TAXI 18000
VLEESCROQUETTEN
Vestdijk" ontmoet Vestdijk
in de koperen tuin
Molen „De Slokop" bij Spaarndam
als bezienswaardigheid
Nieuwe Christelijke lagere school
in Overveen bijna gereed
MAISON MARCEL
Kort en Bondig
Nieuwe uitgaven
ZATERD AG
1 SEPTEMBER 19 51
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
LITTERAIRE KANTTEKENINGEN
Een roman met een meesterlijk slot
de onbenaderbare
H.O. V.-CONCERT
Verster speelde Franck
beter dan Mozart
Interieur in oude stijl zal veel
bewondering wekken
Scholen in Bloemendaal gaan verhuizen
„Hartenlustschool" bloeit weer
Huishoudzeep goedkoper,
toiletzeep duurder
Eva trekt zich terug
Burgerlijke stand
van Haarlem
99
fAT BIJ HET LEZEN van de eerste honderd bladzijden van „De Koperen Tuin"
Vestdijk's jongste werk, de opzet deed vermoeden van een virtuoos variant op zijn
thema „jeugd", een hoogst-geraffineerde doorwerking en verfijnde instrumentatie
van het Ina Damman-motief (de trouw aan de ongereptheid van een jeugdliefde), ont
wikkelde zich in de loop van deze roman verrassend tot een tragedie van een waar
achtige, milde menselijkheid, dat men wel in de ontwapening van Vestdijks hard-
r,ekkig-^ecultiveefd hyperbewustzijn door het gevoel moet geloven. Dat voor hem de
avontuurlijke bezigheid van het schrijven een niet geringe aantrekkelijkheid is van
het auteurschap, een verwoede bezwering van de angst voor de fatale werkelijkheid,
een voortdurend zich meten met oe krachten van zijn talent, een uitdagend-spelend
bèspelen van alle denkbare (en haast ondenkbare) registers der intelligentie, een steeds
weerkerend aan zichzelf en aan anderen bewijzen, dat hij „voor niets staat" dat
alles tekende zich in zijn oeuvre te onmiskenbaar af dan dat er nog aan getwijfeld
ZOU kunnen worden.
Het maakte Vestdijk tot een uniek
schrijver. Maar wat hem nog steeds belette
zich als een groot kunstenaar te ontpoppen
was zijn onoverwinbare reserve, zijn
„eeuwig" voorbehoud, zijn achterdocht
jegens het gevoel. Deze geharnaste Vest
dijk, tot boven de tanden gewapend met
de spitsroeden van zijn ongemeen creatief
vernuft, leverde fascinerender spiegelge
vechten met de ondergrondse machten van
zichzelf en van deze tijd dan de adembe-
nemendste fantasie. Hij tartte de demonen
om ze te kunnen bezweren. Géén heeft als
hij in onze moderne litteratuur het instru
mentarium der psycho-analyse zo meester
lijk-chirurgisch gehanteerd als hij; geen
wist als hij in het duister de weg in het
Freudiaanse en aanverwante symbolen-
kabinet, waar het op de psychische con
structie van een romanfiguur aankwam; en
geen beschikte bij benadering over gelijke
/en, vrijwel elke tak van wetenschap
zinvol te betrekken In de litteratuur.
Dié virtuositeit maakt Vestdijk even on
navolgbaar als ongenaakbaar. Ze ver
sterkte welbewust zijn pantser, ze isoleerde
hem onbenaderbaar, ze dwong als .dui
velse kunst" respect, verwondering, be
wondering af, maarverhinderde een
verstandhouding van mens tot mens, van
hart tot hart. Vestdijk distancieerde zich
niet alleen van zijn onderwerp, maar ook
van de kunst: hij waagde zich niet met
huid en haar, met hart en ziel, hij ontweek
in het reservaat de onaandoenlijkheid, en
zijn kunstige spel was zijn kunst: een su
perieur tijdverdrijf, geen.... doodverdrijf.
Ditmaal is al spelende dit hoog spel met
de kunst hoge ernst geworden. Want spe
lenderwijs begon het: Vestdijk, d'enkt de
lezer aanvankelijk, heeft het er nu eens op
gezet zijn zeer grondige musicologische
kennis uit te spelen. Deze trapezewerker
in de hok van onze litteratuur-tent volti
geert deze keer aan veel-gestreepte noten,
hij paraphraseert Bizets Carmen met Wag
neriaans-verleidelijke welluidendheid, hij
synchroniseert de vroegere Anton Wachter
met zijn jongste romanfiguur, het rechters-
zoontje Nol Rieske en de stadstuin uit
„Ina Damman" met „de koperen tuin", hij
laat in chromatische dalingen en stijgingen
met een verduiveld-gewiekst contrapunt
een jongmens bij wijze van levensexperi
ment alle zielsstad'ia van een gemiste
jeugdliefde doorlopen, en het is de vraag
of de onvermijdelijke dissonanten een an
dere oplossing zullen vinden dan een veel
zeggend, samenvattend orgelpunt, dat weg
sterft in het „niets".
