De Haarlemse jongeman in het
V reemdelingenlegioen
De Haagse Comedie speelde
Bernstein en Garcia Lorca
ROEKELOZE
VERSPILLING VAN
BRANDSTOFFEN
Orgel van Paterskerk
belangrijk verbeterd
Heemstede
Amsterdamse Beurs
MAANDAG 24 MAART 1952
HAARLEMS DAGBLAD -
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
5
Nederlandse Bridgebond
Burgerlijke stand
van Haarlem
Automaat in de Hout
'n TIP VAN BOOTZ
Pogingen om hem naar Nederland terug te doen keren
BAKKER'BEHANG
Afscheid dr. J. de Graaf
Nationaal muziekconcours
in Veilinghal Aalsmeer
Stuk van Heijermans
in „Die Raeckse"
„Elias weet het beter"
zonder Lou Bandy
Ongeval bij autosprints
in Zandvoort
Tehuis voor bejaarden
in Westzaan geopend
Aanbesteding bouw
Coornhert-Iyceum
Scheidsgerecht
N.Z.H.V.M. opgeheven
Heemsteedse gemeenteraad
Als ware het om de veelzijdigheid van een Nederlands toneelgezelschap nu eens op
een bijzonder in het oog lopende wijze te demonstreren heeft de Haagse Comedie dit
weekeinde in de Haarlemse Schouwburg twee stukken van vrijwel tegengesteld karak
ter vertoond: eerst het Franse blijspel „Victor" van de technisch weei'galoos knappe,
uit de school van het naturalisme voortgekomen Henri Bernstein en vervolgens de
Spaanse tragedie „De Bloedbruiloft" van de volbloed dichter Federico Garcia Lorca,
de geniaalste woordvoerder van de pleitbezorgers van het nieuwe versdrama. En niet
alleen terwille van de volledigheid moet daaraan nog worden toegevoegd dat het
zelfde ensemble Zaterdag in de Koninklijke Schouwburg te 's-Gravenhage de première
gaf van „De Kersentuin" van de Russische grootmeester Anton P. Tsjechof, door de
hier welbekende professor Peter Scharoff geregisseerd. De Haagse Comedie heeft zich.
in dit en het vorige seizoen opgewerkt zowel door de samenstelling van het om
vangrijke répertoire als door de meestal gave kwaliteit van de vertoningen tot het
voornaamste gezelschap in den lande. Het is daarom dubbel jammer dat het Haar
lemse publiek deze artistieke inspanning niet met een grotere belangstelling heeft
gehonoreerd.
„De Bloedbruiloft"
Overigens moet helaas worden opge
merkt dat de opvoering van „De Bloedbrui
loft" niet aan de gestelde verwachtingen
voldeed, hetgeen voornamelijk te wijten
is aan de weinig doelbewuste en menig
maal verkeerd gerichte leiding van Paul
Steenbergen, die zich naar mijn mening
tot onze eerste acteur heeft ontwikkeld,
maar in wiens regisseurscapaciteiten ik
maar weinig vertrouwen kan koesteren. Nu
heeft men hier inderdaad met een uiterst
moeilijk te realiseren stuk te doen, mede
door de volledige omzwaai na het tweede
bedrijf van uitheems realisme naar zuivere
symboliek. Bij nader inzien echter is deze
verandering slechts schijnbaar en door de
schrijver bijzonder fijnzinnig voorbereid.
In feite immers werd het spel der werke
lijkheid voortdurend bepaald door de ele
mentaire machten, die in het symbolische
gedeelte een menselijke vorm aannemen
om een min of meer cynisch commentaar
op het verloop van de handeling te geven.
Zo zijn de realistische en symbolische be
standdelen van begin tot eind dooreenge-
weven, evenals in het werk van de Ierse
auteur John Millington Synge, met wiens
folkloristische spelen trouwens nog wel
andere punten van overeenstemming zijn
aan te wijzen. Deze folkloristische kant is
door de regisseur te zeer uit het oog ver
loren, althans te weinig tot bloeiende wer
kelijkheid gemaakt, waardoor de diep in
het verbeeldingsleven wortelende symbo
liek er wat los bij kwam te hangen.
Garcia Lorca laat in „De Bloedbruiloft"
de tyrannie van een fanatieke hartstocht
zien: niemand kan zijn lot ontkomen, geen
mens iets aan zijn bestemming veranderen.
Daarom heeft een levensbeschrijver van
deze in 1936 door de Falangisten in het
begin van de Spaanse burgeroorlog gefu
silleerde dichter zijn werk eens als „de
metamorfosen .van de fataliteit" geken
schetst. De handeling is zeer eenvoudig:
een jonge bi-uid loopt op de dag van haar
huwelijksvoltrekking weg met de man
wiens liefde zij tegelijk begeert en veraf
schuwt, wetend dat deze "onberaden stap
(maar tegen een machtige passie is geen
rede bestand) twee levens zal kosten.
