Lente-betovering der
Parijse mode
Attracties op de markt
Onze puzzle
GESLAAGD..
JOLIE DAME
-Clowntje Riek
De geschiedenis
van een wraak
Grijs en beige dè voorjaarskleuren
Chapeaux
La nouvelle mode 1952
Coiffure Louis Pièrlöt
Appels eten
Parijse Silhouetten
Een vrouw speelt op de contra-bas
Verkooplokaal NOTARISHUIS
INBOEDEL VEILING 18/19 MAART
Voor de kamderen
Chapeaux
JOLIE DAME"
Lever- en niergerechten
H. J. Nestelroij overleden
DANK ZIJ
HILVERSUM
FEUILLETON
door JOHN HENRY MACKAY
ZATERDAG 8 MAART 1952
In een overweldigend aantal shows, waarvan er soms vier op één dag plaats hadden,
brachten de Parijse mode-ontwerpers hun voprjaars-noviteiten voor het voetlicht.
Er zijn in de collecties van deze, voor de gehele vrouwenwereld toonaangevende
mode-experts vele interessante nieuwigheden te ontdekken, die ook voor de garde
robe van de Nederlandse vrouw aantrekkelijke nieuwe mogelijkheden inhouden.
Het zijn juist deze bij onze tijd passende en in de practijk te verwezenlijken novi
teiten, waaraan wij bijzondere aandacht hebben besteed tijdens onze speurtocht
door het Parijse mode-land in lente-sfeer.
Nieuwe stoffen en kleuren
Immers, de nieuwe lijnen en de nieuwe
détails, die ook voor ons land kansen bie
den, gaan na korter of langer tijd door de
activiteit van onze nationale confectie-
industrie en mode-huizen ook hier het
beeld der kleding beheersen.
Het zijn de Parijse seizoen-shows die
ons in staat stellen, met de toekomstige
inode-verschijnselen bij ons reeds enigs
zins vertrouwd te raken.
Het allereerst willen wij u iets vertellen
over de stoffen, die dit voorjaar het meest
in trek zijn. Want het zijn dikwijls juist
de nieuwe weefsels, die voor een groot
deel reeds het karakter van een mode-lijn
bepalen.
Het viel ons al bij de eerste shows op,
dat ditmaal in tegenstelling met het vorige
seizoen, toen stoffen in effen tinten het
meest werden toegepast, imprimés weer
erg gewild zijn.
Bloemmotieven in zachte en rqk genuan
ceerde tinten zijn bij deze bedrukte stoffen
vooral bon ton, en deze zijn doorgaans zo
uitgevoerd dat de ondergrond geheel in
het gamma der kleuren is opgenomen.
Voorjaarspakje in grijs met wit genopte
zijde, met een sierlijke en toch zeer een
voudige lijn. Deze creatie werd door Car-
ven in haar nieuwe voorjaarscollectie
getoond.
modellen willen wij hier juist die bij
zonderheden naar voren brengen die voor
de omstandigheden hier te lande het meest
toepasselijk zijn.
De roklengte, die ons op modegebied
nogal eens voor verrassingen heeft ge
plaatst, is dit seizoen niet ingrijpend gewij
zigd. U behoeft dus niet weer al uw ver
nuft te gaan aanwenden voor het „on
zichtbaar verlengen" van uw aanwinsten
uit het vorig seizoen.
Pierre Balmain ontwierp het model voor
deze zachtgroene ivollen gabardine-mantel.
Een dubbel bovenstuk over de schouders
lopend, sluit van voren, zoals u op de foto
ziet. De wijde, plooiende mouwen worden
door een band om de pols bijeen gehouden.
Dunne, soepele wollen weefsels zijn spe
ciaal voor het heel vroege voorjaar in trek,
zowel voor jurken als voor mantelpakjes.
Voor het meer gevorderde seizoen, dus te
gen de voorzomer, speelt zijde echter de
hoofdrol en zelfs zomermantels worden bij
voorkeur in stevige zijden weefsels uitge
voerd.
