Haarlem's Dagblad | 1951 | 16 november 1951 | pagina 7

Opdracht verstrekt tot maken
schetsontwerp raadhuisbouw

Kort en bondig

TWEEDJASSEN

DE WIT

M. OOM EN ZOON

„Vlucht voor
Marion"

-Clowntje Riek

Partieel uitbreidingsplan kop-Zeeweg
is voorlopig vastgesteld

St. Nicolaas

Ot&Ut

„Herman Heijermans"
valt uiteen

R.K. Bond van Electro-
technische werkgevers

RAAD VAN BLOEMENDAAL

Burgerlijke stand
van Haarlem

v. Delft's Kinderwagens

vindt U bij

Voor de kinderen

F eestconcert Haarlems
Postaal Mannenkoor

Aanvragen voor autobus
dienst tussen Amsterdam
en IJmuiden

Mr. C. C. J. M. van Hoof
overleden

„St. Antonius" viert haar
zilveren jubileum

FEUILLETON

,door JOS LODEWIJKS)

VRIJDAG 16 NOVEMBER 1951

HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

7

In de Donderdag gehouden vergadering van de gemeenteraad van Bloemcndaal is
besloten aan ir. A. M. de Rouville de Meux opdracht te geven tot het maken van een
schetsontwerp van het nieuwe raadhuis, een partiëel uitbreidingsplan „Bloemendaal
aan Zee" voorlopig vast te stellen, een viertal buitenplaatsen op de monumentenlijst
te handhaven en het verleende crediet wegens reorganisatie van de reinigingsdienst
ie verhogen. Bij de bespreking van het uitbreidingsplan kreeg de heer A. Komter
gelegenheid zijn ontwerp toe te lichten, waarna de voorzitter, burgemeester jhr. mr.
C. 3. A. den Tex, hem hulde bracht voor de wijze, waarop hij het plan ontworpen had.

Raadhuisbouw

De vergadering begon met een korte zit
ting met gesloten deuren, waarna het
voorstel van B. en W. tot bevestiging van
aanwijzing van ir. A. M. de Rouville de
Meux te 's Gravenhage als architect voor
de raadhuisbouw en mede tot het verstrek
ken van een opdracht tot het maken van
et.n schetsontwerp aan de orde kwam.

De heer Tirion (V.V.D.) vroeg naar
de inhoud van de opdracht en vroeg of
het mogelijk was een ontwerp te maken,
dat spoedig uitgevoerd kon worden Ir.
De Vassy (Arbeid) merkte op, dat
thans reeds bekend is hoe groot de kan
toren moeten worden. Daardoor is het mo
gelijk de bouwkosten te ramen.
De voorzitter antwoordde, dat in
middels aan de architect is opgegeven hoe
de indeling van de secretarie moet worden
en wat nodig is voor het representatieve
gedeelte. B. en W. hebben zich onthouden
van de mededeling waar de kamers geves
tigd moeten worden; ook wordt de stijl
aan de architect overgelaten. Als de ruwe
schetsen gereed zijn kunnen B. en W. de
aak nader bespreken.

De raadsleden waren tevreden met de
toelichting en keurden het voorstel goed.

Buitenplaatsen op de
monumentenlijst

Ingekomen waren bezwaarschriften van
de eigenaars van „Wildhoef", „Oud Zo-
merzorg", „De Rijp" en „De Beek" wegens
plaatsing van eigendommen op de monu
mentenlijst. B. en W. stelden voor de be
zwaarschriften ongegrond te verklaren.
De heer Smidt van Gelder (V.V.D.)
was van mening, dat met eigendomsrech
ten voorzichtig moet worden omgesprongen
en gaf in overweging niet in te gaan op
het voorstel van B. en W. De spreker gaf
een nadere toelichting op het wezen der
buitenplaatsen. Als de tuin van „De Rijp"
behouden moet blijven, omdat hij aan
sluit op het Bloemendaalse Bos dan dient
de gemeente die te kopen. Het is mogelijk
de vijver van het buiten „De Beek" op de
lijst te plaatsen, doch niet het gehele bui
ten. „Oud-Zomerzorg" is een interessante
plaats, doch het is mogelijk er in de toe
komst iets beters van te maken. „Wild
hoef" is eigenlijk een kale vlakte met wat
bomen en een vijver. Van een natuurmo
nument is geen sprake. De spreker kon
zich de protesten van de eigenaars volko
men begrijpen.

ADVERTENTIE

koopt boeken bij

BLOEMENDAAL

TEL. 22874

HAARLEM, 15 November 1951
ONDERTROUWD: 15 Nov., A. P. L. M.
Neeiissen en A. C. M. Bos.

GEHUWD: 15 Nov. D. L. A. Pater en H. K.
Kamperman; C. A. van der Waals en J. T.
Dijkstra; W. Veenis en J. S. Vos; W. Rens-
hoff en M. E. van Wijngaarden; C. Hogaarts
en B. H. van Os; A. Somerwil en J. A. Slegt.

