-Clowntje Riek
TAXI 12500
Lynne Thorn's
dilemma
Amerika beducht voor
concurrentie ter zee
Amerikaanse vliegers
vandaag uit Hongarije
Libië heeft een
definitieve regering
Nederland erkent Libië
Hyacinten en narcissen
voeren de boventoon
Stuurman van
„Tzonne" vermist
Bloemendaal
Heemstede
Amsterdamse Beurs
Nieuwe uitgaven
4
Italië wenst een
verenigd Europa
Kennans benoeming in
Moskou definitief
Tennis
Australië tegen
Verenigde Staten
Kerstexpositie „Bloemlust"
Bekroningen
Uw bestellingen worden keurïg thuisbezorgd
Goede daad van
padvinders
,,De Jazz-opera"
KAISER FRAZER
FEUILLETON
DONDERDAG 27 DECEMBER 1951
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
De meeste handelsvloten die met de
Amerikanen concurreren hebben zich her
steld van de grote verliezen die zij in de
tweede wereldoorlog hebben geleden en
zijn wat de nieuwbouw betreft de Ameri
kanen voorbij gestreefd, zo constateert de
National Federation of American Shipping.
Verklaard wordt dat de vloten van Enge
land, Frankrijk, Noorwegen, Zweden en
Nederland groter zijn dan voor de oorlog,
terwijl Italië bijna het vooroorlogse niveau
heeft bereikt.
Scheepvaartdeskundigen in de Verenigde
Staten achten dit een ernstig probleem. Zij
geven te kennen dat aan het Congres om
enige hulp zal worden gevraagd in de zit
ting die op 8 Januari begint, om spoedig te
kunnen beginnen met de bouw van nieu
were en snellere schepen voor de Verenig
de Staten om te kunnen concurreren met
de schepen die genoemde landen al
hebben.
„Snelle en nieuwe schepen zijn in de ge
hele wereld in bedrijf genomen of besteld",
zo verklaarde een woordvoerder uit scheep
vaartkringen te Washington. De naoorlogse
schepen der concurrenten zijn gebouwd om
te varen tegen lage kosten aan brandstof
en deze schepen zijn voorzien van de
nieuwste vindingen voor de vrachtbehan
deling. „Frankrijk, Noorwegen, Engeland
en België hebben duizend schepen of meer
dan 70 procent nieuwe constructie sedert
de oorlog, hoewel zij slechts 57 procent
van de scheepsruimte der wereld hebben.
Een aanzienlijke hoeveelheid van deze con
currerende constructie was mogelijk, ten
minste indirect, door de Marshallhulp
welke de Verenigde Staten die landen ge
geven hebben", zo verklaarde deze des
kundige.
Hij gaf toe dat de koopvaardijvloot der
Verenigde Staten thans 55 procent groter
is dan in 1939, doch hij merkte op dat de
vloot voor het merendeel uit oudere sche
pen bestaat. „De meeste Amerikaanse zee
schepen zijn kort voor of vroeg in de
tweede wereldoorlog gebouwd en zij zijn
langzaam. Dat betekent dat zij binnen nog
eens tien jaar ouderwets zijn geworden.
Binnen 5 a 8 jaar moet begonnen worden
met vervanging", aldus deze zegsman.
De meeste Amerikaanse zeetonnage be
staat uit Liberty-schepen met een tonsnel-
heid van KMA knopen, of Victory-schepen
met slechts weinig grotere snelheid. De
meeste naoorlogse schepen der concurren
ten maken 18 a 20 knopen, zo verklaarde
een deskundige. Hij zeide dat de Verenigde
Staten maar weinig nieuwe schepen heb
ben die boven de 20 knopen kunnen
komen.
De tonnage van diverse naties in 1939.
vergeleken met dit jaar en de hoeveelheid
die zij in Juli 1951 in aanbouw hadden,
wordt door de Federation of American
Shipping als volgt opgegeven (in duizen
den ton):
Verenigde Staten (particulier eigendom)
10.312 in 1939; 1.5605 in 1951, 429 in aan
bouw.
Frankrijk 2998—3826—750.
Nederland 3424—3773—307.
Noorwegen 693180212618.
Zweden 2033—2844—931.
Engeland 21.857—22.154—5240.
BOEDAPEST (AFP). De bemanning
van het Amerikaanse vliegtuig, die de
vorige week te Boedapest berecht is na
een gedwongen landing op Hongaars ge
bied, zal vandaag vrijgelaten worden, aldus
is van gezaghebbende zijde vernomen.
