„Voorstelling ten hove" geeft sleutel tot de society Bloemendalers werden met „een dode mus" verblijd De zon klimt hoger Dit maken we zelf Belgische vrouwen wensen „voor gelijk werk gelijk loon" Macliteld Wisse, fotografe Woningnood allerminst in één jaar opgelost Een zonnejurk met bolero ZATERDAG 5 JULI 1952 Een oude Engelse traditie Heringa Wuthrich Tanks voor ll/2 millioen liter benzine op Schiphol NYLON BLOUSES DE GROOT Papierfabriek krijgt in hoger beroep een veel lagere boete FEUILLETON (De misdaad op het eiland) door Else Hofker (Van onze Londense medewerkster) Londen, Juli 1952 Met de troonsbestijging van een nieuwe Koningin van Engeland is een stimulans gegeven aan een eigenaardige traditie in dit land, welke omstreeks 1700 is begonnen door Queen Anne en twee eeuwen later van een officieel zegel is voorzien door Ko ningin Victoria: de voorstelling aan het Hof van de élite van Engelands meisjesschaar als introductie in de „society". „Debutan tes" worden deze jongedames genoemd, meestal 18 jaar oud en pas van de school banken gekomen. Voor de meisjes zelf is het een symbolisch besluit van de bakvis jaren. Half en half droomt zij dat zij uit haar jaar als „debutante" te voorschijn zal komen met een verlovingsring aan de vinger en wie de „society"-bladen inkijkt, zal aan de foto's van verloofde paartjes ook wel zien dat Cupido onder de jongelui aar dig wat pijlen blijkt te verschieten. Dure révérence Queen Anne reikte bij de eerste „Presen tations at Court" slechts aan een paar do zijn jongemeisjes de symbolische sleutel tot de toenmalige „society" uit. Queen Charlotte droeg tot het geluk van de „debu tantes" nog bij door op de „Presentations at Court" een hofbal te laten volgen, waar op de jongedames kennis konden maken met een selecte schare van huwbare jonge mannen van goede stand. Op het eerste „Queen Charlotte bal" waren slechts 20 debutantes. Ook dit Queen Charlotte bal is een traditie geworden, maar tegenwoordig melden zich zoveel „debutantes" ervoor aan, dat het bal telken jare in twee afdelin gen wordt gehouden: eerst voor de meisjes wier naam met een van de letters AH begint, en een tweede bal voor de overigen! Per jaar zijn er dan ook wel duizend „de butantes" die het voorrecht genieten aan het Hof voorgesteld te worden. Natuurlijk zijn er veel meer meisjes in Engeland die gaarne aan het Hof voorge steld zouden willen worden. Er vindt dan ook een selectie plaats en tot de gelukkigen te behoren die „presented at Court" zijn geweest, geldt in dit land nog steeds als een „sesam open u" voor vele exclusieve kringen. Die „voorstelling ten hove" is echter wel een vrij kostbare affaire. Heeft men eenmaal de begeerde invitatie ontvan gen, dan moet de debutante aan een be kend adres in Mayfair les krijgen in „de portment", waaronder begrepen het maken van een onberispelijke révérence. Lang wordt natuurlijk gedelibereerd over haar japon. Vroeger, vóór de oorlog, was dat nog veel moeilijker, want men behoorde toen in een speciaal hofcostuum te komen, met een sleep en getooid met struisveren. In talloze Engelse salons kan men ze nog zien, de foto's van uw gastvrouw met haar struisveren tooi en sleepjapon ter gelegen heid van haar voorstelling aan het Hof. Tegenwoordig zijn de voorstellingen niet meer des avonds, maar des middags, en mogen de meisjes in korte japonnen komen. In een lange rij plegen op zo'n dag de auto'.s voor het paleis te wachten op hun beurt van voorrijden, en in een lange rij staan de „debutantes" in de enorme bal zaal van Buckingham Palace te wachten tot de ceremoniemeester haar naam afroept. Zij begeeft zich dan naar het podium voor haar révérence, eerst voor de Koningin, dan voor Prins Philip, en daarna kan zij met haar trotse ouders en ook-nauwelijks- van-de-zenuwen-bekomen vriendinnen thee gaan drinken in de receptiezaal. Achteraf