Haarlem's Dagblad | 1951 | 12 juli 1951 | pagina 6

Weer belooft Nederlandse Grand Prix
de mooiste van het seizoen te worden

Voorting eindigde op de vierde plaats

Prijzenslag

M. DOUWMA ZOON

Duiken vrouwen naar
Lutineschat

-Clowntje Rick

De Egyptische
Koningin

AUTOMOBILISME

Vijftien deelnemende „bolides"' zijn goed aan elkaar gewaagd

Agenda voor Haarlem

Ronde van Frankrijk

Als U voelt

dat 't zuur is Uw maag
op ontbraudes staat -

Zwemmen

Kringwedstrijden

Een costuum voor f 100.-
voor f 200.-

Prinses Wilhelmina
in Nederland terug

Examens

Voor de kinderen

FEUILLETON

door mevr. Bijleveld-Celinck
30)

Expositie van werk
van beeldende kunstcritici

Verkeer op rijkswegen
neemt toe

DONDERDAG 12 JULI 1951

4

Er zal welhaast niemand zijn, die de
Grote Prijs van Nederland vorig jaar op
het Zandvoortse circuit heeft gezien, die
niet bij zichzelf heeft gezegd: „Dat wil ik
weer zien". Want dat maximum aan span
ning, aan dramatische momenten, aan on
zekerheden, die er allemaal bijhoren,
heeft die Grand Prix tot de mooiste van
het ganse race-seizoen gemaakt. En het
doet ons goed te kunnen melden, dat de
KNAC met hetzelfde overleg van vorig
jaar voor de komende Grand Prix op 22
Juli een veld heeft samengesteld, dat
menselijkerwijs gesproken, diezelfde
machtige strijd in petto heeft. Sporteom-
missaris J. van Haren heeft zijn ogen op
de circuits van Europa dit jaar weer dek
sels goed de kost gegeven. En hij heeft
met listig overleg coureurs en wagens
geëngageerd, daarbij gebruik makend van
de armslag, die hij kreeg omdat de Grote
Prijs van Nederland dit jaar nog niet zal
tellen voor het wereldkampioenschap. Zo
dat hij de Alfa's en de nieuwe Ferrari's,
die oppermachtig zijn en die een race ten
hoogste voor de ingewijde interessant
doen zijn, rustig op stal kon laten.

Nu komt er op 22 Juli een veld ren-
wagens aan de start, dat van het moment
dat het met huilende motoren in een
baaierd van geweld van start zal gaan,
tot het glorieuze einde wanneer de ge
blokte vlag de winnaar afzwaait, strijd zal
geven. Strijd om de kop en strijd in de
volgende gelederen, die zeker niet ver af
zullen zijn. Rijder voor rijder en wagen
voor wagen zijn daarvoor zorgvuldig ge
selecteerd.

Eén blik op de starterslyst kan ons
daarvan overtuigen. Op de ereplaats van
die lijst staat wereldkampioen „Nino"
Farina. Echter niet op zijn onoverwinne
lijke Alfa Romeo, doch op een grondig
geprepareerde Maserati Milano, waarmee
hij heel fiks zal moeten boksen. De tem
peramentvolle Nino, die twee jaar gele
den wegens te vroeg starten een zware
straf kreeg en een dure eed zwoer, dat
hij nooit meer in Holland zou starten,
heeft zijn wrok thans vergeten. Hij is een
gevaarlijk concurrent. Natuurlijk ont
breekt het populaire tweetal van de Fer-
rari-stal Ascari en Villoresi dit keer even
min. Zij rijden de 4,5 liter Ferrari's, maar
niet de supersnelle nieuwe types, die
iedere strijd zouden doden, doch het eerste
type met enkelvoudige ontsteking, dat
nochtans bar en boos snel is. De tweede
Maserati-man is de Argentijn Frollan
Gonzales, die vorig jaar de juistheid van
het Hollandse spreekwoord omtrent het
zitten op blaren in de practijk bracht.
Deze vlijmscherp-rijdende dikzak zal ze
ker niet ver van de kop te vinden zijn.
Een derde Ferrari (1.5 liter met com
pressor) wordt gereden door de Brit Pe
ter Whitehead, die doorgaans het hoofd
koel en zijn wagen heel weet te houden.

