Vijftiende Olympische Spelen
in stromende regen geopend
Vier Olympische records
in Helsinki verbeterd
Nederland in hockey-finale
na overwinning op Pakistan
Overwinning van Wim van Duyl
in de Drakenklasse
Hoe Theo Saatzich klasseerde
Ondanks slechte weer was défilé
een indrukwekkende manifestatie
PAAVO NURMI ONTSTAK OLYMPISCH VUUR
Capello voor het leven
geschorst
A utomobilisme
Ascari wint in Silverstone
Duitse studente' wilde, ook wat zeggen
Slijkhuis start niet
op 5000 meter
HOOGTIJDAG VOOR ATHLETIEK
Nederlander Saat in halve finale 100 meter
Nu reeds
de meest
verkoohte
Amerikaanse
sigaretI
Made from "sun-kissed" tobaccos
Philippijn was te zwaar
voor de worstelwedstrijd
Wery scoort enige doelpunt in spannende wedstrijd
Dick van Rijn.
OLYMPISCHE ZEILWEDSTRIJDEN
In Finnklasse: Koos de Jong vierde
MAANDAG 21 JULI 1952
3
Niemand zal durven volhouden, dat het ideaal van de stichter van de moderne
Olympische Spelen Baron Pierre de Couhcrtin in alle opzichten werkelijkheid
is geworden, daarvoor zijn er te vaak bij de Spelen wedstrijden geweest, die meer op
oorlogjes in het klein dan op vreedzame ontmoetingen tussen sportlui leken. Maar
terugkomend van de grootse openingsplechtigheid der Spelen in Helsinki's gemo
derniseerde stadion heeft iedereen toch wederom beseft, dat de Franse idealist, die
zijn tijd ver vooruit was, niet verkeerd zag toen hij dit doel van de Spelen verbroe
dering van de volken door sportieve krachtmetingen in een van zijn pakkende
uitspraken samenvatte. Als vijanden staan de volken van Oost en West tegenover
elkaar, en de betrekkingen tussen de diplomaten en de poKtici zijn allerminst vriend
schappelijk te noemen. Wat de staatslieden zo dikwijls geprobeerd hebben, het
samenbrengen van vertegenwoordigers van alle staten in een sfeer van wederzijds
begrip, daar deed men nu ook een poging toe bij de opening van de Olympische
Spelen, die een indrukwekkende manifestatie van de wil naar vrede en samenwerking
is geworden.
Tijdens het défilé van de ploegen ging
de belangstelling, afgezien van de eigen
delegaties, vooral uit naar twee landen:
Rusland en de Verenigde Staten. Ze
waren beide vertegenwoordigd door ploe
gen van drie tot vierhonderd man, die in
gesloten colonnes massaal opmarcheerden.
De Amerikanen waren in donkerblauwe
jasjes met grijze pantalons of grijze rokken.
De heren droegen lichtgele breedgerande
hoeden, die ze bij het passeren van de ere-
loge afnamen en voor de borst hielden, de
dames hadden schoudertasjes van rood
leer, die effectvol afstaken tegen het blauw
van de bovenkleding. Samen vormden ze,
achter de stars and stripes, een groep, die
vooral door het aantal indruk maakte.
Kleurschakering
Bij de Russen bereikte de regie een nog
verrassender effect, doordat er meer met
verschillende kleuren werd gewerkt. De
middenmoot werd gevormd door de man
nelijke athleten, allen blootshoofds en ge
kleed in crème-kleurige jassen en vesten.
Daarvoor marcheerden de dames in blauw
witte costuums, achter hen kwamen de
zeilers in marine-blauwe jassen en witte
broeken, de hoofden gedekt door platte,
witte petten. De drager van de rode vlag
met hamer en sikkel, een athleet met het
postuur van een zwaargewicht bokser, was
geheel in het crème. Van de tribunes ge
zien viel. de groep meer op dan enige andere
zowel bij het défilé als tijdens de opstel
ling, door deze met zorg en overleg geko
zen kleurschakering.
De Finnen, die de optocht afsloten, trok
ken de aandacht juist door afwezigheid
van kleurnuances. Matblauw waren jassen,
broeken en rokken, grijs alleen de hoeden
van de mannen. Een sterk contingent, dat
steeds prachtig in de maat over de slik
natte loopbaan marcheerde.
Ook de Nederlanders maakten een keu
rige indruk: de meisjes fleurig in grijze
rok, wit blousje, blauwe blazer en coquet
oranje mutsje met pompoen achter op het
hoofd en de heren in grijze broek, blauwe
blazer en witte sportpet.
