fl
V i
Bogaerts won de Ronde van Nederland
■Clowntje Riek
NIEUWS
J
De Egyptische
Koningin
In de »Ron<»e" dit pakje
België-B eerste in ploegenklassement
Vergeefs trachtte Lesueur
Pronk te verdringen
Van Vliet versloeg Harris
De Nederlanders in de Tour
Favoriet Ampon door Vieira
in de finale verslagen
Courses te Duindigt
jan de Bruin vocht moedig
tegen Ray „Sugar" Robinson
In de achtste ronde gaf
hij de strijd op
Jubileumwedstrijd HCB
Rood en Wit versloeg PW
na moeilijke strijd
Haarlem leed onverwachte
nederlaag tegen VVV
Zeer ruime overwinning
van A.C.C. op V.R.A.
sopte
JEAN BOGAERTS
(the most popular shirt)?
MAANDAG 11 JUNI 1951
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
ADVERTENTIE
Hetgeen met alleen insiders hadden ver
wacht, is geschied. De Belgen zijn in de
Ronde van Nederland op beide fronten, in
het algemeen klassement en het ploegen
klassement, met dc zege gaan strijken. Men
had zich r.a het overweldigende Belgische
offensief eigenlijk al enigszins neergelegd
bij een Nederlandse nederlaag, want de
mogelijkheid voor een Nederlandse renner
om een achterstand van een kwartier, met
nog twee 2eer korte étappes voor de boeg,
weg te werken, leek bijna uitgesloten.
De rit van Zaterdag bestond uit twee
gedeelten. Het eerste was een tijdrit over
een afstand van 52 kilometer van Sint
Niklaas in België naar Kloosterzande.
Gerrit Schulte, schitterend in vorm en vol
brio, heetf deze zware rit gewonnen in de
zeer goede tijd van 1 uur 22 minuten en 19
seconden. Voorting werd tweede met 31
secouden achterstand. Derde was Peters,
die er slechts een seconde langer over deed
dan Voorting. Daarna kwamen drie Belgen
met geringe onderlinge verschillen.
Het tweede gedeelte van de vijfde étappe
liep naar Rotterdam. Deze rit had in grote
lijnen overeenkomst met die van Vrijdag.
Toen had de uitlooppoging van vier Belgen,
onmiddellijk na de start, succes. Nu vlucht
ten acht renners weg en met het gewenste
resultaat, want op één na behielden zij de
leiding. Het klassement van deze halve
étappe (104 kilometer) luidde: 1. Faanhof
(Nederland B) 2.36.12; 2. Delahaye (Frank
rijk) zelfde tijd; 3. Bakker. 4. Lambriehs,
5. Van Kerkhoven (België B). Bogaerts
noteerde een tijd van 2 uur 42 min. 26 sec.
In het algemeen klassement had de eerste
Nederlander, Voorting, ruim twaalf minu
ten achterstand op de Belg Bogaerts. Ergo
was het een schier onmogelijke taak om de
drie leidende Belgen van de kop te ver
dringen. Het was dus zaak, dat door de
geringe lengte van het parcours het offen
sief niet al te lang mocht worden uitge
steld. Maar de Belgen reden uiterst waak
zaam aan het hoofd van het peloton en
fnuikten voorlopig elke schuchtere uitloop
poging. Bij Loosduinen ontsnapten Vos,
Bakker, Vinken en Evers. Zij waren echter
ongevaarlijk voor de Belgen. Zij behielden
de leiding en in de sprint op de wielerbaan
van het Olympisch Stadion te Amsterdam
won Vinken voor Vos. Bakker en Evers.
Bogaerts is winnaar van de Ronde van
Nederland geworden; Van Stayen werd een
goede tweede en De Feyter heeft ondanks
zijn pech beslag kunnen leggen op de derde
plaats. Zij hebben alleszins verdiend ge
wonnen.
Sportief gesproken was deze vierde ron
de Nederland zeker een succes. Aan de
ADVERTENTIE
organisatie zou nogal het een en ander ver
beterd kunnen worden, hoewel deze aan
merkelijk bet^r was dan in voorgaande
jaren.
Het algemeen klassement na de laatste
étappe luidt:
1. Bogaerts .België B) 36 uur 40 min. 07
sec. 2. Van Stayen (België B) 36.43.03. 3.