lijkt de hele plechtigheid, on danks het lange wachten eerst in de auto en dan in het paleis, als in een flits voorbij Ie zijn gegaan. Maar dan begint het pas! Vrijwel elke avond is er een bal, aange boden door de ouders van een of andere debutante, en aangezien daarbij een „als je mij vraagt, dan vraag ik jou"-systeem wordt gevolgd, komt vrijwel elke vader op zijn beurt voor de rekening van een bal cf een cocktail-party te staan. Maar wie daarover valt is een kniesoor en geen recht geaard vader van een „debutante", die het hele seizoen 's avonds dansend en overdag op een- of andere „society"-bijeenkomst zo als Ascot behoort gezien te worden. Jonge mannen van goede stand, tussen twee haak jes, hebben het in deze tijd plezieriger dan ooit, want zij worden altijd meegevraagd als gast. En wie de talloze foto's in de kran ten en weekbladen van „debutantes", de een al aantrekkelijker dan de ander, ziet, kan er zich niet over verwonderen dat het ADVERTENTIE Verkooplokaal NOTARISHUIS Dir. W. N. WODTERINK Bildcrdijkstraat bij de Zijlweg Haarlem - Tel. (K 2500) 11928 INBOEDELVEILING 15/16 JULI Inzendingen van huisraad worden dagelijks aangenomen. Eigen afhaaldienst tantes" in haar „coming out"-jaar, zoals dat heet, de Ware Jozef. En volgend jaar worden zij alweer „Ex-deb" of „Last Year's Vintage" (vorige jaargang) genoemd. Sla gen zij er dan nóg niet in verloofd te raken, dan krijgen de betrokkenen van de jongere „lichtingen" de wrede spotnaam van „Old Hag" (oude heks) en tenslotte die van „L.O.F.H." (Left on father's hand.papa zal haar moeten onderhouden). Gelukkig heeft de steeds toenemende gelijkheid van seksen ook hierin veel verandering ten goede gebracht. „Debutantes" van tegen woordig zijn veel vrijer om de „stem van haar hart" te volgen en behoeven niet meer alles op te offeren aan een „standshuwe lijk". En er zijn ook heel wat jongemeisjes die een behoorlijk betaalde werkkring heb ben en niet behoeven te trouwen om „ge borgen" te zijn. Toch pleegt in Engeland als dooddoener op alle critiék over dit eigenaardige, en kostbare „debutanten"-systeem geantwoord te worden, dat de Engelse meisjes op geen andere manier een zo goede kans krijgen heel moeilijk is voor een jonge vrijgezel I jongelui van haar eigen stand te ontmoeten, om zijn hart niet te verliezen. Dat is inderdaad zo, en de talloze verlovin- Maar natuurlijk vinden niet alle „debu- gen die eruit voortvloeien bewijzen het. Reismantel in nieuwe stijl. Deze comfor tabele jas in lichte, soepele tweed heeft een zgn. martingale-ceintuur, een nieuw détail in de huidige mode. Model Asta, Londen). Op 13 Juli 1927 werd te Soest het Protestants Christelijk sa natorium voor lijders aan tuberculose, „Zonnegloren" ge opend, dat is dus volgende week 25 jaren geleden. Toen „Zonnegloren" werd geopend, kon het 140 patiënten bergen. Het sanatorium bleek echter al cxioedig te klein; in de loop der jaren is het dan ook herhaal delijk uitgebreid, zodat er thans ruim 400 patiënten opge- nofnen kunnen worden. Ook nu is er nog gebrek aan plaats ruimte en moet „Zonnegloren" weer uitbreiden en vernieu wen. De gelden daarvoor ont breken evenwelTer gele genheid van het zilveren jubi leum is een boekje „De zon klimt hoger" uitgegeven, ge schreven door een aantal pro minenten op het gebied van geestelijke en lichamelijke zorg, en daarin kan men uit voerig de geschiedenis van het sanatorium Zonneglorente Soest lezen en zich op de hoog te stellen van de ontwikkeling van de tuberculosebestrijding in Nederland. Het boekwerkje werd samengesteld door de he ren J. B. Th. Spaan en dr, J. A. W. Berghauser Pont, genees heer-directeur van „Zonneglo ren". Prof. dr. M. J. A. de Vrijer, J. W. DBerkelbach van der Sprenkel, J. Douma, zr. R. Kley en C. H. Fritzsche, hebben er verder hun medewerking aan verleend. Uitgever is J. N. Voorhoeve