Bont, Jersey en tweed
Nouveautés op de herfstshow
Practische warenkennis
voor de huisvrouw
Diep^uitgeseeden pumps en
eateastamodelien
Een hand uit
het verleden
„JOLIE DAME"
Men mag weer
twee kinderen op
de fiets meenemen
Voor de
komende winter
Veranderingen schuilen in détails
Brood gerechten
Aanduidingen
in de keuken
SALON DE GHAPEAUX
NEDERLANDSE SCHOENEN
JR iy Dir W N WOLTERINK
MEUBiLAIRVEILING 25/26 SEPT.
FEUILLETON
door Andrew Mackenzie
(Uit het Engels vertaald)
4)
ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1951
In. het staatsblad van Vrijdag is opgeno
men een Koninklijk Besluit van 30 Juli
tot wijziging van het Wegenverkeersregle
ment.
De bepaling in het Wegenverkeersregle
ment waarbij het meevoeren van twee
kinderen op de fiets verboden werd, is ver
vangen door de volgende bepaling: „Het is
een bestuurder van een tweewielig rijwiel
verboden a. meer dan één persoon mede
te voeren, tenzij hij de leeftijd van 18 jaren
heeft bereikt, in welk geval hij ten hoogste
twee personen mag medevoeren, met dien
verstande, dat indien twee personen wor
den meegevoerd, geen van deze personen
de leeftijd van tien jaren mag hebben be
reikt; b. tenzij hij de leeftijd van 18 jaren
heeft bereikt, een persoon mede te voeren,
die ouder is dan de bestuurder; c. een kind
beneden de leeftijd van tien jaren mede te
voeren, dat niet gezeten is op een doel
matige en veilige zitplaats met voldoende
steun voor rug, handen en voeten".
Aan deze bepaling is een nieuw lid toe
gevoegd waarin staat dat met betrekking
tot het bepaalde in het vorige lid berijders
van tweewielige rijwielen, ingericht voor
een of meer berijders buiten de bestuurder,
niet als meegevoerde personen worden be
schouwd.
Dit jurkje van fijne grijze wol is al heel
eenvoudig. Als aardige vondst het contrast
tussen de rij kleine knoopjes op het lijfje
en de forse knopen waarmee de rok
gesloten wordt.
Met de eerste herfstnevels en het aarze
lend verkleuren van bomen en struiken
komt de belangstelling voor de najaars
mode. De eerste berichten uit het mode
centrum Parijs, zo halverwege Augustus,
vielen eigenlijk nog niet in goede aarde.
Wie een hoofd vol vacantieplannen heeft
en haren die verkleurd zijn van zon en
zeewater, die denkt nog niet in termen van
velours en bont, jersey en tweed. Maar nu
wordt dat anders. De ochtenden zijn kil en
de avonden ook. Huiverend schieten we in
een behaaglijk vest en als vanzelf glijden
onze gedachten naar wat we hebben en
zouden willen bezitten. En dan komt onver
mijdelijk ook de vraag: „Hoe zal de winter
mode worden?"
Ach ja, die mode.De mannen lachen
er om, maar wij, vrouwen, wij krijgen een
zorgelijke rimpel boven onze neus. Want
we moeten meedoen, of we willen of niet.
Het is een kwestie van zelfbehoud. Kleren
maken óók de vrouw, het zou dwaasheid
zijn dit te ontkennen. En bij haar zijn het,
meer dan de kwaliteit, de snit en de kleur
die de doorslag geven. En dus nemen wij de
modekoningen au sérieux, ook al zijn we
misschien niet van plan al hun decreten en
opvattingen slaafs op te volgen en uit te
voeren.
We hebben allen met een rilling horen
verluiden dat een nieuwe versie van de
„new look" op handen zou zijn. Welnu, die
eerste berichten waren wel wat sensatio
neel en overdreven, maar natuurlijk niet
zonder grond. Er zijn inderdaad enkele
ontwerpers die zo hier en daar hebben te
ruggegrepen naar het silhouet 1947. Type
rend voor de komende winter zijn hun mo
dellen evenwel niet. Vermoedelijk zal het
blijven bij een vergeefse poging het recente
verleden te doen herleven en als zodanig
kunnen we alle onrustbarende geruchten
met een gerust hart naast ons neerleggen.
