"tIANO'S
Het Hek van de Dam
Indianen zijn hier anders
dan in de jongensboeken
Een voetbalwedstrijd in Suriname
In de hoofdstad uit
GRIEP?
Kleurrijk-dom
Een. nieuw tijdschrift:
„Cultureel kompas'
Pech in Venetië
Zeer paedagogisch
Daaromtrent
Gift uit Amerika voor
carillon in Hoorn
Een nieuwe film over
Rotterdams haven
Kort nieuws
Agenda voor Haarlem
ZATERDAG 19 JANUARI 1952
\t$' Kruisweg 49
ADVERTENTIE
N.V. MIJ. „HOLSTER". OVERVEEN
Tel. K 2500 - 15597 en 19057
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Indiaans publiek bij de voetbalwedstrijd
in Paramaribo.
de hoofdman uit, tot mijn onbeschrijfelijk
genoegen had hij veren op het hoofd en
niet alleen dat, maar hij had ook de
scherpe ogen, de dunne lippen, de hoge
jukbeenderen, de trotse houding van mijn
jeugdhelden. Waardig stapte hij voort, ge
volgd door de spelers. En daarna kwamen
de supporters, zo weinig mogelijk gelijkend
op de lieden die u zich voorstelt bij het
lezen van dit woord, want het waren enige
ernstig uitziende mannen en een stuk of
tien fraai geklede en beschilderde vrou
wen, sommige met babies, één zelfs met
een tweeling op de arm, waarvoor Antoi
nette de levendigste belangstelling aan de
dag legde. Onder deze vrouwen waren er
een paar zeer mooie, die, trots in haar met
lange franje versierde gewaden gehuld,
roerloos naar de toespraken luisterden, die
via een afgrijselijke luidspreker over het
veld gekrijst werden. De spelers waren
krachtig gebouwde jonge mannen, met
sluik, gitzwart haar, helaas in lelijke 'ge
streepte shirts en broekjes gehuld.
Het bleek al gauw dat de Indianen in het
geheel niet tegen hun zwarte broeders op
gewassen waren, ofschoon zij favoriet
waren bij het publiek, dat elke goede bal,
door een Indiaan gespeeld, luide toejuich
te. Al deze mannen trapten met de blote
voeten even hard als onze voetballers met
hun speciale schoenen! Wij hadden ons
tussen de Indiaanse supporters opgesteld,
de moeder zoogde haar tweeling, de man
nen volgden met scherpe ogen het spel,
maar zonder een woord en zonder een spier
te vertrekken. Overigens wonnen de Cre
olen gemakkelijk met 60 en ik had de
indruk dat zij gaarne de Indianen een
tegenpunt hadden laten maken. Ook was
de houding in en om het veld uiterst
vriendschappelijk.
Later vernam ik dat de Indianen zich
op dit zandveld niet thuis voelden. Er
speelde die zelfde dag een geschoeid elftal
op een grasveld en versloeg zijn Creoolse
tegenstanders met 41.
Wij woonden maar een deel van de
match bij, want de hitte werd ons ondra
gelijk, maar de spelers schenen hiervan
geen last te hebben, ofschoon zij veel
harder draafden dan de voetballers bij ons.
Wij bezochten met Surinaamse vrienden
ook een'familie van Hindoes; wanneer men
nu bedenkt dat deze mensen tot het aller
armste proletariaat van India behoorden
(zij werden na de vrijmaking der negers
als contractarbeiders „aangetrokken"), is
men des te meer verbaasd over de voor
name waardigheid waarmede zij u ont
vangen. Men bood ons vruchten en verfris
sende dranken aan, terwijl een talrijk
kroost op een afstand zwijgend toezag. Een
oude vrouw zat op de voorgalerij roerloos,
bijna de gehele onderarmen met zilveren
armbanden bedekt, in witte doeken ge
huld, een parel op de linker neusvleugel en
zilveren' banden om de enkels. Achter het
huis op een erfje echter zat Ghandi. In elk
geval, hij leek er precies op. Een opwelling
deed mij naast hem op de grond plaats
nemen. Zo hebben wij enige tijd tegen
elkaar zitten glimlachen tot ik met een
paar buigingen afscheid van hem nam. Erg
trots was ik, toen ik later hoorde dat ik dit
heel goed gedaan had en dat de oude man
mij een erg beleefde blanke vond. Een
zeldzaamheid?