Slecht weer
De opening geschiedde onder de vrijwel
ongunstigste omstandigheden wat het weer
betrof. Daags tevoren hadden de Finnen
elkaar met hoopvolle blikken aangezien.
De zon scheen en het was noch te koud
noch te warm, een ideale temperatuur zo
wel voor de deelnemers* aan het défilé als
voor het publiek. Maar in de nacht gingen
de sluizen des hemels open en na een mot
regentje in de morgen begon het te plen
zen, toen de drommen toeschouwers zich
naar het stadion begaven of zich een plaats
kozen langs de toegangswegen om althans
iets van de komst der ploegen te zien.
Tijdens de hele openingsplechtigheid
wisselden piasbuien en motregens elkaar
af, die zowel de toeschouwers als de ath
leten doorweekten. Wat natuurlijk niet
wegnam, dat het stadion geheel vol was
toen de plechtigheid een aanvang nam en
dat ook buiten de mensenmasa's geduldig
bleven wachten totdat de afmars der ploe
gen plaats had gevonden.
Paavo Nurmi
De Finnen hebben de naam van de laat
ste fakkelloper zorgvuldig geheim gehou
den tot enkele minuten voordat hij zou
arriveren. Het gerucht deed de ronde, en
de Finnen spraken het niet tegen, dat de
bekende skiloper Hasu de fakkel zou bin
nendragen. Maar Zaterdagmiddag bleek
tenslotte niet Hasu maar de beroemde
Paavo Nurmi de uitverkorene te zijn. En
het stadion weergalmde van de daverende
toejuichingen toen de 55-jarige Nurmi,
naar het uiterlijk weinig veranderd sinds
hij tussen 1920 en 1930 zijn grootste triom
fen vierde, met lange, elastische passen in
dezelfde stijl, die vroeger alle deskundigen
in geestdrift bracht, de laatste ronde af
legde en met zijn fakkel het vuur in de
schaal aan de Zuidelijke zijde van het
middenveld deed ontbranden.
Aan Hannes Kolehmainen, het ideool van
de Finnen voordat de periode Nurmi aan
brak, viel de eer te beurt om het vuur op
de top van de 73 meter hoge stadiontoren
te doen ontvlammen.
Paavo Nurmi.... er is welhaast geen
enkele sportman voor wie die naam geen
magische klank heeft. Er zijn er minder,
die zich herinneren, dat de unieke wed
strijdloopbaan van deze phenomenale
athleet een triest einde heeft gehad, omdat
hem, in weerwil van de haast vertwijfelde
aandrang van het Finsce Olympische Co
mité belet werd aan de Spelen van 1932
in Los Angeles deel te nemen, op grond
van ernstige overtredingen van de regels
inzake het amateurisme. De Finnen heb
ben dit nooit willen erkennen, en uit het
feit, dat ze thans de sportwereld in verba
zing brachten door juist hem aan te wij
zen voor de eer van het binnendragen van
de fakkel, blijkt, dat voor hen Nurmi altijd
de ideale athleet met een smetteloos bla
zoen is gebleven. Ze zijn trouw, de Finnen
en koppig.
Gino Capello, een van de beste voor
hoedespelers van het Italiaanse elftal, is
cloor de Italiaanse Voetbalbond voor het
leven geschorst. Dit is de straf voor het
feit, dat Capello tijdens een wedstrijd van
zijn club Bologna de scheidsrechter te lijf
is gegaan, waarbij hij deze sch<mte en hem
enkele stompen gaf.
De Italiaan Ascari heeft de voorsprong
O]) zijn naaste concurrenten in de strijd om
het wereldkampioenschap vergroot, door
Zaterdag de Grote Prijs van Silverstone te
winnen. Met een gemiddelde van 146.32 km
per uur, ging hij in zijn Ferrari als eerste
over de finish, gevolgd door zijn landge
noot Taruffi, die met Ferrari de tweede
plaats bezette. De jeugdige Brit Hawthorn
werd derde met Cooper-Bristol.
Wie ze was, van waar ze gekomen was en wat ze wilde zeggen wist niemand
van de drieënzeventigduizend toeschouw ers Zaterdagmiddag in het grote stadion
van Helsinki bij de opening van de Olympische Spelen. Maar ze was er, een
in witte kleren gestoken jonge vrouw, die een op papier gezette toespraak wilde
gaan voorlezen. Ladies and gentlemen", zo begon ze, doch meer kon ze van
het spreekgestoelte niet zeggen. Officials verwijderden haar en gaven haar over
aan de politie die haar danig aan cle tand voelcle.
