Conferentie over confereren
Taxi? 18000
„De Cocktailparty" van T. S. Eliot
door de Nederlandse Comedie
Haarlemse spuitgasten veroverden
de Oterleekse brandweerstaf
Belangwekkend groepsexperiment van
Amsterdams Zevende Faculteit
MAISON MARCEL
Handelsbalans was in
December weer passief
Geslaagde expeditie naaf Koog aan de Zaan
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
8
i
wie
vertier denkt
koopt
motvrij
Dekkingspercentage 93
In het holst van de nacht
Dienstbode stal
duizend gulden
Burgerlijke stand
van Haarlem
Bankdirecteuren en
zwijgplicht
Scheepvaart
ZATERDAG 19 JANUARI 1952
Discussie in kleine groepen is één van de belangrijkste punten op het programma
van de werkweek die de Faculteit der Politieke en Sociale Wetenschappen in kas
teel „Oud Poelgeest" organiseert onder de titel Mens en TechniekOp <fe foto in
het midden prof. mr. W. G. Vegting, secretaris van de senaat, en de hoogleraar
voor groepspsychologie dr. J. Koekebakker temidden van een van deze kleine
discussiegroepen.
In kasteel Oud-Poelgeest" bij Oegstgeest
houden ruim honderd studenten van de
„Zevende Faculteit" (politieke en sociale
wetenschappen) der Amsterdamse Univer
siteit dezer dagen een opmerkelijke confe
rentie, waarbij het niet het meest aankomt
op de behandelde onderwerpen, maar op
de wijze van bespreking. Het is in ons land
een bekend verschijnsel dat bij grote be
sprekingen het vaak slechts enkele ener
gieke sprekers zijn die door inzetting van
hun gehele persoonlijkheid de toon aan
geven in een massa die lijdelijk volgt.
Liever dan stil te staan bij het vaststellen
van deze „publieks-lijdelükheid" heeft men
zich in de Zevende Faculteit (de Amster
dammers spreken van P.S.F., Politiek-
Sociale Faculteit) bezonnen op middelen
om alle leden van een grote vergadering
direct te betrekken in het besprekings
proces en zo kwam men na maandenlange
voorbereiding tot een belangwekkend ex
periment in „Oud-Poelgeest".
Getrapte besprekingen
Iedere morgen komen de honderd stu
denten bijeen in de grote zaal van het kas
teel om te luisteren naar een inleiding over
een onderwerp in het kader van de titel
der werkweek „Mens en Techniek", waar
voor verscheidene experts werden uitge
nodigd. Direct na de inleiding wordt de
vergadering dan gesplitst in groepjes van
ongeveer vijf, waarin men dan tracht om
de voornaamste punten voor nadere dis
cussie te onderzoeken.
Het is duidelijk dat in deze kleine groe
pen allen aan het woord kunnen komen en
de ervaring heeft dan ook geleerd dat deze
eerste besprekingen zeer verhelderend
werken. Als de groepjes een uur gepraat
hebben gaat er een bel, waarna zij samen
smelten tot teams van vijftien, die de naar
voren komende punten moeten bundelen in
een nadere bespreking, die het eritieke
stadium van het proces genoemd kan wor
den. Deze teams zijn immers niet meer zo
klein dat enkelen het debat niet zouden
kunnen monopoliseren en de ontwikkeling
van de groepsprocessen hierin moet zeer
zorgvuldig worden geleid door de discus
sieleiding. Deze bestaat uit de discus-
s i e 1 e i d e r die de bespreking moet stimu
leren en de meningen tegenover elkaar
moet stellen, de rapporteur, die de ge
bundelde meningen en vragen noteert voor
de derde, of plenaire zitting, en demen-
t o r, die scherp oplet, hoe de bespreking
zich ontwikkelt en als het ware het geweten
uitmaakt van het team, door zijwegen af
te snijden, door met een duidelijke formu
lering te helpen wanneer men de draad
even kwijt is en op de tijd te letten. Na deze
bespreking komen alle teams weer bij el
kaar in de grote zaal en richten de rappor
teurs zich tot de inleider met hun vragen
en opmerkingen, die deze onder leiding van
een discussieleider beantwoordt. Op deze
plenaire zitting hebben de leden dan niet
het gevoel dat enkelen over hun hoofden
heen „het wel uitzoeken", maar zij her
kennen in iedere vraag van hun rappor
teurs een klein stukje van hun eigen per
soonlijkheid en voelen zich dus mede ver
antwoordelijk voor het verloop van de dis
cussie.
Voorbereiding op de labo
ratorium-tafel
Het stelsel der getrapte besprekingen is
niet in een dag gekozen als discussie-me
thode. Het begin van de voorbereiding van
deze werkweek kwam tijdens een facul-
teits-weekend, toen enkele professoren en
studenten de mogelijkheden van een werk
week bespraken. Onder leiding van de psy
choloog drs. J. Tli. Bout begonnen toen in
een laboratorium allerlei experimenten om
vast te stellen hoe de besprekingen op dit
weekend geleid zouden worden. Men liet
bijvoorbeeld een klein groepje studenten
een aantal blokjes van verschillende vorm
zien en droeg hen op, „deze te verdelen in
vier verantwoorde groepen". Nauwkeurig
observeerde men dan hun gedrag: wie nam
een leidende positie in, welke argumenten
golden bij de indeling, enzovoorts. Men
zette hen ook wel een apparaatje voor dat
gedeeltelijk gemonteerd was en vroeg hun,
de ontbrekende wieltjes en stangetjes er
weer in te passen.
