Taxi? 18000
H.G.K. zong „De Messias" van Handel
1
„De andere wet"
Zonder
beroep
Sinds Zaterdag
40 huizen erbij
Jeugdkoor „Inter Nos
gaf Kerstconcert
In woord en klank
DE ROOM
DONDERDAG 27 DECEMBER 1951
3
wintertijd
wringertijd
Agenda voor Haarlem
Nieuw toneelstuk van
Maurits Dekker
GO£D 20/
Gedanste sprookjes
door Scapino
Eis van Nederlands Bijbel
genootschap afgewezen
Het Leger des Heils
en het Kerstfeest
Uitspraken Haarlemse
rechtbank
DeKleifttV^w/rf
School gebouwd
zonder vergunning
Gemeente Apeldoorn
krijgt 5000 boete
Burgerlijke stand
van Haarlem
Haarlems Gemengd Koor, dat al jaren
lang de traditie hoog hield op Tweede
Kerstdag het „Weihnachts-Oratorium" van
Bach uit te voeren, heeft daarmede thans
noodgedwongen gebroken uit vrees voor
gebrek aan belangstelling, daar een ander
koor de vorige week hetzelfde werk hier
reeds ten gehore bracht. In de plaats daar
van kwam dirigent Jan Booda met Han
dels „Messias" in de bewerking van Mo
zart, een arrangement dat zijn waarde ge
had heeft om het werk op het vasteland
populair te maken, toen men het zuivere
begrip voor de muziek der vroegere gene
raties was kwijt geraakt, maar dat in onze
dagen volkomen nutteloos en stijlcritisch
zeer aanvechtbaar geacht wordt.
Gelukkig zijn er in het werk de vele en
steeds rijk aan effect klinkende koren, die
Mozart nagenoeg ongemoeid gelaten heeft.
Maar helaas moesten wij ervaren, dat
Booda in deze prachtige stukken ongenadig
het mes had gezet. Het weglaten van en
kele nummers uit het zeer uitgebreide
werk zou men nog oogluikend kunnen
laten voorbijgaan maar het happen in de
nummers zelf, waardoor het evenwicht van
de muzikale vorm aangetast wordt, noopt
tot protest. Wanneer bij voorbeeld van de
beroemde koorfuga „Durch seine Wunden
sind wier geheilet" (die Mozart geïnspi
reerd heeft tot het „Kyrie" van zijn Re
quiem) alleen de expositie en de slotmaten
uitgevoerd worden, constateren wij dit als
een tekort aan artistieke ernst. Haarlems
Gemengd Koor, bijgestaan door de lieder
tafel Haarlems Zanggenot, is tegen de
eisen van deze koornummers (ook de fu-
gatische en die welke rijk aan coloratuur
zijn) volkomen opgewassen. Dit heeft men
deze middag in menige goed geslaagde
passage getoond. Maar het zij de dirigent
geraden nog .eerder een koornummer meer
uit te schakelen dan andere onvolledig uit
te voeren, althans wanneer hij geen kans
ziet het werk compleet te geven.
De solopartijen werden vervuld door de
sopraan Hélène Ludolph, de alt Nel de
Boer, de tenor Han le Fèvre en de bas Her
man Hülsmann. De sopraan heeft ons met
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Naar jaarlijks gebruik gaf „Inter Nos"
het jeugdkoor van Jan Booda op de
vooravond van Kerstmis een uitvoering
gewijd aan de Kerstgedachte.
Het volledige ensemble zong oude en
nieuwe Nederlandse Kerstliederen, ver
scheidene solisten kleine en grotere
meisjes, alsmede een paar knapen lieten
zich onbevangen voor het publiek horen,
een groep jongedames vertolkte Franse en
Duitse nummers en gezamenlijk werd de
Kerstcantate van Catharina van Rennes
uitgevoerd. Dit laatste programmanummer
kon bijzonder gewaardeerd worden om de
mooie koorklank en de gevoelige uitdruk
king, die Booda wist te bereiken. Verder
betekenden de solistische prestaties een
bijzondere attractie waarop het publiek
geestdriftig reageerde. Er waren dan ook
zeer goede beurten bij, die tevens door
de keuze van het lied, zelve zeer aantrek
kelijk waren.
