Conferentie over plan-Schuman had teleurstellend verloop Regels bij de kabinetsformatie Vier portefeuilles voor Maher Pasja in Egyptische regering Weerbericht OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Conventie De democratische conventie kwam niet aan stemming toe Hevige onenigheden tussen Noord en Zuid vertraagden candidaatstelling Staalconflict in V.S. door Truman bijgelegd Achterdocht en hardnekkigheid verhinderden keuze van zetel Geheime besprekingen waren vruchteloos Het woord is aan Koning Faroek „verwaardigt zich de eisen van het leger in te willigen" Duitsers beginnen actie voor oorlogsmisdadigers Hondenwacht PANMOENDJOM Prof. Beel sprak met prof. Romme en mr. Donker Ministerie koopt aantal schilderijen in Bergen 67e JAARGANG No 13 Hoofdkantoor Grote Houtstraat 93, Haarlem. Telefoon 15295 (zes lijnen) Directie, Hoofd redactie, Redactie en Administratie. Bijkantoor in Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Tel. 12230. Drukkerij Zuider Buitenspaarne 12, Tel. 15295. Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom VRIJDAG 25 JULI 1952 Haarlems Dagblad 296e JAARGANG 173 Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate. Verschijnt dagelijks beh. opZon-enFeestdagen. Abonnement per week 47 cent, per kwartaal 6.10, franco per post 6.60. Postgiro 273107. Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar. Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman NIET ZONDER VERWONDERING kan men zich herinneren, dat in een niet zo ver verleden het midden van de zomer „kom kommertijd" placht te zijn. Iedereen ging met vacantie. Men stelde zijn beslomme ringen en disputen, zelfs zjjn dierbaarste ruzies tot het najaar uit en legde zich er naarstig op toe, daar nieuwe kracht voor te vergaren. Er was geen of weinig nieuws en de zeeslang dook op, later opgevolgd door dat ondier der Britse binnenwateren, het monster van Loch Ness. Het is hele maal vergeten. Mocht het niet overleden zijn, dan heeft toch geen mens er belang stelling meer voor. De wereld is vol tumult. Zelfs bij ons, waar het eigenlijk altijd het rustigst is, houdt men zich eind Juli nog bezig met een kabinetsformatie en poogt er een soort crisis van te maken. Al ligt zoiets zeker niet in de lijn van zulke bezadigde, be daarde formateurs als Drees gevolgd door Beel, en al kan deze lichte rimpeling van onze vredige staatsvijver nauwelijks de naam van beroering verdienen in vergelij king met de stormen die in het Nabije Oos ten woeden. Gij vindt het ongetwijfeld moeilijk u de emoties van Egyptenaren en Perziërs van figuren als koning Faroek, Naguib, Narriman, de Sjah, Ghavam es Soeltaneh en Mossadeq voor te stellen. Niet minder zwaar zou het hun vallen, zich de nuchtere kalmte van Drees, Beel en Romme in te denken. Opwinding, die men in ons land iets gemakkelijker begrijpt, heerst in de strijd om de tienden van seconden in het Nabije Noorden, waar men evenmin vacan tie houdt. De naam Helsinki weergalmt in de wereld. Ook in Nederland, al vraagt in de Kleine Krant van de Groene Amster dammer de ene goudvis de andere: „Komt u nog uit in Vinland?" hetgeen weer een kenmerkend vaderlandse reactie mag heten. Ook in het Verre Westen, namelijk in Chicago, heerst hevige opwinding. De democratische partij, de regeringspartij der Verenigde Staten, is bezig met een candi- daat voor het presidentschap te kiezen en dit kan niet volbracht worden zonder ver vaarlijk tumult, 's Lands wijs 's lands eer: als bij ons een politieke partij in eigen boe zem aan onlusten lijdt poogt zij dit zolang mogelijk te verbergen. Als haar tegen standers het (niet zonder genoegen) haar aanwrijven loochent zij het met edele ver ontwaardiging. In Amerika daarentegen