Stampvolle Luilakmarkt
tot laat in de nacht
RENAULT
Natuurbeschermingscommissie heeft
plannen voor Zuid-Kennemerland
OMO en zeep zijn doodsvijanden
„St. Genesius" liet
fleurig blijspel zien
Proeven van pianospel
SLEUTEL WEG?
Vergeet het nooit
ZATERDAG 31 MEI 1952
HAARLEMS DAGBLAD -
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Werklozen ruimen puin
in de Tul pen straat
Volkssanatorium in
Hellendoorn jubileerde
Volkomen
veiligheid
Propaganda voor koorzang
Amateurtoneel
„DE SLEUTELSPECIALBST"
„Club des mannequins"
Mode- en badshow
Attracties
2 Orkesten
O
O
Bij gelegenheden als de Luilak-markt
schijnt het aantal inwoners van Haarlem
zich opeens te verdubbelen; duizenden en
duizenden schoven gisteravond langs de
tentjes van tweehonderdtwintig bloemen
handelaren op de Gasthuis- en Raamsin-
gel, die door de vele honderden lichtjes het
aanzien van een film-décor kregen. Bij de
brug perste de stroom zich samen tot
dikke proppen, waar de stopborden van de
politie het verkeer naar de binnenstad
regelde, onverstoorbaar in haar witte
jassen.
„Werkelijk buitengewoon" noemde markt
meester Vrij deze nacht. Wij hadden zijn
dienstpet tussen de hoofden zien deinen en
werden door een gunstig tij in de mensen
zee naar hem toegedreven. Het verbaasde
ons niet dat veel marktlieden hem „huis
baas" noemen; de heer Vrij beziet zijn
markt als een grote familie en als hij er
over vertelt luisteren wij graag. Ondanks
de moeilijke omstandigheden van de han
del is de markt dit jaar groter geweest
dan daarvoor: van' de Kamperstraat groei
de 't lichtsnoer tot bijna aan het Spaarne,
en er onder boekten de kooplieden omzet
ten van honderden guldens. De meesten
van hen vormen dan ook een vaste kern,
die steeds terugkeert. Voor Jan Alderden
was het de 54ste keer gisteravond, maar
wij vonden hem niet, want hij had zijn
hele voorraad al vroeg aan een ander
„doorgestoten". Ook geen nieuweling was
de man „Daan", die ons gesprek kwam
onderbreken met de aanhef: „Met ver
schuldigde eerbied„Zeg het maar
meteen Daan", hielp de marktmeester hem
op weg. Hij helpt Daan graag, want hij
herinnert zich de dagen waarop hij hem
„het liederenboekje" zag verkopen. Daan
zong dan achter elkaar de eerste regels
van alle liedjes, eindigende met: „Met zijn
zevenen in een hemd".
Het mooiste stukje van de markt von
den wij bij de Van Edenstraat, waar een
pleintje het einde van de lampjes vormde.
Daar stond de Oud-Hollandse gebakkraam
van Van Wijk, waar wij een heerlijk oud-
Hollands gebakje aten. De heer Vrij drong
ADVERTENTIE
Reeds méér dan 300.000
automobilisten profiteren van hun
RENAULT 4.
Vraagt inlichtingen aan
Calandplein 2 Den Haag,
of aan Uw dichtstbijzijnde dealer.
Agent voor district Haarlem:
GARAGE „DEN HOUT"
Wagenweg 164—168 Haarlem - Tel. 12138
Vragen aan B. en W.
De C.P.N.-raadsleden van Haarlem, H.
C. Hennevelt en mr. M. D. Proper, hebben
de gemeenteraad verzocht Burgemeester
en Wethouders de volgende vragen te mo
gen stellen:
„Is het uw college bekend dat een groep
werklozen bezig is in de Tulpenstraat het
puin van een aantal tijdens de oorlog ge
sloopte woningen en het sindsdien aldaar
opgehoopte vuil weg te ruimen?