Het zal zo'n vaart wel niet lopen
Wat ons eigenlijk het meest bezig houdt
is de vraag of onze garderobe zoals die
daar hangt en ligt tussen de kamferballen
en in de mottenzakkén, verouderd zal blij
ken te zijn. Kijk, dit is toch wel een plei-
zierig teken des tijds: U hoeft niet bang te
zijn voor een revolutie in de mode. Het
silhouet ontwikkelt zich momenteel zo ge
leidelijk aan van het ene seizoen in het
andere, dat er van in het oog lopende ver
anderingen geen sprake is. De haren kun
nen desgewenst kort blijven, het hoedje
klein, de rokken mogen enkele centimeters
Het mantelpak is van het klassieke type.
Als materiaal werd grijze flanel gebruikt.
Let op het „ingebouwde" vest. Opvallend
van allure is de wijde grijze mantal van
zware wol met een pluche-achtig effect.
De kraag staat op tot aan de kin en de
wijd aangeknipte mouwen zorgen voor de
ronde schouderlijn.
langer zijn en bij de halzen kunt u nog
steeds kiezen tussen hooggesloten of laag
uitgesneden. Dat de mouwen om aandacht
zouden vragen was het afgelopen voorjaar
al te voorzien. Ze blijven voornamelijk
aangeknipt en zorgen, bij gebrek aan vul-
linkjes, voor een natuurlijke schouderlijn.
Voor het overige hangt veel af van het
détail en daar kunnen we zelf alles $an
doen.
Hoe weinig ongewoon en nieuw de ko
mende mode in onze ogen is kunt u zien
op bijgaande foto's die representatief zijn
voor wat de goede confectie biedt.
Arlette
Recepten voor 4 personen
Kaasbroocljes
8 dunne sneetjes oud brood, 4 plakken
kaas, boter of margarine. De sneetjes brood
aan beide zijden met boter of margarine
besmeren. 4 sneden met kaas beleggen en
met de andere bedekken. De sneetjes in de
koekenpan in boter of margarine aan beide
zijden bruin bakken en zo heet mogelijk
opdienen.
Broodschotel met appelmoes
of rabarber
200 gr. oud brood, J/2 kg- appelen of ra
barber, 2i/2 dl. water, 60 gr. (4 eetlepels)
suiker, kaneel, boter of margarine.
De appelen wassen, in vieren snijden, op
zetten met kokend water en snel gaar koken
(±10 minuten). De appelen zeven en het
moes vermengen met suiker, naar smaak.
Of de rabarber schoonmaken, wassen, in
stukjes snijden, opzetten met een bodem
water en gaar koken 10 minuten). De
rabarber tot moes roeren en vermengen
met suiker.
De sneetjes weken in een deel van het
moes. De geweekte sneetjes laag om laag
njet de rest van het moes in een vuurvast
schaaltje leggen. Zorgen dat de bovenste
laag uit brood bestaat. Het gerecht met sui
ker en kaneel bestrooien en hier en daar
een klontje boter of margarine er op leg
gen. Het schoteltje in een matig warme
oven plaatsen en er een bruin korstje op
laten komen.
Beschikt men niet over een oven, dan kan
men dit gerecht ook zó opdienen alleen dus
met suiker en kaneel bestrooid.
Gepaneerde hambroodjes
200 gr. ham, li/2 dl. melk, 20 gr. boter
of margarine, 20 gr. bloem, peper, zout, 10
dunne stukjes brood (4 bij 6), 2 eieren, 4
eetlepels melk, paneermeel.
De boter smelten, de bloem er droog bij
doen, en onder goed roeren de heet ge
maakte melk. Het geheel goed door laten
koken en op smaak afmaken met peper en
zout. De fijngesneden ham er door mengen.
De stukjes brood beleggen met deze ham
massa. De eieren iets loskloppen op een
diep bord, wat zout toevoegen en iets melk
Dit is een moderne uitgave van het popu
laire suède-jasje. Let op de natuurlijk
glooiende schouderlijn en de raglan-
mouwen.