Bij dat. verhoor is gebleken, dat. de onbekende vrouw de studente Barbara
Rotbraut Pleger is uit West-Duitsland afkomstig. Zij kwam twee dagen geleden
in Helsinki aan en vroeg een audiëntie aan bij president Paasikivi, hetgeen haar
werd geweigerd. Zaterdag probeerde zij het nog eens, maar opnieuw werd haar
verzoek afgewezen.
In het stadion was zij gelijk met de andere toeschouwers binnengekomen en
had plaats genomen in het vak aan de overzijde van de eretribune, vlak naast
de Marathonpoort. Daar had zij gewacht op het goede moment om haar plan
ten uitvoer te brengen. Dit moment kwam in de kleine pauze, voordat aartsbis
schop llmari Salomies het gebed uitsprak. Het publiek en de op het midden
terrein opgestelde deelnemers verkeerden kennelijk in de veronderstelling, dat
de verschijning van de jonge vrouw in het witte gewaad tot het programma van
de plechtigheid behoorde. Tevens is komen vast te staan, dat Barbara Rotbraut
Pleger een fanatiek ijveraarster voor de vrede is, wier enige opzet het was
alle volkeren te verenigen". Naar haar mening was de openings-ceremonie de
enige gelegenheid, waar de uiteenzetting van haar „plan tot verbroedering van
alle volkeren" succes zou kunnen hebben.
Zondag is Barbara onder politicgeleide per vliegtuig naar Hamburg overge
bracht, waar zij opnieuw door de politie werd verhoord.
Glimlachend liet het meisje zich wegleiden.
Wim Slijkhuis zal in Helsinki alleen pp de
de 1500 m uitkomen en niet op de 5000 m,
omdat hij er voor terugschrikt een te zware
taak op zijn schouders te nemen. De series
voor de 1500 m beginnen namelijk enige
uren nadat de finale van de 5000 m is
gelopen.
De eerste dag van de Olympische athletiekwedstrijden behoort al weer tot het ver
leden. Het was een dag, waarvan de middag gevuld werd door prachtige nummers,
waarbij indrukwekkende resultaten werden behaald. Een vrouwelijke en twee manne
lijke athleten behaalden de Olympische titels. Zatopck de negenentwintig-jarige
Tsjechoslowaak, presteerde het onbedreigd en met een zeer grote voorsprong op
Mimoun (Fr.) evenals in 1948 de gouden médaille te winnen op de 10.000 m. In
Londen verbeterde hij het Olympisch record en stelde het op 29 min. 59.G sec. en nu
deed hij over deze afstand nog *2.6 sec. korter. Een prestatie, als men bedenkt, dat
Zatopek zich nog niet in vorm voelde, omdat hij in Februari rust heeft moeten nemen
en pas laat met zijn training is kunnen beginnen.
Saat was de enige Nederlandse athleetdie Zondag in wedstrijden uitkwam. Door in
zijn serie, zowel in de eerste als in de tweede ronde, als tweede aan te komen, plaatste
hij zich in de halve finale. Saat gaat als tweede over de eindstreep achter Soukharev
(Rusland) met slechts 0,2 sec. verschil.
ADVERTENTIE
w
iet grote moment in het stadion te
Helsinki: met de Olympische fakkel ont
steekt de Finse athleet Paavo Nurmi het
Olympische vuur tijdens de openingsplech
tigheid van de Vijftiende Spelen.
Een van de meest bedroefde mannen in
het Olympisch dorp was de jonge Philip-
pijnse worstelaar Florentine Real. Hij
heeft duizenden mijlen gereisd om aan de
Spelen deel te nemen, maar werd bij de
weging te zwaar bevonden. Het scheelde
slechts enige onsjes.
Toen hij des morgens vroeg op de schaal
was gestapt, was hij anderhalf pond te
zwaar. Hij trok zijn dikste kleren aan en
ging een eind hardlopen. Daarna werd hij
behandeld door masseurs en een minuut
voordat de weging beëindigd werd liet hij
zich nogmaals wegen. Hij was nog te
zwaar en daardoor uitgeschakeld voor
deelneming.