Welke maatregelen overweegt uw col
lege om deze houding, die van burgerzin
getuigt, te ondersteunen?
Is uw college bereid aan deze arbeiders
het loon uit te betalen dat voor gelijksoor
tige arbeid in het vrije bedrijf wordt be
taald?"
De „stille" kant van de Haarlemse singels
bood een aardig tdtzicht op de Luilak-
drukte.
er op aan dat wij mevrouw Van Wijk als
de mooiste vrouw van de markt zouden
eren, hetgeen wij hem niet kunnen wei
geren.
Een paar uur na middernacht werd het
wat stiller en toen de marktmeester zich
met een speciaal daartoe meegenomen
badpak naar het Sportfondsenbad haastte,
besloten ook wij het losbarsten van de
schooljeugd niet af te wachten. Zeepletters
cp de ruiten in de Houtstraat spraken een
duidelijke taal over de afwerking van dit
programmapunt van een geslaagd Luilak-
feest.
In Hellendoorn is gisteren het vijftigjarig
bestaan van het volkssanatorium gevierd,
's Morgens om 7 uur hield de geneesheer
directeur, dr. H. Vos, voor de microfoon
van de eigen radio-installatie een toe
spraak.
Mevrouw Van der Craats uit Heemstede,
de echtgenote van de voorzitter van het
jubileum-comité, sprak namens oud-em
ployés van het sanatorium en bood een
nieuwe draadrecorder aan. Dit toestel werd
direct in gebruik gesteld en spoedig hoorde
men de toespraak van dr. H. Vos, die des
morgens gehouden was, door de zaal klin
ken. Ook bood mevrouw Van der Craats
een nieuwe vlag aan.
De heer K. Jassies uit Enschedé sprak
namens alle oud-patiënten. Als voorlopig
resultaat van de geldelijke inzameling on
der oud-patiënten bood hij een chèque van
2955 aan.
Namens de tegenwoordige patiënten bood
de heer B. Kemmeling meubilair aan voor
de hal.
De heer A. D. Plom was de woordvoer
der van het personeel. Hij bood twee monu
mentale stenen aan met een smeedijzeren
lantaarn.
De heer A. van der Craats uit Heemstede
bood een geluidsfilm-installatie aan en
deelde als voorzitter van de «landelijke
loterij-commissie mee dat de loterij
61.341,12 heeft opgeleverd. Een inzame
ling bij instellingen en bedrijven heeft bo
vendien 16.815,75 opgebracht.
Na de bijeenkomst in het ontspannings
gebouw werd de nieuwe kliniek voor
longbehandeling en observatie, met daar
aan verbonden een nieuwe operatiezaal,
geopend.
In een middagbijeenkomst hebben ve
len het werk van het sanatorium geprezen.
De Commissaris der Koningin in de pro
vincie Overijsel deelde mede, dat Ko
ningin Juliana het beschermvrouweschap
van de vereniging had aanvaard. De heer
P. Arnaud de Calavon uit Haarlem, was
tezamen met de heer Jaspers uit Amster
dam als eerste patiënten uit 1902, uitge
nodigd om deze herdenking bij te wonen.
De heer Jaspers is echter kort geleden
op 83-jarige leeftijd overleden.
Ruim 20 Nederlandse firma's hebben
zich reeds opgegeven voor deelneming aan
de jaarbeurs te Izmir, die van 20 Augustus
tot 20 September wordt gehouden.
ADVERTENTIE
lü'
De in het najaar ingestelde Commissie voor de Natuurbescherming in Zuid-Kenne
merland heeft in de afgelopen maanden voorbereidend werk verricht voor activiteiten
welke in de maand Juni aan de orde zullen komen. Voor Donderdagavond 5 Juni
staat op het programma het oprichten van een Natuurwacht voor Zuid-Kennemerlaaid
en voor Zaterdagen en Zondagen in de maand Juni excursies naar natuur- en recre
atiegebieden. Binnenkort zal aan leerlingen van scholen een periodiek worden aange
boden, filmstrips worden vertoond en voor personeel van instellingen worden lezingen
gehouden.
