Huisvesting Haarlemse Politie
Olö lt)at
LEKASIN
St. Nicolaas.. een boek.. L O O S J E S
Clowntje Rick
Een hand uit
het verleden
Gerechtvaardigde aanspraken van de N.V.
„de Spaarnestad" die ontruiming van percelen
aan het Nassauplein vraagt
Jongetje van fiets
gevallen en overreden
Indrukken van
een Haarlemmer
Moderne kamermuziek
van eigen componisten
Tentoonstelling van
kleurkanaries
„Vlucht voor Marion"
DONDERDAG 1 NOVEMBER 19 51
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Overval geënsceneerd
op jeugdige loopjongen
Burgerlijke stand
van Haarlem
Jeugdige inbrekers
veroordeeld
Dodelijk ongeluk
bij de Cruq»'?'js
Chemische Industrie Rids
te Haarlem
Bromfietspuzzle
Vredescongres te ZagTeb
hoofdpijnneem
Voor de kinderen
Indonesische leerling
vliegers naar Nederland
FEUILLETON
door Andrew Mackenzie
(Uit het Engels vertaald)
Ons volgend feuilleton:
In de bezettingstijd hadden de Duitsers
de panden Nassauplein 1, 3, 5 en 7 vier
grote herenhuizen gevorderd voor de
Haarlemse politie; 1, 3 en 7 waren eigen
dom van N.V. „De Spaarnestad", 5 van de
Maatschappij voor Nijverheid en Handel.
Na de bevrijding, toen „De Spaarnestad"
haar in de oorlog gehavende bedrijf weer
ging opbouwen, werd teruggave der drie
huizen gevraagd. Maar het gemeentebestuur
kon aan dat verzoek niet voldoen, omdat
voor de politie, die uit het gebouw in de
Smedestraat gegroeid was, geen andere
ruimte gevorderd kon worden. De vorde
ring bleef dus gehandhaafd.
Daarna is het een steeds voortdurende
strijd tussen de gemeente en „De Spaarne
stad" geweest over de ontruiming der pan
den. Dit had in zover succes dat na enige
jaren No. 7 door de politie ontruimd werd.
De politie bleef toen dus nog de beschik
king houden over 1, 3 en 5. (De Maatschap
pij voor Nijverheid en Handel had geen
bezwaar tegen het, verhuren van haar pand,
omdat zij er in geslaagd was een ander on
derdak te vinden).
„De Spaarnestad" vleide zich in Januari
van dit jaar met de verwachting dat zij
king zou krijgen over No. 1, (waarom zij
binnen korte tijd althans ook de beschik-
in het bijzonder gevraagd had), omdat de
gemeente de oude school der Joodse
gemeente in de Lange Wijngaardstraat had
aangekocht voor 30.000, terwijl de raad
nog 15.000 bovendien voteerde voor de
verbouwing. De burgemeester had namelijk
ter aanbeveling van dit voorstel in de raad
medegedeeld dat zich nu de gelegenheid
voordeed om gedeeltelijk aan de wensen
van ,.De Spaarnestad" tegemoet te komen.
In Augustus bleek evenwel dat de nieuwe
ruimte, waarover de politie in de Lange
Wijngaardstraat de beschikking kreeg, aan
de Verkeerspolitie, die te voren in de Sme
destraat zetelde, in gebruik gegeven was.
Toen daarna in de raad door mejuffrouw
Bolsius (K.V.P.) gevraagd werd wanneer
nu het perceel Nassauplein 1 door de poli
tie ontruimd zou worden, deelde de
burgemeester mede, dat later gebleken
was dat een dergelijke verschuiving grote
moeilijkheden met zich zou meebrengen,
omdat de ruimte die op het Nassauplein in
beslag genomen werd, groter was dan die
beschikbaar was in de Lange Wijngaard
straat.
Toen uit deze gang van zaken bleek dat
de gemeente voorlopig niet van plan was
perceel 1 te ontruimen, heeft „De Spaarne
stad" geweigerd langer uit haar centrale
verwarmingsinstallatie de warmte te leve-*
ren voor de percelen 1 en 3. De directie
verzekerde ons dat zij tot die maatregel ge
dwongen was omdat haar ketelcapaciteit
te zwaar belast was. Het zou toch (zo werd
opgemerkt) onredelijk zijn te eisen dat
kosten gemaakt werden voor de uitbreiding
der verwarming terwille var. de percelen
1 en 3, die tegen haar zin nog bij de ge
meente in gebruik zijn.
Nu dienden B. en W. aan de Raad een
voorstel in om in de bewuste percelen een
oude verwarmingsketel te zetten, waarover
Openbare Werken nog de beschikking
heeft. Voor de plaatsing en het maken van
aansluitingen werd een crediet van 4500
gevraagd.
Op dit moment behelpt de politie zich in
de bewuste panden met electrische straal
kacheltjes, maar dat is natuurlijk niet af
doende voor de koude wintermaanden.