in Den Haag. De foto is overgenomen uit dit boekje en laat zien hoe kinderen in „Zon negloren" tegelijk kunnen kuren-en leren. Mejuffrouw J. P. Doeleman geeft indivi dueel onderwijs aan patiëntjes, die de schoolbanken moesten verwisselen voor het ziekbed. Publicaties in enkele bladen hebben helaas voor korte tijd bij de Bloemen dalers de illusie gewekt dat de woning nood in hun gemeente zo ongeveer „beke ken" was. Volgens deze berichten zou de bouw van woningcomplexen door het pro vinciaal bestuur in Santpoort, aan de Van Dalenlaan, voor personeel van de provinci ale bedrijven een grote verlichting voor Bloemcndaal betekenen, aangezien daar door woningen in deze gemeente die door provinciaal personeel worden bewoond, zouden vrijkomen. Het Bloemendaalse ge meentebestuur heeft in een circulaire aan de inwoners deze illusie de bodem moeten inslaan en medegedeeld, dat deze voorstel ling van zaken volkomen onjuist was. De Bloemendaalse bestuurderen hebben bere kend dat, mocht de bouw van de woning complexen doorgaan, zegge en schrijve slechts één hele woning zou vrijkomen. De situatie in Bloemendaal op het gebied van de woningnood is misschien niet ern stiger dan in vele andere gemeenten, doch in ieder geval van dien aard dat er op korte termijn moeilijk een oplossing voor zal kunnen worden gevonden. De gemeente zit niet alleen aan een actueel gebrek aan woningen vast, doch ziet zich voor een allesbehalve rooskleurige toekomst ge plaatst door een schromelijk gebrek aan bouwgronden. De natuurreservaten rond de gemeente, recreatieoorden voor de grote steden, sluiten Bloemendaal in een keurs lijf, waardoor gronden die voor de bouw van aaneensluitende middenstandshuizen zouden vereist zijn, volkomen ontbreken. Wat de situatie ten aanzien van het pro vinciale personeel betreft, de cijfers dien aangaande geven duidelijk weer dat het bouwen door de provincie van, zoals het plan is, 72 woningen in Santpoort geen op lossing zou betekenen. Er zijn op het ogen blik 103 provinciale ambtenaren-gezinnen ingeschreven als woningzoekenden in deze gemeente. Daarvan komen er 19 uit Bloe mendaal zelf, 32 uit Haarlem. 8 uit Amster dam, 10 uit Velsen en de rest uit gemeen ten op grotere afstand. Veertig procent van de ingeschrevenen vormen urgente gevallen, waarvoor de gemeente zo spoedig mogelijk een woning moet zien te vinden. Als de 72 woningen van de provincie zou den kunnen worden betrokken, zouden 20 huizen vrijkomen en 17 gedeeltelijke wo ningen. Als de urgente gevallen van pro vinciaal personeel geholpen zouden wor den, zou het resultaat zijn dat Bloemendasl één hele vrije woning zou overhouden, waarmede ongeveer 130-150 urgente ge vallen van andere dan provinciale perso neelsleden zouden moeten worden gehol pen! De woningnood zou op die wijze wel heel weinig verminderen, en het is om die reden dat B. en W. van Bloemendaal de in woners een circulaire met de juiste stand van zaken hebben thuisgestuurd. De reactie van de bladen, die zoveel op hef maakten van de „spoedige oplossing van de woningnood in Bloemendaal", op de officiële circulaire is geweest, dat zij wezen op een voordracht van Gedeputeerde Staten van de Provinciale Staten, waarin inderdaad wordt bevestigd dat het provin ciaal bestuur „de bouw zou willen bevorde ren van 72 woningen" om het tekort aan woonruimte voor provinciaal personeel op te heffen. Er werd aan vastgeknoopt een wei nig elegante opmerking over „de waarde van een officiële tegenspraak". De kern van deze kwestie ligt echter uiteraard niet in de vraag, of het provin ciaal bestuur het bouwen van woningen „zou willen bevorderen" (niemand zal veronderstellen dat dit niet het geval zal zijn!) en zelfs niet in de vraag of die wo ningen ook inderdaad zullen worden ge- ADVERTENTIE HAARLEM CENTRALE VERWARMING JOHNSON OLIEBRANDERS dalers is, of de