In hoofdzaak komt het programma over
een met dat dat samengesteld was voor de
Natuurbeschermingsweek 1951. Toen moest
het in een week worden afgewerkt, doch
het is thans de bedoeling jong en oud uit
Haarlem en omgeving steeds op de natuur
opmerkzaam te maken en te vragen mee te
werken, dat het natuurschoon niet vernield
wordt.
Het succes van de Natuurbeschermings
week is aanleiding geweest in October van
vorig jaar het Comité voor de Natuurbe
scherming in Zuid-Kennemerland op te
richten. Besloten werd het werkgebied uit
te breiden tot de gemeenten Bennebroek,
Bloemendaal, Haarlem, Heemstede, Velsen
en Zandvoord. Na overleg is het gemeente
bestuur van Velsen er toe overgegaan een
afzonderlijk comité voor deze gemeente in
te stellen. Dit comité zal zeer nauw con
tact onderhouden met de commissie voor
Zuid-Kennemerland. In bepaalde gevallen
zal gezamenlijk worden opgetreden.
De gemeentebesturen uit Haarlem en
omliggende gemeenten hebben hun in
stemming met de plannen der commissie
betuigd en leden van de colleges van B.
en W. zijn als lid of als buitengewoon lid
toegetreden. Door financiële steun voor het
algemene werk en de mogelijkheid van spe
ciale subsidies voor afzonderlijke acties
heeft de commissie een grote mogelijkheid
van werken gekregen.
De commissie zal zowel zelfstandig als
naar aanleiding van bij haar ingekomen
verzoeken om advies of andere aard op
treden. Het kan van grote betekenis ge
acht worden, dat ook in het zo dicht be
volkte Kennemerland een samenbundeling
van krachten heeft plaats gevonden, die
zich alle direct of indirect op het gebied
van de natuurbescherming bewegen. Groot
zijn namelijk de problemen welke zijn ont
staan door de steeds toenemende groei van
de bevolking en de hiermee verband hou
dende ingebruikneming van gronden voor
de huisvesting, industrie en allerlei maat
schappelijke doeleinden. Hierdoor zijn
grote gebieden voor recreatie en natuur
studie verloren gegaan en moeten de over
blijvende in steeds intensievere mate hier
voor in gebruik worden genomen.
Door de veelvuldig voorkomende vernie
lingen wordt verder enerziids de instand
houding van de recreatiegebieden bemoei
lijkt. anderzijds dreigt het gevaar, dat de
openstelling van deze gebieden steeds meer
beoei'kt wordt. Het is daarom van groot
belang zowel onder de ouderen als onder
de schooljeugd de waarde van de nog ter
beschikking staande ruimte voor recreatie
in de vorm van pakken, plantsoenen en
natuurgebieden, onder de aandacht te
brengen.
Programma voor de toekomst
De commissie heeft reeds een program
ma uitgewerkt voor een tijdsbestek van
vele jaren en voorbereidingen zijn reeds
getroffen voor het voeren van acties in de
komende weken. Onder deskundige leiding
zullen in belangrijke natuur- en recreatie
gebieden binnen het werkgebied van de
commissie excursies worden gehouden. Be
zoeken zullen worden gebracht aan Stads-
kweektuin, Thijsse's Hof, de duinen van de
Amsterdamse Waterleiding, de Rennemer-
duinen en de polders bij Spaarndam. De
eerste excursies zijn vastgesteld op Zater
dag 7 Juni.
Met medewerking van de gemeentebe
sturen zal aan de leerlingen van de scho
len de periodiek verschijnende uitgave „De
natuur van de maand" worden uitgereikt,
waarin op zeer aantrekkelijke wijze de
jeugd attent wordt gemaakt op dat wat
buiten leeft, groeit en bloeit. In opdracht
van de commissie zullen filmstrips in kleu
ren worden gemaakt, welke eveneens ter
beschikking van het onderwijs zullen wor
den gesteld. Voor het personeel van instel
lingen zullen lezingen met lichtbeelden en
of films worden gehouden. Daaraan ver
lenen bekende natuurhistorici, zoals Jan
P. Strijbos, Kees Hana en ir. A. Stoffels
medewerking.