Bij de tests werd een draadopname-
aparaat geplaatst om de gesprekken vast
te leggen en dit werd gebruikt na afloop,
als de waarnemingen geanalyseerd werden.
Tijdens de voorbereidingen werd de dis
cussieleiders geleerd om goed te letten op
het zogenaamde „krachtveld" van de dis
cussie, dat zich uitstrekt tussen de twee
of drie actiefste sprekers, die dan als mag
neetpolen zijn en in het debat gaan over
heersen. Zo kwam het voor dat de discus
sieleiders soms een verlegen prater voor
zijn beurt aan het woord lieten en de zelfbe
wuste lieden onopvallend wat buiten het
„krachtveld" wisten te rangeren. Een an
der vertelde dat hij in zijn team de ge
woonte had om de sprekers niet aan te
kijken. Het gevolg was dan dat deze zelf
ook rond gingen kijken terwijl zij praatten
en zich dus niet tot de leider, maar tot
het hele team richtten.
De wetenschap, dat het discussiestelsel
en niet de behandelde stof de hoofdschotel
vormt geeft soms aanleiding tot beschou
wingen op het stramien „l'art pour l'art",
maar dit laatste is op deze eerste conferen
tie onvermijdelijk en, mits onder goede
leiding behandeld, zelfs zeer nuttig. Wan
neer dit systeem kan worden toegepast bij
een conferentie waarop duidelijker ver
tegenwoordiging van belangen is, verval
len deze bezwaren vanzelf.
Zeer te prijzen vallen het enthousiasme
en overleg van werkelijk bijna alle deel
nemers aan deze werkweek. De voorberei
ders voorzagen feilloos de noodzaak van
training en selectie der discussieleiders en
zetten zich' in op een wijze die vertrouwen
geeft.
Van groot belang is de deelname van
ruim dertig Indonesische studenten aan de
werkweek. Zij gaan op in de groepjes en
teams en hun aanwezigheid draagt veel bij
tot het welslagen van de conferentie. Uit
het publieke opinie-onderzoek bleek zelfs
dat door sommigen hun aanwezigheid als
het belangrijkste wordt gevoeld! Op de of
ficiële dag, Donderdag 18 Januari, was de
waarnemend Hoge Commissaris van Indo
nesië aanwezig.
ADVERTENTIE
l
ADVERTENTIE
EXCLUSIEVE COIFFURES
OLIE-PERMANENT 10.—
H. WAKKER
ex-chef kapper Stoomvaart Mij. Nederland.
Ged. Oude Gracht 98 - Telefoon 20837
Volgens de voorlopige gegevens van het
Centraal Bureau voor de Statistiek bedroeg
de waarde van de invoer in December 1951
ƒ683 millioen (November 677 mihoen)
terwijl voor een waarde van 636 millioen
(November 739 millioen) werd uitge
voerd. Het dekkingspercentage was 93.
Bij de invoer traden in December, wat
de goederensoort betreft, vergeleken met
November geen belangrijke veranderingen
op. Alleen kan men bij de invoer van kof
fie, thee en specerijen, alsmede minerale
brandstoffen een kleine stijging constate
ren. De invoer van resten en afval van de
voedselindustrie, van hout, houtwaren, pa-
pierstoffen en ijzer, gietijzer en staal, ga
ven een geringe daling te zien.
De scherpe daling van de uitvoerwaarde
met 103 millioen wordt in hoofdzaak
veroorzaakt door een verminderde uitvoer
van fruit, suiker en suikergoed, vetten en
oliën, minerale brandstoffen, vliegtuigen
en schepen.
Het actieve saldo van de handelsbalans
in October en November 1951 heeft zich
tengevolge van de voortgezette scherpe
daling van de uitvoer, in December niet
kunnen handhaven. Wel beweegt het dek-
kingspercentatie zich nog pp een voor ons
land in deze maand ongekend hoog peil
maar de verhouding van het in Januari
tot op heden binnengekomen aantal in-
en uitvoerdocumenten wijst er op, dat met
een verdere daling van het dekkingsper
centage rekening moet worden gehouden
De invoer is belangrijk gestegen in het
laatste kwartaal 1950 en in het eerste half
jaar 1951. Deze stijging is in het tweede
halfjaar 1951 gevolgd door een belangrijke
daling. De uitvoer gaf in 1950 en 1951 in
ieder kwartaal een stijging te zien. Op
merkelijk was het actieve saldo in het
laatste kwartaal van 1951, dat scherp af
steekt bij het tekort van 480 millioen
in het overeenkomstige kwartaal in 1950.
Het tekort op de handelsbalans, dat in
1950 2.464 millioen bedroeg, verminder
de in 1951 tot ƒ2.242 millioen.
De buitenlandse handelsomzet is in het
afgelopen jaar belangrijk toegenomen. Het
deficit daalde in 1951 ten opzichte van 1950
met 222 millioen; het dekkingspercentage
kwam zelfs boven het peil van 1938.