Het Duitse répertoire was met mooie lie
deren vertegenwoordigd. Met de keuze der
Franse nummers was Booda minder geluk
kig geweest. Ik wil hopen dat hij de slor
dige bewerking van „Noël" en het banale
„Minuit Chrétien" (door de componist
zelve „de religieuse Marseillaise" ge
noemd) voor een volgende uitvoering door
wat beters zal vervangen. Het Franse ré
pertoire is toch zo oneindig rijk. En voor
de jeugd, die van deze uitvoeringen in
drukken voor het leven meedraagt, is het
beste maar net goed genoeg. Het hoeft
geen betoog dat dit ook en nog veel drin
gender) voor onze Nederlandse Kerstlie
deren geldt). Het deed ons genoegen er
enige van bijzondere waarde op het pro
gramma te ontmoeten.
De avond werd opgeluisterd door een
drietal solobeurten van de meester-ho-
boïst Jaap Stotijn. Zijn heerlijke expressie
ve toon kon hier de illusie wekken van de
schalmeiende herders bij de kribbe van
Bethlehem. De muziek van Handel en Per-
golesi was vol van de hier passende pasto
rale sfeer. Met de sonate van Saint-Saëns
toonde Stotijn zijn grote virtuositeit. Hij
dankte voor ziin succes met een parafrase
op het oud-Hollandse „Lustige maagden".
Emmy van Eden, die het kinderkoor ste
vig begeleide, was tevens een waardige
partner voor de hoboïst.
JOS. DE KLERK
ADVERTENTIE
DONDERDAG 27 DECEMBER
Palace: „Two weeks with love", alle leeft.,
7.00 en 9.15 uur. Luror: „De leukste thuis",
alle leeft. 7.00 en 9.15 uur. City: „Tomahawk"
14 j., 7.00 en 9.15 uur. Spaarne: „Het rijk van
Tarzan", 14 j., 7.00 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Eiland der pygmeeën", 14 j., 7.00 en 9.15 uur.
Rembrandt: „Vader plukt de vruchten", 14 j.
7.00 en 9.15 uur. Minerva-thcater (Heemstede):
„De jazz-opera", alle leeft., 8.15 uur.
VRIJDAG 28 DECEMBER
Rembrandt, Palace en Luxor: 2.00, 4.15, 7.00
en 9.15 uur. Frans Hals: 2.30, 7.00 en 9.15 uur.
City: 2.15, 4.30, 7.00 en 9.15 uur. Spaarne:
2.30, 7.00 en 9.15 uur. Minerva-thcater: 2.30,
8.15 uur. (Nieuw programma).
een fraaie en vlotte vertolking van de
aria „Erwach" verrast; de alt beschikt over
een mooi geluid, maar bleek te zwak om
tegen Mozart's orchestratie op te kunnen.
De tenor imponeerde door zijn rustig en
mooi getimbreerd zingen bij „Er weidet
seine Herde" en ook elders. De bas, die
doorgaans nog al „kelig" zong, voldeed het
best in de opstandingsaria „Sie schallt, die
Posaiui".
Het orkest (de H.O.V.) en de organist
Gosse Kroeze reageerden trouw op de di
rectie van Booda. Klaterend hoogtepunt
van de uitvoering was het .Hallelujah", dat
op verzoek door het publiek staande werd
aangehoord. JOS. DE KLERK
Zijn toneelstuk „De wereld heeft geen
wachtkamer" bracht Maurits Dekker zo
veel succes, ook in het buitenland, dank
zij het de belangstelling en de nieuwsgie
righeid prikkelende onderwerp: de atoom
bom, de angstaanjagende onbekende. Maar
daarmee was voor hem de actualiteit nog
lang niet uitgeput. De laatste tijd werd
in opzienbarende artikelen in verscheidene
Franse en Amerikaanse bladen (naar aan
leiding van daarover gevoerde processen)
de overigens eeuwenoude vraag behandeld
of doktoren het recht hebben patiënten uit
ondragelijk en ongeneeslijk lijden te ver
lossen. Een dergelijk geval van euthana
sie met deze Griekse term (het woord
betekent: schone dood) duidt men in de
medische ethiek het actief versnellen van
het stervensproces aan heeft hij gedra
matiseerd in „De andere wet", waarvan
Maandagavond in de Amsterdamse Stads
schouwburg de première werd gegeven.