wordt zoiets in het openbaar uitgevochten en er is geen woord Frans bij. Men is on getwijfeld van mening dat zo'n kabaal de atmosfeer zuivert. Woedende delegaties ïupen zalen uit; toornige redenaars krijsen met hese stemmen beschuldigingen; wilde verwijten suizen door met rook bezwanger de vergadersferen. Vacantie. Komkommer tijd. Zeeslang. Monster van Loch Ness. Het mocht wat. Reserves aan energie worden in helsinkisch tempo opgesoupeerd en men zou denken dat het de mensen jaren van hun korte leven zou kosten. Maar neen: zij worden ouder dan hun vaderen en grootvaderen, in Amerika evengoed als hier. En zij noemen zo'n kabaal een conventie. Wij verstaan iets heel anders onder dit woord, maar dat mag niet hinderen. Er is meer dat anders is en waarom zou het niet anders zijn? Stel u voor dat alle volken en landen zich volgens één recept ik had bijna gezegd: conventioneel gedroegen. Wat zou dat vervelend zijn en wat kans loos, om ooit nog te kunnen zeggen dat men iets beter deed en toch braver was. De democratische conventie schijnt op weg te wezen om Adlai E. Stevenson, oud 52 jaar, oud-minister der Verenigde Staten en gouverneur van de staat Illinois, als candidaat voor het presidentschap te kie zen. Maar zij heeft het nog niet gedaan. Het had gisteren al kunnen gebeuren, zegt onze Amerikaanse correspondent, maar zijn concurrenten Kefauver en Harriman heb ben het tezamen en ln vereniging belet. Kefauver (seint dr. Korteweg ons) was er al niet voor teruggedeinsd om tegen de ge woonte in plaats te nemen op het balcon van de conventiezaal en zich daar quasi spontaan tweeëntwintig minuten lang te laten toejuichen. Maar deze poging om de Stevenson-springvloed te keren was nog goedaai-dig in vergelijking met de chaos van gisteren, die met opzet ontketend werd. Intussen staan Stevenson's kansen nog al tijd zeer goed. Het merkwaardige is dat de man zelf nu al een klein jaar lang verzekert, dat hij niet wil. Hij heeft geen zin in het president schap. Alleen zou hij dezer dagen tegen iemand genaamd Schricker gezegd hebben, dat hij niet zou kunnen blijven weigeren als de candidatuur hem opgedrongen werd. En ergens in hetzelfde gebouw, waar de Conventie zich conventioneel gedraagt, zit hij in een kamertje zijn gouverneurschap van Illinois uit te oefenen. Want Chicago ligt in Illinois; hij is thuis. En hij wil in elk geval veel liever geen president worden. Nu ja. Dat moet u eigenlijk evenmin au sérieux nemen als het schijn-verzet, dat de nieuwgekozen chairman (president) van het Britse Lagerhuis altijd pleegt als men hem naar The Chair wil geleiden. Die Brit doet het evenwel uit eerbied jegens een eeuwenoude traditie. Amerikanen tonen zich weigerachtig omdat het slim is. Want hun landgenoten moeten er niets van hebben dat iemand naar gezag haakt. Zij houden niet van iemand die graag gezag wil uitoefenen. Zij vinden het best als hij in de politiek een zakelijk-begeerlijke loopbaan ziet en die wil volgen, maar hij moet niet de baas willen spelen. Nu heeft Adlai Stevenson, evenals Ike Eisenhower die ook zolang deed alsof hij niets met een candidatuur te maken wou hebben, blijk baar reden om te denken, dat men zijn beweegredenen wel eens onvriendelijk be oordelen kon. En dus heeft hij telkens weer gezegd: „Mij niet gezien", onlangs zelfs afgewisseld door: „Ik schiet mij nog liever dood". j „Nou dan niet", zouden wij bedaard zeggen als Drees of Beel of Romme zoiets opmerkte. Maar de Amerikanen leggen zich er helemaal niet bij neer, draaien naarstig mee aan het rad voor hun eigen ogen en zijn ervan overtuigd dat de on willige tenslotte zal willen. Mocht gou verneur Stevenson vandaag tot democra tisch candidaat voor het presidentschap