George Abbott, de Amerikaanse zaakgelas
tigde te Boedapest, zou deze verzekering
gekregen hebben na een onderhoud met
de Hongaarse minister van Buitenlandse
Zaken.
Volgens Reuter wordt aangenomen, dat
de betrokken vier Amerikanen reeds zijn
vrijgelaten en zich op weg bevinden naar
Wenen.
De Hongaarse regering heeft inmiddels
nog geen officiële mededeling gedaan aan
de Verenigde Staten over het proces.
Uit Amerikaanse parlementaire kringen
zijn stemmen opgegaan tegen de maatrege
len van de Hongaarse autoriteiten en tegen
de afwachtende houding der Amerikaanse
regering. De democratische afgevaardigde
Michael Mansfield, die lid is van de Ame
rikaanse delegatie bij de UNO te Parijs,
was van mening, dat de kwestie voor de
Veiligheidsraad dient te worden gebracht.
De republikeinse afgevaardigde John
Armstrong deed een scherpe aanval op de
„traagheid" van zijn regering en kondigde
aan dat hij, wanneer het Congres weer
bijeenkomt, een motie zal indienen, waarin
gevraagd wordt de diplomatieke en han
delsbetrekkingen met Hongarije te ver
breken.
De Amerikaanse regering heeft zich be
reid verklaard de boete van 30.000 dollar
per persoon te voldoen, die werd opgelegd
door een Hongaars gerecht. Een functiona
ris van de Hongaarse legatie te Washing
ton heeft Woensdagavond meegedeeld, dat
Hongarije dit Amerikaanse aanbod heeft
aanvaard.
Hr. Ms. „Van Kinsbergen" zal begin
1952 naar Nieuw Guinea vertrekken ter af
lossing van Hr. Ms. „Johan Maurits van
Nassau".
Ann Murphy, een Amerikaans meisje uit
Tenafly in de staat New York, kwam tij
dens de aardrijkskundelessen op school zo
onder de indruk van de Nederlandse klom
pen, dat zij een brief aan de Nederlandse
regering schreef, waarin zij vroeg waar
deze wonderlijke schoenen te koop waren.
De brief belandde bij het ministerie van
Economische Zaken en een paar ambte
naren daarvan besloten om Ann en haar
zusje Susan als Kerstgeschenk een paar
klompjes te sturen. De heren L. Smilde
(links) handelscommissaris van Neder
land en P. Gomperts van de Kamer van
Koophandel verrasten beide kinderen de
zer dagen met de cadeautjes. Barbara
Lenox, die op de Kamer van Koophandel
werkzaam is. was meegekomen om de kin
deren te laten zien hoe de Nederlanders
in Volendam gekleed gaan.
De nieuwe regering van Libië is thans
gevormd. Premier en minister van Buiten
landse Zaken is Mahmoed Bey Moentasser.
Het kabinet bestaat uit drie vertegenwoor
digers van Tripolitanië, twee van Cyre-
naica en één van Fezzan.
Het koninkrijk Libië heeft verzocht toe
gelaten te worden als lid van de UNO en
van de organisatie voor de landbouw
(FAO), de organisatie voor onderwijs,
wetenschap en cultuur (Unesco), en de
wereldgezondheidsorganisatie.
Koning Mohammed Idris Es Senoessi
heeft tal van gelukwensen ontvangen.
De Britse gevolmachtigde gezant, Sir
Alex Kirkbride, heeft Zaterdag Koning
Idris zijn geloofsbrieven aangeboden.
Adriaan Pelt, de commissaris der UNO
voor Libië, zal in Januari zijn eindrapport
aan de secretaris-generaal der UNO,
Trygve Lie, overhandigen. Voorts zal eind
Januari de commissie voor Libië ontbon
den worden. Daarentegen zal een tribunaal
der UNO van drie leden ook in 1952 blij
ven functioneren. Dit tribunaal zal zich
bezig houden met hangende geschillen
tussen de voormalige besturende mogend
heden Engeland en Frankrijk en Italië
enerzijds en de nieuwe Libische regering
anderzijds. Tot de oprichting van de recht
bank werd vorig jaar door de Algemene
Vergadering besloten.
Koningin Juliana en minister Stikker
hebben telegrammen met gelukwensen ge
zonden aan de koning van Libië en aan de
minister van Buitenlandse Zaken van Libië.
Hiermede heeft Nederland Libië als on
afhankelijke staat erkend.