Het Nederlandse hockey-elftal heeft na een even fraaie als spannende wedstrijd in
de halve finale van liet Olympisch tournooi met een-nul van het sterke Pakistan
gewonnen. Spannend, want vele malen kwamen de Pakistaners in de tweede helft
voor het Nederlandse doel, maar even zovele malen bezwoer Oranje het gevaar en
namen de Nederlanders het initiatief weer over. Pakistan kroop enkele minuten voor
het einde zelfs nog door het oog van een naald, toen doelman Qazi op de bal ging
liggen bü een solo van de snelle Wery en de scheidsrechter Nederland een strafbully
onthield. Gelukkig had deze dwaling geen onaangename gevolgen voor Oranje, dat,
nadat Mulder een vlieg.end schot in de hoek bijzonder fraai had gestopt en de arbiter
het einde aankondigde, een vreugdedans maakte alsof de gouden medailles reeds in
ontvangst konden worden genomen. Zover is het echter niet en zo ver zal het vermoe
delijk ook wel niet komen wanneer Nederland Donderdagavond tegen India in dc
finale aantreedt.
De wedstrijd begon in een zeer hoog
tempo. Nederland zette een zo hevig offen
sief in dat men zich op de tribune ging af
vragen of de oranjehemden dit wel zou
den kunnen volhouden. Nederland hield
het vol: met de sterk stuwende middenlinie
onmiddellijk achtev de-voorhoede werd de
bal steeds opnieuw in de cirkel van de
groenwitten gebracht en in de eerste tien
minuten kwamen de Aziaten niet verder
dan tot een strafcorner.
Even kwam Pakistan toen los. Door het
verre opdringen van de Nederlandse half-
linie kwam er in het middenveld ruimte
voor de tegenstanders om enkele aanvallen
op te zetten. Maar Loggere en Ancion kwa
men de verdediging onmiddellijk verster
ken en bovendien waren Drijver en zijn
partner Derckx zo op dreef, dat Nederland
het initiatief weèr spoedig kon overnemen.
Wery scoort
En onze landgenoten deden dat op een
wijze, die aan duidelijkheid niets te wensen
liet. In de dertiende minuut, juist toen
Drijver een aanval van Pakistan had afge
stopt, ging de bal met een lange klap naai
de vleugel, naar Van Heel, die de bal vlak
bij de achterlijn te pakken kreeg met links
half Habib Ali op zijn hielen.
Een harde voorzet, iets naar achteren ge
richt, werd door Kruize finaal gemist, maar
Wery stond op, de goede plaats en met
doelman Qazi, die op Kruize was afge
stormd, geheel uit positie, had de Haagse
linksbuiten geen moeite de bal ineens in
het doel te slaan.
Beslist was de wedstrijd echter nog lang
niet. Langzaam maar zeker kwamen de
Pakistaners los, zij het met grote moeite.
Maar doelman Mulder behoefde alleen
maar naar enkele hoog over of ver naast
het doel vliegende ballen te kijken. Het
eerste schot van de wedstrijd kreeg hij pas
enkele minuten vóór rust te verwerken.
Na de hervatting bleef Nederland de
toon aangeven. De voorhoede bleef met vijf
man aanvallen en dat was heel verstandig,
want bij een 10 voorsprong tegen een
elfial als dat van Pakistan kan men zich de
luxe van het gaan verdedigen niet veroor
loven. Loggere bleef van voor naar achte
ren rennen om overal waar dit nodig was
de helpende hand te bieden.
Nerveuze Pakistaners
Na 10 minuten vloog de tweede strafcor
ner van Pakistan over het Nederlandse
doel cn er kwam nu een zekere nervositeit
in de ploeg van Pakistan. Het shortpassing
werd onzuiver, de lange voor de vleugels
bedoelde slagen waren veelal een prooi
van een Nederlandse stick en in de ver
dediging was het wegwerken vaak slecht.
Gelukkig bleef het Nederlands elftal met
volle energie doorwerken met diepe passes
door het centrum naar Kruize en Esser, die
speelden als in hun beste dagen.
Het was een genot het elftal zo te zien
spelen en de Nederlandse voetballers, die
hun enthousiasme al evenmin onder stoe
len of banken staken, hebben van deze
ijver en geestdrift veel kunnen leren.
Toch werd het aantal malen, dat Pakistan
in de cirkel voor doelman Mulder ver
scheen, steeds groter en naarmate de tijd
verstreek groeide de spanning. Bevreesd
vroeg men zich af of de vermoeidheid de
Nederlanders geen parten zou gaan spelen,
waardoor de snellere spelers van Pakistan
Zeer zeker tot genoegen van alle radio
luisteraars heeft Dick van Rijn Zondag-
avond de hockey-wedstrijd Nederland-
Pakistan verslagen. Tot genoegen, in-
derdaad. Want Van Rijn gaf een ver-
slag, dat uitmuntte door objectiviteit,
door een heldere weergave van hetgeen l
zich afspeelde in Finlands hoofdstad.