BEVALLEN van een zoon: 13 Nov., N. Heu-
ving—Kluit; 14 Nov., L. M. van Wort—Tim-
mers; A. van der Capellende Rooij; E. C.
M. SchijfBenard; J. van Riezende Leeuw;
15 Nov., T. M. H. BeumerKoek; M. Meijer
Brandsma; F. de Könnighvan Nieuwen-
huizen.

BEVALLEN van een dochter: 11 Nov., H.
Post UiterweerDolfing; 14 Nov., K. Meeuw-
sen—Hart; M. G H. Baanvan Iperen; P.
VliekNelissen; '15 Nov., H. Koning—Dees.

OVERLEDEN: 13 Nov., M. A. J. Paap, 50
j., Pijnboomstraat; A. van Zeeland, 71 j., St.
Bavostraat; 14 Nov., W. Ineke, 82 j., Ruijs-
daelstraat.

ADVERTENTIE

OUDE GROENMARKT 16-14
HAARLEM TELEFOON 11266

De voorzitter bestreed de opmer
kingen van de heer Smidt van Gelder. Er
hebben plannen bestaan de gehele tuin van
„De Rijp" vol te bouwen met een kerk,
een oudeliedenhuis en een kinderhuis. Als
de plannen doorgang zouden vinden dan
ging veel schoonheid verloren. „De Beek"
vormt een mooi geheel; op het uitbrei
dingsplan loopt een weg achter het buiten.
Plet zou te betreuren zijn als het hout be
schadigd zou worden. Met de belangen van
de eigenaren wordt rekening gehouden en
een ontwerp-verordening voor het ver
lenen van schadevergoeding is in voorbe
reiding.

Met de stemmen van mevrouw Fahren-
fort en de heren Smidt van Gelder, mr.
Wildt Meijboom en Van Holten (allen V.V.
D.) tegen werd het voorstel van B. en W.
aangenomen.

„Kop-Zeeweg"

B. en W. boden de raad ter voorlopige
vaststelling aan een partiëel uitbreidings
plan „Bloemendaal aan Zee" en wel het
gedeelte „Kop-Zeeweg". De ontwerper
van het plan, architect A. Komter, was
aanwezig om een toelichting te geven.

De voorzitter merkte op, dat de ar
chitect een plan gemaakt heeft, dat beoogt
orde te scheppen bij de kop van de Zeeweg.
Toen de spreker in 1931 in Bloemendaal
kwam was het daar een armzalig gedoe. De
heer Komter heeft vroeger reeds een ont
werp gemaakt, dat grote waardering on
dervonden heeft. De in het plan genoemde
gebouwen behoeven niet te worden uit
gevoerd, zoals ze nu ontworpen zijn. Dat
is een kwestie van later orde.

Nadat ir. De Vassy een aantal op
merkingen had gemaakt kreeg de heer
Komter gelegenheid zijn plan nader toe
te lichten.

De voorzitter dankte de heer Kom
ter voor zijn toelichting, waarna het uit
breidingsplan werd vastgesteld.

Bijdrage voor middelbare
scholen

Bij de behandeling van de verslagen van
het lager- en kleuteronderwijs en van het
middelbaar onderwijs werd hulde gebracht
aan de samensteller, de heer S. A. Wilson.
Mevrouw Balmeijer (Arbeid) vroeg in
lichtingen over de verlaging van de bij
drage voor het voorbereidend hoger en
van het middelbaar onderwijs, de heer
Holten (V.V.D.) informeerde naar de
oorzaak van het geringe bezoek door scho
lieren aan Thijsse's Hof en naar het ont
breken van sportvelden in Aerdenhout en
mr. Wildt Meiboom (V.V.D.) be
sprak de moeilijkheden om de beste leer
krachten aan te stellen doordat Bloemen
daal een tweede klas-gemeente is.

Wethouder mr. Rohling (K.V.P.)
herinnerde er aan, dat de gemeenteraad

ADVERTENTIE

Een keur van practische
St. Nicolaas-
geschenken

COMPLETE WONINGINRICHT1NO
Barlcliorlsslr. 13-17-Haarlem Tel. 13915

bij de behandeling van de begroting be
sloten heeft de bijdrage per leerling voor
het voorbereidend hoger en middelbaar
onderwijs te verlagen, omdat er een groot
„gat" gestopt moest worden. Toen zijn
nieft-wettelijke bijdragen verlaagd. B. en
W. zullen trachten de bijdrage in de ko
mende begroting te verhogen, omdat zij
ook van mening zijn, dat moeilijkheden
kunnen ontstaan. Een toezegging kon hij
nog niet doen. De klacht over het geringe
bezoek aan Thijsse's hof wordt ieder jaar
herhaald. B. en W. kunnen misschien de
hoofden van scholen in overweging geven
Thijsse's hof meer te bezoeken. Het col
lege is reeds lang bezig terreinen in Aer
denhout te kopen en die te bestemmen
voor sportvelden. Dat gaat echter niet ge
makkelijk. De klacht over de indeling dei-
gemeente in de tweede klasse is oud. Thans
moet het rapport-Kruijt afgewacht wor
den. Tenslotte sloot de wethouder zich aan
bij de woorden van hulde over de samen
stelling der verslagen.