Het ligt in de bedoeling diplomatieke
betrekkingen tussen beide landen te
vestigen.
(Reuter). De Italiaanse premier en
minister van Buitenlandse Zaken, Alcide
de Gasperi, heeft Dinsdag voor zijn ver
trek uit Rome naar Parijs, waar hij de
conferentie over het Europese leger zal bij
wonen, verklaard, dat indien „dit experi
ment" door alle betrokken landen vastbe
sloten zou worden uitgevoerd, zulks een
ommekeer in Europa te weeg zou brengen
en de loop van de geschiedenis zou wijzi
gen. Italië is bereid een deel van zijn sou-
vereiniteit op te geven, mits alle andere
deelnemende landen dit eveneens zouden
doen en mits de oprichting van het Euro
pese leger spoedig gevolgd zou worden
door de vorming van een kern voor een
Europese federatie, waarom heen een Ver
enigd Europa zou kunnen worden opge
bouwd.
President Truman heeft meegedeeld,
dat George F. Kennan admiraal Alan Kirk
zal opvolgen als ambassadeur te Moskou.
Kennan is thans aan het departement van
Buitenlandse Zaken verbonden als deskun
dige voor Russische aangelegenheden.
Het Kremlin heeft Kennans benoeming
goedgekeurd.
Voor de Challengeround van de Davis Cup,
waarin te Sydney Australië als houder van
de cup de Verenigde Staten ontmoet, werden
op Tweede Kerstdag de eerste enkelspelen
gehouden. Vic Seixas (Verenigde Staten)
versloeg Mervyn Rose. (Australië) met 63,
6—4, 9—7.
De stand werd gelijk doordat Frank Sedg-
man (Australië) in vier sets van Ted
Schroder (Verenigde Staten) won: 64,
6—3, 4—6, 6—4.
Het dubbelspel werd door de Australiërs
gewonnen, Sedgman en Ken McGregor ver
sloegen Schroder en Trabert met 62, 97,
63. Hiermede heeft Australië met 2—1 de
leiding genomen.
De Kersttentoonstelling „Bloemlust" in
de H.B.G.-hal te Lisse, die Maandag door
burgemeester mr. Th. de Graaf van Lisse
is geopend, zal tot en met Zaterdag open
blijven en liefhebbers en vakmensen doen
genieten van de kleurenpracht der voor
jaarsbloemen, die hier hartje winter in
bloei staan.
Opnieuw overtreft de Kersttentoonstel
ling van „Bloemlust" die van het vorig
jaar. Het vakmanschap in de Bloembollen
streek vertoont een opgaande lijn. Dertig
jaar geleden kreeg men op een Kerst
tentoonstelling één narcissenvariëteit in
bloei te zien en die was nog uit Frankrijk
aangevoerd.
Wanneer men dan op deze Kerst
tentoonstelling meer dan tienduizend nar
cissen in tal van variëteiten en prachtig
bloeiend ziet opgeplant, bewijst dit wel dat
de cultuur en met name de kennis inzake
het forceren en vertragen van bloembol
len door temperatuurbehandeling met
reuzenschreden vooruitgegaan is.
De tulpen zijn dit jaar in de minderheid,
ze bloeien traag in dit seizoen. De meerder
heid vormen de narcissen, die de beide
flanken van de 1300 vierkante meter grote
tentoonstellingshal geheel innemen. Het
midden is gereserveerd voor de hyacinten
waarvan er eveneens ruim 10.000 zijn op
geplant.
De blikvanger op deze tentoonstelling is
de achterwand waar, tegen de spitsboog
van een gothisch kerkraam en gegarneerd
door slanke kaarsen, zuiverwitte amaryllis
kelken in grote hoeveelheid tot een gewel
dig bloemstuk zijn saamgevoegd, geflan
keerd door de grote rode kelken van de
amaryllis hippeastrum en de sierlijke ama
ryllis gracilis. Deze in rood en wit gehou
den decoratie geeft, met de grote bloem
kronen die aan de zoldering hangen, aan
de tentoonstelling een typische Kerst
sfeer. De jury kende twee grote gouden
medailles aan deze amaryllis-groep toe
Na de voorzitter van Bloemlust, de heer
C. J. Segers, wiens rede nog in onze editie
van Maandag is opgenomen, sprak de bur
gemeester van Lisse, mr. Th. de Graaf, die
zeide onder de indruk te zijn geraakt van
de vakkennis, het optimisme en het door
zettingsvermogen van de mensen uit het
bloembollenvak, uit deze streek en deze
gemeente. Hij hoopte op een spoedige ver
betering van de positie van het bloembol
lenvak, dat een zware strijd moet voeren
voor zijn exportpositie, waar Nederland
wegens gebrek aan grondstoffen bij de on
derhandelingen zo weinig pressie kan uit
oefenen en dus de kwaliteit der producten
het moet winnen.
