Besprekingen tussen reders en
haringvissers vastgelopen
HDD.
Zie Boven
Middelbare Meisjesschool 't Kopje
zal een „Dalton-school" worden
hoe zonne-„specialisten" werken
M. DOUWMA ZOON
■Clowntje Riek
Men overweegt het loongeschil thans voor te
leggen aan de Stichting van de Arbeid
Een oplossing voor het
omzetbelasting-geschil?
HCB-cricketers gaan in
Amsterdam spelen
REGENJASSEN
DINSDAG 13 MEI 1952
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
West-Duits vakverbond
dreigt met verzet
Nu B-afdeling verdwijnt
komt daar ruimte voor
Voor de kinderen
COLD WAVE?
MOLENDIJK'S KAPSALONS
Zendingsexpositie in de
Haarlemse Vleeshal
geopend
wjmifcaLij!
I ROSLEDEREN JASSEN ƒ125.— I
Jongen in IJmuidense
Gementhaven verdronken
Beveiliging van kerken
Golf
Henderson clubkampioen
Sport in 't kort
32.50
FEUILLETON
De fluistercampagne
Sedert enige maanden worden tussen vertegenwoordigers van de bij de uniebonden
aangesloten haringvissers en de reders onderhandelingen gevoerd over een herziening
van de loonopbouw. De haringvissers verlangen een nivellering van de lonen. Hun
voorstellen zijn door de reders beantwoord met tegenvoorstellen. Deze voorstellen
lijn door de haringvissers met bijna algemene stemmen afgewezen. Men vreest ern
stige moeilijkheden, wanneer op korte termijn geen overeenstemming wordt bereikt.
In enkele centra van de haringvisserij heeft men de reders laten blijken, dat vlagge
tjesdag 1952 niet zal doorgaan, wanneer de eisen van de haringvissers niet worden
ingewilligd. De moeilijkheden tussen de reders en de haringvissers ontstonden in
Februari. Toen dienden de uniebonden waarvan de Centrale Bond van Werknemers
in de Transportbedrijven en de Christelijke Bedrijfsgroepencentrale de grootste zijn
- bij de reders voorstellen in tot nivellering der lonen. Men wilde namelijk een zekere
gelijkstelling bereiken tussen de lonen van de haringvissers, die de beter geoutil
leerde schepen bemannen en de lonen van de vissers, die op kleine loggers varen.
Van de ruim 200 schepen, die de Neder
landse haringvloot telt, is een groot deel
verouderd. De schepen, die deel uitmaken
van deze verouderde vloot, zijn technisch
niet in staat de grote besomming van de
technisch beter uitgeruste schepen te ma
ken. Aangezien de besomming voor een
groot deel het loon bepaalt van de haring
vissers, zijn voorstellen ingediend om aan
deze toestand een einde te maken.
De haringvissers verlangen een vaste
gage van 175.per maand en een per
centage van de besomming. Voor grotere
schepen zou dit percentage 1% per matro-
zendeel (een basisrang aan boord van de
loggers, welke wordt gelijkgesteld met die
van vol matroos) en voor kleinere schepen
1 1/10 procent per matrozendeel moeten be
dragen. Toen de haringvissers hun voor
stellen indienden, was er van een vaste
gage in de haringvisserij nog geen sprake.
Zij waren z.g. deelvissers; na elke reis ont
vingen zij een bepaald deel van de besom
ming. Deze percentages bedroegen voor
heen voor grote schepen 1.77 en 1.99
voor kleine schepen. Het garantieloon was
na de laatste loonronde gesteld op 41
per week.
Volgens de uniebonden was het bestaan
van de vissers door deze loonopbouw on
zeker geworden. Bij een goede vangst was
het loon redelijk, maar was de vangst min
der, dan ontstonden voor de vissers en hun
gezinnen volgens de vakverenigingsbe
stuurders ongewenste toestanden. De unie
bonden meenden, dat door het invoeren van
een vaste gage aan de vissers meer be
staanszekerheid zou kunnen worden ge
geven,
T egenv oor steil er.