Vijf Talbots

De zware Talbots komen vijf in getale
aan de startstreep. Ten eerste is daar de
winnaar van vorig jaar Louis Rosier, dan
Louis Chiron, de man met het tempera
ment voortdurend vlak bii het kookpunt,
Fifi (petje achterstevoren), Etaneelin en
twee Belgen, John Claes en André Pilette,
die nog enige goudreinetten met elkander
te schillen hebben. De Britten worden dit
jaar verder vertegenwoordigd door twee
„ongeblazen" (zonder compressor) twee
liter-HWM's, minder snelle maar zeer
solide wagens, voor wie het kronkelende
Zandvoortse circuit als het ware aange
legd is. In een daarvan zit niemand an-

ADVERTENT1E

Alleen ASPIRIN draag*
hel BAYER-kruis^

DONDERDAG 12 JULI
Terrein by Heemsteedse Sportpark: Circus

Strassburger, voorstelling 8 uur. Frans Hals:
„Mabok, de witte olifant", 14 j., 2.30, 7 en 9.15
uur. Rembrandt: „De derde van rechts", 18 j.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Strijd zonder
genade", 18 j„ 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor:
„Het wonder", 18 j„ 2, 4.15. 7 en 9.15 uur.
City: „Dodge City", 14 j., 2.15, 4.30, 7 en 9.15
uur, Spaarne: „Het wrekende zwaard", 14 j.,
2.30, 7 en 9.15 uur.

VRIJDAG 13 JULI
Terrein by Heemsteedse Sportpark: CircuB
Strassburger, voorstelling 8 uur. Grote Kerk:
Kerkconcert Annie Woud (alt), Feike Asma
(orgel) 8 uur. Wilhelminastraat 22: Vereni
ging van Spiritisten „Het Licht", 8 uur.
Openluchttheater, Bloemendaal: Ballets
Nègres, 20.45 uur. Bioscopen: Middag- en
avondvoorstellingen.

ders dan Stirling Moss, de 21-jarige En
gelsman, die, volgens hen die het weten
kunnen, datzelfde wonderbaarlijke gevoel
van Tazio Nuvolari in zijn vingers heeft
en voorbestemd is om een van de grootste
cracks te worden. Zelfs de rappe Italianen
vrezen deze jonge, beheerste en sympa
thieke tovenaar met PK's. De tweede
HMW berust in handen van Heath of
Macklin, dat staat nog niet vast.

Een van de meest interessante inschrij
vers is de Zwitser Rudi Fischer met een
2.5 liter Ferrari zonder compressor. Deze
wagen is een experimenteel type dat door
de Ferrari-fabriek wordt voorbereid voor
de races na 1953, wanneer de nieuwe
Grand Prix-formule zal gelden. En Fi
scher, eveneens een „coming man", wordt
er voor betaald om iedere dag in Monza
te proberen de wagens van dit type kapot
te draaien, om constructiefouten op te
sporen. In races heeft hij die opdracht
uiteraard niet en ook hij zal er dichtbij
zijn.

Tenslotte zal er tussen al die rode, blau
we en groene Grand Prinx-wagens één
oranje aan de start staan. Dat betekent
dat voor de eerste maal Nederland in een
Grote Prijs vertegenwoordigd is. En wel
door de Antwerpse Nederlander Herman
Roosdorp, die en HWM ten strijde zal
voeren. Winnen zal hij niet, maar hij zal

ADVERTENTIE

zeker zijn best doen zijn aandeel in de
aanmoedigingen waardig te zijn.

Zo komt daar op ons mooie Zandvoortse
circuit een veld aan de start, dat aan
elkaar gewaagd is en dat onzekerheid tot
de laatste van de negentig ronden zal
geven. Pit-stops voor brandstof tanken of
banden wisselen zullen de volgorde tel
kenmale veranderen. Zowel de coureurs
als de officials uit het buitenland, die in
groten getale plaatsen hebben aange
vraagd, zijn van mening dat deze Grand
Prix alle kwaliteiten, die zo'n klassiek
evenement hoort te bezitten, in ruime
mate heeft. En wij tarten een ieder om
zelfs maar bij benadering reeds nu de
uitslag op te geven. Want er kan van alles
gebeuren.

De vijfhonderds

Als openingsnummer wordt een 500 ce-
race gereden, waarin 12 van deze venij
nige karretjes aan de start zullen komen.
In vier hiervan zitten Britse rijders (Ha-
bin, Rippon, Merrick en May). Dan komt
de Deen Hansen op Effyh, de Amerikaan
met de Hollandse naam Buitendijk op
Cooper en de Belg Claes eveneens op
Cooper. Bij de Hollanders zijn de Cooper-
rijders Flinterman en Dillenius, de BMW-
man Göttgens en (waarschijnlijk lest best)
de Beels-coureurs Richardson en Beels,
die onlangs in Berlijn uit 44 deelnemers
de eerste en de vierde prijs wegsleepten.
Ook hierin zal het spannen. En de Neder
landse kansen in dit nummer staan goed,
zeer goed zelfs.