Shantung favoriet
Shantung is dit seizoen favoriet, het
wordt in lichte uitvoering voor zomer-
robes en pakjes aangewend en in een meer
stevige kwaliteit zelfs voor mantels.
Grijs en beige zijn dè modekleuren voor
de lente. Grijs wordt heel opmerkelijk
voornamelyk in vrij donkere tinten toe
gepast. Beige trekt in een enorm aantal
schakeringen de aandacht en wel van
eierschaal-crème tot het naar bruin over
hellende havanna.
Marine-blauw, de in het voorjaar steeds
zo gewilde kleur, is ditmaal iets minder
in trek. Zwart wordt in combinatie met
wit of met sprekende tinten groen, rood
en geel deze lente echter vrij veel ge
bracht.
Behalve de nieuwe tinten in beige en
grijs, die dit voorjaar hun intrede doen in
de mode, worden er ook in de elementaire
kleuren noviteiten naar voren gebracht.
Jacques Fath heeft vooral aan geel zijn
hart verpand, zoals citroengeel en het naar
oranje overhellende ei-geel, naast „rouge
passion", een zeer fel rood en billardgroen.
Christian Dior zocht het ditmaal vooral in
zachte, zeer vrouwelijke kleuren zoals be-
gonia-rose, azalea-geel en hortensia-blauw.
Geen capriolen
Uit de grote overvloed van indrukken
lie men bij het bezoeken der Parijse mode
salons te verwerken krijgt elke collec
tie bestaat uit om-en-nabij tweehonderd
ADVERTENTIE
y~~ T
om het lange wachten te voorkomen,
wordt de Dames aangeraden tijdig met
veranderwerk te komen.
RAAMSINGEL 36. - Zaterdags gesloten
Worth ontwierp dit middagtoiletje in
havanna-kleurige shantung. Een robe, die
door haar sierlijke eenvoud ook voor de
Nederlandse vrouw uitstekend geschikt is.
Originele détails, zoals de bijeengehouden
plissées in de rok geven er een aparte
noot aan.
Aangeknipte mouwen, die deze winter
reeds furore maakten, worden nu bij jur
ken zowel als bij tailleurs en mantels over
wegend toegepast. De schouderlijn is na
tuurlijk en opvullingen komen daar niet
aan te pas. De heuplijn is wat minder
sterk geaccentueerd dan het vorige sei
zoen, zodat de voorjaarsmode zich ken
merkt door een sierlijke souplesse, die een
zeer vrouwelijke allure aan de kleding
geeft.
Ditmaal is het vooral de plaats van dc
taille, die voor de sensatie zorgt. Al te
buitenissige capriolen komen gelukkig ook
daar echter niet aan de orde.
De taille wordt steeds door een ceintuur
geaccentueerd en het hangt af van dc
breedte dezer ceintuurs en van de plaats
waar zij zijn aangebracht, welk karakter
de creatie draagt.
Drie nieuwe silhouetten treden dit voor-
ADVERTENTIE
Ligne „lAmphore"
Foto Nell Herbert
ZIJLSTRAAT 88 TELEFOON 10083
jaar in de Parijse modewereld op de voor
grond, namelijk de Torero-l\in, de sweater-
lijn en een tijpisch vrouwelijke stijl, die
minder in markante effecten dan wel in
verfijnde détails, charme en sierlijkheid
haar bekoring vindt.
De Torero-lijn is geïnspireerd op de cos-
Luums der Spaanse stierenvechter. Een
brede, gedrapeerde ceintuur markeert
daarbij de taille en een bolero met lange
revers en vrij strenge lijn typeert, met een
naar onder nauwer toelopende kokerrok,
deze stijl een uitvinding van Jacques
Fath.
Dior introduceert de sweater-lijn, met
een taile op de natuurlijke plaats, die ech
ter slechts vaag is geaccentueerd. Een
soepele ruimte in de rok en een even blou-
sende rug is verder voor deze stijl karak
teristiek. „Martingales", dit zijn losse, in
de rug nonchalant afhangende ceintuurs,
worden door Dior veel toegepast bij robes
en vooral bij driekwart jasjes en mantels,
cm de souplesse van zijn nieuwe silhouet
te onderstrepen.