De Feyter (België B) 36.48.22. 4. Van Kerk
hoven (België A) 36.51.22. 5. Voorting
(Nederland B) 36.51.46. 6. Schoenmakers
(Nederland A) 36.52.29. 7. Faanhof (Neder
land B) 36.56.02. 8. Peters (Nederland B)
36.56.26. 9. Delahaye (Frankrijk) 36.56.44.
10. Schulte (Nederland A) 36.57.06.
Het ploegenklassement ziet er als volgt
uit:
1. België B 110 uur 11 min. 32 sec. 2. Ne
derland B 110.44.14. 3. Nederland A
110.47.27. 4. België A 110.53.03. 5. Neder
land C 111.08.20. 6. Internationale ploeg
111.49.04. 7. Frankrijk 113.33.06.
Ter gelegenheid van de Ronde van Ne
derland werden Zondagmiddag in het
Olympisch Stadion te Amsterdam onder
iaeale weersomstandigheden de eerste in
ternationale wielerwedstrijden van dit sei
zoen gehouden. De tijdrace voor amateurs
over 500 meter met vliegende start werd in
32.4 sec. door Kleefstra gewonnen. Tweede
werd Wierstra, derde Schotman en vierde
Geukens. In de tijdrace voor beroepsren
ners werd de Nederlandse kampioen Arie
van Vliet in 30.6 eerste. De wereldkam
pioen Harris (Engeland) deed er 30.8 over,
Derksen 31.2 en de Belg Pauwels 32.2. Ook
in het nummer sprint voor beroepsrenners
in vier ritten van 550 meter zegevierde Van
Vliet (3 punten) over Harris (5), Pauwels
(7) en Derksen (9).
Zes deelnemers verschenen aan de start
voor de wedstrijd voor B-stayers over 15
kilometer (30 ronden). De uitslag luidt: 1.
Bijster (achter Querin) in 13 min. 52.1, 2.
Tolen op 800 rheter, 3. Stakenburg op 1020
meter, 4. Storm, 5. Grift. Toen er nog negen
ronden moesten worden verreden had
Domhof de strijd gestaakt.
De A-stayers reden twee ritten van res
pectievelijk 25 en 40 kilometer. De Neder
lander Pronk (achter Wiersma) nam ter
stond de kop en had na achttien ronden al
zijn rivalen, behalve de Fransman Lesueur.
een ronde achterstand bezorgd. De pogin
gen van laatstgenoemde om de voorsprong
van onze landgenoot in te halen bleven
vergeefs, al ging Pronk slechts met een
verschil van vijf meter tenslotte als eerste
over de finish. Derde werd de Zwitser
Heiman op 560 meter, vierde Verschuren,
vijfde Bakker en zesde Vooren. De tijd van
Pronk bedroeg 21 min. 38.3 sec.
Na achttien ronden passeerde Pronk, die
in de tweede rit van de vijfde plaats moest
starten, de Zwitser Heiman die van de kop
was vertrokken, daarbij tegelijkertijd de
terzelfde hoogte liggende Vooren een ronde
achterstand bezorgend. Wederom deed
Lesueur aanhoudend vergeefse pogingen de
Nederlandse kampioen van de eerste plaats
te verdringen. Pronk passeerde ruim der
tig meter voor zijn rivaal de eindstreep in
een tijd van 35 min. 4.5 sec. De einduitslag
luidt: 1. Pronk, 2. Lesueur, 3. Verschuren,
4. Heiman, 5. Bakker en 6. Vooren. De
laatste liep in de tweede rit een achter
stand van zeven ronden op.
Op het circuit Varkenoord te Rotterdam
werd Zaterdag voor de binnenkomst van de
ronde-karavaan een sprintwedstrijd ge
houden tussen Van Vliet en de Engelsman
Reg Harris. De eerste serie werd gewonnen
door Van Vliet, die de laatste 200 meter in
12.2 sec. aflegde. Harris won de tweede
serie in 13 sec. De derde en beslissende
race leverde weer een overwinning op voor
onze landgenoot, die de laatste 200 meter
thans aflegde in 12.8 sec.
Vijf renners hebben de contracten ge
tekend voor de Nederlandse ploeg die aan
de Ronde van Frankrijk zal deelnemen.
Het zijn Wout Wagtmaus, Henk Faanhof.
Harry Schoenmakers, Hans Dekkers en
Gerrit Voorting.
Serieuze candidaten voor de drie reste
rende plaatsen zijn Wim van Est, Gerrit
Schulte, die enkele dagen geleden te ken
nen gaf dat hij er veel voor voelde aan de
Tour deel te nemen en met wie, evenals
met Van Est, besprekingen gaande zijn, en
Wim Dielissen.
