W7BERT
Geen grond voor uitbreiding „Riche"
vóór advies van Planologische Dienst
„Vlucht voor
Marion"
SLEUTEL WEG!
Juist nu!
-Clowntje Riek
DE ROOIJ
Bekentenis in
spionnage-affaire
osfoiMons
Piet Kohier overleden
Velsen leent 5-1 millioen
Banketletters
Banketletters
Haarlemmermeer
Amsterdamse Beurs
*aar
FEUILLETON
Uit particuliere fondsen
GEMEENTERAAD ZANDVOORT
DE USLEUTELSPECIALI$T"
Noorse kernreactor
in gebruik genomen
Voor de kinderen
gevuld met SPIJS
Stationsplein 6
Tel. 21750
gevuld met GEHAKT
Twee kinderen uit een
brandend huis gered
Paard en principe
T af eltennisuitslagen
Boeken en meubelen
van Willem Kloos
Ontslagen bij Beverwijkse
groenten-conservenfabriek
WOENSDAG 28 NOVEMBER 1951
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Van de tiveehonderdtachtig prijswinnaars in de foto-wedstrijd van het maandblad
Popular Photography zijn zestig niet van Amerikaanse nationaliteit. Eén van hen
is de fotograaf Joh. Scholten uit Haarlem, wiens bekroonde foto wij hierbij reprodu
ceren. In totaal waren 50.000 foto's uit 35 landen voor deze jaarlijkse
foto-wedstrijd ingezonden.
Volgens een bericht van „Het Vrije
Volk" heeft de spion „König", die op 29
October door de Binnenlandse Veiligheids
dienst is gearresteerd, verdacht van spion-
nage voor Tsjeclioslowakije, een bekente
nis afgelegd. Hij heeft toegegeven, dat hij
in opdracht van de Tsjechische geheime
dienst gegevens verstrekte aan de com
munistische agent Oldrich Neumann.
„König", die in werkelijkheid mr.
Krantz heet, zoals minister Teulings in de
Kamer heeft medegedeeld, maakte reeds
in Tsjechoslowakije kennis met Neumann.
Kort na de communistische staatsgreep
daar kwam deze Nederlandse spion met
zijn vrouw terug uit Tsjechoslowakije. Hij
werd hier op aanbeveling van enkele
hooggeplaatste personen aangesteld bij de
Rijksdienst voor het Nationale plan. Er
bestond geen argwaan tegen hem omdat
hij vertelde dat hij Tsjechoslowakije had
moeten verlaten door de omwenteling.
Uit het voorlopig onderzoek is, volgens
het „Vrije Volk", gebleken, dat de spion
niet om geldelijk gewin maar uit ideologi
sche motieven diensten heeft verleend aan
de Tsjechische geheime dienst. Over be
langrijke gegevens zou hij echter niet heb
ben kunnen beschikken.
BEPERKING KOPER VERBRUIK
De 18 landen, die bij de organisatie van
Europese Economische Samenwerking zijn
aangesloten, zijn kort geleden overeen
gekomen een gemeenschappelijke regeling
te treffen om, gezien het grote tekort aan
koper, het gebruik van dit metaal zoveel
mogelijk te beperken. Deze regeling ver
biedt het gebruik van koper of koper
legeringen, die 40 procent of meer koper
bevatten bij de vervaardiging van ruim
200 verschillende producten.
ADVERTENTIE
JcJjzctiae^^ hemnmodezaktr?
en zo vaak heeft hij gehoopt, dat
de Sint juist daar vandaan iets voor
hem koopt.
CR HOUTS1R - KI HOUTSfR. - CEN CRONj'ESTR
(dool JOS LODEWIJKS)
23)
Met diepe schaamte moet ik bekennen
dat ik mijn werk in de twee weken, die
op deze kennismaking volgden, volkomen
verwaarloosde. Victoria maakte een on
vergetelijke indruk op me van de eerste
dag af en ik werd hals over kop verliefd
op haar.