De reders konden met de eisen van de
haringvissers evenwel niet aecoord gaan en
dienden tegenvoorstellen in. Deze kwamen
neer op een verhoging van het garantie
loon tot 45 per week voor de periode tot
Augustus en tot 50 per week voor de
periode daarna. Bij deze lonen zouden bij
slagen worden uitbetaald voor een even
tuele nieuwe loonronde. Deze voorstellen
zijn door de haringvissers verworpen. De
Christelijke bond staat minder afwijzend
tegenover de voorstellen der reders, maar
de vissers hebben hun bestuurders tijdens
een spoedvergadering opgedragen dé loon
eisen onvoorwaardelijk te handhaven.
De Centrale Bond van Werknemers in de
transportbedrijven heeft vorige week druk
bezochte vergaderingen gehouden in Vlaar-
dingen, Noordwijk, Scheveningen en Kat
wijk. Tijdens deze bijeenkomsten hebben
de vissers hun standpunt tegenover de vak
verenigingsbestuurders uiteengezet en de
redersvoorstellen met bijna algemene stem
men verworpen. Ook de andere vakbonden
hielden drukbezochte vergaderingen.
Een zeer kleine minderheid der ruim
3200 vissers, die bij het geschil zijn betrok
ken, blijkt bereid te zijn met de voorstellen
van de reders in te stemmen. De overigen
hebben te kennen gegeven, dat zij niet naar
zee zullen gaan, wanneer de eisen der unie
bonden niet worden ingewilligd.
Het hoofdbestuur van de Centrale Bond
van Werknemers in de Transportbedrijven
is Vrijdag en Zaterdag in spoedvergadering
bijeen geweest om zijn houding te bepalen
bij de besprekingen met de reders.
Geen overeenstemming
Tijdens deze Maandagavond gehouden
besprekingen tussen de vertegenwoordi
gers van Unieverkeer en de redersvereni
ging is geen overeenstemming bereikt over
de door de reders ingediende tegenvoor
stellen. Unieverkeer heeft de reders mede
gedeeld, dat de voorstellen van de unie
bonden zullen worden gehandhaafd. De
uniebonden hebben voorgesteld de kwestie
thans voor te leggen aan de Stichting van
de Arbeid. De vertegenwoordigers van de
reders konden over dit voorstel nog geen
beslissing nemen.
Heden zullen zij zich hierover In een
spoedvergadering met de leden beraden.
Indien de reders het voorstel van de
uniebonden, om gezamenlijk de kwestie
voor te leggen aan de Stichting van de Ar
beid, afwijzen, zullen de uniebonden zelf
het initiatief nemen. De uniebonden, die
tijdens de besprekingen met de reders als
een eenheid optraden, houden rekening
met de mogelijkheid, dat de Stichting van
de Arbeid of in het uiterste geval het Col
lege van Rijks bemiddelaars in staat zullen
zijn door bemiddeling een conflict te voor
komen.
Het overleg met de reders werd gevoerd
door de algemene, de christelijke en de
katholieke bonden Het Onafhankelijke
Verbond van Bedrijfsorganisaties (O.V.B.)
was niet bij het overleg betrokken.
Zot er dag geen Vlaggetjesdag?
Of vlaggetjesdag onder deze omstandig
heden Zaterdag zal doorgaan, is twijfel
achtig. Vandaag zal worden beslist of vlag
getjesdag naar een latere datum zal wor
den verschoven.
Ongeveer zeshonderd bij de Algemene
Bond van Zeevarenden (een organisatie,
die is aangesloten bij het Onafhankelijk
Verbond van Bedrijfsorganisaties) georga
niseerde vissers hebben Maandagavond in
Scheveningen vergaderd. Zij besloten Za
terdag niet uit te varen wanneer de reders
vóór Vrijdag de eisen van de haringvissers
niet inwilligen. Tevens werd de bij deze
bond aangesloten vissers in overweging
gegeven niet te monsteren vóór de reders
een beslissing hebben genomen.
Een commissie van de O.V.B. waarin 30
vissers uit Noordwijk, Katwijk, Scheve
ningen en Vlaardingen zitting hebben, heeft
in een brief aan de reders verzocht de eisen
der haringvissers in te willigen.
Intussen heeft men de vlaggetjes week in
Katwijk aan Zee reeds ingeluid met een
grote fakkeloptocht georganiseerd door de
middenstand van het dorp. Vijf muziek
corpsen begeleiden de lange stoet, die op
de boulevard werd ontbonden na een tap
toe.