D.) pleitten voor de belangen van „De
Spaarnestad".
Daarop gaf de burgemeester een uiteen
zetting van de stand van zaken. Doordat
de Verkeerspolitie naar de Lange Wijn
gaardstraat verhuisd is. zijn er 4 kamers in
de Smedestraat vrijgekomen. Maar er moet,
wil de politie het pand Nassauplein 1 ont
ruimen, een oplossing gevonden worden
voor 12 kamers. Nu is een deel van het per
ceel Smedestraat 11B, dat de politie overi
gens gebruikt, nog aan een gezin ver
huurd. Als dat gezin een andere woning
wordt toegewezen, komen er dus nog 4 ka
mers voor de politie beschikbaar. Dan gaat
het nog slechts om 4 kamers en die zijn.
naar aangenomen kan worden, wel te vin
den in de percelen 3 en 5, door een interne
opschuiving en een eenvoudige verbouwing
Het is evenwel niet mogelijk dit alles te
regelen voor de termijn van 1 December,
die „De Spaarnestad" voor ontruiming ver
langt. Bovendien kan de politie de kelder
van perceel 1 nog niet missen, want daarin
slaan de apparaten voor de centrale tele
foon en ook de installatie voor de verkeers
lichten.
B. en W. zijn evenwel bereid om opnieuw
te onderhandelen met de directie van „De
Spaarnestad". Komt het dan tot een bevre
digende oplossing dan zal het crediet voor
het plaatsen van de ketel niet gebruikt
worden.
Ook verzekerde de burgemeester dat B.
en W. doordrongen zijn van de noodzake
lijkheid dat de politie, terwille van het zich
steeds uitbreidende bedrijf van „De Spaar
nestad", de beide percelen van die N.V. zo
spoedig mogelijk ontruimt.
Na deze toezegging van B. en W. verleen
de de raad het gevraagde crediet. De leden
van de K.V.P.-fractie (behalve de heer An-
genent, wethouder) stemden tegen. De heer
Goedee (P. v. d. A.) had opgemerkt dat B.
en W., als zij het crediet niet kregen, bij
de onderhandelingen het pistool op de borst
zouden voelen en dat achtte hij niet ge
wenst.
Tot zover wat de raadszitting betreft.
De directie van ,De Spaarnestad" ver
klaarde ons dat zij de nieuwe voorstellen
van B. en W. zal bestuderen. Wij zijn, zo
werd gezegd, altijd redelijk geweest in onze
eisen, maar eindelijk was de maat vol.
Nog werd er ons op gewezen dat „De
Spaarnestad" thans 100 man personeel
meer in dienst heeft dan voor de oorlog.
Doordat de gemeente de percelen niet wilde
ontruimen heeft de N.V. niet alleen veel
moeilijkheden moeten overwinnen, maar
ook grote uitgaven moeten doen om op an
dere wijze haar behoefte aan bedrijfsruim
te aan te vullen. Achter het perceel No. 7
is een gebouw gezet dat een uitgaaf vorder
de van 100.000.
Uit deze uiteenzetting blijkt, naar wij
menen, duidelijk dat de aanspraken van
..De Spaarnestad" volkomen redelijk zijn.
Wij hopen dan ook dat het nieuwe overleg,
dat B. en W. willen beginnen, tot een rege
ling zal leiden die voorlopig door „De
Spaarnestad" aanvaard kan worden als een
noodoplossing. Want tenslotte moet het er
toch toe komen dat de politie dan ook nog
het laatste pand van de N.V. op het Nassau
plein ontruimt.
Gedeputeerde Staten keuren
raadsbesluit goed
In de gistermiddag gehouden vergadering
van Gedeputeerde Staten is het raads-
Woensdagmiddag is over dit voorstel besluit om aan B. en W. een crediet van
van B. en W. breedvoerig gedebatteerd. De 4500 beschikbaar te stellen, reeds behan-
heren Schippers (K.V.P.) en Spek (A.R.), deld. Onmiddellijk nadat het besluit geno-
alsook mevrouw ScheltemaConradi (V.V. men was is het aan het college doorge
stuurd, dat in vergadering bijeen was. Wij
ADVERTENTIE
Op 9 Juni van dit jaar werd nabij de
Amsterdamse brug te Haarlem een zeven
tienjarige loopjongen van De Gruyter be
roofd van een enveloppe met 1500 die
hij in de achterzak van zijn broek had
gestoken. Op de Riviervismarkt werd hij
tegen een melkwagen geduwd, met als ge
volg, dat hij viel en een paar schaafwond-
jes opliep. Later bleek, dat zowel de be
roving als het ongeluk van tevoren waren
beraamd. Veertien dagen geleden stonden
enige personen, die hierbij betrokken wa
ren geweest, voor de Haarlemse rechtbank
terecht. Vanmorgen deed de rechtbank
uitspraak en veroordeelde J. B. wegens
heling tot een gevangenisstraf van zes
maanden met aftrek van voorarrest en de
loopjongen tot een voorwaardelijke straf
van drie maanden. De zaak tegen F. J. B.,
die het geld heeft weggenomen, werd aan
gehouden voor het inwinnen van een psy
chiatrisch rapport en die tegen A. R., ver
dacht van heling, voor het inwinnen van
een voorlichtingsrapport.