Erfelijke belasting en bloedwraak spelen
mede een rol in dit stuk, dat overigens op
een moderne wijze de roemrijke traditie
van de vereerde meester Lope de Vega
voortzet. Voor de eigen wilsbeschikking is
door dit alles slechts een uiterst kleine
marge gelaten, die de wezenlijke onvrijheid
van de mens te scherper doet uitkomen.
Mysterieuze krachten zijn er werkzaam in
de natuur en deze vormen de verbindende
elementen in wat op het eerste gezicht van
de voorstelling zo onsamenhangend scheen
te zijn.
Fie Carelsen speelde als de moeder van
de bruid in ieder opzicht de hoofdrol. Te
der en hard, warm en trots, belichaamde
zij zo voortreffelijk als voor een Neder
landse actrice mogelijk is de typisch Spaan
se kenmerken, die men bij de anderen
doorgaans miste. Het is jammer dat de
openingsscène zo tergend afgemeten werd
gehouden alsof het begrip tragisch van
het woord traag zou zijn afgeleid. Over het
algemeen trouwens waren de wisselingen
van het vibrerende rhythme te weinig
waarneembaar, ondanks de waarlijk schit
terende vertaling van J. W. F. Werumeus
Buning.
Van de verdere medewerkenden konden
Willy Haak als de Dood in de gedaante van
een bedelares, Myra Ward als de bruid,
Ida Wasserman als de gedienstige en He-
leen Pimentel als de nicht nog wel bevre
diging schenken. Maar Bob de Lange ver
tegenwoordigde geenszins het demonische,
Paul Steenbergen evenmin het bovenna
tuurlijke en Pim Dikkers nauwelijks het
rustig-mannelijke. Van de twee laatste
décors van Eppo Doeve ging veel stemming
uit, maar de overige waren niet schilder
achtig genoeg. De muziek van Jaap Ge-
raedts klonk al heel weinig fraai en de
dansen van Peter Leoneff leken meer uit
Barneveld dan uit Andalusië afkomstig.
„Victor" van Bernstein
Zaterdagavond zagen wij het diametraal
daaraan tegenovergestelde blijspel „Victor"
van de 75-jarige Henri Bernstein, die al
gedurende een halve eeuw kans ziet voor
de moderne Scribe door te gaan en met
zijn effectieve stijl en doorgewinterd vak
manschap het ene succes na het andere in
de Parijse boulevard theaters boekt. Liefde
en geld vormen altijd de voornaamste mo
tieven, maar ditkeer is hij er werkelijk in
geslaagd zijn personen bovendien aan
enigszins interessante karakters te helpen.
Zaterdag werd in „Dreefzicht" te Haar
lem de algemene jaarvergadering gehou
den van de Nederlandse Bridgebond. In
het bestuur werden in de vacatures mr.
G. Kramer (Utrecht) en ir. D. J. Akker
man (Den Haag) gekozen de heren P. H.
la Feber (Den Haag) en C. Prins (Heem
stede).
Ook de secretaris, de heer G. Elffers
(Rotterdam) trad af. In zijn plaats werd
gekozen de heer A. J. Monster (Den Haag).
De begrotingspost voor deelneming aan
internationale wedstrijden werd goedge
keurd.
HAARLEM, 22 Maart 1952
ONDERTROUWD: 22 Mrt, W. A. M. Nas
en C. M. van den Bogaard; M. J. Rooseboom
de Vries en J. C. Beelen.
BEVALLEN van een zoon: 20 Mrt, P. S. C.
Stuurmanvan der Veldt; 21 Mrt, H. van
KappenBijlsma; T. A. de Graafden Dek
ker; P. JoostenRiegen.
BEVALLEN van een dochter: 21 Mrt, A. P.
KammingaNieuwkoop; 22 Mrt, E. Wolff
Waagmeester; H. A. P. Zandvliet—Waasdorp.
OVERLEDEN: 20 Mrt, W. Huiskes, 86 j.,
Borneostraat; 21 Mrt, H. van Maanen, 81 j.,
Spaarndamseweg.
Daarbij is hij een meester in de moeilijke
kunst van het vervaardigen van uitstekende
laatste bedrijven, zodat de aandacht naar
het slot toe stijgt. Ook in dat opzicht is hij
te vergelijken met schrijvers als de Engels
man Somerset Maugham of de Amerikaan
Behrman, al zal men zijn naam later in de
geschiedenisboeken van de dramaturgie
ten hoogste nog ergens in een voetnoot
terugvinden of in de rubriek: verder moe
ten op dit gebied nog genoemd worden.
Maar al met al vormde de vertoning,
mede dank zij de geroutineerde regie van
Cees Laseur, een plezierig divertissement,
in een even pikante als elegante Franse
geest, joyeus en toch niet zonder het nodige
sentiment. Cruys Voorberg'h was als de on
maatschappelijke Mare de uitblinker van
de avond. Aantrekkelijk deed verder het
optreden van Kathenka van der Werff aan,
al zal deze jonge actrice er zich voor moe
ten hoeden niet in ingénue-maniertjes te
verstarren. Jan Retèl speelde de titelrol
vlot, maar zo onpersoonlijk dat hij soms
wel een jeugdig spiegelbeeld van zijn re
gisseur geleek. Annie van Duyn, Theo
Frenkel, Henk van Buuren en Peter Hol
land handhaafden gemakkelijk de prettige
sfeer.