woningnood in hun gemeen te erdoor zal worden opgelost of zelfs maar belangrijk verminderd, en aangezien dit volgens de niet te weerspreken cijfers in genen dele het geval zal zijn, komt het ons voor dat de publicaties over deze zaak het publiek allerminst hebben gediend. Nie mand hoeft in zijn schik te zijn met een geschenk, dat een dode mus blijkt te zijn. De waarde van de officiële tegenspraak die 't Bloemendaalse gemeentebestuur aan zijn gemeentenaren heeft gezonden, ligt in de werkelijkheid een werkelijkheid die ten slotte de enige basis is waarop verwach- bouwd. De hoofdzaak voor de Bloemen- 1 tingen kunnen woïden gebouwd. Voor de zonnige dagen, die we toch ook nog wel eens beleven, naar deze week ge bleken is, maken wij deze prettige zonne jurk. Deze is zeer eenvoudig van model, het patroon is gemakkelijk te tekenen en ook het naaien valt wel mee. We gaan allereerst maar eens een gezellige lap kopen, natuur lijk stof die goed gewassen kan worden, sierk en licht-echt is, en fleurig van kleur. Op Schiphol zijn nieuwe tankinstallaties in gebruik genomen. Deze tankinstallaties worden gebruikt door drie grote benzinemaatschappijen en hebben een totale capaciteit van ruim an derhalf millioen liter. De benzine wordt met tankschepen aangevoerd, die meren langs een speciaal ingerichte steiger in de Ringvaart. Via pijpleidingen worden de tanks volgepompt. De gezamenlijke omzet per dag van de drie benzinemaatschappijen bedraagt onge veer 170.000 liter. Afgeleverd wordt aan de KLM, aan de buitenlandse luchtvaartmaat schappijen, aan charter-, zaken- en sport- vliegutigen en aan militaire vliegtuigen. Ruim dertig jaar geleden bedroeg de ge bruikelijke benzinevoorraad op Schiphol 20 vaten van elk 300 liter. De nieuwe DC 6-B van de KLM gebruikt 1400 liter ben zine per uur en kan 20.300 liter meenemen. ADVERTENTIE Voor de vacantie voordelige aanbieding met halve mouw 18.90 kimono mouw 17.50 Zwitserse import 22.50, 21.50 Grote Houtstraat 98 Haarlem (Van onze correspondent in Brussel) Een Belgische organisatie van kantoor personeel heeft een enquête georganiseerd onder haar vrouwelijke leden. 185 vrouwen en meisjes uit de meest uiteenlopende be drijven hebben aldus aan de vakbond haar mening te kennen gegeven over de wijze, waarop zij door de werkgevers worden be handeld. Misschien is het wel goed om de verklaringen of antwoorden, welke zij in een uitvoerige vragenlijst hebben vastge legd, met een korreltje zout te nemen. Im mers, schrijvende aan een vakbond, zullen de dames wellicht eens extra haar hart(je) gelucht hebben. Toch is deze enquête inte ressant genoeg, opdat men zich van de so ciale toestanden, waarin een deel der vrou welijke employés in België werkt, een be naderend idee zal kunnen vormen. De Belgische vrouwelijke kantoorbedien den hebben, evenals in andere landen, de eis gesteld „voor gelijk werk. gelijk loon". Maar uit de vragenlijsten blijkt, dat daar in België nog niet veel van terecht is ge komen, ofschoon het principe erkend wordt door de zg. conventie van Genève. Enkele voorbeelden: Een verkoopster, 46 jaren oud, kennis van het Nederlands en het Frans, zeven jaren praktijk, ongehuwd, verklaart dat zij 2600 francs per maand verdient, d.i. 200 gulden, wat beslist te weinig is, voorna melijk wanneer men rekening houdt met de leeftijd en de jaren praktijk. Een assis tente in een apotheek, 30 jaren, ongehuwd, 3 jaren praktijk, heeft een salaris van 2700 frs per maand. Zij werkt, aldus haar ant woord, 57 uren per week, zonder vergoe ding voor de overuren Een assistente van een geneesheer, welke medische rapporten schrijft, mede dag en nacht als verpleegster ter beschikking staat, 49 jaar en 21 jaren beroepspraktijk, verdient 3200 frs of ca. 240 gulden. De secretaresse van een verkoopbureau in een stoffenhandel vervangt de directeur, wanneer hij afwezig