worden benoemd, dan zal er zeker geen bericht komen dat hij zich heeft doodge schoten. Hij zal zich minstens tweeëntwin tig minuten hebben laten toejuichen en zich hebben laten verzekeren dat hij de CHICAGO (Reuter). De onenigheid tussen Noord en Zuid heeft Donderdag avond opnieuw verwarring gesticht op de democratische nationale conventie en stem ming over een partijcandidaat (naar thans algemeen verwacht wordt zal dit gouver neur Stevenson van Illinois zijn) vertraagd. Na de candidaatstellingcn, met de daar aan gepaard gaande rumoerige demonstra ties, werd de vergadering, zonder dat het tot een eerste stemming was gekomen, ver daagd. De „oorlog tussen de staten", die men dacht te hebben bedwongen door een aan tal compromissen, begon opnieuw, doordat voorzitter Rayburn bepaalde, dat Louisiana, Zuid-Carolina en Virginia niet aan de stem ming zouden mogen deelnemen, omdat zij geweigerd hadden de „belofte van trouw" af te leggen. Deze belofte houdt in, dat de partijcandidaat, wie dat ook moge zijn, moet worden gesteund. De voorzitter nam dit besluit, terwijl in de conventie, naar aanleiding van de can- didaatstellingen, het gebruikelijke tumult heerste en demonstraties ten gunste van ieder der vele pretendenten werden ge houden. Na een ogenblik van grote ver warring stelde een afgevaardigde voor de delegatie van Virginia, ondanks de bepa ling van de voorzitter, tóch stemrecht te geven. Over dit voorstel werd gestemd. In het begin leek het er op, dat het voorstel zou worden verworpen, doch de delegatie van Illinois veranderde haar uitgebrachte stem, hetgeen voor vele andere staten het sein was hetzelfde te doen. Uit protest verliet de delegatie van Zuid- Dakota de vergadering. De voorstanders van een krachtig program voor burger rechten voor negers beschuldigden Illinois en propagandisten voor Stevenson van on derhandse tactiek om Virginia stemrecht te geven. Na de installatie van de delegatie van Virginia werd de candidaatstelling hervat. De liberale elementen, die hadden getracht de delegatie van Virginia haar stemrecht te ontnemen, leden opnieuw een nederlaag, toen zij trachtten verdaging van de con ventie te verkrijgen. Het debat over deze kwestie was zeer verhit en het scheelde maar weinig of hier en daar waren vecht partijen ontstaan. De „stemuitbrenger" van president Tru man heeft Donderdagavond meegedeeld voornemens te zijn de presidentiële stem uit te brengen op gouverneur Stevenson van Illinois. WASHINGTON, (Reuter). Uit Wash ington wordt gemeld, dat het Amerikaanse staalconflict bijgelegd is. De staking heeft 53 dagen geduurd. De staking is opgeheven na een bijeen komst van president Truman met Benja min Fairless, president-directeur van de „United States Steel Corporation" en Phi lip Murray, leider van het vakverbond der Amerikaanse metaalarbeiders. Op de bijeenkomst, die op het Witte Huis is gehouden, nodigde de president zijn beide gasten in krachtige bewoordingen uit tezamen te overleggen en een einde te maken aan de staking. Truman heeft zijn vertrek naar Chicago, ter bijwoning van de nationale conventie der democratische par tij, een dag uitgesteld voor deze bemidde ling in het staalconflict. De zes voornaam ste Amerikaanse staalbedrijven zijn thans met de vakbond der metaalarbeiders tot overeenstemming gekomen. De staalstaking heeft naar schatting de Verenigde Staten een bedrag van vier mil liard dollar gekost. Bijna twee millioen ar beiders zijn tijdelijk buiten werk geweest. De zeshonderdduizend stakers hebben naar schatting 350.000.000 dollar aan lonen ge derfd. BETOGINGEN IN TEHERAN (Reuter). In het centrum van Teheran zijn gisteravond communistische betogin gen gehouden. De communisten riepen: „Weg met de Sjah". De politie gebruikte traangasbommen om de demonstranten te verspreiden. Van onze correspondent te Parijs) Pas vanmorgen om vijf uur eindigde te Parijs de tweedaagse conferentie van mi nisters van Buitenlandse Zaken der landen, die deel uitmaken van de West-Europese kolen- en staalgemeenschap, en namen ge noemde ministers met een vermoeide hand druk en een zuur lachje afscheid van el kaar. Tot een definitieve uitspraak zijn zij niet gekomen en een nieuwe conferentie werd noodzakelijk geacht. De „Hoge Autoriteit" en het Hof van Justitie mogen van 10 Augustus af tot nader order in Luxemburg zetelen. Het „kolen- en staalparlement" wordt, in afwachting van een nadere be slissing, van 10 September af in Straats burg ondergebracht. Het is echter zeer wel mogelijk, dat dit halfslachtige besluit op de eerstvolgende conferentie der zes ministers volledig zal worden herzien, zodat het resultaat van de afgelopen besprekingen uitermate teleur stellend en allesbehalve bemoedigend ge noemd kan worden. Bovendien is deze con ferentie al evenmin een toonbeeld van West-Europese eensgezindheid en een voor beeld van diplomatieke soepelheid en plooi baarheid geworden. Het is vooral ontmoe digend te weten, dat de bewogen bespre kingen van de afgelopen twee dagen slechts secundaire en technische kwesties tot on derwerp hadden. De grootste moeilijkheid bij het bepalen van de stad, die de eer zou genieten de hoofdstad te worden van de West-Europese kolen- en staalgemeenschap, kwam dit keer van bondskanselier Adenauer, die met ver zuurd gezicht wantrouwig had zitten luiste ren, toen Robert Schuman Woensdagmid dag in het koelste vertrek, dat de heren in het ministerie van Buitenlandse Zaken had den kunnen vinden, zijn verrassend voorstel ter tafel bracht om voorlopig Straatsburg en uiteindelijk Saarbrücken, de hoofdstad van het omstreden Saargebied, als zetel van de hoge autoriteit aan te wijzen. Aan het verzet van de bondskanselier is het te wijten, dat de zes ministers gister avond zich opnieuw aan dezelfde tafel zet ten en de gehele afgelopen nacht heftig discussieerden zonder het evenwel eens te kunnen worden. Men meent, dat de achterdochtige Duit ser, die in het voorstel van Schuman slechts een valstrik kon zien, niet geloofd zou heb ben aan de „Europeanisering" van het Saargebied, die Schuman in het vooruit zicht stelde. Het debat kwam daardoor op een geheel ander plan te liggen en terecht Ongeveer een maand lang heeft een hond standvastig de wacht gehouden bij een verlaten en onder water staande mijnschacht bij Spring City in Missouri i (V.S.). De standvastigheid van de hond deed de veronderstelling rijzen, dat mogelijk zijn baas in de schacht was gevallen en verdronken. Een aantal vrij- willigers begon daarop de schacht leeg te pompen. De trouwe hond en de reddingspogin- E gen raakten alom bekend en duizenden kivamen naar Spring City om van de ontknoping getuige te zijn. Eindelijk bereikten de vermoeide vrijwilligers de schacht. Zij vonden daar een beentje. merkte een der ministers op, dat men bij eengekomen was om over de verwerkelij king van het Schuman-plan, en niet over het Frans-Duitse geschil betreffende het Saargebied, te praten. Nog een poging Volgens een voorstel van De Gasperi zul len Frankrijk en Duitsland de eerstkomen de weken trachten een oplossing te vinden voor het Saarprobleem. In afwachting van deze beslissing stelde hij Luxemburg en Straatsburg voor als voorlopige zetels. De zes ministers hadden de gehele avond en nacht nodig om het daarover eens te wor den. Als de besprekingen tussen Frankrijk en Duitsland geëindigd zullen zijn, komen de ministers opnieuw bijeen. Tijdens de zitting van gistermiddag