Wisselbekers: Voor de beste georenareerde
hyacinten: H. de Graaff en Zn. te Lisse
(tweede keer); voor beste collectie ver
vroegde hyacinten: H. de Graaff en Zn. te
Lisse (tweede keer); voor beste inzending
hyacinten décoratief: H. de Graaff en Zn.
te Lisse; voor beste inzending narcissen:
Warnaar Co. N.V., Sassenheim (defini
tieve prijs); voor idem 8 soorten: Warnaar
en Co. N.V., Sassenheim; voor beste inzen
ding tulpen: Jac. Uittenbogaard, Oegst-
geest; voor idem 10 soorten: Jac. Uitten
bogaard, Oegstgeest; definitieve prijs beste
gemengde inzending: G. B. de Vroomen te
Sassenheim; grote gouden medaille met lof
der jury voor inzending Amaryllis Hip
peastrum: G. C. van Meeuwen te Heem
stede; grote gouden medaille voor inzen
ding amaryllis gracilis: G. C. van Meeuwen
te Heemstede.
Gedurende de avonduren is de expositie
in een speciale belichting te zien.
Maar de week daaropnou toen hebben de jongens 'n ondeugend stukje uit
gehaald!
Het schip, waarmee de Kabouters naar Speelgoedstad waren gekomen, lag nog altijd
aan de kade van de haven. Op een middag gingen Rick, Bunkie en Oepoetie daar
heen; ze keken naar het mooie schip.
„Ik zou er best eens mee willen varen", zei Bunkie opeens.
„Puh!", zei Rick. „We zouden er niet eens mee overweg kunnen!"
„Nou.dat zou ik nog wel eens willen zien!", riep Oepoetie. „Wij met z'n drieën
niet?"
Toen keken ze elkaar eens aan, enJa, eigenlijk zouden ze 't wel graag eens pro
beren! Zo'n vaartochtje op de rivier zou toch wel leuk zijn....
En zonder er eigenlijk goed bij na te denken, dat ze iets verkeerds deden, gingen ze
aan boord van het schip.
„Laten we maar eens zien of we het zeil kunnen hijsen", stelde Rick voor.
En warempel.toen ze hadden uitgezocht aan welke touwen ze moesten trekken,
kregen ze het zeil werkelijk omhoog
ADVERTENTIE
Levert voor Oudejaarsavond de
welbekende schotels
Hors d'Oeuvres
Russische eieren
Huzaren-salades
Zalm-salades
Saucijzenbroodjes, Pasteitjes, Ragoutbroodjes,
Croquetten, Bitterballen
STATIONSPLEIN 6
TEL. 21750
De trawlvisserij in het hoge Noorden
heeft in de Kerstnacht een tragisch offer
geëist: op naar schatting J'/ï uur stomen
van de Noorse havenstad Harstad is de 35-
jarige zoon van schipper v. d. Leek uit
IJmuiden, die als stuurman op de „Tzonne"
voer onder commando van zijn vader, waar
schijnlijk overboord geslagen en ver
dronken.
De schipper is per vliegmachine naar
huis teruggekeerd en zal worden afgelost
door de tweede schipper van de „Assan
Reis", Klaas Blok.
Aan de vooravond van de eerste Kerst
dag is een aantal kinderen in het troep
lokaal van de padvindersgroep Elswout aan
de Bergweg te Bloemendaal bijeengekomen.
Een programma werd afgewerkt, waarin
zowel ernst als vrolijkheid hun deel had
den. Toen de kinderen naar huis gingen
ontvingen zij een pak met levensmiddelen
en één met textielgoederen voor elk kind.
De levensmiddelen hiervoor waren verkre
gen door de medewerking van de Bloe-
mendaalse ingezetenen. In vele winkels in
Bloemendaal-dorp waren door de padvin
ders manden neergezet, waar de inwoners
hun gaven in konden doen.
De padvinders van de Elswoutgroep hou
den hun jaarsluiting op Oudejaarsdag in de
Nederlands Hervormde Kerk te Bloemen
daal. In de dienst gaat voor oubaas D. C.