Fath completeert zijn nieuwe lijn door
kleine hoedjes met opvallend hoge bol, die
enigszins aan de pothoed herinneren, of
wel met zeer grote, vrij platte Torero-
hoeden met een ronde voile, die aan de uit
einden van hoedrand is bevestigd en dus
van het gezicht è-fstaat.
Naast deze verrassende mode-snufjes
bewonderden wij overigens toch vooral de
charme in eenvoud, die de meeste van de
overige couturiers ons voor ogen tover
den. De mode-kunstenaars die deze, voor
alles elegante stijl ontwerpen, vervormen
de vrouwelijke gestalte niet omwille van
een nieuwe mode-lijn. Zij laten ons dan ook
ruimte voor eigen smaak en fantasie.
FLuKENCE
Het eten van appels is goed voor het ge
bit. Onze tanden en kiezen worden door het
kauwen van zo'n knapperige rauwe appel
geoefend en tegelijk schoongeschuurd.
Hebt u aanleg om dik te worden, vervang
dan geregeld uw kopje thee of koffie met
suiker en koekjes door 'n appel. Tenslotte
bevat de appel nog verschillende waarde
volle voedingszouten en vitamines.
Variatie
Vul uitgeboorde appels eens met gember-
jam of andere jam in plaats van met suiker
en kaneel. Deze zijn ook op het vuur te be
reiden, door de ongeschilde appelen om te
keren wanneer het onderste deel in het
laagje water gaar geworden is en ze pas
daarna te vullen.
Van onze Parijse medewerkster)
PARIJS Maart 1952
De Parijse winkeliers klagen over de
Parisiennes. Zij zijn ontrouw, zeggen die
middenstanders, en ze bedoelen dan dat
die Parijse dames hun winkels de laatste
tijd nog al eens passeren zonder binnen te
treden. Deze „ontrouw" is nu één van hun
grootste zorgen geworden, want zonder een
cliëntèle waarop te bouwen valt, gaat nu
eenmaal de beste zaak ten gronde. Ik heb
me er zelf óók al op betrapt, dat ik dan
weer 's hier en dan weer 's daar mijn in
kopen doe. Vrouwelijke wispelturigheid?
Niet altijd. In de eerste plaats is het leven
hier zó duur geworden, dat het voor de
hand ligt dat je van tijd tot tijd probeert
of je soms bij een concurrent niet een paar
biljetjes uit kan sparen. Een voorbeeld?
Mijn slager is beslist een innemend man.
Hij ontvangt me altijd heel charmant en
zai nooit zijn veelbeproefde mopje ver
geten door te vragen, als ik twee biefstuk
ken bestel „Pour nous deux?" Voor ons
tweeën?
Natuurlijk maakt hij die aardigheid
tegenover alle clames uit mijn quartier,
maar dat weerhoudt me tóch niet iedere
keer weer even schaapachtig te glim
lachen en zo mogelijk te blozen. Maar om
dat zijn koopwaren even duur zijn als zijn
grapjes goedkoop, heb ik 't toch 's bij een
van zijn collega's beproefd in de hoop daar
wat voordeliger klaar te komen. Een paar
dagen geleden zag ik in de rue de Sèvres
een aardig roggebroodje in een étalage lig
gen. De verkoopster stak het me desge
vraagd zwijgend over. „Zou u er misschien
even een papiei-tje omheen willen doen?"
vroeg ik voor de vuist weg, „ik moet nog
even verderop". Als ik haar gevraagd had
mij 1000 francs cadeau te doen, had het
effect niet verrassender kunnen zijn. Ik
kan me niet herinneren ooit zó boos te zijn
aangekeken.
„Wat is het?" vroeg ik tegemoetkomend.