Maar deze „éducation musicale", de leer
school der muziek, welke Vestdijk d'eze
Nol Rieske laat doorlopen, verdiept zich
onder het schrijven tot een levenstragiek.
De intrige vermenselijkt zich tot een zeer
reële, zeer aangrijpende confrontatie met
noodlot en dood. Het sentiment doorbreekt
het bolwerk van het tot de fijnste anato
mische wapens toegespitste vernuft, de
zelfbehagelijke, vermakelijke trielietjes en
tralaatjes, die men als het stilistische bel
canto van het eerste deel kan beschouwen,
verstommen of worden overstemd door een
in Vestdijks werk ongewone ondertoon, een
gevoelstoon die, ondanks Vestdijks reserve
ten opzichte van strijkinstrumenten, ver
geleken moet worden met een zeer vaste,
strakke, eenzame cellostreek, waarin als
een drieklank een welbekend Wagneriaans
motief samenkl'inkt: muziek - liefde - dood,
dat men deze roman véél, zo niet alles uit
staande heeft.
Met muziek begint „het", in_de koperen
tuin het stadspark van het Tergend-be
nepen. verraderlijk-nette stadje W....
die voor het rechterszoontje Nol Rieske tot
een wondertuin wordt vol koperen wellui
dendheid, een duizeling van electriserende
klankenroes, waarmee in de muziektent
ADVERTENTIE
EXCLUSIEVE COIFFURES
OLIE-PERMANENT 10—
H. WAKKER
ex-chef kapper Stoomvaart Mij. Nederland.
Ged. Oude Gracht 98 - Telefoon 20837
Haarlemse Kunstgemeenschap
wil een stichting worden
De Haarlemse Kunstgemeenschap heeft
gisteravond in het Waaggebouw aan de
Damstraat een buitengewone algemene
ledenvergadering belegd teneinde te komen
tot een omzetting van de vereniging in een
stichting, welke omzetting vooral wenselijk
geacht wordt omdat de H.K.G. als stichting
rechtspersoonlijkheid zal hebben.
Er was een twintigtal van de ruim 900
leden der H.K.G. verschenen, zodat de
stemming over het betreffende voorstel niet
Plaats kon vinden. De voorzitter, dr. C.
Spoelder, schetste de voordelen van de ge
projecteerde stichtingsvorm boven de hui
dige organisatie als vereniging, waarna nog
enkele mededelingen gedaan werden over
het programma voor het aanstaande win
terseizoen dat op 8 October geopend wordt
wet een balletrecital door Sonja Gaskell en
verder onder meer lezingen van Cruys
Voorbergh, Anton van Duinkerken, dr.
Spoelder, voorstellingen van het Studenten
Toneelgezelschap „Helicon", Ben Brugmans
marionettentheater, het Scapino-ballet en
tal van andere prettige en interessante
avonden in uitzicht stelt. Ook de film
avonden, die dit seizoen in gebouw St,
Bavo gehouden worden, beloven veel goeds,
doch titels konden nog niet bekend gemaakt
worden.
Donderdag 6 September wordt opnieuw
een buitengewone algemene ledenvergade-
rine in hel Waaggebouw gehouden. tiidens
welke het voorstel tot omzetting der H.K.G.
in een stichting opnieuw ter tafel en, naar
men hoopt, in stemming zal komen.
de dirigent Cuperus hem met zijn concer
terende kleinsteedse muziekhansworsten
betovert. En de muziekroes wordt een ar
geloze liefdesroes, zodra Cuperus' trots-
ongenaakbare dochtertje Trix, evenals Nol
in de koperen ban van Sousa's mars Stars
and Stripes, met het rechterszoontje een
wilde dans uitvoert een jarenlang latent
blijvende liefdesroes, waaraan de bekoring
van de koperen paradijstuin der jeugd ma-
gisch-lokkend verbonden blijft. Want ook
het onheil, het noodlot, lokt; het lokt Wag
neriaans in deze roman: Tristan, Tann-
hauser, Siegfried, Lohengrin. dat is de
lokroep van de dood.
