussen de
aanvrage van iemand, die solliciteert naar
een betrekking bij de drukkerij Enschedé,
en die van iemand, die wegwerker bij de
Trammaatschappij wil worden. Is een na
der onderzoek wenselijk, dan wordt dit
door of op verzoek van het commissielid,
dat bestuurslid van een reclasseringsinstel
ling is, ingesteld, waarna de aanvrage op
nieuw wordt rondgezonden. In laatste in
stantie beslist uiteraard de burgemeester.
Deze commissie werkt zeer vlot, waardoor
de aanvragen weinig vertraging onder
vinden.
Dat een dergelijke commissie zich geen
bepaalde normen stelt, acht de schrijver
zeer juist.
Hij dringt er op aan ddt uniformiteit
ontstaat in de werkwijze van verschillende
stedelijke commissies en beveelt aan dat
kleine gemeenten in een arrondissement
samenwerken om tot de instelling van één
gezamelijke commissie te komen.
De schrijver besluit: „Enorm veel leed
is in de loop der jaren berokkend aan de
genen, die de dupe waren van deze onbe
vredigende gang van zaken. Ik hoop, dat
men mij niet misverstaat en dat mijn op
merking geen voedsel geeft aan een oud
misverstand: dat de reclassering geneigd
zou zijn om ieder delict van iedere misda
diger te vergeten als ware het nooit ge
pleegd. Niets is minder waar. Maar bij deze
uiteenzetting heb ik het oog op die velen,
die eenmaal of wellicht enkele malen ver
oordeeld zijn, soms tot heel lichte straffen
en soms al heel lang geleden, doch die jaren
en jaren na hun vonnis, jaren, waarin zij
zich als een goed lid van de gemeenschap
hebben gedragen, nog de nadelen van dat
vonnis ondervinden, doordat zij geen blan
co bewijs van goed gedrag kunnen krijgen.
Ongeveer 90 van hen, die eenmaal tot
een voorwaardelijke straf zijn veroordeeld,
slaagt."
ADVERTENTIE
HAARLEM
BLIKSEMAFLEIDERS
Uit de cijfers gepubliceerd door het
Economisch Instituut voor de Middenstand
blijkt, dat het omzetverloop in de verschil
lende branches van détailhandel en ambacht
in Maart niet onbevredigend kan worden
genoemd.
Zulks dient onder meer te worden toege
schreven aan de omstandigheid, dat de Paas
dagen dit jaar in Maart vielen. Ook moet
in aanmerking worden genomen dat Maart
één Zaterdag meer telde dan Februari.
Bovendien hebben de prijsverhogingen in
tal van branches mede tot de stijging van de
geldomzetten bijgedragen. De reeds in enige
voorgaande maanden bij een deel van de
bevolking waarneembare vrees voor nog ver
dere prijsverhogingen oefende ook in Maart
een stimulerende invloed uit op het omzet
verloop.
De stijging der geldomzetten blijkt uit de
volgende indexcijfers op basis van 1/12 jaar
omzet 1949 100. (Tussen haakjes het index
cijfer van Februari) kruideniers 126 (106);
slagers 159 (134); bakkers 114 (90); aard
appelen, groenten 134 (107); zuivelproduc
ten 117 (98); vis 95 (95); banketbakkers 104
(81); chocolaterie 113 (79); tabaksartikelen
111 (89); gedistilleerd 111 (89); parfumerieën
105 (91); sportartikelen 105 (83); schoeisel
165 (145); textiel 134 (127); meubelen 161
(142); huishoudelijke artikelen 114 (104);
drogisten 120 (106) opticiens 93 (96); rijwie
len 191 (126); kappers 115 (94); kantoorboek*
handel 125 (114) en ijzerwaren 136 (126),