HAARLEM, 31 October 1951
ONDERTROUWD: 31 Oct., H. W. J. den
Engelse en C. A. Hoffman; K. H. Wijgergans
en W. G. Soetevent; C. Hogaarfs en B. H.
van Os; T. G. van Haalem en A. Elferink; P.
Verhoeven en M. J. W. Vergers; A. Klooster
en C. Rijff; E. Hoogendorj en A, B. Zwart;
B. Hofstra en T. E. de Vries; A. M. den Bra-
ber en K. van Eeken; N. Laan en G. M. M.
Vader; R. G. Dirks en M. J. Diender; P. Mul
ders en G. J. van der Drift; G. van Veen en
S. Engel; P. L. Ruifrok en B. Stulp; H. Mus
en N. Bot; A. R. Sikkens en N. Meijer; A.
Somcrwil en J. A. Slegt.
GEHUWD: 31 Oct., J. W. van Ruitenbeek
en E. D. R. M de Beer; S P. Diependaal en
M. C. F. Heemskerk; N. Zijlstra en J. H. van
der Hoorn: C J. Uijtendaal en M. A. van de
Leuvert; C. J, van Dansik en C. T. M. van
Kouteren; B. G. van Wooning en J. Bliek; E.
Gubler en C. A. J. van Woerden; H. Lefferts
en J. C. van Zonneveld; B. Timmerman en
E. M Koster: A. Bruijn en J. Smit; S. Hol
leman en H. E Bouterse; H. L Halbesma en
B. H. Lam; T. Janssen en R. Voorips: A. J.
Oud en W. J. Opdam: G. B. P. Tieman en A.
C. Meihuizen: C. Koning en C. van Oyen.
BEVALLEN van een zoon: 30 Oct., A. C. M.
Swart—Luyckx; L. J. Sieraad—Veldhuis; L.
L. van RossenRose; M. E. M. Zieltjensvan
Breemen; 31 Oct., G. E. Derks—van Delden;
J. C. van den BergRoussac.
OVERLEDEN: 30 Oct., G. H. Schurink, 63
J., Tetterodestraat; M. J. Silvester, 1 d.,
Hazepaterslaan.
vernemen, dat Gedeputeerde Staten het
raadsbesluit hebben goedgekeurd.
De Haarlemse rechtbank heeft vanmor
gen uitspraak gedaan in de zaak tegen de
achttienjarige los arbeider J. B. en de
negentienjarige fabrieksarbeider A. van de
W., verdacht van diefstal door middel van
braak in de chocoladefabriek van „Union"
in de nacht van 26 op 27 Juni. Zij zijn ook
betrokken geweest bij andere diefstallen
in het afgelopen jaar. In de zomer van
1950 is de negentienjarige chauffeur J. J.
met het tweetal meegegaan en in Bloe-
mendaal hebben zij een inbraak gepleegd
in een kiosk. J. B. werd veroordeeld tot
een gevangenisstraf van een jaar door te
brengen in de Bijzondere Strafgevangenis
voor jongelieden te Zutphen. Van de W.
tot een gevangenisstraf van twaalf maan
den, waarvan vijf maanden voorwaardelijk
en J. J. tot een voorwaardelijke gevange
nisstraf van drie maanden.
Op de brug over de Ringvaart bij de
Cruquius is Woensdagavond om half zes
het vijfjarig zoontje van de familie Van
der Wekken, wonend aan de Spieriragerweg
in de Haarlemmermeer, door een vracht
auto overreden en om het leven gekomen.
Het jongetje zat achterop de fiets van zijn
moeder, die voor de opgehaalde brug had
staan wachten en bij het opstappen ver
moedelijk in aanraking is gekomen met
een andere fiets. Haar zoontje viel van de
lastdrager op de rijweg en kwam onder de
vrachtauto van een aardappelhandele/ir
van de Bennebroekerdijk, die uit de tegen
overgestelde richting was genaderd.
In antwoord op een verzoek van de Ver
eniging voor de Effectenhandel een tussen
tijdse publicatie te doen omtrent de gang
van zaken, deelt de directie der Chemische
Industrie Rids te Haarlem mede, dat 1951
tot dusverre zeer gunstig is geweest.
Tengevolge van diverse voorzieningen,
die juist in het begin van 1951 haar beslag
kregen, konden productie en afleveringen
belangrijk worden opgevoerd en mede
hierdoor kon ten volle geprofiteerd worden
van de voor de chemische branche thans
zo gunstige conjunctuur.
