SCHOTH
Zestig jaar geleden droomden
de Haarlemmers schone droom
Goudkust verrukt over
Nederlandse bouwers
Bach - recital door
Bertje Davelaar
LOOSJ ES
Een Eeuw geleden
Fabrieken voor montage-huizen
ARAPLUIES
Maar Haarlem is nooit een badplaats geworden
rfcr ra., a
rHoe is het ontstaand
Nieuwe uitgaven
Uitgaan in Haarlem
BOEKENWEEK
VRIJDAG 2 9 FEBRUARI 19 52
3
Aanval met een
snoeischaar
Toekomstmogelijkheden
van Nieuw-Guinea
DE WERELDKOOPVAARDIJVLOOT
Dit woord: HALTER
BIJ DE MAALTIJD....
ORANJEBOOM BIER!
INSECTEN IN PLASTIC
•V /fS
Ter gelegenheid van liet feit, dat Multatuli 65 jaar geleden te Nieder-Ingelheim over
leed, is het Multatuli-Genootschap begonnen met het bijeen brengen van het bedrag,
benodigd voor de aankoop van het sterfhuis. Hel huis ivordl thans te koop aange
boden. Het ligt dicht bij de stad Ingelheim op ongeveer 13 km. van Mainz. Het huis
zou geschikt zijn als centraal punt van Nederlandse culturele voorlichting
in Duitsland.
Uit een aantal artikelen in de „Morning
Telegraph", een blad dat aan de Goudkust
verschijnt, blijkt hoezeer de regering van
dr. Kwame Nkrumah en de bevolking van
de Goudkust enthousiast zijn over het con
tract dat gesloten werd met de Kampense
N.V. Schokbeton tot de fabricatie en
de bouw van moderne betonnen wo
ningen. Uit die artikelen blijkt ove
rigens evenzeer een sterke nationalis
tische tendenz, een verschijnsel dat zich
trouwens in Afrika met geduchte snelheid
ontwikkelt en dat zich hier uit in een niet
bijzonder vriendelijke toon jegens de
Britten.
De „Morning Telegraph" meldt, dat de
productie van de betonnen woningen voor
het eerste jaar op 15.000 stuks wordt ge
raamd. Hieronder zullen eenvoudige vier-
kamer-woningen met toilet, keuken en
douche-cellen voor de inheemse arbeiders
bevolking vallen zowel als wat preten
tieuzere huizen voor beter-gesitueerden.
En voorts zullen er scholen, hospitalen,
postkantoren en andere openbare gebouwen
worden vervaardigd. De productie zal plaats
grijpen in door Schokbeton op te richten
fabrieken, waar de regering van de Goud
kust op royalty-basis gebruik mag maken
van de Schokbeton-patenten. Nederlandse
experts zullen het werk leiden en Afri
kaanse technici zullen naar Kampen ko
men om daar het vak te leren. De regering
van Kwame Nkrumah zal niet minder 45
millioen gulden in dit project steken.
De „Morning Telegraph" constateert dan
5
ADVERTENTIE
Tomp. v.a. 7.90
Inschuifbare v-a. 19.75
Gr. Houtstraat 47 - Haarlem
Telefoon 18036
Overtrekken - Repareren
Voor de Haarlemse rechtbank moest
zich Donderdag de 20-jarige IJmuidense
kok T. H. S. verantwoorden voor een feit,
waarvan hij zich niets zei te herinneren,
hetgeen verklaard werd door de toevoe
ging in de tenlastelegging „in staat van
dronkenschap". Op 19 December van het
vorig jaar was deze jongeman die vol
gens het rapport, dat over hem werd uit
gebracht, tot nu toe met geen mogelijk
heid van de drank kon worden afgebracht,
mede door de tegenwerking van zijn
ouders in een café met een andere be
zoeker, A. de L., aan het bekvechten ge
gaan over de wenselijkheid van een we
deroprichting van de S.S. Hij had namelijk
in cle daartoe benodigde stemming ge
bracht door de genoten alcoholica ver
klaard, deze te zullen toejuichen, doch de
ander koesterde er enige bedenkingen
tegen. Dit maakte S. zó wild, dat cle café
houder, de 50-jarige J. C. W. K., het beter
oordeelde, hem buiten de deur te zetten.