DAVID KONING.
ADVERTENTIE
Groot tekort aan huishoudgeld
Waarom zoudt U alle ramen opengooien en
uw dure kachelwarmte verspillen U raakt
er de bestorven tabaksgeur immers evenmin
door kwijt als de hardnekkige lucht van ge
bakken vis, gestoofde kool en onze typisch-
Hollandse wintergerechten. Zelfs met herme
tisch gesloten vensters, zonder tocht en zon
der warmteverlies zal de nieuwe Ameri
kaanse vinding Air-Wick u van alle hinder
lijke geuren verlossen.
Air-Wiek camoufleert de geuren niet, het
vernietigt ze, want het bevat 125 reukdodende
bestanddelen en chlorophyl, het bladgroen
dat de buitenlucht zo zuiver en fris maakt.
Open de flacon, trek de wiek omhoog en Air-
Wick doet de rest. Geen enkel geurtje weer
staat Air-Wiek - een ware uitkomst, niet
alleen voor uw woning, maar ook voor kan
toor en winkel. Een flacon Air-Wiek 2.40
verschaft u op elk uur van de dag een beha-
gelijke omgeving enhet is te merken als
u vergeet de Air-Wick open te zetten
In de nacht van Zaterdag op Zondag is
uit een automatiek aan de Wagenweg te
Haarlem een automaat ontvreemd. Ze werd
leeg teruggevonden op een bankje in de
Kout. Verder worden dozen snoep en do
zen met 175 repen chocolade vermist. Twee
dozen met negentig repen zijn Zondagmor
gen in de Hout gevonden. Van de daders
ontbreekt tot nu toe ieder spoor.
ADVERTENTIE
Het drinken, ook dat moet
Je leren.
Je kunt het niet zomaar
proberen.
Maar eenmaal gewend
Dan is het bekend,
Dat allen 'n Tip prefereren
Inz. Hr. A. v. E., Amsterdam ontv.
1 fles Tip en 1 fles Bootz' Cherry Brandy
Wij hebben gemeld dat het lid der Twee
de Kamer mevrouw LipsOdinet (C.P.N.)
aan de ministers van Buitenlandse Zaken
en Justitie schriftelijke vragen gesteld
heeft over de Nederlandse minderjarige
Ferdinand Jacobs, wonende Pepijnstraat 26
te Haarlem, die geronseld zou zijn voor het
Franse Vreemdelingenlegioen. Zij vraagt
pogingen in het werk te stellen „dat deze
minderjarige, wiens dienstverband in het
Vreemdelingenlegioen geen rechtsgeldig
heid bezit, direct naar huis kan terug
keren."
Wij vernemen van de ouders van Ferdi
nand Jacobs dat hun zoon thans aan het
Vietnamese front vecht. Ferdinand was
indertijd op last van de Kinderrechter te
Haarlem in het Rijksopvoedingsgesticht in
Doetinchem geplaatst. Hij ontvluchtte daar
en kwam omstreeks Pasen 1951 in West-
Duitsland. In een half jaar hoorden de
ouders toen niets van hem. Einde Augus
tus zond hij een brief waaruit bleek dat
hij op een schip op zee verbleef. Zij meen
den toen dat hij op de wilde vaart gemon
sterd had, maar eind October kwam uit
dat hij in Hanoi was bij het Vreemde
lingenlegioen. Blijkbaar heeft hij in West-
Duitsland voor het legioen getekend.
Thans is Ferdinand 20 jaar, maar toen
hij in het legioen werd opgenomen, was hij
pas 19. Zijn ouders hebben getracht hem
terug te krijgen omdat hij minderjarig is.
Pogingen daartoe gedaan hebben tot heden
geen resultaat gehad.
Uit brieven die Ferdinand geregeld naar
huis stuurt, blijkt dat hij weer graag naar
Nederland terug zou komen. Hij heeft voor
5 jaar bij het legioen getekend.
De moeder van de jongen heeft alles in
het werk gesteld om haar zoon uit het
legioen te krijgen. Zij bezocht de Franse
ambassade, die haar toezegde informatief
contact met de staf van 'het legioen op te
nemen. Bovendien schreef zij een brief, be
stemd voor de Franse commandant in Indo-
China, welke door iemand voor haar in
het Frans werd vertaald. Op deze brief
kreeg zij op 23 Januari antwoord van de
„Service du Moral" van het legioen in Oran
in Noordoost Afrika, die haar verzocht,
duidelijk de voornamen van haar zoon op
te geven, hetgeen zij heeft gedaan. Zij heeft
echter nog geen nadere inlichtingen ont
vangen.