Over de sportvelden merkte de voor-
z i 11 e r op, dat de aanleg in Overveen mo
gelijk was door een schenking van ir. A.
Stoop. Mogelijk kent een raadslid een
eigenaar van gronden in Aerdenhout die
medewerking wil verlenen door grond be
schikbaar te stellen.

Andere punten

Goedgekeurd werden de volgende pun
ten: Ontheffing van artikel 2 der be
bouwingsvoorschriften aan M. P. Voute;
voorstel tot verhoging van het verleende
crediet wegens reorganisatie van de reini
gingsdienst; voorstel tot verlening van cre-
dieten voor uitbreiding gymnastieklokaal
gebouw Hartenlustschool aan de Vijver-
weg en voor aanbrengen rijwielloods bij
de Vondelschool; voorstel tot verlening van
een extra-crediet voor schoolzwemmen;
voorziening in tekorten centrale verwar
ming van „Zonnehof", met voorstel in ver
band hiermede extra-crediet te verlenen;
voorstel tot vaststelling van een regeling
betreffende de reservefondsen tot dekking
van aan de exploitatie van woningwet
woningen verbonden risico's; voorstel tot
vaststeltóng nieuwe verordening ex art. 43
der woningwet, behorende bij het sane
ringsplan Overveen: voorstel tot verlening
eervol ontslag aan P. A. Kok. onderwijzer
in de lichamelijke oefening; voorstel deels
gunstig en deels afwijzend te beschikken
op verzoek van de Christelijke school te
Aerdenhout-Bentveld om medewerking ex
art. 72 der Lager-Onderwijswet 1920; voor
stel tot verlening van machtiging onthef
fing te vragen van de verplichting tot op
richting en instandhouding van een open
baar gymnasium.

ENGELAND—NOORD-IERLAND 2—0.

De voetbalwedstrijd Engeland—Noord-Ier-
land, die te Birmingham werd gespeeld, ein
digde in een 20 overwinning voor Engeland,
nadat de rust met 1—0 was ingegaan.

De jongens hadden fijn weer 'n vrije middag om te schaatsen. Het was blijven vriezen
en het ijs was zo mooi, dat meester het niet over z'n hart kon verkrijgen om de
jongens op de schoolbanken vast te houden. Het is niet altijd vriesweer met goed ijs.
Nou, de jongens hoefden er niet lang over na te denken, hoe ze hun vrije middag zou
den besteden.Zo gauw ze hun boterhammen op hadden spoedden ze zich naar
buiten en bonden de schaatsen onder!

Ze waren op het land gegaan, waar alle sloten dichtgevroren waren. Bunkie was het
eerst klaar met aanbinden.

„Ik ga vast, jongens!", riep hij vrolijk. „We zien elkaar dadelijk wel!"

En met flinke streken reed hij de lange sloot af, waarna hij een zijsloot insloeg. Het

ijs was weer heerlijk om te rijden.

Even later stonden ook Rick en Oepoetie op de schaats en ze reden weg.

„Zullen we samen eens om 't hardst doen?", stelde Rick voor.

„Goed", zei Oepoetie. „Van hier tot die boom daarginds!"

„Best! Daar gaan we dan maar."

Klaar?Eentweedrie!

Daar stoven ze heen.

Ere-dirigent Germes
gehuldigd

Donderdagavond herdacht Haarlems
Postaal Mannenkoor in de rijkelijk met
bloemen versierde Concertzaal zijn twin
tigjarig bestaan met een feestconcert.

De avond werd ingezet met het „Domine
salvum fac" van Giesen, voor mannenkoor
en orgel, onder leiding van de oud-dirigent
(nu Ere-dirigent) en stichter van de feest
vierende vereniging, de heer P. M. Germes,
die om gezondheidsredenen aftrad, en met
deze zinrijke geste voorgoed afscheid nam
van de dirigeer-practijk, die hij jarenlang
met zoveel animo vervuld heeft. Namens
de Haarlemse koren werd de heer Germes
toegesproken door de heer Dal, voorzitter
van de Kon. Mannenzangvereniging „Cae-
cilia", en werd de scheidende dirigent een
krans omgehangen. De rest van het man
nenkoorprogramma stond onder leiding
van de heer P. J. Potgieser. Deze slaagde
er in de a cappella-werken „Hodie Chris
tus natus est" van Palestrina en het on
volprezen „Morgenlied" van Loots door
zichtig en licht te laten klinken. „Trösterin
Musik" van Bruckner stond niet zo stevig;
de voetangels die de chromatiek in de
middenstemmen legt, konden niet veilig
worden ontweken. „In veni David", even
eens van Bruckner, slaagde beter.