Hollandse Tourrijders provianderen. Wout Wagtmans (links) en Gerrit Voorting
Janken" hier voor de volgende zware étappe: zij vullen hun drinkflessen en maken

hun voedselpakketten klaar.

De achtste étappe van de Ronde van
Frankrijk van Angers naar Limoges (241
km) heeft pas in de laatste 60 km felle strijd
gebracht. De vermoeiende tijdrit van Dins
dag zat de renners kennelijk nog in de
benen en voor de ravitaiïleringspost ge
beurde er al heel weinig. Enkele onschuldige
ontsnappingspogingen konden het peloton
niet verontrusten en tientallen kilometers
lang reed men gegroepeerd in een fijne mot
regen en met een felle wind schuin voor.
Ook bij de Nederlanders viel weinig bijzon
ders te noteren. Faanhof bleek geen ge
lukkige dag te hebben. Hij werd het slacht
offer van een valpartij maar toch kon hij
weer bij de hoofdgroep aansluiten. De eerste
ernstige ontsnapping was die van de Belg
Van Ende, die zich na de ravitaiïleringspost
volkomen los reed, en weldra een voor
sprong had van 20 seconden op Marinelli,
Lauredi en Bayens. De reactie van het pelo
ton bleef echter niet lang uit en na Mou-
lisme (172 km), toen het genoemde drietal
achtervolgers door de hoofdgroep was in
gehaald, was ook de rol van de Belg spoedig
uitgespeeld en weer lagen allen gegroe
peerd. Lang duurde de rust niet want tien
renners onder wie Gerrit Voorting wisten
te ontsnappen. De anderen waren Rosseel,
Meunier, Sciardis, Van Steenkiste, Lauredi,
Brambilla, Diot, Desbats en Kemp. Het
eerst verdween Sciardis uit dit kopgroep je
wegens een mankement aan zijn versnelling.
Tussen de leiders en het peloton lagen nog
twee kleine ploegjes maar de belangrijke
namen bevonden zich in de hoofdgroep. In
middels kwam de Belg Rosseel naar voren
en bij het beklimmen van de heuvels voor
Limoges trok hij tezamen met de Fransman
Lauredi plotseling een spurt aan waardoor
de anderen in korte tijd een flinke achter
stand kregen, een achterstand welke te groot
zou blijken om nog te worden ingelopen.
Rosseel sloeg Lauredi in de sprint terwijl
Voorting door een foutje in de laatste ronde
nog van de derde plaats werd verdrongen
door Geminiani.

De uitslag luidt: 1. Rosseel 7.08.20 (met
bonificatie 7.07.20); 2. Lauredi 7.07.50; 3. Ge
miniani 7.09.17; 4. Voorting; 5. Diederich;

6. Cogan; 7. Desbats; 8. Diot; 9. De Hertog;
10. Van Steenkiste, allen dezelfde tijd,

22. Wagtmans; 33. Van Est; 38. Peters; 84.
Faanhof; 98. Dekkers.

Het algemeen klassement na de 8e étappe
luid: 1. Levèque 44.57.21; 2. Bauvin 44.58.40;
3. Diederich 45.04.06; 4. Koblet 45.04.23; 5.
Lucien Lazarides 45.04.25; 8. Bobet 45.05.52; 9.

7. De Mulder 45.05.25; 8. Bobet 45.05.52; 9.
Van Steenkiste 45.06.21; 10. Coppi 45.06.27.
15. Van Est; 34. Wagtmans; 60. Peters; 72.
Faanhof; 75. Voorting; 97. Dekkers.
ATHLETIEKWEDSTRIJDEN IN LEIDEN

Bij de in Leiden gehouden athletiekwed-
strijden bezette Lamoree (Haarlem) de
eerste plaats in het polsstokhoogspringen
met een sprong van 3.60 meter; tweede werd
zijn clubgenoot Swart met 3.50 meter. Jansen
won de 100 meter in 11.1 sec.; tweede werd
Vroon en derde Van Leeuwen. De Haar
lemmer Meiboom bezette in het nummer
1500 meter, afdeling b, de tweede plaats in
4 min. 21.6 sec. Eerste was Den Tonkelaar
(Holland). Fanny Blankers-Koen zegevierde
in het nummer 100 yards dames in 10.9 sec.;
tweede werd Puck Brouwer in 11.3 sec.

Van der Weyden van Trekvogels won de
1500 meter voor junioren in 4 min. 19.5 sec.
De R.K. Holiand-athleet C. de Zwager uit
Haarlem werd een goede derde in 4.27.6
achter Veltman van Trekvogels (4.25.4).