Daarop ging de jongeman ijlings uit een
aangrenzend tuintje een snoeischaar weg
pakken en met dit wapen in de hand ver
scheen hij weer voor de deur van het café
onder de leuze „ik zal jullie allemaal uit
moorden". In weerwil van dit onplezierige
vooruitzicht opende K. de deur. Hij deinsde
nog juist op tijd terug, zodat de slag met
de snoeischaar niet hem maar zijn klant
De L. trof. Deze kreeg een flinke wond
in zijn voorhoofd, vlak boven de ogen. Hij
wist zijn belager echter te vloeren en
hem de snoeischaar afhandig te maken,
zodat meer ongelukken werden voorkomen.
De officier van justitie mr. B. van dei-
Burg achtte S. schuldig aan het lenlaste
gelegde: bedreiging c.q. zware mishande
ling. Hij heeft reeds herhaaldelijk wegens
openbare dronkenschap terecht gestaan en
steeds bleek dat het gebruik van alcohol
hem gevaarlijk maakt voor anderen. Ver-
dachtes gedrag in het huis van bewaring
bewees, naar de officier zeide, dat hij ook
in nuchtere toestand voortdurend anderen
iastig valt. De officier achtte S. geestelijk
abnormaal en vroeg de zaak te schorsen in
afwachting van een psychiatrisch rapport.
Verdachtes raadsman, mr. J. D. A. Viskil,
meende dat S. niet schuldig kan worden
geacht aan zware mishandeling, aangezien
er geen opzet in het spel was. Ook hij ver
zocht een psychisch onderzoek.
De zaak is daarop aangehouden.
dat de Nederlanders en de Zweden het
verst gevorderd zijn in de aanleg van mo
derne steden en dat ook experts op dit ge
bied naar de Goudkust zullen komen. In
Engeland is dat heel anders zo schrijft het
blad. De Britse bouwmethodes zijn zo ver
ouderd, dat noch de Labour-noch de con
servatieve regeringen een oplossing van
het Britse huizenprobleem hebben kunnen
bewerkstelligen. De N.V. Schokbeton heeft
een verzoek van de Britse regering om fa
brieken in Engeland op te richten afgesla
gen omdat zélfs de experts van deze maat
schappij in de slopers-rommel van de
Britse steden niet enige orde op zaken kun
nen stellen, zo zegt het blad.
„Maar", zo schrijft het blad tevreden,
„wanneer onze fabrieken eenmaal op gang
zijn, dan kunnen wij er misschien eens over
denken huizen naar Groot-Brittannië te
exporteren".
Het blad besluit met een waarschuwing
aan degenen, die op de plannen van dr.
Nkrumah laatdunkende aanmerkingen ma
ken en ze mogelijk willen saboteren. Deze
mensen denken misschien dat de montage-
woningen van Schokbeton zullen lijken op
de armzalige bouwsels, die na de oorlog in
Engeland verrezen zijn. Maar zij zullen met
schaamte vervuld raken, wanneer zij de
moderne huizen zien voor de door hen zo
verachte gewone man, huizen die verrezen
zullen zijn dank zij de oprechtheid van
Kwame Nhrumah en de goede wil van de
N.V. Schokbeton.
Het speet mij erg dat ik van het Bach-
recital, dat de pianiste Bertje Davelaar
gisteravond in de Renaissancezaal van het
Frans Halsmuseum gaf, de eerste helft niet
kon horen, te meer omdat het mij bijzonder
interesseerde hoe zij een viertal nummers
uit deel I van „Das wohltemperierte Kla
vier", waarmee zij haar avond begon, kiem
en gestalte zou geven. Ik wist clat het een
prachtige keuze was (As, gis, Fis, bes) met
sublieme mogelijkheden en rijke contras
ten en als zodanig een bijzonder délicate
toetssteen voor de jonge kunstenares.
Tevens moest ik de kapitale Partita in c
missen; ook tot mijn spijt, eensdeels omdat
ik een bijzondere voorliefde voor dit stuk
heb en tevens omdat het mij benieuwde hoe
Bertje Davelaar er het stoere, mannelijke
karakter van zou weergeven. Uit goede
bron heb ik mogen vernemen dat ik veel
gemist heb.