is, doet de correspon dentie, heeft degelijke technische kennis, kent Nederlands en Frans, vertrekt 's och tends om 7.50 uur en komt 's avonds te 19.30 uur thuis, verdient 3657 frs of 282 gulden. Is 45 jaren oud. Geen premie. De meeste kantoorbedienden, die op de vragenlijst reageerden, beklaagden zich over het feit, dat zij, in tegenstelling met een groot deel van haar collega's uit andere bedrijven, niet profiteren van de zg. der tiende maand op het eind van het jaar of van een deelneming in de winst of, wat een minimum wordt genoemd: een premie. In 't algemeen blijkt de bereidheid om overuren te maken nogal groot, maar de Belgische vrouwen wensen hiervoor een hogere betaling dan voor normale werk uren. Binnenskamers erkennen zij dat een vol komen gelijkgerechtigdheid met de man nen wel niet spoedig zal kunnen worden gerealiseerd, maar men zou een aanvang kunnen maken met het uitschakelen van een groot aantal misstanden en misbruiken. De vakbondactie onder de vrouwe lijke employés staat nog in de kinderschoe nen. De oorzaak is, dat de bediende van 25 tot 30 jaren haar beroep beschouwt als een tussenperiode of een middel tot het hu welijk. De vakbond heeft in die jaren geen vat op de dames. Wanneer later blijkt dat zij van haar werk op het kantoor een levenstaak dient te maken, waarbij dan nog vaak de last van een of ander ouder fa milielid dient gedragen te worden, dan wordt het besef wakker, dat de sociale or ganisatie haar nut heeft. ADVERTENTIE Wrijf de huid in met Ardena Muscle Oil (ƒ5.25) Daarover Anti-Wrinkle Cream. if 6.50). Verwijder na 30 minuten en Uw huid zal er glad. verfrist en aantrekkelijk uitzien. Wagenweg 29 - Haarlem Tel. 20518 Institut de Beauté Haute Coiffure Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek is in Mei de algemene productie index van 140 gestegen tot 143. De gemiddel de dagproductie bleef echter onveran derd 143. Voor het lijfje van de jurk en de bolero samen hebt u anderhalve meter stof van 80 cm breed nodig. Voor de rok neemt u 2 of 3 maal de lengte plus iets extra voor zemen en naden. Wilt u de jurk erg wijd maken, dan neemt u 3 maal de hoogte, bent u tevreden met een iets minder wijde rok dan kunt u volstaan met 2 maal de hoogte van de rok. Natuurlijk hangt dit ook enigszins van uw figuur af, een slank type kan gerust een flinke wijde rok maken. Nadat we dus besloten hebben hoeveel stof we zullen nemen, gaan we de patroon' tekenen. De maat is ongeveer 42, boven wijdte 96, ruglengte 40, taillewijdte 72 cm. Nu vouwen we de stof dubbel en spelden de patronen er op, zoals de tekening dit duidelijk aangeeft. Alle delen worden met naden uitgeknipt. De stippellijn op het voorpand van de bolero geeft het tegen- belegstuk aan, dit deel kan naast het rug pand geknipt worden. In de zijndad laten we in de rok en in het lijfje van de jurk ongeveer 10 cm open voor het split. De klepjes van de mouwen en ook de schou derbanden kunnen tegengevoerd worden met stevige witte katoen, zodat deze iets stijf worden. Het in elkaar naaien van deze japon behoeft verder geen uitleg, een ieder die een beetje handig met de naald is. zal dit niet moeilijk vinden. Ik hoop dat u deze jurk met plezier zult maken en dragen! Veel succes. L. S. De economische politierechter te Am sterdam heeft uitspraak gedaan in de zaak tegen de papierfabriek Van Gelder n.v. te Velsen. Deze n.v. was door de tuchtrechter voor de prijzen in 1949 veroordeeld tot 881.000 boete wegens in 1946 en 1947 ge pleegde overtredingen van de toenmalige beschikking papierprijzen. De politierech ter besliste dat een groot aantal ten laste gelegde feiten niet strafbaar is omdat van opzet geen sprake was geweest. Voor de overige overtredingen veroordeelde hij de n.v. tot 28.100 boete. Bij Koninklijk Besluit is vernietigd als strijdig'met art. 23 van de Nijverheidsonder wijswet het besluit van de raad der gemeen te Druten tot benoeming van een leraar aan de gemeentelijke ambachtschool. De be noemde kwam namelijk niet voor op de bij de raad door B. en W. ingediende voor dracht. 