We gingen de eerste avond naar een
buitenplaats aan de andere kant van de
stad een restaurant dat als zeer exclu
sief en duur bekend stond. Er was senti
mentele Mexicaanse muziek en we dron
ken Franse wijn die bijna de helft van
mijn weekbudget opslokte. Victoria was
opgewonden en druk. Zij maakte op mij de
indruk van een ontwikkeld, verstandig
meisje, dat echter haar best deed om zware
zorgen achter een vloed van vrolijkheid te
verbergen. Ik zei haar dat en zij bekende
dat het zo was
Victoria vertelde dat zij vogr een moei
lijke beslissing stond. Welke die beslissing
was, kreeg ik niet te horen maar ik ver-
Operettekomiek, bekend
door „De Boemelbaron"
De komiek en operettespeler Piet Kohier
is in de afgelopen nacht in Oldenzaal over
leden. Gisteravond had hij daar voor leden
van de Groninger vereniging een voor
drachtavond gehouden en zich vervolgens
naar bed begeven. Toen men hem heden
morgen wilde wekken, kreeg men geen
antwoord. Een onderzoek bracht aan het
licht dat de 79-jarige acteur aan hart
verlamming was gestorven.
In September 1947 is Piet Kohier alom
in den lande, ook in Haarlem, ter gelegen
heid van zijn 75ste verjaardag gehuldigd,
bij welke gelegenheid hij de hoofdrol ver
vulde in de sinds jaar en dag gevierde
klucht „In 't Gouden Haantje", waarin hij
voor het eerst was opgetreden als gast in
het gezelschap van Willem Royaards. Zijn
vermaardste creatie was dië van de land
loper Droogkeeltje in „De Boemelbaron"
van Walter Kollo, welke hij meer dan twee
duizend keer tot leven heeft gewekt, onder
meer ter viering van zowel zijn zilveren als
zijn gouden artistenjubileum.
Het is merkwaardig te bedenken dat deze
vermakelijke, bewegelijke toneelspeler aan
vankelijk een „zittend" leven heeft geleid,
want hij werd in zijn jongelingsjaren tot
kleermaker opgeleid. In 1890 kreeg hij
echter zijn eerste engagement „als komiek
en tweede violist" bij een rondreizend ker
misgezelschap. Vijf jaar later kwam hij bij
de vermaarde revue van Henri ter Hall en
na de vervulling van dit engagement maak
te hij een tournee door Europa als jongleur.
In 1905 debuteerde hij in „Flora" in de
Amstelstraat bij de revue, drie jaar later
werd het gezelschap der drie K's opge
richt: Kreeft, Kiehl en Kohier en tijdens de
mobilisatie van 1914 ging in 't Amsterdamse
Rembrandttheater de première van „De
Boemelbaron". Later speelde hij nog in tal
rijke andere stukken, operettes, revues
(onder meer naast Buziau) en voor de film.
Altijd heeft hij met inzet van zijn goed
moedige natuur en veelzijdig vakmanschap
de burger gegeven wat de burger ver
langde.
bi
Het is het gemeentebestuur van Velsen
gelukt voor de woningbouw bij particuliere
instanties het eerbiedwaardige bedrag van
f 5.500.000,te lenen. Het daartoe strek
kende voorstel van het college van B. en W.
is Dinsdagavond in een spoedeisende ver
gadering door de vroedschap geaccepteerd,
nadat het ongeveer een uur door de raad
„in comité" was besproken.
Naar wij vernamen is deze omvangrijke,
langlopende, woningbouwlening als volgt
ondergebracht:
f 2.800.000 bij het Pensioenfonds van de
„Koninklijke Shell" tegen een rentevoet
van 4 en over een looptijd van 25 jaar.
f 2.000.000 bij het „Verenigde Pensioen
risico" te Amsterdam tegen een rentevoet
van 4 en over een looptijd van 30 jaar.
f 500.000 bij de N.V. Progress (Unilever),
eveneens tegen 4 en over 30 jaar.
f 200.000 bij de Nutsspaarbank in Al
melo (4 30 jaar).
ADVERTENTIE
De Zandvoortse gemeenteraad besloot
gisteravond advies in te winnen bij de
Planologische Dienst, alvorens grond in
erfpacht af te staan aan de exploitant van
„Riche", de heer A. H. Pomper, die het
voornemen heeft zijn bedrijf, met steun uit
het tegenwaardefonds van d'e Marshall
hulp, aanzienlijk uit te breiden. Dit besluit
werd genomen na een debat dat meer dan
een uur in beslag nam en nadat de burge
meester van Zandvoort, mr. H. M. van
Fenema, had betoogd dat de Planologische
Dienst geen advies-instantie van de ge
meente, maar van Gedeputeerde Staten is.