bleek, dat zowel Frankrijk als Italië voorstanders van Saar brücken als hoofdstad van de kolen- en staalgemeenschap zijn, dat alleen Duitsland zich hardnekkig tegen deze keuze verzette, en dat de Benelux-ministers wel bereid schenen zich bij de keuze van Saarbrücken neer te leggen, zodat het van het verloop van de aanstaande besprekingen tussen Duitsland en Frankrijk over de toekomsti ge Saar-status zal afhangen, wanneer ge noemde stad zetel van de Hoge Autoriteit, het Hof van Justitie en de andere organen zal worden. Alvorens Schuman met zijn verrassend voorstel kwam, was Den Haag bij de meeste ministers favoriet. Tot het laatste ogenblik bleef Adenauer minister Stikker trouw, omdat een stad in een klein land de voor keur verdiende boven een Duitse of Franse stad. (Reuter). In een communiqué van het opperbevel van de UNO wordt gezegd dat de geheime besprekingen, die drie weken geduurd hebben „volkomen vruchteloos" waren. De Noordelijken bleven bij hun standpunt, dat de verbondenen alle ge vangenen moeten terugzenden, of deze dat willen of niet. Donderdag is te Washington bekend gemaakt dat de Verenigde Staten de Sov jet-Unie hebben verzocht haar invloed aan te wenden bij de Noordelijken in Korea, opdat dezen zich zullen houden aan de voorschriften van de overeenkomst van Gonia de Palajos: Er zijn misschien meer mensen, die hun kansen gemist hebben dan er zijn, aan wie de kansen hebben ontbroken. Genève voor de behandeling van krijgs gevangenen. Het Amerikaanse ministerie van Buiten landse Zaken heeft meegedeeld, dat de Verenigde Staten ook het hoofdbestuur van het internationale Rode Kruis hebben ver zocht de Noord-Koreanen en Chinezen te overreden in te stemmen met naleving dei- bepalingen van de in 1949 te Genève ge sloten Rode Kruisconventie. (door dr. E. van Raalte) Het is een goed ding dat ofschoon aan de ene kant natuurlijk de nodige armslag moet bestaan met betrekking tot de gang van zaken bij een kabinetsformatie, er toch wel in de loop der jaren dank zij de prak tijk een aantal regels ten opzichte van het moeilijke werk van formatiepogingen tot stand zijn gekomen.- Deze regels zijn niet zo zeer in het geschreven recht neergelegd als wel geijkt door jarenlang gebruik en praktijk. Hiertoe behoort onder meer de re gel dat het staatshoofd de boven de partijen staande en door hun ambt voor raadpleging in een dergelijk geval aangewezen func tionarissen om advies vraagt. Hieronder pleegt men te verstaan de voorzitters van de beide Kamers en de vice-president van de Raad van State, soms ook wel eens, gelijk thans reeds twee keer is geschied, een minister van staat. Tot de tweede groep van adviseurs, die als regel zeker bij de voorbereiding van een kabinetsformatie in gehoor wordt ontvangen, behoren de voor zitters van de Tweede Kamerfracties. Ten opzichte van deze beide categorieën van adviseurs geldt, dat, nadat zij mondeling hun mening aan het staatshoofd hebben kenbaar gemaakt, elk van hen dan nog via de directeur van het kabinet van de Konin gin in een schriftelijk rapport het monde ling uitgebrachte advies bevestigt. Wan- De Amerikaanse roeiers die in de Olympische Spelen het nummer acht met stuurman wonnen waarin de Russen tweede werden, waren gisteren de gasten van hun Russi sche sportbroeders in kamp Otaniemi bij Helsinki. Hier zijn beide ploegen broeder lijk aan de lunch verenigd. aangewezen man is om de eenheid in de partij te herstellen. Als het zo loopt wordt in de herfst de grote eindstrijd: EisenhowerStevenson. De gouverneur heeft veel meer verstand van politiek dan de generaal. Maar de ge neraal is getrouwd en de gouverneur niet. Hier hebt u eenvoudige overwegingen voor kiezersmassaas. Wat zal