19) Jij oefent je vast maar, spot Fred en Michel bromt: Stik. In de auto is Machteld stil. Michel kijkt tersluiks naar haar gezicht. Het is koud en moe. Ze hebben haar ook maar laten klau teren en sjouwen. Geen werk eigenlijk. Hij legt zijn hand even op de hare, die gevouwen in haar schoot rusten. Moe?, vraagt hij. Machteld knikt schuw. Het liefst zou zij hem de diadeem onder de neus duwen en alles vertellen, maar ze durft het niet. Eerst moet zij Joke spreken. Zij kan haar zuster toch niet verraden? In Middelburg eten zij bij Machteld's ouders, voordat ze de tocht naar Amster dam beginnen. Is dat leven niet te vermoeiend voor jou?, vraagt haar moeder, als zij, diep in gedachten, in haar soep roert. Vermoeiend? Welnee. Ze mag straks slapen. In de auto, zegt Fred vaderlijk. Machteld's vader schudt glimlachend het hoofd. Plet mag dan een teleurstelling voor hem zijn, dat zijn dochter geen onderwijze res is gebleven, hij is toch erg trots op haar. Wanneer krijgen we nu eens een foto van jou?, vraagt hij haar. Op haar trouwdag. Een hele repor tage, zegt Fred ondeugend en met een scheel oog naar zijn vriend. Michel doet net of hij het niet hoort, maar verlegen zoeken zijn ogen die van Machteld. Wisse ziet zijn vrouw even met een blik van verstandhouding aan en met meer belangstelling richt hij daarna zijn blik op Cripps. Slechts Machteld zit er bij, of het hele gesprek haar niet aan gaat. Mecteld, vraagt Fred, waar droom je over? Onder tafel klemt zij haar hand tot een vuist. Niemand mag iets merken. Nu ge wóón doen, lachen en praten. Sorry, stottert zij, ik zat aan die foto's te denken. Om haar vaders mond speelt een glim lach. Zijn kleine Machteld, met die Cripps. Natuurlijk't Leek hem een geschikte ventToch maar eens informeren bij Zomers. Met Kerstmis, Oud-en-Nieuw ben je toch zeker thuis?, vraagt hij. Wat doen Joke en Hans? Zij heeft al een hele poos niet geschreven, die Joke. 't Is of er iemand haar door elkaar schudt. Het uitspreken van Joke's naam gaat als een vlam door haar heen. Joke?, het klinkt als een alarmkreet. Ik he'o haar nog niet gesproken, antwoordt zij dan. Haar slem lijkt nu rustig, maar wat een gekke mist hangt er nu in de kamer. Ze moet er doorheen dringen en het kost haar moeite. Maar ik denk wel, dat ik vrij ben. Is zij zelf nu aan het woord? Vreemd eigenlijk, dat die anderen niets vermoeden van wat er in haar hoofd omgaat. Of ver beeldt zij zich dat maar. Christmas, hoort zij Fred's stem in de verte zeggen. Kerstmis, hoe vieren zij in Holland Kerstmis? De aandacht is van "Tiaar afgeleid. Ze is er Fred dankbaar voor, ook al deed hij het dan onbewust. O, heel verschillend, zegt haar vader, 't Is net, of zij weer bij hem in de school bank zit en of hij vertelt van de betekenis van het Kerstfeest, met die kalme stem, die in staat was een hele klas woelwaters te betoveren. Wij houden van een rustige sfeer in die dagen. Anderen gaan uit, of zij geven een feestje.- Ik heb het Kerstfeest altijd op zijn Hollands gevierd, mengt Michel zich nu in het gesprek. Mijn moeder vond het een dwaze, Amerikaanse methode om op de avond voor Kerst uit te gaan. Zij heeft zich in Amerika bij alles aangepast, alleen Kerstmis, Oud- en Nieuwjaar vierden wij thuis. Hoe?, :iT"|i;rvader. Well, zegt Michel, Engels sprekend ter wille van Fred, die alles niet zo gemak kelijk volgen kan. Wij hadden een Kerstboom. Maar dat is niets bijzonders, die heeft iedereen in Amerika. Maar we gingen naar de Hollandse kerk en 's avonds zong moeder oud-Nederlandse Kerstliederen. Op Oudejaarsmiddag bakte ze oliebollen en dan vertelde zij van haar jeugd Machtelds vader knikt