Door de verhoogde afleveringen en de
zeer winstgevende prijzen, die vooral in de
export gemaakt konden worden, onderging
de liquiditeitspositie een verbetering, on
danks de vrij grote investeringen in instal
laties, voorraden, enz., die in 1951 verricht
en geheel uit eigen middelen gefinancierd
werden.
Het staat vast. dat, onverschillig hoe de
resultaten in de nog komende maanden
zullen uitvallen, het totaalresultaat over het
oer 31 December a.s. eindigende boekiaar
de uitkering van een zeer behoorlijk divi
dend in elk geval ten volle zal wettigen.
Wat betreft de vooruitzichten op langere
termiin, hierover valt moeilijk iets met
zekerheid te voorspellen, aldus de directie.
ADVERTENTIE
Gr. Houtstraat 100, Tel. 15060
Rijksstraatweg 125, Tel. 23991
Het lid van de Tweede Kamer Roolvink
(K.V.P.) heeft de minister van Verkeer en
Waterstaat gevraagd of het de minister be
kend is, dat de kantonrechter te Enschedé
een veroordelend vonnis heeft uitgespro
ken wegens het berijden van een rijwielpad
met een rijwiel met hulpmotor, daarbij
overwegende, dat de daarvoor door burge
meester en wethouders der gemeente, bij
welke dit pad in beheer was, verleende
ontheffing geen rechtsgeldigheid bezat, om
dat die ontheffing alleen dan kan worden
verleend, wanneer voor het voertuig een
kentekenbewijs is afgegeven. Voor een rij
wiel met hulpmotor kan men echter geen
kentekenbewijs krijgen, omdat daarvoor de
administratieve regeling ontbreekt. Dc heer
Roolvink vraagt ten spoedigste de verlening
van ontheffing mogelijk te maken.
De gemeente Utrecht is voornemens
over te gaan tot de uitgifte van een 4
obligatielening van 4 millioen in stukken
van duizend, vijfhonderd en honderd gul
den, aflosbaar in 15 jaar, ten behoeve van de
financiering van de woningbouw.
De oud-wethouder van Haarlem de heer
F. S. Noordhoff heeft als gedelegeerde van
de Nederlandse beweging tot bevordering
van de internationale vrede en interna
tionale veiligheid het vredescongres mee
gemaakt, dat in Joegoslavië (Zagreb) is
gehouden onder auspiciën van het Joego
slavische vredescomité, een particuliere
beweging die niet in enigerlei vorm met de
regering van Tito verbonden is.
Wij laten hieronder een serie indrukken
van de heer Noordhoff volgen over deze
conferentie, die in Joegoslavië veel be
langstelling had en door talrijke actieve
pacifisten uit dat land en daarbuiten werd
bezocht.
Het congres te Zagreb is achter de rug.
Het heeft zich in de bijzondere belangstel
ling van de Joegoslavische pers mogen
verheugen die er elke dag de voorpagina
ADVERTENTIE
één van de
„DE NACHTEGALEN" ZINGEN VOOR
DE T.B.C.-BESTRIJDING
Op Woensdag 7 November geeft het zang
koor „De Nachtegalen" in het Gemeente
lijk Concertgebouw zijn zeventiende jaar
lijkse uitvoering ten bate van de tuber
culosebestrijding. Meer dan honderd jon
gens en meisjes, waarvan dertien solisten,
werken mede aan de vertolking van het
zangspel „De weddenschap van drie muzi
kanten", bewerkt door de dirigente Cis
Kampmeijer. Het koor wordt aan de vleu
gel begeleid door Mia Kampmeijer.
De winter ging nu toch goed beginnen.
Toen ze op een morgen opstonden, lag buiten alles onder een dikke laag sneeuw. Alles
zag spierwit, de huizen, de straten, de bomen.Het was een prachtig gezicht.
Bunkie danste door de slaapkamer heen.
„Fijn!", juichte hij. Sneeuw! „Nu kunnen we weer heerlijk sneeuwballen gooien en
sleetje rijden, en misschien gauw ook weer schaatsen!"
„Ja", zei Rick, die zich aan 't wassen was. „We zullen maar voortmaken, dan kunnen
we dadelijk nog wat spelen, vóór we naar school gaan!"
Dat deden ze dan ook. Toen ze hun boterhammen gegeten hadden, konden ze nog een
half uurtje naar buiten.
En daar begon natuurlijk 'n fijn sneeuwballengevechtRick, Bunkie en Oepoetle
maakten gauw 'n hoop ballen en toen vlogen die heen en weer
Zoals men weet is het Genootschap van
Nederlandse Componisten bezig zijn veer
tigjarig bestaan te vieren met een reeks
uitvoeringen van werken der aangesloten
leden en dat zijn zowat allen die als
scheppend toonkunstenaar de jongste evo
lutie van het Nederlandse muziekleven ge
diend hebben of nog dienen. Vandaar dat
deze jubileum-concerten een interessant
overzicht geven van de periode die zo on
geveer met de eerste wereldoorlog begon
en zich mèt onverminderde groeikracht nog
steeds ontwikkelt. Het derde concert van
de reeks was gewijd aan kamermuziek,
ontstaan tussen 1927 en 1949; het werd ge
geven in de kleine zaal van het Concertge
bouw in de hoofdstad door het Amster
dams Kamermuziek-gezelschap, het Con-
ce-tgebouw-Quintet en de pianist Felix de
Nobel.