Ook Javanen bezochten we. Hun neder
zettingen zijn buitengewoon proper in
tegenstelling tot die der Hindoes, maar of
schoon zij Hollands spreken, kan ik hun
geslotenheid niet doorbreken, zelfs is het
alsof hun beleefdheid die nog accentueert.
De schone jonge vrouwen lopen langs me
of ik lucht ben en ik voel me bij deze
wezens als met vier paarden uit de klei ge
trokken en klim druipstaartend de auto in.
MARI ANDRTESSEN
(Nadruk verboden)
Indiaanse vrouw met kind te
Jodensavannah.
Op het omslag van het nieuwe nummer
van Life staat glimlachend, 'breed en ge
lukzalig Harry S. Truman, in een verruk
kelijk speels zomerhemdje; een kleurig
flodderdingetje met allemaal figuurtjes. Ik
heb er langdurig en ernstig naar gekeken
en eerlijk moet ik bekennen: als Neder
lander ben ik er door geschokt. Ik kan
zulk soort dingetjes met blóte armpjes al
slecht verdragen van iedere willekeurige
volwassen man, maar van de president van
de Verenigde Staten kan ik het helemaal
moeilijk aanvaarden. Er moet, dacht ik, al
een enorm prestige onder zo'n speels
shirtje schuilen, als het niet ten eenmale
dodelijk vergif wil zijn voor een ganse
carrière.
Evenwel: Harry S. Truman is nog pre
sident en ik heb nergens gelezen, dat zijn
carrière er ook maar een schokje van heeft
ondergaan. De bontmantels van de vrou
wen zijner ambtenaren waren gevaarlijker
dan het hemmetje van hem zelf.
Niettemin
Niettemin geloof ik bepaald, dat mijn
politieke lievelingsfiguur, de sappige heer
Beel, dit niet zou kunnen hebben. Éénmaal
heeft hij zich, hoog in Indonesië zijnde,
een vreemdsoortige pet oo de slapen gezet
en dat was toen, dunkt mij al zó, dat, wa
ren de omstandigheden niet vóór geweest,
die klep het struikelblok had kunnen zijn.
Nijmegen en Tilburg zouden tóch wel zijn
opgedaagd, maar in'politieke zin, bedoel ik.
Toch zou het niet gek zijn als ons aller
Vader Willem, ook eris iets van dit Ame
rikaanse lesje leerde. Niet dat ik verlang
dat hij in zo'n hemdje terugkomt alle
overdrijving schaadt maar een tikje
minder donkergrijs of lichtzwart zou mijn
hart verheugen.
Men zal hem in Washington, wanneer
men hem er beleefdheidshalve niet in laat
staan, toch allicht het hemd van het lijf
vragen: dat is dan gerede aanleiding voor
d'r eens een veranderingetje, ook in de
rest van de garderobe.
ELIAS.
.yy
De adviesraad van het Christelijk Na
tionaal Cultureel Bureau, gevestigd te
Amsterdam, is voor de. eerste keer bijeen
geweest. De raad bestaat voox-lopig uit de
dames G. S. Ch. Wellinghoff en S. Jansen
van Beek en de heren Ad Kuiper en R.
Bos.
Onder auspiciën van dit bureau zelf zal
in Februari het eerste nummer verschij
nen van het „Cultureel Kompas", een veer
tiendaags tijdschrift voor vorming en voor
lichting.
Horizontaal:
1.vrucht, 6. geste, 11.
Eng. titel, 12. eerste
vrouw; 13. plaats in
West Duitsland, 15.
zangnoot, 17. suf, 19.
smalle strook, 21. titel
(afk.), 22. man. zoog
dier, 24. vochtig, 25.
telwoord, 26. rund, 27.
deel van Arabië, 29.
specerij, 31. plaats,
32. vlug, 34. plezier,
35. plaats in Gelder
land, 36. water in N.-
Holland, 39 eierge-
rechl, 41. vogeltje, 42.
talisman, 45. volks
vermaak, 49. roeipen,
50. spie, 52. soort
hert, 53. bloedvat, 55.
dichter, 57. spijskaart,
59. waar.depapiertje
60. dwaas, 61. kle
dingstuk, 63. wiel, 64.