ADVERTENTIE
Krabben en peuteren maakt de
rlUAU- kwaal steeds erger. De helder
llitSlan vloeibare D.D.D. dringt diep in
de poriën door, zuivert, ontsmet
en geneest de huid.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Düsseldorf (Reuter). De sociaal
democratische partij in West-Duitslancl
heeft zich geschaard achter de West-Duitse
vakbond in zijn strijd tegen hèt door de
coalitiepartijen van de regering opgestelde
wetsontwerp op het instellen van fabrieks-
raden.
De voorzitter van de vakbond, Christian
Fette, heeft Adenauer schriftelijk gewaar
schuwd, dat de vakverenigingen zich „met
alle maatregelen, die ter beschikking staan"
tegen het wetsontwerp zullen verzetten.
Volgens een bestuurslid van de vakbond,
Albin Karl, betekent dit echter niet, dat tot
een algemene staking zal worden overge
gaan.
In Philadelphia is de „Piasecki Work. Horse", het grootste hefschroefvliegtuig ter
wereld, gedemonstreerd. Boven dit geweldige „werkpaard" vliegt een standaard-
hefschroefvliegtuig van de Amerikaanse Marine. Het Werkpaardkan tweemaal
zoveel lading meenemen als het tot dusver grootste hefschroefvliegtuig van de Ameri
kaanse strijdkrachten. Het kan tivintig soldaten vervoeren. Hun uitrusting, waarvoor
in het vliegtuig geen ruimte is, kan aan de buitenzijde van de romp worden bevestigd.
ADVERTENTIE
Op een feestelijke bijeenkomst van oud
leerlingen ter gelegenheid van het 45-jarig
bestaan van de Middelbare Meisjesschool
,,'t Kopje" in Bloemendaal heeft de direc
teur, de heer J. B. Möllenkamp, in een toe
spraak medegedeeld, dat het onderwijs op
deze school in de nabije toekomst zal wor
den „gedaltoniseerd". Deze nieuwe onder-
wijs-vorm, waartoe het bestuur mede naar
aanleiding van wat hieromtrent in de On
derwijsnota van minister Rutten is mede-
deeld heeft besloten, wordt mogelijk door
dat de zesjarige HBS-B-afdeling met in
gang van September 1952 ophoudt te be
staan. Voor het Daltonschool-type, waarin
het individueel onderwijs een zeer belang
rijke rol speelt, zal namelijk aanzienlijk
meer ruimte nodig' zijn. Vermoedelijk zal
de reorganisatie in 1953 haar beslag krij
gen. De ouders in Bloemendaal zullen als
gevolg hiervan in de toekomst voor hun
kinderen tussen drie onderwijstypen kun
nen kiezen: klassikaal, Montessori of Dal
ton.
Loos gerucht
De opheffing van de B-afdeling, waar
van het leerlingental niet meer toereikend
was om haar in aanmerking te doen komen
voor subsidie, heeft naar de heer Mollen-
c
ADVERTENTIE
Ja, maar van
Santpoorterplein 1 - Tel. 19706 - Haarlem
„Oeaaah!", geeuwde Bunkie. Hij opende z'n ogen en keek heel even wat verbaasd
rond, want hij herkende hun eigen slaapkamertje niet. Toen wist hij opeens weer,
dat ze bij Pilon logeerden.
Beneden was Pilon al op. Hij was in de keuken bezig en zette thee.
„Jongens, opstaan!", lachte Bunkie, en hij schudde Rick en Oepoetie, tot ze wakker
werden.
En toen ze zich gewassen en aangekleed hadden, gingen ze naar beneden. Pilon had
juist de tafel gedekt en brood gesneden.
„Goeiemorgen, heren!", lachte hij. „Hebben m'n gasten goed geslapen?"
Na het ontbijt ging Bunkie naar buiten. De storm was opgehouden; de zon scheen
over het dikbesneeuwde bos. Ze konden nu gerust weer naar huis terug gaan, er was
geen gevaar meer.
Ze bedankten Pilon hartelijk voor zijn goede zorgen en toen vingen ze de terugtocht
aan. Pilon stond aan de deur en wuifde, zolang ze elkaar konden zien.