Zij schreef ook een brief aan de Konin
gin, in overeenstemming me* het advies,
dat haar zoon haar in een brief had ge
geven. Deze had namelijk in een vertrou
welijk gesprek van zijn compagniescom
mandant, die hem zeer goed gezind is, deze
raad gekregen.
ADVERTENTIE
Uw gasten komen graag....
in een zonnige kamer. Maak Uw
kamer aantrekkelijk met:
APART EN NIET DUUR.
Gen. Cronjéstr. 135, Tel. 11657
Zondag heeft dr. J. de Graaf afscheid
genomen als voorganger van de Vereni
ging van Vrijzinnig Hervormden te Haar
lem. Dr. De Graaf kwam in het najaar
van 1946 naar Haarlem. In October 1949
promoveerde hij te Leiden tot doctor.
Gisteravond hield dr. De Graaf zijn af-
scheidspredikatie. Het tekstwoord was ont
leend aan de Brief van de Apostel Paulus
aan de Efeziërs: „Opdat Christus door het
geloof in uwe harten woning make".
Nadat het koor „Een naam is onze
hope" had gezongen, werd de scheidende
predikant toegesproken. Dr. A. J. Rasker
sprak uit naam van de kerkeraad der Ne
derlands Hervormde gemeente van Haar
lem. Mr. E. W. J. Top vertolkte de dank
van de vereniging. De heer Van Eerde
bracht in een dankwoord ook hulde aan
mevrouw De Graaf als een stille mede
werkster van dr. De Graaf. Hij bood me
vrouw De Graaf bloemen aan en dr. De
Graaf een aantal boeken en een schemer
lamp.
Met een dankwoord van dr. Do Graaf
werd de dienst besloten.
De moeder van Ferdinand is door de zor
gen, die zij en haar man over het lot van
hun zoon hebben, enige tijd overspannen
geweest. Drie weken verbleef zij voor ob
servatie in het St. Elisabeths Gasthuis en
zij staat nu nog onder medische controle.
De moeilijkheden, waartoe haar zoon vroe
ger aanleiding heeft gegeven brachten haar
veel narigheid. Voor de ontsnapping uit
Doetinchem, die tot zijn aanwerving in het
legioen leidde, had Ferdinand al zes keer
eerder een ontvluchtingspoging onder
nomen.
Bij informatie bij het „Bureau Neder
landers in het Buitenland" vernamen wij,
dat in Parijs alle pogingen in het werk
zijn gesteld om het dienstverband, dat de
ze jongeman aanging, ongedaan te maken.
Maar zoals ook in eerdere gevallen van
voor het legioen aangeworven Nederlan
ders, stuitte men op het Franse standpunt
ten aanzien van deze werving, dat geen of
weinig rekening houdt met de minderja
righeid. Er worden reeds geruime tijd be
sprekingen gevoerd, die naar men hoopt
tot een wijziging van dit standpunt zullen
leiden. „Het heeft geen zin", zo zeide een
woordvoerder van het genoemde bureau,
„deze ouders blij te maken met een dode
mus".
Ter gelegenheid van de fusie tussen de
Nederlandse Federatie van Harmonie- en
Fanfaregezelschappen en de Algemene Ne
derlandse Unie van Muziekverenigingen is
dit weekeinde te Aalsmeer een groot con
cours gehouden. Burgemeester dr. D. H.
Peereboom Voller zei in zijn openings
woord onder meer: „Aalsmeer is niet al
leen het hart van de Nederlandse bloemen
handel en een centrum van watersport,
maar verheugt zich ook in een hoogstaand
muziekleven. Het is dan ook niet verwon
derlijk, dat juist Aalsmeer is uitverkoren
om er aan mee te mogen werken de fusie
tussen de Federatie en de Unie tot stand
te brengen". Met de wens dat deze fusie
„met veel fanfare tot een goede harmonie
mag leiden" besloot de burgemeester zijn
toespraak. Aan het concours namen 28 ge
zelschappen met in totaal 1100 muzikan
ten deel.
In de superieure of vaandelafdeling fan
fare behaalde het Aalsmeerse corps „Uiter-
weg" met 105 punten een eerste prijs.
Aalsmeers Fanfarecorps kreeg met 111
punten een eerste prijs met lof van de jury
in deze klasse en Aalsmeers Harmonie met
100 punten een eerste prijs in de ere-afde-
ling harmonie. „Onderlinge Oefening" uit
Uitgeest behaalde een prijs in de tweede
afdeling harmonie.
In het Friese dorp Jorvverd stortte op
25 Augustus de kerktoren in. Het college van
kerkvoogden heeft nu van de staatssecreta
ris van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen bericht ontvangen, dat de toren mag
worden herbouwd in de oorspronkelijke
trant, waarbij van het aanwezige materiaal
gebruik zal moeten worden gemaakt.