Burgemeester Van Fenema verklaarde
onder meer: „Ik zal de onderste steen bo
ven brengen om het plan tot de bouw van
dit hotel er door te krijgen. Ik zal er tot
het uiterste voor vechten. Ook al zouden
Gedeputeerde Staten zich er tegenstanders
van tonen zal ik er alles voor doen om het
door te voeren". Het inwinnen van een ad
vies van een instantie die geen advies
instantie van de gemeente is, achtte mr.
Van Fenema volstrekt onjuist. Het inwin
nen van een advies waaraan men zich ach
teraf niet zou houden omdat men het niet
bindend vond, achtte hij zinloos. Zes raads
leden steunden de burgemeester, zeven de
heer Van der Werf (C.H.U.), die het voor
steil ter tafel bracht, om wèl om advies te
vragen.
Het was de heer Van der Werf (C.
H.U.) die zich als eerste er voorstander van
toonde om de Planologische Dienst in te
schakelen. Hij opende daarmee het lang
durige debat, waarin voor- en tegenstan
ders hun zienswijze op dikwijls heftige
wijze uiteenzetten. De opmerking van de
voorzitter dat het advies van de Planolo
gische Dienst niet door de raad, maar door
Gedeputeerde Staten ingewonnen diende te
worden, stuitte de bezwaren niet. Evenmin
trouwens de gevolgen van deze handel
wijze: een vertraging van tenminste drie
weken. Enige raadsleden achtten het on
tactvol de Planologische Dienst voor het
hoofd te stoten door hem te passeren en
meenden dat een aanhouden van het voor
stel weinig vertraging zou opleveren, ver
mits de winter voor de deur staat en met
de bouw dus toch niet onmiddellijk kan
worden begonnen. Deze groep zag voorts
het gevaar dat de raad zijn prestige zou
verliezen als Gedeputeerde Staten op ad
vies van de Planologische Dienst de plan
nen afkeurden.
Burgemeester teleurgesteld
De burgemeester toonde zich er zeer ver
baasd over dat zijn voorstel zoveel critiek
ondervond en betreurde het in hoge mate
dat stemmen waren opgegaan om drie kost
bare weken verloren te laten gaan. Als de
raad zijn prestige wil handhaven, aldus de
voorzitter, dan zal hij het plan om advies
te vragen juist moeten laten varen. Voor
de heer Pomper, die een Zandvoortse ge
dupeerde is, achtte hij de wachttermijn
schadelijk.
Mr. Van Fenema verklaarde tenslotte:
„Ik zal de onderste steen boven brengen
om dit plan er door te krijgen. Ik zal er
tot het uiterste voor vechten. Ook al zouden
Gedeputeerde Staten zich er tegenstanders
van tonen, zal ik er alles voor doen het
door te voeren. Als ik heftig ben. is dat niet
omdat ik heftig tegen de raadsleden per-
ADVERTENTIE
TEL. 11493 - LANGE VEERSTRAAT 1«
soonlijk wil zijn, maar omdat ik de belan
gen van Zandvoort zo krachtig mogelijk wil
behartigen." Dat de heer Van der Werf
zich zou neerleggen bij een advies van een
instantie die geen advies-instantie van de
gemeente is, achtte de burgemeester vol
strekt onjuist.
De heer Van der Werf zag er echter
niet van af zijn voorstel in te dienen. Zeven
raadsleden steunden hem, zes gaven de
voorkeur aan het voorstel van de burge
meester.
Nog een hotel
Het in erfpacht uitgeven van ongeveer
4839 vierkante meter grond aan de Strand
weg, waar de heer N. W. Bouwes voorne
mens is een hötel te bouwen, maakte ander
maal de tongen los. Niet iedereen bleek
zich er mee te kunnen verenigen dat de
mogelijkheid open bleef dat de heer Bou
wes de grond zou kunnen kopen, hoewel de
burgemeester uit de doeken had gedaan dat
een eventuele koop noch voor de gemeente,
noch voor de heer Bouwes onaantrekkelijk
was.
Het voorstel van de heer Lindeman
(K.V.P.) om de koopmogelijkheid uit te
sluiten sneuvelde.