ADVERTENTIE

dadelijk één of twee Rennies en 't vuur is
bij voorbaat geblust. Hoewel Rennies de
hevigste aanval van brandend maagzuur
dadelijk bezweren, is 't beter ze bij voorbaat
te nemen. Talloze lijders aan zuurbranden,
nemen, als vaste gewoonte, hun Rennies dade
lijk na tafel, 't Is ook zo gemakkelijk: een
stuk of wat Rennies in handtas of vestzak.
Ze zijn één voor één verpakt, handig en
hygiënisch. Vraag een doos Rennies bij Uw
Apotheker of Drogist.

In Stoops Bad is onder leiding van de
Zwemclub Haarlem een deel van de kam
pioenschappen van de Kring Haarlem ge
houden. Het nummer 50 meter vrije slag
voor jongens-adspiranten bracht 46 deel
nemers aan de start. Winnaar werd R. Prins
(HPC) die een tijd maakte van 32.4 seo.
Tweede was L. Eek (HVGB) in 33 sec. en
derde T. de Wit (Haarlem) 33.4 sec.

De strijd in het nummer 3 x 50 meter wis
selslag persoonlijk dames ging voornamelijk
tussen Elly Hölsken ("Haarlem! en Margot
Marsman (HVGB). Dezen hebben elkaar
goed partij gegeven. Met de schoolslag lag
eerstgenoemde voor. doch de vrije slag
bracht beiden op 30 meter voor de finish
gelijk. Blijkbaar vergde dit te veel van de
krachten van Margot Marsman. Elly Höls
ken kon dan ook met klein verschil als eer
ste aantikken in 2 min. 16.7 sec. De tijd van
Margot Marsman was 2 min. 17.1 sec. Derde
plaatste zich Jopie Wisker (DWR) in 2 min.
20.1 sec.

De 100 meter rugslag heren bracht vele
prominenten aan de start, o.a. Jelle Hoek
stra (HVGB), Fred. Pteters (DWR) en Ger
rit Bijlsma (Haarlem). Bijlsma nam een
voorsprong en behield deze zonder zich bij
zonder in te spannen, Pieters kon zijn tempo
moeilijk volgen. Eerst in de laatste meters
kwam hij opzetten, passeerde Hoekstra en
bereikte als tweede de finish. Hoekstra ein
digde derde. De tijden van de eerste drie
aankomenden waren 1 min. 14.2 sec., 1 min,
16 sec. en 1 min. 16,3 sec.

De 50 meter rugslag meisjes bracht als
uitslag: 1. R. Nelissen (DWT) 38.7 sec.; 2. M
v. Lelyveld (HVGB) 40.2 sec., 3. E. Hölsken
(Haarlem) 41 sec.

Bob Bonte (Haarlem) won de 200 meter
schoolslag in de tijd van 2 min. 47.5 sec. De
butterfly-zwemmer A. de Vries (HPC) werd
tweede in 2 min. 53 sec. Derde plaatste zich
J. Lablans (DWT) in 2 min. 58.1 sec.

De uitslagen der estafettes waren: 5 x 50
meter vrije slag jongens: 1. HVGB 1 2 min
55.4 sec., 2. DWR 3 min. 19.6 sec, 3. HVGB 2
3 min. 26 sec.

10 x 50 meter vrije slag estafette dames:
1. HVGB 1 6 min. 23.1 sec,, 2. Haarlem 1 6
min. 40.2 sec., 3. HVGB 2 7 min. 25 sec.

Na afloop speelde het eerste zevental van
Zwemclub Haarlem een wedstrijd tegen het
Nederlands Militaire zevental. „Haarlem"
was in uitstekende vorm en behaalde een
welverdiende overwinning.

De laatste wedstrijden om de kampioen
schappen van de kring worden Woensdag
18 Juli in de zweminrichting „De Hout
vaart" te Haarlem gehouden.

Sport In 't kort

TENNISTOURNOOI TE EASTBOURNE.

De uitslagen van de door de Nederlanders
gespeelde partijen in het internationaal
tournooi te Eastbourne luiden:

Abdessalam (Frankrijk) sl. Van Swol (Ne
derland) 6-3, 7-9, 6-0; Rose (Australië) sl.
F. Dehnert (Nederland) 6-1, 6-2.

ADVERTENTIE

ADVERTENTIE

Wij zagen tot onze grote ver
bazing een costuum dat kort
geleden voor 100.— geprijsd
stond, nu geprijsd staan voor
200.— met 50 pet. korting
voor 98.—.
ilij onze verdere tocht langs de z.g.
goedkope kledingzaken bemerkten wij
dat de prijzen bijna voor-oorlogs wa
ren, doch dat de kwaliteit die was
van vlak na de oorlog.