Een der kleinere circusondernemingen
in ons land circus Herman Renz vindt
door allerlei tegenslagen thans geen middel
van bestaan. De dienst van Sociale Zaken
te Amsterdam heeft zich ontfermd over het
gezin ,van de directeur, maar verleent geen
hulp voor de negen paarden. De club van
Circuspaarden heeft thans een beroep gedaan
op haar 750 leden. Voor het onderhoud der
paarden is ongeveer f 30 pe-r dag nodig.
Een dikke dertig spuitgasten van de
Haarlemse brandweer hebben wekenlang
in Koog aan de Zaan op de loer gelegen,
met geen ander doel dan om de Oterleekse
brandweerstaf, die daar in de brandweer
kazerne verborgen moest zijn, in triomph
mee naar Haarlem te kunnen voeren. Zij
hebben alle onaangenaamheden van koude
winternachten getrotseerd om de naam van
hun korps hoog te houden en namen keer
op keer een duik in hun fantasie teneinde
een plan op te stellen, welker volvoering
hun de fel begeerde staf in handen zou
spelen.
Maar al dat trotseren, dat duiken en dat
fel begeren liep op niets uit, totdat in de
afgelopen nacht een ploeg van vier Spaarn-
dammers en één Haarlemmer opnieuw op
pad ging, om zijn
vernuft de vrije
loop te laten en
alle bewakers en
concurrenten om
de tuin te leiden.
Het was overigens
niet de eerste keer
dat dit ploegje op
pad ging. Drie
nachten achter el
kaar hadden de
nobele dieven-in-
spe in Koog aan
de Zaan niets an
ders gedaan dan
katten uit de boom
gekeken en oogjes
in het zeil gehou
den, waarna zij
tot zich zelf zei
den: „Nu of nooit,
vannacht brengen
we het ding naar
Haarlem". En zij
hebben het gedaan. Vanmorgen tegen vie
ren werd de staf in de Spaarndamse brand
weerkazerne binnengebracht. Voordat het
zover was, zijn heel wat kernachtige uit
drukkingen onderdrukt (dieven moeten zo
veel mogelijk geluidloos handelen) en ang
stige spanningen van het tapijt geveegd.
Het is dan ook geen zogenaamd koud
kunstje om de Oterleekse brandweerstaf
in bezit te krijgen. Voorzover men het ver
geten mocht zijn: De staf is gemeenschap
pelijk eigendom van de Vrijwillige Brand
weerkorpsen in de provincie Noordholland
en heeft een onbepaald domicile. De staf
heeft als enig doel gestolen te worden door
brandweerlieden, die daarmee hun korps
eer omhoog halen en hun vernuft peilen
en stimuleren.
Hedenmorgen om goed twee uur richtte
de heer E. W. Verharen uit Spaarndam zich
op fluistertoon met de gedenkwaardige
woorden „Kom aan" tot zijn broer J. E.
Verharen, zijn plaatsgenoten G. en H. van
Heeren en zijn kornuit T. Holle uit Haar
lem-Noord.
Dat „Kom aan" was het sein tot de aan
val. Nauwelijks waren ze van de lippen van
E. Verharen af, of daar stond de ploeg in
de garage van de Koog aan de Zaanse
brandweerkazerne. Via een luik hadden de
mannen zich er in laten zakken, zender dat
de op bijna alles verdachte concurrenten
uit Den Helder, Schagen en Beverwijk ook
maar iets in de gaten hadden. Eenmaal in
de garage onderzocht men geruisloos een
brandweerauto, die behangen was met van
alles en nog wat, maar niet met de staf. Er
was echter geen reden om de moed te laten
zakken of bij de auto neer te gaan zitten,
want daar boven in de garage ontwaarde
men een luik dat naar de vliering leidde.
Weinig seconden later zat/men op die vlie
ring en zag de staf in een omhulsel van
ijzerdraad aan de kapspant hangen.
De vreugde daarover werd echter ge
temperd door het oorverdovend geluid dat
zich plotseling in de garage ontwikkelde:
Een alarminstallatie dreigde op het laatste
moment roet in het eten te gooien, maar
de spuitgasten konden ook gooien. Met een
pracht van een boog belandde de staf van
de vliering af in de handen van een mede
werker beneden in de garage, die zich snel
met bet waardevolle kleinood uit de voe
ten maakte.
Hedenavond zal de staf in restaurant
Brinkman aan het Houtplein met enig cere
monieel aan de burgemeester van Haarlem
of de brandweercommandant worden over
handigd. De Oterleekse brandweerstaf zal
vervolgens een plaatsje krijgen in de can-
tine van de Haarlemse kazerne, zodat de
strijd er om zich naar de Spaarnestad heeft
verplaatst.
Op verzoek van de Haarlemse politie
heeft de Haagse politie dezer dagen in Den
Haag een 22-jarige dienstbode gearresteerd
die op 14 April van het vorig jaar bij haar
werkgever in Haarlem f 1000 stal. Zij ver
dween met de Noorderzon en liet niets
meer van zich horen. Het meisje heeft
kans gezien de f 1000 in 14 dagen op te
maken. Zij is op transport gesteld naar
Haarlem.