Het oudste werk op het programma,
Kleine Suite voor fluit, en violoncel van
Henri C. van Praag, gaf een frisse indruk
van een spontane fantasie, die zich niet
verloor in ingewikkelde vormproblemen.
Een Trio uit 1936 van Kees van Baren
(voor fluit, klarinet en fagot) bleek heel
wat strakker in het keurslijf te zitten en
deed in dit. maar ook in rhythmisch en
melodisch opzicht, aan Hindemith denken.
Het Sextet voor drie violen, alt en twee
celli door Henri Zagwijn gecomooneerd in
1932, is zeker een respectabel stuk, al wordt
men er de tweestrijd in gewaar van een
romantisch denken en een modern willen.
Voor een componist van zijn generatie
(Zagwijn is van 1878) is het in ieder geval
een zeer merkwaardig stuk. Van Rudolf
Escher werd de in 1949 geschreven Sonate
voor fluit-solo ten gehore gebracht; het
werk openbaarde zich in al zijn soeelsheid
als een gezonde, mode<~ne muziek die ook
meiodieus durft te wezen.
Een apart geval hoorden wij in de Sona
tine voor fluit, viool, violoncel en piano
(uit 1948) van Hugo Godron, welke com
ponist z'ch in dit stuk ongegeneerd aan de
barokstijl overgaf, met hier en daar een
plotselinge uitwijking, die laat merken dat
Bach noch Telemann aan het woord zijd. en
tevens met rhythmische finesses die pas
sinds de iazz-invasie in tel zijn. Met dat
al is dit Kwartet een bij-zonder knap ge
schreven en mooi-klinkeod speelstuk, waar
men met genoegen naar luistert. Ten slotte
werd uitgevoerd het Sextet voor fluit. hobo.
klarinet, hoorn, fagot en piano (uit 1933)
van de in 1943 overleden Leo Smit een
levendi-g stuk, waarin vorm en inhoud el
kaar dokken, een eerlijk muzikantesk ge
val.
Het zou ons te ver voeren de uivoeringen
stuk voor stuk te beoordelen. We menen
te kunnen volstaan met de vermeld'in-g. dat
de twaalf medewerkende instrumentalisten
met meesterschap de werken van dit Ne
derlandse programma verdedigden en dat
daarbij de prestaties van de fluitist Bar-
wahser. de cellist Johan de Nobel en de
pianist Felix de Nobel biizonder opvielen.
Het idealisme van onze muziekcultuur
sprak deze avond een hoog woord. En men
zal het niet vreemd vinden dat wii bij dit
alles aan de idealist willen Evert Cornelis
moesten denken, die grote pionier van ons
verjonrd muziekleven, die destijds met zün
Concertgebouw-Sextet de weg baande, die
tot resultaten als deze demonstratie van
een eigen Kamermuziek-cultuur geleid
heeft.
JOS. DE KLERK
Tn een op 31 October door ons gepubliceerd
verslag van een concert aan de Parklaan. ston
den de namen van de dames Riek Mantje-
Coppée en Jetty Bossen verkeerd gespeld.
De Vishal is gedurende vijf dagen gere
serveerd voor een tentoonstelling van
kleurkanaries, sierkooien en volières. Zij is
ingericht door de vereniging van vogellief
hebbers „De gekleurde zanger" en maakt
een prettige indruk op de bezoekers door
de bijzondere wiize van samenstellen der
expositie. De Vishal biedt daartoe een
goede gelegenheid.
De bedoeling van het bestuur is de be
zoekers kennis te doen maken met de re
sultaten, welke verkregen worden met het
kweken van zogenaamde kleur- en postuur
kanarievogels. Deze kweek richt zich spe
ciaal op de kleur en het postuur van de
bekende zangvogel. Op de tentoonstelling
zijn te zien kanaries van allerlei kleur. Vo
lières en sierkooien, door kanaries en an
dere vogels bevolkt zijn te bewonderen.
Ook zijn door leden der vereniging gemaak
te sierkooien tentoongesteld. Het publiek
mag bepalen welke kooi de mooiste indruk
maakt. Als een bezoeker zijn stem heeft
uitgebracht dan neemt hij tevens deel san
een loterij en kan in het bezit komen van
een vogeltje.
Vanmorgen heeft de heer D. J. A. Ge
luk, na ingeleid te zijn door de voorzitter
van „De gekleurde zanger", de heer P.