Toen stapten ze stevig door de sneeuw naar Speelgoedstad terug
kamp zeide op onverklaarbare wijze het
gerucht doen ontstaan dat de hele school
zou worden opgeheven. De bovengenoemde
plannen bewijzen echter wel overduidelijk
hoever dit gerucht van de werkelijkheid
af is. De spreker wekte de reünisten op,
elk in haar eigen omgeving deze „canard"
uit de wereld te helpen.
De directeur bracht in zijn openingstoe
spraak voor de reünie hulde aan de nage
dachtenis aan zijn voorgangster, mejuf
frouw Y. Steyns, die 21 jaar lang, van 1929
tot 1933 als lerares en vervolgens als di
rectrice haar beste krachten aan ,,'t Kopje"
heeft gegeven.
Na hem sprak mevrouw C. E. Gualthérie
van Weezel-Crommelin uit naam van het
comité van voorbereiding tot de oud-leer
lingen. Zij zette enige plannen uiteen om
de band tussen de reünisten onderling en
de school te verstevigen.
In aanwezigheid van vele belangstellenden,
onder wie de wethouders W. C. Bakker en
D. J. A. Geluk, is Maandagavond de zen
dingstentoonstelling „Zento" in Haarlems
Vleeshal geopend met een toespraak van
ds. A. Pos, voorzitter van het Haarlemse
„Zento"-comité. Deze zeide, dat het belang
van deze tentoonstelling daarin ligt, dat zij
Indonesië van een naam tot een levende
werkelijkheid voor vele toeschouwers
maakt. „Voor velen is Indonesië alleen een
naam, waarvan de inhoud, voorzover die
bestaat, weinig gedifferentiëerd is en vaak
star als een foto. De „Zento"" wil van die
foto een film maken", aldus ds. Pos. Het
is in deze tijd van zeer groot belang, dat
Nederland dicht bij Indonesië blijft. Deze
tentoonstelling bedoelt naar de spreker zei
de Nederland op te wekken om Indonesië
het beste te brengen, dat het bezit.
Dat beste is voor hun, die deze expositie
organiseerden, de naam van Jezus Chris
tus, de levende Heer van alle volken ter
wereld. De Zento kan om de mensen het
zendingswerk nabij te brengen slechts de
buitenkant laten zien: het werk' op de
scholen, de medische zorg, het verschaffen
van lectuur en de sociaal-economische
hulp, bijvoorbeeld in de inheemse land
bouw. „Achter dit alles gaat echter dat
gene schuil wat Stanley Jones onder woor
den bracht door te zeggen: Christus gaat
langs de Indische heerbaan. Dat is het
meest boeiende. Daar wordt een nieuw
volk geboren", zo zeide ds. Pos, die besloot
met het voorlezen van de zendingsoproep
uit de Bijbel.
Daarna sprak een van de medewerkers
aan de tentoonstelling, ds. A. M. Middag,
nog een kort woord van dank aan het
comité van voorbereiding.
De vele belangstellenden namen daarop
hun plaatsen in bij de diverse stands en
luisterden naar de zendingsarbeiders, die
bij elke stand toelichting gaven.
OOK de zon wentelt
om haar as. Men
kan dat niet even in een
kwartiertje geopenbaard
krijgen wel echter als
de waarnemingsperiode
zich uitstrekt over en
kele dagen. Mits er zich
een toevallige omstan
digheid voordoet: de
aanwezigheid van één of
meer zonnevlekken. (In
Mei vorig jaar is een zon
nevlek voorgekomen, zo
groot dat men haar met
het blote oog kon zien,
mits men dat oog na
tuurlijk met een beroete
glasplaat of een flink
overbelicht foto-negatief
beschermt)
Zo'n zonnevlek blijkt
zich namelijk langzaam
over het zonnelichaavi
te bewegen. Zij wordt
zichtbaar aan de linker-
rand van de zonneschijf
(het Oosten) en ver
plaatst zich geleidelijk
aan Westwaarts naar
rechts dus zodat wij
haar, als zij intact blijft,
na een dag of twaalf aan
de rechterrand van de
zon zien verdwijnen.