Nu koester ik tegen een dergelijke vorm
van toneelschrijverij in principe zeer ster
ke bezwaren. We hebben aan Ibsen, Shaw
en hun discipelen al leergeld genoeg moe
ten betalen. Maar goed, als iemand meent
niet buiten de schouwburg te kunnen om
de hedendaagse problemen te belichten (of
misschien wel een oplossing daarvan voor
te stellen) dan zal ik hem het recht daar
toe niet verder betwisten. Hem aldus een
eindweegs tegemoet gekomen zijnde moet
ik echter protesteren tegen het feit dat
Maurits Dekker niet meer dan oppervlak
kige moeite heeft gedaan de gekozen stof
artistiek te benaderen. Hij doet mij den
ken aan een jongetje dat in de keuken
probeert van alle potjes op de bovenste
plank te snoepen, zonder er goed bij te
kunnen. Op de één of andere manier blijft
alles wat hij zijn personen laat zeggen be
neden het niveau dat we van hen dc één
is medicus, de beide anderen zijn schei
kundigen verwachten mogen. Hier en
door de typering van de familieleden toont
Dekker zich de erfgenaam van het burger
lijk realisme van Holland op z'n smalst.
Daarbij komt nog dat het tweede tafereel
van het tweede bedrijf zeldzaam drakerig
is uitgevallen.
De indruk van onzuiverheid der verde
digde stelling, waarmee men de pauze in
gaat, wordt door het laatste deel wel enigs
zins opgeheven maar het blijft een con
structiefout. Blijkbaar heeft Maurits Dek
ker geen keuze»kunnen maken tussen drie
genres: het probleemstuk, het politiespel
en het melodrama in de trant van: „Mag
hij doden, moet hij zwijgen?" Deze vraag
wordt overigens het zij hem als ver
dienste aangerekend, hoe gebrekkig het
ook gebeurt op twee manieren gesteld:
ten aanzien van de door zijn liefde voor
de huishoudster niet meer belangeloze
echtgenoot van de zieke en door de uit pure
mensenliefde gedreven artsen. Het geheel
is niettemin, mede door de schematische
karaktertekening, al heel weinig overtui
gend.
De voorstelling werd gegeven door enige
leden van het Amsterdams Toneelgezel
schap (Johan Schmitz, Jo Sternheim, Jan
Modderman, Annie de Lange en anderen)
ten bate van de Stichting 1940-1945. Het
is niet de gewoonte over liefdadigheids
prestaties een oordeel te vellen, maar toch
mag wel gezegd worden dat de vertoning
weinig glans of diepte had. Er zaten voor
de acteurs dan ook weinig kansen in. Men
moet de speelbaarheid maar eens vergelij
ken met een in wezen soortgelijk stuk als
„De heilige vlam" van Somerset Maugham,
om een voorbeeld te noemen. Voor toneel
schrijvers geldt er nu eenmaal géén andere
wet! De regie was van Herman Sternheim,
dat lazen we althans op het programma.
DAVID KONING.
Dtze groti sprong in zo korte tijd was
mogelijk door het belangrijk bedrag
waarvoor het Pensioenfonds van een
grote scheepvaatmaatschappij intekende,
terwijl ook inschrijvingen werden ont
vangen van:
Haarlemse Bestuurders Bond
v\h N.V.V. f 1000."
Associatie voor Uitvaart Verzorging
f 1500."
Woningbouw Ver. Gemeente
Personeel" f 6900."
Hier schrijft U in:
Alle Bankinstellingen in
Haarlem en verder: (ge
opend van 10-3 u. en met
uitzondering van Zaterdags ook
's avonds van 7-9 u.)
De Gemeente Ontvanger, Pand 2
Huis te Zaanen; Rijksstraatweg
250a, hoek Jan GijzenkadeJeugd
bibliotheek, Schouwtjeslaan 63
Dienstgebouw -SpaarndamGeb.
Speeltuin Oosterkwartier (geopend
10-3 u. en Woensdag, Donderdag
en Vrijdag van 7-9 uur 's avonds);
Incasso Dienst (alle werkdagen
van 10-3 u.)
Na een langdurige ziekte is op zijn land
goed „Pijnenburg" te Baarn in de leeftijd
van 59 jaar overleden de heer E. H. D. In-
singer, eigenaar van uitgestrekte landgoe
deren. die grenzen aan Baarn, Hilversum,
Zeist en Soest.