Het deel van de pauze stelde mij echter
schadeloos met opmerkelijke vertolkingen
van het Italiaanse Concert en de Chroma
tische fantasie en fuga. Vooreerst was in
beide werken een klaarheid van tekening,
die voor het zuiver technische probleem
met lof pleitte. De snelle hoekdelen van het
Concert kregen een fris karakter in hun
regelmatig, strak volgehouden tempo. Toch
zou mij nog een tikje meer rhythmische
scherpte, meer pikante joligheid in het slot
deel. wel zo lief zijn geweest. Maar het was
een bijzondere verrassing te ervaren hoe
de concertgeefster de rechterhand ver
mocht te laten zingen in het Andante. Bach
zal dat zo wel niet bedoeld hebben, daar
hij zijn werk schreef voor clavecimbel met
twee manualen, het ene sterk geregistreerd
voor de melodie, het andere zacht voor de
begeleiding. Met die tegenstelling van de
twee klavieren houdt het op bij het clave
cimbel; de expressiviteit van de melodie
zit in haar curve, niet in het toonkaralcter,
afhankelijk van de subtiliteit van de aan
slag. Op de piano echter wil de melodie
zingen en zo krijgen we dan .een zingende
rechterhand tegen een neutrale linker, die
de begeleiding op het zachte manuaal wil
suggereren. Bach zou het zelf ook zo ge
daan hebben, indien hij zijn werk op een
Silbermann-vleugel had gespeeld in plaats
van op een clavecimbel.
Bertje Davelaar zorgde voor een machtig
slot van haar recital: de „Chromatische
fantasie en fuga", die meteoor van Bachs
kunst, die als het ware een eeuw te vroeg
op de aarde viel als een voorproef van wat
eenmaal Beethoven in zijn begenadigste
ogenblikken, in het eind van zijn leven,
scheppen zou. Het zou onzin zijn te zeggen,
dat de werkelijk buitengewoon knappe
vertolking, die Bertje Davelaar van het
grandioze werk gaf, alles bevatte wat er
in zit. Dat „alles" zo het al bereikbaar
zou zijn kan slechts het resultaat wor
den van jarenlange levensverdieping, want
in deze muziek spreekt een mens die boven
het mensdom uitgroeide. Maar wie, als mej.
Davelaar, de wonderlijke Chromatische
fuga zo'n raak reliëf geeft en het hele werk
met zoveel jeugdige bezieling weet op te
stuwen, die toont zich waardig Bachs kunst
te dienen in zijn allerhoogste en allerdiep
ste scheppingen en te streven om eens
volkomen in hem op te gaan.
JOS. DE KLERK
Voor de leden van het departement
Haarlem van de Nederlandse Maatschappij
voor Nijverheid en Handel besprak de
secretaris van de Algemene Werkgevers
vereniging te Haarlem, de heer M. Klaas-
sen, gistermiddag in de Kroonzaal van
restaurant Brinkmann de toekomstmoge
lijkheden van Nieuw-Guinea
De heer Klaassen noemde Nieuw-Guinea
een land waar het stenen tijdperk het
atoomtijdperk in sommige gebieden over
lapt Over het algemeen is het geen
vruchtbaar land, hetgeen te wijten is aan
de jeugd van het eiland. De streken die
wél vruchtbaar zijn, liggen niet aan de
kust en zijn uiterst moeilijk bereikbaar.
De regenval is er te groot, wat onder
meer tot gevolg heeft gehad dat de Ja
panse katoenaan plant er volkomen is mis
lukt.
Nieuw-Guinea wordt wel eens het land
van de eeuwigdurende dageraad genoemd.
De Papoea's zijn primitief en slecht ge
voed en hebben nooit de kans gehad zich
te ontwikkelen. De meesten van hen wo
nen in het binnenland. Ze zijn dus onbe
reikbaar en kunnen niet als arbeidskrach
ten gebruikt worden.
Er zijn in Nieuw-Guinea wel enige ge
bieden te vinden die geschikt gemaakt
kunnen worden voor grootlandbouw-cul-
tures, de Vogelkop bijvoorbeeld, maar het
zijn altijd weer de verbindingen en het
gebrek aan arbeidskrachten die het werk
verhinderen. Met de visvangst in het ook
al niet rooskleurig gesteld: De tonijnen
die zich aanvankelijk in grote getale in
de wateren rond het eiland ophielden, zijn
om onverklaarbare redenen verdwenen.
Ook de bosbouw biedt weinig perspec
tieven.
Er zijn echter ook enige lichtpunten:
Voor de oorlog al exploreerden op Nieuw-
Guinea enige petroleummaatschappijen.