Tennis
De Braziliaanse kampioen Armundo
Vieira, die niet tot de geplaatste spelers
behoorde, heeft bij de internationale ten
niskampioenschappen te Noordwijk vöor
een grote verrassing gezorgd door de favo
riet voor de titel in het heren-enkelspel,
de Philippijn Falicissimo Ampon, in de
eindstrijd in drie sets (7-5, 7-5, 6-1) te
verslaan. Ampon had in de halve finale
van de Zuid-Afrikaan Cockburn gewon
nen met 6-3, 7-5, 7-5. Met zijn landgenoot
Carmona behaalde Ampon wel de titel in
het heren-dubbelspel. Zij zegevierden over
Norgarb (Zuid-Afrika) en Matous (sta-
tenloos) met 2-6, 13-15, 6-4, 13-11 en 6-2.
In de halve finales van het dames-enkel
spel won de Engelse Jean Quertier van de
Francaise J. Amouretti met 6-3, 6-4 en
Georgie Woodgate van de Nederlandse Nel
Hermsen met 6-3, 6-1. Met 6-2, 3-6, 6-2
toonde eerstgenoemde zich in de eindstrijd
de sterkere van haar landgenote. Jean
Quertier en Georgie Woodgate legden teza
men beslag op de titel in het dames-dub
belspel door met 6-3, 6-1 van de Zuid-
Afrikaanse mevrouw S. van Coller en de
Nederlandse mejuffrouw Rollin Couquer-
que te winnen.
In de finale van het gemengd-dubbelspel
wonnen Jean Quertier (Gr.-Br.) en Ivo
Rinkel (Ned.) van Georgie Woodgate (Gr.-
Br.) en Carmona (Phil.) met 5-7, 6-3, 6-1.
De uitslagen van de te Duindigt gehouden
draverijen luiden:
Jocasta-prUs (1940 m): 1. Persimmop; 2. Prin
ses Julia B; Prinses Zora. Totalisator: win-
wend f 2,90, plaats f 1,10, f 1,10, f 1,10, gekop
peld f 8,70, covercall f 3,40.
Jaequeline-prUs (2120 m): 1. Notckraker,
1.23.4; 2. Norbert M, 1.26.9; 3. Nino Narvile,
1.30.5. Totalisator: winnend f 1,80, plaats
f 1.30, f 1,60, f 2, gekoppeld f 7, covercall
f 3,70.
Jumelle-prüs (2100 m): 1. Nanda, 1.28: 2.
Ooststar, 1.28; 3. Ovidia Axworthy, 31.8. To
talisator: winnend f 3,70, plaats f 1,70, f 1,80,
f 3; gekoppeld f 4; covercall f 3.70.
Julius-prijs (2040 m): 1. Leonidas G. 1.27;
2. Larus S; 3. New Vlamingen. Totalisator:
winnend f 8,80, plaats f 1,70, f 1,20, f 1,70,
gekoppeld f 5,70; covercall f 6,80.
Jamart-prijs (2460 m): 1. Miss Zelda; 2.
Juno Vita; 3. Kievit S. Totalisator: winnend
f 3.80. plaats f 1,40, f 2,10, f 1,30; gekoppeld
f 20.70; covercall f 10,40.
Jupiter-prijs (900 m.): 1. Sakina; 2. Marianne
B; 3. Frédérique (H. J. v. d. Kraats). Totali
sator: winnend f 2,40, plaats f 1,60, f 1,60;
gekoppeld f 7,20. covercall f 5,40.
Joliette-prijs (2400 m): 1. Marjoletta; 2.
Mount Coote; 3. Noordwester (F. J. Frowein).
Totalisator: winnend f 6,60. plaats f 1,90.
f 1.70, f 1,50; gekoppeld f 33,10; covercall
f 4,30.
Jasmin Isabey-prps (1900 m): 1. Kees
Broekman; 2. Phikita; 3. Bellatrix. Totalisa
tor: winnend f 3,10, plaats f 1,30, f 1,90, f 1,20.
Gekoppeld f 48,60. covercall f 7,60.
Totale omzet f 75.704,50.
Basketball
NEDERLANDSE DAMES WONNEN
Tijdens het internationale basketbaltour-
nooi voor dames won Nederland in Nice
met 2827 van Oostenrijk.