Oprichting Natuurwacht
Ook heeft de commissie zich bezig ge
houden met de voorbereiding van de op
richting van een Natuurwacht voor Zuid-
Kennemerliand, waarvoor op Donderdag
5 Juni in restaurant Brinkmann een pro-
pagandabijeenkomst wordt gehouden. Een
ieder die actief aan het werk wil deel
nemen of moreel wil steunen, is welkom.
Dr. J. H. van Burkom, voorzitter van de
Nederlandse Bond van Natuurwachten
houdt een inleiding over het doel en de
werkwijze van deze voor het behoud van
het natuurschoon belangrijke instelling,
waarna ir. E. C. M. Roderkerk een kleuren
foto-reportage over de Kennemerduinen
zal geven.
Tenslotte vermelden wij nog de samen
stelling van het bestuur der commissie: drs.
H. J. Jonker, voorzitter, J. W. van Hezel,
secretaris, L. A. Meijer, tweede-secretaris,
J. A. Dorresteijn. penningmeester, P. C.
van der Maas te Bloemendaal, H. Walet te
Heemstede en J. H. van den Burg te Vel
sen, commissarissen.
Met het doel propaganda te maken voor
de koorzang heeft de Federatie van Haar
lemse Zangverenigingen een uitvoering
georganiseerd, waarop zowel mannen-,
vrouwen-, als gemengde zang te beluiste
ren zal zijn, a capella en met orgelbege
leiding. Medewerkende verenigingen zijn:
de Koninklijke Liedertafel „Zang en
Vriendschap". Doopsgezind Zangkoor, het
Jeruzalemkerkkoor uit Amsterdam en het
Amsterdams Vrouwenkoor onder leiding
van de dirigenten Jack P. Loorij en Hans
de Jong. Als solisten verlenen medewer
king: Corry Bijster (sopraan), Bep van
Leuven (mezzo-sopraan). Joop de Jong
(tenor) en Piet van Egmond (orgel). Er
worden werk°ri ten gehore gebracht van
Lotti, Bach, Schicht, Mendelssohn. Verdi.
Diepenbrock, Fauré en Duvosel. Het con
cert heeft plaats op 5 Juni in het gemeen
telijk Concertgebouw.
Vrijdagavond heeft ook de R.K. Toneel
vereniging „St. Genesius" voor enkele
maanden afscheid van plankenland geno
men. Men had er de voorkeur aan gegeven
de donateurs een vrolijk tot weerziens toe
te roepen, hetgeen in de Stadsschouwburg
door middel van het blijspel „Het meisje uit
het Westen" geschiedde. De auteur daar
van, J. Willemsen, heeft nog weinig van
zich doen spreken, maar als dit stuk zijn
debuut is geweest kan hij er van verzekerd
zijn dat alle eventueel nog volgende blij
spelen bij het amateurtoneel een dankbaar
onthaal zullen vinden. Als hij tenminste
het zelfde peil weet te handhaven.
Hij is niet steeds volkomen origineel. De
clausule in het testament, dat een bepaald
huwelijk als eis stelt om in het bezit van
een begeerlijke erfenis te geraken is al
meermalen vertoond, evenals het char
mante meisje, dat zith als het lelijke jonge
eendje vermomt, om aldus gecamoufleerd
de voorgeschreven bruidegom ongemerkt
te kunnen benaderen. Maar daarnaast telt
dit blijspel zoveel geestige eri met kennis
van zaken geschreven taferelen, dat wij
„Het meisje uit het Westen" gerust als een
aanwinst voor het répertoire mogen be
schouwen. Voor het derde bedrijf werd zelfs
nog een zekere climax gereserveerd met
het uitstekend geschreven toneel van de
ontmaskering der geraffineerde chanteuse,
hoewel het slot van een blijspel dikwijls
juist de zwakste plek vormt.