Bovendien werd met succes een compo
sitie van Potgieser („Kyrie, Gloria, Sanc-
tus") voor mannenkoor met sopraan-solo
en orgel uitgevoerd. De compositie zelf
kon ons minder bevredigen. Afgezien van
de versleten stijl, mist zij alle zin voor
verhoudingen. Dat is in het „Sanctus" wel
heel erg. Maar wat Potgieser voor het
mannenkoor schrijft, klinkt goed; hij weet
de klippen te vermijden die de practijk
van de koordirectie hem geleerd heeft. De
muziek wordt daar echter niet belangrijker
door.

Potgieser, die ook dirigent is van het
toonkunstkoor te Beverwijk, liet dit koor
deze avond mede optreden. Het maakte
een uitstekende indruk met zijn fraai
stemmenmateriaal en vlotte koortechniek.
De met orgelbegeleiding uitgevoerde com
posities van Mozart: „Ave Verum" en
„Laudate Dominum" (deze laatste met
mevrouw Bets den OtterSlotboom als
soliste) alsmede „Psalm 150" van César
Franck en twee fragmenten uit Handel's
„Messias" waren stuk voor stuk boeiend
van klank en vielen op om hun rhythmi-
sche stevigheid, waar deze vereist was.
Een mooi resultaat van dirigent Potgieser.

De sopraan Bets den OtterSlotboom
liet zich ook solistisch met orgel horen in
„Hymne" van Mendelssohn en ..Drie Bij-
belsche liederen" van Dvorak. Zij zingt
zuiver en in de hoge tonen is haar timbre
mooi.

Op twee a cappella-nummers na, werd
alles met orgelbegeleiding gezongen. Albert
de Klerk had deze laatste taak te vervul
len en dat maakte dat hij het deze avond
zwaar te verantwoorden had, temeer om
dat hij in orgelcomposities van Loots en
Hendrik Andriessen ook nog solistisch op
trad. Met dat al kreeg het mooie Cavaillé
Coll-orgel een flinke beurt en dat scheen
wel in de smaak te vallen.

Alles met alles een gedenkwaardige
avond voor het jubilerende koor.

JOS. DE KLERK.

De heer P. Visman heeft bij de Commissie
vergunningen personenvervoer vergunning
gevraagd een autobusdienst te openen tus
sen Amsterdam (Nassauplein) en IJmuiden
(Stationsplein) en voor zomermaanden tot
de Zuiderpier over de Haarlemmerweg,
Velserweg, Amsterdamseweg, Rijksweg 6
en Parkweg.

De N.V. Lindbergh Touringcars te Am
sterdam heeft een aanvraag ingediend voor
een autobusdienst van Amsterdam (Nas
sauplein) naar IJmuiden (Willemsplein)
over Sloterdijk, langs de Fordfabrieken,
Buitenhuis en Velsen.

De commissie zal deze aanvragen op
Maandag 3 December behandelen in een
vergadering welke in gebouw Dierentuin te
Den Haag gehouden wordt. Van de zijde
der N.V. Nederlandse Spoorwegen zullen
bezwaren tegen de aanvragen worden toe
gelicht door mr. C. G. van Leeuwen en
namens de dochterondernemingen (NACO
en NZHVM) zal mr. N. Polak het woord
voeren.

Voorts is een aanvraag ingediend door
de N.V. Autobusdienst Maarse en Kroon te
Aalsmeer tot het uitoefenen van een dienst
tussen Abbenes en Schiphol, over Rijks
weg 4.

Welke moeder schreef een brief aan
haar zoon Guus in Indonesië?

Woensdag zag een agent van politie in
de Waldeck Pyrmontstraat bij de Rolland
straat een meisje lopen met een brief. Dit
trok zijn aandacht en na onderzoek bleek
hem, dat het meisje de brief gevonden
had. De enveloppe was echter verdwenen.
Vermoedelijk was de brief gericht aan een
militair in Indonesië, wiens voornaam
Guus is. De brief was geschreven door zijn
moeder die in Heemstede woont. Aange
zien de naam en het adres van de afzend
ster onbekend zijn, evenals die van de ge
adresseerde verzoekt de Haarlemse politie
ons mee te delen, dat de schrijfster de brief
kan afhalen aan de poliéiepost aan het
Leidseplein.

In de Arbeiderstoneelvereniging „Herman
Heijermans" is in de afgelopen zomer een
ruzie ontstaan, die er toe heeft geleid, dat
Haarlem thans twee verenigingen onder
deze naam rijk is. Met twee bésturen, die
elkander niet erkennen en met een kleine
900 donateurs, die op het ogenblik voor de
keuze staan wie zij hun steun zullen geven.