ADVERTENTIE
Nu zoveel men
sen om U heen
verkouden zijn,
moogt U vooral
Uw keel niet ver
waarlozen: Geef
de bacillen geen
kans, gebruik
Ook verkrijgbaar: Wybert met menthol.
OSLO. (Van een speciale verslaggever
van het ANP). Heden is onder grote in
ternationale belangstelling de officiële
opening geschied van de kernreactor te
Kjeller nabij Oslo, die wordt bestuurd door
sen gemengd Noors-Nederlandse com
missie, waarin zitting hebben geleerden
van beide landen, die zich in de kernphy-
sica hebben gespecialiseerd.
De plechtigheid geschiedde in de reactor
hal, die om precies twaalf uur door Koning
Haakon werd betreden.
Het welkomstwoord werd gesproken
door prof. Bjoern Trumpsy, die sprak na
mens de gemengde commissie. Daarop nam
de Koning het woord. Nadat de Koning
zijn rede had beëindigd werd de kern
reactor door het gezelschap in ogenschouw
genomen, bij welke gelegenheid deze in
werking was. Na de bezichtiging sprak nog
de directeur van het kernreactor-instituut,
de heer Gunnar Randers, waarna de voor
zitter van de stichting tot fundamenteel
onderzoek, prof. dr. H. A. Kramers, als
voorzitter van de Nederlandse delegatie
het woord voerde. Na afloop van de plech
tigheid werd het gezelschap een cocktail
party aangeboden.
Juist, toen Pilon de hoek van die straat wilde omslaan, stond hij opeens voor 'n
heleboel mensenEn opeens zette hij grote ogen van verbazing. Wantzag hij
goed of droomde hij?Dat waren toch zijn dorpsgenoten, zijn eigen vrienden?!
De andere Kabouters stonden al even verbaasd te kijken als hij.
„Pilon!!", riepen ze. „Neen, maar wat 'n verrassing! Hoe kom jij hier?"
„Hoe komen jullie hier?!", riep Pilon op zijn beurt.
Toen stonden ze allemaal opeens te dansen van plezier, zo blij waren ze, elkaar te zien.
„We dachten, dat je bij die storm toen verongelukt was, want we hoorden of zagen
nooit meer iets van je!", zei de burgemeester.
Pilon vertelde, wat er met hem was gebeurd.
„En nu woon ik al een hele tijd hier, en ik heb het wat goed!", zei hij. Maar hoe
komen jullie nu zo opeens hier in Speelgoedstad verzeild?"
„Tja.dat is een hele geschiedenis!", zei de burgemeester.
é^ncuJz
heeft voor U
en
De Hannie Schaft-herdenking-
De ouders van Hannie Schaft verklaren
dat de passage in ons stuk van Maandag
over de Hannie Schaftherdenking, waarin
stond dat de ouders zouden hebben ver
klaard dat hun dochter geen communiste
was, onjuist is. Zij ontkennen een der
gelijke mededeling ooit gedaan te hebben.
DE VAC ANTIEREGELING IN HET
BOUWBEDRIJF
Over de regeling van de vacantie in het
bouwbedrijf in 1952 deelt de bedrijfsraad
voor het bouwbedrijf mede, dat hij dien
aangaande nog geen enkel besluit heeft
genomen. Tegen de uitwerking van de
vacantiespreidingsidee, die gedurende een
aantal jaren in het bouwbedrijf werd ge
kozen, zijn zeer ernstige bezwaren gerezen
en daarom wordt voor 1952 door velen de
oplossing voor dit probleem gezocht in een
richting, die meer recht doet wedervaren
aan de alom in deze bedrijfstak levende
wens tot wederinvoering van de vroegere
gebruikelijke ene vacantieweek. Een be
slissing hierover is echter niet voor half
December te verwachten, aldus de be
drijfsraad.
Doordat een theemuts vlam vatte brak
Dinsdagavond brand uit in een woning aan
de Borgwold in Groningen, terwijl de
ouders van het gezin, dat er woonde, af
wezig waren. Omwonenden hebben zich
door het forceren van een ruit toegang tot
het huis verschaft en een baby en een
negenjarig meisje uit het huis gered. De
baby moest ter observatie in het Acade
misch Ziekenhuis in Groningen opgenomen
worden. De brandweer slaagde er in het
vuur te beperken tot de grote woonkamer
van het huis, die ernstige schade kreeg. Bij
onderzoek bleek, dat een 13-jarig doch
tertje een theepot met muts en al op het
theelichtje had gezet en daarna het huis
had verlaten.