Die exploratie is inmiddels overgegaan in
een exploitatie. De olie die er gewonnen
wordt, is echter zwaar en eist een dure
bewerking. In 1951 bedroeg de productie
340.000 ton. Als begin een goed resultaat.
Men mag bij dit alles overigens niet uit
het oog verliezen dat mijnbouw roof
bouw is.
Zeker is dat de komst van het groot
kapitaal in Nieuw-Guinea onder meer
onderwijs en medische verzorging heeft
gebracht.
De heer Klaassen betoogde dat Neder
land er een groot belang bij heeft Nieuw-
Guinea te behouden Onder meer om de
strategische positie van het eiland, dat
gezien kan worden als een barrière tegen
het communisme, dat op het vaste land
van Azië succes na succes heeft geboekt.
Spreker noemde hel erg onverstandig
deze positie vrij te geven en merkte daar
bij op dat ook de Papoea's er ons niet
dankbaar voor zouden zijn. We bewijzen
aan deze mensen een slechte dienst als
wij hen nu in de steek laten en het vergt
een groot deel van ons prestige als we
steeds maar aan de eisen van anderen
toegeven. De heer Klaassen gaf voorts als
zijn mening te kennen dat het geen en
kele zin heeft om Nieuw-Guinea aan In
donesië af te staan: Doen we dat dam zal
Australië bet eiland zeer waarschijnlijk
bezetten. De belangstelling van het groot
kapitaal zal voor dit eiland gewekt moe
ten worden en mocht, het niet lukken die
belangstelling in khnkènde munt om te
zetten, dan is er altijd nog de U.N.O., die
onontwikkelde gebieden steunt.
Tenslotte merkte de heer Klaassen op
dat Nieuw-Guinea slechts een land is
voor mensen met een pioniersgeest, die
eenzaamheid kunnen verdragen en het
land en het volk van Nieuw-Guinea een
goed hart toedragen.
ADVERTENTIE
Zestig jaar geleden droomden onze stede
lijke voorouders een schone droom: Haar
lem zou, naar het voorbeeld van enkele
buitenlandse steden, zoals Spa in België
en Ems in Duitsland, een badplaats
worden.
Eigenlijk dateert het begin nog van
vroeger. In 1884 werd namelijk ontdekt
dat een bron die reeds in 1854 geslagen
was op de hoeve „d'Yser Juck" in de
Haarlemmermeerpolder, een keukenzout-
houdende staalwaterbron was.
Er werd door verscheidene deskundigen
een der enthousiaste propagandisten
was een Haarlemse apotheker, de heer
Loomeijer vastgesteld dat de genees
kracht van dit water zelfs beter was dan
dat van buitenlandse bronnen. Reeds
dadelijk gingen stemmen op cm de bron te
exploiteren. Het duurde evenwel tot 1889
voor de eerste vergadering van belangstel
lenden in een exploitatie werd gehouden.
Allengs namen de plannen vastere vorm.
De badplaats Haarlem moest ook wat het
bieden van comfort aan de badgasten be
trof, met het buitenland kunnen concur
reren.
In 1892 dus nu 60 jaar geleden
werd overgegaan tot oprichting van een
maatschappij tot exnloitatie. De gemeente
Haarlem gaf vergunning om het staal-
water uit Haarlemmermeer per leiding
naar het Frederikspark te brengen en daar
een bronhuis te bouwen. Dit besluit leidde
tot de bouw van het Brongebouw, waar
van de bouw in 1894 werd aanbesteed. De
aanneemsom was 102.700,De zaal was
geschikt (althans dit werd destijds aan
genomen) voor het geven van concerten
en toneelvoorstellingen. In de tuin werd
ook een muziektent gebouwd, waardoor
het mogelijk werd in de zomer openlucht-
uitvoeringen te geven. In het Frederiks
park werd ook een ririnkhal gemaakt. Op
de hoek van de Kleine Houtweg en Bad
huisstraat werd een badhuis en zander-
inrichting gebouwd. Alles was toen vol
tooid om de badgasten in Haarlem waar
dig te ontvangen.
Maar zij zijn nooit gekomen.
Zelfs na korte tijd moesten enthousiaste
propagandisten toegeven dat de bron geen
werkelijkheid kon worden. Ook al bleef
ieder overtuigd van de goede kwaliteit
van het staalwater.