Nu verkeerde regisseur John Kraaij in de
gelukkige omstandigheid dit stuk voortref
felijk te kunnen bezetten, waaruit tevens
bleek dat zijn vereniging over een uiste
kende jonge garde beschikt. Zelf speelde
hij een geestige losbol, die voor een der
aardigste intermezzi van de avond verant
woordelijk werd. Jules van der Veldt, Piet
Kooyman, Nel Langeveld, Ans Caspers en
Jeannette Portanger vormden een levendig
kwintet van vrolijke charme, dat in de
juiste blijspeltoon en met een voortreffe
lijke dictie het specimen in dit genre werd.
Maar zij zagen zich nog overtroffen door
Elly Koning. die de geslepen Lily Owlet
met een sublieme mengeling van tempera
ment en geraffineerde arglist tot een door
trapt persoontje wist te maken. Wim van
Gennip tekende daarbij nog voor een po
litieman met een onmisbaar overwicht. Ook
het veroverende tempo en het fraaie décor
werkten in niet gering emate mede om dit
blijspel aan het gewenste succes te helpen,
dat door het geamuseerde publiek met gulle
hand werd'verstrekt.
J. v. D.
Leerlingenuitvoering door
Haarlems Muziekinstituut
Vrijdagavond werd in de tuinzaal van het
gemeentelijk concertgebouw een begin ge
maakt met de jaarlijkse leerlingen-uitvoe
ringen van Haarlems Muziekinstituut, die
ditmaal zes avonden in beslag zullen
nemen.
De pianoklassen van mej. Frieda Hooger-
werf en van de heren Nico Hoogerwerf,
vader en zoon, leverden heel wat execu
tant] es om de elementaire concertproef af
te leggen, ingeleid en besloten met een min
of meer elegante buiging, naar gelang het
zo uitviel. Het zou onbegonnen werk zijn
al deze aspirantmuzikantjes (let wel dat ik
het woord „muzikant" als eretitel gebruik!)
onder de critische loupe te nemen en in
drukken over hun aanleg en vorderingen
mee te delen. Natuurlijk zou de waarde
meter op en neer gaan, maar het zou ook
tot vergissingen aanleiding kunnen geven,
want het kan thuis of op les wel eens beter
lukken dan op het concertpodium en het
omgekeerde kan ook gebeuren. Doch bij
enkele opvallende prestaties kon van geen
vergissing sprake zijn; moest ik ze opsom
men, dan zou dit onder de noemer „veel
belovend" gebeuren. Wie dat nu precies
waren weten ze zelf wel, want ze hebben
het kunnen afmeten aan de wijze waarop
het publiek op hun spel reageerde.
Er waren ook zeer geslaagde proeven van
vierhandig piano-spel. Eén daarvan was
wel bijzonder opvallend, namelijk de ver
tolking van de „Petite Suite" van Debussy,
door twee paren die ieder een helft van het
werk voor hun rekening namen. Met deze
zeer gelukkige prestaties waren we een be
hoorlijk eind boven de elementaire sfeer
der muziekbeoefening uitgestegen. Er
waren ook enkele leerlingen uit de blok
fluitklasse van George Blok, die hun solo
en samenspel lieten horen alsmede viool
leerlingen van Joh. Vierveyzer en een dis
cipel van de celloleraar Jan Plas, die haar
vaardigheid toonde in een aardig familie
duo en in een ensemble dat met veel succes
een trio-deel van Gurlitt speelde.
JOS. DE KLERK
Brieven tot en met 10 gram en brief
kaarten bestemd voor de militairen van het
détachement op weg naar Korea kunnen
gefrankeerd volgens binnenlands tarief in
Nederland worden gepost.