De ruzie in het 15 leden tellende gezel
schap ontstond over een louter persoon
lijke kwestie, die echter zo hoog liep, dat
er vergaderingen, royementen en circulaires
der beide groepen aan de donateurs aan te
pas kwamen. De NATU, de Nederlandse
Amateur Toneel Unie, probeerde tussen
beide te komen om een verzoening tot
stand te brengen en hoewel beide partijen
zich daartoe bereid verklaarden, kwam er
uiteindelijk niets van. De groep-Pouw, zo
genaamd naar de voorzitter van Heijer
mans, en de groep-Tulen, genoemd naar
de leider der „paleis-revolutie" bleven
elkander beoorlogen.

Valt zo'n conflict voor in een normale ver
eniging, dan is er nog weinig aan het
handje, want dan kan 't reglementair wor
den uitgevochten.

Maar Heijermans had geen statuten, geen
huishoudelijk reglement, geen Koninklijke
goedkeuring en dus geen rechtspersoonlijk
heid. En zo kwam het tot ontwikkelingen,
waaraan de ganse Nederlandse advocatuur
voor tien jaar genoeg kan hebben.

De groep-Tulen, die over een meerder
heid schijnt te beschikken, beschouwt zich
uit dien hoofde als de vereniging en koos
een bestuur, dat ons gisteravond op een
persconferentie een en ander over deze
affaire vertelde, zonder haar veel duidelij
ker te maken. De groep-Pouw daarentegen
smeet eenvoudig de hele groep-Tulen de
deur uit. Maar de oude penningmeester zit
nu in de groep-Tulen en heeft nog steeds
de kas onder zijn beheer.

De groep-Tulen gaf voorts een circulaire
uit .waarin werd beweerd, dat zij door de
NATU als „Herman Heijermans" werd er
kend, hetgeen onjuist bleek te zijn. De afd.
Haarlem van de NATU verzocht deze groep
daarop, dat bekend te maken vóór de caba
ret-avond, die deze groep op Zondagavond
jl. voor haar donateurs in St. Bavo gaf.
Dit werd wel beloofd, zo zegt de NATU,
maar gebeurde niet. Reden waarom de
NATU zelf een circulaire uitreikte en
voorts het hoofdbestuur van de NATU
vroeg, de groep-Tulen wegens woordbreuk
te royeren. De heer Tulen werd als be
stuurslid van de afd. Haarlem der NATU ge
schorst. Het hoofdbestuur van de NATU
zal nu Zondag over deze kwestie verga
deren.

Inmiddels heeft de groep-Tulen een on-
dei-houd gehad met mevrouw Heijermans
en deze heeft haar de toestemming ver
leend, de naam van haar echtgenoot te
dragen. En voorts heeft deze groep Willem
van der Veer als regisseur aangenomen,
om voor een voorstelling op zo kort mo
gelijke termijn „Ora et Labora" in te stu
deren. En tevens gaat zij statuten en een
reglement opstellen en Koninklijke goed
keuring vragen. Hetgeen een van de wei
nige verstandige daden in deze hele kwes
tie is.

Het zou een koddige kwestie wezen,
wanneer zij niet ten koste ging van een
verdienstelijk amateurs-gezelschap, dat uit
eenvalt, omdat niemand heeft beseft hoe
belangrijk het is aan een vereniging een
behoorlijke juridische basis te geven.

Kampeerders vereniging
„De Zeemeeuwen" vergaderde

De kampeerdersvereniging „De Zeemeeu
wen", waarvan de leden des zomers op het
Bloemendaalse strand verblijven ten noor
den van de „kop" Zeeweg, hield Donderdag
avond in het gebouw van de Haarlemse
Kegelbond de jaarlijkse algemene verga
dering.

Van de aftredende bestuursleden werden
de heren J. van Haren en J. P. de Raadt
herkozen, terwijl in een vacature werd voor
zien door de benoeming van de heer G.
Jacobs.

Uitvoerig werd gesproken over het afge
lopen- en het komende seizoen. De vooruit
zichten voor 1952 zijn gunstig. Er is een
reservefonds gevormd om in de toekomst
enige opstallen in steen te doen optrekken,
mits daarvoor vergunning wordt verleend.

Dit jaar was er reeds gedurende een groot
deel van het seizoen een verpleegster aan
wezig. Het volgende jaar zal het gehele sei
zoen een verpleegster op het strand ver
blijven. Wegens de plaatsruimte blijft het
maximum aantal leden op 250 gehandhaafd.
De wachtlijst vermeldt nog vele namen.

In Februari wordt een contactavond ge
houden en wel in Amsterdam, omdat daar
het grootste deel van de leden woont.