Iedere dag maar weer koopt u allerlei
levensmiddelen: melk, suiker, vlees, kaas,
boter, aardappelen enz., enz. Dit inkopen
is heus niet het gemakkelijkste deel van
goed huishouden. Was er van alles maar
één soort, één kwaliteit, dan zou het mis
schien wel gaan» maar er zijn vele soorten
kaas, veel kwaliteiten jam. Ên zo is het dan
haast onmisbaar, dat een huisvrouw enige
warenkennis heeft. Nu omvat „Waren
kennis" vele onderdelen: herkomst, berei
ding, samenstelling, kenmerken en eigen
schappen, soorten en kwaliteiten, prijzen
van waren, hun surrogaten en mogelijke
vervalsingen. Wij willen ons hier beperken
tot kwaliteiten.
Dat er verschillende kwaliteiten zijn
weten wij bij ondervinding; tien biefstukjes
zullen niet alle even mals zijn, evenmin als
tien kroppen sla even fris en als men tien
repen chocolade van verschillende merken
zou proeven zou niet van alle de smaak
even goed blijken te zijn. Om waar voor
zijn geld te krijgen, moet men dus wel
enige kennis van zaken hebben. Men moet
b.v. weten, dat in goede biefstuk maar
weinig bindweefsel (pezen) mag voor
komen, dat kroppen sla met gave lichtge
kleurde en zachte bladeren de beste zijn en
dat chocolade er glanzend en glad uit moet
zien en romig moet smaken.
Op een potje jam kan staan „vruchten
jam" of „edeljam". Dit wil zeggen, dat het
product bestaat uit vruchten en suiker.
Staat er-„huishoudjam" op dan raag er glu-
cosestroop in verwerkt zijn in plaats van
suiker en een conserveermiddel in bepaalde
hoeveelheid. Ziet u staan „Appel-aard
beien" dan wil dit zeggen, dat de jam van
nog mindere kwaliteit is, dat er nl. veel
appelmoes in zit.
Soortgelijke aanduidingen gelden voor
vruchtenlimonadesiroop en limonadesiroop.
Zeer goede, verpakte bloem duidt men aan
met „Top patent" of „Patent", aandui
dingen, die uit Amerika afkomstig zijn.
„Straight" duidt een mindere kwaliteit aan.
Men zou een ei ook een verpakt artikel
kunnen noemen al is het dan van „nature"
verpakt. Welnu er staat meestal een stem
pel op in elipsvorm met „Holland" er in,
een cijfer er bij, één tot en met zes, dat
het gewicht aangeeft, let op, het gewicht
en niet de grootte, zoals velen menen. Staat
er „Koelhuis" op, dan wil het zeggen, dat
het ei in een koelhuis is opgeslagen ge
weest en uiteraard zal de kwaliteit
minder zijn en de prijs relatief hoog. De
aanduiding „kalkei" geeft een nog mindere
kwaliteit aan.
De aanduidingen op een fles azijn kun
nen zéér uiteenlopen. Goede azijn draag de
RAAMSINGEL 36 HAARLEM
(Zaterdags gesloten).
Hiermede bericht ik aan de door mij
overgenomen Clientèle van Mevrouw
v. d.'MElJ DE BIE, dat ik uitsluitend
gevestigd ben aan bovenstaand adres.
Vervormingen en verandering worden
met de meeste zorg uitgevoerd
(Bij voorkeur 's morgens).
en de broodjes hierin leggen en bedruipen
met het-ei. Er uit nemen, laten uitlekken
en door paneermeel wentelen. Ze in dam
pend heet frituurvet bruin bakken. De
broodjes warm opdienen op een schotel
met een vingerdoekje belegd en versierd
met een takje peterselie.
Broodparmekoek
100 gr. oud brood, 2 dl. melk, 1 ei of 10
gr. bloem, 30 gr. suiker, fijne kaneel of ge
raspte citroenschil, zout, boter of marga
rine, abrikozenjam. De melk aan de kook
brengen, het brood er in fijn maken, suiker,
eidooier of bloem, zout en kaneel of ci
troenschil er door roeren en het stijfge
klopte eiwit er door mengen. Hiervan niet
te vlug pannekoeken bakken en de pan
onder het bakken dichtdekken. De panne-
koek bestrijken met vruchtenmoes of abri
kozenjam en warm opdienen.
naam „gistingsazijn", „wijnazijn", „rozijn-
azijn", „citroenazijn".