ADVERTENTIE
LANGE VEERSTRAAT 10
TEL. 11493
ADVERTENTIE
(OMO-Nieuwsdienst)
HAARLEM, 31 Mei. Een omwenteling
van historische betekenis ondervindt door
haar bijzondere, haar sensationele verrassin
gen dikwijls nog zoveel tegenstand van het
oude, het weggeworpene, dat het overigens
onweerstaanbaar ontwikkelingsproces de eer
ste tijd storend beïnvloed kan worden.
Hieraan dachten we, toen dezer dagen
enkele huisvrouwen de opmerking maakten,
dat OMO's roem en faam, culminerende in de
bergen sneeuwwit schuim en een sop, waarin
al het vuil van het wasgoed zou vloeien,
voor haar wel altijd een illusie zou blijven.
Wat bleek? Deze huisvrouwen hadden In
haar overigens respectabele zin en ijver voor
„de schoonste was van haar leven" behalve
OMO ook nog zeep of zeeppoeder in het was
water gedaan of hadden uit gewoonte een
paar erg vuile plekken met zeep aangesmeerd.
Het resultaat? Minder schuim dan zij ver
wacht hadden en een akelig sop, een wan-
ho. p en een ergernis voor ieder rechtgeaarde
huisvrouw op wasdag.
De les? Nooit zeep of zeeppoeder bij OMO
voegen, want dat heeft hetzelfde effect als
een waterstraal, die op yuur wordt gericht.
OMO en zeep zijn DOODSVIJANDEN!
Nu is ook voor deze huisvrouwen wasdag
een feestdag. Want nu is ook héér was ver
zwolgen in OMO-schuim en schoner dan
ooit. o. 22
„Het leven gaat verder". (Frans
Hals). Zes maanden is een hele tijd....
in minuten, zegt een nog jonge vrouw als
een dokter haar heeft verteld, dat zij nog
slechts een half jaar van haar leven zal
kunnen genieten. Op dat moment begint
de lijdensweg van de gelukkig getrouwde
vrouw. En die lijdensweg wordt er niet ge
makkelijker op als haar echtgenoot een
meer. dan normale belangstelling gaat to
nen voor een technisch-tekenares, waarmee
deze samenwerkt.
Niemand begrijpt er dan ook iets
van als de aan een ongeneeslijke kwaal
lijdende vrouw haar rivale in haar omge
ving duldt. Aan het einde van de film be
grijpen zowel de echtgenoot als het meisje
dat die houding een bedoeling heeft ge
had: dat de ten dode opgeschrevene een
keus voor haar man heeft gemaakt.
Een niet alledaags gegeven uiteraard,
dat de Amerikanen op de hun eigen wijze
hebben verfilmd. Het is dan ook een film
geworden voor degenen die het dikwijls
té nadrukkelijke sentiment kunnen waar
deren. Voor de anderen blijft er slechts een
„zielig verhaal" over met verdienstelijk
gespeelde rollen van Margaret Sullavan,
Vivica Lindfors en Wendell Corey.
In het voorprogramma „Three Arabian
Nuts". Een heerlijk kolderfilmpje met on
vervalste gooi- en smijttafrelen om het be
zit van een wonderlamp.
E. K.
„On moonlight Bay". (Palace).
Moonlight Bay, dat is de plaats waar
Doris Day haar hart verliest aan een
knappe student die er allerlei vreemd
soortige ideeën op na houdt en in een ro
mantische omgeving het presteert om met
een lieftallige jonge dame een boom op te
zetten over de politiek tijdens de eerste
wereldoorlog. Maar het is gelukkig ook de
plaats waar die jongeman van gedachten
verandert en zijn meisje in de armen sluit.
Daarna betreedt het jonge toekomstige
paar het kronkelige pad dat naar het
eigen home leidt en waarop het steeds ge
kruist wordt door een vader die zich maar
r.iet kan herinneren dat hij óók jong is ge
weest. Voor Doris Day betekent dat de
ene huiselijke onaangenaamheid na de an
dere en even zoveel ogenblikken waarop
zij meent dat nu haar hart toch heus ge
broken is. Maar On moonlight Bay zou
geen film met Doris Day zijn als de don
kere wolken niet verdwenen en na veel
regen de zon niet zou gaan schijnen: Alles
komt op zijn pootjes terecht en Doris en
haar student worden een gelukkig paar.