Boksen
Voor ongeveer tienduizend toeschouwers
bokste de Nederlandse middengewicht Jan
de Bruin in het Sportpaleis te Antwerpen
tegen Ray „Sugar" Robinson. Hij maakte
een nerveuze indruk, wat hem evenwel
niet belette om na enig wederzijds ver
kennen resoluut tot de aanval over te
gaan. Robinson dekte zich uitstekend,
blokkeerde alle stoten en trof tegen het
einde van de ronde zijn tegenstander met
een zware linkse onder de gordel. De
Bruin wankelde, maar herstelde zich. Na
een afwachtend begin in de derde ronde
ging Robinson plotseling tot de aanval
over. De Bruin werkte zich echter los en
kwam weer in het midden van de ring.
In de zesde ronde was de superioriteit
van Robinson onmiskenbaar. De wereld
kampioen werkte nu met series linksen en
rechtsen op korte afstand, maar hij stopte
twee keer toen De Bruin zich in een ne
telige positie bevond, met zijn lichaam
buiten de touwen. De Rotterdammer vocht
verbeten door. Na de rust was het duide
lijk dat Robinson een eind aan de strijd
wilde maken. De Bruin kreeg het hard te
verduren. Nauwelijks had de gong geluid
voor de achtste ronde of Robinson, als een
tijger aanvallend, raakte het hoofd van
De Bruin met een harde hoek. Nog bleef
de Nederlander op de been, ook toen de
wereldkampioen zijn aanval voortzette,
hem in de touwen drong en met linksen
en x'echtsen bombardeerde. Maar de vele
treffers hadden ziin weerstandsvermogen
uitgeput en na twee minuten, toen hij niet
meer in staat was zich te verdedigen, gaf
hij zich over.
GIEL DE ROODE TEGEN RATCLIFFE
De Nederlandse weltergewicht Giel de
Roode zal op Maandag 25 Juni te Bristol
tegen de Engelsman Terry Ratcliffe uit
komen.
Cricket
Op het terrein van Rood en Wit werd Za
terdagmiddag ter gelegenheid van het veer
tig-jarig bestaan van de Haarlemse Cricket
bond een wedstrijd gespeeld tussen een elftal
van oud HCB'ers en een elftal van de jongere
generatie. De ouderen gingen het eerst naai
de wickets, maar-brachten het niet verder
dan tot 56, waarvan J. Goossens 15 en Chr.
Klerk 16 (D. van der Zouwe 1 voor 13, W.
van Liemt 4 voor 4, G. Goossens 2 voor 21 en
M. Kruyff 3 voor 16). Dit totaal werd voor
het verlies van slechts 1 wicket gepasseerd:
H. Wijkhuizen 40 not out. In de tweede
innings deden de oud-HCB'ers het beter, al
reageerden ze Langzaam. Het werd 115 voor
6, waarvan Chr. Klerk 22, J. Paape 20, H. C.
Klerk 25 not out, mr. F. A. Davidson 22 not
out. (J. M. de Nobel 1 voor 18, D. van der
Zouwe 1 voor 10, H. Wijkhuizen 1 voor 32 en
H. A. Lokman 1 voor 6. Het was vooral daar
om zo'n geslaagde middag, omdat er met
veel animo werd gespeeld.
(a J<?
C>fm
1
Een meneer met 'n woedend gezicht stoof naar buiten.
„Zo, ondeugende aap! Mijn ruit aan scherven te trappen, hè?" En hij pakte Bunkie,
die vlak voor het raam stond en die nog helemaal beduusd was, bij z'n arm.
„Dat zul je weten, bengel dat je bent!", schreeuwde de meneer.
Bunkie keek angstig naar het nijdige gezicht van de man.
Maar toen kwam Rick naderbij.
Meneerzei hij, Bunkie heeft het niet gedaanhet is zijn schulcLniet! Wilt u hem
alsjeblieft loslaten?"
De meneer keek naar Rick.
„O, nee? Heeft hij het niet gedaan? Wie dan wel?"
„Ik, meneer", zei Rick eerlijk.
„Zo, zei de meneer, en hij liet Bunkie los. Nou, dan begrijp je zeker weldat je mijn
kapotte ruit moet vergoeden! Waar woon je?"
„Bij Oom Tripje, meneer", zei Rick.
„Zo? Die ken ik wel. Nou, ga dan maar heel gauw vertellen, wat je hebt gedaan!"