Een dergelijke manier van zakendoen
kunnen wij niet bewonderen I

Wat komt het er eigenlijk op aan
of men 10, 20 of 50 pet. korting
geeft of dat men zegt voordeliger
of billijker te zijn, uiteindelijk
bepaalt de kwaliteit toch de prijs.

KWALITEITS-GOEDEREN behoeven
niet weggegeven te worden.

DOUWMA'S KLEDING

IS KWALITEITS-KLEDING
DOUWMA'S KAMGAREN COSTUUMS
van 110.75 zün kwaliteits-oostuums,
DOUWMA'S REGENJASSEN
van 42.50 z(jn van prima kwaliteit.

Wanneer U een degelijk stuk
kleding wilt hebben, ga dan naar

GEN. CRONJéSTRAAT 42—44.

„Als-ie niet scheef stond zou het niet
de scheve toren van Pisa zijn. Toch
torent-ie al zowat 700 jaartjes."

„Over constante kwaliteit gesproken
,Ja, geef me nog 'n CABALLERO."

Prinses Wilhelmina; die enige weken in
Noorwegen heeft doorgebracht, is Woens
dagavond in ons land teruggekeerd. De
Prinses maakte de terugreis in een vlieg
tuig dat door Prins Bernhard werd be
stuurd en dat om zeven uur 's avonds op
Soesterberg landde.

Academische examens

Aan de rijksuniversiteit te Leiden slaagde
voor het doctoraal examen volkenkunde H.
H. Friese te Heemstede. Aan de rijksuniver
siteit te Utrecht slaagde voor het doctoraal
examen geografie L. A. van Eerde te Haar
lem. Voor het examen wetenschappelijk ar
chief-ambtenaar der tweede klasse slaagde
R. W. Blauw te Haarlem. Aan de technische
hogeschool te Delft slaagden voor het pvopae-
deutise" examen voor civiel ingenieur H.
Hemkes te Velsen, C. J. de Vilder te Haar
lem en W. van Vlaardingen te Haarlem. Voor
het candidaatsexamen electrotechnisch inge
nieur slaagden F. D. Huber te Heemstede en
M. Martin te Haarlem. Voor het ingenieurs
examen bouwkundig ingenieur slaagde A.
van Thiel te Bloemendaal. Voor het ingeni
eursexamen werktuigkundig ingenieur slaag
den W. S. van der Laag te Heemstede, C. H.
de Ridder te Heemstede en H. Schultheiss
te Haarlem.

Ie Christelijk Lyceum te Haarlem

Voor het eindexamen van de afdeling
Middelbare Meisjesschool zijn geslaagd de
dames: A. H. C. Borger, M. de Groot, J. van
Maurik, T. R. Nijhoff, I. N. Roodenburg,
A. J. de Ruiter, M. G. de Riike, R. Sjoerds,
J. Strilcwerda, J. M. Stuyt, G. M. Telkamp,
M. C. Verveen, W. H. Voet, G. J. Voors, J.
N. Westra, L. J. H. Winter, A. J. Zaneveld.

Afgewezen: geen.

Candidaat B. Bijleveld te Haarlem komt

voor op tweetallen voor predikant bij de
Chr. Gereformeerde Kerken van Arnhem
en van Barendrecht.

c

Zoiets was te mooi om waar te zijn.Stel je voor, dat hij met dat stokje zomaar
alles zou kunnen toveren, wat hij wou!

Verwonderd bekeek hij nogeens goed het stokje. Hij kon er zo niets bijzonders aan
zien. Maar op dat briefje stond alles toch duidelijk! Zou het dan toch misschien waar
kunnen zijn?

„Ik zou het toch wel eens willen proberen", dacht Rick. Wie weet.

Hij draaide het sittlcje om en om in zijn hand.

Als het nu toch eens waar was!

Hij keek om zich heen. Vlak naast hem stond een lantaarnpaal. Hij strekte zijn hand
uit en drukte het stokje tegen de paal.

„Ik wil, dat er aan deze lantaarnpaal takken en blaadjes groeien, als aan een boom!",
mompelde hij.

Toen viel hij bijna achterover van verbazingOpeens zaten er aan alle kanten

takken met groene blaadjes! Het was een raar gezicht zomaar aan die ijzeren paal.
„Warempel, juichte Rick. Het gaat! Nou kan ik toveren!"

Ze haalde de sleutel uit een schrijfbureau
ln het kantoortje en opende de kast. Hij
stond er tamelijk onnozel voor te kijken:
een onschuldiguitziende collectie tubes en
doosjes met namen, die in letterlijke zin
potjeslatijn voor hem waren. Hij ontcijfer
de een paar namen die hem bekend waren:
morphine, pantopon, maar voor de rest was
hij ondeskundig. Zou hij er een expert bij
halen?