Het orgel in de Sint Anthoniuskerk, ook
bekend als de Paterskerk, aan de Nieuwe
Groenmarkt te Haarlem, heeft een grondige
restauratie en daarbij een belangrijke ver
andering ondergaan. Het instrument, dat
in 1914 door P J. Adema en Zonen ge
bouwd werd, kon niet meer voldoen aan
het klankideaal, waarnaar organisten en
orgelbouwers sinds 1920 ongeveer hebben
gestreefd. Zij beoogden een terugkeer naar
de echte orgelklank, de klank, die aan onze
oude orgels uit de zeventiende en achttiende
eeuw een zeldzame schoonheidswaarde
heeft gegeven. De noodzakelijke restauratie
van het orgel van Adema bood nu een
prachtige gelegenheid om ook een verbete
ring van het klankgehalte te ondernemen.
De Nederlandse Ö«gel- en Klokken.raad
diende in de persoon van de organist Al-
bert de Klerk het kerkbestuur van advies
en daarop werden aan H. Scheurs uit Am
sterdam de restauratie en de verandering
opgedragen. Schreurs heeft die opdracht
voortreffelijk uitgevoerd. Daarvan getuig
de de Zondagavond door Albert de Klerk
gegeven bespeling.
De vernieuwing van het orgel is in de
eerste plaats gezocht in de wijziging van
de bestaande vulstemmen, die zich daar
door veel echter en glansgevender kunnen
laten gelden. Zo zijn de Mixturen van het
eerste en tweede manuaal veranderd. Op
het eerste manuaal werd een onbelangrijk
8-voets register vervangen door de vul-
stem Nasard 2 2/3 en op het tweede ma
nuaal de Aeoline 8' door de vulstem Sex-
quialtera. Een Quintadeel werd toege
voegd, andere registers werden gewisseld.
Het Pedaal kreeg een Gedekte bas 8'. het
geen eveneens een grote verbetering bleek.
Schreurs is er inderdaad in geslaagd het
oude orgel tot een werkelijke, instrumen
tale eenheid te transformeren.
De orgelklank heeft door de vulstemmen
kakarkter en glans gekregen. Voor het
Praeludium en Fuga in F van Buxtehude,
de vier magnificat-fuga's van Pachelbel en
het Concert in a van Vivaldi) in de bewer
king van Bach), die Albert de Klerk met
meesterschap, klaar van tekening en sterk
van rhythmiek vertolkte, bleek het orgel
al bijzonder geschikt. Ook voor de medi
tatieve Koraalbewerking „Vexilla Regis"
van de concertgever, het pure „O Fillii et
Filliae" van Jos. van Amelsvoort en de
verrukkelijke variaties over „Veni Creator"
van M. Duruflé kon het orgel een ideale
klank opwekken. Een sympathiek gebaar
was de uitvoering van een „Improvisatie"
van Philip Loots als hulde aan de compo
nist, die zoveel jaren organist in de An-
thomuskerk is geweest.
Pastoor Th. Roorda O.F.M. wijdde het
orgel Zondag in en vertolkte in een toe
spraak niet alleen ziin persoonliike vreug
de en dankbaarheid, maar ook die der
parochianen.
P. ZWAANSWIJK
AMATEURTONEEL
Dat ook onze amateur-toneelvereni
gingen zich momenteel niet in weelde ba
den blijkt wel uit het grote aantal voor
stellingen in zalen die hiervoor eigenlijk
allerminst geschikt zijn, zeker niet voor een
opvoering welke enige eisen aan décor en
verdere accomodaiie stelt. Toch komt het
ons voor, dat er van het zaaltje in „Die
Raeckse" met enige eenvoudige verbete
ringen nog wel een gelegenheid te maken
is, waar in een intieme omgeving een niet
al te groot bezet stuk op behoorlijke wijze
ten tonele kan worden gebracht. Maar dan
zal men in de eerste plaats de belichting
grondig moeten herzien, want bij de hui
dige stand van zgken is het bijna onmoge
lijk de benodigde sfeer op te roepen.
De uit spoorweg- en autobuspersoneel
samengestelde toneelvereniging „S.A.C."
heeft deze moeilijkheden wel enigszins on
derschat, toen zij besloot op dit betrekke
lijk kleine toneel een opvoering van „De
Opgaande Zon" van Heijermans te geven.
Wamt de woelige dramatiek van deze auteur
verlangt voor de spelers in de eerste plaats
een zekere bewegingsvrijheid. Doordat
hiervan nauwelijks sprake kon zijn, kreeg
de Zaterdagavond gegeven voorstelling soms
een enigszins krampachtig karakter.
Toch vielen er wel enige zeer behoor
lijke prestaties op te merken. Zo was de
Sonja van Nellie Meijer zelfs uitstekend.
Zij slaagde er in de vele nuances van deze
rijk-geschakeerde en door de auteur met
blijkbare liefde getekende rol meer dan
bevredigend weer te geven. De enigszins
naief-schuchtere Naphtalie vond in J. van
Droffelaar een vertolker met begrip. De
Abraham van Ton van Koten liet wegens
een te ver doorgevoerde charge een wel wat
erg slome indruk achter. De opvatting,
welke J. van Montfoort als Mathijs de
Sterke van deze hoofdrol had, leek mij
evenmin geheel juist. Hij trachtte het on
verwoestbare optimisme van de tegen zijn
ondergang vechtende kleine middenstan
der te benaderen door een te duidelijk ge
forceerde luidruchtigheid, waarmede ech
ter de gevoelige zijde van dit karakter ge
heel verloren ging. Gelukkiger was H. J.