99
99.
tuiai
De dood zodra deze zich aankondigt,
zodra deze toeslaat in levens, waarvan het
verlangen hoger ging dan hun vlucht in
dat van Nols charmant-mys'terieuze moe
der en zijn zich aan de drank verdoende,
romantische muziekmeester Cuperus is
mèt het vermakelijke capriccio de koperen
inleiding ten einde gespeeld. Vestdijk ont
komt ditmaal niet meer aan de door hem
opgeroepen tragiek. In het steeds gedra
gen er andante van de roman voltrekt zich
onontkoombaar het noodlot. Men verkeert,
al is het tijdens een nog zo argeloos kinder
lijke extaze, niet straffeloos in het paradijs
der zuivere gevoelens. Het leven (hier de
provinciestad W....) duldt het niet. Het
laat nog slechts surrogaten toe: lekkernijen
voor de vulgairen, bitter van nasmaak voor
de berustend-ontgoochelden, maar ver
mengd met het dodelijk gif der ontheili
ging voor de enkelingen die eens „de heilige
grond" van een koperen tuin betraden.
Trix, overmand door de brute levens
werkelijkheid, wacht deze trage dood niet
af. En als zij, onaantastbare aangebedene
van Nols kinderverrukking, haar vader
Cuperus trots in de dood is gevolgd, keert
Nol Rieske terug in het zielslandschap van
zijn jeugd, in de koperen tuin, „een heilig
dom van jaren her", nü een in het herfst-
verval koperkleurig vergélend doolhof,
„geen punt van uitgang en geen punt van
terugkeer en nauwelijks een punt van door
gang", een raadseltuin van muziek - liefde
- dood, „eenzaam, barok opgehoogd, door
vermaak ontheiligd" die Koperen Tuin,
d'ie de andere, nog immer ontweken Vest-
dijk-van-het-hart confronteerde met de
Duivelskunstenaar en overrompelde tot het
schrijven van een roman die, op het speels-
improviserende eerste gedeelte na, een
meesterwerk moet worden genoemd.
C. J. E. DINAUX
Op het H.O.V.-concert van Vrijdagavond
onder leiding van Marinus Adam was
de blinde pianist Johan Verster uit Rotter
dam de solist. Deze had zich een zeer zware
taak gesteld: de vertolking van Mozarts
pianoconcert in d (K.I. 466) en die van
Francks Symphonische Variaties. In het
eerste werk kon hij slechts matig voldoen;
met het technisch oneindig meer eisende
stuk van Franck wist hij echter een voor
treffelijke prestatie te- geven. Trouwens
onze bedenkingen betreffende Versters
vertolking van Mozarts concert gelden niet
de technische zijde ervan, want voor zijn
trefzekerheid en zijn klankvorming bij de
aanslag kon men groot respect hebben.
Maar de interpretatie van dit vroeg-
romantische concert met zijn donkere
angstsfeer en melancholie, zijn teerheid en
zijn dramatische kracht en spanning, bleef
vlak en weinig zeggend. De Don Juan-
geest, die in deze muziek leeft, manifes
teerde zich niet. Gejaagd als het eerste deel
verliep, was er bovendien geen mogelijk
heid om met het orkest tot een evenwichtig
geheel te komen; evenmin was dit het geval
met het alternatief van de „Romanze",
waarvan verder de hoofdmelodie weinig
Mozartiaanse zoetvloeiendheid en charme
bezat. En de finale miste het vurige tempe
rament in het rondo-thema. Alleen, zoals
reeds gezegd, kon men grote waardering
hebben voor de zekerheid en de klaarheid
van de realisatie van het notenbeeld.
Indien Johan Verster in het werk van
Franck niet getoond had waartoe hij in
staat is en dat is heel wat! dan zou
het niet bij ons opgekomen zijn de Mozart-
interpretatie zo streng op de korrel te
nemen. Maar uit deze tweede prestatie
bleek, dat voor deze kunstenaar geen con
sideraties hoeven te gelden. Want in
Francks muziek toonde hij niet alleen de
virtuose zijde van zijn kunstenaarschap,
doch ook de muzikaal-poëtische, met een
voordracht die door zuivere uitdrukkings
kracht wist te boeien. Dit viel juist bijzon
der op bij de momenten waar Franck de
pianist alleen, of nagenoeg alleen, aan het
woord laat. Versters succes met de „Sym
phonische Variaties" was buitengewoon
groot, en laat ik er bijvoegen: wel verdiend!
Adam liet het programma openen met
een Concert voor strijkorkest van Lully.