overwegen? Na tuurlijk zou Stevenson, eenmaal candidaat zijnde, alsnog kunnen trouwen. Het is allemaal wel veel minder saai dan de politiek bij ons. „In ons saaije vader land", zoals Huet indertijd schreef. R. P. ALEXANDRIë (Reuter). Aly Maher Pasja heeft gisteravond te Alexandrië de samenstelling van zijn nieuwe kabinet be kendgemaakt. Zelf is hij, behalve premier, minister van Oorlog en Marine. Hij houdt ook de portefeuilles van Binnenlandse en Buitenlandse Zaken onder zich. De premier heeft een beroep op de bevolking gedaan „in dit uur van crisis" de nationale eenheid te bewaren. Hij beloofde spoedig het par lementaire leven in Egypte te zullen her stellen. De premier verklaarde later echter tegenover verslaggevers: „Er hebben zich nieuwe factoren in de algemene toestand voorgedaan: Er kan thans geen sprake zijn van het opheffen van de staat van beleg". Ali Maher Pasja deelde voorts mee dat zijn regering in de allernaaste toekomst van Alexandrië naar Caïro zal worden over gebracht. Het nieuwe Egyptische kabinet onder premier Aly Maher Pasja is Donderdag avond door Koning Faroek beëdigd. In een Donderdagavond te Alexandrië uitgegeven officieel communiqué wordt verklaard: „Zijne Majesteit Koning Faroek heeft zich verwaardigd de voornaamste eisen van het Egyptische leger in te willi gen. Er zal later nog worden beraadslaagd over enkele punten van ondergeschikt be lang." Koning Faroek heeft generaal Naguib tot opperbevelhebber der Egyptische strijd krachten benoemd. De generaal is Donderdagavond, onder sterk escorte, van zijn hoofdkwartier te Cairo naar het gebouw, waarin de Egypti sche staats-radio-omroep is ondergebracht, gereden voor het uitspreken van zijn aan gekondigde radio-rede tot het gehele volk. „Onze beweging slaagde, omdat zij in uw naam is uitgevoerd", verklaarde de gene raal onder meer. Generaal Naguib, de leider van de mili taire staatsgreep, heeft voorts te Caïro mee gedeeld, dat „iedere Egyptenaar in uniform, behorend tot het leger, de vloot, de lucht macht of de politie, achter onze actie staat". De generaal, in een gekreukeld uniform en een baard van drie dagen, legde deze ver klaring af in zijn hoofdkwartier in de Abassia-kazerne in de buitenwijken van Caïro. „Wij wachten nu de ontwikkelingen op politiek gebied af", aldus generaal Na guib, die weigerde zich uit te laten over het Brits-Egyptische geschil, het voorge stelde commando voor het Midden-Oosten en de Palestijnse kwestie. „Laten we deze aangelegenheden aan de politici overlaten", zo zeide hij. „Onze bedoelingen zijn beperkt. Wij wensen hervormingen in de strijdkrachten, het herstel van het parlementaire stelsel en een algemene zuivering in het politieke leven van het land. Maar wij, de strijd krachten, zullen ons nooit mengen in de politiek", zo verklaarde hij nadrukkelijk. Generaal Naguib heeft vanochtend een communiqué uitgegeven, waarin wordt gezegd, dat generaal Abdel Monsif Mah- moud Pasja, de onder-minister van het mi nisterie van Binnenlandse Zaken, luit.- generaal Ahmed Tallat Bey, pol'itiecom- mandant van Caïro, luit.-generaal Iman Ibrahim Bey, chef van de geheime politie, en Tewifik el Said en Mohammed el Gazar, hoge functionarissen bij de geheime politie zijn gearresteerd om de veiligheid te ga randeren van de machtsoverneming door het leger. Generaal Naguib heeft heden op een persconferentie verklaard, dat de positie van de Koning ongewijzigd is en dat er geen pogingen gedaan zullen worden om het staatsbestel te veranderen. Egypte is een constitutionele monarchie", zo zeide hij. De kabinetsformateur, prof. Beel, heeft vanochtend een onderhoud gehad met de fractievoorzitters mr. Donker (Partij van de Arbeid) en prof.. Romme (K.V.P.). Hij