Schenau als de bijna kindse grootvader,
waardoor het derde bedrijf een bijzonder
aandoenlijke inzet verkreeg.
Overigens betekende deze voorstelling
weer een nieuw bewijs voor de grote
schrijverstalenten van Herman Heijermans,
doordat de opvoering van dit stuk, zelfs
onder minder indeale omstandigheden, het
publiek toch weer tot hartelijk medeleven
en enthousiaste bijval dwong.
Jhr. H. P. Bosch van Drakestein, de nieuw-benoemde Nederlandse gezant in Ethiopië
overhandigt zijn geloofsbrieven aan de keizer van dit land, Haile Selassi I.
De loopbaan van Lou Bandy als acteur
is wel van bijzonder korte duur geweest en
zijn voornemen om als de bankier Living
ston in het blijspel „Elias weet het beter"
een tournée door ons land te ondernemen,
bleek al na enkele voorstellingen vrijwel
onuitvoerbaar. Het was voor hem als ge
vierd humorist-conférencier, die steeds ge
wend is geweest de zaal en het publiek
voor zich alleen te hebben, een onmogelijke
opgave zelfs de elementairste begrippen
van het toneelspel te erkennen. Hij hield,
althans toen wij hem kort geleden in Be
verwijk aan het werk zaken, geen ogenblik
rekening met zijn medespelers in het en
semble, onderbrak telkens hun tekst en
nam door zijn individueel optreden niet de
minste moeite de figuur, die hij in dit stuk
moest uitbeelden, ook maar voor een mo
ment plausibel te maken. Hij bleef de zich
terdege van zijn populariteit bewust zijnde
Lou Bandy, er voortdurend op beducht deze
positie met alle middelen te handhaven.
Het zou eigenlijk niemand hebben verwon
derd ais hij onder de bedrijven ook nog een
liedje uit zijn répertoire was gaan zingen.
Vandaar dat zijn vervanging door Jan
van Ees een belangrijke verbetering be
tekent, die het gehele ensemble tengoede
is gekomen. Dit bleek Zaterdagavond reeds
duidelijk bij de opvoering in de gemeente
lijke Concertzaal te Haarlem, waar het pu
bliek zich kostelijk met dit alleszins ver
makelijke blijspel heeft geamuseerd. In
het tweede bedrijf, waar Jan van Ees een
belangrijke rol is toebedeeld, werd nu ten
minste weer geacteerd en kwamen de be
doelingen van de auteurs veel beter tot uit
drukking. Zelfs al beluisteren wij bij Jan
van Ees steeds weer de enigszins autori
taire toon van Paul Vlaanderen.
Max Tailleur speelde de rol van Elias,
dit merkwaardige mannetje, met een ge
zellige beweeglijkheid, waarbij hij elke
goedkope charge wist te vermijden. Frans
Vasen (voor kort nog een verdienstelijk
werkend lid van de Heemsteedse toneel
groep „Berkenrode") kreeg in dit stuk als
Emil Schmidt éen mooie kans, die hij dank
baar accepteerde. Opnieuw bleek zijn dui
delijke articulatie een lofwaardige eigen
schap te zijn. Robert Sobels was verder
een vlotte deugniet en Chris de la Mar on
derscheidde zich als de imbeciele Yankel,
die aan het slot voor de volkomen verras
sende ontknoping mag zorgen: een uitste
kende vondst van de auteurs. Van de ove
rigen viel Kees van Dam op, door de wijze
waarop hij er bij zijn scène aan de kaart
tafel „in" was.
Verder was er alle reden zich te verwon
deren over de zonderlinge wegen, die er
momenteel bij de instandhouding der Ne
derlandse gezelschappen worden bewan
deld. Herman Bouber immers, die wegens
zijn grote verdiensten als acteur en auteur
toch zeker recht heeft op een vooraanstaan
de positie bij ons vaderlands toneel, moet
in dit stuk bij een ambulante groep genoegen
nemen met een onbetekenende rol, waar
van met de beste wil van de wereld niets
te maken valt. D-m
Een Haarlemmer in zijn auto
door hartaanval overleden
Een ernstig ongeluk heeft Zaterdagmid
dag een ontijdig einde gemaakt aan de
autosprints en behendigheidsproeven, die
de RAC-West op het circuit van Zand
voort had georganiseerd. Daar, waar bij
de aanvang der eerste wedstrijden in dit
seizoen de vlaggen vrolijk wapperden, hin
gen deze enkele uren later halfstok wegens
de tragische dood van één der deelnemers.