(Van onze correspondent in Londen)
Het Engelse voorschrift luidt dat Britse
goederen, die' van Engeland per vliegtuig
worden verzonden, slechts door Engelse
luchtvaartmaatschappijen mogen worden
vervoerd. De KLM mag daarom ook geen
luchtpost van Londen naar Amsterdam
meenemen, doch omgekeerd wel post naar
Londen.
Dezer dagen kwam men door deze be
paling, welke het eigen genationaliseerde,
luchtvaartbedrijf bevoordeelt, in moeilijk
heden. Er moest namelijk een beroemd
race-paard, Billiter Street, genaamd, naar
Venezuela worden geëxporteerd. Engeland
vliegt niet rechtstreeks naar dat land en
de Brits West-Indische luchtvaart-maat
schappij beschikt slechts over twee Vil-
kings, welke te klein zijn voor een paard.
Daarom kwam alleen de KLM in aan
merking voor dit karwei. Het Engelse
luchtvaart-ministerie heeft na veel gede-
libereer over het hart gestreken en een
KLM-vliegtuig toestemming gegeven te
landen op het vliegveld Boyingdon om het
kostbare paard op te halen.
De uitslagen van de wedstrijden gespeeld
voor de afdeling Haarlem van de N.T.T.B.
luiden:
Heren, eerste klasse: Winfried IIGTTC I
3—7; TOC III—OZ I 7—3; Rap. I—Togido I
3_7; PWN I—Heemstede II 7—3.
Heren, tweede klasse A: Hotac IIWin
fried III 3—7; TYBB I—GTTC II 1—9; TOC
IV—HBC III 6—4; GTTC IV—OZ II 9—1.
Heren, tweede klasse B: Winfried IVTe
Zaanen I 28; Togido IIRap. II 64; PWN
II—HBC II 2—8: GTTC III—ATT I 8—2.
Heren, derde klasse A: OZ IIIVelsen I
5—5; GTTC V—HBC IV 2—8; VGZ I—TOG
VI 10—0; Rap. III—Winfried V 8—2.
Heren, derde kl. B: GTTC VII-Geel Wit I
0—10; TOG V—Togido III 3—7; PWN III
ATT II 2—8; GTTC VI—HBC V 6—4.
Heren, vierde klasse A: Heemstede VI
DIOS III 3—7; VGZ III—Rap. IV 0—10; To
gido IV—TYBB V 10—0; HBC VII—Geel
Wit III 5—5.
Heren, vierde klasse B: Heemstede VII
Geel Wit II 8—2; OZ IV—DIOS II 6—4; To
gido V—VGZ IV 6—4; Rap. V—HBC VI 4—6.
Heren, vierde klasse C: Hotac IVVGZ
III 2—8; Velsen III—Winfried VI 2—8; Hille-
gom II—Hillegom I 0—10; TYBB IV—Heem
stede V 2—8.
Heren, vierde klasse D: Te Zaanen III
PWN IV 0—10; Velsen II—DIOS I 0—10;
Heemstede VIII—TYBB III 3—7; Hotac III
Heemstede IV 46.
Dames, derde klasse: Winfried IIHotac I
64; Togido I—Heemstede II 3—7; Te Zaanen
1—HBC I 4—6; Heemstede I—Winfried I
6—4.
Dames, vierde klasse A: TYBB IIVelsen
I 3—7; Te Zaanen II—Velsen III 4—6; Win
fried III—HBC II 5—5; PWN II—TOG III
4—6.
Dames, vierde klasse B: TYBB IVelsen
II 8—2; VGZ I—HBC III 9—1; PWN I—TOG
II 2—8; Geel Wit I—GTTC I 10—0.
Mevrouw Kloos-Reyneke van Stuwe,
weduwe van dr. Willem Kloos, heeft aan dé
gemeente 's-Gravenhage ten behoeve van
de letterkundige verzameling van het ge-
meente-archief een aantal stukken en voor
werpen gelegateerd, waaronder antieke
meubelen, die door de dichter gebruikt zijn.