„Gele azijn" duidt op extra bijkleuring
met caramel, „kruidenazijn" op azijn, waar
in kruiden zijn afgetrokken. Gewone azijn
bevat 4 a 5 azijnzuur. „Dubbele" of
„sprit" azijn bestaat echter voor 8 uit
azijnzuur, inlegazijn voor 6 Bij azijn
met tussen 12 en 80 azijnzuur moet het
juiste gehalte aan azijnzuur op het etiket
zijn aangegeven. Vloeistof met meer dan
80 azijnzuur moet worden aangeduid als
azijn-essence en duidelijk moet zijn aange
geven, dat onverdund gebruik dodelijk is
(doodskop).
Dat kaas voorzien is van allerlei merken
is voldoende bekend. Maar wat betekenen
al deze merken? V.V. of volvet wil zeggen,
dat de kaas 48 vet bevat in de droge
stof, 40 -f, 30 -f20 -f, dat de kaas respec
tievelijk 40, 30, 20 vet bevat in de
droge stof van de kaas. De aanduiding „R"
of „roomkaas" mag alleen staan op kaas
met 65 vet in de droge stof. En zo zou
den wij talloze levensmiddelen naar hun
kwaliteit en aanduidingen kunnen bekij
ken, maar dat zou ons te ver voeren. Wij
deden slechts een greep om u te laten zien,
hoe nodig enige kennis van aanduidingen
en kwaliteiten is voor wie zich geen knollen
voor citroenen wil laten verkopen.
A. v. D.
Dezer dagen toonde het modecentrum
voor de schoen- en lederwarenbranche in
het Amsterdamse Victoria-hötel in een
schoenen-show haar nieuwste modellen,
zowel voor heren als dames.
Alvorens de mannequins op het hoge
met gordijnen ten dele afgesloten podium
de schoenen lieten zien werden nog enige
mededelingen oyer de positie der Neder
landse schoenindustrie gedaan. Deze heeft,
zoals men het uitdrukte een „stormachtige
periode" achter zich. In tegenstelling tot
de textiel-sector echter hebben de moei
lijkheden in de schoen wereld niet tot
excessen als een prijzenslag of liquiditeits
verkopen geleid. Dat is mede te danken
aan het feit, dat de schoenindustrie in het
afgelopen seizoen een exportrecord heeft
geboekt.
Twee grote nouveautés in het dames
genre trokken bij de show sterk de aan
dacht en wel de Canasta-modellen en de
diep uitgesneden pumps.
Bij de Canasta-modellen heeft de plat-
gehakte schoen een leren rand aan de on
derzijde van het bovenleer, welke rand
parallel loopt met de zool. Dit doet de zool
zeer dik lijken, doch in werkelijkheid zakt
de voet achter de rand weg, waardoor tege
lijkertijd de indruk van een zeer kleine
voet verkregen wordt.
Wat de diep uitgesneden pump betreft, bij
de elegante hooggehakte (pl.m. 6 cm. hoge
hak) konden wij ons niet geheel los ma
ken van het idee, dat de buitenlanders
met name de Amerikanen en Italianen
ons wat raffinement en variatie betreft
vooruit zijn.
In het sportgenré, dat zeer sterk op deze
show domineerde, treedt de „naturel
schoen" varkensleer en ongeverfd leer sterk
op de voorgrond. De profiel-rubber tn
crêpe zolen blijven hier de leren zoler '-••£>r-
dringen.
Voor de heren handhaafde het juchtleer
zich, terwijl het experiment met „zeehon-
denleer" absoluut lelijk te noemen was.
De weliswaar makkelijke, maar zeer on
elegante laarsjes uit Amerika overgewaaid,
werden in alle variëteiten, gevoerd en on
gevoerd maar meestal van suède getoond.
Groen suède met licht bruin calf Eskimo
laarsje, leren zool en hak voering: vacht..
ADVERTENTIE
Verkooplokaal NOTARISHUIS
JllgÏJ-C Bilderdijkstraat la HAARLEM
Tel (K 2500) 11928
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst
„Is dit de viering van eeg of andere ver
jaardag?"
„Nee. Ik geef vaak zomaar van die fuif
jes".
„Maar toch niet zo groots?"
„O ja, zeker wel, soms nog groter".