ADVERTENTIE
Weinig voortbrengselen der dramatische
litteratuur hebben in de laatste tijd tot
zoveel tegenstrijdige meningen aanleiding
gegeven als „De Cocktailparty" van de
Nobelprijswinnaar Thomas Stearns Eliot,
waarvan de Nederlandse Comedie gisteren
voor de vereniging- „Geloof en Weten
schap" in de Haarlemse Schouwburg de
eerste voorstelling in ons land gaf. Wel,
dat is geen wonder, want de dichter stelt
ons voor eigenaardige problemen, zowel
wat betreft de inhoud als de vorm van zijn
werk. Hij heeft namelijk het experiment
ondernomen een conversatiestuk in verzen
te schrijven over moeilijkheden in het hu-
I welijksleven van „een man die ontdekt dat
hij geen liefde kan geven en een vrouw die
ontdekt dat zij geen liefde kan ontvangen".
Dat deze partners, Edgar en Lavinia, na
raadpleging van een enigszins mystieke
psychiater besluiten elkanders eenzaamheid
te blijven delen, moet gelden als de Chris
telijke oplossing van dit conflict.
Men is mede hierdoor gedwongen een
persoonlijke houding tegenover dit „blij
spel" aan te nemen. Nu doet zich het eigen
aardige geval voor dat. ik een vurig ver
dediger ben van het gebruik van poëzie op
het toneel, maar niettemin ernstige be
zwaren gevoel tegen de toepassing die
Eliot van dit medium maakt. Ik verwacht
van het vers dat het een magische functie
uitoefent, dat het de toehoorder in vervoe
ring brengt, dat het in staat blijkt het bij
zondere te veralgemenen door het naar een
hoger plan te transporteren en dat het de
gebeurtenissen volgens de normen van een
andere werkelijkheid vertaalt. Eliot zocht
echter niet een dergelijke expansie, doch
veeleer het omgekeerde door het algemene
met behulp van dichterlijke concentratie te
verbijzonderen. Van lyriek in de eigenlijke
zin is bij hem dan ook geen sprake. Inte
gendeel: de intelligentie dicteerde zijn
tekst. In een overigens bijzonder belang
wekkend opstel heeft hij eens een pleidooi
gevoerd voor „de waarneming met begrip",
waarin hij betoogde dat de toeschouwer in
zekere zin een buitenstaander moet blijven
en dus minder bewogen dient te worden
dat de bij de situatie op het toneel betrok,
kenen. Dit is niet de plaats om hier dieper
op in te gaan, maar ik meen toch dat dit
een aristocratische vorm van misleiding is,
omdat het publiek door deze koele obser
vatiemethode gedwongen wordt te geloven
wat het niet direct kan meevoelen en zo
doende een levensbeschouwing krijgt op
gedrongen, die het op gezag van een dich
terlijke formulering moet aanvaarden.
Niettemin komen er in „De Cocktail
party" zulke prachtige (en in de sublieme
vertaling van mr. M. Nijhoff haast nog
mooier dan in het origineel aandoende)
gedeelten voor, dat de moeite van het
schouwburgbezoek er rijkelijk door wordt
beloond. Ware het religieus-liturgische
karakter minder verhuld geweest dan zou
den de mogelijke en reeds ten dele gefor
muleerde bezwaren stellig minder gelden.
Deze worden intussen niet weinig ver
sterkt door de al te „priesterlijke" manier
waarop Ton Lutz, overigens met veel ta
lent, de psychiater speelt. Hij viel, doordat
hij zich niet schikte in deze indirecte wijze
van benaderen, eigenlijk telkens uit zijn
rol in dit stuk. Hetzelfde geldt enigszins
voor de Celia van Ellen Vogel, wier naam
op verzoek van de vertaler met een Hol
landse „e" werd uitgesproken bij wijze
van symbolische uitdrukking van haar
hemelse natuur. Dat kan natuurlijk, maar
dan moeten de andere namen (Julia en
Peter bijvoorbeeld) daarbij niet achter
blijven. Ellen Vogel behandelde haar tekst
niet dramatisch genoeg: men kan nu een
maal geen gevoelens uitzeggen zonder ze
te spelen. Het klonk allemaal te fraai,
alsof zij wilde laten horen dat zij bezig
was aan iets dat heel „diep" is en heel
moeilijk.
Nee, dan Mien Duymaer-Van Twist als
de „beschermengel" Julia, die werkelijk
spéélde met de regels die haar in de mond
werden gelegd. Zij mocht het dan veel ge
makkelijker hebben als waakzame, gemoe
delijke tante, zij vond in ieder geval de
juiste toon. Fons Rademakers deed dit
misschien wat al te nadrukkelijk, maar hij
trof eveneens spelenderwijze telkens het
doel, zowel in de amusante als in de ern
stige passages. Het optreden van Allard
van der Scheer, als de teleurgestelde min
naar, deed wat onecht aan, maar voor een
deel is dat aan de rol toe te schrijven.
Hier had een technisch bekwamere acteur
moeten staan.
Met grote vreugde geef ik tenslotte uiting
aan mijn bewondering voor Ank van der
Moer en Han Bentz van den Berg als de
echtgenoten, die moeten trachten van de
nood een deugd te maken. En komt mij
bij eerstgenoemde eigenlijk vooral de term
„brillant" in gedachten, Han Bentz van
den Berg was naar mijn mening volmaakt.
Men zegt wel eens dat een rol iemand op
het lijf is geschreven en dit scheen hier
nu het geval te zijn. Deze in geestelijke
zin hulpbehoevende zoeker naar zijn per
soonlijkheid deed soms louter door zijn
manier van aanwezigheid zo niet ontroe
rend dan toch aandoenlijk aan. Maar ook
zijn omgang met de tekst was prachtig.