Knook uit Haarlem.
Op het Kerstmenu van het Minerva-
theater stond als hoofdschotel „De Jazz-
opera", een bijzonder gezellige muziekfilm
in technicolor met June Haver, Mark Ste
vens en Szöke Szakall. De gemoedelijke
Oostenrijker vertolkt hierin de rol van Al
fred Breitenbach, een eeuwige bewon
deraar van Mozart en Beethoven, hetgeen
in zijn vreselijk serieuze opera-composi
ties duidelijk tot uitdrukking komt. Er is
geen sterveling die zich voor deze muziek
interesseert en het gezin Breitenbach ver
keert dan ook in vrij behoeftige omstan
digheden, tot zijn aria's in handen komen
van een moderne tekstdichter, die deze
zwaarwichtige melodieën handig omwerkt.
Binnen korte tijd verwerven ze nu een
enorme populariteit. Ondanks de binnen
stromende dollars valt Breitenbach dit
succes als een verraad tegenover de door
hem zo zeer bewonderde componisten. Hij
ontvlucht de stad waar hem van alle kan
ten zijn opera in de oren klinkt, maar
waarvan de serieus bedoelde aria's rnu zijn
gedegradeerd tot songs als „Peg o'my
heart" en „Iwant you, to want me". Hij
trekt zich in diepe afzondering terug met
het voornemen een geheel nieuwe opera te
componeren, tot hij verneemt, dat een be
roemde dirigent het niet beneden zijn
waardigheid acht een model-uitvoering
van zijn werk te geven. Hij kan de verlei
ding niet weerstaan de concertzaal binnen
te sluipen. Als hij aan het slot een lang
durige ovatie van het publiek in ontvangst
mag nemen, is hij gaarne bereid zich met
de nieuwe bestemming van zijn muziek te
verzoenen. Al met al een vlotte amuse
mentsfilm, die vanavond herhaald wordt.
In het voorprogramma draait een interes
sante documentaire in kleuren over het
Natuurreservaat in Zuid-Afrika.
3-3/ Nederl. 47
A.K.U
Lever Brothers
Philips Gloeil.
Nwe Philips
Kon. Petroleum
A'dam Rubber
Holl. Amer. Lijn
N. Scheepv. Unie
H.V.A
Deli Mij
Amsterd. Bank
Rotterd. Bank
Twentse Bank
Anaconda Copper
Bethlehem Steel
Republic Steel
Shell Union
Tidewater
U S. Steel
N Lever Brothers
Slotkoers
Openings
Maandag
koersen
85
85/
159)4
159/
I86/4
186
167-X
168
163/
163/
290
290
93
92/
182/
182/
140
140/
98/
98/
71%
71/
166/
166/
164/
164/
158/
159
55/
55/
55/
55/
461/ig
45/
73/
74
45%
45%
43
42
180
180
Italië, Aspecten van Leven en
Cultuur, onder redactie van E. J
Dijksterhuis en Jaap Romijn -1
W. de Haan N.V., Utrecht.
Het .maandblad De Gids heeft dit bijzon
dere nummer over Italië op dezelfde wijze
samengesteld als verleden jaar het nummer
over Amerika: uit bijdragen van deskundi
gen over verschillende aspecten van de na
tionale werkzaamheid. Het Amerikaanse
nummer was echter voornamelijk door Hol
landse medewerkers gevuld, die allen tracht
ten enkele punten op zo'n manier te stellen,
dat ze de vertegenwoordiging konden voeren
van wat weggelaten was; het Italiaanse num
mer is voornamelijk op Italiaanse bijdragen
aangewezen, en daarvan bieden vele niets,
dat een samenvatting en karakteristiek ten'
behoeve van de buitenstaander lijkt. Het is
voor een buitenstaander altijd wel iets mak
kelijker dan voor een insider om uit te ma
ken, wat andere buitenstaanders het wezen
van een zaak doen vermoeden; en Amerika
is nog steeds voor cultuurbeschrijvingen een
veel handzamer object dan welk Europees
land ook. Daarmee zijn de tekortkomingen
van dit nieuwe nummer voor een deel ver
klaard, maar beter wordt het er natuurlijk
niet door. Overstelpt met namen van stro
mingen en personen snuift de lezer maar
weinig Italiaanse lucht op.