Brannigan keek om zich heen en nam
het grote gezelschap op, het legertje van
kellners, en de velen, die telkens naar de
zijkamer gingen om een hapje te eten.
„U vraagt zich zeker af, hoe ik me dat
financieel kan veroorloven?", raadde
Brooke de gedachten van de politieman.
„Ik zit er nogal warmpjes in".
„Maar zo'n feestje moet u honderden
ponden kosten".
„Zeker. Maar ik betaal werkelijk mijn
rekeningen. En ik doe het om me niet te
vervelen".
Brannigan begon te begrijpen, dat hij
het met deze jongeman niet gemakkelijk
zou krijgen.
„Nu eens niet als politieman: ik kan niet
begrijpen hoe u zoiets vol kunt houden".
Brooke glimlachte.
„Ik bezit een onbetamelijke hoeveelheid
geld. Ik hoef niet te werken en zie dus ook
niet in, waarom ik dat zou doen. Blijft over:
plezier maken. Ha, Peter".
Peter Turnbull pakte Brooke nadrukke
lijk bij zijn arm. „Als de politie je een
ogenblikje missen kan, kom dan eens even
kennis maken met Mary Waring. Juist jouw
type".
Brooke keek besluiteloos.
„Andere keer misschien. Vanavond heb
ik al genoeg om me mee bezig te houden".
Toch liet Brooke zich overhalen en Bran
nigan zag hem naar een lang, slank, rood
harig meisje gaan en kennis met haar ma
ken. Het feit, dat Brannigan verstokt vrij
gezel was, kon hem er niet van weerhou
den een waarderend oordeel over het uiter
lijk van het meisje te koesteren. Maar kort
na een goedkeurende blik werd zijn aan
dacht getrokken door een donker type met
een Italiaans uiterlijk, die hij kende als een
berucht zwarthandelaar-in-het-groot. Zijn
rijke jonge gastheer had hij al uit het oog
verloren.
Turnbull mengde zich weer in het ge
zelschap, nadat hij zijn vriend aan het
roodharige meisje had voorgesteld.
Brooke stelde in een enkele oogopslag
vast, dat het meisje groene ogen had, volle
gezonde lippen en een sierlijk slank figuur.
Zij droeg een tafzijden jurk en als sieraden
een zware jade ketting en een armband.
Zijn oorspronkelijke plan was geweest een
paar beleefdheidsfrazen te zeggen en zich
dan weer te excuseren, maar tot zijn eigen
verbazing liet hij zich er toe verleiden, haar
uit te nodigen plaats te nemen.
„Aardige fuif", merkte het meisje op,
terwijl zij een sigaret van hem accepteerde
en deze in een lang pijpje deed.
„Doet me genoegen dat het in de smaak
valt". Er schoot Brooke niets anders te
binnen dan die gelegenheidsopmerking.
„Ik heb me vaak afgevraagd, hoe een
echte Londense partij nu wel zou zijn. Ik
woon in Norfolk, bij Kings Lynn, en daar
is het nogal rustig", merkte Mary op.
„Het is hier vanavond niet zo erg rustig
als het er misschien uitziet. Iemand, die
op weg was naar hier, is vermoord. Van
daar die stoere knaap van de politie, die
daar rondwandelt".
Brannigan hing wat rond in de buurt
van de deur, tei-wijl hij een oogje hield op
de detective, die met zoveel tact als de
omstandigheden toelieten, de vertrekkende
gasten opving en naar de kamer leidde,
waar inspecteur Dale hun verklaringen
aanhoorde.
„Worden we allemaal verdacht?", vroeg
het meisje met iets van een rilling.
„Vermoedelijk. Maar er is geen reden om
bang te zijn."
„Ik weet het niet. Ik zou niet graag ruzie
met die man krijgen. Hij ziet er zo stoei
en onbarmhartig uit".
„Dat zijn de meeste politiemannen", ant-
woorde Brooke. „Ik heb zo'n idee, dat
Brannigan buiten zijn werk werkelijk een
aardige vent kan zijn. En per slot van reke
ning, als iemand van de gasten verantwoor
delijk is voor de moord op Marshall, dan
hoop ik maar dat hij gegrepen wordt".
In het kort vertelde hij, hoe hij de ver
moorde had leren kennen.
„Wat moet ik zeggen, als ik straks aan
de beurt ben om een verklaring af te leg
gen?"