In de stille beslotenheid van de fraaie
Renaissancezaal van het Frans Halsmu
seum, bij het schijnsel van vele kaarsen,
vonden de voordrachtkunstenaar Jaap En-
gelberts en de pianist Simon Halie gister
middag de ideale sfeer om met gedichten
en muziek de gedachten van talrijke toe
hoorders te richten op het Kerstgebeuren.
De kunst, die zij brachten, stond in dienst
van de idée. Dit gold in directe zin voor de
gedichten. De klavierwerken hielden geen
verband met Kerstmis, met uitzondering
dan van Willem Andriessen's bewerking
van een oud-Hollands Kerstlied en om
zijn religieuze inhoud ook „Jesu, joy of
men's desiring" van J. S. Bach, door Myra
Hess bewerkt. Op deze middag kregen
evenwel alle door Simon Halie gespeel
de werken een dienende bestemming. Zij
waren vrijwel steeds in harmonie met de
innige blijdschap, waarvan het Kerstver
haal spreekt. Maar de Fantasie in c van
Mozart, met haar ondertoon van smarte
lijke bewogenheid, was een schrijnende
tegenstelling tot deze blijheid, een contrast
dat ook zou klinken uit Vondel's realisti
sche, aangrijpende „O, Kerstnacht, schoo
ner dan de dagen".
Zo vormde het programma een voortref
felijke eenheid, die alleen verstoord werd
door de Christuslegende „Vogel Roodborst"
van Selma Lagerlöf, welk verhaal meer in
de Lijdenstijd op zijn plaats zou zijn ge
weest. Jaap Engelberts heeft de gedichten
over het algemeen voortreffelijk gezegd. De
neiging om een overmaat van gevoel te
geven verdween allengs en daarmede kre
gen zijn voordrachten een zuivere expres
siviteit. Simon Halie heeft zich doen ken
nen als een kunstenaar, die de geest der
muziek en haar diepe zin voortreffelijk
aanvoelt. Zijn technische beheersing stelde
hem in staat van dit begrip te getuigen
met klankschone, uitstekend opgebouwde
vertolkingen.
P. ZWAANSWIJK.
Op het voor een dergelijke vertoning te
kleine toneel van het gebouw St. Bavo
trad gistermiddag het Scapino-Ballet voor
leden van de Haarlemse Kunstgemeen
schap en hun kinderen op. Als nieuwe aan
winst prijkte op het programma de ge
danste sprookjesfantasie „Er was eens.
naar een scenario van Hans Snoek, waar
voor Else van Epende Groot de muziek
componeerde. Allerlei helden uit de ver
beeldingswereld van de jeugd passeren
deze revue: Roodkapje, de zeemeermin,
Hans en Grietje, de stiefzusters van Asse
poester en Doornroosje, onder aanvoering
van de gelaarsde kat, die als boodschapper
van de koning van sprookjesland fungeert.
Jammer genoeg was er voor Klein Duim
pje en de Reus in deze ruimte geen plaats
te vinden. Albert Mol had voor een aar
dige choreografie gezorgd, eenvoudig maar
vol leuke vondsten. Zeer vermakelijk was
het tafereel van de koning die niet wil op
staan maar het verst in de goede richting
ging de scène in het kasteel van Doorn
roosje met de gevaarlijke spin in het reus
achtige web.
Na de pauze werd een reprise van „De
pascha en de beer" gegeven. Deze panto
mime van Hans Snoek (naar een gegeven
van Scribe) met bijzonder aantrekkelijke
muziek van Lex van Delden is nog steeds
het beste bewijs voor het bestaansrecht
van deze groep. Het is echter jammer dat
de rollen van de pascha en van de groot
vizier in travestie worden gedanst en dat
de bezetting er in de loop der jaren nu niet
bepaald op vooruit gaat. Er werd niettemin
zeer veel succes behaald. Het was ook wel
een plezierige middag en per slot van
rekening levert Scapino het beste amuse
ment dat er voor de jeugd in de Neder
landse theaters te vinden is. D. K.
Voor de president van de Haarlemse
rechtbank is in kort geding behandeld een
zaak van het Nederlands Bijbelgenootschap
tegen de N.V. Drukkerij „De Spaarnestad".
Het Bijbelgenootschap had gevraagd de
naam „Goed nieuws" van een damesweek
blad van „De Spaarnestad" te verbieden,
omdat het genootschap reeds een uitgave
onder deze naam verzorgt.