Het lijkt soms of bij Eliot de poëzie haar
functie heeft verloren zodra de gedachten
in zinnen zijn vastgelegd, of ze alleen het
ontstaan daarvan mogelijk heeft gemaakt.
Ook door de spelers wordt alles in het werk
gesteld om te doen vergeten dat het poëzie
is en om de conversatie in gewone spreek
taal te voeren. Maar Bentz van den Berg
liet desondanks voortdurend uitkomen
hoezeer Eliot in wezen een verinniging van
emoties heeft bereikt. Het was een voor
recht deze acteur eindelijk eens op de
juiste plaats te zien.
De vertoning was geregisseerd door Jo-
han de Meester met veel gevoel voor
nuances, soms wat te precieus. De gesprek
ken met de psychiater hadden naar mijn
mening strakker en zakelijker moeten zijn
om boeiend te overtuigen of overtuigend
te boeien. Wellicht was het een fout om
sommige medespelers teveel vrijheid te
laten hun eigen visie aan die van de auteur
toe te voegen, zich daar althans met inzet
van hun eigen persoon achter te scharen.
Maar ik stel mijn oordeel over zijn aandeel
in het geheel liever uit tot het stuk volledig
is ingespeeld, al mag ik niet nalaten te
verklaren dat de aankleding een lust voor
het oog was.
DAVID KONING.
HAARLEM, 18 Januari 1952
BEVALLEN van een zoon: 16 Jan., E. Rutte
—Admiraal: 18 Jan., M. C. Dijt—van Zon.
BEVALLEN van een dochter: 16 Jan., P.
R. BoeschotenHuizer; 17 Jan., J. E. de
Vries—van der Lee; R. Hess—Vink; 18 Jan.,
A. E. Hamelink—Steffens; J. HessenBijster.
OVERLEDEN: 15 Jan., J. J. Vis, 80 j„
Kenaupark: 17 Jan., A. J. Wijt, 81 j., van
Hogendorpstraat.
Principiële zaak voor het
Amsterdamse hof
Het gerechtshof te Amsterdam behan
delde een zaak tegen de directeur van een
bankinstelling te Amsterdam, die gewei
gerd heeft inzage te verstrekken van de
boeken en de bankrekening van een zijner
cliënten aan een ambtenaar der invoer
rechten. Het betrof de bankrekening van
een textielhandelaar, die in Maart 1951
plotseling is geëmigreerd. De Dienst der
Invoerrechten en Accijnzen vermoedde dat
hij zich aan ernstige deviezenovertredingen
had schuldig gemaakt en wilde, teneinde
dit te kunnen onderzoeken, inzage hebben'
van zijn bankrekening. De directeur van
de bank weigerde echter ambtenaren in
te lichten en werd deswege vervolgd. De
economische politierechter te Amsterdam
veroordeelde hem tot 100 boete of 10
dagen hechtenis. De verdachte kwam tegen
dit vonnis in beroep.
De procureur-generaal stelde in zijn re
quisitoir dat het hier een zuiver princi
pieel geding betrof. De vraag waar het om
gaat is, of een bankdirecteur zich op een
ambtsgeheim mag beroepen. De procureur-
generaal beantwoordde deze vraag ont
kennend en vroeg bevestiging van het von
nis van de economische politierechter.
De verdediger, mr. H. Korthals Altes,
betoogde dat nergens in dé wet nauwkeu
rig omschreven- staat wie zich op zwijg
plicht kan beroepen. In civiele procedures
wordt de zwijgplicht van de bankier aan
vaard.'Hoewel de formulering der wette
lijke bepalingen voor de civiele en straf
rechtelijke gedingen ten aanzien van de
zwijgplicht precies gelijk is, aanvaardt men
in strafrechtelijke gedingen de zwijgplicht
van de bankier niet.
Toch verkeert de bankier in bepaalde
gevallen in dezelfde situatie als de advo
caat of de notaris van wie zwijgplicht wel
wordt aanvaard. Daar de bankier niet zel
den evenals de advocaat en de notaris
zeer confidentiële mededelingen van zijn
cliënten ontvangt achtte mr. Korthals Al
tes het verschoningsrecht ook op bankiers
van toepassing.
Het hof zal op 30 Januari uitspraak doen.
Moeder Augustina (Cinema Palace)
is het verhaal van een ontspoord meisje,
dat, met vele anderen, het niet-onwillige
slachtoffer wordt van de morele verwording
in he na-oorlogse Italië. Als echter de
laatste Amerikaanse bezettingstroepen het
land verlaten hebben, worden deze meisjes
door de Italiaanse politie op transport ge
steld naar hun oorspronkelijke woonplaat
sen, w-aar hun meestal slechts de spot en
verachting hunner plaatsgenoten wacht.
Het meisje Augustina echter vergaat hét
anders, want de oude dorpspastoor, wien
zij steeds de niet-onaanzienlijke opbrengst
van haar morele afdwalingen ter bewa
ring opstuurde, heeft namelijk de mare
verspreid, dat Augustina in oirbare zaken
rijk geworden is en dus is er voor de
dorpsgemeenschap alle aanleiding om de
succesvolle verloren dochter met groot eer
betoon in te halen, hetgeen dan ook ge
beurt, compleet met fanfare-corpsen, toe
spraken der notabelen en wat dies meer zij.