„Ridicule", belachelijk, blies ze, „ik heb
nog nooit gehoord dat je brood in papier
zou moeten pakken. Ze wikkelde toen het
baksel in een krant en stak het me schou
derophalend toe.
„Weet u wel wat het papier tegenwoor
dig kost?" riep ze mij nog na, toen ik de
winkel verliet.
Op de markt
Gelukkig dat ik met de Parijse markt
kooplui prettiger ervaringen opdoe. Bijna
iedere wijk in Parijs heeft zijn eigen markt,
ofschoon ze niet allen zo goedkoop, uitge
breid en schilderachtig zijn als de mijne,
die langs de boulevard Edgar Quinet is
gelegen vlak bij het Gare Montparnasse.
Op die markt wordt je altijd met een bijna
zonnige vriendelijkheid behandeld en met
de beminnelijkste begroetingen verwel
komd. Zoals: Mon petit lapin (mijn konijn
tje), ma mignonne, ma cocotte, mon chou
en tientallen andere zoetklinkende naam
pjes. De eerste keer dat een nauwelijks
meederjarige marktkoopman mij met „mon
petit lapin" aansprak, keek ik hem even
wat bevreemd aan, maar hij ging rustig
ADVERTENTIE
Dir. W. N. WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
Haarlem - Tel. (K 2500) 11928
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst
„En hoe ging het verder?", wou Bunkie weten.
„Wel", zei Ouwe Kees. „We bleven daar enkele dagen op dat eiland, waar de bewo
ners zo vriendelijk voor ons waren. We hielpen hen ook met het speksnijden van de
walvis, want daar waren ze zo dol op, weet je. Nou, ik kan'zeggen, dat het prettige
dagen voor ons waren. Maar toen verscheen ons schip bij het eiland; en ja. toen
konden we weer naar onze eigen mensen terug. Het raarste was: niemand van de be
manning wou geloven, dat we in die walvis gezeten hadden!"
..Hoe bestaat het!", lachte Rick.
Ouwe Kees keek hem eens met één oog aan, maar vertelde toen verder.
„De kapitein van ons schip was zo blij, dat wij niet verdronken waren, zoals men
had geloofd, dat hij de schipper een kist vol spiegeltjes en kralen gaf, om het opper
hoofd als dank aan te bieden. Die moest het dan maar aan zijn mannetjes uitdelen.
En ze waren er blij mee, hoor. En toen gingen we aan boord van het schip en namen
afscheid van de vriendelijke inboorlingen.
Ouwe Kees keek op z'n horloge.
„Wat?Half zes is het Vort, jullie allemaal.het is etenstijd!"
door met appels wegen en noemcle zijn
volgende cliënte (een tamelijk bejaard
dametje) „ma cocotte". De Franse diction-
naii-e Laróusse biedt voor het woord „co
cotte" de keuze tussen een ijzeren pan, een
kip, of een vrouw van lichte zeden. Maar
in de wandeling of op de markt drukt
zo'n woordje alleen maar vriendelijke ge
negenheid uit. Een aardig dik mannetje
hoor je zo al op vijftig meter afstand zijn
koopwaar aanprijzen met „Pour votre petit
mari-chéri" „voor uw lieve echtgenoot".
En alle dames, of ze nu wel of niet een
aardige levensgezel bezitten, haasten zich
iets bij hem te kopen. Fleurig is ook, dat
midden op de markt altijd een dame op
een contra-bas staat te spelen. Dit is geen
dankbaar solo-instrument. Desondanks
probeert ze ons er de nieuwste Parijse
chansons op voor te dragen, terwijl een
sigaret achteloos uit haar mondhoek hangt.
Haar compagnon, ene oud mannetje, zingt
er met versleten stem de tekst bij en pro
beert na afloop wat franken in zijn hoed
te verzamelen.
U ziet, de Parijse markt biedt zo nog al
wat attracties. Waarvan de minste mis
schien nog niet is dat er de prijzen heel
wat lager dan in de winkels zijn. ève.
ADVERTENTIE
Présente ces Modèles de
Printemps et été.