Vanmorgen heeft de president uitspraak
gedaan en de eis ontzegd, op grond van
het feit dat het periodiek van het Bijbel
genootschap twee maal in een half jaar
verschenen is en deze zaak geen urgente is
en daardoor door de rechtbank behandeld
kan worden.
Met de Eemdijk van de Holland-Amerikalij n, die in de nacht van Zondag op Maandag
in de Rijnhaven te Rotterdam aankwam, zijn 23 Sherman-tanks voor het Nederlandse
leger uit de Verenigde Staten meegekomen. Maandagmorgen werd met het uitladen
een begin gemaakt.
Nadat reeds Zondag ruim 150 kinderen
van de Zondagschool van het Leger des
Heils op een Kerstfeest een warm kleding
stuk gekregen hadden en 130 kinderen, die
als regel de Zondagmiddagbijeenkomsten
bezoeken, Maandagmiddag bij een verlichte
Kerstboom onthaald waren, had Maandag
avond in de legerzaal het Kerstfeest plaats
voor de honderden die door allerlei omstan
digheden thuis geen Kerststemming hebben.
In de afgelopen weken hebben de Heils
soldaten dag in dag uit gecollecteerd en in
de koude uren op wacht voor de Kerstpot
gestaan, om hen op dit feest een levens
middelenpakket te kunnen aanbieden. Aan
ruim 350 gezinnen in Haarlem werd dit
uitgereikt.
Dinsdagmiddag werd aan 160 kinderen,
die niet op een Zondagschool of naar een
kerk gaan en thuis geen Kerstboom hebben,
een Kerstfeest aangeboden.
Woensdagmiddag werden aan een groot
aantal alleenstaanden in het Krelagehuis
een waar Kerstmaal aangeboden.
Een groot aantal gezinnen werden op
Maandagochtend verblijd met een postwis
sel, zodat ook voor hen de zorgen even wer
den vergeten. Verder werden er nog levens
middelenbons uitgereikt.
In de omstreken werd een groot aantal
levensmiddelenpakketten bezorgd.
Het muziekkorps van het Leger speelde
Eerste Kerstdag op diverse punten van de
stad. Het zangkoor zong Woensdagochtend
in diverse ziekenhuizen Kerstliederen.
Tot slot dankt het Leger des Heils allen,
die financieel hebben bijgedragen.
De Haarlemse rechtbank veroordeelde
de 56-jarige opzichter der P.T.T. C. U. uit
Deventer hedenmorgen wegens diefstal tot
een voorwaardelijke gevangenisstraf van
zes maanden. Er was vier maanden gevan
genisstraf tegen hem geëist. U. had in het
begin van dit jaar vier maal een biljet van
honderd gulden uit een geldkistje bij ken
nissen te Heemstede weggenomen.
De zaak tegen de Bloemendaalse adjunct
commies M. van E. werd voorlopig aange
houden. De rechtbank gelastte dat een psy
chiatrisch onderzoek ingesteld zal worden.
De 57-jarige mede-eigenaar van een
Haarlems fruitbedrijf J. A. A. v. D., die in
de loop van 1949-1950 en 1951 ten nadele
van de firma enige duizenden guldens had
verduisterd, werd conform de eis veroor
deeld tot acht maanden gevangenisstraf.
De 22-jarige Haarlemse bankwerker J.
van S„ die in Augustus uit een huis op het
Frans Halsplein een fiets had gestolen,
werd veroordeeld tot een gevangenisstraf
van tien maanden, waarvan zes maanden
onvoorwaardelijk en vier maanden voor
waardelijk. De eis luidde één jaar, waarvan
vier maanden voorwaardelijk.
De 28-jarige kantoorbediende J. P. W„
die een klant om de tuin leidde bij het
verzorgen van diens belastingzaken en
daarmee 350 „verdiende", werd veroor
deeld tot een gevangenisstraf van twaalf
maanden, waarvan vier maanden voor
waardelijk. Tegen hem was een gevange
nisstraf van cm iaar geëist.
Ge zoudt er een kunnen nemen
uit de grote hoop, die ge dage
lijks in de treinen en trams
met dikke actetassen naar huis
ziet rijden. Een die er al even
gewichtig uitziet als alle ande
ren een man die van zichzelf
weet dat hij belangrijk en ge
wichtig werk doet in het leven.
Ge kunt dat op zijn gezicht
zien, hij kijkt nu en dan alsof
hij lijdt onder zijn verantwoor
delijkheid, maar als een held
verbeten doorzet zonder mor
ren.