Eigenlijk is het een suite, kennelijk door
een bewerker samengelezen uit verschil
lende werken van de Franse meester. Maar
heel mooie muziek; en goed gespeeld. Het
strijkers-ensemble van de H.O.V. demon
streerde er zijn fraaiste klankeigenschap
pen mee.
Tot slot dirigeerde Adam de Symphonie
in a (de tweede) van Saint-Saëns, een
klassiek-romantisch stuk zo klaar en aris
tocratisch vormelijk als een compositie van
Mendelssohn, maar bovendien zo charmant
(Adagio) en zo puntig spiritueel (Presto)
als slechts een Fransman had kunnen neer
schrijven. Ik zou hem de Ronsard van de
muziek willen noemen: vormelijk uiterst
gepolijst, maar ook rijk, vooral gevoelig en
geestig van inhoud.
Het was werkelijk jammer dat er niet
meer mensen in de zaal waren om er van
te genieten en zich te verrijken met deze
voor een ieder begrijpelijke muziek.
Ter gelegenheid van de verjaardag van
Prinses Wilhelmina werd de avond met het
Wilhelmus geopend.
JOS. DE KLERK
Nygh
's-Gravenhage.
Van Ditiïiar N.V., Rotterdam-
OOG EN OOR
De wellezende lezer van het vorige ar
tikel, over Couperus, zal hebben begrepen,
dat de zetter zich niet oorbaar verkeek:
het oog aan het slot moet een oor zijn. D.
ADVERTENTIE
Eens een onbewoonbaar-verklaarde woning, mi een home dal vele vergeefs-
zoekenden jaloers zullen gadeslaan.
Een jaar geleden deelden wij mede dat
de molen „De Slokop", die aan het land
wegje Oostwaarts van het Spaarne (onder
de rook van Spaarndam) staat en het
fraaie landschap van de Mooie Hel geheel
beheerst, zou worden gerestaureerd. Zo
wel van binnen als van buiten.
Die mededeling was toen tevens een ge
ruststelling, want aanvankelijk heeft het
plan bestaan de molen, die al tekenen van
verval ging vertonen, te slopen, omdat hij
voor de „Verenigde Binnenpolder", die
een electrisch gemaal gekregen heeft, geen
waarde meer had en alleen maar geld voor
onderhoud zou kosten. Toch gingen er ge
lukkig stemmen op om de molen te be
houden. In de omgeving van Haarlem zijn
in de laatste 50 jaar heel wat molens ver
dwenen, zodat wij op de weinige die er
nog zijn, zuinig moeten worden. De pogin
gen tot behoud werden gesteund door de
vereniging „De Hollandse Molen" en door
het gemeentebestuur van Haarlemmerlie-
de, die financiële steun aan de polder ga
ven om het herstel mogelijk te maken.
Uitvoering van dit plan werd bovendien
bevorderd doordat mr. H. K. de Raaf te
Heemstede (die met £ijn echtgenote het
bekende cultuurcentrum in de oude kerk
te Spaarnwoude leidt) zich bereid ver
klaarde de molen te huren, om hem na de
restauratie als woning te geven aan zijn
dochter die tegen die tijd zou trouwen.
De molen zou door de huurder van binnen
geheel gerestaureerd worden en boven
dien van een passend interieur voorzien.
Daarmee zou worden bereikt dat de bezoe
kers aan de mooie oude kerk in Spaarn
woude ook de gelegenheid zouden krijgen
deze molen te bezichtigen.
Deze plannen zijn nu vrijwel uitgevoerd.
Na 5 September, de trouwdag, zal het
jonge echtpaar Karin de Raaf en Frans
Verster de molen betrekken.
Wij hebben daar reeds een kijkje geno
men en kunnen verklaren dat Haarlem en
omgeving een bezienswaardigheid rijker
geworden zijn. Allereerst is natuurlijk van
belang dat de molen zelf behouden is,
Aan de Dompvloedslaan in Overveen is de bouw van de nieuwe Christelijke lagere
school thans zover gevorderd, dat bij de aanvang van de nieuwe cursus reeds twee
lokalen in gebruik zullen worden genomen om het gebouw aan de Vrüburglaan eniger
mate te ontlasten, en in October zal het gebouw in zijn zeven lokalen de
volle tweehonderd leerlingen van de school herbergen. Met het bouwen, waarvan de
aannemingskostcn f 138.900 bedragen, werd in Mei dit jaar begonnen en het tempo
waarin gewerkt werd, heeft velen versteld doen staan. Reeds in 1938 waren plannen
opgegaan om een nieuwe school te plaatsen aan de Korte Zijlweg, waarmee de ge
middelde afstand naar school voor de leerlingen dan op 817 meter gekomen zou zijn,
maar om verschillende redenen moest hiervan worden afgezien. Dit getal is nu ruim
het dubbele voor het gebouw aan de Vrijburglaan en ongeveer ook voor het
nieuwe gebouw. De school, die nu nog vrij staat, zal in de toekomst worden omgeven
met villa's.