RAAMSINGEL 36. Tél. 17747
Fermé le Samedi.
Nieren kunnen tot heel smakelijke gerech
ten verwerkt worden. Veel mensen hebben
een enigszins begrijpelijke afkeer van
nieren, maar wanneer u ze op de goede ma
nier behandelt is dat helemaal niet nodig.
Gekookte nier
Zet de nier enige uren in ruim koud water.
De minder gewenste bestanddelen trekken er
dan uit. Daarna moet ze geblancheerd wor
den d.w.z. opgezet met koud water en aan de
kook gebracht. Zodra het water kookt dit
afgieten en de nier opnieuw opzetten met
water en pl.m. lV<a lepel zout per liter water.
Eventueel wat kruiden meekoken. Kooktijd
kalfsnier en varkensnier Vi uur, rundernier
pl.m. 1 uur. Voor alle niergerechten kunnen
de varkensnieren uitstekend dienst doen en
deze zijn aanmerkelijk goedkoper dan run
der- en kalfsnier.
Gestoofde nier en kerriesaus
1 grote kalfsnier (of 1 kleine rundernier
of 3 varkensnieren); 14 1. bouillon; 20 gr.
bloem; 20 gr. boter; theelepel kerrie, ui.
Bereid de nier als beschreven is voor ge
kookte nier. Laat dan de boter smelten en
smoor hierin de fijngesneden ui en de kerrie,
zonder dat deze bruin worden. Doe er dan
de bloem bij en voeg de bouillon toe. Roer
lot de saus helemaal glad geworden is.
Snijd dan de nier in plakken en stoof deze
pl.m. 5 min. in de saus.
Nierbrood,jes
Snijd een gekookte (of gebakken) nier in
stukjes en maak. als boven beschreven, een
saus (zonder kerrie en ui). Warm hierin de
nier en maak het geheel op smaak af met
peper en zout. Eventueel gehakte ui en
peterselie erdoor.
Hoe minder saus, hoe smakelijker de ragout
ls, maar natuurlijk wordt ze dan ook minder
voordelig. Op twee manieren kunt u nu
nierbroodjes maken. In de eerste plaats
kunnen .langwerpige of ronde broodjes uit
gehold worden. Het kapje bewaren en later
weer er op leggen. Wanneer u geen oven
hebt kunt u ze warm maken in de koekepan
met een deksel erop. Hebt u wel een oven,
dan de uitgeholde broodjes van binnen en
van buiten met boter insmeren en even
warm en knappend maken. Dan de broodjes
met de warme ragout vullen en op een ver
warmde schotel zetten. Eventueel garneren
met een toefje peterselie. Nog netter is het
eerst papieren servetjes op de schotel te
leggen.
Horizontaal: 1. spe
cerij; 5. N.-Ameri-
kaanse buffel; 9. uit
muntend; 11. soort
hert; 13. mop; 14
boom; 16. gedrongen;
18. plezier; 19. boom;
20. rage; 21. in op
richting (afk.); 22.
dat is (afk.); 23. deel
v.d. bijbel (afk.); 25.
deel v. e. jas; 26. zij
rivier van de Donau;
28. heilige (afk.); 30.
maanstand (afk); 32.
orde dienst (afk.); 34
godin v. d. vrede; 35.
water in N.Brabant;
36. sieraad; 38 uitge
rekt; 40. scheeps
touw; 41 kern v. e.
vrucht; 43. danskoor
44. puntdicht; 47.
plantenfamilie; 48.
strijdperk.
Verticaal: 1. vloerbe
dekking; 2. vrucht; 3.
rustend (v. predi
kant) 4. gebogen
been; 5. deel van een
dier; 6. voorzetsel;
7. hemellichaam; 8.
de oudste; 10. deel v.
e. vinger; 12. godin
v. d. dageraad; 15.
gesteente; 17. tel
woord; 18. schilders
gerei; 22. kleding
stuk; 24. deel v. e.
boom; 27. deel v. d.
dag; 29. kuis; 31. bladzijde; 33. aanw.
voorn.woord; 35 plaatsje in Drente; 37.
ontkenning; 39. behoeftige; 41. medicijn;
42. baan voor balspel; 45. per expresse
(afk.); 46. slede.