Evenals vorige week tegen „Haarlem"
heeft Rood en Wit gisteren in de wedstrijd
tegen PW in Enschede tegen de avond een
harde en bijna ondragelijk spannende strijd
om de zege moeter. leveren. Vorige week
lukte dat niet, deze keer op het uitzonder
lijk mooie „Slagman"-veld wel. Met drie
wickets bleven de Haarlemmers in de
meerderheid. PW maakte 125 runs. Voor
Rood en Wit wist Hans Winter in de laatste
over met een vier de winning-hit te slaan.
Dit tijdgebrek was niet zoals men mis
schien zou verwachten te wijten aan
langzaam spel, doch aan de vijf regenbuien,
die de wedstrijd verstoorden.
Kort na half twaalf trokken N. Vonde
ling en A. Nordbeck voor PW naar de
wickets. Beiden waren snel verdwenen. En
daarna bleven met enige regelmaat de
wickets vallen, tot G. van Heek en B.
Höpink met elk 23 runs de score voor de
laatste twee wickets nog van 81 op 125
brachten. Tevoren hadden N. Leeftink (15)
en A. Stroink (10) ook nog kleine scores
aan het totaal bijgedragen.
In de Rood en Wit-aanval had E. Peere
boom met zijn snelle ballen het meeste
succes: in 17 overs nam hij 5 voor 18. D.
Bijleveld had in 21 overs 348 genomen
en Hans Winter 27.
Daarna trokken de Haarlemmers van
leer. En het zag er van het begin af hoop
vol uit. Op 24 viel het wicket van W. van
Rossem (13), op 60 dat van L. Molijn voor
12. P. C. Hagenaar maakte een wat fortuin
lijke, maar terecht-harde 37. Th. A. van
Baasbank scoorde er 16 en daarna kwam
opnieuw een zware regenbui de wedstrijd
onderbreken. Terwijl dikke druppels en
hagelstenen het clubhuis beukten, steeg de
spanning. „Het zit er nog in", zeiden de
spelers en toen het eenmaal droog was,
bleek het er ook in te zitten. Hans Winter
(19) en vooral P. Ligtenstein, die een aan
tal buitengewoon fraaie boundaries sloeg
en tenslotte op 122 voor 21 helaas sneu
velde, streefden stug en vrij snel door naar
de overwinning. Tien minuten over zeven
zou de wedstrijd afgelopen zijn en enkele
seconden daarvoor sloeg Winter de laatste
slag. Rood en Wit had de zo broodnodige
overwinning behaald, zodat het nu 4 pun
ten uit 4 wedstrijden heeft.
Leeftink had 5 voor 65 gebowld en
Höpink 350. Volgende week speelt Rood
en Wit aan de Spanjaardslaan de altijd
weer aantrekkelijke wedstrijd tegen Her
mes D.V.S.
Welk een onberekenbaar spel cricket is,
is gisteren aan de Donkere laan weer be
wezen. Ieder gaf Haarlem tegen VW de
beste kansen, doch het pakte geheel an
ders uit.
De Amsterdammers trokken na het win
nen van de toss naar de wickets, waar
tussen een straffe wind stond. Kleefstra
begon dan ook met zijn snelle bowlers in
de aanval te betrekken, doch deze waren
dit keer bijzonder weinig op dreef, waar
van vooral C. Slagter, die een voortreffe
lijke leg-slag bezit, buitengewoon profi
teerden. Vier na vier werd op het snello
pende veld geslagen, zodat er na goed 12
overs al 60 runs op het scoringbord ston
den. Op 68 verdween zijn openingspartner
Burger voor 20. Toen meteen daarna Roo-
denburgs wicket viel, leek het voor Haar
lem op te klaren. Geerlings maakte echter
met een harde, hoewel uiterst gelukkige
innings van 63 (6 x 4, 1 x 6) aan alle
illusies een einde, en zo werd het van 2
voor 71 tot 3 voor 177, alvorens Geerlings
verdween. Wel werd 1 run daarop Slagter
fraai door Max Maas gevangen voor een
zeer te prijzen 89 (10 x 4, 2 x 6), doch een
hoog totaal van VVV was toen niet meer
te vermijden. Nadat Pelser nog 17 had ge
scoord, sloot Roodenburg op 225 voor 9 de
innings.
Goed gebowld hadden bij Haarlem Van
der Heyden en Hub. Boeree, welke laatste
wel een wicket verdiend had. Paul Maas
kwam later in de innings beter op dreef.
(M. Maas 0—45, P. Maas 5—54, W.
Peschar 1—42, Van der Heyden 3—53, Hub.
Boeree 028). De 225 runs werden in
slechts 70 overs gescoord. Het wicketkee-
pen van Honnebier oogstte aller lof.