Met het tot stand komen van deze
school is een lange lijdensweg afgesloten.
Reeds in 1938 werden plannen gemaakt
voor de bouw van een nieuwe school, die
oorspronkelijk was geprojecteerd aan de
Korte Zijlweg. Er waren toen stemmen
opgegaan vooral van Haarlemse zijde
om dde grond niet te bebouwen vanwege
de attractie, die het bollenveld daar ieder
voorjaar biedt, en het fraaie uitzicht op de
stad Haarlem. De plannen voor de school-
bouw op die plaats hebben toen heel waf
pennen in beweging gebracht en ven-schil
lende couranten wijdden er hun aandacht
aan. Bij afwijzing van het plan om de
school aan de Korte Zijlweg te bouwen,
moest naar een ander terrein worden uit
gezien en een strook grond aan de Vrij-
burglaan kwam daarvoor het meest in»
aanmerking. Er werd toegegeven, dat
laatstgenoemd terrein niet zo gunstig lag
doch er bleken geen andere gronden be
schikbaar te zijn.
Een in Februari 1940 opgemaakte af-
standstabel in meters van de woonplaats
der leerlingen naar de voorgesteld plaatsen
van de te stichten school wees uit, dat naar
het terrein aan de Korte Zijlweg per leer
ling gemiddeld plm. 817 meter en naar' hef
terrein aan de Vrijburglaan gemiddeld plm.
1739 meter moest worden afgelegd. Deze
afstanden zullen ook heden niet veel ver
anderd zijn, daar 53 van het aantal leer
lingen van de Koningin Wilhelminaschool
buiten de gemeente Bloemendaal woon
achtig is.
Door villa's omringd
De nieuwe school aan de Dompvloeds
laan is ontworpen door de Aerderahoutse
architect W. J. Pieterse. Om de school heen
zullen in de toekomst villa's wonden ge
bouwd. Hierdoor zal het gezicht op de
school van d'e weg af vrijwel volkomen
worden ontnomen. Dit nu lijkt ons een min
der gunstige omstandigheid. De architect
ziet daarmede zijn moeite om de voorgevel
een sobere, doch fraaie aanblik te geven
wel erg slecht beloond1!
De zeven lokalen komen aan de Zuidkant
en krijgen daardoor veel licht en zon. Bo
vendien hebben de leerlingen een vrij uit
zicht op de sportvelden.
Boven de hal zal een zaaltje verrijzen,
speciaal bedoeld voor handenarbeid, maar
het is ook zeer geschikt om te gebruiken
voor bijeenkomsten als ouderavonden en
filmvoorstellingen.
De lengte van het gehele gebouw blijft
iets beneden de 65 meter; de nok van de
zijvleugels zal op zeven meter hoogte lig
gen. De verwarming van het schoolgebouw
zal geschieden door middel van een oiie-
stookinrichtimg.
Uitbreiding leerlingental
Het leerlingenaantal van de scholen in
Bloemendaal breidt zich gestadig uit. Be
gon de Christelijke school voor lager onder
wijs destijds met 53 leerlingen, dit aantal
lag in het afgelopen cursusjaar even boven
de 200 en zal zich in hat komende school
jaar zeker nog meer in opwaartse lijn be
geven. Het is daarom nodig, dat de Ko
ningin Wilhelminaschool bij de aanvang
der nieuwe cursus naast het gebouw aan de
van het nieuwe schoolgebouw kan be
schikken.
Voorlopig blijft wat het onderbrengen
van de scholen in Bloemendaal betreft
de oude toestand nog gehandhaafd, maar
zodra begin October de heer Stouthamer
zich met zijn leerlingen geheel in het
nieuwe schoolgebouw gaat vestigen, zal het
schoolgebouw aan de Vrijburglaan worden
opgeknapt om de leerlingen van de Har
tenlustschool, de Openbare School voor
U.L.O., onderdak te verschaffen. Met een
leerlingen-aantal van 59 scholieren vol
gens de telling van 16 Mei jl. zou deze
oplossing aanvaardbaar zijn geweest. In
middels is de toeloop van nieuwe leer
lingen voor de Hartenlustschool zo groot
geworden 56 leerlingen alleen al voor
de eerste klasse dat ingewijden menen,
dat het hoog tijd wordt dat de Hartenlust
school een nieuw gebouw krijgt.