„Ze zullen wel vragen, wat ze nodig heb
ben. Vertel maar, waar u vanavond bent
geweest en met wie u hier kwam".
„Ik heb gedineerd met Bill Turner en
zijn zuster. Zij wonen bij ons in de buurt.
Bill ging met ons naar Berkely. Daarna
zijn we naar zijn flat in Zuid Kensington
geweest om iets te drinken. Om half twaalf
zijn we toen opgestapt om hierheen te
komen".
„Dat lijkt me voldoende", stelde Brooke
haar gerust.
„Vertel dat maar aan de politie. Maakt
u zich overigens heus niet bezorgd. Ik ken
Bill en daar zult u heus een goede steun
aan hebben. Kent u veel mensen in Lon
den?"
„Enkelen, niet veel. Ik logeer in een klein
hotel in Lancaster Gate".
Het meisje wierp een blik in de richting
van de deur. Jeremy bezag goedkeurend
haar profiel, dat haar, ondanks haar enigs
zins hooghartige uiterlijk toch een vrien
delijk voorkomen gaf.
„Wilt u morgen bij me komen theedrin
ken?", vroeg hij plotseling.
Het meisje lachte. „Vraagt u altijd al
uw gasten om te komen theedrinken? Er
zijn heel wat aantrekkelijker meisjes dan
ik!"
„Ik meen het. Ik heb geen vrouwelijk
thee-bezoek gehad sedert zes maanden",
antwoordde Brooke.
„Werkelijk?", vroeg Mary met enige ver
wondering in haar stem. „Ik had zo ge
dacht dattja, nu ik dit gezelschap eens
aanzie, dat u iemand was die aldoor met
allerlei meisjes op stap zou gaan".
„Ach, over het algemeen zoek ik meer
collectief amusement".
„Goed, hoe laat dan?"
„Prachtig. Ik zie u dan wel om vier uur
in Dorchester Hotel.
Nadat Mary vertrokken was, vond Broo
ke zijn vriend naast zich.
„En, wat heb ik je gezegd?", vroeg Turn
bull stralend. „Is het niet iets bijzonders?
Ik begrijp niet, waarom ze zich tot dusver
buiten verstopt heeft
„Niet slecht, zeker", gaf Jeremy toe.
„Onze gasten gaan er zo langzamerhand
vandoor. Wij zifllen wel zowat aan de beurt
zijn om onze verklaringen af te leggen".
Lang nadat de laatste auto's vertrokken
waren van Grosvenor Square, zaten de
twee detectives op Scotland Yard nog de
verklaringen door te lezen en te beoorde
len. Brannigan had twee lijsten gemaakt,
een kleine van de gasten, die bij de politie
geen al te beste naam hadden, en die tussen
tien en elf uur op de plaats van de mis
daad hadden kunnen zijn, en een grotere
lijst van de andere personen.
„Er waren een paar vreemde snuiters
op dat fuifje, Dale", overwoog Brannigan
terwijl hij een pijp stopte. „Ik kan me nog
altijd niet goed voorstellen, waarom onze
twee jongelieden dergelijke figuren hebben
toegelaten. Ik heb Brooke gewaarschuwd,
maar het scheen niet veel indruk op hem
te maken".
„Het zijn waarschijnlijk een paar jonge
rijke dwazen, die op zo'n manier wel gauw
door hun geld heen zullen zijn", was het
oordeel van Dale.
„Toch heeft die Brooke niet de indruk
op me gemaakt van een jonge dwaas. Eer
der van iemand, die heel goed weet wat hij
doet. Ik had zo'n gevoel, toen ik met hem
sprak, dat er wel eens meer achter die fui-
verij kon zitten dan zo op het eerste ge
zicht leek".
„Kan ik me niet voorstellen", protes
teerde Dale met een vermoeid gezicht.
„Niemand zal toch zo gek zijn om zonder
goede reden zo met geld te smijten. En ik
kan geen goede reden bedenken. Die fuif
van vanavond moet een schat geld gekost
hebben. En zulke avonden schijnen zij ge
regeld te geven. Ik heb zo'n idee, dat ze
een erfenis gekregen hebben en nu zo gauw
mogelijk door hun geld heen zien te ko
men". (Wordt vervolgd