Zij vertellen tegen hun vrouw
iedere avond hoe moe ze zijn
en strekken de benen naar de
kachel met een gezicht van: En
nu laat maar eens zien hoe een
zwoeger als ik verwend be
hoort te worden.
Daar hebben zij een vrouw
voor, zeggen zij tegen zich-
zelve. Zij hebben een ganse
dag de telefoonhoorn op zitten
nemen en neer zitten leggen,
zij hebben hun secretaressen
streng aan moeten kijken en
gedurig op de klok moeten
zien om niet te laat weg te
gaan. En als ze dan eindelijk
na nog wat meer zitten en
kijken thuis geraakt zijn, moet
daar wat tegenover staan.
Vooral met de feestdagen.Want
die zijn geschapen om de wer
kers te laten bijkomen.
Met de feestdagen willen zij
gezelligheid en rust in huis.
Dan moet er goed gegeten wor
den en gedronken, dan moeten
de lichtjes in de Kerstboom
glimmen en de kachel dient
niet te hard en niet te zacht te
branden. Er moet op tijd aan
tafel worden gegaan en de
borrel behoort ruim van te
voren geserveerd. Na tafel
moet er tijd zijn voor een si
gaar en een gezellig praatje, de
visite moet tijdig weer haar
kopje koffie hebben en de kin
deren mogen niet te laat over
de vloer blijven.
Wat wilt ge, de feestdagen
moeten het lichaam en de ziel
verkwikken, zij moeten de
rust en de vreugde brengen in
gelijke porties, zij dienen het
hoofd des huizes tot loon te
zijn voor zijn werken.
Het huis is het domein der
vrouwen. Zij dienen te zorgen
dat de huiselijke feesten van
de Decembermaand haar man
nen in het geheugen blijven
als sappige oasen in een droog
jaar van carrière-maken.
Die vrouwen het moet haar
lust en leven zijn de Kerst
boom te plaatsen en de kokerij
te verzorgen, de kamers met
dennegroen op te sieren en
rode lintjes aan de lamp te
strikken. Maar zij moeten er
voor zorgen dat zij er knap en
lief uitzien tegelijk, dat zij haar
beste japon dragen en haar
sieraden laten schitteren in het
zachte lamplicht. Dat zijn zo
de kleinigheden die zij aan
haar mannen verplicht zijn met
deze dagen.
Als ge een heel jaar lang voor
uw gezin buitenshuis hebt ge
ploeterd met telefoons en
secretaressen,dan moogt ge toch
met de feestdagen verwachten
dat uw huis zich eens liefko-
zend om u heen sluit en dat
ge eens uw vermoeide benen
kunt strekken en erbij zeggen:
Ziezo, ik neem het er eens van.
Dat komt u toe als man van
beroep.
Die vrouwen het jnoet haar
lust en haar leven zijn om de
huiselijke feesten op te fleuren
met liefde en zorg. Maar daar
dient eens een boekje over
opengedaan te worden.
Ge kunt wel denken dat zij als
feeën door haar huis gaan en
een toverstok zwaaien: Hupsa,
hier een kerstboom, pats, daar
een versiering van dennegroen
en hulst, een-twee-drie en er
pruttelt een bruingebraden
gans in de oven, nog een zwaai
met het stokje en er zijn wijn,
fruit, gebak, sigaren, koekjes,
kerstkransen, zoute stengels en
pasteitjes in huis.
Dat kunt ge wel denken, maar
ge moet eens zien hoe dat gaat.
Ge moet eens achter de coulis
sen van dat feest kijken en zien
hoe het allemaal in elkaar ge
meesterd moet worden. Ge
moet haar zien hollen en sjou
wen in de tijd dat haar man
nen zich zitten te vermoeien
met telefoneren en cijfers in
boeken zetten.
Het moet een toer zijn om te
weten wat er in huis moet
worden gehaald en hoeveel.
Wat er van de melkboer en de
groenteman genomen dient te
worden om niet tekort te ko
men en wat er besteld moet
worden zonder dat er een fail
lissement op volgen gaat met
Januari.
Ge zoudt eens moeten uitreke
nen wat er aan tierlantijntjes
van velerlei aard in één sim
pele, ronde tulband zijn ver
werkt moeten worden om er
een smakelijk en inspirerend
gebak van te maken. Maar
dat zijn zaken waar de man op
zijn werk geen weet van heeft.