Augustina, onkundig van haar faam als ge
fortuneerde „zakenvrouw" laat dit alles
enigszins beduusd over zich heengaan; zij
is slechts teruggekomen om haar „spaar
duitjes" op te halen en dan zo snel moge
lijk weer te vertrekken. Jammer genoeg is
de oude pastoor, die haar geld beheerde,
inmiddels overleden en zijn opvolger heeft
haar geld opgebruikt voor de verzorging
van een aantal, laat ons zeggen onbestor
ven oorlogsweesjes. Stukje bij beetje dringt
dan de waarheid omtrent Augustina's ver
leden tot de goegemeente door, terwijl het
meisje zelf een verbitterde strijd met haar
geweten uitvecht, of zij de oplichting van de
pastoor aan de kaak zal stellen of niet,
waarbij natuurlijk ook het lot van diens
vondelingetjes op het spel staat. In een cli
max vol melodramtisch vuurwerk (de pas
toor sterft terwijl de tehuiskindertjes op
straat gezet zijn en de dorpelingen amok
lopen tegen de zieleherder) kiest Augustina
dan tenslotte de enige weg die overblijft,
al betekent die armoede en verguizing.
Afgezien v^n een overdosering aan sen
timentele effecten (vooral in het gesol met
de „bloedjes van kinderen"), die kennelijk
berekend zijn op een Zuidelijker publiek
dan het onze, is deze Italiaanse rolprent
toch wel een bezoek aan de Cinema waard.
H. C.
dicijnmannen, een millionnair, een gorilla,
een luipaard, een brandstapel en Afrikaan
se kri,igers aan te pas, om u enige tijd in
spanning te houden, zodat ge kunt zien,
dat er kosten noch moeite aan gespaard
zijn. Wanneer tenslotte de schurken van
het verhaal in de kuil vallen, die zij zelf
gegraven hadden, heeft u zich over niets
te beklagen, zo dunkt ons. W. L. B.
„Dc maniak". (R e m brandt). Over
deze meesterlijke thriller van Alfred Hitch
cock schreven wij reeds in onze editie van
Donderdag.
„Morgen is te laat" (Lux or). Voor
de vierde week wordt in Luxor de film
„Morgen is te laat" vertoond.
„Samson en Delilah" (FransHals).
De gekleurde film van Cecil B. de Mille
„Samson en Delilah" is ook deze week in
Frans Hals te zien.
„Variété" (City). Een groot deel der
film „Variété" wordt gevormd door een
interessante ijsrevue, waarin de befaamde
clown Antonio een belangrijke rol speelt.
Aan deze revue werken voorts echter ook
vele andei-e goede artisten mee. De clown
was vroeger vele malen in theaters opge
treden, doch bij zijn laatste huwelijk had
hij zijn vrouw moeten beloven dat hij
geen contracten meer zou afsluiten in zijn
oude clowns-métier. Al verschijnt hij niet
op het toneel, het publiek vergeet hem
niet en als een jongeman van het platte
land, die sprekend op Antonio lijkt, voor
zaken in een grote stad komt, ziet men die
voor de beroemde komiek aan. Er doen
zich vele verwikkelingen voor en de
jongeman ondervindt allerlei onaange
naamheden die aan populariteit verbonden
zijn, raakt in tal van moeilijke en soms
ook vermakelijke situaties verwikkeld,
maar tenslotte blijkt dat hij de ware An
tonio niet is.
Een onderhoudende Duitse amusements
film, met enkele vooroorlogse filmsterren,
onder wie Grete Weiser opvalt. A. O.
„Macadam" (Minerva). Een ge
schiedenis uit de Parijse onderwereld, die
zich voornamelijk afspeelt in een obscuur
hotelletje in Montmartre met een „pa-
tronne", die zich er weinig om bekommert
wat er in haar inrichting gebeurt als zij
er maar geld mee verdient. Zij laat zich
ook weinig gelegen liggen aan de opvoe
ding van haar dochter, de enige blanke on
schuld in het heterogene gezelschap dat het
hötel bevolkt. Er ontstaan verwikkelingen
met een gentleman-dief, die de hötelhoud-
ster neerschiet als hij merkt door haar be
drogen te zijn. Het schuchtere dochtertje
wreekt deze moord op haar moeder en sa
neert de onderneming, die daarna met meer
recht de naam „Hötel Bijou" kan dragen.
De film ontleent haar opmerkelijke kwa
liteiten voornamelijk aan het zeer sterke
spel van Frangoise Rosay, Simone Signo-
ret, Felix Oudart, Paul Meurisse en Andrée
Clement en aan de voortreffelijke milieu
schildering. S. K.
„Het rimboemeisje" (Spaarne). Voor
de afwisseling dit keer eéns een vrouwe
lijke Tarzan, die zich in de jungle overigens
evenzeer op haar gemak voelt, als de man
nelijke uitvoering. Er komen geheime
agenten, met hun gevangenen, infame me-
Abbekerk, 18 van Melbourne te Sydney.
Almkerk, pass. 17 Kp. Leeuwin n. Melbourne.
Alphard, 17 te Freetown.
Amstelland, 17 v. Monteviedo naar Santos.
Amedijk, 17 van New Orleans.
Alkaid, 17 van Iheus.
Alphard, 18 van Freetown naar Dakar.