Vroegere waarnemers
hebben dit verschijnsel
reeds opgemerkt en hun
conclusie, dat de zon in
iets meer dan 25 dagen
éénmaal om haar as
wentelt, is door moder
nere methoden van on
derzoek terdege beves
tigd. (Het kwam zelfs
voor dat men dezelfde
zonnevlek voor de twee
de keer aan de Oostelij
ke rand van de zon zag
verschijnen; de vlek had
dan een complete aswen
teling meegemaakt)
Al staat de zon, middel
punt van ons planeten
stelsel, „slechts" 150 mil-
lioen kilometer van ons
af astronomisch ge
sproken: naast de deur
men is op deze enor
me gasbol (haar middel
lijn meet ongeveer 1,4
millioen kilometer, ofte
wel 109 maal zoveel als
de middellijn van de
aarde!) nog lang niet
uitgekeken. In ons land
is bijvoorbeeld de sterre-
wacht in Utrecht belast
met' zonne-onderzoek en
men kent in de wereld
der sterrenkundigen zelfs
onderverdelingen in de
specialisatie: één waar
nemer heeft bijvoorbeeld
tot taak, alleen studie te
maken van de zonne
atmosfeer; een ander
richt zijn aandacht op
een ander deel van de
zon.
De hierboven genoemde
methode waarmee men
de aswenteling van de
zon constateert en meet
is de spectroscopische.
Men kent het principe:
wit licht laat zich door
een prisma ontleden in
kleuren de kleuren
van de regenboog. Het
spectrale patroon nu is
een verklikker bij uit
stek. Het verraadt aller
lei eigenschappen van
de materie, welker licht
straling men opvangt en
ook geeft het inlichtin
gen omtrent de beweging
van de lichtbron zelf.
Nadert een lichtbron ons
oog, dan worden de
lichttrillingen die ons
oog treffen korter (de
golflengtevan het
licht wordt korter)hier
door verschuift het spec
trale patroon naar het
violet ivant violet
heeft de kortste golf
lengte. Wordt echter de
afstand van de lichtbron
tot ons oog groter (lan
gere golflengte) dan ver
schuift het spectrale pa
troon in de richting van
het rode eind van het
spectrum: de golflengte
van het rood is de groot
ste.
Met deze wetenschap ge
wapend, kan men de as
wenteling van de zon be
palen en de snelheid er
van meten. De zon is
immers een bol; dit be
tekent dat zeker punt
van de zonne-oppervlak-
te dat wij aan de linker-
rand zien verschijnen,
naar ons toe beweegt,
totdat het het midden
van de voor ons zicht
bare zonneschijf heeft
bereikt. Op dat ogenblik
is de afstand van dit
punt tot ons oog het
kleinst, daarna wordt
deze steeds groter en
enige tijd later heeft
het bewuste punt de
rechter-rand van de zon
bereikt en verdwijnt uit
ons gezicht. In het spec
trum blijkt het ook: de
Oostelijke helft van de
zon zendt licht uit waar
van het spectrale patroon
een verschuiving naar
liet violet vertoont, de
Westelijke zonnehelft
zendt licht uit dat een
verschuiving naar het
rood veroorzaakt.
De aswenteling van de
zon voltrekt zich lang
zamer dan die van de
aarde. Toch beweegt
doordat de zon zoveel
groter is een punt aan
de zonne-equator zich
veel sneller dan een punt
aan de aardse evenaar.
Hier ongeveer 470 meter
per seconde, op de zon
echter ongeveer 1800 m.
per seconde.
G. v.
ADVERTENTIE
BARTEUtfRISSTRAAT 20 TEL. 13439
(Van onze parlementaire redacteur)
Gisteren is er ministerraad geweest. Het
geamendeerde wetsontwerp inzake wijzi
ging van de omzetbelasting is niet ingë-
trokken en minister Lieftinck heeft geen
ontslag gevraagd. Er bestaat daarom in
Den Haag hoop dat men alsnog een oplos
sing van de Donderdag in de Tweede Ka
mer gerezen moeilijkheid zal weten te vin
den. De mogelijkheid wordt geopperd, dat
de minister van Financiën het ontwerp zou
kunnen aanvullen met de bepaling dat de
vrijstelling van omzetbelasting voor tijd
schriften pas van kracht zal worden bij
een algemene herziening van de omzetbe
lasting. De minister heeft een algemene
herziening in het vooruitzicht gesteld.