Het was omstreeks half vijf, dat de heer
H. Dik, wonende Fred. Hendriklaan no.
13 te Haarlem, zijn laatste klassements
proef met goed gevolg had afgelegd. Hij
bevond zich in zijn Peugeot op de finish
lijn en kreeg verlof zich van de baan te
verwijderen. Toen de wagen zich in bewe
ging zette, ging dit gepaard met een
dikke rookwolk en inplaats van direct
linksaf te gaan, schoot de auto met steeds
groter wordende snelheid rechtdoor, ver
nielde één der afsluitbomen, jakkerde
daarna dwars door een prikkeldraadafzet
ting, passeerde rakelings het portiers
huisje en vloog een kleine heuvel op,
waarna de wagen omsloeg. De consternatie
was algemeen. Op de tribune, waarvoor
zich het ongeval afspeelde en waarop 500
personen aanwezig waren, ontstond een
gegil en geschreeuw, omdat niemand enig
idee had, waaraan dit ongeval te wijten
was. Personeel van het Rode Kruis snelde
toe en haalde de heer Dik uit de wagen,
waarna dr. P. Groenhart uit Dirkshorn,
die ook aan de wedstrijden had deelgeno
men, na een onderzoek vaststelde, dat de
heer Dik tengevolge van een hartaanval
was overleden.
Per ziekenauto werd het slachtoffer naar
Haarlem vervoerd.
De auto had geen noemenswaardige be
schadigingen opgelopen. Uit het feit, dat
de snelheid van de wagen steeds groter
werd, leidt men af, dat de heer Dik, di
rect bij het in beweging zetten van zijn
auto, onwel is geworden, waarbij zijn voet
op het gaspedaal bleef rusten en tijdens
het steeds meer vooroverhellen van het
lichaam, deze druk voortdurend zwaarder
werd. Toen men de nog lopende auto later
overeind bracht, stond deze nog in de
tweede versnelling.
Het ongeluk bracht grote en algemene
verslagenheid. De wedstrijden werden di
rect stopgezet. Het bestuur besloot, na
overleg met de 70 deelnemers, geen en
kele uitslag bekend te maken en óók de
prijzen-uitreiking, die des avonds zou wor
den gehouden, te laten vervallen.
De heer Dik was deelgenoot in een rij
wielgroothandel in de Schagchelstraat te
Haarlem.
Hij heeft aan verscheidene autorallyes
deelgenomen, vele malen in gezelschap
van zijn broer W. Dik. Vorig jaar startte
hij nog in de Brabant-grensrit. De over
ledene was in kringen van rallye-rijders
een geziene figuur.
De begrafenis heeft Woensdag plaats op
Westerveld na aankomst van trein 12.01
uur.
Onder grote belangstelling is Zaterdag
middag in Westzaan het tehuis voor be
jaarden, huize „Lambert Melisz", dat
plaats zal bieden aan ongeveer 50 ouden
van dagen, geopend. De opening werd ver
richt door dr. J. E. baron De Vos van
Steenwjjk, Commissaris der Koningin ln de
provincie Noordholland.
SCHULTE—PETERS WINNEN „NACHT
VAN ZüRICII". De „Nacht van Ziirich",
een koppelwedstrijd van acht uren, gehouden
op de Oerlikon-baan. is gewonnen door het
Nederlandse koppel Schulte—Peters, met één
ronde voorsprong op Bruneel—Van fteen-
bergen (België) en Strom—Arnold (Australië).
De Nederlanders hebben 245 krr.. afgelegd. 1
Het gemeentebestuur van Heerlen is
voornemens een moderne schouwburg te
laten bouwen. De planhen daarvoor zijn ont
worpen door prof. ir. F. P. J. Peutz te Heer
len en ir. B. Bijvoet te Haarlem.
Van Vrijdag 28 Maart tot en met Zon
dag 6 April wordt in het RAI-gebouw te
Amsterdam de vijfde na-oorlogse huishoud
beurs gehouden. Behalve de gebruikelijke
stands zullen op deze beurs ook zijn verte
genwoordigd het Voorlichtingsbureau van de
Voedingsraad, de gezamenlijke nijverheids
scholen voor meisjes, een stand over emigra
tie, ingericht met medewerking van de
Regeringsvoorlichtingsdienst, de Nederlandse
Vereniging voor Rheumatiekbestrijding, het
Instituut voor Industriële Vormgeving, de
Nederlandse Vereniging tot Bestrijding der
Tuberculose en de stichting Arbeidsinrich-
tingèn voor geestelijk onvolwaardigen.
Het Amsterdams Toneelgezelschap heeft
onder regie van A. Defresne „Antigone" van
Sophocles in studie genomen.
HAARLEM EN OMGEVING
De Commissaris der Koningin in de pro
vincie Noordholland houdt Donderdag geen
audiëntie, maar Vrijdag.
Zaterdagavond werd op de Oudewég
een zeventienjarige bankwerker aangehou
den die op zijn fiets een as met twee wielen
vervoerde, Hij had de as gestolen van een
opslagterrein in Spaarndam en wilde er
thuis mee oefenen in gewichtheffen, naar hij
aan de politie verklaarde.