Hij ziet op de kalender dat er
feestdagen op komst zijn en
als hij zijn huis binnenstapt,
zijn die feestdagen met hun
plezierige en schone hebbe
lijkheden al kant en klaar vóór
hem binnengegaan. Hoe? Dat
vraagt hij niet, wanneer het
geurend gebraad op tafel komt
en de wijn in de glazen schit
tert.
Maar achter de coulissen
zwoegt en werkt er een al
weken lang, daar worden
puzzles opgelost waar een man
drie secretaressen en tien tele
foons tegelijk voor zou nodig
hebben. Daar worden de zwa
re zorgen gekneed en geschild
en gebakken en gebraden tot
plezierige, feestelijke dingen.
Die feestdagen het is een
weelde als ge uw voeten eens
bii de warme kachel kunt ste
ken na een goede maaltijd, en
als ge eens zachtkens wegdoe
zelen kunt in de avondlijke
rust van een feestelijke dag vol
goede gaven.
Dan gaan de borden en scha
len leeg van tafel af, het is
alsof kaboutertjes ze zoetjes
weghalen en schoonspoelen
ergens buiten. Maar het zijn dc
kaboutertjes niet.
Ge moet eens in de keuken
gaan zien. Daar staat uw
vrouw, die de heerlijke din
gen bedacht en maakte, de
schalen en borden in dampen
de sop te wassen met een
schort over haar feestkleed.
Daar ziet zij de resten van al
haar schone scheppingen weer
keren om in het afvalvat te
worden gegooid. Het deert
haar niet, want zij heeft dat
tevoren geweten. Zij werkt
weken en dagen voor één uur
van voldoening.dat zij zien kan
hoe het u smaakt. En als de
vaat gedaan is, wordt er koffie
gezet. En als er koffie gedron
ken is wordt er nog een glaasje
geschonken. En als. Zo gaat
dat een ganse feestdag lang.
Uw vrouw loopt niet met een
dikke actetas en een lijdend
gezicht van de kamer naar de
keuken, om te laten zien hoe
zij ploeteren moet. Zij kijkt
niet gedurig op de klok om te
weten wanneer het haar tijd
is: Denkt ge dat zij de braad-
oven zal dichtslaan op klokke
zes zoals gij uw boeken op het
kantoor? En dat zij de kip zal
laten zwartbranden omdat het
tijd is om op te stappen?
Dat is zo een vergelijking ter
gelegenheid van de feestdagen.
De man en de vrouw zij
doen hun verschillend werk
al naar de aard van hun le
venstaak. Maar één ding kunt
ge niet goedpraten, al zoudt ge
er een jaar op studeren.
Dat ge op de formulieren en
biljetten die dat verlangen da
gelijks met sierlijke en gewich
tige letters uw eigen beroep
invult alsof het wonder-wat is,
en dat ge achter de naam van
uw vrouw in koelen bloede al
tijd in het hokje „beroep" durft
in te vullen: Geen.
Want dat, zie, is een leugen
waar de wereld iedere keer bij
zou moeten stilstaan.
J. L.
BINNENLAND
Op Eerste Kerstdag is 's avonds in Den
Burg op Texel een 12 meter hoge en 25
meter lange steiger, staande tegen de gevel
van de Ned. Hervormde Kerk omgewaaid.
De steiger viel op het kerkhof. Er gebeurden
geen persoonlijke ongelukken.
Het hoofdbestuur van de Vereniging
van Leraren in levende Talen heeft de mi
nister van Onderwijs verzocht een noodmaat
regel ten aanzien van het leervak Duits te
willen treffen, waarbij het aantal lesuren
voor dit vak wordt vermeerderd en het on
derwijs in het Duits „bevrijd wordt van de
druk, de gejaagdheid, de spanning en de ver
schraling, die er de tegenwoordige ken
merken van zijn".
Gedurende de reis van Rotterdam naar
Hampton Roads is aan boord van het s.s.
„Stad Alkmaar" een dodelijk ongeluk ge
beurd. Op zee werd begonnen met het af
breken van graanschotten. Bij deze werk
zaamheden viel de 20-jarige matroos Johan
de Hartog in het acht meter diepe ruim. Hij
kreeg een schedelbasisbreuk en is kort daar
na overleden.