Oplossingen moeten worden ingezonden
aan onze bureaux HAARLEM, Grote
Houtstraat 93 en Soendaplein 37; IJMUI-
DEN, Kennemerlaan 154. Oplossingen
moeten uiterlijk Woensdagavond in ons
bezit zijn. Wij verzoeken op de enveloppe
te schrijven: „Oplossing Puzzle".
S.v.p. geen mededelingen voor redactie
of administratie bij de oplossingen in
sluiten.
De oplossingen moeten worden ingevuld
op het gedrukte diagram dat hierboven
staat.
De oplossing van
was:
de vorige puzzle
Horizontaal: 1. Zwitserland; 10 Eem; 11
Ede; 12 nor; 13 kat; 15 mak; 17 over; 20
sela; 22 eer; 23 bok; 25 rad; 26 sabel; 28
barak; 29 gelei; 30 pekel; 32 Ada; 34 nel;
35 nis; 37 ramp; 39 most; 40 air; 42 por;
43 net; 45 ode; 47 Inn; 49 Griekenland.
Verticaal: 1 zeboe; 2 we; 3 imker; 4 set;
5. e. d.; 6 rem; 7 anker; 8 N.O.; 9 draad;
14 ar; 16 as; 18 veranda; 19 rob; 21 lafe
nis; 23 baken; 24 kegel; 26 sap; 27 lel; 31
keg; 32 areng; 33 amati; 35 noria; 36
stand; 38 pi; 39 M.O.; 41 rok; 42 pen; 44
er; 46 de: 48 n.m.
De prijzen werden als volgt toegekend:
f 7,50: C. W. van Beaumont, Platanen-
laan 33, Bloemendaal;
f 5,H. v. Maren, Schermerstraat 20,
Haarlem;
f 2,50: P. v. Donselaar, Schermerstraat
13rood, Haarlem.'
Te zijnen huize in Amsterdam is in de
ouderdom van 76 jaar overleden de Am
sterdamse industrieel H. J. Nestelroij,
grondlegger en president-directeur van de
N.V. Papierindustrie Nsstelroij-Trompen-
burg en directeur van de N.V; Limburgse
Papierfabriek. De heer Nestelroij was Rid
der in het Legioen van Eer en officier in de
Kroonorde van Italië.
ADVERTENTIE
Bekende
schriftelijke cursus
Middelb. akten
Talen en Wiskunde MO.
Nederlandse bewerking van C. J. E. Dinaux
18)
Veel meer nieuws dan dat Sierlin in de
huiselijke omgang steeds ongenietbaarder
werd wist Eduard niet te berichten. Zijn
meisje had al herhaaldelijk op^het punt
gestaan, haar betrekking op te zeggen, wat
Eduard vanwege de relatie met Braun nog
steeds had weten te verhinderen.
Niet om het een of ander, betoogde hij
tegen zijn vriend Adolf, maar je snapt wel
dat ik het haar een beetje gezellig moet
maken nou ze het daar ook niet zo leuk
heeft. We moeten 's avonds eens ergens
naar toe, een bioscoopje of een biertje of
zo. En dat kan ik niet allemaal financie
ren. Daar gaat heel wat geld in zitten.
Tussen twee haakjes: betaalt die groot
vader van je nog altijd? Of wat was hei
ook weer: een neef of een oom? Hindert
ook niet, als z'n geld maar goed is
Hier dan, zei Braun lachend, je hoeft
er niet zoveel omhaal bij te maken; hier
heb je weer wat, dan kun je voorlopig
voort.
Ik zeg het alleen maar om je het ge
voel te geven, dat je je bijdrage niet voor
niets geeft. Maar goed, merci! En heb je
je rechtertje, of wat is het, weer' fiink ge-
ergerd?