Het Brongebouw heeft enkele tientallen
jaren een kwijnend bestaan geleden omdat
de zaal niet gewild was voor concerten en
ook niet geschikt bleek voor toneelvoor
stellingen. De zomeravondconcerten in de
tuin mochten zich wel in veel belangstel
ling verheugen, maar dat kon de exploi-
VER.STATEN
GR-BRITANNIE
A
NOORWEGEN
PANAMA
[FRANKRIJK
INEDERLAND
5TALIE
SOVJET UNIE
JAPAN
ZWEDEN
CANADA
DENEMARKEN
GRIEKENLAND
SPANJE
DUITSLAND
BELGIË
A
dSk
I millioen ton
wereldrotjal In Juli 1950: 84.6 millioen ton
1951: 87.2
230252 CARPRE5S
Dit beeld van de omvang van de wereldkoopvaardijvloot is gebaseerd op de gegevens
welke onlangs door Lloyd's Register of Shipping werden gepubliceerd. De Verenigde
Staten hebben verreweg de grootste koopvaardijvloot. Men moet er echter rekening
mede houden, dat van 27,3 millioen ton ongeveer 10 millioen uit de vaart is genomen
(„mottenballenvloot")Hoewel Duitsland nog bijna onderaan staat, is de Duitse
koopvaardijvloot in de periode Juli 1950-Juli 1951 toch het sterkste toegenomen, name
lijk met 571.000 ton. Met uitzondering van de Verenigde Staten, Griekenland en
Canada steeg de omvang van de koopvaardijvloot in alle landen. De vermindering der
Canadese vloot met 284.000 ton moet worden toegeschreven aan de overdracht van
scheepswerven aan Groot-Britannië De omvang der Franse vloot steeg met 160.000
ton. De Nederlandse vloot steeg met 126.000 ton. De omvang der Belgische
koopvaardijvloot bedroeg op 30 September 1951 433.000 ton.
tatie van het gebouw toch niet lonend
maken.
Na korte tijd werd de Drinkhal gesloten.
En na een kwijnend bestaan doorworsteld
te hebben werd ook besloten tot afbraak
van het Brongebouw.
Maar het staalwater kan men nog altijd
drinken.
Halters wij bezigen het woord
bijna alleen in het meervoud zijn
korte staven, aan beide kanten be
zwaard met metalen kogels. Zij worden
bij de gymnastiek gebruikt. Je zou zo
zeggen: het zijn dingen die je vast
houdt (Duits: halten), maar dat is niet
zo. Het Frans kent: haltère voor: ba
lanceerstok en wij zullen de oorsprong
moeten zoeken bij het Griekse woord
haltères. Dit hangt samen met het
werkwoord hallómai, dat: springen be
tekent. De Grieken gebruikten dan ook
bij hun oefeningen deze voorwerpen
om de kracht van hun sprong te ver
groten. De juiste vertaling is dus:
springballen of: springgewichten.
k._J
Dr. J. Wytres: Vergilius, de dichter
van het imperium J. H. Kok N.V.,
Kampen.
De titel van dr. Wytres' boekje wekt
ontegenzeggelijk de indruk, dat het hem om
Vergilius gaat; pas de tweede ondertitel
wijst enigszins in de richting, waarin hij zijn
lezer zal gaan meevoeren: „Een inleiding
tot de Romeinse godsdienst en gezindheid".
Er zijn over Vergilius wel belangwekkender
verhandelingen geschreven, die aan zijn
dichterschap meer recht doen; voor de ge-
dachtenwereld van Vergilius geldt trouwens
hetzelfde, maar daarover is de Wytres op
zijn eigen manier toch ook wel lezenswaard.
Hij wil voornamelijk laten zien dat de oog
merken van Aeneas, de held van Vergilius'
grote epos. niet in een Christelijke levens
opvatting thuis horen. De wijze, waarop hij
hiertoe te werk gaat, is goed: hij toont aan
dat de Romeinen zich de goden niet als bui
ten de schepping bestaande konden voor
stellen, dat zij de liefde in hun verhouding
tegenover de goden niet kenden, dat het heil,
gebracht door het Romeinse rijk dat Aeneas
stichtte, niet boven louter aardse begrippen
uitkwam en dan van een twijfelachtige soort
was en hij geeft tenslotte een tweeledig oor
deel over Vergilius: bewondering voor zijn
kunst, verwerping van zijn aardsheid.