Bosch, de tentoonstelling officieel geopend.
Hij merkte op liever vogels in de vrije na
tuur te zien dan vogels in kooien, zoals op
een tentoonstelling. Doch in de Vishal zijn
thans uitsluitend vogels die in de vrije na
tuur niet lang zullen leven. Uit het kwe
ken van vogels komt tot uiting de liefde
voor dieren en daarom kan gezegd wor
den, dat de liefhebberij der leden van op
voedende waarde is. De heer Geluk wenste
het bestuur geluk met de smaakvolle ten
toonstelling en hoopte, dat deze vele be
zoekers zal trekken.
Op de tentoonstelling zijn bijna twee
honderd vogels bijeengebracht. De dieren
zijn gekeurd door de heer L. P. Flipsen te
Bergen op Zoom. Hij is tot de volgende
uitslag gekomen: kweek 1951: 1. J. A.
Weyman; 2. P. P. J. de Groot; 3. C. J.
van Ginneken; 4. G. van Bakel. Overja
rige: H. van der Ham.
Tot en met Maandag is het publiek in
de gelegenheid de tentoonstelling te be
zoeken.
DJAKARTA. (Aneta). Acht Indonesische
leerling-verkeersvliegers zullen op 6 No
vember naar Nederland vertrekken voor
een opleiding op het vliegveld Ypenburg.
Zij zijn uit 150 sollicitanten gekozen. Vol
gend jaar Februari zal de Garuda Indo
nesian Airways een tweede groep leerlin
gen uitzenden.
ADVERTENTIE
SOMS VOELT ZICH ZO LOOM EN HAT
doordat afvalstoffen in Uw darmen zijn
achtergebleven die er niet horen en die
de werking van belangrijke organen ver
tragen of verlammen. Neem eens per
weck één of twee Laxeer-Akkertjes, die
de darm-werking regelen, zonder pyniyke
krampen of ontsteking der darmslym-
vliezen. Laxeer-Akkertjes werken vlug
en veilig en véroorzaken geen gewenning.
Zij zijn daardoor ook het aangewezen
middel by chronische verstopping.
50)
„Ik zal niets meer zeggen, stil maar. Laten
we verder gaan. We hebben een motief
voor de moord op Peter Turnbull. Marshall
werd waarschijnlijk vermoord, omdat
Burns hem bij het poolshoogte nemen van
de situatie herkende en hem neerschoot
om wederzijdse herkenning te voorkomen.
De hele situatie, de omstandigheden, had
den me eerder tot de conclusie moeten
doen komen, dat er een Amerikaanse gang
ster in het spel was".
„Blijft eigenlijk nog de diefstal van die
1500 pond uit mijn safe," merkte Jeremy
op.
„Dat was waarschijnlijk het werk van
Malleson. Maar we hebben het niet kun
nen bewijzen".
„Ik begrijp nog altijd niet goed, waarom
Burgess jullie zoveel geld moest geven om
te verbrassen", bracht Mary in 't midden.
„Het kan best zijn, dat het theoretisch
heel mooi bedacht was, maar het had even
goed op niets kunnen uitlopen, wat eigen
lijk ook gebeurd is, al is jullie toneelspel
toevallig, zonder dat jullie er wat aan
konden doen, Van nut geweest".
„Och," overwoog Brannigan, „het idee
was niet zo slecht. Hij probeerde iemand
te ontmaskeren, die gek was op geld. Zet
dan een sterke lamp neer, en de muskiet
zal er wel tegen aan vliegen. Dat zullen
er wel meer, maar dan wordt de keuze
toch al gemakkelijker dan dat je alle
Amerikanen van ongeveer veertig jaar
moet gaan schiften".
„U hebt me op *n gegeven moment van
streek gebracht door de verdwijning van
Burgess in Parijs," gaf Jeremy toe.
„Ik had zo'n idee, dat we daarmee de
zaak in handen zouden krijgen, maar het
viel tegen. Kent had Engeland nooit ver
laten en bleef met een staf van medewer
kers over, zoals later gebleken is. Zij ver
wachtten een valstrik. En ze hebben het
gemerkt, toen Burgess onder een andere
naam Engeland weer binnen kwam. Ze
zijn toen niet direct in actie getreden, en
dat heeft ons er toe verleid, de bewaking
te verslappen. Daar hebben ze prachtig
gebruik van gemaakt door hem onverhoeds
uit Norwich te ontvoeren".
„En de bewering van Pullinger, die ik
zelf gehoord heb, dat hij Gordon Garrett
was?", vroeg Mary belangstellend.
„Een geniale zet van Kent", antwoordde
Brannigan prijzend. „Hij had er het hoogste
belang bij, op de achtergrond te blijven.