In de IJmuidense Cementhaven is gister
avond het 6-jarige zoontje van de Belgische
schipper Daes uit Gent van de „Marine
overboord gevallen en verdronken. Het kind,
Lionel, werd omstreeks kwart voor zeven
vermist en onmiddellijk hebben omliggende
schippers naar het jongetje gedregd. Tien
minuten later werd het lichaampje opge
haald, maar ondanks langdurige pogingen
van de ongevallendienst der Hoogovens
onder leiding van dr De Groot om met
kunstmatige ademhaling de levensgeesten op
te wekken, bleek het kind te lang te water
hebben gelegen.
In opdracht van de UNESCO zal
een Parijzenaar, die belast is met de
beveiliging van musea in Frankrijk, een
rapport uitbrengen over de bescherming
van belangrijke gebouwen in oorlogstijd.
Op het ogenblik brengt hij een bezoek aan
ons land om na te gaan op welke wijze de
kerken beveiligd worden. Maandag was hij
in Haarlem en heeft een demonstratie bij
gewoond van de Haarlemse brandweer. De
inrichting in de kelder van de Vleeshal,
waardoor de toren van de Grote Kerk nat
gespoten kan worden in geval van nood,
werd in werking gesteld en voorts werd
gedemonstreerd op welke wijze eventueel
een brand in de Nieuwe Kerk bestreden
kan worden.
Het competitieprogramma van de Haar
lemse Cricketbond zal dit jaar met een
tweetal wedstrijden worden uitgebreid. Het
ligt namelijk in de bedoeling dat de elftallen,
die uitkomen in de HCB dit jaar twee wed
strijden zullen spelen een uit- en een
thuiswedstrijd tegen een van de in de
Amsterdamse Cricketbond spelende kantoor-
cricketteams.
Het bestuur is hiertoe overgegaan om te
breken met de ieder jaar weer terugkerende
wedstrijden tussen CVHW 2, Haarlem 4 en 5,
en Rood en Wit 5 en 6. De tegenpartijen van
de Haarlemse bond-teams zullen nu worden
het elftal van de Twentse Bank (Tweba),
van de Amsterdamse en Incasso Bank
(AMINCO), van de Nederlande Bank (DNB),
van de Koninklijke Nederlandse Stoomboot
Maatschappij (KNSM) of het elftal van So
ciale Zaken (PSZ).
Door dit lofwaardig initiatief heeft de com
petitie van de HCB een geheel ander aanzien
gekregen en is in niet geringe mate in be
langrijkheid en aantrekkelijkheid toegeno
men. Vooral ook voor die cricketers, die om
diverse redenen alleen op Zaterdag terwijl
zij de capaciteiten hebben voor een hoger
elftal, dat op Zondag in de NCB uitkomt
wensen te spelen.
De heer A. G. Henderson heeft door een
overwinning met 3 en 2 in de finale op F.
Antonietti het kampioenschap van de Ken-
nemer Golf en Country Club gewonnen. De
vorige week onbeslist gebleven wedstrijd
voor ouders met kinderen werd nu gewon
nen door mevrouw H. L. Dorhout Mees (24)
en Peter Dorhout Mees (25) met een netto
score van 72.
JAN VAN RIEBEECKWANDELTOCHTEN
Op Zaterdag 17 en Zondag 18 Mei aan
staande worden ter gelegenheid van de Jan
van Riebeeckherdenking in Culemborg en
omstreken wandeltochten georganiseerd over
de afstanden 10, 20, 25 en 30 km.
ADVERTENTIE
moderne groene kleur,
ook in Damesmantels
Gen. Cronjéstraat 4244 - Tel. 15438
Haarlem-Noord
door Andrew Mackenzie
Vertaald uit het Engels
40)
De mannen, die Thomas Barnes, profes
sor Porter en de geestelijke bewaakten,
begonnen enige wrevel te tonen. Er ge
beurde echter niets dat verdacht voor
kwam. Hun werk werd een sleur. Dagelijks
ontving Brannigan rapporten, maar hij
werd er niet wijzer van.