Het stuk van de Nederlandse journalist
A. H. Luijdjens over Tien jaren Italiaanse
Geschiedenis is echter een goed, zakelijk
stuk en de artikelen van Massimo Mila over
moderne Italiaanse muziek en van Emilio
Lavagnino over herstel van oorlogsschade
aan monumenten zijn zowel overzichtelijk
als animerend. Van de Italiaanse gedichten
en verhalen heeft in deze vertalingen
Eugenio Montale's Dora Markus poëtisch
leven. S. M.
Arthur Koestier, De jaren
van verlangen. Vertaling
van H. P. van den Aardweg.
(A. J. G. Strengholt, Amster
dam.)
Het is een onvriendelijk lot (of iets anders)
dat Arthur Koestier er toe drijft om steeds
maar weer zijn ideeën in romanvorm te
presenteren. Als romanschrijver is hij in
„The Age of Longing" eenvoudigweg banaal;
zijn figuren staan voortdurend in de meest
afgetrapte situaties tegenover elkaar in bars
en slaapkamers en op partijen, die natuurlijk
een sfeer van decadentie en naderende onder
gang moeten scheppen, maar daar totaal niet
in slagen bij wie wel eens bars, slaapkamers
of partijen bezocht heeft De figuren zelf
zijn wezenloze verschijnselen, wier schaarse
adem opgebruikt is wanneer zij aan het eind
van het boek hun taak volbracht hebben; het
vertolken van Koestler's gedachten over het
wezen van de internationale-politieke situatie.
Met deze gedachten is het een andere zaak
dan met de romanvorm. Koestier heeft uit
gemaakt, dat wat hij Europa's politieke
libido noemt, te zwak is geworden om nog
aan levensvatbare naties het aanzien te
kunnen geven. De oplossing zal wel door de
inspiratie van een nieuw geloof gegeven
moeten worden: maar aan zoiets kan men
niets doen, men kan er alleen op wachten.
De Russen hebben de communistische leer zo
omgebogen dat zij voor hen, geholpen door
een geweldige terreur, de functie van een
dergelijk geloof kan waarnemen; maar de
noódzaak van een terreur duidt precies de
onwaardigheid van dit geloof aan. Deze ge
dachten zijn nu ook wel zo nieuw niet. maar
ten eerste is dat voor een deel aan Koestler's
eigen vorige boeken te danken, ten tweede
krijgen ze nog een zekere verrassende uit
werking door de consequentie en het talent,
waarmee hij ze bij monde van zijn personen
weet te variëren. De uitgeputte intellectueel,
het Amerikaanse meisje dat haar geloof
kwijt is en er niet buiten kan, de Russische
emigré die er krankzinnig van wordt, de
held van de Sovjet-cultuur die „de vrijheid
verkiest", de employé van de Sovjet-ambas
sade die aan het bolsjewisme niet twijfelen
kan: deze en andere ingezetenen van Parijs
beschrijven elkaar lang niet zonder intelli
gentie en soms boeiend hun geestelijke toe
stand, die bij ieder van hen op de verhouding
uitoutting-schijngeloof betrekking heeft.
Om Koestier recht te doen zou men hun
betogen wat uitvoeriger moeten resumeren
dan hier gebeuren kan; daaruit zou dan te
zien zijn. dat hij werkelijk een onderhoudend
en scherpzinnig converseerder is met een
heldere blik op de toestand van hen. die een
vast punt voor hun denken verlangen en
het niet kunnen vinden.
„Beklemmend, groots en indringend" is dit
alles echter niet, in strijd met wat de uit
gever ons wil doen geloven. Voornamelijk
niet. omdat alle gesprekken in een schijn
wereld gevoerd worden, waarin wij geacht
worden voor ongelukkige mensen aan te zien
wat wij duidelijk herkennen als papieren
"oppetjes; voor zover de problemen die van
de personen in het verhaal zijn, laten zij
onverschillig.
De vertaler van dit boek is wel erg slordig
te werk gegaan; „hoor. hoor" in plaats van
„bravo", „lorries" in plaats van „vracht
auto's", „gelijk" in plaats van „zoals" (in
gesprekken!) en zo meer S. M.
ADVERTENTIE
Wij rijden met
door ANNE LORAINE
Vertaald uit het Engels
17)
Mijn beroep is een deel van me. Hoe zou
jij het vinden, als iemand van je eiste,
dat je je muziek opgaf om te bewijzen,
dat je liefde 100 procent was? Geloof me,
lieveling, alles zal goed tussen ons komen,
ik kèn daaraan niet twijfelen, want dat
zou twijfel betekenen aan alles wat voor
mij waarde in het leven heeft.