Men kan zich door deze redenering laten
veroveren of niet, al naar gelang men meer
of minder gevoelig is voor dichterschap, en
meer of minder geschokt door de ontmaske
ring van het heil volgens Vergiliaans recept.
Men kan in ieder geval moeilijk ontkennen,
dat dr. Wytres het mes fors en vaardig door
de stof haalt. Iets té fors eigenlijk, de kloeke
geringschatting, die hij in het woord „hei
denen" legt, is bepaald geforceerd. Tenslotte,
wat de mensen vóór Christus dan ook nog
niet hadden, hun zielen waren in ieder geval
even menselijk als de onze; zij gebruikten
andere uitbeeldingsmiddelen om hun erva
ringen mee te vertolken, maar om die „on
christelijkheid," tegen hun dichterschap te
gaan uitspelen, daartoe zal wie de poëzie
zoekt niet bereid zijn, en terecht. S. M.
ADVERTENTIE
TONEEL EN CABARET
Zaterdag 1 Maan, Stadsschouwburg, 8 uur:
Comedia met het blijspel „Bobbeltje" van
André Roussin onder regie van Jan Teu-
lings. In de hoofdrol Guus Hermus. Verder
werken onder anderen mede: Bep Dekker,
Manon Alving, Cor Hermus, Steve van
Brandenberg en Bob Verstraete. Décor van
Jacques Dumont.
Zondag 2 Maart, Stadsschouwburg, 8 uur:
Comedia met „Bobbeltje" (zie Zaterdag).
Maandag 3 Maart, Stadsschouwburg, 8 uur:
Het Théatre Hébertot uit Parijs geeft een
voorstelling van ..Le Maïtre de Santiago"
door Henry de Montherlant, voorafgegaan
door ,,L' Ecole des Moroses" van Félicien
Marceau. In de hoofdrollen: Miche'line
Bona, May Chartrettes, George Vanet en
Allain-Dhurtal.
Dinsdag 4 Maart, Minerva-theater, Heem
stede, 8.15 uur: De vermaarde Hindoe
kunstenares Hima Kesarcodi met dansen
uit de school van Bharat Natyam uit cen
traal Zuid-India. Verder: het dansdrama
„De geboorte van ons land".
Dinsdag 4 Maart. Stadsschouwburg, 8 uur:
Reprise door Comedia van de thriller
„Vingerhoedskruid" door James Doran,
geregisseerd door Joan Remmelts, die er
tezamen met Rie Gilhuys, John Gobau,
Wim van Sierenberg de Boer in optreedt.
Woensdag 5 Maart, Stadsschouwburg, 8 uur:
Het Nederlands Volkstoneel voert „Het
Woord" van Kaj Munk in de vertaling van
Johan Winkler op. Medewerkenden onder
anderen: Emmv Lopes Dias, regisseur Ben
Groeneveld, Hans van Meerten, Ferd.
Sterneberg, Jan Hundling en Jack Dixon.
Donderdag 6 Maart, tuinzaal Concertgebouw,
8.15 uur: Bert Brugmans Marionettenthea
ter voor de Haarlemse Kunstgemeenschap.
Op het programma staan de romantisch-
komische kameropera „Joffer Marianne"
van Johannes Röntgen en Tom Bouws en
„Het oude lied" met muziek van Mozart,
zangsolisten en spreekstemmen.
MUZIEK
Vrijdag 29 Februari, Concertgebouw, 8 uur:
Jan de Man is piano-solist op het H.O.V.-
concert onder leiding van Toon Verhey.
Uitgevoerd worden de Syjnphonie van Sas
Bunge, het Pianoconcert van Willem Pij
per en de Tweede Symphonie van Bo-
rödine.
Maandag 3 Maart, tuinzaal Concertgebouw,
8 uur: De het grootste deel van zijn leven
in Hongarije gewoond hebbende Neder
landse pianovirtuoos professor Henry
Wilhelmus geeft een recital met werken
van onder anderen Brahms, Chopin en
Liszt.
Woensdag 5 Maart, Concertgebouw, 7.30 uur:
Jeugdconcert door de H.O.V. onder directie
van Toon Verhey, met medewerking van
de fluitist Marius Ruysink en de harpist
F. Hinlopen. Op het programma staan het
Concert voor fluit en harp en de Sympho
nie in G van Wolfgang Amadeus Mozart.
Donderdag 6 Maart, Frans Halsmuseum. 8
uur: Onder auspiciën van het Comité voor
jonge Toonkunstenaars treden op de alt
Olga Ongena, de fluitist Marius Ruysink
en de pianist Johan Otten.