Thomas Barnes logeerde in het Dor
chester Hotel en iedere morgen reed hij
naar zijn kantoor in Regent Street. Nu en
dan belde hij Brannigan op om te vragen
of de hoofdinspecteur soms wat bij hem
wilde komen drinken, maar iedere keer
moest Brannigan zich verontschuldigen
hij had het werkelijk te druk.
Professor Porter, die weer geheel en al
de oude was, werkte als een bezetene in
zijn laboratorium. En ook hij had vele
uitnodigingen om lezingen te houden moe
ten afslaan wegens zijn drukke werk
zaamheden. Percival Hunt werd tot nu toe
nog steeds met rust gelaten. Op advies van
Brannigan had hij zijn werkzaamheden
wat beperkt, zodat hij 's avonds niet meer
uitging, noch om op straat meisjes te over
reden een streep onder haar huidige
levenswijs te zetten, noch om mensen te
bezoeken, die zijn hulp hadden ingeroepen.
Geen enkel spoor leidde naar kolonel
Simpkins.
Brannigan wanhoopte echter niet. Hij
was reeds vaak genoeg in dezelfde omstan
digheden geweest. Het was dan noodzake
lijk rustig te blijven wachten, totdat eerder
of later een spoor gevonden zou worden,
waardoor de raderen van het recherche
apparaat wederom in beweging gebracht
konden worden.
Drie weken nadat Simpkins voor het
laatst gezien was, zat Brannigan op zijn
kamer een boek te lezen, toen hem de
boodschap werd gebracht, dat Hector Blair
hem wilde spreken. Dit verbaasde de
hoofdinspecteur enigszins, daar hij de
laatste tijd nagenoeg geen moment meer
aan de Amerikaan had gedacht. Wel had
hij een onderzoek ingesteld naar de be
wegingen van Blair op de middag, dat
professor Porter in Torquay bijna ver
moord was geworden, doch zonder dat dit
enig resultaat had opgeleverd. De Ameri
kaan bleek die middag niet in zijn hotel
geweest te zijn, maar waar hij dan wel
geweest was, viel niet na te gaan.
Laat hem maar binnen, zei Branni
gan.
Hij schudde zwijgend Blairs hand en
wees hem een stoel aan.
Ik ben weer eens in Stratford-on-
Avon geweest, zei Hector Blair, terwijl
zijn ogen vrolijk twinkelden. Hij had zijn
bekende wit linnen pak verwisseld voor
een donker costuum, doch had geen af
stand kunnen doen van de grote Panama
hoed.
Opgewekt vervolgde Blair: Ik ben
waarschijnlijk in mijn tweede jeugd, want
ik doe op het ogenblik precies hetzelfde
als de meeste touristen. Ik ga naar oude
stadjes en bezoek musea. U heeft mij zeker
wel niet gemist, mijnheer Brannigan?
Niet bepaald, antwoordde Brannigan
droog.
De criminalist lachte hax-telijk.
Ik hoorde in het Savoy Hotel, dat
enkele van uw mensen naspeuringen
hebben gedaan naar mijn bewegingen. Ik
belde de commissaris toen op, en hij ver
telde mij wat er in Torquay was gebeurd.
U heeft daar ook flink wat geluk gehad!
En u dacht nog wel, dat ik Simpkins een
tip gegeven zou hebben? Nee hoor, ik voel
me niet schuldig. Ik wilde u alleen maar
een tijdje uit de weg blijven om niet de
indruk te wekken, dat ik me in uw zaken
wilde dringen. Als ik echter kan helpen,
dan graag. Kan het niet, wei dan vind ik
het óók best.
Hij gaf Brannigan een begrijpend knip
oogje.
Er is niet veel bijzonders te vertellen,
zei Brannigan min of meer langs zijn
neus weg. We hebben ieder spoor van
Simpkins verloren. Judith Arlen denkt dat
hij het land verlaten heeft, maar daar ben
ik het niet mee eens. Ik vermoed dat de
kolonel in een of andere schuilhoek een
duivels plan aan het uitbroeden is. Ik ken
die kerel té goed. Het is niets voor hem om
zonder tromgeroffel en zonder vliegende
vanen er tussenuit te trekken.
Zo denk ik er ook over, stemde Blair
met de hoofdinspecteur in.
We moeten dus maar weer rustig af
wachten, totdat Simpkins zichzelf bloot
geeft, verzuchtte de hoofdinspecteur.