sprak met ieder afzonderlijk. Beperking. Australië zal het aantal immi granten, dat het volgende jaar het land zal mogen binnenkomen, halveren. Dit wordt gedaan om de sedert de oorlog toegelaten immigranten gemakkelijker te doen assimilefen, aldus heeft de Australische minister voor immigratie, Holt, meegedeeld. In 1953 zullen 80.000 immigranten worden toegelaten. BONN (A.N.P.) Dr. Erich Mende, voor aanstaand lid van de liberale fractie in de Bondsdag, heeft verklaard, dat hij en een twintigtal andere leden der regeringsfrac ties hun stem niet aan de ratificatie van het verdrag over de Europese defensiege meenschap zullen geven zolang de gene raals Von Mannstein, Kesselring en Hoth nog in geallieerde gevangenissen vertoeven. Dr. Mende meende voorts, dat de Duitse Bondsdag zijn beslissing over het verdrag zal moeten uitstellen tot na de eerste lezing in het Franse parlement, die 9 October zal beginnen. Adenauer wenst de ratificatie zo snel mogelijk in September er door te krij gen. Dr. Mende, oud-officier van het Duitse leger,- lichtte voor de buitenlandse pers zijn voorstellen voor een genade-actie voor de Duitse gevangenen toe, die nog in geal lieerde gevangenissen vertoeven. Hij heeft in een brief aan Adenauer verzocht met de geallieerden te onderhandelen over de vrij lating van 146 veroordeelden in de ge vangenissen van Werl, Wittrich, Landsberg en in Frankrijk. De lijst bevat slechts de namen van gevangenen boven 65 jaar, van hen, die minderjarig waren toen zij hun misdaad begingen en van zieken. Mende heeft de bondskanselier ook aan bevolen de president een graïie-verzoek aan Koningin Juliana te richten ten behoe ve van 72 Duitse gevangenen in Nederland. Hij verklaarde, dat zulk een stap door „vrienden uit Nederland zelf" was gesug gereerd en meende, dat deze succes zou hebben „omdat Nederland ook op groot moedige wijze gratie heeft verleend aan een groot aantal van zijn eigen politieke ge vangenen". Dr. Mende verklaarde nadruk kelijk, dat hij zijn voorstel ten aanzien van Nederland had gedaan zonder bijzon derheden te kennen over de misdaden, die door deze 72 Duitsers waren begaan. Het ministerie van Onderwijs Kunsten en Wetenschappen heeft van een aantal le den van het kunstenaarscentrum Bergen schilderijen en tekeningen gekocht, te we ten van Jaap Mooy, Jan de Leeuw, Jaap Sax, Jac. J. Koeman, mevrouw U. Postma- Sinzheimer, Jaap de Carpentier, David Kouwenaar en Henk van den Idsert. De keuze werd bepaald door dr. R. N. Vroom, hoofd van de afdeling kunst van het ge noemde departement. neer daarna tenslotte een formateur wordt aangewezen pleegt deze de gelegenheid te krijgen van die in rapporten neergelegde adviezen kennis te nemen. Dit laatste geldt ook in geval iemand als „informateur" op treedt. Prof. Beel, de nieuwe formateur, zal sinds zijn aanwijzing natuurlijk ijverig in de hier bedoelde stukken hebben zitten studeren, evenals in de tijdens de formatie pogingen van dr. Drees gewisselde docu menten. Niet alles wordt echter op schrift gesteld. Ik denk hier in het bijzonder aan het geval dat iemand bij het staatshoofd ontboden wordt teneinde hem een opdracht tot een kabinetsformatie te geven en hij terstond verzoekt hiervan ontslagen te worden. Deze figuur is geenszins zeldzaam. Zij heeft zich ook nu weer voorgedaan en zelfs tot twee keer toe. Immers, Woensdagmiddag hebben ach tereenvolgens eerst prof. Romme en daarna dr. Drees aan het staatshoofd kenbaar gemaakt dat zij verschoond wil den blijven van de opdracht die elk hunner was toegedacht. Toen nu dr. Drees ten pa- leize verscheen nadat prof. Romme, uit de aard der zaak in de meest hoffelijke ter men, zijn „neen"had laten horen, kon hij niet aan de