voldaan. Die jon gen is van het goede soort, denkt hij te vreden. Leeft je moeder nog?, vraagt Mach telds moeder in langzaam school-Engels. O, ja, gelukkig nog wel. Wij zijn el- kaars enige familie. Misschien komt ze deze zomer naar Nederland. De stugheid en onverschilligheid zijn van Michels gezicht geweken. Hij lijkt jon ger en zijn ogen glinsteren. Voor het eerst sinds jaren heeft hem een gevoel bekro pen of hij thuis is gekomen. Het is rustig, veilig en vredig. Weer kijkt hij naar Machteld. Hij ver geet, dat hij niets meer met vrouwen te maken wil hebben. Hij is de blauwtjes, die hij liep, vergeten. Zijn verlegenheid is op de vlucht geslagen. Verbannen. En dat alles door twee licht-blauwe ogen tegenover hem. Door een eenvoudige, prettige, ver trouwelijke sfeer in dit huis. Zijn blik blijft in haar ogen gevangen. Over zijn lippen komt het niet, maar zijn ogen zeggen genoeg. Machteld kijkt bevangen terug. Zij ziet alleen zijn gezicht door de mist om haar heen. Zij weet zich geen raad met een wee moedig gevoel, dat haar plotseling be kruipt. Kan het geluk een mens zo verdrie tig maken, dat hij er van huilen moet? Haar lip begint te trillen. Zij bijt er op. Murphay ziet scherp genoeg om dit to neeltje op te merken. Heavens!, denkt hij; dit is niet voor ons bestemd. Als je er zin in hebt, zegt Machtelds moeder in haar aarzelend Engels, komt dan Kerstmis bij ons vieren. Jullie zijn allebei welkom. Graag, zegt Fred uit de grond van zijn hart. Onder tafel geeft hij Michel een trap. Deze rukt zich traag en met tegenzin los. Vaag is de invitatie van Machtelds moeder tot hem doorgedrongen. Ook hij accepteert maar al te graag. Oh, oh, Michel, wat laat jij je in de kaart kijken, denkt Fred spottend. Hij kent Michels theorieën omtrent de vrouwen. Hij weet iets van zijn verleden, van zijn een zaamheid. Per slot van rekening hebben zij maanden lang door verwoeste landen op getrokken, lange vermoeiende diensten ge daan, samen onder granaatvuur gelegen en een hel van staal en vuur overleefd. Hij gunt Michel deze kleine Hollandse van harte. Hij voelt zich eeuwen ouder met zijn veertig jaar. Hij heeft een huise lijk leven gekend. Een mismoedige trek glijdt over zijn gezicht. Ja, het huiselijk leven. Een korte, gelukkige tijd. Toen ging het mis. Hij haalt zijn schouders op. Het is voor bij. Waarom zou hij er nog lang aan den ken? Hij mag niet zo verbitteren, dat hij het een tweede keer niet zal aandurven. Het wordt tijd, merkt hij op. Machteld schrikt er van. Maanden ge leden zei dat ook iemand in deze kamer. Het klinkt als een vonnis. Haastig springt zij overeind. De prettige, rustige sfeer is verbroken; de stoelen worden achteruit geschoven. Jammer, zegt Machtelds vader uit de grond van zijn hart. In zijn regelmatige leven komen deze jachtpartijen niet voor. Hij kan er niet aan wennen. Het afscheid is kort maar hartelijk. Dan hobbelt de kleine wagen weer over de keien van Middelburg. Voort gaat het, in de stormachtige, donkere nacht. Het is heel wat minder levendig dan op de heenreis. Alle drie zijn zij in hun eigen gedachten verdiept. Machteld zit nu achter in, zorgvuldig in een reisdeken gewikkeld. Onder de deken klemmen haar handen zich om haar handtasje, waarin zij de diadeem verborgen heeft. Heel vlug zoemt de motor haar voor: „Nu komt het.nu komt het. Machteld is bang. Bang voor de duister nis, die als een weke, maar ondoordring bare en griezelige massa om de auto hangt. Bang voor Joke, ja, bang voor de twee Amerikanen. Als een klein, koppig dier tornt de auto tegen de storm op. De wind raast als een dolleman over de vlakte. De bomen kra ken en steunen. Af en toe stroomt de regen langs de voorruit, alsof iemand er een bak water tegen kletst. De ruitenwisser tikt met korte, driftige slagen. (Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1952 | | pagina 15