Alphard. 20 Dakar verwacht.
Amstelkerk, 18 van Luanda naar Lobito.
Abbedijk, 16 te Coatza Coalcos.
Agamemnon, 17 slecht weer IJmuiden.
Amst.eldijk, 18 v. Hamburg naar Bremen.
Alchiba, 17 540 m. W.NW. Fremantle n Aden.
Amstelstad, 17 Malta gepass.
Aagtedijk, 17 320 m. Z. ten W. Santos.
Aldabi, 18 320 m. Las Palmas n. Rio de Janeiro
Almdijk, 16 160 m. Z ten O. New Orleans.
Aludra, 17 400 m. N. St. Paulsrock.
Amstelpark, 17 230 m. W.ZW. Flores.
Amstelvaart, 17 240 m. ZO. Bermudas.
Armilla, 15 v. Polubukom naar Haiphong.
Axeldijk, 17 740 m ZW. Flores.
Alblasserdijk, 18 v R'dam te New Orleans.
Alhena, 18 van Bahia naar Las Palmas.
Alioth, 18 te Las Palmas.
Alpherat, 17 van Galveston n. Nederland.
Alwaki, 18 van Trinidad n. Rio de Janeiro.
Algenib 18 te Recife.
Ampenan, 17 van New Orleans te New York.
Bennekom, 17 van Tampa te Brunsbüttel.
Bandjermasin, 17 Tj. Priok n. Balikpapan.
Britsum, 17 120 m. N.NW. Flores.
Blijdendijk, 17 v. Philadelphia te Baltimore.
Baarn, 18 te Guayaquil.
Bengkalis, 18 van Tj. Priok n. Singapore.
Bonaire, 18 te Trinidad.
Boschfontein. 18 van Antwerpen.
Beverwijk, 18 van Casablanca te Amsterdam.
Boskoop. 18 van Aruba naar Limon.
Caltex Nederland, 17 van R'dam n. Sidon.
Cottica, 18 v. Georgetown te Amsterdam.
Callisto, 17 340 m. NO. Flores.
Caltex Utrecht, pass. 18 Gibraltar.
Clavella, 19 van Corpus Christi te Curasao.
Danae, 17 v Livorno naar Napels.
Diemerdijk, 18 van R'dam te Hamburg.
Delfshaven, pass. 17 ten O. Kaap Verd. eil.
Delft, 17 in Golf v. Biscaye naar Madeira.
Duivendijk, 19 Cristobal verwacht
Duivendrecht, 19 v. Curasao n. Willem Ba-
rendsz vangstgebied
Erinna, 18 v. Chittagong te Miri.
Edam, 17 500 m. W.ZW. Scilly's n. Antw.
Eemdijk, 17 180 m. ZW Lands End.
Ena, 17 van Curasao naar Maracaïbo.
Friesland (SSM), 17 van Londen n. Huelva.
Friesland (KRL), 18 v. Oslo te Aarhus.
Garoet, pass. 17 Bougaroni.
Gooiland, 17 240 m. NW. Kp. Blanco.
Graveland, 17 530 m. Z. ten W. St. Vincent.
Grootekerk, 17 480 m. O. ten N. St Helena.
Gouwe, verm. 23 v. d. Tyne n. Casablanca.
Gooiland, pass. 18 Kaap Verd. eil.
Hoogkerk, 17 van Suez naar Aden.
Hydra, 17 van Amsterdam naar Maracaïbo.
Hector, 17 van Tunis naar Algiers.
Hestia, 17 v. Maracaïbo Man O Warcays.
Haulerwijk, 17 360 m. W.ZW. Finisterre.
Heelsum, 17 150 m. ZZW. Lands End.
Helicon. 17 van New York naar Curasao.
Hera, 18 van Amsterdam naar Hamburg.
Ittersum, 17 van Baltimore naar Nederland.
Indrapoera, 17 bij Kreta.
Ino, 15 van Santiago te Cp. Haitien.
Jupiter, 17 v. Izmir naar Messina.
Klipfontein, 17 150 m. Z ZO. Madeira.
Kedoe, pass. 18 Kp. Guardafui n. Tj. Priok.
Kieldreeht, 19 te Suez,
Langkoeas, 17 van Aden naar Penang.
Lombok, 18 te Vancouver.
Larenberg, 17 v. Bagnoli te Huelva.
Leersum, 17 te Bremen.
Lieve Vrouwekerk, 18 v. Cochin.
Leopoldskerk, 18 te Amsterdam.
Laagkerk, 17 v. R'dam te Madras verwacht.
Lemsterkerk, 17 bii Ras al Hadd.
Loenerkerk, pass. 17 Ras Madraka n. Karachi.
Laurenskerk, 19 te Port Said.
Modjokerto, 18 van Semarang te Soerabaja.
Maaskerk, 17 dwars Gr. Bassam.
Macoma, 16 v. Adelaide te Portpirie.
Markelo, 17 bij Kp. Blanco.
Marken, 17 400 m. ZW. ten W. Flores.
Merwede, 17 480 m. ZW. Flores.
Molenkerk, 16 dwars Madeira naar Le Havre
Madoera. 17 pass. Paramaribo.
Mariekerk, 18 van Aden naar Suez.
Muiderkerk, 17 van Kaapstad n. Port Elizabeth
Nestor, 17 van Bremen naar Amsterdam.