Haarlem wist met zijn totaal slechts
even boven de 130 te komen. Voornamelijk
werd dit veroorzaakt door de Amsterdamse
fastbowler Pelser, die goed van de wind
profiteerde en snelle, zeer hoog opkomende
ballen wierp, waarvan menige Haarlemmer
het slachtoffer werd. Slechts Hub. Boeree,
de beste Haarlemse batsman, speelde hem
met vertrouwen; diens bijdrage was een
uitstekende, snelle 41 (5 x 4, 2 x 6), uit
een totaal van 60 gescoord. Bij een stand
van 6 voor 67 leek het voor Haarlem een
debacle te worden, maar wederom wist
HCC II heeft met 14 runs van HBS gewon-
nen. HBS trok het eerst naar de wickets en
scoorde een totaal van 101, waarvan Herklotz
26, Van Dijk 13, Boelhouwer 11, Dello 12 en
Kuneman 14 not out. Bowlingcijfers van
HCC II: Planten 5 voor 35, Koeleman 3 voor
2. HCC II sloot op 115 voor 9: Planten 15,
Colthoff 41 en Van Manen Jr. 16 (Dello 5
voor 35, Van der Vegt 3 voor 35).
In Rotterdam won HCC I met 34 runs van
VOC, dat 95 runs scoorde, waarvan Terwiel
22 en Leenders 34 (Van der Luur 4 voor 27,
Vriends 4 voor 16 en Sillevis 2 voor 2). Het
Haagse totaal bedroeg 129: Gallois 27, Vriends
29, Van den Bosch 11, Sillevis 24 en Van der
Lriur 16. Terwiel nam 3 wickets voor 22 runs.
Van Bennekom 4 voor 40, Bongers 1 voor 19
en Leenders 2 voor 13.
De Amsterdamse derby tussen ACC en
VRA werd door eerstgenoemde club met 166
runs gewonnen. Op 250 voor 7 sloot ACC de
innings: Van Kranendonk 18, W. van Weelde
49, Bregman 42, Disselkoen 70, H. J. van
Weelde 25, K. Alandt 12 en W. Feldman 17
not out. (J. Smit 1 voor 79, Fischer 3 voor 90,
Van Nierop 3 voor 43). VRA bracht het tot
niet verder dan 84, waarvan Smit 14, Van der
Vlugt 20, Kummer 21 en Meyers 11 not out.
Bowlingcijfers ACC: P. Sanders 4 voor 27,
H. J. van Weelde 2 voor 39, W. Feldman 2
voor 7 en D. de Baare 1 voor 2.
De in Tilburg gespeelde wedstrijd tussen
Excelsior en Quick is met 17 runs door Ex-
celsior gewonnen. Topscorer bij Excelsior
(totaal 170) was Hoenderop met 45, bij Quick
(totaal 153) Ingelse met 63.
Rood en Wit II won in de tweede klasse
met 99 runs van CVHW. De totalen bedroe-
gen respectievelijk 156 en 57.
ADVERTENTIE
ETAPPE ROTTERDAM. AMSTERDAM
de winnaar van de vierde Ronde
van Nederland heeft met zijn
sportbroeders Nederland vergast
op een festijn van felle sprinten,1
adembenemende jachten, weerga
loze spanning en sportieve riva
liteit.
blijft in Nederland de ronde doen!
Het FLINO-sporthemd is de grote
triomf van moderne en efficiënte
productie. En FLINO pasvorm
behoèft geen krans!
Nederlandse Overhemdenindustrie
FAVLINO Amsterdam
FEUILLETON
door mevr. Bijleveld-Gelinck
3)
Hij draaide met plotseling bevende vin
gers een licht aan, een wandlamp waar
onder de kist met de mummie zou worden
opgesteld. Hij volgde, zonder overjas, de
meesterknecht naar beneden, waar hij in
het magazijn de kist weer zag staan, zoals
hij haar vanmorgen had gezien. Maar de
omliggende balen en kisten waren al op
zij geschoven en de knecht, geroutineerd
in zulk soort werk, gaf instructies.
„Nu moet u die kant nemen, meneer, u
kunt het best uw hand er zó onderschui
ven. En nu tillen. Maar denk u eraan: hij
is zwaar. Zwaarder dan u denkt. Nu ach
teruitjuisten nu zal ik vóórgaan
de trap op. U kunt beter opduwen."