Ik zal het de komende weken erg druk
hebben, Jimmie, maar ik zal je schrijven,
ook al zal ik verder dit onderwerp niet
meer aanroeren. Ik wil natuurlijk, als je
weer beter bent graag uitvoerig met je
praten. Zullen we elkaar daartoe ergens
in de stad treffen, b.v. over twee maan
den? Dan ben je zeker weer helemaal be
ter. Schrijf jij maar, waar je me ontmoe
ten wilt, jij kent de verschillende gele
genheden beter dan ik. Blijf van me hou
den! Lynne".
Ze pos;te de brief in de morgen, op weg
naar het station. De andere gasten ver
trokken ook, zoals Lynne al voorzien had.
Ze merkte, dat ze zich in haar tegenwoor
digheid, sinds ze wisten dat ze hen om de
tuin geleid had, niet meer op hun gemak
voelden. Ze ergerde zich eraan en het was
dan ook met een gevoel van opluchting,
dat ze hen, toen haar trein zich in bewe
ging zette, goedendag wuifde. Terwijl de
trein het station uitreed, bleef ze uit het
raampje kijken. Ze zag Jean staan, die
alleen naar het uiterste eind van het per
ron was gewandeld en wilde haar iets toe
roepen. Maar het meisje wendde zich af.
Toen ze de volgende dag in de kliniek
terug was, viel 't Lynne moeilijk zich in
te denken, dat ze wérkelijk weg was ge
weest. Gedurende haar korte afwezigheid
had het werk zich opgestapeld: een van
ae dokters was ziek en een verpleegster
was getrouwd, zodat er nog meer werk
dan anders op haar wachtte. Lynne's eigen
verpleegster, de aardige Helen James, be
groette haar met zichtbare opluchting.
,,'t Is waanzinnig druk geweest, dokter",
bekende ze eerlijk, „en ik ben dolblij dat
u er weer bent. De arme dr. Mannerley
heeft zich volkomen overwerkt. Moeder
Dent heeft heel wat moeilijkheden veroor
zaakt, doordat ze geen toestemming voor
opereren wil geven, zonder uw oordeel. Ze
is nu al weer hier om met u te praten. We
konden het kind gelukkig in het ziekenhuis
houden, hoewel het een wonder mag heten,
dat we haar zover kregen. Wilt u haar
nu dadelijk te woord staan?"
Moeder Dent begroette Lynne onder
tranen, als was ze jaren weg geweest, en
in de woorden, die ze sprak, lag een ver
wijt.
„Heb ik 't u niet gezegd", zei ze triom
fantelijk. „Ik wist 't, dat m'n arme kleine
Doreen oorontsteking zou krijgen! U zult
die andere dokters toch niet aan haar laten
komen, hè? U weet hoe 't met m'n moeder
gegaan is. Vandaag was ze gezond en mor
gen was ze dood, zou je kunnen zeggen".
„Doreen is nog erg jong", antwoordde
Lynne rustig. „Ze heeft natuurlijk veel
meer weerstandsvermogen dan uw oude
moeder had".
„U moet u niet zo bezorgd maken, daar
helpt u het kind niet mee. U moet vertrou
wen hebben. Ik beloof u, dat ik zelf
Doreen's geval zal bekijken. Ik zal van
daag nog naar haar toegaan en u mijn
mening laten weten".
Mevrouw Dent snikte. „Mijn man houdt
niet van vrouwelijke dokters", zei ze, op
een oud thema terugkomend „maar ik zeg
altijd maar, dat je geen vooroordeel mag
hebben, dat u Doreen beter dan wie ook
kent, en dat u als vrouw natuurlijk beter
kunt begrijpen, wat een kind heeft, dan
een man. Da's toch logisch! U krijgt mis
schien zelf nog wel eens kinderen
Lynne hoorde de woordenvloed zo ge
duldig mogelijk aan. Ze voelde hoe achter
haar rug zuster James spottend lachte. In
de loop van de morgen onderzocht ze het
zieke kind, bevestigde Mannerley's oordeel
en trof onmiddellijk alle voorbereidingen
voor een operatie.
Preston Mannerley was kennelijk blij,
dat ze terug was, en hij was niet de enige,
want iedereen liet duidelijk blijken, dat
men het prettig vond, dat ze er weer was.