De huisvesting van de Hartenlustschool
in het gebouw aan de Vrijburglaan moet
dan ook zeker als een noodmaatregel wor
den beschouwd.
Als de Hartenlustschool het gebouw aan
de Vijverweg heeft verlaten, zal daarin
worden ondergebracht, de Christelijke
School voor U.L.O. van de heer G. d'Olivat.
Op 16 Mei telde deze school 186 leerlingen;
bij de nieuwe cursus zullen het er ongeveer
220 zijn. Deze school zal dan voor alle vier
klassen een parallelklas krijgen.
Tegelijkertijd zal dan de Christelijke
school voor gewoon lager onderwijs
waarvan nu vier klassen in het gebouw aan
de Vijverweg zijn ondergebracht in haar
geheel worden ondergebracht in het school
gebouw aan de Bos en Duinlaan te Bloe
mendaal. Deze school telde op 16 Mei 267
leerlingen.
De definitieve onderbrenging van de
Christelijke scholen voor L.O. en U.L.O.
zal naar verwacht wordt wel niet
voor Kerstmis zijn beslag krijgen.
Tenslotte is het een aardige bijzonder
heid, dat van de leerlingen, die scholen in
de gemeente Bloemendaal bezoeken, er ge
middeld 47 in Bloemendaal zelf wonen.
De rest is afkomstig uit de omliggende ge
meenten, voornamelijk uit Haarlem, maar
ook uit Velsen, Zandvoort en Heemstede.
vooral omdat „De Slokop" een fraaie wa
termolen is, die in het bijzonder wat hoog
te aangaat een bijzonderheid is. Boven
dien is het interessant kennis te nemen
hoe zo'n molen werkt, want al draait de
molen niet meer, de inrichting is toch in
tact gelaten.
Het interieur van de molen is bijzonder
goed verzorgd. Daarvoor werd vermoede
lijk wel een greep gedaan in de rijke ver
zameling van het kunstzinnige echtpaar De
Raaf, dat niet alleen het cultuurcentrum in
de kerk in Spaarnwoude leidt, maar ook in
de woning aan de Binnenweg te Heemstede
een grote collectie oudheden bezit, in het
De Koningin heeft benoemd lot com
mandeur in de Huisorde van Oranje de heer
M. Kohnstamm, oud-particulier secretaris
van Koningin Wilhelmina.
De K.R.O. is in de afgelopen zomer
maanden op zoek geweest naar de best spre
kende papegaai in ons land. Als beste is
thans aangewezen de 15-jarige papegaai
(afkomstig uit de Belgische Congo) van me
vrouw Swartjes te Utrecht.
De 7 December-divisie heeft Vrijdag
avond in de K.R.O.-studio te Hilversum een
reünie gehouden ter gelegenheid van haar
eerste lustrum. Ruim 300 officieren, onder
officieren en manschappen, deels in uniform,
deels in burger, werden bij aankomst in de
studio allen begroet door de oud-comman
dant, generaal-majoor H. J. J. W. Dürst
Britt.
Het pelgrimsschip „Kota Baroe" van de
Koninklijke Rotterdamsche Lloyd, het enige
Lloydschip dat dit jaar Indonesische bede
vaartgangers van Indonesië naar Djeddah
heeft gebracht, wordt Dinsdagmiddag om
één uur te Rotterdam verwacht.
Tot bijzonder hoogleraar voor de Friese
leerstoel aan de universiteit te Leiden, die
uitgaat van de Friese Provinicale Onder
wijsraad, is benoemd prof. dr. K. Fokkema,
hoogleraar aan de Vrije Universiteit te Am
sterdam, die tot nu toe als privaat-docent aan
de Leidse universiteit de Friese taal
doceerde.
De Nederlandse regering heeft zich
tot de Duitse Bondsregering gewend met het
voorstel de tegenover de sinds 1945 open
gestelde 60 Nederlandse grensposten gelegen
Duitse grenskantoren eveneens voor het al
gemene personenverkeer in gebruik te doen
nemen. In de motivering van het Neder
landse voorstel wordt gezegd, dat daardoor
een einde zal komen aan de talrijke klach
ten, welke aan beide zijden van de grens
geuit worden.
Het Comité Benelux te 's Gravenhage
zal op 4 October een protest-meeting houden
waarbij Belgische, Nederlandse en Luxem
burgse spreker uit kringen van de arbeiders,
middenstanders en werkgevers het woord
zullen voeren. Deze vergadering wordt be
legd als protest tegen de huidige gang van
zaken bij de Benelux.