Zij sjouwden. Het viel niet mee, helemaal
niet, en de kist was inderdaad veel zwaar
der dan hij gedacht had. Het werd een
moeizame klim, een zwaar stuwen van een
onhandelbare kist twee trappen hoog.
Michael's armen staken en het was, of
zijn handen werden afgeknepen. Maar dit
was nog niets in vergelijking met alles wat
hij reeds voor deze kist doorstaan had en
het waren de laatste loodjes. Zijn doel was
bereikt.
„Goedenmiddag meneer!"
De knecht, blij dat het vrachtje op zijn
bestemming was aangekomen, nam meteen
afscheid na zijn fooi te hebben geïncas
seerd. Michael liet hem de deur uit en
draaide dan de sleutel achter hem in het
slot in een koortsachtige behoefte om al
leen te zijn met Koningin Amentéte. Nu
zou hij haar dadelijk zien!
De kist ging gemakkelijk open. Er was
niet eens een slot, slechts een koord om
een paar ogen geslingerd en dat haastig
was toegeknoopt. Het liet zich gemakke
lijk ontwarren, ondanks zijn trillende vin
gers. En dan lichtte hij de deksel op en
staardestaarde
In de kist lag een meisje te slapen!
Ze lag daar, stil cn wit, als de Koningin
Amentéte. Een ovaal gezichtje met iéts
uitstekende jukbeenderen, wijde oogkas
sen en een kleine mond. Donkere wenk
brauwen, die iets waren samengetrokken
alsof ze nadacht in haar slaap, en lange
wimpers roerloos op haar wangen. Don
kerblond glad haar, dat in het midden was
gescheiden en grotendeels schuil ging on
der een rode hoofddoek. Smalle handen,
gekruist op haar borst, en aan haar rech
terhand een ring met een kostbare steen.
Een eenvoudige zwarte wintermantel om
een tenger figuurtje.
Ze lag daar zo roerloos, dat men haar
voor dood kon houden als daar niet was
geweest het zachte rhythme van haar
ademhaling. Maar toch zó stil, dat het niet
was als van een gewone slaap die toch
zeker verstoord zou zijn geweest door het
dragen langs de trap. Een diepe slaap,
een toverslaap, een slaap van drie duizend
jaren uit een vér, vér land naar het heden,
een slaap die hij zou kunnen wekken door
de macht van zijn wetenschap. Koningin
Amentéte, zoals hij haar niet verwacht en
in zijn diepste wezen toch eigenlijk wel
verwacht had: een jonge, mooie vrouw,
stil en wit, en als een wonder tot hem
gekomen.
Michael Norelius staarde. Ze lag daar
als een Sneeuwwitje en hij verwonderde
zich eigenlijk niet. Hij dacht ook niets en
stond onbeweeglijk: een oneindig-lange,
onmeetbare tijd waarin zijn oude klok tikte
in de stilte. Vóór hem gingen de kleine han
den op haar borst op en neer.op en
neerin de kostbare steen aan haar
vinger flitste telkens even het licht: rhyth-
misch op de deining van haar ademhaling.
Koningin Amentéte sliep, een slaap van
drieduizend jaar, een eeuwigheid.
Maar nu, onder de dwingende, hypnose
van zijn blik, ging zij ontwaken, precies
zoals hij het zich had voorgesteld. Er liep
een trilling door de stille oogleden, en
nog een, cn nog een, en dan sloeg zij haar
ogen op en zag hem aan.
Het was een stralende, diepe en toch
lege blik. Een blik zonder ervaring, een
Han Boeree, die dit jaar goed in vorm is,
stand te houden en met Van der Heyden,
die een niet onfortuinlijke maar zeer nut
tige 36 scoorde, het totaal op 119 te bren
gen, alvorens het volgende wicket viel.
Boeree werd zelf voor 23 gestumped. Aan
gezien toen nog maar een half uur speeltijd
resteerde, leek een draw nog zeer goed
mogelijk, maar de laatste batsmen van
Haarlem faalden.
Bowlingcijfers VW: H. Pelser 7—43; W.
Roodenburg 0—19; C. Slagter 1—32; Dor-
restein 0—23; Geerlings 0—2; Heinrich 1-1.
blik van een ziel die nog niet geleefd
heeft. Er was nog niets achter die donkere
diepten die zagen zonder te zien. Maar toch
was het, of haar blik zich vasthechtte aan
de zijne, of hij zich niet meer kon los
maken van die wijde ogen, waarin zo dade
lijk het leven zou openbloeien.