Dan zag hij, geheel vooraan, een tube
liggen die opengebroken was, een tube
voor tien tabletten waarin er nog negen
aanwezig waren. Een nieuwe naam, die hij
nog nooit gehoord had, op het etiket, en
verder een nummer. Hij nam de tube van
de glazen plaat.

„Wat is dat voor een nummer?"

„Dat hebben alle tubes van die fabriek.
Een opvolgend fabrieksnummer. Het is om
de facturen te controleren."

„En wanneer hebt u deze tube ontvan
gen?"

Zaterdagmiddag werd in de kunstzalen
Le Canard in de Spuistraat te Amsterdam
een tentoonstelling geopend van schilde
rijen en tekeningen van Nederlandse cri
tici. De combinatie van creatief en critisch
werken bevat vele mogelijkheden. Een
Paul Citroen, overwegend scheppend kim-
stenaar, schreef en schrijft, zonder enige
verplichting aan een dagblad, artikelen
over kunst. Hij bleef de beeldende kunste
naar, die ook wel eens schrijft. Daartegen
over staan de critici die ook wel eens
tekenen, schilderen of aquarelleren. Corn.
Veth zou hier genoemd kunnen worden.
Wat Cornelis Veth hier laat zien is zonder
enige pretentie en tóch haalt de beschou
wer er zijn hart aan op. Het is een serie
pastiches of stijl-imitaties, die een beeld
geven van de ruime kennissenkring, waar
in de maker zich beweegt. Daar vindt men
Albert Plasschaert door (of liever in de
stijl van) Permeke èn Chagall, weer ande
ren „door" Modigliani of le Douanier. Maar
er zijn ook spottende tekeningen en aqua
rellen, waarin Cornelis Veth een kostelijke
humor aanwendt: Jacob Maris komt als
schim terug en vergelijkt „Vader en Zoon"
van Ouborg serieus met de originelen.
Harry van Tussenbroek, die aan een pop
„Koning Eenoog" werkt, smeekt Lizzy An-
slngh hem één oog van haar pop, het ka
mermeisje te willen geven. Even komisch
is: Jan Engelman die het hemelblauw
van de schilder Jan van Herwijnen critish
onderzoekt.

Tussen die twee uitersten, Paul Citroen
en Corn Veth, bevinden zich de overige
critici, die echter onderling weer grote ver
schillen als beeldende kunstenaars vertonen.
Er zijn er wier critische bezigheden blijk
baar hun creativiteit verstikt. Het is jam
mer dat de organisator van deze tentoon
stelling, Hans Roodwijn, niet aan de inzen
ders gevraagd heeft óók enige van hun
critieken, naar eigen keus, in te zenden.
Dan was er een vergelijking mogelijk ge
weest van het scheppende met het critische
werk, van theorie en praktijk. Er zijn bo
vendien critieken die op zichzelf letterkun
dige waarde hebben. Een ruim terrein
vindt men ook in de correspondentie der
grote kunstenaars, in hun dagboeken, brie
ven en conversaties.

Van de inzendingen moeten genoemd
worden de werken van Joh. Dijkstra, uit
bundig van kleur. Zijn „Café-terras" is een
virtuoze combinatie van rood en oranje.
Prenens fijn-ironische zèlfcritiek trok zeer
de aandacht. Levinus Tollenaar loont een
groep zigeuners voor hun woonwagen,
vaag van contour, gevoelig van stemming,
mooi van licht. Van Otto B. de Kat twee
bekende interieurs, die bij nadere beschou
wing telkens weer een genot zijn. Geheim
zinnig èn mystiek zijn de zalmkleurige fi
guurstukken van H. de Vries. Verder vindt
men er van W. Kersten een decoratieve
combinatie van Kandinsky en Klee. Twee
landschappen door mevrouw Braakensieck-
Dekker treffen door hun laaiende kleuren.
Bob Buys is een goed portrettist. Pennings
stillevens zijn droog, maar goed verzorgd.

Al ontbreken er nog dubbel-figuren als
Willink en Kaspar Niehaus, deze tot .28 Juli
geopende tentoonstelling is een eerste stap
op een interessant terrein.

H. SCHMIDT DEGENER

De verkeersintensiteit op de rijkswe
gen is volgens de KNAC gedurende het
eerste kwartaal van 1951, ten opzichte, van
hetzelfde tijdvak van het vorige jaar, met
een achtste vermeerderd. Het vrachtauto-
vervoer is vermeerderd met één zesde, het
personenautoverkeer met_ één twaalfde,
het aantal fietsen met één tiende, het
volume aan motorrijwielen is vermeerderd
met één zesde.