In rijn geboorteplaats Metlingen in
Westfalen is plotseling in de leeftijd van 57
jaar overleden dr. A. L. Brenninkmeijer, oud
directeur van de N.V. Algemene Confectie-
handel C. en A. Brenninkmeijer.
HAARLEM EN OMGEVING
Voor het diploma wetenschappelijke
haarverzorging op medische grondslag is
geslaagd de heer C. J. Oerlemans te Haarlem.
De heer Friso Huykman uit Den Haag,
vroeger te Haarlem, heeft in Wenen tijdens
het Internationaal Congres voor Maat
schoenmakers de hoogste bekroning Hors
Concours voor orthopedie ontvangen.
Het programma van de orgelbespeling
in de Grote Kerk of St. Bavo Kerk op Dins
dagavond 4 September van 8 tot 9 uur door
George Robert luidt: 1. Partite sopra: „Jesu,
meine Freude", J. G. Walther; 2. Concert d
kl. t. (Allegretto, Fuga, Largo e spiccato,
Allegro), A. Vivaldi; 3. Koraalvoorspel:
„Sehmücke dich, o liebe Seele", J. S. Bach;
4. Fuge as moll, Joh. Brahms; 5. Suite op. 27
(Prélude pastoral, Allegretto con moto, An
dantino, Final-Marche), L. Boëllmann.
De voorzijde van de nieuwe Christelijke school aan de Dompvloedslaan in Overveen
De meters-grote kamraderen die het hart
van de molen vormen.
bijzonder ceramiek. De woning die van
buiten onveranderd is gelaten moest van
binnen ingrijpend verbouwd worden om
als woning gebruikt te kunnen worden,
want de molen-woning was reeds officieel
onbewoonbaar verklaard.
Ongetwijfeld zullen vele bezoekers de
trappen in de molen beklimmen. Niet al
leen om kennis te nemen van het interes
sante mechaniek van de molen maar ook
(en dat is dan een extra-beloning voor de
inspanning) om te genieten van het mooie
panorama van de Mooie Hel en het typische
dorpje Spaarndam.
Als gevolg van het vervallen van de om
zetbelasting op huishoudzeep, zelfwerken
de wasmiddelen en zeeppoeder zal de prijs
voor deze artikelen met ingang Van 3 Sep
tember in het algemeen worden verlaagd
met 1 a 4 cent. De winstmarges voor de
kleinhandel zullen tegelijkertijd een ver
betering ondergaan.
Anderzijds zal evenwel met ingang van
3 September de prijs van toiletzeep in het
algemeen worden verhoogd met 2 a 5 cent.
De nog aanwezige voorraden moeten tegen
de nieuwe prijzen worden verkocht.
BUENOS AIRES, (Reuter). Eva Pe-
rón, de echtgenote van de president van
Argentinië, heeft voor de radio verklaard,
dat zij zich geen candidate zal stellen voor
het vice-presidentschap bij de verkiezin
gen van 11 November. Met trillende stem,
aldus Reuter, verklaarde zij, dat haar be
sluit onherroepelijk en definitief is. „Dit is
een volkomen ongedwongen besluit, dat ik
uit vrije wil en uit het diepst van mijn ge
weten heb genomen", zo voegde zij er aan
toe.
Na de toespraak van mevrouw Perón
werd een officieel communiqué van de
Perónistische partij voorgelezen, waarin
haar besluit „het hoogste blijk van zelf
verloochening en onzelfzuchtigheid uit de
geschiedenis van het Argentijnse volk"
wordt genoemd.
In een tweede communiqué van de par
tij, eveneens door de radio voorgelezen,
wordt meegedeeld, dat de huidige vice-
president van Argentinië, dr. Hortensio
Quijano, voor de tweede maal candidaat
zal staan, in plaats van mevrouw Perón.
ADVERTENTIE
zoals ze BEHOREN te zijn I
En tochslechts 25 ct. per stuk.
BARKER'S CAFETARIA'S
Gen. Cronjéstr. 121 - Rijksstraatweg 238
xgu
Ai
HAARLEM, 31
BEVALLEN van een zoon: 30 Aug., D. de
Rooij—Lucas; P. J. WillemseDubelaar; M.
E. van den Berg—Kemps; 31 Aug., A. S. A.
Hooning—Zonneveld; J. van Oudenallen—
Schijf.
BEVALLEN van een dochter: 29 Aug., A.
W. Baars—Roeleven; 30 Aug., B. S. van Eer
denRoeloffse;n J. W. M. Nande Heij; J.