Als u inderdaad geen lokaas voor hem
hebt, valt er niets anders te doen. Voelt u
er soms wat voor me iets te vertellen over
de mensen, die we aan de Rivièra ontmoet
hebben?
Brannigan beschreef uitvoerig wat er
met de professor en de geestelijke was
voorgevallen. De Amerikaan luisterde
aandachtig, hoewel hij geenszins die in
druk vestigde. Het leek er eerder op, alsof
hij slechts uit beleefdheid Brannigans
woorden volgde.
Zij worden dus nu goed bewaakt,
merkte hij op. Maar hoe staat het met
kolonel Oudinot?
Als Simpkins hem inderdaad achter
na zou zitten, zal hij het niet makkelijk
hebben. Hij heeft in Periqueux een huis,
maar hij is daar op het ogenblik niet. Hij
ging, na de gebeurtenissen op de boulevard
in Menton, naar een hötel en verdween de
volgende dag. De Süreté heeft hem nog
niet gevonden. Maar ik heb daarnet al ge
zegd, dat ik óók niet geloof dat Simpkins
naar Frankrijk is teruggegaan.
Oudinot zal er wel een bepaalde reden
voor hebben, dat hij zo uit het gezichtsveld
blijft, merkte Blair op. De Franse poli
tiek is mij altijd duister gebleven. Nu en
dan kreeg ik wel eens de indruk, dat er
een of andere burgeroorlog aan de gang
was. Oudinot heeft waarschijnlijk enkele
doodsvijanden. Ik kan het dus best begrij
pen, dat hij zo nu en dan uit het gezichts
veld verdwijnt.
Brannigan krabbelde wat op een bloc
note.
Ik zal me in verbinding stellen met de
Süreté. Die Fransen moesten maar eens
wat actiever naar Oudinot gaan zoeken.
Brannigan keek op zijn horloge.
Ik heb zo dadelijk een afspx-aak, mijn
heer Blaix\ Mag ik u nog even bedanken
voor uw bezoek; Ik zal u natuurlijk op de
hoogte houden van de ontwikkelingen in
deze zaak.
Meent u dat werkelijk?
Natuurlijk!
De Amerikaan keek enigszins sceptisch.
Als u me soms nodig mocht hebben,
ik ben in de buurt. Ik vermoed zo, dat er
binnenkort genoeg actie zal zijn.
Binnenkort genoeg actie. Brannigan
dacht over deze woorden nog eens goed na,
toen zijn bezoeker was vertrokken. De
hoofdinspecteur was hier echter nog niet
helemaal zeker van.
Brannigan liep naar het raam. Honder
den mensen liepen voox-bij de muren van
de Yard, zonder dat zij er enig idee van
hadden, welke gx-immige geheimen daar
achter waren verborgen.
Brannigan besefte duidelijk, dat hij nog
nooit een zaak te behandelen had gekregen,
welke zó veel verantwoordelijkheid op hem
had geladen. Simpkins streefde er bepaal
delijk naar Groot-Brittannië op de knieën
te krijgen.
Een paar honderd meter verder waren
leden van het Lagerhuis aari het bespreken
hoe het land de moeilijkste en gevaarlijkste
economische crisis van de twintigste eeuw
te boven zou kunnen komen. Alleen door
een verhoging van de productie kon Enge
land zijn kracht'en macht bewaren
Maar een grootmeester op het gebied
van de misdaad had het voorzien op het
leven van twee mannen, die voor het eco
nomische leven van het land van onschat
bare waarde waren. Een van hen had hij al
uit de weg geruimd! Wanneer en waar zou
hij voor de tweede keer pogen toe te slaan?
Binnen enkele dagen zou Brannigan het
antwoord weten
HOOFDSTUK XVI
Een klein incident leidde er toe, dat het
werk op de dokken aan de Clyde lain werd
gelegd. Een havenarbeider werd gesnapt,
toen hij met een pond gestolen suiker een
schip wilde vexiaten. Hij werd voor enkele
dagen van de haventerreinen verbannen.
Deze onbelangrijke gebeurtenis vond in de
morgenuren plaats. Dezelfde middag nog
verlieten alle havenarbeiders het betrokken
schip
(Wordt vervolgd).