Een weldadig gevoel van ergens te beho
ren doorstroomde haar en het leidde haar
gedachten af van het probleem, dat haar
bezig hield. Ze wierp zich met enthousias
me op haar werk en merkte niet dat het
hele personeel van de hoofdverpleegsters
tot de keukenmeisjes, zich verwonderden
over de verandering in haar wezen. Zuster
James vatte het in een gesprek met an
dere verpleegsters kort samen: „Dr. Lynne
is als een ander mens van haar vacantie
teruggekomen. Onze brave dokter is op
de een of andere manier uitgegroeid, tot
bloei gekomen, of hoe je 't noemen wilt.
Ze is menselijker, misschien is 't onmoge
lijke gebeurd en is ze verliefd geworden"
Van Jimmie hoorde Lynne aanvankelijk
niets. Maar op een morgen, toen ze juist
naar het ziekenhuis wilde gaan, bracht
de post een briefkaart. Er stond niet veel
op, maar het was voldoende. „Ik hoop je
te zien in de Glaxa Club, op 15 October
a.s. om 8 uur. Ik reken op je. Veel liefs,
Jimmie".
Hierna leek het leven een zonnige droom.
Jimmie hield van haar, wilde haar zien
en met haar praten! Ze verrichtte met nóg
groter enthousiasme haar dagelijks werk
en voelde dat ze beter werkte dar. voor
heen. Doreen maakte het, na de operatie
uitstekend en moeder Dent bracht in haar
grote dankbaarheid alle moeders met zieke
kinderen uit haar buurt naar Lynne. Dr.
Mannerley, die de lange rij wachtende
patiënten voor haar spreekuur dagelijks
gadesloeg, kwam thans vaak in de middag
een praatje maken en ze was verrast door
deze toenadering van de tot dusverre zo
stugge zwijgzame dokter. Zo nu en dan
wandelde hij ook met haar naar huis en
op een middag, dat hij een patiënt in een
van de voorsteden moest bezoeken, vroeg
hij haar, of ze met hem meeging.
„Dr. Mannerley is niet meer te herken
nen", zei ze 's avonds tot Nan. „Ik begrijp
niet, wat hem is overkomen. Hij doet heel
normaal tegenwoordig, terwijl hij vroeger
volkomen ongenaakbaar was".
„Mannerley is niet de enige die ver
anderd is", merkte Nan op. „Jij zelf bent
na je vacantie ook als een volkomen an
der mens teruggekomen, weet je dat! Je
bent als herboren. Houd je erg veel van
Jimmie Mathers?"
„Hij betekent alles voor mij", antwoord
de Lynne rustig. „Soms heb ik wel eens
gedacht.. Nan, wat zou jij er van zeggen
als ik m'n werk opgaf?"
Nan, die met een breiwerk in een die
pe stoel zat, staarde haar verschrikt aan.
„Heeft iemand je een beter aanbod ge
daan?", vroeg ze.
„Nee, je begrijpt me niet", antwoordde
Lynne. „Ik bedoel, hoe zou je 't vinden,
als ik mijn werk opgaf en met Jimmie
Mathers trouwde?"
Nan keek naar Lynne's slanke figuurtje,
dat zich tegen het raam aftekende.
„Maar je kunt werk als dat van jou
toch maar niet opgeven", zei ze ernstig.
„Dat meen je toch niet?"
„Waarom niet?" Lynne's stem klonk on
geduldig. „Er zijn zoveel vrouwen, die hun
werk opgeven als ze trouwen".
Nan Üep op haar toe.
„Als je bij Lynne Thorn de dokter weg
neemt, wat blijft er dan over?", vroeg ze
kalm. „Waarom is die Jimmie verliefd op
je geworden, denk je? Jij en je werk zijn
volkomen één, m'n lieve kind! En boven
dien, hoe kun je er over denken iets op
te geven, wat je helemaal niet kunt op
geven. Het werk, dat je doet Lynne, is
groter, machtiger, belangrijker dan je zelf.
Je bent uit roeping dokter geworden. Je
kunt niet als een gewone sterveling alléén
maar aan Jimmie toebehoren, je móét blij
ven zorgen voor de duizenden vrouwen.
Dent met kinderen en met echtgenoten,
die je allemaal zo nodig hebben. Als Jim
mie dat niet beseffen kan, is hij jou niet
waard, Lynne".
,,'t Is allemaal onzin, wat je daar zegt",
zei Lynne, verwonderd over de heftigheid
van haar vriendin. „Er zijn zóveel andere
dokters.
(Wordt vervolgd).