Pullinger had niets te verliezen en vond
het bovendien wel mooi eens voor „de
baas" door te gaan en Burgess te over
donderen. Kent heeft heel verstandig by
zichzelf gedacht, dat Pullinger een beschul
diging, dat hy Gordon Garrett was, heeJ
eenvoudig zou kunnen weerleggen, en
dat hij, Kent, vrijuit zou kunen gaan als
de zaak mis ging en Burgess de laatste acte
overleefde. Immers dat zou zo goed als
zeker betekenen dat Bui'gess zou vertellen,
dat Pullinger Gordon Garrett was. En
Pullinger zelf zou er naar Kent's bere
kening het leven wel bij inschieten. Hij
kende Burns te goed om niet te weten,
dat die vechten zou tot alle medestrijders
en hijzelf om het leven waren gekomen
Het moet een schok voor hem geweest zijn
te merken, dat Pullinger als enige van de
troep nog in leven was. Vandaar dat hij
er zo vlug bij was, om te proberen hem
alsnog uit de weg te ruimen".
Brannigan schonk zijn gasten nog eens
in en vervolgde: Ik ben lang bezig geweest
met de vraag, waarom Garrett Mary uit
de weg wilde hebben. Ineens schoot mij
toen die scène in Liverpool Street Station
in de gedachte. Mary had daar Kent ge
zien, terwijl die met iemand sprak. Dat
kon het zijn. Daarop heb ik voortgebor
duurd".
„En hoe zit het met die oude geschie
denis van Burgess?"
„Dat is een van de weinige dingen, die
ik in Kent heb weten te waarderen. Hij
voor beschikbaar stelde met tal van foto's
en caricaturen van onderscheidene afge.
vaardigden. Er zijn ook filmopnamen go.
daan. Deze feiten demonstreren toch wel
zeer duidelijk, welk een grote betekenis
de Joegoslaven aan'de pas gehouden inter
nationale conferentie hebben gehecht. Dat
zij meer en meer contact zoeken met het
Westen, is ook nu weer gebleken. Dat
blijkt ook nog uit iets anders.
Enige tijd vóór de conferentie ter bevor
dering van internationale samenwerking
op vredesgebied heeft het Joegoslavisch
Vakverbond zijn congres gehouden, waar
voor het eerst vertegenwoordigers van de
vakbeweging uit West-Europa als gasten
tegenwoordig waren. Ook Nederland had
een afgevaardigde gezonden. Dit deelden
mij voormannen uit de Joegoslavische
vakbeweging mede, met wie ik tijdens het
Congres Internationale Vredesopbouw een
zeer interessante bespreking heb gehad
over de Joegoslavische arbeidersbeweging
en over de in dit land bestaande arbeids
verhoudingen.
Het Joegoslavische Vakverbond is er in
1951 toe overgegaan een in de Duitse taal
gesteld maandblad uit te geven, waarvan
tot dusverre 7 nummers het licht hebben
gezien, elk van 16 grote pagina's druks.
Een der artikelen in het eerste nummer
heeft tot titel: Der Gewerkschaftsbund
Jugoslawiens festigt internationale Ver-
bindungen mit Gewerkschaftsorganisa-
tionen. Ook in andere nummers houdt men
zich hiermede bezig.
Het congres zelf is de laatste dag tot
's nachls half één bijeen gebleven. Aan
de redevoeringen van de afgevaardigden,
die nu eenmaal geen vertegenwoordigers
van maatschappelijke groeperingen, maar
individuele gedelegeerden waren, kwam
eenvoudig geen einde.
Ook te Zagreb hadden wij geen vaste
voorzitter, doch in elke zitting een andere
president, wiens gezag uiteraard niet sterk
genoeg kon zijn om de woordenvloed
enigszins in te perken. Een wat strakkere
lijn ware wel op haar plaats geweest.
Toch heeft het congres hard gewerkt,
al was het alleen maar voor het doorwor
stelen van de vele documenten, die tijdens
de zittingen aan de afgevaardigden werden
uitgereikt. Maar het meeste werk is toch
wel door de tot 20 leden uitgebreide com
missie voor de resoluties verzet. Het moet
de voorzitter van het Joegoslavische Vre
descomité toch wel een zeer grote vol
doening zijn, dat. de door hem in zijn in
stallatierede als secretaris-generaal van
het congres aangeduide 10 punten, die de
grondslag moeten vormen voor een strijd
voor vrede en internationale samenwer
king in democratische zin, in grote lijnen
zijn gehandhaafd. Zelfs wat het aantal be
treft. Wij behoeven er ons verder niet mee
bezig te houden, omdat ze aan onze lezers
bekend zijn.
Van belang is verder dat het congres
niet uiteenging zonder zijn eigen voortzet
ting te verzekeren, waardoor derhalve,
naast het z.g. Stockholmse vredescomité
met zijn totalitaire inslag, een West-Euro
pees Vredescomité in het leven werd ge
roepen.
In de daartoe strekkende resolutie werd
verder een warm beroep op de gehele
mensheid gedaan om alle krachten te ver
enigen voor het behoud van de vrede tus
sen de volkeren.