Een paar aardige liedpes van Doris en een
stel kwajongensstreken van haar jongere
broertje maken dat deze kleurenfilm wat
men noemt gezellig is geworden.
L. v. B.
„De laatste der piraten" (City). Er
moet een tijd geweest zijn dat de wereld
zeeën onveilig werden gemaakt door zee
rovers, die overigens niet altijd met roof
zuchtige bedoelingen schepen van vreemde
nationaliteit van hun kostbai-e lading ont
deden. Het gebeurde nogal eens dat kapen
slechts een onderdeel was van de politiek.
Zo wordt het ook voorgesteld in „De laat
ste der piraten", een spannende rolprent in
kleuren over de belevenissen van een held
haftig vrijheidsstrijder die behalve Spaanse
schepen ook allerlei vrouwenharten ver
overt. Wie van sensatie houdt zal zich bij
het zien van deze film allerminst vervelen.
Het ene gevecht volgt het andere op en een
overvloed aan romantiek en humor maken
er een aantrekkelijk geheel van. L.v.B.
„Captain Blood". (Spaarne). Een
romantisch zeeroversverhaal uit de zeven
tiende eeuw. Captain Peter Blood de
rechtschapen arts die opstaat tegen de
terreur van koning James van Engeland,
verbannen wordt en per kaperschip ont
vlucht uit de strafkolonie legt het er
nogal dik op, zodat men niet al te zeer
hoeft te huiveren.
Deze van dik hout zaagt men planken
historie is in een grootse montage gevat
maar werkt tegelijkertijd zo overvloedig
niet de prettige humor van grote mensen,
die gezellig zeerovertje spelen, dat het
prille begin al duidelijk de goede afloop
voorspelt: Errol Flynn mag na twee uur
strijden zijn Olivia de Havilland, de wel
varende en ingoede nicht van een beest-
ADVERTENTIE
IN HOTEL KEUR - ZANDVOORT
Dancing: - Shows - Attracties
Geopend Zaterdag 31 Mei,
le en 2e Pinksterdag
vanaf 9.30 uur 's avonds
De Wilhelminastraat wordt verbeterd. Daarvoor is het noodzakelijk de bomen te
rooien, waarmee een begin is gemaakt. In de herfst zullen essen geplant worden.
achtige en naarstig slavendrijvende oom
met een zucht van genoegen in de armen
prangen.
Er wordt en passant een eiland plat
geschoten en vele dappere mannen vechten
vele keren met het zwaard in de onver
vaarde vuist tegen uiterst boosaardige boe
ven, zulks onder toezicht van hun captain,
wie alles even voortreffelijk gelukt.
De tweede film, die in het weekpro-
gramma gepresenteerd wordt, „Het goud
op de zeebodem", doet in spanning zeker
niet onder voor „Captain Blood".
J. F.
„Aan de Rivièra" (Minerva). De"
beroemde Amerikaanse komiek Danny Kay
zal zijn talrijke bewonderaars (en vooral
bewonderaarsters) ook in deze film zeker
niet teleurstellen. Hij levert er opnieuw
het bewijs in dat hij een humorist van de
eerste rang en een prima acteur is, want
behalve het verkopen van allerlei grappen,
wervelt hij over de dansvloer alsof het geen
geld kost, imiteert hij op bewonderens
waardige wijze en zingt hij of hij voor
crooner in de wieg gelegd is. Dat zijn
tegenspelers daarbij in het niet verzinken,
is misschien jammer, vooral voor Gene
Tierney en Corine Calvet, die toch heus
wel iets in haar mars hebben, maar in deze
rolprent meer op goed geklede mannequins
dan op actrices lijken. Vooral aan de rijk
gemonteerde shows is in „Aan de Rivièra"
alle mogelijke zorg besteed. Het verhaaltje
is niet erg origineel, maar Danny Kay die
een voortreffelijke dubbelrol van cabaret-
artist en beroemd piloot op het witte doek
brengt, doet u deze tekortkoming zeker
vergeten. Het is nauwelijks aan enige twij
fel onderhevig of de bezoekers van net
Minerva-theater zullen aan deze alleraar
digste film veel genoegen beleven.