DIVERSEN
Vrijdag 29 Februari, Frans Halsmuseum, 8
uur: Voor de Volksuniversiteit houdt dr.
A. van der Boom de laatste lezing in zijn
cursus over „De Griekse wereld en de
beeldende kunst".
Zaterdag 1 Maart, lunchroom De Graaf,
Grote Markt, 8 uur: Dr. A. Kat houdt een
voordracht, toegelicht met gramofoon-
platen, over „Het Gregoriaans" voor het
Jongeren-Gesprekcentrum.
Dindag 4 Maart, Frans Halsmuseum, 8 uur:
De heer H. C. Verkruysen houdt zijn eerste
lezing met lichtbeelden in een serie van
vier over „Bijzondere Kunstwerken" voor
de V. U.
Dinsdag 4 Maart, Wijkgebouw Molenaer-
straat, 8 uur: Inleiding voor leden van het
Instituut voor Arbeidersontwikkeling tot
een excursie naar de Grote Kerk.
Woensdag 5 Maart, Frans Halsmuseum, 8 uur:
Pianorecital met gesproken toelichting
door Johan Patist voor de V. U.
Woensdag 5 Maart, Concertgebouw, 8 uur:
Op een feestavond ter gelegenheid van het
eerste lustrum van de Algemene Bond van
Ambtenaren geeft „Het Nederlandse Ca
baret" onder leiding van André Carrell
een voorstelling.
Vrijdag 7 Maart, Stadsschouwburg, 8 uur:
Vertoning met toelichting van de twee
delige film in kleuren „Tussen Indus en
Ganges" door mr. A. Hustinx voor „Ge
loof en Wetenschap".
TENTOONSTELLINGEN
Museum Hei Huis Van Looy: De groep van
Haarlemse schilders en beeldhouwers ex
poseert tot 3 Maart. De tentoonstelling is
dagelijks geopend van 10—17 uur, des
Zondags alleen van 1417 uur. Het voor
malig woonhuis van de schrijver-schilder
Jac. van Looy is te bezichtigen op Donder
dagen van 1012 en van 25 uur, op
Zondagen alleen des middags.
Kunsthandel Leffelaar, Grote Markt: Schil
derijen, tekeningen en gouaches van Hans
Engelman. Geopend op werkdagen van
10—17 uur (tot 9 Maart).
ADVERTENTIE
Nog tot 5 Maart
Geschenk:
GR. HOUTSTRAAT 100
RIJKSSTRAATWEG 125
Uit de Opregte Haarlemsche Courant
van 27 Februarij 1852
LONDEN. Het ministerie-Rtissell
heeft in liet Lagerhuis een nederlaag
geleden en Is dien ten gevolge afgetre
den Het ministerie li ad een wetsont
werp betreffende eene nieuwe organi
satie der militie ingediend volgens
hetwelk de manschappen, na een zeker
aantal dagen in den wapenhandel ge
oefend te zijn, in tijd van gevaar tot
den werkelijkfin dienst in alle oorden
des koningrijks opgeroepen kunnen
worden, dooh niet langer dan zes maan
den.
Lord Palmerston bestreed dit ontwerp
Hij zeide dat de militie een geringe"
krijgsmagt is, geheel onvoldoende om
het gevaar, waaraan Engeland bloot
staat, om met behulp van stoombooten
in korten tijd door vijandelijke legers
overvallen te worden, te keeren. Lord
Palmerston stelde een amendement
voor om de verdediging te vermeerde
ren door de manschappen dér militie
bestendig gedurende vijf jaren onder de
wapenen te houden, zoodat zij zonder
eene oproeping beschikbaar zouden zijn
om eene invasie te keeren, 'niet alleen
in Engeland, zooals in liet ontwerp was
voorgesteld, maar ook in Schotland en
Ierland, die evenzeer aan een dergelijk
gevaar bloot staan.
Dit amendement aanvaard zijnde met
136 tegen li25 stemmen, zeide Lord Rus
sell de leiding over de beraadslaging
verder aan Lord Palmerston over te
laten, waarop hij na een kort beraad
met de andere ministers naar het
Buokinghampaleis is gegaan en Ko
ningin Victoria het ontslag van het
kabinet heeft aangeboden, hetwelk H. M,
heeft aanvaard.