Te Heemstede is in de ouderdom van 39
jaar overleden mr. C. C. J. M. van Hoof,
directeur van de Nederlandse Bedrijfs
Unie, een zustermaatschappij van de firma
C. en A. Brennirikmeyer te Amsterdam. De
thans overledene heeft in Nijmegen nota
riaat en rechter gestudeerd en was aanvan
kelijk inspecteur van de belastingen te
's Hertogenbosch; later kwam hij bij de
Nederlandse Bedrijfs Unie. Aan verschei
dene besturen en commissies heeft mr. Van
Hoof zijn krachten gegeven. Specialist was
hij op het gebied van belasting- en succes
sierecht.

Vanmorgen is zijn stoffelijk overschot
op het R.K. kerkhof „Valkenburg" te
Heemstede ter aarde besteld.

BINNENLAND

Voor de Rotterdamse rechtbank werd
Donderdag tegen de 24-jarige bedrijfsleider
D. van der R. uit Rotterdam een gevangenis
straf van tien maanden met aftrek geëist. Hij
was bechuldigd van verduistering van be
langrijke bedragen, die samen ongeveer 11.000
gulden beliepen.

HAARLEM EN OMGEVING

Donderdagmiddag om twaalf uur heeft
een onbekende op de markt in de Flores-
straat een tasje gestolen van een Haarlemse
dame. In het tasje bevond zich een porte-
monnaie, inhoudend een bedrag van f 74.

Tijdens de piekuren in de namiddag is
gisteren een fiets gestolen welke stond in
Kweekduin te Overveen. De politie van Bloe
mendaal verzoekt daarom de bewoners in de
duisternis geen voorwerpen onbeheerd te
laten staan.

Donderdagmiddag om kwart voor twee
wilde een vierjarig jongetje de Zomerzorger-
laan te Bloemendaal oversteken voor een.
stilstaande auto. Hij zag niet, dat een andere
auto naderde en werd door dit voertuig ge
schept. De jongen bleef op het nummerbord
hangen. De bestuurder remde terstond. Het
bleek, dat het jongetje niet ernstig gewond
was.

Het Chr. fanfarecorps „Arti et Religioni"

gaf Donderdagavond, onder leiding van haar
dirigent N. H. v. Ossenbruggen, een concert
in. het Tehuis van Ouden van. Dagen aan
de Schotersingel. Medewerking verleenden
de declamator J. P. Boelsma, de pianiste-
accordeoniste J. Bank en het trio Mon-
accordeonisten The Rhythm Boys. Het
was een zeer geslaagde avond voor het
tehuis. De heer M. Klerk, oud-dirigent, thans
inwonende, toonde aan het einde van de
avond zijn muzikaal talent nog eens door het
dirigeren van een mars.

Een oliebollendag wordt morgen, Zater
dag, georganiseerd door de C. J. M. V. en
meisjesclubs in Haarlem-Oost. Het geld dat
daarmee verdiend wordt is bestemd voor de
aanleg van een sportveld en de bouw van een
clubhuis. De oliebollen worden gebakken bij
de Amsterdamse Poort en op het Nagtzaam-
plein.

ADVERTENTIE

van zuiver wollen stoffen in
effen en visgraat dessins, in
zeer vele mooie modetinten,

vanaf 60.—

Origineel „Brixon'
Met plaidvoering

vanaf 90.
vanaf 115,

Gen. Cronjéstraat 4244 Tel. 15438

?ODOOOOOOCOCOCCCOOOOOCCCOOOOOCCOCOOC*XOOCOOOOOOOCCOOOOOOC

Op 22 November 1951 herdenkt de afde
ling Haarlem en Omstreken van de Ned.
Kath. Werkgevers in de electrotechnische
branche „St. Antonius" haar 25-jarig be
staan.

Het was in Juni 1923 dat een bijeen
komst plaats had van R.K. electriciëns uit
Amsterdam, Den Haag, Leiden, Rotterdam
en Haarlem, waar propaganda werd ge
voerd om tot oprichting van een bond te
komen. Haarlem voegde de daad bij het
woord en stichtte een vereniging loodgie-
ters-electriciëns. Hiervan was de heer
v. Eijk voorzitter en de heer J. G. Spruyt
secretaris.

Deze combinatie vakafdeling beleefde
haar eenjarig bestaan en viel daarna uit
een.

Later werd nogmaals getracht een afde
ling te stichten, waarvoor alle installateurs
werden aangezocht, wat tot resultaat had,
dat op 26 Mei 1926 een vergadering kon
worden gehouden, waar het besluit tot op
richting werd genomen.

Als pioniers gaven zich op de heren R.
Dornseifer, II. Dirks, J. Meerman en J. G.
Spruyt. De beide eerste heren zijn door ds
dood aan de afdeling ontvallen. 22 Novem
ber 1926 had de eerste officiële bijeenkomst
plaats, waarbij als bestuur werd gekozen:
J. G. Spruyt, voorzitter; H. Dirks, secreta
ris en J. Meerman, penningmeester. Tot
geestelijk leider werd benoemd kapelaan
Brinkman, thans Deken van Noordwijk.