L. v. B.
Bud Abbott en Lou Costello ontmoeten
(in Li do) de onzichtbare man. Wij
weten niet hoe het met u gesteld is, maar
wij moeten vooral om de kleine dikkerd
van het tweetal altijd lachen. Of liever
gezegd giechelen. Anderen vinden Bud en
Lou vervelend en daar hebben zij tenslotte
het recht toe. Maar zo gij ook tot de
giechelaars behoort, dan kunt ge de borst
vast nat maken. Speciaal de bokswedstrijd,
waarbij Costello de dikkerd door de on
zichtbare man wordt bijgestaan, is aller-
koddigst. Want de onzichtbare man heeft
ook nog iets in de zaal te doen en verlaat
de ring af en toe. Zodat Lou's zelfver
trouwen op die momenten lichtelijk mis
plaatst is. W. L. B.
„Messalina". (Lu.xor) geeft een schril
beeld van verwording van het Romeinse
rijk rond het begin der Christelijke jaar
telling, toen de beeldschone maar zedeloze
keizerin Messalina haar wilde avonturen
beleefde. De moraal van het geval is de
ondergang van deze decadente dame, die
niets anders te doen vindt dan nieuwe
minnaars aan haar hart te drukken en
oude te liquideren, maar heel dat gemora
liseer dient hier feitelijk geen ander doel,
dan het tonen van een zo groot mogelijk
aantal voluptueuze scènes, moordpartijen
en hof-intriges. Om de balans weer een
beetje in evenwicht te brengen krijgen wij
dan nog een soort van wonder te zien in
de arena, waar de leeuwen weigeren een
pas-bekeerde Christen te verslinden, maar
ook dat maakt sterk de indruk, louter
effectjagerij te zyn. Wie geen hoger eisen
stelt dan een paar uur te kunnen grieze
len, vindt in deze Frans-Italiaanse film
waarschijnlijk nog wel iets te waarderen,
maar onze smaak was het niet.
H. C.
„Torreani" (Rembrandt). Van de
na-oorlogse Duitse filmindustrie kan in het
algemeen niet gezegd worden dat zij de weg
naar een vernieuwing is opgegaan, althans
niet wat het genre der zogenaamde amu
sementsfilms betreft. De film „Torreani"
is daarvan een der vele bewijzen, waarmee
overigens niets ten nadele van deze onder
houdende rolprent gezegd wil zijn. Het is
een verhaal van een na een hem over
komen ongeluk aan lager wal geraakte
variété-artist, die van een vriend, die
meent dat hij het niet lang meer zal maken,
een theater in Berlijn ten geschenke
krijgt. Hij brengt deze verlopen zaak weer
tot grote bloei en oogst avond aan avond
persoonlijk succes met een levensgevaar
lijk balanceernummer op een in de zaal
gespannen staaldraad. Maar op een kwade
dag komt plotseling de doodgewaande
vriend opdagen en dit leidt tot complica
ties, die aan het verhaal een sensationele
wending geven. Een moord, waarvan aan
vankelijk de verkeerde verdacht wordt,
moet ook in deze historie de climax en de
oplossing brengen.
Men ziet in deze spannende film twee
Duitse acteurs van de oude garde terug:
Gustav Fröhlig en René Deltgen, gesecon
deerd door jongeren, van wie in het bizon
der de, charmante Inge Landgut opvalt.
S. K.
Op de Haarlemmerweg by Amsterdam
is een 36-jarige Amsterdammer die daar met
een driewielige bakfiets in de richting Half
weg rechts van de weg reed van achteren
aangereden door een vrachtauto. Hij was
op slag dood,