pers. voorn, woord,
65. vorm, 66. vlucht
heuvel, 68. onmeet
bar getal, 69. afge
mat, 70. pers. voorn,
woord (Lat.), 71. pa
ling, 73. bloedver
wante, 74. paarden-
kam. Vertikaal:
2. boom, 3. deel v. e. vinger, 4. kustplaats
in N.-Afrika, 5. veter, 6. halsgordel, 7. deel
v. h. lichaam, 8. electrische eenheid (afk.),
9. spil, 10. werelddeel, 14. boekhoudterm,
16. bloeiwijze, 18. zoogdier, 20. achting, 21.
onvruchtbaar, 23. oorlogsgod, 26. koud, 28.
huisdier, 30. instelling voor de openbare
veiligheid, 31. lofzang, 33. zoutoplossing,
35. Arab, opperhoofd (plus een e als 4ae
letter), 37. masker, 38. loterijbriefje, 39.
zwaardvis, 40. priester van Silo, 42. deel
v. Azië, 43. plaats in N.-Brabant, 44. vod,
46. belemmering, 47. plas, 48. uitzend ruimte,
50. ingedijkt land, 51. de oudste, 54. her
stelplaats voor schepen. 55. bosgod, 56. ge
sloten, 58. drinkgerei, 60. durf, 62. inkeping,
65. gard, 67. costuum, 69 soort onderwijs
(afk.), 72. zangnoot.
Oplossingen moeten ingezonden worden
aan onze bureaux HAARLEM, Grote Hout
straat 93 en Soendaplein 37; IJMUIDEN:
Kennemerlaan 154. Oplossingen moeten
uiterlijk Woensdagavond in ons bezit zijn.
Wij verzoeken op de enveloppe te schrijven
„Oplossing Puzzle".
S.v.p. geen mededelingen voor redactie
of administratie bij de oplossingen in
sluiten.
De oplossingen moeten worden ingevuld
op het gedrukte diagram dat hierboven
staat.
Goede kennissen van ons, laten we
zeggen Jan en Jannetje, wilden met hun
jongste kind naar de bioscoop. Zij wa
ren moe van het slenteren langs de vele
zaken die uitverkoop hielden van bui-
tenmodelkledij en wilden nu wel eens
een uurtje zomaar ergens rustig zitten,
desnoods met een film op de koop toe.
De peuter van nog geen twee jaar oud
weigerde namelijk met een dictatoriale
trek van ontevredenheid over zijn aard
se lot zijn ongeschoolde beentjes nog
een stap te verzetten, zodat het volle
gewicht van zijn in beeldige wol gesto
ken waardigheid door het ouderpaar
beurtelings in de arm genomen moest
worden, hetgeen dan weliswaar een ver-
tederend schouwspel mag opleveren,
doch meer uithoudingsvermogen vergt
dan waarover.een dagelijks door zox-g
voor het belastinggeld getreiterde mid
denstander beschikt. Bovendien «zeurde
het wurm voortdurend om een zoge
naamd snoepie, teneinde zijn overtollig
speeksel een beslemming te geven.
Toen het plan eenmaal vaste vorm
had aangenomen, kwam Jannetje met
een nader voorstel. Zij behoort tot dat
romantische type vrouwen, dat in de
oorlog met gevaar voor andermans
leven deelnam aan het verzet omdat zij
dit beschouwde als een verzetje van de
steeds drukkender wordende huishou
delijke routine en daarom opperde zij
het plan de lóme schreden naar de
Rialto te richten. En zulks waarlijk niet
alleen omdat de naam van dit theater er
aan herinnert dat Amsterdam ten be
hoeve van het vreemdelingen verkeer
het Venetië van het Noorden wordt ge
noemd. Nee, zij was tot in het diepst van
haar ziel, althans tot in het merg van
haar been, getroffen door de reclame
teksten ter aanprijzing van het daar ver
toonde épos in technicolor „David en
Bathsheba".
Om u even in de juiste stemming te
brengen zullen wij daar een paar
authentieke voorbeelden van geven.