De afdeling Haarlem en omstreken, die
de naam kreeg van „St. Antonius", was
hiermede een feit, zij was een der eerste
afdelingen waaruit de landelijke bond kon
worden opgericht.

Op initiatief van „St. Antonius" kwam
de Federatie van Electrotechnische Instal
lateurs in Haarlem tot stand.

St. Antonius begint 22 November de
feestdag met een H. Mis van dankbaarheid,
waaronder de geestelijke adviseur, kape
laan Roue, een feestpredikatie zal houden.
Daarna volgt een gemeenschappelijke
lunch. Om 3 uur des middags wordt recep
tie gehouden tot 5 uur in hotel „Oud St.
Jan", Jansweg 20 te Haarlem.

13)

Niemand? En die man dan met wie zij in
de nacht van de moord samen was?

VIJFDE HOOFDSTUK

Stella Marter is een beklagenswaardige
vrouw.

Ik vraag mij af hoeveel mensen weten
dat zij een minnaar heeft. Zij vertelde mij
dat onder de grootste geheimhouding en
nadat zij meer dan een uur getracht had
zich te verzetten tegen haar verlangen om
mÜ in vertrouwen te nemen en haar be
slommeringen met mij te delen.

Het was niet gemakkelijk haar zo ver te
krijgen. Ze begon met een koele ongenaak
baarheid, maar langzamerhand verloor zij
de macht over haar gevoelens en tenslotte
was zij niet anders dan een wanhopige,
tobbende vrouw, die haar levensgeluk be
dreigd zag en geen uitweg wist.

Stella Marter, de goed-verzorgde, vrien
delijke en bedrijvige zakenvrouw, de hele

dag in de weer en bij alles gracieus en
charmant, is een masker. Daarachter leeft
een vrouw die grote zorgen en grote liefdes
heeft, dagelijks ontzaglijke moeilijkheden
het hoofd moet bieden en wier leven een
aaneenschakeling van kort geluk en grote
droefenissen is geweest. Zij moet een sterke
persoonlijkheid zijn, om desondanks haar
spel te kunnen spelen en iedere morgen
opnieuw weer met 'n ontwapenende glim
lach haar gasten te kunnen begroeten, om
dan uur na uur de zorgen voor haar grote
gezin van personeel en gasten te dragen en
leiding te geven in duizend-en-één kleine
en grote problemen.

Een sterke vrouw, maar zwak in stille
ogenblikken van eenzaamheid, als het werk
gedr-an is en de gasten slapen. Hoe groot
moet in die uren de behoefte zijn voor
haar om iemand naast zich te weten, iemand
die haar steunen en bemoedigen kan. Een
man, die met een liefderijke glimlach haar
zorgen kan wegvagen en met een zachte
hand de rimpels kan wegstrijken van haar
voorhoofd en haar in zijn stevige armen
kan nemen waar ze de wereld kan ver
geten om naar het kloppen van zijn hart
te luisteren.

„En dan alleen maar te denken: Dat hart
klopt voor mij".

Deze laatste zin is letterlijk van Stella.
Ik heb die woorden onthouden alsof ze in
mijn geheugen waren gebrand. Zij waren
ongeveer de laatste van een geschiedenis
die zij mij vertelde met horten en stoten:
de geschiedenis van haar leven.

Het is niet eenvoudig iemands woorden
te herhalen op schrift, zo, dat de sfeer van
die uitgesproken gedachten hen blijft om
geven. Maar ik zal proberen met behulp
van mijn geheugen en van de onuitwisbare
indruk die Stella's verhaal op mij gemaakt
heeft, haar woorden weer te geven. Het
was helemaal geen uitgebalanceerd, wel
overwogen vertelling. Het waren zinnen,
woorden, gedachten, komende uit het over
volle hart van een vrouw die dankbaar was
dat ze zich uiten kon woorden als tranen,
die verlichtten.

Dit was, wat Stella Marter mij ver
telde:

t.

„Ik was vijfentwintig toen ik trouwde
met de man die ik zonder een spoor van
twijfel had liefgehad sinds ik hem had leren
kennen dat was drie jaar daarvoor.
Tweeëntwintig mijn kennissen lieten mij
helemaal niet in twijfel over mijn uiterlijk
en er waren mannen die er alles voor zou
den hebben over gehad als ze zich in mijn
gunst hadden kunnen dringen. Maar ik
maakte mijn keus zonder een ogenblik te
aarzelen en ik bleef erbij. Misschien was
ik nog teveel een kind om de dingen te
overwegen en mijzelf af te vragen of mijn
keus verstandig was gelukkig maar.
Want het was een onverstandige keus, ten
minste uit het oogpunt van zakelijkheid
gezien. Dick was een lieve, hartelijke
jongen, die ontzaglijk veel van me hield
en alles zou hebben willen doen om me
gelukkig te maken. Maar hij was een dro