Nigerstroom, 17 dwars Kp. Blanco.
Oranje, 18 van Amsterdam te Tj. Priok,
Orestes, 17 v. New York n. Port au Prince.
Parkhaven, pass. 17 Kp. Frio.
Plancius, 17 van Makassar naar Buleleng.
Prins Alexander, 17 900 m. O. Cp. Sable.
Prins Fred. Willem, 17 70 m N. Kp. Vilano.
Prins Willem II, 17 440 m. O. Kp. Henry.
Poseidon, 17 v. Pto Plata naar Philadelphia.
Prins Willem v. Oranje, 17 in Golf v. Biscaye.
Pygmalion, 17 van La Guaira te Pto. Cabello.
Prins Willem III, 18 v Gibraltar.
Polydorus, 16 van Philadelphia te Houston.
Prins Willem IV, pass. 18 Ouessant.
Rossum, 17 Kp. Finisterre.
Riouw, 17 van Makassar n. Singapore.
Roepat, 18 v. Tj. Priok te Padang verwacht.
Rijnkerk, 17 250 m. O. Ras al Hadd n. Suez.
Rijnland, 17 130 m. N.NW St. Paulsrock.
Rodas, 17 120 m NO. Curasao.
Rotula, 17 210 m. N. ten W. Finisterre.
Rijndam, 18 v. Cruise Cristobal te Norfolk.
Salatiga, 17 v. Belawan n. Colombo.
Soestdijk, 17 Gibraltar naar Halifax.
Stad Maastricht, 17 van Sas van Gent te R'dam
Skaubryn, 15 van Suez.
Stentor, 17 v. Gonaives naar Petitgoave.
Saidja, 17 op Musi.
Samarinda, 17 460 m. NO. Guam.
Sliedrecht, 17 bij Socotra.
Sommelsdijk, 17 van Hamburg naar R'dam.
Stad Schiedam, 17 120 m. W. ten Z. Kp. Vincent.
Stad Breda, 17 580 m. NO. Flores.
Stanvac Djirak, 15 van Singapore naar Bangkok
Stanvac Pendopo, 14 te Port Swettenham.
Sunetta, 17 dwars Recife.
Sloterdijk, 19 te Belawan.
Stad Leiden, pass. 18 Lizard.
Slamat, pass. 19 Kp. Guardafui n. Djeddah.
Sommelsdijk, 19 van Hamburg te R'dam.
Stad Maassluis. 18 van Safi te Vlaardingen.
Straat Makassar, 19 v. Montevideo, 22 Santos
verwacht.
Talisse, 18 v. A'dam te Hollandia.
Titus, 17 v. Thessaloniki n. Istanboel.
Tjiluwah, 17 v. Singapore n Tj. Priok.
Tomini, 17 120 m. W. Engano eil. n. Aden
Tasman. 15 van Penang naar Belawan.
Telamon, 11 van Curacao te Aruba.
Tjibodas, 14 van Nagoya te Kobe.
Trajanus, 15 van Port au Prince naar Houston
Triton, 17 200 m ZO. Hatteras.
Tawali, 19 te Port, Soedan.
Teucer, pass. 18 Gibraltar, n. Algiers.
Tjimenteng, 19 v. Adelaide te Melbourne verw.
Tjipanas, 18 van Singapore n. Manilla.
To.mori, 18 van Belawan naar Colombo
Utrecht, 18 v. Singapore naar Iloilo.
Veendam, 17 780 m. NO. ten O. Kp. Race.
Weltevreden, 15 v. Portland Oreg naar San
Francisco.
Wieldrecht, 17 Ras al Hadd.
Winterswijk, 17 van Sfax naar R'dam.
Waterman, 18 Gibraltar.
IJsel, pas. 18 Kp Bon.
Zeeland (KRL), 18 te Pelamgang.
Zuiderkruis, 18 van Amsterdam te R'dam.
Schepen met passagiers, emigrerenden
en repatriërenden
Aldabi, 26 Rio de Janeiro verwacht
Alhena, 18 van Bahia naar Las Palmas.
Bonaire, 18 te Trinidad.
Boskoop, 18 v. Aruba naar Limon.
Cottica, vertr. 25 van Amsterdam n. George
Town.
Groote Beer, nog Amsterdam survey.
Indrapoera. 10 Port Said verwacht.
Joh. v. Oldenbarnevelt, vertr. 23 v. Amsterdam
naar Sydney.
Nieuw Amsterdam, vertr 29 v. R'dam naar
New York.
Noordam, vertr. 19 ca. 12 u. van New York n.
Rotterdam.
Oranje verm 24 v. Tj. Priok naar Amsterdam
Oranjestad, 19 Pto. Limon verwacht.
Rijndam, 18 te Norfolk verm. 6 Febr. v New
York naar R'dam
Sibajak, 24 Papeete en 1 Febr. Wellington
verwacht.
Skaubryn, 23 Colombo verwacht.
Veendam, 22 New York verwacht.
Waterman, 23 R'dam verwacht.
Westerdam, vertr. 19 ca. 14 u. v. R'dam naar
New York.
Willem Ruys, 22 v R'dam n. Tj. Priok.
Willemstad, verm. 24 v. Amsterdam n. Cristobal
Zuiderkruis, 18 te R'dam verm. 22 v. R'dam n.
Halifax.