„Goliath, de reus, werpt speren gelijk
boomstammen. David, de knaap, werpt
slechts een steen!!!" Maar dan ook een
steen met drie uitroeptekens, mogen wij
daar wel aan toevoegen. Het feit dat in
deze film ook de boomstammen met
speren werpen is een wonder boven
wonder, te vergelijken met het broodjes
smeren van de beren. Doch laten wij
verder lezen: „De dwalingen en inkeer
van Koning David, de machtige, die
Bathsheba tot de zijne maakt". Dit laat
ste doet hij met behulp van aanhalings
tekens, denken wij. „Ziet, hoe Goliath
wordt geveld. Ziet, hoe overspelige
vrouwen worden gestenigd. Toegang
alleen boven 14 jaar". Maar daarmee is
het animerende proza nog lang niet uit:
„Ziet de natuurrampen en veldslagen.
Aanschouwt het wonder van het taber-
nakel. Een film, die reeds millioenen
sterkte in hun overtuiging!" Ook wij
scharen ons bij deze millioenen, want
wij zijn tot de overtuiging gekomen dat
deze film een gigantisch wanproduct is,
indien de inhoud aan deze regelrechte
slag-in-het-gezicht-zinnen beantwoordt.
Hoe Jan en Jannetj-e daar over den
ken weten wij niet, want het bleek bij
hun aankomst voor de kassa dat de
première was uitverkocht.
Door deze tegenslag niet uit het veld
geslagen gingen zij met lijn 3 van de
Ceintuurbaan naar het Leidseplein, om
te proberen daar toegang te krijgen tot
„Het liefdeleven van de grote verleider
Rudolph Valentino" in een naburig
droompaleis. Maar nu hadden zij buiten
de waard gerekend, want een prachtig
exemplaar van een gesnorde portier
wees met superieure minachting over
zoveel kortzichtigheid (als hij nog niet
iets veel ergers dacht) eerst op het kind
van twintig maanden en vervolgens op
het bordje met de mededeling dat de
toegang alleen openstond voor personen
boven de leeftijd van achttien jaar. Er
hielp geen loven of bieden aan. De man
was onverbiddelijk, zoals'dat een uni
formdrager past. Wet is wet en voor
schrift is voorschrift en bevel is bevel.
Wij vinden dat trouwens een juist
standpunt van die portiei\ Want stel nu
eens dat zo'n kind niet zou slapen in de
bioscoop, welke levenslange krassen
moet dan het liefdeleven van Valentino
aanbrengen op het blanke zieltje van
zo'n voor indrukken vatbaar kind
Kom, kom, dat hebben wij toch van
Freud geleerd! Jan en Jannetje mogen
van geluk spreken dat hun kind althans
dit trauma bespaard is gebleven. Hun
toekomstige schoondochter trouwens
ook!
Alvorens verder te zoeken hebben zij
toen eerst de bioscoopgids voor Amster
dam geraadpleegd. Slechts twee mees
terwerken der dramatische litteratuur
bleken ook voor de jongste generatie
geschikt te zijn: „Cyrano de Bergerac"
en „Bleke Bet". De keuze was niet
moeilijk, want het is heerlijk om een
kind te laten genieten van zulke vader
landse zangwijsjes als het loflied op de
roje en witte radijs. Die Cyrano doet
trouwens toch maar niets dan vechten.
Dezer dagen kregen wij een brief,
waarvan wij u de inhoud niet onthouden
mogen. Met moeite hebben wij het ma
nuscript hier letterlijk gecopieerd, want
het was zeer moeilijk om er fouten bij
te maken. De afzender is de secretaris
van een fanfarecorps in het Oosten van
Amsterdam. Een toelichting bij deze
puzzle dunkt ons overbodig.
„Geachte Redactie. Gaarne zou onder-
geteekende onderstaande bericht in Uw
dagblad geplaatst zien. de reden is om
trent het volgende. Bovengenoemde
Ver houdt een Solisten concours in April
1952. Nu heeft een zeker, musicus alsdat
deze Hr in de Jury op dit concours zit
ting zou nemen, dit is onjuist; om nu de
deelnemers, waarvan er verscheddenè
uit Haarlem en omgeving komen gerust
te stellen wou ik dit euvel uit de weg
ruimen door een klein berichtje. Groet-
tend enzovoorts
In de eigenlijke mededeling was bo
vendien nog verzuimd mee te delen wat
er op de wel genoemde data gehouden
werd. Het geheel deed ons denken aan
de befaamde brief van een Amsterdamse
burger aan de directeur van het gasbe
drijf, waarin deze om uitstel van be
taling vroeg „aangezien ik in het zieken-
Zondagmiddag geeft de Nederlandse
Opera in de Stadsschouwburg een
voorstelling van „La Bohème" van
Giacomo Puccini onder muzikale lei
ding van Mario Cor done, met mede
werking van Paolo Gorin als Mar-
cello en van Greet Koeman als Mimi.