Het aantal verkeersongevallen is in de
eerste twee maanden van dit jaar ver
geleken met dezelfde periode van het
vorige jaar met één zevende vermeerderd,
daarentegen is het aantal slachtoffers in
totaal verminderd: de doden met twee
procent en de ernstig gewonden met vier
procent. Het aantal lichtgewonden is ver
meerderd met drie procent.

ADVERTENTIE

De beroemde Lutine goud- en zilverschat
komt opnieuw in de belangstelling

Er zullen misschien weer pogingen wor
den gedaan, deze legendarische schat te
bergen en er gaan zelfs geruchten, dat enige
vrouwelijke schatgravers moeite willen doen
om iets van het Lutine-goud aan de zee te
ontrukken.

Dit is niet zo verwonderlijk, want «en
vrouw houdt nu eenmaal van mooie dingen!

Neem bijv. eens het prachtige „Safira"
tafelbestek, wat geheel gratis verkrijgbaar
is op de waardepunten van de pakjes
Niemeijer's Koffie en Thee

Dit kostbare tafelgerei (vlekvrij door en
door) is een blijvend bezit waar iedere huis
vrouw verrukt over is, terwijl zij bovendien
nog dagelijks geniet van de uitmuntende
kwaliteit van Niemeijer's Paarsmerk-Koffie
en Princess of Gala-Thee.

Wanneer U nog geen geïllustreerde ge-
schenkenlijst mocht hebben, vraag dan even
een exemplaar aan bij Niemeijer - Groningen
(dat adres is voldoende); U krijgt het dan
gratis toegezonden.

„Ik denk gistermorgen. Juffrouw Van
Wieldrecht heeft gisterenmiddag bestellin
gen uitgepakt. Maar ik kan dat natuurlijk
nakijken op de factuur."

„Zoudt u dat dan even voor mij willen
doen?"

Het meise ging naar het kantoortje; hij
bleef met de opengebroken tube in zijn
handen staan, nadenkend. Ze was spoedig
terug met enige formulieren.

„Het zal hier wel bij zijn. Een zending
van de fabriek Pharma. Ja, deze bovenste
is het. Ziet u maar: vijf tubes genummerd
927 tot en met 931. Dit is tube 928. De zen
ding van gistermorgen."

„Prachtig. Dat is een keurige administra
tie! Maar waar is nu die tiende tablet ge
bleven?"

„O, dat kan ik gemakkelijk nagaan. Deze
verdovende middelen worden nooit afge
geven zonder recept. En juffrouw Van
Wieldrecht bewaart al die recepten apart,
voor de verantwoording. Ik kan het zo
voor u opzoeken."

„Als u nog eens zo vriendelijk wilt zijn."

De assistente ging weer naar het kan
toortje en hij wachtte. Het duurde nu lan
ger dan de eerste maal; zij moest zeker
tussen de recepten zoeken. Hij wachtte, en
na vijf minuten kwam hij ook het kan
toortje binnen.

„Kunt u het niet vinden?"

„Nee, ik snap er niets van! Het recep!
moet toch hier bij zijn. Ik dacht, dat ik
het zo bovenop zou vinden. Juffrouw Van
Wieldrecht steekt ze altijd op deze pen.

Kijkt u maar, deze stapel is het. Maar het
bovenste recept is van eergisteren."

„Zoekt u maar rustig. Ik heb de tijd."

Hij ging op zijn gemak zitten om te de
monstreren dat hij de tijd had. Maar in
hem begon een nerveus ongeduld te klop
pen, een spanning, dat hij beet had. Ver
duiveld nog aan toe! Hij zag het meisje, ook
zenuwachtig nu, zoeken in het bureau en
laden open en dicht trekken. Er kwamen
nog enige mensen met recepten, die gehol
pen moesten worden. Hij wachtte. Het re
cept werd niet gevonden.

„Ik snap het niet", zei het blonde assis
tentie nu wel voor de twintigste maal.
„Juffrouw Van Wieldrecht vergist zich
nooit. Nooit. Het is ellendig, maar ik zou
niet weten waar ik nog verder zou moeten
zoeken."

„Het is dus geen recept dat u hebt aan
genomen."

„Nee inspecteur. Als zij aanwezig is heeft
zij de sleutel. Ik mag dergelijke recepten
niet afgeven zonder haar."

„En is dit een slaapmiddel?"

„Een sterk verdovingsmiddel."

„En werkt het meteen?"

„Dat weet ik niet precies. Dat hangt van
het gestel af."

„Nu, dan dank ik u voor alle hulp. Het
spijt mij dat ik u zoveel- moeite bezorgd
heb. Maar ik zal het dan maar aan juffrouw
Van Wieldrecht zelf gaan vragen. Deze tube
neem ik mee. Ik zal u een regu geven."