Degenen die Van Rijn hebben gehoord
of zij iets van hockey afwisten of
niet móésten wel gegrepen worden l
door de enorme spanning, die hij van
het vélodrome in Helsinki naar de Ne-
derlandse huiskamers wist over te bren-
gen. Een tien voor Van Pdjn, toegekend j
door al degenen, die van een goed radio-
verslag houden.
in het voordeel zouden komen, maar de
oranjeploeg' hield vol tot de laatste minuut.
Even werd het benauwd, toen Drijver zijn
rechter arm blesseerde en het spel voor
een minuut of wat staakte, maar gelukkig
bleek de linksback verder geen last meer
van de botsing te hebben en ook hij kon op
volle toeren blijven meedraaien. Met Ne
derland in de aanval eindigde de wedstrijd.
De tweede Olympische kampioen was de
Amerikaan Walter Davis, die bij het hoog
springen 2.04 m haalde, ook al een Olym
pische record verbetering. Zijn landgenoot
Johnson had het record op zijn naam, sinds
hij in Berlijn in 1936 Olympisch kampioen
werd. Davis en Wiesner (V.S.) waren de
enigen, die de eerste keer direct 2.01 spron
gen. Telles (Brazilië) en Svensson (Zwe
den) strandden beiden op deze hoogte. Toen
werd de lat op 2.04 m gelegd. Davis was er
met de tweede sprong overheen, doch voor
Wiesner bleek het te hoog. Driemaal
trachtte de nieuwe Olympische kampioen
2.07 m te springen, doch dit mocht niet
gelukken.
Russische superioriteit
Drie Russische athleten toonden haar
superioriteit op het technische nummer dis
cuswerpen. Nina Romaschkowa, die bij dc
eerste beurt voor de qualificatieronde een
afstand bereikte van 45.05 m, liet haar
goede vorm ook in de finale zien, en ver
beterde tot twee maal toe het Olympisch
record, dat met 47.63 m op naam stond van
de Duitse Giscla Mauermayer, die het op
de Olympische Spelen in Berlijn in 1936
maakte.
Eerst wierp ze de discus 50.84 m ver en
de volgende beurt verbeterde zij dit record
nogmaals en bracht het op 51.42 m. De
wereldrecordhoudster NinaDumbadze werd
derde achter haar landgenote Elizaveta
Bagrjanceva.
Nog een vierde Olympisch record moest
er op deze dag aan geloven. De Ameri
kaanse kampioen op de 400 m horden,
Charles Moore, zorgde hiervoor. Nadat hij
in de serie van de eerste ronde van dit
nummer de snelste tijd had gemaakt, 51.8
sec., noteerde hij in de serie van de tweede
ronde 50.8 sec., waarbij hij slechts 0.2 sec.
boven het wereldrecord van zijn landge
noot Hardin bleef en het Olympisch record
van Cochran (V.S.), gemaakt op de Olym
pische Spelen in Londen in 1948 met 0.3
sec. naar beneden haalde.
Na afloop van het défilé van de openings
plechtigheid vreesde een ieder dat de sin-
telbaan, mede door de zware regens, zwaar
beschadigd zou zijn. Maar de baan was
Zondag heel goed en er werden op de 100 m
soms fraaie tijden gelopen. Van de 24 ath
leten, die zich in de tweede ronde plaatsten
waren er slechts twee, die 11 sec. noteer
den, de anderen bleven er allen onder.
Onze landgenoot Saat handhaafde zich in
dit sterke internationale gezelschap zeer
goed. Aangemoedigd door Gré de Jongh,
Fanny BlankersKoen, Nel Buch en Puck
Brouwer, die op een rijtje op de tribune
zaten toe te kijken, en door een handjevol
Nederlandse toeschouwers in het vrijwel
uitverkochte stadion, heeft hij de verwach
tingen niet beschaamd.
Zowel in de eerste als in de tweede ronde
werd hij tweede in zijn serie. Beide keren
maakte hij een vrij trage start, en beide
malen herstelde hij zich schitterend en
haalde hij de achterstand, die hij daardoor
had opgelopen in. In de eerste ronde was
10.9 sec., 0.2 verschil op de zwaar gebouwde
Rus Soukhaicv voldoende om ziph voor dc
tweede ronde te plaatsen.