Het Amsterdams Toneelgezelschap
komt Zondagavond weer eens met
„De ingebeelde zieke" van Molière
voor het voetlicht. Deze vertoning is
geregisseerd door Kees van lersel,
de titelrol wordt gespeeld door Louis
Saalborn.
In het Leidseplein Theater heeft
Wim Sonneveld zijn „Artistenpen-
sion" heropend. De medewerkenden
aan dit cabaret zijn: Emmy Arbous,
Conny Stxiart, Lia Dorana, Diny de
Neef, Wim Sonneveld, Albert Mol,
Guus Verstraete en de pianist Han
Beuker.
Comedia voert dagelijks in het Cen
traal Theater het Napolitaanse spel
„Kinderen zijn kinderen" op, doch
geeft Woensdagavond in de Stads
schouwburg de tweehonderdste voor
stelling van „De dood van een han
delsreiziger" van Arthur Miller met
John Gobau en Magda Janssens in
de hoofdrollen en Guus Herxnus en
Steye van Brandenberg als de zoons.
In Bellevue wordt op 23 Januari een
kleurenfilm vertoond van een in 1950
onder leiding van Maurice Herzog
ondernomen Franse expeditie naar
het Himalaya-gebergte.
Het Concertgebouw Orkest geeft
vanavond een volksconcert onder
leiding van Rafael Kubelik, waarop
Hans Osieck solist is in zijn eigen
Concertino no. 2 voor piano en or
kest. Verder staat de Eerste Sym-
phonie van Mahler op het program
ma.
In de kleine raai van het Concert
gebouw heeft hedenavond een jubi
leumconcert door het Trio Pasquier
plaats. Uitgevoerd worden composi
ties van Haydn, Schubert. Martinon
en Beethoven. Maandagavond zingt
de Mexicaanse tenor Carlos Puig en
Dinsdagavond (begeleid door Hen-
riëtte Bosmans) de mezzo-sopraan
Noëmi Perugia.
In de Universiteitsbibliotheek wordt
een tentoonstelling gehouden van
zeldzame boeken uit de bibliotheek
van dr. Leo Polak en in het Stedelijk
Museum een expositie, samengesteld
door het Victoria en Albert Museum
in Londen, van tweehonderd moder
ne boekomslagen.
Werk van Jan Cobbaert is tot 15
Februari te zien in kunsthandel
Martinet en Michels aan de O. Z.
Voorburgwal, grafiek van Wim Brus-
se tot 29 Februari in de toonzaal van
Corvey's Papiergroothandel aan de
Keizersgracht.
V
huis ligt met een zeer been, waarmee ik
de eer heb u te groeten". BOEDA.
De oplossing van de vorige puzzle is:
Horizontaal: 1. trein, 5. gemis, 10.
eend, 12. made, 13. sik, 14. pan, 16. per, 17.
S.S., 18. model, 20. e.v., 21. sip, 22. leg, 24.
lont, 27. noot, 29. bessensap, 32. bel, 33. pre,
34. Lek, 36. al, 37. Haïti, 38. na, 39. dik,
41. dot, 42. pin, 43. sleedoorn, 46. Aken, 47.
ergo, 49. mis, 51. hek, 52. Km., 54. galop,
56. re, 57. eed, 59. pal, 60. tel, 61. eden, 63.
mode, 64. rente, 65. renet.
Verticaal: 1. Tessel, 2. reis, 3. enk,
4. id., 6. Em., 7. map, 8. idee, 9. servet, 11.
rad, 14. pop, 15. nel, 18. mits. 19. lens, 21.
snel, 23. goal, 25. obelisk, 26. periode, 28.
opening, 30. spade, 31. netto, 32. bad, 35.
kan, 40. klem, 42. perk, 44. enig, 45. reep,
46. afkeer, 48. ommelet, 50. sap, 51. hol,
53. mede, 55. lam, 56. rede, 58. den, 60. ton,
62. N.T., 63. me.
De prijzen werden alsvolgt toegekend:
7,50: H. Hendriks, Verspronckweg 47,
Haarlem.