Het is de bedoeling van mevrouw Kloos
geweest, dat met deze voorwerpen een
Willem Klooskamer wordt ingericht, zo
dra hiervoor ruimte is. Naar het oordeel
van B. en W. van Den Haag is dit op het
ogenblik niet mogelijk. De tot het legaat
behorende boeken en andere bescheiden
kunnen echter in de letterkundige verza
meling worden opgenomen. In het archief
zal een Klooskamer worden ingericht, zo
dra de plaatsruimte zulks toelaat.
Bij de conservenfabrieken van de N.V,
Gebr. Docter te Beverwijk hebben 35 ar
beiders hun ontslag aangezegd gekregen,
Hoewel het bedrijf een seizoenbedrijf is en
als regel bij de aanvang van de winter
maanden wegens vermindering van de pro.
ductie tot ontslag van een aantal overtol
lige arbeidskrachten moet worden overge
gaan, heeft de directie ditmaal meer arbei.
ders moeten ontslaan dan in andere jaren,
daar door de gestagneerde export van
groentenconserven naar Engeland een be-
langrijk deel van cle orders tijdelijk is ge-
annuleerd.
ADVERTENTIE
Anegang 14 - Telefoon 11963
Grote sortering KALENDERS op elk gebied.
LEDEREN SCHRIJFMAPPEN
BOEKOMSLAGEN
POëZIE- en DAGBOEKEN
FOTO-ALBUMS
met licht en donker papier
Stille Armen te Heemstede
Het Comité voor Stille Armen te Heem
stede mocht na de verantwoording van 20
November, de volgende bijdragen ontvan
gen: Mevr. Wed. Dr. L. J. A. B. 2,50; P, M.
V. d. G. 10.—; F. H H. 10,—; K. W. v. d.
K. te Hoenderloo ƒ50,Dr. H. K. ƒ10,—;
H. D. K. f2,50; R S. ƒ5,—; M. J. V. ƒ3,-;
N. N. ƒ5,—; W. G. ƒ5,—; G. H. ƒ10,—; Hand-
werkfonds ƒ5,—; Mr. A. J. H. ƒ10,—; Mevr.
W. K. 2,50; Jhr. H. v. L. 10,—; S. R. 100,-;
v. S. ƒ10,—; A. E. V. ƒ5,—; J. v. Z. ƒ2,50;
J. A. S. ƒ5.—; Mevr. Wed. M. S. H.-S.
ƒ10,Mevr S. R. ƒ2,50; Dames K. ƒ5,—;
M, H. v. S. L. 10,—; Mevr. A. C. v. L.
10,—; Mevr. J. L. Ph. H. H. v. Z. ƒ2,50; H.
A. v. O. 10,—; C. A. W. P. 50,—; J. W. V.
ƒ10,—; Mevr M. T.—v. A. v. R. ƒ2,50; W. J.
V. ƒ5,—; S. E. v. S. ƒ5,—Mevr. F. M. d;
G.—B. 2,50; Mevr. P. W. A. H. 100,-; C.
v. M 10,—; P. v. O. 3,—; Mevr. Wed. J.
P. 10,—; F. J. G. Z. 2,50.
Totaal f513,50. Zodat thans is ontvangen
1034,25.
De penningmeester, de heer A. van Winger-
de, zal gaarne uw giften in ontvangst ne
men, zowel te zijnen huize Antonis Duyck-
laan 12, als ten Raadhuize. Zijn gironummer
is 153308.
Een inbreker maakte 1700 buit
's Nachts is ingebroken bij de fam. J. P.
aan de Kruisweg te Hoofddorp. De in
breker kwam binnen door een W.C.-
raampje. Er werd in huis grote wanorde
gesticht. Een bedrag van f 1700.— werd
vermist. De politie stelt een onderzoek in.
3-3Ned. 1947
A. K. U
Lever Brothers
Philips Gloeil.
Ree. Nwe Philips
Kon. Petroleum
A'dam Rubber
Holl. Amer. Lijn
Ned .Scheepv. Unie
H. V. A
Deli Mij
Amsterd. Bank
Rotterd. Bank
Twentse Bank
Anaconda Copper
Bethlehem Steel
Republic Steel
Shell Union
Tidewater
U. S. Steel
Claims Lever Unie
Slotkoers
Openings
gisteren
koersen
85*3/18 g.i.