Van zijn plannen verried Braun niet het
geringste. En Eduard was een te „slimme
jongen" om navraag te doen. Hoogstens gaf
hij af en toe raad. die steevast onuitvoer
baar was.
Bel de brandweer op en meld een uit
slaande brand bij Sierlin. En hij maar bib
beren van de schrik. Is dat niks? Of weet
je wat je óók kunt doen: stuur hem elke
dag een briefkaart met een doodskop erop.
Dan moet je 'em zien trekkebekken. Ook
al niet goed? Bel hem dan tienmaal op
een avond op. De éne keer zeg je: zag es,
college, weet je dat je bent overgeplaatst?
En dan weer eens: Meneer, u spreekt met
het bureau Militaire Zaken: morgen krijgt
u inkwartiering van vier man. Is dat
niks?
Braun lachte en zweeg.
ft
''f
De herfst was ongewoon mooi en droog.
Het weer bleef zo zacht, dat men buiten
kon zitten.
Tot verwondering van zijn vrouw stelde
Sierlin op een zonnige Zondagmorgen voor,
de middag met de kinderen buiten door te
brengen. Met een half uur sporen was men
buiten het bereik van de stad. Het plan
vond instemming en enkele uren later ge
noot het gezin-Sierlin van een uitgestrek
te wandeling, die besloten werd met een
bezoek aan een befaamde theetuin. De
tafeltjes waren vrijwel alle bezet en niet
zonder moeite wist Sierlin er eindelijk een
te bemachtigen. Nauwelijks gezeten zag hij
„hem'. In een druk gesprek gewikkeld met
een vriend of kennis zat hij in de onmid
dellijke nabijheid. Sierlin deed al het mo
gelijke, de aandacht van de kinderen af te
leiden. Toen hij, onder een of ander voor
wendsel opstond, was Braun verdwenen.
Hem opsporen? Nalopen? Waar?
's Avonds, toen de familie Sierlin op de
terugweg juist de trein aan het buurtsta-
tionnetje had verlaten, stapte „hij" in. Sier-
zag hem in hetzelfde compartiment, dat zij
zojuist hadden verlaten, verdwijnen, toen
de trein zich in beweging zette. Hem na-
springen? Te laat.
Toen Sierin enkele dagen later bij het
uitgaan van een concert, waar hij met zijn
vrouw als hoge uitzondering heengegaan
was, in een stortbui de laatste taxi tx-achtte
te bemachtigen was een jongmens hem te
vlug af. Snel opende deze het portier, x-iep
de chauffeur het adres toe en x-eed weg.
Daar was geen twijfel aan: „hij" was het
geweest.
Bij zijn bezoek aan een der grote restau
rants, waar Sierlin eens per week borrelde
met enkele collega's het enige contact
dat hij min of meer ambtshalve onderhield
meende hij in het achtex-zaaltje, waar
men placht samen te komen, „hem" te zien.
Vastbesloten ditmaal zijn kans waar te
nemen, hing hij uiterlijk volkomen kalm
hoed en jas op en ging naar binnen voor
de zoveelste maal te laat. Wéér was de
vogel gevlogen.
En zo ging het door. Op de meest onver
wachte plaatsen en tijden dook „hij" op en
vex-dween, met een volhai-dendheid die z'n
weerga niet had.
Wat was de kracht, die hem zóveel vast
houdendheid deed opbx-engen? Dat, dacht
Sierlin, dat is de haat! Wat gx-oot, wat af
schuwelijk groot moest dié zijn! En wat
moest het eind zijn van deze.vurige, onver
zadigbare haat? Wat?
Sierlin vocht met zijn onrust, zijn erger
nis, zijn verontwaardiging, zijn woede, en
heel heimelijk, zonder dat hij het zich be
kennen wilde, met een nameloze angst.
De dag, die onvex-mijdelijk komen moest,
bleef niet lang uit.