5,H. Ipema, Rijnstraat 94, Heem
stede.
2,50: Kees Bakker, Joh. Verhulstweg 19,
Santpoort-Station.
De vereniging „Het Carillon" te Hoorn,
welke er voor heeft gezorgd, dat de stad
een nieuwe beiaard terugkreeg in de plaats
van het door de Duitsers geroofde klok
kenspel, heeft uit de Amerikaanse stad
Lewes in Delaware een chèque ontvangen
ten bedrage van ongeveer 1700.Dit
geld zal besteed worden voor de aflossing
van de schuld welke nog op het carillon
rust.
Lewes is in het begin van de zeventiende
eeuw door een zeevaarder uit Hoorn, David
Pietersz. de Vries, gesticht. Er is onlangs
een inzameling gehouden onder leiding van
de conservatrice van het Zwanendaal-
museum. De gevel van dit museum is een
nabootsing van de gevel van het Hoornse
stadhuis.
Ter herinnering aan de gift van Lewes
zal bij het carillon een bronzen plaat met
inscriptie worden aangebracht.
ADVERTENTIE
Mijnhardc's Grieppoeders. Doos 47 ct.
„Hij, zij en een wereldhaven" is de titel
van een nieuwe film van Ytzen Brusse,
vervaardigd in opdracht van de stichting
„Havenbelangen" in samenwerking met
het ministerie van* Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen en de gemeente Rotterdam.
Het commentaar is van Jan Gerhard Toon
der, de muziek van Hugo de Groot. De
kleine intrige wordt gespeeld door Mariëtte
Flink als een Rijnschippersdochter en Kees
Brusse' als officier van de grote vaart.
Rijksbeurzen voor muziekstudie
Dit jaar zullen van rijkswege beurzen
voor muziekstudie beschikbaar worden
gesteld ten behoeve van on-of minver
mogende jongelieden van Nederlandse
nationaliteit, die bijzondere aanleg bezit
ten en die zich aan de muziek als vakbe
oefening willen wijden.
Sollicitanten kunnen opgeroepen worden
voor een eerste onderzoek, waarna een
vergelijkend examen te 's-Gravenhage zal
worden gehouden. Aan het verlenen van
een beurs wordt de voorwaarde verbonden
van studie aan een conservatorium of aan
een andere muziekinstelling, ter goedkeu
ring van de staatssecretaris van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen
Verder zullen een nf meer beurzen be
schikbaar worden gesteld teneinde belang
hebbenden, die daartoe financieel niet bij
machte zijn, in de gelegenheid te stellen
een hier te lande met succes volbrachte
vakstudie in de muziek in het buitenland
onder leiding van een kunstenaar van
internationale betekenis af te sluiten. Ook
hier behoeft de keuze van de leraar de
goedkeuring van de staatssecretaris.
Gegadigden dienen zich te wenden (vóór
1 Maart 1952) tot de afdeling Kunsten,
bureau muziek en dans, van het ministerie
van Onderwijs, Kunsten en Wetenscnap-
pen.
LEIKER SPREEKT IN BRUSSEL
De letterkundige Sjoerd Leiker, secre
taris van de Fryske P.E.N.-club, zal op
Maandag 21 Januari in de Vlaamse club te
Brussel een voordracht houden over het
onderwerp: „Friesland, de Friese taalstrijd
en de Friese litteratuur".
WIJ WAREN al enige tijd in Paramaribo
vóór we iets van de oorspronkelijke
bewoners, de Indianen, te zien kregen. En
toch had ik mij juist daarop erg verheugd:
het mochten clan geen Sioux zijn, het
waren toch Indianen. Als ik de nutteloze
uren op school doorgebracht buiten be
schouwing laat, heb ik mijn gehele jongens
tijd niet anders gedaan dan Indianen
boeken lezen, Indianenverhalen fantaseren
en poppetjes van Indianen tekenen. En het
eerste beeldje dat ik maakte was een
Indiaan.