En zo zagen zij elkaar aan. En ineens
zag hij verwondering in haar ogen, ver
wondering om het Zijn, de eerste sensatie
van de mens, het begin van alle denken.
Verwondering om het Leven, verwonde
ring om zichzelf. En al dieper, intenser
werd die verwondering, nu ook om de
dingen om haar, om de wandlamp boven
haar hoofd, waar het licht van uitstraalde.
Hij zag in haar ogen het ontwaken van
een ziel. Nu zag zij ook zichzelf, achter
over liggend, en ook hem, een ander, een
mens als zij, die haar aanzag.
Zij keken en keken. Roerloos lag zij nog
altijd en de kleine handen met de kost
bare ring deinden nog steeds op en neer.
Het licht flitste in de steen. Maar in haar
ogen zag hij nu een stroom van gedachten,
een vorsen, een vragen, en dan plotseling
zijn herkenning als man. En dit was meteen
het einde van hun wonderlijk contact, want
nu kwam er een schroom, een terugdeinzen
in die donkere diepten en wendde zij haar
ogen af. De betovering was verbroken.
Michael Norelius stond nu weer rechtop en
streek met zijn hand over zijn voorhoofd.
Kon zó iets bestaan, een droom? Hij zag nu
ook het meisje bewegen, hoe zij zich strek
te en met haar hand langs haar voorhoofd'
ging. Zij probeerde nu om haar hoofd op te
heffen uit haar ongetwijfeld ongemakke-
lijke# houding en dan was er ineens haar
stem, nog heel wazig en vèr:
Zo'n dorst
Het duurde enige ogenblikken voor het
tot hem doordrong dat hij voor zijn droom
beeld water moest gaan halen, dat zij dorst
had. Hij ging automatisch en vulde een
glas, dat naast een karaf op zijn schrijf
tafel stond. Zij deed verdere pogingen om
overeind te komen, maar het was of er
iets was dat haar remde, dat haar verlam
de in haar bewegingen. En hij schoof zijn
arm onder haar hoofd en liet haar drinken:
gulzig, met grote slokken.
Het meisje zag nu weer speurend in zijn
gezicht, zo dicht bij het hare en het was of
zij door nevels moest heendringen om tot
klaarheid te komen. En vroeg dan, iets hel
derder:
„Maar wat is er dan? Wat heb ik dan
gedaan
„Koningin Amentétejijzei
Michael Norelius, hoewel dat niet bepaald
een antwoord was. En zij herhaalde: „Ko
ningin Amentétemaar vroeg dan
weer, dringend:
„Geef me drinken.ik heb dorst.
zo'n dorst
Hij ging weer, om ten tweede male het
glas te vullen. Zij probeerde om uit de kist
te komen en hij zag angst in haar gezichtje.
Hij hielp haar; zij wankelde op haar benen
en hij bracht haar naar zijn bureaustoel en
liet haar zitten. Zij dronk ook het tweede
glas achter elkaar leeg en zat daar dan en
zag hem aan.
Hij leunde tegen de schrijftafel.
En ineens zag hij het bedrog. Het was
bedrog: een schandelijke, perfide bedriege
rij en een oplichterij in folio! Ze hadden
hem zijn mummie, zijn kostbare, onver
vangbare mummie, gestolen en dit meisje
was in de kist gekropen om de zaak te vol
tooien. Om hem er definitief in te laten
lopen en hij was er ingelopen, ezel die hij
was! Glansrijk! Zelf had hij gesjouwd om
dit kind naar boven te dragen, in de kist
die al zo zwaar was, zo eigenaardig zwaar.
Zelf had hij meegespeeld in de comedie
die ze daarnet opgevoerd had en..,.
„Dat is gemeen!"
Had hij dat gezegd of had zij dat gezegd?
Nee, zij had dat gezegd. Ze stond nu naast
de bureaustoel met vlammende boze ogen
en strekte haar hand naar hem uit als een
wrekende Nemesis. En ze ging voort:
„Dat is gemeen! In-gemeen! Laat me da
delijk gaan!"
„Waarachtig niet!" antwoordde Michael
Norelius. „Eerst moet u me vertellen,..."
„U mag me hier niet vasthouden. Dat
mag u niet!"
„En u vertelt mij eerst waar mijn mum
mie gebleven is!"
„Als u me niet dadelijk laat gaan roep ik
om hulp.
„Dat geeft u niets, want er is niemand
in huis. En ik heb de deur afgesloten....,''
{Wordt vervolgd