In zijn serie van de tweede ronde ging
het sneller. Winnaar werd hier Remigino
(V.S.), waarin Saat volgde in 10.6 sec., een
persoonlijk record. Wel heeft de Nederlan
der al eens 10.5 sec. en zelfs 10.4 sec. ge
lopen, doch beide malen had hij een sterke
wind in de rug. Saat komt dus heden
middag in de halve finale van de 100 m.
Wat de 800 m betreft, hier zijn de Olym
pische kampioen 1948 op de 400 m, Arthur
Wint en de Olympische kampioen 1948 op
de 800 m Whitfield wel de grote favorieten.
Vooral de wijze waarop Whitfield zijn serie
won, liet aan duidelijkheid niets te wensen
over. Na vijfhonderd meter nam hij een
grote voorsprong en deed het verder kalmp
jes aan.
Na een mooie start, waarbij alleen de
Argentijn en de Rus iets eerder weg waren,
bleek dat Wim van Duyl in de Draken-
klasse grote plannen had. Zijn schip deed
't uistekend en al spoedig had hij van nie
mand meer last en kon hij ongehinderd
van de vrije wind gebruik maken. Er waren
er echter meer die zich al spoedig vrij
konden vechten, bij wie natuurlijk de in
deze klasse zo uitstekende Scandinaviërs.
Al spoedig vormde zich dan ook een
kopgroep bestaande uit Denemarken, Zwe
den, Duitsland, Noorwegen en Nederland.
Op enkele honderden meters pas volgde
de grote groep waarin Australië, Finland,
Rusland, Canada en Portugal voor lagen.
Het eerste lange indewindse rak gaf ook
steeds weer onderlinge duels te zien, waar
bij de kopgroep kans zag zich te hand-
Een moment uit de wedstrijd Neder land-Pakistan. De Nederlander Esser is door de
Pakistaanse verdediging gedrongen en is doelman Qazi gepasseerd. Zijn schot gaat
echter naast.
haven. Totdat, na de laatste ruimwind-
rakken, voor de laatste maal opgekruist
moest worden naar de finish.
Hier zette Van Duyl zijn grote aanval in,
zonder zich te bekommeren om de grote
reputatie van zijn tegenstanders. De een na
de ander moest in zijn kielzog varen totdat
hij tenslotte, vlak voor de finish ook de
Noorse Olympische kampioen Thorvaldsen
passeerde.
Het eerst bij een kruising van koersen op
200 meter voor de finish, waarbij de Noor
over stuurboord lag en dus moest wijken,
de eerste maal na 25 km .Beidep moesten
echter nog een keer wenden om de eind
streep te bereiken en toen zou Van Duyl
hebben moeten wijken als hij niet iets
sneller was geweest, zodat hij vlak voor cle
Noor kon keren om na een laatste span
nende 20 meter met een scheepslengte te
winnen.
Goed prestatie van De Jong
Koos de Jong leverde in de Finnklasse
een zeer behoorlijke prestatie. Hoewel hij
na een goede start anderhalve baan lang
eerste lag, moest hij bij tijdelijke afflauwen
van de wind zijn positie vrijgeven aan
I lichtere zeilers als Elvstrom (Denemarken,
j Olympisch kampioen 1948) en Skangen
J (Noorwegen). Menig fel duel volgde, waar-
j bij zijn voorsprong weer verloren ging, zo
dat op het laatste moment de Duiser Kruys-
man (zilveren medaille 1936) zich met een
handbreedte verschil dei'de plaatste en De
Jong vierde werd.
In de starklasse ging het minder goed.
De start van Bob Maas werd lelijk ver
knoeid door een plotseling afhouden van
de zich te loevert bevindende Cubaan Car
denas, zodat hij in de achterhoede beginnen
moest. Ook hier vormde zich een kopgroep,
bestaande uit Amerika, Bahama, Portugal,
Cuba en Italië die een klasse apart bleken.
Het eindresultaat was hier: 1. Amerika, 2.
Italië, 3. Bahama, 4 en 5. vrijwel gelijk
tijdig Portugal en Cuba.
De 5,5 meter klasse met Wim de Vries
Lentseh viel tegen. Na een behoorlijke start
bleek het schip niet mee te kunnen komen.
De einduitslag was: 1. Zweden, 2. Noor
wegen, met grote voorsprong op Argenti
nië, Amerika en Denemarken.