Afgewacht dient te worden of de leider9
der nieuwe beweging een zodanige bezie
ling bij de goed-willende elementen zullen
weten te wekken, dat de sterk-uiteenlo-
pende meningen in de democratische lan
den kunnen worden samengebundeld, ten
einde een krachtig en eensgezind optreden
mogelijk te maken.
Aan ons verblijf in Joegoslavië is weer
een einde gekomen, het land van de ver
enigde volksrepublieken, welker eenheid
wordt gesymboliseerd door een grote rode
vijfpuntige ster, die op openbare gebou
wen is aangebracht en in tal van nog-niet
rijk voorziene étalages prijkt. Maar er is
vooruitgang te bespeuren.
Wij hebben een zeer gunstige indruk
gekregen van het rustige, doch zeer zelf
bewuste Joegoslavische volk, dat sterke
krachten in zich bergt.
Men heeft ons Nederlanders in een
filmstudio de verzetsfilm De Rode Bloem
getoond. Van welk een onverzettelijkheid
bij het gehele volk spreekt deze film, een
volk dat door een dal van leed is gegaan
in de jaren toen een groot stuk van het
land in de handen van vreemde overheer
sers was geraakt. Maar een stuk ter groot
te van Zwitserland bleef vrij.
Daar werd de strijd der partisanen op
gezet en gestreden. Maar welke onnoeme
lijk zware offers zyn er gebracht: 1 mil
lioen doden!
Vrouwen en mannen, arbeiders, boeren
en intellectuelen, hebben aan deze helden-
strijd deelgenomen en allen tezamen heb
ben met bloed en tranen de grondslag voor
een eenheid van het ganse volk gelegd.
Gesmeed, zou men beter kunnen zeggen.
Het gastvrije Joegoslavische volk zal een
nog zeer zware weg hebben te gaan, voor
dat het peil van West-Europa zal zijn be
reikt, maar men ziet tegen deze zware
gang niet op. Het werkt hard en vaak
nog onbetaald na volbrachte dagtaak aan
een verder herstel en een verdere op
bouw! F_ s> NOORDHOFF
heeft, buiten het pzoees om, en de kran
ten schrijven er ook niet over, verklaard,
dat het gebeurde op het meer van Ontario
een ongeluk was. Hij was weggelopen,
toen hij naar land had weten te zwem
men, omdat hij eindelijk kans zag onder
de invloed van Burgess weg te komen,
aan wie hy een hekel had omdat die al
tijd herrie had met zijn vader.
Later pas, toen hij toevallig nog eens
de rapporten over het onderzoek onder
ogen kreeg, zag hy mogelykheden tot
chantage.
Zo, we zUn er door. Ik weet heel goed,
dat het niet erg beleefd is voor een gast
heer om dit te zeggen, maar ik hen van
plan nu te gaan pakken voor een gron
dige vacantie. Wat zyn jullie plannen?"
Taske grynsde. „Dat zou je wel willen
weter, hè?"
„Neem mij niet kwalijk, ik dacht er niet
aan, dat je nooit iets vertelt over plan
nen". Mary keek steels naar Jeremy. ..Ik
weet niet goedbegon ze, toen hy
haar in de rede viel.
j„Ik zorg voor Mary. Mijnheer Burgess
is erg vrijgevig voor me geweest toen hij
naar de Verenigde Staten terugging en...
nou ja, ik geloof dat ik ook wel 'n vrouw
kan onderhouden".
„Maar je hebt me nog niet eens ge
vraagd, of ik er voor voelde!", riep Mary
uit.
„Dat is dan bij deze gebeurd".
„Goed, Jeremy, accoord," zei zy.
Taske keek Brannigan aan. „Ik heb Je
Waarom zouden enkel boosaardig-loe-
rende gangsters, superslimme speur
ders en met ontvoering bedreigde jonge
dames hoofdpersonen in een detective
verhaal kunnen zijn? Ons nieuwe feuil
leton, dat morgen begint, laat een
bedaagde en zeer serieuze dame aan
het woord, die tot haar niet geringe
onsteltenis midden op het toneel van
een misdaad terecht komt en tezamen
men enkele heel gewone mensen getuige
is van de onthulling der verborgen
détails, zoals die onder leiding van een
middelmatige politieman langzamerhand
worden ontsluierd. De onthutste dame
geeft via de pen van de schrijver,
Jos Lodewijks) een getrouw en kalm
verslag van haar belevenissen. Zij ziet
de dingen in een algemeen-menselijk
licht en is wars van sensaties als deze,
doch wordt er door meegesleept naar
een ontknoping, die zij ondanks alles
toch zeer apprecieert, al heeft de hele
geschiedenis haar eigen rustige, bezon
nen plannen lelijk in de war gestuurd.
nog een paar dingen onder vier ogen te
vertellen. Kunnen we nog even naar de
kamer hiernaast....?
EINDE