85%
161
160%
170
172
164
165
159 g.l.
160
28354
28254
92%
92
178?%
116%
137%
137J4
100%
101%
10% g.b.
10%
157
157
158%
158%
153%
153%
52s/,8
53%
52%
53%
45
45%
65
65%
40%
41%
42
42%
68,50
72,50
moedde dat zij verband hield met de woede
van Vandearn op die gedenkwaardige dag
van onze kennismaking.
Ik drong niet verder aan, toen bleek dat
Victoria mij niet wilde inwijden in de
détails van haar leven. Zelfs haar familie
relatie met Vandearn wilde zij mij die
eerste avond niet vertellen, zodat ik naar
mijn hotel ging met duizend vragen in
mijn gedachten. De voornaamste vraag
voor mij was natuurlijk: Zou Victoria iets
om mij kunnen geven? Want ik was vol
komen weg van haar en ik leefde op de
verwachting van onze volgende ontmoe
ting. Was zij de dochter van de oude
Vandearn? Waartoe wilde die man haar
dwingen? Waarom interesseerde Victoria
zich zo voor Holland? Hoe was het mo
gelijk dat zij Nederlandse was? Vandearn
zelf was in Holland geboren, doch reeds
sinds jaren in Chili genaturaliseerd. Ik
vroeg mij af wat uit onze toevallige ont
moeting groeien zou. Wellicht helemaal
niets, dacht ik wanhopig. Hoe kon ik ver
wachten dat een meisje uit zulk een milieu
zich zou blijven interesseren voor een
armoedzaaier als een „free lance" journa
list?
We gingen vijf maal met elkander uit en
aan het einde van de vijfde avond wist
ik dat ik Victoria niet meer zou kunnen
opgeven, wat er ook gebeurde. Zij moet het
gevoeld hebben hoe het met mij stond, al
had ik er met geen woord met haar over
gesproken. Ik durfde eenvoudig niet. Ik
vreesde dat ik er alles mee bederven zou.
Victoria zou me uitlachen, en zeggen dat
we nu dan maar voor goed afscheid
moesten nemen, om het niet nog erger te
maken. Of ze zou boos worden en beledigd
vragen of ze nu nooit eens met een man
kon uitgaan zonder dat er meteen over
liefde en al die nonsens moest worden ge
sproken
Ik zweeg dus maar en liep naast haar te
denken aan een manier om haar duidelijk
te maken wat ik voor haar was gaan voe
len, zonder haar af te schrikken, toen ze
plotseling stil stond. We waren in de tuin
van Vandearns huis, die oneindig rustig
en vredig onder een strakke avondhemel
vol sterren om ons heen lag.
Victoria stond stil en keerde zich naar
me toe Zij greep mijn armen met haar
stevige handen en keek me aan.
„Zou je iets voor me willen doen?" vroeg
ze zacht. Ze fluisterde bijna, doch in de
stilte van deze wonderschone avond kon
ik zelfs het geluid van haar bewegende
lippen horen. Ik stond een ogenblik spra
keloos. Toen kon ik me niet meer beheer
sen en ik nam haar in mijn armen.
„Ik wil alles voor je doen wat je van
me vraagt, Victoria", zei ik heftig. „Ik hou
van je, ik hou zo onbegrijpelijk veel
van je
Ze lachte geluidloos en keerde haar
mond weg van mijn lippen, die dicht bij de
hare waren geweest.
„Hoe kun je van mij houden als je me
pas een week kent", zei ze spottend. „Jul
lie mannen staan altijd zo gauw met dat
woord „houden van" klaarJe bent
verliefd op mij, bedoel je misschien. Ik
ben ook verliefd op jou. Dat mag je gerust
weten. Maar of ik ooit van je zal kunnen
houden? Dat hangt van duizend dingen af.
Maar je moet me beloven dat je me niet te
gauw weer vergeten zult, als je weer hier
vandaan bent. Want ik zal heel erg onge
lukkig zijn binnenkort, en ik zal de ge
dachte aan iemand die wat om me geeft
hard nodig hebben. Als je wilt mag je me
een kus geven".