In een Indianendorp, dat ik enige tijd na
onze aankomst bezocht, vond ik al heel
weinig van wat ik vroeger zo bewonderd
had fierheid, moed, edele reserve
misschien toch iets van dit laatste? Een
aantal naakte kinderen stoof naar alle
kanten weg, toen we het dorp binnen
kwamen en onder van palmbladen ge
maakte afdakken (hutten kan men ze niet
noemen), zaten enige in lompen gehulde
vrouwen, die zich hielden of zij ons niet
zagen. Ik zou het nooit opgebracht hebben
ze aan te spreken, maar mijn metgezel
vroeg ze vriendelijk of ze ons wat vaatwerk
of vlechtwerk wilden verkopen. Geen ant
woord en afgewende gezichten. Onze
vriend nam een kruik op. Of we die konden
kopen? Tot mijn verwondering antwoordde
de jongste van de drie vrouwen, die daar
op de grond zaten, met zachte en heldere
stem, zonder overigens ons aan te zien:
„Die is van mijn oom". Wij kregen die
kruik dus niet, maar wij kregen toch ant
woord en men was niet onvriendelijk. Deze
mensen maakten een erg verslonsde en
apathische indruk, maar wat mij opviel
was dat de armoede en vervuiling, waarin
zij leefden, deze Indianen niet had verruwd.
Van grofheid en lompheid geen spoor.
Later kwam ook een jonge man te
voorschijn, breed en krachtig gebouwd en
met scherpe zwarte ogen, geheel anders
dan de ogen, van de Creolen, die" veelal iets
troebels hebben. Hij stond rustig met de
armen over de borst gekruist, beleefd,
maar zonder een glimlach. Wij wilden
gaarne iets kopen, zei mijn metgezel weer.
Geen antwoord, tot de Jonge vrouw plot
seling opstond, en met de rug naar ons,
langzaam en duidélijk zei: „Over twee
weken".
Het aardige is, dat zij, toen wij na enige
weken terug kwamen, inderdaad enig vaat-
en vlechtwerk voor ons gemaakt hadden.
Een tweede ervaring met de Indianen
was een voetbalwedstrijd. Ik las in de
krant dat er een voetbalmatch gehouden
zou worden tussen Creolen en Indianen,
allen „blootvoeters" stond er in de aan
kondiging. De match zou om tien uur be
ginnen en het was al zeer heet, het veld
bestond uit geheel van gras ontbloot een
voudig zand, het talrijke publiek werd op
ons na geheel gevormd door donkere man
nen, die zich blijkbaar zeer op de wedstrijd
verheugden. Natuurlijk begon de match
niet om tien uur. Maar om half elf kwam
er een gammele autobus vol Indianen. Wij
drongen er allen omheen. Het eerste stapte
De Nederlandse Organisatie voor Toe
gepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek
(T.N.O.) gaat samenwerken met het Ameri
kaanse instituut in Columbus (Ohio) dat zich
op het natuurwetenschappelijke onderzoek
toelegt.
ZATERDAG 19 JANUARI
Stadsschouwburg: „De appels van Eva"
(Toneelgezelschap Joh. Kaart), 8 uur. Frans
Hals: „Samson en Dalilah", 14 j., 8 uur.
Minerva (Heemstede): „Macadam", 18 j., 7
en 9.15 uur. Rembrandt: „De maniak" 18 j.,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Moeder Augus-
tina", alle leeft., 2 4.15 7 en 9.15 uur Luxor:
„Morgen is te laat", 14 j., 7 en 9.15 uur. City:
„Variété", 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Het rim
boemeisje", 14 j., 7 en 9.15 uur.
ZONDAG 20 JANUARI
Stadsschouwburg: Volksvoorstelling „Va
der thuis" (Comedia), 8 uur. Concertgebouw:
Opera „Der Freischütz", 8 uur. Rembrandt:
Zondagmorgenvoorstelling „Rigoletto", 11
uur. Rembrandt, Palace, Luxor: 2, 4.15, 7
en 9.15 uur. Frans Hals: 2. 5 en 8 uur. Spaar
ne: 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: 2.15, 4.30, 7
en 9.15 uur. Minerva: 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: Zondagmorgenvoorstelling
„Mira". 10.30 uur. Brinkmann: Humanistisch
Verbond, spreker prof. dr. Joh. B. Tielrooy,
10.30 uur. Nieuwe Kerk: Spreker ds. B. van
Gelder, 7 uur.
MAANDAG 21 JANUARI
Palace, Rembrandt: 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Luxor: 2, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: 2.30 en
8 uur. Spaarne: 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva:
2.30 en 8.15 uur.
Concertgebouw (tuinzaal): Stichting Duin-
rell, optreden van Steffa Wine, 8 uur.