Hij schreef een recu dat zij wegborg in
het bureau. Zij was nu vuurrood, of zij

op het punt stond te gaan huilen. Maar zij
vroeg niets en de politieman liet evenmin
iets los. Hij liep met grote stappen de
apotheek uit en sputterde weg op de mo
torfiets.

Brigadier Bergman was in de vroege
morgen afgelost door een collega, die nu
nog steeds op de bovengang van huize
Baeck resideerde met een tamelijk ver
veeld gezicht. Er was dan ook niet veel
vertier geweest: enige slaperige, gedrukte
mensen, die op verschillende tijdstippen
uit hun kamer waren gekomen en de trap
af waren gegaan. De deuren van de beide
jonge dames, waar hij speciaal op had
moeten letten, waren gesloten gebleven en
er was alleen een jonge man binnengegaan,
die daar een ontbijt gebracht had, maar
meteen daarop weer naar buiten gekomen
was. En verder kropen de uren om en
sloeg de oude klok in de gang beneden.
Maar nu, na half één, hij kreeg juist hoop
afgelost te zullen worden, kwamen er
vlugge, zware schreden de trap op en ver
scheen de inspecteur. „Wacht nog even,
Kooy'" zei hij, „misschien heb ik je dade
lijk nodig."

Hij klopte aan de kamerdeur van de ene
juffrouw en ging naar binnen.

Meta zat op een laag stoeltje voor het
raam met haar handen in haar schoot en
staarde naar buiten in een stille, grijze
Paulus Potterstraat. Zij zag er uit of zij
geschreid had en was nog heel bleek, maar
ze stond toch weer volmaakt beheerst op

en bood de politieman een stoel aan. Toen
ging ze weer zitten zoals zij aldoor gezeten
had, gereed om te luisteren.

De politieman besloot het kort te maken:
het had hem al veel te veel tijd gekost, dit
gladde gezichtje. Hij haalde de tube uit zijn
zak.

„Kent u deze tube, juffrouw Van Wiel
drecht?"

Hij had nu toch eindelijk de voldoening,
eindelijk!, een schrik te zien in haar ge
zicht. Ze antwoordde: „Ja."

„Een tube uit de vergiftenkast van uw
apotheek. Een tube, die gisterenmorgen
pas is aangekomen en door u gisterenmid
dag is uitgepakt. Een tube, die opengebro
ken is en waar nu negen tabletten in zitten
inplaats van tien. Een sterk verdovings
middel. Waar is het tiende tablet gebleven,
juffrouw Van Wieldrecht?"

„Dat heb ik afgegeven", zei ze hees.

„Wanneer?"

„Gisterenmiddag."

„Op recept natuurlijk. Waar hebt u dat
recept?"

„Dat recept? Oop de pen. Op een

pen in mijn schrijfbureau in het kantoortje.
Jadaar moet het zijn....".

„Maar daar is het niet. Ik ben in de

apotheek geweest. Zojuist. Ik heb uw as
sistente gesproken. Ik heb haar naar dat
recept gevraagd. Zij heeft overal gezocht,
aan de pen, in alle laden van het bureau.
Het was nergens te vinden."

„O inspecteurl"

„Waar is dat recept, juffrouw Van Wiel
drecht?"

„Ik weet het niet.ik weet het niet..".

„Begrijpt u wat dat betekent?"

„Ja. Maar het kèn niet. Nee, dat kan

niet

„Het kan niet anders. Dit is het bewijs.
Bekent u nu maar, juffrouw Van Wiel
drecht!"

„Nee.... neeik hèb het niet ge
daan! Het was een hoofdpijntablet. Ik weet
het zeker!"

„U wilde uw stiefzuster uit de weg rui
men. nietwaar? Omdat u van dokter Ter-
wolde houdt, en u bang bent dat hij van
haar houdt."

„Nee.... nee!!"

„Ik zie het aan uw gezicht. Dit is genoeg.
Ik moet u arresteren."

„Nee. Het is niet waar! Het is niet waar!"
Ze snikte het nu uit.

„Gaat u zich klaarmaken, dan kom Ik
u dadelijk halen. Hoe minder gerucht u
maakt hoe beter het voor uzelf is. Ik zal
het aan uw familie gaan zeggen."

Hij verliet de kamer, koel en onaandoen
lijk voor haar tranen. Hij tikte aan de
zitkamerdeur waar hij slechts de beide
jongelui aantrof: Dick Terwolde voor de
haard, Jan Willem hangend in de venster
bank. Hij vertelde met een paar woorden
wat er ging gebeuren.

„Het spijt me", besloot hij vormelijk.

(Wordt vervolgd