A. OxenerVliegen; I. R. L. Lefeber—Damm;
31 Aug., G. KoomenAdiraanse; W. G.
Bijnsdorpvan der Wurff.
OVERLEDEN: 30 Aug., C. A. Vlugt-Groen-
land, 78 j., Kenaupark; A. de Haan, 87 j.,
Saenredamstraat.
ADVERTENTIE
STATIONSPLEIN 6 - TEL. 21750
HORS D'OEUVRE
RUSSISCHE EIEREN
HUZAREN SALADE
Het adres voor opgemaakte schotels
B. D. Swanenburg, Iwan de Ver
schrikkelijke: Leven en Werken van
Dr. P. V. van Stein Callenfels
N.V. Leiter Nypels, Maastricht.
Dr. P. V. van Stein Callenfels, die om zijn
geweldige omvang en schrikbarende persoon
de bijnam Iwan de Verschrikkelijke verwierf,
leefde van 1883 tot 1938 en was de grond
legger van de wetenschappelijke praehisto-
rie-beoefening in Nederlands-Indië; in deze
biografie geeft de heer B. D. Swanenburg
een beeld van zijn werk bij onderzoekingen
en publicaties en van zijn persoonlijk leven.
Wat het oudheidkundige werk betreft,
daar is de schrijver vaak uitvoerig en be
langwekkend over; maar de gewekte be
langstelling wordt niet helemaal bevredigd,
tenminste niet voor wie in de Indonesische
oudheidkunde geen weg weet. Het is buiten
gewoon moeilijk voor wie zijn vragen niet
klaar heeft, om de betekenis te ontdekken
van Van Stein Callenfels' verdiensten. En in
een biografie is toch juist wat men zoekt een
beoordeling van het werk van de held aan
de hand van de gegeven mogelijkheden,
moeilijkheden en beperkingen. Bij Van Stein
Callenfels is dat in het bijzonder het geval,
omdat zijn karakterbeschrijving noodge
dwongen zo beperkt blijft. Zijn verbazende
verrichtingen bij het verstouwen van voedsel
en drank en zijn ddnderende manier van
optreden vermoeien al gauw, en dan zoekt
men een verbinding van de persoonlijkheid
van „de eeuwige puber" met zijn weten
schappelijke verdiensten. Die verbinding
komt in het boek niet tot stand; jammer ge
noeg, misschien, want nu zijn de twee voor
naamste indrukken dat er meer gedaan zou
kunnen zijn en dat dat buitengewoon zwaar
werk zou vergen, zoals altijd bij figuren
wier persoonlijkheid grotendeels alleen in
de dagelijkse omgang tot uitdrukking is
gekomen. S. M.
Reisboek voor Drenthe, Uitgeverij
„De Torenlaan", Assen.
Op de Veluwe, in Brabant en in Drenthe
bloeit nu de heide. Dat was voor ons aan
leiding het Reisboek voor laatstgenoemde
provincie ons dierbaar wegens de nog be
trekkelijke ongereptheid van het landschap
ter hand te nemen.
Dergelijke Reisboeken bestaan ook al voor
andere provincies: we kennen die van Gel
derland, Limburg. Overijssel, Zeeland en
Utrecht.
Die gidsen voor toeristen zijn gelijk van
opzet: een alfabetische opsomming van alle
gemeenten met volledige gegevens over om
vang en sociale en geestelijke structuur der
bevolking, alsmede wat geschiedenis en
allerhande practische inlichtingen betreffen
de verbindingen, verblijfsaccomodatie, be
zienswaardigheden en wat dies meer zij.
Maar het moet ons van het hart, dat de Uit
geverij „De Torenlaan" in Assen te zamen
met de provinciale V.V.V. in Drenthe haar
voorgangsters met dit in een omslag dat al
direct tot zwerven in het besproken gewest
uitlokt, gestoken deeltje ver uit de loef heeft
afgestoken.
De samenstellers zijn er namelijk in ge
slaagd het typerende voor de provincie in
dit Reisboek vast te leggen, niet alleen door
een tekst die zowel de karaktertrekken uit
het verleden, maar ook die van het - snel
veranderende heden men denke slechts
aan de industrialisatie van het Zuid-Ooste
lijke deel van Drenthe alle recht doet
wedervaren, maar ook door tal van uitste
kende foto's.
Men kan dan ook zeggen, dat in het Reis
boek voor Drenthe geen enkel facet van die
belangwekkende streek onbesproken is ge
laten en dat het een welkome gids, zowel
voor de pleizerreiziger als voor de zakenman,
vormt. J. H, 3.