Het was eind October. Sieidin was met
zijn echtgenote naar de schouwburg gegaan
en had nog twee plaatsen op één der voor
ste rijen van het parket weten te bemach
tigen. Kort voordat het gox-dijn opging werd
een nog lege plaats voor het echtpaar in
genomen door een jonge man
De hele avond zag hij de gebruinde, ge
spierde nek en het zorgvuldig naar achter
gekamde haar vóór zich en moest zich be
dwingen, zijn vuist niet met alle ki-acht
op deze schedel te laten neerkomen. „Hij"
was het. Natuurlijk „hij". Sierlin kon met
geen mogelijkheid zijn aandacht bepalen
bij het tondel. De gedachten in zijn klam
me hoofd joegen elkaar na. Sti-aks móést
het gebeuren. Hij zou kort voor de pauze
zijn vx-ouw vx-agen, op haar plaats te wach
ten tot hij terugkwam hij moest iemand,
die hij in de zaal had gezien iets zeggen
dat hij, dom genoeg, vei-geten had. Enfin
(zou hij zeggen) gelukkig dat ik die ad
vocaat liier in de zaal heb ontdektEn
dan zou hij „hem" in de zijgang opwachten.
Nog geen kwartier later zag hij tot zijn
ontsteltenis Braun plotseling opstaan en
zich tot zijn buux-man voox-overbuigen, die
onmiddellijk ruimte maakte. Op gelijke
wijze passeerde hij de bezoekers daarnaast.
Er werd wat geërgerd verzocht „te gaan
zitten" door het publiek op Sierlin's i'ij.
Onmogelijk, zo overwoog Siei'lin, was het
om nu cfók op te staan en de achtervolging
te beginnen. De rust keerde weer de
jongeman was verdwenen.
De rest van de avond was een kwelling
voor Sierlin. Hij zag niets, hij hóórde niets,
staai'de voor zich uit en betrapte er zich
zelf op, dat hij meer dan eens schichtig
opzij en half achterom keek.
Zo ging het niet langer. Dit hield hij niet
meer uit. Hij moest er met iemand over
spreken. Hij wilde weten wat een ander
in zijn plaats zou doen. Maar aan wie zou
hij dat moeten vragen? Eigenlijk kwam
daax-voor alleen een jurist in aanmerking.
Maar hij kon zich toch moeilijk tot één van
zijn collegas wenden, niet tot een van de
rechters en niet tot een collega van het
Openbaar Ministerie. Hij wist hoe zoiets
ging. Hij zou worden aangehoox-d met de
belangstelling die men krachtens de nor
men van de hoffelijkheid aan hem ver
schuldigd was. Men zou hem ex-nstig x-aad
geven, hoogstwaai-schijnlijk een onuitvoer-
bax-e x-aad. „Leg het naast je neex-, wat gaat
het je aan" „man, waar maak je je zor
gen om". „Negéi-en, doodeenvoudig ne-
géren, dat houdt vanzelf op". Enzovoox-t.
En achter zijn rug zou hij voor belachelijk
of gek wox-den verklaax-d. Hoogstens, maar
dan ook hóógstens, zou hij zijn studievx-iend
nu ja, „vriend" Ebei-hardt kunnen in
lichten. Een ernstig man, hoewel een wat
al te humaan rechter. Ambtelijk had hij
nooit iets met hem te maken. Dat was een
voordeel, in dit geval. Sinds hij deel was
gaan uitmaken van de „civiele kamer" in
een ander stadsdeel zagen zij elkaar zel
den. Het beste was hem een bezoek te
brengen in' zijn woning bij de Dierentuin.
Zonder twijfel zou hij hartelijk ontvan
gen worden door deze joviale en humoris
tische vrijgezel en al waren hartelijkheid
en geestrijkheid nu niet bepaald eigen
schappen, die Sierlin siex-den, hij wist ze
toch te waax-deren. Hoe dan ook, Eberhardt
was de enige die hij kon vertrouwen. Mor
gen zou hij hem opzoeken met dat be
sluit begaf hij zich die avond te rusten,
zonder dat het uitzicht op een gesprek,
waarbij hij zijn hart kon uitstorten, hem
in het geringste opluchtte.
(Wordt vervolgd