Als ik wilde! De tijd verging en ik
merkte .het niet. De nacht werd koeler en
de sterren verdwenen achter een dikke,
natte nevel die de warmgestoofde aarde
uitwasemde. Victoria huiverde en vroeg
me mee naar binnen te gaan.
Op dat moment betrad ik voor de tweede
en laatste maal in mijn leven het huis van
Vandearn toen aan de hand van het
meisje dat ik diezelfde nacht nog vroeg
om mijn vrouw te worden.
Victoria had een eenvoudig ingerichte,
gezellige zitkamer waar zij snel en handig
koffie voor ons beiden zette op een elec-
trisch gevalletje in een hoek.
Toen zij daarmee klaar was kwam zij
naast me zitten op een lage sofa en ik
sloeg mijn arm om haar heen.
„Zit stil", zei ze dromerig na een poos.
„Zit heel stil en luister. Dan zal ik je wat
van mezelf vertellen".
Met mijn wang op haar zijïge, donkere
haar luisterde ik, en het was bijna ochtend
toen zij zweeg. In groeiende ontzetting had
ik haar langzame, zachte woorden gehoord
de woorden die mijn leven veranderden.
„Ik ben vorige maand negentien gewor
den", zei ze. „Op die dag was het juist
drie jaar geleden dat ik in dit huis kwam.
Ik herinner me nog levendig hoe ik mij
daarop verheugd had want in het wees
huis, waar ik opgroeide, was het leven saai
en zonder een enkele prettige kant. De
verpleegsters waren er vriendelijk en niet
al te streng, dat is waar, maar tot mijn
zestiende toe leefde ik in de ellendige sleur
van het tehuis, met driehonderd kinderen
tezamen, in een akeüge sfeer van discipline
en regelmaat. Het eten was goed maar
eenvoudig en steeds hetzelfde, dag in dag
uit. Ik kreeg nooit bezoek, want ik had
geen familie. Vandearn zag ik niet voor ik
hier kwam, ik wist niet wie hij was en ik
had pas kort geleden voor het eerst van
hem gehoord.
Op een dag vertelde de directrice mij
over hem. Zij kondigde mij aan dat ik uit
het huis zou vertrekken en bij hem zou
gaan wonen, omdat ik zijn dochter was. Ik
stond verbaasd en ontsteld: Niemand had
mij ooit verteld dat ik een vader had, en
zeker niet dat hij een van de rijkste en
machtigste mannen van Zuid-Amerika was.
Later begon ik mij voor te stellen hoe het
zijn zou, een eigen vader te hebben en
met hem in een prachtig huis te wonen.
■O, je kan je niet voorstellen wat een meisje
van zestien jaar allemaal fantaseren kan.
Ik was dolgelukkig en kon bijna niet wach
ten op de grote dag, dat ik vertrekken zou
en bij hem zou gaan wonen
Hij was erg vriendelijk voor mij toen ik
aankwam en hij liet mij allerlei mooie
dingen uitzoeken, kleren en sieraden en
meubels voor op mijn kamer. Ik had mij
hem weliswaar heel anders voorgesteld
liever, zachter, echt zoals je denkt dat een
vader is die je nooit gezien hebtMaar
die eerste maanden was ik toch erg ge
lukkig. Ik genoot van al de rijke dingen
om me heen, mijn kleren, mijn kamers, de
tuin, de maaltijdenEn ik deed mijn
best om in mijn vader de eigenschappen
te ontdekken die ik hem in mijn fantasieën
had toegeschreven. Ik kreeg een lerares die
mij talen leerde en ik probeerde steeds
maar weer erg dankbaar voor al die wel
daden te zijn. En toch voelde ik een on
bestemde afkeer van hem, die met de dag
sterker werd. Ik was boos op mezelf en
schold mezelf uit voor ondankbare maar
het hielp niet. Ik moest toen al intuïtief
gevoeld hebben wat hij met mij van plan
was en misschien ook leefde in mij de haat
voort, die mijn arme moeder voor hem
moet hebben gehad
Hij vertelde mij op een dag zonder blik
ken of blozen mijn hele levensgeschiedenis,
waarvan ik altijd gedacht had dat ze in
het weeshuis was begonnen. Hij zat voor
het haardvuur op een winderige avond en
vroeg mij bij hem te komen zitten en te
luisteren zonder hem in de rede te vallen,
(Wordt vervolgd), j