hand van enige stukken nagaan waarom precies zijn voorganger voor de eer had bedankt, noch of deze daaraan wellicht iets aan had toegevoegd. Voor prof. Beel gold hetzelfde wat betreft de inhoud van het onderhoud tussen het staatshoofd en dr. Drees. Denkbaar is dat op die manier een uitgenodigde formateur in de tweede of derde graad zich wel even voor een enigszins moeilijke positie ge plaatst ziet, want het is natuurlijk iets an ders of hij van het staatshoofd wellicht een indruk kan vernemen over wat zijn voor ganger heeft gezegd dan wel of hij gelegen heid heeft rustig iets dergelijks in een rap port te bestuderen. Prof. Beel, in dit geval de derde man, verkeert toch in een ietwat voordeliger positie, doordat hij de gelegenheid heeft om zowel aan prof. Romme als aan dr. Drees te vragen wat zij hem over het door hen ten paleize besprokene kunnen mede delen. Toch is dat altijd nog iets anders dan wanneer onmiddellijke afwijzing van een opdracht aanstonds kom ik nog even op iets in verband met deze figuur terug precies omschreven is in een schriftelijk rapport. Datgene dat zwart op wit staat kan in een dergelijk geval moei lijk nog tot enig misverstand aanleiding geven, hetgeen wel denkbaar is bij mon delinge weergave van een gesprek. Daarbij komt dat het ook voor volgende stadia wel zijn nut zou kunnen hebben wanneer men aan de hand van een document, waarin is neergelegd wat er precies is gebeurd, het voorgevallene zou kunnen nagaan en pei len. Een bezwaar van invoering van de regel, dat een uitgenodigde formateur die onmiddellijk bedankt, dan een rapport zou moeten indienen, kan natuurlijk zijn dat daardoor enig oponthoud zou ontstaan. Maar niettemin kan men zich voorstellen dat het voordeel van de aanwezigheid van zulk een rapport opweegt tegen het na deel van een kleine vertraging. Vandaar dat de vraag gerechtvaardigd is of in dit opzicht de bestaande regels misschien een aanvulling zouden verdienen. Tot besluit thans nog even iets over de formulering van het bedanken door een formateur. In een dergelijk geval pleegt een mededeling dienomtrent gepubliceerd te worden op gezag van de directeur van het kabinet van de Koningin. Woensdag heeft er zich 's middags even iets vreemds voorgedaan. Nadat namelijk eerst prof. Romme en daarna dr. Drees, hadden be dankt, verscheen een communiqué dat in hield dat laatstgenoemde (tevoren was het zelfde omtrent prof. Romme gepubliceerd) ten paleize was geweest. Pas ruim een uur later kreeg men kennis van hetgeen daar door deze beide heren was gezegd, te we ten: dat zij kenbaar hadden gemaakt de hun toegedachte opdracht niet te kunnen aanvaarden. Vermoedelijk heeft de buiten wacht een beetje lang op deze publicatie moeten wachten doordat eerst naarstiglijk in de archieven is nagezocht welke formu lering in vorige soortgelijke gelegenheden gebruikt was. Het precedent speelt ook hierin een zeer grote rol en daarom is het waarschijnlijk het veiligst geacht om in dit opzicht zo nauwkeurig mogelijk bij het verleden aan te sluiten. Gelukkig brachten de archieven tenslotte de uitkomst. MINDER KOUDE NACHT Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Vrijdag avond tot Zaterdagavond, opgemaakt om 10 uur: Veranderlijke bewolking en overwe gend droog weer. Matige Noord-Weste lijke wind. Vannacht minder koud, morgen overdag ongeveer dezelfde temperatuur als vandaag. 26 Juli Zon op 4.52 uur, onder 20.39 uur Maan op 9.42 uur, onder 21 57 uur Hoog en laag water in IJrauiden Vrijdag 25 Juli Hoog water: 5.40 en 18.02 uur. Laag water: 1.29 en 13.46 uur. Zaterdag 26 Juli Hoog water: 6.11 en 18.32 uur. Laag water: 2.00 en 14.13 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1952 | | pagina 1