De burgemeester van Bloemendaal, jhr.
mr. C. J. A. den Tex, zal niet op Donderdag
27, maar op Vrijdag 28 Maart van 10 tot 12
uur spreekuur houden. De wethouder van
Sociale Zaken der gemeente Bloemendaal,
mr. J. C. C. W. Hijszeler houdt Dinsdag 25
Maart geen spreekuur.
De directeur van Openbare Werken te
Haarlem heeft hedenmorgen ten stadhuize
de bouw van het eerste gedeelte van het
Coornhert-Iyceum aanbesteed. De Haar
lemse gemeenteraad heeft onlangs voor
deze bouw f 365.000 beschikbaar gesteld.
Het eerste gedeelte van het lyceum zal
verrijzen aan de Chrysanthemumlaan in
Eindenhout.
De laagste van de 44 inschrijfsters was
de firma H. van der Aardweg te Haarlem
met f 186.450; de hoogste was N.V. Van
Voorneveld met f 236.000.
Met ingang van 1 April wordt het
scheidsgerecht van de N.Z.H.V.M. opge
heven. Eventuele geschillen zullen in het
vervolg worden voorgelegd aan het
scheidsgerecht van de Nederlandse Ver
eniging van Transport Ondernemingen te
Den Haag, aldus meldt het weekblad van
de Nederlandse Vereniging van Vervoers-
personeel.
Voorstellen van B. en W.
Donderdagmiddag 4 uur vergadert de
gemeenteraad. De voornaamste voorstel
len der agenda zijn:
Voordracht voor de benoeming van een
vakonderwijzeres in de nuttige handwer
ken aan de Bronsteeschool voor u.l.o.: 1
mevr. C. Bodenhausen-Veen, thans tijdelijk
werkend aan de Bronsteeschool, wonende
te Zandvoort; 2. mej. A. J. Loos te Zand
voort, werkend aan de u.l.o. te Hoofddorp
en 3 mej. L. Schotte, wonende te Haarlem
en werkend te Amsterdam.
B. en W. stellen voor een geldlening
van f 100.000, rentende 4 1/4 pet., met een
looptijd van 40 jaar, te sluiten bij de
Groot-Noordhollandse van 1845 te Am
sterdam.
Met rijk is genegen voor de jaren
19503954 aan de gemeente een bijdrage
te geven van f 4.000 per jaar voor „Groe-
nendaal" en f 3.000 voor „Meer en Berg".
B. en W. stellen voor dit te aanvaarden.
B. en W. stellen voor 486 m2. grond
aan de Zomerlaan voor f 5250 te verkopen
aan S. F. B. Fogelberg te Heemstede om
daarop een villa te bouwen. Voorts aan do
N.V. Nederlandse Indische Filmmaat
schappij te Haarlem 75 m2. grond aan de
Zomerlaan, bestemd voor tuin.
B. en W. stellen voor, wegens ge
stegen prijzen van lonen en materialen, de
tarieven voor de Jachthaven te verhogen.
Het jaartarief voor pleziervaartuigen met
een lengte van minder dan 5 meter willen
B. en W. voor ingezetenen brengen van
f 10 op f 12.50, voor niet-ingezetenen van
van f 20 op f 25. Voor vaartuigen van 5
tot 10 meter: voor ingezetenen van f 15
op f 20, voor niet-ingezetenen van f 30 op
f 40. Voor vaartuigen van 10 meter en
meer: voor ingezetenen van f 25 op f 32.50,
voor niet-ingezetenen van f 50 op f 65.
De dag tarieven willen B. en W. onver
anderd laten.
Voor roeiboten was het minimum respec
tievelijk f 10 en f 20 gulden per jaar.
Daar dit tarief tot onevenredige heffing
leidt, stellen B. en W. voor het te verla
gen tot f 5.
Ten behoeve van de aanvullende ver
zekering in de te Haarlem werkende zie
kenfondsen stellen B. en W. voor om voor
1952 een garantie voor de gemeente te
verlenen van f 2300. De maximum-ver-
pleegduur waarop verzekerden recht heb
ben, wordt verhoogd van 180 tot 300
dagen.
Voorts zal de volledige sanatorium-ver-
pleging, alsmede de verpleging in de zie-
keninrichting wegens sociale indicatie, on
der de aanvullende verzekering vallen.
Slotkoers
Openings
Vrijdag
koersen
3-3Neder 1. 47
87%
87
A.K.U
142
140%
Lever Brothers
178%
177
Philips Gloeil.
146%
146%
Nwe Philips
140%
141
Kon. Petroleum
294%
291%
A'dam Rubber
83%
82%
Holl. Amer. Lijn
154
154
N. Scheepv. Unie
135%
134
H.V.A
93%
93
Deli Mij
71%
151%
71%
151%
Amsterd. Bank
Rotterd. Bank
152%
152%
Twentse Bank
157%
149 ex dlw
Anaconda Copper
49'/i«
48%
Bethlehem Steel
50%
50%
Republic Steel
42»/..
41%
Shell Union
83%
82%
48%
39%
48%
39%
U. S. Steel
N. Lever Brothers
172%
171%