De gemeente Sevenum heeft een geld
lening bij de plaatselijke Boerenleenbank
afgesloten ten bedrage van f 259.000. Deze
gelden zijn bestemd voor het gemeentelijk
aandeel in de financiering van de ontginning
van 206 h.a. Peelgebied. Dit zijn de laatste
gronden van de Sevenumse Peel, die voor
ontginning in aanmerking komen.
Een kantoorbediende is gaan varen met
een rondvaartboot, die in het Damrak te
Amsterdam lag. Gedurende een uur was de
jongeman met het schip aan het manoeu
vreren en in die tijd ramde hij negen keer
de wallekant, de dekschuiten en een motor
schip. Tenslotte schoof hij een raam open
en sprong in het water. De politie haalde
hem er uit. De voorsteven van de rondvaart
boot was ingedrukt en van het motorschip
waren de zijkant ingedrukt en een spant ver
splinterd.
Op Tweede Kerstdag heeft de heer
Keimpe Piers Nijdam te Sneek zijn 101ste
verjaardag gevierd.
HAARLEM EN OMGEVING
De Geref. kerkeraden van IJmuiden en
IJmuiden-Oost hebben in afzonderlijke ver
gadering en vervolgens in een gecombineer
de bijeenkomst besloten de fusie tussen beide
kerken tot stand te doen komen overeen
komstig het aangenomen fusierapport. Beide
kerken hebben tezamen drie predikanten en
tellen 2209 leden.
De heer J. van der Eist te Haarlem
slaagde aan de universiteit van Amsterdam
voor het doctoraal examen sociale geografie.
Een bewoner van de Burgwal te Haar
lem kwam Dinsdagavond om halfnegen thuis
en liep tegen de brandende kachel op. Deze
viel om en de man veronderstelde, dat er
brand zou volgen. Hij pakte de kachel op en
bracht hem naar buiten. Wel vielen er enige
brandende kolen uit de kachel, doch de
vrouw des huizes heeft die verzameld, waar
door geen brand ontstaan is.
ADVERTENTIE
Anegang 14 Telefoon 11963
Nieuwjaarskaarten
Naamkaartjes
Zak- en Kantooragenda's
Het gerechtshof te Arnhem heeft arrest
gewezen in de zaak tegen de gemeente
Apeldoorn, die een school had laten bou
wen zonder vergunning van het ministerie
van Wederopbouw. De gemeente werd
conform de eis veroordeeld tot een boete
van 5000. In eerste instantie had de
rechtbank te Zutphen de gemeente een
boete van 25.000 opgelegd, nadat de of
ficier van Justitie 100.000 boete had ge-
eist.
HAARLEM, 22 December 1951
GEHUWD: 22 Dec., T. J. A. Stoeltje en A.
van de Pol; F. Swaab en H. J. Blaauw; A.
F. Bronkhorst en G. J, de Visser; C. H.
Klipp en A. J. H. Veenstra; F. A. Jansen en
M. M. J. Smit: C. J. Bruggink en W. H.
Stuurman: L. Fortgens en T. F. Stroosnijder;
W. A. Pull en H. G. Thöne; W. J. C. van
Alphen en S. Jansma; H. C. te Pas en H. G.
Bergmans.
BEVALLEN van een zoon: 19 Dec., J. van
der MaarlKort; 21 Dec., M. A. de Ruig
Vincent; A. J. KimmanGrappenhaus; 22
Dec.. A. F. van KampenLodder.
BEVALLEN van een dochter: 19 Dec., N.
de BoerOosterwijk; 21 Dec., B. J. J. M.
Vloemansvan der Biezen; M. W. B. Pieck
Oosting; M. G. Oudendijk—Kleef; M. L. B.
KapiteijnBruinsma; M. C. Ruijzenaars
Belterman; 22 Dec., E. O. BruijnBlahyj; A.
HermelingBijl; E. A. DekkerBreukels;
M. SmitKrom.
OVERLEDEN: 20 Dec., J. J. Schreuder, 72
j„ Zocherstraat; L. G. Smits, 79 j„ Wagen
weg; 21 Dec., J. M. Banken, 63 j.. Brouwers
plein; C. M. AddingKlerk. 72 j„ Burg.
Sandbergstraat; E. Roelandvan Es. 81 j.,
Zoetestraat; J. L. Bossboom, 48 j„ M. v.
Heemskerkstraat; 22 Dec., G. E. RosierVer-
zandvoort, 57 j., Kamperlaan; G. Mes, 79 j.,
Kleine Houtweg.