mer, een kunstenaar misschien, zonder
overigens de moed en de kracht te hebben
om zich in welke tak van kunst ook uit
te leven en er iets in te presteren. Hij hield
van me maar dat was ook de enige steun
die hij mij gaf en ik was gedwongen van
de eerste dag af de leiding te nemen en
alles te bedisselen. Een bepaald vak kende
hij niet. Hij had zijn vader na zijn HBS-
tijd wat geholpen in de wijnhandel, zonder
veel succes trouwens, en toen ik hem leerde
kennen vertelde hij mij op een avond met
een dood-ongelukkig gezicht dat hij ge
doemd was later de leiding van die wijn
handel op zich te nemen.

Ik maakte me in die eerste jaren erg
ongerust over onze toekomst, maar ik hield
teveel van hem om hem ook maar in het
minst ergens toe te dwingen. Dick praatte
ook nooit over trouwen. Ik wist dat hij mij
dolgraag hebben zou, maar de gedachte
aan een gezin en aan de noodzakelijkheid
om de kost te verdienen en verder alle
beslommeringen en verantwoordelijkheden
te dragen die daarmee verbonden zijn,
schrikte hem af.

Eindelijk nam ik het heft in handen en
na ontzettende scènes met zijn ouders, die
mij ongeveer als een Kenau zagen omdat
ik voor Dick sprak en alles probeerde te
organiseren, bracht ik het zo ver dat zij
er van afzagen Dick in de wijnhandel te
laten opvolgen en hem een flink bedrag
gaven om dit hotel te kopen. Dat wil zeg
gen, hij kreeg het geld dat hem als een
van de twee zonen toekwam er was na

melijk nog een oudere broer die een tand
arts-praktijk had en de rest werd hem
door zijn vader onder bepaalde condities
geleend.

Ik was geweldig enthousiast voor dit
werk en ik was er zeker van dat ons hotel
een succes zou worden. Samen met een
vriendin van mijn moeder moeder stierf
al toen ik dertien was bestuurde ik deze
onderneming, terwijl Dick zijn best deed
om te helpen. Het ging prachtig in het
begin. Maar Dick was er totaal ongeschikt
voor. Hij bedierf een boel dingen door zijn
overgevoelige natuur en zijn driftbuien en
ik werd er soms wanhopig onder als ik
zag hoe het werk dat ik moeizaam op
bouwde door hem zonder opzet werd on
dermijnd. Zonder opzet dat was het
ergste. Ik leed het meest onder mijn mede
lijden voor hem, en ik hield van hem. Ik
bleef van hem houden en dat maakte alles
nog dubbel zo moeilijk.

Als ik die tijd Maarten niet had gehad,
zou alles tvergeefs geweest zijn. Maarten
redde ons hotel, en onszelf. Hij redde mijn
liefde voor Dick en mijn zelfrespect. Want
ik geloof dat mijn liefde voor mijn man
zou zijn gestorven op de dag, waarop ik zijn
ouders onze mislukking zou hebben moeten
vertellen.

Mijn liefde stierf niet, want Maarten
hielp mij dag en nacht met het werk en
toen Marie-Anne, de vriendin van mijn
moeder die bij ons woonde en mij met de
huishouding hielp, overleed, was Maarten

er om haar plaats in te nemen. Want hij
was de enige op wie ik steunen kon.

Maarten! Ik weet nog hoe het was, toen
hij bij ons kwam. We hadden een adver
tentie geplaatst voor een gérant, omdat de
man die tot dan toe als zodanig gefungeerd
had door een andere zaak hier in de buurt
was weggekocht. Ons hotel was en is nu
ook nog niet een eigenlijk hotel. Het is veel
meer een familiepension, zonder al die bij
zondere figuren als maitre-d'hötel, chef-
de-réception, kamermeisjes, piccolo's en
wat al meer. Wij hebben het van begin af
aan intiem en voordelig willen houden, met
zo weinig mogelijk personeel en zonder die
overdaad van service die alleen maar geld
kost. En Maarten kwam op de advertentie
als gérant. Maar dat betekende dat hij van
alle markten thuis moest zijn, dat hij toe
zicht zou moeten houden zowel op de keu
ken als op de bediening, dat hij admini
stratief onderlegd moest zijn en met de
gasten moest kunnen omspringen. Dat hij
de klachten moest kunnen behandelen en
het personeel moest kunnen instrueren.
Enfin, Maarten kwam en sloeg achterover
toen hij hoorde wat er van hem verlangd
werd.

Hij kwam regelrecht van een oceaan
stomer waar hij als assistent-hofmeester
gewerkt had en er waren talloze dingen
waar hij volkomen vreemd tegenover stond.

(Wordt vervolgd).